Τι ερωτήσεις είναι αυτές; Στραβός είναι ο γυαλός στάνταρ…

22 Μάι.

Ξεκίνησε ως comment, προέκυψε ως κείμενο.

Νομίζω ο βουρνούκιος βάζει το θέμα στη σωστή του βάση(στο σχόλιο 103 του προηγούμενου ποστ). Γενικά δε θεωρώ τις εκλογές κριτήριο. Μπορεί πχ να ανεβαίνεις στις εκλογές γιατί διατηρείς και ενισχύεις ένα μηχανισμό που δεν έχει πολιτικές βάσεις. Μια τέτοια άνοδος δε λέει τίποτα. Γενικά οι εκλογές ως κριτήριο, ειδικά σε αυτά τα επίπεδα  αποχής πάσχουν. Βασικό κριτήριο είναι το κίνημα, στο οποίο η αριστερά αδυνατεί να παρέμβει και να το διογκώσει και σίγουρα αδυνατεί να το εμπνεύσει. Και εδώ κρίνεται ο ρόλος της.

Γιατί ποιος ο ρόλος αυτών των πολιτικών δυνάμεων αν σε αυτή τη συγκυρία αποδεικνύονται τόσο αδύναμες? Νομίζω τουλάχιστον από όλη αυτή την εποχή η αριστερά θα καταφέρει να αποτινάξει ενα από τα βασικά μειονεκτήματα της. Αυτόν τον διαχρονικό αυτισμό και την αυταρέσκεια που τη διακατέχει. Και πως να μη το κάνει? Πως μπορει κανείς να είναι περήφανος για το «μόνο κομμουνιστικό κόμμα στην ευρώπη με τέτοια εκλογικά ποσοστά και τέτοια γραμμή» ή πως μπορεί κανείς να είναι περήφανος για τα υψηλά ποσοστά του εξωκοινοβολίου στις φοιτητικές και τις σχολές κάστρα? Στην Ισπανία με τη μαστουρωμένη νεολαία (κυριολεκτώ, άλλωστε ο ρόλος των ναρκωτικών στον πολιτικό εκφυλισμό είναι γνωστός από το αμερικάνικο φιλειρηνικό κίνημα) και το ανύπαρκτο πλέον κκ, κατασκηνώνουν στις πλατίες. Στην Ιρλανδία η κυβέρνηση τους δείχνει μία μεγαλύτερη πυγμή (από αστική σκοπιά μεν αλλά όπως και να χει πυγμή είναι) κάτω και από τη πίεση του κόσμου. Στην Ισλανδία αντίστοιχα με όλα τα γνωστά «γεγονότα». Στην Ελλάδα η κατάσταση γνωστή και δε χρειάζεται ανάλυση.

Το μύνημα των εκλογών αλλα και γενικότερα δε μπορεί να είναι άλλο από το: «μάγκες ψαχτείτε…».

Τέλος οι αδιάφορες δικαιολογίες που προβάλλει το ΚΚ.  Αναλύσεις που θυμίζουν ευρωεκλογές και επιχείρημματα που έπαψαν να ισχύουν στις δημοτικές. Εκτός αν εκεί δεν είχαμε άνοδο των εκλογικών ποσοστών του ΚΚ ή σταμάτησαν οι εκβιασμοί τα ρουσφέτια κτλ. Ή αν πιστεύετε ότι ποτέ θα σταματήσουν…  Τέλος τα πανηγύρια για τα σταθερά ποσοστά του συνοθηλεύματος των ΕΑΑΚ. Ποια αξία μπορεί να έχουν και τι κριτηριο μπορεί να είναι τα πολιτικά ποσοστά ενός σχήματος που κατεβάζει δύο ψηφοδέλτια σε μια σχολή!!!??? Το διάβασα και έφριξα. Ούτε η ΔΑΠ της ιατρικής δε τα κάνει αυτά πια.

Η ΠΚΣ/ΜΑΣ ή δε ξέρω γω τι άλλο, πρέπει να επανεξετάσει πραγματικά το ρόλο της στα πανεπιστήμια. Θέσεις τύπου διαφορετική ημερομηνία εκλογών σε κάθε σύλλογο είναι πολύ επικίνδυνες και περίεργες, όπως και το να μη συμμετέχεις σε γενικές συνελεύσεις και η μόνη που συμμετέχεις αλλά και κυνηγάς είναι η εκλογοαπολογιστική (σε σύλλογο που δεν γίνεται καθιερωμένα). Κάπου το πήρες στραβά το παραμύθι… Οι κινήσεις τύπου ΜΑΣ συνδυαστικά με τη πτώση για τρίτη συνεχόμενη χρονιά δείχνουν ότι το ραφινάρισμα της γραμμής δε βοηθάει όταν η γραμμή έχει πάρει το στραβό το δρόμο.

Το εξωκοινοβούλιο πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει να άγεται και να φέρεται από τα εσωτερικά του. Παληκάρια, λύστε τα. Δε γίνεται ο ένας εδώ και ο άλλος εκεί.

Θα ήταν πάντως ένα δυνατό τεστ, αν κάποια στιγμή σταματούσαμε να διατυπώνουμε στομφώδεις θέσεις και βάζαμε στο κόσμο ερωτηματικά και προβληματισμούς. Ας το δοκιμάσουμε προτείνω. Δεν εχουμε να χάσουμε τίποτα, πιο σκατά αποκλείεται να τα κάνουμε.

Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι κριτική δε μπορεί παρά να είναι πολύ αυστηρή. Όλοι κρινόμαστε και πλέον χωρίς ενδοιασμούς. Θα μπορούσα ακόμα και να αναρωτιέμαι για πράκτορες στην ηγεσία των κομμάτων της αριστεράς χωρίς δεύτερη σκέψη. Άλλωστε αν όχι τώρα πότε το παρακράτος θα χρησιμοποιούσε τις εφεδρίες του?

Αυτά από το περιθώριο. Φιλιά.

24 Σχόλια to “Τι ερωτήσεις είναι αυτές; Στραβός είναι ο γυαλός στάνταρ…”

  1. Σεχτάρ ο Τρομερός 22 Μαΐου, 2011 στις 2:50 μμ #

    Να σου κάνω σεφτέ.
    “μάγκες ψαχτείτε…”.
    Σωστό, αρκεί να είναι ειλικρινές. Είναι όμως και κοινοτοπία.
    Θα προτιμούσα να ψαχνόμασταν όταν «ανεβαίναμε» (…στα ποσοστά…).
    «Θα μπορούσα ακόμα και να αναρωτιέμαι για πράκτορες στην ηγεσία των κομμάτων της αριστεράς χωρίς δεύτερη σκέψη. Άλλωστε αν όχι τώρα πότε το παρακράτος θα χρησιμοποιούσε τις εφεδρίες του?»
    Κάτι τέτοια δεν μπορεί παρά να ενθουσιάζουν έναν γκαγκεμπιτζή. Αλλά έχεις καμμιά ιδέα; Κάτι πιο συγκεκριμένο;
    Σαν πολύ ενθουσιασμένο σε βλέπω με την εκκολαπτόμενη πορτοκαλί επανάσταση στην Ισπανία. Μετά τις «αραβικές εξεγέρσεις» και την προσωρινώς αποτυχούσα ιρανική. Εχουμε πάρει χαμπάρι τι τρέχει;
    Δυσκολεύομαι να μην ειρωνευτώ το πρόβλημα, που εντόπισες στο εξωκοινοβούλιο… Αυτό είναι;
    Θα συμφωνήσω για «ον διαχρονικό αυτισμό και την αυταρέσκεια». Η γραφειοκρατία είναι εξαιρετικά μεταδοτικό ζιζάνιο. Αλλά δε μετράει παρά την συνειδητότητα και την εγρήγορση της βάσης. Αν δε μας κάνει ο λαός… ας τον αλλάξουμε.
    …και δυστυχώς είναι πράγματι το “μόνο κομμουνιστικό κόμμα στην ευρώπη με τέτοια εκλογικά ποσοστά και τέτοια γραμμή”. Δυστυχώς για την Ευρώπη.
    Οι ανησυχίες είναι σίγουρα καλύτερες από την μακαριότητα, αλλά δε φτάνουν.
    Ετσι για να πω και γω κάτι εύκολο.

  2. compassocap 22 Μαΐου, 2011 στις 4:02 μμ #

    Τον ενθουσιασμό για την Ισπανία δε ξέρω που το διέκρινες. Νομίζω ότι το κείμενο απλά βγάζει την απογοήτευση για την Ελλάδα, αν όχι απέτυχα στις εκφράσεις που χρησιμοποίησα. Φυσικά από το να μη γίνεται τίποτα όπως εδώ προτιμώ έστω αυτό το κάτι. Παρεπιπτόντως αν ήθελες να μεμθείς κάποιον ενθουσιασμό, θα μπορούσες πιο εύστοχα να με επιπλήξεις για τις αναφορές στις υπόλοιπες χώρες.

    Τα κόμματα σέχταρ κρίνονται στη πράξη και όχι στη θεωρία. Τα υπόλοιπα είναι για τη γραφειοκρατία όπως λες κ εσύ. Τι φτάνει κ τι δε φτάνει δε το ξέρω. Πάντως αν κάποιος πρέπει να είναι «υπόλογος» για ανεπάρκεια αυτή τη περίοδο σίγουρα δεν είναι οι ανησυχίες (μου).

  3. Y 22 Μαΐου, 2011 στις 4:26 μμ #

    Γενικά πάντως Σεχτάρ εκτός από το να ειρωνεύσαι και να μας επιδεικνύεις την επαναστατική σου καθαρότητα (τουλάχιστον γελοίο όταν δεν είσαι καν οργανωμένος) δε κάνεις και πολλά άλλα πράγματα.

    Χρεώνεις στο Κομπάσο ότι »δε του αρέσει το λαό και θέλει να τον αλλάξει» ενώ εσένα σε σ’αρέσει η (λαοί στην) Ευρώπη και θες να την αλλάξεις. Δε λες και κάτι πολύ διαφορετικό απο αυτό που του χρεώνεις.

    Χαρίζεις εξεγέρσεις και κινητοποιήσεις στον εχθρό. Έτσι αμαχητί. Εγώ πήγα στη συνέλευση του Democracia Reall στις Βρυξέλλες. Φοιτητούδια ισπανάκια τα περισσότερα. Τους ενημέρωσα για κάποιες δραστηριότητες του συνδικαλιστικού κινήματος εδώ. Τους είπα κατά της πολιτικής της ΕΕ που μένει στο απυρόβλητο από το κίνημα τους μέχρι τώρα. Θα δούμε αν θα’ρθει κανείς. Αλλά τι έπρεπε να κάνω δηλαδή να πάω να τους πω ‘ρε οπορτουνιστάκια, ξυπνάτε και σας καθοδηγέι ο Σόρος και το διεθνές κεφάλαιο’?

    Εκεί που διαφωνώ μαζί σου Κομπάσο είναι ότι στην Ελλάδα δε γίνεται τίποτα. Από δω που είμαι εγώ μου φαίνεται ότι γίνεται της πουτάνας και μάλιστα πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα από την Ισπανία.

    Υπόλογοι για τις ανεπάρκειες είμαστε όλοι όσοι θεωρούμε τον εαυτό μας στο κίνημα. Τα κόμματα δε πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ως προϊόντα από τα οποία μένουμε ή δε μένουμε ικανοποιημένοι. Και για την αναγκαία αλλαγή γραμμής (με κατεύθυνση το Μέτωπο) πρέπει να παλεύουμε όπως μπορούμε.

  4. Επιρροή 22 Μαΐου, 2011 στις 4:51 μμ #

    Συμφωνώ ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίζουμε τις κινητοποιήσεις στην ισπανία ούτε με δέος και ρηχό επαρχιωτισμό…σαν την ανανεωτική αριστερά να βαράμε υποκλίσεις που κατάφεραν να οργανωθούν χωρίς να βλέπουμε αν το κίνημα έχει ταξικά χαρακτηριστικά αλλά ούτε με a priori πλήρη απαξίωση τους ως «ξεκαβλωτικά ξεσπάσματα» χωρίς προοπτική χαρίζοντας τα στον ταξικό αντίπαλο και χωρίς να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τα χαρακτηριστικά τους. Για τις φοιτητικές εκλογές θεωρώ ότι και ΠΚΣ και ΕΑΑΚ δεν πρέπει να είναι υπερήφανοι και το πρόβλημα για τα δεύτερα δεν είναι μόνο τα φαινόμενα σήψης και τις βεντέτες ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ σε Πάτρα και Αθήνα που οδήγησαν σε διασπάσεις..

  5. Red Label 22 Μαΐου, 2011 στις 7:55 μμ #

    αν μπορούσα να συμβάλλω κ γω σε αυτή την κουβέντα θα με ευχαριστούσε ιδιαιτέρως!

    γενικά τα αποτελέσματα όλοι τα ξέρουμε.είναι αρνητικότατα.όπως κ ο συσχετισμός!πιστεύω όμως πως είναι ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ!
    κ εξηγούμαι:από την ώρα που πάρθηκαν τα νέα μέτρα ακόμα κ προ μνημονίου ακόμα μέχρι κ σήμερα το φοιτητικό κίνημα ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ!έχουνε γίνει μεμονωμένες κινητοποιήσεις στις οποίες συμμετέχει μια μικρή μερίδα φοιτητών-σπουδαστών που άλλοτε ανεβαίνει λίγο άλλοτε πέφτει.σαν φοιτητικό κίνημα όμως συνολικά,με διαπάλη,συλλογικές διαδικασίες κτλ κτλ δεν έχει αντιδράσει!ούτε καν στις πανεργατικές που δεν υπάρχουν μαθήματα δεν κατεβαίνουν φοιτητές να δουν τι σκατά είναι αυτός ο αγώνας που μας λένε αυτοί οι ΜΑΣίτες στη σχολή?επίσης σε μια πλειοψηφία σχολών απουσιάζουν παντελώς οι γενικές συνελεύσεις κ όποτε αυτές γίνονται μαθαίνει ο φοιτητής πως γαμάει η ΔΑΠ την ΠΑΣΠ κ το ανάποδο!σε συνθήκες λοιπόν έντασης της καπιταλιστικής κρίσης κ των συνεπειών της μέσα σε ΑΕΙ-ΤΕΙ η ΔΑΠ κ η ΠΑΣΠ πατάνε στη δυστυχία του φοιτητή κ του πουλάνε μαθήματα,σεμινάρια από επιφανείς καθηγητές ενόψει φοιτητικών κ πρυτανικών εκλογών,κ τα γνωστά πάρτι κτλ κτλ.
    οι φοιτητές δεν είναι χαζοί όμως!απλά προς το παρόν πιστεύουν πως με τις συλλογικές διαδικασίες δεν βγαίνει τίποτα κ πως για το ότι φτάσαμε μέχρι εδώ φταίνε «οι μεγαλύτεροι» η «οι κλέφτες».κ είναι σαφέστατα πιο εύκολο να πειστούν από τις αστικές παρατάξεις όταν ξέρουν πως είναι η γενιά χωρίς δικαιώματα κ μεγαλώνουν σε μια κοινωνία χωρίς αντίπαλο δέος κ με τις αξίες του καπιταλισμού!όταν πειστούν πως μόνο ο δρόμος έχει λύσεις για τη ζωή τους έστω κ μακροπρόθεσμες τότε θα αλλάξει το κλίμα!αυτό είναι δική μας δουλειά κ ευθύνη κ εκεί πρέπει να κάνουμε πααααααααααααααααααααρα πολλά βήματα!αλλά όντας ταυτόχρονα επιθετικοί κ απαιτητικοί από το λαό!γιατί η ατομική ευθύνη έχει ανέβει!

    γενικά είμαι κατά της λογικής πως με αρνητικά εκλογικά αποτελέσματα πρέπει να ψάχνεται κάποιος!είναι πολύ πιο βαθύ το πράμα κ θέλει κ άλλη μελέτη!π.χ. εγώ σκέφτομαι πως απάντηση στον αρνητικό συσχετισμό είναι να πιάσεις επί ένα μήνα όλους αυτούς που ψήφισαν ΔΑΠ-ΠΑΣΠ κ τα στηρίγματά τους κ να τους λες τι είναι το ΜΑΣ(που δεν είναι μετεξέλιξη ΠΚΣ,ξυπνήστε κάποιοι εδώ).δεν θα μαζικοποιηθούν οι επιτροπές αγώνα με τη μια! αλλά αξίζει την προσπάθεια!γιατί η γραμμή δεν είναι λάθος!Η ΓΡΑΜΜΗ λέω!δεν υπάρχει εκλογικό αποτέλεσμα που να δικαιώνει η να διαψεύδει τη γραμμή!
    πρέπει λοιπόν να δώσουμε στον κόσμο έμπνευση κ ελπίδα γιατί είμαστε οι μόνοι που δεν υποσχόμαστε τη γη της επαγγελίας αλλά που τον θέλουμε πρωταγωνιστή!φυσικά κ το ΜΑΣ είναι η μεγαλύτερη κατάκτηση των φοιτητών αυτή τη στιγμή όπως είναι των εργατών το ΠΑΜΕ!δεν κατάλαβα δηλαδή!από που προκύπτει πως είναι σεχταριστική στροφή κτλ κτλ,το να καλείς σε κινητοποιήσεις για τα συγγράμματα,τα αναλώσιμα,τα βιβλία τη Δωρεάν Παιδεία αλλά κ το γενικότερο χαρακτήρα της παιδείας κ σε ποια οικονομία θα γίνει αυτό δυνατό?αυτά δεν είναι λάθος!το πως τα εφαρμόζουμε είναι μια καλή συζήτηση!

    Τέλος:»το να μη συμμετέχεις σε γενικές συνελεύσεις και η μόνη που συμμετέχεις αλλά και κυνηγάς είναι η εκλογοαπολογιστική (σε σύλλογο που δεν γίνεται καθιερωμένα).»
    αυτό που λες δεν ισχύει!το ΜΑΣ όχι μόνο συμμετείχε αλλά έτρεξε(στην πρώην σχολή μου μόνο 7 φορές,αν θες βρίσκω κ ανεβάζω τα καλέσματα με υπογραφόχαρτα) για να γίνουν ΓΣ μαζικές κ με σωστούς όρους!που δεν έβαλε το χέρι του?σε άμαζες κ εκφυλισμένες διαδικασίες που θα συνδικαλιζόμασταν με τα ΕΑΑΚ κ τον ΣΥΝ κ δε θα υπήρχε ποτέ τέλος σε αυτό το σεχταρισμό!αφού ούτε οι ίδιοι που τις καλούσαν τις ΓΣ τελικά δεν τις πραγματοποιούσαν!

  6. compassocap 22 Μαΐου, 2011 στις 8:30 μμ #

    ρεντ δε ξέρω τι έγινε στη δικιά σου σχολή, γιατί δε ξέρω ποια είναι, αλλά στα παραδείγματα που έχω στο μυαλό μου, όπως το Φυσικό, η ΠΚΣ-ΜΑΣ καλούσε σε επιτροπή αγώνα την ώρα της γενικής συνέλευσης. Τέλος πάντων δε θα κολήσουμε εκεί. Αντίστοιχα και στη Πάντειο αλλά εκεί δε βάζω το χέρι μου στη φωτιά γιατί δεν ημουν μπροστά/
    Υ μπορεί στο εξωτερικό να φαίνεται έτσι. Μπορεί να συμβαίνουν όντως και πράγματα. Αυτό που βλέπω εγώ είναι μια τεράστια οργή και μια αγανάκτηση που ψάχνει τρόπο να εκφραστεί και δε τον βρίσκει. Και το ΚΚΕ στη γωνία σα τους γέρους του μάπετ σόου να λέει ότι μυρίζει το ένα και βρωμάει το άλλο. Υπερβάλλω ? Ίσως. Είναι η υπερβολή της πίκρας.

  7. ΚΩΣΤΑΣ ΜΙΧΟΣ 22 Μαΐου, 2011 στις 10:06 μμ #

    Οι εκλογές και τα εκλογικά αποτελέσματα από μόνα τους σίγουρα δεν λένε τίποτα. Όμως σε συνδυασμό με παράγοντες όπως η κρίση οι δυσκολίες στο κίνημα και στους αγώνες και μια σειρά άλλοι παράγοντες που είναι σπουδαίοι αλλά δεν έχω χρόνο να αναφέρω αποτυπώνουν το μέσο επίπεδο συνείδησης της κοινωνίας αλλά και την ωριμότητα του κινήματος.. Συνεπώς κομπάσο διαφωνώ με την εκτίμηση σου ότι δεν είναι κριτήριο. Είναι κριτήριο για το πώς, ενώ από τη μια υπάρχει οργή όπως λες, αυτή δεν εκφράζεται έστω και με την ανώδυνη μορφή της ψήφου έστω στέλνοντας έστω και έτσι ένα μήνυμα. Τα αποτελέσματα που μας ανάρτησε ο Μελίτων όπου χαιρόταν που ανέβηκε το ΠΑΜΕ στο ΜΕΤΑΞΑ, έδειχναν ότι το 51% σε συνθήκες μνημονίου υποστηρίζει την κυβέρνηση .
    Τώρα και για να μην κατηγορηθώ πάλι για έλλειψη επαναστατικού οπτιμισμού , πιστεύω ότι αν δεν γίνουν αλλαγές στην άμεση τακτική από ύλες τις δυνάμεις της αριστεράς που έχουν αντικαπιταλιστική αντισυστιμικη γραμμή για την δειμιουργεια ενός κοινού μετώπου κοινής δράσης για την ανατροπή της επίθεσης τότε είναι σίγουρο ότι ο κόσμος θα μας απαξιώσει ακόμα περισσότερο. Αυτό που θα γίνεται στην Ισπανία σύντομα θα γίνει και εδώ ίσως με πιο βίαιο τρόπο λόγο παράδοσης, και τότε τι θα γίνει? Θα το καταγγέλλει το ΚΚΕ η όλοι εμείς σαν δυνάμεις του οπορτουνισμού που τις προβάλουν τα αστικά μέσα ενημερώσεις όπως λέει ΤΟ κκλ στην Ισπανία? Τα πράγματα κάθε μέρα που περναει γίνονται και πιο επείγοντα.

  8. λαθραναγνώστης 22 Μαΐου, 2011 στις 11:21 μμ #

    Θα το έβαζα στο newswire, αλλά θεωρώ ότι έδώ είναι η πιό κατάλληλη θέση.
    http://news.in.gr/world/article/?aid=1231109675

    Και στην Ισπανία έχουμε παρόμοια φαινόμενα με την Ελλάδα. Οι αντιδράσεις των λαών, είναι πολλές φορές αψυχολόγητες.
    Η θεωρία ότι μπορεί και ο γυαλός να είναι στραβός, μπορεί και να παίζει!

  9. Red Label 22 Μαΐου, 2011 στις 11:34 μμ #

    στο Φυσικό είχαμε προαναγγείλει την Επιτροπή κ κάλεσαν τα ΕΑΑΚ ΓΣ την ίδια μέρα!γιατί άραγε?γιατί με το ζόρι πρέπει να φανεί πως το ΜΑΣ είναι έξω από το κίνημα!τεσπα!αυτά δεν παίζουν ρόλο!είναι τα ελάσσονα!δεν με ενοχλούν προσωπικά να σ πω την αλήθεια!

    όσο για το ΜΑΣ είναι Μ Ε Τ Ω Π Ο δεν είναι παράταξη!είναι μορφή συντονισμού σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που έχει τον ρόλο να βάλει τους φοιτητές στη θέση που τους αξίζει στην κοινωνικοπολιτική συμμαχία που προς το παρόν είναι μόνο κοινωνική!πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική της παράταξης!δε συσπειρώνει πλέον!γιατί μπορεί να θέλει να αγωνιστεί ένας φοιτητής για τα συγγράμματά του η για διάφορα τέτοια «μικρά» πράγματα αλλά να μη συμφωνεί σε όλα με την ΚΝΕ κ το ΚΚΕ το οποίο βέβαια θα κάνει ατόφια πολιτική δουλειά σε αυτόν τον κόσμο!αλλά μιας κ έκανες το ποστ κ έθεσες προβληματισμούς πες κ πρόταση για το πως θα κλονιστούν αυτοί οι αρνητικοί συσχετισμοί!

  10. Σεχτάρ ο Τρομερός 23 Μαΐου, 2011 στις 1:51 πμ #

    Οχι, φίλοι και σύντροφοι.
    Ούτε «ξεκαβλωτικά ξεσπάσματα», ούτε αψυχολόγητες αντιδράσεις ούτε συνομωσίες καν είναι οι πορτοκαλί «επαναστάσεις». (Το συνομωσιακό πάντα επικουρικό ρόλο έχει). Κι αν θέλετε «να αναλύσετε τα χαρακτηριστικά τους» δοκιμάστε.
    Τόκαναν και κάποιοι ναρίτες στην «συγκέντρωση των bloggers», στο Σύνταγμα το 2007. Παραλίγο να φάνε ξύλο, καθώς προσπάθησαν «να μην τις χαρίσουν στον ταξικό αντίπαλο».
    Είναι σκληρές πολιτικές απόψεις με σαφέστατη ταξική αναφορά. Ο κόσμος, που μαζεύεται στην πλατεία Ταχρίρ η στην Puerta del Sol, δεν έχει απορίες, ούτε πάει για να μάθει. Δεν έχει αμφιβολίες. Πάει για να επιβάλλει κατασταλλαγμένες απόψεις.
    Η αριστερά το έχει χάσει το παιχνίδι πολύ πριν από την πλατεία Ταχρίρ η την πλατεία Συντάγματος η τις φοιτητικές εκλογές. Αν δεν μπορούμε να πείσουμε τον αδερφό μας, τον συνάδελφο στη δουλειά, τον φίλο στην παρέα, αυτόν που μαγεύεται από τον Λαζόπουλο και τον Παπαδημητρίου του σκάϊ, ενώ είναι άνεργος και η Τράπεζα του στέλνει τα ραβασάκια για τις καθυστερημένες δόσεις, γιατί θα πείσουμε, και πως, τον «στημένο» στην πλατεία;
    Το χειρότερο είναι να επιχειρούμε να γλύψουμε το χέρι, που θα θέλαμε να δαγκώσουμε.
    Η Νέα Τάξη αξιοποιεί μια πενηντάχρονη δουλειά υποδομής και κινητοποιεί τις εφεδρίες της επιθετικά, για να «περάσει» (ελπίζει) την Κρίση. Δέστε τι ετοιμάζει τριγύρω από την Μεσόγειο.
    Και η αλήθεια είναι πως κάποιοι προσπαθούν να «προσαρμοστούν» ενώ κάποιοι άλλοι ετοιμάζονται για πόλεμο. Οπως πάντα.

  11. Αναυδος 23 Μαΐου, 2011 στις 7:34 πμ #

    Επίσης είναι σαν να κατηγορεί κάποιος τον Απόλλωνα Αθηνών γιατίο δεν πηρε το Τσαμπιονς Λιγκ. Φταίει ο πρόεδρος, ο προπονητής, οι παικτες και οι φίλαθλοι ?

  12. a8lios 23 Μαΐου, 2011 στις 8:39 πμ #

    Έχεις και δεν έχεις δίκιο σέχταρ.
    Σαφώς και εκείνοι που πηγαίνουν σε μια τέτοια συγκέντρωση έχουν κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό τους, τόσο ως προς τη μορφή, όσο και προς το περιεχόμενο.
    Σαφώς και δε περιμένουν εσένα να εμφανιστείς εκεί με τις σημαίες σου και τα πανό σου και να συσπειρωθούνε γύρω σου.
    Προφανώς, για να είναι εκεί, η όποια τακτική/στρατηγική έχεις δεν τους έχει πείσει.
    Αν σκάσεις μύτη λοιπόν με τις ίδιες μορφές που χρησιμοποιείς στις δικές σου συγκεντρώσεις, με τα πανό, τα μπλοκ, τις σημαίες σου κτλ, ναι, μπορεί και να φας ξύλο και μάλλον καλύτερα να μην πήγαινες καν.

    Όσο σωστά είναι αυτά, τόσο λάθος όμως είναι πως αυτά είναι σίγουρο πως θα παραμείνουν έτσι.
    Κάθε αγώνας με διάρκεια και μαζικότητα ούτως ή άλλως το κύριο που ΠΑΝΤΑ προσφέρει είναι ο προβληματισμός, τα συμπεράσματα, η δυνατότητα για μετατώπιση στις συνειδήσεις των ανθρώπων που συμμετέχουν σε αυτόν ενεργά.
    ΑΝ ΚΑΙ ΟΤΑΝ συνεχίσουν να μένουν εκεί και η φάση συνεχίσει να είναι (ή να γίνεται περισσότερο) μαζική, ΟΤΑΝ αντιδράσει το κράτος, ΟΤΑΝ δούνε τις αρχικές τους εκτιμήσεις να διαψεύδονται, ΟΤΑΝ δούνε τις μορφές πάλης και χαλαρής οργάνωσης που είχαν επιλέξει αρχικά να μην τραβάνε, ΤΟΤΕ θα αναζητήσουνε κάτι διαφορετικό.
    Και εκεί, στο κατά πόσο θα ακούσουνε και τη δική σου άποψη και ενδεχομένως θα την ακολουθήσουνε, θα βαρύνει όχι μόνο η ουσία της κριτικής που έκανες εξ’ αρχής και το αν αυτή επιβεβαιώνεται στην πράξη, αλλά πολύ περισσότερο το αν νιώθουν πως είσαι κομμάτι αυτού του πράγματος, πως ειλικρινά σε ενδιαφέρει, πως «νοιώθεις», που λένε οι νεολαίοι 😀 .

    Νοιώθεις;

  13. Μέλιτον Καντάρια 23 Μαΐου, 2011 στις 10:12 πμ #

    @Μιχε

    Σου παραθετω ξανα τα αποτελεσματα απο το σωματειο του «Μεταξα».
    Κανε σε παρακαλω τις συγκρισεις και καταλαβε γιατι το εβαλα το συγκεκριμενο δημοσιευμα απο το Ριζοσπαστη:

    «Για το ΔΣ του σωματείου ψήφισαν 553 και βρέθηκαν 26 άκυρα και λευκά.
    Το 2009 είχαν ψηφίσει 603 εργαζόμενοι και τα άκυρα και λευκά ήταν 22.
    Η «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα» έλαβε 178 ψήφους, ποσοστό 33,7% και 4 έδρες.
    Το 2009 η «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα» είχε πάρει 83 ψήφους, ποσοστό 14,04% και 2 έδρες
    Η ΠΑΣΚΕ 268 ψήφους, ποσοστό 51,04% και 5 έδρες.
    Το 2009 η ΠΑΣΚΕ 365 ψήφους, ποσοστό 61,75% και 7 έδρες
    Η ΔΑΚΕ 81 ψήφους, ποσοστό 15,4% και 2 έδρες.
    Το 2009 η ΔΑΚΕ 133 ψήφους, ποσοστό 22,50% και 2 έδρες.

    Για την ΠΟΕΔΗΝ, η «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα» έλαβε 3 έδρες και η ΠΑΣΚΕ 4 έδρες.
    Για την ΠΕΟΔΗΝ η «Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα» είχε πάρει 1 έδρα, η ΠΑΣΚΕ 5 έδρες και η ΔΑΚΕ 1 έδρα.»

    Η παραταξη που στηριζει το ΠΑΜΕ ειχε σχεδον 2.5 φορες ανοδο των δυναμεων με ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΕΙΩΣΗ της ΠΑΣΚΕ κατα 10 μοναδων και της ΔΑΚΕ κατα 7 μοναδων.

    Αυτο σημαινει οχι μονο οτι δεν ειναι στραβος ο γυαλος αλλα υπαρχουν παραδειγματα οτι οπου παλλευεται η γραμμη της ταξικης συγκρουσης με τον ταξικο βραχιονα του κινηματος που ειναι το ΠΑΜΕ υπαρχουν αποτελεσματα και δημιουργιες συσπειρωσεων που μπορουν να τρομαξουν τους μηχανισμους αλλα και να δωσουν ελπιδα.

    Φυσικα και το 51% της ΠΑΣΚΕ δεν ειναι κατι ενθαρρυντικο αλλα η κατασταση στο χωρο της Υγειας ειναι τραγικη οχι μονο μετα των εξελιξεων της υπογραφης ατομικων συμβασεων αλλα και των κραταιων μηχανισμων της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ και των εκαστοτε κυβερνησεων που μαζι με τις υπολοιπες ΔΕΚΟ (πρωην ή νυν αδιαφορο πια) εκαναν με τις εξαγορες και τη δημιουργια εργατικων αριστοκρατιων, επι της ουσιας «πογκρομ» συνειδησεων και χαλιναγωγηση των οποιων αντιδρασεων με πολυ καλα αποτελεσματα για την κυβερνητικη πολιτικη τις τελευταιες δεκαετιες.

  14. a8lios 23 Μαΐου, 2011 στις 10:34 πμ #

    Αυτά ούτε στις βρυξέλλες!
    http://www.aformi.gr/2011/05/%ce%b9%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b1%ce%b8%ce%ae%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1/
    Κι ύστερα τρέξανε χορεύοντας στα στενά της Πλάκας, με την Αλίκη να τραγουδάει «λαλαϊλαλαϊλαλαλαλαϊλαλαϊλαλαϊλαλαλαλαλαϊ»…

  15. βουρνούκιος 23 Μαΐου, 2011 στις 1:31 μμ #

    Εχει δίκιο στις επισημάνσεις του ο κομπάσσο…

    1. ο χαρακτηρισμός του πρωτοπόρου ρόλου ενός κόμματος, ΔΕΝ κρίνεται ούτε από το όνομα, ούτε από τα σύμβολα, ούτε από τα βιβλία. Κατακτιέται στην πράξη καθημερινά και στο αναγνωρίζει ο άλλος αν έτσι είναι. Ε, λοιπόν, η κομμουνιστική Αριστερά στην Ελλάδα, ΔΕΝ έχει δεδομένο, αλλά ΚΑΛΕΙΤΑΙ να αποδείξει στην εργατική τάξη τον πρωτοπόρο ρόλο της.

    2. Ειδικά για τον σεχτάρ: Εάν ισχύει φίλε αυτό που λέει ο Υ πως ΔΕΝ είσαι οργανωμένος, λυπάμαι για πάρτη σου… Τέτιον αστικό εγωϊσμό που κουβαλλάς και τέτια αστική ειρωνία/χλευασμό χωρίς κανένα επιχείρημα όλων των άλλων κομμουνιστών, ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ είσαι και οργανωμένος, πάει πολύ αδερφε. Οχι πως ένας οργανωμένος πρέπει να συμπεριφέρεται με αλαζονεία, χλευασμό, ελιτισμό, ξερολία κλπ, δεν το δέχομαι αλλά τέλοσπάντων το καταλαβαίνω αυτό. Εσύ εάν ΔΕΝ είσαι και οργανωμένος, έχεις πρόβλημα φιλαράκο…

    Απο κε ικαι πέρα σεχτάρ, δεν μπορούσες να βρεις καλύτερο παρατσούκλι. Πέρα από το πετυχημένο χιουμοριστικό του στυλ, ΚΑΙ πολιτικά σου ταιριάζει γάντι. Είναι ένα κι ένα για τον κομμουνιστή ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ!!!!!!!!!!

    Εάν σεχτάρ νομίζεις πως τα της ισπανίας είναι πορτοκαλί επανασταση, δλδ κίνημα καθοδηγημένο από τη CIA, δεν κατέεις πράμα από μαρξισμό και πολιτική και στο λέω ανοιχτά… Η αλλέως, περιμένεις απο την άτιμη την κενωνία, να σου αναγνωρίσει ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ρόλο σου, αυτόν που ΕΣΥ καλείσαι να αποδείξεις ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ αναποδο!! Και επειδής η άτιμη η κενωνία είναι και πολύ κακιά η αναθεματισμένη και ΔΕΝ σου κάνει το χατήρι να σε χρίσει έτσι απλά προτωπορία της, εσύ κάθεσαι στη γωνιά σου, την πετροβολάς και της λές «ουστ μωρη άρρωστη που δεν μου αναγνωρίζεις τον προτοπόρο ρόλο μου»…

    Ετσι όμως ποτέ κανείς δεν άλλαξε τον κόσμο. Για αυτό σύντροφοι, ΜΕΣΑ στο όποιο κίνημα χωρίς δυσκοιλιότητες, ΕΞΩ από τον σεχταρισμό και τον σνομπισμό και ΕΝΑΝΤΙΟΝ του καπιταλισμού.

  16. βουρνούκιος 23 Μαΐου, 2011 στις 1:36 μμ #

    Η συμμετοχή μας στο όποιο κίνημα δενγίνεται ούτε για να υποκλιθούμαι σε αυτό, ούτε για να το διαλύσουμε.

    Με εργατοδημοκτατκή αντίληψη και σεβασμό στις πολιτικές αντιπαραθέσεις παλεύει ο κάθε κομμουνιστής για την ηγεμονία της αντίληψής του!

    Και κάποιοα στιγμή πρέπει επιτέλους να ανοίξει η μεγάλη συζήτήση ξανά, για το ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ που έχει αναγκη η ελληνική εργατική τάξη κα ιτα μικροαστικά στρώματα. Το λαϊκό εργατικό μέτωπο που θα διεκδικήσει και την εξουσία.

  17. a8lios 23 Μαΐου, 2011 στις 1:39 μμ #

    @Βουρνού
    Η πορτοκαλί επανάσταση δηλαδή δεν ήταν χώρος παρέμβασης; (ερώτηση παγίδα 😀 )

  18. Μέλιτον Καντάρια 23 Μαΐου, 2011 στις 1:51 μμ #

    Οταν η κινηση των μαζων γινεται απο μονη της αυτοσκοπος,αστα να παν΄…

  19. Red Label 23 Μαΐου, 2011 στις 4:59 μμ #

    Βουρνούκιε είσαι καθηγητής η δάσκαλος?(δεν είναι ειρωνική η ερώτηση)

  20. λαθραναγνώστης 23 Μαΐου, 2011 στις 5:19 μμ #

    RED @ 19,
    Έγραψες!!!

  21. βουρνούκιος 23 Μαΐου, 2011 στις 10:45 μμ #

    Αθλιε καλησπέρα!

    Ναι, εκτιμώ πως δείκτης για την πραγματική πολιτική επιρροή των κομμουνιστών είναι η διείσδυσή τους στην κίνηση των μαζών, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από τους πρακτορες που πάντα υπάρχουν!

    Εάν οι μάζες κινητοποιήθηκαν από πορτοκαλί δυνάμεις -ο,τι και αν σημαίνει αυτό- και όχι από μέτωπο που εντός του δρούν και οι κομμουνιστές, το πρόβλημα δεν το’χουν οι αστοί, αλλά οι κομμουνιστές.

    Εκ των υστέρων, όσο αναθεμα και να ρίξουμε στις πορτοκαλί δυνάμεις, το ταμείο έγραψε πως οι κομμουνιστές ήταν στην κοσμάρα τους. Και οι πορτοκαλί δυνάμεις -αστικές, πρακτόρικες κλπ- πιο μάγκες.

    Αυτή είναι η αλήθεια φρονω. Για αυτό και για να μην την πατήσουμε και εδώ, η σωστή τακτική είναι ΜΕΣΑ στο οποιο μαζικό λαϊκό αυθόρμητο -και για αυτό αναποφευκτα ανοιχτό στην αστική χειραγώγηση- με όποιο κόστος, ΕΞΩ απο λογικές υποταγής ή διάλυσης αυτού και ΕΝΑΝΤΙΟΝ του καπιταλισμού για τον κομμουνισμό της εποχής μας.

    ρεντ, είμαι ένας απλός χειρώνακτας εργαζόμενος!!

    λαθρά, την καλησπέρα μου!!

  22. Red Label 23 Μαΐου, 2011 στις 10:53 μμ #

    α εντάξει!αφού είσαι χειρώνακτας οκ!

    πάντως το να παρεμβαίνεις όπου υπάρχει μάζα δε σε κάνει κ απαραίτητα πρωτοπόρο!ούτε όποιος γενικά κινητοποιεί κόσμο είναι μάγκας!γιατί με αυτή τη λογική σήμερα το ΚΚΕ άμα θέλει αλλάζει στρατηγική,γραμμή η οτιδήποτε κ κινητοποιεί 5000000 λαού με αίτημα να «φύγουν οι πολιτικοί κ τα λαμόγια»
    αυτό σε πληροφορώ δεν το καθιστά καθόλου ΚΚΕ κ καθόλου πρωτοπόρο!

  23. Red Label 23 Μαΐου, 2011 στις 10:56 μμ #

    πάντως συμπάθα με!αλλά το ύφος σου θυμίζει δάσκαλο η καθηγητή!είναι προστακτικό κ απόλυτο!είναι σαν να λες πολλές φορές:μάγκες κόψτε τη μαλακία!έχω δίκιο κ δεν μπορεί να μου τη βγείτε!

    δεν λέω ότι το επιδιώκεις!αλλά μην ξεχνάς πως εδώ είναι κ γραπτός-απρόσωπος λόγος!

  24. a8lios 24 Μαΐου, 2011 στις 8:32 πμ #

    http://blackbedlam.blogspot.com/2011/05/blog-post_23.html

Αφήστε απάντηση στον/στην Μέλιτον Καντάρια Ακύρωση απάντησης