Το ποστ γράφεται μόνο και μόνο γιατί δε τη παλεύω άλλο. Την ώρα που ανακοινώνει ο ΓΑΠ πως θα παλέψει ώστε να υπάρχει ένας εργαζόμενος σε κάθε ελληνική οικογένεια, ή που γράφεται (για n-οστή φορά) πως αν δε συμφωνήσουμε ΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛΟΙ να γίνουν 5.000.000 απολύσεις στο δημόσιο, να ιδιωτικοποιηθούν μέχρι και οι παγετώνες της Γαύδου, να δουλεύουμε -όσοι θα δουλεύουμε- στις «ειδικές ζώνες γερμανικών οικονομικών επενδύσεων«, όλα τα ελληνικά σάιτ έχουν κεντρικό θέμα την 11η του Σεπτέμβρη 2001…
«Γνώρισα τη γυναίκα μου χάρη στην νάιν ιλέβεν»,
«Αισθάνθηκα πως είμαι ζωντανός χάρη στη νάιν ιλέβεν»,
«Το σύμπαν μου άλλαξε χάρη στη νάιν ιλέβεν».
Ε άντε γαμηθείτε τη φετινή νάιν ιλέβεν, γρόθοι. Με τέτοια κατευθυνόμενη δημοσιογραφία φτάσαμε το Σεπτέμβρη του 2011 να λέει σε δημοσκόπηση το 38% πως θα ήθελε είτε μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, είτε μια «οικουμενική» της φάπας και της μιζέριας («αριστερά και κατάθλιψη» που λένε και τα βιβλία του Άδωνι που προσφέρει στα σχολεία). Οικουμενική, με τον μεγάλο αρχηγό-περιστερώνα και την κόρη του mumm ra του παντοτινού…
Έτσι πάει λοιπόν το παιχνίδι; Ας παίξουμε κι εμείς.
Τί κάνατε λοιπόν την νάιν ιλέβεν; Πώς ζήσατε τη μεγαλύτερη τραγωδία της ανθρωπότητας;
Ας ξεκινήσω. Αρχές δεύτερου έτους στο πανεπιστήμιο, έπινα καφέ στον «πύργο» της Πανσπουδαστικής στη Κνωσό. Μπαίνει φουριόζος ο Μάριος, «μαλάκες, ρίξανε αεροπλάνο σε ουρανοξύστη στη Νέα Υόρκη…».
Ωπ, όλοι κάτω στο κυλικείο, περιμένουμε να γίνει σύνδεση με τηλεοπτικά πλάνα. Παράλληλα άλλοι γύρω γύρω «χαίρονται». Καλά τους κάνανε τους μπάσταρδους. Προσωπικά και εκείνη τη στιγμή απαντούσα, «καλά, τώρα είναι που θα μας πηδήξουνε!»…
Σκάει και το δεύτερο αεροπλάνο, παίζουν τα γνωστά πλάνα στη TV πλέον.
«Ρε, λέτε να γίνουν κι άλλα;»
«Ε, ξέρω γω; Μπορεί…»
«Και τί, εδώ θα τη βγάλουμε;»
Πάμε λοιπόν 5 άτομα, Άθλιος, Muddy, Κριτίας, Πανάγος, Σόμπας στου Σόμπα, αφού έχουμε προμηθευτεί πρώτα αρκετές μπύρες και γαριδακοειδή και στήνόμαστε μπροστά στην TV.
Ορίστε λοιπόν κύριοι της Vodafone τί έκανα εγώ την νάιν ιλέβενθ. Υποπτευόμενος από το πρώτο πλάνο που είδα, σε μια σπάνια στιγμή διορατικότητας που δε μπορώ να την εξηγήσω, πως από την επόμενη ημέρα θα βρίσκατε το άλλοθι για να τρομοκρατήσετε όλο το πλανήτη, εσείς και τα ταξικά αδέρφια σας, έπινα μπύρες με τους κολλητούς και έκανα πάρτι, περιμένοντας ακόμα περισσότερο «ουρανό να πέσει στο κεφάλι σας».
Ακούω λοιπόν τις δικές σας ιστορίες: Τί κάνατε την νάιν ιλέβεν, την ώρα της μεγαλύτερης πανανθρώπινης τραγωδίας;
Γνωρίζατε τον έρωτα της ζωής σας, καθώς αυτός έψαχνε μια παρηγορητική αγκαλιά, έναν ώμο να κλάψει, λόγω των πρωτόγνωρων εικόνων φρικαλεότητας που αντίκριζε στην τηλεόραση, και αργότερα εκείνη τη μέρα είπατε να γυρίσετε τη διαφήμιση της vodafone «εσύ κλείσε… όχι, εσύ κλείσε… όοοοοχι, εσσσύ κλείσε…»;
Κατακτούσατε το Έβερεστ, βάζοντας μεσίστια τη σημαία εις μνήμην των αδικοχαμένων;
Κάνατε έρωτα μέσα σε ένα Zeppelin, που αιωρούνταν πάνω από το Βεζούβιο που εκτόξευε λάβα, χαρίζοντας στη σύντροφό σας έναν οργασμό που είχε διαβάσει στα 16 της στο Cosmopolitan;
Βλέπατε όνειρα με τον Εργοτέλη, μια ομάδα τότε των τοπικών πρωταθλημάτων, παρ’ όλη την προσπάθεια του προπονητή του για το αντίθετο, να νικάει τον ΠΑΟΚ σε μια αγωνιστική πρωταθλήματος πρώτης εθνικής με τρεις αγώνες, που κανείς δε ξέρει ποιές και πόσες ομάδες συμμετέχουνε;
Για πείτε…
ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΩΡΑ
ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΠΟΝΑΝΕ
Υ.Γ. Σε περίπτωση που δε το ‘χετε δει, εδώ και μήνες στις δημοσκοπήσεις της Public Issue σε αυτό το ερώτημα (που φυσικά δε κατευθύνει, απαπα) υπάρχει πάντα ένα αυθόρμητο 1% που απαντά «αυτοδύναμη κυβέρνηση ΚΚΕ» 😀
Γκράνμα 
Τέταρτο έτος, εξεταστική Σεπτέμβρη, χρωστάω Παθολογία, και αν την χάσω χάνω το έτος. Έχοντας επαναλάβει ήδη το 1ο… δεν με ξαναέπαιρνε, θα κοβόταν η οικογενειακή επιδότηση… Οπότε είμαι στο τραπέζι της κουζίνας μου (το μεγαλύτερο του σπιτιού) ανάμεσα σε ένα βουνό από βιβλία και σημειώσεις, με το κεφάλι καζάνι. Ξαφνικά αρχίζουν να πέφτουν βροχή τα μηνύματα από συντρόφους και φίλους «Ρε μαλάκα είδες τι γίνεται;» » Ρε συ το πιστεύεις αυτό που γίνεται;» Τι γίνεται ρε συ; Εσύ πως το εξηγείς;» και άλλα τέτοια διαφωτιστικά, χωρίς κανένας να μου λέει τι γίνεται!!! Τα έχω πάρει στο κρανίο και προσπαθώ να γράψω ένα μήνυμα για να το στείλω σε όλους «Παρατήστε με διαβάζω» και να το στείλω σε όλους… Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλ κανονικά και όχι σε μορφή χεσεμες… Η Ζωή από τον 6ο όροφο της οικοδομής (ξανθιά με γαλάζια μάτια και σέξυ… αλλά άσχετο) «Ανέβα ρε συ επάνω να δούμε μαζί τι γίνεται στην τιβι να το κουβεντιάσουμε και όλας!» (Η Ζωή είχε Νόβα τότε και έβλεπε ελληνική τηλεόραση) » Τι έγινε ρε Ζωή και με έχετε πρήξει όλοι σας;», «Ανέβα πάνω και θα δεις… Έπεσε αεροπλάνο πάνω στους δίδυμους πύργους στη Νέα Υόρκη». Και τι λέω ο αθεόφοβος? «Τι είναι οι δίδυμοι πύργοι;»
Ε! Μετά από λίγο έμαθα και για τους δίδυμους πύργους και για το WTO και όλα τα σχετικά… Πάντως όσοι ώρα έβλεπα και ξαναέβλεπα τα αεροπλάνα να πέφτουν, σκεφτόμουν τα ίδια πράγματα με τον A8lios… «Καλά θα μας πηδήξουν τώρα με προσχημα αυτό»
@satanx
«ξανθιά με γαλάζια μάτια και σέξυ…»
Δηλαδή σ/φε είσαι της πρώτης κατηγορίας εσύ, «Γνωρίζατε τον έρωτα της ζωής σας, καθώς αυτός έψαχνε μια παρηγορητική αγκαλιά, έναν ώμο να κλάψει, λόγω των πρωτόγνωρων εικόνων φρικαλεότητας που αντίκριζε στην τηλεόραση»… 😆
Καλά ναι, τί δίδυμοι πύργοι, ούτε βυθός του Μπικίνι δε ξέραμε ακόμη τί είναι τότε… αγράμματοι παιδί μου, αγράμματοι…
Μου θυμίζει το τι έκανες στον σεισμό που όλοι λένε έβλεπα Μπέιγουοτς.Εγώ λοιπόν λυκειόπαιδο ήμουν κι ο αδερφός μου γυμνασιόπαιδο και ξαφνικά βγάζουν το έκτακτο με τα γεγονότα.Δεν θυμάμαι τι βλέπαμε εκείνη τη στιγμή,θυμάμαι ότι έβαλα αμέσως 902,όπου είχε κι αυτό έκτακτα για να δω πώς θα σχολιάζει το γεγονός.
Σημείωση:Την περίοδο εκείνη το μυαλό μου δεν έιχε ίχνος ξεκάθαρης πολιτικής άποψης.Και όσο περίεργο και να ακούγεται έκατσα 2 ώρες κι έβλεπα το γεγονός από τον 902.
Και μου μεινε η ατάκα και την έλεγα την άλλη μέρα σχολείο «Εννοείται πως καταδικάζουμε την επίθεση αλλά δεν πρέπει με αφορμή αυτήν να στοχοποιηθεί ο κάθε αγωνιστής ανά τον κόσμο!»
Αν θυμάμαι καλά πρέπει να ήμουνα με Υ και διάφορους άλλους στον Κούκο για καφέ όταν έγινε το σκηνικό. Θα επιβεβαιώσει και ο Υ. Τους δίδυμους πύργους τότε τους έμαθα κι εγώ. Θυμάμαι ότι τo ίδιο απόγευμα πήγα κι έπαιξα μπάλα. Τον ίδιο μήνα πήγα για πρώτη φορά και σε φεστιβάλ ΚΝΕ. Τον ίδιο μήνα επίσης τα είχα βρει και με μια κοπέλα που μου άρεσε πολύ τότε. Γενικά ήταν από τους πιο ωραίους μήνες έβερ. Πάντα τέτοια 🙂
Άθλιε ο Σηφάκης ήταν το 2001 στον Έργο έτσι; Λες να κάνει τα ίδια και με τον Ρούβα;
@A8lios
Βασικά τον έρωτα της ζωής μου τον είχα γνωρίσει την προηγούμνη χρονια… αλλά δεν το ήξερα… Ένα μήνα μετα 10 Οκτωβρη τα έφτιαξα με την σημερινή γυναίκα και μητέρα του γιου μου. Βασικά και εμένα εκείνος ο μήνας ήταν συνταρακτικός όπως και του Visk…
How i met your mother το καναμε…
Μόλις είχα γυρίσει απο τη δουλειά, είχα ανάψει τη τηλεόραση, χωρίς ήχο και την είχα αφήσει να παίζει χωρίς να κοιτάω.
Κάποια στιγμή, περνώντας απο μπροστά και ρίχνοντας μια επιπόλαιη ματιά στην οθόνη που έδειχνε ένα μεγάλο πλάνο της Ν. Υόρκης με τον πρώτο ουρανοξύστη στις φλόγες, προσπαθησα να θυμηθώ, αν η σκηνή που έβλεπα ήταν απο τον Κινγκ Κόνγκ ή το Γκοντζίλα!!
Μετά απο μερικά λεπτά συνειδητοποίησα ότι ήταν ζωντανή μετάδοση.
Αυτό που πρωτοσκέφτηκα ήταν ότι όλες οι μεγάλες επιθέσεις ξεκινάνε με μια μεγάλη προβοκάτσια
Μετα είδα τη φάτσα του Μπούς.
Η απόλυτη προσωποποίηση του μαλάκα και του χέστη. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ μου!
Θυμάμαι ακόμα, ότι από τους πρώτους που πήγαν να υποβάλουν τα συλλυπητήρια στην Αμ. Πρεσβεία ήταν ο Γιωργάκης και ότι οι ΠΑΣΟΚοι (Πάγκαλος?) σχολιάζανε ότι το μοναδικό κόμμα που δεν πενθούσε επαρκώς ήταν το ΚΚΕ!
Εσείς γουρλώνατε τα ματάκια σας και τουρλώνατε τα αυτάκια σας μπροστά σε πρωτόγνωρα πράμματα, και δικαιολογημένα.
Εμείς τα παλαιοκουμούνια, εκτός γραμμής (ευτυχώς), είπαμε: «Ωχ, άλλο ένα Ράϊχσταγκ – αλλά γιατί άραγε!»
Και δίναμε έτσι κουράγιο ο ένας στον άλλονε: Σήμαινε πως «δεν τσιμπάμε», «όλα αυτά είναι κόλπα, γιατί κάτι άλλο ετοιμάζουν» κλπ., άρα δε μας παίρνει από κάτω η προπαγάνδα, βαστάμε.
Ορισμένοι εκτιμούσαν, πως τα USA θέλαν να επιβάλουν δυναμικά την απόλυτη αρχηγία τους – «όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας» κλπ. Αυτό επιβεβαιωνόταν άμεσα καθώς όλοι οι ηγέτες τρέχαν να προσκυνήσουν: «…δεν τώκανα εγώ, δεν τώκανα εγώ….». Ηταν και λίγο κωμικό το θέαμα.
Αλλοι γυρεύανε πιο συγκεκριμένες αιτίες. Κάποιοι ψελλίζαμε κάτι για κρίση, περισσότερο «τελεολογικά», χωρίς οικονομικά δεδομένα, άρα χωρίς επιχειρήματα, προκαλώντας , όπως πάντα, την εν μέρει δικαιολογημένη μήνι («δογματικοί», «σταλινικοί», «εκτός πραγματικότητας» κλπ) των «ρεαλιστών» συντρόφων μας. Αλλωστε η κρίση των χρηματιστηρίων είχε μόλις πριν από κάτι μήνες ξεπεραστεί, έτσι μας λέγανε τα παπαγαλάκια.
Τη Κρίση, που σοβούσε κάτω από τα πόδια μας, κανείς δεν ήτανε σε θέση να αφουγκραστεί. Από «επιτελεία», «Οικονομικές Επιτροπές», «μαρξιστικούς ομίλους» κλπ. προειδοποίηση γιοκ. Αφού δεν ξέρανε. Τα τακτικά πορίσματά τους πάντα στο ασφαλές έδαφος της γενικότητας.
Υπήρχε μια γενική αισιοδοξία για το μέλλον του Καπιταλισμού, την συμμεριζόταν ανενδοίαστα η μετριοπαθής πλευρά της Αριστεράς (ακόμη και της κομμουνιστικής – απόδειξη ότι τότε αποφασίστηκε η δυναμική επέκταση της «Τυποεκδοτικής»…): «Μέχρι να πέσει ο Ουρανός στο κεφάλι μας έχουμε καιρό»!
Οι δίδυμοι πύργοι βοούσαν: «Ξυπνάτε ζώα, κάτι τρέχει»!
Αλλά τα ζώα μασουλούσαν νωχελικά….
Κακό πράμμα η ιδεολογική μακαριότητα, παιδί της συνθηκολόγησης με τον ρεφορμισμό-αναθεωρητισμό-καιροσκοπισμό.
2ο έτος στο ΤΕΙ μου στέλνει sms ένας σύντροφος «Ρε μαλάκα, το μαθες; υπάρχει θεός! Άνοιξε τηλεόραση».
Τότε έδινε ρέστα κι η «αξίζει να το δεις» ως – λέμε τώρα – σημοσιοκάφρος. Πάντως η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι το όλο σκηνικό ήταν στημένο και καρασχεδιασμένο καθώς ο Ριζοσπάστης έγραφε εδώ καιρό ότι το ΝΑΤΟ ψάχνεται για νέα δόγματα.
Eγω παντως θυμαμαι οτι ελεγα και τοτε οπως και τωρα, »τι εχουμε να τραβηξουμε απο δω και περα».
Πολλοι ξενοι συμφοιτητες μου παντως …ανησυχουσαν και μερικες μαλιστα κοπελλες μαλιστα…εκλαιγαν, λες και ηταν δικοι τους συγγενεις! Τι …πονοψυχος κοσμος, βρε παιδι μου! Γιατι να μη νοιαζονται το ιδιο και οταν αλλοι λαοι πεθαινουν απο πεινα, ή σκοτωνονται απο Ισραηλιτες, εκεινοι δεν ειναι ανθρωποι;
Θυμαμαι τους αεκτζηδες στη Σκωτια (Χιμπέριαν 27/9) με τα χερια σε εκταση να κανουν τα αεροπλανα και να τραγουδαν
ρε μπιν λαντεν.. τι να κανω.. που δεν ξερω να οδηγαω αεροπλανο.. στον περεα.. να το ριξω.. τα χανουμια πως γ@#!νε να σου δειξω!!
Οι σκωτσεζοι ειχαν φριξει και γιουχαρανε
Έκτακτο δελτίο ειδήσεων:Κατέπεσε αεροπλάνο στην Νέα Υόρκη!
Αμήχανα ακούστηκε η είδηση από τον δημοσιογράφο και ξαφνικά είχαμε εικόνα απ΄ευθείας.
Είμαι όρθια και μαρμαρώνω!
Συνεχίζουν:Ένα αεροπλάνο έπεσε σ΄εναν από τους δίδυμους πύργους του Μανχάταν.
Κάπου στους τελευταίους ορόφους, φαίνεται το σχήμα του όπως στα Μίκι Μαους, όταν ο Ντόναλντ Ντακ πέφτει πάνω σε κάποιο σπίτι.
Σε δευτερόλεπτα αρχίζουν και βγαίνουν καπνοί.
Μετά το πρώτο ξάφνιασμα αρχίζεις και σκέφτεσαι διάφορα.Τι αεροπλάνο ήταν αυτό, κανένα δικινητήριο που ο πιλότος του τα΄χασε,ο καπνός φουντώνει δεν περνάνε 5΄λεπτά και απίστευτο μπρος στα μάτια μας, ακόμη ένα αεροπλάνο κατευθύνεται στους πύργους.
Σκέφτεσαι θα είναι πυροσβεστικό, θα είναι για την λήψη εικόνας, θάνε, τι θάνε και είναι απίστευτο. Νομίζω ότι ονειρεύομαι πέφτει επάνω στον πύργο!
Έκρηξη!Ο εκφωνητής τα χάνει, δεν ξέρει τι να πει,δεν ξέρει τι γίνεται. Οι φλόγες ζώνουν το κτήριο,αρχίζουν κάποιες εκρήξεις.
Σε μισή ώρα το Μανχάταν μεταμορφώνεται σε κόλαση.
Στο μεταξύ άλλο αεροπλάνο λένε, πέφτει πάνω στο Πεντάγωνο!
Τρομοκρατική ενέργεια!!!
Ο «τρίτος Παγκόσμιος είναι γεγονός»Οι δύο πύργοι καταρρέουν όπως όταν βάζουν εκρηκτικά στα θεμέλια κτηρίων για να τα κατεδαφίσουν.
Στο Πεντάγωνο καταρρέει μία πτέρυγα.
Πρωταπριλιάτικο σκέφτεσαι,αλλά Πρωταπριλιά δεν είναι.Εικονική πραγματικότητα λες, κάποιος όπως τότε ο Όρσον Ουέλς που είχε την έμπνευση να πει από ραδιοφωνική εκπομπή ότι υπάρχει εισβολή εξωγήινων.
Πάντως αλήθεια δεν μπορεί να είναι σκέφτομαι.Και αμέσως μετά,πας να χαρείς.
Πούστηδες λες μέσα σου, όταν βομβαρδίζατε την γέφυρα στην Γιουγκοσλαβία,όταν ρίχνατε την ατομική στο Ναγκασάκι, όταν στο Ιράν,όταν όταν…..Να και σεις καραγκιόζηδες που εκδίδατε ταξιδιωτικές οδηγίες ενάντια στην Ελλάδα και όπου αλλού με το πρόσχημα ότι έχουν δράση τρομοκρατικές ομάδες.
Ξεφτίλες που δεν είστε σε θέση να διαφυλάξεται το ίδιο σας το κράτος, τους πολίτες και την ασφάλεια τους.
Ποιος τρομοκράτης έχει τα κότσια ρε και τις προϋποθέσεις να προχωρήσει σε τέτοιου είδους τρομοκρατικές ενέργειες;
Εκκενώθηκε το Μανχάταν, εδεδώθηκε νοφουσι για κατάσταση εκτακτης ανάγκης, έκλεισαν όλες οι δημόσιες υπηρεσίες,η ασφάλεια της Υπερδύναμης τινάχτηκε στον αέρα.
Ποιον εξυπηρετούσε μια τέτοια ενέργεια με χιλιάδες αθώους νεκρούς;Ποιος θα βγει ωφελημένος ποιος έχει να κερδίσει και τι;
Γιατί αυτό, δεν είναι απλά μια τρομοκρατική ενέργεια.
Από αύριο νομίζω θα είναι όλα αλλιώτικα για την ανθρωπότητα.
Ο τρίτος Παγκόσμιος είναι γεγονός!
Αυτά ακριβώς έχω γράψει στις σημειώσεις που κρατώ καθημερινά χρόνια τώρα και τα μεταφέρω ακριβώς όπως είναι γραμμένα.
Μετά αρχίσανε τα τηλεφωνήματα και οι αναλύσεις, οι εκτιμήσεις και πια, ο εφιάλτης άρχισε να ξεδιπλώνεται με μεγαλύτερη ταχύτητα από πριν.
Εγώ πάλι ετοίμαζα κάτι ιδιαίτερα, Αρχαίων αν θυμάμαι καλά, κι ήμουν και φουρκισμένη γιατί είχα τσακωθεί με το γκόμενό μου. Και πήρα μια φίλη τηλέφωνο να της γκρινιάξω και μου λέει «μαλάκα, ξεκόλλα, εδώ αρχίζει πόλεμος κι εσύ κάθεσαι και μαλακίζεσαι με τα γκομενικά σου;» (επί λέξη μου το είπε και θυμάμαι που σκέφτηκα πως ναι, μαλακίζομαι με τα γκομενικά μου). Και άνοιξα τηλεόραση και μετά, ελέω καταστροφής, ξεχάσαμε τον καβγά με το αμόρε και τα ξαναβρήκαμε. Μια αγάπη σώθηκε (προσωρινα) χάρη στους δίδυμους πύργους.
Κι εγώ πάντως έλεγα τα ίδια με την Black Bedlam, ότι ναι, επιτέλους κάποιος βρέθηκε να τους χτυπήσει κι αυτούς, αυτή ήταν η πρώτη σκέψη, κι ότι όλοι κλαίνε τώρα, αλλά κανείς δεν έκλαψε για τα χιλιάδες θύματα β’ κατηγορίας σε όλο τον υπόλοιπο πλανήτη.
Μετά σκέφτηκα πως είναι στάνταρ στημένο, αλλιώς το κόλπο ήταν πάρα πολύ καλά οργανωμένο και αυτά δεν γίνονται.
Αλλά το ξεπέρασα γρήγορα και αυτό το στάδιο, γιατί επιβλήθηκε το «και τώρα τι σκατά θα μας κάνουν;».
εγώ δε ξέρω τι έκανα την 9/11 τότε, ξέρω τη κάνω σε αυτήν που είναι εξίσου κακή. Καλώς ήρθες νέο τέλος ακινήτων. Να δούμε πως θα βγει ο χειμώνας.
Και μετά το νέο τέλος ακινήτων, θα έλθει και το νεότατο των αυτοκινήτων, από 0 κυβικά! Δυνητικά! Όποιος θα μπορούσε να έχει αυτοκίνητο, θα πληρώνει τέλος.
Φασιστικός σουρεαλισμός!
Και μετά, τέλος υποδημάτων, ιματίων και εσωβράκων και πάει λέγοντας!
Γιατι εχω την εντυπωση οτι και στο σεισμο και στην 11/9 εβλεπα μπειγουοτς?δεν ειμαι σιγουρος παντως…
Σιγουρα το βραδυ εβλεπα τη διπλαρα στη σαλκε που λεγανε μετα οι γερμανοι οτι ηταν επηρεασμενοι απο τα γεγονοτα.Το ειχα πιασει και στο στοιχημα 7.5 εδινε…
Γαμω τις μερες γενικα…
Είχα γυρίσει από τη δουλειά στις 7 το πρωί και ,ως όφειλα στον εαυτό μου, είχα κλείσει διαδοχικά πατζούρι-κινητό-σταθερό-πόρτα και κοιμόμουν του καλού καιρού. Ο συγκάτοικος όμως επανέφερε το πρωί το σταθερό στην κανονική του θέση…
Από τις 11 μέχρι τις 12 χτύπαγε μανιωδώς…
Κάποια στιγμή το σηκώνω και ακούω τη φωνή του Γιάννη (γνωστός σε μερικούς εδώ) να μου δίνει οδηγίες:
«Καλά ρε μαλάκα κοιμάσαι ακόμα?» , «σήκω πήγαινε στο ψυγείο, άνοιξε μια μπύρα και μετά άνοιξε τηλεόραση». «Αφού την ποιείς έλα από εδώ να πιούμε και άλλες μαζί»!!!!!!!!!!!!!!!!!!
θυμάμαι μιά μέρα ζεστή και υγρή,γύρισα στο σπίτι σαν μουλάρα φορτωμένη , και εκει που απλώθηκα στον καναπέ βλέπω ένα αεροπλάνο να στουκάρει στον ουρανοξύστη.Γιά κλάσματα δευτερολέπτου
α)νομισα πως ήτανε φάρσα και τσάμπα χαιρόμουνα
β) δεν ήτανε φάρσα και χαιρόμουνα χαιρόμουνα χαιρόμουνα,
γ)μου κόπηκε η χαρά γιατί σκέφτηκα πως οι καριόληδες θα μας πηδήξουν τώρα…..
Μετά στουκάρισε και το άλλο, και το μόνο που θυμάμαι είναι πως χαιρόμουνα ξεδιάντροπα ,συνεχώς και αδειαλείπτως
Τι ψέμματα να πω;
(και μένα ρέκλα μ’ εχουν κάνει αυτά τα πράσινα νούμερα…Δεν με είχαν προετοιμάσει οι προπάτορες γιά τόση αναίδεια και τόση χυδαιότητα.)
δ
Εγώ έμπαινα δεύτερο έτος, εκείνη τη μέρα έστεινα το φεστιβάλ, με τη βάρδια μου να ξεκινά το μεσημέρι, έτσι ήμουν εκεί όταν συνέβει. Μαθαίνω λοιπόν ότι κάποιοι άραβες ρίξαν αεροπλάνα σε αμερικάνους… ακούστηκε τόσο κουφό. Τηλεόραση δεν είχα και είδα από αρχείο μετά από καιρό τα βίντεο. Την ίδια μέρα μιλούσε και η Αλέκα οπότε πάμε στη συγκέντρωση και μας λέει ότι από εδώ και μπρος θα βγάλουν από τη μύγα ξύγκι από αυτό, κάτι που επιβεβαιώθθηκε τελικά. Παράλληλα είχαμε τιγκαρισμένη εξετάστική επειδή είχαν γίνει τα σκηνικά με την αναωτατοποίηση των ΤΕΙ και μεταφορά της εξεταστικής του Ιούνη στο Σεπτέμβρη…
ααααααα και το τοπ που θυμάμαι είναι μια εφημερίδα που είχε εξώφυλο τους πύργους και τίτλο «το τέλος του καπιταλισμού» όποιος θυμάτια τίτλο ας μου πει, είχα γελάσει με την ψυχή μου…
Eίχα εξεταστική και φιλοξενούσα μια φίλη.Μου τα είχε ζαλίσει και δε με άφηνε να διαβάσω.Με τα πολλά καταφέρνω και κλείνομαι στο δωμάτιο μου για να ξεκινήσω.Στο 10λεπτο πάνω ξαναμπαίνει,έλα να δεις τι έγινε στην τv μου λέει.Κατεβάζω ότι καντήλι υπάρχει αλλά επιμένει.Τελικά είχε δίκιο…
Στις 9/11 μόλις το έμαθα πούλησα αμέσως τις μετοχές μου και, σας διαβεβαιώ, δεν βγήκα χαμένος. Από τότε θυμάμαι την επέτειο με κάποια νοσταλγία.
Kαλησπέρα,
γύριζα από τη δουλειά και στο δρόμο , σ’ ένα φανάρι το άκουσα για πρώτη φορά. Άνοιξα ραδιόφωνο αλλά επειδή δεν είχα καλή κεραία, νευρίασα και το’ κλεισα.
Φτάνω στο σπίτι, η τηλεόραση ανοιχτή, η μεγάλη κοιμόταν, η συντρόφισσα τάϊζε τη μικρή. Πέφτω στον καναπέ με τα ρούχα της δουλειάς, η σκόνη σύννεφο, η συντρόφισσα μου’ βαλε χέρι, μα τα συναισθήματα που πλημμύριζαν το μέσα μου ήταν όπως η λάβα που καλπάζει στην πλαγιά του βουνού και καταπίνει τα πάντα στο διάβα της:
Ξάφνιασμα (τι έγινε ρε π… μου;),
απορία (γίνονται αυτά τα πράγματα, …εκεί;),
έκπληξη (ωχ! …κι άλλο;),
αγωνία (η αδελφή της συντρόφισσας ήταν εκείνες τις μέρες στο Μανχάταν σε μια φίλη της κι επρόκιτο να πάνε στους πύργους, ναι! εκείνο το πρωί!),
τρόμος (δεν απαντάει στο τηλέφωνο, ούτε η φίλη της…),
λύτρωση (άργησαν να ξυπνήσουν από τα …σφηνάκια και το είχαν αναβάλλει!),
χαιρεκακία μετά την ανακούφιση (πάρτε τα μπ…..ες!),
ηδονή (η φάτσα του χεσμένου Μπους στην τιβί),
αίσθημα δικαιοσύνης (ναι ρε!…υπάρχει θεός!),
ανατριχίλα (συνάνθρωποι πηδούσαν από δεκάδες ορόφους για να …σωθούν),
θλίψη ( για το χαμό των ανθρώπινων ζωών),
φόβος (τώρα τη βάψαμε…).
Η συντρόφισσα έβαλε τη μικρή για ύπνο, σε λίγο πέσαμε κι εμείς. Η σκέψη δε μπορούσε να ησυχάσει. Η ζωή όλων μας άλλαζε από κείνο το βράδυ…
Καλή δύναμη!
Όοοοπα! Διορθώνω το …»επρόκιτο»! Επρόκειτο, το σωστό. Καλό βράδυ!
Εγώ εκείνη την εποχή ήμουνα αιχμάλωτος του εκπαιδευτικού συστήματος. Σχολείο φροντιστήριο και τανάπαλιν -ευτυχώς έκανα και αρκετές κοπάνες και έτσι μπόρεσα να διατηρήσω κάποια εγκεφαλικά μου κύτταρα ζωντανά έτσι ώστε να καταφέρω να τα καλλιεργήσω με περισσή φροντίδα στα πρώτα έτη της πανεπιστημιακής μου ζωής με την πολύτιμη συνδρομή της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Εκείνο το βράδυ επέστρεψα στο σπίτι από το φροντιστήριο με τη γνωστή κούραση, αναμεμιγμένη με εκείνον το θυμό που δεν έχει συγκεκριμμένο παραλήπτη και μένει βουβός -και γι’αυτό δυσάρεστος και κουραστικός.
Ανοίγοντας την πόρτα βλέπω τον πατέρα μου να κάθεται αραχτός στην πολυθρόνα και να βλέπει ειδήσεις χαμογελαστός. Τον ρωτάω τί έγινε? Με κοιτάει και φωνάζει: τους γαμήσανε τους πούστηδες!!
Αμέσως πάω στην δικιά μου τηλεόραση στο δωμάτιο και απολαμβάνω το θέαμα. -δε ξέρω για σας, αλλά η γενιά μου έχει περάσει πολλεεεεεες ώρες μπροστά απ’το χαζοκούτι-
Δεν καταλάβαινα και πολλά, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν λυπήθηκα και ιδιαίτερα για τους ‘φονιάδες των λαών’.
Αργότερα παρακολούθησα και μια Ζούγκλα με τον αγαπημένο μου τότε Κλεάνθη Γρίβα να αναλύει τί παίχτηκε και κατάλαβα ότι τα πράγματα δυσκολεύουν…
@Υπέυθυνος
Αν δεν έχω φύγει ακόμα για τον μπαχτσέ μου στη Γαύδο είναι γιατί περιμένω τη στιγμή της ΛΑΙΚΗΣ ΧΟΥΝΤΑΣ -η οποία είναι σιμά να ξέρεις..- έτσι ώστε να μπορέσω να λιώσω το κεφάλι το δικό σου και των ομοίων σου πράων και πολιτισμένων φιλελεύθερων. Οι φασίστες δεν μ’ενδιαφέρουν τόσο. Το δικό σου το είδος θέλω να το εξαφανίσω από προσώπου γης.
Όταν θα δεις τους δρόμους να γεμίζουν και καταστάσεις γενικευμένης αναταραχής σε όλες τις ελληνικές πόλεις να αντικαθιστούν την καθημερινότητα θυμήσου να τρέξεις να ξεφύγεις.
Το ΑΤΟΦΙΟ και ΥΓΙΕΣ συσσωρευμένο ΜΙΣΟΣ χρόνων για όλους εσάς τους επενδυτές, νομικούς συμβούλους, διευθυντές, δικαστές, υπεύθυνους ΜΚΟ, γυμνασιάρχες, δημοσιογράφους, μάνατζερ, πληροφοριοδότες κάθε είδους θα τρέξει ελεύθερο στους δρόμους.
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΒΡΩ.
«Λαϊκή χούντα»; Κάπου τα μπερδεύετε Κομμάντε. Αμα αρχίσετε κι εσείς να επενδύετε θα δείτε πιο καθαρά.
«να λιώσω το κεφάλι το δικό σου και των ομοίων σου πράων και πολιτισμένων» – έχετε πρόβλημα με τους πράους και πολιτισμένους;
Είμουν σ’ ένα καλοκαιρινό μπάρ και η τηλεόραση έδειχνε το συμβάν.
Αυθόρμητα σηκώθηκα όρθιος και φώναξα με σηκωμένη γροθιά :
«Τιμή στους ήρωες ! Θάνατος στον ιμπεριαλισμό !»
Μετά σκέφτηκα πως οι άνεμοι των αλλαγών άρχισαν να φυσάνε δυνατότερα…
Να και μια πούρα τριτοδρομική-μικροαστική θεώρηση της 11/9:
http://www.aristerovima.gr/blog.php?id=2696
Του τάχωσα, δεν άντεχα.
Κομμάντο @ 25,
Τείνω να συμφωνίσω μαζί σου στο δεύτερο μέρος της απάντησής σου.
Λαϊκή χούντα όμως, είναι λίγο οξύμωρο. Εξ ορισμού, η χούντα είναι ολιγομελής και δεν είναι λαϊκή. Προτιμώ το δικτατορία του προλεταριάτου. Για το ΓΑΠ πάντως και τους συνεργάτες του, προτιμώ Ροβεσπιέρο και το πλήθος της Γαλλικής επανάστασης!
Υπεύθυνε,
Οι αυτοαποκαλούμενοι πράοι και πολιτισμένοι, είναι αυτοί που έχουν κάνει εν ψυχρώ τα χειρότερα εγκλήματα. Και το ΓΑΠ, πράος και πολιτισμένος δωσίλογος είναι.
λαϊκή χούντα= δικτατορία του προλεταριάτου. είναι σαφές αυτό.
Α.. Ο.Κ!! 🙂
@Υπεύθυνος
Δηλαδή για να καταλάβω, εσύ είσαι σαν να λέμε «ο υγιής Έλληνας κεφαλαιούχος που αν απελευθερωθεί από τα δεσμά του κρατισμού και της γραφειοκρατίας θα φέρει στην χώρα την αειφόρο ανάπτυξη»;;;
Γιατί αν ναι, είναι πολύ ευχάριστο να σε έχουμε εδώ και να μπορούμε να σε ρωτήσουμε 2-3 πραγματάκια…
@Ταλιμπάν
Αλήθεια λες;
Η νάιν ιλέβεν με βρήκε και μένα στον “πύργο” της Πανσπουδαστικής στη Κνωσό. Ήταν μία ζεστή Τρίτη.
Δεν έπινα καφέ, αλλά διάβαζα (κάτι πολύ σπάνιο). Δεν το ήξερα τότε, αλλά η εξεταστική αυτού του Σεπτέμβρη θα ήταν η πιο επιτυχημένη εξεταστική που είχα ποτέ στο εκπαιδευτικό αυτό ίδρυμα.
Τους δίδυμους πύργους τους ήξερα από τον κινηματογράφο. Θυμάμαι πως οι δημοσιογράφοι είχαν την εντύπωση πως το πρώτο αεροπλάνο έπεσε κατά λάθος στον πρώτο πύργο. Όταν όμως έπεσε και το δεύτερο έκαναν τη λογική σκέψη πως 2 φορές κατά λάθος δεν μπορεί να γίνει το ίδιο πράγμα!
Πολλοί φοιτητές είχαν δει εκδικητικά το θέμα. «Επιτέλους οι Αμερικανοί έπαθαν αυτό που κάνουν σε όλους τους άλλους». Πανηγύριζαν κιόλας.
Εγώ το θεώρησα σαν το ξεκίνημα μιας ακολουθίας γεγονότων που θα άλλαζαν την πορεία του κόσμου, χωρίς επιστροφή. Όχι σαν προβοκάτσια απαραίτητα. Αλλά κάτι σαν τη δολοφονία του αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδου από το Σέρβο σπουδαστή Γαβριήλ Πρίντσιπ πριν τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.
Δεν γνώρισα τον έρωτα της ζωής μου εκείνη την ενδεκάτη Σεπτεμβρίου, αλλά ακριβώς 24 μέρες αργότερα, στο ίδιο μέρος, σε ένα καταστροφικό οικονομικά πάρτι…
@Red Ghost
Μου φαίνεται απίστευτο πως διάβαζες, πραγματικά 😀
«…σε ένα καταστροφικό οικονομικά πάρτι…»
Πρέπει να ταν εκείνο που έπινα μετά επί ένα τρίμηνο μπίρα αντί για νερό, μπας και ξεχρεώσουμε την κάβα…
@a8lios
Μια φορά είπα να διαβάσω και γκρεμίστηκαν οι δίδυμοι πύργοι και ο φούρνος που λειτουργούσε στο γράουντ ζίροου!
«έπινα μετά επί ένα τρίμηνο μπίρα αντί για νερό»
Έκανες το προσωπικό σου Οκτόμπερφεστ!
Εκεινη τη μερα πώς τα καταφερα και γυρναγα με ενα παλαιστινιακο μαντηλι…
Με τετοια ζεστη ενας Αλλαχ μονο το γνωριζει πως εγινε και αυτο!
Εβλεπα στο δρομο να με κοιτανε και με ενα χαμογελο ολο χαρα που δεν βλεπεις παρομοια απο ξενο κοσμο….
Τι να πεις, αναρωτιομουν γιατι τοση αξαφνη αγαπη για την μαντηλα;
Και εκει που με ψαχνανε ανθρωποι απο την παραταξη να με βρουνε και να μου πουνε τί εγινε και πώς τα φερνει η ζωη και εκδικειται τα Αμερικανακια εγω εξακολουθω να μην πιστευω αυτο που ακουγα απο ολους παρολο που ακομα δεν ειχα ανοιξει τηλεοραση, για να παθω σοκ απο το μεγεθος της καταστροφης.
Φτανει ομως το βραδυ στο στησιμο του Φεστιβαλ και πιανω βαρδια βραδυνη με τους συντροφους απο το Συνδικατο Οικοδομων. Εχουμε μαζευτει, προτου παρουμε ποστα μεσα στο χωρο, γυρω απο την TV και κοιταμε ολοι με τα ματια ορθανοιχτα. Το μισο μερος του στοματος να γελαει και το αλλο μισο να θελει να πει κατι και να μην ξερει τι ακριβως…
Βγηκε το Κομμα και εξεδωσε την γνωστη ανακοινωση που πολλοι λυδορρισανε γιατι δεν ηταν ψυχοπονιαρικη απεναντι στα υπεραντλαντικα αμερικανακια και τα εδω αμερικανακια ειχαν λυσσαξει που δεν μπηκαμε και εμεις πισω στην ουρα προς την Αμερικανικη πρεσβεια για να αποδωσουμε τα συλληπητηρια μας.
Ετσι η απλη διαισθηση μας, ολων οσων αποσβολωμενοι βλεπαμε στα καναλια, για προβοκατσια ολεθρου, εγινε απτη και πηρε σαρκα και οστα απο θεση-ντοκουμεντο του ΚΚΕ.
Μετα ηρθαν τα ωραια και τα αγγελικα πλασμενα…
Ιμπεριαλισμος γαρ…
…Και για την ιστορια
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Για τη νέα κατάσταση που διαμορφώνεται ύστερα από το τρομοκρατικό πλήγμα που εκδηλώθηκε στις ΗΠΑ
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=947192&textCriteriaClause=%2B%28%CE%91%CE%9D%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%9D%CE%A9%CE%A3%CE%97+%CE%9A%CE%9A%CE%95+11+%CE%A3%CE%95%CE%A0%CE%A4%CE%95%CE%9C%CE%92%CE%A1%CE%99%CE%9F%CE%A5+%29
«…Η ΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό, τους δημοκράτες, πατριώτες, τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τα κινήματα της εργατικής τάξης, των ΕΒΕ, της αγροτιάς, της νεολαίας, των γυναικών, όλα τα κινήματα που εναντιώνονται στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, στην πολιτική των ΗΠΑ, των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, να συναντηθούμε σε ένα πολύμορφο κοινό μέτωπο πάλης, με πολύμορφες πρωτοβουλίες, κατά της πολεμικής εκστρατείας, της ψυχροπολεμικής ψύχωσης, κατά της συμμετοχής της χώρας μας με οποιαδήποτε μορφή, πολιτική, στρατιωτική.
….
Ο ελληνικός λαός πρέπει να βρίσκεται σε επαγρύπνηση, ετοιμότητα, συσπείρωση, ώστε να αντιμετωπίσει εσωτερικές συνέπειες που θα προκύψουν ύστερα από την ενεργοποίηση του άρθρου πέντε. Να αντιμετωπίσει με μαχητικότητα και αποφασιστικότητα την προσχεδιασμένη επίθεση ακόμα μεγαλύτερης περιστολής και κατάργησης δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών, κάτω από το σύνθημα υπεράσπισης της «διεθνούς έννομης τάξης», δηλαδή των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων των ιμπεριαλιστών…»
Ποσο προφητικα ακουγοντουσαν τοτε και πως-ποσο επαληθευτηκαν…
Πραγματικά, θυμάμαι ότι η ανακοίνωση του ΚΚΕ, καλογραμμένη και περιεκτική, ήταν και παραμένει ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο.
Όπως όλοι οι νορμάλ κάτοικοι αυτού του πλανήτη, βρήκα την ευκαιρία να κωλοβαρέσω στη δουλειά με την πρόφαση πως παρακολουθώ συντετριμένος τα γεγονότα. Ένιωθα μια ευφορία που δεν ήμουν σίγουρος αν προέρχονταν από τις εικόνες που παρακολουθούσα στην τηλεόραση του γραφείου, ή επειδή ήξερα πως επιτέλους είχαμε μια πρόφαση να γαμήσουμε όλα τα deadlines της εβδομάδας κάνοντας απλώς τους συντετριμένους και αγχωμένους για το μέλλον της ανθρωπότητας. «Εδώ έχουμε πόλεμο για δουλειά θα μιλάμε τώρα;». Τι ωραία φράση. Τι ωραία μέρα! Τι καλή που ήταν εκείνη η εβδομάδα! Ας είναι καλά οι άνθρωποι…
@ ΑΘΛΙΟΣ 32
Ναί. Γιατί ρωτάς ?
@32 «σύ είσαι σαν να λέμε ο υγιής Έλληνας κεφαλαιούχος» Αν ήμουνα, θα έγραφα σε μπλογκ, νομίζετε; Απλώς δεν είμαι αριστερός συντηρητικός όπως οι περισσοτεροι εδώ. Μην αφήνετε τις δυνάμεις της αδράνειας να μας παρασύρουν. Ο τόπος χρειάζεται δομικές αλλαγές.
«Απλώς δεν είμαι αριστερός συντηρητικός όπως οι περισσοτεροι εδώ. Μην αφήνετε τις δυνάμεις της αδράνειας να μας παρασύρουν.»
Πως τα λες και δεν κλαίς……..?
Τα έχω μελετήσει. Να κάνετε το ίδιο κι εσείς.
E πες το βρε οτι εισαι μελετημενος. Γιατι εμεις τοση ωρα νομιζαμε οτι εχουμε να κανουμε με κανενα χαιβανι. Ενταξει παιδια, ο Υπευθυνος τα εχει μελετησει, false alarm.
YΓ: Τη ναιν ιλεβεν την εζησα ως εξης: Μολις ειχα ξυπνησει, πηγα στο σαλονι και η μητερα μου εβλεπε τηλεοραση. Μολις ειχαν δειξει την προσκρουση του πρωτου αεροσκαφους. «Αυτο θα ειναι η αρχη πολλων εγκληματων» ειπε η δεκα χρονια μπροστα μανα μου. «Λες?» ειπα τριβοντας τα κλειστα απο δεκα κιλα τσιμπλα ματια μου. Μετα απο 2 λεπτα δειξανε και τη δευτερη προσκρουση και απο τοτε δεν εχω ξαναπει «λες?» στη ζωη μου. True story.
@Υπεύθυνος:
Μπας και είσαι ιεχωβάς; Εντάξει, πέρα από την πλάκα, μου κίνησες την περιέργεια. Για αυτό και κοίταξα το ιστολόγιο σου. Σίγουρα είσαι διαβασμένος, αλλά πρώτον προσπάθησε να αποβάλλεις αυτό το στυλάκι «εγώ είμαι διαβασμένος, εσείς είστε πλέμπα» (δεν ζούμε στο Βυζάντιο,ξέρεις…) και δεύτερον παρατήρησα πως η μεταφυσική θεώρηση της κοινωνίας και ο εκλεκτικισμός δίνουν και παιρνούν, άρα στράφι τόσο διάβασμα…Και ο χαρακτηρισμός «συντηρητικός» σου επιστρέφεται με ΕΛΤΑ! Παρόλα αυτά μείνε στην κουβέντα, θα μας κάνεις και θα σου κάνουμε καλό….
@Κασπερ:
«E πες το βρε οτι εισαι μελετημενος. Γιατι εμεις τοση ωρα νομιζαμε οτι εχουμε να κανουμε με κανενα χαιβανι. Ενταξει παιδια, ο Υπευθυνος τα εχει μελετησει, false alarm. «…Σαν να ακούω Ελληνοφρένεια!
Εγώ την ναιν ιλεβεν την έζησα σαν μαθητής της Τρίτης Λυκείου, στο μικρό, ακριτικό χωριό μου. Σκύμμενος πάνω από σεντόνια με μιγαδικούς αριθμούς, άκουσα από το ραδιόφωνο το μαντάτο…Φυσικά η πρώτη μου σκέψη ήταν «Καλά να πάθουν οι καριό…δες», ύστερα σκέφτηκα τον αθώο κοσμάκη που ψήθηκε μέσα στα κτίρια…Και μετά «ωραία, τώρα ποιον θα βομβαρδίσουν;»….Η απορία μου δεν άργησε να λυθεί….Οντας αρκετά δύσπιστος με το Κόμμα (αναγνώστης του Βήματος τότε…) εντυπωσιάστηκα με το πόσο συμφωνούσα με την στάση του ΚΚΕ απέναντι στο γεγονός…Και λίγες μέρες μετά, διάβασα με αηδία μια παρατήρηση του Θέμου Αναστασιάδη «εδώ οι αμερικάνοι δέχθηκαν επίθεση, το ΚΚΕ καταγγέλει τον ιμπεριαλισμό»!!!
@Ypey8ynos
Φυσικά και χρειάζεται δομικές αλλαγές.
Και ποιες είναι αυτές κατά την άποψή σου;
Εγώ δούλευα τότε απογευματινός ντι-τζέης σ’αυτό το καφέ που λέει ο Βισκ.
Πολύ χαλαρή δουλίτσα, εφημεριδούλα κλπ. Δε θυμάμαι αν ο Βισκ ήταν εκεί γύρω όταν έσκασε μια σερβιτόρα και μου λέει »οι Παλαιστίνιοι ρίξαν αεροπλάνα στους δίδυμους πύργους».
Οι Παλαιστίνιοι? Ποιοι Παλαιστίνιοι? Ο Αραφάτ?
Μετά σκάγαν κι άλλοι κι άλλοι και λέγαν διάφορα μπερδεμένα, μπλεγμένα με προσωπικές εκτιμήσεις. Σε αρκετούς και ειδικά σε κάποιους ελληνοαμερικάνους που ήταν εκεί και they loved USA θυμάμαι να λέω »να δουν τώρα πώς είναι να τρέχεις. κάποιος κάποια στιγμή θα τους χτύπαγε». Ποιος όμως, ποιος το έκανε τώρα? Αυτή την ερώτηση τη διατύπωνα συνέχεια.
Τελειώνω τη δουλειά και πάω σπίτι όπου συγκατοικούσαμε διάφορα βλαστάρια κι ήταν μαζεμένοι κι άλλοι πολλοί. Μου ανοίγει σύντροφος από τη Μεσήνη. Κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον και σχεδόν ταυτόχρονα σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και φωνάζουμε χαιρέκακα: »Φωτιάααααααααα»
Ήταν μια ατάκα που είχαμε πάρει από μια δεξιά ταινία για τον εμφύλιο – αντίσταση όπου παρουσιαζόταν να φωνάζει έτσι ένας ‘μοβόρος Άρης Βελουχιώτης.
Μετά θυμάμαι ένα τύπο ακροδεξιών αντιλήψεων να έχει βάλει στο κινητό του τον Οσάμα. O,τι να’ναι.
Στη μικρή δυτικοευρωπαϊκή πόλη όπου ζούσαμε τότε, πίναμε πότε πότε καφέ με κάτι Σέρβους. Την επομένη της επίθεσης τους ξανασυναντήσαμε: «Τα μάθατε τι έγινε; Πω πω, πόσο λυπήθηκα τους ανθρώπους», μας είπαν. Απαντήσαμε ανάλογα. Η χαρά τους ήταν πικρή αλλά εμφανής. Τις επόμενες μέρες τα δυτικοευρωπαϊκά καθεστώτα άρχισαν να γίνονται ανεπαίσθητα πιο αυταρχικά.
(Τελικά σου βγήκε πετυχημένο αφιέρωμα, Αθλιε!)
Οι αναμνήσεις του R5 από εκείνη τη μέρα είναι επίσης ανεκδοτολογικές.
Πρώτον: έδινα δύο μαθήματα εκείνο το πρωϊ. Είχα 50% επιτυχία – έχετε δοκιμάσει ποτέ να δώσετε δύο μαθήματα, υποχρεωτικά, την ίδια μέρα?
Δεύτερον: το απόγευμα – και αφού είχαμε δει όλοι καμιά τριανταριά φορές το γνωστό βίντεο – είχαμε συγκέντρωση στην Αριστοτέλους. Ήταν η περιβόητη συγκέντρωση που η σ. Αλέκα είχε πει το «ούτε κλαίμε ούτε γελάμε». Πιο πριν χαβαλεδιάζοντας – σαν παιδιά κι εμείς – ρίξαμε δυο τρεις ένα «φονιάδες των λαών». Κάμποσοι από γύρω κούνησαν το κεφάλι – μια παρέα έπιασε να το επαναλαμβάνει.
11 χρόνια μετά ακούγεται προφανές το σύνθημα – αλλά εκείνο το απόγευμα ήταν κάπως παράταιρο.
Είμαι Γιάννενα, 6ο έτος στο Φυσικό, με έχει στρώσει η 2οετής γυναίκα στο διάβασμα (ευτυχώς γιατί σιγά μην έπαιρνα πτυχίο αλλιώς), έχω εξαντληθεί από την προσπάθεια να πείσω κάποιους 1οετείς σφους (και εμένα μαζί) να διαβάσουν την γαμ^%#νη την Άλγεβρα (την πέρασα τότε, μετά από 7 προσπάθειες) και παίρνω τον μεσημεριανό μου ύπνο.
Ο ύπνος κόβεται απότομα από τον ήχο του κινητού και ακούω τον αδερφό μου να λέει:
– Μαλάκα άνοιξε τηλεόραση τώρα!
Όταν είδα τον ουρανοξύστη να φλέγεται και στο replay το αεροπλάνο να πέφτει πάνω του, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα (ξαναλέω καμένος από διάβασμα και ύπνο ήμουν) ήταν:
– Πο πο μαλάκα ατύχημα!!!
Και δευτερόλεπτα μετά πέφτει το δεύτερο…
Κόκαλο ο Μιχαλάκης… ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ! Σηκώθηκα χωρίς να ξέρω αν κλαίω ή γελάω και έφυγα για γραφεία… Πάει και το διάβασμα.
Υ.Γ. 1 Οι σπασαρχ^%$*δες οι ΠΑΣΠίτες μας πρήζανε τότε για το ΄΄ούτε κλαίμε ούτε γελάμε.΄΄, αλλά οι αρχηγοί της κωλοτούμπας ήταν 2 ΕΣΟΦίτες (ΣΕΚ) από Χημικό και Ιατρική (δεν θυμάμαι επίσημη στάση της ΕΣΟΦ). Ανάλογα με ποιόν συζητούσαν μας έκαναν και την αντίστοιχη κριτική. Μπροστά σε μετριοπαθείς Πασόκους έλεγαν:
-Μα καλά, τι θα πει ούτε κλαίμε…
Ενώ μπροστά σε πιο σκληροπυρηνικούς αντιαμερικάνους:
-Μα καλά, τι θα πει ούτε γελάμε…
Υ.Γ. 2 Όπως φαίνεται κοινά σημεία των περισσότερων συμμετεχόντων στο παρόν μπλογκ είναι πως ανήκουν στην ηρωική γενιά των 30άρηδων, σπούδαζαν σε κάποιο ΑΕΙ και συνήθιζαν να περνάνε μαθήματα σε τραγικές για την ανθρωπότητα στιγμές.
Λέτε να στήσουμε κανένα σκηνικό μπας και πάρει και ο compasso πτυχίο;
Υ.Γ. 3 Θεοί οι ΑΕΚτζήδες την επόμενη μέρα, με πανό και σύνθημα ΄΄Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι΄΄ αλλά και γηπεδικά προφανώς, κατά την ενός λεπτού σιγή. Κάτι παρόμοιο έκαναν και οι Βάζελοι στην Γερμανία.
Τα συνθήματα στο 50΄΄ και στο 1΄ 40΄΄.
http://aek-live.blogspot.com/2011/09/119.html
Μιχάλης @ 50,
«Λέτε να στήσουμε κανένα σκηνικό μπας και πάρει και ο compasso πτυχίο;»
Έχουμε υπολογήσει πόση ενέργεια απαιτείται να απελευθερωθεί υπο μορφή «τραγικής στιγμής» για την απόκτηση ενός πτυχίου? 🙂
Τι Δίδυμοι πύργοι, σοκ και δέος, ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ, ΙΡΑΚ και μαλακίες. Για τέτοιο κατόρθωμα απαιτείται στρατιωτική επέμβαση τουλάχιστον στον σκληρό πυρήνα της Ε.Ε. και του Β.R.Ι.Κ. από τους Αμερικάνους, ή ανάποδα…
Θυμάμαι είχα ξυπνήσει έπινα φραπέ και άκουγα ραδιόφωνο συνεχούς ενημέρωσης (Φράνς Ινφο). Μόλις αναφέρθηκε η είδηση, ελάχιστα μετά αφότου έπεσε ο Πύργος, το συζητήσαμε στο σπίτι και μέχρι να τελειώσει ο φραπές καταλήξαμε οτι είναι σαμποτάζ (στο αεροπλάνο). Οι δημοσιογράφοι με την εκφώνηση της είδησης άρχισαν να μιλάνε για τρομοκρατία. Ε, σε λίγο είπανε, σε ζωντανή μετάδοση πλέον, οτι ένα δεύτερο κατευθύνεται… έπεσε… οπότε πειστήκαμε οτι πρόκειται για συντονισμένη τρομοκρατική επίθεση. Εν τω μεταξύ οι πληροφορίες/διευκρινίσεις άρχιζαν να φτάνουν σωρηδόν. Τότε ακόμη, το ραδιόφωνο ήταν το γρηγορότερο μέσον (έψαχνα στο ιντερνετ και δεν έβρισκα τίποτα, εκείνη την ώρα) και με κάποιους δημοσιογράφους εκπληκτικά τζιμάνια (μιλημένοι ήταν;) που συνέδεσαν την πρώτη κιόλας πρόσκρουση με τη δολοφονία του πολέμαρχου Μασσούντ στο Αφγανιστάν, ελάχιστες μέρες νωρίτερα
Κατά παράδοξο τρόπο, αυτούς για τους οποίους είπαμε «πάνε οι ανθρώποι, τι φταίγανε» αμέσως, ήταν οι επιβάτες των αεροπλάνων, Με τους άλλους ανατρίχιασα αργότερα, όταν είδα στην τηλεόραση αυτούς που έπεφταν στο κενό για να σωθούν, δηλαδή να πεθάνουν με σιγουριά, και φαινόντουσαν σα σκόνη με τους πύργους στο κάδρο… Ως το βράδυ είχα κολλήσει να σκέφτομαι στο ερώτημα, πώς θα μπορούσε κάποιος αποκλεισμένος στους πάνω ορόφους, να γλιτώσει.
Ομολογώ οτι αισθάνθηκα μέγα θαυμασμό για το εγχείρημα. Κανείς δεν είχε χτυπήσει το φίδι στο κεφάλι.
Και γιατί κανείς από το αντιιμπεριαλιστικό/σοσιαλιστικό μπλοκ προ παλινόρθωσης δεν ήθελε, αλλά και γιατί κανείς δεν μπορούσε. Οι οργανωτές της επίθεσης, έσπασαν το ταμπού (θέλησαν) και βρήκαν τον εντυπωσιακό τρόπο του ασύμμετρου χτυπήματος, με νυχοκόπτες και καμικάζι.
Πολιτικά εκεί κατά το μεσημεράκι, μετά τα σχετικά τηλέφωνα ανταλλαγής απόψεων, είχα κι εγώ βγάλει άκρη για το τι γίνεται και πού πάμε. Μέχρι το βράδυ, μετά τις επιβεβαιώσεις για Αλκαΐντες κτλ, τα ξεράσανε μόνοι τους…
Δε χάρηκα καμμία στιγμή. Και μου φάνηκαν αδιόρθωτοι χαβαλέδες αυτοί που χαρήκανε (κυκλοφορούσε σχετικό ανεκδοτολογικό με το Διεθνές της Καθημερινής και χειροκροτήματα…). Αλλα οι πραγματικοί συχαμένοι, ήταν αυτοί που πέταγαν στους προηγούμενους γνωστά βασιλάκεια βοθρολύματα.
@Α8λιος Έτσι για την ιστορία, σε πρώτη φάση πήρε ο Χρήστος τηλέφωνο στα γραφεία και λέει «τι κάνετε εκεί ρε μαλάκες, τσακιστείτε βρείτε τηλεόραση», ο Μάριος παίζει να μπήκε λίγο αργότερα, δεν θυμάμαι. Επίσης δεν θυμάμαι τον Πανάγο στου σόμπα. Ίσως πέρασε για λίγο ή κάτι τέτοιο και δεν έκατσε για ολόκληρη τη φιέστα με τα δρακουλίνια και τα ντορίτος και τις φωτογραφίες μπροστά στην τηλεόραση.