Ο Ιησούς γεννήθηκε παραμονή των εκπτώσεων

Ο Ιησούς γεννήθηκε προ Χριστού

Η χρονολόγηση από την ημέρα της αρχής της αυτοκρατορίας δεν είναι επινόηση του Μουσολίνι που μετρούσε το χρόνο σε έτη της φασιστικής εποχής.  Οι Ρωμαίοι αντίστοιχα, μετρούσαν το χρόνο από τη μέρα κτήσεως της Ρώμης. Από τα ιστορικά δεδομένα λοιπόν προκύπτει ότι ο Ηρώδης, πέθανε το 750 έτος από τη μέρα που χτίστηκε η Ρώμη. Το έτος αυτό αντιστοιχεί στο 4 πχ στο χριστιανικό ημερολόγιο. Το ημερολογιακό λάθος των Χριστιανών, οφείλεται στους υπολογισμούς του μοναχού και αστρονόμου Διονυσίου του Μικρού.   Η επιλογή της ημέρας της γέννησης έγινε κατά τον ίδιο τρόπο που επιλέχτηκαν αρκετές ημερομηνίες χριστιανικών εορτών. Τα χριστούγεννα ήρθαν για να αντικαταστήσουν παλιότερες παγανιστικές εορτές, επιλέχτηκε δηλαδή η ήμερα εορτασμού των γενεθλίων του Μίθρα και του εορτασμού του Ήλιου.

Merry Christmass to all!! ho ho ho

Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και όπως αντικαταστάθηκε η παγανιστική εορτή από μία χριστιανική, έτσι και η χριστιανική αντικαστατάθηκε από μία άλλη. Η γιορτή του ερχομού του Ιησού στη γη, αντικαταστάθηκε από τη γιορτή του ερχομού του 13ου μισθού στις τσέπες των χαρούμενων καταναλωτών και των ακόμα πιο χαρούμενων καταστημάτων. Ο Άγιος Βασίλης από τη Καισάρεια έγινε Santa Claus από τη Φιλανδία ντυμένος στα χρώματα της Cοca Cola, της οποίας τα φωτισμένα με όμορφα λαμπιόνια φορτηγά έρχονταί στη πόλη μας περνόντας μέσα από χιονισμένα χωριά και όμορφες βουνοκορφές. Χοντροί κοκκινοντυμένοι κύριοι (ενίοτε άνθρωποι που αναγκάζονται και απεμπολούν την αξιοπρέπεια τους για λίγες πενταροδεκάρες, πάντα στο πνεύμα των χριστουγέννων) στρογγυλοκάθονται σε βελούδινες καρέκλες στις εισόδους των εμπορικών κέντρων, χτυπώντας το καμπανάκι τους και χαϊδεύοντας τη ψεύτικη γενειάδα τους , που όμως είναι λιγότερο ψεύτικη από την ευτυχία που πουλάνε τα ίδια τα πολυκαταστήματα.

Άνθρωποι χωρίς ελπίδα, άνθρωποι καταπιεσμένοι τρέχουμε να ξεδώσουμε. Επιτέλους! Δε μένουμε μόνο στο βλέμμα, δε μένουμε μόνο στη βιτρίνα. Μπορούμε και να αγοράσουμε.  Άνθρωποι που εργάζονται δεκάωρα, με ελάχιστους μισθούς, χωρίς δικαιώματα. Άνθρωποι που παλεύουν να στείλουν τα παιδιά τους στο φροντιστήριο, να εξασφαλίσουν τα βασικά. Άνθρωποι που αγοράζουν καινούριο κινητό, καινούριο laptop και στερεοφωνικό για να θυμηθούν πως βρισκόμαστε στο 2009 και να ξεχάσουν τον εργασιακό μεσαίωνα.

Πήγαινε στη δουλειά, ακολούθησε το νόμο, ξόδεψε όλο το 13ο μισθό στα μαγαζιά, πάρε το καινούριο σούπερ γαμάτο κινητό, καινούρια παπούτσια, καινούρια τσάντα. Επανέλαβε μετά από εμένα: Είμαι ελευθερός…

*την εικόνα τη βρήκα στον inlovewithlife