Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται – Βρυξέλλες στηρίζει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την «Κατάργηση των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012 – 2015, των εφαρμοστικών τους νόμων, καταγγελία των δανειακών συμβάσεων που έχουν ως προαπαιτούμενο την εφαρμογή των μνημονίων» και καλεί τους φίλους της να υπογράψουν και να διαδώσουν το σχετικό ψήφισμα: http://katargisimnimonion.kke.gr/index.php
Πριν τις εκλογές της 17ης Ιούνη η Πρωτοβουλία είχε απευθύνει κάλεσμα στους Έλληνες ψηφοφόρους που μένουν στο Βέλγιο με τίτλο »Ξανά Αριστερά για τη ρήξη με τα Μνημόνια!». Είπαμε επίσης ότι »ο στόχος θα πρέπει να είναι η άμεση καταγγελία των δανειακών συμβάσεων και μνημονίων, και η λήψη μιας σειράς μέτρων άμεσης αναδιανομής του πλούτου και κοινωνικοποίησης τραπεζών και βασικών παραγωγικών τομέων».
Πολλά κόμματα κατέβηκαν στις εκλογές με συνθήματα κατα των μνημονίων, αλλά η πρόταση του ΚΚΕ είναι η μόνη που βάζει συγκεκριμένα το ζήτημα της κατάργησης τους προς ψήφιση στη βουλή. Πιστεύουμε ότι η κατάργηση τους είναι σήμερα η πρώτη προϋπόθεση για να σταματήσει η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση της Ελλάδας και να υπηρετηθούν τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών. Πιστεύουμε επίσης ότι η κατάργηση τους δε μπορεί παρά να συνοδέυεται από την παράλληλη καταγγελία των δανειακών συμβάσεων, στων οποίων τη βάση επιβλήθηκαν τα μνημόνια. Η καταγγελία των αντισυνταγματικών αυτών συμφωνιών μπορεί να δείξει το δρόμο στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς σχετικά με το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η Τρόικα: με γενικευμένη απειθαρχεία στις εντολές της. Μια τέτοια στάση θα αποτελούσε το πρώτο βήμα προς την εφαρμογή μιας πολιτικής αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των εργαζομένων, και κοινωνικοποίησης βασικών παραγωγικών τομέων και τραπεζών.
Καλούμε λοιπόν τη Βουλή να υπερψηφίσει την πρόταση νόμου αυτή.
Από την αρχή της δημιουργίας μας το 2010 προσπαθούμε να συνεργαζόμαστε με όλες τις αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις που είναι κατά της εφαρμοζόμενης πολιτικής κι ελπίζουμε η συλλογή υπογραφών για την κατάργηση των μνημονίων να γίνει εφαλτήριο ευρύτερης συνεργασίας των δυνάμεων αυτών
H σελίδα της Πρωτοβουλίας: http://solidarity-greece.blogspot.be/2012/10/k-appel-au-soutien-du-projet-de-loi-du.html
Γκράνμα 
αυτη τη στιγμη δηλωνω συγκινημενος!!!!εχουμε συνφωνησει σε αυτο κ τους φασιστες!πολυ καλο μπραβο
Μπραβο Υ!
τι μπραβο μωρε στον παπαρα, οτι κ να κανει παπαρας θα ειναι
Μπράβο τώρα παλιοσέχτες ε? Τώρα δεν είμαι πουλημένος καθηγητάκος – έμμισθος των Βρυξελλών, οπορτουνο-ρεφόρμας, μανιακός εχθρός του κόμματος και της εργατικής τάξης? Να σταματήσετε να είστε σέχτες. Να παλέψετε για το Μέτωπο.
παραμενεις ολα τα παραπανω με καποιες εκλαμψεις ταξικοτητας 🙂
IA εσύ πάντως είσαι ένας κοινός συκοφάντης γεμάτος θρασυδειλεία και χωρίς καμία έκλαμψη. Ούτε μία απολογία για τις συκοφαντίες εναντίον του απολυμένου αγωνιστή Καβαδα. Ούτε μία απολογία για τις μπαρούφες που πέταξες για τον ιστορικό σύντροφο Ηλιού. Έχεις μπερδέψει το φασισμό με τον κομμουνισμό όπως σου ξανάπα. Μπες στη ΧΑ να τελειώνουμε.
mad dog Y!!
Μπράβο σύντροφε (με την ευρεία έννοια του όρου)
Υ αν ησουν πιο προσεκτικος μη βριζοντας κ κατακεραυνωνοντας οποιον διαφωνε μαζι σου θα ηταν απο την αρχη αλλιως.κ στο κατω κατω το οτι εβαλες μια υπογραφη σε κειμενο νομου του ΚΚΕ δε σε καθιστα μη ρεφορμα κ μη οπορτουνα κ δε σε κανει επαναστατη αυτοματως.τωρα εσυ λεγε οτι θελεις.εσυ εισαι ΟΟΟΟΟΟΟΟΟ σεχταριστης εδω μεσα ετσι κ αλλιως κ βγαζει ματι αυτο απο το γεγονος οτι να κανεις μια αντιαραθεση πολιτισμενη αρχιζεις την καφριλα κ κλενεσαι στο καβουκι σου το δηθεν επαναστατικο κ πυροβολας τους ανιπαλους σου σεχταριστες.δεν πειραζει.η ζωη ειναι ροδα κ γυριζει.
εισαι και ολα αυτα, δεν αναιρουνται ετσι απλα
Εχεις δουλεια ακομα
αυτο δεν σημαινει οτι σε καποια μπορει και να διαφωνουμε οικτρα αλλα και σε αλλα πολλα να συμφωνουμε. Οπως τα εξης δυο. Ενα:Οτι διαφωνουμε. Και δυο: στην εν λογω αναρτηση
Το χρέος δημιουργήθηκε εδώ και πολλές δεκαετίες από τη διεφθαρμένη αστική ελληνική τάξη για να διατηρείται στην εξουσία εξαγοράζοντας ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού με «παροχές» και διογκώνοντας τον κρατικό μηχανισμό με στρατιές άεργων υπαλλήλων, που με πλήρη υπεροψία απέναντι στου «υπήκοους» και ακατάσχετη λαιμαργία, κατέτρωγαν τα πάντα σαν την ακρίδα. Το φαγοπότι συνεχίζεται προκλητικά και σήμερα, που η Ελλάδα έχει φτάσει στο χείλος της χρεοκοπίας. Οι μισθοί και οι συντάξεις περικόπτονται και κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά, αλλά, οι ψεύτικες υπερωρίες των «ξερών» δεν περικόπτονται και ας λένε ότι θέλουν οι κ.κ. υπουργοί (περικόπτονται μόνο οι πραγματικές υπερωρίες – οι άλλες, οι παράνομες και ψεύτικες συνεχίζονται κανονικά). Δίπλα σ’ αυτή την κόπρο του Αυγεία άνθισε και η ξεκάθαρη απάτη και λαμογιά, που δείγματά της έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας.
Φυσικά, τη μερίδα του λέοντος την πήραν οι «από πάνω». Όσο πιο μεγάλη κουτάλα έχεις, τόσο πιο μεγάλη μερίδα θα πάρεις από τη σούπα. Από τη «σούπα» όμως πήραν ΟΛΟΙ, μικροί και μεγάλοι. Οι μόνοι που έμειναν απέξω ήταν οι μισθοσυντήρητοι του ιδιωτικού τομέα, εργάτες και υπάλληλοι. Θα μπορούσαμε να πούμε το ίδιο και για τους ελεύθερους επαγγελματίες (τους αγαπημένους του ΚΚΕ «αυτοαπασχολούμενους»), αλλά, αυτοί γέμιζαν το σακκούλι τους με άλλους τρόπους (κλειστά επαγγέλματα, φακελάκια, κλπ. και κυρίως με τη φοροδιαφυγή).
Κάποια στιγμή, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Οι δανειστές κατάλαβαν ότι από μια χώρα που δανείζεται συνεχώς για να «εξυπηρετήσει» το χρέος και από την άλλη δεν κάνει καμιά προσπάθεια να βγει από την υποανάπτυξη, δεν πρόκειται να πάρουν πίσω τα δανεικά. Τότε, υπογράφηκε η δανειακή σύμβαση και άρχισαν τα μνημόνια. Τώρα, πολλοί και διάφοροι «προοδευτικοί» και «αριστεροί», σε πλήρη και θαυμαστή ομοφωνία με την άκρα δεξιά, ζητάνε να μην πληρωθεί το χρέος στους «τοκογλύφους». Τι ζητάνε δηλαδή; Να βγάλει από τους ώμους της η αστική τάξη το χρέος και σα γνήσιος μπαταξής, να «ορθώσει το ανάστημά της» και να «αντισταθεί στους κατακτητές», να πει το νέο μεταξικό ΟΧΙ. Οι «αριστεροί» προχωράνε και ένα βήμα περισσότερο και ζητάνε να γίνει ένα νέο ΕΑΜ!
Οι μόνοι που έχουν δικαίωμα να πουν το ΟΧΙ είναι αυτοί που δεν πήραν ούτε ένα ευρό από τα αλλεπάλληλα δάνεια : οι εργάτες και οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα. Και, φυσικά, αυτό το ΟΧΙ μπορούν να το πουν μόνο όταν θα πάρουν την εξουσία. Το ΟΧΙ με την αστική τάξη στην εξουσία δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά «Μαζί τα φάγαμε και καλά κάναμε». Σημαίνει απλά ότι αντί για μια αστική τάξη καταχρεωμένη και αναξιόπιστη, θα έχουμε μια αστική τάξη χωρίς χρέος και χωρίς καμιά υποχρέωση να κάνει τις 2-3 αναδιαρθρώσεις και εκσυγχρονισμούς που κάνει τώρα συρόμενη (και βαρυγκομώντας) από την τρισκατάρατη τρόικα. Σημαίνει δικαίωση του βρομερού παρελθόντος της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, της ρουσφετολογίας, της μίζας και της λούφας.
Ας δούμε τώρα τι λέει το ΚΚΕ στην πρόταση νόμου, την οποία μας καλεί η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στην Ελλάδα που Αντιστέκεται – Βρυξέλλες» να υποστηρίξουμε.
«Να καταγγελθεί η δανειακή σύμβαση και να καταργηθούν τα μνημόνια». Ποια τάξη αντιπροσωπεύει το ΚΚΕ; Το ίδιο διατείνεται ότι είναι «το κόμμα της εργατιάς». Στην πράξη, όμως, υποστηρίζει τα συμφέροντα των δημόσιων υπαλλήλων και της μικρομεσαίας αστικής τάξης και καλεί τους εργάτες να στηρίξουν αυτά τα συμφέροντα, μια και προτείνει τη «λαϊκή συμμαχία».
Ας μην προχωρήσουμε πιο βαθιά στην ανάλυση και ας μείνουμε στο θέμα του χρέους. Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ ουσιαστικά καλεί τους εργάτες, που δεν ωφελήθηκαν ούτε ένα ευρό από το χρέος, να συνηγορήσουν ώστε να ξεφορτωθεί η αστική τάξη το χρέος, να μην επιστρέψει τα χρήματα που «έφαγε», μαζί με όλους όσους πήραν μέρος στο φαγοπότι. Και ποιος θα καταψηφίσει τη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια; Μα, φυσικά, το αστικό Κοινοβούλιο, που αυτή τη στιγμή αποτελείται από βουλευτές της μεγαλοαστικής και της μικροαστικής τάξης.
Η «Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης» προχωράει και πάρα πέρα. Αφού καταγγελθούν και καταργηθούν όλα όσα θυμίζουν το χρέος, θα ληφθούν και «μιας σειρά μέτρων άμεσης αναδιανομής του πλούτου και κοινωνικοποίησης τραπεζών και βασικών παραγωγικών τομέων». Αλήθεια, αυτός ο πλούτος δεν είναι στο μεγαλύτερο μέρος του προϊόν της διασπάθισης των δανείων, που, αντί να πάνε σε έργα υποδομών και ανάπτυξης, κατέληξαν στις βαθιές τσέπες των κάθε φορά «ημετέρων»; Ποιο θα ήταν το λογικό συμπέρασμα; Να κατασχεθεί αυτός ο «πλούτος» και να επιστραφεί στους «τοκογλύφους», για να πληρωθεί το χρέος. Αυτό θα έλεγαν στοιχειωδώς έντιμοι αστοί. Αλλά, εδώ έχουμε να κάνουμε όχι με μεγαλοαστούς, που πρήστηκαν από το φαΐ, αλλά, με μικροαστούς, που θεωρούν τον εαυτόν τους αδικημένο, γιατί τη μερίδα του λέοντος την πήραν άλλοι και ζητάνε να κατασχεθεί αυτός ο «πλούτος» και να «αναδιανεμηθεί» σ’ αυτούς που αδικήθηκαν από τη μοιρασιά. Φυσικά, δε γίνεται λόγος για εργάτες και υπάλληλους του ιδιωτικού τομέα, αλλά, για τα μικρά λαμόγια, που θεωρούν ότι δεν έφαγαν αρκετά. Όσο για το «τυράκι» της «κοινωνικοποίησης τραπεζών και βασικών παραγωγικών τομέων», από τη μια είναι απλά ευσεβής πόθος χωρίς την κατάκτηση της εξουσίας από την εργατική τάξη (και γι’ αυτό είναι απλά «τυράκι» για να μπουν στη φάκα οι εργάτες) και από την άλλη, όταν εκφράζεται από το ΚΚΕ και τις διάφορες «Πρωτοβουλίες» του Περισσού ή του Βελγίου, δεν προοιωνίζεται τίποτα άλλο, από μια επιβολή του φασιστικού «υπαρκτού σοσιαλισμού», που τόσο καλές αναμνήσεις άφησε στις χώρες που τον δοκίμασαν, ώστε οι κάτοικοί τους να ακούνε κομμουνισμός και να τρέχουν λες και τους κυνηγάει ο διάολος.
Όχι, κύριοι του ΚΚΕ και των παραμάγαζών του! Το προλεταριάτο ούτε θα συνηγορήσει για να ξεφορτωθεί η αστική τάξη το χρέος της, ούτε θα είναι υπέρ της «αναδιανομής του πλούτου» στους ριγμένους μικροαστούς και «μεσαίους». Το προλεταριάτο θα αγωνιστεί για να πάρει την εξουσία και να πει αυτό που είπε ο Λένιν το 1917, όταν αρνήθηκε να πληρώσει τα τσαρικά δάνεια : Ότι η εργατική τάξη που πήρε την εξουσία δεν είχε καμιά σχέση με τα δάνεια αυτά. Όσο για τους αγαπημένους του ΚΚΕ δημόσιους υπαλλήλους, θα εφαρμόσει αυτό που έκανε η Κομμούνα το 1871 : «κατάργηση κάθε επιχορήγησης για έξοδα παραστάσεως, κάθε χρηματικού προνομίου στους δημόσιους υπαλλήλους, ελάττωση της αμοιβής ό λ ω ν των λειτουργών του κράτους ως το επίπεδο του μισθού ε ν ό ς ε ρ γ ά τ η». (Αυτά τα γράφει ο Λένιν στο «Κράτος και επανάσταση», που έχει εκδώσει η «Σύγχρονη Εποχή», εντελώς σίγουρη ότι οι κνίτες και τα μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ δεν πρόκειται ποτέ να τα διαβάσουν).
Αυτό που σίγουρα δεν πρόκειται ποτέ να διαβάσω είναι το σχόλιο σου. Είπαμε να ανταλάσσουμε καμιά σκέψη στο ίντερνετ, αλλά όχι και να συζητάμε σοβαρά με ΟΑΚΚΕίτες. Έλεος.
@ Υ
Εντάξει, μη διαβάζεις τα σχόλιά μου (αν και έχω την κρυφή υποψία ότι τα διαβάζεις). Αλλά, αν διάβασες μόνο την τελευταία παράγραφο, κάνε τουλάχιστον τον κόπο να απαντήσεις στο «Κράτος και επανάσταση» του Λένιν και στον «Εμφύλιο πόλεμο στη Γαλλία» του Μαρξ για την «ελάττωση της αμοιβής ό λ ω ν των λειτουργών του κράτους ως το επίπεδο, κλπ.». Όσο για τη σοβαρότητα, άσε να μιλήσει κανένας άλλος, όχι αυτοί που υποστηρίζουν το κόμμα που λέει : «λαϊκή εξουσία» = «λαϊκή-εργατική εξουσία» = «εργατική-λαϊκή εξουσία» = «δικτατορία του προλεταριάτου». Αυτά ούτε στον κλήδονα δεν τα λένε.
Κατά τον κ. Κάρολο λοιπόν:
1. Η , κατά τα άλλα, σωστή λενινιστική αντίληψη του ότι η αστική τάξη εξαγοράζει την εργατική αριστοκρατία με το υπερκέρδος από τις διεθνείς συναλλαγές της (που κ. Κάρολε δεν είναι μόνο ο δανεισμός αλλά και οι άδηλοι πόροι, η τεράστια σε σχέση με τους μικροαστούς φοροαπαλλαγή τους, ο τζόγος με το Ευρώ και άλλα πολλά) καταλήγει να θεωρείται εργατική αριστοκρατία το σύνολο του δημόσιου τομέα της οικονομίας, ακόμα και αυτού που κακοπληρώνεται αλλά κάνει παραγωγικές δραστηριότητες (δεν είναι δηλαδή μέρος αυτού που ο Λενιν αλλά και ο Μαρξ ονόμαζαν κρατική δημοσιοϋπαλληλική γραφειοκρατία). Παραδείγματα πολλά: Οι εργάτες της ΠΕΣΙΝΕ, της ΛΑΡΚΟ, των ορυχείων της ΔΕΗ, των εργοστασίων που εφοδιάζουν το στρατό, των υπαλλήλων των δήμων στην καθαριότητα και τα έργα ανάπλασης κ.ο.κ.
2. Λύση λοιπόν κ. Κάρολε είναι το κόψιμο των υπερωριών, οι απολύσεις των (κατ εσέ) άεργων δημ. υπαλλήλων. Αλλά ως σωστός λενινιστής (θου κύριε) μάλλον ξεχνάς ότι το κράτος σύμφωνα πάντα με το Κράτος και Επανάσταση που αναφέρεις δεν είναι ένα οργανο πάνω και έξω από την κοινωνία, αλλά είναι το όργανο καταπίεσης της κυρίαρχης (αστικής) τάξης προς την εκμεταλλευόμενη (εργατική). Όταν λοιπόν μιλάμε για παρασιτισμό του κράτους ουσιαστικά μιλάμε για παρασιτισμό της κρατικοδίαιτης αστικής τάξης που η ανάπτυξή της γινόταν μόνο μέσω αυτού του μηχανισμού διαπραγμάτευσης των διεθνών συμφερόντων της. Άρα τώρα με την κρίση υπερσυσσώρευσης (εκτός αν δεν είναι τέτοια φωστήρα της μ-λ ανάλυσης) σπάει τις προηγούμενες συμμαχίες της και προλεταριοποιεί σαρωτικά εργατική αριστοκρατία και μικροαστούς. Πραγματικά όμως έχω και ένα ερώτημα: Αν ιδιοτικοποιηθεί η ΔΕΗ ξαφνικά οι υπάλληλοί της θα γίνουν «μισθοσυντήρητοι του ιδιωτικού τομέα»?
3. Η λενινιστική ανάλυση λέει ότι η εργατική τάξη θα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος των αστών. Όταν πάρει την εξουσία. Καλά μέχρι εδώ. Το μεσοδιάστημα όμως, μας λέει ο κ. Κάρολος ότι δεν είναι σωστό το αίτημα της διαγραφής του χρέους γιατί αθωώνει τους αστούς και τα θαλασσοδάνειά τους. Άρα τί μας λέει ο κ. Κάρολος? Καλά κάνει η τρόικα και η ελληνική αστική τάξη και φορτώνει την κρίση της και τα δάνειά της στους εργάτες γιατί το αντίθετο θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων!!! Έχουμε λοιπόν καινοφανή ταξική διαίρεση της ελληνικής κοινωνίας. Από το εργασία-κεφάλαιο είμαστε στο εργαζόμενοι του δημοσίου-εργατοϋπάλληλοι του ιδιωτικού (με την αστική τάξη να κάνει πάρτι πάνω από τα μερμήγκια).
4. Όλα αυτά λέγονται λες και το ΚΚΕ (και άλλοι για να μη μπλέξουμε τώρα) δε λέει διαγραφή του χρέους-αποδέσμευση από την Ε.Ε.- κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων. Αλλά ο κ. Κάρολος καθαρίζει μονοκοντηλιά: Αυτό είναι σοβιετία, που είναι φασισμός, που είναι αντίδραση. Τί εννοεί λοιπόν ο κ. Κάρολος σοσιαλισμό ή κατώτερο κομμουνισμό? Παράδειγμα δε δείνει.
5. Και επειδή αρέσκεται πολύ ο κ. Κάρολος στους κλασσικούς παραθέτω ένα απόσπασμα από το έργο «Σοσιαλισμός: Από την Ουτοπία στην Επιστήμη»
«Προλεταριακή επανάσταση, διάλυση των αντιφάσεων: Το
προλεταριάτο κατακτά την κρατική εξουσία και, χάρη στην εξουσία αυτή,
μετατρέπει τα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής, που ξέφυγαν από τα χέρια
της αστικής τάξης, σε δημόσια ιδιοκτησία. Με την πράξη αυτή,
ελευθερώνει τα παραγωγικά μέσα από την προηγούμενη ιδιότητά τους
να είναι κεφάλαιο και δίνει πλήρη ελευθερία στον κοινωνικό τους
χαρακτήρα να εκδηλωθεί. Η κοινωνική παραγωγή, σύμφωνα με ένα
προκαθορισμένο πλάνο, είναι από τώρα και στο εξής δυνατή»
Πές μας ρε τρισμέγιστε κ. Κάρολε τί άλλο από αυτό έκανε η σοβιετική εξουσία?
@ Ένας
1) Πρώτα-πρώτα, μίλησα για το χρέος και ποιος «έφαγε» από αυτό. Εσύ προσπαθείς να μετατοπίσεις το θέμα στην «εργατική αριστοκρατία», για την οποία δεν αναφέρθηκα καθόλου. Μια άλλη προσπάθεια σκόπιμης σύγχυσης είναι να βάζεις δίπλα στο χρέος, από το οποίο ωφελήθηκαν ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ εκτός από τους «μισθοσυντήρητους εργάτες και υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα», και άλλες πηγές κέρδους, στις οποίες μετέχουν μόνο οι μεγαλοαστοί, οπότε να μπερδευτεί το ζήτημα, γιατί φυσικά θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης «ε, βέβαια, εδώ οι μικρομεσαίοι εξαιρούνται, το ίδιο και οι αυταπασχολούμενοι». Το θέμα, λοιπόν, για το χρέος παραμένει : ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΦΑΓΑΝΕ, εκτός από τους εργάτες και υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα.
Όσο δε για τους εργάτες του δημοσίου που «κάνουν παραγωγική εργασία», αν και «κακοπληρώνονται» (αυτό το συζητάμε), έχουν ένα βασικό πλεονέκτημα, που τους ξεχωρίζει απόλυτα από τους αντίστοιχους «παραγωγικούς εργάτες» του ιδιωτικού τομέα : τη μονιμότητα. Ο εργάτης του ιδιωτικού τομέα αναγκάζεται να δουλεύει κάτω από το μαστίγιο της απόλυσης. Στο δημόσιο κάτι τέτοιο δεν υπάρχει. Από την άλλη μεριά, οι προϊστάμενοι στο δημόσιο τομέα δεν έχουν κανένα προσωπικό συμφέρον να σφίξουν τα λουριά στους υφιστάμενους, γιατί η δημόσια επιχείρηση δεν είναι δική τους, αυτοί, κάθε πρώτη και δεκαπέντε του μηνός το μισθό τους θα τον πάρουν, βρέξει-χιονίσει.
Από τα παραδείγματα «κρατικών εργατών», που αναφέρεις, θα σου πω μόνο για τους «υπαλλήλους καθαριότητας» των δήμων : το εφάπαξ ενός σκουπιδιάρη ήταν περίπου πενταπλάσιο ενός μηχανικού αυτοαπασχολούμενου με 33 συντάξιμα χρόνια στο ΤΣΜΕΔΕ.
Ο Ένγκελς στο έργο του που αναφέρεις κι εσύ, το “Σοσιαλισμός: Από την Ουτοπία στην Επιστήμη”, γράφει : «μονάχα στην περίπτωση που τα μέσα παραγωγής και επικοινωνίας με την ανάπτυξή τους θα ξεπεράσουν πραγματικά τη δυνατότητα να διευθύνονται από μετοχικές εταιρίες, όταν δηλαδή θα γίνει οικονομικά αναπότρεπτη η κρατικοποίησή τους, μονάχα τότε η κρατικοποίηση αυτή θα είναι μια οικονομική πρόοδος». Όπως βλέπεις, ο Ένγκελς ήταν κατά των κρατικών επιχειρήσεων, τις κρατικοποιήσεις τις έβλεπε σαν αντίδραση στον τομέα της οικονομίας.
Κατά τα άλλα : η ιδέα της «εξαγοράς των εργατών» υπάρχει από την εποχή του Μαρξ και του Ένγκελς, όπως γράφει ο ίδιος ο Λένιν στο έργο του «Καρλ Μαρξ», δηλαδή, δεν είναι μόνο «λενινιστική αντίληψη». Η αιτία του «πλούτου» της αστικής τάξης είναι διαφορετική : στην εποχή των Μαρξ και Ένγκελς οφειλόταν είτε στην «άνθιση της βιομηχανίας», είτε στο βιομηχανικό «μονοπώλιο της Αγγλίας» (είτε και στα δύο), ενώ στην εποχή του Λένιν προερχόταν βασικά από την εκμετάλλευση ξένων εθνών. Σε καμιά περίπτωση από τις δύο δεν οφειλόταν στις «διεθνείς συναλλαγές». Αυτό είναι βασικό λάθος, γιατί «διεθνείς συναλλαγές» σημαίνει εμπόριο και το κέρδος βγαίνει από την υπεραξία και όχι επειδή ο ένας καπιταλιστής ξεγελάει στο εμπόριο τον άλλο και του πουλάει εμπορεύματα πάνω από την αξία τους. Εκτός και όταν γράφεις «διεθνείς συναλλαγές» εννοείς την αποικιακή ληστεία, ή τις «συναλλαγές» με κράτη-προτεκτοράτα.
2) Μην με μπλέκεις στο να σου δώσω «λύση» για το χρέος, όσο υπάρχει η κυριαρχία της αστικής τάξης. Η θέση μου είναι ξεκάθαρη. Ούτε θα κάτσω να σου πω αν πρέπει να απολυθούν οι πλεονάζοντες δημόσιοι υπάλληλο (οι οποίοι προφανώς είναι άεργοι). Αν εσύ νομίζεις ότι όλοι δουλεύουν, ή ότι δεν υπάρχουν ψεύτικες υπερωρίες είσαι μακριά νυχτωμένος. Δεν απαντάς όμως : το περιβόητο νομοσχέδιο του ΚΚΕ ζητάει ή όχι από την αστική Βουλή να απαλλάξει την αστική τάξη από το χρέος της ενώ διατηρεί την εξουσία της; Ναι ή όχι;
Όσο κυβερνάει η αστική τάξη, θα κοιτάξει να κάνει ότι μπορεί για να φορτώσει το χρέος στους πιο αδύναμους ακόμα και σε εκείνους που δεν πήραν ούτε ένα ευρό. Κι επειδή μόνο αυτών είναι καθαρή η θέση, δε νιώθω υποχρεωμένος να υπερασπιστώ παρά μόνο τους προλετάριους του ιδιωτικού τομέα, κατάλαβες; Αντίθετα, όποιος τσουβαλιάζει με κάθε τρόπο τους «εργαζόμενους» και ζητάει εξονόματός τους όχι μόνο να μην πληρωθεί το χρέος, αλλά και να μη θιχτεί τίποτα από την προηγούμενη βρομερή κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας, αυτός είναι βαθύτατα αντιδραστικός.
Εκείνο που είναι πραγματικά αστείο είναι η «κρίση υπερσυσσώρευσης», όταν μιλάμε για την Ελλάδα. Συσσώρευση του κεφαλαίου γίνεται όταν ένα μέρος της υπεραξίας μετατρέπεται σε κεφάλαιο και επενδύεται. Υπερσυσσώρευση έχουμε όταν η συσσώρευση φτάσει σε τέτοιο σημείο που το συσσωρευμένο κεφάλαιο δεν μπορεί να αξιοποιηθεί, δηλαδή να τοποθετηθεί στην παραγωγή και, συνεπώς, δεν παράγει, πια, κέρδος. Πιστεύεις σοβαρά ότι η Ελλάδα του υποανάπτυκτου και ανεξέλικτου καπιταλισμού έχει «κρίση υπερσυσσώρευσης» κεφαλαίου; Αυτά τα λέει το ΚΚΕ, όπως σερβίρει και το άλλο μαργαριτάρι, ότι η Ελλάδα βρίσκεται στο στάδιο ΚΜΚ, δηλαδή, έχει αναπτύξει τον κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό, δηλαδή, έχει φτάσει στο ανώτατο και τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού, που δε μένει πια άλλο σκαλοπάτι για το σοσιαλισμό. Το μόνο που χρειάζεται, πια, είναι να γίνει η σοσιαλιστική επανάσταση και να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία!
Με διορθώνεις, όμως, και στο ζήτημα του κράτους και με διδάσκεις ότι «το κράτος σύμφωνα πάντα με το Κράτος και Επανάσταση που αναφέρεις δεν είναι ένα οργανο πάνω και έξω από την κοινωνία, αλλά είναι το όργανο καταπίεσης της κυρίαρχης (αστικής) τάξης προς την εκμεταλλευόμενη (εργατική)». Ας δούμε τι λέει πραγματικά το «Κράτος και επανάσταση» (παρεπιμπτόντως, δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς «σωστός λενινιστής» για να τα ξέρει αυτά, μια και ο Λένιν αντιγράφει τον Ένγκελς) : «Το κράτος δεν είναι καθόλου μια δύναμη που επιβλήθηκε στην κοινωνία απέξω… (αλλά) μια δύναμη που φαινομενικά στέκει πάνω από την κοινωνία… Και η δύναμη αυτή που προήλθε από την κοινωνία, αλλά τοποθετήθηκε π ά ν ω από αυτήν, που όλο και περισσότερο α π ο ξ ε ν ώ ν ε τ α ι από αυτήν, είναι το κράτος». Όπως βλέπεις, λοιπόν, μπορεί να μην επιβλήθηκε απέξω, μπορεί να προήλθε από την ανάγκη της ταξικής πάλης, αλλά, και πάνω από την κοινωνία τοποθετήθηκε και όλο και περισσότερο αποξενώνεται από αυτήν.
Και φυσικά όταν μιλάμε για παρασιτισμό του κράτους δε μιλάμε για καμιά «κρατικοδίαιτη αστική τάξη», αλλά, ακριβώς για ένα μηχανισμό, για ένα «όργανο», όπως λες κι εσύ για την καταπίεση και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Και για να απαντήσω και στο ερώτημά σου «Αν ιδιοτικοποιηθεί η ΔΕΗ, ξαφνικά οι υπάλληλοί της θα γίνουν “μισθοσυντήρητοι του ιδιωτικού τομέα”?». Φυσικά, θα γίνουν μισθοσυντήρητοι του ιδιωτικού τομέα. Και φυσικά, επειδή οι κακές συνήθειες δύσκολα κόβονται, όσο βρίσκονται εν ενεργεία θα εξακολουθούν να δουλεύουν, όπως δούλευαν μέχρι την αποκρατικοποίηση. Αρκεί να επισκεφτείς μια ιδιωτική τράπεζα και μια ιδιωτικοποιημένη όπως, π.χ. την Εμπορική, για να καταλάβεις τι εννοώ. Η ΔΕΗ θα ανασάνει όταν προσληφθεί μια νέα γενιά υπαλλήλων, που δεν έχει διαφθαρεί από την κρατική νοοτροπία.
3) Συμφωνούμε στο ότι όταν το προλεταριάτο πάρει την εξουσία, θα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος. Τι γίνεται, όμως, στο «μεσοδιάστημα», δηλαδή, όσο το προλεταριάτο είναι κάτω από την εξουσία της αστικής τάξης; Εγώ λέω ότι το να αγωνιστεί το προλεταριάτο για να μην πληρωθεί το χρέος, είναι, αντικειμενικά, βοήθεια στην αστική τάξη, είναι μια συμπαράταξη με την αστική τάξη, μια «εθνική ομοψυχία» ενάντια στους «τοκογλύφους», αυτούς τους απαίσιους ξένους που δε φτάνει που μας δάνεισαν, αλλά, θέλουν να πάρουν και τα λεφτά τους πίσω. Και μάλιστα με τόκο! Το ότι δεν απευθυνθήκαμε σε φιλανθρωπικό ίδρυμα, το ξέραμε. Το ότι μια χώρα που δανείζεται για να ζει χωρίς να παράγει τίποτα και μάλιστα με μια «αριστερά» που δεν αφήνει να γίνει κανένα παραγωγικό έργο και, από την άλλη, ζητάει τα πάντα να είναι κρατικά, ζητάει δηλαδή την παντοδυναμία του βρομερότερου κράτους-παράσιτου σε όλη την Ευρώπη, το ότι μια τέτοια χώρα κάποια στιγμή θα χρεοκοπήσει, κάποια στιγμή η φούσκα θα σκάσει, αυτό δεν το ξέραμε; Αυτό ήταν απόλυτα σίγουρο, αλλά, κανένας δεν έλεγε τίποτα, γιατί όλοι βολεύονταν και όσοι ήταν απέξω, είχαν υπνωτιστεί από την «αριστερά», που ήταν απόλυτα σύμφωνη με τις «παροχές» και μίλαγε για «κοινωνικό κράτος». Λίγο απείχε, ακόμα και λεκτικά, να το ονομάσει «κοινωνιστικό κράτος», δηλαδή, σοσιαλιστικό.
Εγώ λέω όχι στην εθνική ομοψυχία και αγώνα για την εξουσία της εργατικής τάξης. Η αστική τάξη είναι στριμωγμένη; Να την αποτελειώσουμε! Να εξηγήσουμε στο λαό ότι πρέπει να φύγει από τη μέση, όχι να τη βοηθήσουμε να γλιτώσει από το χρέος. Να μην της δώσουμε το συγχωροχάρτι ότι φταίνε οι άτιμοι οι «τοκογλύφοι», που τη βρήκαν σε στιγμή αδυναμίας και την εκμεταλλεύονται, ούτε να τη βοηθήσουμε με «ενωτικό νομοσχέδιο», που θα συσπειρώσει το λαό γύρω της και το πολύ-πολύ, θα πετάξει στην άκρη τους «λακέδες των ξένων», για να θριαμβεύσουν οι γνήσιοι πατριώτες αστοί, δηλαδή, οι ακροδεξιοί και οι χρυσαυγίτες.
Με κατηγορείς ότι έγραψα «Καλά κάνει η τρόικα και η ελληνική αστική τάξη και φορτώνει την κρίση της και τα δάνειά της στους εργάτες γιατί το αντίθετο θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των δημοσίων υπαλλήλων!!!». Πού τα είδες αυτά; Εγώ λέω ξεκάθαρα ότι οι εργάτες και οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα δεν πήραν ούτε ένα ευρό από τα δάνεια. Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να βγάλει κανείς από αυτό είναι ότι οι μόνοι που δικαιούνται να φωνάζουν για τα μέτρα λιτότητας είναι ακριβώς αυτοί. Εσύ έβγαλες το συμπέρασμα ότι βρίσκω σωστό να πληρώσουν οι εργάτες για τα δάνεια! Τι να πει κανείς!
Όσο για την «καινοφανή ταξική διαίρεση» : φυσικά, η βασική αντίθεση είναι κεφάλαιο-εργασία. Αν τώρα εσύ στην έννοια «εργασία» βάζεις εκτός από τους εργάτες του ιδιωτικού τομέα και τους κρατικούς υπαλλήλους, δηλαδή, τους υπαλλήλους του οργάνου για την καταπίεση και εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, μάλλον εσύ σερβίρεις «καινοφανείς ταξικές διαιρέσεις». Όσο για τους εργάτες στις κρατικές επιχειρήσεις, σου έγραψα παραπάνω για το βασικό τους πλεονέκτημα, τη μονιμότητα, που τους διαφοροποιεί από τους εργάτες του ιδιωτικού τομέα. Αν έχεις στοιχεία, συζητάμε και για το πόσο ακριβά πουλάνε την εργατική τους δύναμη. Και ούτε έγραψα ποτέ ότι η αντίθεση εργατών του ιδιωτικού τομέα με τους εργάτες του δημόσιου τομέα είναι αντίθεση ταξική. Από την άλλη μεριά, όμως, εδώ μιλάμε για το χρέος και φυσικά η βασική αντίθεση (όχι ταξική) είναι ποιοι «έφαγαν» και ποιοι όχι.
4) α) Σίγουρα, το ΚΚΕ λέει «διαγραφή του χρέους-αποδέσμευση από την Ε.Ε.- κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων». Για τη διαγραφή του χρέους χωρίς ανατροπή της αστικής τάξης, τα είπαμε. Έχουμε, όμως, και την «αποδέσμευση από την ΕΕ». Αλήθεια, αυτό που κολλάει με το χρέος; Η ΕΕ ανάγκασε την καημένη την αστική τάξη να πάρει τα δάνεια; Όσο για την «κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων», πρόκειται ξανά για το γνωστό τροπάριο του υπερανεπτυγμένου ελληνικού καπιταλισμού. Αλήθεια, αν είναι σωστό ότι βιώνουμε τον ΚΜΚ, σημαίνει ότι τα μονοπώλια είναι ήδη κρατικά, άρα, δεν μπορούν να κοινωνικοποιηθούν!
β) Και βέβαια δεν έγραψα πουθενά ότι «η σοβιετία είναι φασισμός», έγραψα ότι ο «υπαρκτός», δηλαδή, η Ρωσία μετά το 20ό Συνέδριο και ιδιαίτερα την εποχή Μπρέζνιεφ και μετά ήταν φασισμός. Μόνο που τότε πια δεν ήταν «σοβιετία», αλλά, η αστική τάξη στην εξουσία.
γ) Ο κ. Κάρολος όταν λέει σοσιαλισμό εννοεί την πρώτη φάση της κομμουνιστικής κοινωνίας, όπου υπάρχει η δικτατορία του προλεταριάτου, γιατί την εξουσία την έχουν οι εργάτες και όχι οι αστοί με προβιά προλεταριακή, που λυσσάνε να καταστρέψουν το σοσιαλισμό, όπως έγινε στη Σ. Ένωση μετά το θάνατο του Στάλιν και το 20ό Συνέδριο. Τότε, δεν υπήρχε πια σοσιαλισμός και δικτατορία του προλεταριάτου, αλλά, δικτατορία της αστικής τάξης, καλυμμένη πίσω από τα σφυροδρέπανα (αυτό ακριβώς που γίνεται σήμερα στην Κίνα, την οποία επισκέφτηκε η Αλέκα για να μάθει από τους κινέζους καπιταλιστές πώς μπορείς να έχεις φασιστική δικτατορία και την εξουσία να την έχει το Κομμουνιστικό Κόμμα!!! – θου, Κύριε, που θα έλεγες κι εσύ). Αλήθεια, το να απαγορευτούν τα Άπαντα του Στάλιν στη Ρωσία του «υπαρκτού» δεν ήταν κατεδάφιση του σοσιαλισμού;
Κάρολε, τζάμπα γράφεις τα σεντόνια σου στο Γκράνμα .
Στο επιτελείο της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ, θα έκανες λαμπρή καριέρα και ακριβοπληρωμένη. Ειδικά τώρα που θέλουν να απολύσουν κάποιες δεκάδες χιλιάδες δημ, υπάλληλους και ψάχνουν απελπισμένα να βρουν τρόπους να τους σκατολογήσουν, η μαρξιστικοφανής σου επιχειρηματολογία θα τους ήταν πολύτιμη.
θα γίνόσουνα και κολλητάρι του Πάγκαλου!
Κανονικά, κάτι τύποι σαν και σένα, θα έπρεπε να πληρώσουν το πετρέλαιο 3 ευρώ το λίτρο κι όταν δαγκώσουν το κα..λί τους απ το κρύο, να πηγαίνουν μόνο σε ιδιωτικά νοσοκομεία για ράματα!
@ Ένας
5) Μια και αποφάσισες να φέρεις κι εσύ τσιτάτα, θα έπρεπε να βλέπεις γενικότερα το σημείο στο οποίο αναφέρονται και να προβληματίζεσαι. Αλλιώς, η παράθεση τσιτάτων, είτε το καταλαβαίνεις είτε όχι, καταντάει να διαστρεβλώνει το νόημα του συγγραφέα. Και το κυριότερο : να προβληματίζεσαι αν το συγκεκριμένο τσιτάτο έχει εφαρμογή στις συγκεκριμένες συνθήκες που εξετάζουμε.
Ας δούμε, λοιπόν, πρώτα, πού αναφέρεται το τσιτάτο. Παραθέτω ολόκληρο το μέρος από το οποίο αποσπάστηκε το συγκεκριμένο τσιτάτο :
«Για να τελειώνουμε, συνοψίζουμε σύντομα την πορεία που ακολούθησε η ανάπτυξή μας:
1. Μεσαιωνική κοινωνία: Μικρής κλίμακας ατομική παραγωγή. Παραγωγικά μέσα προσαρμοσμένα στην ατομική χρήση, κατά συνέπεια, πρωτόγονα, χοντροφτιαγμένα, μικροσκοπικά, με μηδαμινά αποτελέσματα. Παραγωγή για την άμεση κατανάλωση, είτε του ίδιου του παραγωγού, είτε του φεουδάρχη του. Μόνο όταν βρίσκουμε ένα πλεόνασμα στην παραγωγή πάνω από την κατανάλωση αυτή, προσφέρεται αυτό το πλεόνασμα για πώληση και μπαίνει στην ανταλλαγή: εμπορευματική παραγωγή μονάχα στη γέννησή της, που όμως περιέχει κι όλας το σπέρμα της αναρχίας στην κοινωνική παραγωγή.
2. Καπιταλιστική επανάσταση: Μεταμόρφωση της βιομηχανίας, στην αρχή με την απλή συνεργασία και τη χειροτεχνική φάμπρικα. Συγκέντρωση των μέσων παραγωγής, που ως τότε ήταν σκόρπια, σε μεγάλα εργαστήρια και, κατά συνέπεια, μετατροπή τους από ατομικά σε κοινωνικά – μετατροπή που δεν θίγει τη μορφή ανταλλαγής στο σύνολό της. Οι παλιές μορφές ιδιοποίησης εξακολουθούν να ισχύουν. Εμφανίζεται ο καπιταλιστής. Με την ιδιότητα του ιδιοκτήτη των μέσων παραγωγής, ιδιοποιείται τα προϊόντα και τα μετατρέπει σε εμπορεύματα. Η παραγωγή γίνεται κοινωνική πράξη. Η ανταλλαγή και μαζί μ’ αυτή η ιδιοποίηση παραμένουν ατομικές πράξεις, πράξεις του ξεχωριστού ανθρώπου: το κοινωνικό προϊόν το ιδιοποιείται ο ατομικός καπιταλιστής. Αυτή είναι η βασική αντίφαση, από την οποία ξεπηδούν όλες οι αντιφάσεις της σημερινής κοινωνίας, αντιφάσεις που τις φέρνει στο φως η μεγάλης κλίμακας βιομηχανία.
Α. Χωρισμός του παραγωγού από τα μέσα παραγωγής. Καταδίκη του εργάτη να μείνει όλη τη ζωή του μισθωτός. Αντίθεση ανάμεσα στο προλεταριάτο και την αστική τάξη.
Β. Εκδήλωση όλο και πιο έντονη και με αυξανόμενη αποτελεσματικότητα, των νόμων που κυριαρχούν στην παραγωγή εμπορευμάτων. Αχαλίνωτος ανταγωνισμός. Αντίθεση ανάμεσα στην κοινωνική οργάνωση μέσα στο κάθε ξεχωριστό εργοστάσιο και την κοινωνική αναρχία στο σύνολο της παραγωγής.
Γ. Από τη μια, τελειοποίηση των μηχανικών εγκαταστάσεων, που ο ανταγωνισμός την κάνει επιτακτικό νόμο για τον κάθε ξεχωριστό εργοστασιάρχη, και που ισοδυναμεί με ένα όλο και μεγαλύτερο παραμερισμό των εργατών: εφεδρικός βιομηχανικός στρατός. Από την άλλη, επέκταση δίχως όρια της παραγωγής, που είναι και αυτή εξίσου υποχρεωτικός νόμος του ανταγωνισμού για τον κάθε εργοστασιάρχη. Και από τις δύο πλευρές, πρωτάκουστη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, πλεόνασμα της προσφοράς στην αγορά, υπερπαραγωγή, παραγέμισμα των αγορών, κρίσεις κάθε δέκα χρόνια, φαύλος κύκλος: εδώ, πλεόνασμα από παραγωγικά μέσα και προϊόντα – εκεί, πλεόνασμα από εργάτες δίχως εργασία και δίχως μέσα συντήρησης. Οι δύο αυτοί μοχλοί της παραγωγής και της κοινωνικής ευημερίας δεν μπορούν να συνενωθούν, γιατί η καπιταλιστική μορφή της παραγωγής απαγορεύει στις παραγωγικές δυνάμεις να μπουν σε κίνηση, στα προϊόντα να κυκλοφορήσουν, αν δεν μετατραπούν προηγουμένως σε κεφάλαιο, πράγμα που εμποδίζει αυτή η ίδια η αφθονία τους. Η αντίφαση έχει φτάσει ως τον παραλογισμό. Ο τρόπος παραγωγής στασιάζει ενάντια στη μορφή ανταλλαγής. Η αστική τάξη αποδείχτηκε (κατά λέξη : πιάστηκε στα πράσα) πως είναι ανίκανη να διευθύνει άλλο τις δικές της κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις.
Δ. Μερική αναγνώριση του κοινωνικού χαρακτήρα των παραγωγικών δυνάμεων που επιβάλλεται και στους ίδιους τους καπιταλιστές. Ιδιοποίηση των μεγάλων οργανισμών της παραγωγής και κυκλοφορίας στην αρχή από μετοχικές εταιρείες, ύστερα από τα τραστ και τέλος από το κράτος. Η αστική τάξη αποδεικνύεται περιττή τάξη. Ολες οι κοινωνικές της λειτουργίες γίνονται τώρα από μισθωτούς υπαλλήλους».
Πριν, λοιπόν, από το τσιτάτο που παραθέτεις, ο Ένγκελς διέγραψε την εξέλιξη της κοινωνίας, όπως εξελίσσεται από τη φεουδαρχία στον καπιταλισμό και την εξέλιξη του ίδιου του καπιταλισμού, από τη νηπιακή του ηλικία στην άνδρωσή του και στο ωρίμασμά του μέχρι που, φτάνοντας στο κατακόρυφο της ωριμότητάς του, εξαντλεί τα περιθώρια κάθε περαιτέρω ανάπτυξης και καθίσταται ανίκανος να διευθύνει την παραγωγή και συνεπώς αποτελεί τροχοπέδη στην παραπέρα ανάπτυξη. Οι αντικειμενικές συνθήκες έχουν ωριμάσει για την ανατροπή του. Έτσι το τσιτάτο που παραθέτεις και που ακολουθεί αμέσως μετά από αυτό που παρέθεσα εγώ είναι απόλυτα σωστό και δικαιολογημένο.
Τι από όλα όσα γράφει ο Ένγκελς έχει γίνει στην Ελλάδα; Ελάχιστα, ή σχεδόν τίποτα. Άρα, ούτε λόγος δεν μπορεί να γίνει για εγκαθίδρυση σοσιαλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι’ αυτό και το ΚΚΕ μιλάει για «λαϊκή οικονομία» και όχι για σοσιαλιστική, μιλάει για «κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων», για «κοινωνικοποίηση των μεγάλων μέσων παραγωγής». Mόνο… μόνο που στο «μεσοδιάστημα» υποστηρίζει τα συμφέροντα των μικρομεσαίων, που στέλνουν στις ελληνικές καλένδες όλη την εξέλιξη που περιγράφει ο Ένγκελς, αναχαιτίζοντας την ανάπτυξη του καπιταλισμού, που μόνο αυτή δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την κατάκτηση της εξουσίας από το προλεταριάτο. Όμως το ΚΚΕ με τις λαθροχειρίες του τύπου «εργατική-λαϊκή» εξουσία = δικτατορία του προλεταριάτου, απλώς, θολώνει τα νερά, για να μπορεί να ψαρεύει τους εύπιστους εργαζόμενους που το βλέπουν σα σωτήρα. Ειδικά στη σημερινή εποχή της κρίσης δεν κάθονται να ψιλοκοσκινίσουν πώς θα μπορέσει η εργατική τάξη να πάρει την εξουσία δίπλα-δίπλα στους «μικρομεσαίους».
Το ζήτημα της εξουσίας, αυτό το «βασικό ζήτημα κάθε επανάστασης», κατά το Λένιν, το έχει ξεκαθαρίσει, πάλι ο Λένιν, από το 1905, στο «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση» : «Το προλεταριάτο πρέπει να πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανάσταση, παίρνοντας μαζί του τη μάζα των μισοπρολεταριακών στοιχείων του πληθυσμού, για να συντρίψει με τη βία την αντίσταση της αστικής τάξης και να παραλύσει την αστάθεια της αγροτιάς και των μικροαστών». Βλέπεις εδώ πουθενά «μικρομεσαίους», βλέπεις κανένα «μέτωπο» μαζί τους; Ή μήπως τους «μικρομεσαίους» ονομάζει ο Λένιν «μισοπρολεταριακά στοιχεία»;
Ρωτάς : «τί άλλο από αυτό έκανε η σοβιετική εξουσία;». Η σοβιετική εξουσία, ακριβώς επειδή η Ρωσία ήταν μια χώρα υποανάπτυκτου καπιταλισμού, με μικρή ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, αναγκάστηκε να αναπτύξει την παραγωγή, με αμέτρητες θυσίες των εργατών. Το ίδιο συνεχίστηκε και επί Στάλιν, αν και με σαφώς καλύτερο βιοτικό επίπεδο των εργατών, που όσο πήγαινε και βελτιωνόταν, γιατί το σύστημα απέδιδε πλέον καρπούς. Αν πάρεις την εξουσία σε χώρα που δεν έχει αναπτυχθεί ο καπιταλισμός, θα αναγκαστείς να τον αναπτύξεις εσύ, φυσικά με έλεγχο από την εργατική εξουσία. Ο Λένιν στο 4ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, το 1922, αφού απαριθμήσει τα «στοιχεία του οικονομικού συστήματος της Ρωσίας» (πατριαρχική αγροτική οικονομία, μικρή εμπορευματική παραγωγή, ιδιωτικός καπιταλισμός, κρατικός καπιταλισμός, σοσιαλισμός), λέει :
«Είχα τότε (1918) βάλει στον εαυτό μου σαν καθήκον να διευκρινίσω, σε ποια σχέση βρίσκονται μεταξύ τους αυτά τα στοιχεία και μήπως χρειάζεται το ένα από τα μη σοσιαλιστικά στοιχεία και συγκεκριμένα ο κρατικός καπιταλισμός, να θεωρηθεί ανώτερο από το σοσιαλισμό. Επαναλαμβάνω : θα φανεί σε όλους πολύ παράξενο, ότι ένα μη σοσιαλιστικό στοιχείο εκτιμάται περισσότερο, αναγνωρίζεται σαν ανώτερο από το σοσιαλισμό, σε μια δημοκρατία, που διακηρύσσεται ότι είναι σοσιαλιστική. Το πράγμα, όμως, γίνεται κατανοητό, αν θυμηθείτε ότι το οικονομικό σύστημα της Ρωσίας δεν το θεωρούσαμε καθόλου σαν κάτι το ομοιογενές και υ ψ η λ ά α ν ε π τ υ γ μ έ ν ο (η υπογράμμιση δική μου)… τότε ακόμα αντιλαμβανόμαστε σε αρκετό βαθμό : ναι, θα ήταν καλύτερα, αν φτάναμε πρώτα στον κρατικό καπιταλισμό και μετά πια στο σοσιαλισμό». Φυσικά, όπως τονίζει ο ίδιος ο Λένιν «ο κρατικός καπιταλισμός όπως τον εγκαθιδρύσαμε σε μας, αποτελεί έναν ιδιόμορφο κρατικό καπιταλισμό. Δεν ανταποκρίνεται στη συνηθισμένη έννοια του κρατικού καπιταλισμού. Έχουμε στα χέρια μας όλες τις δεσπόζουσες θέσεις, έχουμε στα χέρια μας τη γη… αλλά και όλους τους σπουδαιότερους τομείς της βιομηχανίας. Πρώτα απ’ όλα εκμισθώσαμε μόνο ένα ορισμένο μέρος της ελαφριάς και μεσαίας βιομηχανίας, όλα τα άλλα παραμένουν στα χέρια μας. Όσο για το εμπόριο… φροντίζουμε να ιδρύσουμε μικτούς συνεταιρισμούς… όπου το ένα μέρος του κεφαλαίου ανήκει σε ιδιώτες καπιταλιστές και μάλιστα σε ξένους και το άλλο μέρος σε μας».
Αν, λοιπόν, ένας Λένιν εγκαθίδρυσε, λόγω της υποανάπτυξης του καπιταλισμού στη Ρωσία, κρατικό καπιταλισμό και τον θεωρούσε ανώτερο από το σοσιαλισμό, μέχρι να φτάσει σε πιο υψηλό σημείο ανάπτυξης, τι θα εγκαθίδρυε το ΚΚΕ, αν το έφερνε η κακιά μοίρα της ελληνικής εργατικής τάξης να πάρει την εξουσία με τους «συμμάχους» του «μικρομεσαίους»!
@λαθρα
Λες να είναι όλοι τόσο στενοκέφαλοι σαν κι εσένα;
Πάντως, η προσωπική επίθεση μάλλον αμηχανία λόγω έλλειψης επιχειρημάτων δείχνει. Περαστικά!
Υ μου φαινεται εχεις παθει παρακρουση (ή η αντιδραση της ανταρσυας οταν βγαινουν στη φορα οι πομπες της σε ΟΣΝΙΕ, ΠΟΕ-ΟΤΑ, ναυπηγοεπισκευαστικη ζωνη και αλλου ειναι οι βρισιες η διιαστρεβλωση και η συκοφαντια)
Καπως ετσι αντιδρουν και τα σκυλακια οταν κανουν κακακια τα σκεπαζουν με οτι μπορουν
Υπεγραψε ο Καβαδας μειώσεις ναι ή όχι?
Όποιος λέει το αντίθετο από αυτό που ισχύει τι είναι?
κανεις δεν εγραψε οτι ο Καβαδας υπεγραψε μειωσεις μισθων. Ο Καβαδας εγκαλειται γιατι ψηφισε και συμμετειχε στο προεδριο που τελικά υπεγραψε (πραξικοπηματικα) τις μειωσεις
Ρε ΙΑ πάλι τα ίδια. Πάνω που πας να δεις σωστά την κατάσταση ξαναλες παλι τις ίδιες παπαριες.
Φυσικά γράφτηκε οτι ψήφισε μειώσεις, για δες τι λέει ο κοραλης πως τον λενε «¨”ο γκλεζακος οπως και ο καββαδιας οσο ηταν συστρατευμενοι με το ΠΑΜΕ δεν ειχαν διανοηθει να υπογραψουν μειωσεις μισθων. με το που διαφοροποιηθηκαν απο το κκε και συστρατευτηκαν με την ανταρσυα αρχισαν τα παζαρια με την εργοδοσια.”
Δεν είναι κακό πουλάκι μου να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος. Τώρα την ΠΟΕ ΟΤΑ μην το ανοίξουμε γιατί εδώ ειδικά δεν θα ξέρεις απο που θα φύγεις μην πιάνεις θέματα που δεν τα κατεχεις.
Έχει ένα δίκιο ο Κάρολος παιδιά δυστυχώς.
Η κρατικοποίηση του χρέους ήταν η βασική παγκόσμια επιλογή του κεφαλαίου για τη στήριξη των χτυπημένων από την κρίση πλασματικού χρήματος τραπεζών και συνακόλουθα των χτυπημένων από την κρίση υπερσυσσώρευσης επιχειρήσεων(ή αντίστροφα). Το κράτος -προσπαθεί να- ξελασπώσει το κεφάλαιο και αναλαμβάνει την αφαίμαξη των υποτελών.
Διαγραφή του χρέους είναι μπαλιά στη κερκίδα. Δεν πρέπει να απασχολεί το εργατικό κίνημα. Το σωστό σύνθημα είναι ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ. ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.
Το ‘κρατικό χρέος’ είναι η αντανάκλαση της χρυσής συσσώρευσης των αστών.
Δεν θα το διαγράψουμε -δεν διαγράφεται ο κλεμμένος πλούτος. Πρέπει να τον πάρουμε πίσω.
Δεν είναι σωστό αυτό που λες.
«Η κρατικοποίηση του χρέους ήταν η βασική παγκόσμια επιλογή του κεφαλαίου για τη στήριξη των χτυπημένων από την κρίση πλασματικού χρήματος τραπεζών και συνακόλουθα των χτυπημένων από την κρίση υπερσυσσώρευσης επιχειρήσεων(ή αντίστροφα)».
Το πρόβλημα της παγκόσμιας και ελληνικής οικονομίας είναι η πτώση του μέσου ποσοστού κέρδους ανάμεσα στους κλάδους και τις χώρες που οδηγεί σε υπερσυσώρευση η οποία είναι και το αίτιο για την υπερδιόγκωση του χρέους. Το χρέος και γενικά ο δανεισμός είναι ουσιαστικά απόσπαση μελλοντικής υπεραξίας. Όταν αυτή δεν μετουσιώνεται σε κέρδος σπάει το σύστημα στο επίπεδο της κυκλοφορίας και …τόμπολα!
Το σωστό σύνθημα είναι αυτό που λες. Όμως θα πρέπει να εξειδικεύεται σε ένα κρίκο αιτημάτων που το κάνουν χειροπιαστό. Η διαγραφή του χρέους με αποδέσμευση και κοινωνικοποίηση είναι ένας άξονας για το τι θα κάνει η εργατική εξουσία. Για να πάρουμε τον πλούτο. Δηλαδή τα μέσα παραγωγής. Τα μαρούλια που στιβάζονται στις τράπεζες και αποτελούν το πλασματικό χρήμα δε θα τα πάρουμε ποτέ. Απλά θα καταργήσουμε το μηχανισμό του να επενδύονται για να αποσπούν υπεραξία. Επομένως θα τους είναι άχρηστα!
»Το χρέος και γενικά ο δανεισμός είναι ουσιαστικά απόσπαση μελλοντικής υπεραξίας. Όταν αυτή δεν μετουσιώνεται σε κέρδος σπάει το σύστημα στο επίπεδο της κυκλοφορίας και …τόμπολα!»
Ακριβώς αγαπητέ σύντροφε. Γι’αυτό και πρέπει ν’αρχίσουμε από τις τράπεζες, να συνεχίσουμε με τη ΔΕΗ και να την πάμε μέχρι τέλους την τόμπολα.
Και για να τον πάρουμε πίσω, υποχρεώνουμε το κράτος παίρνοντας τον έλεγχο της κυβέρνησης με εκλογές η αλλιώς να μην πληρώσει το χρέος σε ξένες και ντόπιες τράπεζες. Αφήνουμε τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν και τις παίρνουμε υπό εργατικό έλεγχο. Οι πλούσιοι θα πληρώσουν γιατί θα τους παρθούν οι επιχειρήσεις και τα κεφάλαια.
εσυ θεωρεις οτι θα σε αφησουν να εκλεγεις αν εισαι πραγματικα αντισυστημικος συνδυασμος;
εκτος αν εννοεις να συρθουν οι κομμουνιστες πισω απο τη Σοσιαλδημοκρατια,λυση αντιλαϊκη κ φουλ συστημικη.
η μονη λυση ειναι να αναδειξεις αμεσα τη αδιεξοδο δηλαδη το σοσιαλισμο κ να συγκεντρωσεις δυναμεις πανω εκει.κοινωνικο μετωπο,αλλα κ πολιτικες δυναμεις που θα ξεπηδησουν εχοντας αντιμονοπωλιακο προσανατολισμο.
το σωστο ειναι Την Κριση να πληρωσει η πλουτοκρατια γιατι αυτη τη στιγμη κανεις αγωνα να μην πεσουν οι οροι πωλησης της εργατικης της εργατικης ταξης κ να μην χαμηλωσει το επιπεδο των μικροαστων-εναντια στα μονοπωλια κ τις ενωσεις τους.
το χρεος θα διαγραφει προς τα εξω διοτι η λαϊκη εξουσια θα πει στα εξωχωρια μονοπωλια οτι δε χρωσταει ο λαος τιποτα κ δεν προκειται να παρει πο την Ελλαδα δεκαρα τσακιστη.επισης θα διωξει ολους τυς καπιταλιστες χωρις αποζημιωση κ θα καθιερωσει νεο νομισμα-λαϊκο εργαλειο πλεον.
Σήμερα στην Ελλάδα αποκλείεται να υπάρξει κίνημα ικανό να πάρει την εξουσία που να μην εκφράζεται και εκλογικά. Άμα εκλογικά είναι αδύναμο σημαίνει ότι δεν έχει τη δυναμική με κανένα τρόπο. Είναι υποχρεωτική η χρησιμοποίηση και των εκλογών, χωρίς να μπορούμε να προδικάσουμε αν η αποφασιστική σύγκορυση θα γίνει πριν ή μετά από μια εκλογική μάχη όπου το λαϊκό μέτωπο θα κατεβαίνει με αξιώσεις.
Το μέτωπο με ηγεμονία των επαναστατών και όχι των ρεφορμιστών είναι δυνατό σήμερα αν το προσπαθήσουμε. Το πρόβλημα είναι ότι δε το προσπαθεί σχεδόν κανένας.
απο που προκειπτει οτι ενα μετωπο που ειναι ε επαναστατικη(κατ εσε) κατευθυνση πρεπει να νικησει στις εκλογες;καθολου ετσι δεν ειναι.μαλιστα αυτη η αποψη ειναι γκαραντι για την αμβλυνσητης ταξικης παλης.αντιθετα ενα λαϊκο μετωπο κοινωνικων πρωτιστως κ ενδεχομενως πολιτικων δυναμεων θα οξυνει την ταξικη παλη παλευοντας για την εξουσια κ αν νικησει με εκλογες θα βαλει μπροστα τους εργαες να τελειωσουν το εργο του.θα τους οπλισει κ θα σμπαραλιασει καθε τι σημαινει την παλια εξουσια.η φιλολαϊκη κυβερνηση θα βγαζει τα διαταγματα κ το κινημα με τη στηιξη της θα προχωρα ακαθεκτο.δικτατορια του προλεταριατου.
αν δε νικησει ομως εχοντας την πλειοψηφια με το μερος του κ ενα κομματι ευμενως αδρανες θα προχωρισει κ παλι προς τα μπροστα κανοντας επιμονη δουλια για να νικησει στην ανατροπη.προϋποθεση ειναι να εχει συμμαχους κοινωνικους η ευμενως ουδετερους.
και είπα εγώ κάτι άλλο ρε μπούφο?
καλα.εχω την αισθηση οτι ειπες ακριβως το αναποδο,αλλα επειδη δενκανω δικη προθεσεων κ στη τελικη ποιος ειμαι γω να δικασω η να καταδικασω ας ανακοινωσω τοτεοτι ειναι το ΤΡΙΤΟ πραγμα στο οποιο συφωνησαμε.
Η ενότητα στη βάση στη πράξη!
για να πάρουμε την εξουσία είτε με εκλογές είτε χωρίς πρέπει να κάνουμε μέτωπο. Και το μέτωπο δεν είναι ούτε ο Σύριζας ούτε το ΠΑΜΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ κλπ.
Αποκλείεται να παίρνουμε 4,5 και 0,3% και να είμαστε ικανοί να πάρουμε την εξουσία. Χρειάζεται να έχουμε ένα μεγάλο μέρος του κόσμους σταθερά μαζί μας.
Μιχο ειναι θλιβερη αλλα κατανοητη η προσπαθεια σου πετωντας μελανι να κρυψεις τις ντροπες των συντροφων σου στην ΟΣΝΙΕ (οπου ψηφισατε τον γκλεζακο για προεδρο) Στη ΔΕΗ γινατε ο φερετζες του Συριζα
Ειμαι περιεργος για την ΠΟΕ-ΟΤΑ και τη νομιμοποιηση ενος νοθου συνεδριου εκ μερους της ανταρσυας τι δικαιολογια θα βρεις (οτι ηταν αναδρομος ο Ερμης ?)
Είναι βαριά ή περίπτωση σού μεγάλε .Θά παίρνει γιατρειά όταν παρεις τό πτυχίο σού καί βγεις στήν πραγματική ζώη καί στήν πραγματική ταξική παλη .Μέχρι τότε ζησε μέ τίς φαντασιωσεις σού όλοι εξάλλου περασαμε αυτή τή φάση .
Λοιπόν Μίχο για την ιστορία.
Στο ΔΣ της ΟΣΝΙΕ εκλέχτηκαν 6 με το ΠΑΜΕ, 5 με τους εργοδοτικούς (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) και 2 με την ΑΣΚΥ (ανταρσυα). Ο Γκλεζάκος εκλέχτηκε πρόεδρος (είχε εκλεγεί με το ΠΑΜΕ) με τις ψήφους των εργοδοτικών 5 + 2 τις ΔΙΚΕΣ ΣΑΣ + του ίδιου=8. Αυτά τον Απρίλη. Τον Ιούλη μία ωραία νύχτα το προεδρείο (πλην του δικού σας) υπέγραψε μείωση στη σύμβαση και μετά τους καθαιρέσαμε από κοινού.
Έχετε ή δεν έχετε ευθύνη που ψηφίσατε το συγκεκριμένο προεδρείο Μίχο? Ναι ή Όχι???????????
Ερώτηση Κουιζ:
1.Πως λέγεται μια ομοσπονδία που διαγράφει το 1/3 των συνέδρων της επειδή προέρχονται από σωματεία που έχουν ψηφίσει συμβασιούχοι και μετά την αποχώρηση της δεύτερης σε ψήφους (21%) παράταξής της συνεχίζει και κάνει συνέδριο?
2.Πως λέγονται οι συνδικαλιστές που όπου βρεθούν και όπου σταθούν μιλούν για διαδικασίες βάσης και πρωτοβάθμια σωματεία και όταν τίθεται θέμα ΒΑΣΗΣ δηλαδή να οργανώνονται συνδικαλιστικά οι ελαστικές μορφές εργασίας στα ίδια σωματεία παρότι υπερψηφίζει την πρόταση μετά όταν αυτή απορρίπτεται από τους εργοδοτικούς παραμένει και νομιμοποιεί το συνέδριο εκλέγοντας μάλιστα δύο παραπάνω στο ΔΣ (μιας και η δεύτερη παράταξη με την αποχή της «εκκένωσε» 7 έδρες)???έ πώς λέγεται??????
Για του λόγου το αληθές (Οπαρακάτω είναι εκλεγμένος με την ανταρσυα στο φημισμένο σωματείο εργαζομένων Δήμου Βύρωνα)
Ο συνάδελφος Γιώργος Χαλβατζής έχει το λόγο.
Γ. ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ: Είμαι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου των Εργαζομένων του Δήμου Βύρωνα. Τώρα μου δόθηκε ο λόγος, σας παρακαλώ.
Στο Σωματείο μας κάναμε εκλογές. Η απόφαση των εργαζόμενων του χώρου μας και του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου είναι ότι πρέπει να σεβαστούμε – παρ’ όλες τις διαφωνίες μας, τις απόψεις μας και τις αντιρρήσεις μας που έχει ο καθένας μας – το καταστατικό της Ομοσπονδίας και με βάση αυτό το καταστατικό να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι στο χώρο μας όπως κάναμε τα τελευταία 15 χρόνια και να αναδείξουμε τους αντιπροσώπους μας.
Ενώ υπάρχει απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου καταγεγραμμένη, ενώ υπάρχει η προηγούμενη πρακτική του Σωματείου μας των προηγούμενων χρόνων, ενώ δώσαμε μάχη οι εργαζόμενοι της Ανώνυμης Δημοτικής Επιχείρησης που υπήρχαν στο χώρο και οι άλλοι συμβασιούχοι να μην έρθουν να ψηφίσουν, πίσω από τις πλάτες του Σωματείου και παράνομα ο Γραμματέας του Σωματείου που είχε στα χέρια του το μητρώο μελών, άφησε μέσα στο μητρώο μελών τέσσερις συμβασιούχους ορισμένου χρόνου.
Από αυτούς ήρθε, χωρίς να έχουμε γνώση για το γεγονός αυτό, και ψήφισε ένας. Αυτό έγινε πριν ένα μήνα. Η Επιτροπή Νομιμοποίησης ενώ εξέτασε καταρχήν τα πρακτικά μας, ποτέ δεν μας είπε ότι υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Ξαφνικά το Σάββατο μαθαίνουμε ότι στα πρακτικά μας υπήρχε άνθρωπος ορισμένου χρόνου που ψήφισε.
Ακούτε?????? Δώσανε μάχη….να μην έρθουν να ψηφίσουν!!!!!!!
Click to access PRAKITIKA-41-4-2012.pdf
εννοειται οτι δωσανε μαχη τα παιδια!τσαμπα καθοδηγουνται απο το ΣΥΡΙΖΑ?τσαμπα οι «κοινωνικες συμμαχιες»με το ΠΑΣΟΚ ε καθε χωρο;;τσαμπα τα δακρυα για την ενοτητα τους αγωνες;ολα τσαμπα;
ουστ ρε!με ελκοπτερο θα φυγετε απο το κινημα
Τσιμπα μια πρωτη απαντηση , ασχετουλη και εσυ.και οταν γυρισω το βραδυ θα σε περιποιηθω ιδιαιτερως αν εχω χρονο οχι εδω ομως μην χαλαμε το ποστ του Υ στο Newswire.
http://antistasigr.blogspot.gr/2012/05/41.html
Τελος τον συνδεσμο που αναρτησα με την ανακοινωση του ΠΑΜΕ τοτε που ειχατε την πλοιοψηφια τον διαβασες καλα αν ναι εξηγησε μας γιατι αφου ειχατε την απολυτη πλοιοψηφια δεν εκλεξατε προεδρειο.
απο οτι καταλαβα για να μην χαλαστει και τα χαλασετε με την ΠΑΣΚΕ γραψατε στα παλιοτερα των υποδηματων σας του συμβασιουχους
Η ξεφτιλα ειναι οτιβρηκατε και δικαιολογια
Ρε ουστ σεχταριστες
Ρε πρόσθεση ξέρεις?
Είχαμε 6 έδρες από τις 13. Είναι απόλυτη πλειοψηφία αυτό?
έξι είχατε αλλά μαζί με ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ που κάνατε προεδρείο αρχικά , είχατε απόλυτη πλειοψηφία. Για δες τι λέει η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ «Μετά την άρνηση της ΑΣΚΥ, το προεδρείο συγκροτήθηκε στις 23/05/2011 από τους συνδυασμούς ΔΑΣ και ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ» ένα το κρατούμενο . Συνεπώς ασχετουλη κάνατε πρώτοι προεδρείο με τους εργοδοτικούς ΤΗς ΠΑΣΚΕ -ΔΑΚΕ και αφήστε τα ψόφια.
Το πρόβλημα της ανασύνθεσης του προεδρείου πρόκυψε όταν μπήκε θέμα να μην είναι η ΟΣΝΙΕ στο ΠΑΜΕ αφού πια είχε χάσει την απόλυτη πλειοψηφία . Το έχουμε ξαναπεί λοιπόν ότι στο ΠΑΜΕ είναι σωματεία και ομοσπονδίες που το ΚΚΕ έχει την απόλυτη πλειοψηφία ακριβώς γιατί δεν είναι πραγματικό εργατικό μέτωπο. Σε όσα λοιπόν σωματεία η ομοσπονδίες χάνεται η απόλυτη πλειοψηφία υπάρχει παράλληλα και αποχώρηση από το ΠΑΜΕ μπορώ να σας φέρω πολλά παραδείγματα. Αυτή λοιπόν η επιλογή για τα έξι μέλη του ΠΑΜΕ δεν συμβιβαζόταν με τις θέσεις που είχαν και αρνήθηκαν οποιαδήποτε θέση στο προεδρείο.
Πρόσεξε τώρα ασχετουλη.
«Κάτω από αυτές τις συνθήκες, τα 6 μέλη του Δ.Σ. της ΔΑΣ ξεκαθάρισαν ότι: δεν θα έχουν θέσεις ευθύνης σε μία διοίκηση που θα έχει φιλοεργοδοτική και αντι-ΠΑΜΕ δράση, όπως είναι η επιδίωξη της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ και του ΑΣΚΥ» απο την ιδια ανακοινωση.
Είναι πραγματικό μνημείο αυτή η ανακοίνωση
Προσεχτε! Η συγκρότηση προεδρείου του ΠΑΜΕ με ΠΑΣΚΕ –ΔΑΚΕ είναι απόλυτα θεμιτή, δεν έχει έχει φιλοεργοδοτικη κατεύθυνση , είναι απόλυτα δικαιολογημένη και ταξική επιλογή.! Η συγκρότηση προεδρείου άλλων δυνάμεων με την ΠΑΣΚΕ- ΔΑΚΕ είναι ταξική προδοσία που «εχει που θα έχει φιλοεργοδοτική και αντι-ΠΑΜΕ δράση» …
Άντε για ύπνο τώρα ασχετουλη και προσπάθησε να μάθεις την πραγματική πρόσθεση της ταξικής πάλης, έχε δική σου γνώμη και ψαχνε στο τι λένε και οι αλλοι προτού επαναλάβει σαν κομενη κεφαλή την όποια παπαρα κυκλοφορεί στα εσωκομματικα σημειώματα. Και τα ανεκδιήγητα ρεπορτάζ ψευδους του ριζοσπάστη.
Τέλος με το θέμα αυτο, Για ΟΤΑ οταν βρω χρονο που δεν το βλεπω αφου την ερχόμενη βδομάδα Γκραμνιστες μου θα είναι Βδομάδα του διαβόλου, μάλλον θα πανε τα μέτρα στην βουλή.
@ Κάρολο,
«από τη διεφθαρμένη αστική ελληνική τάξη»
Γιατί υπάρχουν και τίμιες αστικές τάξεις?
«Και ποιος θα καταψηφίσει τη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια; Μα, φυσικά, το αστικό Κοινοβούλιο, που αυτή τη στιγμή αποτελείται από βουλευτές της μεγαλοαστικής και της μικροαστικής τάξης.»
Κάρολε ενημερώνεσαι καθόλου για τις πολιτική κατάσταση ή είσαι κλεισμένος σε τέσσερις τείχους διαβάζοντας μόνο Μάρξ??
Μπορείς να μου πείς έστω και ένα κόμμα μέσα στο αστικό κοινουβούλιο που ΔΗΛΩΣΕ ότι θα ψηφίσει το νομοσχέδιο του ΚΚΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ(και όχι μόνο κάποια άρθρα του για να δείξει ότι είναι φιλολαικό,όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ)??
«Οι δανειστές κατάλαβαν ότι από μια χώρα που δανείζεται συνεχώς για να «εξυπηρετήσει» το χρέος και από την άλλη δεν κάνει καμιά προσπάθεια να βγει από την υποανάπτυξη, δεν πρόκειται να πάρουν πίσω τα δανεικά.»
ΟΙ οποίοι «δανειστές» προφανώς μας «δάνειζαν» για τα ωραία μας τα μάτια…….και όχι για να μας έχουν υπο έλεγχο,όπως έκαναν απο τον καιρό της ελληνικής επανάστασης……..
@ Μπούμπη
1) Ναι, όταν μια αστική τάξη παίρνει δάνεια για να τα φάει χωρίς να επενδύσει στην οικονομία είναι διεφθαρμένη. Αυτό τη διακρίνει από μια «τίμια» αστική τάξη. Φυσικά, στο θέμα της εκμετάλλευσης δεν έχουν καμιά διαφορά (ίσως αυτό να σε παρακίνησε να μην κάνεις τη διάκριση).
2) Για τη στάση των βουλευτών στο θέμα του νομοσχεδίου του ΚΚΕ : συμφωνώ με όσα γράφεις, αλλά, το νόημα αυτού που έγραψα ήταν
άλλο. Ήθελα να πω ότι το να ζητάς από αστούς και μικροαστούς βουλευτές να καταψηφίσουν το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, σημαίνει ότι το ζητάς από τους αντιπροσώπους αυτών που «έφαγαν» τα δάνεια, τους ζητάς δηλαδή να γίνουν μπαταξήδες.
3) Δεν έχω καμιά συμπάθεια στους δανειστές, ούτε είπα ποτέ ότι δάνειζαν τις αστικές κυβερνήσεις για τα ωραία μάτια των Ελλήνων. Αλλά, δεν μπορώ και να τους κατηγορήσω επειδή έδιναν τα δάνεια. Αυτοί τη δουλειά τους έκαναν. Αν δεν ήθελε ο ελληνικός λαός, ας μην ψήφιζε τους αστούς πολιτικούς, που τα έπαιρναν και τα έτρωγαν! Αλλά, η διεφθαρμένη αστική τάξη, διέφθειρε και το λαό.
Και τώρα έρχεται το ΚΚΕ να κατηγορήσει την αστική τάξη ότι θέλει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της και τη συμβουλεύει να μην πληρώσει αυτά που χρωστάει.
Η άρνηση της πληρωμής του χρέους θα είχε έννοια μόνο αν σαρωνόταν η αστική τάξη από την εξουσία και κατακτούσε την εξουσία η εργατική τάξη, η οποία θα δήμευε και τις περιουσίες των μεγάλων λαμόγιων και θα έφτιαχνε ένα κράτος σαν της παρισινής Κομμούνας : με υπαλλήλους αιρετούς και ανακλητούς και με αμοιβή ένα μέσο εργατικό μισθό.
Όσο για το αν τα δάνεια τα έδιναν για να μας ελέγχουν : κανείς δεν μπορεί να σε ελέγξει, αν δεν το θέλεις ο ίδιος.
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7110716
@ λαθραναγνώστη (απάντηση στο λινκ που δίνεις)
«Κράχτε, φωτοκαύτε κι αφορίστε!
Όλοι ειδωλολάτρες είστε!» (Από το Δωδεκάλογο του γύφτου)
Στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί! Τη δεκαετία του 80, σε ένα τεύχος του «Οδηγητή», δημοσιεύτηκε μια φωτογραφία από αντιαμερικάνικη συγκέντρωση, όπου εμφανιζόταν ένα μεγάλο πανό με την υπογραφή «ΚΚΕ» και μπροστά του πολύς κόσμος. Μετά από 2-3 ημέρες, στην εφημερίδα του ΕΚΚΕ «Λαϊκοί αγώνες», δημοσιεύτηκαν, πλάι-πλάι, δύο φωτογραφίες : η μία ήταν αυτή που δημοσίευσε ο «Οδηγητής» και η άλλη, εντελώς όμοια με αυτή, μόνο που το πανό έγραφε «ΚΚΕ(μ-λ»). Πώς είχε γίνει αυτό το θαύμα; Απλούστατα, ο «Οδηγητής» (στη φαλκίδευση!) είχε προσθέσει στους οπαδούς του ΚΚΕ (μ-λ) μερικούς ακόμα, που με τα κεφάλια τους σκέπαζαν την ουρά «(μ-λ)» και φαινόταν πως το πανό (και ο κόσμος) ήταν του ΚΚΕ! Αυτό ήταν απόλυτα εφικτό, μια και αφενός το σύνθημα ήταν κατά του ιμπεριαλισμού και αφετέρου, τότε ακόμα, το ΚΚΕ δεν έκανε τις δικές του απομονωμένες συγκεντρώσεις. Άρα, ας μην παραπονιέται όταν άλλοι ακολουθούν το φωτεινό του παράδειγμα.
Από την άλλη μεριά, όσο κι αν το ΚΚΕ προσπαθεί να παρουσιαστεί ότι είναι ο αντίποδας του ΣΥΡΙΖΑ, η πραγματικότητα βοά εναντίον του. Τι έλεγε το πανό του ΚΚΕ στην Ακρόπολη; «ΚΑΤΩ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ». Τι έλεγε το υποτιθέμενο πανό του ΣΥΡΙΖΑ; «ΝΟ ΠΑΣΑΡΑΝ», το γνωστό σύνθημα των Ισπανών αντιφασιστών. Είναι και τα δύο ψευτοσυνθήματα κατά της υποτιθέμενης δικτατορίας της ΕΕ και, έμμεσα, καλούν σε «μετωπικό» αγώνα και κηρύσσουν την «εθνική ομοψυχία» κατά των ξένων κατακτητών. Όσο για τη γνωστή καραμέλα του ΚΚΕ περί μονοπωλίων στην Ελλάδα, για να εμφανίσει το μικροαστικό εθνικισμό του σαν κοινωνικό αγώνα, δε χρειάζεται σχολιασμό.
Τελικά, γιατί διαμαρτύρεται ο «Ριζοσπάστης»; Επειδή του πήραν τα κόλλυβα οι Συριζαίοι και δεν έβρασαν δικά τους; Δηλαδή, διαμαρτύρεται για το ότι δεν κοπίασαν να τραβήξουν μια δική τους φωτογραφία της Ακρόπολης και να τσοντάρουν το σύνθημά τους, ή για το ότι του έκλεψαν τη φαεινή ιδέα να κοτσάρουν κομματικό πανό στον «Ιερό Βράχο»;
@ Κάρολε,
«Ήθελα να πω ότι το να ζητάς από αστούς και μικροαστούς βουλευτές να καταψηφίσουν το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, σημαίνει ότι το ζητάς από τους αντιπροσώπους αυτών που “έφαγαν” τα δάνεια, τους ζητάς δηλαδή να γίνουν μπαταξήδες.»
Προφανώς το ΚΚΕ δεν κατέθεσε την πρόταση νόμου για να «πέσει» κοινοβουλευτικά το η δανειακή σύμβαση(μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα…….)αλλά αφενός να ξεμπροστιάσει όλους αυτούς που μέχρι πρότεινως γκάριζαν για το μνημόνιο που καταστρέφει την χώρα και αφετέρου για να συσπειρώσει την εργατική τάξη και ευρύτερα λαικά στρώμματα γύρω απο τα αιτηματά του(ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ,ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΜΕ ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ)
Η ελληνική αστική τάξη φυσικά και δεν μπορεί να αρνηθεί ούτε την αποπληρωμή του χρέους ούτε την παραμονή στην ΕΕ,διότι σε μεγάλο βαθμό είναι εξαρτημένη απο ισχυρότερες καπιταλιστικές χώρες……αν εσύ έχεις διαφορετικές πληροφορίες πες και σε μας να ξέρουμε…………….
«Όσο για το αν τα δάνεια τα έδιναν για να μας ελέγχουν : κανείς δεν μπορεί να σε ελέγξει, αν δεν το θέλεις ο ίδιος.»
Υπέροχο φιλοσοφικό ατόπημα μόνο που δεν συνάδει με την σύσταση του νεοελληνικού κράτους….γιατί γνωρίζεις πολύ καλά Αγγλικός τραπεζικός οίκος έδωσε κατα την διάρκεια της επανάστασης δάνειο στην ελληνική ηγεσία με υποθήκη όλα τα εδάφη της επαναστατημένης ελληνικης επικράτειας.Όσο δε για την ίδια την επανάσταση αυτή είχε ηττηθεί στρατιωτικά και πέτυχε μόνο και μόνο επειδή άλλαξαν γνώμη οι Μ.Δυνάμεις(την αιτία σε αφηνώ να την βρείς μόνο σου…..).Για αυτό και στο πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας το ελληνικό κράτος γίνεται ανεξάρτητο αλλά υπο την ΕΓΓΥΗΣΗ των Μ.Δυνάμεων. Και όταν η ελληνική αστική τάξη προσπαθησε να αναβαθμήσει το ρόλο (βλ.Μεγάλη Ιδέα) έφαγε τα μούτρα της με την μικρασιατική εκστρατεία
Καλά το διαχωρισμό που κάνεις ανάμεσα σε «τίμια» και «διεφθαρμένη» αστική τάξη είναι εντελώς δικό σου εφεύρημα και γελοιότατο…..
@ Μπούμπη
Ας αρχίσουμε από το τέλος. Βρίσκεις «γελοιότατο» εφεύρημα να μιλάει κανείς για «τίμια» και «διεφθαρμένη» αστική τάξη. Σε πληροφορώ ότι στο ίδιο ατόπημα είχε πέσει και ο συνονόματός μου, ο (Κάρολος) Μαρξ. Κι αυτός έβρισκε διαφορές στις αστικές τάξεις. Παραθέτω κάτι από το χαρακτηρισμό του για την πρωσική αστική τάξη : «Χωρίς να πιστεύει στον εαυτόν της, χωρίς να πιστεύει στο λαό, μουγγρίζοντας προς τα πάνω, τρέμοντας προς τα κάτω, εγωιστική και προς τις δυο πλευρές, κι έχοντας συνείδηση του εγωισμού της, , επαναστατική απέναντι στους συντηρητικούς, συντηρητική απέναντι στους επαναστάτες, δυσπιστώντας στα ίδια τα δικά της συνθήματα, χρησιμοποιώντας φράσεις αντί για ιδέες, φοβισμένη από την παγκόσμια θύελλα, εκμεταλλευόμενη την παγκόσμια θύελλα – χωρίς καμιά ενεργητικότητα προς μια οποιαδήποτε κατεύθυνση, κλεψιτυπώντας από παντού, πρόστυχη γιατί δεν ήταν πρωτότυπη, πρωτότυπη στην προστυχιά – παζαρεύοντας με τις ίδιες τις επιθυμίες της, χωρίς πρωτοβουλία, χωρίς πίστη στον εαυτόν της, χωρίς πίστη στο λαό, χωρίς κοσμοϊστορική αποστολή – ένας αναθεματισμένος γέρος που τον είχαν καταραστεί να άγει και να φέρει τα πρώτα νεανικά σκιρτήματα ενός ρωμαλέου λαού προς το δικό του το γεροπαραλυμένο συμφέρον – χωρίς μάτια, χωρίς αυτιά, χωρίς δόντια, χωρίς τίποτα – έτσι βρέθηκε στο πηδάλιο του πρωσικού κράτους, ύστερα από την επανάσταση του Μάρτη, η π ρ ω σ ι κ ή α σ τ ι κ ή τ ά ξ η» (Κ. Μαρξ, «Η αστική τάξη και η αντεπανάσταση», 11/12/1848).
Εσύ μάλλον παρασύρεσαι από το γεγονός της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, που είναι κοινό χαρακτηριστικό όλων των αστικών τάξεων και δεν μπορείς να καταλάβεις ότι μπορεί να διαφέρουν σε άλλα χαρακτηριστικά. Ας δούμε τώρα και τα υπόλοιπα.
1) Το ΚΚΕ θέλει να ξεμπροστιάσει αυτούς που γκάριζαν ότι το μνημόνιο καταστρέφει τη χώρα και τώρα το υποστηρίζουν, δηλαδή, αυτούς που ήθελαν την αστική τάξη μπαταξού και τώρα άλλαξαν γνώμη και ζητάνε να πληρωθεί το χρέος, δηλαδή, ζητάνε να είναι «τίμια»! Δεν έχω καμιά αυταπάτη για την «εντιμότητα» κανενός αστού πολιτικού, όσον αφορά τις υποχρεώσεις της τάξης του. Σίγουρα, αν μπορούσαν να αρνηθούν να πληρώσουν το χρέος, θα το έκαναν. Μόνο που αν αρνηθούν να το πληρώσουν, θα τους κόψουν τη χρηματοδότηση! Το ΚΚΕ έχει βρει τη λύση : κόβουμε κάθε δεσμό με την επάρατο Δύση, αρνιόμαστε να πληρώσουμε το χρέος, βγαίνουμε και από την ΕΕ και όλο θα βρεθεί κάποια Μεγάλη Δύναμη (Ρωσία ή Κίνα) να μας δανείσει. Μόνο που, κατά τη δική σου άποψη, οι δανειστές δανείζουν «για να μας έχουν υπό έλεγχο». Άρα, θα πρόκειται απλά για αλλαγή αφεντικού.
Θα μου πεις, βέβαια, το ΚΚΕ υπόσχεται και συγκυβέρνηση εργατών- «μικρομεσαίων» («λαϊκή συμμαχία»), που αποκλείει την ξενοδουλεία. Για τη μικροαστική τάξη της Ελλάδας (άσε πια τη μεσαία αστική τάξη) δε θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά. Αυτή κι αν είναι «διεφθαρμένη»! Βέβαια, αν περάσει από το καθαρτήριο πυρ μιας εργατικής εξουσίας μπορεί να εξαγνιστεί. Ποτέ, όμως, όταν μετέχει και η ίδια στο υβρίδιο της «λαϊκής – εργατικής» εξουσίας. Αλλά, βλέπεις, το ΚΚΕ θέλει να τα έχει καλά και με το θεό και με το μαμμωνά.
2) Καλά τα λες για τον αγγλικό τραπεζικό οίκο, μόνο που το δάνειο και η υποθήκη των ελληνικών εδαφών συνεπάγονταν τη συγκατάθεση της «διεφθαρμένης» ελληνικής άρχουσας τάξης. Αυτό ακριβώς τόνισα κι εγώ : «κανείς δεν μπορεί να σε ελέγξει, αν δεν το θέλεις ο ίδιος». Κάνεις όμως και μια περίεργη σύγχυση, μεταξύ τραπεζικών οίκων και κυβέρνησης : αυτό που θέλει ο οποιοσδήποτε δανειστής, είτε «τραπεζικό οίκος», είτε οποιαδήποτε εταιρία, είναι να εξασφαλίσει τα χρήματα που δάνεισε και την είσπραξη των τόκων. Ας μην του αποδίδουμε άσκηση εξωτερικής πολιτικής, που ανήκει στις κυβερνήσεις. Η κυβέρνηση αντιπροσωπεύει το γενικότερο συμφέρον της τάξης, που πολλές φορές συγκρούεται με τα συμφέροντα μεμονωμένων μελών της τάξης. Δύο παραδείγματα : όταν επικράτησε η Οκτωβριανή Επανάσταση, οι αστικές κυβερνήσεις προσπάθησαν να επιβάλλουν εμπάργκο στη νεαρή εργατική δημοκρατία, για να τη γονατίσουν οικονομικά. Το εμπάργκο αυτό το έσπασαν οι ίδιοι οι καπιταλιστές, που παραβλέποντας το γενικότερο συμφέρον της τάξης τους εφοδίαζαν τη σοσιαλιστική Ρωσία με προϊόντα που τα είχε απόλυτη ανάγκη. Το δεύτερο και πιο γνωστό παράδειγμα είναι η υποστήριξη ορισμένων καπιταλιστικών κύκλων στο Χίτλερ, παρ’ όλη την αντίθεση της αμερικάνικης κυβέρνησης.
3) Όσο για τον πρώτο και βασικό στόχο του ΚΚΕ, την έξοδο από την ΕΕ : αυτό είναι ολοκάθαρος μικροαστικός εθνικισμός και απομονωτισμός. Ποτέ και πουθενά οι κλασικοί του μαρξισμού δεν ήταν υπέρ των μικρών κρατών και του εθνικού απομονωτισμού. Η μόνη τους αντίθεση ήταν όταν η ενσωμάτωση εθνών γινόταν με τη βία (οι λεγόμενες «προσαρτήσεις»). Η πασίγνωστη αρχή της «αυτοδιάθεσης», δε σήμαινε καθόλου ότι ο μαρξισμός θέλει την κατάτμηση του προλεταριάτου και την περιχαράκωσή του στα εθνικά σύνορα, ούτε την αναρχική λύση της ομοσπονδίας. Θέλει τη δημιουργία μεγάλων και ενιαίων συγκεντρωτικών κρατών, με ελεύθερη συγκατάθεση, όμως και όχι βίαια. Από αυτή την άποψη δε νομίζω ότι θα έπρεπε να έχει κανένας αντίρρηση (και μάλιστα να πολεμάει με λύσσα) μια εθελοντική ένωση κρατών, όπως είναι η ΕΕ. Εκτός και υπάρχουν άλλοι, ανομολόγητοι, λόγοι.
@Καρολος
Γραφεις κατι κατεβατα κουραστικα και γεματος ανοησιες. Διαβασα τα δυο πρωτα που εγραψες και εγκατελειψα. ΞΕΡΩ οτι η διαλεκτικη που σε διακρινει και το δαιδαλωδες της σκεψης σου πρεπει να αναπτυχθει αλλιως δεν μπορεις να γραψεις λακωνικα. Αλλα τελοσπαντων ρε φιλε κοψε λιγο τα κειμενα σου. Δηλαδη αλλη δουλεια δεν εχεις;; Που βρισκεις την υπομονη και τον χρονο και γραφεις οοοολα αυτα…
Ελεος δηλαδη. Κανει και να φορτωσει η σελιδα διακοσες ωρες με τις βλακειες σου
«O λόγος ο ξεγελαστής στου κουτού τ’ αυτί κοιμάται» (Άμλετ)
«Τη σκέψη σας που νείρεται
πάνω στο πλαδαρό μυαλό σας
σάμπως ξυγκόθρεφτος λακές
σ’ ένα ντιβάνι λιγδιασμένο,
εγώ θα την τσιγκλάω» (Σύγνεφο με παντελόνια)
«Ας µε διώξαν. Τους δοξάζω. Εγώ είμαι
γλώσσα της ωραίας αλήθειας,
δε µε σέρνει εκδίκηση λαοπλάνα
και για τούτο σήµερα µπροστά σας
έτσι µε γρικάτε να χτυπώ
µιαν αργή και σα νεκρώσιµη καµπάνα!» (Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου)
Σε παρακαλω μην μου πεις οτι ταυτιζεσαι Σαιξπηρ, Μαγιακοφσκι και Βαρναλη ταυτοχρονα θα αυτοκτονησω και θα ειναι η πρωτη αυτοκτονια που γινεται και δεν γινεται για το μνημονιο.
Παντως δεν εισαι και τοσο σπουδαιος μην νομιζεις.
Ουτε και αυτα που γραφεις.
Το μονο που σε παρακαλαω ειναι να γραφεις λιγο λιγοτερο γιατι κανεις δεν εχει την υπομονη(πιστεψε με) να διαβαζει ολα αυτα. Αν απο την αλλη πονταρεις σε αυτο για να νομιζουμε οτι εχεις αποψη εχεις κανει λαθος.
Γραφε λιγοτερο μαν. Να, σε μεγεθος οπως το απο πανω… Ειδες που αμα θελεις μπορεις;;;;; Μπραβο το παιδι…
»θα ειναι η πρωτη αυτοκτονια που γινεται και δεν γινεται για το μνημονιο.»
χαχαχαχαχα κλαίω από τα γέλια.
Κάρολε ζωή δεν έχεις;
Φυσικά και δεν ταυτίζομαι με τους μεγάλους δημιουργούς, ούτε θεωρώ ότι είμαι τίποτα σπουδαίο. Τα στοιχειώδη του μαρξισμού αναφέρω, γιατί είναι γεγονός ότι τον έχουν θάψει πολύ βαθιά αυτοί που ορκίζονται στο όνομά του (εκεί ταιριάζει απόλυτα το «άλλος έχει το όνομα»). Το ξέρω ότι ο μαρξισμός είναι ξένο σώμα στη μεσαία τάξη, ελπίζω απλώς στην επιείκειά σας και στο ανοιχτό μυαλό σας. Χρειάζεται, φυσικά, υπομονή για να διαβάζεις σεντόνια. Όμως, ο ελλειπτικός λόγος, πίστεψέ με, είναι δυσνόητος.
Κάποτε, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Τσόρτσιλ πόση ώρα προετοιμάζεται για να βγάλει ένα λόγο 5 λεπτών. Ο Τσόρτσιλ απάντησε : 2 ώρες. -Και για ένα λόγο μισής ώρας; -Μία ώρα! -Και για ένα λόγο 5 ώρών; -Είμαι έτοιμος!
Δεν έχω τόσο πολύ χρόνο για να γράφω πιο σύντομα σχόλια. Εξάλλου, είναι και πολλά πράγματα που δεν τα ξέρω καθόλου, ή, δεν τα ξέρω αρκετά καλά και πρέπει να τα μάθω τώρα, ή, να μην κάνω κανένα χοντρό λάθος, γιατί θα με χτυπήσετε σα χταπόδι. Αυτό δε με νοιάζει και πολύ, γιατί είμαι πάντα έτοιμος να παραδεχτώ τα λάθη μου, μόνο που θα χάσει η κουβέντα.
Μιλάς σα να σε έχουν θίξει αυτά που γράφω. Γιατί;
Υ.Γ. Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου είναι του Παλαμά. Εκ παραδρομής έγραψες «Βάρναλης».
Ναι να με συγχωρεις εκανα λαθος
Γραφε λιγοτερο, βοηθα το μπλογκ. Δεν ειναι οικος ανοχης εδω αποψεις γραφουμε, δεν θα μας παρεις τα βιογραφικα για την ΟΑΚΚΕ εδω μεσα.
Βρε, μανία με την ΟΑΚΚΕ!
Για τα ποντίκια, το φοβερότερο θηρίο είναι η γάτα!
LOL
LOL, LOL, αλλά, απάντηση γιοκ! Συμφωνείς ή διαφωνείς;
Δεν είναι σπουδαία αυτά που γράφω; Αλήθεια, ε;
1) Είσαι υπέρ της άποψης της Κομμούνας για τους δημόσιους υπαλλήλους;
2) Είσαι υπέρ της ανάπτυξης του καπιταλισμού, ή όχι;
3) Είσαι σύμφωνος με την άποψη των κλασικών για τα μεγάλα κράτη, ή είσαι κατά της ΕΕ και υπέρ της εθνικής στενότητας και του απομονωτισμού;
4) Είσαι κατά των κρατικοποιήσεων και υπέρ των ιδιωτών καπιταλιστών, όπως ο Ένγκελς, ή είσαι υπέρ των κρατικών επιχειρήσεων όπως το ΚΚΕ;
5) Είσαι υπέρ της «λαϊκής συμμαχίας», ή θεωρείς τους μικρομεσαίους και αυτούς που τους υποστηρίζουν αντιδραστικούς;
Κλπ., κλπ., κλπ…….