Εκχώρηση της λαϊκής κυριαρχίας είναι να αφήνουμε τη γερμανική μόνο βουλή να ψηφίζει για τη δανειακή σύμβαση και η ελληνική να μην τη ψηφίζει.
Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, φέρεται από τα αστικά μέσα να είπε ότι «είναι θετικό ότι η Βουλη δεν θα κυρώσει στη Βουλή τη χρονική επέκταση μίας δανειακής σύμβασης, που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και έχει νεοαποικιακά χαρακτηριστικά. Η συμφωνία με τη λίστα των κατευθύνσεων που συνομολογήθηκε από την κυβέρνηση με τους θεσμούς, εμπεριέχει κρίσιμες ασάφειες, ενώ παρουσιάζει και προβλήματα». Επειδή τα αστικά μέσα γράφουν διάφορες ανακρίβειες τις τελευταίες μέρες ιδού τι είπε σε συνέντευξή του: “Δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο αλλά ούτε υποχρεωτικό η συμφωνία με τους πιστωτές να εγκριθεί από τη Βουλή. Τόσο ο χαρακτήρας αυτής της συμφωνίας όσο και το περιεχόμενο της δεν είναι τέτοια που να μπορούν να περιβληθούν με τη μορφή νόμου.»
Όταν, το Δεκέμβρη του 2014, συμφωνήθηκε η προηγούμενη δίμηνη παράταση από το Γκίκα Χαρδούβελη, το σάιτ που πρόσκειται στον Π. Λαφαζάνη έγραφε: «την παράταση, μάλιστα, η κυβέρνηση την προώθησε με απαράδεκτο και αντισυνταγματικό τρόπο, καταθέτοντας σχετική Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Π.Ν.Π), η οποία δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την Τετάρτη (17/12). […]. Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου που πραξικοπηματικά τέθηκε σε ισχύ από την Τετάρτη (17/12) […] αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή μέχρι την προσεχή Δευτέρα (22/12)».
Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση και ο Π. Λαφαζάνης υπουργός η παράταση δεν πηγαίνει καθόλου στη Βουλή ούτε καν μετά την έναρξη της ισχύος της και αυτό πρέπει να το θεωρούμε… θετικό! Αυτό δεν είναι «υψηλή τακτική», αλλά στην καλύτερη περίπτωση αυταπάτη και λαθροχειρία.
Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι αποφάσεις των κοινοβουλίων άλλων κρατών αρκούν για να τεθεί σε ισχύ η παράταση.
Ο Τσίπρας είπε ότι «η τρόικα τελείωσε κι ας βαφτίζουν, ορισμένοι του παλιού καθεστώτος, τρόικα την Κομισιόν ή τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς θεσμούς, με τους οποίους φυσικά συνεργαζόμαστε και συζητάμε, αφού ανήκουμε στην ευρωζώνη» κι ότι «η τρόικα ως ενιαίος εξωθεσμικός και πέραν κάθε ελέγχου και δημοκρατικής νομιμοποίησης, μηχανισμός εποπτείας και επικυριαρχίας τελείωσε και τυπικά». Σε ποιον ακριβώς δημοκρατικό έλεγχο υπόκεινται η Κομισιόν, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ ως ξεχωριστοί οργανισμοί; Πώς ακριβώς έχει τελειώσει η εποπτεία και η επικυριαρχία όταν η ΕΕ πρέπει να εγκρίνει όλες τις αποφάσεις με οικονομικό αντίκτυπο της ελληνικής κυβέρνησης κι όταν η αξιολόγηση του «υπάρχοντος διακανονισμού», δηλαδή του μνημονίου, θα γίνει κανονικά; Ο Τσίπρας μπορεί να θεωρεί ότι υπάρχει «επέκταση της δανειακής σύμβασης χωρίς την επέκταση των μνημονιακών δεσμεύσεων, του προγράμματος της λιτότητας δηλαδή, που μέχρι χθες τη συνόδευε αποκλειστικά», αλλά το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν εκφράσει ρητά ότι θεωρούν ότι το πρόγραμμα είναι σε ισχύ.
Δυστυχώς και ο Δημήτρης Στρατούλης είπε ότι «πρόκειται για συμφωνία επέκτασης της δανειακής σύμβασης, χωρίς Μνημόνιο, δηλαδή χωρίς μέτρα, γι αυτό δεν προβλέπεται επικύρωση από τη Βουλή”.
Ευτυχώς ο Ρούντι Ρινάλντι μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε ότι «μας παγίδευσε η ευρωκρατία, πήγαμε απροετοίμαστοι με φόρα και τινάχτηκαν όλα στον αέρα κανένας, εξωραϊσμός δεν αλλάζει τη κατάσταση: είναι τρόικα, είναι μνημόνιο υπάρχει επιτροπεία και επιτήρηση». Άρα λοιπόν δεν είναι μόνο το παλιό καθεστώς που θεωρεί ότι το μνημόνιο δεν είναι παρελθόν αλλά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ρινάλντι πρότεινε μάλιστα να πάει άμεσα ο ΣΥΡΙΖΑ τη συμφωνία στον λαό και να απεμπλακεί από αυτήν.
Ο Αντώνης Νταβανέλος (επίσης στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ) ανέφερε ότι «τον Ιούνιο θα πρέπει να έχουμε τη δημόσια εντολή να επιτύχουμε την ανατροπή αυτού που αναγκαστήκαμε να αποδεχθούμε προχθές. Αλλιώς η προοπτική είναι η ανατροπή της κυβέρνησης», επιδιώκοντας μάλλον δημοψήφισμα ή εκλογές τον Ιούνη.
Εκχώρηση της λαϊκής κυριαρχίας είναι να αφήνουμε τη γερμανική βουλή να ψηφίζει για τη δανειακή σύμβαση και η ελληνική να μην τη ψηφίζει. Ευτυχώς στη γερμανική βουλή βρέθηκαν τρεις πραγματικοί διεθνιστές βουλευτές, όπως η Σάρα Βάγκενκνεχτ, να καταψηφίσουν τη συμφωνία. «Ήδη το Νοέμβριο του 2012 απορρίψαμε το πακέτο για την Ελλάδα. Για τους ίδιους λόγους καταψηφίζουμε σήμερα ξανά τους όρους, γύρω από τους οποίους εστιάζεται η παράταση του δανείου«, είπαν ενώ υπογράμμισαν ότι η Τρόικα έχει απλά μετονομαστεί σε «θεσμούς».
Το λαϊκό κίνημα δε μπορεί να ελπίζει σε τίποτα άλλο παρά στη συνέχιση του αγώνα του για την κατάργηση των μνημονίων και του επαχθούς χρέους – κι ευτυχώς πολλά συνδικάτα έχουν ήδη πάρει αποφάσεις σε αυτή την κατεύθυνση – που δε μπορεί παρά να έχει ως στόχο του την κατάργηση και αυτής της ενδιάμεσης συμφωνίας, καθώς και τη μη υπογραφή νέας συμφωνίας με την ΕΕ που θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.
Γκράνμα 
Σχολιάστε