Μίλησα τηλεφωνικά με το Πέτρο Παπακωνσταντίνου, συμμετέχοντα στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ για να κανονίσουμε μία συνέντευξη με θέμα τις εκλογές αλλά και θέματα που απτονταί της προσωπικής του ζωής και της γενικότερης πολιτικής κατάστασης. Δυστυχώς επειδή οι εκλογές είναι κοντά και δεν υπάρχει πολύς χρόνος η συνέντευξη κανονίστηκε για Δευτέρα 25/5 μεσημέρι. Όπερ και σημαίνει ότι δεν έχετε και πολύ χρόνο να κάνετε τις ερωτήσεις σας. Όσοι προλάβετε. Για τους άλλους απολογούμαι αλλά ο χρόνος πιέζει.
Ήθελα από καιρό να κάνω μια κουβέντα με το Π.Παπακωνσταντίνου. Απλά και μόνο για να ικανοποιήσω την επιθυμία μου να τον γνωρίσω. Όταν είδα το όνομα του στη λίστα του ευρωψηφοδελτίου της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ, αποφάσισα να του στείλω ένα mail στο οποίο απάντησε με πολύ ευγένια.
Ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου είναι από τους αξιολογότερους Έλληνες δημοσιογράφους και εργάζεται στην εφημερίδα Καθημερινή. Όποιος τον παρακολουθεί, γνωρίζει πως έχει βρεθεί πάρα πολλές φορές στο εξωτερικό, σε ανταπoκρίσεις από εμπόλεμες ζώνες και δύσκολες περιοχές του πλανήτη. Κάτι που δε γνωρίζει ο πολύς κόσμος είναι ότι είναι διδάκτορας της Θεωρητικής Φυσικής, έχοντας τελειώσει την σχολή που φοιτώ, Το Φυσικό της Αθήνας. Αρθρογραφεί δε συχνά στο περιοδικό Ουτοπία. Εδώ μπορείτε να βρείτε τα άρθρα του στην Ουτοπία, τα οποία όμως δεν διατίθενται δωρεάν.
ΥΓ: Η επόμενη εκπομπή του ράδιο Γκράνμα θα είναι με το Γιώργο Μαργαρίτη, ιστορικό, καθηγητή του τμήματος πολιτικών επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και συμμετέχοντα στο ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.
Γκράνμα 
Θα μπορούσα να ρωτήσω διάφορα ιδεολογικοπολιτικά, αλλά μου ρθε κάτι που μου γεννηθηκε σαν απορία με το που έμαθα ποιοι συμμετέχουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
κ. Παπακωνσταντίνου,
Πώς ξεκίνησε αυτή η «παράδωση» του χώρου σας να ψάχνει συνεχώς για «πιασάρικα» ονόματα των συνδυασμών μέσω των οποίων συμμετέχει σε εκλογικές αναμετρήσεις. ΜΕΡΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ (ΟΚ, δε συμμετείχε το ΝΑΡ και δε χρειάζεται να «δικαιολογηθεί» γι αυτό, αλλά είναι στον ίδιο «χώρο», όπως έδειξαν και οι μετέπειτα εξελίξεις), ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
ΣΥΝΑΦΙ, ΑΝΑΦΙ, ΝΥΣΤΕΡΙ, ΑΧΜΕΤ και τόσα άλλα στις φοιτητικές εκλογές…
Εσάς σας αρέσει αυτό «αισθητικά», ειδικά όταν οδηγεί σε «πιασάρικα» ονόματα τραβηγμένα από τα μαλλιά, όπως το «ανταρσΥα»? (δηλαδή έλεος, αφού έχει Υψιλον τώρα ρε παιδιά, πώς να το κάνουμε, όποτε γράφετε σύνθημα π.χ. θα ζωγραφίζετε και το ανθρωπάκι για να «κρυφτεί» το «ορθογραφικό λάθος»?)
Διότι εμένα, εκτός από μια πολύ μικρή περίοδο τον πρώτο, άντε το δεύτερο χρόνο των σπουδών μου, δηλ. γύρω στα 18, οπότε μου φαινόταν δείγμα εφευρετικότητας, μου φαίνεται σαν μια προσπάθεια να δείξει αυτός ο χώρος με το στανιό νεωτεριστικός, δημιουργικός κτλ., η οποία από κάποια στιγμή και μετά καταντάει απλά αστεία.
Άσε που μπερδεύει τον κόσμο η συνεχής αλλαγή ονομάτων. Κι εγώ αν δε μου εξηγούσε κάποιος ποιοι είναι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ δε θα το φανταζόμουνα.
Αυτό.
Αν σου φαίνεται πολύ ηλίθια/άχρηστη σαν ερώτηση (που πιθανότατα είναι) πες πως δε την έγραψα καν. Απλά ήταν το 1ο πράγμα που σκέφτηκα όταν είδα το «ΑΝΤΑΡΣΥΑ»…
Εννοείται πως σε κάθε περίπτωση προηγούνται άλλες, πολιτικού/ειδισεογραφικού/etc. χαρακτήρα.
Είναι λίγο «φοιτητικό» χούι, είναι αλήθεια. Ίσως κάτι πιο απλό, πιο ευθύβολο, πιο λαϊκό να ήταν καλύτερο. Αλλά έχει έναν πολιτικό συμβολισμό στην επαναστατική Αριστερά. Ακόμη και η ανορθογραφία παραπέμπει στο ΣΥ όπως σύντροφοι, όπως συστράτευση, όπως συμμαχία. Τέλος πάντων, αν πάει καλά η προσπάθεια, όλοι θα λένε τι καλή έμπνευση ήταν ο τίτλος, αν όχι, θα λένε τι ανόητη έμπνευση ήταν ο τίτλος…
Αν θα μου επιτρεπόταν και σε μένα να κάνω μια ερώτηση, είναι η παρακάτω :
» Προσβλέπει (ο ίδιος και η παράταξή του) στην ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος – και φυσικά και της ΕΕ ως ένα όργανό του – και αν ναι, πως την εννοεί αυτήν».
Ευχαριστώ για την φιλοξενία και την Καλημέρα μου !
Φυσικά προσβλέπουμε στην ανατροπή του καπιταλισμού και της Ε.Ε. Για την τελευταία, θεωρούμε ότι είναι μηχανισμός ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης, επομένως δεν μπορεί να αλλάξει απλώς με την αντικατάσταση δεξιών κυβερνήσεων από αριστερές- όπως δεν μπορεί να αλλάξει το αστικό κράτος απλώς και μόνο με την ανάδειξη από τις κάλπες μιας αριστερής κυβέρνησης, όπως μας έδειξε με τραγικό τρόπο η εμπειρία της Λαϊκής Ενότητας στη Χιλή. Εναλλακτική λύση στην ΕΕ δεν μπορεί να είναι, κατά τη γνώμη μας, η «αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη», όπως υποστήριζαν παραδοσιακά το ΚΚΕ, κάποτε και το ΠΑΣΟΚ, μαοϊκοί κ.α. αλλά η σύμπραξη αντικαπιταλιστικών- σοσιαλιστικών επαναστάσεων σε περιφερειακό, ευρωπαϊκό και τελικά παγκόσμιο επίπεδο.
Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω αν θα είχε συγκροτηθεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αν δεν ειχαν συνεργαστεί στην ΕΝΑΝΤΙΑ με το ΣΕΚ οι ΑΡΑΝ ΑΡΑΣ?Το ΝΑΡ θα επέλεγε να συνεργαστεί με το ΣΕΚ αν δεν ήταν υπο την πίεση απώλειας των συμμάχων του?
Επίσης πέρσι στις φοιτητικές εκλογές το ΝΑΡ πάσχισε για τη μη καταγραφή της Γένοβα στην ΕΑΑΚ ενώ ΑΡΑΝ ΑΡΑΣ το αντίθετο.Φέτος έχουμε ευρύτερη πολιτική συνεργασία του ΝΑΡ με το ΣΕΚ χωρίς να έχει παρεμβληθεί κάποιο συνέδριο συνδιάσκεψη κλπ κλπ ούτε από τον ένα χωρο όυτε από τον άλλο που να φανερώνει αλλαγή πολιτικής γραμμής και συνεργασιών.Πως το εξηγείτε αυτό? Τι άλλαξε από πέρσι?
Το ζήτημα της πολιτικής (και όχι μόνο εκλογικής) συνεργασίας που πήρε την μορφή του ΑΝΤΑΡΣΥΑ συζητήθηκε εκτενώς στο ΝΑΡ, εσωκομματικά και δημόσια, από τις οργανώσεις βάσης μέχρι την πολιτική επιτροπή και πανελλαδικό σώμα του. Με τους συναγωνιστές όλων αυτών των οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένου του ΣΕΚ, βρεθήκαμε στους ίδιους αγώνες, στα ίδια μπλοκ, στο εργατικό και φοιτητικό κίνημα, στο Δεκέμβρη, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο, στους αγώνες εναντίον του ΝΑΤΟ, συμπάράστασης στη Γάζα κλπ. Μπορεί να έχουμε ιδεολογικές ή στρατηγικές διαφορές, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να ανάγουμε αυτές τις διαφορές σε πολιτικά ρήγματα, όπως υπαγορεύει ο μικροαστικός ναρκισισμός των μικρών διαφορών, των μικρών σχημάτων και των μικρών ελπίδων.
Κάποιες ερωτήσεις από εμένα που απευθύνονται και προς τον ίδιο και προς την Ανταρσύα, π.χ. μπορεί να διαφωνεί σε μια θέση της. Σε ορισμένα νομίζω πως ξέρω την απάντηση αλλά καλό είναι να την επιβεβαιώσει ο ίδιος.
1. Αν θεωρεί πως ο χαρακτήρας της ΕΕ είναι ιμπεριαλιστικός.
2. Αν θεωρεί χρήσιμο στόχο πάλης την αποδέσμευση της Ελλάδας (και οποιασδήποτε άλλης χώρας της ΕΕ) από την ΕΕ, σε μια πορεία αποδυνάμωσής της μέχρι την τελική της διάλυση.
3. Αν θεωρεί ότι το εγχείρημα του ΠΑΜΕ είναι μια απάντηση στην ικανότητα του ιμπεριαλισμού (πες το αλλιώς γιατί μπορεί να μη χρησιμοποιεί τον όρο) για ενσωμάτωση της εργατικής τάξης (πες το «του κόσμου της δουλειάς» για να σε καταλάβει). Μια ικανότητα που τόσο υποτίμησαν οι κλασικοί.
4. Αν θεωρεί ότι το εγχείρημα του ΠΑΜΕ (μπορεί να) έχει διεθνή (ας πούμε πανευρωπαϊκό σε πρώτη φάση) αντίκτυπο στο εργατικό κίνημα.
Για το τέλος 2 ερωτήματα σε σχέση με την Ανταρσύα, ή μάλλον για την πολιτική συμμαχιών του ΝΑΡ, γιατί στ’ αλήθεια οι άλλες οργανώσεις της ανταρσύας καθόλου δε με ενδιαφέρουν.
5. Αν θεωρεί ότι η ανταρσύα μπορεί να αντέξει στο χρόνο και να βοηθήσει στη στέρεη συσπείρωση αγωνιστών του εξωκοινοβουλευτικού χώρου, δοσμένων των αγεφύρωτων ιδεολογικών διαφορών των συνιστωσών του.
6. Αν θεωρεί ότι ιδεολογικοπολιτικά το ΝΑΡ είναι πιο κοντά στο ΣΕΚ με το οποίο συνεργάζεται από ότι στο ΚΚΕ.
Υ.Γ. Μπράβο ρε, συνεχίστε τις πολύ καλές πρωτοβουλίες.
Σε ορισμένες ερωτήσεις έχω ήδη απαντήσει. Για το ΠΑΜΕ, θεωρώ ότι έχει ένα θετικό στοιχείο, την ανξαρτησία από την εκφυλισμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (την ηγεσία της ΓΣΕΕ κλπ), αλλά δεν κατάφερε να αποκτήσει δυναμική στο μαζικό κίνημα, με πραγματικές πρωτοβουλίες αγώνα. Περιορίστηκε σε συμβολικές κινήσεις, σε κομματικές παρελάσεις και κατέληξε να διαχωρίζει τον κόσμο του ΚΚΕ από τις ευρύτερες εργατικές μάζες. Δεν νομίζω ότι είναι πρότυπο για αντιγραφή. Πιστεύω όμως ότι η αντικαπιταλιστική Αριστερά μπορεί να έχει πρωτοβουλίες κοινής δράσης με το ΠΑΜΕ.
Δεν τίθεται ζήτημα προτίμησης μεταξύ ΚΚΕ και ΣΕΚ- άλλωστε, όπως λένε οι αγγλόφωνοι, το τανγκό θέλει δύο και το ΚΚΕ δεν θέλει να χορέψει με κανένα έξω από τον εαυτό του. Με τους συντρόφους του ΣΕΚ μας συνδέουν κοινοί αγώνες και ένα κοινό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα, που επέτρεψε και την κοινή κάθοδο στις εκλογές. Με τους συντρόφους που ψηφίζουν ΚΚΕ δεν νοιώθουμε αντίπαλοι, το αντίθετο μας συνδέουν ιστορικοί και συναισθηματικοί δεσμοί. Δεν μπορούμε όμως να έχουμε μια συνολική πολιτική συμφωνία όταν διαφωνούμε τόσο έντονα για τόσο σοβαρά ζητήματα- από το σταλινισμό μέχρι το Δεκέμβρη, περνώντας από τη λογική της «λαϊκής οικονομίας». Φυσικά, σε επιμέρους μέτωπα μπορεί και πρέπει να έχουμε κοινή δράση με το ΚΚΕ, αν βέβαια αυτό εγκαταλείψει την ολέθρια, σεχταριστική λογική του «ο χειρότερος εχθρός είναι ο άλλος αριστερός».
Με ποια διακήρυξη – συσπείρωση ευρωπαϊκών κομμάτων αισθάνεται πιο κοντά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ:
1. μ’αυτή των 21 κομμουνιστικών κομμάτων
2. με τη Διακήρυξη Αριστερών Κομμάτων της Κύπρου http://www.akel.org.cy/nqcontent.cfm?a_id=6009&tt=graphic&lang=l1
3. με την εκλογική πλατφόρμα του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (γούγλαρετε European Left electoral platform)
4. την Ευρωπαϊκή Αντικαπιταλιστική Αριστερά (γούγλαρετε European Anticapitalist Left)
Ποια είναι η άποψη για κόμματα όπως το ΚΚ Πορτογαλίας που υπογράφουν τόσο τη διακήρυξη της Κύπρου όσο και αυτή των 21 κομμάτων.
Ή το Μπλόκο της Αριστεράς πάλι από την Πορτογαλία που συμμετέχει τόσο στο ΚΕΑ όσο και στην Ευρ. Αντικαπιταλιστική Αριστερά.
Στη Ιταλία έγινε μια ακόμα προσπάθεια η λέξη ‘κομμουνιστικό’ να εξαφανιστεί από την πολιτική ζωή με τη δημιουργία του πόλου ‘Αριστερά κι Ελευθερία’. Το κομουνιστικό κίνημα όμως έδειξε για άλλη μια φορά πολυ σκληρό για να πεθάνει στη χώρα αυτή με τη δημιουργία της κοινής κομμουνιστικής λίστας με κομμάτι τόσο της Επανίδρυσης όσο και των Ιταλών Κομμουνιστών. Το μόρφωμα δεν υπογράφει ωστόσο τη Διακήρξη των 21 κομμάτων.
Πώς θα του φαινόταν η ιδέα μιας πιο ευρείας συμμαχίας κομουνιστικών, αντικαπιταλιστικών και ριζοσπαστικών οικολογικών δυνάμεων σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, επιχειρώντας κάποιες κοινές αναλύσεις στα θέματα που τους χωρίζουν (ανατροπή ή ‘κατάληψη’ της ΕΕ, συμμαχίες στο εθνικό επίπεδο) όσο και στο πιο επίκαιρο θέμα: την θεμελίωση δηλαδή ενός σύγχρονου σοσιαλιστικού οράματος.
Επίσης τέσσερα άλλα ερωτήματα:
1. Πώς βλέπει το αίτημα του εθνικοποίησης – δημόσιου ελέγχου των τραπεζών στη σημερινή συγκυρία
2. Τη θέση πιστεύει ότι πρέπει να έχουν τα περιβαλλοντικά ζητήματα και δη η μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής στο λόγο της σημερινής κομμουνιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς
3. Πόσο σημαντικό ρόλο νομίζει ότι έπαιξε η στάση του ΚΚΕ το Δεκέμβρη ώστε να μείνει η κυβέρνηση της ΝΔ στη θέση και ποιες είναι οι συνέπειες του γεγονότος αυτού στην ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος
4. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ δεν έχει ελπίδες να εκλέξει ευρωβουλευτές. Τα έσοδα από την ευρωβουλή μπορούν να δώσουν ανάσα στις δυνάμεις της Αριστεράς. Αν πάρει περισσότερες έδρες του ΚΚΕ τουλάχιστον είμαστε σίγουροι ότι τα χρήματα αυτά δε θα πάνε σε δυνάμεις που στηρίζουν τον ιμπεριαλισμό. Γιατί λοιπόν να ψηφίσουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ?
Όχι ότι η προηγούμενη πρωτοβουλία (με το έργο του αγγελόπουλου) δεν ήταν σπουδαία.
Αλλά πώς να το κάνουμε, αυτή ειδικά άγγιξε ευαίσθητες χορδές, σχεδόν την ζήλεψα (με την καλή έννοια).
Δεν είναι μόνο η συνέντευξη καθαυτή, είναι ότι διάλεξες το πιο αξιόλογο -κατά τη γνώμη μου- άτομο από το συγκεκριμένο ψηφοδέλτιο. Και το ίδιο θα τολμούσα να πω και για το δικό μας ψηφοδέλτιο με τον μαργαρίτη.
Είσαι μίλια μπροστά, πάντα τέτοια κομπάσο.
Οι ερωτήσεις μου:
-στην πρώτη με πρόλαβε ο σήφης σταλινάκης.
Αν το σεκ δεν είχε πάρει μαζί του αραν κι αρας ως συμμάχους θα υπήρχε τέτοια πίεση να γίνει αυτή η συμμαχία;
Στο τελευταίο του κείμενο στο πριν (όχι στο σημερινό, στο φύλλο της προηγούμενης κυριακής), γράφει για την ανταρσία του μέλλοντος που ήρθε για να μείνει. Πέρα από τις δυνατότητες, ποιες αντιφάσεις βλέπει ο ίδιος στο εγχείρημα της ανταρσύας; Ποιες είναι οι αδυναμίες της που πρέπει να ξεπεραστούν στο άμεσο μέλλον; Διακρίνει ως ενδεχόμενο τον κίνδυνο διάλυσής της;
-Πώς κρίνει ο ίδιος την ανταρσία του εεκ και της οκδε από την ανταρσύα; Θεωρεί τα αίτια της αποχώρησής τους προσχηματικά; Θεωρεί ότι στερούνται βάσης και δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;
-Πώς πάρθηκε η απόφαση στο μετωπικό σχήμα του μερα για αυτή τη συγκρότηση; Το εεκ καταγγέλλει ότι η απόφαση πάρθηκε στην ουσία από το σώμα του ναρ το περασμένο φθινόπωρο. Η οκδε λέει ότι είχε πολλές επιφυλάξεις εξ αρχής. Πώς ακριβώς παίρνονταν στο μέρα οι αποφάσεις; Με δημοκρατικό συγκεντρωτισμό; Με ομοφωνία; Γιατί μόνο ομοφωνία δεν υπήρχε σχετικά με το θέμα στις τάξεις του μερα.
-Στο εσωτερικό του ναρ έγινε ομόφωνα αποδεκτή αυτή η απόφαση;
-Υπάρχει ως στόχευση να συγκροτηθεί κάτι πιο ενιαίο και συμπαγές από το μέτωπο της ανταρσύας; Πχ ένα καινούριο κόμμα (κατά τα πρότυπα του νακ στη γαλλία); Εν παρόδω, θεωρεί θετικές τις επεξεργασίες του τελευταίου συνεδρίου του νακ; Τον όρο σοσιαλισμός του 21 ου αιώνα που υιοθετήθηκε από το εν λόγω συνέδριο;
Γιατί απεμπολήθηκαν οι χαρακτηρισμοί επαναστατικός και ριζοσπαστικός από το αρκτικόλεξο του νέου φορέα κι έμεινε μόνο το αντι-καπιταλιστικός; Τον ίδιο τον βρίσκει σύμφωνη αυτή η εξέλιξη; Δεν την θεωρεί σημαντική υποχώρηση; Πώς αξιολογεί το γεγονός ότι μόνο η κομμουνιστική ανανέωση έχει βάλει ως θέση την προσθήκη του επιθετικού προσδιορισμού κομμουνιστικός;
-Το μέρα κατά βάση λειτούργησε ως εκλογικός συνασπισμός που ενεργοποιούνταν κυρίως σε προ-εκλογικές περιόδους. Συμφωνεί με αυτή τη διαπίστωση; Φοβάται μήπως η ανταρσύα έχει χαρακτηριστικά εκλογικής συγκόλλησης με βραχύβιο ορίζοντα και αναπαράγει τις ίδιες παθογένειες;
-Ποια διδάγματα αποκόμισε ο ίδιος και το ναρ από την προηγούμενη αποτυχία της μαχόμενης αριστεράς; Τι δεν πρέπει να επαναληφθεί; Ποιοι ήταν οι λόγοι της αποτυχίας του εν λόγω εγχειρήματος;
-Γιατί απέτυχε εν γένει το εξωκοινοβούλιο να αποκτήσει μεγαλύτερη παρέμβαση κι απήχηση μετά το 89, τη στιγμή που η πολιτική συγκυρία ήταν μάλλον ευνοϊκή για τέτοια εγχειρήματα; Ο ίδιος παραδέχεται στο τελευταίο άρθρο που ανέφερα και πριν, πως «ό,τι πετύχαμε είναι μικρότερο απ’ ό,τι διακηρύξαμε». Γιατί συνέβη αυτό κατά τη γνώμη του;
-Και κάτι όχι πολύ ουσιαστικό, αλλά οπωσδήποτε σχετικό με την επικαιρότητα. Τι ποσοστό περιμένει στις ευρωεκλογές για την ανταρσύα; Ποιος είναι ο στόχος (αν όχι σε ποσοστά γιατί παίζει κι ο παράγοντας της αποχής που τα επηρεάζει τουλάχιστον σε απόλυτο αριθμό ψήφων);
-Δεύτερος κύκλος ερωτήσεων σχετικά με το κόμμα.
-Αρχικά θα ήθελα να ρωτήσω αυτό που λέει κι ο κριτίας. Πιστεύει ότι το ναρ έχει περισσότερα στοιχεία που το ενώνουν με το σεκ απ’ ό,τι με το κκε;
-Ο ίδιος θα επιθυμούσε μια συνεργασία με το κόμμα σε επιμέρους μέτωπα, αλλά και γενικότερα; Έχει επιχειρηθεί κάτι τέτοιο στο παρελθόν (εννοώ για ανεπιτυχείς απόπειρες που δεν τελεσφόρησαν μέχρι τέλους και δεν έφτασαν στο φως της δημοσιότητας).
-Ποιος πιστεύει ότι φέρει τη βασική ευθύνη για αυτή την έλλειψη συνεργασίας;
-Η κριτική που ασκείται από τις σελίδες του πριν προς το κόμμα τον βρίσκει σύμφωνο; Αν ναι, δεν είναι κάπως αντιφατικό να επιδιώκεται γενική συνεργασία με ένα κόμμα στο οποίο καταλογίζονται τα μύρια όσα;
-Στο τελευταίο αυτό άρθρο κάνει αναφορά στην τακτική του «παμε μόνοι μας» παντού και πάντα. Το εξω-κοινοβούλιο μέχρι πρόσφατα δεν περηφανευόταν ότι ήταν αυτό που εγκαινίασε την τακτική των ξεχωριστών συγκεντρώσεων; Τι άλλαξε από τότε; Γιατί συμπορεύτηκε με τη γσεε στις κρίσιμες πορείες για το ασφαλιστικό και στις τελευταίες απεργιακές συγκεντρώσεις; Και γιατί είχε εκ νέου διαφορετική τακτική την πρωτομαγιά;
-Θεωρεί ότι το κόμμα είναι μια τελειωμένη, ή αδιέξοδη υπόθεση; Αν όχι, για ποιο λόγο δεν έμεινε το 89 μαζί με τους υπόλοιπους για να πολεμήσουν κάποια πράγματα καλύτερα από μέσα; Για να το θέσω καλύτερα έχει σκεφτεί υποθετικά ότι αν έμενε θα υπήρχαν δυνατότητες μιας άλλης εξέλιξης; Έχει μετανιώσει για αυτό;
-Θα μπορούσε να κάνει μια κριτική προσέγγιση της κνε της περιόδου γράψα, όπως την έζησε ο ίδιος από μέσα; Ποιες ήταν οι αδυναμίες, οι αντιφάσεις κι οι παθογένειές της;
Μαζί και κάποιες ερωτήσεις για τη σοβιετική ένωση (καθώς στο κείμενό του καταλογίζει στο κόμμα εξιδανίκευση του παρελθόντος στάλιν και μπρέζνιεφ).
-Αυτή την αίσθηση την αποκόμισε κι από τις τελευταίες θεωρητικές επεξεργασίες του πρόσφατου συνεδρίου του κόμματος; Τς έχει διαβάσει κι αν ναι πώς τις αξιολόγησε;
-Ο ίδιος πώς αξιολογεί αυτό το παρελθόν; Πιστεύει ότι είχαμε να κάνουμε με ανύπαρκτο σοσιαλισμό; Με κρατικό καπιταλισμό; Με ιδιότυπο εκμεταλλευτικό καθεστώς όπως λέει το ναρ; Τον ικανοποιεί αυτή η ανάλυση; Σε ποιον κοινωνικό σχηματισμό αντιστοιχεί αλήθεια ο σοβιετικός σχηματισμός; Ποια τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του που τον διαφοροποιούν από τον σοσιαλισμό;
-Ποιες είναι οι δικές του επιρροές από την κριτική του τρότσκι και το συγκεκριμένο ρεύμα εν γένει (σχετικά με την ανάλυσή τους προς τη σοβιετική ένωση και συνολικά);
Σχετικά με τον καπιταλισμό και τη σημερινή του εξέλιξη.
-Πώς τεκμηριώνει την ύπαρξη νέου σταδίου ανάπτυξης του κεφαλαιοκρατικού συστήματος; Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του; Είναι αρκετό το στοιχείο για την δυνάμωση της τάσης απόσπασης απόλυτης υπεραξίας για να τεκμηριώσει ένα καινούριο στάδιο ανάπτυξης;
-Αποδείχτηκε ότι ο λένιν έπεσε έξω όταν έλεγε ότι ο κρατικομονοπωλιακός καπιταλισμός είναι το τελευταίο σκαλοπατάκι πριν τον σοσιαλισμό; Έχουμε περάσει σε άλλο στάδιο που υπερβαίνει τον καπιταλισμό της σύμφυσης μονοπωλίων και κράτους;
Και δυο λόγια για την κρίση.
-Τι εννοεί το ναρ όταν λέει ότι αυτή η κρίση δεν είναι μια τυπική κυκλική κρίση; Ακόμα κι αν είναι μεγαλύτερης έκτασης από αυτή του 29, δεν εντάσσεται στον καθιερωμένο κύκλο των καπιταλιστικών κρίσεων; Ποια είναι τα καινούρια χαρακτηριστικά που ανέδειξε;
-Γιατί και με ποιο σκεπτικό το ναρ την χρησιμοποιεί ως τεκμήριο της ύπαρξης νέου ολοκληρωτικού σταδίου του καπιταλισμού;
-Ποιες είναι οι δυνατότητες που αναδεικνύονται μπροστά στο λαϊκό κίνημα από την καπιταλιστική κρίση για υπέρβαση της κεφαλαιοκρατίας;
Σχετικά με τα φοιτητικά.
Πώς τάσσεται ο ίδιος απέναντι στο ενδεχόμενο ανασύστασης της εφεε; Ποιες είναι οι δικές του εμπειρίες από τα δικά του φοιτητικά χρόνια όπου η εφεε ήταν συγκροτημένη και δυνατή; Ποιος ήταν ο ρόλος που έπαιζε στο συντονισμό του φοιτητικού κινήματος;
Και δυο πράγματα γενικά.
-Θα ήθελε να πάρει θέση στο θέμα που έχει ανακύψει με το 18 και άνω και την εταιρεία που πήγε να κάνει η μάτσα; Πώς κρίνει την κίνηση αυτή;
-Ετοιμάζει καινούριο βιβλίο; Τι θέμα θα έχει;
Γιατί και αυτός και ο δελαστίκ (αλλά κι ο μπογιόπουλος από δικούς μας) διάλεξαν να συνεργαστούν με το εκδοτικό του λιβάνη και να του δώσουν έτσι ποιοτικό άλλοθι;
Καλό θα ήταν επίσης όσοι είναι από θετικές επιστήμες να κάνουν αντίστοιχες ερωτήσεις, γιατί θα πάρουν αρκετά ενδιαφέρουσες απαντήσεις (πχ για το πείραμα του σερν και γενικότερα).
Αυτό αφορά και σένα βέβαια κομπάσο.
Μπορείς επίσης να του προτείνεις να αρθογραφεί μια φορά την εβδομάδα για το γκράνμα (εγώ στη θέση σου θα το έκανα οπωσδήποτε). Ειδικά τώρα που άρχισες τις μεταγραφές-βόμβα (και κοντεύεις να μας κλείσεις τα ηλεκτρονικά σπίτια).
Συνέχισε φορτσάτος…
Υγ: τις απαντήσεις πώς θα τις πάρουμε (και πότε);
Με γραπτή δική σου περίληψη, ή θα ηχογραφήσεις την κουβέντα σου;
λοιπον ασε τισ ερωτησης (ειναι και πολλες) τελικα 8α ψηφισεις ανταρσυα ή τα μπρεζνιεφικα απολιθωματα (ΚΚΕ);
Εγώ παίρνω γραμμή απ’ το σάββα.
Τους σοσιαλδημοκράτες της ανταρσύας δεν τους ψηφίζω.
Θα ψηφίσω το κόμμα, γιατί ο μαργαρίτης απάντησε καλύτερα και δεν έκανε υπεκφυγές σαν τον παπακωνσταντίνου.
Οι απαντήσεις θα είναι σε μορφή podcast και θα συμπεριληφθούν σε ένα μικρό κύκλο εκπομπών του ράδιο Γκράνμα με θέμα τις ευρωεκλογές. Εκτός του Γιώργου Μαργαρίτη και του Πέτρου Παπακωνσταντίνου συζητάω και με κάποιους άλλους για να κάνουμε το ίδιο, όπως πχ από τον αναρχικό χώρο. Ότι προλάβουμε μέχρι τις εκλογές. Αν δεν έχεις δει τη προηγούμενη εκπομπή δες την εδώ για να πάρεις μια ιδέα. Εδώ μπορείς να δεις τις ερωτήσεις που είχαν γίνει αντίστοιχα.
Όσο για αρθρογραφία του Πέτρου Παπακωνσταντίνου στο Γκράνμα, πολύ θα το θέλα, αλλά δε νομίζω ο άνθρωπος να έχει χρόνο. Παρόλαυτα θα του το προτείνω.
Απ’ ότι βλέπω παρόλο που ο χρόνος είναι λίγος, οι ερωτήσεις που έχουν μαζευτεί είναι ήδη πολλές, γεγονός πολύ καλό. θα προσπαθήσω να κάνω όσες περισσότερες μπορώ αλλά δε σας εγγυώμαι τίποτα μιας και αν τις κάνω όλες θα πρέπει να συζητάμε κανά δυο μέρες. 🙂
Ειδικά το δικό σου σπίτι Μπρεζνιεφικό απολίθωμα θα είναι έγκλημα να κλείσει. Ελπίζω να μη φτιάξεις κανά δημοψήφισμα ποιος πρέπει να αρθρογραφεί στο Γκράνμα. Την έχω από τώρα την απάντηση. Μα φυσικά ο Μάκης Πέτσας. 🙂
@μπρεζνιεφικό απολίθωμα:
u got mail
@faros:
γιατί να μην επιτρέπεται? Τι ευγένιες είναι αυτές μεταξύ μας.
@αθλιος:
δεν υπάρχουν ηλίθιες ερωτήσεις δε μας λέγαν στο σχολείο?
@κριτίας:
thank u! (το αγγλικό είναι προπόνηση για όταν το Γκράνμα θα ανοίξει διεθνώς τα φτερά του 🙂 )
@Υ:
γι αυτό μ αρέσεις. Γιατί είσαι επί των διεθνών.
πολυ καλη πρωτοβουλια.
1) μια εκτιμηση για τη σταση του ΚΚΕ του Δεκεμρη. ηταν κατι που θεωρει οτι θα μπορουσαμε να το ειχαμε εκτιμησει νωριτερα (μια φυσικη συνεχεια της πολιτικης του δηλαδη) ή μια σταση που τον «ξαφνιασε»? πως μπορει να επιδιωκεται κοινη δραση μετα απο τη γενικα απαραδεκτη σταση του?
2)κατα ποσο θεωρει τωρα αν ο δεκεβρης ειναι τομη και επικαθοριστικο σημειο για τη συνεχεια και αν αναμενει κι αλλες εκρηξεις στην ελλαδα (ή και πανευρωπαικα). αν ναι θεωρει οτι το συνειδητο στοιχειο και η αντικαπιταλιστικη αριστερα θα ειναι πιο ετοιμες σε μια επομενη εκρηξη ή θεωρει πιο πιθανο να υπαρχει παλι «κυριαρχια» του αυθορμητου?
3)ενα σχολιο για την αποχωρηση της ΟΚΔΕ
4)η πιεση των προσδοκιων του «χωρου» στο εγχειρημα της ανταρσυα θεωρει οτι μπορει να οδηγησει σε βεβιασμενες αποφασεις «φυγης προς τα μπρος» (οπου μπρος μια ενοτητα ανωτερου τυπου χωρις τις απαραιτητες προυποθεσεις) τις οργανωσεις που συμμετεχουν?
5)αν υπαρχει στοχος για τις ευρωεκλογες που μπορει να ειπωθει δημοσια και εγω θα ηθελα να τον ακουσω. επισης πως του φαινεται η εκλογικη εκτιμηση που δεινει το tvxs που ειναι στο 0.3% (προφανως εν γνωσει του τι σημαινει εκτιμηση σε δημοσκοπηση για τα πιο μικρα κομματα)
6)την αποψη του για τα γεγονοτα με τους μεταναστες των τελευταιων ημερων.πιο συγκεκριμενα:
α)αυτα που ειδαμε μπορουν να αποτελεσουν προπλασμα μελλοντικου παραγοντα αποσταθεροποιησης και να ειναι ελκτικα προς πυροδοτηση απο διεθνη κεντρα? β)πρεπει η σταση της αριστερας ως προς τα γεγονοτα αυτα να επηρεαζεται κι αν ναι ως ποιο βαθμο απο την απαντηση στο α)
γ) με δεδομενο οτι ο θρησκευτικος χαρακτηρας ειναι κυριαρχος (ως αφορμη και σε καμια περιπτωση ως αιτια) στις αντιδρασεις ποια πρεπει να ειναι η σταση της αριστερας απεναντι σε αυτο?
δ)αν δεν μπορεσει να παλεψει μαζι με τους μεταναστες τωρα που εκαναν ενα πρωτο βημα δε χανει την ευκαιρια να τους εχει συμμαχους σε ενδεχομενες νεες κοινωνικες εκρηξεις
ε)με βαση τα παραπανω τι σταση πρεπει να κραταμε σε σχεση με αιτηματα θρησκευτικου χαρακτηρα (πχ ανεγερση τζαμιου) και γιατι?
7)με ποιο think tank προβλεπει οτι ειναι πιθανοτερο ο καπιταλισμος να προσπαθησει να προβαλλει ωστε να ξεπερασει την κριση? (κυριως σε επιπεδο πολιτικου μοντελου-ιδεολογιας)
8)θεωρει το ΝΑΚ της Γαλλιας ο,τι πιο ελπιδοφορο υπαρχει αυτη τη στιγμη στην ευρώπη απο πολιτικους σχηματισμους? μπορει η δημιουργια του να λειτουργησει ως μοντελο προς εξαγωγη? ή φαινεται απλως ελπιδοφορο λογω μαζικοτητας και ελλειψης αλλου?
9)σε τι πρεπει να εξελιχθει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε επιπεδο φυσιογνωμιας και δομης εφοσον καταφερει να σταθεροποιησει μια παρεμβαση?
10)ποσο πιθανο θεωρει να προσπαθησει ο καπιταλισμος να ξεπερασει την κριση με ευρειας εκτασης πολεμικες συρραξεις μεσα στα επομενα χρονια?
φανταζομαι οτι δε θα απαντησει σε ολες αν υπαρχει απο εσενα φιλτραρισμα βαζω σε πρωτη προτεραιοτητα τις πιο «εκλογικες» δυστυχως
Καταρχην θα θελά κι εγω με τη σειρά μου να σας δώσω τα συχγαρητηριά μου για την πολλή καλή δουλειά που κάνετε!!
Με αφορμή την συνέντευξη του Πετρου Παπακωνσταντίνου,τον οποιο τυχαινει να γνωρίζω απο την περιοδο της ΚΝΕ-ΝΑΡ στην οποια είχα θητεύσει για μικρο διάστημα,θα θελα αν γίνεται να υποβληθεί η ερώτηση εαν στην περιοδο απο το 84 μεχρι το 89 υπήρχε στο ΚΚΕ η φράξια «Αριστερα του ΚΚΕ»και αν ο ίδιος συμμετειχε.Επίσης αν οι διαγραφέντες του Γράψα τότε διαγράφηκαν και με τον χαρακτηρισμό των «σταλινικών σκληροπυρηνικων» πέρα απο τα υπόλοιπα(χαρακτηρισμο που ως μελος τοτε των μαθητων του ΝΑΡ,μας τον απέδιδε η τοτε επίσημη ΚΝΕ και άλλες ομάδες και απο την άλλη στελεχη της καθοδήγησης τότε του ΝΑΡ μας τον συντηρούσαν,)και τέλος κατα πόσο η φυσιογνωμία η τακτική και οι απόψεις του ΝΑΡ και των μελών του στις αρχες του 90 που κυριως προέρχονταν απο το ΚΚΕ, έχει μεταλλαχθει και προς ποια κατευθυνση σήμερα?
Ευχαριστώ!!
λοιπόν, λοιπόν, λοιπόν.
Μίλησα με τον Πέτρο Παπακωνσταντίνου γιατί οι ερωτήσεις σας είναι πάρα πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες επίσης. Ακόμα περισσότερο, βασίζονται σε μια αυθεντική αγωνία για το μέλλον της αριστεράς στην Ελλάδα.
Επειδή όμως η συνέντευξη γίνεται ενόψει ευρωεκλογών, θα προσπαθήσω να μείνω εκεί. Φυσικά θα του κάνω και ερωτήσεις για τα υπόλοιπα θέματα απλά θα αποτελούν ένα μικρότερο κομμάτι της συνέντευξης η οποία όπως και δήποτε πρέπει να βγει το πολύ μία ώρα.
Ως λύση σκέφτηκα να του ζητήσω να μας απαντήσει στα υπόλοιπα ερωτήματα που θα περισσέψουν γραπτώς όποτε βρει το χρόνο. Βέβαια για να είμαστε και λογικοί είναι δύσκολο να συμβεί αυτό σύντομα, μιας και βρισκόμαστε ενόψει εκλογών στην ΕΣΗΕΑ, ευρωεκλογών και φυσικά πρόκειται και για ένα πολυάσχολο εργαζόμενο.
Θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ !!!
Θα ήθελα να υποβάλλω μια ερώτηση προς τους συντάκτες του granma.
Με ποιό κριτήριο επιλέγετε να πάρετε συνέντευξη από τον έναν ‘η τον άλλο υποψήφιο ενός ψηφοδελτίου; Το κριτήριο είναι βγαλμένο με αστικά πρότυπα; Το λέω με την έννοια ότι στα ψηφοδέλτια και του ΚΚΕ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι που ο καθένας έχει τη διαδρομή του στον εκάστωτε χώρο. Δηλαδή (για να μλήσω με τους όρους του κόμματος που εγώ θα ψηφίσω) θα έπρεπε να αντιπαρβάλλεται ο Παφίλης επειδή έχει ασύγκριτα πιο καλή «σκηνική παρουσία» στον Τούσα (με 21 χρόνια στη θάλασσα και πρόεδρο ενός από τα μεγαλύτερα σωματεία ναυτεργατών στον κόσμο) που δεν έχει; Ή επειδή η χ υποψήφια είναι μεετανάστρια στη Γερμανία και δεν τη ξέρει κανείς στο «χώρο» σημαίνει ότι είναι και ανεπαρκής; Μήπως θα έπρεπε να επικοινωνείτε με τα γραφεία τύπου των συνδυασμών και αυτά να επιλέγουν ποιόν θα στείλουν και να μην συντηρείτε την περιρέουσα ατμόσφαιρα της δημιουργίας περσόνων στο κίνημα που τόσο απεχθανόμαστε αλλά τόσο αναπαράγουμε; Απλά μια σκέψη
ΚΚΕ – ΝΑΡ, υπάρχουν επιμέρους ζητήματα πολιτικής συμφωνίας?
Κρίνεται ότι είναι χρήσιμο να ανοίξει ένας διάλογος με αυτό τον χώρο?
Υπάρχει χώρος για μια ελάχιστη κοινή δράση, όπου υπάρχουν κοινές αντιλήψεις?
Συμφωνείτε με την άποψη που λέει ότι η πολιτικές διαφωνίες εχουν απλά την αφετηρία τους απο μια ανάγκη διαφοροποιήσης για την επίτευξη μιας διαφορετικής πολιτικής ταυτότητας ?
Υπάρχει η ανάγκη να ανοίξει ένας διάλογος με το ΚΚΕ σε αυτή ακριβώς την βάση?
Τρέεεχωω να προλάβω να σκεφτώ ερωτήσεις, αλλά όσο ποιο πολύ βιαστικά το κάνεις τόσο είναι δύσκολο να τα κάνεις πιο ξεκάθαρα, τέλος πάντων ότι κατάφερα να κάνω λίγο πιο ξεκάθαρο στο μυαλό μου, αν δεν πρόλαβα δεν πειράζει ετοιμάζομαι απο τώρα για τον Μαργαρίτη, φίλε compasso με εκπλήτεις συνέχεια ευχάριστα, ο Μαργαρίτης είναι ενας υπέροχος Μαρξισιστής ιστορικός απο αυτους που αξίζει να μελετάς.
Πάντα υπάρχουν άνθρωποι που εξαιτίας του λόγου τους έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον, δεν νομίζω ότι μπορόύμε να ισοπεδώσουμε την διαφορετικότητα του καθενός και της ξεχωριστές του ικανότητες, υπάρχουν άνθρωποι που για πολλούς λόγους μπορούν να γίνουν πόλος συσπείρωσης, δεν νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με αστικές αντιλήψεις έτσι όπως το γράφεις.
Δεν νομίζω ότι το ΚΚΕ συμπεριέλαβε τον Ζουράρι και την Κανέλλη με αστικά πρότυπα. Γιατί μπήκαν αυτοί οι δύο ? υπάρχουν χιλιάδες ανώνυμοι αγωνιστές που θα μπορούσαν να είναι στο ψηφοδέλτιο, κάτι συμβόλιζε η παρουσία τους.
Η Δημοκρατική Συσπείρωση πολλές φορές συγκέντρωσε μια σειρά υπογραφών απο τον Μαγκάκη μέχρι την Ζορμπαλά, σε τι διαφέρουν αυτοί απο άλλους «ανώνυμους» αγωνιστές?
Σήμερα στον Ριζοσπάστη στο πρωτοσέλιδο υπάρχουν οι υπογραφές 50 περίπου Πανεπιστημιακών, τους κάνει το ότι είναι Πανεπιστημιακοί σημαντικότερους απο τους άλλους? Θα δούμε τις υπογραφές αύριο 50 εργατών που στηρίζουν ΚΚΕ? όχι, τι σημαίνει λοιπόν αυτό?
Κάθε άνθρωπος ξεχωρίζει είτε για το περιέχομενο του λόγου ή για τον τρόπο σκέψης του και αυτό νομίζω ότι είναι κάτι που πάντα υπάρχει μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία.
Αν αυτό γίνεται αφετηρία για να υπάρχουν ελιτίστικες και διανοουμενίστικες αντιλήψεις τότε γίνεται πράγματι πρόβλημα.
Εγώ θα ήθελα και συνεντεύξεις και απο τον Τούσα και απο άλλους.
καταρχας θα ηθελα να πω συγχαρητηρια για τη δουλεια που γινεται σε αυτο το blog. δεν εχω να προσθεσω αλλες ερωτησεις γιατι με καλυψαν οι προηγουμενοι. απλα μια επισημανση στον kraftwerkvs: στο ριζο σε καθε εκλογικη αναμετρηση αναγραφονται στις σελιδες του ολοκληρα κατεβατα με ονοματα εργαζομενων-νοικοκυρων-αγροτων (μελη ή μη) που στηριζουν επωνυμα το κομμα στις εκλογες. οποτε δεν αντιλαμβανομαι την εννοια του διανοουμενιστικου ελιτισμου. θα ελεγα το αντιθετο μαλιστα. το κκε μαλλον ρεπει προς την εργατιστικη ελιτ
Να φέρω ένα άλλο παράδειγμα γιατί οι πανεπιστημιακοί μπορεί να μην ήταν και το καλύτερο, υπογράφουν για παράδειγμα άνθρωποι όπως ο Κώστας ο Βουτσάς και άλλοι καλλιτέχνες, που δεν έχουν κάποια συνδικαλιστική δράση, εν τούτοις επειδή είναι δημόσια πρόσωπα και σηματοδοτούν κάτι ο Ριζοσπάστης τους έχει ένα ξεχωριστό κομμάτι, δεν θα δείς πότέ τις υπογραφές τριάντα εργατών (οχι συνδικαλιστών) αλλά απλών ψηφοφόρων , αν δηλαδή εγώ αύριο γράψω ένα αρθρο που να λέω ότι στηρίζω το ΚΚΕ σε αυτές τις εκλογές φαντάζομαι οτι δεν θα μπεί η φωτογραφία μου και το άρθρο στήριξης μου στον Ριζοσπάστη. Και λέώ ότι δεν το θεωρώ ότι αυτό είναι διανοουμενίστικος ελιτισμός, λέω ακριβώς ότι κάθε ένας έχει το ειδικό βάρος του μέσα στην καπιταλιστική κοινωνία και οφείλουμε να το αναγνωρίζουμε.
επισης αν θα μπορουσε να προτεινει
5 σημαντικα (κατα τη γνωμη του) βιβλια για την επικαιροποιηση του μαρξισμου
και αν μπορει να κανει ενα «top 5» ενεργων μαρξιστων διανοητων διεθνως εμενα πολυ θα με ενδιεφερε
kraftwerkvs με παρεξήγησες. Εγώ δεν εννοούσα ότι η μία ή η άλλη προσωπικότητα δεν έχει τη μία ή την άλλη βαρύτητα. Ούτε πιστεύω (ή πίστευα) ότι όλοι μα όλοι έχουμε την ίδια βαρύτητα λόγων και έργων. Αυτό που είπα είναι ότι κατά τη γνώμη μου καλό θα ήταν να αφήνουμε τον εκάστοτε συνδυασμό (πολιτικό σχηματισμό) να κάνει αυτός την κατανομή ευθυνών και να μη συμβάλλουμε στην προβολή προσωπικοτήτων ξεχωρίζοντας τους εμείς από το σύνολο
Άντε τελικά να τα πούμε..!
στο θέμα γιατί διαλέγουμε τον έναν ή τον άλλον δεν απαντώ σκόπιμα. Θα τελειώσει πρώτα η διαδικασία των ερωτήσεων στο Πέτρο και μετά θα το συζητήσουμε. Γι’ αυτό μη κάνετε άλλα σχόλια στο θέμα παρακαλώ, μέχρι αύριο. Από αύριο το συζητάμε όσο θέλετε.
Παρένθεση. Τη συνέντευξη θα την κάνουμε αύριο στις 3 η ώρα αλλά εγώ θα λείπω από πιο νωρίς καθώς πρέπει να επιστρέψω τη μπομπίνα του Θίασου στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Φεύγοντας από το σπίτι θα κάνω ένα comment για να ενημερώσω ότι δε θα διαβάσω άλλες ερωτήσεις.
Ελπίζω όσων φίλων τις ερωτήσεις δε προλάβω να κάνω, να της απαντήσει γραπτώς ώστε να μην απογοητευτεί κανείς.
δεν είδα το σχόλιο σου compasso.
Ναι άλλα άμα γινόταν έτσι θα μπορούσαμε να έχουμε μια συνέντευξη με τον Μαργαρίτη ? το φέρνω σαν παράδειγμα γιατί για μένα δεν είναι το ενδιαφέρον μόνο στην πολιτική έκφραση, ο Μαργαρίτης ας πούμε είναι ιστορικός και εγώ που έχω τρέλα για παράδειγμα με την ιστορία θέλω να του κάνω πολλές ερωτήσεις για τέτοια θέματα, εντελώς τυχαία τον έβλεπα προχθές στον Σαββίδη στην ΕΤ3 και όταν είδα σήμερα ότι θα γίνει συνέντευξη γούσταρα τρελά, όπως και να χει Αντώνη δεν διαφωνώ στο ότι πρέπει να πέφτει στην λούμπα των γνωστών προσωπικοτήτων.
Λοιπόν αν δεν γίνει κάτι μεσα στην εβδομάδα την Παρασκευή ή το Σάββατο πρέπει οπωσδήποτε. 😉
ουπς , βιάζομαι συνέχεια όταν γράφω , διόρθωση «… δεν διαφωνώ ότι δεν πρέπει να πέφτει κανείς στην λούμπα των γνωστών προσωπικοτήτων».
Εκτιμώ ότι στις εκλογές θα καταγραφεί ήττα του δικομματισμού αλλά και της Αριστεράς, από την αποχή, το άκυρο/λευκό και τα άλλα σχήματα τύπου Οικολόγοι Πράσινοι που προωθούνται εντέχνως στην πολιτική αγορά. Μιλώ για μια δομική αδυναμία πολιτικής εκπροσώπησης του κοινωνικού, και μάλιστα μετά από μια τέτοια κοινωνική έκρηξη όπως του Δεκέμβρη. Τι θα έλεγε λοιπόν ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου σε έναν θυμωμένο νέο εργαζόμενο των 850 ευρώ που δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν και δεν θέλει να πάει να ψηφίσει;
Θα ήθελα (με λίγα λόγια) να μας πει τις απόψεις του για τα ακόλουθα πρόσωπα:
1. Ι.Β. Στάλιν
2. Αλέκα Παπαρήγα
3. Χ. Φλωράκης
4. Σ. Μιχαήλ
5. Ν. Ζαχαριάδης
6. Α. Τσίπρας
7. Λ. Κανέλλη
8. Ν. Κοτζιάς
Υ.Γ. Θα εγράφα κι άλλους , αλλά μην το παραγα…με
Υ.Γ.2: Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία και γενικότερα για το μπλογκ σας.
Θα ήθελα να ρωτήσω αν γίνονται προσπάθειες να προσεγγιστούν τα μέλη του ΚΣ της ΚΝΕ που διεγραφηκαν πέρυσι, όπως πχ ο Πέτσας.
Θεωρεί το χώρο του δικαιωμένο σε σχέση με την κριτική που κάνει στο ΚΚΕ τώρα που ο Ζουράρις και η Νεγρεπόντη βρέθηκαν στο ψηφοδέλτιο του Παπαθεμελή;
Ωραία. Να ρωτήσω και εγώ κάτι
1 Η Θεωρία του ολοκληρωτικού καπιταλισμού ποιά εξήγηση δίνει στην οικονομική κρίση; την αντιμετοπίζει ως κρίση υπερσυσώρρευσης;
2. Κατα τη γνώμη του τα γεγονότα του Δεκέμβρη αποτέλεσαν εξέγερση;
3. Πως κατα τη γνώμη του συμπορεύονται εκλογικά τροτσκιστές (ΣΕΚ) με μαοϊκούς (ΕΚΚΕ), με αλτουσεριανούς (ΑΡΑΝ), όταν όλοι αυτοί και διαφορετικές εκτιμήσεις έχουν για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στις ανατολικές χώρες, αλλά και διαφορετικές προγραμματικές διακυρήξεις για το σοσιαλισμό που πρέπει να οικοδομηθεί αλλά και για τη μέθοδο που πρέπει να ακολουθηθεί; Μήπως είναι μια εκλογικίστικη συρραφή;
Επίσης αν γνωρίζει ότι στην Πάτρα φοιτητές της ΕΑΑΚ ξυλοκοπήθηκαν από κνίτες και αν μετά από αυτό ακομα θεωρεί ότι υπάρχουν περιθώρια συζήτησης με το ΚΚΕ.
Όχι άλλες ερωτήσεις. Φεύγω για να πάω να τον συναντήσω τώρα.
«…εαν στην περιοδο απο το 84 μεχρι το 89 υπήρχε στο ΚΚΕ η φράξια “Αριστερα του ΚΚΕ”και αν ο ίδιος συμμετειχε.»
…και πολλά άλλα μέλη του ΚΣ της ΚΝΕ,αδελφέ μου τότε,όπως κι ο Γιάννης ο Ραχιώτης(συνήγορος του Γιωτόπουλου),ο Χρήστος ο Σιώρης(«Σοβιετολόγος,ιδρύματος ΥΠΕΘΑ)οι οποίοι «χρεωνόντουσαν» σε «ζευγαράκια» ,μαθητικές ΟΒες και έκαναν κυρήγματα… οτι δεν πρέπει να γίνουμε όλοι επιστήμονες, αλλα να «…γίνουμε βιομηχανικοί εργάτες»…
Δεν θα ξεχάσω,την έκπληξή μου,οταν τον είδα να δίνει συνέντευξη δίπλα-δίπλα με τον Κουρή…
Το Athens Pride είναι στις 13 Ιουνίου, μια βδομαδα μετά. Σύμπτωση;
τι ωρα θα ανεβει η συνεντευξη παιδια?
@Ένας σύντροφος:
Μόλις γύρισα. Θα την δουλέψω λίγο και αύριο θα ανέβει λογικά.
Φυσικά μη περιμένετε καλό ήχο γιατί λόγω βιασύνης και πίεσης από τις εκλογές δε θα μιξάρουμε, ούτε θα κάνουμε σπικάζ. Επειδή ο χρόνος ήταν λιγοστός δε πρόλαβα να κάνω όσες ερωτήσεις ήθελα. Αν βρει χρόνο, του ζήτησα να τις απαντήσει γραπτώς. Αλλά δεν έχει πολύ χρόνο αυτή τη περίοδο και αυτό να ληφθεί υπόψην.
@Γιάννα:
ευχαριστούμε αλλά δε κάνουμε και τίποτα σπουδαίο ντε! 🙂
@Αντώνης:
Στο θέμα ποιους και με τι κριτήρια τους επιλέγουμε.
Μήπως μας έχεις υπερκτιμήσει λίγο? Τι είμαστε, η Ελευθεροτυπία? Βρήκα ένα mail, έστειλα ένα αίτημα για συνέντευξη και ο άνθρωπός δέχτηκε πολύ ευγενικά. Πίστευεις ότι άμα πάρω τηλέφωνο στο γραφείο τύπου οποιουδήποτε κόμματος και τους πω είμαι από το Γκράνμα δε θα σκάσουν στα γέλια? θα θυμίζει τη σκηνή από το «ποντικί που βρυχάται» που στέλνουν τη κύρηξη πολέμου στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ…
Σου απαντάω λοιπόν. Το κριτήριο ήταν σχεδόν τυχαίο και βασικό το ποιος δέχτηκε να μας μιλήσει. Φυσικά και ποιο όνομα μου χτύπησε στην ανάγνωση του κάθε ψηφοδελτίου. Σημείωση: με το Πέτρο είχαμε κανονίσει πριν ανακοινωθεί το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ, απλά με το τρέξιμο για το Θίασο, άργησα και μας βγήκε εκλογική κουβέντα.
Στο θέμα ότι κάθε κόμμα έχει το δικαίωμα να κάνει αυτό την επιλογή του ποιος θα μιλήσει που, συμφωνώ. Φυσικά και το έχει. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι εγώ συμφωνώ με αυτό.Ένα κομμουνιστικό κόμμα Θα έπρεπε να ασκεί αυτό το δικαίωμα στα αστικά μέσα ενημέρωσης για λόγους προστασίας αλλά και για να επιλέγει αυτό ποια πρόσωπα θα αναδεικνύονται. Και πάλι όμως πρέπει με κάποιο τρόπο να «καταλαβαίνει» το κάθε κόμμα ποια πρόσωπα μπορούν αν περάσουν τη θέση του καλύτερα. Πως να το κάνουμε. Άγιος χρυσός (και πολύ συγκροτημένος) για το ΚΚΕ ο Κολοζώφ αλλά σε όποια εκπομπή πήγαινε αλλάζαμε κανάλι.