Αν η μισή μου η καρδιά…

[Κείμενο κατάθεσης σκόρπιων σκέψεων]

Γεμάτο το καλοκαίρι αυτό και πολλά θα ήθελα να γράψω… αλλά δε χωράνε όχι μόνο στο μπλογκοχαρτί αλλά με δυσκολία ακόμα και στο κεφάλι…

Μετά από αρκετά χρόνια εδώ στο Βέλγιο το αισθάνομαι κι αυτό λίγο σαν πατρίδα μου (όπου γης πατρίς άλλωστε) κι όταν γυρνάω από παρατεταμένη παραμονή στη φυσική μου πατρίδα αισθάνομαι λίγο περίεργα…

friday night fever

Επειδή πολύ στα σοβαρά την έχουμε πάρει την ιστορία, ας αλλάξουμε διάθεση. Τη Παρασκεύη 17/7 στο αίθριο του Φυσικού, οι Les Grand Gamaws κάνουν παρτάκι το οποίο υποστηρίζει το Γκράνμα με όλη του τη καρδιά 🙂 . Φημολογείται δε, ότι θα εμφανιστεί και θα παίξει μουσική ο υπερτεράστιος dj, ο ένας και μοναδικός, αυτός που ο van buuren μόλις τον βλέπει βάζει το playlist να παίζει και αποχωρεί από τη ντροπή,  compasso 🙂 .

Τα ποτάκια είναι δωρεάν, αρκεί να φέρει κι ο καθένας από κάτι,  γιατί τα παιδιά πληρώνουν μηχανήματα και δεν είναι λίγα τα λεφτά.

Μουσική θα παίξει απ όλα λογικά. Για την ακρίβεια αν κρίνω από τ α άλλα παιδιά που παίζουν, θα παίξει  indy – alternative rock και ηλεκτρονική. Εγώ θα παίξω  funk,  ska, λίγο reggae και λίγο balkan beat, όλα αναλογά με τα κέφια.

τα λέμε εκεί

Το μανιφέστο μου…

Αν είσαι αναρχικός/αριστερός και πετάξεις μολότοφ μιλάμε για κακούργημα, πόσο μάλλον αν έχεις μέχρι και μάσκα για τα δακρυγόνα που αποκρύβει μέρος των χαρακτηριστικών σου τότε μπορεί να κάτσεις φυλακή για την επόμενη 10ετία.

Αν είσαι όμως φασίστας μπορείς να κάνεις επιθέσεις σε ειρηνικές πορείες με μολότοφ χωρίς κουκούλα και  γάντια μέσα από τις γραμμές της ελληνικής αστυνομίας.

Αν είσαι αριστερός/αναρχικός και διαμαρτυρηθεί για απολύσεις συνάδελφου σου τότε πας στα δικαστήρια ακόμα και για απλές ανακοινώσεις.

Είναι η ώρα της αυτοκριτικής

Χτες καθώς περνούσαν οι ατελείωτες ώρες εργασίας, στο πολυσύχναστο καφέ που ασκώ το σημαντικό λειτούργημα του σερβιτόρου και αφού είχαμε να δούμε πελάτη κανά δίωρο, ξέπεσα στο σημείο να ξεφυλλίσω τη city press που μοιράζετε δωρεάν-ποιος θα πλήρωνε να την αγοράσει είναι μια καλή ερώτηση- στο μαγαζί.

Στη σελίδα 15 λοιπόν, της εφημερίδας πάνω πάνω, στην στήλη Ευ Ζην ( τι πρωτότυπος τίτλος!) πετυχαίνω το άρθρο  το οποίο αποτελεί την αφορμή αυτού του post.  Το άρθρο λοιπόν αναφέρεται στην έρευνα του School of Hygiene and tropical (!!!) medicine.

Το άρθρο λοιπόν ξεκιναέι με τη το βασικό μήνυμα της έρευνας του Πανεπιστημίου (?) αυτού. «Μείνετε αδύνατοι! Κάνει καλό σε εσάς και το πλανήτη.» Αναφέρει πως οι ερευνητές κατέληξαν πως οι παχύσαρκοι άνθρωποι, συμβάλλουν περισσότερο στην αύξηση των εκπομπών των ρύπων και κατ επέκταση στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Παραθέτει δε και τη συλλογιστική της έρευνας, την οποία μετά από τρεις ώρες αυτοσυγκέντρωσης και γίογκας πάνω στο σκαμπό του μπαρ κατάφερα να διαβάσω και αφού οι τρεις, αντε  τέσσερις (μόνιμοι) πελάτες του μαγαζιού είχαν αρχίσει και με περνούσαν για τρελό (πράγμα πολύ επικίνδυνο γιατί μπορεί να  θεωρήσουν ότι θα καταλάβω ότι βλακεία τους έρθει στο κεφάλι και να μου πιάνουν τη κουβέντα επ αόριστο), βλέποντας με να συνομιλώ με την εφημερίδα και μάλιστα με απόλυτα κυκλοθυμική διάθεση, μία έβριζα, μία γέλαγα, γενικά τα είχα ψιλοπαίξει.

Τα ατράνταχτα επιχειρήματα της έρευνας είναι λοιπόν ότι οι βαρύτεροι άνθρωποι καταναλώνουν πιο πολύ τροφή, που απαιτεί περισσότερη ενέργεια για να παραχθεί και κατ επέκταση να μεταφερθεί ενώ και οι ίδιοι ικανοποιώντας την τελείως παράλογη απαίτηση τους να μεταφερθούν απαιτούν περισσότερο καύσιμο (εγώ πως είχα την εντύπωση πως τα παραπάνω κιλά μας οφείλονται στη καθιστική ζωή και στο ότι δε  κουνάμε το κώλο μας από το καναπέ?).  Όλα αυτά «λογικά»  έχουν σαν αποτέλεσμα την εκπομπή περισσότερων ρύπων στην ατμόσφαιρα.

Ηρθε λοιπόν η ώρα της αυτοκριτικής

Διαβάζοντας λοιπόν το άρθρο άρχισα να συνειδητοποιώ την εγκληματική μου αμέλεια και τις καταστροφικές, για το περιβάλλον και τις επόμενες γενιές, συνήθειες μου. Άφησα αμέσως το ποτήρι  το  whisky με τις  παραπανίσιες θερμίδες στο μπαρ και απαίτησα από το φίλο μπάρμαν Αντώνη να το εξαφανίσει από τα μάτια μου και όσες φορές και να τον παρακαλέσω και με όποιο τρόπο στο μέλλον, να μη μου ξαναβάλει ποτέ.

Έτσι λοιπόν μακριά από το επικίνδυνο whisky άρχισα και συλλογιζόμουν τα εγκλήματα μου, όλα αυτά που πριν από τη διαφώτιση του σοφού ερευνητή και του διορατικού αρθρογράφου δε γνώριζα. Με αυτή τη διάθεση στις 4 το ξημέρωμα, που γύρισα σπίτι (να **** τον Άγιο Γεώργιο μέσα) από τη δουλειά ήθελα να αραδιάσω εδώ σε αυτό το blog δίκην εξομολόγησης και κάθαρσης της ψυχής, όλες μου τις μαρτίες, βρίσκοντας παρηγορία στα λόγια συμπαράστασης σας.

Συστηματικά λοιπόν προχωρώ σε κατανάλωση επιπλέον θερμίδων μέσω διαφόρων αλκοολούχων ποτών, τα οποία εκτός του επιπλέον βάρους που μου δίνουν, προκαλούν και  το μένος της κοπέλας μου, όταν γυρνώντας στο σπίτι τη βρίσκω να κοιμάται στο κρεβάτι και εγώ  με όρεξη και  με περιβαλλοντική συνείδηση επιχειρώ να καταναλώσω μερικές θερμίδες για το καλό του πλανήτη ρε αδελφέ -να  μετριάσουμε το έγκλημα, αλλά ακούω το all time classic πλέον, » Φύγεεεεε, βρωμάς!!» .

Ελληνική σημαία… και μετακόμιση ξανά

Το ποστ αυτό γράφτηκε σαν σχόλιο στο ποστ του Y Καίγοντας την ελληνική σημαία… αλλά μιας και βγήκε αρκετά μεγάλο είπα να το κάνω ξεχωριστό post.

οκ την ίδια παρατήρηση μου έκανε και ο compassocap Θα αρχίσω αυτό το σχόλιο εξηγώντας σου τις απόψεις μου όχι με σκοπό να σε πείσω… αλλά με σκοπό να καταλάβεις πως σκέφτομαι και υστερα θα σου πω γιατί ανέβασα την συγκεκριμένη φώτο.

Τι πιστεύω? Καταρχάς το τι συμβολίζει η σημαία ενός κράτους κτλ μάλλον θα έλεγα ότι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο…(και το λέω αυτό από εμπειρία) οπότε το τι καίγεται κάθε φορά που καις μια ελληνική σημαία είναι λίγο φλου. Όπως και να έχει. Κάποιος που καίει μια σημαία ενός έθνου κράτους (ιδιαίτερα αν ανήκει σε αυτό) κάνει συνήθως βλακεία. Δεν το λέω αυτό από κάποια εθνικιστική σκοπιά ούτε είμαι απόλυτος σε αυτό. Τι εννοώ?

Πρώτον. Κάποιος μπορεί να την καίει επειδή αγανακτεί εκείνη την στιγμή με π.χ. αστυνομία κράτος κτλ (για ορισμένους ας πούμε ότι συμβολίζει το ελληνικό κράτος) και τα πέρνει και κάνει αυτή την πράξη. (Δεν λέω ότι είναι σωστή τουλάχιστον επικοινωνιακά! λέω απλώς ότι είναι κάτι που εγώ δεν μπορώ να πω τίποτα)

Από το σημείο της δολοφονίας

Είμαι 11 χρονών, δε σε γνώρισα αλλά θα αγωνιστώ για μια καλύτερη παιδεία

«Ρούλα»

Πολύ άδικος ο θανατός σου. Ελπίζω να είναι αρχή μιας κινητοποίησης ωστέ να αλλάξει επιτέλους αυτός ο κόσμος γιατί είναι πολύ άδικος

«Αλέξης Πατήσια»

Μικρέ ανάβουμε φωτιές για να τις δεις

«J – E»

Καλό ταξίδι μικρέ.

Ένας οργισμένος  (πολύ αργά ) με τα διπλά σου χρόνια.

«Γιαννής Πατήσια»

Αυτός που σε σκότωσε δεν έχει ζωή

Αυτός που σε σκότωσε ήταν νεκρός από καιρό

Εσύ όμως θα είσαι ζωντανός για πάντα αλέξη,

μ ένα τραγούδι θα ζεις για πάντα

«Άγνωστος»

Με πέταξαν έξω

Χθες το βράδυ με πέταξαν έξω από τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα, στο Ποζναν στην Πολωνία όπου είμαι εδώ και 9 μερες αφού μ’έχει στείλει η δουλειά (http://climatecrashers.blogspot.com/)

Όταν αναγγείλαν το Γ.Γ του ΥΠΕΧΩΔΕ κ.Μπαλτά να ανέβει στο βήμα σηκώθηκα και φώναξα:

‘Killer government. Greek police killed a 15 year old kin. Government is responsible. Resign. Stop beating.’

Μετά πέσαν πάνω μου από το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών και το ΥΠΕΧΩΔΕ και με ρωτάγαν ποιος είμαι  και τι νομίζω ότι έκανα και μετά ήρθε η αστυνομία του ΟΗΕ με συνέλαβε, με ανέκρινε, μου πήρε την άδεια εισόδου και με πέταξε έξω.

Οι εκπρόσωποι των υπουργείων ήταν ιδιαίτερα επιθετικοί και με ρώταγαν σε στυλ ανάκρισης για ποιον δουλεύω. Ζητούσαν από την ασφάλεια του ΟΗΕ να τους δώσει ‘όλα τα στοιχεία μου’, σε στυλ ότι θα δω τι έχω να πάθω. Δε σας φοβάμαι καθόλου κύριοι.

Το δημοσιογράφο που πήρε τις φωτό παραλίγο να τον πετάξουν έξω κι αυτόν.

Αλληλεγγύη στην αγωνιζόμενη ελληνική νεολαία.

Όποιος θεωρεί το συμβάν άξιο λόγου ας το διαδώσει.

Επικοινωνία εδώ: yiorgos@corporateeurope.org

Έλα μάνα να με δεις τώρα που ‘μαι μπλογκατζής

Μετά την εντυπωσιακή κίνηση ανοίγματος του φίλου και ξάδερφου compassocap, εισέρχομαι και γω στο μαγικό κόσμο του blogging. Δε θα μπορούσα άλλωστε να αρνηθώ μια τόσο τιμητική πρόταση από έναν έμπειρο του χώρου μ’ενα μπλογκ υπόδειγμα (αν δε γλείψεις το αφεντικό λέει…) ο οποίος βρίσκεται τώρα στη διαδικασία στρατολόγησης μιας δυναμικής ομάδας μπλόγκερς (μπλογκοκομάντα λέμε).Πολλοί από εσάς με ξέρετε ήδη από τα σχόλια που αφήνω στα μπλογκ σας. Τώρα λοιπόν εγκαταλείπω την ασφάλεια του να κριτικάρω χωρίς να κριτικάρομαι (και τόσο) και αναλαμβάνω την ευθύνη! (σιγά μη σκίσω κανά καλσόν χε χε). Βαράτε με αλύπητα λοιπόν.

Δε νομίζω βέβαια ότι θα καταφέρω να γράφω και πολύ συχνά καθότι έχομεν πολύ δουλειά. Στο αμέσως επόμενο ποστ θα μπω δυναμικά ποστάροντας ένα κείμενο κάπως μεγάλο για μπλογκ που ελπίζω όμως ότι όλο και κάποιος θα ψηθεί να το διαβάσει. Επι τούτου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα αναμένω τα σχόλια του έταιρου νέου συνέταιρου (κάνει και ρήμα) στο Γκράνμα κύριου make love not work γνωστού από το electronic mojito, ο οποίος από τι έχω δει ασχολείται (και) με την κλιματική αλλαγή.

Η ευθύνη για τη συνολική παρουσίαση της (μέχρι στιγμής?) ομάδας ανήκει πιστεύω στο μαστρο-compassocap.

Άντε, καλό αέρα στα πανιά μας…

Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο…

Ανακοίνωση πώλησης. Η οικονομική κρίση χτύπησε και τη φωνή του Γκράνμα. Λόγω εκτεταμένων οικονομικών προβλημάτων, τα οποία μας αναγκάζουν να εργαζόμαστε για να ζήσουμε ( άκου εδώ πράγματα!) αλλά και να σπουδάζουμε ταυτόχρονα ανακοινώνεται η εκποίηση του μπλογκ στον μεγαλύτερο πλειοδότη. Εκ της αρχισυνταξίας. 🙂

ΥΓ: πέρασε αρκετός καιρός διαδικτυακής ψυχανάλυσης. Η θεραπεία τελείωσε. Το Γκράνμα θα αλλάξει, με την ευχή και την ελπίδα να μετεξελιχτεί σε κάτι καλύτερο και ουσιαστικότερο. Πλέον δεν θα είναι ένα προσωπικό ιστολόγιο αλλά ένας τόπος διαλόγου και προβληματισμού με αφετηρία τους πολλούς συγγαρφείς του ιστολογίου . Σκοπός είναι μία ουσιαστικότερη προσέγγιση του λόγου που εκφράζεταί. Επίσης θα αλλάξει σιγά σιγά και η παρουσίαση του ιστολογίου. Ελπίζω να μας βγει σε καλό. Αν κάποιος επιθυμεί να αρθρογραφεί στο Γκράνμα, ας το πει. Καλημέρες!

Με ελπίδες για μετάλλιο

Οι Ολυμπιακοί αφού μας προσέφεραν αρκετές συγκινήσεις (ειδικά με το τρελό το Τζαμαϊκανό) τελείωσαν και τώρα είναι η ώρα για τους Παραολυμπιακούς. Ο Άλεξ λοιπόν, έφτασε προχτές από Κομοτηνή στην Αθήνα και χτες αναχώρησε για το Πεκίνο με την υπόλοιπη Παραολυμπιακή ομάδα. Θα αναρωτιέστε γιατί αυτή ειδική αναφορά στον Άλεξ. Μα φυσικά γιατί είναι φίλος μου (όπως γνωρίζετε οι μόνιμοι αναγνώστες του ιστολογίου) και στην Ελλάδα άμα έχεις γνωριμίες … 😉

Εγώ προσωπικά του ευχήθηκα να περάσει καλά, να το διασκεδάσει και αν έρθει και το μετάλλιο ακόμα καλύτερα. Το ίδιο εύχομαι και στο Σάκη το Κωστάρη, στον Χρήστο τον Ταμπαξή (που κολυμπάει στην ίδια κατηγορία με τον Άλεξ) και στο Νίκο τον ιστιοπλόο μας αλλά και σε όλα τα παιδιά της Παραολυμπιακής Ομάδας. Άλλωστε ο αθλητισμός δεν είναι μόνο τα μετάλλια και οι επιτυχίες. Και τα παιδιά είναι πάνω απ όλα αθλητές.

Η Παραολυμπιακή ομάδα στο αεροδρόμιο

Ο ΆΛεξ με τη Μαρία τη προπονήτρια του

στο αεροδρόμιο

ΥΓ1: Οι στολές της αποστολής δε τους κάνουν να φαίνονται σα κατάδικοι?

ΥΓ2: Αν πάρεις μετάλλιο στο Πεκίνο που θα βρεις μπουζούκια να το γιορτάσεις όπως είχαμ εκάνει στην Αθήνα δικέ μου?

ΥΓ3: Θα τρελάθω. Δε πήγα Πεκίνο γιατί έχω εξεταστική. Δε θα το δω ούτε από τη τηλεόραση? Κολυμπάει 15 του μηνός και εγώ 15 δίνω! Ακόμα δε ξέρουμε την ώρα αλλά αν δε συμπίπτει με τις γαμωεξετάσεις μου είστε όλοι καλεσμένοι σπίτι μου να κάνουμε κερκίδα στην αυλή. Γαμώ το Φυσικό μου μέσα…

EDIT: Πάρτε και το link του group της Παραολυμπιακής ομάδας στο facebook για να ενημερώνεστε.