Τούτο το πόστ είναι ένα ερώτημα προς τους αναγνώστες του μπλογκ.
Τους «ξένους» του γκράνμα, αυτούς που μιλιά έχουν αλλά φωνή δεν έχουν εδώ μέσα, αυτούς που περνάνε και δεν ακουμπάνε.
Προσωπικά θεωρώ επαναλαμβανόμενα ως φάρσα όλα αυτά που διαβάζω το τελευταίο διάστημα σχετικά με την «αριστερά στην Ελλάδα», την «αριστερά στην Ευρώπη», την «αριστερά στο κόσμο», που κανονικά εν μέσω καπιταλιστικής κρίσης της δίνονται δυνατότητες για να μπλα μπλα μπλα μπλα,
αλλά αυτή μπλα μπλα μπλα μπλα γιατί
μπλα μπλα μπλα μπλα.
Συγκεκριμένα από τη μία έχουμε μια ενδοσκόπηση και μπλα μπλα μπλα μπλα, ενώ από την άλλη έναν ενδοαριστερό εμφύλιο με χαρακτηριστικά μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα.
Γι αυτό και είναι σημαντικές κινήσεις που θα προωθήσουν την μπλα μπλα μπλα μπλα κοινή συζήτηση, δράση και ενότητα της μπλα μπλα μπλα μπλα αριστεράς.
Και το ερώτημα είναι φίλες και φίλοι: Που υπάρχουν όλα αυτά;
Σε ποιό σύμπαν ζούμε εμείς και δε τα βλέπουμε;
Γιατί εγώ βλέπω μόνο μια συνεχή και εντεινόμενη (μιλώντας για τη συγκεκριμένη περίοδο) κρίση της «ανανεωτικής αριστεράς» στη χώρα μας, κρίση που αγκαλιάζει όμως με ποικίλους τρόπους και άλλα πολιτικά «αριστερά ρεύματα» που συγκενεύουν ή/και συνεργάζονται με την «ανανεωτική αριστερά»,
κρίση που όμως με αφήνει παγερά αδιάφορο;
Γιατί κάποιοι, αν και εφόσον εννοούν μόνο αυτό το κομμάτι της αριστεράς, δε το ξεκαθαρίζουν, αλλά αντίθετα μιλούν για το «σύνολο της αριστεράς»;
Γιατί το άλλο κομμάτι, εκείνο που κινείται γύρω από το ΚΚΕ, πρέπει να πω ξεκάθαρα τη δική μου εκτίμηση: Δε διέρχεται κάποια κρίση, δεν έχει καμία τάση ενδοσκόπησης.
Κερδίζει σε έδαφος, πιο πλατιές μερίδες εργαζομένων κτλ. δείχνουν ενδιαφέρον για τις θέσεις του και το εμπιστεύονται.
Επίσης έχει μια ξεκαθαρισμένη τακτική/στρατηγική, ξέρει τί θέλει. Ίσως περισσότερο από ποτέ άλλοτε.
Βεβαίως έχει προβλήματα. Αλλά τα πραγματικά του προβλήματα έχουν νομίζω να κάνουν με το κατά πόσο (κι αν όχι γιατί, που διαφέρει από χώρο σε χώρο) καταφέρνει στη πράξη να σταθεί στο ύψος του πήχη που το ίδιο βάζει. Αλλά αυτό δε συνιστά κρίση, έτσι δεν είναι γαμώ γαμώ;
(*)όλο το κείμενο γράφεται αποδεχόμενο τον όρο «αριστερά». «Έστω ότι» που λένε και στο χωριό μου…
ΥΓ. Νταξ, ποστ του κώλου, αλλά μου χει κάτσει πολύ περίεργα όλη αυτή η εικόνα που περνάει τελευταία από κάποιους.
Γκράνμα 
‘έχει μια ξεκαθαρισμένη τακτική/στρατηγική’
😀 😀 😀
‘Να δέσουμε την τακτική με τη στρατηγική μας. Δηλ τη λαϊκή εξουσία με τη λαϊκή εξουσία. Εντάξει, αυτό το πετύχαμε.’
που έχει γράψει και ο Μπρέζνιεφ http://sfyrodrepano.blogspot.com/2010/10/blog-post_09.html
Ποια είναι η ξεκαθαρισμένη τακτική σας? Η κατάληψη της εξουσίας μέσα από τους φορείς που δε ξέρετε ακόμα μέσα σε μια κατάσταση δυαδικής εξουσίας που θα προκύψει χωρίς πολιτικό μέτωπο και χωρις να σπάσετε τζάμια?
Μα πραγματικά τα πιστεύετε αυτά που λέτε?
Είδες πόσο ξεκάθαρα είναι;
Ναιμ πιο ξεκάθαρο κι απο τον Πόλεμο των Άστρων. Είστε ασόβαροι και σοβαροφανείς.
Ναι, άθλιε, ταχετε όλα λυμένα!
Ακόμα και να μην ανέβει το ΚΚΕ στις εκλογές, και αυτό λυμένο τόχετε! Θα φταίνε τα αναχώματα, ο λαός που δεν καταλαβαίνει, ο γιαλός, όλα μαζί! Το ΚΚΕ ποτέ δεν φταίει!
VIVA LA MUERTE!!
«Γιατί εγώ βλέπω μόνο μια συνεχή και εντεινόμενη (μιλώντας για τη συγκεκριμένη περίοδο) κρίση της “ανανεωτικής αριστεράς” στη χώρα μας, κρίση που αγκαλιάζει όμως με ποικίλους τρόπους και άλλα πολιτικά “αριστερά ρεύματα” που συγκενεύουν ή/και συνεργάζονται με την “ανανεωτική αριστερά”,»
Ναι η ανανεωτική αριστερά περνάιε κρίση1!!! Προφανως έιναι και επακόλουθο όσο η βάση της πλήτεται από τα μέτρα που περνάνε.Δεν θα μπορούσε αλλιώς….
«Γιατί κάποιοι, αν και εφόσον εννοούν μόνο αυτό το κομμάτι της αριστεράς, δε το ξεκαθαρίζουν, αλλά αντίθετα μιλούν για το “σύνολο της αριστεράς”;»
Θεωρώ ότι η αριστερά, αν θέλεις αυτό το σύνολο που ονομάζουμε αριστερά περνάει κρίση… όχι την ίδια… Το ΚΚΕ δεν έχει το ίδιο πρόβλημα με π.χ. τον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ κρίση το λέω να πηγαίνει κατα διαόλου η κατάσταση και να μην μπορεί ο κόσμος να συσπειρωθεί και να δώσει νικηφόρες μάχες. Κρίση είναι να κόβουν τόσα χρήματα από τον κόσμο και να μην μπορείς να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν.
Τώρα αν το ΚΚΕ αυξάνει ως ένα βαθμό τις δυνάμεις του εγώ το βλέπω με θετικό μάτι αλλά βρε νίκο δεν μου φτάνει. Δεν με νοιάζει ή έστω δεν έχει αξία για εμένα… να γίνει κάτι που σε 1 ή 2 χρόνια που θα σταματήσει τις μεταρυθμίσεις που θα έρχονται τώρα. Εμένα με νοιάζει να γίνει κάτι να σταματήσουν οι μεταρυθμίσεις που έρχονται τον επόμενο μήνα…και να ακυρωθούν η υπάρχουσες!!!
Πάντως σοβαρά τώρα… το ΚΚΕ και η ριζοσπαστική αριστερά ή τέσπα όποιος μιλάει για πρωτοπορίες θα έπρεπε να προβληματιστούν πάρα πολύ… Βλέπεις χώρες όπως η Γαλλία ή π.χ. Ισλανδία… Χώρες χωρίς τις λεγόμενες πρωτοπορίες… να καταφέρνει ο κόσμος να κινητοποιηθεί να ρίχνει κυβερνήσεις κτλ και ίσως και να σταματάει π.χ. το ασφαλιστικό.
Δηλαδή ρε γμτ αν δεν βλέπετε αυτή την αντίφαση γαμώτο τι να πω;;; Δεν γίνεται να πέρνει η αριστερά κοντά 10% και να έχουμε τέτοια χάλια.
Μου φαίνεται βρε νίκο και λίγο ειρωνικό στην τελική… να φωνάζεις εδώ υπάρχει ΠΑΜΕ δεν είναι ιρλανδία
Διαβάζω το μπλογκ αραια και που. Γράφω κανένα σχόλιο, ακόμα πιο αραιά. Ζήτησα από τους κύριους συντελεστές του Γκράνμα να γράψουν κάποιο άρθρο της προκοπής να υπάρχει ανταλλαγή απόψεων εκτός του newswire.
Μάλλον εισακούστηκα γιατί ο Άθλιος έγραψε ένα άρθρο. Το πρόβλημα όμως είναι ότι είναι τουλάχιστον…άθλιο!
Περιμένοντας να διαβάσω μια ανάλυση της προκοπής, μια προτροπή για σοβαρή συζήτηση, διαβάζω αυτό τον οχετό αυταρέσκειας και αναισθησίας.
Ναι, ρε Άθλιε. Έτσι είναι. Γιατί μπορεί να χαίρεσαι ή να σε αφήνει αδιάφορο η κατρακύλα των θραυσμάτων του ευρωκομμουνισμού, αλλά αν η «επιτυχία» των θέσεων σου ή της δράσης σου ετεροκαθορίζεται από την αντίστοιχη αποτυχία του «ταξικού» σου εχθρού που βρίσκεις στο πρόσωπο του ΣΥΝ και στις παραφυάδες του τι να πω;
Και καλά να το κανες πριν κανα δυο χρόνια. Δεν πείραζε και τόσο πάντα τέτοιοι ήσασταν. Αλλά σήμερα που το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του υπηρέτες ξεσαλώνουν πάνω στους εργαζόμενους της χώρας και από τον Ιούλιο δεν έχουμε κάποια στοιχειώδη εργατική αντεπίθεση, θα έπρεπε να ήσουν πιο μετρημένος.
Αν η έπαρσή σου ικανοποιείται με 2-3 μονάδες πάνω στις εκλογές μείνε εκεί και άσε τους άλλους να κουρεύονται. Εσύ θα έχεις «νικήσει», θα έχεις αλλάξει τους συσχετισμούς και θα έχεις βγάλει τα σοφά συμπεράσματα.
Απο εκεί και πέρα ο καθένας βάζει τον στόχο του και τον πήχη όσο ψηλά επιθυμεί. Επομένως εάν στην περίπτωση του ΚΚΕ ο πήχης είναι η λαϊκή εξουσία θα έπρεπε να σε προβληματίζει η σημερινή κατάσταση σε σχέση με το στόχο που βάζεις. Άλλωστε η κρίση δεν εκδηλώνεται πάντα με τον ίδιο τρόπο.
Αν έχεις χτίσει ένα οχυρό και ακούς τους άλλους που πλακώνονται μεταξύ τους απέξω, μην εφησυχάζεσαι και κοροϊδεύεις. Επελαύνει ο αντίπαλος και αφού συντρίψει τους «εκτός των τειχών», θα περιλάβει και το δικό σου μαγαζί.
Επομένως, και συνεχίζοντας να μιλάω με παραλληλισμούς, θα προτιμούσα να έβλεπα τα διάφορα «φρούρια» να ρίχνουν γέφυρες μεταξύ τους ή να «σκάψουν» τούνελ επικοινωνίας. Να καταρτίσουν κοινή στρατηγική και να βγουν στην αντεπίθεση.
Ιστορικά, όσο μπορώ να θυμηθώ πάντα έτσι γινόταν η δουλειά. Κάποιος ηγεμόνευε λιγότερο ή περισσότερο σε ένα ευρύ μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων και το μέτωπο αυτό έδινε τη μάχη. Αν το μέτωπο είναι γύρω από τον εαυτό σας, πως θα δωθεί αυτή η μάχη; Έτσι λοιπόν, η τραγωδία της Αριστεράς στην Ελλάδα του ΔΝΤ και της ΕΕ, αυτή είναι: διαλυτική εσωκομματική κρίση από τη μία και κρίση πολιτικής τακτικής και συμμαχιών από την άλλη.
Περαστικά μας…
@Pavlosk
Κλασική μπλογκοσυνεννόηση.
1+1 κάνουν 3.
Ποιά αυταρέσκεια;
Ποιος ετεροκαθορισμός;
Ποιά νίκη απέναντι σε ποιόν » «ταξικό» αντίπαλο»;
Το ποστ, που εγώ δε το χαρακτηρίζω καν ως άρθρο, πόσο μάλλον ανάλυση, μία συγκεκριμένη και μόνη θέση θέτει:
Πως δεν υπάρχει κρίση «της αριστεράς», αλλά ενός συγκεκριμένου κομματιού της.
Τώρα γιατί εσύ το πας αλλού, ανακαλύπτεις διάφορα αισθήματα που εγώ υποτίθεται τρέφω για το καθέναν,
τα ανάγεις και σε συμπεράσματα,
εσύ πες μου.
@Χαμόγελο
Ναι, μια τέτοια απάντηση περίμενα για να γίνει καμια κουβέντα.
Θα απαντήσω όταν μπορέσω πιο αναλυτικά.
@Κ.Ο.
Καλά σε σένα μόνο να υποκλιθώ μπορώ φωτεινέ παντογνώστη…
Η κρίση της Αριστεράς αγγίζει και τα 3 βασικά ρεύματα! Το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ…
Η καθήλωση της επιρροής στα ίδια, η θεωρητική και προγραμματική φτώχια (αν και τώρα τελευταία με το Αριστερό Βήμα, κάτι θετικό γίνεται!), η απομαζικοποίηση των συνδικάτων (ταξικών ή μη), οι απανωτές ήττες, διαμορφώνουν αυτό το τοπίο της κρίσης!
Από κει και πέρα άθλιε, φάροι της αληθείας, φωτεινοί παντογνώστες, ογκόλιθοι του μαρξισμού-λενινισμού, υπήρξαν μόνο στην ΕΣΣΔ και τις λαϊκές δημοκρατίες, που ΝΑΙ ΚΑΤΑΚΕΡΑΥΝΩΣΑΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΗΓΕΤΗ!!!!!!!
Ενα βιντεο για οσους κραζουνε με καθε «αφορμη» το ΚΚΕ και τις επιλογες του.
Θα πιασω ενα θεμα οπως ειναι η Κανελλη που καποιοι «αριστεροι» μας τα ειχαν κανει μπαουλο.
Για δειτε και επειτα πειτε τι σας πειραζει:
Κανέλλη-Ασφαλιστικό:
Και επειτα ολοι μαζι πηγαινετε να παρακολουθησετε τον ΣΚΑΙ καθε βραδυ με τα χλιδατα αντικομμουνιστικα του ντοκυμαντερ για να μπετοναρισετε παντα εκ των αριστερων τον αντικομμουνισμο σας.
Πως το ελεγε ο ποιητης;
«Σας εχω βαρεθει…»
Καταρχάς, μπορούμε να μιλάμε για «αριστερά»; έτσι, γενικά και αόριστα; μάλλον όχι. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος όρος που να έχει εκχυδαϊστεί τόσο τα τελευταία χρόνια όσο η έννοια της «αριστεράς». Τέλως πάντων, μεγάλη κουβέντα…
Ένα-δυο πράγματα για το θέμα, που είναι όντως πολύ ενδιαφέρον.
Κρίση σήμερα περνάει εκείνο το κομμάτι της «αριστεράς» που προέρχεται από τον ευρωκομμουνισμό, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη Eυρώπη. Και αυτό γιατί, σε συνθήκες όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, οι δυνάμεις αυτές συμπιέζονται και περιθωριοποιούνται εξαιτείας της ίδιας τους της ενσωμάτωσης. Η πολιτική του συμβιβασμού που αντιπροσωπεύουν έχει χρεοκοπήσει. Έτσι, βλέπουμε π.χ. στην Ελλάδα, ένα κομμάτι να ενσωματώνεται πλήρως πλέον στην σοσιαλδημοκρατία (Δημοκρατική Αριστερά) και ένα άλλο (ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ) να ακροβατεί μεταξύ της μέχρι σήμερα πολιτικής γραμμής του συμβιβασμού που φλέρταρε με την σοσιαλδημοκρατία και μιας άλλης πιο ριζοσπαστικής ίσως γραμμής (που προσεγγίζει το ΚΚΕ) την οποία όμως δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει, πρώτον γιατί ο χώρος αυτός είναι ήδη «κατηλλειμένος» και δεύτερον γιατί δεν του το επιτρέπει η ίδια του η ενσωμάτωση στο αστικό πολιτικό σύστημα.
Το ΚΚΕ μπορεί να έχει μια σειρά ζητήματα να λύσει, άλλα αυτό είναι άλλη συζήτηση. Το σίγουρο είναι ότι το ΚΚΕ ΔΕΝ περνάει κρίση, σε καμιά περίπτωση και με καμιά μορφή.
Για τα κόμματα-οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής δεν έχω να πω πολλά. Αυτά συγκεντρώνουν (και συγκέντρωναν πάντοτε) όλες τις παθογένειες του ευρύτερου χώρου της «αριστεράς» και μάλιστα σε πολλαπλάσιο βαθμό, με ελάχιστη συμμετοχή-συμβολή στο κίνημα (με εξαίρεση ίσως τους φοιτητές).
αυτά τα ολίγα
και
καλή συνέχεια
http://www.erodotos.wordpress.com
@ Χαμόγελο
Για το θέμα της Γαλλίας ας περιμένουμε πρώτα να δούμε πως θα καταλήξουν οι κινητοποιήσεις ανευ πρωτοποριών και μιλάμε τότε με πιο ασφαλή συμπεράσματα.
@O,Ti Na’nai
Θαρρώ βρε φίλε ότι είσαι λίγο ότι να ναι 😀
Όπως και να το κάνεις έχει δεν έχει αποτέλεσμα η μάχη που δίνεται στην Γαλλία ήδη οι εργαζόμενοι και αυτό είναι πιστεύω αδιαμφισβήτητο έχουν ξεπεράσει σε όγκο αναλογικά τις διαδηλώσεις στην Ελλάδα. Δίνεται μεγάλη σε έκταση μάχη που δεν φαίνεται η αριστερά στην Ελλάδα να είναι ικανή για κάτι τέτοιο.
Και αυτή η μάχη να μην νικηθεί υπάρχει μεγάλο ιστορικό στην Γαλλία κινητοποιήσεων. π.χ. με τις μειωμένες αποδοχές των νέων (πριν τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του άρθρου 16)
Πρώτα πρώτα πρέπει να ορίσουμε τι σημαίνει κρίση:
1α. ξαφνική και βίαιη επιδείνωση μιας χρόνιας συνήθ. πάθησης, ή απλώς η απότομη και οξεία εμφάνιση συμπτωμάτων σε ένα έως τότε υγιές άτομο.
2α. κορύφωση μιας δύσκολης εξελικτικής πορείας με επιδείνωση όλων των αρνητικών φαινομένων, από το ξεπέρασμα της οποίας εξαρτάται η επιστροφή στη φυσιολογική κατάσταση.
Ερώτημα: είχε το ΚΚΕ ξαφνική και βίαιη επιδείνωση μιας χρόνιας πάθησης ή κορύφωση μιας δύσκολης εξελικτικής πορείας με επιδείνωση όλων των αρνητικών φαινομένων από το 2007 ως σήμερα;
Η απάντηση είναι όχι.
Ό,τι και να αντιμετωπίζει το ΚΚΕ δεν μπορεί να περιληφθεί σε αυτό τον ορισμό. Αν μεγαλώσουμε το χρονικό διάστημα δε μιλάμε για κρίση, αλλά για χρόνια πάθηση. Η κρίση απαραίτητα είναι φαινόμενο στιγμιαίο ή περιορισμένο σε σαφή και περιορισμένα χρονικά πλάισια.
Αντίθετα στο Συνασπισμό έχουμε ξαφνική και βίαιη επιδείνωση. Διάσπαση και δημιουργία της Δημοκρατικής Αριστεράς, ξεχωριστή παράταξη στην Περιφέρεια Αττικής από το Μέτωπο Αλαβάνου. Πρόκειται για την πλήρη εφαρμογή του ορισμού της κρίσης.
«Εγώ κρίση το λέω να πηγαίνει κατα διαόλου η κατάσταση και να μην μπορεί ο κόσμος να συσπειρωθεί και να δώσει νικηφόρες μάχες. Κρίση είναι να κόβουν τόσα χρήματα από τον κόσμο και να μην μπορείς να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν» λέει ο Χαμόγελος.
Λυπάμαι φίλε μου, αλλά αυτή είναι (οικονομική) κρίση του λαού, δεν είναι (ιδεολογική) κρίση του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ είναι ένα υποσύνολο του λαού. Προτείνει στα υπόλοιπα μέλη του λαού ένα δρόμο για έξοδο από την κρίση. Τα υπόλοιπα μέλη του λαού στην μεγάλη τους πλειοψηφία δεν πείθονται και δεν υιοθετούν αυτό το δρόμο. Υιοθετούν το δρόμο της παθητικής υποταγής και υποφέρουν όλο και περισσότερο.
Γιατί αυτό είναι κρίση του ΚΚΕ; Κρίση του ΚΚΕ θα ήταν αν ο λαός εφάρμοζε την πολιτική του ΚΚΕ και όλα στράβωναν.
Αντίστοιχα η τωρινή κρίση δεν είναι κρίση π.χ. της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ. Δεν υιοθέτησε ο λαός τις αποψεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και απέτυχαν. Αν αύριο π.χ. το ΣΕΚ σηκωθεί και φύγει από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή τα μέλη της μειωθούν στο μισό, αυτό θα είναι κρίση της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ.
Το επιχείρημα ότι σε συνθήκες (οικονομικής) κρίσης θα έπρεπε το ΚΚΕ να εκτιναχτεί α) σε αριθμό μελών ή συσπειρώσεων β) σε αριθμό οπαδών ή ψηφοφόρων γ) να το προβάλουν περισσότερο τα αστικά ΜΜΕ και οι εταιρίες δημοσκοπήσεων ή δ)όλα τα παραπάνω είναι αστήρικτο. Αν το πάρουμε ανάποδα, την εποχή της χρηματιστηριακής ευφορίας που και παιδιά του σχολείου έπαιζαν τα χαρτζηλίκια τους δε θα έπρεπε να έχει μείνει κανένας στο ΚΚΕ.
Το επιχείρημα ότι η λεγόμενη «ενότητα της «αριστεράς»» θα πετύχαινε τα α,β,γ, και δ είναι ατεκμηρίωτο. Χοντρικά μου θυμίζει τους μπαρμπάδες στα καφενεία που λένε: «ενωθείτε όλοι μαζί και τότε θα σας ψηφίσουμε». Δηλαδή άμα έβλεπε ο μπάρμπας μαζί 4 κνίτες, 2 συνασπίτες και 2 αντάρτες σε εξόρμηση στην πολυεθνική της γειτονιάς του θα δάκρυζε από συγκίνηση, θα σταματούσε να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και θα ξεχυνόταν στον αγώνα. Ενώ τώρα που τους βλέπει χώρια δεν του ξυπνάνε τα αριστερά του αισθητήρια.
Δε μπορεί ο άλλος να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ, να ζητά ρουσφέτια ή να έχει την πισινή ότι μπορεί να ζητήσει από τον τοπικό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, να έχει πιάσει δουλειά μέσω του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, να έχει στείλει το γιο να κάνει θητεία στην αεροπορία μέσω του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και όταν έχει πρόβλημα να λέει «τι κάνει το ΚΚΕ»!
Δε θέλω να βλέπω τα πράγματα στατικά. Πιστεύω πως η κοινωνία εξελίσσεται και για αυτό είμαι αισιόδοξος. Αυτό δε σημαίνει όμως πως δε γνωρίζω πως είναι ο κόσμος στις υπάρχουσες συνθήκες και δεν έχω καμία μεταφυσική διάθεση να τον εξωραϊσω.
@Oti na nai
Για πεσ’μου ρε ψηλέ γιατί θα τρελαθώ τι σε κάνει να πιστεύεις ότι η εργατική τάξη είναι ισχυρότερη στην Ελλάδα από ότι στη Γαλλία?
@Erodotos
΄το ΚΚΕ ΔΕΝ περνάει κρίση, σε καμιά περίπτωση και με καμιά μορφή.’
Πώς το είπε ο άλλος αυταρέσκεια και αναισθησία? Μογγολισμός θα έλεγα εγώ. Διανοητική βλάβη. Αυτισμός.
Ούτε το ΚΚΕ όυτε η αριστερά ‘περνάνε κρίση’.
Το ΚΚΕ και η αριστερά βγαίνουν από μια συντριβή. Το κομμουνιστικό κίνημα, το εργατικό κίνημα και η ευρύτερη αριστερά και προοδευτική ανθρωπότητα (έννοιες που μπορεί να έχουν βιαστεί όπως και η ειρήνη και η δημοκρατία αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να τις παρατάμε στους σκύλους να τις σκυλέψουν) υπέστησαν μια συντριπτική ήττα το 1989 – 1991 αφού είχαν αρχίσει να υποχωρούν από τα τέλη της δεκαετίας του 70 (και ρίζες μπορούμε φυσικά να βρούμε και πιο πριν αλλά λέμε πότε έγινε ξεκάθαρο).
Μας διάλυσαν, μας ξέσκισαν, μας εκμηδένισαν.
Ποιοι? Η δράκα των καπιταλιστών που κατάφεραν να πείσουν τον κόσμο ότι η όλο και πιο σκλήρή ολιγαρχία τους είναι δημοκρατία.
Από τότε προσπαθούμε παραζαλισμένοι να σηκωθούμε, να βρούμε τις δυνάμεις μας και να αντεπιτεθούμε.
Το ΚΚΕ είναι κι αυτό κομμάτι των αποδεκατισμένων και διαλυμένων στρατιών της παγκόσμιας εργατικής τάξης.
Είναι κι αυτό παραζαλισμένο και προσπαθεί όπως και οι άλλοι να καταλάβει τι έγινε και τι γίνεται.
Όποιος δε το βλέπει αυτό και πιστεύει ότι έχει ‘ξεκαθαρισμένη τακτική και στρατηγική’ απατάται οικτρά.
Δε περνάμε κρίση γιατί από τη συντριβη μας ποτε δε συνήλθαμε και μεταξύ άλλων γιατί ποτέ δε καταφέραμε συνολικά να την ερμηνεύσουμε.
Για να συνέλθουμε και για να συγκεντρώσουμε τις αποδεκατισμένες στρατιές μας το πρώτο πράγμα που πρέπει να αφήσουμε στην άκρη είναι την έπαρση και την αλλαζονεία.
Προς τον Ηρόδοτο: Εάν η λέξη «αριστερά» έχει εκχυδαϊστεί χ φορές, η λέξη «κομμουνισμός» έχει εκχυδαϊστεί/συκοφαντηθεί χ εις τη νιοστή….
Κάτι, ο Τσαουσέσκου, κάτι ο Στάλιν και η περίοδος των εκκαθαρίσεων που μόνο σοσιαλισμός δεν ήταν, κάτι ο Πολ-Ποτ και οι κοκκινοι Χμερ, κάτι ο Χότζα εδώ δίπλα, κάτι η βόρεια Κορέα με την μοναρχική λαϊκή δημοκρατία, κάτι οι εκκαθαρίσεις εδώ στο ΚΚΕ και η συκοφάντηση αγωνιστών και αγωνιστών ως πράκτορες, ο κομμουνισμός, κατάντησε η πιο συκοφαντημένη λέξη του κόσμου…
Τώρα, αν το ΚΚΕ περνά κρίση, το δείχνουν μια σειρά αρχαιρεσίες στα συνδικάτα, στις οποίες πε΄φτει….
Υ θα σου κάνω μια ερώτηση και αν θες μου απαντάς.
Ανήκεις σε κάποια οργάνωση,κόμμα κτ τελοσπάντων?
Αν ο ορος «δηλητηριωδης αντικομμουνιστης για το λαικο κινημα» ειναι αναβαθμισμενος χ φορες απο τον ΣΚΑΙ τοτε ειναι αναβαθμισμενος χ στη νιοστη απο τους απολογητες εξ αριστερων…
Αφιερωμενο σε αυτους που εχουν κανει σκοπο της ζωης τους να χτυπησουν το ΚΚΕ εξ αριστερων αφου εκχυδαισαν πρωτα την εννοια αριστερα…
Υ και χαμογελε! Ρε την παλεύεται και οι 2?? Εξέφρασα εγώ κάποια άποψη προς κάποια κατεύθυνση ή κανετε τώρα και δίκες προθέσεων τσολιάδες μου???
@Αθλιε που να το χες κανει το ποστ και για μας τους θαμώνες 🙂
Θεωρητικά είναι όλα σωστά ανάλογα πως τα βλέπει ο καθένας, θεωρητικά είναι όλα επίσης λάθος ανάλογα με το πως τα βλέπει ο καθένας και για να είμαστε ειλικρινείς δεν θα πειστεί κανείς από κανένα έτερον εκάτερον.
Εμείς προσωπικά δεν θα απολογηθούμε με κανένα τρόπο για την «ΑΡΙΣΤΕΡΑ, προσωπικά δεν μας αφορά τι κάνει η «ΑΡΙΣΤΕΡΑ», ούτε θα ψάξουμε να βρούμε τα χαμένα της σημάδια στην άμμο του χρόνου, ούτε φυσικά την χαμένη παρθενία και τιμή της.
Ως χρόνια εργαζόμενοι ως δημοσιογραφούντες σε ΠΑΣΟΚΙΚΑ ΜΜΕ έχουμε δει από που πηγάζει όλη η κουβέντα και από ποιόν ουσιαστικά εκπορεύεται και νουθετείται. Από το ΠΑΣΟΚ και μόνο από εκεί.Το ΠΑΣΟΚ λειτουργεί καρμπόν με τις τακικές του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος και του έταιρου του Γ.Κ.Κ., τρότσκων και μη κυνερνητικών οργανωσεων, θέλει ένα ΚΚΕ στα κοινωνικά φλόρουμ και να παίρνει αριστερό άλλοθι.
Θα συμφωνίσουμε με τους Ερόδοτο, Red ghost, Melinton Kantaria και τον συγγραφέα του όπως πολύ ορθά χαρακτήρισε post.
Εμείς από το 1996 και το 15ο στρατηγικό συνέδριο χαράξαμε πορεία μπορεί και λανθσμένη αλλά φιλολαϊκή και θα την παμε μέχρι το τελος τώρα αν χάσουμε και πάλι για λίγο θα είναι, μέχρι να στεριώσουμε τον στρατηγικό μας στόχο, λαθη θα ξανακάνουμε(εξάλλου μόνο οι νεκροί δεν κάνουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν τιποτα)
Το μόνο σίγουρο είναι και δεν θα πιστούμε από κανένα(αντιΚΚΕ από δεξιά και από αριστερά) για τον αντίθετο. Ξέρουμε ότι ο Αντι-ΚΚΕ δισμός στην δεκ του 1980 έγινε μόδα αλλά μάλλον είναι λίγα τα ψωμιά του από τα αριστερά και γι αυτό η χολή μεγαλώνει και θα μεγαλώνει όσο τα μικροαστικά στοιχεία του ΠΑΣΟΚ θα ψάχνουν γι ααριστερό άλλοθι.
@K.O.
«Η καθήλωση της επιρροής στα ίδια, η θεωρητική και προγραμματική φτώχια (αν και τώρα τελευταία με το Αριστερό Βήμα, κάτι θετικό γίνεται!)»
Ωραία.
Απάντησέ μου σε αυτό αν θες:
Τί το θετικό θεωρείς ότι έχει γίνει/γίνεται από άποψη θεωρητικού-προγραμματικού εμπλουτισμού μέσω του «αριστερού βήματος»;
Και θεωρητικός-προγραμματικός εμπλουτισμός ποιανού προγράμματος;
(γιατί άντε και δεχόμαστε τον όρο αριστερά και παίρνουμε σαν υποκατηγορίες αυτού την κομμουνιστική, τη ρεφορμιστική κτλ.
Κοινή «αριστερή θεωρία» και κοινό «αριστερό πρόγραμμα» και εμπλουτισμός αυτών όμως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, τουλάχιστον εδώ και 100+ χρόνια…)
Διαβάζω τα σχόλια όσων υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν περνάει κρίση… ή ότι στην Ελλάδα τα πρα´γματα είναι καλύτερα από την Γαλλία και πραγματικά τρομάζω (χωρίς καμιά υπερβολή) μόνο και μόνο στην ιδέα ότι αυτά τα άτομα θα αισθανθούν δικαιωμένα αν ανεβεί το ΚΚΕ 2 ή 3 μονάδες… και δεν θα πετάξουν κάθε αυτοκριτικη´στα σκουπίδια….
Έλεγα ότι θα ψηφίσω ΚΚΕ αλλά πραγματικά με έχετε κάνει να προβληματιστώ για το αν θα πάω να ψηφίσω…
@O,Ti Na’nai
Όχι δεν εξέφρασες άποψη αλλά υπονοείς ορισμένα πράγματα με την απάντηση σου… Ναι ο συγκεκριμένος αγώνας των Γάλλων δεν έχει τελειώσει αλλά με την απάντηση σου αγνοείς το ότι στην παρούσα φάση είναι πολύ ανώτερος σε επίπεδο δράσης και συμμετοχής από ότι έχουμε δει στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Το να το κρίνεις κάτι μονάχα από το αποτέλεσμα δείχνει μια τελείως μαιχανιστική προσέγγιση της κατάστασης.
Η ρεφορμιστική αριστερά έχει προχωρήσει είτε σε ανοικτή προδοσία των συμφερόντων της εργατικής τάξης συνεργάζομαι με το ΠΑΣΟΚ ανοικτά (Δημ.Αρ) είτε καλλυμένα (ΣΥΝ /Συριζα). Οποιος επιδιώκει μέτωπο με αυτούς απλώς τους δίνει άλλοθι και τελικά θ’ακολουθήσει το δρόμο τους
Η εξωκ. αριστερά από άλλη αδυνατεί ν’ απαντήσει που στο καλό χάθηκε το κίνημα του Δεκ. 2008 μπροστά στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού. Ρίχνει γέφυρες σε όψιμους επαναστάτες πρώην (?) ρεφορμιστές τύπου Αλαβάνου και ανακαλύπτει τα κοινά μέτωπα τις μίνιμουμ διεκδικήσεις. Αδυνατεί να προτείνει κάτι άλλο έξω από το σημερινό σύστημα.
Οι αντιεξουσιαστές και αναρχικοί δεν ασχολούνται με τέτοια πεζά θέματα όπως η περικοπή μισθών η αύξηση φόρων κλπ. Αυτά αφορούν τους δούλους εργάτες και όχι τους επαναστάτες. Τώρα μάλιστα που το δικαστήριο καταδίκασε τον Κορκονέα άμεσοι στόχοι πάλης δεν υπάρχουν
Μένει το ΚΚΕ το οποίο λέει 2 απλές αλήθειες
– ότι ο χειρότερος σοσιαλισμός είναι καλύτερος από τον καλύτερο καπιταλισμό
– ότι η πάλη για την υπεράσπιση των κατακτήσεων αν δεν δεθεί με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού θα οδηγήσει τελικά σε ήττα
Συνεπώς μόνο ΚΚΕ
Σήμερα το πρωί το άκουσα στον 902 και θυμήθηκα, στους δύσκολους καιρούς, πόσοι και πόσοι έριξαν πίσω τους τον λίθο του αναθέματος τραγουδώντας αυτό το τραγούδι κοιτάζοντάς μας χαιρέκακα. Σήμερα όμως οι ίδιοι μιλάνε για ενότητα της αριστεράς και εγκαλούν το ΚΚΕ ως υπεύθυνο.
Απ ότι ξέρω, ανόμοια μεταξύ τους πράγματα δεν προστίθενται.
Ούτε μήλα με αχλάδια, ούτε κεράσια με βύσσινα-κι ας είναι και τα δυό φρούτα. Ούτε ΚΚΕ με ΣΥΝ – κι ας είναι και τα δυό αριστερά.
Η αριστερά, μπορεί αν θέλει να ενωθεί (και πρέπει να το κάνει για να καταδείξει το λάθος των κομμουνιστών). Όμως, «πλήν λακεδαιμονίων», όπως πολύ σωστά συμπέρανε και ο πρωτεργάτης της ενότητας, ο Λεωνίδας σε εκείνη τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη-Macedonia is only Greek.
Γιατί και τότε οι λακεδαιμόνοι απουσίαζαν «τοις εκείνων ρήμασι πειθόμενοι».
Αυτά προς το παρόν για την ενότητα σύντροφοι.
@Red Ghost
Όχι δεν είμαι σε καμία οργάνωση δυστυχώς. Είμαι μόνο εργαζόμενος σε ΜΚΟ.
@όλοι
Είναι νομίζω τεράστιο λάθος που εγκαταλείπεται ο όρος αριστερά.
Το ότι υπάρχει αριστερά που είναι είτε κομμουνιστική είτε ρεφορμιστική είτε ελευθεριακή, και ακόμα και εργατική και μικροαστική αριστερά είναι βασικά στοιχεία ατου πολιτικού αλφαβητισμού.
Όπως και το ότι υπάρχουν και περισσότερο και λιγότερο προοδευτικά κομμάτια της μικροαστικής και της αστικής τάξης.
Η κομμουνιστική εργατική αριστερά δεν έχει καμία πιθανότητα νίκης αν δε κάνει σωστή κοινωνικοπολιτική χαρτογράφηση.
@Άναυδος
Η ανατροπή του καπιταλισμού χρειάζεται μεταβατικό πρόγραμμα και τακτική ελιγμών.
Χωρίς αυτά η επίκληση της είναι λογοκοπία και μία ακόμα μορφή ενσωμάτωσης και εκτόνωσης.
@ολοι
Δε χρειάζεται γενική ενότητα της αριστεράς. Χρειάζεται ενεργητική πολιτική συγκρότησης μετώπου γύρω από ένα μεταβατικό πρόγραμμα για το σοσιαλισμό.
Πυρήνας αυτού του μετώπου μπορεί να είναι μόνο το ΚΚΕ και οι άλλες του δυνάμεις εκείνες που θα ΦΥΓΟΥΝ (ή καλύτερα θα αποσπαστούν με μια ενεργητική πολιτική από μέρους των κομμουνιστών) από ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ (άτομα μπορεί να έρθουν κι από ΝΔ και ίσως και κάποιοι που έχουν ψηφίσει ΛΑΟΣ – καθότι πολλοί έχουν ψηφίσει από καθαρή βλακεία – αλλά είναι λίγο δύσκολο σαν οργανωμένες δυνάμεις). Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ για να έρθει δε θα μπορεί πάρα να χάσει κάποιες συνιστώσες της.
Αυτό το μέτωπο ή θα γίνει ή θα συρρικνωθεί τόσο το βιοτικό επίπεδο του λαού όσο και η επιρροή των κομμουνιστικών ιδεών για ένα πολύ μακρύ διάστημα. Κι όλα τα πλακώσει η φοβέρα και η σκλαβιά. Αναμενόμενο? Μπορεί. Αλλά ήττα για εμάς σίγουρα.
@Αθλιος
Το αριστερό βήμα κάνει την πιο σοβαρή προσπάθεια για τη διερεύνηση του ποιο είναι το κατάλληλο μεταβατικό πρόγραμμα. Δείγμα εγκατάλειψης της αδιέξοδης αλλαζονείας του ΚΚΕ θα ήταν η συμμετοχή στις διεργασίες του, σε κάποια οποιαδήποτε ένταση.
@Χαμόγελο
“Γιατί εγώ βλέπω μόνο μια συνεχή και εντεινόμενη (μιλώντας για τη συγκεκριμένη περίοδο) κρίση της “ανανεωτικής αριστεράς” στη χώρα μας, κρίση που αγκαλιάζει όμως με ποικίλους τρόπους και άλλα πολιτικά “αριστερά ρεύματα” που συγκενεύουν ή/και συνεργάζονται με την “ανανεωτική αριστερά”,”
Ναι η ανανεωτική αριστερά περνάιε κρίση1!!! Προφανως έιναι και επακόλουθο όσο η βάση της πλήτεται από τα μέτρα που περνάνε.Δεν θα μπορούσε αλλιώς….
Δε το πολυπιάνω αυτό.
Η βάση όλων των κομμάτων πλήττεται. Τί σημαίνει αυτό δηλαδή;
“Γιατί κάποιοι, αν και εφόσον εννοούν μόνο αυτό το κομμάτι της αριστεράς, δε το ξεκαθαρίζουν, αλλά αντίθετα μιλούν για το “σύνολο της αριστεράς”;”
Θεωρώ ότι η αριστερά, αν θέλεις αυτό το σύνολο που ονομάζουμε αριστερά περνάει κρίση… όχι την ίδια… Το ΚΚΕ δεν έχει το ίδιο πρόβλημα με π.χ. τον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ κρίση το λέω να πηγαίνει κατα διαόλου η κατάσταση και να μην μπορεί ο κόσμος να συσπειρωθεί και να δώσει νικηφόρες μάχες. Κρίση είναι να κόβουν τόσα χρήματα από τον κόσμο και να μην μπορείς να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν.
Σ’ αυτό νομίζω πως έχει δίκιο ο ρεντγκοστ. Αυτό που περιγράφεις είναι κρίση του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος.
Βεβαίως χωράει πάρα πολύ συζήτηση στο αν και γιατί «δεν μπορείς να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν».
Ένα δεδομένο σίγουρα είναι όλο αυτό που λέει ο Υ, για την ήττα του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Ναι, αυτή η ήττα αποτρέπει σταθερά από το 90 εως και σήμερα ευρύτερες μάζες που συνειδητά αποστρέφονται το δίπολο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να ταχθούν και να δράσουν ΟΛΟΨΥΧΑ μαζί με τον οποιονδήποτε μιλάει για «σοσιαλιστική προοπτική».
Μια άλλη όμως πτυχή είναι το «να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν». Τα λέγαμε και όταν βρεθήκαμε από κοντά. Δεν πιστεύω σε αυτό. Πολύ δε περισσότερο πως χρειάζεται «όλη η αριστερά να δρα από κοινού» για να ξεσηκώσει τις μάζες.
Δε το είδα ποτέ να συμβαίνει έτσι χαμόγελε. Το δες να συμβαίνει έτσι στη σχολή; Το δες να συμβαίνει έτσι στο ασφαλιστικό; Το βλέπεις τώρα στη Γαλλία ή στις υπόλοιπες χώρες;
Όσοι πιστεούν πως ΑΥΤΟΙ είναι που θα ΠΕΙΣΟΥΝ τον κόσμο να ξεσηκωθεί, αυτοί είναι για μένα που πραγματικά δεν έχουν καταλάβει τπτ περί «αυθόρμητου».
Ο λαός, τόσο τα διάφορα τμήματά του όσο και σαν σύνολο, θα ξεσηκωθεί όταν νιώσει ΑΥΤΟΣ πως «δε πάει άλλο».
Και θα ξεσηκωθεί ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ εάν αυτό το προσωπικό του «δεν πάει άλλο» το βιώνει ως μέρος μιας οποιασδήποτε συλλογικότητας, «συναδελφικής», ταξικής, κοινοτικής κ.ά.,
μπορεί όμως να ξεσηκωθεί και ΑΤΟΜΙΚΑ εάν το προσωπικό του «δεν πάει άλλο» το βιώνει ως μονάδα, οπότε και θα ηττηθεί οικτρά και θα νιώσει πως ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΕΚΕΙ ΌΤΑΝ ΤΟΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ, βυθιζόμενος σε ακόμα μεγαλύτερη μιζέρια…
Πού έρχεται σε όλο αυτό ο ρόλος ημών (με η);
1. Στο ποιό θα είναι το σημείο στο οποίο ο λαός θα πει «δε πάει άλλο» φυσικά και παίζει ρόλο και η δική μας επίδραση στο ιδεολογικό του επίπεδο. Αλλά αυτό σε κάθε δεδομένη στιγμή είναι ήδη γεγονός.
2. Στη διαμόρφωση/ενίσχυση κάθε μορφής αγωνιστικών συλλογικοτήτων, που θα βοηθούν τον λαό την αγανάκτηση και τα συμπεράσματά του να τα βλέπει μέσα στα πλαίσια αυτής της συλλογικότητας και όχι ατομικά, να μάθει μέσα σε αυτή τη συλλογικότητα να νίωθει αλληλεγγύη προς κάποιο άλλο μέλος της που παίρνει πιο άσχημα τον πούλο, να βλέπει πως γίνεται αποδέκτης τέτοιας αλληλεγγύης όταν αυτός είναι σε τέτοια θέση.
3. Σε αυτό, στο 2, κυρίαρχο ρόλο παίζει το ατομικό παράδειγμα και η αποδοχή του ρόλου που διαδραματίζεις από το σύνολο. Με αυτή την έννοια η συμβολή στο 2 δεν είναι αποκλειστικό «προνόμοιο» ημών (των κομμουνιστών εννοώντας). Το «κύρος» και η αποδοχή όμως που έχει κατακτήσει ο καθένας (και αλληλένδετα με ΑΥΤΑ και οι πολιτικές που εκφράζει) επιδρούν καθοριστικά τη στιγμή του ξεσηκωμού, με την έννοια της κατεύθυνσης που θα πάρει αυτός ο ξεσηκωμός.
Τί σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με τα ζητήματά μας σήμερα, καθώς και με την Γαλλία;
Στη Γαλλία, και σε άλλες χώρες της κεντρικής Ευρώπης, αλλά με πρώτη τη Γαλλία, έχω την εντύπωση πως υπάρχει διαχρονικά μια πολύ δυνατή ταξική συνείδηση, ως προς το ένα σκέλος της: πως ανήκεις σε μια ξεχωριστή τάξη που έχει διαφορετικά συμφέροντα από τους εργοδότες της.
Αυτή η αίσθηση της ταξικής συλλογικότητας υπήρχε διαχρονικά πολύ έντονη λόγω του μεγάλου ποσοστού του βιομηχανικού προλεταριάτου, καθώς και του ΚΚΓ (κύρια) που επιδρούσε ως προς την εμβάθυνσή της.
Και αυτή η ιδεολογική κολώνια κρατάει ακόμα και περνάει και στις επόμενες γενιές, βοηθώντας στο να αντιλαμβάνονται την επίθεση σε δικαιώματά τους σαν σύνολο, ουσιαστικά «αυθόρμητα».
Πού πάνε όμως αυτοί οι αγώνες και τί αφήνουν πίσω τους; Σίγουρα βοηθούν στο να ατονεί πιο αργά αυτή η αίσθηση ταξικής συλλογικότητας, σίγουρα ανατροφοδοτούν με αυτόν το τρόπο και μελλοντικούς αγώνες και σε ένα βαθμό εμποδίζουν αντιλαϊκά μέτρα.
Αλλά εν τέλει είναι καταδικασμένοι να ηττηθούν όσο
Στην Ελλάδα μια τόσο έντονη αίσθηση ΤΑΞΙΚΗΣ συλλογικότητας, τουλάχιστον για μένα, ποτέ δεν υπήρξε. Όταν πήγε να αναπτυχθεί τη δεκαετία του 30 ήρθε ο μεταξάς, μετά τα εθνικοαπελευθερωτικά και ο εμφύλιος, που κατέληξε στην Ελλάδα-προτεκτοράτο, αλλάζοντας έτσι όμως και την τακτική των κομμουνιστών.
Στην Ελλάδα οι αγώνες και οι συλλογικότητες που ανααπτύχθηκαν επί δεκαετίες ήταν πρωτίστως για την «εθνική κυριαρχία», τον «εκδημοκρατιμό» και το ταξικό στοιχείο της σύγκρουσης πάντα ήταν υποβόσκον.
Μετά τη Χούντα, όταν θα μπορούσε να έχει έρθει στο προσκήνιο, κατέληξε στην αίσθηση ταξικής συνεργασίας και συνεννόησης που έφερε το ΠΑΣΟΚ, επιβάλλοντας αυτή την ιδεολογική «πλατφόρμα» στη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου.
Η κυριαρχία αυτού του τελευταίου συνέπεσε όμως χρονικά και με κάτι άλλο χειρότερο: Τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες.
Τα αποτελέσματα των 2 τελευταίων ήταν, εκτός όλων των άλλων, και η υποβάθμιση εως και διάλυση των διαφόρων μορφών ταξικών, κοινοτικών, πολιτιστικών κ.ά. συλλογικοτήτων που είχαν δημιουργηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες.
Έτσι η μεγάλη πλειοψηφία των νεότερων, όσων δεν πρόλαβαν να τις ζήσουν και να δράσουν μέσα από αυτές δεν μπαίνουν αυτή τη στιγμή (τουλάχιστον δε μπαίνουν αυθόρμητα) σε διαδικασία να αντιληφθούν τις αντιλαϊκές ανατροπές ως μέλη κάποιου συνόλου, παρά τις βλέπουν ατομικά.
(δε μπορώ να συνεχίσω τώρα. Θα επανέλθω όποτε μπορέσω. Ελπίζω μέχρι τότε ναα δεχθώ γόνιμη κριτική στα παραπάνω, μεταξύ άλλων και από συντρόφους που θα με διορθώσουν σε ό,τι θεωρούν λάθος)
@Αθλιε
Μπράβο για την ανάλυση σου για την ταξική συνείδηση στη Γαλλία. Έχω προσπαθήσει πολλές φορές να το διατυπώσω αλλά δε τα έχω καταφέρει ποτέ τόσο καλά. Νομίζω όμως ότι δε τελείωσες: ‘είναι καταδικασμένοι να ηττηθούν όσο…’ ??
Ας δούμε εν τω μεταξύ εδώ πώς σκέφτονται κάποια κομμάτια που ριζοσπαστικοποιούνται;
http://naftilos.blogspot.com/2010/10/blog-post_20.html
Για την Ελλάδα:
Δεν έγινε προτεκτοράτο μετά τον εμφύλιο. Ήταν και πριν. Απλά με τη σωστή μετωπική τακτική των κομμουνιστών παρα λίγο να σταματήσει να είναι. Αλλά οι κομμουνιστές έκαναν το λάθος να μην πάρουν την εξουσία με το μέτωπο τους τη στιγμή που μπορούσαν. Αυτό εκτός των άλλων έδειξε και τα όρια του εσωκομματικού οργανωτικού μοντέλου τους.
Το ταξικό στοιχείο ήταν υποβόσκων μετά γιατί απλά απαγορευόταν να μην ήταν. Οι κομμουνιστές βρήκαν έξυπνους τρόπους να διεξάγουν τον ταξικό αγώνα.
Έννοιες όπως η εθνική κυριαρχία και ο εκδημοκρατισμός μπορούν να έχουν ξεκάρα ταξικό περιεχόμενο. Δεν είναι αντιτιθέμενες στην ταξική πάλη.
Άφησα κάποια κενά για τη Γαλλία:
Νομίζω πως δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και σήμερα σε όλες τις μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις, αν μπορούμε να πούμε πως οι εργαζόμενοι αποδέχονται κάποιος σαν ηγεσία τους, αυτή είναι η CGT.
Κι αυτό παρ’ ότι το ΚΚΓ έχει απαξιωθεί πλήρως πολιτικά.
Αυτό νομίζω γίνεται γιατί οι εργαζόμενοι αποδέχονται το ρόλο που έχει παίξει διαχρονικά στην οργάνωση της ταξικής πάλης, καθώς και στη διαμόρφωση των ταξικών συλλογικοτήτων.
Αλλά το ΚΚΓ και κατ’ επέκταση η CGT δεν έχουν κανέναν απολύτως σκοπό την έντονη λαϊκή δράση που βλέπουμε κατα καιρούς στη Γαλλία να την οδηγήσουν σε κατεύθυνση συνολικής ρήξης με την αστική πολιτική.
Έτσι σε κάθε λαϊκό ξέσπασμα στη Γαλλία βλέπουμε να επιμένουν σε ένα κεντρικό και πολύ συγκεκριμένο στόχο (π.χ. ένα νομοσχέδιο), άλλες φορές να τον πετυχαίνουν, άλλες όχι, αλλά σαν συνολική εικόνα να είναι συνεχώς αναγκασμένοι να παλεύουν από χειρότερες θέσεις.
Όσο λοιπόν μέσα στο εργατικό/λαϊκό κίνημα εκεί δεν μπορέσει να αναδειχτεί και να γίνει αποδεκτή (με τον τρόπο που το περιέγραψα) σαν φυσική ηγεσία μια δύναμη που θα βάζει σαν στόχο τη συνολική ρήξη και ανατροπή, τόσο οι αγώνες τους θα έχουν στη καλύτερη τα αποτελέσματα που έγραψα στο προηγούμενο σχόλιό μου.
@Χαμογελε
Λες:
«…Διαβάζω τα σχόλια όσων υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεν περνάει κρίση… ή ότι στην Ελλάδα τα πρα´γματα είναι καλύτερα από την Γαλλία και πραγματικά τρομάζω (χωρίς καμιά υπερβολή) μόνο και μόνο στην ιδέα ότι αυτά τα άτομα θα αισθανθούν δικαιωμένα αν ανεβεί το ΚΚΕ 2 ή 3 μονάδες… και δεν θα πετάξουν κάθε αυτοκριτικη´στα σκουπίδια……»
1.Ποιον κομμουνιστη μελος του ΚΚΕ βρηκες και σου ειπε πως το Κομμα περναει κριση; Εκτος αν κανεις «προβολη» οπως λεγεται στην ψυχολογια (Δε θελω να το παιξω ψυχολογος αλλα εν αντεξα κιολας) και τις δικες σου εντυπωσεις θες να γινουν εκτιμηση ολων των υπολοιπων. Ολιγον ετσιθελικο δεν ειναι;
2.Τα πραγματα ειναι σαφως καλυτερα στην Ελλαδα σε επιπεδο προσανατολισμου μεσα στο εργατικο κινημα. Αυτο αφορα την υπαρξη ταξικων δυναμεων με δηλωμενο σχεδιο στην εργατικη ταξη και κατακτημενο με σιγουρια σε πλατιες λαικες μαζες οτι η ξεπουλημενη ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ δεν εχει τιποτα να προσφερει στην παλη της εργατικης ταξης παρα μονο την ικανοτητα-δυνατοτητα στο να την ξεγελασει και να παιξει «ομορφα» τον ρολο του 5φαλαγγιτη στο πλαι της κυβερνησης και του ΣΕΒ.
3.Τα πραγματα ειναι σαφως καλυτερα στην Γαλλια σε επιπεδο συμμετοχης πια, μεγαλων και πλατυτερων λαικων μαζων στις τελευταιες κινητοποιησεις. Το Σοσιαλιστικο Κομμα βρισκεται στην καθοδηγηση πισω απο τις κυριες εργατικες συνομοσπονδιες αν και αυτο ειναι ακομα ρευστο και δικοπο μαχαιρι για τους ιδιους λογω της πλατιας εργατικης μαζας που εχει κατεβει στο δρομο.
4.Ναι, το λαικο κινημα εχει αναγκη απο την εργατικη μαχιμη μαζα στο δρομο αλλα αυτο απο μονο του δεν αρκει οταν δεν υπαρχει προσανατολισμος για ανατροπη πολιτικων επιλογων της αντιστοιχης κυβερνησης και ΣΕΒ και απλα τα αιτηματα στρεφονται προς μια διαχειριση των προβληματων στο υπαρχον σκηνικο. Για αυτο υπαρχει η ανησυχια οτι δεν μπορει να εχει προοπτικη ενας αγωνας που θα λειτουργησει εκ των υστερων για να την ανοδο των σοσιαλδημοκρατων στην εξουσια ή την ακομα αντιδραστικοποιησει της αστικοκοινοβουλευτικης δημοκρατιας στη Γαλλια και μετα ολα μελι γαλα σαν να μην εγινε τιποτα.
5.Και εμεις αντλουμε εμπειρια απο τους αγωνες τους αλλα και εκεινοι «μαθαινουν» απο την δραση του ΠΑΜΕ και αλλων εργατικων συσπειρωσεων βλεπε αποκλεισμος λιμανιων – διυληστηριων κ.α. Αντιστοιχα συμβαινει και με τις αστικες κυβερνησεις ειτε σοσιαλδημοκρατικες ειναι αυτες ειτε ειναι κεντροδεξιες (Σιγα την διαφοροποιηση αλλα τελως παντων).
6. Στην μαχη των τοπικων και περιφερειακων εκλογων η Λαικη Συσπειρωση και το ΚΚΕ δινει τη μαχη πρωτιστως σε πολιτικο επιπεδο για τα προβληματα της εργατικης ταξης οπως αυτα συνδεονται με τα τοπικο-λαικα ζητηματα κατα περιφερεια και δημο. Δεν παλευουμε ομως να παρουμε ενα ψηφαλακι παραπανω για να νιωσουμε ικανοποιημενοι και ολοκληρωμενοι κομμουνιστες αλλα να δωσουμε το μηνυμα να εκφραστει κατα αρχην η λαικη οργη και κατα δευτερον και πιο σημαντικο να δημιουργησουμες εκεινες τις Συσπειρωσεις που ειτε σαν εφεδρειες ειτε σαν μπροσταρηδες στην πρωτη γραμμη, απεγκλωβισμενοι απο τα χρόνια διλληματα και τις αυταπατες, την επομενη των εκλογων να βρεθουν ορθιοι και στο πλαι των σωματειων και των ταξικων δυναμεων για τις μεγαλες μαχες που επονται.
7.Το βλεμμα του ΚΚΕ ειναι στην επομενη μερα των εκλογων, στις 15 του Νοεμβρη και στην απεργια στις 15 του Δεκεμβρη. Τωρα ομως μπροστα στην καλπη πρεπει να δωθει το μηνυμα χωρις ψαλιδισματα ενδοιασμους και απογοητευσεις. Η Λαικη Συσπειρωση ηρθε για να μεινει μεσα στις λαικες γειτονιες και να λειτουργησει σαν χωρος εκφρασης και συσπειρωσης πλατιων λαικων δυναμεων μπροστα στις μαχες που περιμενουμε. Οι υπολοιποι λες να μην τους περιμενουν;
8.Πρεπει να κανουμε το χαρτη να σταματησει να βαφεται πρασινο-μπλε γιατι οι αστοι και αυτο το μετρανε και ο κοσμος ο ιδιος επηρρεαζεται. Ιδιο ειναι να σπαει αυτη η μονοτονια και να σκανε σε καποιες γωνιες τις χωρες σαφη και πεντακαθαρα κοκκιναδια;;; Ιδιο ειναι να παρει η Λαικη Συσπειρωση 15-20%;;;
9.Σε μια συσκεψη της Λαικης Συσπειρωσης μπηκε μια ερωτηση σε νεες εργαζομενες που παντα ψηφιζαν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ πιο θα ηταν εκεινο το απτολεσμα που θα τρομαζε τα αφεντικα τους και την κυβερνηση της χωρας μαζι με το ΣΕΒ. Χωρις κανενα ενδοιασμο αυτοι οι ανθρωποι που ποτε δεν ειχαν ξανασυζητησει με μελη του ΚΚΕ απαντησαν, μονο μεσα απο την ψηφο των συνδιασμων που στηριζει το ΚΚΕ… Μειναμε ολοι μουγκοι απο την αποφασιστικοτητα της απαντησης και απο το οτι δεν τους ειπε ποτε αλλοτε κανενας κατι για το Κομμα.
Για αυτο και η ψηφος πρεπει να ειναι κατακοκκινη στην Λαικη Συσπειρωση.
Για τα 1-4 του προηγουμενου σχολιου μου.
Εχουμε εμπιστοσυνη στην εργατικη ταξη οταν κατεβαινει πλατια και μαζικοτατα στο δρομο ,θα βρει την διεξοδο αλλα οι μαχες θα ειναι σε πολιτικο επιπεδο ακομα πιο σκληρες και χρονοβορες αν δεν στοχοποιηθουν οι δυο γραμμες που υπαρχουν μεσα στο εργατικο κινημα.
Εχουμε και την εμπειρια απο παρομιους λαικους αγωνες με ξεσπασματα που τελικα δεν επληξαν κανεναν και οδηγησαν περισοοτερο τον κοσμο στην απογοητευση και στην παραιτηση.
@Aθλιε
Συμφωνώ και στο συμπλήρωμα σου. Θα προσέθετα ότι οι Γάλλοι αγωνιστές από ΚΚ μέχρι τρότσκες και ανάρχες πρέπει να εγκαταλείψουν χίμαιρες για πανευρωπαϊκές λύσεις (κατώτερος ευρωπαϊκός μισθός κι άλλα τέτοια ανθηρά) κι ότι για να γίνει αυτό που λες μέσα στο εργατικό κίνημα θα πρέπει να γίνει και μέσα στη CGT και όχι μόνο απ’έξω. Για να γίνει αυτό πρέπει κι εκεί το ελληνικό ταξικό κίνημα να έχει μια ενεργητική πολιτική αλληλο-επηρρεασμού (να διδαχτεί από μορφές που λόγω βιομηχανικής ιστορίας είναι πιο προωθήμενες ορισμένες φορές στη Γαλλία, να διδάξει ως προς το αδύνατο της ταυτόχρονης ευρωπαϊκής αλλαγής, κάτι που λόγω της περιφερειακής θέσης του μπορεί να το δει ξεκάθαρα) και να μην κατατάσει απλά όλη τη CGT στους ‘πουλημένους’.
Όπως και να μην κατατάσει έτσι και την πορτογαλική CGTP/IN που πρόσκειται στο ΚΚ Πορτογαλίας και στις 29 Σεπτέμβρη κατέβασε 100,000 διαδηλωτές σε όλη τη χώρα.
Μέλιτον, οι Γάλλοι μάθαν από το ΠΑΜΕ τους αποκλεισμούς διυλιστηρίων?? 😀 😀 😀
Η έπαρση σου ξεπερνά τα όρια του γελοίου. Πότε έκανε το ΠΑΜΕ αποκλεισμό διυλιστηρίου?
@Y
Αν δεν ηταν συντακτικως ολιγον φαουλ θα στην ελεγα σφοδρα γιατι νιωθω οτι «ψαχνεσαι» για να την πεις 🙂 🙂 🙂
Εννοουσα εκατερωθεν για την εμπειρια που μεταφερεται.
Μακρυα απο το ΠΑΜΕ επαρσεις και μικρομεγαλισμοι, αυτο ελειπε.
Για τα υπολοιπα που ειπα δεν βλεπω παντως να εχεις κατι να πεις εκτος αν εχεις και δεν προλαβες να γραψεις.
…Αρα συμφωνεις ή οχι;
Ως προς το ιστορικό ο άθλιος έθεσε τα πράγματα στη σωστή τους βάση. Μιλάμε για μια μακράν πιο εκβιομηχανισμένη χώρα απο την Ελλάδα με διαφορετικές παραδόσεις.
Στις κινητοποιήσεις που συμμετείχα το κλίμα ήταν όντως εκρηκτικό και πολύς κόσμος έδειχνε να καταλαβαίνει το πανευρωπαϊκό της επίθεσης. Υπήρχε κόσμος που επίσης αντιλαμβανόταν οτι υπεύθυνη είναι η ΕΕ και οι πολιτικές της και όταν τους επισημανα οτι στα ελληνικά πράγματα υπάρχει ένα κόμμα που στρέφεται ενάντια στον πυρήνα της ΕΕ ενώ στη Γαλλία όχι οι περισσότεροι είτε συγκατένευαν κουνώντας το κεφάλι είτε επαύξαναν ότι υπάρχει η ίδια ανάγκη και εκεί.
Πέρα απο τη δικιολογημένη οργή όμως της βάσης του κινήματος υπάρχουν και οι πόθοι και οι πολιτικές στοχεύσεις των συνδικάτων.
Στη Γαλλία δεν υπάρχει μόνο μια συνομοσπονδία όπως η ΓΣΕΕ στην Ελλάδα. Υπάρχουν περισσότερες και σε κάθε μια από αυτές υπάρχει και μια κυρίαρχη πολιτική κομματική δύναμη. Έχουμε λοιπόν τη CGT (ΚΚΓ) CFDT (Σοσιαλιστικό Κόμμα) CGT-FO, Solidaires (αριστερίστικες δυνάμεις) και άλλες. Να σημειωθεί βέβαια οτι μιλάμε για κατεύθυνση και πλειοψηφούσα τάση, πχ στη CGT μπορεί να μετέχουν και σοσιαλιστές και αριστεριστες ΝΡΑ κλπ όμως ο τόνος δίνετι απο το ΚΚΓ.
Ηγετικά συνδικάτα λόγω ιστορίας μελών και απήχησης είναι η CGT και CFDT με τη Solidaires, FO και CFCT να έπονται.
Κάτω από την πίεση των γεγονότων και λόγω της διαρκώς επιδεινούμενης κατάστασης σε όλη τη Γαλλία στο εισόδημα των εργαζομένων υπήρχε η εύφλεκτη ύλη που με τα τελευταία μέτρα πήρε φωτιά. Αγωνιστικά συνδικάτα σε διάφορους τομείς όπως ενέργεια, λιμανια, σιδηρόδρομοι, ξεκίνησαν τις κινητοποιήσεις και οι ηγεσίες ακολούθησαν. Οι δε ηγεσίες διαμόρφωσαν και ένα συντονιστικό στο οποίο πρόταξαν στοχους αιτήματα.
Αιτήματα που όμως σαφώς δε θα μπορόυσαν δεδομένων των πολιτικών ηγεσιών στη Γαλλία να ξεπερνούν τον κοντόφθαλμο ίσκιο των κομμάτων τους. Η CGT για παράδειγμα του ΚΚΓ μιλούσε πχ «για αναβολή ψήφισης και για μια τίμια διαπραγμάτευση» ενώ όλο το κοινό πλαίσιο του συντονιστικού των συνδικάτων είναι σε αμυντική γραμμή με διεκδικήσεις στα όρια του «εφικτού» και «υλοποιήσιμου».
Στον αντίποδα αυτού του κλίματος βλέπουμε 3 εκατ. εργάτες να δείχνουν την τεράστια δύναμή τους στους δρόμους και ένα κύμα αλληλεγγύης από τη νεολαία, εξαιρετικά συγκινητικό. Στο δρόμο ο κόσμος έχει διαθέσεις για νίκη και αντεπίθεση, στα σαλόνια των συνδικαλιστάδων ο Τιμπό γ.γ. της CGT (γάλλος Παναγόπουλος με ροζ-συνασπισμένη απόχρωση) αποτρέπει εργαζόμενους να συνεχίσουν αγώνες σε κλάδους που το επιζητούν.
Στο κίνημα νεολαίας πάλι οι ηγεσίες (UNEF, UNL κ.α.) στο ίδιο τραπέζι απο τη μία καλούν τους νέους σε κινητοποιήσεις, απο την άλλη αρνουνται να πάρουν σαφή θέση και να συγκρουστούν, παρα αρκούνται στη γενικότητα διαπιστώσεων τύπου «όλοι να χουμε σύνταξη». Αφήνουν έτσι τους νέους ανερμάτιστους ιδεολογικά και πολιτικά σε μια μάχη με έναν αντιπαλο πανίσχυρο.
Η κίνηση και μόνο που παρατηρείται στη Γαλλία είναι απο μόνη της ελπιδοφόρα και θα αναδείξει νέες δυνάμεις όπως όλα τα κινήματα, επίσης πιθανό είναι να δημιουργήσει και μεγάλες απογοητεύσεις. Ας κάνουμε λίγο υπομονή όλα θα φανουν στο τέλος.
Για μένα αναδεικνύονται πάντως δύο παθογένειες που έχουν να μας διδάξουν.
1. Το «ολοι μαζί» ειδικά όταν αφορά διεκδικήσεις τους μόνους που βλάπτει είναι της ταξικές δυνάμεις και όσους επιζητούν τη ριζοσπαστικοποίηση. Το κόψε ράψε οφελεί τους Σοσιαλιστές ανοιχτά. Το πολιτικό τους πρόγραμμα κυριαρχεί στους αγώνες φέρνοντας πρόσκαιρη μαζικότητα που εξαντλείται στην απόκρουση του κάθε φορά τυγχάνοντος νομοσχεδίου. Καμία προσπάθεια διαμόφωσης μιας εναλλακτικής δεν είναι φανερή αυτή τη στιγμή στη Γαλλία πέραν την προφανούς. Της επανόδου των σοσιαλιστών στην εξουσία. Τώρα με ή χωρίς φερέφωνα εξ αριστερών, αυτό θα φανεί.
2. Στη γαλλία ο φορέας που θα όφειλε να πολώσει ταξικά και να πολιτικοποιήσει τον αγώνα είναι απών, και ναι σε αυτό το κομμάτι θεωρώ ότι στην ελλάδα το ότι υπάρχει ένα μέτωπο που πολιτικοποιεί πρέπει να μας κάνει ευτυχείς. Από την άλλη πρέπει να διδαχτούμε από τους Γάλλους στο πως οργανώνουν τους αγώνες τους και προωθούν το αυθόρμητο συχνά (κάτι που προκύπτει απο την παράδοση τους που είναι μεγάλη). Το να οργανώσεις ένα συνδικαλιστικό οικόνομίστικο αγώνα που να είναι μαχιτικότατος είναι απολύτως δυνατόν. Τα τρεϊντ-γιούνιονς ήταν μαχιτικά και πετύχαιναν πρόσκαιρες νίκες. Όμως σήμερα μιλάμε για ένα παιχνίδι όλα για όλα απο τις δυνάμεις του κεφαλαίου. Έτσι ακόμα και μια νίκη και μια καθυστέρηση στο να περάσουν κάποια μέτρα, αν δεν υπάρξει συνολική εναλλάκτική, θα φέρει απλώς έναν νέο αγωνα που θα ξεκινήσει λιγα μέτρα πίσω από τη γραμμή βάσης που χει χαράξει το κίνημα, μέχρι να μας κλεισουν στα καρέ μας.
Τελος προς διαλογισμό και σαν ερώτημα για το παρελθόν παρόν και μέλλον:
– Με σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Γαλλία έχουμε δει ποτέ τέτοιες κινητοποιήσεις??
– Στην Ελλάδα θα γινόταν το ίδιο άν στα πράγματα ήταν ή επάρατος δεξιά??
– Ποια η στάση ακόμα και των κομμουνιστών στη Γαλλία που έχουν παρελθόν συνεργασιών με τους Σοσιαλιστές (ακόμα και μέσα στο 2009-2010 όπου έγιναν οι τοπικές εκλογές) σε μια μελλοντική νίκη των Σοσιαλιστών στη Γαλλία?? (δεδομένης της βούλησης των τελευταίων να «ανοίξουν» και αυτοί το θέμα σαν έρθουν στα πράματα).
– Ποιά η στάση των ελλήνων κομμουνιστών απέναντι σε τέτοιου είδους κομμουνιστές στη Γαλλία και όπου γης????
«Κερδίζει σε έδαφος, πιο πλατιές μερίδες εργαζομένων κτλ. δείχνουν ενδιαφέρον για τις θέσεις του και το εμπιστεύονται.»
Αγαπητέ, αυτές οι μερίδες των εργαζομένων θα ψήφιζαν το ΚΚΕ εάν υπερέβαινε ένα ορισμένο ποσοστό; Ή εάν υπήρχε ένα κόμμα αριστερό εναλλακτικό; Δυστυχώς, το ΚΚΕ είναι ένα αστικό κόμμα που προωθεί τα λαϊκά συμφέροντα και την κοινωνική δικαιοσύνη. Και από το ότι μικρή σχέση έχει, ακόμη και σήμερα, με την λαϊκή συνείδηση προκύπτουν όλα τα υπόλοιπα. Αυτό χωρίς να ισχυρίζομαι ότι δεν υπήρξαν ΓΝΉΣΙΑ λαικότροποι, ακόμη και λαϊκοί, άνθρωποι στο ΚΚΕ, όπως ο Άρης. Αλλά αυτοί ήταν εξαιρέσεις, παιδιά…
Δείτε και εδώ:
Χαρακτηριστικό απόσπασμα:
«…η Αριστερά δεν έχει μέλλον. Ανίκανη να εξηγήσει την επιμονή της θρησκευτικής, υπερ- της- οικογένειας συμπεριφοράς, και μία ηθική προσωπικής ευσυνειδησίας εκτός ως μία έκφραση ψευδούς συνείδησης- ως το προϊόν της πλύσης εγκεφάλου ή μίας ανορθολογιστικής προσκόλλησης σε «απλές και εύκολες λύσεις» μετά από «δυο δεκαετίες κοινωνικής αναταραχής» -η Αριστερά βρίσκει τον εαυτό της χωρίς έναν ακόλουθο. Εφ’όσον αρνείται να πάρει τις λαϊκές συμπεριφορές σοβαρά, να «υποθάλψει την υπάρχουσα λαϊκή συνείδηση», κατά την περίεργη και αποκαλυπτική έκφραση της Λίλιαν Ρούμπιν, μπορεί να ελπίζει μόνο να μετασχηματίσει την κοινωνία μόνο μπροστά σε μία λαϊκή αντίσταση ή αδιαφορία.»
Μα δεν είναι να μιλάει για την Ελλάδα; 🙂
Χαίρετε…
βρε σύντροφοι από το ΚΚΕ, ο χαρτης των δημοτικών εκλογών βαφόταν κόκκινος μέχρι και το ’90.
Για πείτε μας, ΤΙ διοίκηση των Δήμων έκαναν οι δήμαρχοι του ΚΚΕ; Πέρα, από αγωνιστικές διεκδικήσεις για τα εργατικά δικαιώματα των εργαζομένων σους Δήμους, ΤΙ ουσιαστικό της διοίκησης που άσκησαν όλα αυτά τα χρόνια τους διαχώρισε από τους μπλε/πράσινους κόκκους;;
Μήπως προώθησαν μορφές λαϊκής οργάνωσης, λαϊκών συνελεύσεων και πολιτικής ενεργοποίησης με αποφασιστικές αρμοδιότητες;; ΟΧΙ…
Μήπως προώθησαν μορφές πολιτισμικής αντίστασης, και συμβολής σε μιά άλλη ανατρεπτική σχέση τέχνης/κοινωνίας;;; ΟΧΙ…
Μήπως, συνέβαλαν οι δημοτικές αρχές του ΚΚΕ, στην ανάπτυξη διεκδικητικών κινημάτων στις γειτονιές, για μείωση των υπερυψηλών συντελεστών δόμησης, δημιουργίας ελευθερων χώρων -πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις- στην πόλη-τέρας που ζούμε και που λέγεται Αθήνα;; ΟΧΙ…
Οι δημοτικές αρχές του ΚΚΕ -όταν αυτό είχε μια σειρά δήμους στην Αττική απέτυχαν να συμβάλλουν σε όλα τα παραπάνω…
Μα θα πει κανείς, αυτά έγιναν τότε, επί «αθροίσματος δημοκρατικών δυνάμεων», «Τζανετακισμού», που το ΚΚΕ είταν σαφώς πιο δεξιό από σήμερα…
Ε, λοιπόν σήμερα, οι δημοτικές παρατάξεις του ΚΚΕ- η Λαϊκή Συσπείρωση δηλαδήξ- ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΓΩΝΑ, σε ποιό κίνημα κατοίκων μιας γειτονιάς έχουν συμβάλλει;; Όσο και να ψάξετε, ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΑ πράγματα θα βρείτε! Γιατί πολύ απλά, οι δυνάμεις του ΚΚΕ είναι ΑΠΟΥΣΕΣ από τις γειτονιές της Αθήνας και ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!
Ούτε για τους ελεύθερους χώρους, ούτε για τα δημοτικά τέλη, ούτε για τις εργασιακές σχέσεις, ούτε για τα βουνά περιξ της Αττικής, ούτε για την αστυνομοκρατία στις γειτονιές της Αθήνας….
Και δεν λέω εάν βγάζουν και καμιά προκύρηξη, ή κάνουν κάποια εκδήλωση αραιά και που…
Λέω, για συμβολή στην δημιουργία κινημάτων που εντός τους, μέσα στις τοπικές κοινωνίες και μέσα στον αγώνα, αλλάζουν οι συνειδήσεις…
Σήμερα έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη,, για δημιουργία αριστερών αντικαπιταλιστικών κινήσεων πόλης, που θα συμάλλουν στην δημιουργία κιημάτων, στην παραγωγή πολιτικής για όλα τα μέτωπα που προανέφερα και που θα αποκαλύπτουν στον κόσμο, τα όρια της αστικής διαχείρησης στους Δήμους, τη νμετατροππή τους σε Δημους/επιχειρήσεις, σε μακρύ χέρι του αστικού κρατους, και θα ααντάρουν την λαϊκή οργάνωση και πάλη.
Και τέτιες Αριστερές Παρεμβάσεις (που κάτεβαίνουν και στις εκλογές) υπάρχουν ήδη σε πολλές γειτονιές (Περιστέρι, Νέα Σμύρνη, Βύρωνας, Νέα Ιωνία, Ζωγράφου, Πετρούπολη, κλπ) και σε αρκετές πόλεις της Ελλλάδας!
@Μέλιτον
Δυστυχώς δε θα μπορέσω να έρθω να ψηφίσω.
Αν ερχόμουν θα σας ψήφιζα στο Δήμο μου. Στη Περιφέρεια θα δίσταζα κάπως μεταξύ Χάγιου και Παφίλη. Γιατί μου φαίνεται έχει κάποιο δίκιο ο Κ.Ο. στο 36 δυστυχώς.
@Οτι να ναι
Είσαι πάλι Γαλλία? Που? Δε μετατρέπουμαι το κόμεντ σου σε ποστ – ανταπόκριση?
@Κ.Ο.
Μιλαμε εισαι ελεεινος και τρισαθλιος, αληθεια που δινεις εξετασεις και δε μας το λες;
Να σου αναφερω τους κομμουνιστες δημαρχους οπως:
τον Καισαριανης με πρωτο τον Παναγιωτη τον Μακρη
τον δημαρχο Καλλιθεας τον Γιαννη Γαλλο
τους δημαρχο Πετρουπολης τον Νικο Παξιμαδα και τον Γιωργο Γωγο
τον δημαρχο Ταυρου Π. Βακαλόπουλος
τον δημαρχο Περαματος Γ.Πατσιλινακο
τους δημαρχους Νικαιας Μπενετατο και Βερα Νικολαιδου
τον δημαρχο Αγ.Βαρβαρας Μητρο Σουλιμιωτη
τον δημάρχο Κορυδαλλού Μαλαγαρδή
τον δημάρχο Ηλιούπολης Δημήτρη Κιντή
…
Αυτοι ηταν που με την καθοδηγηση του Κομμουνιστικου Κομματος «εβαλαν» τους εργαζομενους – δημοτες σε αγωνιστικες διεκδικησεις απο την υπερασπιση συνδικαλιστικων ελευθεριων μεχρι την τη μαχη της λακουβας, απο τη μαχη για ανθρωπινα μεροκαματα μεχρι την αποκαθηλωση χαφιεδικων καμερων, απο την δημιουργια πολιτιστικων κεντρων και κολυμβητηριων για τους δημοτες μεχρι τη δημιουργια ανοιχτων χωρων και ρυμοτομια ανθρωπινων πολεων.
Δε χωραμε σε χομπιστικα υποτιθεμενα κινηματα που την επαυριο ξεφουσκωνουν
Θα πρεπει ή να εισαι τραγικος ΠΑΣΟΚος για να αποκρυπτεις ολα τα παραπανω ή μπουκωμενος αντικομμουνιστης με μπολικη επεξεργασια αμαθειας και χαζομαρας ικανης για να σε κανει να μην μαθεις ποτε στη ζωη σου την προσφορα και το ξυλο που εφαγαν αυτοι οι ανρθωποι προκειμενου εσυ να λες ελευθερα την μπουρδα σου σε καποιο παρκο της Καισαριανης.
Ντροπη σου, να βουτας λιγο το μυαλο στην σκεψη οταν λες κατι για το ΚΚΕ και τους δημαρχους του και ποσο αυτοι βοηθησαν στο πλαι του εργατικου κινηματος και παντα σε αλληλοεπιδραση με αυτο, την ζωη των εργαζομενων στις πολεις.
Εισαι τελικα μεγαλος αντι-ΚΚΕ μπουρδολογος και θες να το αποδεικνυεις συνεχεια.Τα καταφερνεις.
@oti na nai
πολυ ενδιαφεροντα τα στοιχεια που δινεις,να σαι καλα σύντροφε!!!
@A8lios
«Δε το πολυπιάνω αυτό.
Η βάση όλων των κομμάτων πλήττεται. Τί σημαίνει αυτό δηλαδή;»
Ε οι θέσεις του συγκεκριμένου χώρου έρχονται σε αντίθεση με την πραγματικότητα που βιώνουν οι συγκεκριμένοι πολίτες.
«Σ’ αυτό νομίζω πως έχει δίκιο ο ρεντγκοστ. Αυτό που περιγράφεις είναι κρίση του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού κινήματος.
Βεβαίως χωράει πάρα πολύ συζήτηση στο αν και γιατί “δεν μπορείς να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν”.
Ένα δεδομένο σίγουρα είναι όλο αυτό που λέει ο Υ, για την ήττα του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Ναι, αυτή η ήττα αποτρέπει σταθερά από το 90 εως και σήμερα ευρύτερες μάζες που συνειδητά αποστρέφονται το δίπολο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να ταχθούν και να δράσουν ΟΛΟΨΥΧΑ μαζί με τον οποιονδήποτε μιλάει για “σοσιαλιστική προοπτική”.
Μια άλλη όμως πτυχή είναι το “να περάσεις τον λόγο σου στις μάζες για να ξεσηκωθούν”. Τα λέγαμε και όταν βρεθήκαμε από κοντά. Δεν πιστεύω σε αυτό. Πολύ δε περισσότερο πως χρειάζεται “όλη η αριστερά να δρα από κοινού” για να ξεσηκώσει τις μάζες.
Δε το είδα ποτέ να συμβαίνει έτσι χαμόγελε. Το δες να συμβαίνει έτσι στη σχολή; Το δες να συμβαίνει έτσι στο ασφαλιστικό; Το βλέπεις τώρα στη Γαλλία ή στις υπόλοιπες χώρες;
Όσοι πιστεούν πως ΑΥΤΟΙ είναι που θα ΠΕΙΣΟΥΝ τον κόσμο να ξεσηκωθεί, αυτοί είναι για μένα που πραγματικά δεν έχουν καταλάβει τπτ περί “αυθόρμητου”.»
Είχα γράψει ένα κατεβατό για απάντηση σε αυτό το κομμάτι αλλά θα το περιορίσω στο εξής.
Το αν κατέβει ο κόσμος ή όχι στον δρόμο δεν είναι μετεωρολογικό φαινόμενο. Δεν είναι ανεξάρτητο από τον λόγο σου και την στάση σου. Δεν μιλάμε για ποιον θα ακολουθήσουν στον δρόμο αλλά για το αν κατέβουν όντως. Μου θέτεις σαν παράδειγμα τον χώρο του πανεπιστημίου. Ε δεν πιστεύω βρε νίκο ότι ισχύει. Με μόνο την ΠΚΣ θεωρώ ότι ο κόσμος δεν θα είχε ξεσηκωθεί. Το αν αυτό το συμπέρασμα εξαρτάτε από το μέγεθος του χώρου για τον οποίο μιλάμε είναι πολύ πιθανό. Όμως δεν νομίζω ότι είναι καθοριστικό.
Εἰχα διαβάσει παλιότερα στο «Πεθαίνοντας στην Καταλωνία» του Οργουελ ότι οι αναρχικοί αποδειχτηκαν ικανότατοι να ξεσηκώσουν τον κόσμο (σε αντίθεση με τους κομμουνιστές που αποδείχτηκαν ανίκανοι) ενώ οι κομμουνιστές αποδείχτηκαν ικανότατοι να συνεχίσουν την αντίσταση (που εκεί οι αναρχικοί υστερούσαν). Δεν είχα δώσει μεγάλη σημασία σε αυτό μέχρι που το είδα μπροστά μου σε μεγάλο βαθμό στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Με άλλα λόγια αν το βάζεις σαν απόλυτο κανόνα δεν θεωρώ ότι ισχύει.
@Μέλιτον Καντάρια
«Ποιον κομμουνιστη μελος του ΚΚΕ βρηκες και σου ειπε πως το Κομμα περναει κριση; »
Τι προβολές μου λες βρε φίλε. Κανέναν δεν βρήκα μέλος του ΚΚΕ να μου το πει. Δικό μου συμπέρασμα είναι. Δεν είπα ποτέ κάτι διαφορετικό.
«Τα πραγματα ειναι σαφως καλυτερα στην Ελλαδα σε επιπεδο προσανατολισμου μεσα στο εργατικο κινημα. Αυτο αφορα την υπαρξη ταξικων δυναμεων με δηλωμενο σχεδιο στην εργατικη ταξη και κατακτημενο με σιγουρια σε πλατιες λαικες μαζες οτι η ξεπουλημενη ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ δεν εχει τιποτα να προσφερει στην παλη της εργατικης ταξης παρα μονο την ικανοτητα-δυνατοτητα στο να την ξεγελασει και να παιξει “ομορφα” τον ρολο του 5φαλαγγιτη στο πλαι της κυβερνησης και του ΣΕΒ.»
Ναι σίγουρα από ότι γνωρίζω (δεν το ξέρω και με σιγουριά) φαίνεται ότι υπάρχει καλύτερος προσανατολισμός σε ένα μεγάλο μέρος του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα. Όμως δεν νομίζω ότι είναι κτήμα των πλατιών λαικών μαζών να μην συσπειρώνεται με την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Μπορεί ο κόσμος να μην κατεβαίνει σε αυτές στις περισσότερες πορείες αλλά δικιά μου παρατήρηση που νομίζω ότι ισχύει για όλη την ΕΛλάδα ότι όταν ο κόσμος κατεβαίνει μαζικά στον δρόμο μάλλον κατεβαίνει περισσότερο με την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ παρά με το ΠΑΜΕ. (Αν δεν ίσχυε αυτό τότε θα είχατε την πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ)
«6. Στην μαχη των τοπικων και περιφερειακων εκλογων η Λαικη Συσπειρωση και το ΚΚΕ δινει τη μαχη πρωτιστως σε πολιτικο επιπεδο για τα προβληματα της εργατικης ταξης οπως αυτα συνδεονται με τα τοπικο-λαικα ζητηματα κατα περιφερεια και δημο. Δεν παλευουμε ομως να παρουμε ενα ψηφαλακι παραπανω για να νιωσουμε ικανοποιημενοι και ολοκληρωμενοι κομμουνιστες αλλα να δωσουμε το μηνυμα να εκφραστει κατα αρχην η λαικη οργη και κατα δευτερον και πιο σημαντικο να δημιουργησουμες εκεινες τις Συσπειρωσεις που ειτε σαν εφεδρειες ειτε σαν μπροσταρηδες στην πρωτη γραμμη, απεγκλωβισμενοι απο τα χρόνια διλληματα και τις αυταπατες, την επομενη των εκλογων να βρεθουν ορθιοι και στο πλαι των σωματειων και των ταξικων δυναμεων για τις μεγαλες μαχες που επονται.»
Αυτό που είπα έιναι ότι θεωρώ ότι σήμερα βρισκόμαστε σε κρίση και ότι φοβάμαι μην τα θετικά ποσοστά εξαλείψουν την αυτοκριτική σας. Νομίζω ότι ήμουν ξεκάθαρος.
@Oti na nai
«- Με σοσιαλιστική κυβέρνηση στη Γαλλία έχουμε δει ποτέ τέτοιες κινητοποιήσεις??
– Στην Ελλάδα θα γινόταν το ίδιο άν στα πράγματα ήταν ή επάρατος δεξιά??»
Ναι και εγώ το σκεφτόμουν αυτό!!!!
@ A8lios
(για το παραπάνω σχόλιο) Προφανώς ακόμα και αν έχει σωστή στάση μπορεί και πάλι να μην μπορείς να κινητοποιήσεις τον κόσμο.
@ Y
Είμαι μια μέρα αφιχθείς στην Ελλάδα εκ Παρισίων και τα ‘χω προσφατα. Με το ποστ δεν έχω αντίρρηση, όπως θες.
Εχει κι ο ριζος σήμερα 2 άρθρα σελ 24-25 πάνω στο θέμα πάντως, στο ένα δε έχει και κάποια γεγονότα που αναφέρω στο σχόλιο μου.
@oti na nai: Στείλε ένα μέιλ στο mygranma papaki gmail kom please
Α) Επειδή έγιναν αναφορές στη Γαλλία θέλω να φέρω και εγώ μια εικόνα από γνωστούς μου που ζουν και εργάζονται εκεί. Οι συνθήκες εργασίας μέσα στη δεκαετία γίνονται όλο και πιο πιεστικές. Ο ρυθμός εργασίας γίνεται όλο και πιο εντατικός, υπάρχει διαρκής εκφοβισμός ότι η θέση σου κινδυνεύει, προνόμια κόβονται και για τους νέους γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρουν θέση ανάλογα με τα προσόντα τους. Πολλοί κάνουν απλήρωτες υπερωρίες, γιατί αλλιώς δεν πρόκειται να ολοκληρώσουν το πρότζεκτ μέσα στα ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Και αυτά ισχύουν για τους εργαζόμενους με κανονικό ωράριο, με σχετικά καλές αμοιβές (πάντως καλύτερες από τις ελληνικές). Όμως για τα παιδιά των μεταναστών τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Δεν εντάσσονται σε ένα σταθερό εργασιακό περιβάλλον, δεν συνδικαλίζονται και μένουν στο κοινωνικό περιθώριο. Το ποσοστό του πληθυσμού το οποίο καλύπτεται από τα συνδικάτα μειώνεται.
Δεν γνωρίζω τι προσπάθειες κάνουν τα συνδικάτα για να εντάξουν νέους εργασιακούς χώρους στη δύναμή τους και τι συμμετοχή έχουν από μετανάστες πρώτης και δεύτερης γενιάς. Αν ξέρει κάποιος κάτι ας μας ενημερώσει.
Β) Για τις τοπικές εκλογές νομίζω πως οι διαφορές με το παρελθόν μέσα σε 12 χρόνια είναι πολύ μεγάλες. Μετά τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη οι δήμοι έχουν λιγοστέψει πολύ, έχουν γίνει μεγάλοι και με πολύ περισσότερες αρμοδιότητες. Το κράτος ξεφορτώνεται έξοδα για να μπορεί να μεγαλώσει τις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις των μεγάλων επιχειρήσεων. Τα έξοδα πλέον θα πληρώνονται με τα δημοτικά τέλη που είναι έμμεσοι φόροι. Ο δήμος θα είναι ο συντονιστής των ιδιωτικών επιχειρήσεων που θα αναλάβουν την καθαριότητα, την αποχέτευση, τους δημοτικούς «ελεύθερους» χώρους και ό,τι άλλο χρειάζεται η περιοχή.
Κάποτε ήταν πολύ ευκολότερο να κερδίσει κάποιο δήμο ένας προοδευτικός, αγωνιστής υποψήφιος. Γιατί υπήρχαν περιοχές με έντονη αγωνιστική παράδοση, οι δήμοι ήταν περισσότεροι και μικρότεροι, οι αρμοδιότητες του δημάρχου λιγότερες και οι δημοτικοί προϋπολογισμοί ένα κλάσμα των σημερινών. Δεν έβγαινε ο αγωνιστής δήμαρχος με αυτόματο πιλότο και μετά έφτιαχνε φιλολαϊκούς θεσμούς στην πόλη του. Ακριβώς το ανάποδο γινόταν. Οι περιοχές με σωματεία, με συλλόγους, με αγωνιστική παράδοση έβγαζαν και το δήμαρχο που τις εξέφραζε. Όμως αντίστοιχα υπήρχαν και πάρα πολλές περιοχές που η παρέμβαση των προοδευτικών δυνάμεων ήταν από αδύναμη έως ανύπαρκτη. Δε νομίζω τα χωριά των συντηρητικών επαρχιών να έβγαλαν ποτέ προοδευτικούς κοινοτάρχες ή δημάρχους.
Τώρα λίγο πολύ υπάρχει μια πολιτική ομογενοποίηση. Μάλιστα πλέον συμφέρει καλύτερα να είσαι δήμαρχος, από ότι βουλευτής. Δεν είναι τυχαίο που βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων έγιναν δήμαρχοι (π.χ. Φούρας, Κουράκης κ.λ.π.). Οι τοπικοί επιχειρηματίες κάνουν ουρά πλέον για να χωθούν στα μεγάλα ψηφοδέλτια. Είναι ένας δρόμος να χωθούν στις μεγάλες δουλειές.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» πέτυχε να καλύψει πληθυσμιακά το μεγαλύτερο μέρος των δήμων της χώρας. Σε περιοχές που ποτέ πριν δεν είχε καταφέρει να συγκροτήσει ψηφοδέλτιο, τώρα σπάει το μονοπώλιο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Σε μέρη χωρίς εργατικές παραδόσεις, που ο προεκλογικός αγώνας στρεφόταν γύρω από τον πεζόδρομο και το πλακόστρωτο, φέρνει στην επιφάνεια μια διαφορετική αντζέντα θεμάτων. Για μένα λοιπόν το αποτέλεσμα της δουλειάς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» θα φανεί όχι τόσο στις περιφέρειες, όσο στους δήμους των 10.000 κατοίκων.
@xamogelo
«Το αν κατέβει ο κόσμος ή όχι στον δρόμο δεν είναι μετεωρολογικό φαινόμενο. Δεν είναι ανεξάρτητο από τον λόγο σου και την στάση σου. Δεν μιλάμε για ποιον θα ακολουθήσουν στον δρόμο αλλά για το αν κατέβουν όντως. Μου θέτεις σαν παράδειγμα τον χώρο του πανεπιστημίου. Ε δεν πιστεύω βρε νίκο ότι ισχύει. Με μόνο την ΠΚΣ θεωρώ ότι ο κόσμος δεν θα είχε ξεσηκωθεί. Το αν αυτό το συμπέρασμα εξαρτάτε από το μέγεθος του χώρου για τον οποίο μιλάμε είναι πολύ πιθανό. Όμως δεν νομίζω ότι είναι καθοριστικό.»
???
Μα ποιός ισχυρίστηκε πως τον φοιτητόκοσμο το μαούνη του 2006 τον ξεσήκωσε η ΠΚΣ;
Εγώ ίσα ίσα το αντίθετο ισχυρίστηκα.
Πως κανένας δεν τον ξεσήκωσε, κανένας δεν τον ΕΠΕΙΣΕ ΝΑ ΞΕΣΗΚΩΘΕΙ.
Αυτό το απόφάσισε μόνος του, «αυθόρμητα», βασιζόμενος όμως σε ένα «συλλογικό ιδεολογικό επίπεδο» που ήταν διαμορφωμένο τη δεδομένη στιγμή.
Στη διαμόρφωση αυτού του ιδεολογικού επιπέδου σαφώς και έπαιξαν ρόλο όλες οι πολιτικές & συνδικαλιστικές δυνάμεις.
Αφού ξεκίνησαν οι κινητοποιήσεις έγινε και το εξής:
Ποιός (από πολιτικές-συνδικαλιστικές οργανώσεις/ομάδες) οφελήθηκε περισσότερο τον μαούνη;
Στο Ηράκλειο θα έλεγα πως αυτή ήταν η ΚΟΕ.
Θα μπορούσε να είναι και το ΣΕΚ αν δεν ήταν ΣΕΚ…
(Θα μπορούσαμε να πούμε και τα φρικιά, αλλά αυτοί είναι άλλη συζήτηση).
Και αυτό γιατί;
Γιατί υποστήριξαν ακριβώς αυτό που ήθελε (τόσο σε μορφή όσο και σε περιεχόμενο) ο φοιτητόκοσμος πάνω στην «αυθόρμητη» αντίδρασή του και φάνηκαν ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ στην οργάνωση ΑΥΤΟΥ.
(Δηλαδή καταλήψεις διαρκείας, αγώνας ενάντια σε νόμο-πλαίσιο & άρθρο 16 πολύ πολύ απλοϊκά)
ΔΕΝ πήγαν να το ανεβάσουν αυτό παραπάνω και δε δυσαρέστησαν κανέναν, αντίθετα κέρδισαν.
(δεν ισχυρίζομαι πως από την άλλη η τακτική η δική μας εκείνες τις μέρες ήταν ορθή. Ελπίζω τουλάχιστον μεταξύ μας να το έχουμε λήξει αυτό.)
Ε και;
Τί κέρδος έβγαλε το φοιτητικό κίνημα από τον μαούνη;
Εγώ νομίζω πως ότι κέρδος έβγαλε σαν συμπέρασμα και ορίμανση τότε, ήταν στην τεράστια πλειοψηφία του γιατί υπήρχαν και κάποιοι που συνεχώς επεσήμαναν ελλείψεις, τόσο σε στόχους όσο και σε δράσεις, που υποδείκνυαν και συγκεκριμένες λύσεις αρκετές φορές απέναντι σε αυτά.
Μπορεί να πέρνανε τον πούλο από άποψη φήφων σε ΓΣ, αλλά η συμβολή τους ήταν σημαντικότατη.
Δε λέω πως μόνο η ΚΝΕ είχε τέτοιου τύπου συμβολή.
Κυρίως αυτή όμως.
@KO
Ο ρόλος των δήμων (άρα και των δημάρχων) τη δεκαετία του ’70 και του ’80 καιο ρόλος τους μετά τις «μεταρρυθμίσεις» του Καποδίστρια και της αυτοδιοίκησης β΄και γ΄βαθμου ειναι στενά συνδεδεμένος από 3 κυρίως παράγοντες:
– τη μεταφορά αρμοδιοτήτων της κεντρικής κυβέρνησης (νηπιαγωγεία, πολεοδομία κλπ)
– την εισαγωγή της ανταποδοτικότητας
– την ιδιωτικοποίηση μέσω δημ. επιχειρήσεων κλπ.
Οι δήμαρχοι του ’70 και του ’80 διεκδικούσαν ενώ οι δήμαρχοι του ’90, ’00, ’10 εκτελούσαν και συναλλάσονταν με το κεφάλαιο. Συνεπώς οι κομμουνιστές που ήταν καλοί στη διεκδίκηση είχαν καλά αποτελέσματα της 2 δεκαετίες αυτές ενώ στη διαχείρηση και στη διαπλοκή επειδή έπαιρναν μηδέν έχανα και τους δήμους. Ξημέρωνε δηλαδή η εποχή των Συν/Πασοκ δημάρχων που οι περισσότεροι΄έχουν λερωμένοι τη φωλιά τους (αναφέρο μονο τον Κουτελάκη που είναι και υπόδικος και καταδικασμένος).
Άφήνεις μάλιστα να αιωρείται ότι το ΚΚΕ στους δήμους και τις συνοικίες είναι απών γιατί φανταζομαι ότι δεν διαβάζεις τον Ριζοσπάστη που καθημερινά μιλάει για τον αγώνα των κομμουνιστών τα τροφεία στους παιδ. σταθμούς, για το Ελληνικό, για το ΠΑΜΕ που ανοίγει τις παραλίες, την πάλη που δίνει για κάθε ελεύθερο χώρο (Ιππόδρομος, Θερμιδα, Φιξ, Πάρκο Τρίτση κλπ κλπ κλπ κλπ.
Το απόδίδω απλώς στην άγνοια σου
Βέβαια η έξω από της πραγματικές συνθήκες ερμηνεια της πολιτικής του ΚΚΕ είναι χαρακτηριστικό των αριστεριστών πόσο μάλλον όταν η ιδρυτική μυθολογία τους (ΝΑΡ) βασίζεται σε μία τακτικη απόφαση του ΚΚΕ το 1989 που δεν ήταν δα προς θάνατο.
Μέλιτον Καντάρια, και άναυδε, σας παραθέτω λοιπόν, τα εξής στοιχεία, για να μη λέτε, ό,τι θέτε….
1. Οι Δήμοι πολύ ήλεγχε το ΚΚΕ τη δεκαετία του ‘870, έφταναν περίπου το 40-50% του λεκανοπεδίου…
ΤΙ πολιτική ακολούθησαν; Μα το λέτε και μόνοι σας! Αυτό που κυρίως έμεινε, ήταν μια διεκδικητική στάση συμπαράστασης στους εκάστοτε αγώνες τωμν εργαζομένων των Δήμων τους (συμπαράσταση σε απεργίες για θεσμικά και οικονομικά αιτήματα). Από κει και πέρα όμως ΕΛΑΧΙΣΤΑ πράγματα έκαναν οι δήμαρχοι του ΚΚΕ…
Ποιές είναι οι παρακαταθήκες που άφησαν στους Δήμους όπου εκλέγονταν για καμμιά 15αρια χρόνια έως το ’90;;;;
Εδώ, Μέλιτον -γιατί δεν ξέρεις και μιλάς- ένα διόρωφο κτίριο υπήρχε στη συμβολή των οδών Φιλολάου και Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή, στο οποίο ήταν το αρχηγείο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ανατολικών συνοικιών, με ζωγραφισμένη την μια του πρόσοψη τις τέσσερις σημαίες (ελληνική, σοβιετική, αμερικάνικη, αγγλική) από την απελευθέρωση του ’44 και πριν τα Δεκεμβριανά, το οποίο κτίριο με πολυ καλά διατηρημένες αυτές τις τοιχογραφίες σώζονταν σε πολύ καλή κατάσταση, έως το ’95… Επειτα, δόθηκε αντιπαροχή και έγινε πολυκατιοκία… Τον Δήμο έλεγχε το ΚΚΕ από το ’77. Πολλές φορές κατατέθηκαν γνώμες να το απαλοτριώσει ο Δ¨ημος και να το κάνειΜουσείο της Εθικής Αντιστασης αλλά, στου κουφού τη πόρτα, πάρε τη πόρτα και φύγε…. Δεν έγινε ποτέ τίποτα και το κτίριο έγινε πολυκατοικία… Και σου είπα ένα απειροελάχιστο δείγμα…
Δεν ακυρώνω το όποιο θετικό έργο έγινε, αλλά ήταν τραγικά κατώτερο από την δυναμική της εποχής… Πράγμα που έδειξε καθαρά, την αστική διαχειριστική πολιτική που άσκησαν οι Δημαρχοι του ΚΚΕ τη δεκαετία του ’80 πέρα από λίγες αναλαμπές…
Τη δεκαετία του ’90 δε, το ΚΚΕ κράτησε μέχρι το 2002 το Δήμο του Βύρωνα (τον μοναδικό μαζί με Καισαριανή και την Πετρούπολη αν θυμάμαι καλά), ασκώντας μια ανοιχτά αντεργατική/αντιλαϊκή πολιτική… Με Δήμαρχο τον Ν. Ρογκάκο, χτίστηκε όλος ο ΒύρωνΑς με μπετόν (κατασκευαστική εταιρεία έχει ο Ρογκάκος), έγινε τρελή κακοδιαχείρηση (εκατοντάδες χιλιάδες ε πρόστιμο ο Δήμος σε ΙΚΑ-εφορία γιατί δεν κόλλαγε ένσημα στους εργαζόμενους της Δ. ΕΠιχείρησης)…..
Στη δε Καισαριανή Μέλιτον, με Δημαρχία Κατημερτζή έγινε απόπειρα, που σταμάτησε με εισβολή των κατοίκων μέσα στο Δημαρχείο την ωρα που συνεδρίαζε το Δ. Συμβούλιο, να ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΚΚΑΛΗ, ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΤΗς ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, ΓΙΑ…. ΑΝΑΠΛΑΣΗ!! (δηλ, πολυκατοικιες…)….
Τι μου λές λοιπόν για την αντικαπιταλιστική/αντιδιαχειριστική πολιτική του ΚΚΕ στους Δήμους;;;;;
Από την άλλη Μέλιτον, υπήρξαν και Δήμαρχοι αστικών κομμάτων -όπως ο Ντηνιακός στο Χαϊδάρι- οι οποίοι έκαναν πολλά με διεκδικητκό πλαίσιο και αγώνα….
Συνεπώς, αυτό που χαρακτηρίζει την Αριστερά -και ειδικα τους κομμουνιστές Μέλιτον και άναυδε- δεν είναι ΜΟΝΟ η αγωνιστικότητα, αλλά και η ΑΝΤΙΛΗΨΗ και η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ προσπάθεια για διαμόρφωση τοπικών κινημάτων, λαϊκών συνελευσεων, και μιας ΑΝΤΙΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗΣ πολιτικής στους Δημους… Ε, λοιπόν το ΚΚΕ απέχει πλέον από όλα αυτά…
Οι Δήμοι που ήλεγχε τη δεκαετία του ’90 κινήθηκαν σε μια αστική τοπική διαχείρηση, χωρίς καμμια προσπάθεια να ενεργοποιήσουν τον λαϊκό παράγοντα…. Μα και σε όλες σχεδον τις άλλες γειτονιές του λεκανοπεδίου, το ΚΚΕ συστηματικά απέχει από τα όποια μέτωπα ανοίγονται σε αυτές. Είτε αφορούν τα δημοτικά τέλη, είτε αφορούν την αστυνομοκρατία, τους ελευθερους χώρους κλπ…
Α, και κάτι ακόμα: Το ΚΚΕ και στον Βύρωνα και αλλού όταν είχε τους Δήμους, ΙΔΡΥΣΕ δημοτικες επιχειρήσεις, χωρίς να βάζει κανενα ζήτημα…
Είπα ήδη πως τη δ. επιχείρηση του Βύρωνα την καταχρέωσε κιόλας με δάνεια, πρόστιμα κλπ κλπ
Συνεπώς, με τα λόγια χτίζεις ανώγεια και κατώγια…
@Κ.Ο.
Αν και δεν ηθελα να αρχισω ετσι αλλα με αναγκαζεις…
1.Για να καταλαβεις ποσο ΠΑΣΟΚος εισαι θα σου πω πολυ απλα οτι στις εκλογες του ΄94 τις εκλογες πηραν οι ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝασπισμενοι με τον Μπαρτζωκα:
Β΄Γυρος ΠΑΣΟΚ/ΣΥΝ 50,9% ΚΚΕ 49% αρα στην πολυσπουδαστη αραδα σου:
«…Εδώ, Μέλιτον -γιατί δεν ξέρεις και μιλάς- ένα διόρωφο κτίριο υπήρχε στη συμβολή των οδών Φιλολάου και Εθνικής Αντιστάσεως στην Καισαριανή, στο οποίο ήταν το αρχηγείο του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ανατολικών συνοικιών, με ζωγραφισμένη την μια του πρόσοψη τις τέσσερις σημαίες (ελληνική, σοβιετική, αμερικάνικη, αγγλική) από την απελευθέρωση του ’44 και πριν τα Δεκεμβριανά, το οποίο κτίριο με πολυ καλά διατηρημένες αυτές τις τοιχογραφίες σώζονταν σε πολύ καλή κατάσταση, έως το ’95… Επειτα, δόθηκε αντιπαροχή και έγινε πολυκατιοκία……»
Να ξερεις οτι γκαιμπελιζεις μιας ΚΑΙ ΤΟ ΄95 ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΣΟΚ/ΣΥΝ και αρα του ΝΑΡ τα καμωματα τα βλεπει ο κοσμος και γελα.
2.Εδω δεν γκαιμπελιζεις αλλα οντως πατας σε κατι υπαρκτο και αληθινο σε οτι εχει να κανει με τον Δημο Βυρωνα και τον Ρογκακο χωρις να ξερεις οτι εχει γινει ομως δημοσια κριτικη απο το ΚΚΕ για ολα αυτα τα ζητηματα, αλλα αυτο ποτε δεν σε απασχολησε.
Στον Βυρωνα το ΚΚΕ πληρωσε την κατασταση αυτη και για αυτο τελικα εγινε αλλαγη του υποψηφιου δημαρχου με την αντιστοιχη αυτοκριτικη ενθεν και ενθεν με τον συντροφο Παναγιωτη Παλμο.
3.Για την Καισαριανη δεν το γνωριζω αυτο που λες αλλα ειμαι σιγουρος οτι ολο και καποια μανιαμουνια εχετε κανει για να παρουσιαζεται τα πραγματα οπως γουσταρετε
(βλ.το γνωστο παραδειγμα στη Νικαια με τη βρωμιαρικη προπαγανδα που στηριζατε τη δραση του ξεπουλημενου ΠΑΣΟΚικου σωματειου αλα Τραπαλη εναντια στον κακο «κοκκινο εργοδοτη»)
4.Οσο και να επιδιωκεται δεν προκειται να μπουμε σε «κινηματα» που δεν εκφραζουν τιποτα αλλο περα απο τα ατομα που αυτοσυνεδριαζονται ωσαν Γεν.Συνελευσεις Γειτονιας και δεν εκπροσωπουν τιποτα αλλο περα απο τους εαυτους τους. Το χειροτερο ειναι οτι μιλανε στο ονομα του συνολου με τρομερο ομως «αντιστασιακο προφιλ» και πως συμβαινει παντα να προκυπτουν σε αντιπαραθεση με κινησεις που κανουν οι δυναμεις του ΚΚΕ την ιδια χρονικη περιοδο…
5.Τωρα πως καταφερνεις και τα βρισκεις με τον ΠΑΣΟΚο πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης Ντηνιακο,ενας θεος ξερει ή μηπως οχι τελικα…;
Για δειτε και εδω:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2896782&textCriteriaClause=%2B%CE%9D%CE%A4%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A3+%2B%CE%A7%CE%91%CE%99%CE%94%CE%91%CE%A1%CE%99
…και εδω:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=266972&textCriteriaClause=%2B%CE%9D%CE%A4%CE%97%CE%9D%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A3+%2B%CE%A7%CE%91%CE%99%CE%94%CE%91%CE%A1%CE%99
Μέλιτον ή δεν ξέρεις ελληνικά, η είσαι τυφλος….
Αγόρι μου, το κτίριο του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ που ανέφερα έστεκε αγέρωχο με ορατότατες τις τοιχογραφίες από το ’44, έως το ’95.
Το ΚΚΕ στην Καισαριανή είχε τον Δήμο από το ’77, είχε στην διάθεσή του 15 ολόκληρα χρόνια και ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΤΙΠΟΤΑ για να απαλλοτριώσει το ιστορικότατο αυτό κτίριο! τι παπαριές μου τσαμπουνάς απο κει και πέρα;;;;
Στον Βύρωνα Μέλιτον, το ΚΚΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ! Απολύτως καμμία!
Όλα τα άλλα που λές για φιλοΠΑΣΟΚους είναι σαχλαμπούχλες……
Τα κινήματα στη γειτονιά, μιλάν στο όνομα του εαυτού τους μελιτον;; καιδεν εξφράζουν τίποτα;;
Πας καλά;;;
1. Κίνημα κατοίκων αποτροπής της λεηλασίας του λόφου του Φιλοπάππου: Για τρία χρόνια, έκανε λαϊκές συνελε΄συεις γειτονιάς με συμμετοχή από 150 έως 300 κατοίκους. Στο τέλος ΝΙΚΗΣΕ!!!
@Κ.Ο.
Καλα ρε μαστορα εσυ νομιζεις οτι οι κομμουνιστες δημαρχοι δρουν μονοι τους και δημιουργουν σοσιαλιστικες νησιδες χωρις την αντιδραση της κυβερνησης ή της κεντρικης διοικησης αμφοτερους???
Ολα ευκολα τα εχετε κατα νου σας???
Για την Σκοπευτικη Εταιρια δεν εχεις ακουστα που μεχρι προτινος διεκδικουσε τον ιερο χωρο θυσιας του Σκοπευτηριου και θα κωλονανε σε ενα απλο κτιριο???
Εκτεθηκες και σκουζεις για την Καισαριανη τελικα σε σχεση με τις ημερομηνιες,εεεεεε???
Ποσο χαιρομαι οταν αποκαλυπτεται τελικα η λαθροχειρια σας.
Τωρα για τον Βυρωνα επιδιωκετε η αυτοκριτικη να μετατρεπεται σε δημοσιο χαρακιρι απεναντι στους ΠΑΣΟΚους και στις γκρουπες σας. Οχι τετοια χαρα δε θα σας την δωσουμε, θα μεινετε αμανατι να περιμενετε.
Την κριτικη την καναμε και σε δημοσια εκδηλωση (δυστηχως δε θυμαμαι την ημερομηνια για να σε κανω «παγκοσμιως» ρεντικολο) που εγινε με προεδρευων τον συντροφο Παναγιωτη Παλμο και εκει η κριτικη που εγινε απο τον κοσμο ηταν πραγματικα σκληρη και υπηρχαν και σκηνικα με τεντωμενα νευρα ακριβως γιατι η σταση του παλιου Δημαρχου Ρογκακου ηταν αναντιστοιχη με την σταση ενος κομμουνιστη δημαρχου και την πολιτικη του ΚΚΕ.
Τα αλλα στα χαριζω γιατι τα αριστερουλικα ψεματακια εχουν κοντα ποδαρια…
Αληθεια τωρα για τον Ντηνιακο που αληθωριζες μουγκαθηκες;;;
Από το κίνημα κατοίκων του Φιλοππάπου, το ΚΚΕ απείχε και το κατείγγειλε κιόλας!
2. Διαδημοτικός αγώνας επιτροπών κατοίκων Βύρωνα, καισαριανής για το πέταμα των καταπατητών (νομότυπων καιπαράνομων) από τον Υμηττό, καιΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΙ! σΥΣΠΕΊΡΩΣΕ 150-200 ΚΑΤΟΊΚΟΥς ΤΩΝ ΔΎΟ ΠΕΡΙΟΧΏΝ. Μετά από πολύμηνους αγώνες, τα σχεδιαζόμενα έργα ΠΑΓΩΣΑΝ. το ΚΚΕ απείχε επιδεικτικά και δεν έκανε απολύτως τίποτα, ενάντια στα εργα κυβέρνησης-εργολάβων-εκκλησίας για καταστροφή του Υμηττού…
3. Καισαριανή: Το ΚΚΕ πήγε να δώσει στον Κόκκαλη τα προσφυγικά για…ανάπληαση! Καμμιά εκατοστή κάτοικοι, συσπειρώθηκαν καιτα σχέδια Κατημερτζή ματαιώθηκαν…
4. Πάρκο Κύπρου και Πατησίων! Η μάζη κερδήθηκε, οι κάτοικοι της γειτονιάς -περίπου 100- έδωσαν τη μμάχη αυτή, το ΚΚΕ απείχε….
5.
2. Βύρωνας/Καισαριανή: επιτροπές αγώνα κατοίκων με λαϊκές συνελεύσεις (συσπείρωση 150-200 κατοίκων). Πολύμηνος αγώνας, στο τέλος τα έργα για λεηλασία του Υμηττού, για κατασκευή νέων αυτοκινητόδροομών πάνω στο βουνό πάγωσαν! Το ΚΚΕ απείχε επιδεικτικά….
3. Καισαριανή: Το ΚΚΕ ήθελε να δώσει τα προσφυγικά στον Κόκκαλη για.. ανάπλαση…
Μετα από αγώνα επιτροπής κατοίκων (γυρώ στα 80-100 άτομα), το έργο ματαιώθηκε…
4. Κύπρου και Πατησίων: Καμμιά 100στή περίοικοι, με συνελεύσεις, έσωσαν το Πάρκο -Το ίδιο κάνουν και με το κτήμα Δρακόπουλου λίγο πιο πέρα)… ΤΟ ΚΚΕ πουθενά…
5. Ζωγράφου: Εδώ κα ιμήνες επιτροπή κατοίκων με συμμετοχή 200-300 Ζωγραφιωτών, δίνει με επιτυχία τη μάχη, για να μη γίουν τσιμέντο η βίλλα Ζωγράφου, και κάμποσες πλατείες που ο χουντοδήμαρχος θέλει να τα κάνει εμπορικά κίντρα και γκαράζ! Λαϊκές συνελεύσεις, καταλήψεις χώρων, και το ΚΚΕ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ!
για αυτό μέλιτον, σκέψου πριν γράψεις! Και σου έχω και άλλα!!!!!
Τον Ντηνιακό μέλιτον που δεν σου κόβει από τι φαίνεται, τον ανέφερα μόνο και μόνο για να σου πω, πως υπάρχει και ΑΣΤΙΚΗ διαχείρηση αξιοπρεπής, κα ιπως η αριστερά δεν υπάρχει μόνο και μόνο για να κάνει τέτια διαχείρηση -που ούτε τέτια δεν έκανε το ΚΚΕ-….
Αυτή η καραμέλα για το ΠΑΣΟΚ δεν πιάνει μελιτούλη μ….
Καλά μέλιτον, για την Καισαριανή, τράβα δες την πως καταντά με τα προσφυγικά να γίνονται τερατώδεις πολυκατοικίες, γιατί η Καισαριανή μαζί με τον Βύρωνα έχουν ΥΨΗΛΟΤΑΤΟ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗ ΔΟΜΗΣΗΣ! Τόσα χρόνια με δημοτικές αρχές ΚΚΕ τι έκαναν για να ρίξουν τους συντελεστές και να μην πνιγιούμε στο μπετό;;
Εδώ στον Βύρωνα, η αριστερή παρεμβαση έκανε αγώνα με επιτορπή κατοίκων και υποχρέωσε τν δημοτική αρχή Χαρδαλιά, να ρίξει τους συντελεστές, αλλά είταν αργά… τοοοοοοσα χρόνια ΚΚΕ, ε, συνεβαλε κα ιαυτό για να γίνει η Αθήνα τσιμεντούπολη….
Πω,πω σκουξιμο!!!
Συνεχισε σε καλο δρομο βρισκεταο ο αντι-ΚΚΕδισμος σου, εγω την κλεινω την κουβεντα γιατι περισσοτερο ρεζιλι γινεσαι οσο σε αφηνουν και λαλας.
Γεια σου
Στο πάρκο κύπρου και πατησίων δημοτική σύμβουλος της ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ (ΚΚΕ) έφαγε ξύλο μέρα κινητοποίησης κατοίκων από ανθρώπους του Κακλαμάνη και άλλα φασιστοειδή. Τώρα αν αυτό είναι αποχή τι να σου πω?Για να μη λέμε ό,τι θέλουμε!
Κοίταξε Κ.Ο.
Μπορείς να σκούζεις όσο θες αλλά άκου κιόλας…
Να πιάσουμε ένα-ένα:
Στο Βύρωνα το Κόμμα έχει κάνει την αυτοκριτική του όταν ανακοίνωσε την αλλαγή του Ρογκάκου. Σε δύο ανοιχτές συσκέψεις , οι οποίες ήταν και μαζικές. Φοβερός όμως και ο ρόλος του σωματείου εργαζομένων του Δημου. Για αιτήματα που είχαν διατυπώσει μήνες πριν αποφάσισαν και υλοποίησαν απεργία 2 βδομάδες πριν τις δημοτικές. Το ίδιο κάνει και η ΠΑΣΚΕ στην Νίκαια τώρα. Τυχαίο; Δε νομίζω!
Στην Καισαριανή έχεις δίκιο για τα προσφυγικά. Έγινε προσπάθεια για ανάπλαση που δεν έπρεπε να έχει γίνει. Αγνοείς όμως ότι αυτό ήταν το αίτημα των συλλόγων των προσφυγικών, του εκεί ποντιακού συλλόγου και άλλων. Έτσι όπως το παρουσιάζεις είναι σαν να λες ότι ο Κατημερτζής τα έκανε πλακάκια με την ΑΕΓΕΚ. Το οποίο είναι ψέμμα. Ανέθεσε (ξαναλέω κακώς) στην τεχνική υπηρεσία το έργο και αυτή έκανε διαγωνισμό.
Η Καισαριανή ΔΕΝ έχει υψηλό συντελεστή δόμησης. Έχει το χαμηλότερο ανάμεσα στους δήμους της Ανατολικής Αττικής με εξαίρεση τον Παπάγο. Αλλά αυτό τί να λέει δηλαδή; Ο συντελεστής δόμησης καθορίζεται με νομοθετική πολεοδομική διάταξη. Ο Δήμος προτείνει δεν αποφασίζει. Το αν ο Χαρδαλιάς είχε καλλίτερες σχέσεις με τον Σουφλιά και του έριξε τους συντελεστές, τότε μπράβο στην «αριστερή παρεμβαση» που …συνέβαλλε!!! Λες και ο χαμηλός συντελεστής είναι από μόνος του προοδευτικό μέτρο. Ξέρεις τι συντελεστή έχει η Εκάλη; Αυτό γίνεται για να μην αγοράσει ο λαουτζίκος διαμερισματάκι και …αλλοιώσει τους γηγενείς. Αλλά έτσι είναι…Ας πάει ο εργάτης να αγοράσει στο Γέρακα. Το ζήτημα είναι τοπικο ε; Ας είναι καλά ο Καισαριανιώτης-Βυρωνιώτης και όλοι οι άλλοι να πάνε να… Για πες μας ποιά είναι η πρότασή σου και του Κόμματος σου για την οικιστική δόμηση στην Αττική; Γιατί το ΚΚΕ έχει…
Στο πάρκο Κύπρου ήταν η διαμερισματική σύμβουλος της Συμπαραταξης (ΚΚΕ) που έφαγε και το πρώτο ξύλο από τους φασίστες την ημέρα των επεισοδίων. Επίσης το ΚΚΕ ήταν το μόνο που καταψήφισε στο δημοτικό συμβούλιο την ανάπλαση. Ο Συριζα την είχε υπερψηφίσει. Αλλά είπαμε…εσένα το ΚΚΕ είναι το πρόβλημά σου.
Στου Ζωγράφου φίλε μου ξεχνάς τα μισά: Ποιός ήταν αυτός που αντιτάχθηκε στη δημιουργία γηπέδου του ΠΑΟ στο Γουδί και ποιά λαλίστατη παράταξη το είχε κάνει γαργάρα. Ποιά ποιά;;;
Αντώνη μ, μπορείς να βρίζεις όσο θές αλλά άκου κιόλας…
Στο Βύρωνα, δεν έγινε αυτοκριτική… Αν θές ακούς! Η κοινωνία και οι εργαζόμενοι στην περιοχή δεν έμαθαν ποτέ τίποτα…
Αν εννοείς αυτοκριτική, μια φορά, ένα «είχαμε κάποια προβλήματα» σε κάποια ολομέλεια, σόρρυ κιόλας, δεν συννενοούμαστε…
Καισαριανή: Τι λές για τον συντελεστή δόμησης στην Καισαριανή;;; Αφού δεν κατέεις πράμα! Η Καισαριανή έχει συντελεστή δόμησης 3,5 -εδώ και δεκαετίες- έναν από τους ψηλότερους στην Αττική! Και το ΚΚΕ τόοοσα χρόνια όχι μόνο δεν τον κατέβασε, αλλά προσπάθησε να πάρει ο Κόκκαλης (ναι ναι της παράγκας) τα προσφυγικά για…ανάπλαση στα κέρδη του…. Ο αντίστοιχος στο Βύρωνα είταν 2 με 2,5 (και επί ΚΚΕ και επί ΝΔ), και ύστερα από μακροχρόνιο αγώνα των κατοίκων, κατέβηκε στο 1,5 (αν θυμάμαι καλά)…
Στο πάρκο Κύπορου και Πατησίων ήρθαν μια φορά κα ιδεν ξαναπάτησαν οι σύντροφοι απο το ΚΚΕ…
Στου Ζωγράφου, Το «Κίνημα στην Πόλη», δίνει μόνο του σχεδόν από όλες τις άλλες παρατάξεις τη μάχη για τους ελεύθερους χώρους, για τις πλατείες, για τη βίλλα Ζωγράφου.. Το ΚΚΕ απέχει από τις επιτροπέςε κατοίκων τι να κάνουμε, αυτή είναι η αλήθεια!
Μέλιτον, Αντώνη, το ξαναλέω και πάλι: Το ΚΚΕ έχει 7% οπότε, όλο και κάτι θα κάνει στις γειτονιές (απο τις οποίες τονίζω πως ουσιαστικά έχει αποσυρθεί)… Οπότε δεν μηδενίζω ούτε το πέσιμο στο πάρκο κύπρου και πατησίων, ούτε τίποτα…
Αυτό που λέω, είναι πως το ΚΚΕ απέτυχε ως δημοτική αρχή σχεδόν παντού διότι άσκησε και αυτό μια διαχείρηση αστικού τύπου χωρίς να ανοίγει δρόμους..
Όπως επίσης λέω πως σήμερα το ΚΚΕ στέκεται εχθρικά καιανταγωνιστικά απέναντι στα πολύμορφα τοπικά κινήματα, τα χλευάζει (όπως καλή ώρα εσείς εδώ μέσα), και δεν συμβάλλει στην ανάπτυξη αντιστάσεων στις γειτονιές, ούτε -πολύ περισσότερο- στη σύνδεσή τους με γενικότερα ζητήματα…
Αυτό λέω!
http://kinimastinpoli.blogspot.com/ (Ζωγράφου)
http://aristeriparemvasivyrona.blogspot.com/ (Βύρωνας)
Φιλαλήθη (σχόλιο 35), πολύ εύστοχο: «Δυστυχώς, το ΚΚΕ είναι ένα αστικό κόμμα που προωθεί τα λαϊκά συμφέροντα και την κοινωνική δικαιοσύνη». Το κακό είναι ότι στην καμπή που βρισκόμαστε, δύσκολα θα μπορέσει να επιτελέσει πλέον αυτον το θετικό του ρόλο.
@ΚΟ
Τρεις παρατηρήσεις
1. Αυτοί οι τρομεροί 80-100 που έσωσαν τον Υμηττο τη βίλλα στου Ζωγράφου και δεν ξέρω τι άλλο δεν μπορουν να μας σώσουν και από το μνημονιο. Μου φαίνεται ότι αλαβανίζεσαι και ονειρεύεσαι και εσυ θριάμβους τύπου άρθρου 16 κλπ
2. Το πάρκο Κυπρου και Πατησιων σημερα έχει γίνει πιάτσα ναρκομανών.
Αυτό σημαίνει ότι ένα ελευθέρο οικόπεδο δεν αρκεί να λύσει τα προβλήματα μίας πόλης ουτε η αποσπασματική λογική που ψάχνει θνησιγενείς και ετερόκλητες συσπειρώσεις γυρω από ένα συγκεκριμένο πρόβλημα οδηγεί εντέλει πουθενά. Ολες οι νίκες είναι προσωρινές αλλά το χειρότερο είναι ότι συμμαχώντας αστοί και προλετάριοι (Φιλοπάπου) δε χτίζεις τίποτα για το μέλλον
3. Αδιαφορείς για τις μάχες που δίνει το ΚΚΕ για τους ελεύθερους χώρους για τα δάση κλπ. γιατί μόνο αυτό δίνει ταξικό περιεχόμενο στη μάχη αυτή.
@Herr K. (και Φιλαλήθη βεβαίως κατ’ επέκταση)
Από ποιά στοιχεία προκύπτει πως το ΚΚΕ είναι ένα αστικό κόμμα, όπως ισχυρίζεστε;
Καλησπέρα και πάλι… 🙂
Herrk, συγχαίρω επί τη αληθεία και που συμφωνούμε. 🙂 Αγαπητέ A8lios, απαρίθμησέ μου τα χαρακτηριστικά της αστικής ΙΔΕΟΛΟΓΊΑΣ(χρησιμοποιώ μαρξιστική έκφραση) και πες μου ποιο από αυτά δεν το έχει το ΚΚΕ. Ναι, υπάρχουν ορισμένα, πάντως: σας θυμίζω την περίφημη ρήση του Λούκατς για την βασικά διαφορά μεταξύ «αστικής επιστήμης» και μαρξισμού: ο Λούκατς ισχυρίζεται ότι δεν είναι η πρωτοκαθεδρία των οικονομικών κινήτρων στην εξήγηση της ιστορίας, αλλά στην οπτική της ολότητας. Ενώ η αστική ιδεολογία υποφέρει γενικά από γνωσιολογικό σχετικισμό. Δεν λέω άλλα, ακούω, και θα ανταπαντήσω, αν χρειαστεί. Χαίρετε.
@Φιλαλήθη
1. Δε το θεωρώ ωραίο σαν τακτική αυτό που κάνεις.
Πρώτα πετάς απλά μια σπόντα, όταν σε καλεί κάποιος να εξηγήσεις πάλι πετάς το μπαλάκι και λες «θα ανταπαντήσω, αν χρειαστεί». Κομματάκι υπεροπτικό.
2.
Άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Εσύ αναφέρθηκες στον χαρακτήρα ενός κόμματος αποδεχόμενος έναν ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας. Μίλησες για «αστικό κόμμα». Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν/μπορούν να υπάρξουν και κόμμα(τα) της άλλης πλευράς, της εργατικής.
Αν το βλέπεις αλλιώς πες το μας, να καταλάβουμε τί εννοείς.
Εφ’ όσον αποδέχεσαι έναν ταξικό διαχωρισμό της κοινωνίας και των κομμάτων που δρούν μέσα σε αυτή, το αν ένα κόμμα θα χαρακτηριστεί ως «αστικό» ή «προλεταριακό/εργατικό» εξαρτάται από το αν από άποψη θέσεων/στόχων (και ΚΑΤ’ΕΠΕΚΤΑΣΗ και δράσης) εξυπηρετεί τα ΓΕΝΙΚΑ και ΣΥΝΟΛΙΚΑ συμφέροντα της μιας ή της άλλης τάξης.
Συνεπώς αν θέλεις να αποδείξεις πως το ΚΚΕ είναι ένα αστικό κόμμα, έτσι όπως το βλέπω εγώ, θα πρέπει να μας αναλύσεις γιατί οι θέσεις και οι στόχοι του εξυπηρετούν τα ΓΕΝΙΚΑ και ΣΥΝΟΛΙΚΑ συμφέροντα της ελληνικής πλουτοκρατίας.
Αναμένω τη σχετική απόδειξη.
Από εκεί και πέρα, η «αστική ιδεολογία»-«αστική επιστήμη» είναι κάτι πολύ ευρύ και κυρίαρχο στις μέρες μας. Επί της ουσίας μπορεί να σταθεί απέναντί της με συνέπεια μόνο ο διαλεκτικός υλισμός, για τον οποίο έχει απολύτως δίκιο ο Λούκατς πως η διαφορά του από την «αστική επιστήμη» είναι η οπτική της ολότητας.
Ναι, ο διαλεκτικός υλισμός πρέπει να διαπερνά κάθε πτυχή των καθημερινών δράσεων-αναλύσεων ενός εργατικού κόμματος που θέλει να είναι συνεπές στο ρόλο του.
Είναι αυτό απολύτως εφικτό την εποχή της κυριαρχίας της αστικής ιδεολογίας; Όχι δεν είναι. Κάθε μέλος ενός τέτοιου κόμματος, κάθε τέτοιο κόμμα δίνει καθημερινή ιδεολογική μάχη απέναντι στις συνήθειες που βυζάξε μαζί με το γάλα της μάνας του (πολύ λενινιστικού τύπου παρομοίωση μου κανε αυτό 🙂 ). Αλλά αυτά δεν σημαίνουν πως δεν μπορούν να υπάρξουν συνεπείς διαλεκτικοί υλιστές, ούτε συνεπή τέτοια κόμματα.
Αυτά σαν γενικό περίγραμμα δικών «μου» θέσεων πάνω στο θέμα.
Περιμένω.
Κι εγώ περιμένω γιατί αυτή τη θεωρία ότι το ΚΚΕ είναι αστικό κόμμα ποτέ δε την κατάλαβα.
Εν τω μεταξύ διάβασα το παρακάτω και τρεεεεελάαααθηκα.
Μη το πιείτε. Τύπωστε το:
http://www.ilhs.tuc.gr/gr/dim_diaplus_29.htm
Υ, Αθλιε, δυσκολέυομαι να απαντήσω ολκληρωμένα ακριβώς γιατί μού φαίνεται αυτονόητο. Κάποια στοιχεία απάντησης:
Καταρχάς ο χαρακτηρισμός «αστικό» για το ΚΚΕ δεν υποκρύπτει κάποια αριστερίστικη κριτική. Ισα ισα επισημαίνεται ο θετικός του ρόλος για πολλούς εργαζόμενους στην πρόσφατη περίοδο.
Δεύτερον, το ότι έχει μια κομμουνιστική ρητορική δεν το κάνει αυτόματα επαναστατικό. Το ότι ορισμένοι πιστεύουν ότι παλεύουν για κάποια ουτοπία δεν σημαίνει ότι η συνείδησή τους δεν είναι ψευδής.
Τρίτη ένδειξη είναι το τέλμα του ΚΚΕ από άποψη κουλτούρας. Δεν είναι δυνατόν να επαγγέλλεσαι άλλη κοινωνία και να μην έχεις κάποια άλλη πρόταση ζωής – τωρινής όχι μέλλουσας.
Νομίζω πως σχετική με το θέμα της ανάρτησης είναι και η επόμενη είδηση:
«Στην ίδρυση κόμματος θα προχωρήσει ο Αλαβάνος:
Ο Αλέκος Αλαβάνος στη συνέντευξή του στη διαδικτυακή τηλεόραση του ΑΠΕ-ΜΠΕ επιβεβαίωσε ότι θα προχωρήσει στην ίδρυση νέου κόμματος για να καλύψει το κενό που υπάρχει σήμερα, γιατί τα υπάρχοντα σχήματα δεν μπορούν να εκφράσουν σήμερα αυτό που ευαγγελίζεται η Αριστερά.»
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/10/2010_361567
Μάλιστα, αν δείτε και τα σχετικά δημοσιεύματα τις τελευταίες 24 ώρες, τη μία στιγμή εμφανιζόταν να φτιάχνει κόμμα και μια ώρα μετά να το διαψεύδει!
http://www.palo.gr/cluster.aspx?id=1352629
Πάντως ο Αλέκος πρέπει να διασκεδάζει πολύ με την ενασχόλησή του με την πολιτική!
Herr K., δε μας ενδιάφερει αν τα επιχειρηματά σου είναι ‘αριστερίστικα’ ή όχι. Μας ενδιαφέρει αν στέκουν. Και δε στέκουν. Γιατί:
1) Kάτι που είναι αστικό δε μπορεί να έχει θετικό ρόλο για τους εργαζόμενους, ειδικά στην πρόσφατη περίοδο. Για παλιότερα, όταν ο καπιταλισμός ήταν στην ακμή του αν θες το συζητάμε, αλλά πρόσφατα δε γίνεται να έχει παίξει κάτι τέτοιο.
2) Η κομμουνιστική ρητορική δεν κάνει κάτι αυτόματα επαναστατικό αλλά ούτε και αυτόματα μη επαναστατικό. Αντιθετώς θα έλεγα για είναι κάτι επαναστατικό απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει και επαναστατική ρητορική. Δε μπορεί δηλαδή να είναι επαναστατικό και να έχει αντεπαναστατική ρητορική.
3) Στον κόσμο δεν υπάρχουν μόνο αστικά και επαναστατικά πράγματα. Υπάρχουν και μικροαστικά και εργατικά χωρίς επαναστατική προοπτική και ότι άλλο θέλεις. Συμφνωνώ με την κριτική ότι το ΚΚΕ δεν έχει αυτή τη στιγμή επαναστατική τακτική γιατί η σύνδεση που κάνει του τωρινού αγώνα με την προοπτική είναι μη λειτουργική και θολή. Αλλά αυτό δε το κάνει αστικό κόμμα. Εκτός αν μου αποδείξεις ότι συνειδητά αποπροσανατολίζει την εργατική τάξη για να υπηρετήσει την αστική.
@a8lios
Γενικά, προσπαθώ να μην μιλάω υπερβολικά για πράγματα που κάποιος άλλος δεν θέλει καν να ακούσει… 🙂
Τώρα, σε αυτό που με ρωτάς. Όταν θέλεις να βρεις ποια είναι τα θεμελιωδέστερα γνωρίσματα μίας τάξης, της αστικής τάξης, τότε οφείλεις να είσαι πολύ προσεκτικός, να τα βρεις όντως, ιδιαίτερα στην περίπτωση του αστού, που είναι ένας Πρωτέας, ένας μεταμορφούμενος συνεχώς άνθρωπος βάσει κάποιων βαθύτερων κανόνων που τον διέπουν. (Βεβαίως, σήμερα δεν υπάρχει αστική τάξη με την έννοια του 19ου αι. και, δεύτερον, ο Μαρξ στα διάφορα έργα του έχει διαφορετικό αριθμό τάξεων, 2, 3, 5, 7 κτλ.) Βάσει αυτών, π.χ., στην σοβιετική ένωση, είχε πράγματι διαμορφωθεί μία γνήσια αστική τάξη.
Εδώ μπαίνει το ζήτημα της ιδεολογίας. Δηλαδή πώς σκέφτεται κανείς επαναστατικά σε μια αστική κοινωνία και ποια είναι η ιδεολογία που του επιβάλλει η κυρίαρχη τάξη με τους ιδεολογικούς της μηχανισμούς κτλ.. Ο ίδιος ο Μαρξ δεν θα μπορούσε να μας εξηγήσει -προφανώς- γιατί η σκέψη του είναι επαναστατική. Αλλά πάντως αυτό που μπορούμε να δούμε είναι ότι ο ίδιος ο Μαρξ, αν δεν τον αποκαλέσουμε αστό, τουλάχιστον θα πρέπει να δούμε έχει θεμελιώδη χαρακτηριστικά της αστικής τάξης: την ιδεολογία της ευτυχίας, δηλαδή της μαζικής ευημερίας, το πρωτείο του ποιείν/πράττειν(δράση σε αντίθεση με θεωρία). Ακόμη, δύο ιδέες τρομερά διαδεδομένες στην εποχή του, που ο (φιλομαρξιστής) Ελλύλ στους «διαδόχους του Μαρξ» λέει ότι, αν και ήταν πολύ αυστηρός στην ανάλυση, τις δέχτηκε χωρίς να τις εξετάσει κριτικά, τις θεώρησε δεδομένες: η ιδέα της προόδου(Weltgeist, το πνεύμα της Ιστορίας του Χέγκελ, που ωθεί στην Πρόοδο), και την ιδέα του Υλισμού(δηλαδή, ο Υλισμός θεωρείται αληθής, ενώ ο Θεός θεωρείται ανύπαρκτος).
Λοιπόν, και μόνο από αυτά, μπορούμε να δούμε αυτό που λέω: ότι η θεωρία του Μαρξ είναι εν πολλοίς αστική ιδεολογία. Και όσον αφορά το ότι είναι κατά του οικονομικού συστήματος το τάδε κόμμα, δεν λέει και πολλά. Κατ’αρχάς, πολλοί αστοί ήταν ήδη από πολύ νωρίς υπέρ του κοινωνικού κράτους και θεμελίωσαν πάρα πολλές τέτοιες νομοθεσίες. (Θυμηθείτε μόνο τον Βίσμαρκ). Και δεύτερον, επιτίθεται στο σύστημα από αστική σκοπιά: δηλαδή λόγω του κυνηγιού του οικονομικού/υλικού συμφέροντος. Είναι ο θρίαμβος της ιδεολογίας του αστικού υλισμού.
Ο Λένιν, πάντως, το ειχε πει αφοπλιστικά απλά: «είμαστε Ι α κ ω β ί ν ο ι με το μέρος του λαού». Και η ρήση «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» -που εγώ συμφωνώ από την άποψη της αντιθρησκείας που συνιστά η Χριστιανική Ορθοδοξία- είναι του Μπρούνο Μπάουερ(είναι του νέου Μαρξ, όταν ήταν «Νέος Εγελιανός»), που οι σοβιετικοί φιλόσοφοι Ρόζενταλ-Γιουντίν χαρακτηρίζουν χαρακτηριστικά εκπρόσωπο της αστικοδημοκρατικής μερίδας.
Με το θέμα έχω ασχοληθεί πολύ στο ιστολόγιό μου και αλλού, λ.χ.
δείτε και εδώ: http://tomtb.com/modules/smartsection/item.php?com_mode=nest&com_order=1&itemid=300
Εδώ αναφέρεται ότι ο Μαρξ σε γράμμα του εντόπιζε την διαφορά του στον προλεταριακό μεσσιανισμό, τον ιδιαίτερο ιστορικό ρόλο που είναι τεθειμένη από την Ιστορία(που είναι ζωντανός οργανισμός, τά’παμε) στην τάξη του προλεταριάτου.
Σημειώνω ότι αυτά δεν τα λέω για να σας απογοητεύσω. 🙂 Απλώς, ο αγώνας για την κοινωνική δικαιοσύνη και την ήττα του καπιταλισμού θέλει …όλως άλλη θεμελίωση.
@Herr K.
Συμφωνώ με τις εύστοχες επισημάνσεις… Υπάρχει μια σαφής, σαφέστατη φτώχεια που έρχεται να φέρει και την ήττα του κοινωνικού/πολιτικού αγώνα. [Ίσως για αυτό ο Toynbee έλεγε ότι ο κομμουνισμός είναι μια σελίδα από το ευαγγέλιο που νομίζει ότι είναι ολόκληρο (το) βιβλίο…]
Χαίρετε και ευχαριστώ για την φιλοξενία… 🙂
@ Philalethe00
με λένε Αρτέμη..
@propagitor
Εννοείς ότι δεν καταλαβαίνεις ή κάτι άλλο, πιο σουρεαλιστικό; 😀 Σε βεβαιώ, όπως κ νά’χει, ότι, αν το θέλεις, μπορώ να σας τα κάνω ταληράκια αυτά που λέω για σας που είστε απλά λαϊκά παιδιά χωρίς τις ευκαιρίες για μελέτη. Η σάτιρα, πάντως, είναι καλή, αν και τά’βαλε όλα μεσ’στο τσουβάλι ο Χάρης, νομίζω ταπεινά. 🙂 Χαιρετισμούς.
A ντάξει άμα και ο μαρξισμός είναι αστική ιδεολογία τότε ναι το ΚΚΕ είναι αστικό κόμμα.
Όπως και όλο το αίμα της εργατικής τάξης που έχει χύσει η αστική όταν αυτή εξεγειρόταν και επαναστατούσε με την κόκκινη σημαία και αφυπνισμένη από τον επιστημονικό σοσιαλισμό (όπως ακομα κάνει άλλλωστε κι ας τα ‘χει λίγο μπερδεμένα) ήταν κι αυτό κατά βάθος αστικό αίμα.
Ο αγώνας κατά του καπιταλισμού λοιπόν για σενα δε μπορεί να θεμελιωθεί στο μαρξισμό που πρέπει να απορριφθεί σαν αστική ιδεολογία. Για πες μας εσύ που μπορεί να θεμελιωθεί λοιπόν? Κάντα μας τάληρα.
Μηπως στο μικροαστικό εθνικισμό σας? Στην εθνικό σας εγωισμό και στην εθνική σας ματαιοδοξία? Μήπως στις θεωρίες του Καραμπελιά και του Άρδην? Μήπως στην ‘κοινωνική ορθοδοξία’?
(καλά για το ότι πάθαμε κατάθλιψη που μας αποκάλυψες τόσο ανελέητα την πλάνη μας δε το συζητάμε)
Να ξέρουν πάντως οι κοντόφθαλμοι κριτικοί του κομμουνισμού / μαρξισμού πάντως ότι αυτός έχει απόλυτη συνείδηση ότι είναι μόνο μια σελίδα της ιστορίας. Ότι σα θεωρία είναι απλά ένα στάδιο της εξέλιξης που θα ξεπεραστεί.
Το θέμα όμως είναι ότι αυτήν ακριβώς τη σελίδα έχουμε μπροστά μας να γυρίσουμε. Την ανατροπή του καπιταλισμού και την απαρχή της οικοδόμησης της αταξικής κοινωνίας. Η πραγματική ιστορία όπως έχει πει ο Ένγκελς θα αρχίσει μετά.
Σ’αυτό τον κόσμο όμως. Όχι στον άλλο.
@Y
Βασικά, το ΚΚΕ είναι ένα πολύ sui generis μαρξιστικό κόμμα. Όπως και ο λενινισμός είναι ένας πολύ sui generis μαρξισμός(καλά, για τον σταλινισμό δεν το συζητάμε). Απλώς, έχοντας μια ιδέα για τον μαρξισμό ή για τους μαρξισμούς, ορθότερα, μπορούμε να δούμε καθαρότερα και το ΚΚΕ που έχει ένα τελείως υπεραπλουστευμένο μαρξισμό και φοβάμαι μάλλον όχι υψηλού επιπέδου και παρωχημένο. Τώρα, για το πού στρατεύτηκε η «εργατική τάξη»(δεν μιλάμε για την Ρωσσία, έτσι; ) και π ώ ς -και υπό ποιες συνθήκες ευρύτερης παρακμής- είναι ένα ζήτημα.
Δεύτερον, όσον αφορά τις εναλλακτικές, πλην της «κοινωνικής ορθοδοξίας» που με αφορά, τα άλλα είναι τελείως άκυρα. Το ζήτημα, πάντα, είναι να διαχωρίσεις πολύ προσεκτικά τον πατριωτισμό από τον εθνικισμό, όπως έλεγε ο Μπερντιάεφ. Εδώ βλέπω να κάνεις μάλλον το αντίθετο.
Τέλος, η αταξική κοινωνία είναι το κοινωνικό ιδεώδες, -όπως μας έχει διδάξει αναλυτικά από τον 4ο αι. μ.Χ. ο Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος άλλωστε-, αλλά είναι ένα ιδεώδες που δεν πρέπει να περιμένεις στα σίγουρα. Αυτό κάποιοι τροτσκιστές, τουλάχιστον, το κατάλαβαν. Βασικά, αυτό που μετράει είναι ο αγώνας αυτός, που είναι καλός και δίκαιος και άξιος. Πάντα σε αυτόν τον κόσμο, που δίνουμε εξετάσεις για τον άλλο. 🙂
Αυτα για τώρα, πολύ συνοπτικά… Θα επανέλθω.
Δε το αφήνεις καλύτερα?
Γράψε ένα μέιλ στον Πάτερ Παϊσιο.
Είναι σα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που μας λέει ‘οι κανόνες μας δε λένε ότι πρέπει ντε και καλά να έχουν ισορροπημένη σύνθεση οι συμβουλευτικές μας ομάδες (και να μην αποτελούνται μόνο από πολυεθνικές) αλλά ότι πρέπει απλά να στοχεύουμε να είναι ισορροπημένες’. (= δε πειράζει αν είναι τίγκα στις πολυεθνικές από τη στιγμή που παριστάνουμε ότι προσπαθούμε να εμπλέξουμε κι άλλους).
Καθαρός αστικός φαρισαϊσμός. Ο δικός σου βέβαια είναι μικροαστικός φαρισαϊσμός οπότε είναι πολύ χειρότερος.
Σα βγεις στο πηγαιμό για την Ιθάκη…
Είσαι τόσο υποκριτής που θα βρεθείς στη Θράκη.
Αυτό που ήταν δίκαιο τον 4ο αι. δεν είναι δίκαιο σήμερα. Η δικαιοσύνη δεν είναι αιώνια έννοια.
Υ
δεν καταλαβαίνω γιατί προσπαθείς να βάλεις τον άλλον στο τριπακι της αντιπαράθεσης, ειδικά αν δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία σε πρακτικά ζητήματα – παρά μόνο σε φιλοσοφικά-ιδεολογικά. (Αν είναι απλὠς για να ξυπνήσουμε, βεβαια, παω πασο)
@Y
Ένα μέιλ στον …Πάτερ Παΐσιο; 😀 Λοιπόν, αδελφέ, σε ευχαριστώ που κρίνεις γνωρίζοντάς με τόσο καλά. Δυστυχώς, με αυτά και με αυτά η Αριστερά δεν θα ξεφύγει από τον πυθμένα της λαϊκής απήχησης που βρίσκεται σήμερα(και όχι μόνο) ούτε θα νικήσει κάποτε. Πάντως, η κοινωνική δικαιοσύνη για τον Χρυσόστομο φαίνεται ότι ήταν τουλάχιστον τόσο προχωρημένη όσο του Μαρξ, ήταν υπέρ του «κομμουνισμού» την στιγμή που δεν υπήρχε καν καπιταλισμός, όπως είπε και κάποιος γνωστός(τουλάχιστον αντιεπιστημονικό). Δεν ξέρω αν κάποιοι θα τα δουν αυτά σήμερα πλην εξαιρέσεων. Χαιρετισμούς(σοβαρά) και ευχαριστώ(επίσης).
ΥΓ Να διαβάσεις τις μελέτες του Κωστή Μοσκώφ πάνω στο φρόνημα και την ιδεολογία της μικροαστικής τάξης.
@Herr K
αν συμφωνείς με τον αντιδραστικό θρήσκοληπτο παραπάνω τότε ναι πρέπει να ξυπνήσεις.
Δεν υπάρχει διαφορά σε πρακτικά ζητήματα?? Μα τι εννοείς?? Για τους μετανάστες στην Ελλάδα τι λέει ο κ. ‘Χριστιανός Κομμουνιστής’? Αμφισβητεί μέχρι και την ύπαρξη εργατικής τάξης!! Μα τι μου λες?? Δεν υπάρχει συμφωνία σε κανένα απολύτως ζήτημα. Μόνο υποκρισία από μέρους του.
@Φιλαλήθη
Για δωσ’μου ένα απόσπασμα που μιλάει ο Μαρξ για ‘κοινωνινή δικαιοσύνη’?
Για επανάσταση μιλάει, για δικτατορία της εγρατικής τάξης, για τσάκισμα του αστικου κράτους και για αταξική κοινωνία ως προϋπόθεση του ξενινήματος της πραγματικής ιστορίας της ανθρωπότητας.
Επίσης έλεγε ότι η θρησκεία είναι εργαλείο ταξικής υποδούλωσης.
Και να προσθέσω και γω κάτι που δε θυμάμαι αν το είπε ακριβώς έτσι ο Μαρξ: Tα έθνη πρέπει και θα καταργηθούν.
n’importe quoi
@Y
Βρε φίλε, δεν νομίζεις ότι είσαι υπερβολικά εμπαθής; Η «εργατική τάξη», όπως ξέρεις ή θα έπρεπε να ξέρεις καλά, στην προεπαναστατική(προπραξικοπηματική κατά πιο ελευθεριακούς) Ρωσσία, ήταν μέγεθος ανύπαρκτο. Εξ ου και η ταξική συμμαχία εργατών-αγροτών(αυτό που λένε οι αριστεριστές εργάτες γης), εξ ου και τα συνθήματα του Λένιν για την αναδιανομή της γης κτλ. Μην μου πεις ότι δεν το ξέρεις αυτό. Ή μην μου πεις ότι δεν ξέρεις ότι 50 έτη και πλέον μετά την εγκαθίδρυση του σοσιαλισμού και την φυσική εξόντωση όλων των άλλων τάξεων πλην της εργατικής και της κατά Καστοριάδη «γραφειοκρατίας», στο ΚΚΣΕ ήταν μόνο το 5 %;
Για τους μετανάστες από πού ακριβώς έμαθες τις απόψεις μου, αγαπητέ μου;
Στο δεύτερο τμήμα, μην κάνουμε τους χαζούς τώρα: ο Μαρξ πήρε την (αστική) ιδέα της επιστημονικότητας (κατά τον Καστοριάδη, μαζί με την ορθολογικότητα, συνιστούν την κοσμική ρασιοναλιστική θρησκεία της νεωτερικότητας και της αστικής τάξης) και προσπάθησε να θεμελιώσει τον σοσιαλισμό …»επιστημονικά». Δηλαδή ότι θα έρθει σίγουρα, και στην πιο ακραία περίπτωση καπιταλισμού κτλ. Το ότι το θέτει αμοραλιστικά τον κάνει ίδιο με τους ως προς αυτό με τους αστούς διανοούμενους, κατά τον Βασίλη Φίλια. Δεν θέλει λόγους περί ηθικής, είναι κτυπητό χαρακτηριστικό.
«Επίσης έλεγε ότι η θρησκεία είναι εργαλείο ταξικής υποδούλωσης.»
Σε αυτό συμφωνώ απολύτως. Και αυτό ισχύει και για κοσμικές θρησκείες, όπως ήταν ρητά για τον Ανατόλ Λουνατσάρσκι ο μαρξισμός.
«Και να προσθέσω και γω κάτι που δε θυμάμαι αν το είπε ακριβώς έτσι ο Μαρξ: Tα έθνη πρέπει και θα καταργηθούν.»
Μάλιστα. Αυτό είναι μία ερμηνεία του Μαρξ του αγαπημένου μου αναρχίζοντος Χριστιανού θεωρητικού Ζακ Ελλύλ. Μόνο που το έθνος είναι μετάφραση του natio(n), δεν είναι το προνεωτερικό έθνος ούτε το έθνος της εποχής του ρομαντισμού, ας πούμε.
Τέλος, αν νομίζεις ότι είμαι …αντιδραστικός(αντιδραστικός/προοδευτικός προϋποθέτουν την αστική έννοια της προόδου) θρησκόληπτος, έχεις πρόβλημα κατανόησης κειμένου ή απλώς μοιράζεις χαρακτηρισμούς χύδην. Σε ευχαριστώ, πάντως. Πράγματι, για τον Λένιν(και είναι όντως κρίμα για αυτόν τον τόσο αξιόλογο ρέκτη), οι πιο «επικίνδυνοι»(διότι, σου λέει, πώς θα τους διώξουμε αυτούς) Χριστιανοί ήταν αυτοί όπως είμαι εγώ. 🙂
Εγώ θα πρότεινα να μην χαλάσουμε τις καρδιές μας, φίλε, πάντως. Είσαι από τους λίγους ανθρώπους που ασπάζονται τον μαρξισμό και που τείνουμε να αντιπαρατεθούμε αιχμηρά, κάτι που δεν επιδιώκω, προφανώς…
Εν πάση περιπτώσει, όπως θέλεις, τα είπαμε… Καλή συνέχεια και συγγνώμη αν σας στενοχώρησα.
ΥΓ Αν θέλετε, ελάτε από μένα, θα έχετε πολλά να σχολιάσετε, είμαι βέβαιος. 🙂
Δε με στεναχωρείς. Με αηδιάζεις.
Α ρε ύψιλον. Κανονικά θα έπρεπε να κάνουμε άμιλλα με τον ό,τι να ‘ναι να δούμε ποιος θα τελειώσει πρώτος το κείμενο για το μπάσκετ, αλλά εσύ ανοίγεις ιστορίες, ενώ θα αρκούσαν πολύ απλά πράγματα.
Για την ιδέα της νομοτελειακής προόδου ας πούμε, ότι η νομοτέλεια είναι φάσμα δυνατοτήτων και ο ένγκελς μιλούσε για σοσιαλισμό ή βαρβαρότητα, όπου δεν αποκλείεται το πισωγύρισμα (ίσα-ίσα ένα τέτοιο και μεγάλο μάλιστα, ζούμε τώρα). Εκτός κι αν καλούμαστε να απορρίψουμε συλλήβδην την έννοια της εξέλιξης. Ή να πούμε ότι ο μαρξισμός προέκυψε από παρθενογένεση τη δε ημέρα εβδόμη. Ή ακόμα χειρότερα στις πρώτες χριστιανικές κοινότητες, πριν καν προκύψει καπιταλισμός. Για να κοινωνικοποιήσει τη φτώχεια και να αναπαράγει μακροπρόθεσμα όλες τις βρωμιές της παλιάς, ταξικής κοινωνίας. Κοίτα να δεις που σε κάτι παρόμοιο ομνύουν κι οι -ούτε θεός, ούτε κράτος- αναρχικοί με τις μικρές εμπορευματικές κοινότητες -του προυντόν πχ- που δεν ξεφεύγουν από τον αστικό ορίζοντα. Φοβερές ιδεολογικές αλλαξοκωλιές. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο καπιταλισμός που σαπίζει επιστρέφει στον ανορθολογισμό και προβάλλει ανάμεσα σε άλλα το μεταμοντέρνο και τη θρησκεία.
Ο κομμουνισμός επίσης, πολύ περισσότερο από κάποια αφηρημένη κοινωνική δικαιοσύνη ευαγγελίζεται την ολόπλευρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας που θα έχει απαλλαχθεί από τον υλικό, οικονομικό καταναγκασμό και το φετιχισμό του εμπορεύματος, όπου τα άψυχα αντικείμενα (χρήμα, μηχανές) φετιχοποιούνται σαν είδωλα και κυβερνάνε/διαχειρίζονται τον άνθρωπο, αντί να συμβαίνει το αντίθετο και να εξυπηρετούν τις ανάγκες του.
Όσο για τη περιβόητη φράση του μαρξ για τη θρησκεία, λέει ότι είναι η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου που είναι κοιλάδα των δακρύων. Το όπιο δηλαδή είναι ναρκωτικό που πλασάρουν οι κυρίαρχοι για να αποχαυνώσουν το πόπολο, αλλά πολύ περισσότερο είναι παυσίπονο που καλλιεργούν σαν αυταπάτες οι μάζες των απανταχού κοκαλιέρος για να μπορέσουν να κολυμπήσουν στην κοιλάδα και να επιπλεύσουν -όχι ως φελλοί- χωρίς να τους πνίξουν τα δάκρυά τους. Το πρόβλημά μας δεν είναι οι αυταπάτες, όσο κυρίως η πραγματικότητα που τις γεννάει. Αυτή θέλουμε να αλλάξουμε πάνω απ’ όλα.
Κατά τα άλλα ύψιλον σε θεωρώ τον ανιχνευτή και την εμπροσθοφυλακή μας που δε μασάει τίποτα. Βρήκες σαν αλιευτής τη νάρκη κι ενώ την απασφάλισε με χαρούλη ο ο,τι να ‘ναι, ξεπρόβαλες σαν ποδοβολητό σελήνης και την ενεργοποίησες. Και άρχισες να φωνάζεις μες στα αίματα για ενισχύσεις. Εν τω μεταξύ ο χριστιανός (υποτίθεται) δεν είχε καν εχθρικές διαθέσεις, αλλά δεν πρόσεξε την ταμπέλα: ‘προσοχή δαγκώνει’ και την πλήρωσε.
Ας του ‘λεγες κι εσύ κανά δυο φιλικά λογάκια να τον κερδίσεις. Ότι κι εμείς τα ανάγουμε όλα στη δευτέρα παρουσία της λαϊκής εξουσίας, ότι είμαστε μουσάτοι μουτζαχεντίν, ιεραπόστολοι της μίας και μοναδικής αλήθειας που κηρύξαμε τζιχάντ στα άπιστα σκυλιά, ότι αποθεώσαμε γήινα πράγματα και θνητούς που έκαναν όμως υπεράνθρωπα πράγματα και κατεβάσαμε τουλάχιστον τον θεό στη γη -πριν τον απομυθοποιήσουμε πλήρως, αλλά εσύ με το ποδοβολητό σελήνης τον γκρέμισες ακόμα πιο κάτω κι έγινε έκπτωτος άγγελος του σατανά. Εσύ όμως και με το διάβολο (στάλιν) θα συμμαχήσεις για τον αγώνα μας.
Και τώρα μπορεί να απαντήσει πάλι και να μπλεχτούμε και να αρχίσω κι εγώ τα μπινελίκια. Κι εσύ θα απορείς σαν τον οβελίξ, πού ακριβώς διαφέρει η ευγένεια του αστερίξ από τη δικιά μου; Σε τίποτα απολύτως. Αλλά δε θα συμβεί αυτό. Σε εμπιστεύομαι ότι θα τα βγάλεις πέρα μόνος σου, γιατί έπεσες στην χύτρα όταν ήσουνα μικρός..
Με τις πρώτες δύο παραγράφους σου συμφωνώ απόλυτα όπως φαντάζεσαι.
Εκτός του ότι οι αυταπάτες στη μάζα και στην πραγματικότητα αλλάζουν ταυτόχρονα. Η άρση των τραγικών αυταπατών στις πρωτοπορείες όμως είναι όρος για την αλλαγή της πραγματικότητας.
Και για να μην παρεξηγηθώ δε λέω ότι δε μπορεί να υπάρξουν θρήσκοι αγωνιστές και κομμουνιστές. Πριν από λίγες βδομάδες άκουσα για δεύτερη φορά τον πρώην παπά (θεολογία της απελευθέρωσης) Francois Houtard και καταενθουσιάστηκα. Αλλά όταν κάποιος λέει ότι ο μαρξισμός είναι αστικός και ότι δεν υπαρχει εργατική τάξη (κρυβόμενος πίσω από το δάχτυλο του λέγοντας για τη Ρωσία του 17 ενώ εγώ μιλούσα για όλο τον κοσμο τους τελευταίους δύο αιώνες) ή ότι στην ΕΣΣΔ εξοντώθηκαν φυσικά οι άλλες τάξεις τότε τι άλλη εθχρική αντιμετώπιση θέλεις δηλαδή? Δε χρειάζεται μέτωπο στον οπορτουνισμό εδώ?
Μετά σιγά τη νάρκη και σιγά τα αίματα. Δε φώναξα για ενισχύσεις επειδή μάτωνα αλλά επειδή όλοι εδώ διασκεδάζουν διαφωνόντας μεταξύ μαρξιστών ενώ θα είχε πλάκα για αλλαγή να την πέσουμε και σε έναν θρησκόληπτο που το παίζει (και αυτός) ανησυχών για την αριστερά και τσίου μπίου.
Κατά άλλα άμα ξανάρθει, μπινελίκωσε ρε συ. Τι σου ζητάνε?
@Y
Παιδιά, ειλικρινά λυπάμαι που το λέω, αλλά η περίπτωσή σας είναι ανίατη. Για αυτό, άλλωστε, απέφυγα να μιλήσω εξ αρχής. Σε όποιον άλλο θέλει, όπως τον a8lios που μου έγραψε «1. Δε το θεωρώ ωραίο σαν τακτική αυτό που κάνεις.
Πρώτα πετάς απλά μια σπόντα, όταν σε καλεί κάποιος να εξηγήσεις πάλι πετάς το μπαλάκι και λες “θα ανταπαντήσω, αν χρειαστεί”. Κομματάκι υπεροπτικό.», τον έχω ήδη καλεσμένο στο ιστολόγιό μου να τα πούμε.
Ακουστε, όμως, αυτό: εάν εγώ, που μπορώ να σας εξηγήσω για την πίστη μου(δεν είναι και δύσκολο, προσπάθεια θέλει σωρευμένη) με τρόπους που δεν μπορείτε καν να παρακολουθήσετε, σκεφτείτε πώς θα προσεγγίσετε τον απλό λαϊκό άνθρωπο, που η πίστη του δεν κολυμπά στο ντύμα των θύραθεν γραμμάτων, για να εκφραστεί.
«…θα είχε πλάκα για αλλαγή να την πέσουμε και σε έναν θρησκόληπτο που το παίζει (και αυτός) ανησυχών για την αριστερά και τσίου μπίου.»
Ναι, επίσης είμαι και ο βασιλεύς των Ιουδαίων, εκτός βέβαια από «αντικειμενικά προδότης». Αν αυτή η φτήνια που ξερνάς, φίλε μου, είναι ο εαυτός σου(πράγμα που δεν θέλω και δεν πρόκειται να πιστεψω), τότε να κοιτάξεις να λυτρωθείς πρώτα από αυτόν πριν προσπαθήσεις να …λυτρώσεις και εμάς. Αντίο για πάντα από εμένα.
Eίναι κι αυτό το χάσμα των γενεών μπάρμπα. Άγριο πράμα.
@Philalethe
Εγώ πάντως έχω σκοπό να σου απαντήσω… απλά αργώ κάπως… 🙂
ΥΓ
@Y
Έχω ακόμη 5-6 δεκαετίες για να γίνω μπάρμπας, αγαπητέ σταλινομαρξιστή μου… Σε όλα μέσα έπεσες, δεν βρίσκεις;
philalethe00
Τι έγινε ρε Υ καιρό έχουμε να τα πούμε. Απ’ότι βλέπω ούτε οι αριστεροί σε αντέχουν πιά. Κουράγιο επαναστάτη μου, αν σε εγκαταλείψουν όλοι υπάρχει και το ερωτοδικείο να πείς τον πόνο σου.
Κάτι σχετικώς σχετικό (ελπίζω) με την αρχική ανάρτηση του @ άθλιου:
http://eksapodo.wordpress.com/2010/11/03/555/
@Eξαποδώ
Πραγματικά δε τα καταλαβαίνω όλα αυτά. Η σοσιαλιστική κοινωνία δε μπορεί παρά να ξεπηδήσει από την αστική. Στη σειρά των αγώνων για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας η Οκτωβριανή Επανάσταση είναι απόγονος της Γαλλικής και οι Μπολσεβίκοι απόγονοι των Γιακωβίνων.
Εσείς τι θέλετε να γυρίσουμε στην προ-αστική κοινωνία?
@ Y
Το θέμα είναι τεράστιο. Το μόνο που μπορώ να πω σ’ ένα περιορισμένο σχόλιο είναι ότι προφανώς και δεν πρέπει ή μπορούμε (ακόμα κι αν το θέλαμε) να γυρίσουμε στα …σπήλαια! Δεν υποστηρίζει κανείς κάτι τέτοιο. Όμως να μου επιτρέψεις να έχω τις αμφιβολίες για τη γραμμικότητα της ιστορίας και των επαναστάσεων. Μπορεί να έχει μια σχετική ισχύ, σε μια συγκεκριμένη περίοδο, σε ένα συγκεκριμένο υπόδειγμα (το δυτικό) και σε συγκεκριμένες κοινωνίες. Απλά για την κουβέντα να αναφέρω την Κινέζικη Επανάσταση τόσο στην εθνικοαπελευθερωτική και σοσιαλιστική της περίοδο όσο και στην περίοδο της Πολιτιστικής Επανάστασης. Δεν ξέρω πόσο ευθύγραμμη είναι η σχέση της με τις «δυτικές» αντίστοιχες επαναστάσεις (όχι ότι δεν υπάρχει σχέση…).
Παρ’ όλα αυτά, νομίζω ότι δεν μπορεί να γίνει κουβέντα εύκολα από δύο-τρία αποσπάσματα που μόνο για λόγους (καλώς εννοούμενης) πρόκλησης τα παρέθεσα. Φιλικά σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά σε κάποια από τα βιβλία του Μισεά (διαβάζονται εξάλλου εύκολα και γρήγορα κι έχουν και γενικότερο ενδιαφέρον καθώς ο Μισεά έχει διατελέσει στέλεχος του ΚΚΓ, το πάλαι, και αργότερα επηρεάστηκε από τους καταστασιακούς). Το σημαντικότερο, όμως, ερώτημα που θέτουν βιβλία σαν του Μισεά (όπως και του Π. Κονδύλη, π.χ. Η παρακμή του αστικού πολιτισμού, εκδ. Θεμέλιο) είναι το ακόλουθο: Έχει η σύγχρονη Αριστερά – η μετά το ’68 – (στη Δύση και στην Ελλάδα), ακόμα και στην πιο ριζοσπαστική της εκδοχή, ενσωματώσει αστικοφιλελεύθερα ιδεολογήματα καθιστώντας τα κυρίαρχα μέσα στην ιδεολογία και την πολιτική της; Κι αν ναι, γιατί συνέβη αυτό και που μπορούν να την οδηγήσουν;
Υποψιάζομαι ότι αν καταφέρουμε να απαντήσουμε ουσιαστικά σε αυτό θα κατανοήσουμε πολλά για τη σημερινή αδυναμία ενός μεγάλου κομματιού της να απαντήσει στην πλανητική (και ελλαδική) κρίση.
1. Η Αριστερά, όλων των τάσεών της, σαφώς και έχει ενσωματώσει και αστικά δόγματα στην αντίληψη και την κουλτούρα της. Δεν ανακαλύπτει κάποιος την Αμερική εάν το διαπιστώσει αυτό! Το θέμα είναι να εντοπίσουμε ΠΟΙΑ είναι αυτά τα αστικά δίγματα/δάνεια, και να τα υπεβούμε!
2. Ο μαρξισμός σαν θεωρία είναι γέννημα των καιρών και ανθρώπινο δημιούργημα! Σαφώς και έχει ατέλειες, αν και όχι αυτές που εντοπίζουν διάφοροι συνομιλητές εδώ μέσα… Απο και και πέρα, «εξαποδώ» κανεις ένα τεράστιο λάθος κατ εμέ: Ταυτίζεις την γραμμικότητα με την έννοια της «συνεχούς προοδου» και τη χρεώνεις στον μαρξισμό! Αυτό είναι λάθος: Ο μαρξισμός -και ειδικά 0 Τρότσκι σαν θεωρητικός του μαρξισμού- έχει όλόκληρη επιστημονική ανάλυση/αναφορά σε πάμπολλες περιπτώσεις όπου «καμμία κοινωνική τάξη δεν μπορεί να τραβήξει την κοινωνία προς τα μπρος, καμμία κοινωνική τάξη δεν έχει συγκροτημένη προοπτική. Τότε, ανοίγει ο δρόμος προς τη βαρβαρότητα…». Αυτό έγινε και στις χώρες του ανύπαρκτου σοσιαλισμού (σωστός όποιος αποδυκνύει πως αυτές οι χώρες ΔΕΝ υπηρξαν ποτέ σοσιαλιστικές,αλλά ταξικά εκμεταλλευτικές), αυτή την κατάσταση -οπισθοδρομική- βιώνουμε και σήμερα στις χώρες του υπαρκτού καπιταλισμού..
Όμως αυτή η κατάσταση ΔΕΝ έχει καμμιά σχέση με την διαδοχή των κοινωνικών συστημάτων. Είναι τελείως διαφορεική αυτή η διαδοχή. Και ταυτόχρονα, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα, πως συντελείται μια πρόοδος σε αυτή τη διαδοχή, μια πρόοδος ΣΥΝΟΛΙΚΑ για την ανθρωπότητα!
@Εξαποδώ
Oι μαρξιστές δε μίλησαν ποτέ για γραμμικότητα των επαναστάσεων. Ίσα που τόνιζαν (και τονίζουν ελπίζω) ότι δεν υπάρχει γραμματικότητα κι αυτό δε το έκανε μόνο ο Τροτσκι.
Από κει και πέρα αυτό δε πετά στο κάλαθο των αχρήστων τα κύρια στάδια εξέλιξης των ταξικών κοινωνιών και κυρίως ότι ο σημερινός παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός μπορεί να δώσει τη θέση του είτε σε ένα όλο και παγκοσμιοποιούμενο σοσιαλισμό είτε στην απόλυτη βαρβαρότητα. (λέω κάπως το ίδιο με τον Κ.Ο. αλλά δε πειράζει)
@Κ.Ο.
‘σωστός όποιος αποδυκνύει πως αυτές οι χώρες ΔΕΝ υπηρξαν ποτέ σοσιαλιστικές’ Μήπως είναι λίγο αρρωστημένο αυτό? Δηλαδή σωστοί είναι κι αν το ‘αποδεινκύουν’ και νεοφιλελεύθεροι και οι φασίστες και οι θρησκόληπτοι?
Δεν έχω λήξει αν μπορεί να υπάρξει πρώιμος σοσιαλισμός με ταξική εκμετάλλευση. Είμαι ωστόσο σίγουρος ότι μπορεί να υπάρξει με ταξική καταπίεση (της αστικής και των μικροαστικών τάξεων).
Υ: Ίσα-ίσα! Οι φασίστες, οι θρησκόληπτοι, οι αστοί εν γένει, τσιρίζουν συνεχώς πως αυτές οι χώρες ΗΤΑΝ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ!!! Τι πετυχαίνουν;; Ταυτίζουν τον σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό, με όλα αυτά τα ταξικά εκμεταλλευτικά καθεστώτα, που σάπισαν και βούλιαξαν μέσα στη διαφθορά, την εκμετάλλευση και την καταπίεση των εργατών! Ταυτίζουν -και έτσι προσπαθούν να εξαφανίσουν- τον στόχο για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, με τα ταξικά καθεστώτα του ανύπαρκτου! Για να πουν τι τελικά στους εργαζόμενους;; Πως κάθε αγώνας για μια άλλη κοινωνία, είναι μάταιος…
Οι κομμουνιστές να θέλουν να δουν λίγο μακριά, πρέπει να κανουν ακριβώς το αντίθετο! Να πείσουν δηλαδή, τους εργαζόμενους, πως ΑΝ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΜΙΑ ΤΙΤΑΝΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, ΔΕΝ οικοδομήθηκε τελικά σοσιαλισμός! Αλλά ένα ταξικό εκμεταλλευτικό σύστημα, ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΣΑΙ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ. Συνεπώς, η πάλη για τον κομμουνισμό είναι επίκαιρη και αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε.
Όποιος μένει πιστός στα λάθη του δε χρειάζεται να σκεφτεί και όποιος δε χρειάζεται να σκεφτεί (πιστεύει ότι) δεν περνάει ποτέ κρίση. Κατά τα άλλα, το κομμουνιστικό κίνημα βρίσκεται εν συνόλω σε κρίση από το 1956, όταν ο Χρουστσώφ αποκάλυψε τι πραγματικά συνέβαινε στη Σοβιετική Ένωση. Η κρίση συνεχίστηκε με τις επεμβάσεις σε Ουγγαρία, Τσεχολοβακία, Πολωνία, Ανατολική Γερμανία κλπ και τελικά ολοκληρώθηκε με την εκκωφαντική κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991. Το γεγονός ότι αυτό που συνέβη εκεί πέρα δεν μπορεί να εξηγηθεί πειστικά με μία ανάλυση οικονομίστικη (παραγωγικές δυνάμεις – σχέσεις παραγωγής – εποικοδόμημα) και ντετερμινιστική (εξέλιξη της κοινωνίας με προκαθορισμένα στάδια: δουλοκτησία, φεουδαρχία, καπιταλισμός, σοσιαλισμός), σημαίνει κατά τη γνώμη μου ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί μαρξιστικά. Αν αυτό ισχύει τότε το ΚΚΕ είναι καταδικασμένο αιωνίως να στρουθοκαμηλίζει και η υπόλοιπη μαρξιστική αριστερά είναι καταδικασμένη αιωνίως να πέφτει σε αντιφάσεις. Ο στρουθοκαμηλισμός και οι αντιφάσεις είναι απλώς δύο διαφορετικές μορφές εκδήλωσης της κρίσης του μαρξισμού. Αν το ΚΚΕ δεν εξηγήσει πειστικά τι πήγε λάθος, το πιθανότερο είναι ότι ο κόσμος δε θα το ακολουθήσει. Αλλά ακόμα κι αν το ακολουθήσει το αποτέλεσμα θα είναι μια επανάληψη αυτού που είδαμε στις χώρες του ‘υπαρκτού».