Είναι βαριά η φανέλα

Πολλοί από εμάς έχουμε αφιερώσει πολλές ώρες στο να δούμε ποδοσφαιρικούς αγώνες.Επίσης πολλοί έχουμε ιδιαίτερες συμπάθιες σε διάφορες ομάδες ανά τον κόσμο.Δεν ξέρουμε όμως πάντα τι πρεσβεύει η κάθε ομάδα και γιατί ιδρύθηκε,τι εκφράζει για τους ανθρώπους που τη στηρίζουν και που βρίσκονται πολιτικά οι οργανωμένοι οπαδοί της.Τι είναι αυτό που πέρα από τους τίτλους κάνει βαριά τη φανέλα μιας ομάδας για αυτούς που την ακολουθούν;

Oυρουγουάη, αγάπη μου

To τραγούδι αυτό γράφτηκε το ’50 (από ότι φαίνεται παίρνοντας κάποια στοιχεία από κάποια δημιουργία του ’27) για να αποτίσει φόρο τιμής στα μουντιάλ που κατέκτησε η Celeste το ’30 και το ’50 αλλά και τα δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλια του ’24 και του ’28, πριν αρχίσουν τα μουντιάλ.

Οι ποδοσφαιρικοί θρίαμβοι της Ουρουγουάης συμπίπτουν χρονικά με το απόγειο της οικονομικής της άνθισης, τότε που θεωρούταν η ‘Ελβετία της Αμερικής’.  O Tσαλαπετεινός και ο Juan Belmonte έχουν συζητήσει τη σημασία των νικών αυτό στο εθνικό φαντασιακό αλλά και το κοινωνικό πλαίσιο της νικής κυρίως του ’50. Αυτά πριν αρχίσει η χώρα να βυθίζεται στη φτώχεια από τη δεκαετία του ’60 και τη δικτατορία επίσημα από τη δεκαετία του ’70.

Ειδική μνεία στους στίχους – όπως ακούγονται περισσότερο σήμερα – γίνεται στους Βραζιλιάνους και τους… Porteñοs (στην παραδοσιακή του μορφή αναφέρεται και σε άλλες… ηττημένες εθνότητες). Porteñο σημαίνει κατά λέξη τον κάτοικο του λιμανιού, αλλά έτσι αυτοαποκαλούνται όλοι οι κάτοικοι του Μπούενος Άιρες και στην Ουρουγουάη έχει επικρατήσει να λένε έτσι όλους τους Αργεντίνους.

Κι εδώ μπλεκόμαστε σε μια σχέση αγάπης, μίσους και πάθους. Οι περισσότεροι Αργεντίνοι σου λένε ότι τους πάνε πολύ τους Ουρουγουανούς γιατί  είναι πολύ ρηλάξ τύποι κλπ. Διακρίνεις βέβαια και μια υπεροψία, οπού εγώ την είδα να κορυφώνεται όταν κάποιους μου είπε ‘είναι πολύ εντάξει παιδιά οι Ουρουγουανοί και στην ουσία είναι επαρχία μας’. Οι δε πορτένιο ταρίφες ήταν φανερά ενοχλημένοι που η Ουρουγουάη τα είχε πάει καλύτερα από αυτούς στο μουντιάλ και ψελίζαν περί της Γερμανίας που δε μπορούν να καταλάβουν πώς τελικά έχασε και ότι η Ουρουγουάη δε νίκησε και καμιά σοβαρή ομάδα κλπ. Το Μοντεβιδέο από την άλλη γιόρτασε με τρελά κορναρίσματα κάθε γκολ της Γερμανίας εναντίον της Αργεντινής. Ακραίες εκδηλώσεις αγάπης προς τους Αργεντίνους συναντάμε συχνά Ουρουγουανικά γήπεδα (αν και η συγκεκριμένη είναι μέσα σε αργεντίνικο):

‘si sos porteño puto te queres matar’ – αν είσαι π….ς πορτένιο θες να αυτοκτονήσεις

Πόσο κοστίζουν δύο δάχτυλα;

Μία νεαρή κοπελα πήγε χτες να κάνει τη δουλειά της στο Ολυμπιακό στάδιο. Δε πήγε ούτε για να ξεκαβλώσει, δε πήγε ούτε γιατί γούσταρε τη μπάλα, ούτε γαι τίποτα άλλο. Πήγε για να βγάλει χρήματα και να ζήσει. Να ασκήσει το δικαίωμα της στην εργασία. Αντ’ αυτού βρέθηκε με τα δάχτυλα της κομμένα δίπλα της στο ταρτάν όταν πρόσπάθησε να απομακρύνει μία από τις πάρα πολλές κροτίδες που πετάχτηκαν στη προσπάθεια των «φιλάθλων» του Παναθηναικού να δημιουργήσουν μία ατμόσφαιρα κόλαση.

Αυτή η αλητεία πότε θα σταματήσει; Γιατί πρέπει κάθε φορά που κάποια ΠΑΕ θέλει να δημιουργήσει εντυπώσεις και κλίμα να τη πληρώνουν μονίμως άσχετοι; Πότε επιτέλους αυτοί οι κφροι θα πεταχτούν έξω από το ποδόσφαιρο; Και όταν λέω κάφροι δεν αναφέρομαι στα μαλακισμένα της εξέδρας. Αναφέρομαι στους παράγοντες. Αυτοί είναι οι κάφροι και κανείς άλλος. Οι άλλοι είναι απλά μαλάκες που παίζουν το παιχνίδι τους.

Η ακόμα πιο ξεδιάντροπη αλητεία της υποστήριξης από τα ΜΜΕ πότε θα σταμτήσει πάλι; Δείτε εδώ το site του sport fm (που υποτίθεται και ότι ιδιοκτήτης του είναι αριστερός ) Δυστυχώς είναι flash και θα αλλάξει σε λίγη ώρα). Τα τέσσερα κύρια άρθρα: «Ανασύνταξη για το Παναθηναικό», «Νάπολι για Λούα Λούα»,  «Αγωνία για Σάχα», και «ποιος θα πέσει φέτος». Δείτε εδώ το sentragoal.gr . «Champions league»,» O εκτελεστης του ΟΑΚΑ» (Νατρμπισάιρ),» Μη μας πάρει από κάτω» και «τα είπαν Αδαμίδης Πιλάβιος» τα τέσσερα κύρια άρθρα. Contra.gr τα ίδια και ενώ το gazetta.gr δε φιλοξενεί την είδηση αλλά μόνο την ανακοίνωση συμπαράστασης του Παναθηναικού. Ως πότε θα κάνετε πλάτες στα αφεντικά σας; Ως πότε θα φοβάστε μη θίξετε το ευαίσθητο αναγνωστικό κοινό σας;

Έλεος. Και οι υποκρισίες του Παναθηναικου να σταματήσουν . Το σκηνικό βίας ήταν προφανές και στημένο όχι από τους οπαδούς. Όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες. Αλλά από την άλλη ποιος να διμαρτυρηθεί; Ο Ολυμπιακός; Από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις.  Για γέλια και για κλάμματα…

Υγ:  ο Παναθηναικός συνήλθε από την ήττα μην ανησυχείτε.

Υγ2 και άσχετο: Η Μέρκελ είναι για τη πολιτική ότι η Τζούλια για τη showbiz. Αυτή που πήρε την υποκρισία και μας την έτριψε στα μούτρα. Όλοι παρουσιάζανε τις μοντέλες μέχρι το cock teasing και φυσικά το cock sucking είναι κάτι για το οποίο όλοι πέσαμε από τα σύννεφα. Κανείς δε το φανταζόταν… Μόνο κάποιοι το ψιθυρίζανε… Έτσι και με την ΕΕ. Όλοι πιστεύαμε ότι η ΕΕ είναι μια οικογένεια κτλ κτλ κτλ… Κανείς δε πίστευε ότι είναι απλά μια νομισματική ένωση που διευκολύνει τις μεγάλες παραγωγικές οικονομίες να εισχωρήσουν στις ξένες αγορές. Μόνο κάποιοι το ψιθυρίζανε… Μετά ήρθε η τσόντα και το καταλάβαμε όλοι.  Αφού πρώτα φυσικά ξεπουλήσαμε τον ΟΤΕ, το Σκαραμαγκά, κάναμε Ολυμπιακούς με τη Siemens κτλ.

Υγ3: Είδε κανείς το Βενιζέλο στη ΝΕΤ? Ο τύπος είπε στα ίσια ότι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ δε μας προσφέρουν τίποτα απλά τώρα δεν είνι εύκολο να φύγουμε. Αν ξέρει κανείς πως να το βρούμε σε video…

update: ανασφάλιστη η γυναίκα που ακρωτηριάστηκε στο ντέρμπι (από τα shared του rocean)

Στη πόλη που πρωτοέπαιξαν οι Beatles

Όσοι παρακολουθείτε το μπλογκ συχνά, μπορεί να έχετε πετύχει αποστροφές το λόγου μου, που αυτοχαρακτηρίζομαι οπαδός της St Pauli. Πλέον μπορώ να πω ότι είμαι και οπαδός της πόλης που τη φιλοξενεί, του Αμβούργου. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία για ένα ταξίδι στο δεύτερο μεγαλύτερο λιμάνι της Ευρώπης , δε μπορούσα να αρνηθώ. Κάτι η ιδέα ότι θα δω την St Pauli από κοντά, κάτι η φήμη του Αμβούργου, ως μίας Γερμανικής πολής με μεσογειακή νοοτροπία , κάτι και η σκέψη ότι θα μπορούσα να γράψω ένα πολύ καλό κείμενο για το Γκράνμα με οδήγησαν στη Γερμανία για σχεδόν ολόκληρη την εβδομάδα που μας πέρασε.

Το Αμβούργο  είναι μια πόλη με σημαντική ιστορία που καθορίζεται από το χαρακτήρα των κατοίκων της όπως  και η νοοτροπία των ανθρώπων χαρακτηρίζεται από την ιστορία της πόλης. Οι Αμβουργέζοι είναι πολύ περήφανοι, για την αυτονομία της πόλης ήδη από την απόφαση του Μπαρμπαρόσα, το 1189μχ.  Παρότι η πόλη πλέον έχει το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα της Γερμανίας, η σύγχρονη ιστορία της σημαδεύεται από διάφορα κινήματα και μικρές εξεγέρσεις. Οι περισσότερες από τις κοινωνικές συγκρούσεις έγιναν με αφορμή τη χρήση της γης και των κατοικιών. Αυτό το φαινομενικά παράδοξο, έχει την εξήγηση του στις πολύ μεγάλες αντιθέσεις που δημιουργήθηκαν στη τοπική κοινωνία καθώς η πόλη αναπτυσσόταν, δημιουργώντας μια πολύ πλούσια αστική τάξη που ασχολείται φυσικά κυρίως με τη ναυτιλία, αλλά και  αφήνοντας τους φτωχούς σε άσχημη κατάσταση.

Μια τέτοια περίπτωση, είναι τα σπίτια ενός γνωστού δρόμου του St Pauli, όπου όπως μου διηγήθηκε η Kati, αγοράστηκαν από τους «πλούσιους», που επένδύσαν έτσι κάποια από τα λεφτά που έφερνε το λιμάνι.  Τα σπίτια αυτά όμως παρέμειναν κλειστά, αφού οι ιδιοκτήτες τους περίμεναν να τα πουλήσουν, όταν θα έχουν αυξήσει σημαντικά την αξία τους. Εντωμεταξύ όμως, ο πληθυσμός της πόλης διαρκώς αυξανόταν και μαζί του και τα νοίκια, ωθώντας τους φτωχούς κατοίκους στην εξαθλίωση.  Όταν πια ο κόμπος είχε φτάσει στο χτένι, οι άνθρωποί εισέβαλαν στα σπίτια όπου και εγκαταστάθηκαν με την υποστήριξη της κοινωνίας της πόλης.

Blankenese

Τη πρώτη μέρα που φτάσαμε στη πόλη, κατευθυνθήκαμε στο προάστιο που θα μέναμε, όπου φιλοξενούμασταν, από την πολύ όμορφη οικογένεια του Κώστα και της Kati. Το προάστιο λεγόταν Blankenese και δε μου πήρε και πολύ ώρα να καταλάβω πως πρόκειται για ένα από τα πιο ακριβά μέρη της πόλης. Πρόκειται ίσως, για το πιο ακριβό προάστιο της Γερμανίας, ειδικά το κομμάτι που βλέπει στον ποταμό Έλβα. Μιλώντας με το πατέρα της Kati, που γεννήθηκε εκεί και εργάζεται ως ναυτικός, αλλά και με άλλους, έμαθα πως το Blankenese δεν ήταν από την αρχή πλούσια συνοικία. Ήταν ένα μικρό χωριό ναυτικών, όπου αργότερα με την ανάπτυξη της πόλης έφτασε να είναι προάστιο και μάλιστα πλούσιο. Μάλιστα στο κέντρο του, υπήρχε ένα εστιατόριο το Linde. Το Linde λοιπόν, , θεωρούταν στέκι των κομμουνιστών, αργότερα όμως πουλήθηκε και πλέον όλοι οι παλιοί κάτοικοι του χωριού αρνούνται να πάνε. Εντυπωσιακή είναι η απαξίωση των υπολοίπων κατοίκων του Αμβούργου προς το Blankenese. Όταν ενημέρωνα κάποιον για το που μένω, η καλύτερη αντίδραση ήταν ένας απλός μορφασμός αποδοκιμασίας ενώ όσες φορές και αν προσκάλεσα κάποιον για καφέ στο Blankenese, πάντα έβρισκε κάποια πολύ καλή δικαιολογία για να το αποφύγει.

  

χαμόσπιτο

Οι πανηγυρισμοί δε θα κοπάσουν απόψε στο Σαν Μαμές…

3-0 τη Σεβίλλη ανατρέποντας το εις βάρος μας 2-1 του πρώτου αγώνα και βουρ για Μεστάγια! Το Μπιλμπάο ξαναζεί στιγμές του 1984, τότε που και οι δύο κούπες πρωτάθλημα και κύπελλο, κατέληξαν στη πρωτεύουσα.  Για μια μέρα που ξεκίνησε καλά από την αρχή. Από το 5′ λεπτό για την ακρίβεια.

Το τελικό να οργανωθούμε να τον δούμε κόσμος. Όχι σαν σήμερα που παλεύαμε με τις συνδέσεις όταν ο γίγαντας – ποτέ μη πας στον Ολυμπιακό αγορι μου – Γιέστε χόρευε του «Ανδαλουσιανούς σκύλους» και ο Λιορέντε εξιλεωνόταν για το χαμένο πέναλντι στα ημιτελικά.

Παιδιά αν παίζει κανά δανεικό… Έχω τρία παιδιά και τέσσερα εγγόνια ….

Βουρ για Μεστάγια.

X ο Διαγόρας, 2 η Καβάλα? Αποκλείεται!

Β εθνική και  πάλι Β Εθνική! Τι να λέμε τώρα… Και ύστερα κάποιοι ανεκδιήγητοι μιλάν για εραστεχνικό αθλητισμό. Άντε ρε. Μια χαρά δεν είμαστε όπως είμαστε? Στημένα παιχνίδια? Τι είναι αυτά που λέτε… Υπάρχουν αυτά?

Το χ και το 2, διαίσθηση είναι. Εμ πως… Αν επιβεβαιωθώ θα είναι επείδη έχω τις ευλογίες τις ομάδας «Ε». Είδα το Σάββατο Χαρδαβέλα και εμπνεύστηκα.

Με τις υγείες μας…

Υποκρισίας και επεισοδίων γωνία

Λίγη ώρα πριν ξεκινήσω για να κατέβω στο Πολυτεχνείο σκεφτόμουν να γράψω κάτι για την επέτειο της εξέγερσης. Μετά βέβαια έκαν μια βόλτα από τα ιστολόγια συντρόφων και φίλων και κατάλαβα ότι μάλλον δεν υπάρχει λόγος. Κι έτσι αφού είδα ότι το θέμα είναι τετριμένο (αν και το Πολυτεχνείο ποτε δε θα μπορούσε να είναι…), είπα να ρίξω τα μπινελίκια μου για αυτά που γίναν το Σάββατο στο Αλκαζάρ.

Το Σάββατο αυτή τη μαύρη μέρα για το ποδόσφαιρο, που χάσαμε νέους οπαδους. Το Σάββατο που σοκαριστίκαμε όλοι καθώς κανείς δε το περίμενε.  Ναι αδέλφια μου έτσι δεν είναι? Βγήκαν οι φραγκάτοι στις τηλεοράσεις και μας δήλωσαν την έκπληξη και την απόγνωσή τους. Βγαίνει ο Αντωνιάδης, έκπληκτος με τα όσα έχουν συμβεί και δηλώνει ξανά και ξανά πως δε το περιμένε και πως είναι δυνατόν να μη βλέπουν το παιχνίδι και να τις παίζουν με την αστυνομία και άλλες τέτοιου τύπου ΠΑΠΑΡΙΕΣ. Ναι ρε φίλε, πως είναι δυνατόν? Υπάρχει καταπίεση, υπάρχει φτώχια στη κοινωνία? Υπάρχουν αδιέξοδα, ανεργία? Πως είναι δυνατόν να ξεσπάνε αυτά τα πιτσιρίκια. Βγαίνει ο Πηλαδάκης μετά και λεεί » ποιοι είναι τέλοσπάντων αυτοί, να μπουν φυλακή!». Τι λες ρε μεγάλε???? Εσύ μπήκες φυλακή όταν χρωστούσες λεφτά παντού? Όταν είχες τόσες δικάσιμους (πάνω από 40 ) στο κεφάλι σου? Όχι δε μπήκες. Και όχι μόνο δε μπήκες, αλλά μας το παίζεις  τιμητής των πάντων και σπουδαίος πολύ.

Να μην αναφέρω όλους τους άλλους που δε μπήκαν ποτέ φυλακή (Γκαγκάτσης, Ψωμιάδης κτλ), αντίθετα με τους οπαδούς που καταργώντας κάθε δημοκρατικό δικαίωμα τους αντμετωπίζουν σα πολίτες άλλης χώρας και μάλιστα εχθρικής. Απαράδεκτα αυτά που γίναν ναι. Αλλά φτάνει με την υποκρισία ρε. Έλεος πια…

Καλή πορεία συντρόφια

ΟΡΚΟΣ ΣΤΟ ΝΟΕΜΒΡΗ ΘΥΣΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ ΚΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Κάτω τα χέρια από τον Ηλυσιακό

Η κατάσταση στο πρωτάθλημα της Β Εθνικής είναι λίγο πολύ γνωστή σε όποιον ασχολείται έστω και λίγο με το ποδόσφαιρο. Πέρα από τα «λαμπερά» φώτα της super league όπου και εκεί έχουμε αντίστοιχα φαινόμενα αλλά σε μικρότερο βαθμό, είναι τραγική. Τα παραδείγματα είναι άπειρα και ειδικά κάθε τέλος του πρωταθλήματος έχουμε τον απόλυτο εκχυδαϊσμό του ποδοσφαίρου χωρίς κανένας επίσημος παράγοντας, αρχή ή θεσμός να αντιδρά. Όλα επιτρέπονται στο «γκέτο» των μικρότερων κατηγοριών.

Φυσικά δε θα έγραφα ποτέ ένα post για να σας πω ποια είναι η κατάσταση στη Β Εθνική και στις μικρότερες κατηγορίες. Όπως είπα αυτή θεωρώ ότι τη ξέρουμε όλοι. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι όμως, μετα τη πώληση του Ηλυσιακού από τους πρώην μεγαλομετόχους του Χριστοβασίλη και Μαρκάκη στον γνωστό και μη εξαιρετέο Θωμά Μητρόπουλο. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι, όταν η μόδα των συγχωνεύσεων ομάδων, των πωλήσεων θέσεων σε κατηγορίες, χτύπησε για τα καλά τη πόρτα ενός εκ των ιστορικοτέρων σωματείων των ανατολικών προαστίων της Αθήνας.

Ο Θωμάς Μητρόπουλος, αφού πέρσι παρά τη φιλότιμες προσπάθειες του (βλέπε παιχνίδια τελευταίων αγωνιστικών και βγάλε συμπέρασμα) δε κατάφερε να κρατήσει το Αιγάλεω στη Β Εθνική αποφάσισε να αγοράσει μια θέση στη δεύτερη κατηγορία. Και ποια καλύτερη ευκαιρία, από την αγορά του Ηλυσιακού (από εδώ και στο εξής Η ) που πουλιόταν όσο όσο αφού ο κος Χριστοβασίλης ήθελε να  να αγοράσει τα Γιάννενα. Για κάποιο λόγο, που κανένα ανθρώπινο ον δε δύναται να καταλάβει ο Θωμάς αγοράζει τον Η για να ανεβάσει το Αιγάλεω στη Β΄ κατηγορία.

Γιατί όμως αυτός ο λόγος είναι παρανοικός? Φυσικά γιατί δε πρόκειται για κάποιον συναισθηματία πρόεδρο που χρησιμοποιεί θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να βοηθήσει την αγαπημένη του ομάδα. Το Αιγάλεω έχει υποφέρει πολύ από τον πρόεδρο του. Ο θωμάς Μητρόπουλος έχει καταφέρει το ακατόρθωτο. Είναι και για τους φιλάθλους του Ηλυσιακού αλλά και για τους φιλάθλους του Αιγάλεω (αλλά και για τους περισσότερους φιλάθλους ομάδων της Β Εθνικής) persona non grata.

Στη πρώτη συνέλευση που έγιναν φανερές οι φημολογούμενες προθέσεις του Μητρόπουλου, μπήκε το εξής δίλλημα στον ερασιτέχνη Η και κατ επέκταση στους φιλάθλους του. Ή ομάδα πάει στη Γ΄ κατηγορία και το Αιγάλεω ανεβαίνει στη Β εθνική ή συγχωνεύεται (απορροφάται) με (από) το Αιγάλεω με αποτέλεσμα ο ερασιτέχνης  Η να ξεκινήσει πάλι από τα τοπικά πρωταθλήματα. Καραμανλής ή χάος ένα πράμα…

Ακολούθησαν τραγελαφικές ιστορίες με τον Μητρόπουλο να απαγορεύει την είσοδο οπαδών του Ηλυσιακού στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Πιερικό (κλικ), με τον Η να παίζει πλέον στο Ελληνικό και όχι  στην έδρα του στου Ζωγράφου τα εντός έδρας ματς.

Πολλοί από σας, ειδικά εσείς που δεν είσται από Αθήνα,  θα θεωρείται ότι πρόκειται για μια ακόμη ιστορία συγχώνευσης μιας ομάδας ταμπέλας με μια άλλη που έχει περισσότερο κόσμο και ιστορία. Αν το πιστεύετε αυτό δε γνωρίζετε την ιστορία του Η. Πρόκειται για ένα από τα ιστορικότερα σωματεία με τεράστια προσφορά στον εριστεχνικό αθλητισμό της περιοχής. Η Ιστορκιή ομάδα πόλο του Η αλλά και τα πολύ μαζικά τμημάτα κολύμβησης του (των οποίων έχω υπάρξει αθλητής κι εγώ και ο έτερος συγγραφέας του ιστολογίου Υ και εν ολίγοις εκεί οφείλεται και η συναισθηματική φόρτιση μου), προσφέρουν εδώ και χρόνια μια δίεξοδο στον αθλητισμό για τους κατοίκους των πυκνοκατοικημένων προαστίων των Ηλισίων και του Ζωγράφου. Η πολύ καλή ομάδα μπάσκετ του Η που αγωνίζεται στην Α2 Εθνική κατηγορία. Τα τμήματα βόλευ του Η και ειδκά το γυναικείο, η ξιφασκία, η τοξοβολία, ο στίβος, το handball. Όλα αυτά μέσα σε μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας.

Το πρόβλημα έχει πολλές παραμέτρους. Μία από αυτές είναι η πολιτεία και η ΕΠΟ που κάνουν ότι δε γνωρίζουν τίποτα. Όχι ότι θα μπορούσαν να κάνουν κάτι. Δεν κάνει κάτι παράνομο ο Μητρόπουλος, τουλάχιστον εξ όσων γνωρίζω. Οι νόμοι είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε όταν προκείται για συγχωνεύσεις,
business plan και δε ξέρω γω τι άλλο, τα ποδοσφαιρικά σωματεία να θεωρούνται εταιρείες, όταν όμως αυτά τα ίδια σωματεία ζητούν να τους σβηστούν τα χρέη (και το λέω εγώ ένας οπαδός του Άρη), να τους παραχωρηθούν εκτάσεις για να φτιάξουν γήπεδα, να πρόκειται για σωματεία με ιστορία και κόσμο, σύμβολά και θηραιούς και σημαίες και, και , και…

Και εδώ κάπου θα καταλήξω στη πολιτική ανάλυση ( υποτυπώδης αλλά δε θα μπορούσε να λείπει από άρθρο μου 🙂 ). Το πρόβλημα φυσικά δεν είναι ο Μητρόπουλος, ο Γκαγκάτσης και ο Ιωαννίδης που κάνει τη πάπια. Το πρόβλημα είναι ο επαγγελματικό ςαθλητισμός. Η απόλυτη εμπορευματοποίηση όλων των πτυχών της άθλησης και της αγάπης του κόσμου για αυτή. Είται σε επίπεδο προσωπικής άσκησης, είτε γενικότερης ασχολίας. ο αθλητισμός πρέπει να είναι ερασιτεχνικός, να γίνεται από το λαό για το λαό. Τα μεγάλα κεφάλαια και κεφάλια δε προσφέρουν τίποτα, δε πρόσφεραν και δε θα προσφέρουν τίποτα άλλο από την υπονόμευση του οικοδoμήματος του αθλητισμού. Όταν τα κίνητρα ξεφεύγουν για άθληση από την υγιή αξιοποίηση του ελευθέρου χρόνου, την καλή ποιότητα ζωής και είναι τα χρήματα, η καταξίωση και γενικά ότι άλλο περιγράφει το Money for nothingτων Dire Straits ( το πρότεινα το rockακι μου δεν άντεξα), τότε ο πραγματικός αθλητισμός και τα σωματεία που κάνουν πολύ σοβαρή δουλιά σε αυτό το τομέα (όπως ο Η) βγαίνουν χαμένοι.

Η υπεράσπιση του Ηλυσιακού, είναι υπεράσπιση του ερασιτεχνικού αθλητισμού. Σε καμία περίπτωση δε πρέπει να αφήσουμε κάθε Μητρόπουλο να παίζει με το μέλλον και την ιστορία σωματείων και ολόκληρων περιοχών. Να πάρουν θέση οι δήμοι, η Πολιτεία και η ΕΠΟ τώρα. Το πρόβλημα δεν είναι εσωτερικό των φιλάθλων του Ηλυσιακού. Εϊναι πρόβλημα όλων μας. Κάτω τα χέρια από τον Ηλυσιακό!

ΥΓ1: η ιστοσελίδα των οπαδών του Ηλυσιακού για να δηλώσετε τη συμπαράσταση σας αλλά και να συντονιστείτε με τα παιδιά στις περαιτέρω αντιδράσεις τους.

ΥΓ2: η ανοιχτή επιστολή διαμαρτυρίας των φιλάθλων του Ηλυσιακού

ΥΓ3: <το χρονικό του αίσχους, συλλογή από άρθρα και παρεμβάσεις πάνω στο θέμα που έχουν μαζέψει οι φίλαθλοι του Η

ΥΓ4: Από σήμερα στην αριστερή side bar θα είναι το bannerακι που παραπέμπει στην ανοιχτή επιστολή των φιλάθλων του Η. Προτρέπω όσους μπoρoύν να το βάλουν στα ιστολόγια τους ως ελάχιστη ένδειξη συμπαράστασης. Ο κώδικας είναι: <a href=»http://www.ilisiakos.com/epistolh.asp»><img border=»0″ src=»http://www.ilisiakos.com/img/profil.jpg»></a>.

????

Ανακοίνωση του ΠΑΟΚ για το πρόβλημα με την επιστροφή των οπαδών του(οι υπογραμμίσεις δικές μου):

«Η πολυαναμενόμενη πρεμιέρα του Ελληνικού Πρωταθλήματος ανήκει, πλέον, στο παρελθόν. Άφησε πίσω της, όπως κάθε αγωνιστική, χαμένους και κερδισμένους. Άφησε, όμως, και το στίγμα του αδιάφορου τρόπου με τον οποίο η Ελληνική Πολιτεία αντιμετώπισε Έλληνες πολίτες, φιλάθλους του ΠΑΟΚ, οι οποίοι ταξίδεψαν στην Κρήτη.

Στο Ηράκλειο γίναμε μάρτυρες της ωμής πραγματικότητας. Με μεγάλη μας λύπη διαπιστώσαμε, ότι το Ελληνικό κράτος άγεται και φέρεται από το κεφάλαιο. Στην προκειμένη περίπτωση, οι ιδιοκτήτες των Ναυτιλιακών Εταιριών λειτούργησαν πέρα και πάνω από κάθε νόμο. Με την ανοχή, μάλιστα, του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και όλων των αρμόδιων φορέων, οι πλοιοκτήτες είχαν τη δυνατότητα να αποκλείσουν με τον πλέον προκλητικό τρόπο τη μεταφορά των φιλάθλων του ΠΑΟΚ από το Ηράκλειο στον Πειραιά. Οι φίλαθλοι μας αντιμετωπίστηκαν ως «πολίτες δεύτερης κατηγορίας».

Υπουργοί της Κυβέρνησης, Υφυπουργοί και βουλευτές, που ήταν από την πρώτη στιγμή ενήμεροι για το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι φίλαθλοι μας, δεν είχαν τη δυνατότητα (ίσως και τη διάθεση?) να επιβάλλουν την εφαρμογή των νόμων. Οι Ναυτιλιακές Εταιρίες, όχι μόνο δεν διέθεταν εισιτήρια (αν και υπήρχαν δεκάδες αδιάθετα) για το δρομολόγιο Ηράκλειο ? Πειραιάς, αλλά έδωσαν εντολή ώστε τα πλοία να αναχωρήσουν δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα από το λιμάνι προκειμένου να μην υπάρξει ούτε καν οπτική επαφή των πλοίων από φιλάθλους του ΠΑΟΚ μετά από το τέλος του αγώνα με τον ΟΦΗ. Εκατοντάδες άνθρωποι αφέθηκαν στην τύχη τους, χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους.

Αυτή είναι η Ελλάδα που διοργάνωσε πριν από τέσσερα χρόνια τους Ολυμπιακούς Αγώνες και αποτελεί μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Σε λίγες μέρες οι πολιτικοί, που κάθε τέσσερα χρόνια διεκδικούν την ψήφο των φιλάθλων του ΠΑΟΚ, θα βρεθούν στη Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της 73ης Διεθνούς Εκθέσεως. Θα έχουν άραγε το θράσος να κοιτάξουν στα μάτια όλους αυτούς τους ανθρώπους που άφησαν αβοήθητους στην Κρήτη;

Είναι προφανές ότι η αναγέννηση της ομάδας μας ενοχλεί. Αποτελεί ένα αγκάθι (που κάθε μέρα μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο) ακόμα και για τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι δεν επιθυμούν ένα υγιές, δυνατό και ανεξάρτητο ΠΑΟΚ. Γιατί προφανώς γνωρίζουν μέχρι που μπορεί να φτάσει. Η αναγέννηση που επιτυγχάνεται χωρίς την παρουσία του κεφαλαίου το οποίο εξουσιάζει τη χώρα, ίσως να είναι τελικά το πρόβλημα.

Ο ΠΑΟΚ δυναμώνει κάθε μέρα περισσότερο. Με μοναδικούς συμμάχους και οικονομικούς υποστηρικτές τους φιλάθλους του. Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Η τακτική σας, μας οπλίζει με μεγαλύτερη δύναμη. Η ιστορία του ΠΑΟΚ μας υποχρεώνει να μείνουμε πιστοί υπηρέτες στις αρχές της ομάδας ? σύμβολο του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Θα είμαστε οι νικητές αυτής της μάχης, που μας αναγκάζετε να δώσουμε. Θα αποδείξουμε, ότι οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου θεού, όπως θέλουν να πιστεύουν τα κυβερνητικά στελέχη, που αρνήθηκαν να προσφέρουν τη βοήθεια τους, ενώ μπορούσαν να το κάνουν.

Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει δημοσίως τον Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας κ. Βασίλειο Τσιατούρα , τον Γενικό Αστυνομικό Διευθυντή Αττικής κ. Ιωάννη Μπούτσικα, τον Περιφερειακό Διοικητή Αστυνομίας Κρήτης κ. Χρήστο Φράγκο, όπως επίσης και τα λιμεναρχεία Πειραιά και Ηρακλείου, για τις προσπάθειες που κατέβαλλαν προκειμένου να περιοριστούν τα προβλήματα που αντιμετώπισε ο κόσμος του ΠΑΟΚ στην πρώτη του παρουσία μακριά από τη Θεσσαλονίκη.
Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ».

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΜΑΣ….

Quiz: Πόσες γλώσσες ξέρει η μεταφράστρια της ΑΕΚ

hints: μεταφράζει Μπλάνκο (Ισπανικά), Μάχο (Αγγλικά), Ριβάλντο (Πορτογαλικά) και Καλόν νομίζω. Όποιος το βρει δωρεάν μαθήματα ποδοσφαιρο-μετάφρασης. Σας μαθαίνουμε φράσεις όπως:

ΒΑΛΕ ΤΟ ΝΙΝΗ ΜΕΣΑ στα πορτογαλικά,

ΒΓΑΛΕ ΕΞΩ ΤΟ ΠΑΛΤΟ στα Ισπανικά και

ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΗ Ν ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ σε όποια γλώσσα θέλετε  γιατί σε όποια και να το πείτε σιγά μη γίνει.