Το Βήμα και η 20η Οκτώβρη

Στις 20 Οκτώβρη του 2011 έτυχε να λείπω από την Κύπρο και να πληροφορηθώ τα γεγονότα στην Ελλάδα από αρκετά μακριά. Στην τελευταία, στην ουσία, ανάρτηση στο Radical Desire (ημερ. 13/10/2011), και συγκεκριμένα σε σχόλιο που έκανα εκεί στις 21/10/2011, την επαύριο των επεισοδίων, έγραψα το εξής: «Ντροπή σε όσους συμμετέχουν στην εκστρατεία αισχρής κατασυκοφάντησης του ΠΑΜΕ. Έχετε γίνει τα πιο επωνείδιστα τσιράκια του αστικού Τύπου α λα Βήμα.» Αναφερόμουν, όπως έκανε πρόσφατα και το Iskra, στο άρθρο «Ήμασταν σαν τις πόρνες μετά την πρώτη τους φορά: Το δραματικό παρασκήνιο δύο ετών του μνημονίου«, το οποίο δημοσιεύτηκε στο Βήμα στις 16/10/2012, τέσσερις μέρες πριν την επίθεση στο ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Το κείμενο φέρει την υπογραφή «Παύλος Παπαδόπουλος«, αναπαράγει μια σειρά ανώνυμων «πληροφοριών» για το παρασκήνιο της Βουλής, και περιέχει το κάτωθι τμήμα για τα γεγονότα της 5ης Μάη 2010:

Το χαλυβουργικό μανιφέστο

Εισαγωγή

Στην διάρκεια εκδίπλωσης στις ΗΠΑ του λεγόμενου Occupy Wall Street Movement, διάφορα αμερικανικά ΜΜΕ έθεσαν το ερώτημα της πιο «iconic» φωτογραφίας από τη ζωή του κινήματος (η Washington Post παρέθεσε μια φωτογραφία ως την πιθανόν πιο «iconic», το περιοδικό Wired έδωσε μια άλλη ως υποψήφια, κοκ). Ανάλογες ήταν και οι περιστάσεις στα ελληνικά και ευρωπαϊκά ΜΜΕ σε ό,τι αφορούσε τις συγκεντρώσεις έξω από το Σύνταγμα.

Πού σαι; Θανάση;

Με την εξαίρεση κάποιων αναρτήσεων και σχολίων για τον ορυμαγδό αντικομμουνιστικής προπαγάνδας με αφορμή τους πρόσφατους θανάτους Κιμ Ιλ Σογκ και Βάτσλαβ Χάβελ, και αυτή της μαύρης μουγκαμάρας για την απεργία των χαλυβουργών στο λούμπεν κατιναριάτο του «Περνάμε Καλά», δεν έχω στο παρόν ιστολόγιο ασχοληθεί με τα αστικά ΜΜΕ. Ο λόγος είναι απλός: έχω κόψει την κακή συνήθεια να τα διαβάζω.

Όπως όλοι γνωρίζουν όμως, στις γιορτές επιστρέφουν οι κακές συνήθειες, κι έτσι σήμερα είχαν την κακή έμπνευση να διαβάσω δύο από τα άρθρα των Νέων, και τα δύο απ’ τα οποία είχαν ως στόχο τα ιστολόγια (ναι, έτσι γενικώς), και το κακό που κάνουν στη χώρα.