Από άποψη κόσμου, κλίματος κτλ εγώ προσωπικά δεν έχω κάποια ιδιαίτερη εικόνα. Οπότε όσοι έχουν ας την μεταφέρουν στα σχόλια.
Βέβαια αναμφισβήτητα αυτό που σημάδεψε την σημερινή απεργία είναι η αναμέτρηση της εργατικής τάξης με τις δυνάμεις καταστολής στο λιμάνι. Δεν βλέπω κάποια ιδιαίτερη ανακοίνωση ή πληροφόρηση στο internet κάτι που το βρίσκω αρκετά προβληματικό. Αύριο θα ακούμε σε όλα τα ΜΜΕ για την διαδήλωση στο λιμάνι και για τα «έκτροπα» του ΚΚΕ. Αν για κάποιον κόσμο που θα παρασυρθεί από τα ΜΜΕ αποτελεί ντροπή και παρακμή για την αριστερά και για τον υπόλοιπο κόσμο αποτελεί πρότυπο οργάνωσης. Κάτι που λείπει σήμερα…
Από την στιγμή που δεν θεωρώ ότι έχω πολλά να προσφέρω στην πληροφόρηση θα εκμεταλλευτώ το παρόν ποστ για να γράψω κάποιες γενικές παρατηρήσεις για την μορφή των κινητοποιήσεων και κάποιες απόψεις για δράσεις.
Καταρχήν είναι προβληματικό το ότι η ενημέρωση μου για τα γεγονότα του λιμανιού προέρχονται από το indymedia. Ίσως το σχόλιο 1188747 στο indymedia είναι αυτή την στιγμή η καλύτερη περιγραφή της κατάσταση από ότι έχω καταλάβει για το τι έγινε στο λιμάνι.
Θα επισημάνω λοιπόν κάποιες ιδέες.
1.Χρειάζεται ένα μέσο εγώ θα έλεγα η αριστερά και τα σωματεία γενικότερα αλλά σίγουρα και το ΠΑΜΕ για να έχει μια ποιο άμεση επικοινωνία προς την εργατική τάξη. Το internet είναι πολύ λίγο για κάτι τέτοιο και σίγουρα με περιορισμένο κοινό. Όμως αποτελεί φθηνή και εύκολη λύση που δεν βλέπω γιατί δεν την εκμεταλλεύεται. Ειλικρινά παιδιά κάντε κάτι!
2.Χρειαζόμαστε ένα πανευρωπαϊκό μέσο επικοινωνίας. Είναι πολύ χρήσιμο να μπορεί ο εργαζόμενος στην Γαλλία, Ισπανία κτλ να μπορούν να πληροφορούνται για το τι γίνεται στην Ελλάδα. Τι μορφές πάλης παίρνει ο αγώνας από τους ίδιους τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Εδώ το internet θα πετύχει μεγαλύτερη παρέμβαση στις εργατικές τάξεις ξένων χωρών από ότι στην Ελλάδα αλλά σίγουρα είναι χρήσιμο και για την Ελλάδα.
3.Αν κάτι έμαθα από την μέχρι τώρα συμμετοχή μου στις προηγούμενες κινητοποιήσεις είναι ότι χρειάζονται δομές που θα συμμετάσχει ο κόσμος. Αυτή η συμμετοχή έστω και λίγο είναι το πρώτο βήμα για την περαιτέρω συνειδητοποίηση. Αυτές οι δομές πρέπει να φτιαχτούν γρήγορα. Σημαντικό επίσης είναι να μην «κάψουμε» τον κόσμο με πολύ έντονη ενασχόληση. Λίγη δουλειά πολύς κόσμος ώστε να βγαίνει πολύ δουλειά. Το ΠΑΜΕ δεν ξέρω σε τι βαθμό το καταφέρνει.
4.Υπάρχει πολύς κόσμος που δεν μπορεί να απεργήσει. Είτε επειδή θα χάσει την δουλειά του είτε επειδή θα χάσει τον μισθό του και σε τέτοιες εποχές ένα μεροκάματο είναι πολύ μεγαλύτερη υπόθεση από ότι παλιότερα. Πως προσεγγίζεις αυτόν τον κόσμο;;; Διαδηλώσεις και κινήσεις τα σαββατοκύριακα και ποιο συγκεκριμένα τις κυριακές θα μπορούσε να είναι μια λύση. Ο κόσμος θα κατέβει στον δρόμο θα συμμετάσχει και θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα για να τον βάλεις σε λογικές που αναφέρω παραπάνω (3)
5.Η ζωή και η επαφή του κόσμου δεν μπορεί να είναι μόνο αγώνας. Σήμερα που τα πάντα είναι πανάκριβα θα μπορούσε η αριστερά και ποιο συγκεκριμένα τα σωματεία να οργανώσει λαϊκά γλέντια σε πάρκα και πλατείες. Στο ηράκλειο πρόσφατα είχε γίνει ένα τριήμερο από μικρο καλλιεργητές και είχε πάρα μα πάρα πολύ κόσμο. Τώρα το καλοκαίρι ο καιρός ευνοεί τέτοιες κινήσεις. Εξάλλου η αριστερά πιάνει σε αυτή την κοινωνία ένα 10% χοντρικά. Δεν γίνεται… κάποιον που να παίζει κιθάρα μπουζούκι και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο θα έχουμε μέσα σε αυτό το ποσοστό. Δεν χρειαζόμαστε και πολλές πολλές σημαίες σε τέτοιες κινήσεις. Λίγη διακριτικότητα είναι απαραίτητη.
6.Πρόσφατα αναρχικοί οργάνωσαν χαριστικό παζάρι στην λαϊκή. Είχε πολύ καλή απήχηση από τον κόσμο κτλ
Τα παραπάνω πράγματα μου φαίνονται πολύ κοινότυπα αλλά πραγματικά πιστεύω ότι χρειαζόμαστε πολύμορφες κινήσεις που έχουν νόημα μόνο δίπλα στην καθημερινή δουλειά στους εργασιακούς χώρους.
Ας προσθέσει ο καθένας την ενημέρωση από την απεργία σήμερα αλλά και τις δικές του προτάσεις.
Γκράνμα 
Δίνω μια σύντομη περιγραφή από ηράκλειο.
Το ΠΑΜΕ είχε κόσμο λιγότερο βέβαια με άλλες φορές και παλμό. Η ΓΣΕΕ επίσης είχε πολύ κόσμο και παλμό. Από κόσμο το ΠΑΜΕ είχε αρκετά λιγότερο σε σχέση με την ΓΣΕΕ. Οι πορείες ξεκίνησαν και έληξαν χωρίς κάποιο απρόοπτο.
Σε σχέση με την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα. Ήταν μαζική, εκτιμώ γύρω στους 25.000-30.000 άτομα (φάνηκε ο όγκος όταν ξεκίνησε η πορεία προς το σταθμό της Ακρόπολης). Οι συγκεντρωμένοι ήρθαν με μαζικές προσυγκεντρώσεις από πολλά μέρη όπως πλατεία Βάθης, Κάνιγγος κλπ. Οι οικοδόμοι ήταν στον Πειραιά. Το ΠΑΜΕ διοργάνωνε συγκεντρώσεις και στον Πειραιά (έγινε πολύ μαζική συγκέντρωση) καθώς και στα Μέγαρα (η ΓΣΕΕ μόνο στην Αθήνα σε ότι έχει να κάνει με την Αττική). Την συγκέντρωση της ΓΣΕΕ με τους συνοδοιπόρους της, είδα μέρος της αλλά δεν έχω εκτίμηση αλλά είχε και αυτή κόσμο. Βέβαια η μεγάλη απεργιακή μάχη έγινε στο λιμάνι του Πειραιά που περιγράφεται παρακάτω.
Στην Πάτρα στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ γύρω στους 3.000
Σε σχέση με την απεργία στο λιμάνι του Πειραιά. το πήρα από κάποιον αλλά ισχύει με δύο παρατηρήσεις. Εκεί που γράφει σωματεία και κόσμος είναι κύρια του ΠΑΜΕ (μπορεί να υπήρχαν και άλλοι αλλά μάλλον ελάχιστοι). Το δεύτερο είναι ότι οι απεργιακές φρουρές συνεχίστηκαν μέχρι το βράδυ. Το απόγευμα που ήμουν εγώ στον Πειραιά, οι απεργιακές φρουρές ήταν τουλάχιστον γύρω στα 1400 με 1600 άτομα. 100-200 διαδηλωτές μπροστά από κάθε πλοίο.
Προσθέτω το σχόλιο
»
Μία γρήγορη μεν, κατατοπιστική δε αναφορά του τι πάθαν τα σκυλιά σήμερα στο λιμάνι. Σημειώσεις στο τέλος.
Πρώτον: Στις 5 το πρωί μαζεύτηκε κόσμος από σωματεία στον ηλεκτρικό στον Πειραιά καθώς και σε άλλα σημεία τα οποία δεν γνωρίζω ακριβώς. Σιγά σιγά ο κόσμος γινόταν περισσότερος με αποτέλεσμα τα ματ να είναι στην τσίτα από τις 5 συνεχώς… Οι καταπέλτες των πλοίων ήταν σηκωμένοι έτσι ώστε να μην πάνε απεργοί και τους καταλάβουν, βέβαια αυτό τους γύρισε εναντίον και θα εξηγήσω γιατί πιο κάτω. Όλο το λιμάνι κλειδωμένο.
Δεύτερον: Γύρω στις 6 (ώρες γεγονότων ακριβώς δεν θυμάμαι) ξεκινάνε οι απεργοί να προσπαθήσουν να μπούν στο λιμάνι. Προχωρόντας με αλυσίδες και βροντερά συνθήματα όπως «Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά» και άλλα παρόμοια παράλληλα με την περίφραξη του λιμανιού προς την πύλη Ε3 που είναι τα κρητικά πλοία σε κάποιο σημείο νευτεργάτης συνδικαλιστής παραβίασε μία μικρή πορτούλα στα κάγκελα σε σημείο που δεν είχε ΜΑΤ γιατί δεν υπήρχαν πλοία και μπήκαν οι απεργοί μέσα γρήγορα γρήγορα ξανακάνωντας αλυσίδες. Εκεί εμφανίστηκε μια-δυο διμοιρίες χακι, αλλά με το που σκάσαν δεν προλάβαν να βάλουν μάσκες κτλ οι απεργοί κινούνταν ήδη προς τα κυκλαδίτικα πλοία και προσπάθησαν με γκλοπιές και γιούρια να τους σταματήσουν. ΜΕΓΑ και ΤΡΑΝΟ τους λάθος! Οι απεργοί τους πήραν αμπάριζα, μαζέψαν τόσο ξύλο μέσα σε 5 λεπτά που δεν πρέπει να έχουν ξαναφάει. Εκεί κάποιος έριξε τελικά πολλά χημικά με την φυσούνα και σπάσαν κάπως οι απεργοί. Άλλη μία διμοιρία ήρθε τρέχοντας προς βοηθειά τους αλλά δεν κατάφεραν και πολλά γιατί η πρώτοι μπάτσοι οι μισοί είχαν λακίσει και ΔΕΝ ξαναγυρίσαν είτε γιατί φοβήθηκαν είτε γιατί είχα αρπάξει της χρονιάς τους και πηγαίναν για νοσοκομείο, δεν γνωρίζω. Εκεί οι μισοί απεργοί καταλάβαν ένα πλοίο που είχε δέσει και άλλοι μισοί με αλυσίδες κάτσαν μέτωπο με το πλοίο και οι μπάτσοι βρεθήκαν ανάμεσα.
(Σημείωση: Υπήρχε μπάτσος με σημαντική σωματική διάπλαση ο οποίος μυξοέκλαιγε κανονικά και υπήρχαν και 2-3 μπάτσοι οι οποίοι έτρεμαν και είχαν χεστεί πάνω τους και ούτε με προτροπές του επικεφαλή τους δεν έβγαιναν μπροστά). Σε αυτό το σημείο άλλοι απεργοί σηκώσαν μία πύλη από την θέση της και την ακουμπήσαν παραδίπλα έτσι ώστε να μπορούν να μπουν και να βγουν οι απεργοί εύκολα. Άρα το «οχυρό» του λιμανιού είχε πέσει ήδη από μία μεριά. Εκεί οι απεργοί δεν προσπάθησαν να πάνε ποιο μέσα για δύο λόγους: Πρώτον το ρήγμα είχε γίνει ήδη και απασχολούσαν δυνάμεις των ΜΑΤ και δεύτερον από την άλλη μεριά του λιμανιού σε δύο ή τρία σημεία οι απεργοί μπήκαν και φτάσαν μπροστά στα πλοία.
(Σημείωση δύο: Μία κρότου λάμψης που έριξαν το μόνο αποτέλεσμα που είχε είναι να φάνε τρελό βρισίδι από τους λίγους επιβάτες που έβγαιναν από το KORAIS).
Τρίτο: Αφού το λιμάνι ήδη είχε αλωθεί από τρία σημεία τότε εμφανίστηκαν και άλλες δυνάμεις απεργών οι οποίοι αποκλείσαν το λιμάνι από την έξω μεριά σε όλες τις πύλες. Το αποτέλεσμα: Δεν γινόταν τίποτα! Σε αυτό το σημείο άρον άρον τα πλοία που πηγαίναν κυκλάδες έλυσαν και ξεκινήσαν να φευγουν χωρίς επιβάτες (και χωρίς το απαιτούμενο πλήρωμα στις περισσότερες γιατί απεργούσε ή δεν πρόλαβε/ήθελε να μπει). Τα περισσότερα έφυγαν 1 με 2 ώρες πριν το κανονικό απόπλου έτσι ώστε οι απεργοί να μην ανέβουν στους καταπέλτες. Εδώ να σημειώσουμε ότι τα γεγονότα και η δράση των απεργών είχε ήδη ξεπεράσει τα οποιαδήποτε σχέδια των κατασταλτικών μηχανισμών. Επίσης πολύ σημαντικό, οι επιβάτες που ήταν στο λιμάνι για να ταξιδέψουν ήταν ελάχιστοι κυριολεκτικά, έχοντας αποτύχει και σε αυτό το επίπεδο να ξανακατεβάσουν κόσμο οι εφοπλιστικές εταιρίες και τα παπαγαλάκια τους.
Ηττημένοι πλέον σε όλα τα επίπεδα οι δυνάμεις καταστολής σιγά σιγά αποχώρησαν σε άλλα σημεία. Σε όσα πλοία οι απεργοί καταλάβαν τους καταπέλτες δεν φύγαν.
Τέταρτον: Σε πολλά πλοία από εκεί και πέρα άρχισαν να καταλαμβάνουν καταπέλτες ή την είσοδο σε αυτούς γιατί πολλούς δεν τους κατεβάσαν καν. Μερικά από αυτά: Νεφέλη, Απόλων, Νήσος χίος, Blue horizon, super fast αρκετά και όλα τα κρητικά που φέυγουν αργά. Το μεσημέρι, μάλλον μετά τις πορείες σε σύνταγμα κτλ κατέβηκαν και άλλοι απεργοί όπου και ενισχύσαν την απεργιακή φρουρά σε όλο το λιμάνι.
Σημειώσεις:
α) Σημαντική κίνηση ηταν η συνεχής μετακίνηση δυνάμεων των απεργών σε διάφορα σημεία από το πρωί, μέσα και έξω από το λιμάνι, έτσι ώστε τα ματ και οι λιμενικοί τα είχαν χάσει τελείως, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν τι σχέδιο υπάρχει ή τι συμβαίνει.
β) Ο κόσμος που πήγε στο λιμάνι για να ταξιδέψει ήταν ελάχιστος, δεν τους βγήκε αυτό το κολπάκι αυτή την φορά. Σε κάποιο σημείο στο blue horizon εμφανίστηκε ένας θίασος 6-7 «αγανακτισμένων» για 5 λεπτά με μία κάμερα, τραβήξαν 1 πλάνο και την κάναν για να μην κάνουν βουτιά στον όμορφο αργοσαρωνικό. Τα πλάνα να τα πέριμένουμε αύριο στην προπαγάνδα των ΜΜΕ…
γ) Τα ΜΑΤ και τα αφεντικά τους είδαν ότι οι απεργοί ήταν αποφασισμένοι και όταν μετά την πρωινή προσπάθεια να τους χτυπήσουν αρπάξαν της χρονιάς τους (βλέπεις εδώ δεν είχαν παιδάκια και κοριτσάκια να πουλήσουν καμποιλίκι και «αντριλίκι»). Τα μαζέψαν άρον άρον.
δ) Το σχέδιο τους «καθαρό λιμάνι» απέτυχε παταγωδώς σε όλα τα επίπεδα, καθάρα και φανερά.
ε) Επειδή έχω συμμετάσχει σε πολλές πορείες και διαδηλώσεις είτε κάνοντας ανταπόκριση είτε σε ακόμα περισσότερες ως διαδηλωτής εδώ και 15 χρόνια το μόνο που έχω να πω είναι το εξής: Εκτίμησα όσο δεν πάει την οργάνωση και το σχέδιο των απεργών, την πειθαρχία που δείξαν στις κινήσεις τους (πραγματικά αρκετές φορές δεν καταλάβαινα τι και πως μέχρι που έβλεπα το αποτέλεσμα) καθώς και το γεγονός του ρόλου που παίζει η οργάνωση! Ειλικρινά πρέπει να γίνει μάθημα σε πολλούς η σωστή οργάνωση και περιφρούρηση διαφόρων δράσεων…
Η συγκεκριμένη ανταπόκριση είναι ελλιπής γιατί είναι φυσικό να μην είμαι σε όλα τα σημεία ταυτόχρονα αν και γύρισα σε πολλά με το μηχανάκι, μίλησα με πολλούς και ειλικρινά το καταχάρηκα!
Νίκη στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό!
Νίκος Ρ.
(αναδημοσιεύστε ελεύθερα οπουδήποτε χωρίς παράφραση ή παραποίηση).
«
http://english.aljazeera.net/news/europe/2010/06/2010629121248216143.html
χμ… παιδιά πολύ εντυπωσιακό… φαίνεται με μια πρώτη ματιά ότι θα περάσει στα ψιλά το τι έγινε στο λιμάνι…
http://www.skai.gr/news/greece/article/146715/mikroeneisodia-sto-limani/
Δεν χρειαζεται να αναφερουμε πολλες λεπτομερειες για το πως λειτουργησε το ολο σκακιστικο «παιχνιδι» στον Πειραια για ευνοητους λογους, ουτε π.χ. να ξεκιναμε να λεμε πια ηταν τα σινιαλα μεταξυ των επικεφαλης και κατι τετοιες λεπτομερειες (που ειναι οντως βεβαια καυλ@# να βλεπεις εκεινοι την ωρα οτι τελικα δεν χρειαζεται ουτε καν κινητα τηλεφωνα για να ντροπιασεις τρομερες και φοβερες δυναμεις καταστολης με τα συγχρονα μεσα τους).
Το μονο σιγουρο ειναι πως οι απο μεσα συντροφοι και ΠΑΜΕιτες που συμμετειχαν σε αυτην την σκακιερα ΠΟΛΕΜΟΥ και φεραν σε περας την αποστολη τους (που ξεκινησε απο το προηγουμενο βραδυ της απεργιας) ηταν με πρησμενες κοιλιες απο τα γελια οταν διαφανηκε πια οτι ολες οι μοναδες καταστολης (εκτος του πυροβολικου και του πεζικου 🙂 ) του αστικου κρατους χασαν το παιχνιδι απο απεργους με αποφασιστικοτητα και με ηρωικη αυτοθυσια.
Θα αναφερω μονο τρια περιστατικα που ηταν ενδεικτκα της καταστασης.
1. Αφου εγινε η επομενη κινηση αντιπερισπασμου πριν την κυρια κινηση της απεργιακης φρουρας παρατηρηθηκε το εξης (συγκινητικο για μερικους) γεγονος. Σε μεγαλη αποσταση απο τους απεργους υπηρξε ενας αριθμος ΜΑΤατζηδων (δε λεω νουμερο επιτηδες) που βαλαν τα γκλοπ στις λαβες των ασπιδων τους και φωναζαν πως καναν επι τοπου σταση εργασιας και δεν θελαν να χτυπηθουν με τους ναυτεργατες με οτι αυτο επεται για τη μη τηρηση εντολης ανωτερου εν ωρα υπηρεσιας και πριν τη συγκρουση σε αυτα τα σωματα….
2. Κνιτισσες (απο αυτες που διαφοροι βριζουν με τον χεοροτερο τροπο ανα καιρους) ντυμενες με μαγιω και κουβαλωντας υποτιθεται βαλιτσες καταφεραν να εισχωρησουν μεσα στο λιμανι σαν επιβατισες με πληρωμενα εισητηρια και αφου καταφεραν να προλαβουν πλοιο με κατεβασμενη μπουκαπορτα κατελαβαν τον καταπελτη και δεν τα αφηναν να φυγει μεχρι που ηρθαν και οι υπολοιποι συντροφοι με τον εξοπλισμο τους για ενισχυση της απεργιακης φρουρας.
3.Κοντα στην πυλη Ε1 κατα το μεσημερακι ενω καποιο Blue star ειχε ανεβασμενους καταπελτες ξεκινησε να τους κατεβαζει. Απευθειας καποιοι επιβατες!! που ηταν στα υποστεγα γυρω στους 10 με βρισιες και απειλες αρχισαν να επιτιθενται στις απεργιακες φρουρες που ηταν διπλα τους και φυσικα ηταν πολλοι περισοτεροι. Ψυχραιμα δεν απαντησαμε αλλα εκεινη την ωρα 4-5 καμερες παρουσιαστηκαν απο το πουθενα και περναν τα πολυποθητα πλανα. Μετα απο 15 λεπτα εντονης λογομαχιας ο καπετανιος βγηκε εξω και ειπε οτι το δρομολογιο αναβαλλεται για την επομενη μερα την ιδια ωρα χρεωνοντας την αναβολη στους απεργους ναυτεργατες και το ΠΑΜΕ, αυτοι λοιπον οι 10 σουργελο-επιβατες αφου πηραν τετοια απαντηση γυρισαν πισω στα υποστεγα και με ακαταπαυστα ειρωνικα γελια μαζι με τους καμεραμαν παιρναν τις καμερες στους ωμους τους και καναν χαβαλε λες και πριν 2 δευτερολεπτα δεν ηταν οι τσαντισμενοι επιβατες που επρεπε παση θυσια να πανε στα νησια για να βρουν τους αρρωστους συγγενεις τους. Κατα ενα παραξενο τροπο ειχαν ολοι τους και απο ενα ηλικιωμενο που τους περιμενε ή καποιο μικρο παιδι που ειχε αναγκη απο την προστασια τους…. Αλλα δεν ηταν πια ουτε τσαντισμενοι ουτε δυσαρεστημενοι.
Πάλι μόνος απήργησα χτες στην υπηρεσία μου (απο 13 άτομα). Στις 5/5 είμασταν 6. Δεν έχουν πειστεί για την αναγκαιότητα της απεργίας, σκέφτονται το μεροκάματο που χάνουν δεν ξέρω.Αυτοί είναι συνυπεύθυνοι για αυτά που γίνονται αφού έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βλέπουν εμάς να θυσιάζουμε συνέχεια μεροκάματα (και στο υπουργείο οικονομικών που ανήκουμε είναι ακόμη ψηλά) ακόμα απεργώντας και λίγοι αλλά το αυτί τους δεν ιδρώνει (ας απεργήσει ο μαλάκας ο κομμουνιστής ας χάσει αυτός τα λεφτά μπορεί και να βγεί και τίποτα να τα πάρουμε και εμείς).
Αυτό βέβαια καταλαβαίνετε πόσο ψυχοφθόρο είναι να νοιώθουμε μερικές στιγμές σαν τον Χριστό που πάει να σώσει τον κόσμο και κουβαλάει στην πλάτη του τις αμαρτίες των άλλων.Η γυναίκα μου στον ιδιωτικό τομέα με το φόβο της απόλυσης δεν κατεβαίνει σε καμμία απεργία. Αυτό το μήνα για πρώτη φορά απλήρωτη αλλά όταν το ΠΑΜΕ κλείνει τη Βιομηχανική Περιοχή οι περισσότεροι βρίσκουν παράδρομους για να παν να δουλέψουν ακολουθώντας οργανωμένα σχέδια των αφεντικών »ψάχνοντας ίσως κάποιο θάμα» που λέει κι ο Βάρναλης. Έχουμε λοιπόν δρόμο μπροστά μας.
@Μέλιτον Καντάρια
καλά δεν νομίζω ότι δεν τα παρατήρησαν αυτά τα σημεία. Εξάλλου το συγκεκριμένο σχόλιο έχει αναδημοσιευτεί indymedia πολιτικό καφενείο κτλ. Σίγουρα το σχέδιο την επόμενη φορά δεν μπορεί να είναι το ίδιο με την προηγούμενη γιατί θα αναπροσαρμόσουν και τα δικά τους δεδομένα. Πάντως όπως είπα και πριν μου κάνει εντύπωση που δεν μιλάει κανένα κανάλι αναλυτικά στο τι έγινε!!!! Φοβούνται να δείξουν μια νίκη των εργαζομένων απέναντι στην αστυνομία…. που αντικειμενικά θα είναι πάντα πολύ λίγη μπροστά σε αποφασισμένους και οργανωμένους εργαζόμενους…
@ Tsechos
Πως σου φαίνεται λοιπόν διαδηλώσεις τις Κυριακές;;; Και αν όχι απαραίτητα διαδηλώσει μπορούν να γίνουν αρκετές παρεμβάσεις τις Κυριακές. Εγώ βρε το θεωρώ αρκετά καλό για πρώτο βήμα να συμμετάσχει ο κόσμος που φοβάται σε τέτοιες κινήσεις για να ξεθαρεύσει σιγά σιγά
Τα πράγματα έχουν δύο πλευρές δυστυχώς για όλους
Ο πρώην δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη, Κωστάκης.
http://www.portnet.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6263:mia-apergia-kai-dyo-opseis-tou-limaniou&catid=17&Itemid=32
@garibaldi.
προφανως και θα το εξαργυρωνε το ολο γεγονος της «απολυσης» του κο κυριος κωστακης και εφτασε σημερα να λεει οτι το παμε εξυπηρετει τα συμφεροντα του πολιτικου συστηματος. Τωρα ανηκει και αυτος στο μπλοκ «τρεμη, τσιμας κλπ»-Εγραφα και εγω στο ριζοσπαστη! Αι σιχτιρ με τους προσκυνημενους
Αυτα για τους βλακες.
@ Μελιτον. Μπουχουχουουυυυυ το ειχα σκεφτει και εγω αυτο για τις και καλα τουριστριες αλλα βλεπεισ δεν ειμαι στον πειραια οποτε το πρωι ημουν αλλου.Πηγα το μεσημερι.
Ο τροπος με τον οποιο συντονιζομασταν νομιζω οτι ουτε καν εμεις δεν το καταλαβαιναμε. Εκει που ηταν ενα μπλοκ στον ηλεκτρικο ξαφνικα ηταν μεσα στο λιμανι!! τεραστιος αριθμος περιφρουρητων αφου εχτες ειμασταν ολοι ναυτεργατες. Αυριο εμπορουπαλληλοι, μεθαυριο λογιστες κλπ.
Ο κοσμος ειναι μαζι μας οχι μονο οι ταξιδιωτες, αλλα και οι συναδελφοι, ακομα και αυτοι που δεν απεργουν, ακομα και αυτοι που δεν εχουν καν σκεφτει να απεργησουν, καταλαβαινουν τον αγωνα και την μορφη και το περιεχομενο. Αυτα για τους αδαεις.
@χαμογελο
Δεν νομιζω οτι υπαρχει κατι καλυτερο απο την απεργια. Σιγα μην κανουμε και πορεια στην ψαθα που θα εχει και πολλους μπας και ερθει κανενας.Αυτα για τους φοβισμενους.
Ωραία επίσης την επόμενη να ανεβεί και η άποψη του Στάθη απο την Ελευθεροτυπία του Σαββάτου για να έχουν βγει όλοι οι πρώην. Φαίνεται άλλωστε το ύφος και από τη χρήση ΠΑΜΕ-ΚΚΕ. Ακόμα και στο indymedia για το συγκεκριμένο θέμα πιο αντικειμενικό έιναι.Καταρχάς χρησιμοποιήθηκε το επιχείρημα ότι έχει γενική απεργία (δες και ανακοίνωση ΚΚΕ). Έφυγαν 4 πλοία άδεια και κανείς δεν ξέρει με τι πλήρωμα. Φυσικά ο Κωστάκης δεν άκουσε και δεν είδε τα δακρυγόνα και την ένταση το πρωί. Προφανώς ήταν χορογραφημένα.Τα κρητικά έφυγαν μετά τις 12 αλλά άρχιζαν να φορτώνουν πριν είναι η αλήθεια. Αυτό γίνεται πάντα όμως.Πάντως μπράβο!
ΤΟ ΣΚΑΙ λεει:
«Δεν πραγματοποιήθηκαν -την Τρίτη- 70 από τα 80 δρομολόγια των πλοίων που θα αναχωρούσαν από το λιμάνι του Πειραιά για τα νησιά του Αιγαίου την Κρήτη τα Δωδεκάνησα και τον Αργοσαρωνικό.»
Ενταξει, ο Κωστακης πρεπει να εκανε το ρεπορταζ απο τα γραφεια της εφημεριδας που εργαζεται. Ομως δεν εχει και φαντασια ο ανθρωπος.
Αντε βρε Γιαννη και Πρετεντερης στη θεση του Πρετεντερη…
@ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΡΙΧΤΕΡ
Δεν με έπεισες νομίζω. Ωραία δεν έχεις παρουσία παντού… δεν έχεις και τις δυνάμεις να αποτρέψεις μια απόλυση. Έχεις ένα κόσμο που θέλει να αντιδράσει αλλά είτε φοβάται ότι θα τον απολύσουν είτε αντικειμενικά δεν βγαίνεις! Δεν σου φτάνουν τα λεφτά του μήνα… τι να κάνουμε; Αυτός ο άνθρωπος είναι κρίμα να περιμένεις να αλλάξουν όλες οι συνθήκες για να απεργήσει… πρέπει κάπως να τον δραστηριοποίησις να τον κάνεις να κάνει το πρώτο βήμα και να τον βάλεις σε διαδικασίες να ψιλο τρέξει και να ασχοληθεί έτσι ώστε να βοηθήσεις να αλλάξη και η συνείδηση του κτλ.
Εγώ θεωρώ τέτοιες κινήσεις αναγκαίες.
@Leme Twra
Αυτό σκέφτηκα και εγώ να πω!!! Τι στο καλό δεν έμαθε για τα δακρυγόνα κτλ;;;
έμαθε, πως δεν έμαθε.
αλλά έχει προφανώς απο καιρό διαλέξει στρατόπεδο…
@Garibaldi
Οντως αγαπητε τα πραγματα εχουν δυο οψεις και αυτο επειδη η ταξικη μας κοινωνια αντικειμενικα το επιτασσει.Διαλεγεις ταξικο πλευρο λοιπον.
Ειτε εισαι με τους απεργους ειτε εισαι κακος αντιγραφιας ηθελημενα ή μη (για το «μη» ειμαι λιγο επιφυλακτικος στην συγκεκριμενη περιπτωση) του αστικου προπαγανδιστικου μηχανισμου. Και για του λογου του αληθες αν βαλεις το «»»ρεπορταζ»»» του Κωστακη διπλα διπλα με αυτα του ΣΚΑΙ και mega δεν εχει τιποτα να ζηλεψει σε χολη και αντι-ΚΚΕ εμπαθεια….
Δεν πειραζει ξυδακι, ετσουξε τοσο πολυ σε εφοπλιστες, σε ξενοδοχους, σε μεγαλοεστιαττορες. Αν τσουζει και σε μερικους «πρωην», τι να κανουμε;
Υ.Γ. Ετσι και για το ιστορικο του θεματος, η μαζικοτητα της απεργιακης μαχης στο λιμανι ηταν 4ψηφιος.Κοιταχτε την πεμπτη φωτο απο το βρωμοsite του Ευαγγελατου:
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=32390&catid=3&la=1
Οπως και τα σχολια του απο τις υπολοιπες φωτο με τους καταπελτες… μηπως ειναι σχεδον (δεν λεω ολοιδια για τους «ευαισθητους») καρμπον με του Κωστακη, λεω εγω τωρα…
@xamogele
Οντως η συζητηση στο indymedia ηταν αρκουντως πιο αντικειμενικη απο πολλα αλλα που κυκλοφορησαν στο μεσοδιαστημα. Μηπως γιατι πολλοι απο αυτους ειδαν ιδιας σωμασι την μαχη και εβγαλαν πιο «ευκολα» και με λιγοτερα συννεφακια τα συμπερασματα τους;
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1188966
Το ρεπορταζ του Κωστάκη είναι σκέτη παραπλάνηση.
1. Το σωματείο «Στεφενσων» δεν είναι σφραγίδα. Αφορά τα κατώτερα πληρώματα μηχανής και στις αρχαιρεσίες του 2009 ψήφισαν 899 ναυτεργάτες.
Click to access %CE%91%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%9B%CE%97%CE%A3%202009.pdf
2. Η ΠΕΜΕΝ στο δικαστήριο του Πειραιά επικαλέστηκε την απόφαση-κάλυψη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά (του οποίου είναι και μέλος) για κάλυψη. Το δικαστήριο απέριψε και αυτό το επιχείρημα.
3. Τα πλοία που έφυγαν, έφυγαν σχεδόν χωρίς πλήρωμα μηχανής, αλλά και με λειψό πλήρωμα γενικά (αφού πολλοί ναυτεργάτες και άλλων σωματείων απήργησαν) με ευθύνη του καπετάνιου.
4. Στο λιμάνι έπεσε ξύλο το πρωί, κάτι που φαίνεται ότι ο Κωστάκης αγνοεί.
5. Το όλο σχέδιο (που περιγράφεται πολύ καλά στην ανταπόκριση του αποπάνω) λειτούργησε, κάτι που φαίνεται να ΕΝΟΧΛΕΙ τον Κωστάκη.
6. Το portnet που γράφει ο Κωστάκης σε ποιόν ανήκει; οεο;
7. Γιατί δεν εξετάζει ο Κωστάκης τη σύνθεση της ΠΝΟ; Στον Στεφενσων ψηφίζουν 899, στην ΠΕΜΕΝ 2.500. Η καθεμία έχει στην ΠΝΟ από μια έδρα, γιατί στην ΠΝΟ ισχύει το πλειοψηφικό σύστημα και κάθε σωματείο μέλος του έχει μια έδρα. Με άλλα λόγια η ΠΕΜΕΝ έχει ένα αντιπρόσωπο (με 2.500 ψηφίσαντες), ο «Στεφενσων» ένα αντιπρόσωπο (με 899 ψηφίσαντες) και π.χ. ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Οικονομικών Αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού ένα αντιπρόσωπο (με 368 ψηφίσαντες και πλειοψηφικό!!!σύστημα). Αυτά για όσους κάνουν ότι δεν γνωρίζουν…
…Και λιγη ομορφια απο καρμπον ρεπορταζ της ζουγκλας του Τριανταφυλλοπουλου με καποιων αλλων καλοθελητων:
http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=151017&cid=4
@Αντωνη
Η συγκρουση (το επι του πρακτεον μπουκετιδι εννοω) μεταξυ οικοδομων, μεταλλεργατων, ναυτεργατων με ΟΥΚαδες, λιμενομπατσους και λοιπους μπατσους κρατησε αρκετα λιγο χρονικο διαστημα, γυρω στα 5-8 λεπτα επειδη οι ΟΥΚαδες τα ειδαν κωλλυομενα με το που συναντησαν τετοιο συντονισμενο και αποφασισμενο ταξικο μπουκετο στη μουρη τους.
Αυτά είναι!
http://www.pamehellas.gr/fullstory.php?lang=1&wid=1220
@A8lie και καντάρια
κάτι παίζει με τα λινκ που μας στείλατε!
xamogelo@mia xara einai.Emena douleuoun kanonika.
Τί παίζει; Εγώ κανονικά το βλέπω το δικό μου.
@xamogele
Στην Πάτρα(αλλά και σε άλλες πόλεις έχω την εντύπωση) το ΠΑΜΕ κάνει πολλές φορές απόγευμα τα συλλαλητήρια. Αυτό είναι μια πρώτη κίνηση του να έρθει κάποιος ο οποίος δουλεύει και δεν θέλει να χάσει το μεροκάματο. Για τα σαββατοκύριακα, συμφωνώ απόλυτα για τα λαϊκά γλέντια σε πάρκα και πλατείες και χαριστικά παζάρια.
οκ παιδιά τώρα λειτουργούν πάντως έλεγε πριν από λίγο ότι το κείμενο δεν ήταν διαθέσιμο στην σελίδα του ΠΑΜΕ και στην άλλη δεν μου έβγαζε τπτ.
Πολύ καλό αυτό που κάναν.Το τραβάγαν για να υπάρχουν αποδείξεις οτι δευσμεύτηκε να τους πληρώσει.
Έύρηκα!!http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17632&subid=2&pubid=9174752#toppage
άμα δε μπορεί ο χοντρός καλοζωϊσμένος λακές να πληρώσει, καλό θα ήταν να φύγει σηκωτός και αναλάβουν τη διεύθυνση της εταιρείας οι εργαζόμενοι
http://webtv.antenna.gr/webtv/watch?cid=b_e_zusf_qr4_bs=
Στο λινκ που έβαλα στο σχόλιο 31 πατήστο στο βίντεο που λέει στο…λιμάνι.Sorry για το spamming.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&pubid=17856948
έχει αρκετά video.
http://inter.kke.gr/News/2010news/2010-06-30-pame29/
kai fwtografies edw http://picasaweb.google.gr/cpg.kke/29062010HugeSuccessOfTheStrikeOfPAME#
Ε ρε και να παιζε κανένα τέτοιο βίντεο στην τηλεόραση να δείς για πότε ανεβαίνει το ηθικό της εργατικής τάξης στην κορυφή
ε ρε και να βλεπες τους γίγαντες να ξεφτυλίζουν τον Εμφιετζόγλου στο γραφείο του και μετά να τραβάνε και αναμνηστική φωτογραφία στο ελικόπτερο του
Να ποιοί δείχνουν τον δρόμο
[IMG]http://i47.tinypic.com/wwjevb.jpg[/IMG]
Οικοδόμοι Πάτρα
@ Τσεχος,
Ποσοι ηταν στη πορεια του ΠΑΜΕ στα γιαννενα?
http://wwwlacanzion.blogspot.com/2010/06/330.html
Μην τρελένεστε, ότι και να κάνετε στο τέλος πάλι το μπούλο θα πάρετε βρωμερά κομμούνια. Όπως συνέβαινε και θα συμβαίνει παντού και πάντα……
Η συγκέντρωση στην Αθήνα ήταν «μαζεμένη», αλλά ήταν λογικό, αφού η καρδιά της απεργίας ήταν στον Πειραιά. Τελικά η μάχη δόθηκε με επιτυχία εκει όπου έπρεπε και αυτό εχει σημασία και αυτό μετράει!
Κυβέρνηση, εφοπλιστές, μεγαλοεκδότες και παπαγαλάκια, πραγματικά πήραν τ’ αρχ@@ια μας και το βούλωσαν!
Και μια βασική λεπτομέρεια. Δεν έσπασε ούτε τζάμι, ούτε καθρεφτάκι αυτοκινήτου και χωρίς κουκούλες και χωρίς μολότωφ. Καταλάβαμε τώρα τι εννοούσε τότε η Αλέκα όταν έλεγε ότι στη δική μας επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε τζάμι?!
Ο κόσμος, όσο κι αν τα κρύβουν τα κανάλια, τα μαθαίνει τα γεγονότα και εκτιμάει και το ήθος και την αποτελεσματικότητα. Θεωρώ ότι το ΠΑΜΕ έχει αρχίσει και γίνεται θεσμός και αυτό σύντομα θα εκφραστεί και με νούμερα.
Στη δουλειά μου, όπου υπάρχουν ουκ ολίγοι εργαζόμενοι, το ΠΑΜΕ, έχει αποκτήσει πολλές συμπάθειες (όχι μεταξύ των ΠΑΣΟΚων φυσικά που έχουν λυσσάξει).
Ο γείτονας που με ξέρει από χρόνια καθώς και τι καπνό φουμάρω και ο γιός του είναι ΜΑΤατζής, μου εξομολογήθηκε ότι οι αστυνομικοί, το ΠΑΜΕ το σέβονται. Και για την οργάνωση που έχει αλλά και για το ότι όποτε χτυπάει, χτυπάει τίμια, χωρίς μολότωφ εναντίον τους. Σημειωτέον ότι οι ΜΑΤατζήδες, τις μολότωφ τις τρέμουν και τις μισούν γιατί κινδυνεύουν να τους κάψουν ζωντανούς-έχουν καεί σοβαρά αρκετοί και με τον πενιχρό μισθό τους δεν υπάρχει δυνατότητα «πλαστικής».
Του ανταπέδωσα την φιλοφρόνηση, λέγοντας του (και το πιστεύω αυτό) ότι στο δρόμο, μπορεί να βρίσκονται απέναντι απο το ΠΑΜΕ, αλλά κοινωνικά είναι μαζί και ότι είναι καιρός ν αρχίσουν να το ακούνε!
Tsechos@ 9. Κουράγιο tovarish και στη δική μου δουλειά τα ίδια ακριβώς γίνονται. Όσο μπορείς κράτα! Τα πράγματα θα δυσκολέψουν κι άλλο και ο κόσμος θα αρχίσει να κινητοποιείται.
Αντώνη @20
Who fucks the Κωστάκι. Γιατί αφιερώνεις το χρόνο σου σε τέτοια όντα?
@ 39 Συμμορίτης Στο Βόθρο Της Φλώρινας
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ!!
Θέλεις μια μπροστάντζα απο μπούλο απο τώρα?
@Συμμορίτης Στο Βόθρο Της Φλώρινας
Δεν υπάρχετε…. τέλος.
@ Μπούμπη 37
Θα σε γελάσω. Ίσως 500 άτομα.
@ Λαθρανώγνωστη,
φίλε, σύντροφε, συναγωνιστή ή ό,τι άλλο…
καλά τα όσα λες για τις συμπάθειες και την αναγνώριση που έχει το ΠΑΜΕ, αλλά σε ό,τι αφορά τα ΜΑΤ, κράτα μικρό καλάθι. πολύ μικρότερο από αυτό που κρατάς τώρα.
Δεν το λέω εγώ, το λέει η ιστορική πείρα του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος και η εμπειρία η σχετική με τα μέσα καταστολής.
Ναι, λογικά κάποιοι ΜΑΤατζήδες, να βλέπουν και 2 πράγματα, εξάλλου ναι 3,60 παίρνουνε και στην τελική δεν είμαστε και τίποτα γελοίοι χαβαλετζήδες, που κοπανάμε κόσμος για πλάκα.
ΑΛΛΑ
όπως σοφά μου χε πει και ένας υπερήλικας σύντροφος, αναφερόμενος σε κάτι μπάχαλα : «εμείς τη βία, την έχουμε σε μέγαλη υπόληψη για να την εξευτελίζουμε έτσι».
Αυτό αναφέρεται και στα ΜΑΤ, αλλά και στα «τζάμια». Μην τρέφεις αυταπάτες, γιατί σύντομα θα διαψευστείς και θα διαψεύσεις κι άλλους. Δε θα πειστούν μια μέρα οι καπιταλιστές και θα μας αφήσουν τη γωνιά, κι αν νομίζεις ότι θα κατέβει ο Λάτσης κι ο Μπόμπολας να συγκρουστούν μαζί σου κι όχι τα ΜΑΤ, είσαι γελασμένος.
‘Ηδη χτες ένα μπλοκ στο λιμάνι, δέχτηκε «χοντρή» και φανατισμένη επίθεση. Πολύ ξύλο.
Το νου μας, γενικώς και ανυπερθέτως.
Συντροφικά πάντα.
… και δυναμικά και περιφρουρημένα στον αγώνα
@ΤΙ Νομίζεις?
Μη με παρεξηγείς. Δεν τρέφω καμία ψεδαίσθηση σχετικά με τα ΜΑΤ.
Αντικειμενικά όμως, οι εργαζόμενοι στα σώματα ασφαλείας δεν είναι εκτός αντικειμένου του ΠΑΜΕ ή του ΚΚΕ.
Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε στα χέρια του Καρατζαφέρη και της κάθε κυβέρνησης δωσιλόγων.
Απο κει και πέρα, στο δρόμο είναι αντίπαλοι. Ξύλο θα πέσει σίγουρα, αλλά δεν νομίζω ότι θα υπάρξει σύντροφος με κουκούλα που θα πετάξει σε κάποιον απ αυτούς μολότωφ για να τον κάψει όπως κάνουν οι γνωστοί κουκουλοφόροι.
ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ
Ηττήθηκαν οι εφοπλιστές και τα στηρίγματά τους
Ανακοίνωση των σωματείων ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ για την προχτεσινή απεργία
«Προς όλους τους εργαζόμενους,
προς όλους τους ναυτεργάτες,
Οι διοικήσεις των σωματείων ΠΕΜΕΝ -ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ στέλνουν θερμό, αγωνιστικό χαιρετισμό στους ναυτεργάτες και στους άλλους εργαζόμενους, στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που συνέβαλαν στην επιτυχία κι αυτής της απεργιακής κινητοποίησης, που οργανώσαμε την Τρίτη 29 Ιούνη.
Η πείρα που αποκτήσαμε από αυτή τη σκληρή μάχη είναι πολύτιμη και αποδεικνύει την αποτελεσματικότητα του ταξικού, συντονισμένου αγώνα, τη δύναμη της εργατικής αλληλεγγύης.
Τα γεγονότα που έγιναν πριν και κατά τη διάρκεια του αγώνα μας είναι σημαντικά.
Οι τηλεοπτικοί σταθμοί MEGA, ΣKΑΪ, ALTER, η κρατική ΝΕΤ, οι χρυσοπληρωμένοι «δημοσιογράφοι» Πρετεντέρης, Καψής, Τσίμας, Τρέμη, Πορτοσάλτε, Παπαδημητρίου και άλλα τσιράκια του κεφαλαίου, λυσσάξανε για να συκοφαντήσουν τον αγώνα μας, χρησιμοποιώντας τις πιο βρώμικες μεθόδους.
Το Πρωτοδικείο Πειραιά που εργολαβικά υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα και βγάζει τις απεργίες των ναυτεργατών παράνομες και καταχρηστικές εξέδωσε ακόμα μια κατάπτυστη απόφαση κατά της απεργίας μας, γνωρίζοντας ότι η απόφαση αυτή είναι στο κενό, αφού η απεργία στα καράβια είχε την επιπρόσθετη κάλυψη του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.
Η Εισαγγελία Πειραιά εξέδωσε ένταλμα σύλληψης κατά των προέδρων και των γραμματέων της ΠΕΜΕΝ και του ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ αλλά και κατά του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά.
Οι εφοπλιστές και ο μηχανισμός τους χρησιμοποίησαν όλα τα τρομοκρατικά μέσα.
Δυνάμεις των ΜΑΤ, των βατραχανθρώπων, του Λιμενικού, με εντολή του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έζωσαν και έκλεισαν το λιμάνι του Πειραιά, έπιασαν τους καταπέλτες των πλοίων, αναπτύσσοντας ένα πρωτοφανές σχέδιο αστυνομοκρατίας και καταστολής.
Το δίκιο κρίθηκε στο δρόμο. Οι ναυτεργάτες και οι άλλοι εργαζόμενοι αναμετρήθηκαν με το σύνολο των κατασταλτικών μέτρων, μπήκαν στο λιμάνι, τα πλοία παρέμειναν δεμένα και τα ελάχιστα που έφυγαν, με «το πιστόλι στον κρόταφο των πληρωμάτων», φυγαδεύτηκαν, χωρίς επιβάτες και οχήματα (!!) από τις δυνάμεις καταστολής, που τραυμάτισαν συναδέλφους μας.
Πρόκειται για μια σημαντική επιτυχία που θα δώσει νέα ώθηση στον αγώνα μας.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που στηρίζεται στο αντιδραστικό ΛΑ.Ο.Σ. και στη ΝΔ αλλά και σε δυνάμεις του οπορτουνισμού, ηττήθηκε.
Οι εφοπλιστές, οι ρουφιάνοι τους, οι άνθρωποί τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ο πολυπλόκαμος μηχανισμός της καταστολής ηττήθηκαν.
Τα συμπεράσματα είναι αναγκαία
Η ΠΕΜΕΝ και ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, το ταξικό κίνημα, έχουν βαθιές ρίζες μέσα στους ναυτεργάτες, μάχονται χρόνια για τα δικά τους συμφέροντα.
Γι’ αυτό μπορούν και συγκρούονται με τα πιο σκληρά, «αμαρτωλά» συμφέροντα.
Τα καράβια δε σταματάνε με εντολές, ούτε μόνο με την περιφρούρηση στους καταπέλτες. Η βασική δύναμη είναι τα πληρώματα, τα οποία, παρά την τρομοκρατία, αντιστέκονται και έχουν τη δική τους, αναντικατάστατη συμβολή, που θα γίνει πιο αποφασιστική το επόμενο διάστημα.
Η προσπάθεια κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος, μέσα από το χαρακτηρισμό των απεργιών ως παράνομων και καταχρηστικών, ούτε πέρασε, ούτε θα περάσει.
Παράνομη στη συνείδηση του λαού είναι η αντιλαϊκή πολιτική, οι αποφάσεις που καταργούν το απεργιακό δικαίωμα και τα άλλα δικαιώματα. Παράνομες είναι οι βρωμοδουλειές που στήνουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου και οι τοποτηρητές τους στα κανάλια. Τα δικαστήρια και οι δικαστές που ακολουθούν το δόγμα «νόμος είναι το δίκιο του εφοπλιστή», θα απολογηθούν για τις σχέσεις με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, και θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα. Η παραγγελία για κατασταλτικά μέτρα που έδωσε η Εισαγγελία Πειραιά, πριν από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προκαλεί ήδη πολλές αντιδράσεις και θα ερευνηθεί.
Να τελειώνουμε με την αθλιότητα της συκοφαντίας.
Ο πρωθυπουργός, η κυβέρνηση και τα κάθε λογής δεκανίκια τους δεν μπορούν να ξεγελάσουν έναν ολόκληρο λαό, με τον ισχυρισμό ότι οι ναυτεργατικοί, οι λαϊκοί αγώνες προκαλούν τα προβλήματα. Η αρλουμπολογία αυτή είναι διάτρητη.
Τα προβλήματα του λαού τα γεννάει και τα οξύνει η ανάπτυξη και η πολιτική που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αυτή είναι η βάση της ανεργίας, της λιτότητας, της φτώχειας.
Αυτή είναι η βάση της οικονομικής ασφυξίας των μικρών επαγγελματιών που υποφέρουν από την ισχυροποίηση των μεγάλων οικονομικών ομίλων και τη χειροτέρευση της κατάστασης των εργατικών – λαϊκών οικογενειών.
Οι ναυτεργάτες έχουν συναντηθεί πολλές φορές με τους εργαζόμενους – επιβάτες, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα. Οι νησιώτες πληρώνουν ακριβά την εφοπλιστική ιδιοκτησία στα πλοία και το κυνηγητό του κέρδους με ακριβά εισιτήρια, με λειψή εξυπηρέτηση των νησιών.
Καμία θυσία για την πλουτοκρατία.
Προχωράμε μπροστά, συγκεντρώνουμε τις δυνάμεις μας, δημιουργούμε επιτροπές αγώνα μέσα στα πλοία. Αλλάζουμε τους συσχετισμούς δύναμης, αποδυναμώνουμε τον εργοδοτικό – κυβερνητικό συνδικαλισμό. Και αυτός ο αγώνας απέδειξε, για άλλη μια φορά, ότι η ΠΝΟ υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα.
Δυναμώνουμε, συντονίζουμε τον αγώνα μας.
Για να μην περάσουν τα διαλυτικά αντιασφαλιστικά, αντεργατικά μέτρα που αυξάνουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, μειώνουν μισθούς και συντάξεις, απελευθερώνουν τις απολύσεις, καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Ενισχύουμε την πάλη κατά της απελευθέρωσης των κρουαζιερόπλοιων και των ακτοπλοϊκών.
Απαιτούμε πλήρη – σταθερή εργασία, ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις.
Η καθημερινή πείρα κάνει συνεχώς πιο αναγκαία την πάλη για ριζικές αλλαγές. Η εργατική τάξη, οι ναυτεργάτες παράγουν τον πλούτο και έχουν υποχρέωση να τον διεκδικήσουν. Τα μέσα παραγωγής, τα πλοία, τα λιμάνια, τα ναυπηγεία να γίνουν περιουσία του λαού. Αυτός ο στόχος θα δώσει ώθηση στον αγώνα μας.
ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»».
Απο το σημερινό ριζοσπάστη.
απο το κανάλι του ΚΚΕ στο youtube
http://news.in.gr/economy/article/?aid=1231050594
@ 39 Συμμορίτης Στο Βόθρο Της Φλώρινας
Καλά τα λες Βόθρε. Αυτό τους αξίζει, γιατί μεταξύ άλλων έχουν υπερμεγέθεις κυνόδοντες και πράσινο σάλιο και πολύ τριχωτό …..μπούλο!
@ Συμμοριτη στο Βοθρο της Φλωρινας,
Δεν πας σε κανα διαολο λεω εγω……………
@Συμμοριτης Στο Βοθρο Της Φλωρινας
χαχαχχαα φάγατε πάντως το ξύλο σας πάλι από την εργατιά… στην τελευταία απεργία.
Κοπρίτη στο βόθρο της Φλώρινας, άντε και πηδήξου βλακάκο!
Φωτό από την τελευταία απεργία, μαζί με συνέντευξη Α. Χάγιου στο μπλογκ «με αφορμή» κλπ.
http://www.narnet.gr/
Βόθρε μαλακισμένο
μη ξαναπιάσεις στο στόμα σου το Τζιμάκο.
Ρε «κόκκινε ορχήστρε», τί σχέση έχεις με την «κόκκινη ορχήστρα»,
και σε περίπτωση που έχεις σχέση, τρίτου τύπου και βάλε ας πούμε,
μπορείς να μας πεις τί είναι εν τέλει αυτή η οργάνωση(?),κόμμα(?),έντυπο(?),ομάδα(?);
Καλά, τί πάθατε με το βόθρο στο τελευταίο του σχόλιο?
Ένα βίντεο ασχολίαστο έστειλε.
Αν δε σας αρέσει, βρίστε το δημιουργό του…
«Κόκκινη ορχήστρα» εννοώ αυτούς:
http://avantgarde2009.wordpress.com/
@a8lios
μλκα έχεις μνήμη χρυσόψαρου… έλεος
Αθλιε δεν έχω σχέση με αυτή την ομάδα. Αυτά τα παιδιά είναι της ομάδας ‘Εργατική εξουσία» που αυτοδιαλύθηκαν στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και έχουν αυτό το μπλογκ. Το πλήρες όνομα που είχαν είναι «Κομμουνιστικός Σύνδεσμος ‘εργατική εξουσία'». Δεν υπάρχουν λοιπόν πλέον, αλλά έχουν αυτό το μπλογκ…
@χαμόγελος
Γιατί, το έχει ξαναπεί;
Αν ναι εγώ τουλάχιστον δε το είχα διαβάσει.
@Κόκκινη ορχήστρα
Δηλαδή εσύ είσαι ένας απλός και ταπεινός ΝΑΡόντνι; Μάλιστα…
@Αθλιε
Κοκκινη Ορχήστρα (Rote Kapelle )ήταν το δίκτυο κατασκοπίας της ΕΣΣΔ στην ναζιστική Γερμανία πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου. Το όνομα τους το είχε δώσει η ναζιστική αντικατασκοπία γιατί οι ασυρματιστές λέγονταν και πιανίστες και επιπλέον ήταν κομμουνιστές
Ο Αναυδος έχει δίκιο. Υπάρχει και σχετικό βιβλίο (δυστυχώς εξαντλημένο) από τις εκδόσεις «εργατική πάλη» αν δεν απατώμαι.
Οξύτητα και παρόξυνση στο «Οξύ»
http://esp0ir.wordpress.com/2010/07/02/mnimonio-ntropis/
@Αναυδος
Αν θυμάσαι υπήρχε παλιότερα και μια σειρά στην ΕΡΤ με παρόμοιο στόρυ βασισμένη στο βιβλίο «17 ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ» και με ήρωα τον Σοβετικό κατάσκοπο Στίρλιτς… Τι θυμηθήκαμε τώρα…
Pavlosk@65
Τη σειρά την έχει δείξει και ο 902, νομίζω φέτος το χειμώνα.
@Pavlosk, Λαθραναγνώστης
ναι ήταν δύο βιβλία βασικά,17 ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ και το ΔΙΑΤΑΣΕΣΕ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙΣ,πράγματι το έδειχνε ο 902, βασιζεται σε μια πραγματική ιστορία η όλη υπόθεση
Θυμάμαι πιτσιρικάς ήμουν και το έβλεπα στην ΕΡΤ. Πριν 1-2 χρόνια το πέτυχα κατα τύχη στον 902 και ομολογώ ότι συγκινήθηκα.
@kraftwerkvs
Ο Ριζοσπάστης σε παλιότερο φύλλο του(έψαχνα να θυμηθώ το όνομα του ήρωα), λέει για το βιβλίο «ΔΙΑΤΑΣΕΣΕ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙΣ»… διατάσεσε να το διαβάσεις!
Το βίντεο είναι πολύ ενδιαφέρον. Νομίζω ότι οι εξελίξεις συν το γεγονός του σχηματισμού νέων κομμάτων, δείχνουν ότι οδεύουμε σε κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» από την οποία βέβαια θα απουσιάζει το ΚΚΕ και το μεγαλύτερο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα κόμματα (και εννοώ ΟΛΑ) θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν τη στρατηγική τους, αλλιώς θα βρεθούν πίσω από τα γεγονότα. Η υπεράσπιση των συμφερόντων όσων υφίστανται τις συνέπειες των οικονομικών μέτρων και ο διεκδικητισμός γενικότερα, δεν θα αποτελούν τότε επαρκή απάντηση…
Τη σειρά την πρωτοείδα στη Ρουμανία όταν ήμουνα φοιτητής εκεί.
Όχι απο ρουμάνικο κανάλι αλλά απο κανάλι της Μολδαβίας που πιάναμε με μια θηριώδη κεραία και ενισχυτή VHF ιδιοκατασκευή.
Θυμάμαι το δωμάτιο μας τότε, γινόταν γιάφκα καθότι μαζεύαμε όλους τους ρουμάνους-επιρροές. Μετά το έργο, έπεφτε και η σχετική διαφώτηση!
Σημείωση: Την ώρα που εμείς βλέπαμε τον Στίρλιτζ,το ρουμάνικο κανάλι είχε το Ντάλας. Άντε να ανταγωνιστεί ο μεσήληκας Στίρλιτζ το τεκνό J.R και την Αλέξις!
Re malaka lathranagnwsth me poses sakoules ntomates kai kolynos phres ptyxio?
@Stelios
Μαλάκας είσαι και φαίνεσαι. Πτυχίο δεν έπαιρνες με ντομάτες και κολυνός.
Χρειάζονταν μπλου-τζήνς και προφυλακτικά!
Toulaxiston gamhses re malaka me kana kalson bic? Oi spoudes sou pws htan sth Timisoara? A re episthmona.
@Stelios, @λαθραναγνώστης
Είστε άσχετοι τελείως.
Οι δικές μου πληροφορίες λένε για μπουκάλια Μεταξά και Τζόνυ’ς…
Δεν τέλειωσα στην Τιμισοάρα.
Γενικώς οι ΚΝιτες γαμούσαμε χωρίς καλσόν γιατι είμασταν ωραία και ενδιαφέροντα παιδιά!
@κοκκινη ορχηστρα
Τι ειναι αυτος ο χαγιος ρε παιδακι μου;
Νομιζω οτι επαξια συναγωνιζεται σε ξυλινο λογο και βαρεμαρα την παπαρηγα.
Αντε ευκαιρια να γινουν και οι πολυποθητες συγκλισεις
«Το αναγκαιο μετωπο λεει εχει τα χαρακτηριστικα της συγκρουσης με το καπιταλιστικο συστημα»
Αυτο το ναρ το λεει καμια 20 ετια
Εδω εχω καποιες αποριες:
1)Ο χαγιος δεν καταλαβαινει οτι δεν μπορει να λεει τα ιδια πραγματα οσον αφορα την τακτικη του ναρ εφοσον αυτη εχει οντως αλλαξει εδω και δυο χρονια;
2)Δεν υπαρχει καμια αισθηση της ιδιομορφιας της συγκυριας παρα το οτι: τωρα δικαιονομαστε γι αυτα που λεγαμε ολα αυτα τα χρονια και τωρα ειναι η ευκαιρια να δυναμωσουμε ακομα περισσσοτερο την παλη πανω σε αυτα που λεγαμε τοσο καιρο…
κοινη δραση λει για τα χημικα και τις προβοκατσιες
ωιμε…
Πρωτοβουλία για κοινή δράση της αριστεράς ενάντια στο Μνημόνιο με ΕΕ-ΔΝΤ
Συνέντευξη τύπου Τρίτη 6 Ιουλίου στις 12 το μεσημέρι στην ΕΣΗΕΑ, Ακαδημίας 20, με τους: Γιώργο Μανιάτη, Ευτύχη Μπιτσάκη, Χρήστο Κορτζίδη, Γρηγόρη Καλομοίρη. Δεκάδες προσωπικότητες της κοινωνικής, πνευματικής και πολιτικής Αριστεράς υπογράφουν έκκληση για κοινή δράση όλων των κομμάτων και οργανώσεων του αριστερού χώρου με στόχο τη διαμόρφωση του ευρύτερου δυνατού λαϊκού ρεύματος ανατροπής του καταστροφικού, για τα λαϊκά συμφέροντα και τη χώρα μνημονίου κυβέρνησης- Ευρωπαϊκής Ένωσης- Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οι στόχοι της πρωτοβουλίας θα παρουσιασθούν σε συνέντευξη Τύπου την Τρίτη, 6 Ιουλίου, στις 12 το μεσημέρι στην αίθουσα της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ)- Ακαδημίας 20. Θα μιλήσουν οι:
-Γιώργος Μανιάτης, πανεπιστημιακός.
-Ευτύχης Μπιτσάκης, πανεπιστημιακός
-Χρήστος Κορτζίδης, δήμαρχος Ελληνικού
-Γρηγόρης Καλομοίρης, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Θα συντονίσει ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος.
Την έκκληση υπογράφουν πανεπιστημιακοί, συνδικαλιστές, καλλιτέχνες, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, άνθρωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ακτιβιστές που προέρχονται από διάφορα κόμματα της κοινοβουλευτικής και μη Αριστεράς, όπως και πολλοί ανένταχτοι αριστεροί. Οι υπογράφοντες σέβονται τους υπάρχοντες πολιτικούς οργανισμούς και τις υπαρκτές ιδεολογικές διαφορές ανάμεσά τους. Θεωρούν ωστόσο ότι αυτές δεν πρέπει να μεγεθύνονται σε σημείο που να παραλύουν την τόσο αναγκαία συσπείρωση και μαχητική διάθεση των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων εν όψει μιας ισοπεδωτικής επίθεσης σε κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα εργατικών αγώνων και στον πολιτισμό του κοινωνικού ανθρώπου.
Φιλοδοξία αυτής της πρωτοβουλίας δεν είναι η δημιουργία μιας ακόμη οργάνωσης ή μετώπου του αριστερού χώρου, αλλά η δημιουργία ενός αριστερού βήματος διαλόγου, αλληλεγγύης και ενωτικών πρωτοβουλιών με γνώμονα τις ανάγκες και τις αγωνίες του ίδιου του κοινωνικού σώματος. Υπό αυτό το πρίσμα, θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα πρωτοβουλίες για την καλύτερη επεξεργασία αριστερής απάντησης στην οξύτατη κρίση του διεθνούς καπιταλισμού. Επίσης, θα δρομολογηθούν πρωτοβουλίες επικοινωνίας και διαλόγου με αριστερούς διανοητές και κοινωνικούς αγωνιστές από την Ελλάδα και το εξωτερικό για τα μεγάλα, ανοιχτά ζητήματα της σύγχρονης σοσιαλιστικής προοπτικής.
Παραθέτουμε ολόκληρη την «Έκκληση για το διάλογο και την κοινή δράση της Αριστεράς»:
Η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση έχει σαρωτικές επιπτώσεις σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής. Στην οικονομία, στην πολιτική, στον πολιτισμό, στη συνείδηση. Η βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων η κατάργηση κοινωνικών δικαιωμάτων και η ματαίωση των ονείρων και των προοπτικών της νεολαίας δεν είναι συγκυριακές επιλογές, όπως υποστηρίζει η κηδεμονευόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά οργανωμένοι τρόποι μόνιμης υποβάθμισης της εργατικής τάξης και των εργαζόμενων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Σ’ αυτό το συνεχώς αυξανόμενο κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας η Αριστερά, κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική, οφείλει να αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί στις ανάγκες των εργαζομένων. Ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους της Αριστεράς υπάρχουν αναμφισβήτητες διαφορές, όπως, για παράδειγμα αυτές που αφορούν τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ, αλλά και οι σχετικές με τον τρόπο μετάβασης στο σοσιαλισμό, το περιεχόμενο και τη μορφή που αυτός θα έχει τον 21ο αιώνα –ζήτημα που οπωσδήποτε πρέπει να διερευνηθεί και να συζητηθεί με συντροφικό τρόπο, σε μια περίοδο μάλιστα που η δομική κρίση του καπιταλισμού θέτει ‘επί τάπητος’ το στρατηγικό στόχο της σοσιαλιστικής εναλλακτικής. Σήμερα όμως αυτές οι υπαρκτές διαφορές γίνονται συχνά τροχοπέδη, στην πραγματική ανάγκη οργανωμένης αντίστασης του εργαζόμενου λαού απέναντι στην πιο αντιδραστική, αντιλαϊκή, ταξική πολιτική που γνώρισε η χώρα μας, τουλάχιστον στην εποχή της λεγόμενης «μεταπολίτευσης». Είναι ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της Αριστεράς, ανεξαρτήτως του ειδικού τους βάρους, να βρουν εκείνα τα ζητήματα –και είναι πολλά- που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης, ανταποκρινόμενα στις διαθέσεις των εργαζόμενων στρωμάτων, των ανέργων και της νεολαίας για συσπείρωση των δυνάμεων του κινήματος. Με όρους συλλογικού ηγεμόνα και οργανωτή, να διευκολύνουν έτσι τις κοινωνικές διεργασίες, τις αυθόρμητες και συνειδητές συμμαχίες των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς. Να απομονώσουν πρακτικές τυφλής βίας και αδιέξοδων δήθεν αντιεξουσιαστικών ξεσπασμάτων αλλά και κάθε δεξιόστροφη «αριστερή» φρασεολογία που διευκολύνει τελικά τις κυβερνητικές επιλογές. Να δώσουν πολιτική προοπτική στους κοινωνικούς αγώνες συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους. Να βοηθήσουν εργαζόμενες μάζες, που βρίσκονται εγκλωβισμένες σε άλλες πολιτικές επιλογές, να αγωνιστούν για τα πραγματικά δικά τους συμφέροντα. Να αναπτύξουν πρωτοβουλίες θεωρητικού διαλόγου ανάμεσα σ’ όλους τους φορείς της Αριστεράς, με άξονα την υπέρβαση του καπιταλισμού.
Χωρίς να εγκαταλείπουν τους στρατηγικούς στόχους τους, ούτε τις συζητήσεις, τις διαφορές, τις διαφωνίες γι’ αυτούς, οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς, εντός και εκτός του κοινοβουλίου, μπορούν και πρέπει να συναντηθούν στη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης και κοινής δράσης για την αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων στην προσπάθεια εξόδου απ’ αυτήν. Ζητήματα όπως η αντιμετώπιση θεσμικών μορφών καπιταλιστικής ολοκλήρωσης (ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ), η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, το αίτημα εθνικοποίησης τραπεζών, η ρήξη με τις πρακτικές του τραπεζικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου, καθώς και η αντιμετώπιση της βίαιης επίθεσης του κεφαλαίου με ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, αλλά και η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση τέτοιων διεργασιών.
Αθήνα, 4 Ιουλίου 2010
Αγγελόπουλος Θόδωρος, σκηνοθέτης
Αθανασιάδου Μυρσίνη, διδάκτωρ Ιστορίας
Αλαβάνου Αριάδνη, μεταφράστρια
Αντωνοπούλου Μαρία, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Βαλαβάνη Νάντια, συγγραφέας
Βαμβακάς Κώστας, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Βασιλειάδου Τέα, δημοσιογράφος
Βατικιώτης Λεωνίδας, διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών
Βενετσάνου Νένα, τραγουδίστρια
Γαλάνης Γιώργος, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Γέρου Κάτια, ηθοποιός
Γεωργακάκη Ρόδη, αντιδήμαρχος Ελληνικού
Γεωργίου Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Πάτρας
Δημητρίου Αλίντα, σκηνοθέτης
Δημητρίου Σωτήρης, ανθρωπολόγος
Δουζίνας Κώστας, πανεπιστημιακός, πανεπιστήμιο Λονδίνου
Ευσταθίου Κώστας, συνδικαλιστής τραπεζοϋπάλληλος
Ήσυχος Κώστας, συνδικαλιστής Ολυμπιακής
Κακαράς Αντώνης, απόστρατος αρχιπλοίαρχος
Κακναβάτος Έκτωρ, ποιητής
Καλομοίρης Γρηγόρης, συνδικαλιστής εκπαιδευτικός
Καρτερός Θανάσης, δημοσιογράφος
Κιμπουρόπουλος Γιάννης, δημοσιογράφος
Κοκκίνου Μαρία, ζωγράφος
Κουβελάκης Στάθης, πανεπιστημιακός, King’s College (Λονδίνο)
Κουζής Γιάννης, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Κορτζίδης Χρήστος, δήμαρχος Ελληνικού
Κοτσυφάκης Θέμης, συνδικαλιστής, ΔΣ ΟΛΜΕ
Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, δημοσιογράφος
Λαπαβίτσας Κώστας, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Λονδίνου
Λεοντής Χρήστος, συνθέτης
Μαίστρος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Μανιάτης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας
Μιχελής Κώστας, συνδικαλιστής λογιστής
Μπελαντής Δημήτρης, διδάκτωρ Νομικής
Μπιτσάκης Ευτύχης, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Ντούμας Χρήστος, πανεπιστημιακός, Πανεπιστήμιο Αθήνας
Παναγιωτόπουλος Χρήστος, συνδικαλιστής ΟΤΑ
Παπαδημητρίου Ζήσης, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Παπαδημητρίου Μάνια, ηθοποιός
Παπακωνσταντίνου Πέτρος, δημοσιογράφος
Πεππές Ζώης, συνδικαλιστής ΟΤΟΕ
Πορτάλιου Ελένη, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Πρωτονοτάριος Γιάννης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Ριζόπουλος Τάσος, συνδικαλιστής στη φαρμακοβιομηχανία
Ρούσης Γιώργος, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Ρούσσος Σίμος, τ. δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου
Σακελαρόπουλος Σπύρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Σκαμνάκης Θανάσης, δημοσιογράφος
Σπαθής Μάκης, πανεπιστημιακός, ΕΜΠ
Σπανού Δέσποινα, συνδικαλίστρια ΑΔΕΔΥ
Σταμάτης Κώστας, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Σωτήρης Παναγιώτης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας
Τσακνής Διονύσης, μουσικός
Φράγκου Λία, συνδικαλίστρια, ιδιωτική υπάλληλος
Χατζηστεφάνου Άρης, δημοσιογράφος
Χατζόπουλος Στάθης, δικηγόρος
Χουρμουζιάδης Γιώργος, πανεπιστημιακός, ΑΠΘ
Χρύσης Αλέξανδρος, πανεπιστημιακός, Πάντειο
Με αφορμη ενα post απο το tvxs:
Αφιερωμενο στους νοικοκυραιους και τους Παγκαλοτραφης
Η 5η Ιουλίου του 1934 στις ΗΠΑ έχει μείνει γνωστή ως «Ματωμένη Πέμπτη» εξαιτίας του θανάτου δύο απεργών λιμενεργατών που προήλθε από πυρά αστυνομικών στο Σαν Φρανσίσκο.
Παιδιά, η άποψή μου συγκλίνει με αυτή της πρωτοβουλίας που αναρτήθηκε λίγο παραπάνω.
Ο λόγος του Αγγελου Χαγιου δεν μου φάνηκε ξύλινος -κάθε άλλο- νομίζω όμως ότι είχε ένα βασικό έλλειμα! Δεν είπε αυτό που λέει η «πρωτοβουλία» παραπάνω! Φανηκε άτολμος.
Τωρα είναι η ώρα για ένα λαϊκό εργατικό μέτωπο που δεν θα είναι σούπα, ούτε θα κουκουλώνει τις υπαρκτές διαφορές μας. Θα οργανώνει όμως τις αντιστάσεις των εργαζομένων, θα διευκολύνει τις συζητήσεις μεταξύ πολιτικών οργανώσεων της Αριστεράς, θα διαχωρίζεται αποτελεσματικά από τις ομάδες ατομικής βίας (προς όφελος της οργανωμένης μαζικής βίας του κινήματος) και από δεξιόστροφες λογικές με αριστερή φρασεολογία τύπου «ανθρώπινη ΕΕ» και κεντροαριστερών σεναρίων.
Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα!
Το κείμενο του Ριζοσπάστη
»«Νέα» πρωτοβουλία με ξεθωριασμένες σημαίες
Αναμασήματα για την ενότητα πάνω στο πρόβλημα χωρίς στρατηγική αντιπαράθεση με τον καπιταλισμό, παρουσιάστηκαν χτες σε συνέντευξη Τύπου
Μία ακόμα «πρωτοβουλία» με τον – κοινότοπο πια – τίτλο «Εκκληση για το διάλογο και την κοινή δράση της Αριστεράς», αυτοσυστήθηκε χτες στα ΜΜΕ, με συνέντευξη Τύπου. Την πρωτοβουλία στηρίζουν – όπως φάνηκε στη σύνθεση του ακροατηρίου – ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το ΝΑΡ και άλλοι αυτοαποκαλούμενοι «ανένταχτοι», ενώ οι στόχοι της ορίζονται από τις προτάσεις διαχείρισης του καπιταλισμού, στις οποίες συγκλίνουν οι υποστηρικτές της.
Στην «έκκληση» που απευθύνουν, αναφέρουν μεταξύ άλλων σαν «ιστορικό καθήκον όλων των πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων της αριστεράς (…) να βρουν εκείνα τα ζητήματα που μπορούν να οδηγήσουν σε ενότητα δράσης (…) να διευκολύνουν κοινωνικές διεργασίες (…) να δώσουν πολιτική προοπτική στους κοινωνικούς αγώνες, συμβάλλοντας στην ανάπτυξή τους».
Η «πρωτοβουλία» έρχεται να αναμασήσει τα γνωστά ιδεολογήματα περί «ενότητας πάνω στο πρόβλημα», με στόχους που επί της ουσίας δεν αμφισβητούν τη στρατηγική του κεφαλαίου, αλλά, αντίθετα, της εξασφαλίζουν περιθώρια νέων ελιγμών, βάζοντας για γαρνιτούρα έναν ψευδεπίγραφο «σοσιαλισμό», με το θολό περιεχόμενο που κάθε μια από τις πολιτικές ομάδες δίνει σ’ αυτόν.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν στην «έκκληση»: «Χωρίς να εγκαταλείπουν τους στρατηγικούς στόχους τους, οι πολιτικές δυνάμεις της αριστεράς, εντός και εκτός Κοινοβουλίου, μπορούν και πρέπει να συναντηθούν στη διαμόρφωση μιας ρεαλιστικής πολιτικής πρότασης και κοινής δράσης για την αντιμετώπιση της κρίσης προς όφελος των εργαζομένων στην προσπάθεια εξόδου απ’ αυτήν. Ζητήματα όπως η αντιμετώπιση θεσμικών μορφών καπιταλιστικής ολοκλήρωσης (ΕΕ, ΟΝΕ, ΔΝΤ), η παύση πληρωμών και η διαγραφή του χρέους, το αίτημα εθνικοποίησης των τραπεζών, η ρήξη με τις πρακτικές του τραπεζικού και του επιχειρηματικού κατεστημένου, καθώς και η αντιμετώπιση της βίαιης επίθεσης του κεφαλαίου με ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου, μπορούν να αποτελέσουν τη βάση τέτοιων διεργασιών».
Ο ρεαλισμός του κεφαλαίου
Αυτό που προβάλλουν σαν «ρεαλιστική πολιτική πρόταση», συνιστά μια σύνθεση απόψεων και προτάσεων που διατυπώνουν κατά καιρούς αστοί οικονομολόγοι με κεϋνσιανές επιρροές, μέχρι και θιασώτες του «δημοκρατικού σοσιαλισμού». Δηλαδή, ενός καραμπινάτου καπιταλισμού, στο πλαίσιο του οποίου τα μέσα παραγωγής θα εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της πλουτοκρατίας και ο όποιος «δημόσιος» τομέας θα δρα σε περιβάλλον καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.
Η «ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου», που περιγράφεται επίσης στην έκκληση, είναι ζήτημα άμεσα συνδεδεμένο με το ποιος κατέχει την εξουσία και σχεδιάζει την οικονομία. Θέμα το οποίο δε θίγεται ούτε στο ελάχιστο, αφού θεωρείται δεδομένο ότι η πρόταση κινείται στα όρια της καπιταλιστικής διαχείρισης. Καθόλου τυχαία, οι υπογράφοντες αναμασούν ανέξοδες κορόνες για την ΕΕ, την ΟΝΕ και το ΔΝΤ, χωρίς να ζητούν την αποδέσμευση της χώρας από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους μηχανισμούς τους.΄΄
Με δεδομένα τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι τίποτα το καινούριο δεν έχουν να περιμένουν από κινήσεις και προτάσεις σαν κι αυτές που περιγράφονται στην έκκληση και οι οποίες στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα και να βάλουν εμπόδια στην αναγκαία όσο πότε ριζοσπαστικοποίηση και πολιτικοποίησή του. Μόνο ένα τέτοιο κίνημα, που θα αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα και θα παλεύει για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, μπορεί σήμερα να βάλει ισχυρά αναχώματα στο μνημόνιο και τα κόμματά του, να ανοίξει το δρόμο για ριζικές αλλαγές προς όφελος του λαού.΄΄
Επιεικώς απαράδεκτο το κείμενο. Με μια μονοκοντυλιά ρίχνει μια δυνατή σφαλιάρα στο χέρι που, υπο τις σημερινές συνθήκες, τείνουν προς το ΚΚΕ δυνάμεις οι οποίες μπορεί στο παρελθόν να είχαν λάθος απόψεις. Τρομερή υπεροψία.
από το blog Ροΐδη Εμμονές + Εμμονές Λ α σ κ α ρ ά τ ο υ
..Δεν χτυπάμε, δεν συκοφαντούμε το ΠΑΜΕ στα λιμάνια, κρατάμε αρκετές επιφυλάξεις για ορισμένες τακτικές του στην ταλαιπωρία αθώων επιβατών, όμως βρίσκω περίεργο, φάλτσο και ύποπτο αυτή την εποχή στεντόρειες κραυγές του τύπου «πλήττεται ο τουρισμός μας» να καλύπτουν σε ένταση τους λυγμούς που βγαίνουν από τα σπλάχνα ενός βάρβαρου «Μνημονίου» που ισοπεδώνει τις εργασιακές και ασφαλιστικές κατακτήσεις ενός αιώνα. Ποιο από τα δύο απαξιώνει την αξιοπρέπεια εκατομμυρίων ανθρώπων, το αγωνιστικό πείσμα του ΠΑΜΕ και το «πλήττεται ο τουρισμός μας» ή κηδεμονία και τα μέτρα της «τρόικας». Διαλέγετε και παίρνετε, εσείς οι ορισμένοι Αριστεροί που καταδικάζετε το ΠΑΜΕ εντονότερα, με μεγαλύτερη ευκολία από τους υπόλοιπους που ούτως ή άλλως δεν θα έκαναν κάτι διαφορετικό…Είναι κρίμα να μην περιορίζεστε στην –νόμιμη κατά τα άλλα- κριτική σας προς τις τακτικές των ναυτεργατών του ΠΑΜΕ και να συντάσσεστε με τους κοινούς συκοφάντες που στηρίζουν όλο αυτό το σαθρό οικονομικό στερέωμα..
Περισσότερα
Προς υπεράσπιση του ΠΑΜΕ στα λιμάνια [1]
και
Προς υπεράσπιση του ΠΑΜΕ στα λιμάνια [2]
από Κόκκινη Ορχήστρα
Οι καπιταλιστές διαγράφουν τα χρέη τους, το δημόσιο ποτέ Η περίπτωση Wind, ΕΘΕΛ και ΟΣΕ
Τις τελευταίες μέρες τα τηλεοπτικά φερέφωνα της κυβέρνησης και των καπιταλιστών έχουν κάνει κεντρικό τους θέμα τα χρέη των ΔΕΚΟ και ειδικά της ΕΘΕΛ και του ΟΣΕ. Μας πληροφορούν λοιπόν ότι χρέη των δύο οργανισμών που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία 20 χρόνια αγγίζουν τα 13 δις. Που οφείλονται αυτά τα χρέη; “Μα που αλλού, στους εργαζόμενους, τους παχυλούς μισθούς, στη δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία κ.ο.κ.” Μάλιστα. Τι πρέπει να γίνει; Η γνωστή συνταγή. “Να βγούνε στο σφυρί. Να τους πάρει ένας ιδιώτης και να βάλει τάξη”. “Να μειώσει το προσωπικό”, φορτώνοντας φυσικά το κόστος των “εθελούσιων” στον κρατικό προϋπολογισμό, “να μειώσει τα παθητικά δρομολόγια, να κρατήσει μόνο τις κερδοφόρες γραμμές και φυσικά να αυξήσει τα εισιτήρια”. Και φυσικά μπόλικη προπαγάνδα ότι δήθεν θα απαλλαχθεί ο προϋπολογισμός από άλλο ένα αγκάθι κλπ κλπ.
Αυτό που δεν μας λένε όμως είναι πως δημιουργήθηκαν τα χρέη αυτών των οργανισμών. Για το πάρτι που στήθηκε με τις προμήθειες αμαξοστοιχιών που δεν κινήθηκαν ποτέ και το οποίο γνωρίζει με λεπτομέρειες ο Μαντέλης. Δεν μας λένε για τις μίζες, δεν μας λένε για το πώς οι διοικήσεις φόρτωναν με χρέη για αναλώσιμα που ποτέ δεν έφταναν στις αποθήκες των οργανισμών αυτών. Δεν μας λένε για τους μισθούς των στελεχών. Ας ανοίξει ο φάκελος να δούμε τους μιζαδόρους, να δούμε που πήγαν τα λεφτά και γιατί φτάσαμε στα 13 δις χρέη. Αν υποθέσουμε ότι πράγματι υπάρχουν αυτά τα χρέη.
Οι εργαζόμενοι στην ΕΘΕΛ είναι περίπου 7000 και στον ΟΣΕ 6500. Η ετήσια μισθοδοσία συνολικά είναι γύρο στο μισό δις. 300 εκ. η ΕΘΕΛ σύμφωνα με τα αποτελέσματα χρήσης του 2008 ή 11 εκ καθαρά το μήνα (Ημερησία 1/7/10) και 263 εκ. ο ΟΣΕ. Περίπου 35000 μεικτά κατά μέσο όρο ανά εργαζόμενο. Η ΕΘΕΛ υποτίθεται ότι εμφάνισε το 2009 έλλειμμα 220 εκ. Ο ΟΣΕ θα εμφανίσει φέτος πάντα κατά τα λεγόμενα της οικονομικής του υπηρεσίας 1 δις.
Κοιτώντας όμως αναλυτικά στις προβλέψεις των δαπανών παρατηρούμε τα εξής περίεργα: “οι καθαρές ταμειακές ανάγκες για το έτος 2010 θα διαμορφωθούν στα 2,12 δις ευρώ. Από αυτά το 1,5 δις είναι οι τρέχουσες δαπάνες και τα υπόλοιπα 621 εκατ είναι για την πληρωμή δανείων. Αναλυτικά το 1,5 δις προκύπτει από τις εξής δαπάνες: α) Μισθοδοσίας 263 εκατ β) Λειτουργικές 190 εκατ γ) Επενδύσεις 593 εκατ δ) Χρηματοοικονομικά 457 εκατ Στο 1,5 δις έχουν προβλεφθεί εισπράξεις 200 εκατ ευρώ από την ΤΡΕΝΟΣΕ για τα τέλη χρήσης του δικτύου και από το Υπουργείο Οικονομικών 250 εκατ ευρώ για επιστροφές φόρου. Αν λοιπόν εισπραχθούν αυτά τα χρήματα μένει 1,05 δις συν 621 εκατ για τις πληρωμές δανείων”. (skai.gr)
Επαναλαμβάνουμε: Επενδύσεις 593 εκατ, Χρηματοοικονομικά 457 εκατ, 621 εκατ για πληρωμές δανείων. Σύνολο 1,5 δις. Μήπως μπορούν να μας εξηγήσουν τα πάσης φύσεως λαμόγια τι σημαίνουν όλα αυτά; Για ποιες επενδύσεις μας λένε όταν ετοιμάζονται να κλείσουν τις μισές γραμμές της χώρας. Τι είναι αυτά τα “χρηματοοκοικονομικά” των 457 εκ και τα 621 δάνεια; Πως μιλάνε για έλλειμμα χρήσης 1 δις (;) όταν αυτά τα ποσά είναι προφανές ότι δεν μπορούν να αφορούν λειτουργικά έξοδα αυτής της χρονιάς. Ούτε είναι δυνατόν να πιστέψουμε ότι αφορούν έξοδα για την εξυπηρέτηση δανείων. Εκτός κι αν ο ΟΣΕ πληρώνει επιτόκια πιστωτικής κάρτας και δεν μας το λένε. Είναι προφανές λοιπόν ότι για τα ελλείμματα του ΟΣΕ αλλά και της ΕΘΕΛ δεν ευθύνονται επʼ ουδενί οι εργαζόμενοι, ούτε αυτά τα ελλείμματα αφορούν λειτουργικά έξοδα.
Που το πάνε λοιπόν; Θα φορτώσουν το χρέος του ΟΣΕ και της ΕΘΕΛ στον κρατικό προϋπολογισμό και μετά θα ξεπουλήσουν το συγκοινωνιακό δίκτυο σε κάποιον καρχαρία για να έχουμε λεωφορεία και τρένα όποτε του καπνίσει, να τον πληρώνουμε χρυσαφί και να του λέμε και ευχαριστώ. Το σκάνδαλο αυτό πρέπει να ανοίξει σε όλη του την έκταση.
Να μάθουμε ακριβώς τι περιέχουν αυτοί οι κρυφοί λογαριασμοί, πως δημιουργήθηκε το χρέος, ποιος ακριβώς είναι ο πιστωτής, τι επιτόκια εισπράττει και αν ο ελληνικός λαός μετά απʼ όλα αυτά είναι διατεθειμένος να πληρώσει τα κερατιάτικα του Μαντέλη και του κάθε λωποδύτη εργολάβου που αναλαμβάνει τα έργα ή τις προμήθειες των εν λόγω οργανισμών. Αν μετά από το άνοιγμα των λογαριασμών όντως οι οργανισμοί αυτοί παρουσιάζουν λειτουργικά ελλείμματα, τότε θα αποφασίσουμε αν θα αυξηθούν τα εισιτήρια δηλαδή να χρεωθούν τη διαφορά οι χρήστες των υπηρεσιών ή αν θα θεωρηθούν κοινωνικές δαπάνες και επομένως το αντίτιμο χρήσης δεν θα καλύπτει όλο το κόστος προκειμένου να έχουν πρόσβαση και τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα και το υπόλοιπο να περνάει ως έξοδο στον προϋπολογισμό του κράτους, όπως συμβαίνει σε κάθε “κράτος πρόνοιας” που με τον προϋπολογισμό του κάνει αναδιανεμητική πολιτική και δεν μοιράζει απλώς εκατομμύρια στα λαμόγια και τους καρχαρίες. Αυτά με τις ΔΕΚΟ.
Από τις ίδιες πηγές παραπληροφόρησης (βλ. Σκάι, Mega και συναφή μέσα) μαθαίνουμε ότι οι δημόσιες επιχειρήσεις δημιουργούν ελλείμματα γιατί “το πελατειακό κράτος, οι παχυλοί μισθοί των υπάλληλων, το ανεπαρκές κρατικό managment που δεν ενδιαφέρεται για την παραγωγικότητα αλλά για τις μίζες και τις εξυπηρετήσεις κλπ κλπ”. Γνωστές αυτές οι μπούρδες.
Πάμε τώρα να δούμε τι κάνουν οι καπιταλιστές όταν χρωστάνε και εμείς δεν μαθαίνουμε τίποτα.
Την Wind Hellas την ξέρουμε όλοι. Πολλοί από μας έχουμε μια σύνδεση με την εν λόγω ιδιωτική εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Το αφεντικό της ενδιαφέρεται για το κέρδος της εταιρείας και φυσικά έχει για μάνατζερ διάφορα επιφανή στελέχη του παγκόσμιου τζετ-σετ. Αυτό που δεν ακούγεται όμως πουθενά είναι ότι η συγκεκριμένη εταιρεία το Νοέμβρη του 2009 ενώ χρώσταγε 3,2 δις (μάλιστα, μάλιστα μια ιδιωτική εταιρεία με 4-5 χρόνια ζωής χρωστάει 3,2 δις!!!!!, αλλά οι παπαγάλοι των ΜΜΕ έχουν βγάλει το σκασμό) με μια μονομερή της απόφαση αναδιάρθρωσε το χρέος για να το εμφανίσει κατά 1,4 δις μικρότερο. Πώς έγινε αυτό; “Την πλήρωσαν οι κάτοχοι ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης ονομαστικής αξίας 1,2 δις τα οποία αγοράστηκαν κάτω από το 15% της αξίας τους”. (Ελευθεροτυπία 4/7/2010) Το καταλάβατε αυτό;;; Κάποιος άτυχος δάνεισε την Wind 100 ευρώ και πήρε πίσω τα 15 στην καλύτερη περίπτωση. Τυχαίο; Δεν νομίζω. Όταν πρόκειται για τα αφεντικά, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Χρωστάνε 1 δις. Κανένα πρόβλημα. Το υποβαθμίζουν σε 150 εκ. και είναι όλα μέλι γάλα. Κανένας δικαστής, κανένα εμπορικό ή αστικό δίκαιο, κανένα ΜΜΕ, καμία κυβέρνηση, κανένα υπουργείο δεν έχει να πει κάτι. Όλα είναι νόμιμα. Εδώ μιλάμε για κανονικούς μαφιόζους. Κι σαν να μην έφτανε αυτό, μετά από 8 μήνες η Wind προχωρά σε δεύτερη (!!!!) αναδιάρθρωση του χρέους της. Πρέπει λεει να μειωθεί από 1,8 δις σε 1,1 για να είναι εξυπηρετήσιμο. Απίστευτο, εξωφρενικό. Μέσα σε 8 μήνες από 3,2 δις χρέος το κάνει με το έτσι γουστάρω 1,1δις. Πως θα γίνει αυτό; Αυτή τη φορά θα την πληρώσουν οι κάτοχοι ομολόγων υψηλής εξασφάλισης, ακόμα και αν οι μεγαλομολογιούχοι φαίνεται να συναινούν γιʼ αυτό. Προφανώς κάτι θα παίρνουν ως αντάλλαγμα αλλά μικρή σημασία έχει αυτό. Η όλη υπόθεση θα έχει λήξει μέχρι τις 20 Ιουλίου. (Καθημερινή 2/7/2010) Την ίδια ώρα ο Γ. Παπανδρέου περιφέρεται από το bbc στο cbs και δηλώνει ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κάνει στάση πληρωμών και να αναδιαρθρώσει το χρέος της αλλά δεν το κάνει για να μην διαταραχτεί η εμπιστοσύνη στις αγορές και για να είμαστε εντάξει με τους πιστωτές μας. Τρομερό. Η Wind όταν το κάνει δεν συμβαίνει τίποτα, κανείς δεν το μαθαίνει απλώς κάποιοι κακομοίρηδες που αγόρασαν ομόλογα της Wind τώρα τα κλαινε ενώ το δημόσιο δεν το κάνει για να μην στεναχωρηθούν οι κάτοχοι κρατικών ομολόγων, δηλαδή οι τράπεζες και οι τοκογλύφοι.
Για την ιστορία να πούμε ότι η Wind Hellas πρόσφατα μετέφερε την έδρα της από το Λουξεμβούργο στο Λονδίνο, μάλλον για να διευκολύνει το σχέδιο υποβάθμισης του χρέους της. Κι αυτό γιατί στην Αγγλία πέρσι το καλοκαίρι είχε προηγηθεί δικαστική απόφαση με την οποία “ενέκρινε την αναδιάρθρωση της ΙΜΟ, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρίες πλυντηρίων αυτοκινήτων του κόσμου, η οποία εξάλειψε τις απαιτήσεις των ομολογιούχων χαμηλής εξασφάλισης”. Με αυτό το δικαστικό προηγούμενο η Wind προχώρησε στις δικές της κινήσεις. Για περισσότερες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς στήνουν οι καπιταλιστές τις κομπίνες τους διαβάστε στο euro2day.
Τώρα που ανοίγει ο φάκελος των χρεών των ΔΕΚΟ ας ανοίξουμε το φάκελο της Wind και να γίνει αναδιάρθρωση του χρέους με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Μήπως οι ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού διαφωνούν σʼ αυτό; Γιατί δηλαδή να έχει προνομιακή μεταχείριση μια ιδιωτική κερδοσκοπική επιχείρηση που σε τελευταία ανάλυση δεν προσφέρει κοινωνικό έργο και ένας οργανισμός Κοινής Ωφέλειας, όπως οι αστικές συγκοινωνίες ή ο σιδηρόδρομος να πρέπει να πληρώνουν μέχρι δεκάρας τα χρέη τους και στη συνέχεια να παραδοθούν στις ορέξεις κάποιου σαν τον ιδιοκτήτη της Wind για να τους λεηλατήσει;
Ας μιλήσουν οι συνδικαλιστές και οι εκπρόσωποι της αριστεράς, ας βγάλουμε τα άπλυτα τους στη φόρα, ας δείξουμε πως η αγορά “σβήνει” τα χρέη της. Εμπρός ας μιλήσουμε για μια φορά όχι για τα “κεκτημένα” αλλά με αριθμούς, εκεί που νομίζουν ότι είναι ανίκητοι.
Κ. Μαραγκός
avantgarde2009.wordpress.com/
@ Τσέχος
Όταν λες παρελθόν τι εννοείς? Γιατί κάποιοι απο τους υπογραφοντες πριν από ελάχιστες μέρες πήραν σαφή θέση εναντίον του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ (πχ Μπιτσάκης στην Ελευθεροτυπία και άρθρο του Στάθη εναντίον της απεργίας στο λιμάνι).Άλλαξαν άποψη? Είναι προφανές ότι αρκετοί μπορεί να έχουν καλές προθέσεις και να εκφράζουν και μια αγωνία με αυτή την πρωτοβουλία αλλά και πάλι η ενότητα πάνω στο πρόβλημα δε θα οδηγήσει κάπου.Δεν είναι αυτό το βασικό πρόβλημα του κινήματος.Άλλα όπως οι πολύ λίγοι που είναι στα σωματεία είναι πιο σημαντικά. Εκεί πρέπει να παλέψεις. Γιατί το τι παλεύεις δεν είναι τόσο ασήμαντο. Το να μιλάς για την ΕΕ ειδικά στις σημερινές συνθήκες επίσης. Αύριο ας πούμε κάποιοι θα είναι με τη ΓΣΕΕ πάλι και κάποιοι όχι. Γιατί να μην ξεκινήσει η υπέρβαση από εκεί?
Ανασκευάζω, όχι μόνο στο παρελθόν.
« Αυτό που προβάλλουν σαν «ρεαλιστική πολιτική πρόταση», συνιστά μια σύνθεση απόψεων και προτάσεων που διατυπώνουν κατά καιρούς αστοί οικονομολόγοι με κεϋνσιανές επιρροές, μέχρι και θιασώτες του «δημοκρατικού σοσιαλισμού». Δηλαδή, ενός καραμπινάτου καπιταλισμού, στο πλαίσιο του οποίου τα μέσα παραγωγής θα εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια της πλουτοκρατίας και ο όποιος «δημόσιος» τομέας θα δρα σε περιβάλλον καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας.»
……
«Η «ριζική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου», που περιγράφεται επίσης στην έκκληση, είναι ζήτημα άμεσα συνδεδεμένο με το ποιος κατέχει την εξουσία και σχεδιάζει την οικονομία. Θέμα το οποίο δε θίγεται ούτε στο ελάχιστο, αφού θεωρείται δεδομένο ότι η πρόταση κινείται στα όρια της καπιταλιστικής διαχείρισης. Καθόλου τυχαία, οι υπογράφοντες αναμασούν ανέξοδες κορόνες για την ΕΕ, την ΟΝΕ και το ΔΝΤ, χωρίς να ζητούν την αποδέσμευση της χώρας από αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και τους μηχανισμούς τους.»
«Με δεδομένα τα παραπάνω, οι εργαζόμενοι τίποτα το καινούριο δεν έχουν να περιμένουν από κινήσεις και προτάσεις σαν κι αυτές που περιγράφονται στην έκκληση και οι οποίες στόχο έχουν να αποπροσανατολίσουν το εργατικό λαϊκό κίνημα και να βάλουν εμπόδια στην αναγκαία όσο πότε ριζοσπαστικοποίηση και πολιτικοποίησή του.»
Τραγικό σύντροφοι. Απλά τραγικό το κείμενο του Ρ.
Σε αυτή την εποχή που πρέπει να οργανωθεί η πιο μαζική και αποτελεσματική αντίσταση για να αποκρουστεί ο μεσαίωνας που θα ισοπεδώσει τα δικαιώματα των εργατών και θα διαλύσει τις ζωές και το μέλλον της νεολαίας, αντί να δωθεί το έναυσμα της κοινής δράσης και της μετωπικής προσπάθειας συσπείρωσης όλων των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, κάποιοι ψάχνουν τις διαφορές και όχι τα κοινά σημεία που θα δυναμώσουν τις φωνές μας.
Τελικά υπάρχει ένα ψίχουλο διάθεσης ενωτικής πολιτικής γραμμής; Ή πιστεύει κανείς ότι ΜΟΝΟ με το μαγαζί του μπορεί να ανατρέψει αυτό τον αρμαγεδώνα;
Ας προβληματιστούν όλοι πάνω σε αυτό.
Εγώ τουλάχιστον, θα εξακολουθώ να υπερασπίζομαι οποιαδήποτε αριστερή φωνή και πρακτική δίνει την μάχη ενάντια στην κυβέρνηση, το ΔΝΤ και την Ε.Ε. απ’οπου και αν προέρχεται. Σήμερα το ΠΑΜΕ στο λιμάνι, αύριο τα πρωτοβάθμια σωματεία κτλ.
Τη συγκεκριμένη στιγμή κρατώντας βασικούς άξονες όπως αυτούς που έχουν αναφερθεί σε πολλές συζητήσεις εδώ θα αγωνιστώ για μια ευρύτερη συσπείρωση δυνάμεων σε ένα σαφή αντικαπιταλιστικο νικηφόρο αγώνα ενάντια στα μέτρα. Και στο μακρύ δρόμο αυτό θα υπάρξουν μετατοπίσεις συνειδήσεων, αλλαγές πολιτικών γραμμών και ότι θέλετε.
Εδώ σπάνε κομμάτια του ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ έχει γίνει μπουρδέλο. Γιατι στην Αριστερά να μην γίνει μια υπέρβαση προς τα μπρος; Να ζυμωθούν απόψεις, να οργανωθούν ενεργά ανένταχτοι, να παρασχεθεί αλληλλεγγύη προς αγωνιζόμενα κομμάτια, να συντονισθούν οι συνδικαλιστικές δράσεις; Και εκεί θα φανει και ποιος τα λέει πιο σωστά, ποια γραμμή υπερισχύει στην δοκιμασία της ταξικής πάλης κτλ
Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με σκιαμαχίες, χωρίς να συζητάμε (όχι στο ιντερνετ, αλλα στο κίνημα), αποκλεισμένοι ο ένας από τον άλλον λες και αυτή την ώρα ο πιο θανάσιμος εχθρός του κινήματος είναι … η πρωτοβουλία των οικονομολόγων και η πρωτοβουλία που αναφέρθηκε παραπάνω…
Ας προβληματιστούμε πάνω σε αυτό πριν να είναι πολύ αργά…
Καποια βλακεία έκανα με τα italics(έπρεπε να τελειώνουν στην 3η παράγραφο). Αν μπορεί κάποιος ας διορθώσει για να διαβάζεται…
Είδα παραπάνω κουβέντα περί Στίρλιτς και χάρηκα. Ο πρωταγωνιστής της σειράς, ο Βιατσεσλάβ Τίχονοφ, πέθανε πριν λίγους μήνες ο καημένος.
Ίσως εδώ γίνεται πια εμφανής η διαφορά που έχει το ΚΚΕ με τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις (αριστερές εντός και εκτός εισαγωγικών, διότι και το ΠΑΣΟΚ θέλει να εμφανίζεται σαν αριστερό.)
Το ΚΚΕ, δεν είναι απλώς ένα αριστερό κόμμα. Είναι κομμουνιστικό και στόχος του είναι η αλλαγή των σχέσεων παραγωγής και μέσω αυτών όλου του κοινωνικού επικοδομήματος. Δεν έχει σκοπό να βοηθήσει τον καπιταλισμό να την σκαπουλάρει! Οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις, αν δεχτούμε την ειλικρίνεια των λόγων και διακυρήξεών τους, αναζητουν εναν τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης, φιλολαϊκό μεν (κατά τη γνώμη τους), αλλά, όπως φαίνεται απο τις προτάσεις τους, δεν θέτουν θέμα αλλαγής των σχέσεων παραγωγής. Η χειρότερη εκδοχή, είναι ότι πολλές απο τις αυτοαποκαλούμενες «αριστερές» δυνάμεις προσπαθούν ή δημιουργούνται για να γίνουν ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση των μαζών
Η θέση του ΚΚΕ είναι, ότι αυτή η προσπάθεια των υπόλοιπων αριστερών δυνάμεων, ακούσια ή εκούσια, καταλήγει να είναι μια προσπάθεια παράτασης της επιβίωσης του καπιταλιστικού συστήματος σε βάρος, τελικά, της εργατικής τάξης, παρά τις περι του αντιθέτου διακυρήξεις τους. Νομίζω ότι πρέπει να είναι λίγο πιο προσεχτικοί όσοι καλοπροαίρετα προτείνουν λύσεις που δεν θίγουν τη δομή του συστήματος, γιατι μπορεί να γίνουν «λαγοί» για πολύ άσχημες, αντιλαϊκές καταστάσεις. Για τα «αναχώματα» δεν τίθεται καν θέμα συζήτησης. Απλώς πέμπτη φάλαγγα!
Στο κάτω κάτω, αν κάποιος δικαιώθηκε απόλυτα απο τις εξελίξεις, αυτό είναι το ΚΚΕ και δικαιωματικά δικαιούται να έχει πλέον τον πρώτο λόγο.
Κανενα ποστακι απο την σημερινη απεργια δεν παιζει?….
Μπούμπη, δεν πρέπει να είχε πολύ κόσμο. Ήταν και τα μέσα μεταφοράς που απεργούσαν και ο κόσμος δεν είχε τρόπο να κατέβει στο κέντρο.
@Αντάρσυος
Καταγγελια (προσωπικη και οχι καποιου μεχρι στιγμης φορεα) απο την περιφρουριση σε ενα απο τα κτιρια της Intrakom:
Μελος ή μη δεν εχει σημασια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο οποιος ειναι στο ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΟ της Γενοβα στην επιχειρηση του Κοκκαλη επιχειρησε εκτος της ανοιχτης και απροκαλυπτης ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΙΑΣ να εισβαλλει στην δουλεια του επιτιθεμενος προς την απεργιακη φρουρα με την μηχανη του μαρσαροντας και βριζοντας ακατανομαστα τους συναδελφους απο το κλαδικο σωματειο του ΣΕΤΗΠ. Ευτυχως δεν του καναμε την χαρη με την ψυχραιμη σταση των μελων του ΣΕΤΗΠ να υπαρξει τραυματισμος απο αυτην την προκλητικη κινηση και την ψευτοτσαμπουκαλιδικη σταση του παλικαρα που για ολα, του εφταιγαν το ΠΑΜΕ, το ΣΕΤΗΠ και οι απεργοι που ηρθαν να υπερασπιστουν το δικαιωμα στην απεργια.
Αυτο μαλιστα συνεβει την ωρα που η εργοδοσία απέλυσε τον Κώστα Κλημόπουλο, συνάδελφο με συνδικαλιστική δράση, καθώς είναι μέλος της Σωματειακής Επιτροπής ΙΝΤΡΑΚΟΜ του ΣΕΤΗΠ, υποψήφιος με το ψηφοδέλτιο της ΑΕΕ και βέβαια ένας από τους συναδέλφους που πρωτοστάτησε στην περιφρούρηση της στάσης εργασίας της 1/7:
http://www.setip.gr/
Στο ενδιαμεσο ο ΠΑΣΟΚος προεδρος του εργοδοτικου σωματειου εκανε κυριολεκτικα τον παρκαδορο στα αμαξια των απεργοσπαστων…
@Μπουμπη,Λαθραναγνώστης
Για την απεργιακη κινητοποιηση μπορουμε να πουμε οτι ο Λαθραναγνωστης δεν εχει καλη εικονα ισως και ιδιαν εικονα γιατι ο κοσμος παρολη την καλοκαιρινη ραστωνη και την κουραση απο τις συνεχομενες απεργιες, 12 (απεργιακες ημερες) πανελλαδικες απο τις 17/12 ηταν ανελπιστα πολυς στα μπλοκ του ΠΑΜΕ. Χαρακτηριστικο στοιχειο ειναι πως οταν η κορυφη της πορειας εφτασε στη Φιλλεληνων ο υπολοιπομενος αλλος τοσος ογκος του κοσμου δεν ειχε ακομα ξεκινησει απο την Ομονοια.Παρολη την μη υπαρξη Μεσων Μαζικης Μεταφορας (που σωστα απεργουν σε 24ωρη βαση) ο κοσμος κατευθυνθηκε στην συγκεντρωση του ΠΑΜΕ.
Οι ξεπουλημενες μαριονετες της ΓΣΕΕ ηταν παροντες στην σημερινη απεργια με απελπιστικα οικτρη συμμετοχη και αναιμικη δυναμικη στα μπλοκ. Για ακομα μια φορα οι δυναμεις του εξωκοινοβουλιου οταν δεν κανουν χαρακτηριστικες και κραγμενες απεργοσπασιες δωσαν τον κοσμο τους να γεμισει τα κενα των ξεπουλημενων ΓΣΕΕδων ενω τα μπλοκ των φρικοπεριεργων με κινηση ελιγμου πηγαν απο την Πανεπιστημιου για να παρκαρουν πρωτοι και καλυτεροι μπροστα απο την βουλη. Τα αγωνιστικα ενσημα λοιπον κερδηθηκαν και με το παραπανω οταν πια ολοι μαζι ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ εξωκοινοβουλιο και αναρχικα μπλοκ εδωσαν την «μαχη» της πλατειας Συνταγματος και οχι τη μαχη της απεργιακης περιφρουρισης (με απειροελαχιστες εξαιρεσεις που δεν διαταρασσαν κατα τ΄αλλα, τον γενικοτερο κανονα)
Ο.Κ Μέλιτον.
Είναι απο τις φορές που χαίρομαι να κάνω λάθος. Έχεις δίκιο, δεν είχα κατέβει στη συγκέντρωση και μετέφερα την εικόνα που μου έδωσαν άλλοι.
Ανταπόκριση απο Γιάννενα. Η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στα ίδια επίπεδα με τις 29 Ιουνίου. Οι ΓΣΕΕ εξωκοινοβούλιο κλπ. ανύπαρκτη. Χαρακτηριστικό:συνάδελφος μου απ τη δουλειά (πρώην οπαδός και ψηφοφόρος της ΝΔ) αποφάσισε να απεργήσει και μου λέει θα πάω όμως στην συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ. Με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει : Κώστα εδώ κάτω (εργατικό κέντρο) είναι καμμιά δεκαριά, έρχομαι στην πορεία του ΠΑΜΕ γιατί εδώ είναι ξεφτίλα. Γενικό συμπέρασμα μετά τις 5/5 υπάρχει κοιλιά. Υπάρχουν όμως καινούριοι εργαζόμενοι που έρχονται με το ΠΑΜΕ και συνδέονται μαζί του σε μονιμότερη βάση. Η μεγάλη μερίδα του κόσμου ακόμη δεν ακολουθεί.
@Μέλιτον Καντάρια
To περιστατικό που καταγγέλεις είναι σοβαρό. Και πρεπει να είμαστε ακριβείς για τα γεγονότα που καταγγέλουμε. Π.χ. το πως έγινε το επισόδειο, αν ήταν προσωπική κόντρα, αν ήταν κατά της απεργίας ή άνηκε στην συνήθη διαμάχη μεταξύ ΚΚεδωμν -εξωκοινοβουλευτικών.
Δηλαδή υπέπεσε μόνο στην αντίληψή σου; Το λέω γιατί μία συνιστώσα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε παρέμβασή της έβαλε το θέμα της απαγόρευσης των απολύσεων. Το οποίο βρήκε θετική ανταπόκριση σΕ κόσμο του σωματείου της Ιντρακόμ.
Ελπίζω να επιστρέψεις αναλυτικές και συγκεκριμένες πληροφορίες και όχι «προσωπικές» και ανώνυμες μαρτυρίες.
Υ.Γ.
To ΣΕΚΗΠ ελέγχεται από το ΠΑΜΕ. Από εμάς θεωρούνται σύντροφοι και συναγωνιστές. Δυστυχώς στέκεται(ξανά δυστυχώς)»ανταγωνιστικά» προς το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών.ΕΝΑ από τα Σωματεία βάσης(αποκλείονται εργοδότες) που στο πλαίσιο των ψηφίσμάτων σε πρόσφατη συνέλευση προχώρησαν και προς τα πολιτικά αιτήματα.
Και έβαλαν θέμα μη πληρωμής των τοκοχρεωλυσίων του δημόσιου χρέους προς ξένες και ντόπιες των τράπεζες. Είναι γνωστός ο φόβος του ΚΚ απέναντι στην στάση πληρωμών των τοκογλυφικών τοκοχρεωλυσίων, στην άρνηση πληρωμής του δημόσιου χρέους προς ξένους και ντόπιους τοκογλύφους. Το διαπίστωσαν όσοι παρεβρέθηκαν στην εκεί συνέλευση του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών στο Πολυτεχνείο..
Για το ίδιο θέμα αλλά μέσω εφημερίδων ο Μ.Π. στέλεχος του ΠΑΜΕ ΚΑΙ στο σωματείο των Μισθωτών Τεχνικών έγινε «ρόμπα» από την απάντηση του οικονομολόγου Καζάκη στον Ριζοσπάστη για το σχετικό θέμα.
Πράγμα που ανάγκασε την Αλέκα να μιλήσει τρεις μέρες μετά γενικά και αόριστα για μη αναγνώριση του χρέους. Ενώ μέχρι εκείνη την στιγμή έλεγε ότι το θέμα χρέους δεν υπάρχει είναι πρόφαση για την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα και άλλα φαιδρά..
Οι μόνοι που έχουν «πιάσει» τον «σφυγμό» της εποχής είναι οι Κόκκινη Ορχήστρα και ο Καζάκης με τους αριστερούς οικονομολόγους. Οι υπόλοιποι είναι μίλια..πίσω.
Για να είμαστε ξεκάθαροι υπάρχουν δύο μη συνεκτικά ιδεολογικά «στρατόπεδα».
Το ένα είναι υπερ της μη πληρωμής του δημόσιου χρέους στους τοκογλύφους των τραπεζών. Λένε όχι στους τραπεζικούς εκβιασμούς των ξένων και ντόπιων τραπεζών και τοκογλυφών
Το άλλο
ή δεν το νοιάζει
ή σφυρά «κλέφτικα», ίσα ίσα για να «περάσει» η καταιγίδα και να συνεχίσει την αριστερή «τρελίτσα» του παντός καιρού
ή μιλάνε γενικά και αόριστα γιατί δεν πιστεύουν στις δυνάμεις τους και στις διαθέσεις των μαζών
ή είναι υπέρ της πληρωμής με αναδιαπραγμάτευση
Το ένα με τους εργάτες τους προλετάριους τους υπαλλήλους την φτωχή αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους και τα φτωχά μικροαστικά στρώματα.
Το άλλο με τις τράπεζες, τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια και όλους αυτούς που βλέπουν την ευκαιρία για να αρπάξουν τα σπίτια του κοσμάκη στο τσάμπα, και όλους αυτούς που θέλουν υποζύγια αντί εργαζόμενους
Και τα δύο «καρπούζια» δεν χωράνε στην ίδια μασχάλη.
Διαλέξτε και πάρτε θέση.
Ολα δείχνουν ότι η αναδιαπραγμάτευση του ελληνικό, χρέους όχι μόνο έχει αρχίσει, αλλά βρίσκεται ήδη σε προχωρημένο στάδιο, παρά τις επίσημες διαβεβαώσεις της κυβέρνησης περί του αντιθέτου
@ Ανταρσυος,
Δεν ξερω αν το ΣΕΤΥΠ βλεπει ανταγωνιστικα το Σωματειο Μισθωτων Τεχνικων.Ξερω παντως οτι στις εκλογες του ΣΜΤ που εγιναν το 2009,οταν ΕΣΑΚ(ΚΚΕ)μισθωτων που πλειοψηφουσε στην εφορευτικη επιτροπη εκανε ενστασεις για την εγκυροτητα ορισμενων ψηφοδελτιων,αμεσως η Αριστερη Πρωτοβουλια(μειγμα των δυναμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με αλλα ρευματα) μαζι με την Ενωση Εργαζομενων(ΚΟΕ)κατηγορησαν το ΚΚΕ για καλπονοθεια…..
Τελος παντων δεν ειναι εκει το θεμα μας.
Για τα αλλα περι μεταβατικου προγραμματος με αιτηματα του τυπου κρατικοποιησεις τραπεζων,σταση πληρωμων και εξοδος απο το ευρω εχουν γινει εκτεταμενες συζητησεις σε αυτο το ιστολογιο.Τα συγκεκριμενα αιτηματα εστιαζουν στο χρεος και οχι στον ιδιο τον καπιταλιστικο τροπο παραγωγης.Παρουσιαζουν τη σημερινη κριση σαν κριση «χρεους».»Κριση χρεους»μπορει να ειναι και απο κακοδιαχειριση της οικονομιας,ο καπιταλισμος δεν ειναι.
Επισης το ΚΚΕ πολυ πιο ΠΡΙΝ αρχισει αυτο θεμα με τη σταση πληρωμων,ελεγε οτι εργαζομενοι δεν ευθυνονται για το δημοσιο χρεος και για αυτο δεν πρεπει να πληρωσουν για αυτο.
@Μπουμπη
Ελπίζω να είναι θέμα έλλειψης πληροφόρησης και όχι αντιστροφής πραγματικότητας
1) Στο καταστατικό του Σωματείου η εκλογή εδρών γίνεται με βάση την απλή αναλογική. Καταστατικό που θεωρητικά σέβονται όλοι.
Και όχι με την ενισχυμένη βάσει νόμου του ΠΑΣΟΚ την οποία επικαλέστηκε το ΠΑΜΕ για να «αρπάξει» μία έδρα. Πράγμα που έκανε «ρόμπα» την ΕΣΑΚΕ(ΠΑΜΕ). Γιατί κύριοι δεν μπορεί να λέτε ότι είσ αστε υπέρ της απλής αναλογικής στην Βουλή και κατά(γιατί σας συμφέρει και μάλιστα νόμο του πασοκ!) στα σωματεία. Αυτό λέγεται τυχοδιωκτισμός ή κάνω λάθος;
2) Στην συνέλευση στο Πολυτεχνείο ήμουν παρόν. Όπου εκπρόσωποι(2) του ΠΑΜΕ μίλησαν ότι ήταν ρεφορμιστικό αίτημα(!).Πως το ..υποννοείται ως κομμουνιστικό αίτημα και την άλλη το λέτε ρεφορμιστικό ένας θεός ξέρει.
Το ΚΚ αναγκάστηκε να πει γενικά και αόριστα μέσω της Παπαρήγα. Και αυτό μετά την παρέμβαση του Καζάκη Μπορώ να σου βρω άρθρα του Ριζοσπάστη που είναι κατά του αιτήματος της στάσης πληρωμών. Μπορείς όμως να διαβάσεις το σχετικό άρθρο του Στάση πληρώμων: μία απάντηση στον Ριζοσπάστη, του Δημήτρη Καζάκη Μετά την δημοσίευση του άρθρου ακολούθησε η «κωλοτούμπα» της Αλέκας. Θα κάνει και άλλες γιατί οι καιροί θέλουν δυνατούς καπετάνιους.
Το ζήτημα της μη αποπληρωμής του δημόσιοιυ χρέους είναι και θέμα κοινωνικής πίεσης. Και το θέτουν αρκετοί σύντροφοι του ΚΚΕ στις τοπικές ΚΟΒ. Αλλιώς γιατί να ασχολείστε στο τσάμπα -όπως και η EUROBANK- για ένα «ανύπαρκτο» θέμα;
Όπως η ηγεσία σας πήγε(και καλώς πήγε) στο λιμάνι. Γιατί εκεί στο λιμάνι είναι άνεργοι πεινασμένοι σύντροφοι ναυτεργάτες και με ιστορία συνδικαλιστικού κινήματος. Και όχι ζαμάνφου δημόσιοι υπάλληλοι όπως η πλειοψηφία αρκετών συνδικαλιστικών στελεχών(και δικών σας)
Ο Λένιν ξεχώριζε για την θεωρητική του υπεροχή, την επαφή του με την βάση και την πραγματικότητα και την έλλειψη δογματισμού. Και φυσικά το θέλησή του για την υλοποίηση της εργατικής εξουσίας στην αρχή και για την αταξική κοινωνία στο μέλλον. Εσείς τα έχετε όλα αυτά;
Έχετε αντίληψη στο προς τα που πάμε; Εδώ μέχρι προχτες λέγατε την κρίση του δημόσιου χρέους «προπέτασμα καπνού» μαζί με τον παντός καιρού Τσίπρα
Από την στιγμή που περιχαρακώνεσαι χωρίς να απαντάς σε μεγάλα ζητήματα των καιρών,είσαι καταδικασμένος να αποτύχεις.
Από την στιγμή που είσαι δογματικός χωρίς να λαμβάνεις υπόψη την κοινωνία το μόνο που σου μένει να διαπραγματεύεσαι με τον δυνάστη την «αξιοπρεπή» ήττα. Ή να το πούμε αλλιώς την «ηθική» νίκη.
O κόσμος όμως αλλάζει με πραγματικές νίκες ή με παρακαταθήκη προς αυτές. Και όχι με φιλολογικά σχήματα λόγου πού τόσο αρέσκονται αρκετοί «χομπίστες» αριστεροί..
@Αντάρσυος (Νο.96,μην μπαινετε ολοι με το ιδιο ονομα)
1.Το περιστατικο εγινε 2 μετρα απο εμενα και ηταν παροντες αλλοι 60 συναδελφοι του ΣΕΤΥΠ (και οχι ΣΕΚΗΠ) και ΠΑΜΕιτες. Οποτε υπαρχουν αρκετοι μαρτυρες προς επιβεβαιωση των λεγομενων μου.
2.Το περιστατικο ξεκινησε με τους συναδελφους του ΣΕΤΥΠ που ειχαν ερθει απο αλλες εταιριες (λογω της εργοδοτικης αυθαιρεσιας που αρχιζει και εκδηλωνεται) προς συμπαρασταση στην απεργιακη φρουρα απο τις 5:30 το πρωι και μετα απο 1,5 λεπτα ηρθε και ο συναδελφος της Intrakom για να κατευνασει τα πραγματα μιας και ειναι γνωστοι με τον ΑΝΤΑΡΣΥΟ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗ αλλα αντ΄αυτου τοτε ηταν που τα μπινελικια απο τον απεργοσπαστη ενταθηκαν βγαζοντας ολη του πια την αντι-ΠΑΜΕ και αντι-ΚΚΕ εμπαθεια δηλωνοντας υστερικα πως θελει να δουλεψει και δεν μπορει καποιοι ΠΑΜΕιτες να του κλεινουν την επιχειρηση και το δικαωμα στην δουλεια… Αρα δεν ηταν προσωπικη αντεκληση αλλα περα για περα πολιτικη.
3.Η συνιστωσα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ εχει κανει σημεια και τερατα μεσα στην Intrakom (δεν ειναι της παρουσης) οποτε οταν στα «ευκολα» βγαινεις και το παιζεις υπερασπιστης των εργατικων διεκδικησεων δεν μπορει να ειναι και κολυμβηθρα του Σιλωαμ. Ασε που αυτο που προτεινε ηταν και το προφανες για καποιον αριστερο, στα δυσκολα ομως πηγε απεναντι εκ της απουσιας της ή εξ αυτων των αποκαρδιωτικων περιστατικων με τον ΑΝΤΑΡΣΥΟ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΗ…
Αληθεια γιατι κανενας απο αυτους τους «αριστερους» δεν ηρθε για να υπερασπιστει το δικαιωμα στην απεργια, οπως εκανε το ΣΕΤΗΠ και το ΠΑΜΕ ενω σε παρομοιες απεργιακες κινητοποιησεις (και μονο) του εργοδοτικου σωματειου ή της ξεπουλημενης ΓΣΕΕ ειναι μπροσταρης…;
Αυτα προς την πιο ακριβη ενημερωση
Υ.Γ.Για να κρυφτει η απεργοσπασια δεν χρειαζεται να ανταπανταει καποιος στο ακυρο παλι με Καζακηδες και λοιπους… Αλλωστε ειναι γνωστο, και μεσα απο αυτο το blog, ποιες ειναι οι θεσεις για τη σταση πληρωμων του ΝΑΡ-κομματιου του ΣΥΡΙΖΑ και καποιων αλλων χωρων. Δεν μπορουν ομως ουτε να κουκουλωσουν ουτε να δικαιολογησουν την ανοιχτη και ψευτοτσαμπουκαλιδικη απεργοσπασια… Τουλαχιστον το σωστο θα ηταν πρωτα να ενημερωθειτε, και απο τις δικες σας πηγες, και μετα να απαντησετε επι του γεγονοτος.
@Μέλιτον Καντάρια
ονόματα για την διασταύρωση της ιστορίας. Αν είπε ότι ήθελε να δουλέψει και έσπασε την περιφρούρηση είναι χοντρό. Και χρειάζονται οι πλήρεις συνθήκες. Και διασταύρωση -το τι θα πει – Και φυσικά επίσημη καταδίκη του σωματείου ΣΕΤΥΠ. Στην οποία δεν διάβασα κάτι το συγκεκριμένο στο σάιτ, Μηπώς είναι πολύ προσωπική ιστορία σου;
Και ρωτώ γιατί το μόνο που γράφεις είναι ότι πήγατε να πιαστείτε στα χέρια για τα αντι-ΚΚΕ αντι-ΠΑΜΕ αισθήματά τους. Σαν πιστιρικάδες σε αμφιθέαστρα. Άλλο αυτό και άλλο το να τον λες απεργοσπάστη
ο Καζάκης είναι μίλια μπροστά. Όπως και ο Μαραγκός της Κοκκινης Ορχήστρας. Και το κυριότερο και για τους δύο είναι μαζί με τις μάζες. Μακάρι να ήταν στο Ανταρσύα.
Η γνώμη μου είναι ότι η αλέκα «κολώνει» με το θέμα του Χρέους.
Γιατί μπροστά στις ξένες τράπεζες, στην Ε.Ε. στην B.S.A..κάνει τζίζζ.
Θα γίνω κακός αν πως ότι η επίσκεψή της στον Χρυσοχοίδη λίγες μέρες μετά την μεγάλη απεργία της 5/5/2010 είναι δείγμα υποταγής προς την αστική ηγεσία; Αντί να πάει στον GAP πάει στο Goldenίδη; Και μάλιστα χωρίς να ανακοινωθεί τίποτα για το περιεχόμενο των συζητήσεων; Και μάλιστα ούτε και στον Ριζοσπάστη;
Αν θες να αλλάξω γνώμη ας τοποθετηθεί η Αλέκα για το ότι δεσμεύεται να μην πληρωθεί το ειδεχθές αποικιοκρατικού τύπου χρέος. Και ότι στο πρόγραμμά της θα βάλει ως πρώτο και κύριο ζήτημα την στάση πληρωμών των τοκοχρεωλυσίων των τραπεζών.
Την άλλη μέρα γράφομαι στο ΚΚ και κολλάω και τις αφίσσες σας.
@ Αναταρσυος,
«Και όχι με την ενισχυμένη βάσει νόμου του ΠΑΣΟΚ την οποία επικαλέστηκε το ΠΑΜΕ για να “αρπάξει” μία έδρα»
Το συγκεκριμενο νομο(ν.1264) εισηγηθηκε απο τον ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ δικαστικο αντιπροσωπο και ΟΧΙ απο το ΠΑΜΕ.Οταν το ΠΑΜΕ εκανε ενστασεις για σημαδεμενα ψηφοδελτια,οι παραταξεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΚΟΕ απο ΚΟΙΝΟΥ απερριψαν την εστανση του ΚΚΕ και ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΔΙΠΛΗΣ ΨΗΦΟΥ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ!Εδω,δηλαδη,ποιο νομο επικαλεστηκαν αν οχι το ν 1264???Αρα το ποιος ειναι τυχοδιωκτης και ποιοςοχι φαινεται ΞΕΚΑΘΑΡΑ.Το διαφωτιζει και ποιο πανω ο Μελιτον….
Επισης η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ζητα ΜΟΝΟΜΕΡΗ σταση πληρωμων και απεχει ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ απο τη μη αναγνωρηση του χρεους που καλει το ΚΚΕ.
@μπούμπη
Άλλα λόγια
Μπες στο σάιτ
To ΠΑΜΕ εφαρμόζει νόμο του ΠΑΣΟΚ ενάντα στη δημοκρατία στα σωματεία! Δες και την καταγγελία της ένωσης εργαζομένων
Aν δεν πρέπει να τηρείται το καταστατικό στα σωματεία, τα οποία μάλιστα προβλέπουν την απλή αναλογική την ποιο αντιπροσωπευτική μορφή αντιπροσώπευσης να μας το πείτε. αυτό είναι το νομικό θέμα
Υπάρχει και το ηθικό θέμα.
‘Η είσαι με την απλή αναλογική ή δεν είσαι. όχι όποτε δεν μας συμφέρει(π.χ. στο σωματείο)ζητάμε ενισχυμένη αναλογική για να «αρπάζουμε» καμία έδρα. Αλλά όποτε μας συμφέρει(π.χ. Βουλή) την επικαλούμαστε την απλή αναλογική
Ξεκάθαρα πράγματα.
Και οπως ειχα πει και στο προηγουμενο μου σχολιο οτι το ΚΚΕ πολυ πιο ΠΡΙΝ απο τον αγαπημενο σου Καζακη ελεγε οτι οι εργαζομενοι δεν ευθυνονται για τα ελλειμετα ΚΑΙ για το δημοσιο χρεος και για αυτο το λογο δεν πρεπει να πληρωσουν.Τυχαιο αλλωστε ειναι και το συνθημα του «ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΑΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ»??Αλλο ομως αυτο και αλλο η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ σταση πληρωμων που ζητα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στην οποια φυσικα και ειναι εναντιον αυτου του αιτηματος γιατι ΕΣΤΙΑΖΕΙ στο ΧΡΕΟΣ(συνεπεια)και οχι στον ΙΔΙΟ το καπιταλιστικο τροπο παραγωγης(ΑΙΤΙΑ-ΡΙΖΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ)
Το σχολιο 104 το ειδες????….η εκανες τον τυφλο??….Η Ενωση Εργαζομενων και η Αριστερη Πρωοτβουλια ΕΔΩΣΑΝ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΧΡΗΣΗΣ ΔΙΠΛΗ ΨΗΦΟΥ ΣΤΟ ΠΡΟΕΔΕΥΩΝ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟ,ΝΑΙ Η ΟΧΙ?
Και μετα απο αυτα που εκαναν ερχεσαι και μου πετας το λινκ της μια απο των δυο πραταξεων που εκαναν αυτη τη λαμογια??
οπα στο 106 εκανα ενα λαθος…
ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΑΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ->ΤΗ ΚΡΙΣΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
@Μπουμπη
αλλάζεις θέμα. Αναμένω με χαρά την θέση σου για τα πεπραγμένα του ΠΑΜΕ στο σωματείο μισθωτών τεχνικών.
Σε αυτά που γράφεις(για να αποφύγεις την θέση στα του σωματείου) έχει απαντήσει και ο Καζάκης με το γνωστό γράμμα στον Ριζοσπάστη.Δεν ξαναβάζω το link γιατί θα χάσει την ψυχραιμία του ο Μέλιτον Καντάρια και είναι κρίμα. «Χρωστάει» ή αυτός ή μέσω του ΣΕΤΥΠ ακόμα μία πλήρης καταγγελία.
π.χ. σαν αυτή που έκανε η Ένωση Εργαζομένων. Αυτά λέγονται καταγγελίες και όχι μπουρμπούτσαλα
Περιττό να σου πω ότι από απλή Μαρξιστική ανάλυση στο θέμα του Χρεόυς δεν τα πας καλά.
Έγραψε και ο ΜΑΡΑΓΚΟΣ με το γνωστό Το ΚΚΕ βρήκε τα λεφτά! Η κατάρρευση των δημοσίων ταμείων δεν είναι μπλόφα
Η αριστερή «τρελίτσα» τελείωσε. Τα περι «πλουτοκρατίας» γενικά και αόριστα είναι «τουφεκιές στον αέρα». Ο κόσμος θέλει λύσεις και η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη.
Σε λίγο καιρό θα κριθούμε όλοι απέναντι στην κοινωνία. Αλλιώς όλη η αριστερά θα διαλυθεί.
Και τώρα αν μου επιτρέπετε φεύγω
Απλή Μαρξιστική ανάλυση στο θέμα του Χρέους
Κρίση, χρεοκοπία και αριστερά – Σχέδιο έκτακτης ανάγκης για να πληρώσουν οι καπιταλιστές και τα λαμόγια τους
και τώρα φεύγω. Κάθησα πολύ ώρα στο πληκτρολόγιο
Ανταρσυος,
Δεν απεφυγα κανενα απο τα ερωτηματα σου.Για το σωματειο μισθωτων τεχνικων σου απαντησα.Στην ερωτηση που σου εκανα στα σχολια 104 και 107 στα οποια δεν μου απαντησες.
Τωρα οσον αφορα το θεμα του χρεους….
Πρωτα απο ολα δεν περιμενα τιποτα παραπανω απο την ειρωνια σου για το συγκεκριμενο συνθημα(και για αλλα)που προβαλει το ΚΚΕ.Αφου θεωρεις οτι αυτα που λεει το ΚΚΕ ειναι «αριστερες τρελιτσες» και αλλα τετοιες χαριτωμενες μπουρδες που λεει ο χωρος σου,εγω τι να πω?Οσο αφορα τη σταση πληρωμων αν ψαξεις λιγο το ιστολογιο,θα δεις οτι εχουν γινει ενα σωρο συζητησεις για αυτο το θεμα.Κανω λαθος οτι το συγκεκριμενο αιτημα(και οχι μονο) αν δεν ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ με το ζητημα ΑΛΛΑΓΗΣ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ,ειναι ΜΟΝΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ριζοσπαστικο και στην ουσια καταντα αλλη μια «συνταγη» για την παραταση ζωης του συστηματος?Το εχω ξαναπει.Η ΛΑΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ πρεπει να μπαινει στη ΒΑΣΗ του ΜΕΤΩΠΟΥ.
Αφήνω στην άκρη ότι ο καζάκης ξέρει να μιλάει μόνο για το χρέος και τίποτα άλλο πέρα από αυτό, ενώ οι απαιτήσεις της συγκυρίας με την καπιταλιστική κρίση πηγαίνουν μίλια παραπέρα.
Αφήνω στην άκρη ότι ο καζάκης λέει ότι για να είναι συνεπής η άποψη της επαναδιαπραγμάτευσης πρέπει να βάλει θέμα εξόδου κι από την εε, ενώ για την άρνηση του χρέους που υποστηρίζει ο ίδιος δεν το θεωρεί απαραίτητο.
Αφήνω επίσης στην άκρη ότι αν κάποιος πιέστηκε κι άρχισε να αναμασά κάποια πράγματα για το ζήτημα της εξουσίας που ως τώρα δεν έπιανε καθόλου είναι ο ίδιος ο καζάκης. Ακόμα κι έτσι βέβαια κατάφερε μόνο να παρουσιάσει μια καρικατούρα του οκτώβρη φέρνοντας την ουσία του στα δικά του δημοκρατικά μέτρα. Ο οκτώβρης δεν ήταν σοσιαλιστική, αλλά δημοκρατική επανάσταση, ως συνέχεια του φλεβάρη.
Πάμε παρακάτω.
Ο μαραγκός κι ο καζάκης θεωρητικά λένε διαφορετικά πράγματα κι ασκούν οξύτατη κριτική στην άποψη του άλλου. Δε μπορεί κι οι δύο ταυτόχρονα να είναι χρόνια μπροστά. Εκτός κι αν αυτό που μας άρεσε -με βάση τα κείμενα που παρέθεσες- είναι ότι ο ένας ειρωνεύεται το κκε πως βρήκε τα λεφτά κι ο άλλος απαντάει στο ριζοσπάστη και κατά τη γνώμη σου έκανε ρόμπα τον παπαδόπουλο.
Για να μην αναπαράγουμε το γνωστό και στείρο δίπολο (κκε vs υπόλοιποι) ξαναποστάρω ένα κείμενο από μ-λ σκοπιά που κάνει κριτική -αρκετά εύστοχη κατά τη γνώμη μου- στον καζάκη.
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1190945
Και να ηταν μονο ο Καζακης……τι αν πει κανεις και για το Λαπαβιτσα???…Που ελεγε οτι η κυρια αιτια της κρισης ειναι η διαφορα ανταγωνιστικοτητας μεταξυ των Ευρωπαικων χωρων?..Ουτε ΛΟΓΟΣ για την υπερσυσσωρευση κεφαλαιων…..
Για αυτο Ανταρσυε ψαξε πρωτα να δεις ποσο «μαριξιστικα» αναλυουν τη σημερινη κριση οι οικονομολογοι που επικαλεισαι και μετα κανε μας κριτικη………
@μπούμπη
Αναμένονται απαντήσεις περί των συνδικαλιστικών. Η ένωση εργαζομένων του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών έκανε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ καταγγελία ότι της πήρε έδρα η «ΕΣΑΚΕ» χρησιμοποιώντας την ενισχυμένη αναλογική αντί της απλής που προέβλεπε το καταστατικό του σωματείου. Έστελα και το λινκ για επιβεβαίωση.
Καλύτερα να αφήσεις κατά μέρος την «αριστερή τρελίτσα» που γράφει και ο Μαραγκός.
Του στυλ (Ναι εγώ το είπα πρώτος – ναι το εννοούσα αλλά εσύ δεν κατάλαβες – κάπου άκουσα κάτι μου είπαν – ή λέμε άλλα ντάλλων για να φύγουμε από την «δύσκολη» θέση κλπ κλπ ).
Να μην πούμε το τι χαζομάρες είπε στις 30 Ιούνη στην κοινοβουλευτική επιτροπή για το ασφαλιστικό ο αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Κ.Ζιώγας(επιλογή Μαυρίκου).
Αφού μίλησε για κομμουνισμό κεφάλαιο ΕΕ Κυβέρνηση και λοιπή συνήθη άνευ νοήματος φλυαρία,
όταν πήγε στο «δια ταύτα» ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ μίλησε ως κατάκτηση των εργαζομένων τον υπολογισμό της σύνταξης με βάσει..τα τελευταία 5 χρόνια! Η οποία όταν ψηφίστηκε επί νόμου ΣΙΟΥΦΑ την καταγγείλατε στην Βουλή ως αντιδραστική(!)
Είναι δυνατόν να έχετε συνδικαλιστές τόσο μα τόσο ΑΣΧΕΤΟΥΣ;; Και να γίνεστε περίγελος στον Λοβέρδο;
@απολίθωμα
Χαίρομαι για την επιλογή του ονόματος σου. τα «απολιθώματα» έχουν σχέση με το μακρύ παρελθόν και όχι με την τρέχουσα ζωή. Και ΜΑΡΞ χωρίς ζωή καταντά απολίθωμα. Τουλάχιστον έχεις επίγνωση του ρόλου σου.
Στο δια ταύτα λοιπόν. Όποιος δεν θέλει να ζημώσει δεκα μέρες κοσκινίζει. Διάβασε την άποψη του Καζάκη στο σημερινό δρόμο. Ξεκάθαρος στο τι θα κάνουμε. Ακριβώς γιατί ξέρει(μαρξιστικά) προς τα που βαδίζουμε έχει πρόθεση να αγωνιστεί. Και ξέρει και από αστική και από μαρξιστική ανάλυση ο άνθρωπος. Απλώς σας είναι δύσκολο να χωνέψετε ότι έφυγε το 1996 από το κόμμα. Και οι ίδεες του έχουν απήχηση. Εκεί εστιάζετε κατα κύριο λόγο η όποια κριτική όχι αλλού.
Από πότε το ΚΚ υιοθετεί τις απόψεις μιας «παρεούλας»; Που ζει στον κόσμο της;
Μιλώντας λοιπόν με απλό κόσμο του μ-λ(αν θες να τους βρεις, απέναντι απτην Πρωτοπορεία είναι το βιβλιοπολείο τους) μου είπαν το «φέρτε πίσω τα κλεμμένα» και ότι εάν ο κόσμος θέσει το θέμα της διαγραφής του χρέους εμείς θα τον ακολουθήσουμε! Να μην μιλήσω για το άλλο ΜΛ, το «μπροστά» και το «ρεφορμιστικό» αίτημα της διαγραφής του χρέους.
Αυτά παθαίνει κάποιος όταν ταυτίζει το Κομμουνιστικό Κίνημα με την νοοτροπία και τον καρριερισμό της γραφειοκρατείας. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στην διάλυση της ΕΣΣΔ..
@ υπόλοιπους συντρόφους του ΚΚ
Nα μου βρείτε που εγκρίνει ο Λένιν (στον αριστερισμό) ως τακτική τα σωματεία – συνδικάτα να είναι κατασκευασμένα από το «κόμμα».
Σελίδα και παράγραφο παρακαλώ (έχω το βιβλίο από την Σύγχρονη εποχή – την δική σας εκδοτική εταιρεία σύντροφοι).
@μπούμπη
Απόσπασμα μαρξιστικής ανάλυσης από το Link του μαραγκού (θα το βρεις στο 110)
Όχι φημών ούτε φταίει η «πλουτοκρατία» γενικά και αόριστα. Η εποχή θέλει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ανάλυση που θα οδηγήσουν σε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΕΣ λύσεις
(.. Ας σκεφτούμε για λίγο σαν μαρξιστές
Είναι καθαρή αφέλεια να πιστεύει κανείς ότι όλα αυτά θα έχουν προσωρινό χαρακτήρα και ότι απλώς συμβαίνουν για να μειωθούν τα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού και το δημόσιο χρέος. Στην πραγματικότητα τα μέτρα αποσκοπούν στο ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης καταρχήν με την αύξηση του ποσοστού του κέρδους ή αλλιώς της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Και δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να συμβεί αυτό πέρα από την αύξηση της υπεραξίας. Με άλλα λόγια μείωση της αξίας της εργατικής δύναμης, του εργατικού μισθού. Πολλοί αριστεροί οικονομολόγοι αναρωτιούνται για το πώς θα βγει η οικονομία από την κρίση όσο θα μειώνονται οι μισθοί και μαζί μ’ αυτούς η ζήτηση. Για ακόμα μια φορά η αιτία της κρίσης φαίνεται να είναι η υποκατανάλωση της εργατικής τάξης. Στην πραγματικότητα η κρίση δεν οφείλεται στη χαμηλή ζήτηση αλλά στην πτώση των ποσοστών του κέρδους και επομένως στην αδυναμία του κεφαλαίου να αναπαραχθεί.
Υπενθυμίζουμε εδώ ότι “οι κρίσεις πάντοτε προετοιμάζονται από μια περίοδο ακριβώς όπου οι μισθοί αυξάνουν γενικά και η εργατική τάξη παίρνει μεγαλύτερη μερίδα εκείνου του τμήματος του ετήσιου προϊόντος που προορίζεται για κατανάλωση” (Κεφάλαιο, Κ. Μαρξ, τ. 2, σελ. 415)
Ακόμα και η κρίση που ζούμε εδώ και δύο χρόνια και η οποία εξελίσσεται σε μια μακροχρόνια ύφεση έρχεται ύστερα από μια έκρηξη της κατανάλωσης, ακόμα κι αν αυτή ήταν αποτέλεσμα της έξαρσης του δανεισμού. Σε κάθε περίπτωση αξίζει να γίνει αυτή η συζήτηση σε μια έκταση.
Στην πραγματικότητα το κεφάλαιο ενδιαφέρεται πάνω απ’ όλα για την κερδοφορία του. Όταν αυτή η κερδοφορία πέφτει κάτω από ένα μέσο ποσοστό τότε παύει να αναπαράγεται, ή τέλος πάντως αναπαράγεται με ολοένα μεγαλύτερη δυσκολία. Το που θα βρει μέρος για να αποκομίσει κέρδη είναι μια άλλη υπόθεση. Στο βαθμό που αυτό δεν γίνεται στην πραγματική οικονομία, τότε κατευθύνεται σε άλλες περιοχές, σε μετοχές, ομόλογα, παράγωγα και κάθε είδους χρηματοοικονομικά προϊόντα που υποτίθεται αντανακλούν κάτι στην πραγματική οικονομία. Εκεί έχουν βρει καταφύγια τρισεκατομμύρια δολάρια (περίπου 600, 10 φορές δηλαδή το παγκόσμιο ΑΕΠ) μέχρι να αποδειχτεί ότι και αυτά είναι μια φούσκα και τίποτα άλλο. Η αναπαραγωγή του κεφαλαίου δεν πραγματοποιείται με κανένα καθώς πρέπει τρόπο. Η αστική τάξη δεν συμπεριφέρεται εχθρικά μόνο στους εργάτες αλλά και αναμεταξύ της. Η προσπάθεια να επιτευχθούν μεγαλύτερα κέρδη δεν αποτελεί μια συλλογική προσπάθεια του κεφαλαίου ενάντια στους εργάτες, αλλά εκδηλώνεται ταυτόχρονα και στο εσωτερικό της με την όξυνση του ανταγωνισμού. Το κεφάλαιο που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον ανελέητο ανταγωνισμό από τα άλλα κεφάλαια καταστρέφεται. Οι αστοί οικονομολόγοι τη διαδικασία αυτή απαξίωσης του κεφαλαίου την περιγράφουν ως δημιουργική καταστροφή.
Για τους μαρξιστές αυτό λέγεται κρίση υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Τεράστια κεφάλαια που αδυνατούν να πετύχουν ποσοστά κέρδους που να τα κάνει άξια να αναπαραχθούν. Ο κύκλος αυτός επαναλαμβάνεται σε περιορισμένη κλίμακα κάθε 10 περίπου χρόνια και σε εκτεταμένη μορφή κάθε 50 και με μια απόκλιση αναλόγως των γενικότερων συνθηκών. Μιλάμε για τα μακρά κύματα της κρίσης, ή αλλιώς κύματα Κοντράντιεφ.
Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Γιατί έχουμε βαρεθεί να διαβάζουμε στον αριστερό τύπο τις κοινοτυπίες του αστικού. Πριν λοιπόν μιλήσουμε για την δημοσιονομική κρίση, για τους κερδοσκόπους που “επιτίθενται στη χώρα”, για το αν τα κράτη χρεοκοπούν ή όχι, για τον αν υπάρχουν λεφτά ή δεν υπάρχουν, για το αν κάποιοι τα φάγανε και που τα πήγανε, για το αν πρέπει η ΕΕ να αναθεωρήσει το σύμφωνο σταθερότητας και να χαλαρώσει τα κριτήρια τις ΟΝΕ (60% δημόσιο χρέος, 3% έλλειμμα) και να δείξει ο βορράς την αλληλεγγύη του στο νότο παρέχοντας χαμολότοκο δανεισμό στην Ελλάδα, για το αν η κρίση θα ξεπεραστεί μετά από μακρόχρονη 20ετή τουλάχιστον προσπάθεια αλλαγής του αναπτυξιακού ελληνικού μοντέλου, για το αν οι κυβερνήσεις του νότου μαζί με τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης θα πρέπει να αντισταθούν στις αγορές κ.ο.κ. ας μιλήσουμε για την ουσία αυτής της κρίσης σαν μαρξιστές
Η κρίση του χρέους είναι μέρος της συστημικής καπιταλιστικής κρίσης
Και για να μην παρεξηγηθούμε. Συστημική κρίση δεν σημαίνει το τέλος του καπιταλισμού. Μπορεί και ναι μπορεί και όχι. Το κάθε κοινωνικό σύστημα δεν είναι μόνο οικονομία αλλά και κοινωνικοί σχηματισμοί. Δεν υπάρχει ακριβώς ένα βιολογικό ρολόι που θα σημάνει το τέλος του. Μια συστημική κρίση θέτει σε δοκιμασία το ίδιο το σύστημα μέχρι ενδεχομένως να βρει μια νέα ισορροπία. Η κρίση αυτή μπορεί κάτω από ορισμένες συνθήκες να οδηγήσει στην ανατροπή του εποικοδομήματος μέσα στο οποίο ζουν και αναπαράγονται οι υπάρχουσες σχέσεις παραγωγής. Αυτό συμβαίνει γιατί σε μια τέτοια μεταβατική περίοδο η οικονομική κρίση μετατρέπεται σε κρίση ηγεμονίας της άρχουσας τάξης, η οποία αδυνατεί να διατηρήσει τους δεσμούς της με κοινωνικά στρώματα που μέχρι τότε θεωρούσαν τον εαυτό τους κομμάτι του μπλοκ εξουσίας, με τα αναγκάια υλικά ανταλλάγματα βεβαίως. Αυτό συμβαίνει όταν ευρύτερα μικροαστικά στρώματα, και τμήματα της εργατικής αριστοκρατίας πέφτουν θύματα της οικονομικής κρίσης, βλέπουν τα προνόμιά τους να χάνονται και μαζί μ’ αυτά χάνουν και την εμπιστοσύνη τους όχι μόνο στην άρχουσα τάξη και τους μηχανισμούς της αλλά και στο ίδιο το σύστημα. Χωρίς να είναι αναπόφευκτο, σε μια τέτοια περίοδο είναι δυνατό μια οικονομική κρίση αυτής της έκτασης να οδηγήσει σε κρίση ηγεμονίας της άρχουσας τάξης η οποία ενδεχομένως να οδηγήσει σε μια επαναστατική κρίση. Κάτι τέτοιο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον υποκειμενικό παράγοντα, σε τελευταία ανάλυση από τον επαναστατικό βολονταρισμό πολιτικών δυνάμεων που συνειδητά δίνουν στην κρίση μια αντικαπιταλιστική διέξοδο.
Όπως και να γίνει όμως ο καπιταλισμός από την εποχή του Μαρξ δεν έχει ανακαλύψει κανένα άλλο τρόπο για να ξεπερνά τις κρίσεις του πάρα μόνο μέσα από μια βίαιη αύξηση των ποσοστών του κέρδους. Η κρίση λοιπόν στων εργατών την πλάτη. Αυτό φυσικά σημαίνει και καταστροφή ενός μεγάλου τμήματος του συσσωρευμένου κεφαλαίου που δεν βρίσκει τρόπο να αναπαραχθεί. Εξάλλου η αξία του κεφαλαίου στον καπιταλισμό εξαρτάται από την απόδοσή του. Το αν αυτή η καταστροφή θα γίνει με πόλεμο ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο αυτό είναι μια άλλη υπόθεση. Σημασία έχει ότι πρέπει να καταστραφεί, και μαζί μ’ αυτό απαξιώνεται το σύνολο των παραγωγικών δυνάμεων. Γι’ αυτό και η κρίση φέρνει ανεργία, πτώση της ζήτησης, κλείσιμο εργοστασίων, φτώχεια κ.ο.κ. Όταν το κεφάλαιο αποκαταστήσει την κερδοφορία του, και στο βαθμό που το σύστημα επιβιώσει τότε ένας νέος κύκλος ξεκινάει.
Θα πει κανείς: Μα όλα αυτά είναι γνωστά, τι νόημα έχουν τώρα; Έχουν νόημα στο βαθμό που συνεχίζουμε να είμαστε μαρξιστές, όχι όταν συζητάμε για την κρίση του 1929, αλλά για τη σημερινή κρίση. Όχι για να κάνουμε ακαδημαϊκές συζητήσεις αλλά για να εξοπλιστούμε με το κατάλληλο πολιτικό πρόγραμμα από τη σκοπιά πάντα του προλεταριάτου και του σοσιαλισμού, αν φυσικά ενδιαφερόμαστε γι’ αυτά.
Στην ουσία τώρα. Η κρίση των χρεών είναι μια πραγματική κρίση και όχι ένα ιδεολόγημα της αστικής προπαγάνδας προκείμενου να πάρει πίσω τις μεταπολεμικές εργατικές κατακτήσεις. Η κρίση του χρέους δεν διαφέρει στην ουσία της από την κρίση της φούσκας των επισφαλών δανείων που έσκασε το 2008. Για μια δεκαετία και πλέον ο καπιταλισμός ντοπάρεται με κάθε είδους δάνεια. Από ένα σημείο και πέρα ιδιαίτερα μετά την κατάρρευση των χρηματιστηρίων το 1999 η απελευθέρωση της αγοράς αυτής οδήγησε σε ένα άνευ προηγουμένου ράλι χορηγήσεων και μαζί με αυτό ενός πλήθους νέων χρηματοοικονομικών προϊόντων, όπως τα ξακουστά δομημένα ομόλογα ή τα CDS-ασφάλιστρα των δανείων από τον κίνδυνο να μην αποπληρωθούν.
Πολλοί πιστεύουν ότι τα δάνεια δίνονται αφειδώς προκειμένου να κινηθεί η πραγματική οικονομία και να ενισχύεται η ζήτηση. Αυτό πράγματι λειτουργούσε έτσι άλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος. Το κίνητρο για παροχή δανείων δεν είναι το αν θα προκαλέσει ζήτηση καταναλωτικών προϊόντων αλλά το κέρδος που αποκομίζει η τράπεζα από το επιτόκιο. Το απίστευτο δημόσιο και ιδιωτικό χρέος που έχει συσσωρευτεί τα τελευταία αυτά χρόνια οφείλεται όχι σε μια συντονισμένη προσπάθεια τόνωσης της ζήτησης αλλά στην τυφλή επιδίωξη κεφαλαίων αμύθητης αξίας που ήδη έχουν αποσυρθεί από την πραγματική οικονομία και ψάχνουν απεγνωσμένα τρόπους να επενδυθούν αποκομίζοντας έστω και 4, 5, 6 ή και 16% κέρδος. Αυτό το κέρδος δίνουν τα επιτόκια δανεισμού αναλόγως την περίπτωση. Αν είναι στεγαστικά, επαγγελματικά, καταναλωτικά, κρατικά ομόλογα, δομημένα, αμοιβαία κ.ο.κ. Πάνω στις απαιτήσεις από τα δάνεια οι τράπεζες δημιουργούσαν νέα προϊόντα που τα πουλούσαν σε άλλες τράπεζες και από κει καινούργια προϊόντα που τα ξαναπουλούσαν σε άλλες επίσης τράπεζες ή σε ασφαλιστικά ταμεία ή σε ιδιώτες πάντα με μια αμοιβή. Στην Ελλάδα αυτή η αγορά οδήγησε σε ένα πρωτοφανές δημόσιο και ιδιωτικό χρέος. Δεν θα μιλήσουμε εδώ για την απάτη που στήθηκε τα προηγούμενα χρόνια που η άρχουσα τάξη μαζί με το πολιτικό της σύστημα παραμύθιαζε την κοινωνία για τους ρυθμούς ανάπτυξης της τάξης του 4% του ΑΕΠ, για τις μεγάλες ιδέες, για τους ολυμπιακούς, για την Ευρώπη, για τον εκσυγχρονισμό και κάθε είδους άλλες προσδοκίες προκειμένου να διατηρήσει τους ρυθμούς αύξησης της ανεξέλεγκτης δανειοδότησης. Όλα αυτά οδήγησαν τελικά στα 300 δις δημόσιο χρέος, άλλα τόσα ιδιωτικό και μια οικονομία που κυριολεκτικά τα έχει φτύσει. Ουδόλως ενδιαφέρονται τώρα αν με τα σκληρά μονεταριστικά μέτρα λιτότητα θα παγώσει η αγορά, θα αυξηθεί η ανεργία, θα πέσει η κατανάλωση. Το χρηματιστικό κεφάλαιο απαιτεί εδώ και τώρα τους τόκους του, για να εξασφαλίσει στον εαυτό του και την πελατεία του τα ποσοστά κέρδους που έχει ανάγκη για την αναπαραγωγή του. Μα έτσι καταστρέφεται η πραγματική οικονομία. Ε και λοιπόν, ποιος σκοτίζεται γι’ αυτό. Μα αυτό είναι αυτοκτονία. Καμία αντίρρηση και αυτοί που λιώνουν στα ναρκωτικά ξέρουν πολύ καλά ότι αυτοκτονούν, αλλά δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Το πρόβλημα που βρίσκεται τώρα;
Στο ότι οι δανειστές θεωρούν ότι το ελληνικό κράτος με το έλλειμμα που έχει, θα βρεθεί στο άμεσο διάστημα σε αδυναμία να συνεχίσει ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις που απορρέουν από το δημόσιο χρέος. Ακόμα κι αν το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας είναι μικρό (2,7 της ευρωζώνης και 2% της ΕΕ) ο κίνδυνος παραμένει μεγάλος γιατί μια χρεοκοπία της Ελλάδας θα σημάνει της έναρξη ενός ντόμινου που κανείς δεν ξέρει που θα σταματήσει, δεδομένου ότι μετά ακολουθούν η Ισπανία, η Πορτογαλία , η Ιταλία, η Ιρλανδία, η Αγγλία και πάει λέγοντας.
Το πρόβλημα στην πραγματικότητα δεν είναι η χρεοκοπία των κρατών αλλά η χρεοκοπία των τραπεζών και όλων αυτών που κρατάνε στα χέρια τους κρατικά ομόλογα και που υποτίθεται κοστίζουν μια ορισμένη περιουσία. Επιπλέον στη φούσκα αυτή δεν συμμετέχουν μόνο οι τράπεζες και οι καταθέτες τους αλλά επίσης ασφαλιστικά ταμεία, επιχειρήσεις και κάθε είδους οργανισμοί. Όλοι αυτοί, στους ισολογισμούς εγγράφουν μια σειρά περιουσιακών στοιχείων στο ενεργητικό τους. Αυτά τα περιουσιακά στοιχεία πχ σε μακροπρόθεσμες απαιτήσεις από κρατικά ομόλογα της τάδε χώρας έχουν αποκτηθεί με χρήματα των ασφαλισμένων τους. Φυσικά αυτές οι επενδύσεις μέχρι στιγμής αποφέρουν κάποιους τόκους και έτσι αξιοποιούνται τα διαθέσιμα των ταμείων αυτών. Όταν όμως πάψουν να εξυπηρετούνται αυτές οι απαιτήσεις τότε όχι μόνο χάνονται οι τόκοι, αλλά απαξιώνεται και η αξία του κεφαλαίου που έχει επενδυθεί σ’ αυτούς τους τίτλους. Αν γίνει εδώ μια πραγματική αποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων των ελληνικών ασφαλιστικών οργανισμών θα βλέπαμε πόσα δις ενδεχομένως έχουν ήδη χαθεί από την απαξίωση τέτοιων τίτλων. Έτσι αν σταματήσει να πληρώνει η Ελλάδα τα τοκοχρεολύσια απειλείται με ντόμινο όλη η αγορά ομολόγων και μαζί με αυτήν ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα και όσοι έχουν επενδύσει εκεί.
Τελικά “υπάρχουν λεφτά”;
Στην αριστερή αρθρογραφία υπάρχει η αίσθηση ότι δεν είναι τόσο σοβαρό το ζήτημα. Αυτή η οπτική διαπερνά σχεδόν ολόκληρη την αριστερά. Από το ΚΚΕ και τους συνδικαλιστές όλων των τάσεων της αριστεράς που με έναν αυτιστικό τρόπο ισχυρίζονται ότι “λεφτά υπάρχουν” απλά κάπου τα κρύβουν, αφήνοντας να εννοηθεί ότι όλα όσα λέγονται περί χρεοκοπίας είναι απλώς ιδεολογική τρομοκρατία. Φυσικά μια τέτοια αντιμετώπιση του ζητήματος επιτρέπει σε όλους αυτούς να κινιούνται στην πεπατημένη επαναλαμβάνοντας τη συνθηματολογία των προηγούμενων χρόνων σαν να μην συμβαίνει τίποτα καινούργιο. Το γεγονός ότι φαίνονται εκτός τόπου και χρόνου δεν φαίνεται να τους απασχολεί καθόλου. Κοντά σε αυτή την χοντροκομμένη αντίληψη που μπορεί να βολεύει τη συνδικαλιστική ρουτίνα για να συνεχίζει απτόητη να ζητάει την ικανοποίηση των “χρόνιων αιτημάτων” της, αναπτύσσεται μια πιο εκλεκτική άποψη που καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα παραθέτοντας όμως και στοιχεία. Το πρώτο στοιχείο είναι ότι δεν έχει μόνο η Ελλάδα πρόβλημα με τα ελλείμματα και το χρέος αλλά και άλλες χώρες (PIGS…). Επίσης ότι η Ελλάδα είναι τόσο μικρή που δεν είναι δυνατόν να απειλεί όλο το σύστημα με κατάρρευση. Και φυσικά στο τέλος όλοι δείχνουν το έλλειμμα των ΗΠΑ. Να κι αυτοί έχουν έλλειμμα σαν της Ελλάδας και χρέος αν όχι 120% του ΑΕΠ, έστω 90%. Όλα αυτά θα ήταν κάπως έτσι αν δεν υπήρχε καμία δυναμική. Αν σκεφτεί όμως κανείς ότι μετά την Ελλάδα έρχεται η μισή Ευρώπη μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος του προβλήματος. Επιπλέον πρέπει να συνυπολογίσει ότι οι επενδύσεις σε ομόλογα και ότι έχει χτιστεί πάνω σ’ αυτά είναι ένας πύργος από τραπουλόχαρτα. Είναι κι αυτή μια υπερτιμημένη φούσκα. Αν κάποιος σταματήσει να πληρώνει οι πάντες θα τρέξουν να ξεφορτωθούν αυτά τα ομόλογα, καθώς και όλα τα άλλα που πιθανόν αύριο να βρεθούν στο στόχαστρο. Η εμπιστοσύνη στην αγορά ομολόγων θα καταρρεύσει και μαζί της θα καταρρεύσουν οι αξίες αυτών των κεφαλαίων.
Το ερώτημα όμως παραμένει, γιατί πρώτα η Ελλάδα; Καταρχήν αυτό δεν είναι αλήθεια. Πριν από την Ελλάδα, το Νοέμβρη, χρεοκόπησε το Ντουμπάι. Πριν απ’ αυτό χρεοκόπησε η Ισλανδία, ενώ χώρες όπως οι βαλτικές, η Ουγγαρία κλπ. αναγκάστηκαν να απευθυνθούν για δανεισμό στο ΔΝΤ. Η Ελλάδα όμως είναι μια κλάση παραπάνω. Πρώτον γιατί όντως ο συνδυασμός ελλείμματος και χρέους είναι πρωτοφανής. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Ισπανία δεν έχει πρόβλημα. Όμως η Ισπανία μέχρι το 2007 είχε πλεόνασμα στο προϋπολογισμό και επίσης το χρέος της δεν ξεπερνά το 60%. Ε δεν θέλει και πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι αν θα σκάσει κάποιος πρώτος αυτός θα είναι η Ελλάδα, και ακριβώς γι’ αυτό ασχολούνται οι “κερδοσκόποι” μαζί της . Δεύτερον γιατί ανήκει στην ευρωζώνη. Τι σημαίνει αυτό; Είναι εντελώς διαφορετικό η Ελλάδα της δραχμής και με έλλειμμα 14% το 1990, με το σημερινό 12,7% έλλειμμα σε ευρώ. Καταρχήν γιατί ακόμα και το 90 το χρέος δεν ήταν 120% του ΑΕΠ αλλά 75%. Η ουσιώδης όμως διαφορά είναι ότι όλα αυτά συμβαίνουν στη ζώνη του “ισχυρού” ευρώ και όχι της άγνωστης δραχμής. Υποτίθεται ότι η συμμετοχή στην ευρωζώνη προσφέρει αν μη τι άλλο πρόσβαση σε χρηματοδότηση με ευνοϊκούς όρους. Αυτό υποτίθεται ότι αποτελεί το αντιστάθμισμα της πτώσης της ανταγωνιστικότητας που θα είχε ο ελληνικός καπιταλισμός από το ευρώ σε πρώτη φάση. Το να καταλήγεις ύστερα από μια δεκαετία να δανείζεσαι με 6,5% με ποσοστά δηλαδή που δανείζονται τριτοκοσμικές χώρες, αυτό τι άλλο δείχνει πέρα από έλλειψη εμπιστοσύνης όχι απλώς στην Ελλάδα, αλλά στο ίδιο το ευρωνόμισμα. Γι’ αυτό η Μέρκελ έχει κυριολεκτικά χάσει τον ύπνο της.
Εδώ απειλείται το ίδιο το ευρώ. Όποιος έχει βεβαίως την άποψη ότι η Ελλάδα είναι κάτι σαν την Αιθιοπία είναι προφανές ότι δεν αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται. Παρόλα αυτά πάνω στο ευρώ στηρίζεται η Γερμανία, η Γαλλία και εν πάση περιπτώσει το 25 ίσως και το 30% της παγκόσμιας οικονομίας. Αν καταρρεύσει το ευρώ οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές για τις ισορροπίες ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος. Τέλος να πούμε ότι όντως και οι ΗΠΑ έχουν μεγάλο χρέος και έλλειμμα. Μόνο που το χρωστάνε κυρίως στον εαυτό τους. Το 2009 το αμερικάνικο δημόσιο δανείστηκε 1,5 τρις δολάρια. Απ’ αυτό το 1,2 τρις το τύπωσε η FED (ομοσπονδιακή τράπεζα). Αυτό προκάλεσε μια μικρή πτώση του δολαρίου σε σχέση πάντα με την ποσότητα που μπήκε στην κυκλοφορία. Οι ΗΠΑ με αυτόν τον τρόπο εξάγουν την κρίση τους σε όλο τον πλανήτη. Αυτό είναι το προνόμιο που έχει ο έκδοτης ενός νομίσματος που χρησιμοποιείται επίσημα στις διεθνείς συναλλαγές και σαν παγκόσμιο αποθεματικό. Η σύγκριση λοιπόν θα ήταν πετυχημένη μόνο αν και η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύπτει τα ελλείμματα της τυπώνοντας χρήμα και μάλιστα χωρίς να δημιουργεί πληθωρισμό. Να σημειώσουμε εδώ ότι αυτό δεν μπορεί να το πετύχει ούτε η ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα). Το πόσο αξιολογείται το ευρώ φαίνεται και στην πτώση του από τα μέσα του Γενάρη και δώθε όταν από 1,46$ έπεσε στο 1,35$.
Χρεοκοπία και αριστερά
Παρόλα αυτά η αριστερά το χαβά της. Η κυβέρνηση έχει κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, βαράει συναγερμούς και η αριστερά μας λεει ότι όλα αυτά είναι παραμύθια, είτε γιατί “υπάρχουν λεφτά”, είτε γιατί “τα κράτη δεν χρεοκοπούν” και τελικά θα αναγκαστούν οι γερμανοί να μας δώσουν φτηνά δάνεια για να χρηματοδοτηθεί το χρέος και τα ελλείμματα για τα επόμενα 50 χρόνια μέχρι να ξεπεραστεί η κρίση. Βεβαίως ακόμα και μετά την ανακοίνωση των μέτρων τίποτα συγκεκριμένο δεν ακούγεται περί βοήθειας.
Μια τέτοια αντιμετώπιση το μόνο που καταφέρνει είναι να κοιμίζει τον κόσμο της αριστεράς. Όλοι τρέχουν πανικόβλητοι εκτός από τα στελέχη της αριστεράς που επιμένουν ότι όλα αυτά είναι πρόσχημα για να συνεχιστεί η “διαχρονική” επίθεση στο βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Μόνο που αυτή τη φορά η επίθεση είναι σαρωτική και χωρίς κανένα έλεος. Γιατί όντως δεν υπάρχει σάλιο, όπως είπε και ο Λοβέρδος. Τόσα χρόνια λέγαμε ότι λεηλατούν τη δημόσια περιουσία, ότι γίνεται πλιάτσικο, ότι οι ολυμπιακοί θα βουλιάξουν τη χώρα, για την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων, για τις μίζες και τώρα που τα φάγανε όλα αντί να ζητάμε τα κεφάλια των κλεφταράδων, οι αναλυτές και οι συνδικαλιστές της αριστεράς περιφέρονται από δω και από κει διαβεβαιώνοντας είτε ότι υπάρχουν λεφτά., είτε ότι το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με πίεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου τελικά να βοηθήσει τους φτωχούς συγγενείς του νότου.
Αν όμως πιστεύεις ότι δεν είμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας ή εν πάση περιπτώσει κάποιος άλλος τελικά θα μας σώσει τότε δεν είναι και ανάγκη να δοθεί κανένας αποφασιστικός αγώνας τώρα. Η αριστερά το μόνο που καταφέρνει είναι να καλλιεργεί το εφησυχασμό και μαζί μ’ αυτό αυταπάτες για την δυνατότητα βιωσιμότητας του ίδιου του συστήματος. Έτσι, και αυτό είναι το βασικότερο δεν θα χρειαστεί να αλλάξουμε τακτική, μπορούμε να συνεχίσουμε απτόητοι να κάνουμε αυτά που κάναμε και πριν 20 χρόνια. Τις καθιερωμένες ρουτινιάρικες απεργίες, πορείες που πρέπει βιαστικά να τελειώσουμε, συνδικαλιστικός αγώνας για τα “κεκτημένα” όπως πέρσι και πρόπερσι. Από κει και πέρα οι προτάσεις θα εξαντλούνται σε οικονομικές αναλύσεις επιπέδου λυκείου: Αν μειωθούν οι μισθοί θα μειωθεί η ζήτηση, αν μειωθεί η ζήτηση θα κλείσουν επιχειρήσεις, αν κλείσουν οι επιχειρήσεις θα μεγαλώσει η ανεργία, αν μεγαλώσει η ανεργία θα μειωθεί κι άλλο η ζήτηση, αν μειωθεί η ζήτηση θα κλείσουν κι άλλες επιχειρήσεις και τελικά θα βουλιάξουμε στην ύφεση. Εκεί τελειώνει η βαθυστόχαστη ανάλυση για να περάσουμε σε ανάλογες βαθυστόχαστες προτάσεις: Για να μην συμβούν λοιπόν όλα αυτά δεν θα πρέπει να μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις. Για να μην μειωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις θα πρέπει να βρεθεί χρήμα. Για να βρεθεί χρήμα το ΚΚΕ και όχι μόνο θα προτείνει να τα πάρουμε από τους πλούσιους χωρίς να μας λεει ακριβώς πώς, ενώ ο Συνασπισμός θα προτείνει πάταξη της φοροδιαφυγής και βοήθεια από την Ε.Ε. με ευρωομόλογα που θα έχουν χαμηλό επιτόκια κάπου δηλαδή ανάμεσα στο γερμανικό και το ελληνικό. Δηλαδή να δανειστεί το δημόσιο με 4,5% αντί για 6,5%. Φοβερή πρόταση, ο αντινεοφιλελευθερισμός τρέχει από τα μπατζάκια. Φυσικά για να γίνει αυτό θα πρέπει να ανατραπεί το σύμφωνο σταθερότητας προκειμένου να επιτραπεί απευθείας χρηματοδότηση των χρεών από την ΕΚΤ. Βέβαια όλα αυτά εξαρτώνται από τη διάθεση της γερμανικής άρχουσας τάξης, αλλά που θα πάει θα πειστεί. Επομένως οι κινητοποιήσεις θα πρέπει να στραφούν σε αυτή την κατεύθυνση. Τι καταλαβαίνει κανείς απ’ όλο αυτά; Να κάνουμε απεργίες για να μας δώσουν χαμηλότοκα δάνεια οι γερμανοί, μπας και κινηθεί η αγορά. Τώρα τι την ενδιαφέρει την αριστερά η διάσωση της, καπιταλιστικής για να μην ξεχνιόμαστε, αγοράς αυτό εγείρει και ιδεολογικά ζητήματα. Αλλά ας το προσπεράσουμε αυτό. Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι πως θα σωθεί η αγορά με νέα δάνεια, όταν η σημερινή χρεοκοπία προήλθε ακριβώς μέσα από την έκρηξη της φούσκας των δανείων. Οποιοσδήποτε λογικός νους καταλαβαίνει ότι έτσι μπορεί να κερδιθεί απλώα λίγος χρόνος ακόμα. Εξάλλου οι τράπεζες δεν ενοχλούνται από τα χρέη των πελατών τους, ούτε από το πόσο μεγάλα είναι, αρκεί αυτοί να πληρώνουν τους τόκους. Στην Ελλάδα οι τόκοι αυτοί αγγίζουν το 1/3 του προϋπολογισμού. Το κράτος πλέον μαζεύει φόρους για να πληρώνει τις τράπεζες. Αυτό ακριβώς είναι που πρέπει να σταματήσουμε.
Όπως και να το δει κανείς το σχέδιο αυτό μπάζει από όλες τις μεριές. Πρώτον ακόμα και να πάρει το ελληνικό κράτος χαμηλότοκα δάνεια δεν θα καταφέρει να μειώσει το δημόσιο χρέος, απλώς θα καθυστερήσει την εκτίναξή του. Αλλά ακόμα και με 4% πάλι το χρέος θα συνεχίζει να αυξάνεται. Επιπλέον αυτό δεν λύνει το πρόβλημα του ελλείμματος., το οποίο ακόμα και με αυτά τα μέτρα είναι απίθανο αν θα μειωθεί στο 9% του ΑΕΠ. Ακόμα και με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς το χρέος δεν θα μειωθεί ποτέ. Επομένως όλα αυτά αναβάλλουν για λίγους μήνες το πρόβλημα και απλώς μας καθησυχάζουν αντί να πούμε στα ίσα ότι πρέπει το μαχαίρι να μπει στο κόκαλο.
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση θα επιμένει ότι δεν υπάρχει φράγκο και τότε είναι καλύτερα να μειωθούν οι μισθοί 10% παρά να μην δίνονται καθόλου. Πάνω σ’ αυτή τη βάση μπορεί να πείσει ένα τμήμα της κοινωνίας να δεχτεί την άγρια λιτότητα βλέποντας ότι δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή. Η αριστερά από την άλλη αντί να κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στην κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι κάπου τελικά υπάρχουν λεφτά, κι αυτοί που τα έχουν ας τα δώσουν για να συνεχίσουμε όλοι αυτό που κάναμε μέχρι σήμερα. Μέχρι στιγμής όμως οι απεργίες στις 10 και 24 Φλεβάρη δείχνουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει χάσει το παιχνίδι των εντυπώσεων. Η συμμετοχή στις κινητοποιήσεις είναι δυσανάλογα μικρότερη σε σχέση με τα μέτρα που παίρνονται. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος συναινεί με τα μέτρα. Αλλά για να μπει στον αγώνα θα πρέπει να έχει μια ξεκάθαρη προοπτική. “Να πληρώσουν οι έχοντες και κατέχοντες” είναι τόσο αφηρημένο όσο το “οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη”. Οι πάντες γνωρίζουν ότι 200 και πλέον δις € έχουν κάνει φτερά και βρίσκονται σε τράπεζες στην Ελβετία, την Κύπρο και ποιος ξέρει που αλλού. Οι τράπεζες, οι εφοπλιστές και γενικώς οι “έχοντες και κατέχοντες” τα έχουν πάει εκεί που κανένα δημόσιο δεν μπορεί να τους βάλει χέρι. Εκτός κι αν μας βοηθήσει ο σύντροφος Χριστόφιας. Πρώτα λήστεψαν τη δημόσια περιουσία και στη συνέχεια εξαφανίστηκαν. Το μόνο που έχουν αφήσει πίσω είναι τα χρέη τους. Αυτό είναι το τίμημα από το φαγοπότι των τελευταίων 15 ετών. Όμως ακόμα κι αυτά τα κέρδη δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένα. Πολλά από τα δις που μάζεψαν όχι μόνο οι ξένες αλλά και οι ελληνικές τράπεζες είναι τοποθετημένα σε ομόλογα και τραπεζικά προϊόντα που σήμερα κινδυνεύουν να τιναχτούν στον αέρα αν σταματήσουν οι αποπληρωμές των δανείων. Έχουν λοιπόν κι αυτοί κάτι να φοβούνται.
Λοιπόν η αριστερά δεν έχει κανένα λόγο να αμφισβητεί ότι τα ταμεία έχουν αδειάσει. Η μόνη λύση τώρα είναι να μπει το μαχαίρι στο κόκαλο. Όχι στο κόκαλο των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Αυτό η κυβέρνηση μαζί ή χωρίς τις Βρυξέλες να το ξεχάσει. Μα δεν υπάρχουν λεφτά θα ξαναπούν για ακόμα μια φορά. Αν δεν κάνουμε κάτι βουλιάζουμε. Πράγματι αν δεν γίνει κάτι βουλιάζουμε. Δεν έχουμε κανένα λόγο να το αρνηθούμε. Είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Συμφωνούμε απόλυτα στην περιγραφή του προβλήματος ακόμα και στο δραματικό της ύφος. Μόνο που διαφωνούμε κάθετα στη λύση του προβλήματος.
Πρώτα απ’ όλα δεν είναι λύση τα νέα δάνεια με οποιοδήποτε επιτόκιο. Όπως είναι ήδη γνωστό τα 2/3 περίπου των ομολόγων βρίσκονται στα χέρια γερμανικών, γαλλικών, αμερικανικών και αγνώστης εθνικότητας τραπεζών. Έτσι μας λένε. Το υπόλοιπο το έχουν ελληνικές τράπεζες που εξίσου αποκομίζουν τα ίδια τοκογλυφικά επιτόκια. Το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται ακόμα και τώρα όταν είναι επίσης γνωστό ότι οι ελληνικές τράπεζες δανείζονται από την ΕΚΤ με 1% με εγγύηση τα ελληνικά κρατικά ομόλογα και την ίδια ώρα δανείζουν τους εγγυητές τους δηλαδή το ελληνικό δημόσιο με 6,5 %. Αν αυτό δεν λέγεται ανοιχτή ληστεία του δημοσίου πλούτου πως αλλιώς λέγεται κύριοι αναλυτές; Η κυβέρνηση συνεχίζει παρόλα αυτά να μας δουλεύει μέσα στα μούτρα μας ότι δήθεν ψάχνει για φτηνό χρήμα, ενώ στην πραγματικότητα συνεχίζει με το πλέον απίστευτο θράσος να δανείζεται κάθε μέρα 150 εκατομμύρια € και να μας χρεώνει με νέα τοκοχρεολύσια. Φέτος θα δανειστούν 55δις αν όλα καλά, πληρώνοντας 3,5 δις σε τόκους, δύο φορές περισσότερα από όσο θα αποδώσουν οι περικοπές στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και μάλιστα αυτή την εξωφρενική ληστεία την παρουσιάζουν σαν να πρέπει και να τους χρωστάμε χάρη.
Επανερχόμαστε λοιπόν από κει που αρχίσαμε. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πως θα σωθούν οι αποδόσεις των τραπεζών. Μικρή σημασία έχει αν οι τράπεζες είναι ελληνικές ή ξένες. Αν τα κλοπιμαία καταλήγουν σε χέρια ελληνικά ή γερμανικά. Έτσι κι αλλιώς οι πατριώτες καπιταλιστές που τόσο αγαπάνε την πατρίδα τα έχουν πάει όλα στην Ελβετία και την Κύπρο. Αυτοί έχουν ήδη εγκαταλείψει τον τιτανικό. Παρόλα αυτά έχουν αφήσει πάνω στη γέφυρα τους πολιτικούς τους υπάλληλους μα σαφείς εντολές. Το βαπόρι να παραμείνει στην ιδιοκτησία της άρχουσας τάξης. Τα χρέη που έχει το βαπόρι θα τα πληρώσουν οι επιβάτες της τρίτης θέσης. Ξεζουμίστε τους, βάλτε τους να δουλεύουν μέχρι να πληρωθούν τα χρέη. Όσο χρειαστεί. Με μισθούς και συντάξεις πείνας. Μόνο έτσι θα ξεπεραστεί η κρίση, μόνο έτσι θα επιβιώσει ο ελληνικός καπιταλισμός. Αυτός είναι πραγματικά πόλεμος. Πόλεμος ενάντια στην εργατική τάξη…)
Πραγματικά θα ήμουν χαρούμενος αν επισήμως όλο το ΚΚ έγραφε σε ανακοίνωσή του ΜΟΛΙΣ δύο παραγράφους(όχι περισσότερες) σαν τις παραγράφους που έγραψε ο ΜΑΡΑΓΚΟΣ
Την υιοθεσία την ανακάλυψες μόνος σου και το γύρισες στο γνωστό δίπολο γιατί μόνο έτσι, δια του ετεροπροσδιορισμού, μπορείς να αναπαραχθείς. Ευχαριστώ πολύ και για τις πληροφορίες για το πώς μπορώ να βρω τη γραβιάς. Θα ήταν πολύ σημαντικό να προβληματιστείς πάνω σε αυτό που σου είπαν. Τα αιτήματα δεν είναι φετίχ. Αν ένα σύνθημα μπορεί να συσπειρώσει τον κόσμο πρέπει να έχουμε τακτική ευελιξία και να σκεφτούμε αν πρέπει να το υιοθετήσουμε. Άλλο αυτό κι άλλο να βγάζεις ένα έτοιμο εγκεφαλικό σχήμα για λογαριασμό του κόσμου και να λες στους άλλους να το ακολουθήσουν οπωσδήποτε γιατί αυτό είναι το μόνο σωστό κι όποιος δεν το βλέπει είναι τυφλός. Σε αυτή τη λογική πάντως αυτό που μπορεί να καταλάβει πιο άμεσα ο κόσμος είναι μάλλον το ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες (όπου το κόμμα βάζει διαγραφή χρεών και δανείων για είδη πρώτης ανάγκης) κι η πάλη για τους μισθούς κι ενάντια στην ανεργία που ο φωστήρας καζάκης τη θεωρεί τρεϊντγιουνιονιστική (ενώ τη δική του λογιστική προσέγγιση του χρέους τη θεωρεί πολιτικό, δημοκρατικό μέτρο κι όχι οικονομίστικη).
Κατά τα άλλα απάντηση επί της ουσίας δεν είδα και να σου πω την αλήθεια δεν περίμενα κιόλας. Επειδή δε σκοπεύω να δώσω δύο ευρώ για το δρόμο, αν θες μπορείς να παραθέσεις κάτι που να ανατρέπει αυτά που ξέρουμε μέχρι στιγμής. Μέχρι τότε εγώ θα μείνω σε αποσπάσματα όπως αυτό από την απάντησή του δκ στο ριζοσπάστη: «Στόχος ενός λαϊκού εργατικού κινήματος δεν είναι να προβάλει την ανάγκη του σοσιαλισμού ή της επανάστασης, αλλά να απαντά στα πιο άμεσα και ζωτικά προβλήματα του απλού κόσμου από τη σκοπιά των συμφερόντων του, να βελτιώνει τη θέση της εργατικής τάξης και των άλλων εργαζόμενων στρωμάτων» όπου μαθαίνουμε ότι το εργατικό κίνημα δεν πρέπει να προβάλει τον τελικό του στόχο. Αλλά και στην εισήγηση που είχε κάνει στα 90χρονα του ναρ για την οκτωβριανή επανάσταση θεωρώντας την απώς συνέχεια του φλεβάρη. Δεν κρίνω σκόπιμο να τα ξαναποστάρω γιατί θα ήταν τρολάρισμα να βάζω εκτενή αποσπάσματα από κείμενα που έχουν μπει τόσες φορές εδώ μέσα.
Αυτά τα περί ομαδούλας τα εκλαμβάνω κι εγώ από πλευράς σου ως αυτογνωσία. Τέτοια ακριβώς είναι η αβαντγκαρντ του μαραγκού, που τόσο θαυμάζεις. Κι αφήνω ασχολίαστη την ταύτιση της σοβιετικής εμπειρίας με το νεποτισμό και τη γραφειοκρατία.
Ανταρσυος,
Οριστε η απαντηση της ΕΣΑΚ για τις καητγοριες περι το κλεψιμο εδρων……
«Ασκούν κριτική γιατί οι δυνάμεις της ΕΣΑΚ που είχαν την πλειοψηφία στην Εφορευτική επιτροπή δεν ματαίωσαν την κατανομή εδρών σύμφωνα με το ν.1264, την οποία εισηγήθηκε ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ(τα κεφαλαια δικα μου μπας και καταλαβεις..) δικαστικός αντιπρόσωπος. Αυτό υποστηρίζουν ισοδυναμεί με στήριξη απ΄ την ΕΣΑΚ του καλπονοθευτικού νόμου!! Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα και μιλούν από μόνα τους. Το δικαίωμα του Δικαστικού Αντιπροσώπου να προεδρεύει της εφορευτικής επιτροπής δεν αμφισβητήθηκε από καμία συνδικαλιστική δύναμη. Αντίθετα, όταν η ΕΣΑΚ υπέβαλε ένσταση για την ακύρωση σημαδεμένων ψηφοδελτίων, από κοινού «Αριστερή Πρωτοβουλία» και «Ένωση Εργαζομένων» δέχθηκαν να απορριφθεί η ένσταση με χρήση του δικαιώματος του Δικαστικού Αντιπροσώπου σαν προέδρου να έχει διπλή ψήφο στην εφορευτική επιτροπή. Ποιο νόμο αποδέχτηκαν και εφάρμοζαν άραγε σε αυτές τις διαδικασίες; Μα φυσικά το ν. 1264. Εξάλλου, με εφαρμογή αυτού του νόμου συντάσσεται κάθε φορά και παραδίδεται πρακτικό ψηφοφορίας στο αρμόδιο Πρωτοδικείο για να κατοχυρωθεί η εγκυρότητα των αποτελεσμάτων. Όσο για την εφαρμογή του ν. 1264 σε προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, η μόνη διαφορά ήταν ότι δε χρειάστηκε να εκδικαστούν ενστάσεις για την κατανομή εδρών. Η φετινή ένσταση της ΕΣΑΚ αφορούσε σημαδεμένα ψηφοδέλτια με κυκλωμένη την αρίθμηση των υποψηφίων. Το αστείο επιχείρημα της ΚΟΕ και της ουράς της είναι ότι υπήρχε κάποιο χαρτί, κάποιου αγνώστου συντάκτη (όχι βέβαια της εφορευτικής επιτροπής), που κάποια στιγμή κάποιος κόλλησε στο χώρο της ψηφοφορίας και το οποίο επέτρεπε αυτές τις ενέργειες»
Να και το λινκ
http://www.dpk.tee.gr/Misthotoi_Mixanikoi/esak%20ekloges09.htm
«Nα μου βρείτε που εγκρίνει ο Λένιν (στον αριστερισμό) ως τακτική τα σωματεία – συνδικάτα να είναι κατασκευασμένα από το “κόμμα”.
Σελίδα και παράγραφο παρακαλώ (έχω το βιβλίο από την Σύγχρονη εποχή – την δική σας εκδοτική εταιρεία σύντροφοι).»
Εννοεις δηλαδη οτι το ΠΑΜΕ ειναι κατασκευασμενο απο το ΚΚΕ?Το ΠΑΜΕ προκειται για ενα μετωπο ταξικων σωματειων το οποιο ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ απο τις δυναμεις του ΚΚΕ,δεν ΚΑΘΟΔΗΓΕΙΤΑΙ.
Τωρα για τις «μαρξιστικες» αναλυσεις
Νομιζω οτι πρεπει να μου κανεις πλακα……
Στην αναλυση του Καζακη καπου λεει
«Γιατί όντως δεν υπάρχει σάλιο, όπως είπε και ο Λοβέρδος»
Τα λεφτα δεν βρισκονται στις τσεπες των μεγαλοκεφαλαιουχων(βιομηχανοι,εφοπλιστες,τραπεζιτες,μεγαλοεμποροι) το οποιο συνεχως δεν λεει το ΚΚΕ??Σε αυτο το θεμα περι μη υπαρξης χρηματων κανει καπου λαθος??
Μερώστε μωρέ λίγο