Πέρα από οποιαδήποτε οικονομική ανάλυση για τα χαρακτηριστικά και την φύση του ιμπεριαλισμού, σε στιγμές όξυνσης, μπορούμε να δούμε καθαρότερα το πρόσωπο του και τα αποτελέσματα της δράσης του σε όλο τον πλανήτη. Το επόμενο επεισόδιο λοιπόν στο σήριαλ τρόμου που μας προσφέρει η καπιταλιστική βιομηχανία «θεάματος» είναι ο εμφύλιος (κατά παραγγελία από ΗΠΑ και Ε.Ε.) στην Συρία και -μετά την αποτυχία των «ανταρτών» να ρίξουν τον Άσσαντ- η επικείμενη επίθεση των γερακιών εναντίων του Συριακού λαού.
Πρόκειται περί ενός μηχανισμού που δεν είναι μόνο στρατιωτικός αλλά έχει στην υπηρεσία του τα ΜΜΕ, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς και ότι άλλο χρειαστεί προκειμένου να διοχετεύσει ειδήσεις παραποιημένες, ψεύτικες, αποπροσανατολιστικές, να δημιουργήσει συναισθηματική φόρτιση και συνείδηση μέσω της εικόνας που ελέγχει απόλυτα αφού ελέγχει ουσιαστικά το σύνολο των ΜΜΕ τουλάχιστον των μεγάλων. Με αυτό τον μηχανισμό εξοντώνει οτιδήποτε εναντιώνεται ή προτίθεται να εναντιωθεί. Αν κανείς αφαιρέσει τις άριστες ικανότητες των σκηνοθετών τους, τα καλογυαλισμένα κουστούμια τους, τα χαμόγελα και τα πλούσια και χλιδάτα μπαγκράουντ των πολιτικών που υπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα των καπιταλιστών τότε βέβαια δεν μένει τίποτε εκτός από τα δόντια του θηρίου που βρυχάται.
Τι συμβαίνει λοιπόν στην Συρία; Πόσο αυθόρμητη άραγε ήταν η εξέγερση της Συρίας που πήρε την σκυτάλη από αυτήν της Λιβύης; Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Φρανσουά Ντυμά σε συνέντευξη του λοιπόν τον Ιούνιο του 2012 μόλις πριν από δύο τρεις μήνες δηλαδή κάνει τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Θα σας πω κάτι. Ήμουν στην Αγγλία -δύο χρόνια πριν την έναρξη της βίας στην Συρία- για άλλες υποθέσεις. Συναντήθηκα με δύο Βρετανούς αξιωματούχους, οι οποίοι μου εξομολογήθηκαν ότι ετοίμαζαν κάτι στην Συρία» και συνεχίζει «Αυτό ήταν στην Βρετανία όχι στην Αμερική. Η Βρετανία οργάνωνε μια «επέμβαση ανταρτών» στην Συρία. Με ρώτησαν μάλιστα -ακόμα και αν δεν ήμουν πλέον υπουργός Εξωτερικών- αν θα ήθελα να συμμετάσχω. …
Η επιχείρηση, προετοιμάζεται και σχεδιάζεται στην περιοχή πολύ καιρό πριν, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το Συριακό καθεστώς έχει μια πολύ αντί-Ισραηλινή στάση.» (1)
Παράλληλα το Ισραήλ αν και βρίσκεται στο παρασκήνιο παίζει κυρίαρχο ρόλο τόσο την εκστρατεία των ιμπεριαλιστών αλλά και την ενίσχυση των μισθοφόρων «ανταρτών». Σύμφωνα με το Εβραϊκό Τηλεγραφικό Πρακτορείο, έξι «αντάρτες» νοσηλεύθηκαν σε νοσοκομείο του Ισραήλ κοντά στα σύνορα με την Συρία (2). Ενώ ταυτόχρονα πληροφορίες αναφέρουν ότι οι έξι αυτοί «αντάρτες» είναι μέλη της οργάνωσης “Τακφίρι”, παρακλάδι της Αλ Κάιντα και υπεύθυνης για πράξεις απίστευτης κτηνωδίας.
Τι έχει όμως να κερδίσει το Ισραήλ από μια τέτοια συμμαχία. Για το Ισραήλ και την κυβέρνηση του η αποσταθεροποίηση του Άσσαντ και η επικράτηση τέτοιων στοιχείων θα δώσει όλα εκείνα τα ερείσματα που είναι αναγκαία για να παρέμβει με αποφασιστικό τρόπο επικαλούμενο ότι υπερασπίζεται την ίδια του την κρατική υπόσταση από τους φανατικούς μουσουλμάνους
Χαρακτηριστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από δημοσίευμα των Times τον Φλεβάρη του 2013:
«ΙSRAEL is considering creating a buffer zone reaching up to 10 miles inside Syria to protect itself from fundamentalist rebels on the other side of the border.»
The proposal, which has been drawn up by the military and presented to Binyamin Netanyahu, the prime minister, is intended to secure the 47-mile border against a growing Islamist threat if President Bashar al-Assad’s embattled regime loses control of the area. (3)
Τι λέει το παραπάνω κείμενο; Ότι το Ισραήλ έχει κάθε λόγο να δει μια Συρία στα χέρια διαφόρων εξτρεμιστικών ομάδων ώστε να μπορεί να παρέμβει προκειμένου να τις εξουδετερώσει και να διασφαλίσει την άμυνα του.
Η υποστήριξη βέβαια από μεριάς του άξονα Αμερικάνων-Ευρωπαίων- Σαουδαράβων-Τούρκων δεν σταματά εκεί. Οι «αντάρτες» εκπαιδεύονται εδώ και μήνες από την ΣΙΑ αλλά και από τις ειδικές δυνάμεις των Γάλλων σε διαφόρων ειδών επιχειρήσεις ενώ ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το 2012 στο έδαφος της Συρίας ενεργούσαν ειδικές δυνάμεις των Γάλλων οι οποίοι και συνελήφθησαν στο έδαφος της, η είδηση είχε προέλθει από Λιβανέζικη εφημερίδα και μέλος του κοινοβουλίου και αναδημοσιεύτηκε σε πολλά μ.μ.ε.. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό που φαίνεται να ισχύει είναι ότι εδώ και πολλούς μήνες στο έδαφος της Ιορδανίας λειτουργεί βάση εκπαίδευσης «ανταρτών» αλλά και προετοιμασίας ειδικών δυνάμεων για βαθιά διείσδυση στο έδαφος της Συρίας.(4)
Ταυτόχρονα η «εξέγερση» εναντίων του καθεστώτος Άσσαντ εξοπλίζεται και από πρώην Λίβυους «εξεγερμένους». Ο πρώτος είναι ο Abdul Basit Haroun Shehibi με εταιρία real estate στο Μάντσεστερ ο οποίος είναι παράλληλα έμπορος όπλων που εξοπλίζει συστηματικά τους μισθοφόρους της Συρίας. Ο δεύτερος είναι ο Mahdi al-Harati, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι ο Harati μεταφέρθηκε στην Συρία και δημιούργησε την ομάδα Liwaa Al-Umma της οποίας ήταν και διοικητής, λίγο καιρό πριν ο ίδιος παραδέχθηκε (στις αρχές το 2011) ότι χρηματικό ποσό 200.000 ευρώ το οποίο κλάπηκε από το σπίτι του «ήταν δώρο μυστικών πρακτόρων των Η.Π.Α. για την ενίσχυση του αγώνα στη Λιβύη». Ποιο είναι το κοινό μεταξύ των δύο; Και οι δύο αποτελούσαν μέλη του Libyan Islamic Fighting Group το οποίο δεν ήταν τίποτε άλλο από κατασκεύασμα των μυστικών υπηρεσιών της Βρετανίας (ΜΙ6) το οποίο κατασκευάστηκε ήδη από το 1990 προκειμένου να υποσκάψει την Κανταφική εξουσία. (6)
Οι ωμότητες που διαπράττονται προέρχονται από διάφορους κύκλους της Συριακής «αντίστασης» που ονομάζεται FSA (Free Syrian Army) από ομάδες όπως είναι η Τακφίρι και το μέτωπο Αλ Νούσρα οι οποίες αποτελούν παρακλάδι της Αλ Κάιντα, η Ταξιαρχία Μουτζαχιρίν με τον Τσετσένο διοικητή Αμπού Ομάρ αλλά και η Σουκούρ Αλ Ίζ που δρα στο Νότο. Σε τέτοιου είδους ομάδες δεν πολεμούν μόνο μισθοφόροι που μεταπηδούν από χώρα σε χώρα για να «προσφέρουν τις υπηρεσίες τους» αλλά και φανατικοί μουσουλμάνοι που στην πραγματικότητα αποτελούν και αυτή θύματα, θύματα της αμάθειας και της φτώχειας που τους έχουν κληροδοτήσει τα καθεστώτα των χωρών τους και διαφόρων τέτοιων οργανώσεων οι οποίες χρησιμοποιούν τα ισλαμικά δόγματα για πολιτικούς σκοπούς με σκοπό να στρατολογήσουν μαχητές που θα πολεμήσουν για τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Χρέος λοιπόν κάθε πραγματικά προοδευτικού πολίτη, κάθε αριστερού, κάθε κομμουνιστή, χρέος του εργατικού και του λαϊκού κινήματος, χρέος κάθε ανθρώπου που θέλει προκοπή και ειρήνη στον τόπο του είναι η ήττα σε κάθε επίπεδο της ιμπεριαλιστικής μηχανής, όλων όσων υποκρινόμενοι τους υπερασπιστές του ουμανισμού, της δημοκρατίας και της ειρήνης, δίνουν χημικά για να χτυπήσουν άοπλους και εντολές για να ξεκληρίζονται ολόκληροι λαοί, για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, των πλουτοκρατών και του πολιτικού τους προσωπικού. Είναι αδίστακτοι και το γεγονός ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί, οι βασανισμοί, οι βιασμένες γυναίκες, η στρατολόγηση παιδιών προέρχονται από τα επιτελεία των ιμπεριαλισμών και των οργανισμών τους, τους κάνει ακόμα πιο αδίστακτους και ένοχους, ένοχους απέναντι στους λαούς στους οποίους θα πρέπει να λογοδοτήσουν. Το σύνθημα των κομμουνιστών είναι σήμερα πιο επίκαιρο παρά ποτέ. Ένας είναι ο εχθρός ο ιμπεριαλισμός!
Ας μην ξεχνάμε την Υπ. Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον όταν σε μια συνέντευξη της και νομίζοντας ότι δεν είναι στον αέρα δήλωσε μετά την ιμπεριαλιστική επιδρομή στην Λιβύη για τον Καντάφι, «We came, we saw, he died» δηλαδή «Ήρθαμε, είδαμε, πέθανε» …
Σουλιώτης Βασίλης
Πηγές
(1) Global Research
(2) JTA
(3) Sunday Times
(4) Daily Telegraph
(5) France24
(5) RT
(6) Albawaba
(7) Larouchepac
αναδημοσίευση απο τον ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ
Γκράνμα 
Πριν διαβάσω το άρθρο: το κωλό-γουορντ πρες μας βάζει διαφημίσεις και μας ζητά 99 δολάρια για τις βγάλει. Μήπως συμφέρει καλύτερα να πάρουμε domain?
Τα 99 δολάρια πιστεύω ότι είναι για έναν χρόνο.
To domain, πόσο κοστίζει?
Πολύ χρήσιμα στοιχεία! Ρίξε μια ματιά και σ’αυτό http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/freedom-fighters-cannibals-the-truth-about-syrias-rebels-8662618.html
Εγώ πάντως θα επιμείνω ότι οι ιμπεριαλιστές εκμεταλλεύτηκαν ένα πραγματικό κίνημα ενάντια στις άδικες πολιτικές του Άσσαντ που είχε και προοδευτικά χαρακτηριστικά (πχ. δημιουργία λαϊκών επιτροπών) στρέφοντας το πιο καθυστερημένο κομμάτι του προς τη στρατιωτικοποίηση και στη συνέχεια κάνοντας και όλα τα υπόλοιπα ειδεχθή που περιγράφεις.
Σίγουρα το καθεστώς Άσσαντ δεν πρέπει να αγιοποιηθεί γιατί φαίνεται ότι υπάρχουν τεράστια ζητήματα
Mε ιντριγκάρισαν τα λίνκ που έβαλες και προσπαθώ να δώ το ξεκίνημα της όλης υπόθεσης που έγινε στην Νταράα το 2011 θέλει ψάξιμο και υπάρχει ο κίνδυνος να γίνει κανείς ιδιαίτερα υποκειμενικός αγιοποιώντας τον Άσσαντ εξαιτίας της θέλησης του να νικηθούν τα γεράκια, επίσης υπάρχει τεράστια προπαγάνδα από όλες τις πλευρές και υπάρχει κίνδυνος να την πατήσει κανείς στην μεταφορά ειδήσεων, όσο αφορά τον υποκειμενισμό δεν είμαι σίγουρος ότι σε έναν τέτοιο υποκειμενισμό μπορεί ελαφρώς να πέφτω και εγώ.
Ένα κίνημα, θα πρέπει να είναι σε θέση να περιφρουρεί τον χαρακτήρα του. Η αδυναμία περιφρούρησης είναι χαρακτηριστικό στοιχείο των μη οργανωμένων και μη ταξικά προσανατολισμένων κινημάτων. Επίσης, αυτή η αδυναμία, δεν οφείλεται στην άγνοια τεχνικών περιφρούρησης, αλλά κυρίως οφείλεται στην έλλειψη στόχου προσανατολισμού.
Ο άλλος κατεβαίνει στο δρόμο και δεν ξέρει γιατί κατεβαίνει. Κατεβαινει σαν «μπουλούκι».
Ναι τι να κάνουμε, δεν έχει Γόντικα στη Συρία να καθοδηγήσει το πόπολο. Τα δύο ΚΚ στηρίζουν την οικογενειοκρατία του Άσσαντ και το ειρηνικά αντιπολιτευόμενο δε κατάφερε μάλλον να πείσει πολλούς Σύριους στην επαρχία… Πολιτική με ευχές και «θα πρέπει» δε γίνεται. Όταν ο άλλος πεινάει βγαίνει στο δρόμο κι εκεί κρίνεται η αποτελεσματικότητα των κομμουνιστών, των ιμπεριαλιστών, των ισλαμιστών κλπ. κλπ. με βάση και τα μέσα που έχει φυσικά ο καθένας.
Νομίζω ότι έχω ξεκαθαρίσει αρκετά τη θέση μου απέναντι στον Άσαντ.
Είναι όντως αντικειμενικό πρόβλημα του εκεί κινήματος να μπορέσει να διατηρήσει έναν προοδευτικό χαρακτήρα του κινήματος ενάντια στο καθεστώς Άσαντ αλλά και ταυτόχρονα να το περιφρουρήσει από τον φονταμενταλισμό ή /και επιρροή από τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Ο ταξικός προσανατολισμός, θωρακίζει τα λαϊκά κινήματα.
Η έλλειψη Γόντικα, είναι όντως αντικειμενική αδυναμία του κινήματος!
Συμφωνώ στα υπόλοιπα, αλλά αυτό είναι απλά έπος:
«Η έλλειψη Γόντικα, είναι όντως αντικειμενική αδυναμία του κινήματος!»
Πρέπει να μελοποιηθεί με συμφωνικές ορχήστρες και τους Σκόρπιονς (και το Βασίλή Παπακωνσταντίνου backing vocals)
Η CIA άρχισε να μοιράζει όπλα στους σύρους αντάρτες.
http://www.antinews.gr/2013/09/12/226910/
εντάξει, αυτό το «αρχισε» σηκώνει συζήτηση, πριν δίναν λεφτά σε διάφορους «αντάρτες»‘ για να αγοράσουν όπλα ενώ τώρα τους τα δίνουν κατευθεία (αν δεν τους δίναν και πριν δηλαδή όπλα αλλά όταν ΄εχεις να κάνεις με αμερικάνους δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις…
Ε ναι. Το «άρχισε» είναι για τα αμερικανάκια!
Δύο παρατηρήσεις
1) Takfiri που σημαίνει αποστάτης είναι θρησκευτικός απαξιωτικός όρος του Ισλάμ, και απ’ όσο γνωρίζω κυρίαρχα απευθύνεται από Σιίτικες οργανώσεις (π.χ. Hezbollah) πρός ακραίες ομάδες σαλαφιστών που εμπνέονται από τα Σουνίτικα δόγματα.
Κατά συνέπεια είναι μάλλον γελοίο κάποια οργάνωση να αυτο-επονομάζεται Τακφίρι !
2) Στο άρθρο δύο τουλάχιστον φορές αναφέρεται σε φανατικούς Μουσουλμάνους, χωρίς να κάνει καμμία άλλη επεξήγηση, τσουβαλιάζοντας με τον συνηθισμένο τρόπο ενός λευκού Ευρωπαίου Χριστιανού όλους συλλήβδην.
Επίσης η χρήση του χαρακτηρισμού «καθεστώς Άσσαντ» δεν νομίζετε πως είναι συνειδητά απαξιωτική ? Έχετε ποτέ διαβάσει ανάλογες διατυπώσεις για Δυτικά καθεστώτα ?
Π.χ. «καθεστώς Κάμερον» ή «καθεστώς Ομπάμα» ?
Ποτέ βέβαια, και εξηγείται πολύ εύκολα.
Τέλος διαβάζω στην πρότελευταία παράγραφο μία έκκληση για ήττα της επέμβασης.
Θα έπρεπε να γνωρίζει ο συγγραφέας του άρθρου καθώς και οι αναγνώστες – πόσο μάλλον που απευθύνεται σε μαρξιστικά ακροατήρια – πως η ήττα ή η νίκη της όποιας δράσης όπως και αυτής στην Συρία, δεν πραγματοποιείται με προσευχές, εκκλήσεις ή από μηχανής Θεούς, αλλά από υλικές δράσεις δυνάμεων.
Για να μήν μακρυγορώ, δεν αναφέρεται λέξη για την σημαντική βοήθεια που παρέχει η Χεζμπολλάχ και το Ιράν στην Συριακή κυβέρνηση (και όχι στο καθεστώς Άσσαντ).
Γιατί, μήπως επειδή οι περισσότεροι των Ελλήνων μαρξιστών μισούν το «καθεστώς του Ιράν» ?
«… καθίστε πρώτα και μάθετε τα ελληνικά… »
http://www.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=7609272
απορώ γιατί κάνεις παραπομπή, απαντόντας σ’ εμένα, στο παραπάνω πολύ σωστό άρθρο του Ριζοσπάστηη.
Έχεις δίκιο, λάθος μου.
Ετοιμαζόμουν να γράψω την απάντησή μου προς εσένα, για το καθεστώς Άσαντ και τελευταία στιγμή το άλλαξα
Εντάξει τώρα, δεν θα δώσουμε και διαπιστευτήρια δημοκρατικής κυβέρνησης στην κυβέρνηση του Άσαντ.
Η χρήση του όρου κυβέρνηση της Συρίας ή όποιας άλλης χώρας της Γής, δεν δίνει κανενός είδους διαπιστευτήρια «δημοκρατικής κυβέρνησης».
Σε αντίθεση ο όρος «καθεστώς» έχει ένα σαφέστατο απαξιωτικό χαρακτήρα.
Εκ του αντιθέτου κρίνοντας, με την αναφορά π.χ. κυβέρνηση των Η.Π.Α. δίνουμε κανενός είδους διαπιστευτήρια όποιας «δημοκρατικότητος» στην κυβέρνηση της χώρας ?
@Ταλιμπάν λες:
«1) Takfiri που σημαίνει αποστάτης είναι θρησκευτικός απαξιωτικός όρος του Ισλάμ, και απ’ όσο γνωρίζω κυρίαρχα απευθύνεται από Σιίτικες οργανώσεις (π.χ. Hezbollah) πρός ακραίες ομάδες σαλαφιστών που εμπνέονται από τα Σουνίτικα δόγματα.
Κατά συνέπεια είναι μάλλον γελοίο κάποια οργάνωση να αυτο-επονομάζεται Τακφίρι !»
Πάντως από ένα ψάξιμο στο ίντερντετ δεν είδα πουθενα την ερμηνεία που δίνεις για την λέξη τακφίρι:
«σημαίνει αποστάτης»
νομίζω φίλε ταλιμπάν ότι κάνεις λάθος και το έχεις διαβάσει λάθος
ο Τακφίρι είναι αυτός που κατηγορεί τους άλλους για αποστάτες.
A Muslim who accuses other Muslims of apostasy; thus often a religious enforcer
«“In Ghazaliya, it is forbidden to sell ice because the takfiris said, ‘The Prophet Muhammad had no ice in his time,’ ” said Khatan Kareem, a manager at the factory where the drivers worked, shaking his head at the absurdity. »
βλέπω επίσης από ένα γρήγορο ψάξιμο ότι για παράδειγμα στην Αίγυπτο υπάρχει ομάδα που λέγεται Takfir wal-Hijra.
αυτά για τους Τακφίρι
@Ταλιμπάν λες:
«2) Στο άρθρο δύο τουλάχιστον φορές αναφέρεται σε φανατικούς Μουσουλμάνους, χωρίς να κάνει καμία άλλη επεξήγηση, τσουβαλιάζοντας με τον συνηθισμένο τρόπο ενός λευκού Ευρωπαίου Χριστιανού όλους συλλήβδην.»
????
Το πράγμα έχει ως εξής, ο μουσουλμάνος από μόνος του προσδιορίζει μία κατηγορία ανθρώπων, των ανθρώπων με θρησκευτική μουσουλμανική πίστη, αυτό αυτόματα είναι μια κατηγοριοποίηση, μετά έρχεται και ο επιθετικός προσδιορισμός, δηλαδή από αυτούς είναι μουσουλμάνοι αλλά και εξτρεμιστές, φανατικοί, αυτό φτιάχνει μια δεύτερη ακόμα πιο συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων.
Αν εννοείς ότι τώρα τσουβαλιάζονται όλοι οι φανατικοί μουσουλμάνοι χωρίς να γίνεται ανάλυση των διαφορών που έχουν αυτοί μεταξύ τους….ναι έχεις δίκιο και δεν ήταν καν στις προθέσεις του συντάκτη να κάνει ανάλυση του ποιος είναι πιο φανατικός και πιο λιγότερο.
«λευκού Ευρωπαίου Χριστιανού»
….λολ
όσο αφορά την έκφραση «καθεστώς Άσσαντ»
το καθεστώς Άσσαντ είναι μια καπιταλιστική οικονομία, στρατιωτική εξουσία,απουσία κοινοβουλευτικών εκλογών για δεκαετίες, με βασιλικές εξουσίες και διαδοχή, με προσωπολατρικο χαρακτήρα στην εξουσία του.
Η λέξη «καθεστώς» προέρχεται απο το γεγονός διότι στην Συρία η εξουσία των Άσσαντ δεν προήλθε, ούτε απο κοινουβουλευτική δημοκρατία ούτε μέσω μια εξουσίας συνελεύσεων – λαικής επανάστασης, αλλά απο μια στρατιωτική επιτροπή.
@Ταλιμπάν λες:
«Θα έπρεπε να γνωρίζει ο συγγραφέας του άρθρου καθώς και οι αναγνώστες – πόσο μάλλον που απευθύνεται σε μαρξιστικά ακροατήρια – πως η ήττα ή η νίκη της όποιας δράσης όπως και αυτής στην Συρία, δεν πραγματοποιείται με προσευχές, εκκλήσεις ή από μηχανής Θεούς, αλλά από υλικές δράσεις δυνάμεων.
Για να μήν μακρυγορώ, δεν αναφέρεται λέξη για την σημαντική βοήθεια που παρέχει η Χεζμπολλάχ και το Ιράν στην Συριακή κυβέρνηση (και όχι στο καθεστώς Άσσαντ).
Γιατί, μήπως επειδή οι περισσότεροι των Ελλήνων μαρξιστών μισούν το “καθεστώς του Ιράν” ?»
η αλήθεια είναι ότι στο κείμενο δεν υπάρχει καν έκκληση που και να υπήρχε δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα γιατί αυτό συμβαίνει εδώ και δεκάδες χρόνια από κομμουνιστές και ανακοινώσεις κομμουνιστικών κομμάτων επίσης εδώ και δεκάδες χρόνια αυτά που γράφεις είναι προϊόν τεράστιας πολιτικής, ιδεολογικής σύγχυσης.
Είναι εντελώς άνισο να κάνεις τον κήνσορα της ορθής στάσης και της μη ευχετικής λογικής για το κίνημα και την στάση των κομμουνιστών την ίδια στιγμή που το ψευδώνυμο σου είναι «Ταλιμπάν» του ορισμού της θρησκοληψίας και της καθυστέρησης σε κάθε επίπεδο.
Δεν ξέρω τι κάνουν «Ελληνες μαρξιστές», οι έλληνες κομμουνιστές στέκονται αλληλέγγυοι στους Ιρανούς κομμουνιστές και εργαζόμενους, που μαστιγώνονται, εκτελούνται, φυλακίζονται και διώκονται δεκαετίες τώρα απο τους πολιτικούς σου μέντορες.
Η υπεράσπιση της αυτοδιάθεσης των λαών απέναντι στους ιμπεριαλιστές δεν μετατρέπει τα θρησκευτικά -σκοταδιστικά- καθεστώτα σε ιδεολογικούς μου ταγούς.
Για το ζήτημα των takfiri πιθανόν να έχεις δίκαιο.
Εγώ πάντως στις επίσημες ιστοσελίδες της Hezbollah τον έχω διαβάσει πολλές φορές να απευθύνεται με σαφώς απαξιωτικό τρόπο πρός Σουνίτικων καταβολών ομάδες.
Η λέξη πάντως στα αραβικά σημαίνει αποστάτης.
Όσον αφορά το δεύτερο ζήτημα επιμένω πως η συλήβδην κατηγοριοποίηση μέσω της αναφοράς Μουσουλμάνοι χωρίς διακρίσεις και εννοώ Σουνίτες, Σιίτες, Αλαουίτες, εκπορεύεται από την θέαση ενός λευκού, Ευρωπαίου, Χριστιανού.
Η πολιτιστική παράδοση που μας διαπερνά όλους μας, άσχετα αν με την λογική μπορεί να δηλώνουμε άθεοι, είναι η Χριστιανική παράδοση 1.700 ετών.
Σκέψου το λίγο βαθύτερα.
Τώρα για το τρίτο ζήτημα εκείνο που εγώ τονίζω είναι πως ή βοηθάς ο ίδιος μια κατάσταση ή με σαφήνεια υποστηρίζεις και βοηθάς εκείνους που δρούν.
Εν προκειμένω η Χεζμπολλάχ του Λιβάνου στηρίζει έμπρακτα με χιλιάδες μαχητές την Συρία, ακόμη δε περισσότερο η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν με συνεχή αποστολή βοήθειας σε υλικό, όπλα και στελέχη.
Τι νομίζεις εσύ και όποιος άλλος, πως με κανα-δύο ανακοινώσεις και μερικές πορείες κάναμε το καθήκον μας και αποσοβήθηκε η επέμβαση ?
Πόσο μάλλον που με σαφέστατη εχθρότητα απαλείφουμε την ηρωική δράση της Χεζμπολλάχ για παράδειγμα ?
Τελειώνοντας έχω να σου πώ πως με ανόητες προσωπικές ύβρεις όσον αφορά το ψευδώνυμο μου καθώς και τις γελοίες συνεπαγογές περί ιδεολογικών ταγών, εσύ υποτιμάς τον ευατό σου.
δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο σου εξέθεσα τις απόψεις μου και ότι άλλο σου πω θα είναι εκ του περισσού όποιος θέλει διαβάζει και κρίνει.
Η αραβική άνοιξη στην καρδιά του (συριακού) χειμώνα
sort link: http://wp.me/pryYN-1na