Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα!

Και αν ζήσαμε και αν ζούμε με την ψευδαίσθηση του ελεύθερου ανθρώπου έρχονται τέτοιες μέρες και πιο σκοτεινές για να μας θυμίσουν ότι η τελική επιλογή είναι μεταξύ του σοσιαλισμού ή της βαρβαρότητας.

Η Μανωλάδα δεν είναι τίποτε άλλο από μια καμπάνα που χτυπάει τώρα στις πιο σκοτεινές στιγμές και μας καλεί να μετατρέψουμε την θλίψη μας ή την βόλεψη μας σε αποφασιστικότητα, σε οργή, σε ατσάλινη γροθιά που θα πέσει πάνω τους και θα τους συντρίψει!!

Αυτή την φορά δεν πρέπει να περάσει έτσι, σύντροφοι, συναγωνιστές ή «εχθροί», δεν πρέπει να περάσει έτσι!

 

tvxs

H μετάλλαξη μιας θέσης

 Η όξυνση και η πόλωση ως μέθοδος συσπείρωσης δυνάμεων είναι γνωστή, η επίκληση στο συναίσθημα του δέκτη αποτελεί μια μέθοδο πειθούς που διδάσκεται ήδη από το Λύκειο. Η χρήση γλώσσας που φιλοδοξεί να δημιουργήσει αισθήματα συμπάθειας και γενικότερα συναισθηματικής φόρτισης προκειμένου να πεισθεί ο ακροατής συμβαίνει στον πολιτικό λόγο και μπορεί να είναι και επιθυμητή όταν ανταποκρίνεται σε μια αντίστοιχη πραγματικότητα (κυρίως ιστορική).

 Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που παραμένει ως κύριο είναι η πολιτκή άποψη. Αυτό είναι που μετριέται, αυτό είναι που αξιολογείται. Πέρα απο εκφράσεις, «χτυπάνε το ΚΚΕ με τα βόλια των αστών» και άλλα τέτοια που είναι καλά για να δημιουργήσουμε ένα φορτισμένο συγκινησιακό κλίμα αλλά όχι για να εξετάσουμε μια πολιτική θέση υπάρχει η ουσία. Συγκεκριμένα πριν απο μερικές μέρες  δημοσιεύτηκε ένα άρθρο στον Ριζοσπάστη το οποίο  (απαντώντας σε στέλεχος του ΚΚΕ που εκφράζει αυτές τις απόψεις.)   αναφέρει:

 Πού το βρήκε γραμμένο ότι το 15ο Συνέδριο έβαζε ως επιδίωξη του ΚΚΕ τη δημιουργία κυβέρνησης; Ούτε έβαζε, ούτε έλεγε ότι το ΚΚΕ θα έπαιρνε μέρος σε τέτοια κυβέρνηση, αν αυτή κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις διαμορφωνόταν.

 Αντίθετα το 15ο Συνέδριο υπογράμμιζε: «Το ΚΚΕ κατευθύνει τη δράση του ώστε η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη να αναπτύσσεται και να βαθαίνει η αντικαπιταλιστική συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ σταθερά προσπαθεί να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα και οι σύμμαχοί τους από το τιμόνι της διακυβέρνησης. Πρέπει να ανατραπεί το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Να δημιουργηθεί μια νέα λαϊκή εξουσία, που δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική».

 Αλλά υπάρχει και το εξής που δεν απαντά: Η κυβέρνηση για την οποία το 15ο Συνέδριο έλεγε ότι μπορεί να προκύψει, τι σχέση έχει με την κυβέρνηση που ο Π. Γεωργιάδης και άλλοι θεωρούν ότι έπρεπε το ΚΚΕ να προτείνει; Ποιες θεωρούν αντιιμπεριαλιστικές αντιμονοπωλιακές δυνάμεις, στις οποίες έπρεπε το ΚΚΕ να απευθυνθεί προεκλογικά; Ας τις πουν με το όνομά τους.(Ολόκληρο το άρθρο  ΕΔΩ )

 Πρόκειται περί  τυχοδιωκτισμού ο οποίος προκειμένου να δομήσει μια επιχειρηματολογία διαστρεβλώνει τις θέσεις του κόμματος του οποίου υπηρετεί. Τι λέει όμως το ίδιο το πρόγραμμα και που στηρίζεται ο τυχοδιωκτισμός της συγκεκριμένης ανακοίνωσης;

 To πρόγραμμα του ΚΚΕ στο 15ο συνέδριο στα αποσπάσματα που ακολουθούνε έβαζε ως ενδεχόμενο την δημιουργία-ύπαρξη δύο κυβερνήσεων (έχω κάνει μια αρίθμηση για να κάνω τις παραπομπές) αυτές οι δύο κυβερνήσεις περιγράφονται σε τρίτο πρόσωπο  (και οι δύο!!) στο 3 και 4 και στις δύο παραγράφους δεν λέει πουθενά για την συμμετοχή του ΚΚΕ γιατί εννοείται!

 Θα πει κάποιος γιατί «εννοείται» σύντροφε?? Γιατί ακόμα και αν κάποιος ήθελε να κάνει μια λαθροχειρία και να πει ότι το κείμενο δεν γράφει πουθενά για συμμετοχή του ΚΚΕ για την ενδεχόμενη κυβέρνηση του 4 υπάρχει και η 3 που περιγράφει ότι μπορεί να προκύψει κυβέρνηση χωρίς καν εκλογές και μέσα στην επαναστατική διαδικασία, με βάση την …αχαρακτήριστη  λογική τότε ούτε τον σχηματισμό μιας τέτοιας κυβέρνησης επιδιώκει το ΚΚΕ κατά το γραφείο τύπου του ΚΚΕ. Όποιος φίλος, σύντροφος, συναγωνιστής ή ορκισμένος εχθρός δεν πείθεται από τα παραπάνω υπάρχει και ακόμα το καλύτερο, στο 6 καταρρέει η όποια αμφιβολία .

 Ακολουθεί όλο το επίμαχο απόσπασμα (με δικιά μου αρίθμηση των παραγράφων ώστε να κάνω τις παραπομπές) του προγράμματος του 15^ου συνεδρίου του ΚΚΕ.

 1 Στις γραμμές του Μετώπου εντάσσονται δυνάμεις ανομοιογενείς από άποψη κοινωνικής θέσης και ιδεολογικοπολιτικής στάσης. Αντανακλώνται διαφορετικές τάσεις, σε ότι αφορά την προοπτική και το σκοπό της αντιιμπεριαλιστικής, αντιμονοπωλιακής πάλης. 

 2 Η ανάπτυξη των κοινωνικοπολιτικών αναμετρήσεων, των ταξικών συγκρούσεων, θα φέρνει στην ημερήσια διάταξη το πρόβλημα της εξουσίας. To KKE κατευθύνει τη δράση του, ώστε η αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή πάλη να αναπτύσσεται και να βαθαίνει η αντικαπιταλιστική συνείδηση της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Το ΚΚΕ σταθερά προσπαθεί να πείθει ότι δεν αρκεί να φύγουν τα αστικά κόμματα και οι σύμμαχοί τους από το τιμόνι της διακυβέρνησης. Πρέπει να ανατραπεί το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί του. Να δημιουργηθεί μια νέα λαϊκή εξουσία, που δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική.

 3 Σε συνθήκες κορύφωσης της ταξικής πάλης, επαναστατικής ανόδου του λαϊκού κινήματος, όταν η επαναστατική διαδικασία έχει ξεκινήσει, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση, ως όργανο λαϊκής εξουσίας, που έχει την έγκριση και τη συγκατάθεση του αγωνιζόμενου λαού, χωρίς γενικές εκλογές και κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Αυτή η κυβέρνηση θα ταυτίζεται, ή θα τη χωρίζει τυπική απόσταση από την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. 

 4 Σε συνθήκες ταξικών αναμετρήσεων και μεγάλης φθοράς στην επιρροή των αστικών κομμάτων και των συμμάχων τους, μπορεί να προκύψει κυβέρνηση αντιιμπεριαλιστικών αντιμονοπωλιακών δυνάμεων με βάση το κοινοβούλιο χωρίς να έχουν διαμορφωθεί ακόμα οι όροι για το επαναστατικό πέρασμα.

 5 Η δρομολόγηση κυβερνητικών μέτρων που στοχεύουν στην ανακούφιση του λαού, ενάντια στο πολυεθνικό κεφάλαιο, στην εξάρτηση και τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, είναι δυνατόν να συσπειρώνει και να πείθει για την ανάγκη γενικότερης ρήξης.

 6 Το ΚΚΕ επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση, με τη δράση της και τη γενικότερη λαϊκή παρέμβαση, να συμβάλει στην έναρξη της επαναστατικής διαδικασίας. Το διάστημα μέσα στο οποίο θα κριθεί αν η κυβέρνηση θα προχωρήσει προς τα εμπρός δε θα είναι μακρόχρονο. Η πείρα δείχνει ότι θα είναι βραχύχρονο. Αν οι εξελίξεις δεν πάρουν θετική πορεία, τότε η κυβέρνηση θα ανατραπεί, κάτω από την αντίδραση της κυρίαρχης τάξης και την ιμπεριαλιστική παρέμβαση. Η ανατροπή της δε σημαίνει υποχρεωτικά συνολικό πισωγύρισμα. Μπορεί να γίνει παράγοντας για να κατανοηθεί βαθύτερα η ανάγκη ριζικής ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος.

 Πάνω σε τέτοιους τυχοδιωκτισμούς, πάνω σε τέτοιους ακροβατισμούς -που προσβάλλουν την νοημοσύνη του καθενός που τα διαβάζει- στηρίζεται η αντιπαράθεση σε όσους δίνουν την μάχη απέναντι στην (αριστερίστικη, οπορτουνιστική και καταστροφική για το ΚΚΕ, το εργατικό κίνημα και τον λαό)άποψη που υπερασπίζεται η ηγεσία του ΚΚΕ και η οποία πραξικοπηματικά πέταξε στο καλάθι των αχρήστων το πρόγραμμα και σήμερα επιδιώκει να βγάλει και τρελούς όσους το υποστηρίζουν λέγοντας του ότι το παρερμηνεύουν!

 Το χειρότερο είναι ότι σε όλη αυτή την αντιπαράθεση προσπαθεί να δοθεί ένας πρακτορίστικος τόνος, συνωμοσιολογικής  απόχρωσης  όπου  σύμφωνα με αυτή,  αυτοί που διαφωνούν,  εργάζονται σε κάποια σκοτεινά κέντρα ΅για να βλάψουν το ΚΚΕ΅. Προσπαθούν δηλαδή να ενεργοποιήσουν συναισθηματικά αντανακλαστικά στον κόσμο του ΚΚΕ για να απαντήσουν, η ουσία όμως της αντιπαράθεσης δεν βρίσκεται στις διάφορες παραφιλολογίες αλλά στην ουσία και η ουσία είναι από πάνω.

NOBODY EXPECTS THE SPANISH INQUISITION*

Γ.Γ. του ΚΚΕ
«Η πιο ουσιαστική κριτική και βαθιά είναι όταν συμφωνείς με τη στρατηγική του Κόμματος. Γιατί τότε μπορείς να κρίνεις ουσιαστικά, όχι αυτός που διαφωνεί, αυτός που διαφωνεί δεν μπορεί να κρίνει γιατί κυριαρχεί η διαφωνία του. Κρίνει με βάση τη διαφωνία του. Αντίθετα, αυτός που συμφωνεί με τη στρατηγική, μπορεί να γίνει ο πιο σκληρός κριτής και του συγκεκριμένου καθοδηγητή και της ΚΕ. Γιατί έχει τη δυνατότητα και μπορεί να κρίνει αν ο καθοδηγητής στο κάτω κάτω τον καθοδηγεί και σωστά. Αυτός που διαφωνεί δεν μπορεί».

ΡIZOΣΠΑΣΤΗΣ
ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Λοιπόν κριτική έχει δικαίωμα να κάνει οποιοσδήποτε. Αυτός που συμφωνεί με την τακτική και  αυτός που συμφωνεί με την στρατηγική. Αυτός που διαφωνεί με την τακτική και  αυτός που διαφωνεί με την στρατηγική και τελικά και  αυτός που πιστεύει ότι ο σοσιαλισμός θα έρθει απο τον πλανήτη Άρη.  Κομπρεμί και διαπραγμάτευση για το ποιός θα κάνει κριτική δεν μπορεί να υπάρχει.
Διότι απο εκεί και πέρα αν βάζεις σήμερα προαπαιτούμενα για το ποιός θα σου κάνει κριτική έχεις βάλει ήδη  τις βάσεις για την δικτατορία -όχι- του προλεταριάτου αλλά επί του προλεταριάτου.

Ποιός ορίζει για το αν συμφωνείς με την στατηγική του κόμματος;

Ο πιο εύκολος κάθε φορά τρόπος θα είναι μια πλευρά με συγκεκριμένη αντίληψη να κατηγορεί μια άλλη ότι δεν συμφωνεί ή δεν πιστεύει στον στρατηγικό στόχο. Το βασικό είναι ότι εδω προσπαθεί η ηγετική αυτή ομάδα να αντικειμενικοποήσει μια πολιτική συζήτηση που έχει πολλές υποκειμένικες πλευρές.

Για παράδειγμα η στρατηγική του κόμματος είναι ο σοσιαλισμός όμως η γραμμή της σημερινής ηγεσίας του ΚΚΕ λέει ότι όποιος ύποστηρίζει το ΑΑΔΜ, όποιος υποστηρίζει την δυνατότητα πολιτικών συμμαχιών με τους οπορτουνιστές, όποιος πιστεύει ότι μπορεί να προκύψει φιλολαική κυβέρνηση, δεν υπηρετει τον στρατηγικό στόχο αλλά τον οπορτουνισμό.

Συμπληρωματικά και παράπλευρα με την συγκεκριμένη συζήτηση λέω ότι με βάση αυτή την λογική η σημερινή ηγετική ομάδα ισχυρίζεται όχι μόνο ότι οι διαφωνούντες δεν συμφωνούν με τον στρατηγικό στόχο αλλά  ότι αυτά τα μέλη και τα στελέχη αποτελούν την  πέμπτη φάλαγγα του οπορτουνισμού που ΅δουλεύει΅ για τον ρεφορμισμό και προωθεί την παναριστερά του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, βλέπε εδώ.

Έτσι λοιπόν , εξισώνεις την τακτική (παρεπιπτόντως εδώ διαστρεβλώνεις και την ίδια την τακτική όταν παρομοιάζεις το ΑΑΔΜ που εσύ πρότεινες με την κυβερνηση του Τσίπρα) με την στρατηγική και τελικά  δια της διολίσθησης έχεις φτάσει στο επιθυμητό σημείο όπου κανείς δεν μπορεί να διαφωνεί για τίποτα.

Σύμφωνα με τα παραπάνω και αν η (σκοταδιστική- μεσαιωνική, δογματική και ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ για το εργατικό  και για το κομμουνιστικό κίνημα) άποψη της γ.γ. του ΚΚΕ νομιμοποιηθεί στην συνείδηση των κομμουνιστών, τότε μέσα απο μια σειρά απο (υποκειμενικές έτσι και αλλιώς) κάθε φορά πολιτικές απόψεις θα έχουν δικαίωμα να δίνουν ή να αφαιρούν το δικαίωμα στην κριτική.

Διάφορες τέτοιες θεωρίες όπως της παραπάνω δήλωσης της γ.γ.  είναι εντελώς καινούργιες για το ΚΚΕ και εκ του προχείρου δομημένες, γίνονται προκειμένου να αποδυναμωθούν και να απονομιμοποιηθούν οι  φορείς των διαφορετικών  απόψεων. Η συγκεκριμένη δήλωση προσπαθεί να προσφέρει  ένα θεωρητικό υπόβαθρο στην πιο καθυστερημένη έκφραση αυτής της αντιπαράθεσης που έτσι και αλλιώς είναι δύσκολη. Πέρα όμως απο το πώς η αντίληψη αυτή θέλει να εμφανιστεί εδώ έχουμε να κάνουμε με  καθαρό οπορτουνισμό, οπορτουνισμό τους καρπούς  του οποίου θα τον βρίσκει μπροστά της διαρκώς η ηγεσία του ΚΚΕ γιατί όποιος χτίζει πάνω σε λαθροχειρίες και θεωρητικά κατασκευάσματα της στιγμής και της ¨ευκαιρίας¨ αυτά θα έχει συνοδοιπόρους του μέχρι τέλους.

*NOBODY EXPECTS THE SPANISH INQUISITION: Χιουμοριστικό σκετσάκι των Μόντι Πάιθονς απο την εκπομπή Flying Circus  του BBC. Για να το δείτε κάντε κλικ στην φωτογραφία.

Επισημάνσεις – Αρθρο του Προσυνεδριακού διαλόγου για το 19ο

Το άρθρο είναι αναδημοσίευση απο τον Ριζοσπάστη και τον προσυνεδριακό διάλογο του 19ου

Παναγιώτης Λίτσας
ΚΟΒ Κυψέλης

19/11/2003, Χαρίλαος Φλωράκης: «Αναπολώντας τα 85 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ δεν μπορεί παρά να νιώθουμε αισθήματα υπερηφάνειας για την πατριωτική του δράση. Τη δράση του για την ειρήνη, το ψωμί, την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία. Στη νεότερη ιστορία του τόπου δεν υπάρχει κατάκτηση, κοινωνική και δημοκρατική που να μη συνέβαλε το ΚΚΕ».

1952, ΚΚΕ: «Και στην Ελλάδα…, η πλουτοκρατία πέταξε στο βούρκο τη σημαία της εθνικής τιμής και ανεξαρτησίας, τη σημαία των δημοκρατικών ελευθεριών. …Η μεγαλοαστική τάξη… όλο και πιο ανοιχτά, ξεκόβει οριστικά απ’ τα συμφέροντα του έθνους… μετατρέπεται σε αντεθνικό, ξενοκίνητο κοσμοπολίτικο εξάρτημα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πατριωτισμός και έθνος απ’ τη μια και πλουτοκρατία και εθνοπροδοσία απ’ την άλλη, είναι δυο αντίπαλες, ανειρήνευτα εχθρικές παρατάξεις… Ο Στάλιν μας παρέδωσε τη σημαία της πάλης για την εθνική ανεξαρτησία, τις δημοκρατικές, λαϊκές ελευθερίες, για την ειρήνη. Κάτω απ’ τη σημαία αυτή μπορούμε και πρέπει να ενώσουμε όλο το λαό, που μισάει την αμερικανοκρατία και τους προσκυνημένους εθνοπροδότες». Επίσημα κείμενα, Τ. 7, σελ. 327-328.

Πολλοί θα ανατριχιάσουν βλέποντας τις δύο αναφορές δίπλα δίπλα. Ομως μόνιμη επιδίωξη του Κόμματος ήταν η σύνδεση της πάλης για τα άμεσα δημοκρατικά προβλήματα (λαϊκά δικαιώματα, ειρήνη, ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία) με το σοσιαλισμό.

Σίγουρα, η πάλη για άμεσα ζητήματα που δεν ανατρέπουν τον καπιταλισμό, δεν υποτάσσονταν πάντα στον τελικό σκοπό. Ομως, παρά τις παρεκκλίσεις, αυτή ήταν η γενική γραμμή, χάρη στην οποία συνέβαλε το ΚΚΕ, πρωτοπόρα, σε όλες τις λαϊκές κατακτήσεις, κερδίζοντας επάξια τη θέση του στην ιστορία και τη λαϊκή συνείδηση.

Και εδώ είναι η «επίσημη» ρήξη στο στρατηγικό προσανατολισμό του Κόμματος, που επιχειρεί η ΚΕ με το 19ο Συνέδριο, αφού τα προηγούμενα χρόνια, δεν υπερασπίστηκε βασικές κομματικές αναλύσεις και προγραμματικές παραδοχές.

Δεν πειράζει Κυρ-Παντελή!

Δεν πειράζει….

…..δεν πειράζει Κυρ-Παντελή και όταν οι πλατείες γέμιζαν Κυρ-Παντελή εσύ καθόσουν σκεπτικός από τον καναπέ σου κοιτάζοντας τους, Κυρ-Παντελή, και κουνώντας το κεφάλι επιτιμητικά

Κυρ-Παντελή, εσένα ο δικός σου ο μισθός δεν είχε πειραχτεί.

Σαν θυμόσοφος, Κυρ-Παντελή, σε όσους σου λέγανε για σοσιαλισμό, με πίκρα έλεγες «δεν με πείθουν όλα αυτά», και είχες δίκιο Κυρ Παντελή, γιατί όταν κοιτάς μόνο τον σιχαμένο εαυτούλη σου και ο καπιταλισμός λειτουργεί για σένα τότε δεν μπορείς να πειστείς, γιατί σε πείθει η ιδεολογία σου,

Δεν πειράζει Κυρ-Παντελή σημασία είχε και έχει να είναι το δικό σου σπίτι καλά και όλοι οι άλλοι να ψοφήσουν, στο κάτω-κάτω Κυρ-Παντελή, οι άλλοι ήταν τεμπέληδες, κοιτούσαν πότε θα βρουν ευκαιρία να μην δουλέψουν Κυρ-Παντελή.

Δεν πειράζει Κυρ-Παντελή, αυτοί οι απεργοί σου σπάγανε τα νεύρα, Κυρ-Παντελή, επαγγελματίες επαναστάτες δεν του έλεγες Κυρ Παντελή? ή «αγνά κορόιδα» που τα εκμεταλλεύονται επιτήδιοι, και είχες δίκιο Κυρ-Παντελή γιατί αν δεν είχες δίκιο θα έπρεπε να παραδεχτείς ότι είσαι ένα κουνάβι, Κυρ-Παντελή, και ότι για να υπερασπιστείς την δικιά σου ψυχική υγεία, φτύνεις την ψυχική υγεία των άλλων.

Δεν πειράζει Κυρ-Παντελή, μάζευες τα λεφτάκια σου στην τράπεζα Κυρ-Παντελή, μήπως έκλεβες; Με τον ιδρώτα σου τα έβγαζες και αυτός ήταν ο κόσμος όλος Κυρ-Παντελή, τι σε νοιάζει εσένα Κυρ-Παντελή, πως ξυπνάει το βράδυ πριν την απεργία, ο απεργός, που ιδρώνει μην τον απολύσουν, Κυρ-Παντελή. Τι σε νοιάζει εσένα Κυρ-Παντελή, που την επόμενη μέρα της απεργίας, Κυρ-Παντελή είναι το μαύρο πρόβατο ανάμεσα σε άλλους φίλους σου και συντρόφους σου Κυρ-Παντελήδες, ΚΥΡ-ΠΑΝΤΕΛΗ!

Είσαι καλός άνθρωπος, Κυρ-Παντελή, και δουλευταράς και τα λεφτάκια σου ήθελες να τοκίσεις και είχε παραπάνω τόκο στην Κυπριακή Τράπεζα, Κυρ-Παντελή και τα βαλες τα λεφτάκια σου να κάνουν τόκο γιατί φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι Κυρ-Παντελή, Αλλά να!! ….να! Κυρ-Παντελή! ποιος θα το φανταζόταν ότι όσο και να είσαι καλό ανθρωπάκι, όσο και να κοιτάς συνοφρυωμένα αυτούς που σου λένε για μια άλλη κοινωνία ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ, όσο και να είσαι τακτικός και υπεύθυνος, όσο και να είσαι Κυρ-Παντελής, ΚΥΡ ΠΑΝΤΕΛΗ, δεν φτάνει

……η φωτιά Κυρ-Παντελή δεν ξέρει γράμματα και δεν διαβάζει στην εξώπορτα σου την μεγάλη ταμπέλα «νομιμόφρων», δεν λογαριάζει από σκυμμένες μέσες και υποκλίσεις, αφού κάψει τον άτακτο γείτονα σου, τώρα σου καίει και το δικό σου, Κυρ-Παντελόσπιτο

Τα λεφτάκια που χάνεις από την επίθεση των ιμπεριαλιστών μην τα κλαίς, γιατί είναι η επιλογή σου, ολόδικη σου και ήταν μια επιλογή ιδεολογικά συνειδητή και επιτιθέμενη σε όποιον πάλευε και παλεύει μπας και μια μέρα μαζί , Κυρ-Παντελή -μια μέρα- δεθείτε στην ίδια αλυσίδα χέρι-χέρι….. Κυρ – Παντελή…….

NewsWire

Ενας λαος σε επιστράτευση, ένα αστικο κράτος που δείχνει τα δόντια του. Οι τοίχοι της Αθήνας που γέμισαν το «ζεστο μας καλοκαιρακι» με παρατεταγμενους ξένους εργάτες  περιμένουν να υποδεχθούν καινούργιους «αιχμάλωτους πολέμου» σε ένα ταξικό πόλεμο που μαίνεται.

Νέα μέτρα έρχονται και μαζί έρχονται και μερικά παλιά που την εφαρμογή τους καθυστερεί ο φόβος των κυβερνητικών για το ποιά θα είναι η τελευταία σταγόνα πριν αρχίσουν να τρέχουν τα νερά απο το ποτήρι.

Οι δυνάμεις καταστολής μας δείχνουν φωτογραφίες παραδειγματισμού με τσακισμένα  απο το ξύλο πρόσωπα παιδιών με κότσια αλλά χαμένα για το λαικό κίνημα στο οποίο έτσι και αλλιώς δεν ανήκουν

Χιλιάδες «υπερήφανοι» (απο όλη την Ελλάδα) Χρυσαυγίτες μας θυμίζουν ότι ο χρόνος μπορεί να εξωραισει τα πάντα ακόμα και την σβάστικα που πιθανά οδήγησε τους παππούδες τους(κάποιους) στο θάνατο απο πείνα.

Μέσα σε όλα αυτά οι αγρότες βρίσκονται στους δρόμους, τα λεωφορεία φαίνεται ότι μπορεί να πάνε σε νέο κύκλο κινητοποιήσεων και η 20η Φλεβάρη γίνεται ημερομηνία ελπίδας για όσο γίνεται μαζικότερη απάντηση του λαού στην λυσσασμένη επίθεση της αστικής τάξης.

Σύλλογος Γ.Κορδάτος – «Η λατινοαμερικάνικη ποίηση»

Κάτω τα χέρια από το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα

Κάτω τα χέρια από τους Ελεύθερους χώρους της γειτονιάς μας.

 Η δημοτική αρχή ετοιμάζει την παράδοση δημόσιων χώρων μέσα στα άλση της Ανάληψης, της Αγίας Τριάδας και της παιδικής χαράς στο τέρμα του τρόλεϊ 11, σε ιδιώτες. Ανακοίνωσε διαγωνισμό για την εκμίσθωση των τριών πρώην δημοτικών αναψυκτηρίων καθώς και μεγάλου τμήματος του περιβάλλοντος χώρου των αλσών.

 Το Κοινωνικό και Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα στεγάζεται και δραστηριοποιείται  στον δημόσιο χώρο της Λαμπηδόνας (Άλσος Αγ. Τριάδας). Σκοπός του είναι η ανάπτυξη δομών αλληλεγγύης σε τοπικό επίπεδο, για τη λαϊκή αυτοοργάνωση και για να βοηθηθεί ο λαός του Βύρωνα στη δύσκολη εποχή που διανύουμε. Το Κοινωνικό και Πολιτιστικό Κέντρο είναι τέτοια δομή αλληλεγγύης και όλες του οι δραστηριότητες είναι χωρίς κανένα αντίτιμο ή «ανταποδοτικό όφελος» (όπως αυτά που χρεώνει η δημοτική αρχή ακόμα και για τις πιο βασικές υποχρεώσεις του δήμου προς τους κατοίκους) κι ελεύθερα προσβάσιμες από κάθε κάτοικο. Μέσα σε μόλις ένα χρόνο ανέπτυξε δράση που καλύπτει ανάγκες της γειτονιάς και δημιουργεί νέες κοινωνικές σχέσεις. Ενδεικτικά αναφέρονται :

·      Ενισχυτική διδασκαλία σε μαθήματα σχολείου σε μαθητές / μαθήματα ξένων γλωσσών

·      Οργάνωση δράσεων για την υπεράσπιση του Κέντρου Υγείας Βύρωνα

·      Σεμινάρια και πανεπιστημιακού επιπέδου μαθήματα

·      Μαθήματα ζωγραφικής και δημιουργικής γραφής

·      Μουσικές εκδηλώσεις

·      Κοινωνικό καφενείο και συλλογική κουζίνα

·      Δημιουργική απασχόληση παιδιών και παιδικό θέατρο

·      Δράσεις αλληλεγγύης προς αγωνιζόμενες ομάδες εργαζομένων

·      Στέγαση πλήθους εκδηλώσεων από φορείς και συλλογικότητες της γειτονιάς μας

Κυρίως, όμως, το Κοινωνικό Πολιτιστικό Κέντρο Βύρωνα, μαζί με τους κατοίκους, διέσωσε το δάσος της Αγ. Τριάδας και τη Λαμπηδόνα από τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το κράτησε ζωντανό, σε μία πόλη που την έχουν πνίξει τα τσιμέντα των εργολάβων, οι καφετέριες και τα τραπεζοκαθίσματα των μαγαζατόρων. Κράτησε ζωντανή την καθημερινή μας ζωή και τον αγώνα ενάντια σε κάθε τι που μας υποτιμά και πιστεύει ότι στις πλάτες του κόσμου της δουλειάς και του μεροκάματου μπορεί να χτίζει αριθμούς και δείκτες, βάρβαρες δημοσιονομικές πολιτικές.

Εκδήλωση – «Το σκάνδαλο των ιδιωτικοποιήσεων και η φιλολαϊκή διέξοδος απο την κρίση»

Για τον Μίσσιο

«παλιέ σύντροφε Μίσσιο και όταν περάσαν τα χρόνια μπορει το δικό σου το αίμα να θεωρησες ότι χύθηκε τσάμπα, αλλά ακόμα και τώρα που έφυγες να ξέρεις ότι ούτε ο δικός σου ιδρώτας και αίμα πήγε χαμένο ούτε και των άλλων χιλιάδων αγωνιστών, γιατί ο αγώνας της αντίστασης του ΕΑΜ, του Δ.Σ, ο αγώνας  συνολικά του λαικού και εργατικού κινήματος όσα στραβά και αν είχε, όσα λάθη και αν εκανε, ποτέ δεν ξεστράτησε απο το μεγάλο! απο την πάλη και τον αγώνα για μια κοινωνία δίκαιη, αταξική για μια κοινωνία της προκοπής, της προοδου και του δίκαιου, ενός κόσμου πραγματικά ελεύθερου, μιας κοινωνίας δηλαδή ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗΣ,  ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει….»

γραμμένο απο έναν σύντροφο