Ρίχνοντας το Γκράνμα στον ύφαλο

16 Ιολ.

Προς ναύτες και αξιωματικούς του Granma:

Πολύ καιρό έχετε να γράψετε…
Έχετε αράξει στο
newswire και πάει ακυβέρνητο το πλοίο… Μετά θα συζητάτε τι έφταιξε και μας καθάρισαν οι καθεστωτικοί και θα θέλετε να γράψουμε και βιβλίο… (Θα μου πείτε με πλοίαρχο στα στρατά και υποπλοίαρχο στο Ρίο πουτάνα τι να κάνουμε και μεις…)

Ας το ρίξω σε έναν ύφαλο να τρέξουμε λίγο με μία σειρά εξυπνακισμών – έτσι για λίγο πιο χαλαρά (λέμε τώρα)…

«Υπάρχει αναταραχή, άρα ειν’ ωραία» που λεγε και ο μεγάλος τιμονιέρης…

Πρωταθλητές
Οι σπανιόλοι τρελάθηκαν. Είχαν λέει και τρεις νεκρούς στους πανηγυρισμούς γιατί τώρα η χώρα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης και κόσμου σε μπάλα και μπάσκετ, και ανεργία και δικαστικές αποφάσεις υπέρ των φρανκιστών και της ατιμωρησίας. Έχουν επιπλέον πια και τον νο.1 τενίστα στον κόσμο, αλλά και τον νο.1 δικτάτορα σε ιστορική προστασία και σεβασμό.

Από τη χώρα του Δον Κιχώτη
Λέγαμε την ώρα του τελικού μην μπας και βάλει το γκολ που θα κρίνει το κύπελλο κανάς Βάσκος, και να σας πω την αλήθεια νόμιζα ότι και ο σκόρερ ο καραφλός Αντρέας  Ινιέστας ήταν ένας από δαύτους – δεν είναι όμως, είναι τελικά από τα εδάφη του Δον Κιχώτη του δημοκράτη.

Αλλού
Με μια γενικότερη ψυχολογία “σέρνομαι στο βούρκο” που δύσοσμη αναδύεται από τα μμε την περνάει ο Έλλην αυτό το καλοκαίρι… Στεγνώνει η αγορά, στεγνώνει και η ψυχή του επειδή λέει παραχωρήθηκαν τα πάντα στα αφεντικά. Ενώ μέχρι τώρα οι εργαζόμενοι χτυπάγαμε το χέρι στο τραπέζι και τα κάνανε πάνω της οι εργοδοσίες. Μάλλον ζούσα αλλού…

Με στυλ!
Ήμασταν πολλοί τώρα όμως θα γίνουμε άπειροι, στρατός ανέργων-κατεψυγμένων ψυχών. Το έχουμε πάθει πια τόσες πολλές φορές, που τώρα θα έχουμε και …στυλ! Και μην ξεχνάτε-είμαστε πια πολλοί!

Μεγάλε υπερβάλλεις...

Μαζική ευθύνη
Το είπε ο Γιωργάκης, το είπαν στην τι-βι, το λένε παντού: Φταίμε όλοι! Μαζική πρέπει να είναι η ευθύνη των λίγων για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα. Πρέπει να φταίμε όλοι για αυτό που γίνεται. Τι σκατά σοσιαλιστές είμαστε..?  (σκατά=δεξί κλικ-προσθήκη στο λεξικό)

Ατομισταράδες
Κάποιοι που δεν σκέφτονται σοσιαλιστικά μου τη σπάνε: 20 από δαύτους αυτοκτόνησαν το 2009 εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων. Τα κρούσματα αυτής της κοινωνίας ατομισμού συνεχίζονται, με άλλους δύο ατομισταράδες παρτάκηδες να δίνουν τέλος στην ζωή τους το τελευταίο δεκαήμερο, αντί να κάτσουν να βοηθήσουν την οικονομία του έθνους.

Εγώ θα σου πω…
Και έχουν αρχίσει οι αναλύσεις και οι κόντρα-αναλύσεις και απαντήσεις επί των κόντρα-αναλύσεων. Τι, ποιος και γιατί φταίει. Πως παίξαν με τα επιτόκια και με το μέλλον μας, πως έβαζαν χέρια στα ταμεία και στον κώλο μας, ποιοι δεν θα μπουν φυλακή ενώ έπρεπε, ποιος έκλεβε πιο πολύ απ’ τον άλλον, τους ξένους οίκους που κατάντησαν τη χώρα μπανανία, κτλ. Αντί να ρωτάνε όλοι πότε, και με πόση δύναμη θα βγούμε να τους σπάσουμε τα κεφάλια, το έχουν ρίξει στην ανάλυση.

Αριστερά
Και δεν είναι μόνο τα οικονομικά. Έχουμε κι άλλα. Που είναι η αριστερά και γιατί, ποιος, πως δεν έχει να προτείνει λύσεις. Τι είναι αυτό το νέο κόμμα-μόρφωμα πάλι; Τι είναι η αριστερά τελικά; Είμαστε όλοι τέτοιοι; Να ζει κανείς η να μην ζει? Πως θα κάνουμε το αβγό να σταθεί όρθιο; Μέχρι να βγει μια άκρη οι καπιταλιστές έχουν πείσει πάαααρα πολύ κόσμο ότι το αβγό είναι πάντα όρθιο…

Μεταλλικό της κλάψας
Κλαίνε τα μίντια-Πως θα τη βγάλει ο «μέσος» 70χρονος?  Δεν μας χέζεις ρε Ντα..ρα? Τους ψήφισες τους στήριξες και τώρα κλαίγεσαι σαν θείτσα. Και εξάλλου μπαίνεις στην πιο παραγωγική δεκαετία της ζωής σου…

Κλαίνε τα μίντια-Πως θα τη βγάλει ο «μέσος» 25χρονος? Αυτός που σκέφτεται την σύνταξη του το 2050 και όχι πως στα επόμενα 40 χρόνια θα αλλάξει την κατάσταση (καινοτυπία αλλά τεράστια αλήθεια)…

BackDoor
Την χώρα θα την σώσει η Ντόρα ούτως ή άλλως, μην αγχού… Οι Μητσοτάκηδες εξάλλου έρχονταν πάντα από την πίσω πόρτα για να επιδεινώνουν τις ήδη άσχημες καταστάσεις. Το Ποντίκι που με την Αποστασία του ’65 έχει ψύχωση (γιατί όχι) χτες μάλιστα το ψιλογιόρτασε ότι συνέπεσε το χτεσινό φύλλο με τα «Ιουλιανά»… (15/7)

Εμ-πι-θρι (όχι…σκληρά πράματα-σας προσέχω), τώρα και με λινκ στο τιούμπι:
Private Government – Metalliko tis Evdokias (ιδανικό σάουντρακ για την … «ελληνική κρίση» με εικόνες εξαθλιωμένων ανέργων στους δρόμους της Αθήνας)
Punkreas – Aca Toro (για την ψυχή των φίλων του ανθρώπου ταύρων)
Zebra Tracks – Dusan Bayevic (ναι ο γνωστός προπονητής-πολλοί θα κολλήσετε με το άσμα αυτό)
The Locos – La Ultima Valla (ο Πίπι των Εσκάπε σε …ίδια μονοπάτια)
Garbage – I Just Wanna Have Something To Do (των Ramones ναι…δεν βάζω το κανονικό για να πουλήσει το ποστ)

Άστα λουέγκο!

26 Σχόλια to “Ρίχνοντας το Γκράνμα στον ύφαλο”

  1. Y 16 Ιουλίου, 2010 στις 2:11 μμ #

    Πολύ καλές μουσικές προτάσεις Χουάν.
    Άλλη μία απο εμένα

  2. Ο Λύκος της Στέππας 16 Ιουλίου, 2010 στις 2:48 μμ #

    Και κάτι το μελαγχολικόν:

  3. Y 16 Ιουλίου, 2010 στις 3:01 μμ #

    Ela na peftoun ta preludia gia ta latinoamericanika post leme!!
    Juan mi masas re. Eimaste polloi se oles tis ipeirous kai kapoia stigmi tha kataferoume na synenoithoume.

  4. Juan Belmonte 16 Ιουλίου, 2010 στις 3:17 μμ #

    Τρομερό το άτομο που διαβάζει και καλά στο βίντεο και κορυφή ο στίχος «I read some Marx n’ i like it, i hope Adam Smith don’t mind it»…
    Επίσης, μη μελαγχολείτε, θα μελαγχολήσει η κοινωνία (και) για μένα. Η παράγραφος «Με στυλ!» είναι τόσο κακογραμμένη που όλοι νομίζουν ότι έμεινα άνεργος και με ρωτάνε τι έγινε και τέτχια. Δεν συνέβη κάτι τέτοιο (ακόμα).
    Το «Eimaste polloi se oles tis ipeirous»..? Ποιοι? Οι φίλοι της Ντόρας?!?

  5. Y 16 Ιουλίου, 2010 στις 3:59 μμ #

    International Doooora fun club.
    Dexetai kai opadous Pagalou (stis vrikselles xero kapoious)

  6. visk 16 Ιουλίου, 2010 στις 10:38 μμ #

    Juan είσαι σπουδαία οπισθοφυλακή.

    Λύκε πολύ ωραίο, μας ταξίδεψες.

  7. pavlosk 17 Ιουλίου, 2010 στις 2:08 πμ #

    Επιτέλους καινούριο ποστ. Μπράβο στον Πελμοντό. Κερδίζει καρέκλα στην κεντρική επιτροπή ανάμεσα στον Υ και τον Χ.

  8. sentic 18 Ιουλίου, 2010 στις 2:48 πμ #

    JUAN esto es para vos….!!!!

  9. sentic 18 Ιουλίου, 2010 στις 3:09 πμ #

  10. visk 19 Ιουλίου, 2010 στις 3:17 πμ #

    Δείτε και μια άλλη ανάγνωση του Μαρξ

    Διαβάζοντας το Κομμουνιστικό Μανιφέστο με τους εργάτες

    Διαβάζοντας το Κομμουνιστικό Μανιφέστο με τους εργάτες

  11. Juan Belmonte 19 Ιουλίου, 2010 στις 10:52 πμ #

    @Y
    Ξεκίνα τις εγγραφές για το branch Βελγίου τότε…

    @Sentic
    Gracias Carajo!!!

    Από την οπισθοφυλακή με νέο ψευδώνυμο «Πελμοντό» και προσπαθώντας να γνωρίσω τον Χ (..? ποιος είν αυτός?) προσφέρω στα πλήθη μια παλιά καλλιτεχνική προσπάθεια της ομάδας Tiro De Gracia στην οποία έχω την τιμή να είμαι μέλος…

  12. Y 19 Ιουλίου, 2010 στις 1:30 μμ #

    Ωραιο Χουάν. Η μουσική από που είναι?
    Ομάδα Xαριστική Βολή? ενδιαφέρον ακούγεται!
    Έχει καμιά σχέση μ’αυτό?

  13. Juan Belmonte 19 Ιουλίου, 2010 στις 3:11 μμ #

    Δεν έχει σχέση με αυτούς τους τύπους.
    Ήταν άλλη μία προσπάθεια που έμεινε πίσω λόγω χρόνου…
    Η μουσική προέρχεται από μία παντελώς άσχετη με το θέμα ταινία,
    αλλά παραδόξως ταιριάζει με το βίντεο.

  14. sentic 19 Ιουλίου, 2010 στις 5:27 μμ #

    ρε μπαγασα Juan αγγιζεις ευαισθητες χορδες!!

    Εδω ειναι αποσπασματα απο μια συνεντευξη του θρυλικου «Tirofijo» αλλιως Μανουελ Μαρουλαντα,ηγετη και ιδρυτη των FARC που πριν εναμιση χρονο εφυγε απο την ζωή!!

    -Con Bolivar

    -con el pueblo

    -somos FARC

    -ejercito del pueblo

  15. o,ti na'nai 20 Ιουλίου, 2010 στις 1:23 πμ #

    Διασκευή του τραγουδιού του Georges Brassens.
    Δείτε στίχους όσοι ξερετε γαλλικά αξίζει.

  16. Y 20 Ιουλίου, 2010 στις 1:12 μμ #

    Tρομερό O,ti na nai! ευχαριστούμε.
    Tιτανοτεράστιος Brassens.

  17. notmymail 22 Ιουλίου, 2010 στις 4:37 μμ #

    2η συγκέντρωση του “του βήματος διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς”: Το re-union της συμβιβασμένης γενιάς των 50+

    Πολύ πρώην, πολλοί πρώην και ως συνήθως και πολύ μακριά από την κοινωνία. Από όλα έχει ο μπαχτσές. Μέχρι και τον πρόεδρο του ευρηματικού σε αφίσες των αρχών της δεκαετίας του 1990, Α.Κ.Ε.Π . Όλη η γενιά της ήττας. Αυτό ήταν συνοπτικά το 2ο re-union παλαιών συμμαθητών και φίλων που έχουν είτε ως χόμπι, είτε ως επαγγελματική ενασχόληση την αριστερά «τους». Αυτό που λέγεται και αριστερό βήμα διαλόγου για την ενότητα (χωρίς κοινή δράση αλλά με αρκετή εικαστική παρέμβαση).

    Την ώρα που μιλούσαν ενότητα για την ενότητα(η μεγαλύτερη μπαρούφα και θα σχολιαστεί παρακάτω με μία κλασσική ρήση), για τους φίλους τους καλλιτέχνες, και γενικά συζητήσεις που θα ταίριαζαν είτε σε χαβαλοπαρέες, είτε σε συζητήσεις για την τέχνη τον 19ο αιώνα, την κοινωνιολογία είτε σε group therapy..

    ..εκείνη την ώρα, 200 μέτρα ποιο κάτω, οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ 2008 είχαν κάνει κατάληψη στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Για όσους μίλησαν μαζί τους, εκεί ήταν η αριστερά.
    Και όχι στους δημοσιοσχεσίτες, ειδικούς του P.R., αιχμάλωτους του κοινωνικού τους κύκλου. Που νομίζουν ότι η κοινωνία κρέμεται από τα χείλη τους και τους περιμένει. Η κοινωνία είναι ήδη αρκετά μπροστά και δεν περιμένει κανένα.

    Ούτε στους απογοητευμένους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς που θέλοντας να αφήσουν κάποια πολιτική κληρονομιά για τις άλλες γενιές, παγιδεύονται σε εφήμερα σχήματα αποτυχημένων-συμβιβασμένων γραφειοκρατών των «βρώμικων 89 και 90».

    Ούτε στους διάφορους καλλιτέχνες, οι οποίοι μακριά από τα προβλήματα που ταλανίζουν τα εργατικά, φτωχά μικροαστικά αγροτικά στρώματα, ψάχνουν να βρουν νέο ακροατήριο με “πολιτική” χροιά.

    Η αριστερά επίσης δεν βρίσκεται στους γραφειοκράτες με τις περιφερόμενες κοιλιές τους που «αγωνιούσαν» για το ενότητα για την ενότητα της αριστεράς «τους». Κοινώς στο «άλλοθι» τους για να μην χάσουν τις καρέκλες τους( το όριο του 3% γαρ..μακρινό όνειρο για τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ). Ποιος άραγε δεν ξεχνά το σλόγκαν «κοιτάξτε μας στα μάτια και ψηφίστε» του τότε προέδρου του ΣΥΝ και νυν πρόεδρου του ΠΑΟ; Με μουσική Φοίβου και ερμηνεία Πασχάλη Τερζή θα είχε γίνει φοβερή επιτυχία!

    Δεν είμαστε αδύναμοι γιατί είμαστε διασπασμένοι. Είμαστε διασπασμένοι γιατί είμαστε αδύναμοι(Λένιν).
    Όταν κυρίες και κύριοι διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς (και της σωτηρίας του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ) θα καταλάβετε το νόημα της φράσης του Λένιν, ελάτε να συζητήσουμε. Όχι στα γραφειάκια σας και στις γιορτούλες σας. Αλλά στις αγωνιστικές απεργίες, στις καταλήψεις των χρεοκοπημένων εργοστασίων, στους αγώνες των κατοίκων κατά της ακρίβειας και των διοδίων, στις πορείες των μεταναστών, στα λιμάνια των μηχανικών – ναυτεργατών μέσα στον καπνό των δακρυγόνων. Στο σφυρί και στο αμόνι της ταξικής πάλης. Εκεί «χτίζεται» η αριστερά. Εκεί οι περισσότεροι από εσάς είτε είστε ανεπαρκείς είτε τραγικά απόντες εγκλωβισμένοι στους μικροϋπολογισμούς και στις πρακτικές του βολεμένου μικροαστικού σας μικρόκοσμού.

    Και για να μην λέτε κυρίες και κύριοι του “βήματος διαλόγου για την ενότητα της αριστεράς” ότι δεν προτείνεται τίποτα, υπάρχουν δύο μη συνεκτικά ιδεολογικά στρατόπεδα.
    Το ένα είναι με την μη αναγνώριση, μη πληρωμή του δημόσιου χρέους.
    Το άλλο με την αποπληρωμή, ή την επιμήκυνση της πληρωμής, ή το «κούρεμα» του δημόσιου χρέους.

    Όπως λέει και ο Σαίξπηρ «δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα 2 αφέντες». ‘Η ποιο απλά «δεν χωράνε δύο καρπούζια κάτω από την ίδια μασχάλη»..

    Ευχαριστώ για την φιλοξενεία Granma

  18. Y 23 Ιουλίου, 2010 στις 12:10 μμ #

    http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=184259

  19. Αντώνης 23 Ιουλίου, 2010 στις 12:20 μμ #

    Πες μου τι διαφορά έχει η διακύρηξη των 77 από αυτό:
    http://www.kedaaristera.gr/diakirixi.html

    Το οποίο, σημειωτέον, σε παρελθόντα χρόνο (αλλά πολύ παρελθόντα λέμε!) μου καυτηρίαζες ως οπορτουνιστικό και χωρίς στρατηγικό στόχο.

  20. Y 23 Ιουλίου, 2010 στις 1:11 μμ #

    Δε μπορείς σε καμία περίπτωη να συγκρίνεις τους 77 με την ΚΕΔΑ. Η ΚΕΔΑ έγινε με τύπους που φύγαν από το ΚΚΕ σε μια λίγο πολύ ήρεμη περίοδο και μετά πήγαν στο ΣΥΡΙΖΑ. Οι 77 δε φύγαν από πουθενά, ούτε μπήκαν πουθενά.

    Η ΚΕΔΑ ήταν πολύ περισσότερο συγκροτημέμενη σαν πολιτική οργάνωση, με ΚΣ, γραμματεία κλπ. Μια πολιτική οργάνωση που έψαχνε με ποιον να συμμαχήσει.

    Το Αριστερο Βήμα (http://aristerovima.gr/) δεν είναι πολιτική οργάνωση. Είναι μια ακόμα πρωτοβουλία που καλεί στη συγκρότηση του Μετώπου και που υπό ορισμένες προϋποθέσεις μπορεί να συμβάλει στη συγκρότησή του, υπό άλλες πάλι όχι. Αν πχ. γίνει χρηστικό εργαλείο για από την τωρινή πλειοψηφία του ΣΥΝ δε θα συμβάλει. Αν γίνει μοχλός πίεσης για τη ριζοσπαστικοποίηση μελών του ΣΥΝ και την αλλαγή των εσωτερικών του συσχετισμών σε θέσεις υπέρ της αλλαγής του συστήματος και της τάξης στην εξουσία και κατά της ΕΕ, αλλά επίσης και χώρος δράσης κόσμου που δε θα δραστηριοποιούταν αλλιώς, τότε θα συμβάλει.

    Δες κι αυτή την κριτική που όπως και η παραπάνω νομίζω ότι είναι δίκαιες σε πολλά σημεία:
    http://evriteros.blogspot.com/2010/07/blog-post_1413.html

    Απο κει και περα όμως το να «θεωρείται δεδομένο ότι η πρόταση κινείται στα όρια της καπιταλιστικής διαχείρισης… δηλαδή ενός καραμπινάτου καπιταλισμού, στο πλαίσιο του οποίου τα μέσα παραγωγής θα εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της πλουτοκρατίας» όπως έγραψε ο Ριζοσπάστης είναι εντελώς αυθαιρέτο και βασικά ξεκάθαρα συκοφαντικό. Γιατί οι 77 ούτε θελουν, ούτε λένε αυτό, αλλά βασικά το ακριβώς αντίθετο.

    (όπως ανούσιο είναι και το να μου βάζεις λόγια που ακριβώς έτσι δεν έχω πει ποτέ, όχι γιατί ήμουν ποτέ υπέρ της ΚΕΔΑ αλλά επειδή το πρώτο θέμα που έμπαινε με την ΚΕΔΑ δεν ήταν ο στρατηγικός στόχος αλλά ο τροπος που έφυγε απο το ΚΚΕ και μπήκε στο ΣΥΡΙΖΑ)

  21. Αντώνης 23 Ιουλίου, 2010 στις 1:44 μμ #

    Καταρχάς από τους 77 μερικοί είναι…ήδη κάπου. Κάποιοι στο ΣΥΝ, κάποιοι στο ΝΑΡ, άλλοι στο ΑΚΕΠ (!), πρωην και νυν δήμαρχοι, πάρα πολλοί πανεπιστημιακοί, πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί κτλ. Άρα δεν είναι κάτι καινούργιο. Είναι γνωστοί όλοι αυτοί σε όλους μας.
    Κατά τα άλλα το κείμενο κάνει μια γενική αναφορά στο «ζήτημα που οπωσδήποτε πρέπει να διερευνηθεί και να συζητηθεί με συντροφικό τρόπο, σε μια περίοδο μάλιστα που η δομική κρίση του καπιταλισμού θέτει ‘επί τάπητος’ το στρατηγικό στόχο της σοσιαλιστικής εναλλακτικής». Και εκεί που λες να! βάζουν θέμα εξουσίας σε …προσγειώνουν σε ΣΥΝ λογικές. Ο στρατηγικός στόχος-συμφωνία δεν είναι το ζητούμενο αλλά είναι …τροχοπέδη(!) στις σχέσεις των πολιτικών κομμάτων-οργανώσεων. Άρα αφού δεν μπορούμε να βρούμε που θέλουμε να πάμε, ας το αφήσουμε στην άκρη και ας πάμε όπου μας πάει…η διάθεση του κόσμου της Αριστεράς (λες και οι υπόλοιποι που ψηφίζουν Πασοκ-ΝΔ δεν πλήττονται). Κοινώς η συνεκτικότητα του εγχειρήματος δεν είναι ζητούμενο να έχει κοινωνική (εργατική) βάση, απλά να έχει την αναφορά της στον καθένα που αυτοπροσδιορίζεται αριστερός. Οι συνεργασίες, για αυτούς, δεν έχουν σαν στόχο την ενότητα δράσης και ρίξης της εργατικής τάξης(άρα και οι συμμαχίες αυτό πρέπει να εξυπηρετούν) αλλά την κοινή δράση των αριστερών δυνάμεων (και μετά οι μάζες θα ακολουθήσουν τους «μεσσίες». Λες και ο κόσμος συτούς περιμένει).
    Στο τέλος ένας συγκερασμός αιτημάτων mixer από στοιχεία του προγράμματος του ΣΥΝ, του ΝΑΡ και γενικώς, αφαιρουμένων των ζητημάτων που προκαλλούν …τριβές, όπως η εμμονή του ΣΥΝ στην Ε.Ε. και τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία (απουσιάζει η τελευταία εντελώς από το κείμενο) και η θέση του ΝΑΡ για άρνηση του χρέους (προσγειώνεται στην παύση των πληρωμών-διαγραφή του χρέους) ή η εθνικοποίηση βασικών τομέων της παραγωγής (που προσγειώνεται μόνο στις τράπεζες).
    Κορυφαίο αίτημα βάσης συννενόησης είναι η «η ρήξη με τις πρακτικές του τραπεζικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου». Θα μπορούσε να το πεί και ο πρόεδρος της ΕΚΤ με αναφορά στα CDS (αν δεν το έχει πεί ακόμα!!!) και η «ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου» (πως δε βάλανε και την Ελλάδα να ανήκει στους Έλληνες να γουστάρουν πιο πολύ οι Πασόκοι). Και μετά φταίει το ΚΚΕ που λέει ότι δεν ξεφεύγουν από το σύστημα και είναι και άδικο!

  22. Y 23 Ιουλίου, 2010 στις 3:39 μμ #

    1) Το ξέρω ότι κάποιοι έιναι κάπου. Δε φύγαν όμως από κάπου για να πάνε κάπου αλλού.

    2) Αν δεν ήταν γνωστοί δε θα μιλάγαμε καν γι’αυτό.

    3) Και το μέτωπο που βάζει το πρόγραμμα του ΚΚΕ δε προϋποθέτει συμφωνία στον στρατηγικό στόχο

    4) ‘η συνεκτικότητα του εγχειρήματος δεν είναι ζητούμενο να έχει κοινωνική (εργατική) βάση, απλά να έχει την αναφορά της στον καθένα που αυτοπροσδιορίζεται αριστερός’ – Δεν είναι ένα εγχείρημα που προσπαθεί να αντικαταστήσει τα κόμματα. Προσπαθεί να δώσει ώθηση στα κόμματα να κάνουν πράγματα. Δεν είναι το Αριστερό Βήμα που θα πραγματώσει την ενότητα των εργαζόμενων. Τα κόμματα και τα συνδικάτα είναι. Το Βήμα προσπαθεί απλά να συμβάλει ως καταλύτης.

    Και επιπλέον λέει: ‘Είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα –και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζόμενων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος.’
    Aπ’ότι βλέπω μιλάει για τις δαιθέσεις των εργαζομένων και όχι των αριστερών άρα την παραπάνω φράση σου δεν καταλαβαίνω από που την έχεις βγάλει.

    5) Το κείμενο μιλά για ΄αντιμετώπιση θεσμικών μορφών καπιταλιστικής ολοκλήρωσης (ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ)’. Άρα θεωρεί ξεκάθαρα την ΕΕ μορφή καπιταλιστικής ολοκλήρωσης και όχι το Σπίτι των Λαών που έχει καταληφθεί από τους Νεοφιλελεύθερους και που απλά πρέπει να τους διώξουμε. Λέει επίσης ότι είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπιστεί και όχι να μεταρρυθμιστεί.

    6) Έχεις δίκιο ότι θα έπρεπε να αναφέρει και την εθνικοποίηση όλων των βασικών τομέων της παραγωγής – οικονομίας. Οι τράπεζες ωστόσο πρέπει να μπαίνουν και χώρια.

    7) Για τους συμβιμβασμένους συνδικαλιστές έχεις απόλυτο δίκιο ότι θα έπρεπε να υπάρχει αναφορά.

    8)Το ότι θα μπορούσε να το πει και ο πρόεδρος της ΕΚΤ δε λέει απολύτως τίποτα. Σταματήστε να σκέφτεστε έτσι. Και τα CDS θα είναι πολύ θετικό αν τα απαγορέψουν και πολύ αρνητικό αν δεν. Ναι, μέσα στον καπιταλισμό υπάρχουν θετικές και αρνητικές εξελίξεις.

    9) ‘Και μετά φταίει το ΚΚΕ που λέει ότι δεν ξεφεύγουν από το σύστημα και είναι και άδικο!’ Φυσικά και φταίει. 100%. Το κείμενο μιλά για το στρατηγικό στόχο του σοσιαλισμού και για υπέρβαση του καπιταλισμού. Τι πρέπει να πει δηλ. να κάνει όρκο? ή να κάνει χαρακίρι για να τους πιστέψετε? Ή μήπως έχει δώσει κανείς στο ΚΚΕ το προνόμιο να βγάζει φιρμάνι ποιος μιλά ή όχι ειλικρινά για το σοσιαλισμό? Το να λες έτσι ξερά ότι ένα κείμενο που μιλά για υπέρβαση του καπιταλισμού είναι στα όρια της καπιταλιστικής διαχείρισης είναι καθαρός αυτισμός. Εκτός αν έγραφες ΄αν και μιλά για υπέρβαση τα στοιχεία χ και ψ στο κείμενο δείχνουν ότι οι προγραμματικές θέσεις που προωθούνται δε συνιστούν πραγματική υπέρβαση’ ή κάτι τέτοιο. Από τη στιγμή όμως που δε μπαίνεις καν στο κόπο να αναλύσεις τότε η κριτική σου πέφτει στο επίπεδο ενός απλού υβρεολογίου.

    Συμπέρασμα: η κριτική που κάνεις εσύ σαν άτομο Αντώνη είναι στο μεγαλύτερο μέρος της ασυνάρτητη. Του ΚΚΕ είναι συκοφαντική.

    Ερώτημα: Αρμόζει σε ένα ΚΚ να χρησιμοποιεί συστηματικά τη συκοφαντία ως εργαλείο πολιτικής?
    (λέγοντας και πάλι ότι συμφωνώ σε πολλά σημεία τόσο με την κριτική του Αντώνη στο Αρ.Βήμα όσο και με τις δύο άλλες κριτικές που έχουν παρατεθεί)

  23. notmymail 23 Ιουλίου, 2010 στις 9:15 μμ #

    Καπέλωμα του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ενόψει δημοτικών(ή και εθνικών) είναι ή όλη ιστορία. Για να ακριβολογούμε προίκα του Αλαβάνου προς τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Εδώ ο κόσμος «καίγεται» και στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ ασχολούνται με τους «συσχετισμούς» των συνιστωσών τους. Είναι τυχαίο που σχεδόν αυτούσιο το κείμενο της πρωτοβουλίας το υιοθέτησε ο ΣΥΝ(Ελευθεροτυπία 21/07/2010 σελίδα 3); Και ποια θα είναι η πολιτική δύναμη που θα συναντηθεί με την πρωτοβουλία; Για μαντέψτε παρακαλώ;

    Οι περισσότεροι κυρίες και κύριοι(το 90 % από αυτούς) ήταν και είναι τραγικά απόντες. Μέχρι και ο Κότσιρας υπέγραψε! Ο οποίος δεν ακύρωσε συναυλία στο Ισραήλ μετά το πειρατικό ρεσάλτο του I.D.F. στα πλοία που κατευθύνονταν προς την Γάζα. Το άλλο με τον «σύντροφο» Τσακνή που υπέγραψε! Φοβερά επιχειρήματα υπέρ της πρωτοβουλίας!

    (υπογραφές στο http://aristerovima.gr/2010/07/06/27/ )

    Τώρα για το νέο: Δεν χτίζεις κάτι καινούργιο από υλικά κατεδαφίσεων. Η ενότητα χτίζεται από τα κάτω εκεί που αναφέρθηκε. Και όχι από γραφειοκράτες που για λίγα προνόμια είναι ικανοί να πουλήσουν και την μάνα τους. Ενώ η πολιτική τους δράση δεν έχει να παρουσιάσει καμία αξιόλογη επιτυχία. Μόνο συμβιβασμούς και ήττες.

    Άνθρωποι που έχουν μάθει μια ζωή να κάνουν μικροπολιτική μικρό παζαρέματα, να τρέχουν πίσω από τους μανδαρίνους του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να εμπνεύσουν και να οδηγήσουν προς κοινή δράση στην νέα εποχή που βαδίζουμε.

    «Οι προλετάριοι δεν έχουν τίποτα να χάσουν» έλεγε ο Μάρξ.
    Οι περισσότεροι κυρίες και κύριοι της «πρωτοβουλίας για τον διάλογο» έχουν κάτι να χάσουν. Πέρα από το ότι αυτό τους εγκλωβίζει στους μεσο-μικρο αστικούς κύκλους τους έχουν και μία πρόχειρη διακιολογία για να μην αγωνιστούν όταν τα πράγματα «ζορίσουν».

    Η εποχή που ξέραμε ως μεταπολίτευση τελείωσε. Η τοποθέτηση επί της αποδοχής ή μη της πληρωμής του δημόσιου χρέους θα τα κρίνει όλα. Τα υπόλοιπα «Μνημόνιο-αντεργατικά» ψηφίστηκαν και εφαρμόζονται. Το να μιλάνε «ενάντια στο μνημόνιο» είναι σαν να προελαύνουν οι Γερμανοί προς το Στάλινγκραντ και αυτοί να τους περιμένουν στην.. Πολωνία. Ή να το πούμε και αλλιώς: Να βρίσκονται οι Πέρσες έξω από την Αθήνα και αυτοί να συγκεντρώνονται στις.. Θερμοπύλες.

  24. notmymail 24 Ιουλίου, 2010 στις 5:00 μμ #

    Όταν κοιλοπονάει η ιστορία γεννάει ή τέρατα ή αγγέλους όπως θα έλεγε και η αξιοπρεπής κυρία
    Σακοράφα.

    Με την οποία πολιτικά διαφωνώ. Αλλά η ομιλία της στην Βουλή – παρά της αυταπάτες της περί παλιού “καλού” ΠΑΣΟΚ – ήταν συγκλονιστική. Αξίζουν τα 8 λεπτά της ομιλίας της

Trackbacks/Pingbacks

  1. Redblogs.gr » Ρίχνοντας το Γκράνμα στον ύφαλο - 16 Ιουλίου, 2010

    […] «Υπάρχει αναταραχή, άρα ειν’… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (766 λέξεις)] […]

  2. Ρίχνοντας το Γκράνμα στον ύφαλο | No Style - 16 Ιουλίου, 2010

    […] «Υπάρχει αναταραχή, άρα ειν’… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (766 λέξεις)] […]

Αφήστε απάντηση στον/στην Αντώνης Ακύρωση απάντησης