Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011

23 Οκτ.

Από το σύντροφο σκιτσογράφο Ιάκωβο Βάη. Με κλικ στη εικόνα πάτε στο blog του.

Τη μέρα μετά την 48ωρη απεργία του Ιούνη,είχα γράψει σε σχόλιά μου (1,2) στο Γκράνμα:

«Γενικώς θεωρώ τη χτεσινή μέρα (28/6) σαν μια πρόβα όλων (εννοώντας ΚΑΙ παρακρατικούς μηχανισμούς/ασφάλεια κτλ) για τη σημερινή.
Εγώ αυτό που κατάλαβα από χτες, καθώς και όσο περίμενα σήμερα στην Πανεπιστημίου πριν την πρώτη οπισθοχώρηση, ήταν πως για να πάει και να κάτσει σήμερα το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, με τρόπο που να μπορεί να εξασφαλίσει πως δε θα υπάρξει (εκεί, μπροστά στη Βουλή) προβοκάτσια, θα έπρεπε να απομακρύνει βίαια από το χώρο σίγουρα 150 άτομα. Αν το έκανε, πιστεύω θα έσπευδαν σε βοήθεια αυτών τουλάχιστον άλλοι τόσοι.
Θα μιλούσαμε δηλαδή για βίαιες αντιπαραθέσεις με 300 άτομα τουλάχιστον, καθώς και φραστικές δε ξέρω με πόσους.
Για να “πάρεις” το χώρο μπροστά στη Βουλή, με τα ΜΑΤ ακόμη θεατές σε όλα αυτά.
Φυσικά, η προβοκάτσια και η έναρξη της προσπάθειας διάλυσης των συγκεντρωμένων θα μπορούσε να ξεκινήσει και από άλλη μεριά, λ.χ. Ερμού, Μητροπόλεως, που εκεί πάλι δε θα μπορούσες να κάνεις κάτι.»

και

«Για χτες, βασιζόμενος και στις προχτεσινές εμπειρίες, τα ξανάπα. Δε ξέρω τί έγινε στην κεφαλή, αλλά αν μπαίναμε στο Σύνταγμα εγώ δε θα δεχόμουνα τίποτα λιγότερο από το να βρεθούμε εμείς και μόνο εμείς (μιλώ για οργανωμένες δυνάμεις, μπλοκ, όχι απλούς διαδηλωτές) ακριβώς απέναντι από όσους φυλάγαν τη Βουλή και να περιφρουρούσαμε τον χώρο. Κάτι τέτοιο για να γίνει, θα σήμαινε να απομακρίνουμε όποιον δε το αποδεχόταν. Σήμαινε ξύλο, χοντρό ξύλο, 100%.
Για εμένα ακόμα κι έτσι, αν είχαμε πιθανότητες να αποτρέψουμε την ψήφιση, οφείλαμε να το κάνουμε. Αν είμασταν ακόμη και τριπλάσιοι σε σχέση με χτες, οφείλαμε να το κάνουμε. Αν καταφέρναμε να μην ψηφιστεί θα είμασταν οφελημένοι και εμείς και το κίνημα, και ας ακούγαμε 500 φορές τη μέρα για ΚΝΑΤ.»

Κάποιες μέρες μετά, σε συζήτηση που είχε ο Υ μέσω μέιλ με συνεργάτες του στα αγγλικά, είχα παρέμβει λέγοντας:

«I’m one of Giorgos’s friends from the KKE, the one who told him about the «300» «demonstrators» we would have to clash with if we had made the decision to enter the Square on 29/6.
I feel there is a need to explain something.
The main problem isn’t the clash with these 300.
The main problem is that, if we had done so, probably se majority of the non-PAME demontrators, in particular the various anarchistic (those for sure) and leftist groups that were allready on the square, would have turned against PAME and not againts these 300 provocateurs.
Probably they would have tried to protect these 300 and large parts of them would have followed these 300 in the clashes with PAME.
The result would have been a «civil war» among demontrators. I truly believe that.

Sorry about the intervention.»

Αυτά τα σχόλια σκεφτόμουνα τη Πέμπτη το βράδυ.

Τί συνέβει τη Πέμπτη;

Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το ότι το Π.Α.ΜΕ. έβαλε σκοπό να μείνει μπροστά από τη Βουλή και να μην κάνει πίσω, ό,τι κι αν γίνει. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ, αλλά πάρα πολλοί σύντροφοι, όπως και κάθε ένας που έχει κάτσει κάτω και σκεφτεί λογικά από την έναρξη των «αγανακτισμένων συγκεντρώσεων», ξέραμε μέσες άκρες το τί θα ακολουθούσε.

Κάποια στιγμή έπρεπε να το κάνουμε. Κι αν όχι τη Πέμπτη, πότε; Εξάλλου ψηφίζονταν στη Βουλή ο πιο βάρβαρος νόμος από του …αγίου ανήμερα.

Αν όχι τη Πέμπτη λοιπόν, πότε;

Σκέφτομαι πως θα εκραγώ με όσα διαβάζω και ακούω από τότε. Μου ‘ρχεται ώρες ώρες να βάλω τα κλάματα από τη διαστρέβλωση που βλέπω μπροστά στα μάτια μου. Δεν είναι δυνατόν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!

Όπως σκεφτόμουν πως θα εκραγώ και την ώρα της περιφρούρησης.

Η τύχη το θελε να ‘μαι στην άλλη άκρη της συγκέντρωσης από τις επιθέσεις που δεχτήκαμε, γωνία Όθωνος και Αμαλίας αρχικά. Από τις 10 στημένος, όπως και 1000άδες άλλοι σύντροφοι, να περιφρουρούμε τη συγκέντρωσή μας.

Κατά τις 11 ανεβαίνει την Όθωνος μπλοκ απόστρατων των Ειδικών Δυνάμεων. Όχι και λίγοι. Ένα μπλοκ 400 ατόμων με ελληνικές σημαίες, κάποιοι και με παραλλαγή, προσπαθούν να μπουν στη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ. Τους κόβουμε αποφασιστικά το δρόμο (μέχρι τότε ο χώρος ήταν εντελώς ανοιχτός στον οποιονδήποτε). Πέρα από κάποιες λεκτικές αψιμαχίες, δεν υπήρξε κάτι άλλο. Απλά παρέμεναν σταθερά στο μισό μέτρο από εμάς, κολλητά δηλαδή. Γύρω στις 12:00, μιας και είδαν εκεί γύρω τους απόστρατους, σκάνε μύτη και γύρω στα 30 άτομα ακροδεξιάς ομάδας με ελληνικές σημαίες, καμιά 10αριά εξ αυτών των σημαιών σε καδρόνια. Αρχίζουν να λένε τα αγαπημένα τους συνθήματα…

Μέχρι τις 14:30, οπότε και γίνανε τα επεισόδια στην άλλη πλευρά, είμαστε προσοχή κοιτώντας κατάφατσα τον ήλιο.

Μέχρι εκείνη την ώρα πρακτικά ΚΑΝΕΝΑΣ δεν εμποδιζόταν, ΑΤΟΜΙΚΑ, να μπει στο χώρο που ήταν συγκεντρωμένο το Π.Α.ΜΕ. Άλλωστε λίγο πριν αρχίσουν τα επεισόδια είδα άτομα με πικέτες της «εργατικής αλληλεγγύης» να βγαίνουν μέσα από τη συγκέντρωσή μας για να πάνε να πάρουν καφέ. Απλώς δε μπαίνανε από όπου να ‘ναι, ειδικά εκεί που ήμασταν φάτσα-κάρτα με απόστρατους και ακροδεξιούς. Όπως δε μπαίνανε και οργανωμένα μπλοκ.

Οι αντιδράσεις ποικίλανε. Υπήρχαν δεκάδες που σχολιάζανε. Σε ηλικίες μέχρι τα 25, φοιτητόφατσες, συναντούσες κυρίως μια αποστροφή, ειρωνεία. «Μπράβο, μπράβο, ωραία τους φυλάτε», «Τουλάχιστον τα ΜΑΤ μας μιλάνε ρε, εσείς ούτε αυτό!», «Κοιτάχτε πίσω, κοιτάξτε τους να πίνουν αραχτοί τον καφέ τους όσο τους φυλάτε» κτλ. Το ίδιο και σε ηλικίες μετά τα 50-55, συνταξιούχους δηλαδή.

Στις ηλικίες από 25 εως 40-45 όμως η πλειοψηφία πέρναγε και είτε μεταξύ τους είτε κατευθείαν σε εμάς κάνανε σχόλια ενθαρρυντικά. «Μπράβο ρε παιδιά, έτσι πρέπει να γίνεται περιφρούρηση», «αν έτσι γίνονταν κάθε φορά, δε θα ‘χαμε φτάσει εδώ» κτλ.

Προφανώς παρακινδυνευμένα τα παραπάνω σαν συμπεράσματα, ειδικά σαν γενικεύσεις και για ηλικίες. Αλλά προσωπικά έτσι μου φάνηκαν.

Ανάμεσα στους μπροστά μου συγκεντρωμένους απόστρατους και ακροδεξιούς πάντως διακρίναμε και 1-2 άτομα που τη προηγούμενη μέρα είχαμε αναγνωρίσει ως ασφαλίτες. Επίσης είμαι σχεδόν σίγουρος πως η «κυρία» που φαίνεται σε αυτό το «φωτορεπορτάζ» στην εικόνα νούμερο 4 να κατευθύνεται και να αρπάζει το Μανουσογιαννάκη, νωρίτερα είχε βρεθεί στην άλλη άκρη της πλατείας, μπροστά μου, να «διαμαρτύρεται» πως δε την αφήνουμε να διαδηλώσει…

Φτάνει η ώρα 14:30, γίνεται ό,τι γίνεται στην απέναντι άκρη της πλατείας. Εμείς μόνιμα γυρισμένοι πλάτη, δεν είδαμε τίποτα. Φέρνουνε μία συντρόφισσα χτυπημένη από μάρμαρο στο κεφάλι, «ένας από τη περιφρούρηση μαζί της, να την πάει σε σταθμό του μετρό για να πάει Ευαγγελισμό». Ξεκινάμε μαζί, της ανοίγω δρόμο, κάποια στιγμή φτάνουμε Μοναστηράκι, μπαίνει στο μετρό, γυρίζω τρέχοντας πίσω, ξαναμπαίνω στην αλυσίδα.

Εκείνη την ώρα, κάπου 15:15-15:30 (;), μιας και ο χώρος στο Σύνταγμα είχε γίνει πλέον κάπως αποπνικτικός λόγω χημικών, διαδηλωτές, αλλά και «οργανωμένα» μπλοκ κινούνται πάνω στην Αμαλίας προς τη μεριά της Συγγρού, περνούν δηλαδή ακριβώς μπροστά μας και σταματούν μπροστά από την στάση του τράμ στο Σύνταγμα.

Είναι θλιβερό να κρατάς αλυσίδες, παρότι σε πιέζουν όλοι όσοι θέλουν να οπισθοχωρήσουν, να κρατάς προκειμένου και οι από μέσα και οι από έξω να μην ποδοπατηθούν και η οπισθοχώρηση να γίνει ομαλά, αλλά παράλληλα, ενώ εσύ κρατάς με υπομονή και επιμονή χωρίς κανέναν απολύτως εξοπλισμό μέσα στα χημικά, να βλέπεις τύπους με φουλ κομπλέ αντιασφυξιογόνες, χίλιες δυο διαφορετικές μάσκες για τα μάτια, καταβαμμένους με mallox, να περνάνε μπροστά σου βρίζοντάς σε.

Είναι ενθαρρυντικό από την άλλη πως για κάθε 2-3 που από αυτό το πλήθος που οπισθοχωρούσε και μας έβριζε, βρισκόταν πάντα 1-2 ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΤΟΥΣ, οι οποίοι μπαίνανε ΑΥΤΟΙ ανάμεσα στη περιφρούρηση και στους άλλους, μας υπερασπίζονταν, επιχειρηματολούσαν για την σημασία του ότι είμασταν εκεί. Ναι, ήταν μειοψηφία. Αλλά ήταν σίγουρα 1 στους 3.

Χαρακτηριστικά, έρχονται κάποια στιγμή 3-4 μπαχαλάκια (18-20 χρονών) που οπισθοχωρούσαν και αρχίζουν να βρίζουν, δείχνουν αρκετά οργισμένα, έτοιμα να αρχίσουν να σπρώχνουν κτλ. Μπαίνουν ανάμεσά τους 2 άλλοι, με φάτσες που ούτε αριστεριστές θυμίζανε, πιο πολύ 40άρηδες αναρχικούς μα ήρεμους ανθρώπους, τους λένε να αφήσουν ήσυχη τη περιφρούρηση, να πάνε παραπέρα, ακούνε και αυτοί χίλια δυο για το ΚΚΕ «τους». Τα μπαχαλάκια τη κάνουν απογοητευμένα και οι 2 ψοφάνε στο γέλιο, που βρέθηκε άνθρωπος να τους χαρακτηρίσει ΚΚΕδες.

Λίγο μετά, πάλι 2 οργισμένοι με την περιφρούρηση νέοι κατευθύνονται πάνω μας, μπαίνει ανάμεσά τους ένας άλλος, από τον τρόπο ομιλίας σίγουρα οργανωμένος κάπου αλλού, προσπαθεί να τους ηρεμήσει και λέει χαρακτηριστικά «τουλάχιστον ρε μαλάκες, παραδεχτείτε το, το ότι είμαστε αυτή την ώρα ακόμη εδώ, οφείλεται στο Π.Α.ΜΕ. και στη περιφρούρησή του. Αν δεν ήταν εδώ το ΠΑΜΕ, η συγκέντρωση εδώ και 2 ώρες θα είχε διαλυθεί«.

Ακόμη, όταν κάποια στιγμή ομάδα περιφρούρησης ~20 ατόμων βγαίνει μέσα από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και αρχίζει να τρέχει προς στύλους ολυμπίου διός, συνδικαλιστής του ΣΦΙΕ (που βρισκόταν πλέον σαν «μπλοκ» μπροστά μας και μπροστά στο σταθμό του Τραμ), πιθανώς ΑΝΤΑΡτης, τους πλησιάζει λέγοντας «παιδιά έγινε τίποτα; Θέλετε βοήθεια; Να βοηθήσουμε;» (Φυσικά καταλαβαίνει κανείς πως μια ομάδα που τρέχει φορώντας κράνη είναι λίγο δύσκολο να απαντήσει εκείνη την ώρα σε τέτοιες ερωτήσεις, αλλά το αναφέρω για να γίνει αντιληπτό το κλίμα).

.

Τέλος, για να πάω και σε εκτιμήσεις, θα σταθώ σε σχόλιο συναγωνίστριας που εκείνη την ώρα έρχεται προς εμάς, ενοχλημένη μεν, αλλά όχι με τρόπο που εμένα τουλάχιστον να μου δείχνει οργή, και ρωτά: «Ρε παιδιά, ειλικρινά, για ποιό λόγο να μην είμαστε όλοι μέσα από τις αλυσίδες».

Γιατί λοιπόν συναγωνίστρια;

Γιατί είσαι χυμαριό, γι αυτό. Γιατί δίπλα σου κάθεται ένας ασφαλίτης, όταν έρχεσαι εσύ καλοπροαίρετα να «μας την πεις» σουλατσάρει ανέμελα κι αυτός δίπλα, περιμένοντας μια περίεργη αντίδραση από κάποιον από εμάς για να χωθεί κι αυτός, για να κάνει την τρίχα τριχιά, για να αρχίσει σκηνικό, να πλακωθούμε, να θερίσει το κράτος απογοήτευση, διάλυση, μιζέρια.

Γιατί είσαι μάζα, γι αυτό.

Πώς είσαι μόνη στη διαδήλωση; Γιατί είσαι μόνη στη διαδήλωση; Σε μια σημερινή διαδήλωση, μετά από 3 θανάτους πέρσι, έναν χτες, με τα σκηνικά και τις προβοκάτσιες που γίνονται σε κάθε συγκέντρωση;

Πού είναι το μπλοκ σου;

Ποιός είναι ο μαζικός φορέας σου;

Γιατί δεν είσαι εκεί;

Γιατί είσαι απέναντί μου, ως ΆΤΟΜΟ, που θέλει ως ΆΤΟΜΟ να κάτσει απέναντι από τη Βουλή;

Κι αν δε σου κάνει ο φορέας σου, γιατί δε φτιάχνεις άλλον με άλλους συναγωνιστές;

Γιατί μου τη λες για τα «ατομικά σου δικαιώματα»;

Εδώ είναι διαδήλωση, εργατική διαδήλωση, ταξική διαδήλωση. Δεν υπάρχουν εδώ ατομικά θέλω. Κι αν υπάρχουν, να καταπνιγούν, να στραγγαλιστούν, να πάνε στον αγύριστο. Υπάρχουν συλλογικά θέλω, ταξικά θέλω. Αυτά καλλιεργούμε, αυτά θέλουμε.

Αλήθεια, φυλάγαμε τη Βουλή; Από ποιόν; Από ποιά εργατική συλλογικότητα; Ποιός, πού, πότε, σε ποιά συνέλευση, σε ποιό σωματείο, σε ποιά επιτροπή αγώνα έθεσε ζήτημα «να κάνουμε 20/10 ντου στη Βουλή» για να μην περάσει ο νόμος και αυτό έγινε αποδεκτό; Εξήγησέ μου εσύ συναγωνίστρια!

Πες μου, τί θα γινόταν αν κάναμε στην άκρη; Αν αφήναμε ευγενικά τα παιδιά να περάσουν, να ασκήσουν το «ατομικό τους θέλω», να κάνουν την επίθεσή τους, να «ξεβολέψουν» τα ΜΑΤ που «ήταν θεατές»;

Τί παραπάνω θα γινόταν από ότι την πρώτη μέρα της 48ωρης, οπότε καθόσουν και χάζευες τα παιδιά να παίζουν κλέφτες κι αστυνόμους μπροστά στη Βουλή, με εσένα απλά να υποχωρείς όταν δεν άντεχες από τα δακρυγόνα, να επανέρχεσαι για να τα ξανακάνεις χάζι, να τρέχεις όταν τα ΜΑΤ κάνουν γιουρούσια, να βγάζεις φωτό όταν βαράνε τον διπλανό σου;

Ποιός βουλευτής των αστικών κομμάτων, ποιός κεφαλαιοκράτης, ποιός καναλάρχης, ποιός τηλεκπρόσωπος της αστικής τάξης σκιάχτηκε την πρώτη μέρα της απεργίας, όταν άρχισε ο πετροπόλεμος, η προσπάθεια να «σπάσει ο φράχτης», τα μπάχαλα μπροστά στη Βουλή; Ποιός ανησύχησε; Ποιός χέστηκε στη τελική, απλά και κομψά;

Η μάζωξη, ακόμη και η πολυπληθής, ατομικοτήτων δεν είναι κίνημα. Είναι μάζα. Σήμερα όμως κίνημα έχουμε ανάγκη. Κίνημα εργατικό. Κίνημα λαϊκό. Κίνημα ανατροπής και ρήξης.

.

Αλήθεια λοιπόν, το Π.Α.ΜΕ. εμπόδισε να διαληλώσουν άλλοι μπροστά από τη Βουλή; Και, όπως επίσης ακούστηκε και ακούγεται, το ίδιο δεν το εμπόδισε ποτέ κανείς;

Πού τα είδατε αυτά; Πού τα ονειρευτήκατε;

Τί έγινε το καλοκαίρι, θα τα ξεχάσουμε; Δεν διώχτηκε την πρώτη μέρα της 48ωρης το Π.Α.ΜΕ. από τη Βουλή; Δεν αποχώρησε, προκειμένου να αποφευχθούν τα χειρότερα;

Την δεύτερη μέρα, δεν παρέμεινε στην Πανεπιστημίου επί ώρες, γιατί εμποδίστηκε να μπει στο χώρο του Συντάγματος;

Φανταζόσαστε τί θα είχε συμβεί εαν είχε πάρει απόφαση τότε να προχωρήσει βίαια προς τη Βουλή, εφαρμόζοντας στην τελική αποφάσεις εκατοντάδων εργατικών σωματείων;

Φανταζόσαστε τί θα ακούγαμε, τί επιπτώσεις θα είχαμε, τις επόμενες ημέρες, βδομάδες, μήνες;

Τώρα; Τα παιδιά είχαν δικαίωμα…

.

Επίσης, ποιός εμποδίστηκε; Περιφρούρηση ήμουν, ξέρω ακριβώς τί κάναμε και τί δεν κάναμε. Μέχρι τις 11:00-11:30 δεν υπήρχαν καν αλυσίδες στα περισσότερα σημεία. Μέχρι τις 14:30-15:00 υπήρχαν σχηματισμένες αλυσίδες, αλλά και πάλι ο οποιοσδήποτε ατομικά μπορούσε να μπει από τα πλάγια. Μετά τις 15:00 και την δολοφονική επίθεση σαφώς τα πράγματα σφίξανε, αν και ακόμη και τότε είδα κόσμο να μπαίνει στη συγκέντρωση, ειδικά αν βλέπαμε ανθρώπους αρκετά φοβισμένους. Αλλά ούτως ή άλλως δεν είδα να γίνεται κριτική για εκείνη την ώρα και μετά. Θα ‘ταν και παράλογο.

Όχι λοιπόν, δεν εμποδίστηκαν άτομα. Εμποδίστηκαν μπλοκ, εμποδίστηκαν οργανωμένες δυνάμεις να μπούνε στη συγκέντρωση. Και γιατί όχι; Πότε λειτούργησε διαφορετικά το εργατικό κίνημα; Από πότε μια εργατική συγκέντρωση δεν εκφράζει μια συγκεκριμένη πολιτική στόχευση; Από πότε άλλα κομμάτια του εργατικού κινήματος που έρχονται στο ίδιο χώρο, αλλά έχουν άλλες πολιτικές στοχεύσεις (και καλά κάνουν και μαγκιά τους), δεν κάθονται παραδίπλα, οργανωμένα, εκφράζοντας, με τα πανό, με τα συνθήματα, με τις ανακοινώσεις τους, την δικιά τους λογική, την αντίθεσή τους (και) με τη λογική που βάζει ο κεντρικός ομιλητής, η «κεντρική εξέδρα»; Κίνημα είναι, θέμα συσχετισμών είναι το ποιός θα έχει την κεντρική εξέδρα, την κεντρική θέση, οπουδήποτε.

Έχουν δικαίωμα αυτά τα μπλοκ να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω; Είχαν δικαίωμα να διεκδικήσουν λ.χ. να μπουν μπροστά στο φράχτη, μπροστά στον άγνωστο; Εγώ θα σας πω ότι έχουν. Έχουν, κρινόμενοι και οι ίδιοι για το πώς θα το διεκδικήσουν και οι «απέναντι» για το τί στάση θα κρατήσουν ως προς αυτό.

Εγώ θα σας πω επίσης ότι τα σπρωξίδια και η αντιπαράθεση με το «δεν πληρώνω» δε θα ήταν κάτι το ιδιαίτερο ή το μεμπτό.

Δε θα ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αν σε αυτά δεν είχαμε δει ξεκάθαρα να συμμετέχει κάθε καρυδιάς καρύδι, που είναι αναγνωρισμένο πως δεν είναι απλά κάποιος τυχαίος «αγανακτισμένος πολίτης», κάποιος απλός πολίτης που «δεν πληρώνει».

Δε θα ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αν δεν ήταν ακριβώς αυτά τα άτομα που πρωτοστατούσαν σε χυδαιότητα στις προκλήσεις απέναντι στην περιφρούρηση.

Κυρίως όμως, δε θα ήταν κάτι το ιδιαίτερο, αν αυτό το μπλοκ, την ώρα που αποφάσισε να κινηθεί προς την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ και να διεκδικήσει  το «κάτι παραπάνω», δεν έβλεπε δίπλα του και πίσω του να έχουν μαζευτεί τα παιδιά, εξοπλισμένα, με σαφείς προθέσεις, έτοιμα να εξαπολύσουν επίθεση σε μια εργατική συγκέντρωση. Τους βλέπανε, ξέρανε τί πάνε να κάνουνε. Κι όταν αυτά τα βλέπεις, έστω ότι δεν έχεις τις δυνάμεις/φοβάσαι να τους διώξεις από δίπλα σου ο ίδιος, ε δεν πας εκείνη την ώρα να μανουριάσεις, να μπεις μπροστά τους, να τους παρέχεις κάλυψη στην προμελετημένη επίθεσή τους. Ξεκάθαρο.

.

Τα παιδιά λοιπόν, ο χώρος, η ανοχή απέναντί τους. Η αποδοχή τους.

Ανοχή/αποδοχή όχι μόνο, ούτε κυρίως, πρακτική. Αυτή κατά περιόδους στραπατσάρεται από την ίδια τη πραγματικότητα. Ανοχή/αποδοχή πρώτα και κύρια ιδεολογική.

Αρκετή κουβέντα έγινε για τις ανακοινώσεις διαφόρων οργανώσεων τις εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, της Α.Κ., του ΣΥΝ, του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιες κατάφερα να τις διαβάσω, άλλες όχι. Η αλήθεια είναι πως δε με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα. Εως και καθόλου για να πω τη μαύρη αλήθεια.

Με ενδιαφέρει τί θα κάνουν από αύριο. Θα ανοίξουν μέτωπο, ιδεολογικό και πρακτικό, απέναντι στα παιδιά; Θα κοιτάξουν να εμφυσήσουν στα μέλη τους, στους νεολαίους τους, στο κόσμο που επιρρεάζουν, μια συνείδηση εργατική και όχι μικροαστική; Θα καλλιεργήσουν έναν τρόπο σκέψης/οργάνωσης που δε θα έχει σαν background τα ατομικά τους θέλω αλλά το συμφέρον, το συλλογικό συμφέρον, το συνολικό συμφέρον της τάξης τους; Θα καλλιεργήσουν πνεύμα προλεταριακής πειθαρχίας; Αν όχι, ας μη μπαίνανε καν στο κόπο των ανακοινώσεων. Τζάμπα χαρτί, μολύνεται και το περιβάλλον…

Και όσον αφορά στα πρακτικά, θα απομονώσουν ποτέ στις συγκεντρώσεις τους τα παιδιά; Θέλουν/μπορούν να το κάνουν; Θα προσπαθήσουν; Και ναι, περιφρούρηση δεν είναι κυρίως τα κοντόξυλα. Είναι οι ενιαία συνείδηση των διαδηλωτών για το τί θέλουν να πετύχουν. Είναι η επαγρύπνηση η δική τους. Είναι η συνειδητοποίηση πως η διαδήλωση δεν είναι γιορτή, δεν είναι εμπειρία. Είναι μάχη ταξική:

Τετάρτη, Πανεπιστημίου, μπλοκ σωματείου του ΠΑΜΕ. Συντρόφισσα έρχεται και μας λέει στη περιφρούρηση, «παιδιά είναι 2 γραμμές πίσω 4 άτομα, δε μοιάζουν για εργαζόμενοι του κλάδου, τους ξέρουμε;». Τους απευθυνόμαστε. «Σε ποιό χώρο δουλεύετε συνάδελφοι;». Πετάγεται γνωστή συναδέλφισσα και λέει «μαζί μου είναι, ο αδερφός μου και φίλοι του». Αν δε τους ξέραμε και φανερά/από τις απαντήσεις τους φαινόταν πως δεν ήταν εργαζόμενοι του κλάδου, θα τους καλούσαμε να πάνε στο ανάλογο μπλοκ που μας απαντήσαν ή θα τους καλούσαμε να βγούνε από το μπλοκ εν πάσει περιπτώσει. Αν ήταν άγνωστοι εργαζόμενοι του κλάδου, κάποιος εκ του σωματείου, αναλόγως του χώρου που απαντήσανε, θα αναλάμβανε να είναι μαζί τους στη αλυσίδα, να κουβεντιάσουνε, να γνωριστούνε, προοπτικά να συμμετάσχουνε στις διαδικασίες του σωματείου, αλλά και την ώρα της διαδήλωσης «να τους προσέχει», τόσο με την καλή όσο και με την «κακή» έννοια.

Είναι κακό; Είναι περίεργο; Είναι επιλήψιμο;

Όχι. Είναι, σε περιόδους όπως αυτή που ζούμε, ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟ.

Είναι ανάγκη άμεση και επιτακτική.

Είναι ανάγκη οι σημερινές εργατικές, οι λαϊκές συλλογικότητες που κινητοποιούνται να δρουν έτσι. Αυτά είναι προλεταριακά χαρακτηριστικά, συναδελφικά χαρακτηριστικά, δεν είναι «μπατσίλα». Όποιος θέλει, καλώς να τα ενισχύσει. Και τότε, πού ξέρετε, αν γίνουν τέτοια βήματα και από χώρους πέραν του ΠΑΜΕ, δεν ειναι απίθανο να μάθουμε να συζητάμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά…

.

Ακόμη, ένα κομμάτι σχολίων και αναρτήσεων αναφέρθηκε στον «αστυνομικό», «πρακτορολογικό» τρόπο που αντιμετώπισε την επίθεση το ΚΚΕ, μην ερμηνεύοντας τη σημασία του γεγονότος πως υπάρχουν κοινωνικές ομάδες που αυτόν τον τρόπο δράσης, της κουκούλας, του «ντου», της «σύγκρουσης», αντιλαμβάνονται ως την ουσία του όποιου κινήματος.

Δεν είναι έτσι. Ξαναρίχτε ματιές, ολοκληρωμένες κι όχι φευγαλέες, στις ίδιες τις δηλώσεις της Γ.Γ. της Κ.Ε. Διαχωρίζει σαφώς και αναγνωρίζει σαφέστατα πως αυτό είναι ένα υπαρκτό γεγονός, το οποίο, όπως επίσης λέει, αντιμετωπίζεται ιδεολογικά, πολιτικά.

Πήγα χτες στο ΟΑΚΑ, Παναθηναϊκός-Εργοτέλης. Η «Θύρα 13» κρατούσε ένα και μοναδικό πανό στην εξέδρα:

«Πολιτικοί λαμόγια, Βουλή των βολεμένων – θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων»

Από το 10ο λεπτό, σίγουρα επί ένα 10λεπτο, ίσως και τέταρτο, ΤΑ ΜΟΝΑ συνθήματα που «ρίχνονταν» να φωνάζονταν ήταν:

«Πουτάνας γιε πρωθυπουργέ»

«Να καεί, να καεί, το μπουρδέλο η Βουλή, και το γήπεδο του ΠΑΟ να φτιαχτεί σε αυτή»

«Πουτάνας γιοί πολιτικοί»

«Παπανδρέου, σε γαμάμε, το μουνί της μάνας σου όλο πηδάμε» (βιτσιόζοι!)

…και κάποια ακόμη (καμιά φορά πετάγανε και κανένα «μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι»)…

Όταν, δε, οι διαιτητές απείλησαν να διακόψουν τον αγώνα αν δε κατέβαινε το πανό, αν δε παύανε τα συνθήματα, άρχισε να τα φωνάζει όλο το γήπεδο (εξέλιξη λογικότατη βέβαια και ψιλοάσχετη από την αποδοχή του περιεχομένου από τους υπολοίπους).

Φυσικά εν τέλει οι διαιτητές κάνανε πίσω και το ματς συνεχίστηκε.

Είναι όμως αξιοπρόσεκτο και ενδεικτικότατο πως τέτοια συνθήματα φωνάζονται πλέον ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΝΤΑΣΗ που φωνάζεται και ένα «γαμιέται ο θρύλος κι ο Πειραιάς».

Τί καλλιεργεί αυτό στη συνείδηση του έφηβου που χοροπηδάει στο πέταλο; Πώς θα αντιληφθεί το κίνημα όταν επιλέξει να κινητοποιηθεί στο σχολείο, ως φοιτητής, νέος εργαζόμενος, αν όχι μέσω της οπτικής των παιδιών; Και από την άλλη, πόσο μεγάλη, τεράστια, είναι η ευθύνη των ριζοσπαστικών (με και χωρίς εισαγωγικά) οργανώσεων στους χώρους νεολαίας, όταν επιλέγουν όχι να κριτικάρουν αυτά τα συνθήματα, τον τρόπο σκέψης και δράσης που αυτά φέρνουν μαζί τους, αλλά να καλέσουν σε «ιδεολογική ευθυγράμμιση της αριστεράς με τον σύγχρονο τρόπο σκέψης της νεολαίας, ώστε να βρεθούμε στο πλευρό της», να τα βαφτίσουν «εν δυνάμει ριζοσπαστικά»;

ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ ΓΑΜΙΟΜΑΣΤΕ, λέω εγώ.

.

Άλλο ένα: Σχολιάζουν πολλοί, κερδισμένο είναι το κράτος από τη «βεντέτα» που άνοιξε και εντάξει, από τα παιδιά δε περιμέναμε και κάποια πιο υπεύθυνη στάση, αλλά από το ΚΚΕ, γιατί να επιλέξει μια τέτοια «βεντέτα» και να αρχίσει ένας αποπροσανατολισμός;

Καμία βεντέτα δεν άνοιξε. Καμία αντιπαράθεση δεν «επιλέχθηκε» από το ΚΚΕ. Το μόνο που έγινε την Πέμπτη είναι πως μια εργατική συγκέντρωση αποφάσισε να μην επιτρέψει σε παρακρατικούς μηχανισμούς να τη διαλύσουνε όποτε εκείνοι θέλανε. ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ. Με βαρύ τίμημα, αλλά ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ! Τη Πέμπτη είχαμε μια μεγάλη επιτυχία για το εργατικό κίνημα.

Και ξέρετε κάτι; Αυτό αναγνωρίζεται.

Έχω μιλήσει με αρκετούς συντρόφους, το είδα και ο ίδιος στη δουλειά μου: η υποδοχή από την επομένη στους χώρους δουλειάς για τα μέλη του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ από τους συναδέλφους ήταν υποδοχή ηρώων (οκ, υπερβολικό 😀 , αλλά προς τα εκεί ήταν το κλίμα). Τεράστιο ενδιαφέρον όλων ανεξαιρέτως να μάθουν τί ακριβώς και πώς, επίσης από όλους πλήρης αποδοχή της στάσης του Π.Α.ΜΕ. και της θέσης πως μιλάμε για κράτος-παρακράτος που πήγε να διαλύσει τη συγκέντρωση και αυτή αμύνθηκε, κανένα ίχνος πως αυτό επέδρασε αρνητικά ως προς τις προθέσεις τους μελλοντικά να κινητοποιηθούν στο πλευρό του Π.Α.ΜΕ., ίσα ίσα αρκετοί να υπόσχονται πως «δε θα ξαναλείψουν», να προσφέρονται για τις περιφρουρήσεις που μέλλονται για να ‘ρθουν.

Ποιά λοιπόν βεντέτα αγαπητοί μου γρόθοι; Ποιοί κρανοφόροι αγαπημένε Παπαδημούλη; Αυτοί που από τη Παρασκευή έχουν πάρει σβάρνα τις γειτονιές με τις εφημερίδες τους και το υλικό τους; Αυτοί που εξορμούν με μεγαλύτερο πάθος και πείσμα από ποτέ και μιλάνε πολιτικά στον εργαζόμενο και στο λαό για το τί ζωή του επιφυλάσσουν;

Κάφτε γραφεία, γράφτε συνθήματα στα σπίτια μας, απειλήστε! Άιντε καμάρια, δε πληρώνεστε για να κάθεστε! Give us all you ‘ve got! Αλλά, αν δε το ξέρετε, σας το ξαναθυμίζω:

«Το Κουκουέδικο πέρασε πολλές αντάρες και μπόρες, όμως να το ξεριζώσει κανένας δεν μπόρεσε, γιατί αυτό θα σήμαινε να ξεριζώσει τον ίδιο το λαό.» -Ν.Ζ.

.

Τέλος, καλή δύναμη στην οικογένεια του αδικοχαμένου συντρόφου. Την Πέμπτη, κάθε Πέμπτη, θα μπορούσα να ‘μαι στη θέση του. Ραντεβού στα γουναράδικα σύντροφε.

Υποχρέωση και τιμή μου που παραβρέθηκα στη κηδεία σου.

Και επειδή ούτε σε συνθήματα ούτε σε μουσικές έχουνε copyright τα παιδιά:

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ – ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

184 Σχόλια to “Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011”

  1. Μιχάλης 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:10 μμ #

    Άψογο το άρθρο. Θα σχολιάσω αύριο που θα έχω χρόνο. Μια κουβέντα μόνο. Είμαι σήμερα μόνος μου, ένας ‘’ξένος πιτσιρικάς’’, σε νεοδημοκράτικο καφενείο χωριού με τους ΄΄Ρ΄΄ παραμάσχαλα (με έπαιρνε γιατί πηγαίνω χρόνια εκεί και το έκανα). Η συζήτηση για το τι έγινε έως το τι πρέπει να κάνει ο ΄΄κόσμος΄΄ (όχι ο λαός που αντιστέκεται οργανωμένα, δεν φτάσαμε ως εκεί), ήταν από καλή έως απίστευτη. Μέχρι που κάποιοι (πάνω από 55 ετών και έχει σημασία) είπαν πως πρέπει οι ίδιοι να προστατέψουν το ΠΑΜΕ στην καθημερινότητά τους, ως το εν δυνάμει αποκούμπι τους. Αυτό κατάλαβαν, αυτό είπαν. Σημαντικό; Για μένα, που ως χθες με τσακωμούς κατάφερνα να μοιράσω πλατιά την εκάστοτε ανακοίνωση, τεράστιο…

  2. Taliban 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:33 μμ #

    Μπράβο για την ανάρτηση σύντροφε !
    Εξέφρασες με αψογο τρόπο αυτά που σκέφτεται όλο το ΚΚΕδικο !
    Τέτοιο κόμμα και τέτοιους αγωνιστές χρειάζεται η πατρίδα μας για να νικήσουμε το θηρίο της ολιγαρχίας.

    Προτείνω στους κομματικούς συντρόφους να εισηγηθούν στις οργανώσεις πραγματοποίηση
    ΣΤΡΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΟΤΖΑΡΙΔΗ

  3. λαθραναγνώστης 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:45 μμ #

    Φοβερό άρθρο Άθλιε!
    Λες ότι θα ήθελα να πω κι εγώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
    Τα είπες όλα. Τι άλλο να σχολιάσει κανείς….

  4. A.Gerogiannis 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:46 μμ #

    Ραντεβού στα γουναράδικα σύντροφε!
    😉

    πολλα like και στα 2 τραγουδάκια..

  5. Left G700 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:53 μμ #

    Φίλε a8lios,

    Σωστός και εποικοδομητικός ο λόγος σου. Αλλά, έχουμε να κάνουμε και μια έκκληση. Σε σένα και σε όσους σκέφτονται παρόμοια:

    Δεν είναι όλα τα χέρια που απλώνονται κατά σάς εχθρικά. Μη τα κόβετε όλα! 🙂

    Τα λέμε

  6. sfyrodrepanistisnistis 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:54 μμ #

    Έξοχο κείμενο! Μετρημένο, προσανατολισμένο, εύστοχο. Ότι θέλουμε να πούμε όλοι όσοι είμασταν παρόντες και η ένταση των ημερών δεν μας επιτρέπει να το εκφράσουμε όπως πρέπει.

  7. laiko stroma 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:54 μμ #

    Άθλιε, Compasso, Y κλπ. δώστε μου ένα e-mail να επικοινωνήσω με κάποιον από σας, θέλω να γράψω (γράφω ήδη) και να δημοσιεύσω στο Granma ένα άρθρο για τα γεγονότα, και αυτά που νιώθω.

    Δώστε μου e-mail να συννενοηθούμε.

    Δώστε μου.

  8. Κώστας Μίχος 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:01 μμ #

    Απογοητευτός και απαραδεκτος Αθλιε. Η ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κίνημα και την αριστερά σε ολο της το μεγαλειο

    “Ρε παιδιά, ειλικρινά, για ποιό λόγο να μην είμαστε όλοι μέσα από τις αλυσίδες”.

    Γιατί λοιπόν συναγωνίστρια;

    Γιατί είσαι χυμαριό, γι αυτό.»

    Ποιος είσαι ρε μεγάλε που θα αποκαλέσεις χυμαδιό, τον όποιο εργαζόμενο που διαδηλώνει για το πως και με ποιο τρόπο θα διαδηλώνει? Μπορει να μην εχει σωματειο στον χωρο του, μπορει να μην γουσταρει ουτε το ΠΑΜΕ ουτε τον συντονισμό. Ποιος εισαι που μοιραζεις πιστοποιητικα του «ορθού και νομοταγη διαδηλωτη?»

    Αν ήσουν στην περιφρούρηση της Οθωνος και Αμαλίας απάντησε μας και στο ερώτημα Γιατί κάνατε περιφρούρηση στο ΣΜΤ και αυτοί ήταν χυμαδιο? Και αυτοί κουβαλούσαν ασφαλίτες?

    Θα επανέλθω όμως γιατι τώρα δεν έχω χρόνο.

  9. a8lios 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:03 μμ #

    Μάθε Idilka πώς:
    mygranma at τζιμέιλ . com

  10. laiko stroma 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:10 μμ #

    Θα το ‘χεις μέχρι αύριο βράδυ.

    Άντε γιατί, άντε.

  11. a8lios 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:11 μμ #

    Δε σου απαντάω σε τίποτα Μίχε. Ούτε το ‘πιασες το νόημα, ούτε και πρόκειται, όσες φορές κι αν επανέλθεις. Τράβα να δεις αν έρχεται η αλλαγή τακτικής του ΚΚΕ…

    ΛέφτΤζί: Το ξέρω φίλε, το ξέρω.
    Μην ανησυχείς, δεν είμαστε …κοψοχέρηδες, γενικώς και αορίστως.
    Τα δικά σου συγκεκριμμένα, μπορούν να κρατήσουν και ρακοπότηρο;
    Αν ναι, να επιληφθούμε του θέματος…

  12. alchimistis 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:11 μμ #

  13. cosa 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:31 μμ #

    Χρονικό των συγκρούσεων με την «κόκκινη» περιφρούρηση της Βουλής (20/10/2011)

    http://katalipsiesiea.blogspot.com/2011/10/20102011.html

  14. xamogelo 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:34 μμ #

    συμφωνώ 100% με το κείμενο. Αφού σκεφτόμουν να γράψω και εγώ κάτι αλλά τελικά με πρόλαβες.
    Μου άρεσε καπως και το κείμενο του g700

  15. a8lios 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:38 μμ #

    @Cosa
    Ελπίζω να μου συγχωρέσεις που μόλις έφτασα στο ψέμα περί ταυτοτήτων σταμάτησα να διαβάζω. Χαιρετίσματα στα παιδιά

  16. xamogelo 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:39 μμ #

    να προσθεσω μόνο ότι θεωρώ ότι το παμε και γενικότερα οι οργανωμένες δυνάμεις θα πρέπει να αρχίσουν να περιφρουρούν τις διαδηλώσεις με κάποια καλύτερα μέσα προστασίας. Κράνος, μάσκα (για δακρυγόνα) κτλ

  17. λαθραναγνώστης 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:11 μμ #

    Χαμόγελε συμφωνώ μαζί σου.
    Επειδή οι μέρες που έρχονται θα είναι άγριες, πρέπει οι άνθρωποι της περιφρούρησης και να προστατευτούν και να εκπαιδευτούν καλύτερα.

  18. macgiorgosgr 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:12 μμ #

    A8lios, ό,τι είχα να πω το είπες και με το παραπάνω.

  19. cosa 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:17 μμ #

    Μικρή σημασία έχει αν ζητάγατε ή όχι ταυτότητες, σημασία έχει ότι δεν μπορούσε να περάσει κανείς. Το «πέρναγε κόσμος από ορισμένα σημεία» είναι απλά τραγικό και μόνο που το λες. Την άλλη φορά στίστε και κανένα check-in. Αν μπορούσε να περάσει όποιος ήθελε δεν υπήρχε λόγος η αλυσίδα να ήταν κλειστή και τελειώνει εκεί το παραμύθι αλλιώς κοροϊδεύετε τον εαυτό σας.

  20. a8lios 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:25 μμ #

    OK φίλε Cosa, μικρή σημασία έχουν όλα, άλλωστε «όλοι 2 μέτρα παίρνουν γη». 2 πήρε κι ο Δημήτρης, ορκίζομαι! Ευχαριστούμε για τα σχόλια και το διάλογο. Γειά σου.

    Φίλε mike, το ποστ αυτό το θεωρώ και σαν απάντηση σε ό,τι έθετες σε αυτό

    48 hour striking people!


    το σχόλιό σου.

  21. Y 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:09 μμ #

    σύντροφοι,
    δεν έχω βρει το χρόνο να διαβάσω όλα τα σχόλια σας και να γράψω.
    θα το κάνω τώρα με μη ολοκληρωμένο τρόπο.

    την Τετάρτη το βράδυ – αυθάδικα όπως συνειδητοποιώ – έλεγα ότι ήλπιζα να δώσουμε την Πέμπτη πραγματικά τη μάχη.

    το καλοκαίρι έλεγα ότι πρέπει το ΠΑΜΕ να κάτσει στην πλατεία κι ο σ. Άθλιος και άλλοι μου λέγαν ότι άμα κάτσουν θα χυθεί αίμα. Ελεγα ότι πρέπει ακόμα κι αν χυθεί αίμα.

    Τώρα που χύθηκε αίμα και έχουμε και νεκρό θα ήμουν τελείως καραγκιόζης να… νιώσω δικαιωμένος.

    Τραυματίστηκαν δεκάδες σύντροφοι ανάμεσα τους πολλοί συναγωνιστές και φίλοι που έχουμε μαζί δώσει μάχες στο παρελθόν (αν και φαντάζουν παιδική χαρά μπροστά στο παρόν).

    Ένας αγωνιστής είναι νεκρός και στην κηδεία του ένιωσα εκείνο το απερίγραπτο μίγμα θλίψης για τον άνθρωπό μας και αποφασιστικότητας για τη συνέχιση της μάχης.

    Δυστυχώς αυτές τις παρακρατικές ομάδες αργά ή γρήγορα θα έπρεπε να τις αντιμετωπίσουμε καταμέτωπα. Η ώρα έφτασε και είναι νομίζω πολύ ενθαρρυντική η εικόνα πλατιάς συμφωνίας γύρω από αυτό που προκύπτει από τις ανακοινώσεις πολλών οργανώσεων και τάσεων της αριστεράς. Ελπίζω να μετουσιωθεί και σε πράξη και σε πιο συλλογική περιφρούρηση (ας είναι και ντε φάκτο αν δε γίνεται να είναι ντε γιούρε)

    Λυπάμαι που εγώ – ακόμα κι αν ήμουν στην πορεία – δε συνέβαλα στη μάχη αφού μια επιπολαιότητα (φωτογράφισα μια σταθμευμένη διμοιρία των ΜΑΤ) μου κόστισε μια δύοωρη προσαγωγή. Εγώ βέβαια δε θα ήμουν εκεί ούτως ή άλλως καθότι στις δύο έπρεπε να φύγω για αεροδρόμιο. Κάποιοι συναγωνιστές όμως αναγκάστηκαν να τρέχουν για μένα αντί να είναι στο Σύνταγμα. Ουδέν κακόν αμιγές καλού καθώς λόγω της προσαγωγής καταφέραμε κι αλλάξαμε την πτήση κι έτσι είδα από κοντά τη συνέχιση του δράματος και πήγα και στην κηδεία του συναγωνιστή.

    (σουρεάλ σκηνικά στη ΓΑΔΑ με πέντε – έξι μπάτσους με πολιτικά, μούσια, σκουλαρίκια κλπ. συζήταγαν μεταξύ τους »ότι τους αναρχικούς του βάζει το κράτος για να διαλύει τις ειρηνικές διαδηλώσεις» ίσως για να με ψαρέψουν)

    Καλή δύναμη και κουράγιο στους τραυματίες συναγωνιστές που ήταν στην πρώτη γραμμή της μάχης. Που ήταν η πρωτοπορεία του ελληνικού λαού σε αυτή την ιστορική στιγμή και που είμαι περήφανος και μόνο που γνωρίζω κάποιους από αυτούς.

    Με το που γυρίσαμε χθες Βρυξέλλες πήγαμε κατευθείαν και φτιάξαμε ένα πανώ που έλεγε »Παπανδρέου δολοφόνε ξεκουμπίσου» (degage στα γαλλικά που είναι πιασάρικο λόγω αραβικών εξεγέρσεων) και πήγαμε έξω από το Συμβούλιο να υποδεχτούμε το γιωργάκη.

    Από αυτή στη μίνι – συνέντευξη κόψαν το κομμάτι που αναφερόταν στη δολοφονική επίθεση μαλλόν γιατί ήταν δυσνόητο ή πολύ »επιθετικό» για το μη ελληνικό κοινό. Θα πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ για να εξηγήσουμε αυτά τα γεγονότα εδώ.

    http://euobserver.com/1015/114033

    (το πανώ έπαιξε και στο no comment του Euronews)

  22. Κώστας Μίχος 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:53 μμ #

    To αν θα μου απαντήσεις η όχι ποσώς με απασχολεί. Εγώ καταθέτω τις απόψεις μου και αν μπορείς να καταλάβεις αυτό που με πολύ διακριτικό τρόπο είπε ο 700 έχει καλώς αν όχι τι να κάνουμε καθείς εφ ω ετάχθη, και από το κείμενο σου είναι σαφές πως τάσσεσαι με το μέρος εκείνο της ηγεσίας του ΚΚΕ που δεν θέλει καμιά επαφή συνεννόηση η και κοινή δράση με αλλά ταξικά κομμάτια του εργατικού κινήματος. Αφού φτάνεις να λες ότι η πολιτική TAKTIKH του ΚΚΕ δεν άλλαξε στο συγκεκριμένο ζήτημα με το κάτω η κυβέρνηση ε από εκεί και έπειτα τι να άλλο να πω. Το ειρωνικό σου υφακι τίποτα δεν προσθέτει στην πραγματικότητα που όσοι είμαστε σε μαζικούς χώρους γνωρίζουμε. Προφανώς δεν είσαι και μάλλον δεν γνωρίζεις. Είτε το θέλεις είτε όχι όσοι από τους συντρόφους σου είναι σε Δ.σ σωματείων η ακόμα και στο Φ.Κ γνωρίζουν πολύ καλά το τι έχει γίνει . Επαναλαμβάνω λοιπόν με αλλά λόγια την αρχική μου τοποθέτηση
    είναι θετικό το γεγονός ότι το ΚΚΕ για πρώτη φορά διαδήλωσε μαζί με όλο το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Μπορεί να ξεκίνησα σαν αποκλεισμός της βουλης αρχικά που στην συνέχεια έγινε αποκλεισμός αλλά να περάσουν οι βουλευτές, και στο τέλος έγινε συγκέντρωση έξω από την βουλή όλοι αυτοί οι οπορτουνισμοί και οι κολοτουμπες του ΚΚΕ πραγματικά δεν έχουν καμιά μα καμιά σημασία. .Σημασία έχει ότι υπήρξε κοινή διαδήλωση. Ασχέτως αλυσίδων και ασχέτως λογικών όπως αυτές που υποστηρίζει ο άθλιος ο κόσμος φώναξε από κοινού συνθήματα μαζί η περιφρούρηση του κκε και ο συντονισμος φώναζαν συνθήματα Τα ήθελε όλα αυτά η ηγεσία του? Φυσικά όχι. Ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που δέεται από την μαζική του βάση για να ενωθεί με τις υπόλοιπες δυνάμεις του εργατικού κινήματος για την δημιουργία ενός ενιαίοι αγωνιστικού ταξικού μετώπου για την ανατροπή αυτής της πολιτικής αυτής της κυβέρνησης. Η περιφρούρηση λοιπόν του ΚΚΕ απέναντι σε σωματεία και άλλες κινηματικές και πολιτικές συλλογικότητες στην πλατεία πρώτα από όλα απέβλεπε στο να υπενθυμίζει στα μέλη και τους οπαδούς τους του διαχωρισμούς αφού δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο..
    Η στάση του ΝΑΡ –ΑΝΤΑΡΣΥΑ για την παρακρατική ς φύσης επίθεση στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ αλλά και η στάση ακόμα και του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων της αριστεράς φυσικά και δεν βόλευε την ηγεσία του ΚΚΕ γιατί ακριβώς εν δυνάμει δημιουργεί προϋποθέσεις για κοινή δράση. Αυτό τουλάχιστον φάνηκε στις πρώτες δηλώσεις της Αλέκας (ακροαριστεροί ΣΥΡΙΖΑ)όπου έλλειπαν ολοσχερώς οι ευθύνες της κυβέρνησης. Μετά βέβαια ανασκευάστηκαν και αυτό το θεωρώ θετικο.
    Τέλος το πρόβλημα της αντιμετώπισης αυτών των ομάδων δεν μπορεί να είναι πρόβλημα του ΠΑΜΕ αλλά πρόβλημα όλου του κινήματος και σαν τέτοιο προπό να αντιμετωπιστεί. Όσοι πιστεύουν όπως ο Άθλιος ότι θα το αντιμετωπίσουν με όρους στρατιωτικούς και «επαγρύπνησης» του είδους «Συντρόφισσα έρχεται και μας λέει στη περιφρούρηση, “παιδιά είναι 2 γραμμές πίσω 4 άτομα, δε μοιάζουν για εργαζόμενοι του κλάδου, τους ξέρουμε;”. Τους απευθυνόμαστε. “Σε ποιό χώρο δουλεύετε συνάδελφοι;”. Πετάγεται γνωστή συναδέλφισσα και λέει “μαζί μου είναι, ο αδερφός μου και φίλοι του”. Από εμπειρία σου λέω ότι τους χαφιέδες στις γραμμές του κινήματος πότε δεν πρόκειται να τους αντιλήφθης κακομοίρη μου. Αν πιστεύεις ότι «κόβοντας φάτσες» περιφρουρείς το μπλοκ σου είσαι μακριά νυχτωμένος.
    Τέλος πρέπει να αντιλήφθΕΙς ότι το ΠΑΜΕ είναι κομμάτι του κινήματος και όχι το κίνημα. Συνεπώς η προσέγγιση σου ότι περιφρουρήσατε μια εργατική συγκέντρωση είναι απλα ένας μικρομεγαλισμός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.. Περιφρουρήσατε τα μέλη σας και καλά κάνατε, εγώ δεν λέω ότι περιφρουρήσατε την βουλή από τους «εξοργισμένους εργάτες» αυτές οι λογικές είναι ο αντίποδας της δικής σου λογικής που αποβλέπουν και αυτές στην απομόνωση και τον διαχωρισμό δυνάμεων του κινήματος. Με σαφή τρόπο Η τοποθέτηση του Αρη χατζιστεφανου άπαντα στο πιο είναι το πραγματικό ζητούμενο των καιρών.
    Η τελευταία συγκέντρωση όμως αντί να αποτελέσει το ξεκίνημα μιας νέας εποχής θα μετατραπεί τελικά σε εργαλείο στα χέρια της κυβέρνησης. Με τη βοήθεια των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης κατάφερε να παρουσιάσει τα γεγονότα όχι σαν μια ολομέτωπη σύγκρουση του κρατικού μηχανισμού με τους πολίτες αλλά σαν μια εμφύλια διαμάχη της Αριστεράς. Και δείχνει να τα καταφέρνει, ακριβώς επειδή ένα πολύ μικρό αλλά ηχηρό τμήμα της Αριστεράς αλλά και του αντιεξουσιαστικού χώρου έχει μεγαλύτερη όρεξη να χτυπήσει ό,τι βρίσκεται δίπλα του και όχι ό,τι βρίσκεται απέναντί του.

    Ευθύνες έχουν φυσικά όλες οι πλευρές, αλλά στην πραγματικότητα είναι ασήμαντες. Το ΚΚΕ μπορεί να λειτούργησε με τη λογική των ΚΝΑΤ αλλά ήταν εκεί όταν έπρεπε και στις τελευταίες ανακοινώσεις του εστίασε την προσοχή του στην κρατική τρομοκρατία και ζήτησε την ανατροπή της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε αρχικά στην παγίδα της αντιπαράθεσης, αλλά ήταν και αυτός εκεί, όπως ήταν και η εξωκοινοβουλευτική Αριστερά και τα υγιή κομμάτια του αντιεξουσιαστικού χώρου. Και μαζί τους ήταν και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι – αυτοί που πάντα κινούσαν τα νήματα της ιστορίας δημιουργώντας τις συνθήκες για την Αριστερά να ανασυνταχθεί και να προσφέρει το θεωρητικό και το οργανωτικό πλαίσιο.

    Κυρίες και κύριοι, δεν έχουμε εμφύλιο – έχουμε πόλεμο.

  23. λαθραναγνώστης 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:32 μμ #

    Μίχο,
    Αν κρίνω από το στυλ που γράφεις, η ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει κυριολεκτικά, να σε φαρμάκωσε.
    Δεν πειράζει.

  24. Κώστας Μίχος 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:42 μμ #

    Λαθρα η δεν διαβασες την ανακοινωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ η δεν διαβασες τις τρις παρεμβασεις που εκανα. Ενα απο τα δυο. Μάλλον το δευτερο ισχυει. Πηγαινε και στα προηγουμενα ποστ μπας και βοηθηθεις.

  25. mariori 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:59 μμ #

    Μίχο είσαι ο μεγαλύτερος κκεδολογος μετά το φώτη παπούλια της ελευθεροτυπίας. Και αυτό δεν είναι τπτ άλλο από τιμητικό 🙂

  26. a8lios 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:11 μμ #

    Και μιας και το έφερε η Μαριορί στη κουβέντα, ας απολαύσουμε λίγο σημερινό σενάριο Φώτη Παπούλια. Priceless!
    http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=23/10/2011&id=320090
    Πράγματι, με διαφορά στήθους περνάει τον Κώστα Μίχο…

    Ρε συ Υ, καταρχήν δε το πιστεύω, μιλάς τα αγγλικά με γαλλική προφορά ρε φίλε!!!
    Αλλά πιο απίστευτο είναι πως ενώ μας τα χεις κάνει καζάνια με τη διαγραφή του χρέους 1,5 χρόνο τώρα, πας και λες στη συνέντευξη για νόμιμο και παράνομο;;; Θα μας τρελάνεις μωρή κουφάλα; 1 μέρα λείπεις και ξαναοπορτούνισες; 😀

  27. Γιωργος Π 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:23 μμ #

    Πολύ καλό το άρθρο σου. Και χρειάζεται, γιατί το διαδίκτυο εχει γεμίσει πολύ λάσπη αυτές τις μέρες. Να προτείνω δύο ποστ που σχετίζονται και ενισχύουν αυτά που λες:

    «Τι έγινε στο Σύνταγμα σήμερα κατά τον αποκλεισμό της Βουλής από το ΠΑΜΕ (από έναν αυτόπτη μάρτυρα)»

    Τι έγινε στο Σύνταγμα σήμερα κατά τον αποκλεισμό της Βουλής από το ΠΑΜΕ (από έναν αυτόπτη μάρτυρα)

    και

    «Μία φωτογραφία χίλιες λέξεις: Μπάτσοι-μπαχαλάκιδες-”αναρχικοί” μαζί (χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο;;;)»

    Μία φωτογραφία χίλιες λέξεις: Μπάτσοι-μπαχαλάκιδες-«αναρχικοί» μαζί (χρειάζεται να πούμε τίποτε άλλο;;;)

  28. kolokotronis 23 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:48 μμ #

    @ Μίχο,
    αφού πρώτα προβόκαρες(=προκάλεσες), γράφοντας σε προηγούμενο ποστ αυτό:

    «Κώστας Μίχος είπε
    Οκτωβρίου 17, 2011 στο 3:48 μμ

    Εμενα γιατι μου κανει σε “περιφρουρηση” της βουλης ιδεα μου ειναι?»,

    σήμερα στο 22 γράφεις αυτό:

    «Περιφρουρήσατε τα μέλη σας και καλά κάνατε, εγώδεν λέω ότι περιφρουρήσατε την βουλή από τους «εξοργισμένους εργάτες»»

    χωρίς να αισθανθείς την ανάγκη να πεις ένα:
    «sorry, ρε μάγκες, παπάρες έγραφα τις προάλλες!»
    Αλλά είπαμε, η ήττα που έφαγαν οι κάθε λογής ομπρέλες
    των παρακρατικών αναρχομπάχαλων την Πέμπτη,
    ήταν τόσο σβουριχτή, που ακούστηκε μέχρι εδώ κάτω στην Πάτρα!

  29. kontoxontros 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:00 πμ #

    Σε τι διαφωνείτε δλδ ρε παλικάρια σε αυτά που λέει ο Μίχος?

  30. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:02 πμ #

    Παίδες, δε θα γίνει newswire πάντως εδώ, ΟΚ; Εντάξει, κάναμε λίγη πλακίτσα, αν θέλετε να πλακωθείτε, μεταφερθείτε στο ρινγκ (newswire).

  31. Μιχάλης 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:54 πμ #

    Ακολουθώ την προτροπή του σφου Άθλιου και πάω να ξεκαυλώσω προς newswire… Έλα Μίχο…

  32. Mis8wtos 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:40 πμ #

  33. Y 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:49 πμ #

    @Αθλιε
    Όταν έγραψα το σχόλιο πριν δεν είχα διαβάσει το κείμενο σου. (που είναι γαμάτο γιατί είναι όντως και δύσκολο να γράψεις για τόσο συγκλονιστικά γεγονότα τόσο λίγες μέρες μετά)

    Δε θυμόμουν λοιπόν αυτό το κομμάτι της καλοκαιρινής ανταλλαγής μας στο οποίο ευτυχώς δεν επιβεβαιώθηκες κι ας το πίστευες trully:
    »The main problem is that, if we had done so, probably se majority of the non-PAME demontrators, in particular the various anarchistic (those for sure) and leftist groups that were allready on the square, would have turned against PAME and not againts these 300 provocateurs.
    Probably they would have tried to protect these 300 and large parts of them would have followed these 300 in the clashes with PAME. The result would have been a “civil war” among demontrators. I truly believe that.»

    Η πλειοψηφία των μη ΠΑΜΕ διαδηλωτών δε στράφηκε καθόλου κατά του ΠΑΜΕ. Αυτό λοιπόν αποδεικνύεται πώς ήταν μια υπερβολική φοβία που είχες. Επίσης ούτε τα »αριστερίστικα» γκρουπ που ήταν εκεί γύρω στράφηκαν κατά του ΠΑΜΕ και πόσο μάλλον δεν προστάτευσαν τους προβοκάτορες. Αν εξαιρέσουμε εκείνο τον καραγκιόζη των Μουλά κι ίσως κι άλλους Μουλάδες δεν έχω διαβάσει ή ακούσει κάτι άλλο συγκεκριμένο. Ο δε »εμφύλιος πόλεμος» είναι η προπαγανδιστική προμετωπίδα του συστήματος αλλά δε φαίνεται να πολυπερνάει στις μάζες γιατί τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Ίσα ίσα που η γενναία στάση φαίνεται να ανοίγει νέους δρόμους για την οικοδόμηση του μετώπου.

    Για το χρέος, μάλλον δε πολυπροσέχεις τι λέω εδώ κι ενάμιση χρόνο. Γιατί έχω πει ότι θεωρώ τη συνολική διαγραφή λαϊκιστική θέση από την άποψη ότι ο συσχετισμός θα είναι αυτός που θα καθορίσει τι κομμάτι θα πληρωθεί από μια λαϊκή κυβέρνηση και αυτόν τον βλέπω λίγο χλωμό να είναι τόσο πια ευνοϊκός που να είναι δυνατή η συνολική διαγραφή. Εξ ου και θεωρώ χρήσιμο το λογιστικό έλεγχο ως στήριγμα για την απαλλαγή από τα μεγαλύτερα κομμάτια του χρέους (που αυξανόμενα είναι τα αντισυνταγματικά δάνεια ΔΝΤ-ΕΕ). Τώρα αυτή η θέση για σένα μπορεί να είναι συνώνυμο του οπορτουνισμού αλλά εγώ δε θα την αλλάξω γι’αυτό. Μπορεί και στην τελική και το να καλείς για γενική διαγραφή να βοηθάει για να πετύχεις στο τέλος έναν καλύτερο συσχετισμό, αλλά πρέπει να καταλαβαίνεις ότι απ’αυτόν θα εξαρτηθεί το αποτέλεσμα και να μην ανάγεις το »ολική ή μερική διαγραφή» σε.. ιδεολογικό ζήτημα.
    Απο εκεί και πέρα υπάρχει και το θέμα του σε τι κοινό απευθύνομαι μέσω του EU Observer για το οποίο νομίζω η στάση πληρωμών για να πάρουν οι λαϊκές ανάγκες την προτεραιότητα σε σχέση με το χρέος αλλα και η έκφραση αμφισβήτησης κατά πόσο όλα αυτά τα »χρεή» είμαι νομιμοποιημένα είναι ήδη αρκετά δύσπεπτά μηνύματα κι όπως είδα το κομμάτι που μίλαγε για »δολοφονία διαδηλωτή από το παρακράτος» ήταν over the top και κόπηκε.

    Κούιζ: βρείτε τι λέει το πανώ δίπλα από το αυτί μου.

  34. Y 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:01 πμ #

    Πάντως Μίχο νομίζω ότι ο Κωλοκοτρώνης έχει ένα δίκιο στο 28.

  35. Smirnoff 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:57 πμ #

    Ένα σχόλιο που έκανα και στο radicaldesire

    Η δική μου ανάγνωση είναι διαφορετική. Θεωρώ πως το ΚΚΕ αποφάσισε να μπει επικεφαλής των διαμαρτυριών για το πολυνομοσχέδιο ακόμα και στο επικοινωνιακό – θεαματικό επίπεδο, γι αυτό επέλεξε μία μορφή πάλης (το συμβολικό αποκλεισμό της βουλής) που δεν χρησιμοποοιούσε μέχρι τώρα, αντίθετα ήταν όπλο άλλων δυνάμεων, κυρίως των αγανακισμένων και της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Το ΚΚΕ έκρινε πως το προηγούμενο διάστημα δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τη δυασαρέσκεια του κόσμου που εκφράστηκε μέσα από πολυπληθείς διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις (κυρίως τις δύο πρώτες Κυριακές των αγανακτισμένων αλλά και στις μαζικές συγκεντρώσεις των τελευταίων γενικών απεργιών). Για πρώτη φορά λοιπόν εδώ και χρόνια το ΚΚΕ επιλέγει να παραμείνει στο Σύνταγμα και να συνδεθεί με τους υπόλοιπους διαδηλωτές οι οποίοι είναι πολύ περισσότεροι από το ΠΑΜΕ, θυμίζω πως στην πολύ μεγάλη συγκέντρωση της Τετάρτης, η διαδήλωση των συνδικάτων ήταν υπερδιπλάσια από αυτής του ΚΚΕ. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με αυτή την απόφαση, τη θεωρώ πολύ σωστή. Το πρόβλημα όμως είναι στην υλοποίηση της και αυτή είναι ενδεικτική του πόσο λάθος αντιλαμβάνεται αυτό το κόμμα την έννοια της πρωτοπορίας.

    Το ΚΚΕ δεν αποφάσισε απλά να παραμείνει στον ίδιο χώρο με τους υπόλοιπους διαδηλωτές και να συνδεθει μαζί τους, αντίθετα, επέλξε να μπει πρώτο τραπέζι πίστα μπροστά στη βουλή και να αρνηθεί την πρόσβαση σε κάθε άλλο σωματείο που ανέβαινε στην πλατεία (δεν αναφέρομαι εδώ στους μπάχαλους), επαναλαμβάνω ήμουνα παρόν σε διαπληκτισμούς της περισφρούρησης με κόσμο της ΠΟΕ- ΟΤΑ που δεν τους αφήναν να περάσουν με επιχείρημα πως έχουν αρχηγό τον Μπαλασόπουλο). Για να μη μακρυγορώ, δεν γίνεσαι πρωτοπορία ενός κόσμου με το έτσι θέλω, απλά μπαίνοντας μπροστά σε μία διαμαρτυρία, όταν επί χρόνια διαδήλωνες μακρία από αυτούς που τους χάριζες στη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ, μόνο και μόνο επείδή κατέβαιναν στις διαδηλώσεις με τους συνδικαλιστικούς φορείς τους. Αν πραγματικά το ΚΚΕ ήθελε να δημιουργήσει πολιτικούς και συντροφικούς δεσμούς με αυτό τον κόσμο θα αφηνε ένα μέρος της Αμαλίας ελεύθερο και θα προσπαθούσε να συζητήσει πολιτικά μαζί τους τις ώρες της περικύλωσης, δεν θα έβαζε την περιφρούρηση να τους απωθεί σαν ύποπτους και αντιπάλους. Την ηγεσία την κερδίζεις, δεν την απαιτείς και δεν την επιβάλλεις και το ΚΚΕ έχει πολύ δρόμο να κάνει για να το ανγνωρίζει όλος αυτός ο κόσμος που κινητοποιείται τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, ως ηγεσία. Σίγουρα δεν θα το καταφέρει με αυτόν τον τρόπο. Η εμπειρία μου είναι πως το ΚΚΕ, με τη στάση του την Πέμπτη, απομακρύνθηκε από αυτό τον κόσμο, δεν ήρθε πιο κοντά. Συμμετείχα σε άπειρα πηγαδάκια την Πέμπτη στο Σύνταγμα, με κόσμο που δεν ανήκει σε κάποια οργάνωση, ανθρώπους των σωματείων ή χύμα διαδηλωτές που επεκρίναν δριμύτατα το ΚΚΕ. Πολύ φοβάμαι πως το κόμμα έχει ξεχάσει πως να κάνει ενιαιωμετωπική δουλειά και πιστεύω πως δύσκολα θα επιχειρήσει ξανά να διαδηλώσει μαζί με άλλους, σύντομα θα ξαναγυρίσει στις ξεχωριστές, ελεγχόμενες συγκεντρώσεις.

    Τώρα για τους κουκουλοφόρους, το πρόβλημά μου αφορά την προβοκατορολογία του ΚΚΕ. Το black block δεν είναι όργανο της ασφάλειας, ακόμη και αν δρουν ασφαλίτες μέσα σε αυτό. Πρόκειται για ένα χώρο που έχει έντονη δυναμική τα τελευταία χρόνια και συσπειρώνει χιλιάδες νέου κόσμου ο οποίος διακατέχεται από τον φετιχισμό της σύγκρουσης και λειτουργεί με οπαδικά χαρακτηρστικά. Δεν αντιμετωπίζεται πολιτικά με καταγγελίες περί πρακτόρων και οργανωμένου σχεδίου του κράτους να χτυπήσει το ΚΚΕ. Αλήθεια γιατί να έχει το κράτος τέτοιο σχέδιο από τη στιγμή που υπήρξε συννενόηση της αστυνομίας με το ΚΚΕ για την παρουσία τους στο Σύνταγμα, με βάση την οποία η αστυνομία αποχώρησε από όλο το μήκος της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ, ενώ και τη στιγμή της σύγκρουσης με τους μπάχαλους, όταν ζήτησε να παρέμβει, το κόμμα αρνήθηκε για να μη γίνουν χειρότερα τα πράγματα; Η αστυνομία θα ήταν πολύ ευχαριστημένη να έχει μία συγκέντρωση που θα επιβάλλει μόνη της την τάξη χωρίς να χρειαστεί να επέμβει η ίδια. όταν άλλωστε το ΠΑΜΕ αποχώρησε, έκανε σκούπα στην πλατεία και διέλυσε τη συγκέντρωση.

    Τα παραπάνω να μην εκληφθουν ως λογική ίσων αποστάσεων ανάμεσα στο ΚΚΕ και το black block, με το πρώτο μπορείς να συζητήσεις πολιτικά, με το δεύτερο όχι. Δεν θεωρώ προβληματική την παρουσία του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα (αντίθετα είναι καλοδεχούμενη), προβληματική θεωρώ τη στάση του στο Σύνταγμα. Δεν θεωρώ προβληματική την αντιπαράθεση τους με τους αναρχικούς, αλλά τον τρόπο και τη διαχείριση εκ των υστέρων αυτής της αντιπαράθεσης. Νομίζω πως τα μέλη του ΚΚΕ πρέπει να συζητήσουν σοβαρά πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να συνδεθούν με τη μάζα των εργατών και των μικροαστικών στρωμάτων που πλήττονται από τη μνημονιακή πολτική και όχι απλά να απαιτούν αυτός ο κόσμος να ακολουθήσει την ηγεσία του κόμματος, στα λόγια ή την πράξη. Επίσης να ανγνωρίσουν πως η αναρχία και το black Block, έχουν σοβαρή κοινωνική δυναμική στη νεολαία και πως δεν πρόκειται απλά για κάποιους χούλιγκανς και ασφαλίτες που θα τους τσακίσει η περιφρούρηση. Με συντροφικούς χαιρετισμούς.

  36. Αναυδος 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:36 πμ #

    Ειναι εξοργιστικό να προσπαθησεις να πεισεις οτι δεν εισαι ελεφαντας.
    Το ΠΑΜΕ πήγε στο Συνταγμα στις 19/10 και στις 20/10. Στις 19/10 που κάθησε στο Συνταγμα αφήνωντας όμως την άνοδο της Β. Σοφία ελευθερη τα επεισόδια αναρχοφασιστων και αγανακτησμενων και η διαλυση της συγκεντρωσης ξεκινησε ακριβως από εκεί στον περιφημο φρακτη. Στις 14¨00 το ΠΑΜΕ αποχωρησε τα ΜΑΤ κατεβηκαν στο Συντγαμα ψεκαζοντας τους υπόλοιπους και η σεμνη τελετη πηρε αδοξα τελος.
    Στις 20/10 το ΠΑΜΕ ορθα ορθοτατα κάλυψε ολο το μέτωπο μπροστά στη Βουλή με αποτέλεσμα παρόλη τη δολοφονικη επιθεση των αναρχοφασιστων αλλά και του επισημου κρατους η διαδήλωση έμεινε εκει μεχρι τις 17¨00 που έφυγε το ΠΑΜΕ. Μετα έμεινε κατι λιγότερο από 3 χιλ κόσμος που σιγουρα δεν αποτελει κινημα
    Μεμονωμενος κόσμος εμπενε και εβγαινε από τις γραμμες του ΠΑΜΕ ελευθερα χωρις επιδειξη ταυτοτητας και αλλες γελιοτητες Οργανωμενα μόνο ο Αλαβανος βρίσκονταν εν τω μεσω του ΠΑΜΕ

    Για τις αλυσιδες με τους υπόλοιπους κανεις δεν απαντα πειστικά στο εξης Η συγκεντρωση εφτανε μεχρι την Κ. Σερβιας ωστόσω οι αναρχοφασιστες εφτασαν ανενοχλητοι μεχρι την Αμαλιας διασχιζοντας την πλ. Συνταγματος και την Γεωργιου Α’ . Υπάρχει συνεπως συνεργια ορισμεων (Δεν πληρωνω) ή αδιαφορια άλλων

    Για την ΠΟΕ-ΟΤΑ κλπ να θυμιζω τους πεντε οδηγους της ΕΘΕΛ το καλοκαιρακι και αυτοι εργαζομενοι και συνδικαλιστες ήταν αλλά επισης και παρακρατικοί . Να θυμισω οτι διπλα τους ακριβως συνεληφθει ο Καυκαλας του ΝΑΡ χωρις να μπορει κανεις να τον σωσει απο τα νυχια των ΜΑΤ

    Το Black Blok δεν είναι τιποτε αλλο από μια παρακρατικη οργανωση που επιτιθεται κυριως σε τζαμαριες και εργατες. Κοινωνικα δεν εκφραζει τιποτε περισσοτερο από οτι η θυρα 7 η 13. Παντα προθυμοι οπου τους χρειαστει η εξουσια να διαλυσουν τη συγκεντρωση και να καταλαγιασουν την οργη του κοσμου και να τον στειλουν σπιτι. Εννοειται δεν ειναι ολοι ασφαλιτες δεν μπορει το κρατος να σηκωσει τετοιο κοστος. Καθοδηγουνται ομως αμεσα απο τη ΓΑΔΑ στην Ελλάδα οπως αποδεικνυει και το σχεδιο που διερευσε από τον Χαρδαβελλα (μεχρι και η ωρα της επιθεσης ηταν γνωστη στη ΓΑΔΑ).

    Οπως δειχνει και η ιστορια των συγκρουσεων στην Ελλάδα τα θυματα σχεδον ποτε δεν ηταν οι αναρχικοι Ουτε ο Κουμης ούτε η Κανελλοπουλου ούτε ο Καυκιας και ο Κυπραιος ήταν αναρχικοί Ακομη και ο Καλτεζας 16 χρονων παιδι ήταν που καποιοι των εριξαν ολομοναχο στα ΜΑΤ

  37. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:56 πμ #

    @Y
    Τα του καλοκαιριού είναι γραμμένα το καλοκαίρι. Το κλίμα τότε από τις υπόλοιπες δυνάμεις απέναντι στο κόμμα ήταν σαφώς χειρότερο απ’ ότι τώρα.
    Όλο το εξωκοινοβούλιο ήταν καυλωμένο με τους αγανακτισμένους, έβλεπε νέα υποκείμενα, η «ατομικότητα» της διαμαρτυρίας μπρος στο Σύνταγμα και η απουσία οργανωμένων τμημάτων του εργατικού κινήματος (ακόμη και όσοι ήταν εκεί είχαν χωθεί στην επιτροπή δεν-δεν-δεν (3Δ) -πάει, χάθηκε και αυτή μαζί με το καλοκαίρι-) ήταν εκ των ουκ άνευ.
    Επίσης ο «κόσμος του Συντάγματος» δεν είχε μπουχτήσει ακόμη τόσο με τα ντου των παιδιών, είχε περισσότερη ανοχή απέναντί τους απ’ ότι τώρα.
    Σαφώς χειρότερες ήταν και οι «επιτόπιες συνθήκες». Άλλο να είσαι ήδη σε ένα χώρο και άλλο να προσπαθείς να μπεις.
    Συνολικά, και τώρα πιστεύω πως το καλοκαίρι θα είχε γίνει όπως τα έγραφα τότε. Σήμερα σαφώς τα πράγματα ήταν καλύτερα.

    Σήμερα το εξωκοινοβούλιο, παρ’ ότι σε επίπεδο κορυφής δε φαίνεται να έβγαλε ουσιαστικά κάποιο συμπέρασμα από τους αγανακτισμένους, στη βάση του πιστεύω οι περισσότεροι έχουν ψιλοκαταλάβει ότι ήταν μούφα η δουλειά. Ψιλό…

    Όσον αφορά τα τωρινά, εγώ προσπάθησα να αποτυπώσω ό,τι είδα.
    Δε ξέρω στο χώρο της συμπλοκής τί στάση κράτησε κάθε δύναμη. Έχω ακούσει αρκετά από σφους και φίλους, αλλά ήθελα να αναφέρω μόνο ό,τι είδα εγώ.
    Εγώ αυτό που είδα είναι μια πλειοψηφούσα ΑΡΝΗΤΙΚΗ στάση, με διόλου αμελητέα όμως και τη θετική.

    Να αναφέρω, μπορούσα να το γράψω και στο αρχικό, όπως και χίλια δυο άλλα:
    Η κεντρική εξέδρα την ώρα της σύγκρουσης, ακριβώς επειδή είχα και γυρισμένη πλάτη, οπότε μόνο άκουγα, ήταν συγκλονιστική. Τα συνθήματα που έριχνε ήταν μόνο ενωτικά, τα καλέσματά της ήταν προς όλο τον κόσμο που ήταν συγκεντρωμένος στο χώρο του Συντάγματος, τον οποίο καλούσε να απομονώσει και απομακρύνει τους «χαφιέδες», «αυτούς που θέλουν να διαλύσουν τη συγκέντρωση»,»αυτούς που βοηθούν τη κυβέρνηση».
    Ανταπόκριση από τον κόσμο έξω από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ; Στο χώρο μπροστά σε εμένα πολύ μικρή. Όπως μου έχουν πει αρκετοί σύντροφοι, στα κομμάτια του Συντάγματος όπου υπήρχε και οπτική επαφή τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά.

    Για το χρέος, μη με κάνεις να βάλω τώρα 5.000.000 λινκ με σχόλιά σου. Τέλος πάντων, να σε πειράξω ήθελα ούτως ή άλλως, οπότε ασ’ το.

    Σμιρνόφ, αργότερα.

  38. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:28 πμ #

    @Y
    «Ο δε ”εμφύλιος πόλεμος” είναι η προπαγανδιστική προμετωπίδα του συστήματος αλλά δε φαίνεται να πολυπερνάει στις μάζες γιατί τα γεγονότα είναι πεισματάρικα.»

    Επειδή παρέλειψα να το σχολιάσω, ναι, κάτι τέτοιο την Πέμπτη σαφώς δε συνέβη, όπως επίσης και η δική μου εικόνα είναι πως δε πέρασε ως άποψη σε πολύ κόσμο.

  39. Y 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:33 πμ #

    @Αθλιε
    Δέχομαι το διαχωρισμό που κάνεις με το καλοκαίρι. Το σημαντικό είναι ότι το βήμα έγινε και τα βήματα πρέπει να συνεχιστούν.

    Δε θα υποβίβαζα όλο το σκηνικό με τους αγανακτισμένους σε μια »μούφα». Σε μεγάλο βαθμό ήταν μια αντικειμενική διαδικασία και οι συνελεύσεις γειτονειάς που άφησε παρακαταθήκη μπορούν να αξιοποιηθούν σε θετική κατεύνθηνση όπως απέξω απέξω κατάλαβα ότι ήδη γίνεται σε αρκετές περιοχές.

    Για το χρέος ούτε εγώ φυσικά έχω χρόνο να ψάξω 5 εκατομύρια λινκ αλλά η θέση μου δεν έχει αλλάξει και μάλλον θυμάσαι κάτι λάθος.

    Περισσότερες φωτό από χθες και η αποκάλυψη του κούιζ. Φυσικά το μήνυμα αυτό (»τον πούλο») δεν ήταν της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης αλλά των εδώ αγανακτισμένων.
    http://www.reinform.nl/greece/2011/10/23/papandreou-please-dont-save-us-anymore-at-brussels-on-sunday-2310/

  40. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:43 πμ #

    Ρε Υ, τα λέω κωδικοποιημένα γιατί υποτίθεται μεταξύ μας ξέρουμε τί λέει ο καθείς.
    ΟΚ, λάθος έκφραση το μούφα. Απλά οι προσδοκίες και ό,τι είχαν στο μυαλό τους αυτοί οι πολιτικοί χώροι πως μπορούσε να προκύψει από το «κίνημα των αγανακτισμένων» ήταν πέρα από τις δυνατότητές του. Εξ αρχής.
    Τα πάντα αφήνουν κάτι.
    Η σπορά μένει. Και η καλή, και η κακή.

  41. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:04 μμ #

    Και ο πιτσιρίκος, ως παιδί κι αυτός, ενθουσιάστηκε με πανό και συνθήματα στο ΟΑΚΑ.
    http://pitsirikos.net/2011/10/%CE%B3%CE%B1%CE%BC%CE%B9%CE%AD%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%BF-%CE%B8%CF%81%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AE/
    Εν δυνάμει σύμμαχοι. Έτσι. Ντου από παντού, πάνω τους και τους φάγαμε…

  42. panos 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:26 μμ #

    εξαιρετικο κειμενο-καταπελτης προς ολη τη λασπη που μας πετανε χωρις ιχνος ντροπης…ημουν ακριβως εκει και γω,περιφρουρηση στο τραμ,τα περισσοτερα απ οσα λες τα εζησα,οπως επισης εζησα και τις αποπειρες των κρατικων-παρακρατικων να μας εμπλεξουν και την τεταρτη-εκεινη την ημερα ημουν στη γωνια της βουλης με τη βασιλισσης σοφιας και τα ζησα ολα

  43. Γρηγόρης 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:54 μμ #

    Ένα μπράβο και από μένα στον Άθλιο για το εξαιρετικό κείμενο του.Μια μόνο ένστανση έχω στο κομμάτι αυτό:

    «Τετάρτη, Πανεπιστημίου, μπλοκ σωματείου του ΠΑΜΕ. Συντρόφισσα έρχεται και μας λέει στη περιφρούρηση, “παιδιά είναι 2 γραμμές πίσω 4 άτομα, δε μοιάζουν για εργαζόμενοι του κλάδου, τους ξέρουμε;”. Τους απευθυνόμαστε. “Σε ποιό χώρο δουλεύετε συνάδελφοι;”. Πετάγεται γνωστή συναδέλφισσα και λέει “μαζί μου είναι, ο αδερφός μου και φίλοι του”. Αν δε τους ξέραμε και φανερά/από τις απαντήσεις τους φαινόταν πως δεν ήταν εργαζόμενοι του κλάδου, θα τους καλούσαμε να πάνε στο ανάλογο μπλοκ που μας απαντήσαν ή θα τους καλούσαμε να βγούνε από το μπλοκ εν πάσει περιπτώσει. Αν ήταν άγνωστοι εργαζόμενοι του κλάδου, κάποιος εκ του σωματείου, αναλόγως του χώρου που απαντήσανε, θα αναλάμβανε να είναι μαζί τους στη αλυσίδα, να κουβεντιάσουνε, να γνωριστούνε, προοπτικά να συμμετάσχουνε στις διαδικασίες του σωματείου, αλλά και την ώρα της διαδήλωσης “να τους προσέχει”, τόσο με την καλή όσο και με την “κακή” έννοια»

    Μια διαδήλωση 100.000 ανθρώπων δεν είναι δυνατό να γίνει με γνωστούς και φίλους και δεν πρέπει σε καμια περίπτωση να κάνουμε αυτούς που επέλεξαν να διαδηλώσουν για πρώτη φορά μαζί μας να αισθανθούν «παρείσακτοι».Οι άγνωστες φάτσες θα πρέπει να μας κάνουν χαρούμενους και όχι καχύποπτους,ας έχει το νου της η περιφρούρηση αλλά με πιο διακριτικό τρόπο

  44. λαθραναγνώστης 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:02 μμ #

    Εγώ πάντως, έπειδή δεν μπορώ να σατθώ σ ενα μέρος για πολύ ώρα, έκανα συνεχώς βόλτες, μαζί μ έναν φίλο μου, μπαινοβγαίνοντας στο μπλοκ του ΠΑΜΕ . Ποτέ δεν μας σταματησε κανείς.
    Μετά τα επεισόδια όμως τα πράγματα σφίξανε- και καλά κάνανε!

  45. Βαγγέλης 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:40 μμ #

    Πολύ σωστό το άρθρο.
    Θα ήθελα να επισημάνω 2-3 πράγματα ακόμα.
    1. Μπορεί να πέσει ο καπιταλισμός χωρίς οργάνωση; Κάποιοι θέλουν να μας πείσουν πως οργάνωση σημαίνει καπέλωμα. Αντιπαραθέτουν στην οργάνωση το αυθόρμητο και την ελευθερία της δράσης που τάχα μου χωρίς αυτή δεν μπορεί να ανθίσει το κίνημα ανατροπής. Ε λοιπόν όχι σύντροφοι. Αυτοί που τα λένε αυτοί είτε ηθελημένα είτε αθέλητα στην ουσία οδηγούν το κίνημα σε ήττα. Γιατί κανένα κίνημα αποτελούμενο ακόμα και από εκατομμύρια εγώ δεν μπορεί να αντισταθεί στην δύναμη του καπιταλισμού, τόσο ιδεολογικά όσο και οργανωτικά. Η δημοκρατία και η ελευθερία της άποψης χρειάζονται, είναι απαραίτητα στη λήψη των αποφάσεων. Στη δράση το κίνημα πρέπει να λειτουργεί συλλογικά σαν ένα άτομο όλοι μαζί. Μόνο έτσι υπάρχει δυνατότητα νίκης απέναντι στην ιδεολογική και κατασταλτική δράση του συστήματος. Όποιος δεν το καταλαβαίνει αυτό, είναι βαθιά επηρεασμένος από την καπιταλιστική ιδεολογία και πρέπει να βγάλει τις τσίμπλες από τα μάτια του. Η συνειδητή πειθαρχία είναι ανώτερο στάδιο ανθρώπινης συνείδησης.
    2. Τι σημαίνει η λέξη περιφρούρηση; Γιατί γίνεται; Κάποιοι θέλουν να μας πείσουν πως δεν χρειάζεται περιφρούρηση της απεργίας και πως η πεμπτουσία της συγκέντρωσης είναι να πάει ο καθένας μόνος του και να σουλατσάρει μέσα στη συγκέντρωση, πίνοντας το καφεδάκι του, λέγοντας μαλακιούλες με την παρέα του, τα τελευταία κουτσομπολιά και τέτοια. Ε λοιπόν όχι σύντροφοι. Στη συγκέντρωση τη μέρα της απεργίας πάμε για να φωνάξουμε τα συνθήματά μας, να διαδηλώσουμε την αποφασιστικότητά μας ότι θα παλέψουμε γι αυτά, να δώσουμε κατεύθυνση και δύναμη στους συντρόφους και συναγωνιστές μας για την ισχύ του κινήματός μας. Την περιφρούρηση λοιπόν την κάνουμε για να μπορούμε εμείς που έχουμε αποφασίσει να είμαστε σε ένα χώρο και να διαδηλώνουμε με τον τρόπο που εμείς θέλουμε, να μπορούμε να το κάνουμε. Αν αφήναμε το χώρο μας ξέφραγο αμπέλι σε κάθε λογής σουλατσαδόρους και ασφαλίτες (άλλο οι μεν, άλλο οι δε να μην παρεξηγούμαστε) δεν θα μπορούσαμε να διαδηλώσουμε με τον τρόπο που εμείς πιστεύουμε ότι βοηθάει το κίνημα. Και δεν είναι μόνο η περιφρούρηση που κάνει συμπαγές και μαχητικό το μπλοκ μας. Είναι και οι αλυσίδες που πιάνονται οι διαδηλωτές, ο ένας με τον άλλο, μπράτσο με μπράτσο, έτσι που αισθάνεσαι τον άλλο δίπλα σου, τη φωνή του, την ανάσα του , τη συντροφικότητά του.
    3. Πέρα από τους ηθελημένους (πληρωμένους) προβοκάτορες, υπάρχουν και οι αθέλητοι. Τι σημαίνει η λέξη προβοκάτσια; Δες εδώ: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%B1
    Δεν με νοιάζει ποιοι βρίσκονται στο black blok. Με νοιάζει πως λειτουργούν. Και λειτουργούν πάντοτε προβοκατόρικα. Γιατί κάνουν ότι κάνουν μόνο τις μέρες που έχει γενική απεργία. Αφού λοιπόν πιστεύουν πως πρέπει να κάψουν τη Βουλή, γιατί επιλέγουν να το κάνουν μόνο όταν έχει συγκέντρωση μπροστά; Γιατί δεν πήγαν στις 15-16-17-18-21-22-23 του μήνα; Γιατί δεν το έκαναν όταν έφυγε το ΠΑΜΕ την Πέμπτη; Γιατί δεν πηγαίνουν βράδυ να το κάνουν όπως κάνουν με τα γραφεία του ΚΚΕ; Η μόνη απάντηση για μένα είναι πως δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για την κατάληψη της Βουλής, αλλά για να προβοκάρουν – διαλύσουν τη συγκέντρωση που είναι μπροστά της, Να φοβίσουν τον κόσμο τόσο στη συγκέντρωση όσο και αυτούς που θα δουν τα επεισόδια από την TV αλλά δεν θα μάθουν τίποτα για την απεργία.
    4. Τόσο καιρό κάποιοι κατηγορούσαν το ΠΑΜΕ ότι δεν ερχόταν στις συγκεντρώσεις του και έτσι χάλαγε την ενότητα. Και από τότε που ήρθε, δεν έχουν σταματήσει να το βρίζουν γιατί έρχεται με τους δικούς του όρους, τους οποίους μάλιστα το ΠΑΜΕ, ουδέποτε έκρυψε. Δηλαδή έλα μαζί μας, αλλά όχι με τα δικά σου χαρακτηριστικά. Με τα δικά μας. Μα τότε τι σόι ενότητα είναι αυτή; Και ποιος καπελώνει ποιόν; Αν λοιπόν πράγματι θέλανε την ενότητα, ας στέλνανε 100 άτομα την ώρα της επίθεσης των κουκουλοφόρων για ενίσχυση της περιφρούρησης. Γιατί αυτοί κομμάτι της κοινής μας συγκέντρωσης χτύπησαν! Να πως καταχτιέται η ενότητα στην πράξη. Αντίθετα αυτοί τι έκαναν; Γκρίνιαζαν για την πρωτοκαθεδρία του ΠΑΜΕ στο πρώτο τραπέζι πίστα. Λες και είναι υποτιμητικό να κάτσεις από πίσω, όπως έκανε το ΠΑΜΕ τον Ιούνιο. Λες και αυτοί θα κατάφερναν να αναχαιτίσουν τους κουκουλοφόρους. Αν έτσι είναι η ενότητα σύντροφοι, να την βράσω.
    Αυτά και καλή δύναμη για τους αγώνες που έρχονται

  46. kontoxontros 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:41 μμ #

    Ρε άθλιε δλδ επιτρέπεται ο σχολιασμός, εάν κανένας συμφωνεί, αλλά εάν διαφωνεί (πχ μίχος), θα γίνει αρένα οπότε, πηγαίνετε στο newswire. Το κείμενο πολύ καλό, και συγχαρητήρια για το θάρρος, της περιφρούρησης μιας τέτοιας συγκέντρωσης.- Θα επανέλθω με πειρσσότερα

  47. Y 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:00 μμ #

    Σόρρυ για την πρήξα με τη χθεσινή μικρή κινητοποίηση στη Βρουξέλλα αλλά έχει ενδιαφέρον το τριπλό της κάλεσμα:
    – oργή απέναντι στον κυνισμό του ΠΑΣΟΚ
    – δημόσιες τράπεζες υπό λαϊκό έλεγχο
    – αλληλεγγύη στους υπο απόλυση εργάτες της Arcelor-Mittal
    http://bxl.demosphere.eu/node/2201

    οι τελευταίοι έχουν κινητοποίηση μεθάυριο στη μικρή πόλη Seraing.

  48. a8lios 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:14 μμ #

    @Γρηγόρης
    Αν κάτι τέτοιο βγαίνει από το κείμενο, ζητώ συγγνώμη. Ούτε πρόθεσή μου ήταν, ούτε και πρακτική μου σε συγκεντρώσεις/πορείες.
    Οι άγνωστες φάτσες χαρούμενους μας κάνουν έτσι κι αλλιώς.
    Και η κουβέντα μαζί τους σαν πρώτο στόχο έχει πάντα να τις κάνεις γνωστές.

    Στόχος είναι, πρωτίστως,
    «Μια διαδήλωση 100.000 ανθρώπων (που σήμερα) δεν είναι δυνατό να γίνει με γνωστούς και φίλους»
    στο τέλος της να έχει «παράξει» όσο το δυνατόν περισσότερους τέτοιους.

    Απλά, εκτός του παραπάνω, που είναι και το βασικό, επιπλέον είναι και ο καλύτερος τρόπος περιφρούρησης το να γνωρίσεις αυτούς που έχεις δίπλα σου.
    Και αυτό δεν είναι θέμα κάποιων «ομάδων περιφρούρησης», είναι ζήτημα προσανατολισμού, συνειδητοποίησης του ρόλου που παίζουν σε μια συγκέντρωση, όσων μελών της εκάστοτε συλλογικότητας (π.χ. σωματείο) είναι σε κάθε μπλοκ.
    Κακώς δε πήγε η ίδια δηλαδή εν προκειμένω, κατ’ εμέ.

    @Κοντόχοντρος
    Το κάλεσμα να μην γίνει αρένα δεν ήταν προς τον Μίχο, αλλά προς όσους θέλουν να απαντήσουν σε όσα βάζει ο Μίχος.
    Ο Μίχος είναι αρένα από μόνος του έτσι κι αλλιώς.
    Αν μπορέσουν να κουβεντιάσουν μαζί του χωρίς να γίνει κι εδώ αρένα, ας το κάνουν εδώ. Προσωπικά αμφιβάλλω σφόδρα.
    Γενικώς προς διαφωνούντες: Βαράτε στο ψαχνό.

  49. compassocap 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:04 μμ #

    ένα θέμα είναι αυτό που λέει ο άθλιος σημαντικό. Η αντίληψη τελικά του κόσμου για το τι έγινε και ο άθλιος δίνει μια εικόνα. Θα ήταν χρήσιμο να μεταφέρουν κ άλλοι εικόνα από τους χώρους που κινούνται όσο γίνεται χωρίς τη προσωπική τους θέση μέσα. Για παράδειγμα στο φυσικό μου μετεφεραν ότι υπήρχε ένα αρνητικό κλίμα απέναντί στο ΠΑΜΕ (+ ότι τη Παρασκευή ανέβηκαν τα φρικιά με προφανείς διαθέσεις πεσίματος). Γενικά η δικιά μου αίσθηση είναι ότι στους εργαζόμενους εχει θετικό αντίκτυπο η στάση του ΠΑΜΕ ενώ στους φοιτητές όχι τόσο. Ισχύει;

  50. mariori 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:21 μμ #

    Εγώ σαν εικόνα έχω να μεταφέρω το εξής: στη βάση της ανταρσυα δυστυχώς δεν επικρατεί η λογική της ανακοίνωσης. Περισσότερο το ναι μεν αλλά κυριαρχεί. Στους φοιτητές όπου η λογική του δεκέμβρη έχει επικρατήσει σε ένα βαθμό τα παιδιά (με ευθύνες και οργανωμένων δυνάμεων) ακόμα δικαιολογούνται και θεωρούνται μέρος του κινήματος. Υπάρχει εντονη η λογική ότι αφού κάποιοι θέλουν να συγκρουστούν,εσύ δεν μπορείς να τους εμποδίζεις. Αρκετοί δεν ήταν καν παρόντες άρα με τόση λάσπη έχουν διαμορφώσει μια συγκεκριμένη εικόνα. Στους εργαζόμενους τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Εκεί έχει γίνει αντιληπτός ο ρόλος τους και υπάρχει έντονο το επιτέλους κάποιος μπήκε μπροστά και συνεχίστε έτσι. Το θέμα όμως που τελικά υπάρχει είναι ότι από εδώ και πέρα τι;

  51. IKAROS 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:17 μμ #

    Επειδή τυχαία διάβασα έναν ΑΝΤΑΡΣΥΑ να κάνει τον καμπόσο παραθέτω την καταγγελία της επιτροπής ΠΑΜΕ από Γιάννενα για την εξόρμηση ριζοσπάστη την 21/10/2011 και αναφέρεται και στην προηγούμενη μέρα 20/10/2011:

    ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

    Η Γραμματεία Ιωαννίνων καταγγέλλει τη νέα τραμπούκικη επίθεση ενάντια σε στελέχη του ΠΑΜΕ που επισκέφθηκαν το εργοστάσιο της ΠΙΝΔΟΥ, τις άθλιες και αισχρές απειλές ενάντια στο στέλεχος του ΠΑΜΕ και μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Γάλακτος – Τροφίμων – Ποτών, Γεωργία Γεωργιάδου, από στέλεχος της εργοδοσίας του ΒΙΚΟΥ. Συγκεκριμένα όταν τα στελέχη του ΠΑΜΕ βρέθηκαν στο κυλικείο της επιχείρησης ενημερώνοντας τους εργαζόμενους στελέχη της επιχείρησης- τσιράκια της εργοδοσίας με επικεφαλής τον πρόεδρο του εργοδοτικού σωματείου Τάσο Καραγιάννη επιτέθηκαν με βρισιές και προπηλακισμούς λέγοντας ότι εδώ είναι «φέουδο του ΠΑΣΟΚ».

    Η συνέχιση των επιθέσεων ενάντια στο ΠΑΜΕ και τα στελέχη του, κάνει σαφές ότι εμπνευστής και καθοδηγητής για την δολοφονική επίθεση στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Περιφέρεια Ηπείρου είναι μηχανισμοί της μεγαλοεργοδοσίας του ΠΑΣΟΚ και του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σήμερα χρησιμοποίησαν τους μπράβους και τα τσιράκια της εργοδοσίας, χθες στην συγκέντρωση τις αντικομουνιστικές ομάδες ΝΑΡ- ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα αναρχοφασιστοειδή, που με την πολιτική κάλυψη των στελεχών του ΝΑΡ- ΑΝΤΑΡΣΥΑ- ΣΥΡΙΖΑ επιτίθονταν δολοφονικά ενάντια σε εργάτες, συνταξιούχους, μαθητές κτλ. Στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της μεγαλοεργοδοσίας, συνδικαλιστές του εργοδοτικού συνδικαλισμού, χθες το απόγευμα με επισκέψεις και τηλεφωνήματα σε σπίτια, απειλούσαν και εκβίασαν εργάτες και εργάτριες της ΠΙΝΔΟΥ που σήκωσαν κεφάλι και πήραν μέρος στην συγκέντρωση του ΠΑΜΕ

    Κάνουμε σαφές σε κάθε κατεύθυνση, ότι το ΠΑΜΕ και τα στελέχη του δεν τρομοκρατούνται. Η εργατική τάξη θα κόψει τα χέρια όσων τα σηκώνουν ενάντια στους αγωνιζόμενους εργάτες. Το ποτάμι πίσω δεν γυρνά, φουσκώνει, γίνεται ορμητικό και θα σαρώσει την μεγαλοεργοδοσία και την πολιτική των κομμάτων του κεφαλαίου που την υπηρετούν. Θα σαρωθούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί που αξιοποιούνται για να χτυπήσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα.

    Όσο οι εργάτες κάνουν υπόθεση τους το σύνθημα “ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ, ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ” κονταίνει το μπόι τους, λιγοστεύει ο χρόνος τους, έρχεται πιο κοντά η υπόθεση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, έρχεται πιο κοντά η ώρα που η εργατική τάξη θα κάνει η ίδια το κουμάντο στον πλούτο που παράγει, κάνοντας δικά της, λαϊκή ιδιοκτησία τα μέσα παραγωγής.

    Γραμματεία Ιωαννίνων του ΠΑΜΕ

  52. Γρηγόρης 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:07 μμ #

    @Αθλιος 48

    Μάλλον εγώ παρεξήγησα την εικόνα.Συμφωνούμε απόλυτα πλέον

  53. kagemusha 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:32 μμ #

    Νομιζω πως γενικα η εικονα γιατι του τι εγινε ειναι υπερπληρης. Δεν νομιζω πως θα προσφερω κατι αν επαναλαβω καποια πραγματα που καποιοι συντροφοι εχουν ηδη πει.
    Μονο να επιβεβαιωσω τον Λαθρα σε αυτο που λεει, καθως και γω εκανα ακριβως το ιδιο. Βολτες πανω, κατω απο το συνταγμα. Γενικα πηγα παντου. Ποτε και κανεις δεν με σταματησε, η περιφρουρηση κραταγε εξω τα οργανωμενα μπλογκ,ΟΧΙ μακρια ομως. Γενικα οποιος ηθελε εμπαινε, οποιος ηθελε εβγαινε. Οποιος λεει το αντιθετο ειναι απλα ψευτης χωρις τιποτα περαιτερω. Αν προσπαθησουμε να το αναλυσουμε εχουμε χασει χρονο απο την ζωη μας. Η αληθεια ειναι μια. Τι να κανουμε τωρα? Δεν υπαρχουν πολλες αληθειες.
    Αποφασισα να αφησω καποιες μερες να περασουν, να σκεφτω καλυτερα τα πραγματα. Αλλα τελικα δεν βρηκα τιποτα καινουργιο. Αυτο που εζησα μου μενει το ιδιο χαραγμενο στο μυαλο. Αυτο που σκεφτηκα εκεινη την στιγμη, σκεφτομαι και τωρα. Τα πραγματα ηταν ξεκαθαρα σαν κρυσταλο. Η προβοκατσια εκανε μπαμ σαν τις μολοτωφ τους. Η διαθεση για νεκρο ηταν εμφανης απο την πρωτη στιγμη που εβλεπες τα προσωπα του καθενα. Δεν ηταν απλα μια αντιπαραθεση που καποια στιγμη κλιμακωθηκε. Ξεκινησαν ολα κορυφωμενα! Εκει που ολα ηρεμα(που λεει ο λογος) ξαφνικα φωνες, βρισιες, τσακωμοι, τραμουκισμοι. Ελεγε κανεις «μα πως, τι, που, ποτε». Ολα ξεκινησαν τοσο γρηγορα, με λιγα λογια σαν να ηταν σχεδιασμενα.
    Εχω την αισθηση οτι τοσο η μαζικοτητα του ΠΑΜΕ την Τεταρτη, οσο και τα ομολογουμενως υψηλα(υψηλοτατα θα ελεγα) ποσοστα στα γκαλοπ, προκαλεσαν τα επεισοδια της Πεμπτης. Θελαν και θελουν γρηγορη απομαζικοποιηση του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ. Νομιζω ο κομπασο καπου εχει δικιο. Το φοιτητικο κινημα δεν εχει στραφει υπερ του ΠΑΜΕ , ομως μεγαλο κομματι εργαζομενων και κυριως ηλικιες 35-50 εχουν σαφως απο φιλικη μεχρι θερμη υποστιριξη στον τροπο που αντεδρασε το ΠΑΜΕ την Πεμπτη.
    Εχουμε μπει σε καινουριες εποχες ειναι σιγουρο, απλως μπηκε η σταμπα του στις 20.
    Χαιρετιζω τον Αθλιο με το συνθημα που ταιριαζει ακριβως στα γεγονοτα και καταχραστηκε απο τον μπαχαλοχωρο Πισω ρουφιανοι Εμπρος συντροφοι!
    Συντροφοι να εχουμε το νου μας. Οι εξελιξεις θα ειναι ραγδαιες

    Υ.Γ.Κατι τελευαταιο σαν παρακληση,επειδη με τρωει καποιες μερες. Ειδα το παρακατω βιντεο. Με τρωει να μου πει καποιος αν ακουω σωστα. Στο 1:11 ακουγεται καποιος απο τους μπαχαλους να λεει:»Στα ιμια ημουν βρε μουνακια» ή με γελουν τα αυτια μου???????

  54. Γιούρι Κακάριν 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:50 μμ #

    @ A8lios

    Τα γεγονότα της Πέμπτης είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς αποτελούν εκδήλωση εσωτερικών αντιφάσεων του κινήματος (χωρίς αυτό να αποκλείει και εξωτερική παρέμβαση). Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός των κειμένων, μαρτυριών, αναλύσεων που έχουν γραφτεί τις τελευταίες 5 ημέρες. Χωρίς φυσικά να συμφωνώ με όλα στον ίδιο βαθμό, αυτό που επιτυγχάνεται μέσα από αυτή την αρθρογραφία είναι η ανάδειξη της συνθετότητας της πραγματικότητας, μέσα από διαφορετικές οπτικές.

    Ωστόσο κάτι που λείπει από την πλειοψηφία των αναλύσεων είναι η αναφορά στο μέλλον. Καλές είναι οι περιγραφές, οι μαρτυρίες και οι ερμηνείες γύρω από ότι συνέβη, όμως το σημαντικότερο ερώτημα που προκύπτει θεωρητικά και πρακτικά είναι τι πρόκειται να συμβεί στην επόμενη διαδήλωση.

    Εδώ τα ερωτήματα για το ΚΚΕ είναι προφανή και μέχρι στιγμής δεν έχω δει απάντηση. Θα επιχειρήσει το ΚΚΕ να επαναλάβει να παραμείνει στο Σύνταγμα (ή όπου τέλως πάντων είναι το κέντρο της διαδήλωσης) ή θα επιστρέψει στην επιλογή της αποχώρησης που ακολουθούσε σε όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσεις (κάτι που θα σήμαινε σαφώς υποχώρηση και, με βάση τα όσα ισχυρίζεται το ΚΚΕ στις ανακοινώσεις του, νίκη του παρακράτους); Με δεδομένη τη δυσκολία αντιμετώπισης των δολοφονικών επιθέσεων που δέχθηκε και την συμπαράσταση που του εκδηλώθηκε από αλλους χώρους της αριστεράς, θα επιδιώξει συνεργασία στο επίπεδο της περιφρούρησης των διαδηλώσεων ή θα συνεχίσει να επιχειρεί την αντιμετώπιση αυτού του κοινού προβλήματος μόνο του; Με ποια ιδεολογικά-πολιτικά μέσα (εκτός από οργανωτικά) θα αντιμετωπίσει τη μαζική στήριξη (που έχει εκφραστεί και στο ίντερνετ και θα ήταν αυτοκτονική εθελοτυφλία να αποδοθεί μόνο στη δράση της ασφάλειας ή την αφέλεια και ανωριμότητα των συγκεκριμένων υποκειμένων) από ένα κομμάτι του κινήματος (κυρίως του αναρχικού χωρου) που εκδηλώθηκε απέναντι στις επιθέσεις εναντίον του ΠΑΜΕ; Που αποδίδει το ΚΚΕ την απέχθεια που εκφράζεται εναντίον του από ένα σημαντικό κομμάτι του κινήματος; Είναι ζήτημα μόνο ταξικής αντιπαλότητας, δράσης παρακρατικών, οπαδικής τύφλωσης ή σχετίζεται και με δικές του ανεπάρκειες και λανθασμένους χειρισμούς;

    Αν έχεις χρόνο θα με ενδιέφεραν οι απαντήσεις σου στα ερωτήματα αυτά.

    Συντροφικά

  55. Κώστας Μίχος 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:59 μμ #

    Ένα δυο απαντησουλες.

    Ο Άθλιος σαν μέλος η στέλεχος του ΚΚΕ έγραψε ένα κείμενο με την οπτική τις ιδιότητας του αυτής. Διαφώνησα κάθετα με την λογική του καταθέτοντας ορισμένες σκέψεις. Για μένα επαναλαμβάνω είναι ένα κείμενο που δεν προσθέτει τίποτα στο πως αντιλαμβάνεται η ηγεσία του ΚΚΕ το εργατικό κίνημα, την διαπάλη στην αριστερά κλπ Είναι ένα κείμενο πλήρως ευθυγραμμισμένο με αυτές τις λογικές. Στο κείμενο του κυριαρχεί η γνώστη σε όλους μας ιδιοκτησιακή αντίληψη, η ταύτιση του κόμματος με το κίνημα, , καθώς και η αυταπάτη ότι με όρους στρατιωτικούς και με τσιτάτα από τον Ζαχαριάδη μπορεί το Κομα να δώσει ένα κάλο μάθημα στους μπάχαλους και να σώσουμε το κίνημα από αυτό τον εσμό. Αυτή είναι με λίγα λόγια η όλη λογική του κειμένου που φυσικά έχει και κάποιας σωστές πλευρές όπως η κριτική για την νεολαία και το πως προσεγγίζει το κίνημα. Όμως δεν θα επανέλθω είναι φανερό ότι ενοχλήθηκε σφοδρα από την κριτική και μας παρέπεμψε να πάμε να τα πούμε κάπου αλλού.
    Μαριορι
    Δεν πρόκειται περί κκεεδολογιας φυσικά και το καταλαβαίνεις. Ότι άλλαξε η πολιτική τακτική του κκε αυτό είναι μια πραγματικότητα. Κατά τν γνώμη μου άλλαξε προς το καλύτερο, τόσο στα ζητήματα τα ανατροπής της κυβέρνησης στο θέμα του ευρωζώνης κλπ. Η εκτίμηση μου λοιπόν είναι ότι αυτές οι αλλαγές έγιναν κατόπιν πιέσεων του κόσμου του ΚΚΕ, του κόσμου που είναι στο κίνημα στις γειτονίες κλπ. δεν είναι για σένα ένα καινούργιο στοιχείο ότι έστω και με περιφρούρηση, αλυσίδες ΚΛΠ υπήρξε κοινή διαδήλωση? Αυτό πρέπει να το πει κάποιος παπΟυλιας? Αλλά και το γεγονός ότι είδες απόψεις που πλησίαζαν με την δική σου άποψη όπως αυτές καταγράφηκαν στις ανακοινώσεις αλλά και σε άρθρα δεν είναι ένα Καινούργιο στοιχείο για μια άλλη Αγωνιστικό ταξική συνεννόηση για κοινή δράση και αγώνες? Αυτό κατά ην άγνωμη μου το κλίμα η ηγεσία του ΚΚΕ δεν το θέλει. Επιμένει στους γνωστούς διαχωρισμούς αλλά από την άλλη δεν μπορεί να μην πάρει υπόψη της και αυτό το κλίμα που περιέγραψα. Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και το κείμενο του άθλιου.
    Υ
    Δυο μέρες πριν την απεργία, αν θυμάμαι καλά σε ερώτηση που έκανα αν θα αφήσουν τους βουλευτές να περάσουν πήρα την απάντηση ότι θα τους αφήσουν. Τότε είπα ‘μα τότε δεν πρόκειται για περικύκλωση αλλά για περιφρούρηση των βουλευτών» και το εννοούσα φυσικά. Γιατί όταν λέμε για περικύκλωση εννοούμε ότι δεν μπαίνει ούτε βγαίνει κανένας. Αν δεν γινόταν αυτό τότε γιατί το ονοματίζεις περικύκλωση και δεν το λες συγκέντρωση όπως και έγινε τελικά προς τι λοιπόν η πρόταση για περικύκλωση. Αυτό από τότε μέχρι την πέμπτη που τελικά δεν έγινε καμιά περικύκλωση αλλά μια συγκέντρωση που το ΠΑΜΕ όπως είπα είχε όλο το δικαίωμα να περιφρουρήσει, έχει μεγάλη διαφορά. Εκεί λοιπόν ήρθα σε αντιπαράθεση με την λογική που έλεγε ότι το ΚΚΕ περιφρουρούσε την βουλή από τους «οργισμένους εργάτες». Νομίζω ότι έγινε κατανοητό.
    Τέλος παραθέτω ένα κείμενο που μου στάλθηκε του Δ ΠΑΤΕΛΗ καθηγητή στο πανεπιστήμιο Κρήτης που με εκφράζει σε μεγάλο βαθμό.

    Υ.Γ προς διάφορα μόγγολα. Αυτό τα κείμενο δεν είναι δικό μου όπως δεν ήταν δικό μου και το κείμενο που παρέθεσα του Άρη Χατζηστεφανου που κάπου έκανε αναφορά σε ΚΝΑΤ. Βέβαια το μογγολο δεν μπήκε καν στον κοπο να διαβάσει παρακάτω . Πρωτου ΛΟΙΠΟΝ αρχίσει να γρυλίζει θα τον συμβούλευα να βγάλει το γράσο από τα μάτια μπας και διαβάσει και τίποτα χρήσιμο.
    Αγαπητοί/ές σ.σ.,
    συμπληρωματικά στα όσα έχουν προηγηθεί, θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα προβληματισμό.
    Τα γεγονότα της Πέμπτης, έδιναν την αίσθηση ότι κάποιοι από επάνω, σαν μαργιονετοπαίκτες, κινούσαν τα νήματα των αμοιβαίων αγκυλώσεων και των εξαρτημενων αντανακλαστικών (του παρελθόντος) συνιστωσών του ετερόκλητου πλήθους (την πρώτη φορά που έστω άγαρμπα βρέθηκαν όλες μαζί), ώστε αυτό, όχι μόνο να μη μπορεί να βρει το βηματισμό του σε μια μετωπική συγκρότηση, αλλά να επιδίδεται σε ανέξοδη για το σύστημα (χωρίς ουσιαστική ανάμειξη των δυνάμεων καταστολής του) αυτοδιάλυση με αλληλοκανιβαλισμό, ευάλωτο σε κάθε προβοκάτσια δολοφονικού χαρακτήρα.
    Το διαίρει και βασίλευε σε όλο το μεγαλείο του!
    Ας μη γελιόμαστε: δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με τους ανεγκέφαλους μεταλλαγμένους πολιτικούς υπαλλήλους της χώρας, αλλά με επιτελεία του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού άξονα, με τεράστια εμπειρία και επιστημονική τεχνογνωσία στη χειραγώγηση κατακτημένων και ανυπότακτων λαών, που βλέπουν το λαό σήμερα σαν πειραματόζωο και τη χώρα σαν πεδίο δοκιμών για αυτά που θα επιβάλλουν γενικευμένα στον πλανήτη.
    Μη τους κάνουμε τη χάρη να συντελέσουμε σε συνέχεια αυτών των ολέθριων για το ανερχόμενο κίνημα χειρισμών.
    Τα διδάγματα και τα καθήκοντα για το κίνημα είναι τεράστια, και αφορούν την ανάγκη να διεμβολίσουμε με θετικά προτάγματα το λαό, όχι διχαστικά αλλά συνθετικά, όχι προτάσσοντας το τι δεν κάνει ή το τι κάνει λάθος η κάθε συνιστώσα, αλλά το τι επιτάσσει η συγκυρία ως ασθενής κρίκος παρέμβασης, ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων.
    Χρησιμοποιώ την έννοια του ασθενούς κρίκου με το δεύτερο λενινιστικό της νόημα: αυτό της διάκρισης και ανάδειξης εκείνου του προβλήματος, εκείνων των αναγκών (αιτημάτων, διεκδικήσεων) που θα επιτρέψουν να ξετυλίξει το κουβάρι του πλέγματος των εσωτερικών και εξωτερικών συστημικών αντιφάσεων, αλλάζοντας άρδην το συσχετισμό υπέρ της επαναστατικής προοπτικής.
    Όχι εντός του περιχαρακωμένου κόσμου της αριστεράς, αλλά στο σύνολο της κοινωνίας, με απεμπλοκή συνειδήσεων και ανθρώπων από τη «σιωπηλά πλειοψηφία», από την κυρίαρχη ιδεολογία και τα καθεστωτικα κόμματα, από την υπακοή και την υποταγή, αλλά και από την πεπατημένη και τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό όλων των νομοτελώς αλλοιωμένων και σε ποικίλους βαθμούς ενσωματωμένων μορφωμάτων της αριστεράς (που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και σε ποικίλους βαθμούς φέρουν το στίγμα ιστορικών αγώνων του παρελθόντος).
    Μιας αριστεράς, που εκ των πραγμάτων, λόγω συγκυρίας, επί δεκαετίες ειρηνικής λειτουργίας του συστήματος, ανέπτυξε νομοτελώς μονομερείς δεξιότητες και στερεότυπα αναγκαστικής περιχαράκωσης και διατήρησης μελών-οπαδών γύρω από παγιωμένα σύμβολα και ρητορικές, με μικρες ή μεγάλες γραφειοκρατίες, με έντονα στοιχεία αμοιβαίων ετεροπροσδιορισμών (βάσει υπαρκτών ή/και φανταστικών διαφορών), αναλισκόμενη σε αυτό που της παρείχε ως θέση και ρόλο το σύστημα: στη διαχείριση της δυσαρέσκειας του κόσμου. Μιας αριστεράς που με την αυτοαναφορικότητα των συνιστωσών της («εμείς οι μόνοι συνεπείς») δυσκολεύεται ή αδυνατεί να ωσμωθεί με το λαό και να λειτουργήσει καταλυτικά στη ριζοσπαστικοποίησή του, σε μια μοναδική κρισιακή συγκυρία.
    Απαιτείται ένας μετωπικός πόλος έλξης, που θα συνεισφέρει στην αυτοοργάνωση και στην περιφρούρηση όλου του κινήματος που θα γιγαντώνεται αν ξεπεράσει τα σύνδρομα της ήττας και της αναποτελεσματικότητας.
    Συναγωνιστικά
    Δημήτρης Πατέλης

  56. Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:30 μμ #

    Αν μερικά μόγγολα ήξεραν να βάζουν συνδέσμους (λινκς) για το βουνό, αντί να κοτσάρουν με αντιγραφή-επικόλληση τα κατεβατά που φτάνουν στο ηλεκτρονικό τους ταχυδρομείο (μέιλ).. ή έκλειναν έστω σε εισαγωγικά τα λόγια άλλων που παραθέτουν

    η ζωή εδώ στη λδ μογγολίας θα ήταν πολύ πιο ευχάριστη για τους υπηκόους της

    Δεν ξέρω αν η οπτική του πάτ-μαν για τα γεγονότα της πέμπτης συμπυκνώνεται στην παραπάνω ανάλυση περί διαίρει και βασίλευε στις συνιστώσες του κινήματος (όπου αν καταλαβαίνω καλά συμπεριλαμβάνει και τα «παιδιά»), ή αν είναι ένα μόνο απόσπασμα, που δεν την αποτυπώνει πλήρως. Αν ισχύει το πρώτο είναι θλιβερή αυτή η… χαώδης περί του όλου αντίληψη που είναι ανίκανη να ξεχωρίσει το βασικό και να πάρει θέση επ’ αυτού. Κι όσο γι’ αυτό το ‘εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς’ θα ‘ταν καλό να μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, λέω εγώ..

    Υγ: παφίλης και μπογιό τώρα μαζί στο άλτερ. Μαζί κι ο δελαστίκ. Θα καούν τα βίντεο..

  57. Κώστας Μίχος 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:28 μμ #

    Κυτα «απολιθωμα», Δεν νομίζω να έχει αναρτηθεί πουθενά σε λινκ. Αν το βρεις πουθενά στείλτo μου και εμένα. Προφανώς τα σύνορα της Μογγολίας περικλείουν και τους βιαστικούς ξερόλες.

    Τώρα εξαρτάται τι πιστεύει ο καθένας σαν κύριο. Είναι αυθαίρετη η ερμηνεία σου, πιστεύω ότι δεν εννοεί και τους μπάχαλους, αυτό είναι όλο το κείμενο δεν έχει άλλο.

    Τώρα οταν γραφεις «παραθέτω ένα κείμενο του Άρη Χατζηστεφανου» και ξεχνάς να βάλεις αποσιωπητικά αυτό δεν δικαιολογεί ότι ο άλλος ως χάνος νομίζει ότι είναι δικά σου λόγια. Αλλά για τον συγκεκριμένο και αποσιωπητικά να είχα βάλει πάλι δεν θα τα πρόσεχε ούτε θα διάβαζε παρακάτω για να καταλάβει το πραγματικό νόημα του κειμένου. Είδε «ΚΝΑΤ» και έβγαλε συμπέρασμα. Άστο τώρα μην το κάνεις χειρότερο.

    Και ένα τελευταίο. Εσύ τι ξέρεις για τον Μαλάμη? Καλό το κειμενάκι σου φυσικά διαφωνώ σε πολλα αλλά το διακρίνει η επαφη με την πραγματικοτητα εχει λαικοτητα και δεν ειναι εξυπνακιστικο, τουλαχιστον βλεπεις την πραγματικοτητα με ορους κινηματος και οχι μηχανησμων, εστω και με στρεβλωσεις.σε καποια σημεια.

    Επειδη μου αρεσε το ποσταρω γιατι σαφως αξιζει να διαβαστει αλλα και για να αποδειξω οτι ξερω να ανεβαζω λινκ.

    http://www.sfyrodrepano.blogspot.com/

  58. Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:30 μμ #

    Ο πατέλης μάλλον το ‘γραψε και το προώθησε στη λίστα του ομίλου, οπότε δε θα μπορούσες να βάλεις τον σύνδεσμο από εκεί. Κάτι που δεν ισχύει όμως για το κείμενο του χατζηστεφάνου και για το 90% από τα άλλα κείμενα που βάζεις εδώ μέσα.
    Η ερμηνεία μου ότι τους περιλαμβάνει προέρχεται από την πρώτη παράγραφο, όπου μιλάει για αμοιβαίες αγκυλώσεις και αλληλο-κανιβαλισμό. Μακάρι εγώ να κάνω λάθος, αλλά δε μου προκύπτει.

    Τα αποσιωπητικά είναι οι τελίτσες… Αν τα βάλεις σε μία πρόταση πολύς κόσμος θα νομίσει ότι υπάρχει υπονοούμενο, αλλά θα το πιάσεις μόνο εσύ. Τα εισαγωγικά είναι «αυτά». Και στο word μπαίνουν «έτσι».
    Ο σύνδεσμος που έβαλες είναι για το μπλογκ γενικά. Όταν γράψω άλλο κείμενο, δε θα εμφανίζεται αυτό που θες πρώτο. Αν θες να βάλεις σύνδεσμο για συγκεκριμένο κείμενο, πατάς πάνω στον τίτλο του κι αντιγράφεις τη διεύθυνση που θα σου βγάλει: http://sfyrodrepano.blogspot.com/2011/10/blog-post_21.html

    Το τεστ ξερόλα για το μαλάμη, άλλη φορά. Αυτό που έχω ακούσει, αλλά δεν το ‘χω διασταυρώσει, είναι ότι έφυγε στις διασπάσεις, με τους αναθεωρητές. Όποιος ξέρει, ας το επιβεβαιώσει -ή το αντίστροφο.

    Στο άλτερ ο δελαστίκ είπε ότι υπάρχουν τρεις λύσεις για το χρέος, από τις οποίες οι δύο δεν είναι καν επαναστατικές. Την τρίτη δεν μας την είπε ποτέ, μπορεί και να μην πρόλαβε.
    Ο μπογιό το έφτασε ως την ανάλυση της λαϊκής εξουσίας κι έκλεισε στο τέλος με βελουχιώτη, περί πατριωτισμού, από το λόγο της λαμίας. Ο παφίλης τα είπε εξίσου καλά, αλλά δεν τον άφησαν να μιλήσει πολλή ώρα. Περιμένουμε τα βίντεο από το βαθύ κόκκινο.

  59. salot sor 24 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:08 μμ #

    @a.gerogiannis
    Οχι «ραντεβου στα γουναραδικα» συντροφε-η φραση σημαινει ουσιαστικα χαμενοι απο χερι- ενω το κινημα πρεπει να ετοιμαζεται για την «εφοδο στον ουρανο»

  60. LIVORNO 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:22 πμ #

    Μπογιόπουλος από Βαθύ Κόκκινο

    http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/10/2410.html

    Για Πατέλη και λοιπούς που κρατάνε «ίσες αποστάσεις»
    Όλη η ουσία των απόψεών τους είναι ότι το Μαύρο Μπλοκ κατατάσσεται στις δυνάμεις του «κινήματος». Πέρα από το προφανές, ότι περιλαμβάνεται στο «κίνημα» ένας χώρος διάτρητος από τους μηχανισμούς του αντιπάλου, παραλείπεται και το άλλο: ότι πρόκειται για έναν πολιτικό χώρο κατεξοχήν αντικινηματικό. Δεν συμμετέχει στα εργατικά συνδικάτα και στις διαδικασίες του, δεν συμμετέχει στους φοιτητικούς συλλόγους (παρά μόνο όταν πρόκειται να τραμπουκίσει Κνίτες), δεν συμμετέχει στο αναπτυσσόμενο μαθητικό κίνημα. Γενικότερα τρέφει ένα βαθύ μίσος για τον καθημερινό άνθρωπο της δουλειάς (τον οποίον περιλούζουν με ένα σωρο υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς), ένα μίσος που εκδηλώθηκε ως πραγματικό ταξικό μίσος τόσο στις 19 (επίθεση στο μπλοκ της ΔΟΕ ή της ΟΛΜΕ δεν ειμαι σίγουρος)όσο και στις 20/10 με την ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ επίθεση στην εργατική διαδήλωση του ΠΑΜΕ. Επομένως, οι «αναλυτές» που υιοθετούν μια τέτοια «μεσοβέζικη» στάση και μάλιστα παριστάνοντας τους μαρξιστές, παίρνουν οριστικό διαζύγιο με το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Δεν πειράζει όμως μπορούν άνετα να κάνουν την «επανάσταση» με τους πράκτορες, τους ασφαλίτες, τους ανεγκέφαλους αναρχικούς και τα πρεζόνια που όλοι μαζί απαρτίζουν το Black Block.

    Αφιερωμένο σε όλους αυτούς το παρακάτω άρθρο του Βήματος. Για τους συντρόφους συνίσταται η παρουσία κουβά για τον εμετό που θα τους προκαλέσει το εν λόγω άρθρο.

    http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=426609&h1=true

  61. κομμαντο λαϊκομετωπικής εντροπιας 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:57 πμ #

    Ο Μπογιο είπε πως η λαϊκή κυβέρνηση θα είναι άμεσα ανακλητή απ’το λαό.
    Και ότι θα υπάρξει πλήρης ελευθερία του τύπου όπως υπήρχε στη σοβιετική ένωση επί Λένιν.

    -όπως θα έλεγε κι ο σπύρος παπαδόπουλος- Τί έγινε ρε παιδιά?????!!!!!

  62. RED LΑBEL 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:53 πμ #

    πολλά θα δεις από το ΚΚΕ τον τελευταίο καιρό που δεν τα θέλεις κ δεν τα περιμένεις.
    προς το παρόν καταθέτω αυτό

    http://kke4ever.blogspot.com/2011/10/blog-post_8071.html

  63. gogos 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:59 πμ #

    Πολυ καλο το κειμενο σου για αλλη μια φορα.

    Προσωπικα μου εμεινε η σκηνη ενω υποχωρουσαμε ωστε να δημιουργηθει μπροστα το απαραιτητο κενο για μαρμαρα που πεταγονταν , υπηρχαν ανθρωποι διπλα μας, που απο την αντιδραση τους φαινοταν οτι ειναι η πρωτη τους φορα σε διαδηλωση, με το ΠΑΜΕ εστω, οι οποιοι νομιζοντας οτι φευγουμε φωναζαν «οχι ρε παιδια μην παμε πουθενα, εδω να μεινουμε, δε θα τους περασει» δειχνοντας αν θελετε και τις διαθεσεις αυτου του κοσμου.

    Μαζι μου ειχα φιλο που δεν ειχε κατεβει ποτε αλλοτε στο δρομο και για κανενα λογο. Ανεργος δυο χρονια και καταχρεωμενος. Οχι μονο δε φοβηθηκε, περα απο ενα πρωτο σαστισμα, αλλα μου λεει καποια στιγμη «ρε φιλε εδω ειναι η δυναμη, εδω καταλαβαινω οτι δεν ειμαι μονος μου…». Αν αυτο δε σου δινει δυναμη τοτε τι αλλο;

    Με οσους μιλησα αυτες τις μερες, και δεν ηταν λιγοι (γνωστοι μου, ασχετοι με το Κομμα, με επαιρναν τηλεφωνο το πρωι της Παρασκευης να μιλησουμε), αυτο που εχω σαν ξεκαθαρη εκονα ειναι η επικροτηση προς το ΠΑΜΕ για τον τροπο που περιφρουρει τις κινητοποιησεις του. Κατι παραπανω, βλεπουν πιο καθαρα την αναγκη του οργανωμενου αγωνα, σε ολα τα επιπεδα και στην περιφρουρηση του.

    Γι αυτο πιστευω οτι η εικονα που μπορει να εχουν οι συντροφοι απο τις σχολες δεν αντικατοπτριζει αυτο που συμβαινει σημερα στο λαο.

  64. gogos 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:18 πμ #

    Παρα τις «θετικες» ανακοινωσεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ καταψηφισαν το ψηφισμα του ΠΑΜΕ εκπαιδευτικων για τη δολοφονικη επιθεση της Πεμπτης. Μαζι τους κι ο ΣΥΡΙΖΑ, αρνουμενοι να καταγγειλουν τον προβοκατορικο ρολο της κουκουλας. Βγαλτε συμπερασμα…

    http://www.edupame.gr/content/%CE%A8%CE%97%CE%A6%CE%99%CE%A3%CE%9C%CE%91-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%A3-%CE%A4%CE%91-%CE%94%CE%A3-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%A4%CE%99%CE%A3-%CE%93%CE%A3-%CE%A4%CE%A9%CE%9D-%CE%95%CE%9B%CE%9C%CE%95-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%A4%CE%A9%CE%9D-%CE%A3%CE%A5%CE%9B%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%A9%CE%9D-%CE%93%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%97-%CE%94%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%A6%CE%9F%CE%9D%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%95%CE%A0%CE%99%CE%98%CE%95%CE%A3%CE%97-%CE%95%CE%9D%CE%91%CE%9D%CE%A4%CE%99%CE%9F%CE%9D-%CE%A4#attachments

  65. gogos 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:30 πμ #

    Το γελειο του πραγματος. Γνωστη μουρη των παρεμβασεων που εως προσφατα εβγαινε στις συνελευσεις και (στο πνευμα της πλατειας προφανως) μιλαγε για την αναγκη του ακομματιστου προχτες σε συνελευση διαβασε την ανακοινωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καταδικαζε την επιθεση. Στην προκειμενη βλεπετε οι παρεμβασεις ειχαν αλλη αποψη… οποτε η κομματικη ανακοινωση θα ειχε καλυτερη αποδοχη.
    Οπορτουνισμος ολκης.

  66. Αναυδος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:26 πμ #

    Τα γεγονότα της Πέμπτης αποκαλυπτουν και μια άλλη διάσταση που οι πιο πολλοι τη γνωρίζουμε αλλά δυσκολευόμαστε να την πουμε ανοκτά. Με πολύ κόσμο που σήμερα αυτοπροσδιορίζεται αριστερός αντιεξουσιαστής, αντικαπιταλιστής είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας χωρίζουν από αυτά που μας ενώνουν.

    Μπροστά σε ένα γεγονός, δολοφονική επίθεση στο ΠΑΜΕ , ελάχιστες οργανώσεις πηραν καθαρή στάση υπερ του ΠΑΜΕ (Ανταρσυα και Αριστερό ρεύμα ΣΥΝ). Οι υπόλοιπες ειτε πηραν ανοικτα θέση υπερ των αναρχοφασιστών ή διάλεξαν τη μέση λυση και με τον φονιά και με το θυμα που στην ουσία δικαιολογούν το φόνο (ΚΟΕ, ΕΕΚ, Μετωπο, Συν/Συριζα. ΚΚΕ –μλ. ΑΚ κλπ). Ακόμη και τον φόνο τον διαβάζουν διαφορετικά από ότι οι κομμουνιστές πόσο μάλλον το χρέος την επίθεση στα εργατικά δικαιώματα κλπ . Αρκετοί μάλιστα από αυτούς έχουν αποδεχτει τους αναρχοφασίστες σαν οργανικό μέρος του κινήματος με διάφορες θεωρίες περί λουμπεν προλεταριατου κλπ . Λιγο πολύ μας λένε θάψτε το νεκρό σας ξεχαστε τους τραυματίες σας βγάλτε το σκασμό καντε ότι σας λέμε στο δρόμο και στα συνδικάτα και όλοι μαζί ενάντια στην τρόικα την κυβέρνηση κλπ.

    Με μία ταξική ματιά βλέπουμε ότι οι μικροαστοί μας χρειάζονται σαν κομπάρσους στη δική τους μάχη ενάντια στο κράτος που τους ξεκοψε το παντεσπάνι και το κεφάλιο που τους πιέζει. Η εργατική τάξη όμ,ως δεν έχει τίποτε απολύτως να κερδίσει συμμαχόντας με αυτόν τον εσμό παρά πάλι τις αλυσίδες της

    Η δολοφονική επίθεση και η σταση του καθενός απλως έριξε τις μάσκες Η εργατική τάξη και η πρωτοπορία της θα διαπράξει μέγιστο σφάλμα αν κάνει το λάθος να δει όλους αυτούς (σε οργανωμένο επίπεδο) σαν συμμάχους. Ολοι αυτοί έβαλαν πλάτη στον σημιτικό εκσυγχρονισμό στην αφαίρεση των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης στην μέχρι εξόντωσης εκμετάλευση των μεταναστών με αντάλαγμα ένα επίδομα, μια επιδότηση ή ένα νοικι στο ημιυπόγειο στην Κυψέλη κλπ. Σήμερα επιτιθονται πολύ σωστά στη Βουλή και όχι στο κεφάλαιο (γιατί η συντριπτική τους πλειοψηφεία δεν είναι εργάτες) ζητώντας από τους διαχειριστές μια άλλη διαχείρηση και όχι απαλλοτριωση των απαλλοτριωτών.

    Η συμμαχία συνεπώς μπορεί να γίνει μόνο γύρω από την εργατική τάξη και την πρωτοπορία της. Ολα τ’ άλλα είναι για να διατηρήσει η αστική τάξη την εξουσία

  67. RED LΑBEL 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:25 πμ #

  68. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:30 πμ #

    Ρητή και ξεκάθαρη καταδίκη χωρίς συμψηφισμούς, της δολοφονικής επίθεσης των αναρχικών εναντίον του μπλοκ του ΠΑΜΕ. Αυτή είναι η αντίληψη των ανακοινώσεων που εξέδωσαν ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

    Απο κει και πέρα:

    1. Η Αναρχία έχει μια σαφή ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κίνημα. α. Θεωρεί κίνημα ό,τι αυτή επηρεάζει! Ολα τα άλλα είναι ξεπουλημένα μαζί με την εργατική τάξη. β. Απορρίπτει οποιοδήποτε κεντρικό πολιτικό σχέδιο σαν «γραφειοκρατικό». γ. Ο περισσότερος κόσμος -ειδικά η πιτσιρικαρία- που εντάσσεται σε αυτήν δενέχει σχέση με οποιαδήποτε μορφή του οργανωμένου κινλήματος, ουτε καν τους ίδιους κώδικες. Μάλιστα ένα μεγάλο κόμματι αυτής, περιφρονεί οποιαδήποτε κινηματική διαδικασία δεν ελλέγχει!

    Αυτή η συνολική αντίληψη, καθιστά ένα μεγάλο κομμάτι της Αναρχίας και με ευθύνη της ίδιας, εχθρό του οργσνωμένου εργατολαϊκού κινήματος. Οι ασφαλίτες σαφώς και αποτελούν μια ασήμαντη μειοψηφία σε αυτόν τον χώρο κατά τη γνώμη μου, όμως είναι η συνολική αντίληψη αυτού του χώρου που τους αφήνει και παίζουν μπάλα ανενόχλητοι.

    2. Οι ευθύνες του ΚΚΕ είναι υπαρκτές και είναι άλλης ποιότητας. α. Είναι άμεση ανάγκη η ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς την οποία παλεύει εδώ κα ι1 χρόνο και βάλε το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ. είναι επιτακτι΄κη ανάγκη να σταματήσει ο ενδοαριστερός εμφύλιος -άλλο πράγμα η ιδεολογικοπολιτκή αντιπαράθεση βάσει αρχών- που καλλιεργήθηκε με κυριαρχη ευθύνη του ΚΚΕ. β. Το κίνημα είναι κατά πολύ πλατύτερο, μαζικότερο και πολύμορφο από τις κομματικές συσπειρώσεις του ΚΚΕ. Οπότε είναι λάθος που ταυτίζει το ΚΚΕ το κίνημα με τις συσπειρώσεις αυτές (ΠΑΜΕ/ΠΑΣΥ/ΜΑΣ).

    Τέλος, να συμπληρώσω πως κατά τη γνώμη μου, η ανατρεπτική κοινή δράση της Αριστεράς πρέπει να γίνει βάσει των στόχων που εδώ και 1 χρόνο και βάλε παλέυε και παλεύει σταθερά το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (παύση πληρωμών/διαγραφή του χρέους, ανατροπή της κυβέρνησης από το κίνημα του λαού, ρήξη με την ΕΕ και έξοδος από ΟΝΕ/ευρώ, κλπ) και που με ικανοποίηση βλέπουμε την αποδοχή τους το τελευταίο διάστημα από το ΚΚΕ!!

    Επίσης με ικανοποίηση βλέπω και γώ, το να βγαίνει ο Μπογιό στην TV και να λέει για τη νελευθερία λόγου και έκφρασης στην εργατική εξουσία/δημοκρατία (με πολυκομματισμό ως απαράβατο έμπρακτο όρο για την υλοποίηση τηςελεύθερης έκφρασης λόγου), μια θέση πάγια του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μια θέση για τη νοποία έδωσα μάχες και εδώ μέσα με συντρόφους του ΚΚΕ που διαφωνούσαν κάθετα!

  69. Ναντιέζντα 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:11 μμ #

    Θα καταθεσω κ εγω την εμπειρια μου για τις 20/10 επειδη με πνιγουν ολα αυτα που λεγονται κ γραφονται για μας.

    Απο τις 9 μεχρι τις 11 το πρωι περιφερομουν χαλαρα με τον καφε στο χερι στο πανω μερος της πλατειας συνταγματος παρεα με αλλα 4 ατομα χωρις να μας εμποδισει κανενας και καμια περιφρουρηση. Τα πανο της νεολαια συν (νομιζω της ανταρσυας) με το λιγοστο κοσμο που τα συνοδευε παρεμεναν στη θεση τους χωρις να τα παρενοχλει κανει απτη μερια της οθωνος. Υπηρξέ μια σειρα απο ατομα της περιφρουρησης μπροστα στα πανω αυτα αλλα χωρις να εμποδιζετε ουσιαστικα η διελευση κανενος. Η παραμονη τους εκει ειχε κυριως συμβολικο ρολο για να καλυψουν την ανεπαρκεια της νεολαια συν να περιφρουρησει το μπλοκ της κ να μην σκεφτουν οποιοιδηποτε παρεισακτοι να κανουν ντου απο εκει. και οχι τοσο να εμποδισουν διαδηλωτες του συριζα να βρισκονται στο χωρο.
    Απο τις 11 και μετα πυκνωσε αρκετα ο κοσμος οχι μονο απο ΠΑΜιτες αλλα και ασχετο κοσμο που κατεβηκε για τη συγκεντρωση. Κανενας δεν απωθηθηκε ή εμποδιστηκε. Χαρακτηριστικα , καθομουν διπλα στο πανο του τομεα υγειας του ΠΑΜΕ κ μου μοιρασανε προκυρηξη αλλης οργανωσης! Υπηρξαν καποιοι καλοθελητες που πιανανε κουβεντα στα παιδια της περιφρουρησης για να τα «νουθετησουν», να πουν τα δικα τους με αρκετη δοση ειρωνιας και προκαταληψης και να τα «σωσουν» απο τα νυχια του κακου κκε αλλα ως εκει..εντονες συζητησεις υπηρχαν παντου αλλα νομιζω οτι ειναι θεμιτη οποιαδηποτε πολιτικη ζυμωση και διαλογος μεταξυ των χωρων της αριστερας.
    Κατα τις 1 ειχα απλωσει ψαθα και καθισαμε στην κατω στην ασφαλτο παρεα με εναν φιλο στη διασταυρωση της γωνιας της μεγαλης βρετανιας. Ανοιξαμε τον ριζο μας, φαγαμε το κολατσιο μας και βαλαμε ραδιο προσπαθωντας να ακουσουμε ελληνοφρενεια. Κατσαμε εκει κανα μισαωρο αλλα ττελικα σηκωθηκαμε γιατι η μυρωδια του χημικου απο την προηγουμενη μερα ηταν ενοχλητικη. Εκεινη την ωρα παρακολουθησαμε κ τους πρωτους διαπληκτισμους με την περιφρουρηση του παμε και των μπλοκ της γσεε αδεδυ.
    Αποφασισαμε να παμε βολτα στο κατω μερος της πλατειας που αρκετος κοσμος ειχε αραξει χαλαρα κατω απτα δεντρακια του συνταγματος –χωρις συγκρουσιακες προθεσεις προφανως. Καναμε τον κυκλο της πλατειας, περασαμε απο την αρχη της ερμου και εκει συναντηθηκαμε με μια «παρεα» κουκουλοφορων που εκεινη την ωρα ετοιμαζαν τα συνεργα τους. Ενιωσα οτι επρεπε να γυρισω στο μπλοκ μου. Το γελοιο της υποθεσης ηταν οτι τα παλικαρια φορεσανε τις κουκουλες τους διπλα σε διμοιριες των ματ που ηταν χαλαρα στημενες σε διπλανους δρομους και ειχαν οπτικη επαφη μαζι τους. Τυχαιο? Δεν νομιζω…
    Με το που επιστρεψαμε αρχισαν τα επεισοδια. Αμεση επαφη δεν ειχα με την συγκρουση παρολο που ημουν στα μπροστινα μπλοκ διπλα στο ασπρο βανακι στη γωνια της πανεπιστημιου. Νομιζα στην αρχη οτι μας την επεσαν οι ματατζηδες γιατι ακουσα τις κροτου λαμψης. Που να ηξερα οτι τα φρικια ειχαν τετοιο εξοπλισμο…συντομα καταλαβα τι γινοταν καθως βρεθηκα κατω απο βροχη απο πετρες που επεφταν στο κεφαλι μας. μια κοπελα, 2 μετρα πιο μπροστα απο μενα, εφαγε ενα μαρμαρο κατακεφαλα. Ποταμι το αιμα και η κοπελα σε ημιλιποθυμη κατασταση. Προσπαθησα να ταμποναρω την πληγη με χαρτομαντηλο αλλα το σκισιμο ηταν βαθυ. Ο φιλο της την μετεφερε αγκαλια προς το μετρο.ισως να ηταν κ η ιδια κοπελα που αναφερεται ο αθλιος. Απτα μεγαφωνα ακουγονταν εκκληση για γιατρο. Πηγα προς το βανακι αλλα και αυτο δεχοταν επιθεση. Δεν προλαβαιναμε τα ατομα που ερχοντουσαν με ανοιγμενα κεφαλια χωρις να μπορουμε να τους δωσουμε ουσιαστικη βοηθεια. Ενας σ/φος κυκλοφορουσε με ενα μπεταντιν και μια γαζα στο χερι τρελαμενος. Πραγματικοι ηρωες οι σ/φοι της περιφρουρησης. Εαν καποιος γνωριζει την ακριβη λιστα των τραυματιων με ειδη κακωσεων και ηλικια ας τη δωσει. Ξερω για πανω απο 50 τραυματιες, καποιοι με κτγ στα χερια κ στα ποδια, καποιοι με ραμματα στο κεφαλι, καποιοι με εγκαυματα σε χερια προσωπο και ποδια.
    Το περιεργο ηταν οτι δεν ενιωσα φοβο. Αλλα πεισμα και οργη. Ισως να με επηρεασε η φωνη απο τα μεγαφωνα που καλουσε να απομονωσουμε απο τις γραμμες μας τους προβοκατορες, να μην υποχωρησουμε, να μην πανικοβληθουμε, να κρατηθουμε αλυσιδες και να παραμεινουμε στις θεσεις μας. ισως να με εμψυχωνε οτι ολοι φωναζαμε δυνατα συνθηματα, οτι δεν ειχαμε σκοπο να φυγουμε απο το συνταγμα, οτι ημασταν ενωμενοι και αποφασισμενοι. Ισως επιτελους εφτασε η ωρα το κινημα να απαντησει δυναμικα καποφασιστικα στον (παρα)κρατικο μηχανισμο κ επρεπε να κρατηθουμε δυνατοι κ ορθιοι σε αυτη τη μαχη.
    Μετακινηθηκαμε συγκροτημενα καποια μετρα πισω, αφηνοντας ελευθερο το πεδιο στα φρικια να κανουν την επιθεση τους στα λουλουδαδικα. Και εκει φανηκε ολο το μεγαλειο της προβοκατσιας. Αντι να εξαπολυσουν επιθεση στη βουλη , τις πετρες κ τις μολοτωφ τις εξφεντονιζαν προς τα εμας, τους διαδηλωτες. Τους ματατζηδες και το μπουρδελο τη βουλη τα ειχαν ξεχασει. Γιαυτους πλεον ο ταξικος εχθρος ημασταν εμεις..
    Μετακινηθηκα προς το πισω μερος της συγκεντρωσης προσπαθωντας να εντοπισω τους γονεις μου που ειχαν κατεβει κ αυτοι στη πορεια παρολα τα προβληματα υγειας που κουβαλανε. Ενιωθαν χρεος να κατεβουν. Εκει βρεθηκα μπροστα σε ενα γελοιο σκηνικο. Η νεολαια συν ηταν κρυμμενη πισω απο το δικο μας μπλοκ. Φυσικα ειχε σχηματιστει περιφρουρηση που καποιους ενοχλουσε. Μια γυναικα μαλιστα φωναζε προκλητικα «γιατι υποχωρησατε ρε? Γιατι δεν μενετε μαζι με τον λαο?Παλι θελετε να την κανετε απτη πλατεια?». Προφανως αυτη ειχε μεινει με την μπαγιατικη προπαγανδα οτι το κκε δεν μενει στη πλ. Συνταγματος..δεν της ειχε σφυριξει ακομα ο πρετεντερης την νεα γραμμη περι «περιφρουρησης» της βουλης ουτε ειχε παρει χαμπαρι τη μαχη που δινοταν μπροστα. Ενας αλλος νεαρος δηλωνε την ενοχληση του για την περιφρουρηση. Βεβαια κ ο ιδιος δεν ειχε τ’αρχ…α να παει μπροστα με το πανο του κ να παραμεινει στη θεση του αλλα το πηρε και στηθηκε απο πισω μας. αυτο μου θυμισε τις ενδοξες μερες του πολυτεχνειου με το γνωστο τσιτατο «πισω απτα παιδια, πισω απτα παιδια»! μια παρεα 3 νεολαιων μεταξυ 16-18 μας βριζανε που δεν καναμε συγκρουση αλλα αυτα τα απαλλασσω λογω βλακειας και αγνοιας.
    Βρεθηκα μπροστα κ σε 2 σκηνικα που 1 γυναικα κ 1 αντρας θελησανε να σπασουν με τσαμπουκα και υβριστικα σχολια την γραμμη της περιφρουρησης κ να μπουν στα μπλοκ. Φυσικα εφαγαν πορτα.
    Ενας σ/φος στη περιφρουρηση επιασε στα πρασα νεαρο που ειχε γεματες τις τσεπες της φορμας του με πετρες κ προσπαθησε να περασει προς τη μερια του αγνωστου στρατιωτη. Ειχεμπει ηδη μεσα στο μπλοκ κ τον πηραν χαμπαρι την τελευταια στιγμη.
    Το πιο σουρεαλιστικο σκηνικο το βιωσα οταν εκτονωθηκε η ενταση κ επιστρεψαμε σταδιακα στις αρχικες θεσεις μας. η περιφρουρηση εξακολουθουσε να παραμενει σταθερη στη θεση της. Καθως σχολιαζαμε με εναν σ/φο τα γεγονοτα σκαει μια γιαγια απροσδιοριστου ηλικιας (στανταρ μαχητρια του δσε) και μας λεει με συνωμοτικο υφος «μπραφο συντροφοι! Επανακαταλαβαμε τις θεσεις μας!». θεα η γιαγια. Μου ηρθε να την φιλησω. Ζουσε ξανα τα δεκεμβριανα!

    Και ενα σχολιο.
    Γενικα αυτες τις μερες προσπαθησα να αποφυγω τις επαφες με φιλους και γνωστους του συριζα και της ανταρσυας. Και με οσους μιλησα ενιωσα απογοητευμενη κ ως ενα βαθμο προδωμενη. Επαψα να τους αποκαλω συναγωνιστες. Δυστυχως αποδειχτηκε οτοι ειμαστε σε απεναντι οχθες. Με στεναχωρει αλλα κυριως με οργιζει η σταση τους κ η ακριτη υιοθετηση της παραπληροφορησης κ της διαστρεβλωσης της αληθειας. Σε εναν πολεμο δεν μπορεις να εισαι αμετοχος ή ακομα χειροτερα να μην παιρνεις ξεκαθαρη θεση. Ή εισαι μαζι μας ή εναντιον μας. μεση γραμμη δεν υπαρχει. Ναι μεν καλη η περιφρουρηση αλλα και η κουκουλα ειναι μερος του κινηματος… Ναι μεν επρεπε να προστατευτεις αλλα κρατα χαλαρη τη περιφρουρηση… Ναι μεν ελα στο συνταγμα αλλα χωρις την κομματικη σου σημαια…Και ειλικρινα λυπαμαι για την πλυση εγκεφαλου που εχει δεχτει ενα –μικρο ευτυχως- τμημα της λεγομενης αριστερας στην Ελλάδα. Διαβασα πολλες απο τις ανακοινωσεις οργανωσεων και ομαδων. Με εξαιρεση αυτη της ανταρσυας ολες οι αλλες ειναι απαραδεκτες. Αλλα και αυτη της ανταρσυας δεν μου αφηνει πολλα περιθωρια ελπιδας. Πρωτον γιατι δεν εκφραζει -οπως φαινεται- τη βαση και δευτερον γιατι κανενας τους δεν θα κρατησει αξιοπρεπη σταση στην πραξη. Και το πολυτεχνειο πλησιαζει…και εκει θα κριθουν ολοι για τη σταση που θα κρατησουν. Ηδη νομιζω αρνηθηκαν να υπογραψουν στην ΔΟΕ ή ΟΛΜΕ κειμενο καταδικης του παρακρατους. Ο εργαζομενος λαος ας τους κρινει και ας τους πεταξει στο καλαθι απορριματων της ιστοριας..

  70. Βαγγέλης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:15 μμ #

    @Βορνούκιος
    Η στάση των ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ακόμα μια απόδειξη ότι οι συμμαχίες δεν γίνονται από τα πάνω σε πολιτικό επίπεδο, αλλά πρώτα διαμορφώνονται στους κοινωνικούς αγώνες. Μην κατηγορείς το ΚΚΕ για ενδοαριστερό εμφύλιο. Κατάλαβε ότι το ΚΚΕ σαν ο κύριος εκφραστής σήμερα της ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, έχει να αντιπαλέψει εκτός από την «αριστερά» και όλους τους άλλους μηχανισμούς του κράτους, κάποιοι από τους οποίους εκφράζονται και μέσα από την «αριστερά».
    Η στάση των ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ (μ-λ) είναι χαρακτηριστική. Είναι «αριστερές» οργανώσεις που πιεζόμενες από την ιδεολογία του συστήματος περί ελευθερίας και ανθρώπινων δικαιωμάτων, νοιώθουν την υποχρέωση να τηρήσουν ίσες αποστάσεις από τους θύτες και τα θύματα μιας επίθεσης, εκφράζοντας έτσι την ίδια την αστική ιδεολογία μέσα στο «αριστερό» κίνημα.
    Κατά τη γνώμη μου, πολύ σοβαρό ολίσθημα έκανε και ο Μπογιόπουλος δηλώνοντας ότι θα υπάρχει πλήρης ελευθερία λόγου στην εργατική εξουσία. Η σωστή θέση είναι πως η πρόθεση είναι να υπάρχει τέτοιου είδους ελευθερία και πολυκομματισμός. Αλλά και πως η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της δεν θα αφήσουν να ανατραπούν οι κατακτήσεις τους μέσα από δόλιες πρακτικές της αστικής τάξης.
    Τι περιμένεις να γίνει όταν κατακτηθεί η λαϊκή εξουσία; Τα φαινόμενα που είδαμε στο Σύνταγμα την Πέμπτη, θα είναι στην καθημερινότητα και μάλιστα, εξαιρετικά πιο μαζικά. Ακόμα και αν υποτεθεί πως θα αποφύγουμε τον εμφύλιο πόλεμο, θα έχουμε καθημερινές συγκρούσεις με άτομα επηρεασμένα από τον αστικό τρόπο σκέψης, που δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει συλλογικότητα, που θεωρούν πως το εγώ τους και οι προσωπικές τους ανάγκες είναι σημαντικότερες από τις ανάγκες των πολλών. Μήπως νομίζεις πως το τέλος της ταξικής πάλης έρχεται με την κατάκτηση της εξουσίας; Μα το δύσκολο είναι να την κρατήσεις και να την διευρύνεις. Μήπως νομίζεις πως τα πρώτα χρόνια θα τρώμε με χρυσά κουτάλια Μα ο μετασχηματισμός της οικονομικής βάσης θα πάρει χρόνο. Και εκείνο το διάστημα δεν θα είναι καθόλου εύκολο. Και θα αρχίσουν οι φωνές:»Καλύτερα περνάγαμε στον καπιταλισμό», «Αυτοί τα τρώνε και σε μας δεν δίνουν τίποτα» και τέτοιου είδους χυδαία προπαγάνδα που σκοπό θα έχει την επιστροφή του καπιταλισμού.
    Η ελευθερία του λόγου είναι υπερτιμημένη στο καπιταλιστικό σύστημα, επειδή ακόμα και ο λόγος αποτελεί εμπόρευμα. Αντίθετα η ελευθερία της εργασίας και πολύ περισσότερο η ελευθερία της επιστροφής στον εργάτη του πλούτου που παράγει, δεν αναφέρονται καν. Θα δούμε λοιπόν. Εξαρτάται. Από το είδος του λόγου. Αν είναι κριτικός απέναντι στην λαϊκή εξουσία και σκοπό έχει να την διευρύνει, θα είναι ελεύθερος. Αν είναι υπέρ της επιστροφής στον καπιταλισμό θα απαγορεύεται γιατί θίγει άλλες ελευθερίες που θα έχουν ήδη κατακτηθεί.

  71. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:30 μμ #

    βαγγέλη, η γνώμη μου είναι η εξής: Για να μετριάσουμε την φυσιολογική αντίδραση του κόσμου για τις δυσκολίες της μετάβασης (φυσιολογική αντίδραση, διότι δυστυχώς η φτώχια, η πείνα, η ανεργία κλπ δεν γνωρίζουν παρά κυρίως την πραγματικότητα τους), θα πρέπει από τώρα να εξηγουμε στον κόσμο, πως και με την πρόταση της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας, θα έχει πολλά προβλήματα (φτώχεια, ανέχεια κλπ). Δεν θα φάει με χρυσά κουτάλια!

    Αυτό πρέπει να το τονίζουμε! Και πρέπει να το δένουμε με την αντίληψη πως θα έχουμε παρα πολλά προβλήματα, όμως θα έχουμε κατακτήσει το κύριο: Θα είμαστε αφέντες -ο λαός με τα δικά του πολυκομματικά όργανα άσκησης εξουσίας «εργατικά συμβούλια και λαϊκές συνελεύσεις»- στην χώρα μας.

    Επίσης η ελευθερία λόγου και έκφρασης κατα τη γνώμη μου έχει ένα και μόνο όριο: Την ρητή απαγόρευση ένοπλης αντιπαράθεσης με την εργατικη εξουσία/δημοκρατία με οποιαδήποτε μορφή της (αντίπαλο στράτευμα, ή αντάρτικο πόλης με τρομοκρατικές επιθέσεις). Τα υπόλοιπα μπορούν να αντιμετωπιστούν με την αντιπαράθεση ιδεών και αντιλήψεων στην παραγωγή και ευρύτερα στην κοινωνία στα πλαίσια της ελευθερίας λόγου και έκφρασης. Και την ελευθερία λόγου και έκφρασης και την έμπρακτη προστασία της εργατικης εξουσίας/δημοκρατίας από τους αντιπάλους της θα τα κατοχυρώνει ένα νέο Συνταγμα.

  72. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:35 μμ #

    Επίσης να πω, πως και το ΚΚΕ μλ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν θέση στο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα είναι και το ηγεμονικό κοινωνικοπολιτκό μπλοκ εξουσίας της εργατικής εξουσίας/δημοκρατίας.

    Είναι μεγάλη αναγκη να ξεκινήσει εκτιμώ άμεσα η συζήτηση για την κοινή δράση βάσει αρχών (και τέτιες περιέγραψα παραπάνω) ανάμεσα σε όλη την Αριστερά. Η συζήτηση και τα αποτελέσματα αυτής θα καθορίσουν ποιος χωρά και ποιός όχι στο μέτωπο!

    Τέλος, εκτιμώ πως η κοινή δράση και τα μέτωπα, χτίζονται ΚΑΙ από τα πάνω ΚΑΙ από τα κάτω!

    Ούτε μόνο από τα πάνω, ούτε φυσικά μόνο από τα κάτω!

    αλλη μια μονομέρεια του ΝΑΡ που είδαμε και πάθαμε να την ξεπεράσουμε, και αυτυχώς!

  73. Βαγγέλης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:39 μμ #

    Βορνούκιε, συγγνώμη, αλλά τα μπλέκεις λίγο. Δεν είναι δυνατόν να καθορίσουμε από τώρα το τι μορφές θα πάρει η ταξική πάλη κατά την εγκαθίδρυση και ισχυροποίηση της λαϊκής εξουσίας. Η ελευθερία του λόγου όχι μόνο δεν θα εμποδίζεται, αλλά θα επιδιώκεται κιόλας στα όργανά της.
    Από εκεί και πέρα, αν π.χ. δεις μια απεργία φορτηγατζήδων (λέμε τώρα ε;) που καλεί σε συμπαράσταση την Αμερική για να διώξει τους εκμεταλλευτές και να ξαναφέρει την ελευθερία και 3-4 εφημερίδες να προπαγανδίζουν το ίδιο τι θα κάνουμε; Θα τα αφήσουμε να υπάρχουν; Γιατί; Στο όνομα της ελευθερίας του λόγου; Μην και τους θίξουμε το δικαίωμα της εκμετάλλευσης; Δεν συμφωνώ.

  74. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:42 μμ #

    Επίσης, χρειάζεται επειγόντως να μπει μια συγκέντρωση/πορεία από ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ, ΠΑΜΕ κλπ, για την καταδίκη της δολοφονίας του Δημήτρη Κοτζαρίδη από την Αστυνομία (πέθανε από τα χημικά που έριξαν τα ΜΑΤ).

    Η μόνη υπέυθυνη είναι η κυβέρνηση και η Αστυνομία.

    Εχουμε ήδη αργήσει να βάλουμε μια τέτια πορεία καταδίκης της κυβερνητικής/κρατικής τρομοκρατίας.

    Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έκαναν την επόμενη κιόλας μέρα!! Πρέπει ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ και το ΠΑΜΕ να βάλουν και αυτοί πορεία με αντικυβερνητικό περιεχόμενο καταδίκης της κυβέρνησης και της Αστυνομίας! Εχουμε αργήσει!

  75. Βαγγέλης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:42 μμ #

    Επίσης το ποιος χωρά και ποιος όχι, είναι επίσης θέμα που θα κριθεί από τα κάτω. Και κρίνεται καθημερινά. Αν π.χ. το ΚΚΕ μλ και ο ΣΥΝ είχαν στείλει 50 άτομα για βοήθεια στην περιφρούρηση του ΠΑΜΕ αυτό δεν πιστεύεις πως θα βοηθούσε την ενότητα; Και τώρα με τη στάση τους δεν την διασπούν;

  76. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:46 μμ #

    Ο Αλλιέντε δεν έπεσε από τους φορτηγατζήδες αλλά από:

    α. Την απόφασή του να μην εξοπλίσει τον λαό,

    β. Από την αποφασή του να διορίσει 10 μέρες πριν το πραξικόπημα αρχηγό του Στρατού ποιόν άραγε;;;; Τον Πινοσέτ (!!!!).

    Με οπλοισμένο λαό και στρατό διό του 1 χρόνο να έκαναν οι φορτηγατζήδες απεργία, δεν θα υπήρχε πρόβλημα.

    Συνεπώς, η ελευθερία λόγου και έκφρασης και ο πολυκομματισμός σε όλα τα επίπεδα είναι ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΟΡΟΣ! Με τον λαό δε, οπλισμένο είναι και ανίκητος!!

  77. Βαγγέλης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:47 μμ #

    Άρα τον εμφύλιο δεν τον γλιτώνουμε. Η ελευθερία του λόγου μας μάρανε τότε….

  78. mariori 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:54 μμ #

    Βουρνούκιε όσο και να μη θέλουμε να το πιστέψουμε,τα χημικά τα πετούσαν οι μπαχαλοι-παρακρατικοι ή ό,τι άλλο. Η κυβέρνηση είναι προφανώς η κύρια υπεύθυνη

  79. λαθραναγνώστης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:10 μμ #

    Ακόμη δεν γεννήθηκε, Γιάννη το βαφτίσαμε!
    Το πόση ελευθερία θα υπάρχει τα πρώτα χρόνια στη λαϊκή εξουσία, θα το κανονίσει η ίδια η κοινωνία και θα εξαρτήθεί από τον τρόπο με τον οποίο θα κατακτηθεί η εξουσία και την αντίδραση που θα προβάλει η αστική τάξη που θα χάνει τα προνόμια και την αρχηγία της κάθε μέρα, όλο και περισσότερο.
    Ένας από τους λόγους για τον οποίο το ΚΚΕ δεν κρύβει και δεν παραπλανεί το λαό υποσχόμενο εύκολες λύσεις, είναι διότι θέλει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη λαϊκή, συνειδητή πλειοψηφία όταν θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το πρόγραμμά του. Θέλει ο λαός να γνωρίζει επακριβώς και τα προβλήματα και τις προοπτικές.
    Και αν αυτή η συνειδητή λαϊκή πλειοψηφία είναι συντριπτική, τότε είναι αυτή που αυτόματα θα φιλτράρει και θα απορρίπτει κάθε αντιδραστική ενέργεια στη γέννησή της και κάθε προσπάθεια ανατροπής θα πέφτει στο κενό.
    Δεν θα χρειάζεται κεντρική καταστολή και κεντρικός περιορισμός της έκφρασης.
    Και κάτι ακόμα.
    Το πόσα δικαιώματα θα έχει κάθε κόμμα ή πολιτική ομάδα στο καθεστώς της λαϊκής εξουσίας, εξαρτάται από τη συμμετοχή του στην πάλη γι αυτό το νέο καθεστώς.
    Τα δικαιώματα κατακτώνται δεν δίνονται.
    Δεν είναι δυνατόν κάποιος αμέτοχος, πόσο μάλλον αντιδραστικός, να απαιτεί δικαιώματα!

  80. upokeimeno 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:01 μμ #

    @βαγγελη,

    υγειά στο στόμα σου!
    είσαι σωστός εκτός απ’το ότι αν φέρναν περιφρούρηση οι άλλες δυνάμεις θα βοήθαγε στην ενότητα της αριστεράς.
    τις προάλλες κάποια παιδιά της ανταρσύας βρέθηκαν να μάχονται (αυτοβούλως ή οχι δεν ξέρω) στο πλευρό μας, αλλά απομακρύνθηκαν είτε τους αφαιρέθηκαν τα κοντόξυλα, και δεν έγινε γιατί ήταν προβοκάτορες ή κάτι τέτοιο, απλά δε μπορείς να εμπιστευτείς ανθρώπους, πρόσωπα κλπ που δε γνωρίζεις στις γραμμές σου την ώρα της μάχης.

    @βουρνούκιο

    δε θα κάνουμε πορεία διαμαρυρίας για τον χαμένο σφο γιατί είναι στην καλύτερη αποπροσανατολιστικό. πόσο μάλλον αν το κάνουμε όπως είπες για να καταδείξουμε και τις ευθύνες τις αστυνομίας. βούτυρο στο ψωμί των βουτηρόπαιδων.
    τον τιμήσαμε στην κηδεία του και θα τον τιμούμαι με καθε αγώνα που κάνουμε από δω και μπρος.
    καταλαβαίνω τη λογική σου βέβαια, είναι γνωστό πως αντιδράει ο χώρος σου σε τέτοιες περιπτώσεις (κουνεβα, μαρφιν κλπ) αλλά εμείς δεν αντιδρούμε έτσι και το ξέρεις.

  81. a8lios 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:26 μμ #

    @Yuri

    Και πάλι, αν οι αναγνώστες αδυνατούν να τα αντιληφθούν κατ’ οποιονδήποτε τρόπο έτσι, έχω αποτύχει στο συγκεκριμένο, όμως:
    Το κείμενο δεν ήταν μόνο για το παρελθόν. Δεν είναι μόνο αφήγηση και εκτίμηση.
    Τα ερωτήματα προς τη «συναγωνίστρια», όπως και άλλα σημεία, δεν είναι ερωτήματα για το παρελθόν, δεν έχουν σκοπό να «την» επιπλήξουν.
    Καλέσματα για το μέλλον είναι. Και δεν είναι μόνο προς την «ατομική» συναγωνίστρια. Είναι και προς τη συλλογική.
    Προς κάθε συλλογική που ενδιαφέρεται και θέλει να το δείξει εμπράκτως.

    Εδώ τα ερωτήματα για το ΚΚΕ είναι προφανή και μέχρι στιγμής δεν έχω δει απάντηση. Θα επιχειρήσει το ΚΚΕ να επαναλάβει να παραμείνει στο Σύνταγμα (ή όπου τέλως πάντων είναι το κέντρο της διαδήλωσης) ή θα επιστρέψει στην επιλογή της αποχώρησης που ακολουθούσε σε όλες τις προηγούμενες κινητοποιήσεις (κάτι που θα σήμαινε σαφώς υποχώρηση και, με βάση τα όσα ισχυρίζεται το ΚΚΕ στις ανακοινώσεις του, νίκη του παρακράτους);

    Με τον τρόπο που τα θέτεις είναι ιδιαίτερα δύσκολο να σου απαντήσει κάποιος με τρόπο που να σε ικανοποιεί.
    Δεν έχω ιδέα τί θα κάνει το ΚΚΕ. Θα το δει κατά περίπτωση. Κατ’ εμέ ο χώρος «Σύνταγμα» έχει φετιχοποιηθεί, σε μεγάλο βαθμό. Τη πρώτη μέρα της 48ωρης δεν είδα τη Βουλή παρά μόνο όταν αποχωρούσαμε, γιατί δε χωρούσε η συγκέντρωση στη πλατεία. Ε και; Πρώτη φορά με πήρε πριν τη συγκέντρωση συνάδελφος από τη δουλειά που απήργησε, για να βρεθούμε στο δρόμο μαζί. Κατουρήθηκα απ’ τη χαρά μου (άσχετα αν δε καταφέραμε να βρεθούμε τελικώς).
    Δε πα να κάναμε συγκέντρωση και στον Υμηττό;
    Τέλος πάντων, επί της ουσίας, όπως τη θεωρώ εγώ, απάντηση είναι η εξής:
    Το ΚΚΕ έχει βάλει πλέον και σαν άμεσο σύνθημα μπροστά το «Κάτω η κυβέρνηση και τα κόμματα του κεφαλαίου».
    Προωθημένο περιεχόμενο, ως προμετωπίδα, σε σχέση με πριν κάποιο καιρό.
    Οι μορφές που επιλέγεις (πρέπει να) είναι ανάλογες του περιεχομένου.
    Το κάλεσμα για «περικύκλωση της Βουλής», όπως και η επιλογή να μείνεις Σύνταγμα παρ’ ότι περίμενες να σε χτυπήσουν (ίσως όχι με τέτοια ένταση, αλλά το περίμενες), είναι δείγματα αυτών των μορφών.
    Η συνέχεια εκτός οθόνης.

    Με δεδομένη τη δυσκολία αντιμετώπισης των δολοφονικών επιθέσεων που δέχθηκε και την συμπαράσταση που του εκδηλώθηκε από αλλους χώρους της αριστεράς, θα επιδιώξει συνεργασία στο επίπεδο της περιφρούρησης των διαδηλώσεων ή θα συνεχίσει να επιχειρεί την αντιμετώπιση αυτού του κοινού προβλήματος μόνο του;

    Καταρχήν δε συμμερίζομαι την εκτίμησή σου περί «συμπαράστασης που του εκδηλώθηκε από αλλους χώρους της αριστεράς».
    Άλλο η συμπαράσταση από άτομα, άλλο από χώρους.
    Το είπα και στο αρχικό, οι διακηρύξεις, οι λεκτικές καταδίκες δε με ενδιαφέρουν καθόλου.
    Ας δούμε στην πράξη τί θα κάνουνε και ξανασυζητάμε, διότι δυστυχώς αυτή πιστεύω πως εσένα θα διαψεύσει.

    Λ.χ., είπε ο βουρνού για «αντικατασταλτική πορεία». Καλά, αν δεν ήταν ο νεκρός ΠΑΜίτης αυτή θα χε γίνει ήδη διοργανωθεί, μη σου πω θα χαν γίνει 2-3.
    Αλήθεια όμως, σε μια τέτοια έχει θέση λ.χ. η Α.Κ. κατά την εξωκοινοβουλευτική αριστερά; Νομίζω πως η απάντηση συνεχίζει να είναι «ναι». Κι αυτό λέει πολλά.

    Επιπλέον όμως, υπάρχει και το εξής:
    Περιφρουρείς συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο, συγκεκριμένη πολιτική στόχευση που έχει η εκάστοτε συγκέντρωση, το εκάστοτε κομμάτι του κινήματος.
    Όταν και όσο αυτή δεν είναι κοινή, δε πρόκειται να γίνει και «κοινή περιφρούρηση». Όπως κοινή δεν ήταν και η συγκέντρωση της Πέμπτης, παρότι ήταν όλοι στον ίδιο χώρο.
    Η όποια αλληλοβοήθεια σε έκτακτες/εντεινόμενες παρακρατικές επιθέσεις μπορεί να υπάρξει δεν αναιρεί το παραπάνω.

    Με ποια ιδεολογικά-πολιτικά μέσα (εκτός από οργανωτικά) θα αντιμετωπίσει τη μαζική στήριξη (που έχει εκφραστεί και στο ίντερνετ και θα ήταν αυτοκτονική εθελοτυφλία να αποδοθεί μόνο στη δράση της ασφάλειας ή την αφέλεια και ανωριμότητα των συγκεκριμένων υποκειμένων) από ένα κομμάτι του κινήματος (κυρίως του αναρχικού χωρου) που εκδηλώθηκε απέναντι στις επιθέσεις εναντίον του ΠΑΜΕ;
    Που αποδίδει το ΚΚΕ την απέχθεια που εκφράζεται εναντίον του από ένα σημαντικό κομμάτι του κινήματος; Είναι ζήτημα μόνο ταξικής αντιπαλότητας, δράσης παρακρατικών, οπαδικής τύφλωσης ή σχετίζεται και με δικές του ανεπάρκειες και λανθασμένους χειρισμούς;

    Το ανέφερα και στο άρθρο.
    Ενίσχυση προλεταριακών χαρακτηριστικών, κυρίως στη νεολαία, τί άλλο;
    Το τί συγκεκριμένα σημαίνει αυτό σε κάθε χώρο δε μπαίνω σε διαδικασία να το γράψω.
    Αν πάλι ρωτάς με ποιές μορφές μπορεί να γίνει αυτό, τί να σου πω, μπορεί να είναι χίλιες διαφορετικές, ανάλογα το χώρο.
    Η ανοχή στα παιδιά, οι φλούμπες που βγάζουν πολλοί απέναντι σε κάθε οργανωμένο-συγκροτημένο-περιφρουρημένο αγώνα, η λογική των «ντου» που θα ρίξουν την κυβέρνηση / θα ανατρέψουν τα μέτρα έχει σαν αιτία τον μικροαστισμό.
    Αυτός κάνει και τους περισσότερους να αισθάνονται απέχθεια προς τον τρόπο σκέψης, οργάνωσης, δράσης του ΚΚΕ.
    Ενισχύεται αυτή η απέχθεια και από λάθη/παραλείψεις του ΚΚΕ;
    Ωραία, ενισχύεται.
    Το Μαούνη λ.χ. γίνανε τέτοια. Κάθε φορά γίνονται. Είδα σε βίντεο συναγωνιστές να πετάνε στα τυφλά πίσω κομμάτια μάρμαρο (και κάποιοι άλλοι γρήγορα να τους σταματούν). Λάθος. Κατανοητό αλλά λάθος. Σαφώς.
    Σαφώς δε πρέπει να σιωπά κανείς απέναντι σε αυτά.
    Χαιρόμουν και χαίρομαι για κάθε κριτική που μου/μας γίνεται από προλεταριακή σκοπιά.
    Αλλά δεν είναι τα κάθε φορά λάθη η αιτία.
    Τέτοιες μέρες που τα «μεσαία στρώματα» χάνουν τη γη κάτω από τα πόδια τους και βγαίνουν στο δρόμο, είναι απολύτως λογικό η αυθόρμητη τάση των πραγμάτων να είναι η ενίσχυση μέσα στο κίνημα λογικών πως «πάμε να τους ρίξουμε να τελειώνουμε», να επιστρέψουμε στην ήσυχη ζωούλα μας…
    Εξου και η τρελή φούρια πολλών να «μείνουμε στο Σύνταγμα μέχρι να πάνε στο διάολο όλοι».
    Κι αν θέλεις, ένα πράγμα που αντικειμενικά βρίσκω εξαιρετικά ενθαρρυντικό, ποιοτικά ανώτερο απ’ ότι αλλού, είναι πως στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή στις περισσότερες πόλεις τουλάχιστον οι μισοί, αρκετές φορές μάλιστα η πλειοψηφία όσων κινητοποιούνται, επιλέγουν να το κάνουν μέσω συγκεντρώσεων που βάζουν στόχο «έξω από την Ε.Ε. με λαϊκή εξουσία».
    Δε σου λέω πως ακόμα το συμμερίζονται.
    Επιλέγουν όμως να πάνε εκεί. Διαπαιδαγωγούνται.

    Αυτά στα γρήγορα.

    Σμιρνόφ, δε σε ξεχνώ.

  82. Βαγγέλης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:45 μμ #

    Μικρή σημασία έχει έτσι κι αλλιώς το τι θα κάνει το ΚΚΕ την επόμενη φορά. Μεγάλη όμως έχει το δυνάμωμα της πάλης μέσα στους χώρους δουλειάς, η δημιουργία ταξικών συνδικάτων και κομματικών οργανώσεων, η ισχυροποίηση των ήδη υπαρχόντων, το βάθεμα και το πλάτεμα της ταξικής πάλης εκεί που δένεται το ατσάλι.
    Οι συγκεντρώσεις και οι πορείες δεν είναι το απαύγασμα της ταξικής πάλης. Είναι μέσο προπαγάνδας και διαφώτισης για την πολιτική σου. Η οργάνωση και οι στόχοι που βάζει το κίνημα είναι η ουσία. Και εκεί κρίνεται η ενότητα της «αριστεράς». Εκεί διαχωρίζεται η ήρα από το στάρι. Στην πάλη για τη διεκδίκηση του μεροκάματου, του μισθού, της ασφάλισης, της υγείας, της παιδείας. Και εκεί φαίνεται πως ο ταξικός εχθρός δεν είναι ο μπάτσος, ούτε τα καλόπαιδα που φοράνε τις κουκούλες (αλήθεια, πόσο θαρραλέο είναι κι αυτό) αλλά ο εργοστασιάρχης, ο μεγαλέμπορος, ο μεγαλοεργολάβος, αυτός που θέλει να σε κρατήσει μια ζωή σκλάβο του και να σε απομυζεί.

  83. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:38 μμ #

    Δεν μίλησα για αντικατασταλτική πορεία!

    Μιλώ για την ανάγκη να υπάρξει και στο επίπεδο της διαδήλωσης μια κεντρική απάντηση στην κυβέρνηση και τη ναστυνομία που δολοφόνησαν τον Δ. Κοτζαρίδη. Δεν συμφωνώ με την υποτίμηση που γίνεται στο θέμα αυτό. Και προφανώς δεν φτάνει μόνο η τιμή που έδωσαν στο Δ. Κοτζαρίδη και το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο νεκτροταφείο του Βύρωνα.

    Σαφώς λοιπόν το μέτωπο των ταξικών δυνάμεων του εργατικού κινήματος είναι στραμένο στην εργοδοσία -και την άρχουσα τάξη συνολικά-, σαφώς είναι και στραμένο ενάντια στην κυβέρνηση αυτή, ζητώντας την ανατροπή της. ΚΑΙ η αστυνομία εντάσσεται ως μακρύ χέρι του κράτους, στους αντιπάλους του εργατικού κινήματος. Δεν συμφωνώ με τις απόψεις που υποτιμούν τον ρόλο της ή τον φέρνουν σε αντιπαράθεση με το αναγκαίο -και πρωταρχικό- μέτωπο απέναντι σε άρχουσα τάξη και κυβέρνηση.

    Τέλος, σαφώς και η συγκέντρωση στο Σύνταγμα ΔΕΝ ήταν κοινή. Σε αυτό έχει δίκιο ο άθλιος. Κοινή συγκέντρωση σημαίνει στόχους και πλαίσιο πάλης συμφωνημένο και από τον ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ και από το ΠΑΜΕ και απο άλλες δυνάμεις. Η συγκέντρωση αυτή είταν του στυλ -παρευρισκόμαστε στον ίδιο χώρο-.

    Ομως, εκ των πραγμάτων τίθεται το ερώτημα και η αναγκαιότητα της κοινής ανατρεπτικής δράσης στο εργατολαϊκό μας κίνημα. Και σε αυτό το ερώτημα θα κληθούν εκτιμώ να απαντήσουν όλοι.

    αναρτώ και το κάλεσμα κοινής δράσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

    ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ προς όλες τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές του μαχόμενου μαζικού κινήματος

    ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 19-20/10: ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

    Ανακοίνωση του ΚΣ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

    Οι τελευταίες εξελίξεις είναι συγκλονιστικές. Τεράστιες λαϊκές δυνάμεις συγκεντρώνονται σε ένα πρωτοφανές ποτάμι ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ, που απειλεί να πνίξει το σφαγείο κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.

    Με αγωνιστικό σταθμό τη διήμερη Γενική Απεργία 19-20/10, ο εργαζόμενος ελληνικός λαός μπαίνει στη μάχη για να ανατρέψουμε τα Μνημόνια και τα Μεσοπρόθεσμα, την κυβέρνηση και συνολικά το σάπιο πολιτικό σύστημα. Μυριόστομη έρχεται η κραυγή: ΔΕΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ – ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ.

    Καμιά αναμονή, καμιά υποταγή. ΟΛΟΙ ΚΑΤΩ, ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΕΣ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ που θα συνταράξουν την Ελλάδα και τον κόσμο ολόκληρο.

    Κλιμακώνουμε τις μορφές πάλης με απεργίες διαρκείας, καταλήψεις, παραμονή στους δρόμους, πολύμορφες δράσεις μέχρι να τους ανατρέψουμε. Περιφρουρούμε τις κινητοποιήσεις για να καταλάβει ο κόσμος του αγώνα το κέντρο της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων της χώρας. Στηρίζουμε τις καταλήψεις και τις απεργιακές φρουρές. Επιμένουμε στην ανυπακοή στα ληστρικά χαράτσια.

    Παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας με συνελεύσεις παντού: σωματεία, συλλόγους, σχολές, σχολεία, πλατείες. Συντονίζουμε τους αγώνες από τα κάτω. Για να νικήσουμε πρέπει να αποφασίσουμε εμείς οι ίδιοι για τις τύχες μας. Χτίζουμε λαϊκά όργανα αγώνα, αυτοοργάνωσης, δράσης.

    Απευθύνουμε κάλεσμα σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, σε όλους τους αγωνιστές που απεγκλωβίζονται από τα αντιδραστικά κόμματα και διαλέγουν το δρόμο του αγώνα, για ανατρεπτική κοινή δράση μέσα στο κίνημα. Σήμερα περισσότερο παρά ποτέ πρέπει να σφυρηλατήσουμε την ταξική αγωνιστική ενότητα των εργαζομένων, των νέων, των ανέργων, των συνταξιούχων των αυτοαπασχολούμενων μέσα στη φλόγα των απεργιών και των καταλήψεων.

    Οι αγωνιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρωτοπόροι σε όλους τους αγώνες, παλεύουν για να γίνει κοινή συνείδηση ότι μπορούμε να επιβάλουμε το δίκιο του εργαζόμενου λαού. Παλεύουμε για να αναδειχθούν μέσα στο μαζικό εργατικό και λαϊκό κίνημα οι κρίσιμοι πολιτικοί στόχοι της μάχης για την επιβίωση του λαού.
    – Στάση πληρωμών – διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους.
    – Έξω τώρα από το ευρώ– αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ
    – Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων στρατηγική σημασίας με εργατικό έλεγχο
    – Όχι στις απολύσεις – αναδιανομή πλούτου υπέρ των εργαζομένων
    – Δημόσια δωρεάν Υγεία, Παιδεία, Ασφάλιση

    Με τη δύναμη του αγώνα και του λαϊκού ξεσηκωμού, με την Αριστερά της νίκης και της ανατροπής να συμβάλουμε στο να ανατείλει μια ΝΕΑ ΕΛΠΙΔΑ για την κοινωνία, ένας νέος κόσμος χωρίς καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς πείνα και πολέμους.

    ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ

    ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ

    ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

    21 Οκτώβρη 2011

  84. βουρνούκιος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:48 μμ #

    Επίσης χρειάζεται να γνωρίζουμε κάτι: Όσο απο τη μια είναι βιαστικό και επιπόλαιο το «τα θέλουμε όλα τώρα», άλλο τόσο είναι καταστροφικό το κατοπτρικό του είδωλο «εκεί, κάπου, κάποτε θα γίνει η λαϊκή εξουσία».

    Κριτήριο για να έρεθι πιο κοντα εκείνη η μέρα, εκτιμώ πως είναι

    α. Κατα πόσο συμβάλλουν οι κομμουνιστικές δυνάμεις (ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κομμάτια του ΣΥΡΙΖΑ, μλ, τροτσκιστές κλπ) στην οικοδόμηση των οργάνων του μαζικού λαϊκου κινήματος τα οποία να αποτελέσουν στο μέλλον όργανα πάλης και εξουσίας του λαού. Η οικοδόμηση αυτή θα γίνεται παράλληλα με την άνοδο στη μαζικότητα και τη μαχητικότητα του εργατολαϊκού κινήματος.

    β. Κατα πόσο οι κομμουνιστικές δυνάμεις του εργατολαϊκού μας κινήματος συμβάλλουν στο να μετατοπίζονται οι συνειδήσεις προς τα αριστερά, εντάσσοντας κόσμο στο κίνημα

    γ. Κατά πόσο ενισχύονται οι κομμουνιστικές δυνάμεις και η ιδέα του μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων τόσο οργανωτικά, όσο και προγραμματικά.

  85. Γρηγόρης 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:20 μμ #

    http://giorgossarris.blogspot.com/2011/10/blog-post_21.html

  86. compassocap 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:32 μμ #

    ο βουρνούκιος έχει δίκιο και είναι κάτι που ήθελα να βάλω κ εγώ. Δε το έπραξα όμως γιατί θεωρούσα ότι το πολιτικό επίδικο των ημερών ήταν η προστασία του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ από την σχεδιασμένη κρατική και παρακρατική επίθεση που δέχτηκε. Σκεφτόμουν να ανέβασω ένα κείμενο αλλά έτσι που τρέχουν οι εξελίξεις δε θα έχει νόημα. Το ΠΑΜΕ θρηνεί ένα νεκρό που είτε έπεσε στις συμπλοκές με τους παρακρατικούς, είτε από τα χημικά της αστυνομίας ο υπαίτιος είναι ένας. Η κυβέρνηση. Θα έπρεπε να γίνουν πολλές κινήσεις και δεν έχει γίνει τίποτα. Αναλωνόμαστε να τσακωνόμαστε με το ΛΑΟΣ κ το Παπαδημούλη. Από εκεί και πέρα στη συγκεκριμένη απεργία για τη στάση του ΠΑΜΕ μπαίνουν και άλλα θέματα τα οποία έχουν αξία. Αλλά είναι μια γενικότερη κουβέντα και δεν είναι η ώρα της.

    Νομίζω Άθλιε δεν απαντάς στην ερώτηση του Κακάριν ουσιαστικά. Το να τα αποδίδεις στο μικροαστισμό, ουσιαστικά πετάς τη μπάλα στη κερκίδα. Ναι όντως αλλά πάμε παρακάτω. Ο βαθμός που αυτός εκφράζεται σε ένα κομμάτι του κόσμου, έχει να κάνει με τους χειρισμούς του ΚΚΕ έως τώρα. Το πόσο έχει δυναμώσει ο αναρχικός χώρος πχ (ένα χώρος που κατά την άποψη μου φέρει το μικροαστισμό ως προπατορικό αμάρτημα) είναι άμεση συνέπεια της δράσης του ΚΚ το περιβόητο Δεκέμβρη. Πως δηλαδή ένα κομμάτι της νεολαίας που ήταν έτοιμο να ριζοσπαστικοποιηθεί αφέθηκε βορά στα θηρία.

  87. Δ. Κ 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:27 μμ #

    Παραστατικότατη η περιγραφή σου Άθλιε ενώ και τα όσα θέλεις να επισημάνεις είναι ευστοχότατα !

    Υ. Γ: Οι δύο 40άρηδες, που τους «έκοβες» για αναρχικούς, παίζει να ήταν του Δικτύου Περιεκτικής Δημοκρατίας. Διάβασε την ανακοίνωση-τοποθέτηση τους για τα όσα εκτυλίχθηκαν στο Σύνταγμα. Τοποθέτηση καρφί στο μάτι της εκφυλισμένης αριστεράς και των δήθεν αναρχικών, αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα το ΚΚΕ ως την μοναδική ισχυρή αντισυστημική δύναμη σε όλη την Ευρώπη.

  88. Αναυδος 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:05 μμ #

    Για να προλάβω μερικούς ενθουσιώδεις

    Τα χθεσινά συνθηματα στα γήπεδα είναι περισσότερο απόρρεια έλλειψης χρημάτων για τους οπαδικούς στρατούς (λόγω περικοπών της γγα αλλά και πτώση των κάθε είδους εισπράξεων) παρα ριζοσπαστικοπoιηση των χουλιγκανς. Αλλωστε εκει η Χρυση Αυγή αλλα και άλλου είδους ναζιστικές συμμορίες από χρόνια έχουν ισχυρή παρουσία

  89. RedPersonality 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:11 μμ #

    Και άλλο βίντεο απο τα επεισόδεια.

  90. kagemusha 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:16 μμ #

    Σωστος και τιμιος και ο Σταθης
    http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.columns&s=naytilos&date=21/10/2011#a319679

  91. Y 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:26 μμ #

    Ερώτηση γιατί προσπαθώ να γράψω κάτι στα αγγλικά. Άκουσα ότι η περιφρούρηση τσάκωσε έναν από τους επιτεθέμενους με ασφαλίτική ταυτότητα. Έχουν δημοσιευτεί τα στοιχεία αυτού του αλήτη και έχουν ζητηθεί επισήμως εξγήσεις από τον Παπουτσή?

  92. Σεχτάρ ο Τρομερός 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:04 μμ #

    Compasso (87)
    Αν υπήρχαν κάποιες κοινωνικές αιτίες ριζοσπαστικοποίησης της νεολαίας το 2008, σήμερα είναι 100-πλάσιες. Που είναι η νεολαία σήμερα; (Εκτός από Μ.Α.Σ. κλπ.)
    Ερμηνεία;
    Ο αναρχισμός είναι μία έκφραση του μικροαστισμού. Είναι η μοναδική;
    Η «εκφυλισμένη αριστερά» τί είναι; (Τα εισαγωγικά για τον δανεισμό της επιτυχέστατης έκφρασης από τον Φωτό.)
    Μήπως παραστηρείς πως ο εχθρός τις τελευταίες δεκαετίες στήνει τις δικτατορίες του μέσω «λαϊκών εξεγέρσεων»;
    Τι βγάζουν οι κάλπες στην Τυνησία; Τι έγινε στην Λιβύη; Τι έγινε στην Αίγυπτο; Τι θα γίνει στην Συρία;
    (Θυμάμαι τι είχα ακούσει και ο ίδιος εδωμέσα, όταν τότε τόλμησα να εκφράσω τον μη ενθουσιασμό μου….)
    Είχε καταλάβει η Αριστερά, εκφυλισμένη και μη, τι γινόταν στην νεολαία, ειδικώτερα στα σχολεία, την τελευταία δεκαετία;
    Δε βλέπανε τα μάβρα συνθήματα στους τοίχους, αν υποθέσουμε πως δεν είχαν παιδιά…..;
    Το ΚΚΕ πήρε τα μηνύματα ακριβώς τον Δεκέμβρη 2008.
    Η υπόλοιπη Αριστερά, πήρε μάλλον τα ακριβώς αντίθετα. Εκεί και η μιζέρια της.
    Αν υπάρχει ακόμη λαϊκό κίνημα στην Ελλάδα, και όχι κάποια «Ανοιξη» η κάποια πορτοκαλλοκαφέ «εξέγερση», το οφείλουμε στην πολιτική σταθερότητα του κόσμου, που εκφράζεται με σημαντικό βαθμό επιτυχίας από την δράση του ΚΚΕ.
    Τι θα είχε γίνει σήμερα, αν και το ΚΚΕ είχε χρεωθεί τα κρύσταλλα του Δεκ. 2008, τους νεκρούς της Μαρφίν και του λουλουδάδικου της Καλλιδρομίου, και το εν γένει «μπάχαλο»;
    Με λίγα λόγια, αν είχε ενσωματωθεί στην λογική του συστήματος;
    Θεωρείς πως ο Δεκέμβρης 2008, οι «πλατειές», κλπ. είναι άσχετα με τον «Τιτανικό», το «Μνημόνιο» το «κούρεμα», και ότι πρόκειται να επακολουθήσει, και όχι μόνο στην Ελλάδα;
    Δεν θέλω απαντήσεις.
    Ρητορικές ερωτήσεις…. και ας σκεφτεί ο καθένας….

  93. Y 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:42 μμ #

    @90
    Στο 09:07 βγαίνει ένας καπνός στο βάθος (φαίνεται ανάμεσα στις πινακίδες). Aυτο είναι που κάνει το πλήθος (στη μεριά των μπάχαλων υποθέτω) να υποχωρήσει? Τι είναι αυτό? Τα δακρυγόνα σε ποιο σημείο τα πέταξαν οι μπάχαλοι? Γύρω στο 12:30?

    Ο Βουρνούκιος επιμένει ότι τα χημικά τα έριξαν τα ΜΑΤ. Πότε ακριβώς Βουρνούκιε? Δεν το έχουμε ξεκαθαρίσει αυτό?

    Στο 13,55 φαίνεται η περιφρούρηση να έχει ξαναυποχωρήσει. Ήρθαν τοτε ενισχύσεις από σταδίου και απώθησαν αυτές του μπάχαλους?

  94. kagemusha 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:08 μμ #

    Υ για το 9:07 καταλαβαινω οτι ειναι πυροσβεστηρας, αυτους με την σκονη

  95. kagemusha 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:13 μμ #

    Και κατι ακομα. Τα «που πατε?», «μεινετε εδω μαζι με τον κοσμο», «γιατι δεν στηριζεται τους αγανακτισμενους και αλλα τετοια τωρα γινανε και απο τον στομα του Λαζοπουλου «Τι δουλεια εχει το ΠΑΜΕ στο συνταγμα» και «δεν μπορει να εχει ιδιοκτησιακη λογικη το ΠΑΜΕ» και αλλα τετοια φαιδρα που αποδυκνυει τα λογια της Παπαρηγα, πως Ο,ΤΙ και να κανει το ΠΑΜΕ ή το ΚΚΕ, ή θα ειναι λαθος ή θα υποστει κριτικη. Ψαχτε τους ψοχολογους σας, αυτο ειναι ψυχοπαθεια γιατι την εμπαθεια την εχουν ξεπερασει καποιοι.

  96. Αλ. Δελάρζ 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:16 μμ #

    http://www.oakke.gr/na472/note251011.htm

  97. Αυτοπτης Μαρτυρας 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:21 μμ #

    Ο καπνος στο 9:07 ειναι απο ανοιγμα πυροσβεστηρα απο ενα μεγαλο ηλικιακα φρικιο με λευκη μπλουζα ως αμυντικο οπλο σε κινηση των ομαδων (κυριως του ΜΑΣ και του ΠΑΜΕ) εναντιον των μπαχαλων που βρισκοντουσαν στα σκαλακια πριν τον αγνωστο στρατιωτη και ΟΧΙ μπατσικο δακρυγονο.

    Στο 12:30 δεν καταλαβαινω για πια απο ολες τις περιπτωσεις των δακρυγονων προκειται, ειτε μπατσικο ειτε μπαχαλων. Μου φαινεται ομως πως ειναι των μπατσων.

    Το πεσιμο απο σταδιου ομαδων του ΠΑΜΕ εγινε σε αυτο το βιντεακι:

    κράτος, παρακράτος και καθεστωτικά ΜΜΕ το βρωμικό παιχνίδι


    στο 17:50 που ρωτας πιο πανω.

    Η οπισθοχωρηση που ρωτας εσυ εγινε πριν το πεσιμο απο Σταδιου.
    Βιντεο για πιο ασφαλη συμπερασματα γενικα ειναι αυτο που βρισκεται στο προηγουμενο post και ειναι 42 λεπτα γιατι για αυτο που ρωτας ειναι ψιλομονταρισμενο.

  98. kagemusha 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:28 μμ #

    ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΒΙΝΤΕΟ του redpersonality
    ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΤΕ στο 17:05 κουκουλοφορος με κομποσχοινια!!!! Δεν λεω οτι δεν υπαρχουν αναρχικοι που πιστευουν απλως ειπα να το μοιραστω σαν αστειο…..

  99. compassocap 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:59 μμ #

    σέχταρ αλήθεια δε κατάλαβες χριστό απ ότι γράφω και απαντάς αντακλαστικά. Λέω συγκεκριμένα » η αναρχική ιδεολογία φέρεις ως προπατορικό αμάρτημα τον μικροαστισμό», δλδ πως πρέπει να το πω για να το καταλάβεις;. Και μέ τις λαικές εξεγέρσεις παίζουν εκεί που δεν υπάρχει κομμουνιστικό κίνημα. Τι συγκρίνεις τώρα σοβαρολογείς;

    Α! και τώρα που έχετε ηρεμήσει καιρός να σας τσαντίσω. Η Παπαρήγα στον εισαγγελέα σήμερα για τη Πέμπτη. Πλάκα μας κάνετε έτσι; Σοβαρά τώρα. Candid camera δε παίζει.

  100. mariori 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:01 μμ #

    Η παπαρηγα πήγε γιατί την κάλεσε ο εισαγγελεας, όπως και το χαλβατζή. Επειδή έκανε συγκεκριμένες δηλώσεις στο μεγκα. Δεν πήγε από μόνη της για να κάνει μηνύσεις ή ό,τι άλλο.

  101. compassocap 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:04 μμ #

    α εντάξει τότε. λογικό. Δε μπορούσε να πει ότι η δικαιοσύνη είναι όργανο της αστικής εξουσίας όπως και οι κουκολοφόροι και να αρνηθεί να πάει. Λογικό το δέχομαι. Μάλλον είμαι χαζός.

  102. mariori 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:08 μμ #

    http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=320911

    Σε ικανοποιεί αυτό σαν τοποθέτηση ή έπρεπε να πυρπολήσει τα δικαστήρια; Και αν τα γράφει η ελευθεροτυπία είναι πιθανό και κάτι να αποκρύπτεται 🙂

  103. compassocap 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:16 μμ #

    όχι καθόλου. Δεν πας. Κ βγάζεις ανακοίνωση. Δε θέλει πολύ μυαλό. Τέλοσπαντων. Ελάσσων σημασίας και το κάνουμε αρένα όπως λέει κ ο άθλιος.

    kagemusha:
    ευλογεί το γκωνάρι, τι θες κ εσύ τώρα ; 🙂

  104. Jm 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:19 μμ #

    @ 97

    Δελαρτζ μη το ξανακανεις αυτο. Τη πρωτη παραγραφο διαβασα κ νομιζω καηκαν τα μισα μου εγκεφαλικα κυταρα.

  105. mariori 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:22 μμ #

    Ε καλά σιγά που το κάνουμε αρένα…χωρίς να πεις για το προδοτικό παμε και να σε πω οπορτουνιστή διατηρούμε το επίπεδο 🙂
    Η ανακοίνωση τονίζει ότι το κκε δρα πολιτικα και μόνο πολιτικά και αυτό εμένα με καλύπτει. Τελος πάντων ασήμαντο όντως.
    Εγώ ήδη έχω προβληματιστεί από την ανακοίνωση της οακκε. Τι λέμε τώρα για τα υπόλοιπα;

  106. kolokotronis 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:28 μμ #

    Πάντως, στον αποψινό Λαζόπουλο, όπου ο οχετός του έρευσε βρωμερός,
    (τι για 13χρονα αγανακτισμένα παιδιά είπε, την ανακοίνωση των ¨δεν πληρώνω» διάβασε,
    τις μαλακίες για «ιδιοκτησία του Συντάγματος» και «πρώτο τραπέζι πίστα» του ΠΑΜΕ αναμάσησε)

    όταν τελείωσε την βοθροπαράστασή του,

    από το ακροατήριό του ΔΕΝ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΕ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΙΣ!
    και ο ίδιος, εμφανώς πειραγμένος, προχώρησε γρήγορα στα επόμενα…

  107. kagemusha 25 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:29 μμ #

    @Compasso: ναι εχεις δικιο και γω αυτο σκεφτηκα!(παντως τα γαντια ειναι ακομα μεγαλυτερη απορια… Δεν λεω ειχε κρυο εκεινη την μερα..)

    @Δελαρζ
    Συμφωνω με Jm. Καποιοι εχουνε καρδιες, αλλοι ανοιχτα κεφαλια. Μην μας ταραζεις ετσι. Να φυγει κανα ραμα στα καλα καθουμενα.

  108. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:22 πμ #

  109. a8lios 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:10 πμ #

    Ψήφισμα και στάση κάποιων στην ΑΔΕΔΥ
    http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6512218

  110. λαθραναγνώστης 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 9:53 πμ #

    Πάντως οι τύποι του ΣΥΡΙΖΑ δεν παίζονται με τίποτα.
    Στη δουλειά μου, ένας απ αυτούς μου την πέφτει, ότι και καλά το ΠΑΜΕ εμπόδιζε τον κόσμο να διαδηλώσει μπροστά στη Βουλή.
    Οι απαντήσεις μου, όπως είναι φυσικό, δεν είναι καθόλου ευγενικές, ούτε «μετωπικές»

  111. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:52 πμ #

    Ενημερωτικά πάντως αφού διατήρησα μπόλικη ψυχραιμία να διαβάσω το κατεβατό σου όπου φυσικά το διαπερνά απόλυτα ο διαχωρισμός «η εργατική τάξη είμαστε εμείς και αφού είμαστε εμείς ότι κάνουμε είναι σωστό…» Επίσης έτσι για το γαμώτο πες μου αφού κάνατε ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ της βουλής (εκτός αν κάνατε μόνο περιφρούσηση) απο ποιους την αποκλείσατε. Έχουμε κάνει και μεις αποκλεισμό της βουλής…

    Τέλος πάντων.

    Ενημερωτικά για τους Dropkick Myrphys: πρόκειται για κάτι «παιδιά» (είναι αδιανόητο κάποιος να είναι ενήλιξ αναρχικός έεε;) αλητείες, μισοσυμμοριτές που μπεκροπίνουν συνέχεια και ημιλούμπεν ημιεργατικά στοιχεία… Δεν ζητάω κανένα κοπυράιτ χέστηκα δηλαδή αλλά αποφάσισε αισθητικά που θα είσαι… Ή με το σταλινικής κόπιας μπανεράκι (α λα Τρότσκι-εβραίος-σαμποτέρ) ή με τους Dropkick Myrphys…

    Α και μιας και μίλησα για τον αποκλεισμό της Βουλής πες στη Λιάνα ότι έχουνε φιλήσει εκατοντάδες άτομα το χέρι που τη γιαούρτωσε τότε…

    Πάρε και ένα τραγουδάκι να γουστάρεις…

  112. Y 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:58 πμ #

    Εγώ δε ξέρω, μπορεί να είμαι πολύ ευρωπαίος και οπορτουνορεφορμιστής αλλά έχω την εξής απορία:

    Δεν είπαμε ότι η περιφρούρηση ακινητοποίησε 3 – 4 κατά τη διάρκεια της επίθεσης και ο ένας είχε ασφαλιτική ταυτότητα? Γιατί δε παραδίδονται τα στοιχεία του στον εισαγγελέα? Γιατί δε ζητούνται επίσημα εξηγήσεις από τον Παπουτσή?
    Υπάρχει πουθενά στον τύπο το περιστατικό αυτό ή διαδόθηκε μόνο προφορικά?

    τι θα πει αυτό το »δρούμε μόνο πολιτικά και καθόλου δικαστικά»? Γιατί στερούμε από τους εαυτούς μας όπλα?

    »Σειρά τέτοιων στοιχείων (φωτογραφίες, αναρτήσεις στο διαδίκτυο κλπ.) δημοσιεύθηκαν και μετά τη δολοφονική επίθεση κατά των διαδηλωτών της απεργιακής συγκέντρωσης και περικύκλωσης της Βουλής στις 20 Οκτωβρίου 2011 που προφανώς βρίσκονται σε γνώση της κυβέρνησης και της Δικαιοσύνης. Επίσης, έχουμε επανειλημμένα και επώνυμα καταγγείλει, δημοσιεύοντας τα σχετικά στοιχεία, την παρείσφρηση μέσα σε διαδηλώσεις και λαϊκές κινητοποιήσεις αστυνομικών σε διατεταγμένη υπηρεσία, μεταμφιεσμένων σε διαδηλωτές.»

    Αυτό το »προφανώς» και αυτό το τα »δημοσιεύουμε» νομίζω ότι δεν είναι αρκετά.

    Eπίσης ο Αυτόπτης Μάρτυρας μας λέει ότι ρίξαν και οι μπάτσοι δακρυγόνα εκείνη την ώρα. Άρα αυτό που έλεγε ο Κοντόχοντρος και κάποιος άλλος πιο πάνω δεν ήταν τελείως λάθος. Eίμαστε σίγουροι ότι ρίξαν και οι μπάχαλοι δακρυγόνα?

    Σημείωση: η φράση »αναρχοφασιστοειδή» είναι καλή για όταν μιλάμε μεταξύ μας και στον προφορικό λόγο, αλλά δεν είναι για ανακοινώσεις γιατί είναι εντελώς λάθος από όλες τις απόψεις (πολιτικά, επιστημονικά και ότι άλλο θέλετε) κατά την ταπεινή μου γνώμη βεβαίως.
    Επίσης η αντίληψη ότι επειδή δέχτηκες δολοφονική επίθεση πρέπει οι υπόλοιποι να συμφωνήσουν σε όλα μαζί σου νομίζω ότι είναι λάθος. Καλώ είναι να παραθέτονται και οι ανακοινώσεις που εκγρίνονται στα διάφορα ΔΣ κι από αυτές να κρίνουμε.

  113. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:28 πμ #

    Οι μπάχαλοι δεν έριξαν δακρυγόνα και αυτο το λένε πολλοί. Αυτο που φαίνεται σαν χημικο/δακρυγόνο είναι αφρός πυροσβεστήρα. Επίσης, είναι λάθος η απόφαση του ΚΚΕ που υποτιμά το όλο θέμα για τις ευθύνες της αστυνομίας και της κυβέρνησης για την δολοφονία του Δ. Κοτζαρίδη, ρίχνοντας τις ευθύνες γενικά σε κράτος/παρακράτος. Δεν έφαγε το παρακράτος τον Δημήτρη Κοτζαρίδη, τον έφαγαν τα χημικά της αστυνομίας κατ εντολή της κυβέρνησης.

  114. compassocap 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:55 πμ #

    Βουρνούκιε:

    Το ποιος «έφαγε» το Δ.Κ. είναι ηλίθια κουβέντα. Ο παρακρατικός χώρος που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ φέρει ευθύνη για το θάνατο του οικοδόμου σε κάθε περίπτωση. Δηλαδή αν η τοξικολογική δείξει ότι εισέπνευσε αέριο πυροσβεστήρα τι θα γίνει; Δε καταλαβαίνω την επιμονή σου. Η κουβέντα είναι άνευ σημασίας. Το παρακράτος είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και κατ’ έντολη της λειτουργεί (στη καλύτερη με την ανοχή της). Οι ευθύνες τους συγκεκριμένου χώρου και της ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗΣ επίθεσης στο ΠΑΜΕ δεν ξεγράφονται και ορθώς της αναδυκνύει το ΚΚ. Καταλάβετε ότι το έγκλημα, το ότι δε τελειώσαμε με αυτό το χώρο μετά τη ΜΑΡΦΙΝ δε μπορεί να επαναλειφθεί.
    Κάτω η κυβέρνηση των δολοφόνων.

  115. Αντώνης 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:58 πμ #

    Μπορούμε να είμαστε ψύχραιμοι για το ποιός δολοφόνησε το σύντροφο?

    Πολύ καλό το άρθρο Άθλιε. Πολύ καλή και η χθεσινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα γήπεδα που εξηγεί και σε ένα βαθμό από που αλλού θεωρεί ότι επιδρά η ασφάλεια στο παρακράτος.
    http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=25/10/2011&id=13752&pageNo=29&direction=-1

    Τρία είναι τα διακυβεύματα της στιγμής. Η απομόνωση του παρακράτους από ΟΛΟΥΣ τους εμπλεκόμενους στο κίνημα.
    Ο μη συμψηφισμός που παρουσιάζει τα γεγονότα ως «ενδοαριστερό» ή «ενδοκινηματικό» εμφύλιο.

    Το τρίτο είναι όμως και το δύσκολο. Η αποστασιοποίηση από λογικές που λένε ότι «το ΠΑΜΕ έκανε κατάληψη» ή «περιφρούρησε τη Βουλή» ή «έχει ιδιοκτησιακή λογική» κτλ. ΚΑΝΕΝΑ μπλοκ οργανωμένο από κανένα χώρο δεν θα άφηνε άλλα μπλοκ να περάσουν από τις γραμμές του. Φανταστείτε το ΠΑΜΕ να ήθελε να πάει στη Βουλή και να έπρεπε να περάσει μέσα από τα «παιδιά». Το πόσο αυστηρή είναι η περιφρούρηση εξαρτάται και από το πρακτικό/οργανωτικό επίπεδο που επιδυκνύουν στον τομέα αυτό οι υπόλοιπες δυνάμεις που δρουν στο κίνημα. Και μεταξύ μας για να είμαστε ειλικρινέις με τους εαυτούς μας μερικοί δεν έχουν καν την πολιτική λογική για να το πράξουν και δεν είναι μόνο ζήτημα οργανωτικής επάρκειας.

    Θυμηθείτε μερικοί (και σχολιαστές εδώ) πως εγκαλούσατε το ΠΑΜΕ όταν είχε σχηματίσει αλυσίδα στο κάτω μέρος της Γεωργίου Ά πέντε μήνες νωρίτερα και λέγατε «από ποιούς περιφρουρεί; από τα ά/βάθμια;» και ξεχνάγατε όλοι ότι τα «παιδιά» ήταν ακριβώς πίσω σας (και σε μερικά μπλοκ όπως ΕΕΚ) μέσα σας χωρίς καμιά διάθεση απομόνωσης τους από σας. Άλλοι τα ανεχτήκατε. Άλλοι τα αποδεχτήκατε. Άλλοι τα υποθάλψατε. Έχετε ευθύνη. Αλλά σώζεστε ακόμα. ΞΕΚΟΨΤΕ.

    Τιμή μου και εμένα που γνωρίζω κάποιους από του τραυματίες (και μη) που με αυταπάρνηση περιφρούρησαν τη διαδήλωση. Για τον εαυτό μου δε, να πώ ότι ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα και στην πράξη ότι έχουμε να κάνουμε με παρακράτος (και τις πέτρες που έφαγα, και το φόβο για τη γυναίκα μου και για τη μάνα μου που πρώτη φορά στα 59 κατέβηκε μαζί μας).

    Για τους κάφρους (γιατί δε νομίζω ότι είναι παρακρατικοί αυτοί που γράφουν εδώ, όπως και τα κεφάλια που χτυπήσαμε μάλλον δεν είναι παρακρατικά, γιατί σιγά μη κάτσει ο ασφαλίτης μπροστά να τις φάει, πετάει το φυτίλι του και φεύγει) απλά αναλογιστείτε. Αν σας ενδιαφέρει το κίνημα. Αν σας ενδιαφέρει η κοινωνική χειραφέτηση. Αν σας ενδιαφέρει η επανάσταση.

  116. a8lios 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:01 μμ #


    Πολύ γουστάρω να πλακωθείτε δημοσίως με Compasso επί του θέματος…

    @Βουρνού
    Δεν είναι θέμα οπτικής Βουρνού, είναι γεγονός πως δεν πέταξε μόνο η αστυνομία κρότου-λάμψης και χημικά.

    @βα.αλ.
    Συγχαρητήρια για τη ψυχραιμία σου.
    Εγώ δε την είχα στο δικό σου (αρχικό) κείμενο.

    Όσο είναι για σένα προσβολή να σε ομαδοποιούμε,
    άλλο τόσο είναι για μένα να με έχεις ανάμεσα στους «αριστερούς» που καλά κάνεις και κράζεις.

    Όπως γράφω στα καλοκαιρινά:
    The main problem is that, if we had done so, probably se majority of the non-PAME demontrators, in particular the various anarchistic (those for sure) and leftist groups that were allready on the square, would have turned against PAME and not againts these 300 provocateurs.

    Νομίζω είναι σαφές πως άλλο οι διάφορες (σοβαρές) αναρχικές συλλογικότητες και άτομα, άλλο «τα παιδιά». Και είσαι τέτοιος, αλλιώς δε θα μιλούσαμε.
    Το θέμα είναι αν τα απομονώνεις ή όχι.
    Στ’ αρχίδια σου; Δεκτό.
    Αλλά μη στραβώνεις κιόλα άμα άλλοι έχουμε διαφορετική άποψη και την κάνουμε πράξη.

    Για περικύκλωση είχαμε μιλήσει, όχι για αποκλεισμό.
    Τη Λιάνα βρες την μόνος σου.

    «Κομμουνιστής άνθρωπος» είμαι που λες κι εσύ, είμαι με ό,τι βρίσκω όμορφο οπουδήποτε. Διαλεκτικά πράματα και τα σκυλιά δεμένα.

    Πάρε κι εσύ ένα:

  117. tomoly 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:06 μμ #

    Χαιρετώ την e- ομήγυρη!

    Συμφωνώ με τον «Υ» παραπάνω και παραθέτω, επιπρόσθετα:

    «Τα ροπαλοφόρα ΚΝΑΤ έδρασαν ακόμα και στην …ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑ (!!!)»

    Τι ΑΚΡΙΒΏΣ αποφάσισε να περιφρουρήσει το ΠΑΜΕ στην Ηγουμενίτσα;

    ΔΑΝΑΗ
    on 22 Οκτωβρίου 2011 στις 1:53 μμ said:
    Δεν τα έζησα από κοντά τα γεγονότα της πλατείας, εδώ και ένα χρόνο και μετά από 40 στην Αθήνα, ζω στην άκρη της επικράτειας, στην Ηγουμενίτσα. Όσο ήμουν κι εγώ στην καρδιά των γεγονότων βίωσα διάφορες αντιφάσεις του κινήματος και από πολλές πορείες έφυγα με άλυτα ερωτηματικά.

    Τώρα, όσο και αν φανεί παράξενο, η απόσταση με βοήθησε να ξεκαθαρίσω τις απορίες μου. Αλλά και η ιδιαιτερότητα της επαρχίας. Εδώ όλοι σχεδόν γνωρίζουμε ο ένας τον άλλο. Έτσι, από τις 19 του μήνα ξέραμε ήδη πως κάτι άλλαξε. Το είδαμε στη μικρή πλατεία της μικρής μας πόλης, σε απόσταση αναπνοής.Τους ροπαλοφόρους του ΠΑΜΕ να περιφρουρούν την εξέδρα με τα μικρόφωνα από τους άλλους διαδηλωτές. Σε μια πόλη που δεν ξέρει τι θα πουν επεισόδια σε πορείες. Μόνο πέρυσι, με αφορμή τους μετανάστες και με ξενόφερτους διαδηλωτές που κουβαλήθηκαν εδώ με πούλμαν, έμεινε ο κοσμάκης να κοιτάει τους επίσης ξενόφερτους ματατζήδες να δέρνουν και για πρώτη φορά μύρισε η ατμόσφαιρα της πόλης χημικά. Τι ακριβώς λοιπόν αποφάσισε να περιφρουρήσει το ΠΑΜΕ στην Ηγουμενίτσα; Από ποιον ταξικό του αντίπαλο θέλησε να προστατευθεί; Ακόμη και η αστυνομία εδώ είναι αόρατη. Απλά διευκολύνει τις πορείες να περάσουν από τους δρόμους ρυθμίζοντας την κυκλοφορία. Εξάλλου, το είπα και πριν, όλοι εδώ είναι γνωστοί. Ο ένας ξάδερφος, ο άλλος γείτονας, ο άλλος πατέρας του μαθητή σου.

    Ανάγνωση του υπολοίπου…
    http://gkdata.wordpress.com/2011/10/25/%CF%84%CE%B1-

  118. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:36 μμ #

    Βουρνου τελειωνε, μετα τα μπαχαλα πεθανε ο ανθρωπος και ηταν εκει απο τις 9. Δηλαδη κατα τις 2 η καρδια του αποφασισε να σταματησει? Τα μπαχαλα τον σκοτωσαν. Οποιος και να πεταξε τα δακρυγονα. Γιατι πας να τους αθωωσεις ρε μαγκα δηλαδη??

    Υ και compasso. MIA ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ. Λετε δυο εντελως αντιθετα πραγματα. Ο ενας, να παμε στον εισαγγελεα και ο αλλος, να μην παμε. ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ τι πρεπει να κανουμε. Ελεος δηλαδη. Αν παμε θα μας την πεφτει ο compasso αν δεν παμε θα μας την πεφτει ο Υ. Ρε υπομονη που χρειαζεται ενας κομμουνιστης…

    ΦΟΒΕΡΑ προκλητικη η σταση των ανθρωπων της περιφρουρησης. Φαινεται καθαρα στο βιντεο(κοσμος παει να τον φαει αλλα, οι εντολες φαινεται να ειναι αυστηρες)
    http://konserbokoyti.blogspot.com/2011/10/blog-post_9507.html

  119. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:45 μμ #

    @ αθλιος

    Μπα… δεν είμαι καθόλου ψύχραιμος. Χρειάστηκα πολλά κιλά ντόπας να καλμάρω και μπόλικες χριστοπαναγίες.

    Μπορείτε εδώ μέσα σαν σοβαροί κουμμουνιστές άνθρωποι να κατανοήσετε τι είναι κοινωνικά και ταξικά τα «παιδιά»; Είστε σε θέση να κάνετε μία σοβαρή ανάλυση; Ή μόνο όταν καίνε και μπουρλοτιάζουν αμάξια, σχολεία και τζαμιά στα Παρισινά γκέτο είναι «προλετάριοι»;

    Κατα τα άλλα συνεχίζετε να κάνετε το λάθος να υποτιμάτε την κοινωνική κίνηση… Τον Ιούνη δεν τα σπάσανε τα 300 παιδιά. Η ακόμα και αν ήταν 300 ή 500 είχαν χιλιάδες να τους κάνουνε πλάτες με τον πιο ευθύ τρόπο που έχω δει σε διαδήλωση.

    Η κοινωνία βράζει και σεις συνεχίζετε να την αγνοείται… Εγώ σκασίλα μου βέβαια τι κάνετε εσείς. Απλά μετά μη γκρινιάζετε. Η κοινωνία και η τάξη πιέζονται πολύ άγρια για να περιοριστούν στα μπλοκ του ΠΑΜΕ, και είναι σαφές εκ μέρους σας ότι εσείς αυτά θέλετε να τα κάνετε ΨΗΦΟΥΣ. Ή στην καλύτερη κρέας για περιφρούρηση.

    Τέσπα. Δεν είσασταν όλο τον Ιούνη ΕΣΕΙΣ απέναντι απο τη Βουλή και τους μπάτσους για να καταλάβετε το ΑΠΥΘΜΕΝΟ μίσος που έχει συσσωρευτεί σε χιλιάδες κόσμο. Και άρα να είστε σε θέση να κατανοήσετε ΓΙΑΤΙ ο κόσμος τα πήρε βλέποντας ΕΣΑΣ σε ΕΚΕΙΝΟ το σημείο να τους φυλάτε…

    Εμένα με χαροποιεί ιδιαιτέρως η στάση σας αλλά και όλης της αριστεράς σας, γιατί φανερώνει πόσο φοβάστε την πραγματική ιστορική κίνηση. Και είστε ΕΣΕΙΣ που βαθαίνεται την απόσταση μεταξύ αριστεράς και κοινωνίας.

    Αααα και το Βήμα μας κάνει 10.000 αν και λέει μπορεί να είμαστε διπλάσιοι δηλαδή 20.000. Φτάνουνε για οργάνωση;

  120. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:03 μμ #

    Ρε μαγκα Βα.αλ. ανοιγεις μια φιλοσοφικη συζητηση τωρα την οποια κανενας δεν θα στην κανει, γιατι θα ειναι σαν να μιλαει ο χτιστης στο τουβλο του.
    Γαμησε μας εχεις δικιο ενταξει.
    Παρε τους 20.000 σου και καντε ντου στην Βουλη. Σημερα αμα λαχει. Μπορειτε να το κανετε σημερα που δεν σας εμποδιζει κανεις? Αλλα οταν αποφασιζεται να το κανετε την μερα που θα ειναι το ΠΑΜΕ, θα περνετε αυτο που πηρατε και την Πεμπτη.

  121. Υποδιεύθυνση Ασφαλίτικων Ταραχών 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:12 μμ #

    Αφού δεν ξέρεις Tomoly θα σου πω εγώ. Από αυτούς περιφρουρούσαν τα ΚΝΑΤ στην Ηγουμενίτσα: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1347348

    Έλεος πια με τις μωρές παρθένες εδώ μέσα.

    @Βα.αλ
    Έχετε κάνει κι εσείς αποκλεισμό της Βουλής. Εννοείς του 50-70 που διέλυσαν οι μπάτσοι εν ριπή οφθαλμού το καλοκαίρι; Πραγματικά μαζική ενέργεια. Και άριστα οργανωμένη…
    Κι εγώ δυσκολεύτηκα να διαβάσω το σύντομο σχόλιό σου που το διαπερνά ο κάθετος διαχωρισμός: «από δω εμείς με τη νεανική επαναστατική κουλτούρα των Dropkick Myrphy’s κι από ‘κει εσείς με τη σταλινική αιθητική»

    @Y
    Στο Ριζοσπάστη χτες και σε διάφορα βίντεο που μπήκαν και εδώ φαίνονται ολοκάθαρα να σκάνε κρότου λάμψης στην περιφρούρηση από την πλευρά των «αναρχικών». Επίσης δε βλέπω οι ΠΑΜιτες να απαιτούν να συμφωνήσουν σε όλα επειδή δέχτηκαν επίθεση. Και το λινκ που δίνει ο άθλιος αυτό δείχνει αφού διάφορες προσθήκες που προτάθηκαν έγιναν δεκτές. Αυτό που καταδικάζουν είναι η προσπάθεια να βγουν από το κάδρο οι κουκουλοφόροι στο όνομα μάλλον να τα έχουμε καλά με το «χώρο»…

  122. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:24 μμ #

    Δεν πάω να αθωωσω κανεναν καγκεμούσα.

    Και η καταδίκη της δολοφονικής επίθεσης στο ΠΑΜΕ είναι χωρίς συμψηφισμούς.

    Αυτό λέμε ως ΝΑΡ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

    Ομως, η ήττα των αναρχικών δεν θα γίνει από τη σκοπιά της κομματικής περιχαράκωσης ή της λαθεμένης καταστροφικής εξίσωσης ΠΑΜΕ=μαζικό κίνημα όπως είναι μέχρι τώρα η λογική του ΚΚΕ. Η κομματική περιχαράκωση στο κίνημα είναι η χειρότερη απάντηση στη κρατική και παρακρατικη τρομοκρατία.

    Η μόνη διέξοδος είναι η κοινή ανατρεπτική δράση μέσα στο κίνημα βάσει αρχών όλης της Αριστεράς.

    Είναι η κοινή ταξικη δράση στο εργατολαϊκό μας κίνημα, με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης από ένα μαζικό επικίνδυνο και μαχητικό λαϊκό κίνημα.

  123. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:26 μμ #

    Καλά δεν πρόκειται να ανόιξω διάλογο μαζί σας εδώ μέσα… Άλλωστε εδώ και χρόνια το «μιλάω στους Κνίτες και με ακούνε τα ποντίκια» σας επιβεβαιώνει…

    @ ΥΑΤ Τους 50-70; Ξεχνάς μάλλον ότι ειδικά από την πλατεία στις 15 τον κόσμο οι μπάτσοι ΔΕΝ κατάφεραν να τον ΔΙΩΞΟΥΝ, μάλιστα είχε και λάιβ το βράδυ με το Βασίλη Παπακωνσταντίνου…

    Άλλωστε αν κρίνουμε και τους δύο αποκλεισμούς εκ του ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ και οι ΔΥΟ ήταν αποτυχημένοι. Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε…

    Δεν είπα ότι είναι επαναστατική κουλτούρα οι DKM. Το αντίθετο είναι η πιτσιρικαρία που βρίζετε…

    @καγκεμούσα

    δε θα πέσω ΚΑΝ στο επίπεδο να σου απαντήσω ποιος πήρε τι… δεν με ενδιαφέρει ποιος παίρνει τι παρά μόνο το τι παίρνουν οι εργάτες για τον πλούτο που παράγουν γκεγκε σταλινομούλαρο

  124. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:30 μμ #

    @ βουρνούκιε εσύ μαρέσεις πολύ λέμε… έτσι ήττα των αναρχικών… αλλά εσύ είσαι διαλλακτικός τι θες με πολιτικά μέσα. Ορίστε ξέρετε που θα μας βρείτε ελάτε με πολιτικά μέσα να μας πολεμήσετε…

    Δεν μέ χέζετε λέω γω…

    Δεν κοιτάτε να πείσετε κάνα άνεργο και κάνα εργάτη…;

  125. Βαγγέλης 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:39 μμ #

    @Βα.Αλ.
    Τελικά είμαστε σοβαροί κομμουνιστές άνθρωποι ή τσιράκια του συστήματος; Για πες μας για να καταλάβουμε. Όσο για την κοινωνική και ταξική ανάλυση για τα «παιδιά», πολύ θα ήθελα να την ακούσω από εσένα.
    Είναι προφανές ότι έχουμε εντελώς διαφορετική αντίληψη για το τι σημαίνει κίνημα. Για σένα κίνημα σημαίνει η αντιπαράθεση με τους μπάτσους, ο πετροπόλεμος, το ξύλο, το κάψιμο αυτοκινήτων. Για μας σημαίνει δημιουργία και ενδυνάμωση των ταξικών συνδικάτων στους χώρους δουλειάς έτσι ώστε να πάρουν και να ασκήσουν την λαϊκή εξουσία όταν αυτή έρθει. Και πάλι από αυτά θα έρθει. Όταν οι στόχοι που θα βάζουν θα χρειάζονται την αλλαγή του συστήματος προκειμένου να υλοποιηθούν.
    Όταν έρθει εκείνη η ώρα να είσαι βέβαιος πως οι κομμουνιστές δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα χρησιμοποιήσουν ακόμα και βία αν χρειαστεί προκειμένου να κατακτηθεί η λαϊκή εξουσία. Και αυτή η εξουσία θα δίνει διέξοδο και σε σένα. Δεν θα είναι για εμάς μόνο αλλά για όλο το λαό.
    Το γεγονός πως νομίζεις πως βράζει το καζάνι, δείχνει πόσο αποκομμένος είσαι από το λαϊκό κίνημα και πόσο μακριά νυχτωμένος από τις πραγματικές διαθέσεις του λαού. Με μόνο το 8% των εργαζομένων να είναι συνδικαλισμένοι βράζει η κοινωνία; Το γεγονός πως είσαι ελεύθερος να δράσεις έχε υπόψη σου πως οφείλεται στην ανοχή που σου δείχνει το σύστημα ακριβώς γιατί εξυπηρετείς τα σχέδια του. Για πήγαινε σε ένα εργοστάσιο και πες για την απεργία. Πήγαινε να τα βάλεις με τους σεκιούριτι και να τους πετάξεις μολότοφ.
    Το ΚΚΕ έχει 90 χρόνια ιστορίας γεμάτη με χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για την πρόοδο του λαού μας, τγόσο επώνυμους όσο και (πολύ περισσότερο) ανώνυμους. Ούτε μία εργατική κατάκτηση δεν έγινε χωρίς τη συμμετοχή (τουλάχιστον, δεν λέω καθοδήγηση για να μην μπερδευτείς) του ΚΚΕ. Και με αυτήν την παράδοση διαπαιδαγωγούνται τα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ. Να είναι έτοιμοι κάθε φορά να δώσουν το αίμα τους αν χρειαστεί για την πρόοδο της κοινωνίας μας. Αυτό πιστεύω να το κατάλαβες και στα γεγονότα της Πέμπτης.
    Μην μας μιλάς λοιπόν εμάς για επαναστατική βία. Μιλάς στο Κόμμα που έχει κάνει εμφύλιο πόλεμο για τα δίκια των εργαζομένων. Στο Κόμμα που υπεράσπισε την πατρίδα απέναντι στους κατακτητές με τα όπλα. Και δεν θεωρούμε επαναστατική βία τον πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ. Ίσα-ίσα μας φαίνεται όχι μόνο παιδικό παιχνίδι αλλά και στις σημερινές συνθήκες που αγωνιζόμαστε να συσπειρώσουμε το λαό στην πάλη για ένα νέο σοσιαλιστικό σύστημα ότι λειτουργεί προβοκατόρικα.
    Αν θες το καταλαβαίνεις. Αν δεν θες πάλι, δικαίωμα σου.
    Α και μια απορία. Γιατί κάθε φορά που έχει συγκέντρωση ή πορεία μπροστά στη Βουλή θυμάστε να την κάψετε; Οι άλλες μέρες έχουν περίοδο;

  126. Αναυδος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:41 μμ #

    Από το Κομ. Μανιφέστο

    ‘…Το λούμπεν προλεταριάτο, αυτό το παθητικό προϊόν σαπίλας των πιο χαμηλών στρωμάτων της παλιάς κοινωνίας, παρασέρνεται εδώ κι εκεί στο κίνημα από την προλεταριακή επανάσταση, όμως απ’ τις συνθήκες της ζωής του είναι πάντα πρόθυμο να πουληθεί για αντιδραστικές ενέργειες…’

    Ηδη σημερα η ελευθεροτυπία ανακάλυψε το νεο νεο νεο επναστατικό υποκειμενο (μετά τις πλατειες και τους εξεγερμενους του δεκ. 2008) στα γήπεδα

    http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=26/10/2011&id=320986

    Πως οι τσάτσοι των αφεντικών αναγορευόνται σε επαναστατες

  127. Κασπερ 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:45 μμ #

    Βααλ, αφου δε θες να ανοιξεις διαλογο σταματα να απευθυνεσαι σε 30 ατομα καθε φορα που γραφεις. Ή τρολαρε σοβαρα κανοντας μας να αυτοκτονησουμε απο βαρεμαρα ή παρε δρομο. Θελω να διαβαζω κατι σοβαρο καθε φορα που κανω refresh κι οχι τις ανοησιες σου.

  128. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:54 μμ #

    «δεν με ενδιαφέρει ποιος παίρνει τι παρά μόνο το τι παίρνουν οι εργάτες για τον πλούτο που παράγουν γκεγκε σταλινομούλαρο». Πρωτα πρωτα δεν ειμαι σταλινομουλαρο. Δεν εχω μουστακι. Μουλαρι ειμαι ναι. Δευτερον μην λες ψεμματα για το τι σε νοιαζει και τι δεν σε νοιαζει. Και τριτον σου απαντησε σε ολα ο Βαγγελης απο πανω, αλλα εσυ δεν εχεις απαντησει στην ερωτηση που σου εχω βαλει και εγω και ο Βαγγελης τωρα:Παρε τους 20.000 σου και καντε ντου στην Βουλη. Σημερα αμα λαχει. Μπορειτε να το κανετε σημερα που δεν σας εμποδιζει κανεις?

    Βουρνου. Ενταξει ισως να ημουν υπερβολικος. Δεν τους αθωωνεις. Να μην αποτελεσει και αυτο ζητημα αντιπαραθεσης. Αλλα τελοσπαντων οσοι ημασταν εκεινη την στιγμη στην πλατεια, ειδαμε κροτου λαμψης και μυρισαμε χημικα(οχι αυτα που ηταν ηδη εκει. Φρεσκα) Η αστυνομια δεν ειδαμε να εχει επεμβει. Απο που τα πεταξε? Λυσε μου αυτο τουλαχιστον.

  129. a8lios 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:54 μμ #

    Ρε μαζευτείτε ρε εκατέρωθεν! Άιντε! Να μην έχετε ψυχραιμία λογικό, αλλά αν είναι έτσι μη γράφετε τίποτα.

    βα.αλ., γενικά εδώ μέσα έχω την εντύπωση συμφωνούμε πως ό,τι έγινε στις 15/6 είχε ως αποτέλεσμα να συμμετέχει λιγότερος κόσμος στις κινητοποιήσεις της 48ωρης τότε.
    Έχεις αντίθετη άποψη; Έχεις αντίθετη εικόνα καταρχήν (θεωρείς δηλ. περισσότερο τον κόσμο 29-29/6?)
    Επίσης, βγάλ’ το ΠΑΜΕ απ’ έξω. Πες πως δεν υπάρχει ρε παιδί μου.
    Βάσει όλων των αντικειμενικών συνθηκών που υπήρχαν εκείνη τη μέρα(συνείδηση στο κόσμο, μαζικότητα, κατάσταση αστικού μπλοκ κτλ.) τί μπορούσε / θα έπρεπε / ήθελες εσύ να γίνει στις 20/10;

    Κάποια στιγμή θα σου απαντήσω και στα κοινωνιολογικά.

    Είναι λίγο αστείο πάντως να καλείς να πείσουμε κανέναν άνεργο κι εργάτη, έτσι; Όχι σαν άτομο, σαν χώρος λέω.

  130. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:58 μμ #

    και ξαναβαζω αυτο για τον φιλο Βα.αλ., για το πως συμπεριφερεται η περιφρουρηση(και επαναλαμβανω οτι ενω η ο κοσμος τον ζηταει για να τον φαει, οι εντολες ειναι αυστηρες)
    http://konserbokoyti.blogspot.com/2011/10/blog-post_9507.html

  131. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:08 μμ #

    Και στο ο.43 αυτου του βιντεο ο κοσμος , ενω δεχεται πετρες και ενω κανεις τους δεν φοραει ουτε κρανη, ουτε κουκουλες φωναζει «ρουφιανοι, ρουφιανοι»

  132. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:26 μμ #

    @ άναυδε που να δεις τι λέει για τους μικροαστούς (με τους οποίους έχετε τρελλά κολλητηλίκια) στον εμφύλιο πόλεμο στη γαλλία

    @ κάσπερ ευτυχώς τα μπλογκ σας δεν έχουνε την περιφρούρηση του ΠΑΜΕ… ακόμα… χαχα

    @ άθλιε έχω δηλώσει ξεκάθαρα και τι με ενόχλησε και με ποιους είμαι στο μπλογκ μου

    @ καγκεμούσα μπράβο ρε έπρεπε να τον φάτε δηλαδή; είστε δηλαδή καλοί που δεν του ανόιγετε το κεφάλι; θα με τρελλάνετε!; ΕΤΣΙ δεν πρέπει να είναι το ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ;

    @ βαγγ…

    υπο ΚΣ θα σου απαντούσα σόβαρα απλά τελικά αποφασίστε τα επεισόδια τα κάναν παρακρατικοί ή αναρχικοί; Η ΓΓ της ΚΕ κατέθεσε ότι ήταν παρακρατικοί, άλλο οι παρακρατικοί άλλο οι αναρχικοί. Έχετε αποδείξεις για το αντίθετο; Αποδείχτε το. Πάρτε τα κανάλια βόλτα και τις εισαγγελίες και πείτε ο τάδε ασφαλίτης είναι στην τάδε ομάδα ή να εδώ ο ασφαλίτης κάνει εκείνο. Απλά να ξέρετε καλά μου παιδιά ότι στα μπάχαλα ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ υπάρχουνε ασφαλίτες που η δουλειά τους είναι να ΔΙΝΟΥΝ κόσμο στους μπάτσους.

    Ξέρω επίσης πολύ καλά τους αγώνες των κομμουνιστών σε αυτή τη χώρα όπως και τι έχουνε τραβήξει, αλλά επίσης ξέρω ότι αυτοί που δικάζονται τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα είναι χύμα κόσμος απο διαδηλώσεις και αναρχικοί και αντιεξουσιαστές. Και δεν εννοώ τον ΕΑ… εννοώ όλες εκείνες τις χιλιάδες που έχουν πιαστεί σε πορείες, που κόλλαγαν αφίσες, που έβγαζαν έντυπα με «παράνομο» περιεχόμενο που… που… που…

    Επίσης μιας και λέμε για εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, έχει πάει ποτέ σε χώρο δουλειάς χωρίς ένα σωματείο από πίσω σου, έχεις πάει να μοιράσεις υλικό έτσι μόνος σου. Μάλλον όχι… Και δεν το λέω για να μου πεις ουάου βα.αλ. είσαι μάγκας… στο λέω μπας και μπορείς να εννοήσεις τι σημάινει παλεύω εξωθεσμικά μέσα σε χώρους δουλειάς…

    αυτά…

  133. Υποδιεύθυνση Ασφαλίτικων Ταραχών 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:36 μμ #

    @Βα.αλ.
    Το βίντεο του καγκεμούσα πάρτο και σύγκρινε το με το πώς συμπεριφέρθηκαν οι δικοί σου σε εκείνον που έπιασαν στα σκαλιά και τον χτυπούσα 10 άτομα και τον έστειλαν με κρανοεγκεφαλικές κακώσεις στο νοσοκομείο.

    Το μπλογκ όντως δεν έχει περιφρούρηση με αποτέλεσμα να έχει διεισδύσει ο Βα.αλ. και να προκαλεί επεισόδια :Ρ

  134. Βαγγέλης 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:52 μμ #

    @ Βααλ
    Αν δεν απαντάς σοβαρά παρά μόνο υπό ΚΣ, πες το από την αρχή να ξέρουμε και μεις να λέμε μαλακίες. Τύπου: Τι ομάδα είσαι; Σήκωσες κι εσύ το πανό την Κυριακή στο ΟΑΚΑ; Είσαι από τα παιδιά του Λαζόπουλου με τη νέα σκέψη;

  135. a8lios 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:54 μμ #

    @βα.αλ.
    Θέση για τα σκηνικά παίρνεις στο μπλογκ. Σαφώς. Δε σε ρωτάω όμως αυτό. Σε ρωτάω τί θες εσύ να γίνει αυτή τη στιγμή. Τί ήθελες εσύ να γίνει τη Πέμπτη, για να πάει το πράμα μπροστά. Τακτική. Στρατηγική. Ξέρεις. Αριστεράτζες.
    Δε χρειάζεται τίποτα από αυτά;
    Όλοι στο δρόμο κι ο καθένας κάνει ό,τι κάτσει;

    Εσύ τί λες ρε, έχουμε παντού σωματεία «από πίσω»;
    Άσε που, αν και φαντάζομαι το ξέρεις, στους περισσότερους χώρους και να έχουμε σωματεία αυτά δεν αναγνωρίζονται και αναγνωρίζονται από την εργοδοσία μόνο τα επιχειρησιακά και γενικώς τα πουλημένα ή τα πιο «light».
    Τέσπα, επειδή κι εγώ δεν έχω «σωματείο από πίσω» (σαν «επιτροπή αγώνα του ΠΑΜΕ», ή/και με ονόματα μόνο υπογράφουμε ότι δίνουμε), μπορώ να εννοήσω.
    Και αρκετοί άλλοι εδώ επίσης.

  136. Αντώνης 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:54 μμ #

    Βα.Αλ (Κάφρε)

    Για πες μας εσύ ΜΙΑ αλλά ΜΙΑ εργατική συνέλευση που πήρε απόφαση ή έστω εξέφρασε πρόθεση για σύγκρουση και ντου? Πες ΜΙΑ. Που θα μας πεις και ποιούς επηρεάζουμε από εργάτες και άνεργους…
    Αλλά ξέχασα…
    Για σας το δίκιο έχουν οι εξεγερμένοι (τα παιδιά).
    Για μας το δίκιο το έχουν οι εργατοϋπάλληλοι (εξεγερμένοι και μη)…

  137. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:55 μμ #

    «Επίσης μιας και λέμε για εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς, έχει πάει ποτέ σε χώρο δουλειάς χωρίς ένα σωματείο από πίσω σου, έχεις πάει να μοιράσεις υλικό έτσι μόνος σου. Μάλλον όχι… Και δεν το λέω για να μου πεις ουάου βα.αλ. είσαι μάγκας… στο λέω μπας και μπορείς να εννοήσεις τι σημάινει παλεύω εξωθεσμικά μέσα σε χώρους δουλειάς…»

    Μα δεν θα σου πεις κανεις » ουάου βα.αλ. είσαι μάγκας». Ισα Ισα το αναποδο. Ακριβως εκει βαζουμε τις διαφορες μας. Οτι ο λαος πρεπει να αντεπιτεθει μαζικα και οργανωμενα, με την καλυψη των μαζικων, ταξικων σωματειων, εκει που βρισκει εφαρμογη το «ενας για ολους και ολοι για εναν», Δηλαδη η αλληλεγγυη και η συντροφικοτητα. Το να πας μονος σου κανεις δεν το φοβαται. Αυτο που φοβαται ο καπιταλιστης ειναι τις οργανωμενες ορδες των εργαζομενων εξω απο το εργοστασιο του, να απειλουν την υπαρξη του.

  138. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:58 μμ #

    Βα.αλ.
    Απαντα μια φορα μονο και υστερα να πεθανω: Παρε τους 20.000 σου και καντε ντου στην Βουλη. Σημερα αμα λαχει. Μπορειτε να το κανετε σημερα που δεν σας εμποδιζει κανεις?

  139. βα.αλ. 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:10 μμ #

    Για να μην πεθάνεις και ύστερα έχουμε άλλα…

    Προφανέστατα δεν είμαστε 20.000 ή 10.000…

    άλλωστε έτσι και αλλιώς εμείς είμαστε κατά της οργάνωσης και με το αυθόρμητο… οπότε και 50.000 να μασταν… Α! και επίσης οι περισσότεροι α/α/α που ξέρω θέλουνε να μπει ο λαός στη Βουλή… όχι το κόμμα ή ίδιοι…

    Απάντησε μου και συ τώρα κάτι:

    10% ΚΚΕ + 10% Σύριζα + 5% ΔΗΜΑΡ + 2-3% υπόλοιπος αριστερισμός = 28% Γιατί όλοι εσείς δε μαζεύεστε να κάνετε κοινή εκλογική κάθοδο και να πείτε «γεια σου ελληνικέ λαέ εμείς οι 5-6 θα κάνουμε 1. 2. 3. αυτά… ψήφισε μας» να γίνεται κυβέρνηση… ΤΟΣΕΣ ποια διαφορές έχετε που δεν μπορούνε 3 κόμματα να συμφωνήσουνε σε δύο πράγματα;

    Αστο ξέρω… ο Σύριζα ειναι υπέρ της ΕΕ…

    Οι υπόλοιποι το βράδυ.

  140. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:39 μμ #

    Βρε Βα.αλ.? Αν στοχευαμε στα εκλογικα ποσοστα θα το ειχαμε κανει απο καιρο. Αν δε ειχαμε τοσα κοινα, θα ημασταν ενα κομμα.
    Δεν στοχευουμε στα εκλογικα ποσοστα, γιατι οπως σου ειπα και παραπανω για μας το κριτιριο ειναι τα ποσοστα που καταγραφουν τα ταξικα σωματεια. Οσο αυτα ειναι αδυναμα τοσο δεν υπαρχουν συνθηκες ευνοικες για το εργατικο κινημα. Οταν αυτα μαζικοποιηθουν και μαλιστα σε ταξικη κατευθυνση, θα επαρχουν οι απολυτες συνθηκες για επαναστατικη κατασταση. Το αυθορμητο καταπνιγεται ευκολα, αυτο το εχει αποδειξει και ιστορια. Και γι αυτο, παλευουμε για την συνειδητοποιηση της εργατικη ταξης, οτι ειναι πρωτα απο ολα εργατικη ταξη, οτι δεν εχει κανενα συμφερον απο τα κομματα της πλουτοκρατιας και να τα εγκαταλειψει. Να οργανωθει στα σωματεια του και μαζι με την πρωτοπορια της εργατικης ταξης να συνταχθει για να ανατρεψει την εξουσια των κεφαλαιοκρατων.
    Το γιατι κατεβαινουμε στις εκλογες το εχει λυσει ο Λενιν στον «αριστερισμο». Δεν μπορεις να μην βλεπεις, παρα το γεγονος οτι θεωρουμε ξεπερασμενο τον κοινοβουλευτισμο, οτι ο λαος του δινει σημασια. Οτι ψηφιζει για το κοινοβουλιο.΄Δεν μπορεις να αποκοπεις απο αυτην την διαδικασια γιατι αυτοματα αποκοβεσαι και απο τον ιδιο τον λαο. Εκμεταλευεσαι τις λαβες που σου δινει η αστικη ταξη για να αυτοπαρουσιαστει σαν δημοκρατικη και τις πετας πισω. Καθε παραθυρακι που μπορεις να εκμεταλευτεις το κανεις προς οφελος της εργατικης ταξης.
    Εν ταχει ολα αυτα…

  141. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:47 μμ #

    BA.AΛ: 1. Η γνώμη μου είναι πως όσον αφορά τον κατακερματισμό της Αριστεράς έχεις αρκετό δίκιο…

    Ο σεχταρισμός εχει κάνει μεγάλη ζημιά και στην Αριστερά και στο κίνημα. Σαφώς λοιπόν και πρέπει να γίνει μια σοβαρή πλέον προσπάθεια και στη βάση και στην κορυφή για τη συγκρότηση ενός αντικαπιταλιστικού/αντιϊμπεριαλιστικού μετώπου κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με στόχο την εργατική εξουσία/δημοκρατία.

    Ηδη οι 5 συγκεκριμένοι στόχοι πάλης και συγκρότησης υπάρχουν: είναι α. η παύση πληρωμών/διαγραφή χρέους, β. η ανατροπή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και κάθε κυβέρνησης από τα κάτω και τα αριστερά γ. Η ρήξη με την ΕΕ κα ιη έξοδος από ΟΝΕ/ευρώ δ. εθνικοποίηση βασικών τομέων της παραγωγής υπό εργατικό έλεγχο, ε. κατάργηση του ΦΠΑ για τα είδι πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης

    2. Για τη σύγκρουση, ο αναρχικός χώρος έχει την πολιτική ευθύνη. Οποια ανακοίνωση αναρχικής ομάδας και να δεις, τη σύγκρουση την καλύπτει απόλυτα Συνεπώς, κα ιεγώ θα μιλήσω για πέσιμο των αναρχικών. Είνα ιμέγα σφάλμα να μιλήσω γενικά για προβοκάτορες ή/και για ασφαλίτες.

    Οι προβοκάτορες και οι όποιοι ασφαλίτες -λίγοι σε σχέση με το μέγεθος των αναρχικών ομάδων- δεν θα μπορύσαν να κάνουν τπτ εάν δεν υπήρχε η λογική της αναρχίας που νομιμοποιεί κα ιαβαντάρει τέτιες πράξεις δολοφονικών πεσιμάτων. Σου θυμίζω το πέσιμο των αναρχικών στα μπλοκ του ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ (πιο συγκεκριμένα στην ΟΛΜΕ) την Τετάρτη, που ούτε την Βουλή περιφρουρούσαν, ούτε τπτ. Σου θυμίζω το πέσιμο αναρχικών με μολότωφ στα παλιότερα φεστιβάλ της ΝΚΑ (νεολαίας του ΝΑΡ), σου θυμίζω την Μαρφίν κα ιτο πως ποτέ ΔΕΝ ξεκαθάρισε η αναρχία τις σχέσεις της με αυτές τις δολοφονικές λογικές κλπ

    Ασε λοιπόν! Εάν η αναρχία δεν ξεκαθαρίσει τις σχέσεις της με αυτή την ιδιοκτησιακή νοοτροπία ετσιθελισμού κα ιπεριφρόνησης οποιασδήποτε συλλογικής διαδικασίας ως «εξουσιαστικής» που έχει για το κίνημα, θα ναι απέναντι.

  142. Sep 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:06 μμ #

    Γλειψε και αλλο ρε Βουρνουκιε να δω αν θα εξιλεωθουν τα μπουκαλια με τις μολοτωφ που εχετε φαει στις Αναιρεσεις…

  143. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:10 μμ #

    SEP: Μην αντιγράφεις τις ιδιοκτησιακές λογικές για το κίνημα και μην υιοθετείς τη συκοφαντία αντί της πολιτκής γιατί αναπαράγεις από τη σκοπιά σου την χρεοκοπημένη λογική του «πας μη εγώ βάρβαρος». Οπου στη λέξη «εγώ» βάλε το χ κόμμα που υποστηρίζεις.

  144. kagemusha 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:15 μμ #

    Ρε μαγκα Βουρνου, ποιες ιδιοκτησιακες λογικες μπορεις να μου κανεις αναφορα σε μερικες απο αυτες? Θα μας τρελανεται δηλαδη…

  145. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:26 μμ #

    καγκεμούσα:

    1. Το να εξηγω την αναρχία με πολιτικούς όρους κα ιόχι με «ασφαλιτολογίες» και να την πέφτει ο σεπ με χαρακτηρισμούς περί «γλυψιμάτων» δείχνει την απο τη μεριά του λαθεμένη νοοτροπία.

    2. Το ΚΚΕ έχει από τη μεριά του τις δικές του ιστορικές ευθύνες για τον κατακερματισμό των ταξικών δυνάμεων. Πχ δεν μπορεί να αναφέρεται στις συσπειρώσεις ΠΑΜΕ/ΜΑΣ/ΠΑΣΥ ταυτίζοντάς τις με το κίνημα γενικά.

    ΣΕΠ: Απο που είδες το «γλύψιμο» στην αναρχία με βάση αυτά που έγραψα;

  146. Αναυδος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:58 μμ #

    Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι αφελεις είναι ότι το κράτος και οι μηχανισμοί ασφαλείας του πάντα προσπσθούν να διεισδύσουν σε ότι αυτοί κρίνουν ανατρεπτικό ή εύκολα χειραγωγίσιμο. Η επιτυχία της διείσδυσης εξαρτάται κυρίως απο την οργανωτική χαλαρότητα που διακρίνει τον κάθε χώρο, Δυστυχως ο αντιεξουσιαστικός χώρος από θέσεις αρχής εναντιώνεται στην οργάνωση συνεπώς μετατρέπει εαυτον σε παιδική χαρά των ασφαλίτικων μηχανισμών.

    Επίσης οι έμμισθοι ασφαλίτες στις γραμμές του α/α χώρου είναι ελάχιστοι, δεν περισσεύουν στο κράτος τα λεφτά για τέτοιου είδους επιχειρήσεις, η πλειοψηφία τους είναι άμμισθα καρφιά

    Ενδεικτικό είναι το βράδυ της επίσκεψης Κλίντον στην Αθήνα το 1999 όπου το ΚΚΕ αποθείται από την αστυνομία και υποχωρεί συντεταγμένα αλλά δερνόμενο αγριως μέχρι περίπου την Ομόνια ενώ οι α/α επιτίθονται ταυτόχρονα με την επίθεση των ΜΑΤ σε όλες τις βιτρινες και ΑΤΜ στην Πανεπιστημίου ανενόχλητοι από την αστυνομία

  147. tomoly 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:11 μμ #

    @Υποδιεύθυνση Ασφαλίτικων Ταραχών

    Ώστε η γυναίκα που έγραψε το κείμενο και έχει αυτό το μπλογκ http://kapetanisses.blogspot.com/ είναι μπαχαλο_κουκουλοφόρα, αν και 50αρα;;;

    Κάνεις τον έξυπνο, ή, απλά, είσαι πονηρός;

  148. Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 5:16 μμ #

    Μιλώντας για ίσες αποστάσεις.
    Ρε βουρνού, σου θυμίζει μήπως τίποτα αυτό το παρακάτω;
    Γιατί εμένα κάτι μου λέει, αλλά είπα να σε ρωτήσω πρώτα.

    http://enosy.blogspot.com/2011/10/blog-post_24.html?showComment=1319498894885#c5573295087884237736

    Σιαμαία ρε βουρνού; Και νταβατζήδες; Αυτό όμως ξέρεις τι καθιστά εσένα, ε;

  149. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:11 μμ #

    Μπρεζ η αναρτηση που έβαλες απηχεί αρκετά μέλη του ΝΑΡ -εξ όσων γνωρίζω- και τον προβληματισμό τους σχετικά με την βαθύτερη λογική της αναρχίας και του ΚΚΕ.

    Δεν με βρίσκουν σύμφωνο οι χαρακτηρισμοί, με βρίσκει σύμφωνο η βαθύτερη ουσία: Δεν αποκάλεσα εγώ ποτε σαν κόμμα, το ΚΚΕ «Εκοφίτες» ή «χώρος που καθοδηγείται από την ασφάλεια».

    Το ΚΚΕ όμως το έχει κάνει πολλές φορές. Ε, λοιπόν οι κατηγορίες αυτές μόνο από μια λογική ιδιοκτησίας του κινήματος παραπλήσια με αυτή της αναρχίας μπορεί να προέλθουν.

    Η ποιοτική διαφορά είναι πως η πράξη της αναρχίας εναντίον του κινήματος είναι δολοφονική. Και αυτήν καταδικάζω πρωτίστως αλλά και τη λογική που τη στηρίζει.

    Εάν το ΚΚΕ με ξαναπεί «ΕΚΟΦίτη» ή κλείσει τις σχολές όπως το Δεκέμβρη του ’08 «έπειτα από απόφαση της ΚΕ» και αυτό ετσιθελικά, πάλι θα το καταγγέλω ως φέρων ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κίνημα.

    Καθαρά πράγματα

  150. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:12 μμ #

    Και αναφέρομαι στην Πάντειο

  151. Mis8wtos 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:13 μμ #

    http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_26/10/2011_412031

    kratos xrhsimopoiei parakratos

  152. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:14 μμ #

    Τα περί «ΕΚΟΦιτών» ενάντια στο ΝΑΡ και τη ΝΚΑ ή/και την ΕΑΑΚ αρχίζουν εδώ και χρόνια. Το ίδιο και τα περί «σκοτεινών κέντρων που καθοδηγούν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

  153. βουρνούκιος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:17 μμ #

    Και τέλος, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ασκεί σωματική/δολοφονική βία απέναντι σε τμήματα του κινήματος. Με αυτή τη λογική πρέπει να τελειώνουμε.

    Οπως και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ενισχύει τον ενδοαριστερό εμφύλιο, βασιζόμενος σε συκοφαντίες του στυλ «ΕΚΟΦίτες», κλπ. Και με αυτή την λογική πρέπει να τελειώνουμε. Οσο σεν ηττώνται αυτές οι λογικές άσπρη μέρα δεν θα δούμε σαν λαός.

  154. RedPersonality 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:31 μμ #

    Μελή της περιφρούρησης του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ γνωστά και ως ΚΝΑΤ φυλάνε την είσοδο εργοστασίου γνωστής επιχείρησης.
    Ντροπή και αίσχος.
    Η εικόνα τα λέει όλα.

    Την ώρα που οι τίμιοι αγωνιστές και αληθινοί επαναστάτες και αντικαπιταλιστές καίνε το γκαράζ της βουλής…
    Εμπρός αδέρφια και για τα φυλάκια,κανά βουλευτικό αυτοκίνητο(ή τη μηχανή του Τσίπρα) ή αμαλάχι και κανά τσολιά!

  155. RedPersonality 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:39 μμ #

  156. RED LΑBEL 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:55 μμ #

    Επειδή εδώ κοντεύει να γίνει newswire δε θα ακολουθήσω αυτή την πρακτική.πάμε να τα πιάσουμε όλα μαζί κ κυρίως οι διαφωνούντες βρήκαν σημείο ΚΚΕδολογίας.

    το ΠΑΜΕ έκανε περικύκλωση της Βουλής.διαδήλωσε μαζί με χιλιάδες εργάτες,νέους,άνεργους κ λαϊκά στρώματα που είτε ανήκαν σε αυτό είτε ανήκαν.όλοι αυτοί ζήταγαν πολύ συγκεκριμένα πράγματα.να πέσει η κυβέρνηση κ να μην ψηφιστεί το πολυνοσχέδιο που αποτελεί αντιδραστική τομή για τη ζωή μας.

    σε όλους αυτούς το ΠΑΜΕ έβαλε ζητήματα όπως να πολιτικοποιηθεί η πάλη του λαού κ να μη μείνει στα άμεσα ζητήματα.να παλέψει δηλαδή ο λαός για τη δική του εξουσία κ οικονομία.

    υπό αυτό το πρίσμα ενόχλησε όλες τις δυνάμεις που το ΠΑΜΕ έβαλε δυναμικά τη σφραγίδα του σε αυτές τις διαδηλώσεις.δεν γινόταν να αντέξουν ότι μπροστά στη Βουλή θα είναι μια τέτοια δύναμη με αυτά τα αιτήματα.κ αυτό γιατί οι ΗΓΕΣΙΕΣ αυτών των δυνάμεων με ποικίλους τρόπους είναι με τον καπιταλισμό.άλλες έχουν αναιρέσει την εμπιστοσύνη τους στα λαϊκά στρώματα κ έχουν ενσωματώσιμη στρατηγική άμεσης διαχείρισης της κρίσης κ του καπιταλισμού γενικότερα κ άλλες εχθρεύονται πλήρως κάθε αγωνιστική κ όντας μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα εξυπηρετούν την αστική τάξη κ πολιτική.
    γιαυτό όλοι αυτοί ασκούν την κριτική περί ιδιοκτησιακής λογικής,όλα τα άλλα είναι φούμαρα για το λαουτζίκο π[ου νομίζουν ότι είναι ηλίθιος κ δε βλέπει κ δεν καταλαβαίνει.

    από την άλλη το κράτος των αστών είχε από μέρες ετοιμάσει ένα «πολεμικό κλίμα» κ μέσα από ναυαρχίδες του Τύπου τους από γκεμπελίστικα κ ασφαλίτικα site πάσης φύσεως.έτσι έγινε μια δολοφονική επίθεση στο λαϊκό κίνημα που εκφράστηκε με τα γεγονότα ενάντια στο ΠΑΜΕ κ τον νεκρό.το ζήτημα όλο ήταν να διαλυθεί η κινητοποίηση κ να αδειάσει ο χώρος μπροστά από το σύμβολο της αστικής δημοκρατίας.να σταματήσει να έρχεται ο εργαζόμενος λαός απέξω κ να διαδηλώνει.να σταματήσει η πολιτική-λαϊκή πίεση στην Κυβέρνηση. δεν τους πέρασε κ αυτό είναι μεγάλο βήμα.

    πρέπει το λαϊκό κίνημα να προετοιμαστεί για αποφασιστικές συγκρούσεις που θα περνάνε μέσα από κάθε μορφή πάλης.να είναι σε διαρκή επαγρύπνηση.κ να επιλέξει την κατάλληλη στιγμή για κάθε σύγκρουση.μέχρι την ανατροπή των συσχετισμών κ την τελική νίκη.

  157. Κώστας Μίχος 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:09 μμ #

    Κάποιες σκέψεις που ψαρεψα

    [σβήνω το κείμενο και βάζω το λινκ. Κώστα Μίχο, κι εσύ μπορείς! A8lios
    http://omorfa.wordpress.com/2011/10/26/gia-to-mellon-tou-kinhmatos-mas/ ]

  158. Κασπερ 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 8:10 μμ #

    Και για οσους βαρεθηκαν να διαβασουν το τελευταιο κειμενο του Μιχου, σας πληροφορουμε οτι ειναι το πρωτο κειμενο στο granma shares.

  159. RED LΑBEL 26 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:08 μμ #

    Μίχο όποιος πατάει σε 2 βάρκες χτυπάει ανάμεσα κ μένει στείρος!

    το κείμενο έχει πολλές ανακρίβειες που ειλικρινά δεν έχει αξία να ασχοληθεί κάποιος!

  160. βα.αλ. 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:20 πμ #

    Θαυμάσια άρα εμείς οι αναρχικοί δεν είχαμε καμία ανάμειξη στα επεισόδια αφού το λέει και η Αλέκα. Νομίζω πως σας έχει αδειάσει όλους σας αυτή ανακοίνωση. Τρέξτε πάλι να τα μαζέψετε.

  161. compassocap 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:34 πμ #

    @βα.αλ
    έχει πλάκα το σκηνικό που υπάρχουν κάτι ψύχραιμοι τύποι ή πολύ τσαντισμένοι που σχολιάζουν σε μπλογκς «εχθρικά» προς τις θέσεις τους. Τέτοιος είσαι εδώ εσύ, ΄τετοιος είμαι εγώ αλλού (κ στο indymedia αλλά τα κατεβάζουν όλα οπότε παραιτήθηκα). Καταντάμε σα τη Δέσποινα βανδή με μίνι, στη βραδιά του οπλίτη. Περιζήτητοι.

    Υγιές το βρίσκω πάντως. Με νεύρα ή χωρις. Πάντως κάποιες από τις ερωτήσεις που βάζεις αξίζει να τις κάνεις και στον ευατό σου. Τις πρώτες εννοώ. Ακόμα δηλαδή δεν έχω καταλάβει από ποιον περιφρουρούσε το ΠΑΜΕ τη βουλή. Τι συνιστούσε απειλή της «δημοκρατίας» τους Και αυτή η κρίσιμη μάζα, όταν υποχώρησαν οι ΚΚΕδες γιατί δεν έκανε την επίθεση του;

    Η κοινωνία βράζει δε διαφωνεί κανείς. Και η λύση ποια είναι; Η εκτόνωση; Αλήθεια την έχω την απορία.

    Όπως απορία μου είναι γιατί ο αναρχικός χώρος στην Ελλάδα πρέπει να είναι όμηρος της μεσολογγίου. Γιατί έχει απωλέσει κάθε σχέση με το εργατικό κίνημα (παρά τη μαζικοποίηση του) γιατί πρέπει να φτάνει στο σημείο να διαλύονται συνελεύσεις (πετράλωνα) για να ξεκαβλώνουν κάποιοι και άλλα πολλά γιατί.

    Το θέμα όμως για να μη σε πρήζω είναι το πολιτικό επίδικο της υπόθεσης. Και το επίδικο κατά τη ταπεινότητα μου δεν είναι αν το ΚΚ περιφρουρούσε τη βουλή. Το επίδικο είναι η επίθεση που δέχτηκε από παρακρατικούς μηχανισμούς. Όποιος έχει εμπερία από το κίνημα τα τελευταία 15 χρόνια μπορεί να διαχωρίσει συγκρούσεις τρόπους και μέσα. Και αυτά ήταν πρωτοφανή.

    Και με όλα αυτά που τσακωνόμαστε ακόμα ξεχνάμε ένα νεκρό και ότι πρέπει να ξεκινήσουμε να μιλάμε γερμανικά

  162. Υποδιεύθυνση Ασφαλίτικων Ταραχών 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 12:56 πμ #

    Ρε Tomoly με δουλεύεις; Αυτό που λινκαρα δείχνει ότι και στην Ηγουμενίτσα υπάρχουν τυπάκια που ευχαρίστως θα την έπεφταν στο ΠΑΜΕ, όπως έκαναν την επόμενη μέρα σε Γενική Συνέλευση του ΤΕΙ. Καμαρώνουν μάλιστα για την «εκδίωξη Κνιτών» οι οπαδοί του αδιαμεσολάβητου και του πλουραλισμού μη χέσω. (παρένθεση: βέβαια σε κάτι τέτοια γεγονότα οι ευαισθησίες πολλών πάνε περίπατο). Αυτά τα τυπάκια όμως πάνε και χώνονται σε χώρους που διαδηλώνουν 50αρες κυρίες, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι κλπ! Αυτό κουβεντιάζουμε τόσες μέρες εδώ μέσα. Σταμάτα να κάνεις τον ανήξερο.

    Βα.αλ. φτάνουμε στην ουσία του ζητήματος. Θέλετε να κάνει ο λαός ντου στη Βουλη. Αφήνουμε κατά μέρος πώς θα γίνει αυτό όταν μετά τα γκλοπ και τα χημικά θα μπουν στο παιχνίδι τα κουμπούρια (έχουν και τέτοια ξέρεις οι ΜΑΤάδες) και σε ρωτώ: ΜΕΤΑ ΤΙ; Με τα εργοστάσια τι θα γίνει; Με την οικονομία; Με ενδεχόμενο ντου από το στρατό ή ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς; Τι θα κάνουμε; Καταλήψεις χώρων και αυτοδιαχειριζόμενους κήπους;
    Ανέμενα φυσικά τη σιωπή σου για τη συμπεριφορά των «αντιεξουσιαστών» με τον απεριόριστο σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή που κόντεψαν να σακατέψουν τον τύπο από την περιφρούρηση που έπεσε στα χέρια τους. Αυτοί δεν έκαναν το «φυσιολογικό» για το οποίο δεν αξίζει να παραδεχτείς το ΠΑΜΕ αλλά δεν πειράζει δικαιολογούνται. Μόνο που αν στη θέση τους ήτανε τα ΚΝΑΤ τώρα ο χώρος θα έκανε πανηγύρι με τη «δολοφονική επίθεση του «Κ»ΚΕ» και θα ανέβαινε ολόκληρο άλμπουμ στο Ιντιμίντια. Βέβαια αυτό επ’ ουδενί δε θα αποτελούσε «κομματική» εκμετάλλευση… Μονά ζυγά δικά σας.

    Οι φωτογραφίες του RedPersonality ξεμπροστιάζουν το ρόλο του καθεστωτικού κόμματος ελλάδας. Βλέπετε τα ΚΝΑΤ με την ΠΛΑΤΗ γυρισμένη προς το εργοστάσιο να εμποδίζουν τους άλλους απεργούς να μπουν στην επιχείρηση και να ζητάνε κομματικές ταυτότητες. Αντί να βλέπουν τον εχθρό που είναι μέσα στο εργοστάσιο και να μπουν να το καταλάβουν κοιτούν με μισό μάτι όποιον δε διαδηλώνει μαζί τους. ΑΙΣΧΟΣ! ΚΚΕδες Βάρκιζα τέλος, 300 προβοκάτορες, Άρης Βελουχιώτης, Δεκέμβρης του 08, μπλα μπλα γκαου γκαου

    Ρε δε μας παρατάτε λέω εγώ. Οι μέρες αυτές ξεβράκωσαν πολλούς.

  163. βα.αλ. 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:05 πμ #

    Αφού μπει ο λαός επειδή θα είμαστε ανίκανοι και φτωχεύσουμε την χώρα θα φωνάξουμε εσάς να ανορθώσετε την οικονομία. ¨Οντως είναι μαλακία οι αυτοδιαχειριζόμενοι κήποι… ενώ ένα εργοστάσιο χάλυβα…εεε; Γαμώ δεν είναι… βαριά βιομηχανία όχι αγγουράκια και μαλακίες.

    Πάλι άμα μας την πέσουν οι ιμπεριαλισταί θα σας φωνάξουμε να κάνετε ΕΑΜ να τους διώξετε.

    Οπότε αφού έτσι και αλλιώς θα κερδίσετε αφήστε και τα μας τα παιδιά να κάνουμε το κομμάτι μας. Τι ζητάμε λίγο πουτάνα να κάνουμε ένα κτήριο!!! 😛

    Και ξυπόλητη χορεύω με σημαία μου μια φούστα!!! Ους λάθος… αυτό είναι Γαρμπή.

    Τέσπα την καληνύχτα μου με όλη μου την καρδιά γιατί η νύχτα (η δικιά σας) αναμένεται μακρά…

  164. swerw 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:33 πμ #

    video απο ξενο τηλεοπτικο δίκτυο.
    στο 1:00 το θρασύδειλο παρακρατικό φασιστάκι χτυπάει τον γέρο με την βαρειοπούλα.
    Στο 1:22 ο ταγματασφαλίτης πάει να σκοτώσει με τη μολότωφ.
    Στο 1:56 τα παρακρατικά φρικιά πετάνε κρότου λάμψης.
    Πυροσβεστηρες πέτρες κ.τ.λ.
    Αυτα για όσους ειναι ναι μεν αλλά κ.τ.λ.
    Αυτά για όσους θεωρούν την κουκούλα μέρος του κινήματος.

  165. Υποδιεύθυνση Ασφαλίτικων Ταραχών 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:37 πμ #

    Ρε Βα.αλ. προσπάθουσα εστώ και σε έντονο ύφος να σου πω το πολύ απλό: ΝΤΟΥ στη Βουλή σε βάζει εκ των πραγμάτων μπροστά στο ζήτημα της εξουσίας (ή της κατάργησης της από τη δική σας πλευρά). Και ρωτάω: τι γίνεται τότε; Είναι οι αντιεξουσιαστικές δομές στην Ελλάδα τόσο προχωρημένες για να αυτοοργανώσετε όχι εργοστάσια χάλυβα, ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ; Ή μήπως θες να καταργήσουμε την εξουσία για κανα μήνα, να ζήσουμε τον ερώτα και την εξέγερση και μετά να έρθει ο αστός σωτήρας α-λα Ντε Γκολ στο Μαη του ’68 να μας κάτσει στο σβέρκο μια ζωή; Τουλάχιστον οι ΚΚΕδες λένε: θα βγούμε από ΕΕ, ΝΑΤΟ, θα διαγράψουμε το χρέος, θα κοινωνικοποιήσουμε την ενέργεια, θα κανουμε συνεταιρισμό τη γη κλπ κλπ
    Εσείς; Ο λάος τι θα φάει; Αυτοθέσμιση ή τις ειρωνίες που τις έχεις και εύκολες;
    Στην τελική της ειρωνίες βάλτες εκεί που ξέρεις εξυπνάκια, «κάτοχε της μοναδικής αλήθειας»
    Εγώ φταίω που νόμιζα ότι μπορούσα να συζητήσω σοβαρά με κάφρους. Πάντως από εμένα έχεις το ΟΚ τη Βουλή να την κάνεις πουτάνα. Σε βεβαιώνω ότι δεν είμε ΚΝΑΤ και αν το ΠΑΜΕ είναι εκείνη την ώρα έξω από τη Βουλή εγώ θα κάνω άκρη. Άντε να σε δω λεβέντη μου!

  166. κομμαντο λαϊκομετωπικής εντροπιας 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 6:34 πμ #

    Είναι πολύ απλό.
    Αν ο αναρχικός χώρος στην Ελλάδα είχε μέλη της εργατικής τάξης στους κόλπους του θα ήταν πολύ διαφορετικός απ’ ότι είναι τώρα.
    Θα ήταν αναρχοσυνδικαλιστές. Όπως ήταν στη Γαλλία στην Ισπανία και στη Ρωσσία τις πρώτες τρεις δεκαετίες του αιώνα.
    Δεν είναι τυχαίο που στην Ελλάδα μόνο η Α.Κ. (κάπως..) και οι αυτόνομοι του σαράγεβο είναι τέτοιοι -δηλαδή ένα πολύ μικρό κομμάτι του «χώρου»-.

    Οι υπόλοιποι είναι κάτι μεταξύ πολιτισμική επανάσταση 60’σ, Μπακούνιν-Κροπότκιν και συμμορία του Μπονό.
    Είναι δηλαδή ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ. Και μάλιστα με το γνωστό ελληνοβαλκανικό γελοίο τσαμπουκά του ούγκανου.

    Ως εκ τούτου ή θα τεθούν κάτω από την ηγεμονία του προλεταριάτου (πράγμα πολύ δύσκολο γιατί σήμερα ή συντριπτική πλειοψηφία του δεν είναι οργανωμένη ούτε πολιτικά ούτε συνδικαλιστικά) ή θα δημιουργούν συνέχεια πρόβλημα -μαζί με όλους τους παρατρεχάμενους αγουροξυπνημένους μικροαστούς- και κινδύνους απεριόριστους για το εργατικό κίνημα.
    Και σίγουρα οι κατασταλτικές μέθοδοι δεν θα βοηθήσουν.

    Δύσκολα τα πράματα..

  167. RED LΑBEL 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 7:27 πμ #

    Κομμάντο με έχεις συγκινήσει.να το κάνεις πιο συχνά.είναι έτσι όπως τα λες γιατί αναμφίβολα έχει κοινωνική Ρίζα αυτή η πρακτική κ αντίληψη.

    όμως αφού κάνουμε κ τον Βουρνούκιο να δει κ να παραδεχτεί επιτέλους πως οι παρακρατικοί πέταγαν μολότοφ κ κρότου λάμψης κ όχι τα ΜΑΤ(δεν πειράζει αυτοί ήταν αντί για τα ΜΑΤ,το «άλλο κράτος»)πρέπει να βάλουμε ένα ερώτημα:αυτοί οι παρακρατικοί που τους λέμε ήταν μέλη χώρων(αναρχικοί κ Χρυσή Αυγή κυρίως) ή απλά στρατολογήθηκαν από την ΕΛ.ΑΣ. κ την κυβέρνηση για να παίζουν αυτό το ρόλο.

    η απάντηση που θα έδινα είναι διττή.αφενός η καθοδήγηση του σχεδίου είναι μέσα από το κράτος κτλ κτλ.όμως δεν μπορεί να αγνοηθεί το γεγονός πως ολόκληροι χώροι όπως η αναρχία κ η Χρυσή Αυγή που τρέφουν τεράστιο μίσος για το εργατικό κίνημα αλλά κ για το ΚΚΕ κ για το ΠΑΜΕ(τους λόγους τους είπε ο Κομμάντο) είχανε κόσμο μέσα σε αυτή τη δολοφονική επίθεση.για την επίθεση αυτή Δούρειος Ίππος έγινε το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ που τους ανέβασε μέχρι το πλάτωμα κ άρχισαν να ακούγονται τα ωραία συνθήματα ενώ ήταν εκεί το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.

    ασχέτως πολιτικής καταγωγής των προβοκατόρων κ ασχέτως ψυχολογικής ανάλυσης που μπορεί κάποιος να κάνει για «τα παιδιά» το μόνο που είναι σίγουρο είναι ότι όσοι ήταν εκεί αλλά κ όσοι δεν ήταν κατάλαβαν μια σειρά από πράγματα!

  168. βα.αλ. 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:44 πμ #

    Κομμάντο μια ερώτηση… και δεδομένου ότι εγώ ανήκω στο ρεύμα της εργατικής αυτονομίας… έχεις σκεφτεί ποτέ ότι με την ανεργία στα ύψη, την ημιαπασχόληση και τη μαύρη εργασία να είναι κυρίαρχες και επιπλέον με την πολιτική επιλογή τα σωματεία να είναι άχρηστα μέσα στα πλαίσια της καπιταλιστικής ρύθμισης των μισθών ότι δεν θα έχει καθόλου νόημα να είσαι «εργάτης» σε σωματείο και ότι έτσι και αλλιώς αυτό που είχαν καταφέρει τα σωματεία με την γραφειοκρατικοποιήση τους το αποτελειώνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα;

    Ως εκ τούτου όταν έχεις το 1/3 των εργατών ανέργους, το άλλο 1/3 των εργατών μαύρους και απασχολήσιμους και μόνο το 1/3 «κανονικούς» η ισχύ αυτού που λες σχεδόν εξαυλώνεται…

    Ως εκ τούτου εκτός από την εργασία πλέον ίσως θα πρέπει να οργανωθεί και η ανεργία. Αλλά τι λέω τώρα εεε;

  169. stelios 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 10:54 πμ #

    Τρώγομαι να σχολιάσω σύντομα:

    Πρώτον, ο ισχυρισμός ότι το ΠΑΜΕ έκανε τη δουλειά της αστυνομίας δεν μπορεί να στηριχτεί ούτε στα γεγονότα ούτε στη λογική.
    Δουλειά της αστυνομίας σε όλες τις διαδηλώσεις είναι να τις διαλύει, όχι να προστατεύει τη βουλή. Αυτή η διαφορά στην εκτίμηση του ρόλου της αστυνομίας είναι ουσιαστική. Αν πεις δηλαδή ότι το ΠΑΜΕ αντικατέστησε τα ΜΑΤ, επειδή περιφρουρούσε τη βουλή, απλώς αποκρύπτεις για άλλη μια φορά την πραγματική στρατηγική της αστυνομίας και επιπλέον αδυνατείς να αναγνωρίσεις το πραγματικό της παιχνίδι.

    Αντίθετα, η ερμηνεία που λέει ότι η αστυνομία επιχείρησε και πάλι να διαλύσει τη διαδήλωση χρησιμοποιώντας σε πλατιά κλίμακα ανορθόδοξες μεθόδους, ούτε αθωώνει την αστυνομία, ούτε τα μπλέκει όσον αφορά τη δράση της.

    Η ερμηνεία αυτή βασίζεται μεταξύ άλλων και στη «στρατιωτική» συμπεριφορά των συγκρουόμενων μπλοκ:
    Οι επιτιθέμενοι στο ΠΑΜΕ δεν προσπάθησαν να σπάσουν την περιφρούρηση με μαζικό μπλοκ, πιασμένο σε αλυσίδες, όπως κάνουν όλες οι πορείες που προσπαθούν να σπάσουν τα μπλόκα των ΜΑΤ. Επιτέθηκαν στην καρδιά του μπλοκ του ΠΑΜΕ, με πέτρες, μολότοφ και ό,τι άλλο, με προφανή αντικειμενικό στόχο τη διάλυσή του.

    Δεύτερον, το ΠΑΜΕ ούτε καν προστάτευε τη βουλή. Προστάτευε το μπλοκ του. Στη βουλή μπορούσε κανείς να φτάσει και από αλλού.

    Τρίτον, ο ισχυρισμός ότι το ΠΑΜΕ δεν συγκρούεται είναι ψευδής και άδικος. Το ΠΑΜΕ έχει παίξει τρομερό ξύλο περιφρουρώντας απεργίες. Κάτι που ουσιαστικά είναι πολύ πιο συγκρουσιακό από το να καις τον άγνωστο στρατιώτη.
    Τα προβλήματα του ΚΚΕ είναι άλλα, αλλά στη συζήτηση με αφορμή το συγκεκριμένο γεγονός, δεν πρόκειται να αναφερθώ εγώ προσωπικά σε αυτά.

  170. Αντώνης 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:08 πμ #

    @ Βα.αλ

    Το να οργανωθεί και η ανεργία είναι επιδίωξη όλων μας. Αλλά πώς; Αυτόνομα; Πέρα και έξω από τις δομές του ε/σ κινήματος; Τί θα εξυπηρετούσε κατά τη γνώμη σου μια ακόμα διαίρεση της εργατικής τάξης; Είναι αντιπαραθετικά ή έστω διαφορετικής ποιότητας και ουσίας τα ζητήματα των ανέργων ως ανέργων εργατών από τους «κανονικούς» όπως τους λες; Η ελαστική απασχόληση είναι πρωτόγνωρο ζήτημα για το εργατικό κίνημα; Η ανασφάλιστη εργασία;

  171. a8lios 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:31 πμ #

    @Αντώνης
    Νταξ δε θέλω να υποκαταστήσω τον βα.αλ., αλλά τα σωματεία φαντάζομαι τα βλέπει ως θεσμούς-γρανάζια του ίδιου του συστήματος και ως θεσμούς ενσωμάτωσης της Ε/Τ σε αυτό, οπότε και οι εργατικές συλλογικότητες που προσπαθεί να χτίσει είναι συνειδητά εκτός αυτών…
    Νομίζω φτιάχνουν ενιαίες για εργαζομένους, ανέργους, ανασφάλιστους πάντως.

  172. Αντώνης 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 11:48 πμ #

    @ Αθλιος

    Παπάρια φτιάχνουν…
    Στο χώρο που δρώ εγώ έχουμε πάρα πολλούς μπλοκάκηδες. Η «απάντηση» των α/α και κάποιων αριστεριστών (όχι όλων να μην αδικούμε) ήταν η δημιουργία σωματείου βάσης σε αυτούς. Εμείς πιέζαμε τις ξεπουλημένες ηγεσίες ΠΑΣΚΕ/ Α. Π. που έχουν την πλειοψηφία να εγγράφουν στα σωματεία τους μπλοκάκηδες και ουσιαστικά να μπουν μπροστά (σιγά να μην το κάνανε αλλά λέμε τώρα) στις διεκδικήσεις τους ενώ οι άλλοι (α/α κτλ) έλεγαν ότι καμία σχέση δεν έχουν με τους «βολεμένους», «πασόκους» κτλ και ότι θα δρουν από δω και πέρα μόνοι τους. Φέρνουν ουσιαστικά εστιάζοντας στη μορφή που δίνεται ο μίσθός εργασίας (ανατρέξτε στο Μισθός, Τιμή και Κέρδος του Μαρξ για να δείτε τί εννοεί) σε κόντρα υπαλλήλους με σχέση εργασίας και υπαλλήλους με σχέση μπλοκάκι. Αυτό είναι απλά διαίρεση και τίποτα άλλο. Εκτός βέβαια από το ότι είναι πάτημα για τους γραφειοκράτες ΠΑΣΚΕ/ Α. Π. να έχουν μια πολύ καλή διακιολογία για να γραφειοκρατικοποιούν περεταίρω τα σωματεία.

  173. Ανδρέας 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 1:53 μμ #

    http://redflyplanet.blogspot.com/2011/10/blog-post_7233.html#comments

    Επειδή θυμάμαι ότι κάποιος εδώ ανέφερε την Ηγουμενίτσα και έκανε λόγο για την εκεί παρουσία περίεργων ροπαλοφόρων του ΠΑΜΕ, χωρίς λόγο ύπαρξης στην πορεία που έγινε που φοβούνται την θεία του και τον παππού του…

  174. βουρνούκιος 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:09 μμ #

    βα.αλ.: Αλήθεια, γιατί οι αναρχικοί δεν μπούκαραν την Τετάρτη στη Βουλή που είχε κα ιπολύ κόσμο και που έλειπε το ΠΑΜΕ;

    Γιατί βα.αλ οι αναρχικοί δεν περίμεναν έστω, να φύγει το ΠΑΜΕ την Πεμπτη και μετά να μπουκάρουν στη Βουλή αν είχαν τέτιο σχεδιασμό;

    Βα.αλ. η απάντηση κατ εμέ, είναι γιατί ούτε οι αναρχικοί έχουν τέτιο σχεδιο. Η μαχητικότητα τους εξαντλείται είτε στο αντάρτικο πόλης -γενναία αλλά ατομική αδιέξοδη στάση- είτε στον πετροπόλεμο με τα ΜΑΤ.

    Η απάντηση στη γεροντική αρρώστια βα.αλ που έχει γενικά το κομμουνιστικό κίνημα κα ιπου εκφράζεται με το «εκεί, κάπου, καποτε θα έρθει ο σοσιαλισμός», δεν είναι η παιδική αντίληψη «όλα ή τίποτα τώρα» της αναρχίας.

    Η βασική κοινωνική αντίληψη που σπρώχνει κόσμο στην αναρχία είναι κατα τη γνώμη μου:

    – Η ανικανότητα της κομμουνιστικής Αριστεράς να εμπνέυσει ευρύτερο κόσμο. Στα μάτια τους οι κομμουνιστές πάσης φύσης και ειδικοτερα το ΚΚΕ δεν είναι κυρίως οι αγωνιστές, αλλά τους αντιλαμβάνονται κομμάτι του προβλήματος και όχι της λύσης.

    – Η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και ο κατακερματισμός του εργατολαϊκού κινήματος. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι κώδικες αντίλληψης για την ταξική πάλη που ήταν κάποτε κοινοί σε πάρα πολύ κόσμο (σωματείο και ο ρόλος του, κόμματα και ο ρόλος τους, κίνημα και ο ρόλος του κλπ) έχουν χαθεί ειδικά για τους πιτσιρικάδες. Στα μάτια τους το σωματείο πχ -έαν το ξέρουν ως έννοια- δεν είναι παρά ένα μόρφωμα που δεν του λέει τπτ, ή του λέει αρνητικά πράγματα (βολεμένοι ΠΑΣΟΚΟΔΕΞΙΟΙ συνδικαλιστές που έκαναν καριέρα βουλευτή).

    – Η έλλειψη ελπίδας και η έλλειψη πολιτκού σχεδίου που να εμπνέει μεγάλα κομμάτια του πλυθησμού, έτσι ώστε να υπάρχει ορατή, υλοποιήσημη και κατανοητή μια συγκεκριμένη προοπτική σοσιαλισμού.

    – Ο ενδοαριστερός εμφύλιος και η απεμπόληση ουσιαστικής κριτικής μεταξύ των οργανώσεων/κομμάτων της Αριστεράς προς όφελος κυρίως των άναρθρων κραυγών κα ιτων συκοφαντιών.

    Οσο αυτά δεν τα συζητάμε ανοιχτά, σοβαρά και δημόσια, και από τα πανω και στη βάση του κινήματος, ολοένα κα ιθα πληθαίνει το κομματι της κοινωνίας που δεν θα αναγνωρίζει τον εαυτό του εντός κάποιου πολιτικού σχεδίου, ή εντός κάποιων κινηματικών συλλογικών διαδικασιών.

    Και τότε, όσο και να διαχωριζόμαστε από την επερχόμενη τυφλή βία, επι της ουσίας δεν θα έχει κα ιμεγάλο νόημα, διότι κάποιος «σωτήρας» θα βρεθεί να εκφράσει το χάος.

  175. Mis8wtos 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:11 μμ #

    Anarxofasistes stin yphresia tou systhmatos:

    http://892fm.blogspot.com/2011/10/blog-post_4849.html

    Skotadi kai dolofonoi

  176. Αναυδος 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 2:20 μμ #

    Βουρνουκιε

    ελεος ενδοαριστερος εμφυλιος
    από που κι ωσπου ειμαστε ολοι ιδιοι ιδεολογικά και πολιτικά για να μπουμε στο ιδιο τσουβαλι. Σημερα πχ ο Συριζα δικαιωθηκε πολιτικά το χρεος κουρευεται (ειμαι σιγουρος το επαχθες κομματι) και πιθανα καποιες τραπεζες κρατικοποιουνται

    Η συστημικη αριστερα που υποκαθιστα δεκαετίες τωρα τη σοσιαλδημοκρατια πρέπει να απομονωθεί και όχι να τη χαιδεύουμε συνεχεια

  177. kagemusha 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 3:22 μμ #

    @Βουρνου
    «σπρώχνει κόσμο στην αναρχία»????? Εννοεις στην τυφλη βια. Αν ο κοσμος «σπρωχνοταν» στην αναρχια θα ειχες να αντιπαρατεθεις ιδεολογικα με ανθρωπους. Ιδεολογους πως το λενε. Ουτε το πεσιμο στα ΜΑΤ, ουτε το σηκωμα μιας πετρας σε κανει αναρχικο. Τραμπουκο ναι. Αναρχικο οχι. Τουλαχιστον οχι τοσο γρηγορα… Αυτο δειχνει και την τρικυμια εν κρανιω του κοσμου σε σχεση με την αναρχια.

    «Η ανικανότητα της κομμουνιστικής Αριστεράς να εμπνέυσει ευρύτερο κόσμο. Στα μάτια τους οι κομμουνιστές πάσης φύσης και ειδικοτερα το ΚΚΕ δεν είναι κυρίως οι αγωνιστές, αλλά τους αντιλαμβάνονται κομμάτι του προβλήματος και όχι της λύσης. » Αυτο δεν οφειλεται στο ΚΚΕ κυριως, αλλα στην προπαγανδα της αστικης ταξης που κανει μυριες προσπαθειες να αποδειξει αυτο ακριβως που λες συ σαν δεδομενο συμπερασμα. Ο κομμουνιστης στον τοπο δουλειας τους αναγνωριζεται απο την καθημερινη σταση του . Οι εργαζομενοι αναγνωριζουν τον κομμουνιστη σαν αγωνιστη. Εσυ και η τυφλα σου ισως γιατι δεν μπορει, ισως γιατι δεν θες να το παραδεχτεις, δεν τον βλεπεις σαν αγωνιστη.

    «Ο ενδοαριστερός εμφύλιος και η απεμπόληση ουσιαστικής κριτικής μεταξύ των οργανώσεων/κομμάτων της Αριστεράς προς όφελος κυρίως των άναρθρων κραυγών κα ιτων συκοφαντιών.» Δεν ειναι ενδοαριστερος εμφυλιος. Κατ αρχην το ΚΚΕ δεν ειναι αριστερα. Τελεια και παυλα. Μην το παρουσιαζεις σαν εσωτερικο προβλημα ταχα μου.

    Και τελος τελος. Τι να συζητησουμε ρε Βουρνου??? Οι δημοσιοι διαλογοι, οπως λες δεν γινονται μεσα στα σωματεια μεσω των συνδικαλιστικων παραταξεων, στις σχολες στα πανεπιστημια και αλλου? Τι αλλο μενει και με ποιον τροπο να συζητησουμε??

    Βα.αλ. Εσυ στηριζεις τα πεσιματα που γινονται με ορους μαφιας, οπως σε αυτο που παρεθεσε ο Mis8wtos στο 178?

  178. βα.αλ. 27 Οκτωβρίου, 2011 στις 4:49 μμ #

    @ καγκεμούσα. Όταν έχω ολοκλήρωμένη άποψη για το γεγονός θα σου πω.

Trackbacks/Pingbacks

  1. Μέρες θλίψης, μέρες προβληματισμού « Zografou bloging - 24 Οκτωβρίου, 2011

    […] Διαβάστε το άρθρο του Νίκου Νικήσιανη, και το Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011 […]

  2. Αναρχικοί_VS_ΚΚΕ « Πόντος και Αριστερά - 29 Οκτωβρίου, 2011

    […] Περιφρουρώντας τη συγκέντρωση του Π.Α.ΜΕ., 20/10/2011 […]

  3. Δέκα πράγματα που δεν πρέπει να ξεχάσουμε για την 20ή Οκτώβρη - Κατιούσα - 20 Οκτωβρίου, 2020

    […] κείμενο του Άθλιου στο παλιό Γκράνμα, ίσως την καλύτερη ανταπόκριση των ημερών για όσα […]

  4. Δέκα πράγματα που δεν πρέπει να ξεχάσουμε για την 20ή Οκτώβρη 2011 (vid) | Ροβεσπιέρος - 20 Οκτωβρίου, 2020

    […] Το κείμενο του Άθλιου στο παλιό Γκράνμα, ίσως την καλύτερη ανταπόκριση των ημερών για όσα […]

Σχολιάστε