‘Αρθρο του Talibremal για το Γκράνμα
Ένα μετουσιωμένο σκιάχτρο πλανάται πάνω από τις περιπεσούσες εν ‘σοσιαλισμό’ χώρες, εντούτοις δεν ίπταται θριαμβευτικό και απειλητικό όπως ο πρόγονός του. Αυτή τη φορά, την εικοστή επέτειο της πτώσης του τείχους και με μια πρωτοφανών διαστάσεων κοινωνικοοικονομική κρίση να καλπάζει παγκοσμίως, τίθεται∙ αγγόγυστα, το ερώτημα: Τι απόμεινε τελικά από τον υπαρκτό σοσιαλισμό και ποιες κοινωνικο-ψυχολογικές διαστάσεις αναβιώνουν στα συντρίμμια ενός ‘ανεκπλήρωτου έρωτα’ ως κοινωνικού συμβολαίου;
To αρθράκι θα επικεντρωθεί στην Αλβανική έκδοση της ‘σοσιαλιστικής’ νοσταλγικής κοινωνιοπαθολογίας. Πέρα από μια πρώτη, σταχυολογική, εισαγωγική προσέγγιση της αλβανικής περίπτωσης για την ανάδειξη των sui generis χαρακτηριστικών της, σκοπός μας θα αναδειχθεί η ψηλάφιση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών συνεπειών της πτώσης του Χοτζικού καθεστώτος.
Εν συνεχεία τη προβληματική που τίθεται, εάν δηλαδή υπάρχει η όχι νοσταλγία του καθεστώτος στην Αλβανία, θα προσπαθήσουμε, εκφέροντας μια άρνηση, να την αναλύσουμε με τους όρους της χαοτικής και τραυματικής μετάβασης.
τα σχολια σασ