Άντε και έστριψα αριστερά. Πού παρκάρω; Απορίες μιας ανήσυχης φύσης.

8 Απρ.

Κείμενο της Antipoihsi

Από παιδί θυμάμαι είχα πρόβλημα ένταξης. ΉΘελα μόνη μου να κάθομαι στο θρανίο.

Παρ’ όλα αυτά έβγαινα πρόεδρος στην τάξη μου από την πρώτη δημοτικού έως την τρίτη λυκείου.

Προφανώς, πρόβλημα αποδοχής δεν είχα.

Μεγαλώνοντας αναρωτήθηκα συχνά για την πολιτική μου τοποθέτηση. Γνώμη είχα.Και λόγο.

Κι ένα αίσθημα δικαιοσύνης και αντικειμενικότητας. Βρήκα κάποια ταύτιση και κοινά σημεία με κάποιους χώρους όμως πάντα κάτι με έκανε να παραμένω ανένταχτη. Σίγουρα είχα στρίψει αριστερά, όπως κάθε νοήμων άνθρωπος θα έπρεπε, μα ειλικρινά, τι σχέση είχα με τα παπαγαλάκια της ΚΝΕ που αντί για μυαλό είχαν σελίδες από το Κεφάλαιο, τοποθετημένες με καθολική λοβοτομή στα διαμερίσματα του εγκεφάλου τους; Πήγαινες να κάνεις μια συζήτηση και κατέληγες να σε αποκαλούν αιρετικό επειδή δεν δεχόσουν άκριτα τις θέσεις του κόμματος.

Αργότερα, στο Πανεπιστήμιο, ο κατακερματισμός της Αριστεράς θα μπορούσε να είναι και ανέκδοτο. Είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε αρκετά παρακλάδια,τα οποία όμως στη δική μου κρίση, πιο πολύ ενδιαφέρονταν να αποδείξουν ποιος είνα πιο αριστερός από τον άλλο, κι  όχι να βρεθεί λύση. Παράδειγμα. Είχαμε 3 παρακλάδια στην σχολή, διαφωνούσαν μόνο στο αν η σχολή θα κάνει κατάληψη 2 ή 3 ημέρες και τελικά τη συνέλευση την έπαιρνε η πασπ ή η δαπ, γιατί οι υπόλοιποι δεν δέχονταν να κατεβάσουν κοινό πλαίσιο. Ακόμα κι εγώ, μία απροσάρμοστη κ ανένταχτη ατομικότητα καταλάβαινε ότι η λύση βρίσκεται στη συλλογικότητα.

Κατέληξα στον ευρύτερο χώρο των αναρχικών/αντιεξουσιαστών. Όμως η θεωρία από την πράξη απέχει αρκετά, και όταν η πράξη περιλαμβάνει βία εγώ τρομάζω. Δεν μπορώ μέσα μου να δικαιολογήσω τη βία. Η μεγαλύτερη ήττα για έναν άνθρωπο είναι να αναγκαστεί να γίνει ίδιος με αυτά που πολεμάει.

Σε επίπεδο θεωρητικό πάντα θα με γοητεύει ο χώρος, πάντα θα βρίσκω τις αρχές της αυτοδιαχείρησης ανθρώπινες και ουσιαστικές. Όμως στο αστικό περιβάλλον που μεγαλώνω, αγοράζοντας τροφή από τα σουπερμαρκετ και τσιγάρα από το περίπτερο, αυτά ηχούν σαν θεωρίες ανεφάρμοστες κι εγώ δεν είμαι διατεθειμένη να βάλω σε όλα φωτιά, για να γεννηθεί η κοινωνία από το μηδέν,όύτε και τα βουνά θέλω να πάρω να στήσω φάρμες αυτοδιαχειριζόμενες. Πείτε το αδυναμία χαρακτήρος, πείτε το διαστροφή, αγαπώ το άστυ.

Και μετά από όλα αυτά έρχομαι στο σήμερα και απορώ.

Είναι δυνατόν σήμερα που ο κόσμος έχει βρεθεί ένα σκαλί πριν την εξαθλίωση, η Αριστερά να παραμένει κλεισμένη μέσα στο κουτάκι της εσωστρέφειας; Είναι δυνατόν σήμερα που οι μάσκες πέφτουν η μία μετά την άλλη, πιο γρήγορα κι από τα φθινοπωρινά φύλλα, η Αριστερά να μην υφίσταται ως αντιπρόταση; Είναι δυνατόν η πολιτική και ιδεολογική πλατφόρμα της ανθρωπιάς, της αξιοπρέπειας, του δικαιώματος στη ζωή κι όχι στην επιβίωση να χάσκει στα αζήτητα; Αν αύριο είχαμε εκλογές, πάλι κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα θα έβγαινε. και είναι δυνατόν αυτό να προβληματίζει τόσο έντονα εμένα κι όχι την ίδια την Αριστερά;

Και όμως είναι…και μάλλον για πολλούς λόγους. Πρώτον γιατί εδώ και χρόνια δεν υπάρχει ηγέτης παθιασμένος, φλογερός, να πάει μπροστάρης, να συνεπάρει, να εμπνεύσει. Ηγέτης, όχι αρχηγός ή ακόμα χειρότερα γραμματέας. Γιατί οι αρχηγοί διατάζουν και δεν γουστάρουμε, και οι γραμματείς είναι για να κρατάνε τα πρακτικά και να τηρούν τους κανόνες. Δεν κάνουν για οράματα, γιατί δεν έχουν οι ίδιοι. Θυμάμαι το φοβερό τηλεοπτικό debate, αυτό το ανεκδιήγητο happening της δημοκρατίας, όπου ο Καρατζαφέρης έστελνε ραβασάκια στο Γιωργάκη, μετά το πέρας του οποίου αρχηγοί και γραμματέας έκαναν απίστευτες δηλώσεις. Την καλύτερη όμως όλων την έκανε η γραμματέας.» Δεν σχολιάζω. Πάω να δω ποδόσφαιρο’. Εκεί κατάντησε η Αριστερά. Στην αυτοακύρωση. και για τα δύσκολα τηλεοπτικά ματς, έχουν προσλάβει κι ένα θυληκο μπουλντόγκ να γαυγίζει δυνατά με άψογα ελληνικά. Πηγή έμπνευσης, πραγματικά!

Θα μου πεις, όπως πολύ σύχνα λένε και οι ίδιοι, η Αριστερά δεν είναι κόμμα εξουσίας. Και με αυτό το σλόγκαν επαναπαύονται δικαιολογώντας την παντελή έλλειψη διάθεσης για εκσυγχονισμό και ανανέωση. Τι εννοούν δηλαδή; Ότι αυτά που πρεσβεύουν είναι για τη μειοψηφεία; για ένα λούμπεν προλεταριάτο; Το μαγαζάκι έχει περιορισμένες δυνατότητες; Άπαξ και αυξηθεί η προσέλευση που θα τους βάλουμε; Το κόμμα του λαού, δεν μπορεί να έχει το χαμηλότερο ποσοστό. Δεν γίνεται. Ή όλοι έγιναν κεφάλαιο και μίκρυνε ο λαός, ή το κόμμα του λαού δεν εκφράζει το λαό…

Και στο ενδιάμεσο, στο διπλανό πιο trendy ελαφροαριστερό παράρτημα, ο νέος τραγουδιστής μαλώνει με το παλιό όνομα για τη θέση στη μαρκίζα. Με τόση λακ και ατσαλάκωτα μακό παιδιά, το πολύ πολύ να ρίξετε καμια γκόμενα ανυποψίαστη. Τον καπιταλισμό πάλι, δε νομίζω.

Το πιο τσιτάτο αριστερό απόφθεγμα ήταν ότι η θρησκεία είναι το όπιο του λαού. Πολύ φοβάμαι ότι πλέον και η Αριστερά κατεληξε το όπιο της Αριστεράς..

Κι όσο για μένα, και για τόσους άλλους που στρίψαμε κατα δω υποψιασμένοι, να δω που θα παρκάρουμε τελικά…

antipoihsh

111 Σχόλια to “Άντε και έστριψα αριστερά. Πού παρκάρω; Απορίες μιας ανήσυχης φύσης.”

  1. παρτιζανα 8 Απριλίου, 2010 στις 11:08 πμ #

    Ε αφού είναι έτσι, κάτσε μόνη σου στο θρανίο.
    και είναι δυνατόν αυτό να προβληματίζει τόσο έντονα εμένα κι όχι την ίδια την Αριστερά;
    Ε τότε θα σε ψηφίσω για πρόεδρο σίγουρα! Να προβληματίζεσαι πιο ένοτνα από ολόκληρη αριστερά και να μην σε ενισχύσω;

  2. compassocap 8 Απριλίου, 2010 στις 11:39 πμ #

    διαφωνώ σε πολλά, κυρίως όχι με τις επιθυμίες αλλά με την αντίληψη σου σε κάποια πράγματα αλλά δε θα μπορούσα να μη συμφωνήσω σε μια φράση:
    «η Αριστερά κατεληξε το όπιο της Αριστεράς»

  3. Αντώνης 8 Απριλίου, 2010 στις 12:07 μμ #

    Η όλη συλλογιστική σου εμένα με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Για πολλούς λόγους:
    1. Διαπνέεται συνολικά από ένα μηδενισμό και πεσιμισμό που ακριβώς αυτός είναι που απωθεί το σημερινό (κοντά στα όρια της εξαθλίωσης) εργαζόμενο να πάει τη συνείδησή του μπροστά. Χρέος λοιπόν του κάθε ανθρώπου είναι η κόντρα, η αισιόδοξη στάση ζωής που απαντά στους (κατά τα άλλα λογικούς) προβληματισμούς που και εσύ έχεις.
    2. Η αριστερά (αν και δε με εκφράζει ο όρος) και πρόταση έχει και κόντρα στο ρεύμα είναι. Δεν είναι όμως εύπεπτη, τηλεοπτική πρόταση που θα εξηγηθεί μέσα από πεντάλεπτες ερωταποκρίσεις (πχ debate) ή που θα την αφήσουμε στον «φωτισμένο» ηγέτη να μας την εξηγήσει και θα τον ακολουθήσουμε, και έρχομαι στο 3
    3. Ο ηγέτης δεν δημιουργείται αυθύπαρκτα. Υπάρχει και καλλιεργείται στο κίνημα, προκύπτει μέσα από αυτό και η συλλογική οργάνωση είναι ακριβώς ο μηχανισμός που παύει την έννοια του ηγέτη ως αποκομμένου. Η σχέση προσωπικότητας- μάζας είναι διαλεκτική και προϋποθέτει τη σωστή ιδεολογική θωράκιση της συλλογικότητας ώστε να γίνεται η πρακτική, πραγματική εφαρμογή της θεωρίας. Εγώ πάντως δεν περιμένω από κανένα «ηγέτη» να με εμπνεύσει για να δράσω. Παλεύω στο κίνημα με όλες τις προσωπικές μου αντιφάσεις και αναλόγως επιβεβαιώνομαι ή όχι. Δεν περιμένω πάντως…
    4. Οι εκλογές. Μακάρι να λύνονταν τα πράγματα με τις εκλογές. Χωρίς βία (μιας και σου αρέσει λίγο και ο πασιφισμός). Δεν μπορώ να σε καταλάβω. Θέλεις να αλλάξει το σύστημα (έτσι λες, ανατροπή του καπιταλισμού), αλλά δε θες να ανοίξει και μύτη. Δεν συμβιβάζονται κατά τη γνώμη μου…

    Πάντως αν θές υπάρχουν δεκάδες σωματεία, επιτροπές, κόμματα, συλλογικότητες και άλλα που μπορείς να βρείς κάτι να σε εκφράζει. Μην ψάχνεις πάντως την εξατομικευμένη λύση στο πρόβλημα σου, γιατί εκέι καταντάς αυτό που βρίζεις: τιμητής και εκφραστής μόνο του εαυτού σου…

    Ένας πρωην (γιατι έχω μεγαλώσει!!!) λοβοτομημένος παπαγάλος της ΚΝΕ

  4. Кроткая 8 Απριλίου, 2010 στις 12:29 μμ #

    antipoihsh, εκφράζεις με πολύ απλά λόγια τα ερωτηματικά πολλών ανθρώπων, νομίζω. Προσωπικά με εκφράζει πολύ το κείμενο σου και οι αμφιβολίες σου. Και σκέφτομαι ακριβώς πως, σε μια χρονική συγκυρία που τα πράγματα έχουν φτάσει στο μη περεταίρω και ο πολυς κόσμος αγωνίζεται για την επιβίωση, το γεγονός πως δεν εκφράζεται από την αριστερά, οφείλεται σίγουρα στο ότι ο λόγος της αριστεράς δεν πείθει (και το γιατί πρέπει να το απαντήσει η ίδια). Οφείλεται όμως και στο γεγονός ότι ο κόσμος ο ίδιος έχει λοβοτομηθεί και αποπροσανατολιστεί. Έχει πειστεί πως είναι λογικό να αγνωνίζεται για την επιβίωση, γλείφοντας τα κοκακαλακια του καταναλωτισμού που του πετάει το σύστημα πού και πού, δεν βλέπει το λόγο να αντιδράσει ή τουλάχιστον δεν βλέπει καμιά προοπτική.

  5. Y 8 Απριλίου, 2010 στις 12:46 μμ #

    Αυτό το φαινόμενο μιας νέα γενιάς Κομμουνιστών εκπαιδευμένης από τους 50αρηδες που μείναν στο Κόμμα να λένε ότι δε τους εκφράζει ο όρος ‘Αριστερά’ και να τη χαρίζουν στη Σοσιαλδημοκρατία και τους Ρεφορμιστές το βρίκσω ιδιαίτερα προβληματικό.

    Για την ακρίβεια το θεωρώ ύβρι για τους εξόριστους και τους βασανισμένους κομμουνιστές και προοδευτικούς που θεωρούσαν ξεκάθαρα τους εαυτούς τους αριστερούς. (και είναι δε και τρομερά ανιστόρητο για ότι έγινε στον κόσμο απο τη Γαλλική Επανάσταση και μετά).

    Κατά τα άλλα, είναι απίστευτο που ένας άνθρωπος ενδιαφέρθηκε για τις ιδέες μας και τις συζητήσεις μας και μεις βγάζουμε με τη μία τα αλάρμ του ανθωποδιώκτη με ειρωνίες τύπου ‘μιας και σου αρέσει λίγο και ο πασιφισμός’. Εκτός αν η Αντιποίηση είναι εκ δεδομένου ύποπτη αφού τη δημοσιεύει ο τροτσκο-οπορτουνιστο-ρεφόρμας Υ (ή ο επίσης διεφθαρμένος φίλος του Κομπάσο).

    ‘Θέλεις να αλλάξει το σύστημα (έτσι λες, ανατροπή του καπιταλισμού), αλλά δε θες να ανοίξει και μύτη. Δεν συμβιβάζονται κατά τη γνώμη μου…’ – Το να έχουν οι άνθρωποι φυσική αποστροφή στη βία είναι θεμιτό και ενθαρυντικό. Άλλο πράγμα να ξέρουμε ότι οι εκμεταλλευτές καπιταλιστές που έχουν σήμερα την εξουσία δε θα διστάσουν να σκοτώσουν μαζικά κι οπότε πρέπει εναντίον τους να χρησιμοποιηθεί συλλογικά αποφασισμένη και εφαρμοσμένη βία της μίας ή της άλλης εντάσεως (κατα προτίμηση όσο πιο χαμηλής είναι δυνατό) κι άλλο να φαντασιωνόμαστε βία. Αντώνη, να σου κάνω κι εγώ μια άλλη ερώτηση? Μύτη ν’ανοίξει αλλά τζάμι να μη σπάσει? 🙂

    Συμφωνώ με όσο λέει ο Αντώνης για τον ηγέτη πάντως.

    Θα επανελθω πιο ολοκληρωμένα πάνω στο κείμενο το βράδυ.

  6. Y 8 Απριλίου, 2010 στις 1:02 μμ #

    @Κροτκαρ
    [Αντιποίηση συγνώμη που συζητάω μαζί σου μέσω άλλων αλλά μου βγαίνει πιο εύκολα με τους παραδοσιακούς μας σχολιαστες 🙂 ]

    Θεωρώ πολύ λάθος να αντιμετωπίζουμε την αριστερά σαν καταναλωτικό προιόν: ‘Μ’αρέσει το παίρνω, δε μ’αρεσει δε το παίρνω’, ‘το παίρνω αλλά δεν είμαι ικανοποιημένος από αυτό’ κλπ.

    Εμείς ανήκουμε στην αριστερά ναι ή όχι? Ή ανήκουν μόνο αυτοί που είναι μέλη κομμάτων κι εμείς είμαστε οι πελάτες τους που γκρινιάζουμε?

    Εσύ Κροτ και εσύ Αντιποίηση τοποθετείτε τον εαυτό σας στην Αριστερά ναι ή όχι? (και οι αναρχικοί αριστεροί είναι αλλά σπάζονται με τη λέξη με τον ίδιο τρόπο ίσως που σπάζονται και κάποιοι σύγχρονοι ΚΚέδες)

    Αριστερά δεν είναι μόνο οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι οι αγώνες αυτού του λαού, οι απεργίες, οι προοδευτικοί επιστήμονες, οι προοδευτικοί καλλιτέχνες όλα αυτά.

    Άρα λοιπόν διαφωνώ κάθετα στο ‘ο λόγος της αριστεράς δεν πείθει (και το γιατί πρέπει να το απαντήσει η ίδια)’

    Ποια ίδια δηλαδή? Όλοι μας πρέπει να απαντήσουμε.

    Εμείς από τα μπλογκ που γράφουμε δε πρέπει να απαντήσουμε?

    (Και) ο δικός μας λόγος είναι που δε πείθει. Και το δικός μας στυλάκι είναι που πρέπει να αλλαξουμε.

    Στο ότι οι ηγεσίες της Αριστεράς αυτή τη στιγμή βαδίζουν όλες στραβά σε διαφοερτικά σημεία συμφωνώ. Αλλά είναι και δικό μας θέμα πώς θα διορθωθούν αυτές οι πορείες.

    Μια καλή αρχή πάντως θα ήταν να πιέσουμε το ΣΥΝ να σταματήσει να μας λέει μπούρδες για την ΕΕ και να συμμετέχουν όλοι στην Πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ για 48ωρη απεργία.

  7. Αντώνης 8 Απριλίου, 2010 στις 1:10 μμ #

    Δε θα ασχοληθώ μαζί σου για το τί εκφράζει εμένα και ποιό το περιεχόμενο ενός όρου. Απλά και καθαρά για την οικονομία της κουβέντας θα σου «θυμίσω» (μιας και είσαι πιο κοντά χωροταξικά) πως χρησιμοποιείται ο όρος στη Γαλλία ή στην Ιταλία. Που χωράει από σοσιαλδημοκράτες μέχρι αναρχικούς.
    Το τί είναι ύβρις και τι όχι δε το σχολιάζω. Επίσης η μέγιστη αγάπη που έτρεφε η συντριπτική πλειοψηφία εξ αυτών για το Σταλιν αποδυκνύει κάτι; θα έπρεπε σήμερα να λέμε ότι είμαστε αριστεροί και σταλινικοί για να μη διαπράττουμε ύβρι;
    Το πως αντιλαμβάνετε ένας άνθρωπος το θέμα της βίας είναι κομβικό για την επαναστατική σκέψη. Μια σειρά θεωρητικοί από Μπακουνιν μέχρι Μαρξ το υποστήριζαν αυτό. Η «φυσική αποστροφή για τη βία» κατά τη γνώμη μου δεν είναι ενθαρυντική. Αντίθετα η συνείδηση για την αναγκαιότητα (και όχι φυσικά την ευχή) της βίας είναι το ευκταίο.

    Πάντως ρε Υ αυτό που σε καίει είναι που «ένας άνθρωπος ενδιαφέρθηκε για τις ιδεες μας» και να μη του ασκούμε κριτική. Είναι σα να μη θέλεις εμένα, ας πούμε. Ή να θέλεις να μη σχολιάζω αρνητικά. Η Αντιποίηση λοιπόν είπε κατά λέξη «Όμως η θεωρία από την πράξη απέχει αρκετά, και όταν η πράξη περιλαμβάνει βία εγώ τρομάζω. Δεν μπορώ μέσα μου να δικαιολογήσω τη βία.» . Ε αυτό είναι η πεμτουσία του πασιφισμού. Που σε ειρωνεύτηκα ρε Αντιποίηση για να καταλάβω και εγώ δηλαδή…

  8. Y 8 Απριλίου, 2010 στις 1:43 μμ #

    Είναι κατάκτηση το ότι στην Ελλάδα ο πολύς κόσμος διαχωρίζει σαφώς το ΠΑΣΟΚ από την αριστερά. Γι’αυτό μη χαρίζεις τον όρο σε κανέναν. Πες ότι εσύ είσαι πραγματικός αριστερός.

    Αυτό με το Στάλιν ειναι συνδικαλιά και δε το σχολιάζω γιατί θα εκτροχιαστεί η συζήτηση.

    Δηλαδή το ‘μιας και σου αρέσει λίγο και ο πασιφισμός’ δεν είναι ειρωνικό? Θα μας τρελάνεις εσύ! Σε κάθε περίπτωση μπορεί να διαβαστεί και έτσι οπότε να προσέχεις λίγο πώς γράφεις.

    Οι άνθρωποι φίλε μου πρέπει να είναι λιγότερο βίαιοι. Η Αριστερά πάντα γι’αυτό πάλευε. Πρέπει να έχουν αποστροφή για τη βια. Ακόμα κι όταν αναγκάζονται να τη χρησιμοποιούν.

    Άρα το να λες ότι ‘η “φυσική αποστροφή για τη βία” μου δεν είναι ενθαρυντική’ είναι αρλούμπα μεγατόνων και πλήρης παρέκκλιση.

    Εκτός να θεωρούμε την αποστροφή για τη βία συνώνυμο της έλλειψης θάρρους, μαχητικότητας και αποφασιστικότητας και θεωρούμε θαρραλέους μόνο τους εθισμένους στη βία.

    για το τζάμι και τη μύτη δεν απάντησες… 😀 😀

  9. Αντώνης 8 Απριλίου, 2010 στις 1:54 μμ #

    Αυτό με το Σταλιν είναι όντως συνδικαλιά , όπως ακριβώς και το δικό σου περι ύβρι.

    Δεν το είπα ειρωνικά τον πασιφισμό. Για την ουσία όμως: είναι ή δεν είναι πασιφισμός αυτό που είπε η Αντιποίηση;

    Οι άνθρωποι ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ λιγότερο βίαιοι και θα αποεθιστούν από τη βία όταν θα εκλείψουν και τα αίτιά της. Το να νιώθουμε αποστροφή για τη βία ή να υποστηρίζουμε την μη αναγκαιότητά της είναι , κατά τη γνώμη μου , λάθος.

    Αν λοιπόν το παιδί του εργάτη που ο πατέρας του και η μάνα του απολύονται ή εξευτελίζονται καθημερινά νιώθει τη βία στο πετσί του και θεωρεί θεμιτό και σωστό να απαντήσει έτσι, τότε όταν βρίσκεται κάποιος να του λέει ότι πρέπει να νιώθει «φυσική αποστροφή» για τη βία, ότι δεν είναι δηλαδή φυσικό και ότι έτσι αποκτηνώνεται, ε τότε όχι Υ δεν είναι ενθαρυντική. Η γνώση για την αναγκαιότητα της και η ανατροπή για την εξάλειψή της (αυτής της ταξικής βίας) είναι το ζητούμενο. Το «η βία είναι επαναστατική» πάντως δεν είναι δικό μου. Του κοντού με το μουσάκι είναι…

  10. Αντώνης 8 Απριλίου, 2010 στις 1:55 μμ #

    περι ύβρεως. Αυτό είναι μαλακία μεγατόνων!!!

  11. Αντώνης 8 Απριλίου, 2010 στις 2:00 μμ #

    Κατά τα άλλα από το λοβοτομημένα παπαγαλάκια δε θίχτικες; ΄γιατί σε κάτι τύπους σαν και εσένα ως μαθητές αναφέρεται η Αντιποίηση.

  12. Μέλιτον Καντάρια 8 Απριλίου, 2010 στις 2:15 μμ #

    Ενα πρωτο σχολιο

    Για την διατυπωση πως υπαρχει αποστροφη προς την ενταξη σε καποια συλλογικοτητα ενω ταυτοχρονα εκθειαζουμε την συλλογικη παλη γιατι αναγνωριζουμε σε αυτην ολα τα συν της (και τα πλην της ισως), ειναι σαν τη μαχη που την κρινουμε προτου την δωσουμε καν, γιατι απλα μπορει κατα ενα διαβολικο τροπο να ειμαστε … γνωστες των κινηματων πραγματων και δρομενων χωρις και να ειμαστε μεσα σ΄αυτο ταυτοχρονα. Τουλαχιστον σε ενα σωματειο ή κατι εφαμιλλο.

    Αληθεια τοτε που υπηρχαν αυτες οι μεγαλες επαναστατικες προσωπικοτητες θα τις ηξερε κανενας αν δεν ηταν μεσα στο κινημα ο ιδιος ή οι προσωπικοτητες αυτες καθ΄αυτες…;
    Ειναι σαν να λεμε οτι τον Μπελογιαννη τον κυνηγησε το μοναρχοφασιστικο κρατος της χωρας γιατι απλα το εγραφε το DNA και οχι επειδη ηταν μελος του ΚΚΕ υπεθυνος για την παρανομη δουλεια και για την ανασυγκροτηση των Κομματικων Οργανωσεων του Κομματος.
    Ή τοτε που ζουσε ο Λενιν,η ροζα και ο Τσε υπηρχε το facebook και τα κινητα και διαφημιζε ο καθενας την επαναστατικη πραγματεια του γρηγορα ευκολα και αγογγυστα…;
    Δεν νομιζω.

    Οπως και να εχει, αυτα τα ρητορικα ερωτηματα που αμεσα γεννιωνται σε καποιον διαβαζοντας ενα κατα τ΄αλλα ειλικρινες κειμενο πολιτικης αναζητησης οπως αυτο της Αντιποιησης, μαλλον εκπορευονται περισσοτερα απο τα αδιεξοδα που δημιουργουνται σε μια σκεψη με μπολικη μικροαστικη ματια στα πραγματα (Ουπς,προδωθηκε η απολεσμενη κνιτικη λοβοτομη μου) παρα γιατι φταιει το στραβο το κλιμα που το εφαγε και ο γαιδαρος. Αμα δεν ρισκαρεις και καεις μεσα στο χαμο αλλα περιμενεις με ενα πατημα ενος μπουτον να εμπνευστεις επαναστατικα μαλλον νεφελοδιαβαινουμε και ονειροσπινταρουμε.

    Τωρα για τα περι αριστερας που ανοιγει η κουβεντα και περι πασιφισμου καλο ειναι να ακουσουμε και την ιδια την Αντιποιηση να δινει καποια παραπανω αποψη περα απο την ορεξη που εχουμε να γραψουμε μπολικα για αυτα τα ζητηματα. Θα ηταν ετσι και πιο ευκολο στην τελικη για να αποδειχθουν και τα παραπανω γραφομενα.

  13. Παύλος 8 Απριλίου, 2010 στις 2:18 μμ #

    Άλλο η αποδοχή της αναγκαιότητας της βίας και άλλο η θεοποίησή της…Οι κομμουνιστές και οι αριστεροί, αποδέχονται αλλά δεν καθαγιάζουν την βία…Ή να το θέσω λίγο πιο συγκεκριμένα, αποδέχονται την βία ως μέρος και τρόπο άσκησης της εργατικής πολιτικής, αλλά πάνω από όλα, παλεύουν ΚΑΙ για την κατάργηση της βίας -πάντα ως τρόπο άσκησης πολιτικής!!!

    Πάνω από όλα οι κομμουνιστές παλεύουν για να ΠΕΙΣΟΥΝ την εργατική τάξη και εύρυτερα την κοινωνία…

  14. Παύλος 8 Απριλίου, 2010 στις 2:27 μμ #

    Μια συμπλήρωση αναγκαία: Όποιος αγωνιστής εκφράζει ερωτήματα για την αναγκιότητα της βίας ή όχι, δεν είναι κατ’ αναγκη μικροαστός ή δεν έχει κατ’ ανάγκη μικροαστική ματιά…Άλλο η ταξική βία απέναντι στο αστικό κράτος και την εργοδοσία, που την αποδεχόμαστε ως κομμουνιστές και άλλο -μα εντελώς άλλο- η άσκηση βίας ΕΝΤΟΣ του κινήματος, στην οποία ιστορικά διέπρεψε και το εγχώριο (βλ. ΚΚΕ), αλλά και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα με καταστροφικά για το ίδιο αποτελέσματα…

  15. Y 8 Απριλίου, 2010 στις 2:37 μμ #

    @Αντώνης
    ‘από το λοβοτομημένα παπαγαλάκια δε θίχτικες;’
    όχι. γιατί δεν είμαι κομπλεξικός. Μπορώ να απαντήσω ψύχραιμα σε αυτό και κατονοώ γιατί κάποιος μπορεί να το βλέπει έτσι και γιατί πολλοί Κνείτες και αριστεριστές και Συνασπίτες και από όλα λειτουργούν όντως σα λοβοτημένα παπαγαλάκια μέσα στα σχολεία και τις σχολές.

    Δε βάζω τον άλλο απέναντι σαν εχθρό που πρέπει να αρχίσω λέγοντας του ότι διαφωνώ κάθετα σε όσα λέει ενώ είναι κατά βάση ένας άνθρωπος αριστερός με προβληματισμό που θέλει να αγωνιστεί.

  16. a8lios 8 Απριλίου, 2010 στις 2:57 μμ #

    Το σχόλιο το είχα γράψει πρωτού διαβάσω τα σχόλια και το στέλνω χωρίς να το αλλάξω:

    θα σταθώ σε ένα:
    «Είναι δυνατόν σήμερα που ο κόσμος έχει βρεθεί ένα σκαλί πριν την εξαθλίωση,
    η Αριστερά να παραμένει κλεισμένη μέσα στο κουτάκι της εσωστρέφειας;»

    Δεν μου αρέσει η αριστερά ως σύνολο.
    Ένα σύνολο, για να θεωρείται τέτοιο, πρέπει τα μέλη που ανήκουν σε αυτό να έχουν
    κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Εαν δεν υπάρχουν τέτοια, δεν υπάρχει και σύνολο.

    Δε θέλω να μιλάω για την αριστερά.
    Ακριβώς γιατί «η Αριστερά κατεληξε το όπιο της Αριστεράς».

    Όποτε πάει να δημιουργηθεί «ενότητα της αριστεράς» με οποιουσδήποτε όρους και
    προϋποθέσεις ΣΤΙΣ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, καταλήγει σε εσωστρέφεια την ώρα που
    ο κόσμος καίγεται.
    Βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, βλέπε ΕΝΑΝΤΙΑ και ΜΕΡΑ, βλέπε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΕΕΚ, βλέπε, βλέπε, βλέπε.

    Όπως είπα, δε θέλω να μιλάω για την αριστερά.
    Δε θεωρώ πως έχω το δικαίωμα άλλωστε.
    Θέλω όμως να μιλάω για το τί κάνει το κόμμα στο οποίο ανήκω.
    Ναι, είμαι κι εγώ πρώην λοβοτομημένος παπαγάλος, νυν ΚΚΕς.
    Και ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που είμαι όπου είμαι είναι πως το
    συγκεκριμένο κόμμα δεν είναι εσωστρεφές.

    Δε φτιάχνει «επιτροπές αγώνα» για να συζητάει μέσα σε αυτές με τις ώρες με τις υπόλοιπες
    «δυνάμεις τις αριστεράς» για τη σωστή γραμμή του καθενός,
    δε μπαίνει σε «συντονιστικά δράσης» που το 99% του χρόνου το τρώνε στο να βρούνε τη
    χρυσή τομή αιτημάτων που να ικανοποιεί κάθε οργάνωση, ομάδα και μονάδα που θέλει να
    είναι εκεί.

    ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ.

    Οχι λοιπόν (μόνο) γενική κριτική στη μιζέρια και στην «εσωστρέφεια της αριστεράς».
    Συμμετοχή ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ της πάλης και κριτική βάση της συμμετοχής ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΆΛΗΣ.
    Εγώ αυτό σου λέω.
    Αυτό λέω και στον καθέναν.
    Γράψου στο σωματείο σου.
    Πήγαινε σε μια σύσκεψη που κάνει το ΠΑΜΕ στο κλάδο/στην επιχείρηση/στο χώρο που δουλεύεις.
    Δεν θες να πας με το ΠΑΜΕ και τα …παπαγαλάκια;
    ΟΚ.
    ΑΝ διοργανώνει κάποιος άλλος (κι αυτό είναι ένα σημαντικό ‘αν’)
    στο κλάδο/στην επιχείρηση/στο χώρο που δουλεύεις μια σύσκεψη εργαζομένων
    (π.χ. ο «συντονισμός πρωτοβάθμιων σωματείων», η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ,
    η «συνέλευση εργαζομένων αναρχικών/ανιεξουσιαστών» (επινόησα μια ονομασία…))
    πήγαινε εκεί.
    Αλλά σε περίπτωση που αισθανθείς εκεί, όπου και αν είναι αυτό, πως επικρατεί η εν λόγω
    εσωστρέφεια, πως περισσότερο συζητάνε «…τα εσωαριστερά τους» παρά το πως θα
    κινητοποιήσουν το λαό,
    τότε πέρνα μια βόλτα και από το ΠΑΜΕ.

    Και όταν συμβεί αυτό, θα χαρώ ιδιαίτερα να ακούσω κάθε κριτική ή/και αρνητική σου παρατήρηση…

  17. compassocap 8 Απριλίου, 2010 στις 3:02 μμ #

    @Αντωνης:
    καλό θα ήταν να παραμείνεις στην ουσία και να μη το παίζεις οσί απαρθένα που της είπανε ότι παίζει στο επόμενο ροζ βίντεο της Τζούλιας. Η ειρωνία στο πρώτο σου σχόλιο είναι στην υπογραφή σου. Η άποψη της αντιποίηση (περίθ λοβοτμημένων παπαγάλων) κυριαρχεί στη νεολαία. Είτε δε το έχεις αντιληφθεί (που δε το πιστεύω) και σημαίνει ότι είσαι κλεισμένος στο μικρόκοσμό σου, είτε το χρεώνεις στη προπαγάνδα και στον αντικομμουνισμό. Στη δεύτερη περίπτωση φυσικά ακι έχεις δίκιο αλλά κάπου βρίσκουν και πατάνε. Είτε το θέλουμε είτε όχι αυτό το έβγαζε η ΚΝΕ και τώρα στα πανεπιστήμια το βγάζει ακόμα πιο πολύ.
    Αν εξεγείρεσαι αδελφε σε αυτή κατηγορία , δικαίως το κάνεις. Είσαι κομμουνιστής και παλεύεις για μια άλλη κοινωνία πραγματικά ελεύθερη. Όμως αυτό αποδεικνύεται στη πράξη. Πότε η ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ υπερασπίστηκαν τις ενικές συνελέυσεις σα διαδικασία στ απαενπιστήμια? Ποτέ!! Μια ζωή μια προαποφασιμένη χαύρα Ιουδαίων. Πότε υπερασπίστηκαν τις δημοκρατικές διαδικασίες στο κίνημα? Πότε γίναν συντονιστικά με εκλεγμένους αντιπροσώπους? Πότε το πλαίσιο της ΠΚΣ ψηφίστικε από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται Πανσπουδαστικάριοι και δε προαποφασίστηκε από τις οργανώσες της ΚΝΕ? Ποια δημοκρατία… Σε λίγο θα κάνουμε πορεία ο καθέας μόνος του! Πότε τα ΕΑΑΚ σεβάστηκαν τα συντονιστικά? Όταν τα κρύβαν και τα περιέφεραν από σχολή σε σχολή? Σε λίγο της ΓΣ θα της παίζουμε στο μπάσκετ.

    Να θυμηθώ μια εικόν από τη σχολή μου? Τους ΠΚΣάριους να φωνάζουν συνθήματα και να πανηγυρίζουν που κέρδισαν τη ΓΣ και κατάφεραν να μη πάει ο σύλλογος στις πορείες για την έναρξη της δίκης Κορκονέα!!!

    Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα σύντροφοι, για να αποκαταστήσουμε τη φήμη της αριστεράς στη συνείδηση του κόσμου. του κόσμου που κοιτάει αριστερά, σα την αντιποίηση! Να τελειώσω με ένα παραποιημένο σύνθημα.

    Είμαστε όλοι λοβοτομημένοι παπαγάλοι!

  18. Y 8 Απριλίου, 2010 στις 3:57 μμ #

    ‘Πότε το πλαίσιο της ΠΚΣ ψηφίστικε από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται Πανσπουδαστικάριοι και δε προαποφασίστηκε από τις οργανώσες της ΚΝΕ?’
    Στη Ρόδο 1999 – 2002. Μετά μας τράβηξε το αυτι η (πεφωτισμένη) καθοδήγηση.

    Πάντως Άθλιε περνάς κι εσύ ώρες εδώ μέσα συζητώντας τα ‘εσωαριστερά’ σου, οπότε give us a break.

    Τι να κάνουμε ρε παιδιά υπάρχει και αριστερά πέραν του ΚΚΕ (έστω και αν δεν υπακούει στα στενά όρια του συνόλου ατόμων που θέλει να την κλείσει ο Άθλιος). Όσο και αν δε σας αρέσει υπάρχει. Θα προτιμούσατε να μην υπάρχει? Εντελώς αδιάφορο! Γιατί απλά δε γίνεται! Όταν λοιπόν αποφασίσετε να έχετε τακτική για την αντιμετωπισή και αξιοποίηση της (πέραν του εκμηδενισμού της) πείτε το μας.

  19. Кроткая 8 Απριλίου, 2010 στις 4:01 μμ #

    Υ, έχεις δίκιο σε αυτό που καταλογίζεις στο σχόλιό μου. Ναι, δεν είναι καταναώτικό προϊόν η αριστερά. Ναι, κι εγώ βάζω τον εαυτό μου στην αριστερά. Μόνη μου προφανώς δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα. Έχω δυο επιλογές λοιπόν. Ή που απευθυνθώ και θα ενταχθώ/δουλέψω με τις υπάρχουσες συλλογικότητες, ή που θα φτιάξω τη δικιά μου. Επειδή υπάρχει ήδη μια διάσπαση στη αριστερά, το να φτιάξω άλλο ένα γκρουπούσκουλο δε βοηθάει και πολύ.

    Αλλά από τις υπάρχουσες συλλογικότητες στην αριστερά [και εδώ έρχομαι να συμφωνήσω με την Αντιποίηση] καμιά δε με πείθει εξ ολοκλήρου. Ναι, υπάρχουν πράγματα στο ΚΚΕ με τα οποία συμφωνώ. Αλλά -σόρρυ παίδες από το Κόμμα- ο τρόπος προσέγγισης του ΚΚΕ, η ρητορική του, ο τρόπος που εκφράζεται μυρίζουν παλαιοκομματούρα. Είναι απωθητικοί για πολύ κόσμο, δυστυχώς. Όπως και οι εμμονές του. Όπως και σε πολλές περιπτώσεις οι επιλογές και οι τακτικές του. [Όπως και η Κανέλλη θα συμπλήρωνα, αλλά ας μην το πιάσουμε αυτό, άλλωστε ξέρω την απάντηση].
    Και, ναι, υπάρχουν πολλά στοιχεία στο ΣΥΡΙΖΑ που με βρίσκουν σύμφωνη. Αλλά είναι και οι Κουβέληδες εκεί μέσα. Είναι και η ΚΟΕ. Είναι κι αυτή η μλκία με την ΕΕ. Καταλαβαίνεις τι εννοώ.

    Το ζήτημα είναι πως ξέρω κόσμο και από τις δυο αυτές συλλογικότητες που και όραμα έχει και άποψη και λόγο. Ξέρω παιδιά που πραγματικά πιστεύουν αυτό που κάνουν και έχουν αποτελέσματα στους χώρους τους. Αλλά μετά έρχονται και αυτά που λέει ο Compasso. Για το ΚΚΕ δεν ξέρω (δεν ανήκα στο ΚΚΕ ποτέ) αλλά αυτά που προσάπτει στα ΕΑΑΚ μπορώ να τα επιβεβαιώσω (τα έχω κάνει η ίδια).

    Οπότε; Πώς ακριβώς εμένα θα με πάρει μαζί της αυτή η Αριστερά; Πώς θα με στρατεύσει;

    Σε ένα μόνο πράγμα διαφωνώ. Ναι, εσύ κι εγώ είμαστε αριστεροί και μιλάμε από τα βλογζ μας. Δεν είμαστε ακριβώς το ίδιο με το να μιλάει η ΓΓ του ΚΚΕ ή ο Τσίπρας όμως. Δεν έχουμε ούτε την ίδια απεύθυνση, ούτε την ίδια νομιμοποίηση. Αν θες, έχουμε περισσότερη ειλικρίνεια. Περισσότερη αλήθεια. Δεν έχουμε καμαρίλα. Κι αν θέλεις, ο λόγος ο δικός μας είναι πιο φρέσκος και πιο προσιτός. Ο δικός σου είναι και συγκροτημένος (ο δικός μου πάλι όχι). Αλλά είναι λίγο αδιέξοδο αυτό, δεν είναι; Θέλω να πω, δε μας πάει και πολύ μακριά.

    Τέλος, ναι, την εποχή του Λένιν και της Ρόζας δεν υπήρχαν blogs, twitter κλπ. Αυτό δε σημαίνει πως θα απαξιώσουμε αυτά τα μέσα που όντως μπορεί να είναι χρήσιμα, αναλόγως της χρήσης. Ο κόσμος προχωράει, η τεχνολογία εξελίσσεται και αυτό είναι μάλλον καλό.

    Όσο για τη βία, που αποτέλεσε κομβικό σημείο στα σχόλια, αν και δεν ήταν αυτό το θέμα: θαρρώ πως η βία είναι ένα μέσο, που χρησιμοποιείται εκεί που χρειάζεται. Δε νομίζω πως είναι ανάγκη να τους σφάξεις όλους για να εδραιωθείς. Άλλωστε, όπως λέει ο Παύλος, στόχος της Αριστεράς είναι να πείσει και όχι να εξαναγκάσει ή να επιβληθεί. Η βία με απωθεί προσωπικά κι ας μην είμαι πασιφίστρια. Δεν είναι και το καλύτερο μου. Ο ρεβανσισμός πάλι με απωθεί ακόμα περισσότερο. Κι υπάρχει κόσμος που δεν ασκεί βία για να έχει αποτέλεσμα, αλλά για να εκδικηθεί. Με αυτούς εγώ δεν έχω τίποτα κοινό.

    Τέλος, ο Compasso έχει δίκιο και σε κάτι ακόμα. Όντως, είμαστε όλοι λοβοτομημένοι παπαγάλοι: άλλοι από το σχολείο μας, άλλοι από τους γονείς, άλλοι από το συμφέρον, άλλοι από μαλακία. Αλλά δεν ξέρω κανέναν εντελώς ανεξάρτητο, ούτε καν αυτούς που κόπτονται για την ανεξαρτησία.

  20. ΒΙΡΓΙΝΙΑ ΡΙΧΤΕΡ 8 Απριλίου, 2010 στις 4:02 μμ #

    Αντιποιηση (αληθεια πολυ ωραιο ονομα!)
    διαβαζοντας το αρθρο σου κατα την διαρκεια μου γεννηθηκαν πολλα συναισθηματα. Καταλαβαινω τους πιθανους λογους που σε οδηγουν σε αυτες τις σκεψεις. Δεν ειναι δικα σου μονο τα προβληματα αυτα. Ειναι ολων μας που μεγαλωσαμε σε ενα ΕΓΩ που το συστημα το διογκωνει καθημερινα ωσπου να σπασει. και εγω παλευα απο μικρη με αυτα τα ερωτηματα, και μου γεννουσανε ροζ ιδεες βουλησιαρχικες ατι επειδη ο κοσμος θα αγαπηθει μια μερα ,θα αλλαξει. Αυτο ηταν γιατι ηθελα και εγω να σκεφτομαι αγωνιστικα αλλα να μην εχω τυψεις που θα κοιμηθω το 5 το πρωι πινοντας ξιδια, ενω αλλοι ξυπνουσαν στις 5 να πιασουν βαρδια.
    Ωραιο το σχολειο, και τα προεδριλικια, προφανως και εισαι μαζικο στοιχειο και γαμω τα ατομα για να σε βγαζουν προεδρο. Μην αυταπατασαι ομως. Προεδραρα ειναι ο ομπαμα(με μικρο το ο.
    Ναι καμια φορα οι κνιτες ειναι σαν να παζουν την ιδια κασσετα, οχι γιατι δεν ξερουν να πουν κατι αλλο αλλα μαλλον γιατι το πιστευουν αυτο που λενε και στην τελικη ρε γαμωτο κατι ειναι που εχουν διαβασει και το κεφαλαιο. Δεν εχει νοημα να μαζευομαστε 30 νοματοι(που λεει και ο πατερας μου) και να λεει ο ενας αυτο και ο αλλος για να φανει μορφαρα του κινηματος να λεει το αλλο ετσι, for fun.
    Ναι οκ, η αποψαρα μου ειναι, το καταλαβαινω να μην την δεκτεις, Και τελος, απο μια πρωην σχιζοφρενη που λοβοτομηθηκε λιγο πριν της τελειωσει ο χρονος,
    ειναι το πιο ωραιο πραγμα οταν αποφασιζεις να υποταξεις την αποψαρα σου, την ζωαρα σου, την υπναρα σου, το ΕΓΩ σου βρε αδελφε στο ΕΜΕΙΣ.
    και τοτε το ΕΓΩ ξεφουσκωνει και παιρνει το μεγεθος που του πρεπει για να βοηθησει το ΕΜΕΙΣ.

  21. a8lios 8 Απριλίου, 2010 στις 5:42 μμ #

    @Y
    «Τι να κάνουμε ρε παιδιά υπάρχει και αριστερά πέραν του ΚΚΕ (έστω και αν δεν υπακούει στα στενά όρια του συνόλου ατόμων που θέλει να την κλείσει ο Άθλιος). Όσο και αν δε σας αρέσει υπάρχει. Θα προτιμούσατε να μην υπάρχει? Εντελώς αδιάφορο! Γιατί απλά δε γίνεται! Όταν λοιπόν αποφασίσετε να έχετε τακτική για την αντιμετωπισή και αξιοποίηση της (πέραν του εκμηδενισμού της) πείτε το μας.»

    Πιθανότατα δε κατάλαβες τί είπα. Σύνηθες.

  22. Ανδρέας 8 Απριλίου, 2010 στις 6:02 μμ #

    «Η διδασκαλία του Μαρξ και του Ένγκελς ότι είναι αναπόφευκτη η βίαιη επανάσταση αναφέρεται στο αστικό κράτος, που δεν μπορεί να το αντικαταστήσει το προλεταριακό κράτος (η δικτατορία του προλεταριάτου)με την «απονέκρωση», αλλά, κατά γενικό κανόνα, μόνο με τη βίαιη επανάσταση (…) Η ανάγκη της συστηματικής διαπαδαγώγησης των μαζών στο πνεύμα αυτής και μόνον αυτής της άποψης για τη βίαιη επανάσταση βρίσκεται στη βάση όλης της διδασκαλίας του Μαρξ και του Ένγκελς» (Β.Ι. Λένιν: «Κράτος και Επανάσταση», «Άπαντα», τόμος 33, σελ. 21-22).

  23. faros 8 Απριλίου, 2010 στις 6:33 μμ #

    Επίτρεψε μου να πω κι εγώ δυο λόγια.
    Ξέρω ότι δύσκολα μπορεί κανείς να εμπιστευτεί έναν … παπού σαν εμένα, αλλά ας πω τη γνώμη μου.
    Στο κάτω κάτω, και για μένα υπήρξε ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που (και για λόγους … χούντας) αναζήτησης και ψαξίματος – λόγω αυτής της ταύτισης παίρνω το θάρρος να σχολιάσω.

    Που λες, κει γύρω στα 20 τόσα μου, έκανα παρέα (στο στρατό) με ένα συμπολίτη μου που ανήκε στο χώρο της Αριστεράς (της τότε) !
    Κάναμε κουβέντες πολλές – στα κρυφά βέβαια γιατί οι χαφιέδες καραδοκούσαν – και πάντα «μου την έλεγε» για το απολίτικο και ακομμάτιστο των θέσεών μου.
    Κάποιο βράδυ, που λες, του λέω:
    Κοίτα φίλε, εγώ θα μπορούσα να ενταχθώ σε ένα κόμμα, σε ένα φορέα, όπως θες πές το, αν ακολουθούσε μια απλή πραχτική.
    – Υπάρχει μια ιστορία που μας τη λέγαν στο σχολείο. Ένας πατέρας φώναξε τους τρεις γιους του λίγο πριν πεθάνει και τους είπε. Φέρτε μου ο καθένας από δύο τρεις γερες βέργες. Έβαλε λοιπόν ένα έναν τους γιους του να σπάσουν τη μία βέργα. Όλοι (απορημένοι) το έκαναν. Μετά ο πατέρας πήρε τρεις βέργες μαζεμένες και τους κάλεσε να τις σπάσουν. Κανένας δεν μπόρεσε !
    Τους λέει λοιπόν.
    Είδατε τι έγινε με τις βέργες ;
    Έτσι κι εσείς πρέπει να είστε ΕΝΩΜΕΝΟΙ για να μπορέσετε να τα βγάλετε πέρα και να πετύχετε.

    Μόλις είπα αυτήν την ιστορία στο φίλο μου, αυτός γυρίζει και μου λέει – το 1974.
    – Εσύ, έγινες Κομμουνιστής και δεν το ξέρεις !!!

    Για να μη συνεχίσω την ιστορία, πράγματι εγώ έγινα Κομμουνιστής γιατί εκεί – στο ΚΚΕ – παλεύουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και όχι σαν … παπαγαλάκια που μας προσάπτεις εντελώς άδικα.
    ΕΝΩΜΕΝΟΙ, φίλη μου, ΕΝΩΜΕΝΟΙ !
    Όχι ο καθένας να … χτυπάει το δικό του ταμπουρά και να … βολεύεται !!!

    Κομμουνιστής, που θέλει να ΑΛΛΑΞΕΙ την κοινωνία όχι να την … μερεμετίσει !

    υ.γ.: Το ΚΚΕ, αγαπητή μου, είναι κόμμα ΕΞΟΥΣΙΑΣ από το 1918, άλλωστε έχει και Πρόγραμμα Εξουσίας – για ποια αριστερά μιλάς που δεν μιλάει για εξουσία δεν σε πιάνω !

    Την θερμή καλησπέρα μου !

  24. Παύλος 8 Απριλίου, 2010 στις 7:43 μμ #

    Αγαπητέ fare…Λυπάμαι, αλλά ούτε το ΚΚΕ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι κόμματα ή σχηματισμοί εξουσίας…. Το πολύ διαμαρτυρίας θα έλεγα πως είναι, και ας είμαι στο ΝΑΡ…

    Για να είσαι κόμμα ή μέτωπο εξουσίας, δεν αρκεί ένα ψηφισμένο πρόγραμμα…Όλοι μας έχουμε και από ένα! Απαιτείται αποτελέσματική τακτική συμμαχιών, αποδοχή του ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ και ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ, βαθιά γνώση της ταξικής διαστρωμάτωσης και πρόγραμμα που θα τα συνδέει όλα αυτά…

    Από την άλλη δείτε σύντροφοι: Ο ενδοαριστερός εμφύλιος καλά κρατεί (με λοκομοτίβα -οδηγό- το ΚΚΕ κατά τη γνώμη μου)… Με εύκολες ρετσινιές, αβασάνιστες καταγγελίες, αστείες δικαιολογίες και ψέμματα…

    Η αναγκαία βία στρέφεται πολύ περισσότερο κατά του διπλανού μου αριστερού, παρά κατά του συστήματος….

    Την ίδια στιγμή, έννοιες όπως «δημοκρατία στις αποφάσεις», «ο αγώνας στα χέρια των εργατών» ή «των φοιτητών», υπονομέυονται από την ίδια την αντίληψη των οργανώσεων για τον ρόλο τους -συνυπογράφω τα αντίστοιχα σχόλια των παραπάνω…

    Οι καιροί ου μενετοι… Και μην ξεχνάμε: Στην εποχή μας, πιο εύκολα ένα αριστερό κόμμα όσο ντούρο και θεωρείται από τα μέλη του, μπορεί να γκρεμοτσακιστεί απο το 7,5% στα τάρταρα, πιο εύκολα μπορείς να πας από το 0,37% στο απόλυτο μηδέν, πιο εύκολα από το 4,4% κάνεις παρέα στον Σάββα, ΠΑΡΑ το αντίθετο…

  25. λαθραναγνώστης 8 Απριλίου, 2010 στις 10:18 μμ #

    Άλλη μια ελεγεία για την ενότητα της αριστεράς. Άραγε γιατί αισθάνθηκα ότι πάλι φταίει το ΚΚΕ με τη βαριά κι ασήκωτη γραμματέα και τα θυλικά μπουλντόγκ που γαυγίζουν σε άπταιστα ελληνικά αρσακείου?
    Έχω να κάνω μια ερώτηση.
    Η “αριστερά”(η άλλη, η δημοκρατική, πλήν Λακεδαιμονίων), έχει αντιληφθεί ότι μέχρι στιγμής έχει συμμετάσχει στη μεγαλύτερη πολιτική επιχείρηση εξαπάτησης των λαών? Έχει αντιληφθεί ότι επί πολλά χρόνια αποτελεί τον φορέα και τον μεταφραστή σε “δημοκρατική διάλεκτο”, όλης της αντιδραστικής φιλολογίας?
    Ακόμα και επι Σημίτη, το ΠΑΣΟΚ αυτοαποκαλούνταν αριστερά και συνεπικουρούμενο απο τη λοιπή “δημοκρατική αριστερά”, εγκαλούσε το ΚΚΕ για άρνηση συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων. Φαντάζεται κανείς να είχε υποκύψει τότε το ΚΚΕ και να είχε συνεργαστεί για χάρη της ενότητας της αριστεράς?
    Φαντάζεται κανείς, μέσα σε κάποια πλαίσια ενότητας της αριστεράς, να είχε συνυπογράψει το ΚΚΕ τη συνθήκη του Μάστριχτ και της Λισσαβόνας, όπως έκαναν οι άλλες “δημοκρατικές αριστερές”που απαιτούσαν ενότητα και κοινή δράση.
    Τι ερωτήσεις όμως κάνω κι εγώ?
    Το ΚΚΕ πάντα φταίει για τα πάντα. Κι αν δεν φταίει, φταίει που δεν φταίει.
    (Θεμελειώδες αξίωμα της δημοκρατικής αριστεράς- πλήν Λακεδαιμονίων)

  26. a8lios 8 Απριλίου, 2010 στις 11:17 μμ #

    @Παύλος

    Εγώ Παύλε μου δε μπορώ να καταλάβω αυτό που λες για το κόμμα εξουσίας.
    Ναι, σαφώς για μένα το ΚΚΕ είναι κόμμα εξουσίας.
    Έχει και επεξεργασμένη τακτική για τη συμμαχία που χρειάζεται να την κατακτήσει (ο λαός) αυτή.
    Μπορεί να μου πεις πως η τακτική του είναι στραβή/κουλή/αντιμαρξιστική/σεχταριστική κτλ., αλλά ότι δεν είναι κόμμα εξουσίας…
    Βέβαια το εντυπωσιακό για μένα δεν είναι αυτό.
    Το εντυπωσιακό είναι πως ενώ λες πως είσαι στο ΝΑΡ, λες επίσης πως αυτό δεν είναι κόμμα (δηλ. …ρεύμα) εξουσίας.
    Δε καταλαβαίνω.
    Για ποιό λόγο είσαι τότε στο ΝΑΡ ρε συ Παύλο;
    Εγώ π.χ. δε θα μπορούσα ποτέ να είμαι σε ένα χώρο που θα θεωρούσα πως δε διεκδικεί την εξουσία (της τάξης).
    Αλλιώς θα έμπαινα σε καμιά ΜΚΟ ξέρω γω…

    Ειλικρινά ρωτάω, γιατί πραγματικά μου έκανε εντύπωση το σχόλιό σου.

  27. a8lios 8 Απριλίου, 2010 στις 11:24 μμ #

    @Αντιποιηση
    Και ένα σχόλιο για τον τίτλο του κειμένου:

    Όπου και να στρίψεις, ποτέ μη παρκάρεις.
    Όποιος αράζει, σκουριάζει.
    Όχι μόνο τα αμάξια.
    Και τα μυαλά.

  28. visk 8 Απριλίου, 2010 στις 11:53 μμ #

    Ωραίο το τελευταίο σχόλιο του ρεφόρμα [προβολάρω] του άθλιου. Έτσι είναι αν αράζεις δεν αλλάζεις.

    Φαύλος κύκλος; δε νομίζω, όπως λέει και μια τούρκική παροιμία: Ρόδα είναι ο κόσμος, μπράβο σε όποιον τον γυρίζει (bu dünya çark-ı felek, aşk olsun çevirene)

  29. antipoihsh 9 Απριλίου, 2010 στις 1:02 πμ #

    Παιδιά καλησπέρα,

    καταρχάς ευχαριστώ για το χρόνο που διαθέσατε, για τα σχόλια σας και για το ότι με αφορμή ένα κείμενό μου καταθέτετε την γνώμη σας. Τα σχόλια είναι πολλά και μάλλον θα πρέπει να κρατήσω και κάποιες σημειώσεις, το πιο σωστό θα ήταν να απαντήσω στον καθένα χωριστά αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό ώντας σε συνθήκες πραγματικής συζήτησης.
    Θα προσπεράσω την ειρωνεία, θεμιτό καταφύγιο κάποιου που νιώθει θιγμένος και θα αντιπαρέλθω σχόλια του τύπου πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο ή γράψου σε ένα σωματείο της γειτονιάς σου. Δεν με αγγίζουν, κι όπως δεν υποδεικνύω σε κανέναν τι θα κάνει έτσι δεν δέχομαι και υποδείξεις. Ίσως κάποιος θεωρεί χαρακτηρισμούς του κειμένου προσβλητικούς, όπως τα λοβοτομημένα παπαγαλάκια, δεν είναι προνόμιο της ΚΝΕ φίλε μου που με ταμπελάρεις πασιφίστρια και μικροαστή, ευδοκιμούν και σε άλλους χώρους, αλλά φτάνει πια, με το να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν κιόλας. Κι αν η φράση σε ενόχλησε τα ελληνικά μου είναι αρκετά καλά για να στην πασάρω πιο εύπεπτη αλλά δεν είναι εκεί το θέμα.
    Φυσικά και δεν είναι όλοι΄λοβοτομημένοι παπαγάλοι, φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι αξιόλογοι, δεν είμαι ούτε πεσιμίστρια ούτε μηδενίστρια όπως άλλος φίλος μου προσάπτει. Δηλαδή το να γράφεις για αυτά που παρατηρείς, που ζεις, που τρως στη μάπα είναι κριτική καλοβολεμένου μικροαστού που σκοτώνει τις τύψεις του και κάθεται αμπελοφιλοσοφώντας στο λαπτοπ του να μιλήσει για την Αριστερά σήμερα και τη βία στην επανάσταση. Ίσως ο προηγούμενος φίλος να ξέχασε να μου προτείνει το shopping therapy σαν λύση για το ¨εξατομικευμένο¨ μου πρόβλημα. Όσο για το σχόλιο περί μπλογκ καταλαβαίνεις ότι σε ένα τέτοιο βρισκόμαστε και μιλάμε. Επίσης καταλαβαίνεις ότι το ένα δεν αναιρεί το άλλο (δλδ πραγματική δράση και κατάθεση απόψεων). Ακόμα καταλαβαίνεις ότι πολλές δράσεις υφίστανται κι ας μην έχουν ταμπέλα πάνω από το κεφάλι τους και ότι η μη ένταξη κάπου δεν σημαίνει απραγία. Καταλαβαίνεις;
    Τώρα για τον ηγέτη. Συμφωνώ μαζί σου Αντώνη. και σίγουρα εσύ δεν περιμένεις κάποιον φωτισμένο να δράσεις. Ευτυχώς. Αλλά ξέρεις υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν διαβάσει όσο εσύ, που δεν ξέρουν καν να διαβάσουν. Κι ίσως αν ο λόγος κάποιου ήταν ισχυρός να τον άκουγε κι αυτός που δεν ξέρει.Και βέβαια δεν μίλησα πουθενά για παρθενογένεση.
    Τώρα για τις εκλογές. Αφού δεν περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα από εκεί, τότε γιατί το ΚΚΕ συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία;
    Για τη βία. Το να έχει κάποιος φυσική αποστροφή για τη βία είναι δείγμα πολιτισμού, και ευτυχώς γιατί αν ακόμα μας κυβερνούσαν τα ζωώδη ένστικτα και ο εγκέφαλός μας δεν είχε αναπτυχθεί εγώ τώρα θα είχα φαγωθεί όχι από τα σκυλιά αλλά από ΄κάποιους που τη διαφωνία και μόνο θα την θεωρούσαν απειλή.
    Η βία ως μέσο επιβολής είναι κατακριτέα. Τέλος.
    Φυσικά και αν με απειλήσεις, αν δεν έχω άλλο τρόπο να αμυνθώ ναι θα χρησιμοποιήσω βία. Και ναι, αν πρέπει να αγωνιστώ για αυτά που πιστεύω και δεν έχω άλλο τρόπο, αν όλα τα άλλα κατέρρευσαν και μόνο βία έχω απέναντί μου ένα είναι σίγουρο, δεν θα γυρίσω και το άλλο μάγουλο.
    Άλλο αυτό και άλλο ενθάρρυνση και τυφλή βία.
    Τώρα για τη φίλη που μου προτείνει να υποτάξω την άποψάρα μου, τη ζωάρα μου, την υπνάρα μου κτλ για το εμείς, θα της πω ότι άλλοι κοιμούνται μακάριοι, αυτοί που πιστεύουν ότι το εμείς είναι 30 νομάτοι. Κι όσο για το μέγεθος του εγώ μου, άσε να το κρίνουν αυτοί που με ξέρουν (pasifistic sic).
    Εν τέλει να πω το προφανές, ότι εγώ δεν κρίνω τους πάντες και μάλιστα επί προσωπικού, ειλικρινώς καταθέτω τις σκέψεις μου, κι αν κάποιοι διαφωνούν με την αντίληψή μου όπως ο Compasso σημείωσε, με χαρά και ανοικτό μυαλό να ακούσω. Διάθεση υπάρχει για συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων, για αυτό άλλωστε είμαι εδώ. Ούτε τιμητής του εαυτού μου, ούτε φωτεινός παντογνώστης είμαι. Και σίγουρα, δεν είμαι παπαγάλος.

  30. antipoihsh 9 Απριλίου, 2010 στις 1:35 πμ #

    υστερόγραφο.. ΄Κροτ και Παύλε συμφωνώ απόλυτα στις θέσεις σας περί βίας. Άθλιε ευχαριστώ για την ευχή, δεν βλέπω να αράζω μην ανησυχείς. Υ, μην φοβάσαι δεν τρέπομαι εύκολα εις άτακτον φυγήν.
    Ακόμα να αναφέρω ότι στο μπλογκ μου αναρτώ μόνο ποιήματα. Ευχαριστώ όσους το επισκέφτηκαν, αν και μάλλον κάτι άλλο περίμεναν να βρουν.

  31. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 1:50 πμ #

    Μας λες
    Η υποθεσή μας πάει άσκημα . Βαθαίνει το σκοτάδι .Οι δυνάμεις λιγοστεύουν .
    Τώρα μετά από τόσα πολλά χρόνια που έχουμε δουλέψει
    Βρισκόμαστε σε πιο δύσκολη θέση απ ότι στην αρχή.

    Μα ο εχτρός στέκεται δυνατότερος παρα ποτέ . Οι δυνάμεις του φαίνονται να μεγαλώνουν . Πήρε αόρατη όψη .

    Εμείς όμως έχουμε κάνει λάθη , αυτό κανείς πια δεν το αρνείται .
    Οι γραμμές μας συρρικνώνονται . Τα συνθηματά μας βρίσκονται σε αταξία . Ένα μέρος από τα λόγια μας τα διαστρέβλωσε τόσο ο εχθρός που πια να μην γνωρίζονται .

    Τι είναι λάθος τώρα από αυτά που έχουμε πει?
    Μερικά ή όλα?
    Σε ποιόν υπολογίζουμε ακόμα? Μείναμε πίσω, μας πέταξαν έξω από το ζωντανό ποτάμι? Πίσω θα μείνουμε χωρίς κανέναν να καταλαβαίνουμε και κανείς να μας καταλαβαίνει ?
    Πρέπει να έχουμε τύχη?

    Τέτοιες ερωτήσεις κάνεις .Μην περιμένεις κάποια άλλη απάντηση πέρα από την δικιά σου

    Θελησα να ρωτησω κι εγώ με έντονο λογοτεχνικό ύφος μια και το κειμενό σου διαπνέεται από μια τέτοια αύρα. Περιμένω λοιπον να δώσεις εσύ την παραπανω απάντηση. Του τι προτείνεις? Τι πρέπει να γινει? Πως θα βελτιωθει η δράση που τόσο σε απασχολεί από ότι λες,!!!Γιατι περα από την ζωηρή απαριθμηση των χαρισματων και των αδυναμιων του χαρακτηρα σου που πλεκωντας τα ομορφα με την γραφιδα σου, μας δινεις στο τελος τον πιασαρικο χαρακτηρα του υποψιασμενου και ανυσηχου νέου της εποχης ,αφθαιρετα και από μονη σου, (που μπορει και να σαι,μπορει και όχι όμως),περα από τα αυτοθεωρηματα σου και τις αφοριστικες κρισεις σου για την αριστερα γενικα,χωρις ιχνος πολιτικης κριτικης επι της ουσιας αλλα εν ειδη σχολιασμου μεσημεριανης εκπομπης για ραβασακια,μπουλντογκ πιασαρικα τσιτατα ,γραμματεις φαρισαιους και αλλα τετοια ομορφα που δεν ταιριαζουν με την ιδιοσυγκρασια σου και τον αυθορμητο χαρακτηρα σου όπως λες,το κειμενο σου δεν εχει προταση,δεν εχει απάντηση σε αυτά που γράφεις
    Στα αυτια μου ηχει σαν κείμενο περισσότερο αυτοεπιβεβαιωσης του αλαθητου και ιδεολογικης ιδιοφυιας εκ του ασφαλους, με λίγη δόση αυτοψυχαναλυσης!Και ολο αυτό γιατι δεν εχεις να προτείνεις τίποτα βολεμενη στην καθημερινοτητά σου και απλα ‘’ανησυχεις’’ στο ατομικό σου μαγαζακι,όταν από την άλλη,εντελως άκυρα ,και από το θρανιο σου , μηδενιζεις αυτους που προτεινουν κατι και το παλεύουν συλλογικα με ολες τις αδυναμιες τους, ιδεολογικες και τακτικες,παλευοντας και με τον εαυτο τους και τις προσωπικες τους αγκυλωσεις προκειμενου να προσαρμοσουν την ατομικοτητα τους και τα τυχον καπριτσια τους στη συλλογικη δραση !
    Αφου λοιπον το παρκινγκ της Αριστερας δεν σε χωράει, εσυ και τοσοι αλλοι υποψιασμενοι όπως λες, φτιαξτε ένα καινουργιο δικό σας όπως εσεις το θελετε και αν καταφερετε και βαλετε στην ακρη μερη του καθημερινου μικροεγω σας που τοσο αγαπατε για χαρη του εμεις,να σαι σιγουρη ότι πολλοι λοβωτομημενοι από ολο το φασμα της Αριστερας θα σκασουν μυτη στο νέο μαγαζι.

  32. pavlos 9 Απριλίου, 2010 στις 2:05 πμ #

    Ας κρατήσουμε τα πιο κεντρικά στοιχεία από το κείμενο της Αντιποίησης για να μην αδικήσουμε την ουσία των όσων γράφονται ή και μπορεί να εννοούσε…

    Το αναφέρω αυτό όχι γιατί δεν είναι ξεκάθαρο το πνεύμα των όσων γράφει η αντιποιηση, αλλά γιατί είναι εύκολα παρεξηγήσιμο και φυσικά κάλλιστα μπορεί να εξυπηρετήσει ποικίλα σχόλια διαφόρων που τέτοιου τύπου τοποθετήσεις είναι βούτυρο στο ψωμί τους…

    Η αντιποίηση εκτιμώ ότι είναι μια απο τις πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που θα χαρακτήριζα ότι ανήκουν στον χώρο της «κοινωνικής αριστεράς», δηλαδή των συνειδητά ανένταχτων ή άνευ οργάνωσης/κομματος αριστερών που παρακολουθούν από απόσταση τα τεκτενόμενα στην Αριστερά χωρίς να τους πειθει σοβαρά η τάδε ή η δείνα πρόταση, συμμετέχοντας ο καθένας με το δικό του βαθμό συνειδητοποίησης/πολιτικοποίησης στο μαζικό κίνημα.

    Η αφετηρία των προβληματισμών είναι ορθή, και όποιον δεν τον απασχολούν καθόλου μα καθόλου αυτά τα ερωτήματα ή πιστεύει πως τα έχει λύσει στο κόμμα ή την οργάνωση του τον έχουν διαψεύσει ήδη οι εξελίξεις: στην πιο συνολική και απροκάλυπτη επίθεση του ελληνικού κεφαλαίου στην εργατική τάξη από την δικτατορία και μετά, η αντίδραση των εργατικών στρωμάτων είναι εντελώς δυσανάλογη των περιστάσεων (προς το παρόν). Που είναι η παρέμβαση και η επιρροή όλων των κομματιών της αριστεράς; Ειμαι σίγουρος ότι πολλοί αγωνιστές σε όλα κόμματα και της οργανώσεις της αριστεράς αντιλαμβάνονται και τους απασχολούν αυτά τα αμείλικτα ερωτήματα.

    Χοντρα χοντρά το πρόβλημα το εντοπίζω κυρίως στο ότι καμία εκδοχή της Αριστεράς δεν έχει καταφέρει να προβάλει ένα πειστικό πρόγραμμα εξουσίας το οποίο να φαντάζει ρεαλιστικό στους εργαζόμενους και να μπορούν όντως να το ακολουθήσουν. Κάτι τετοιο για παράδειγμα θα έθετε σε σοβαρό κλονισμό τους εκβιασμούς-απειλές περι δήθεν χρεωκοπίας της χώρας, καταρρευσης της οικονομίας κλπ και θα έφερνε στο προσκήνιο την σύγκρουση με νικηφόρους όρους με το πρόγραμμα σταθερότητας, την αμφισβήτηση της δυνατότητας των κεφαλαιου-τραπεζών να μοιράζουν την πίτα κλπ. Πιστεύω τελικά ότι τα προηγούμενα απέχουν πολυ απο το να είναι έστω ζητήματα συζήτησης σε πλατιές μάζες εργαζομένων… Ίσως κάτι τέτοιο να εννοούσε ο Παύλος(συνονόματος!), Άθλιε. Δηλαδή, ότι παρόλο που όλα τα μορφώματα της Αριστεράς μιλούν ή εχουν στα ντοκουμέντα τους καποιο πρόγραμμα εξουσίας της εργατικής τάξης(ο καθένας το βαφτίζει όπως του αρέσει), κανένα δεν μπορεί να το διεκδικήσει με αξιώσεις…

    Όσον αφορά τα «λοβοτομημένα παπαγαλάκια» εδώ ήταν λίγο άστοχη η στόχευση προς την ΚΝΕ, γιατί το εκφυλιστικο φαινόμενο εκτείνεται και προς όλες τις υπολοιπες αριστερές οργανώσεις(Συριζα, Ανταρσυα, κ.α.). Έχουν όλοι το μερίδιο στην πολιτική ανοησία και πρωτογονισμό, και μακάρι η λοβοτομή να τους είχε εμφυτεύσει σελίδες από το Κεφάλαιο, μάλλον αποσπάσματα από κομματικά εγχειρίδια και τσιτάτα έχουν τοποθετηθεί… Είναι πάντως πραγματικά λυπηρό να διαπιστώνει κανείς πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο θεωρητικής κατάρτισης και πολιτικής-πολιτισμικής διαπαιδαγώγησης. Δεν είναι τυχαίο που πολύς κόσμος γυρνάει την πλάτη του σε τετοιες συμπεριφορές…

    Στο θέμα της βίας συμφωνώ με τον Αντώνη.

    Κάπου εδώ θα άξιζε και μια παράγραφος στα (υπαρκτά) μικροαστικά «άνθη» που είναι σπαρμένα σε διάφορα σημεία του κειμένου της αντιποίησης και ιδιαίτερα στο τι προτείνει, αλλά προσπερνάω καθώς αυτό το αρθρο ήδη μας χαρίζει ένα πλούσιο διάλογο.

    Και μια επισήμανση: αν έχεις συνέχεια το τιμόνι αριστερά κάνεις κύκλους γύρω από τον εαυτό σου. Αριστερόστροφα πάντα αλλά κύκλους…

  33. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 2:57 πμ #

    @compaso

    Αν εξεγείρεσαι αδελφε σε αυτή κατηγορία , δικαίως το κάνεις. Είσαι κομμουνιστής και παλεύεις για μια άλλη κοινωνία πραγματικά ελεύθερη. Όμως αυτό αποδεικνύεται στη πράξη. Πότε η ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ υπερασπίστηκαν τις ενικές συνελέυσεις σα διαδικασία στ απαενπιστήμια? Ποτέ!! Μια ζωή μια προαποφασιμένη χαύρα Ιουδαίων. Πότε υπερασπίστηκαν τις δημοκρατικές διαδικασίες στο κίνημα? Πότε γίναν συντονιστικά με εκλεγμένους αντιπροσώπους? Πότε το πλαίσιο της ΠΚΣ ψηφίστικε από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται Πανσπουδαστικάριοι και δε προαποφασίστηκε από τις οργανώσες της ΚΝΕ? Ποια δημοκρατία… Σε λίγο θα κάνουμε πορεία ο καθέας μόνος του! Πότε τα ΕΑΑΚ σεβάστηκαν τα συντονιστικά? Όταν τα κρύβαν και τα περιέφεραν από σχολή σε σχολή? Σε λίγο της ΓΣ θα της παίζουμε στο μπάσκετ.

    Εννοεις δηλαδη ότι οσοι είναι στο ΚΚΕ σήμερα δεν παλευουν στην πράξη για μια κοινωνια πραγματικα ελεύθερη?

    ‘’ Πότε η ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ υπερασπίστηκαν τις ενικές συνελέυσεις σα διαδικασία στ απαενπιστήμια? Ποτέ!! ‘’

    ‘’Πότε υπερασπίστηκαν τις δημοκρατικές διαδικασίες στο κίνημα?’’

    Τι εννοεις ακριβως? Γιατι με λιγα λογια μας εβγαλες φασιστες εσυ.

    ‘’Πότε το πλαίσιο της ΠΚΣ ψηφίστικε από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται Πανσπουδαστικάριοι και δε προαποφασίστηκε από τις οργανώσες της ΚΝΕ? Ποια δημοκρατία…’’

    Δηλαδή εσυ δεν ηξερες,στο κρυβαν, ότι η συνδικαλιστική εκφραση της ΚΝΕ στα πανεπιστημια ηταν η ΠΚΣ, και ότι η πολιτικη θεση του ΚΚΕ για την τριτοβαθμια και τα ζητηματα της παλευόταν μεσα από την ΠΣΚ σε συνεργασια με φοιτητες που συμφωνουσαν με την θεση παιδειας του ΚΚΕ χωρις να συμφωνουν απολυτα σε ολη την πολιτικη που αυτό πρεσβεύει?
    Και πολύ καλά εκαναν οι ΚΝιτες(δεν ξερω τι κανουν τωρα) και επεξεργαζονταν το πλαισιο,και τοφερναν στην παραταξη,γιατι αφορουσε ένα πολιτικο κειμενο πλαισιο αγωνα και διεκδικησεων στην τριτοβαθμια,άλλο πραγμα η τακτική που αποφασιζονταν από κοινου,άλλο πραγμα η πολιτική σταση μιας παράταξης!
    Οσοι ΠΚΣιτες δεν ηταν κνιτες,δεν γνωρίζαν μπαινοντας στην παράταξη την πολιτική σταση της παράταξης και ότι αυτή είναι κοντα στο ΚΚΕ στα θεματα των πανεπιστημιων?Δεχοταν η παραταξη ατομα που ηταν για παράδειγμα υπερ της συνθηκης της Μπολονια στα χρονια μου?
    Η οψιμη επιχειρηματολογια σου μου θυμιζει κατι ανεξαρτητοχαρουμενους που λεγαν ακριβως τα ιδια τοτε για να μαζέψουν κοσμο!!

    Y@

    ‘Πότε το πλαίσιο της ΠΚΣ ψηφίστικε από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται Πανσπουδαστικάριοι και δε προαποφασίστηκε από τις οργανώσες της ΚΝΕ?’
    Στη Ρόδο 1999 – 2002. Μετά μας τράβηξε το αυτι η (πεφωτισμένη) καθοδήγηση.

    Aς μην το πιασουμε το θεμα αυτό, εδώ, γιατι μας αφορα και τους δυο,και δε θα ταν οτι καλυτερο να το ανοιξουμε εδω!!!!Καποια πραγματα κατα την γνωμη μου δεν ειναι ακριβως ετσι.

  34. a8lios 9 Απριλίου, 2010 στις 9:00 πμ #

    @Visk
    Όχι τόσο για σένα, αλλά με αφορμή το δικό σου σχόλιο:

    Η κομματική και γενικώς οργανωτική ένταξη ποτέ δεν είδα
    (σε μένα τουλ.) να λειτουργεί σαν «άραγμα» αλλά σαν
    τρόπος να επιταχυνθεί η ήδη (σε όλους μας άλλωστε) υπάρχουσα
    κίνηση.

    «Αλλάζουμε τη ζωή μας
    αλλάζοντας τον κόσμο!»,
    που λέγαμε στο 27ο (νομίζω).

  35. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 9:32 πμ #

    @Αντιποίηση
    Καλώς ήρθες στο κλαμπ των γερών στομαχιών 🙂
    Γκρανμα, επικοδομητικό μαλιοτράβηγμα 24 ώρες το 24ωρο από τη Παταγωνία μέχρι τον ευρωπαϊκό βορά 😀 😀

    Κάποια, αποσπασματικά και πάλι σχόλια:
    Το ‘γράψου στο σωματείο’ σου δε καταλαβαίνω τι σχέση έχει με το ‘πήγαινε να πλύνεις κανένα πιάτο’. Το πρώτο είναι σύνθημα της αριστεράς από τότε που υπάρχει. Χωρίς οργάνωση των εργαζομένων κανένα σύστημα δε μπορεί να αλλάξει. Τώρα δε καταλαβαίνω γιατί αυτή την προτροπή την παίρνεις σαν κακόβουλη υπόδειξη.

    ‘η μη ένταξη κάπου δεν σημαίνει απραγία’
    Συμφωνώ. Η μη κομματική ένταξη δε σημαίνει απραγία. Ωστόσο συμφωνώ με άλλους εδώ ότι η ένταξη σε μια πολιτική οργάνωση, ένα κόμμα είναι η πιο ολοκληρωμένη δραστηριότητα που μπορεί να έχει κανείς και η πιο συλλογική. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να εντάσσεται κομματικά με κάθε τίμημα και κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Στη συγκεκριμένη φάση νομίζω ότι πολύ νερό πρέπει να κυλήσει στο αυλάκι του τρόπου οργάνωσης των κομμάτων αλλά και της αντίληψης των ανενταχτων αριστερών για την κομματική αναγκαιότητα.

    ‘Η βία ως μέσο επιβολής είναι κατακριτέα. Τέλος.’ – Η αστική τάξη χρησιμοποιεί καθημερινά βία. Κάθε προσπάθεια αλλαγής την έχει αντιμετωπίσει με ανοιχτή ή συγκαλυμένη βία. Αυτό θα κάνει και στο μέλλον κι αυτό δεν είναι μια πιθανότητα, είναι βεβαιότητα. Οποιοσδήποτε λοιπόν κατά τη γνώμη μου δηλώνει ότι θα αλλάξει το σύστημα αποκλείοντας τη χρήση βίας, στην ουσία δηλώνει ότι δε θέλει να αλλάξει το σύστημα.

    @Andrea
    Άλλο η επαναστατική βία, άλλο η βία γενικά. Η διαπαιδαγώγηση στην αναγκαιότητα της επαναστατικής βίας και η αποστροφή στη βία γενικά δεν αλληλο-αποκλείονται.

  36. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 10:01 πμ #

    @Sentic
    Νομίζω ότι είσαι ιδιαίτερα άδικος στο ότι προσάπτεις στην Αντιποίηση
    ‘αυτοεπιβεβαιωση του αλαθητου και ιδεολογικης ιδιοφυιας εκ του ασφαλους’. Δε νομίζω ότι πόσταρε αυτό το κείμενο για να μας δείξει ότι είναι έξυπνη κι εμείς χαζοί, αλλά γιατί ήθελε να συζητήσει. Άρα ήταν αντιθέτως μια απόφαση εγκατάλειψης της ασφάλειας της ατομικότητας.

    Μετά λες:
    ‘μηδενιζεις αυτους που προτεινουν κατι και το παλεύουν συλλογικα με ολες τις αδυναμιες τους, ιδεολογικες και τακτικες,παλευοντας και με τον εαυτο τους και τις προσωπικες τους αγκυλωσεις προκειμενου να προσαρμοσουν την ατομικοτητα τους και τα τυχον καπριτσια τους στη συλλογικη δραση !’

    Μηπώς το κάνεις εσύ αυτό σε όσους είναι κομματικά ανένταχτοι? (και ξαναλέω ότι η κομματική ένταξη δεν είναι η μόνη που υπάρχει). Δηλαδή δε τους αναγνωρίζεις ότι μπορεί να παλεύουν τις αγκυλώσεις τους κλπ. όντας ανένταχτοι?

    Μήπως μένεις σε μια παθολογική αντιπάθεια προς τους ‘Ανένταχτους Αριστερούς’? Μοιράζομαι την απόρριψή σου κάποιων που κάνουν branding αυτή την έκφραση και το δηλώνουν και με τουπέ. Αλλά από την άλλη, η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ψηφίζουν το ΚΚΕ πχ. ανένταχτοι αριστεροί είναι. Οι πρώτοι υποψήφιοι για ένταξη και δράση ανένταχτοι αριστεροί είναι.

    Εκτός από την αυταρέσκεια των ανένταχτων υπάρχει και η αυταρέσκεια των ενταγμένων.

  37. Παύλος 9 Απριλίου, 2010 στις 11:05 πμ #

    Προς άθλιο: Η αριστερά ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΗΣ δεν αποτελεί δύναμη εξουσίας…Ούτε το ΚΚΕ ούτε κανείς άλλος… Είμαι στο ΝΑΡ γιατί κατά τη γνώμη μου αποτελεί μια δύναμη κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης και συμβολής στον κομμουνιστικό πολιτικό φορέα της εποχής μας ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…

    Το γεγονός πως όλοι στα κείμενά τους αναφέρονται στην ανάγκη ΚΑΤΑΚΤΗΣΗΣ της εξουσίας, δεν σημαίνει πως βαδίζουν προς τα εκεί…Ειδικά για το ΚΚΕ όταν του δόθηκε η ευκαιρία την κλότσησε, πέρα μακριά… Και δεν αναφέρομαι στο ’89 που εκλιπαρούσε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για συγκυβέρνηση….

    Απο κει και πέρα, το να γίνει η Αριστερά δύναμη ανατροπής και εργατικής εξουσίας, είναι μια υπόθεση που θέλει πάρα πολύ δουλειά και είμαστε μακριά ακόμη…

    Αλλο βέβαια πακέτο, ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και το ΤΙ κόσμο θέλει να φτιάξει… Εδώ πιστεύω πως οι ομοιότητες της νέας κοινωνίας με αυτήν του «υπαρκτού», πρέπει να είναι απλά, ανύπαρκτες (εκτός από το κράτος πρόνοιας που είχα οι χώρες αυτές)!!!!!

  38. Παύλος 9 Απριλίου, 2010 στις 11:17 πμ #

    Για τη σχέση ανένταχτων-ενταγμένων, νομίζω ότι διέπεται από μια αντίθεση: Των ενταγμένων που πολλές φορές νιώθουν να κουβαλάνε μεγάλες ευθύνες σε αντίθεση με τους ανένταχτους που φαίνονται στα μάτια των πρώτων σα να κάνουν πλάκα, και των ανένταχτων που τους φαίνεται ΑΦΟΟΡΗΤΗ πολλές φορές η κομματική ζωή των ενταγμένων (και δυστυχώς κάποιες φορές δεν έχουν άδικο, ειδικά εάν εξετάσουμε την καθημερινή εσωτερική ζωή μιας ΚΟΒΑΣ και δούμε ΠΟΣΟ ΦΤΩΧΗ, ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΔΙΕΚΠΑΙΡΕΩΤΙΚΗ είναι…..

    Η γνώμη μου είναι πως το σχίσμα ενταγμένων και ανένταχτων θα λυθεί, ΜΟΝΟ με την ίδρυση ΝΕΩΝ πολιτικών κομμουνιστικών μορφωμάτων, τα οποία θα μπορέσουν να υποδεχτούν το πρώτο κόμμα της αριστεράς, που είναι οι ανένταχτοι… Νέα μορφώματα (και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατά τη γνώμη μου προς τα εκεί βαδίζει με όλες της τις αντιφάσεις), που και στο θέμα του περιεχομένου αλλά και στο θέμα των δομών, να μπορούν να στρατεύσουν πρώην ανένταχτους και ενταγμένους σε άλλα κόμματα της αριστεράς, οι οποία να βρίσκουν ουσιαστικό νόημα στην καθημερινή τους πάλη για αλλαγή-ανατροπή των συσχετισμών!!

  39. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 11:25 πμ #

    Επίσης Sentic o Koμπάσο καθόλου δε λέει καμία δυναμη της αριστεράς φασίστες.

    Λέει όμως ότι ούτε η ΚΝΕ ούτε οι ΝΑΡίτες, ΕΑΑΚ κλπ. παίρνουν αρκετά στα σοβαρά τις δημοκρατικές διαδικασίες στο φοιτητικό κίνημα (εκτός κάποιων φωτεινών εξαιρέσεων και στους δύο χώρους)

    Τις βλέπουν εργαλειακά, προσχηματικά, θεατρικά ενώ θα έπρεπε να τις βλέπουν με προσήλωση από θέση αρχών και να τις υπηρετούν με συνέπεια έτσι ώστε να γίνεται το κίνημα χτήμα των φοιτητών.

    Δεν έχει καθόλου άδικο λοιπόν σ’αυτό που λέει.

    Τώρα για τη Ρόδο άντε να δεχτώ ότι διαφωνείς στην ερμηνεία μου του δεύτερου σκέλους (ότι δηλ. μας τράβηξε το αυτί η καθοδήγα) αλλά ελπίζω να μη διαφωνείς στο πρώτο, ότι δηλαδή τότε λειτουργούσαμε την παράταξη ως ένα ζωντανό κύτταρο που έπαιρνε αποφάσεις και έκανε σχεδιασμό και όχι απλά ως έναν ιμάντα μεταφοράς και αχτιφαρίσματος.

  40. a8lios 9 Απριλίου, 2010 στις 12:03 μμ #

    @Παύλος (όντως σας είχα μπερδέψει!)
    «Είμαι στο ΝΑΡ γιατί κατά τη γνώμη μου αποτελεί μια δύναμη κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης και συμβολής στον κομμουνιστικό πολιτικό φορέα της εποχής μας ΠΟΥ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…»

    Ωραία, κι εγώ είμαι στο ΚΚΕ γιατί κατά τη γνώμη μου ΑΠΟΤΕΛΕΙ στη χώρα μας τον κομμουνιστικό πολιτικό φορέα της εποχής μας που ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ.
    Και αυτό σημαίνει πως ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και «μια δύναμη κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης», αφού ο μαρξισμός-λενινισμός επαναθεμελιώνεται καθημερινά.

    Τώρα ποιος από τους 2 μας έχει δίκιο, φαντάζομαι θα το δείξει η ιστορία.

    Αλλά μιας και μου καθορίζεις αυτούς σαν στόχους σου,
    θέλω να σε ρωτήσω το εξής:
    Γίνεται να επιδιώκεις (μιας και κρίνεις πως σήμερα δεν υπάρχει) «τη διαμόρφωση ενός κομμουνιστικού πολιτικού φορέα της εποχής μας» στην Ελλάδα χωρίς να επιδιώκεις τη συνεργασία με το ΚΚΕ?
    Και μη μου πεις ότι το ΝΑΡ την επιδιώκει…

  41. faros 9 Απριλίου, 2010 στις 12:14 μμ #

    Αγαπητέ Παύλος,
    Κατ΄αρχή σ΄ευχαριστώ που διάβασες το σχόλιό μου και μπήκες στον κόπο να μου απαντήσεις.
    Όμως, φίλε μου, αυτοσχεδιάζεις, βγάζεις αστήριχτα συμπεράσματα, κατηγορείς το ΚΚΕ για πράγματα που ΠΟΤΕ στην 90χρονη ιστορία του δεν έκανε !
    Βασική πολιτική του ΚΚΕ ήταν ΠΑΝΤΑ οι συμμαχίες.
    Ξεχνάς το ΕΑΜ ;
    Ξεχνάς τη συμμετοχή του ΚΚΕ στην ΕΔΑ ;
    Ξεχνάς τον ΣΥΝ του 90 0 91 ;
    Μόνα τους γίναν αυτά ;
    Φίλε μου, έχεις κάθε δικαίωμα να μην συμφωνείς με το ΚΚΕ, ή να μην σου «κάνει» το Οργανωτικό του Κόμματος, αλλά σε παρακαλώ πολύ όταν κάνεις κριτική στο Κόμμα να είναι τουλάχιστον στα πλαίσια της αλήθειας !
    Με τον την κρύβουμε … έτσι απλά για να βγάλουμε τυχόν εσώψυχά μας δεν βοηθάει, ούτε το Κίνημα, ούτε εμάς τους ίδιους !
    Με συγχωρείς για το ύφος, αλλά με στεναχώρησες !

    Επί της ουσίας:
    Πως δηλώνεται ένα κόμμα αν είναι της … εξουσίας ή όχι ;
    Με αστικά κριτήρια ;
    π.χ. αν μπορεί μέσω εκλογών να γίνει κυβέρνηση ;
    Αυτό εσύ καταλαβαίνεις ;
    Δηλαδή όταν μιλάμε για εξουσία μιλάμε για κυβέρνηση ;
    Αν έτσι βλέπεις τα πράγματα εσύ ή και άλλοι κάνετε το εξής, ας το πω, λάθος.
    Θεωρείτε ή έχετε στο νου σας την καπιταλιστική εξουσία, αυτό που π.χ. λέει ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ένας … ανθρώπινος καπιταλισμός !!!
    Εμείς ξεκάθαρα, όταν μιλάμε για την εξουσία μιλάμε για την Λαϊκή Εξουσία με γνώμονα την Λαϊκή Οικονομία.
    Φυσικά μην μου ζητήσεις εδώ να σου αναλύσω διεξοδικά ποια είναι η Λαϊκή Εξουσία και η Λαϊκή Οικονομία – μόνο θα σου πω ότι η εγκαθίδρυσή τους προϋποθέτη Λαϊκή Εξέγερση και Επανάσταση !

    υ.γ. φυσικά, μέχρι τότε, δεν κάνουμε την … πάπια. Χθες σε 60 πόλεις της Ελλάδας κάναμε διαδηλώσεις …
    Προφανώς δεν τις είδες και εσύ …

    Γεια χαρά σας !

  42. μπρεζνιεφικό απολίθωμα 9 Απριλίου, 2010 στις 12:22 μμ #

    Τσιτάρισμα λένιν από τη συλλογή κειμένων για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Απαντά στο ερώτημα αν θα αποφασίσουν οι μπολσεβίκοι να πάρουν μόνοι τους όλη την κρατική εξουσία στα χέρια τους.

    Εξακολουθώ να είμαι υπέρ της άποψης πως ένα πολιτικό κόμμα γενικά -και το κόμμα της πρωτοπόρας τάξης ιδιαίτερα- δεν θα είχε δικαίωμα ύπαρξης, θα ήταν ανάξιο να θεωρείται κόμμα, θα ήταν ένα αξιοθρήνητο μηδενικό από κάθε άποψη, αν αρνιόταν να πάρει την εξουσία, μια και υπάρχει η δυνατότητα να την πάρει.

    Τελειώνει έτσι τη φράση γιατί το γράφει οκτώβρη του 17, παραμονές της επανάστασης. Αλλά η γενική ουσία, προς επίρρωση όσων λέει ο άθλιος, είναι ότι κόμμα που δε στοχεύει στην εξουσία δεν έχει λόγο ύπαρξης.
    -Και ποιος σου είπε ότι είμαι κόμμα; θα σου πει ο άλλος, οπότε πάσο.
    Πώς να γίνεις κόμμα εξουσίας, όταν δεν έχεις λήξει το κόμμα ακόμα -κι όχι μόνο λόγω μεγέθους.

    Θα μου πεις, τσιτάτο κι άγιος ο θεός, σπουδαίο κατόρθωμα.
    Ναι, αλλά το τσιτάτο είναι λέξη ρώσικη, από το ρήμα διαβάζω.
    Μόνο με αυτό δεν πας πουθενά. Κι είναι μεγάλο ζήτημα τι καταλαβαίνει κανείς από όσα διαβάζει.
    Αλλά όσο να πεις είναι κάτι, σε σχέση με το τίποτα. Όσοι τσιτάρουν μπορεί να μείνουν μια ζωή λοβοτομημένοι παπαγάλοι που παπαγαλίζουν όσα διάβασαν. Αλλά έχουν πιο πολλές πιθανότητες να πιάσουν κάποτε την ουσία από αυτόν που δεν τσιτάρει ποτέ.
    Ακόμα και το περίφημο τσιτάτο για το όπιο έχει βασικά άλλη σημασία από αυτή που συνηθίζουμε να του δίνουμε, πριν το διαβάσουμε.

    Οι παύλοι έχουν αρχίσει να με μπερδεύουν και καλό θα ήταν ένας απ’ τους δύο να αρχίσει να υπογράφει σα σαούλ για να τους ξεχωρίζουμε. Αν και μου κάτι μου κάνει μπαμ ότι ο ένας παύλος είναι ο κομμουνιστής του ναρ κι απλώς εύχομαι να μην είναι ο παύλος που ξέρω (πόσους παύλους μπορεί να έχει το ναρ;) γιατί θα με απογοήτευε.

    Κατά τα άλλα με κάλυψαν η βιργινία στο 21 κι ο σέντικ στο 32, ενώ το τσουβάλιασμα της πλύσης πιάτων με το σωματείο με έστειλε ατσιτάριστο.

  43. Παύλος 9 Απριλίου, 2010 στις 1:13 μμ #

    Βρε σύντροφοι, δεν μπορούμε επιλεκτικά να ανασύρουμε τακτικές συμμαχιών από το παρελθόν για να νομιμοποιούμε τις πολιτικές επιλογές στο σήμερα…Τι θέλω να πω;; το ΕΑΜ έγινε πριν 60 χρόνια.. Η ΕΔΑ πριν 50 χρόνια… Ο δε, ενιαίος Συνασπισμός, έγινε πριν 20+ χρόνια και έχω την υποψία, πως το ΚΚΕ το μετανιωσε για αυτήν του την επιλογή (αν και η προσωπική μου γνώμη, είναι πως η πολιτική βάση συγκρότησης του ΣΥΝ μαζί με τον τρόπο που αυτός συγκροτήθηκε ήταν λάθος, και όχι κατ’ ανάγκη το ότι συνεργάστηκε και με τον Κύρκο)…

    Οπότε, δεν μπορούμε να κρρίνουμε την πολιτική γραμμή ενός κόμματος, με βάση το παρελθόν, αλλά με βάση το παρόν και το ΤΙ λέει στο σήμερα…

    υπογραφή: Ο Παύλος (ο εκ ΝΑΡ ενταγμένος μα όχι κομματοσκυλος!)! εξ’ βυρωνοπαγκρατοκαισαριανής ορμώμενος!

  44. Παύλος 9 Απριλίου, 2010 στις 1:55 μμ #

    Οσο για την εξουσία, ναι την εξουσία την παίρνεις είτε με επανάσταση, είτε με ειρηνικό τρόπο (εκλογές), αν και ο δεύτερος είναι πολύ δύσκολο (μα όχι απίθανο) να συμβεί! Οταν λέεω όμως πως η Αριστερά σε όλες τις εκδοχές της ΔΕΝ είναι ικανή να διεκδικήσει σήμερα την εξουσία, το εννοώ και με τους δύο τρόπους! Γιατί πάνω από όλα, η αριστερά και δη η κομμουνιστική αριστερά που μας ενδιαφέρει, έχει ελλειπή τρόπο ανάλυσης της σύνθεσης της σημερινής εργατικής τάξης, ελλειπέστατη σύνδεση με αυτήν, και σχεδόν ανύπαρκτη τακτική συμμαχιών (δες συναγωνιστή φάρε ΤΙ αποτελέσματα έχει η τακτική του ΑΑΔΜ τα 10-15 χρόνια που υπάρχει ως τέτια: δυστυχώς ελάχιστα, μη σου πω και κανένα…). Για να μη μιλήσω για το ΤΙ οικονομία θέλουμε (και εδώ δεν αρκεί το να λες για σχεδιοποιημένη οικονομία υπό εργατικό έλεγχο και τέρμα: θέλει ανάλυση προγραμματικού χαρακτήρα..).

    Οπότε να γιατί μιλώ για κομμουνιστική αριστερά της ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ και ΟΧΙ της ΕΞΟΥΣΙΑΣ… Και βέβαια θα μπαίνει και θα ξανα μπαίνει το θέμα το ΤΙ κόσμο θέλουμε να φτιάξουμε, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

  45. compassocap 9 Απριλίου, 2010 στις 2:00 μμ #

    @sentic:
    δε βγάζω κανένα φασίστα. ϊσα ίσα είναι προφανές ποστεύω πως οι «κατηγορίες» που αποδίδω έχουν ως βάση το γεγονός ότι από τις συγκεκριμένες δυνάμεις περιμένω το «καλο». Λέω όμως το απλό. Βαρέθηκα τόσα χρόνια στο πανεπιστήμιο να ακού τα ΕΑΑΚ κ τη ΠΚΣ να να υπερασπίζονται το άσυλο στα λόγια και στις διακυρήξεις και να γαμάνε τις Γενικές Συνελέυσεις. Να συνδικαλίζονται με το χυδαιότερο τρόπο, να μη προσέχουν ποτέ το συνομιλητή τους, να κάνουν προαποφασισμένες ερωτήσεις, φασαρία όταν μιλάει άλλος ομιλητής έξω από τη παράταξή τους. Να δίνουν παράσταση λες και είναι σε δελτίο του Μέγκα. Να μη κάνουν απολύτως τίποτα (!!!!) για την ενεργοποίηση των συλλόγων πέραν του να τσακώνονται που θα πάει το πανό, να μην υπάρχουν πολιτιστικά, να μη διοργανώνουν συζητήσεις, εκδηλώσεις του συλλόγου, να περιφρονούν τις εκλογές σα διαδικασία και τα καταστατικά, να περιφρονούν τα ΔΣ, τα οποία εδώ και χρόνια, στη τεράστια πλειοψηφία τους γίνονται με 3-4 αντιπροσώπους ( και όχι με την κανονική τους σύνθεση) από κάθε παράταξη και σχέδον πάντα με τη λογική του πεπραγμένου και του εντυπωσιασμού. Όλο αυτό είναι μια κατάσταση στο φοιτητικό κίνημα, καθόλου δημοκρατική, καθόλου αντιπροσωπευτική που εμείς δε κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε. Δικαιολογείται λοιπόν ο κόσμος να σε αντιμετωπίζει αδίκως ως αφισοκολητή μιας αφίσας που δε θα δει κανείς. Δικαιολογείται ο Δαπίτης να κατηγορεί τη ΠΚΣ ότι είναι η ΚΝΕ και πάει λέγοντας. Δικαιολογούνται όλοι οι φοιτητές να καταηγορήσουν όλες τις πρατάξεις για την απάτη της σταυροδόσιας.

    Να μη ξεχάσω να δώσω ένα μπόνους αντιδημοκράτικότητας στα ΕΑΑΚ με τη πολύ όμορφη στάση τους στα συνέδρια της ΕΦΕΕ. Μπράβο μάγκες, πάμε καλά!

    όπως υπέγραψε και ο Ντώνης, ας υπογράψω κι εγώ:

    ένας πασιφιστής ανένταχτος, από το καναπέ του σπιτιού του που κάνει μόνο κριτική

  46. compassocap 9 Απριλίου, 2010 στις 2:11 μμ #

    @sentic:
    ξέχασα να τονίσω πως η εμπερία σου δεν έχει καμία σχέση με την γενικότερη πρακτική. Αν δλδ ξέρει κανείς άλλος ΝΔΕ σε ένα τμήμα (τόσο μικρό μάλιστα) που έχει κάνει μάζεμα με 60 άτομα να μου το πει και εμένα.

  47. a8lios 9 Απριλίου, 2010 στις 2:26 μμ #

    @Παύλος
    Επαναλαμβάνω μιας και δεν απάντησες:

    Αλλά μιας και μου καθορίζεις αυτούς σαν στόχους σου,
    θέλω να σε ρωτήσω το εξής:
    Γίνεται να επιδιώκεις (μιας και κρίνεις πως σήμερα δεν υπάρχει) “τη διαμόρφωση ενός κομμουνιστικού πολιτικού φορέα της εποχής μας” στην Ελλάδα χωρίς να επιδιώκεις τη συνεργασία με το ΚΚΕ?
    Και μη μου πεις ότι το ΝΑΡ την επιδιώκει…

  48. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 2:45 μμ #

    @Pavlos
    ‘για την εξουσία, ναι την εξουσία την παίρνεις είτε με επανάσταση, είτε με ειρηνικό τρόπο (εκλογές), αν και ο δεύτερος είναι πολύ δύσκολο (μα όχι απίθανο) να συμβεί!’

    Για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία ως τέτοια πρέπει να γίνει επανάσταση. Οι μορφές που μπορεί να πάρει αυτή η Επανάσταη ποικίλουν όπως και η ένταση της βίας.

    Πάντως στο πλαίσιο που είμαστε σήμερα πραγματικά δε βλέπω πώς μια τέτοια διαδικασία μπορεί να ξεκινήσει αν δεν υπάρξει μια τεράστια εκλογική ανακατάξη που να φέρει τις δυνάμεις της εργατικής τάξης τουλάχιστον ένα βήμα από την εξουσία, κυρίως όταν οι εξελίξεις στο εργατικό κίνημα δε μπορεί παρά να έχουν και εκλογική αποτύπωση.

  49. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 3:08 μμ #

    Υ@
    Νομίζω ότι είσαι ιδιαίτερα άδικος στο ότι προσάπτεις στην Αντιποίηση
    ‘αυτοεπιβεβαιωση του αλαθητου και ιδεολογικης ιδιοφυιας εκ του ασφαλους’. Δε νομίζω ότι πόσταρε αυτό το κείμενο για να μας δείξει ότι είναι έξυπνη κι εμείς χαζοί, αλλά γιατί ήθελε να συζητήσει. Άρα ήταν αντιθέτως μια απόφαση εγκατάλειψης της ασφάλειας της ατομικότητας. »

    Εγω πάλι το νομιζω ως εναν βαθμο αδερφε!!Υπαρχουν πολλοι τρόποι για να γράψεις ένα κειμενο,ποσο μαλλον οταν αναζητας την συζητηση και την διερευνηση των αποψεων των άλλων.Κατα την γνωμη μου το συγκεκριμενο κειμενο δεν εχει τιποτε απο αυτά,αλλα τετελεσμενες και αυτιστικες διαπιστώσεις της γράφουσας που δεν αφηνουν περιθωρια στο «μπορει και να κανω λάθος»!!
    Ισως ταυτιστηκε υπερβολικα με τον «Μενιο» ή καποιους άλλους ήρωες του μυθυστορηματος «Αντιποιησις Αρχης» του μυθηστορηματος του Αλεξανδρου Κοτζια,απο το οποιο μπορει να προερχεται και το ψευδωνυμο της γραφουσας/οντα

    Δεν εχω ιδιαιτερο προβλημα με τους κομματικα ανενταχτους άλλωστε σου μιλάω 🙂
    Αλλα μου δημιουρχουν αρνητικα entypvsh αυτοι που ακριβως αναφερεις παρακατω :

    «Μοιράζομαι την απόρριψή σου κάποιων που κάνουν branding αυτή την έκφραση και το δηλώνουν και με τουπέ.»
    Διαφωνεις δηλαδη οτι το συγκεκριμενο κειμενο βγαζει ενα τετοιο τουπε?και ολοι οι υπολοιποι ειστε απλα οδοντοκρεμες? Συμφωνω προσωπικες αποψεις,που καθενας εχει το δικαιωμα να γραφει,δεν μπηκαν ομως για συζητηση και αυτο φαινεται ακομα περισσοτερο στην δευτερη απάντηση της γραφουσας.

    Εδω λοιπον μιλαμε για το συγκεκριμενο κειμενο,μην το πας οπου θέλεις εσυ!!

    επιφυλασσομαι να απαντησω συντομα και στα υπολοιπα σχολια δικα σου και του compa!!

  50. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 3:13 μμ #

    @Sentic
    Εσύ επιλέγεις να επιτεθείς στην Αντιποίηση.

    Να την λοιδορήσεις.

    Να την καταστείλεις, να την πολεμήσεις (λεκτικά πάντα).

    Εγώ από αυτά που έχει γράψει μέχρι τώρα συμπεραίνω ότι οι απόψεις μας (όλων μας εδώ με την αντιποίηση)είναι πολύ κοντά και πρέπει να παλέψουμε μαζί(και μέχρι ενός βαθμού μπορεί να το κάνουμε ήδη αλλά να μη το συνειδητοποιούμε).

  51. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 3:32 μμ #

    «λεκτικα παντα»
    Οπως το πες,ίσως οταν καποια στιγμη βρεθουμε στον «δρομο» και πιαστουμε χερι χερι ή μπρατσο μπρατσο αυτό ν αλλάξει!!Μεχρι τοτε λοιπον ασε με να διαφωνω,εγω με τα δικα μου κολληματα και αυτη με τα δικα της!!

    Αλλωστε τα ετερωνυμα έλκονται!!!

  52. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 3:40 μμ #

    «Εγώ από αυτά που έχει γράψει μέχρι τώρα συμπεραίνω ότι οι απόψεις μας (όλων μας εδώ με την αντιποίηση)είναι πολύ κοντά και πρέπει να παλέψουμε μαζί(και μέχρι ενός βαθμού μπορεί να το κάνουμε ήδη αλλά να μη το συνειδητοποιούμε).»

    Ειναι σαν να θελεις να διαβασεις Μπακουνιν,και τελικα διαβαζεις Μπουχαριν!! 🙂 🙂

  53. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 4:16 μμ #

    Όχι. Είναι σα να μη θεωρείς όλο το κόσμο μαλάκα και εσένα τον έξυπνο.

  54. sentic 9 Απριλίου, 2010 στις 4:46 μμ #

    Συμφωνω απόλυτα,ας κανει λοιπον ο καθένας μας την αυτοκριτική του και ας ρίξει μετα μια ματια γυρω του για να δει ποσους εχει αποκαλεσει μαλακες και ποσους οχι απο αυτους που συναναστρεφεται και συνομιλει,μονο και μονο επειδη διαφωνουν μαζι του!!Ας ξεκινησουμε λοιπον..

  55. Y 9 Απριλίου, 2010 στις 5:58 μμ #

    @Sentic
    Ωραία αλλαγή θέματος!

    Εσύ την πέφτεις σε κάποιον που ακόμα δε ξέρουμε. Τώρα το αν τον είπες μαλάκα ή αυτιστικό δε νομίζω ότι έχει μεγάλη διαφορά. Εξου και η διάθεση αποκλεισμού που σου καταλογίζω.

    Εγώ σε όσους την έχω πέσει είτε τους ξέρω καιρό, είτε γράφουν εδώ καιρό κι έχουμε γνωριστεί είτε είναι τρολ.

    Και δεν είπα κανέναν μαλάκα μόνο και μόνο επειδή διαφώνησε μαζί μου. Έχω χρησιμοποιήσει – λανθασμένα το παραδέχομαι – αυτή τη λέξη όταν συνομιλιτές μου κάνουν απολογητική (και μάλιστα αλλόκοτη) παράλογων καταστάσεων. Είναι αλήθεια ότι συχνά χάνω τη ψυχραιμία μου (κακώς)όταν κάποιος κάνει απολογητική γιατί τη θεωρώ τον απόλυτο εχθρό της κριτικής σκέψης.

    Κάποιοι άλλοι βέβαια εκτελούσαν συντρόφους μόνο και μόνο επειδή διαφωνούσαν μαζί τους και κάποιοι σήμερα υπονοούν σαφώς όχι μόνο ότι ‘δε γινόταν αλλιώς και τι να κάνουμε’ αλλά κι ότι οι μέθοδες αυτές είναι συνταγή τις επιτυχίας και για το μέλλον.

  56. Παύλος 9 Απριλίου, 2010 στις 7:22 μμ #

    Για την παρατήρηση του άθλιου: Οποσδήποτε -για όποιον συμφωνεί με την ανάγκη για έναν νέο πολιτικό κομμουνιστικό φορέα- σε αυτή την τιτάνια προσπάθεια είναι χρέος τους να συμβάλλουν με θεωρητικό και πρακτικό τρόπο, όσες δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ συμφωνούν με αυτήν την ανάγκη. Απο κει και πέρα, σαφώς και το ΝΑΡ (και πάντα όταν μιλώ για την οργάνωση στην οποία είμαι μέλος προσπαθώ να κρατώ ένα μέτρο αντικειμενικότητας), έχει και αυτό, μπόλικο σεχταρισμό (αν και μειούμενο πράγμα που συμφωνώ).

    Απο κει και πέρα, έχουν γίνει επανειλλημένες κρούσεις σις ΚΟΒΕΣ του ΚΚΕ σε πολλούς δήμους της χώρας για κοινή δράση πάνω σε διάφορα ζητήματα (πχ αντιπολεμικό, εργατικό, περιβαλλοντικά κλπ), όπως έχουν γίνει και προτάσεις προς το ΚΚΕ σε εργασιακούς κλάδους (πχ στο εμπόριο για το ωράριο, στους ΟΤΑ για κοινά πλαισια, κλπ) στα οποία το ΚΚΕ έχει αρνηθεί την κοινή δράση…

    Όρος για την κοινή δράση δεν είναι κατά τη γνώμη μου η συμφωνία πάνω σε ιδεολογικά ζητήματα που υπάρχουν όντως ριζικά διαφορετικές αντιλήψεις (πχ χώρες του υπαρκτού, ιστορία του διεθνούς ΚΚ, ή το μελλοντικό καθεστώς της εργατικής εξουσίας-δημοκρατίας), αλλά η συμφωνία πάνω σε πολιτικά ζητήματα του παρόντος (πχ σύμφωνο σταθερότητας και επιτροπές γειτονιών ή/και κλάδων σε συνδυασμό με την ανεργία, τις απολύσεις κλπ)…

    Εάν προχωρούσε μια τέτοιου χαρακτήρα κοινή δράση (προσοχή:όχι ενότητα!) στη ζωή ανάμεσα στις δυνάμεις της Αριστεράς, τότε θα φαίνονταν από την ίδια τη ζωή ποιός έχει πιο ολοκληρωμένη πρόταση και δράση και ποιός όχι… ΚΑι πάλι από την ίδια τη ζωή θα οδηγούμαστα σε ευρύτερες πολιτικές συγκλίσεις, αλλαγές των ίδιων των αντιλήψεων των οργανώσεων-κομμάτων, ή θα οδηγούμασταν σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αποκλίσεις!

  57. antipoihsh 9 Απριλίου, 2010 στις 11:57 μμ #

    Λόγω δουλειάς δεν μπορώ να παρακολουθώ τη συζήτηση σε τακτά χρονικά διαστήματα, κι έτσι όταν βρίσκω λίγο χρόνο, μεταμεσονύχτια κυρίως, έχουν συσσωρευτεί αρκετά σχόλια. Το γράψου στο σωματείο της γειτονιάς σου , λόγω κεκτημένης ταχύτητας, και μέσα από το πνέυμα της ειρωνείας συγκεκριμένων σχολίων, το εξέλαβα ως προτροπή να γραφτώ σε κάποιο σωματείο της γειτονιάς τύπου γυμναστικού συλλόγου, λόγω του μικροαστισμού μου. mea culpa. Άγνοια των ανένταχτων Υ. Είπαμε να αντιδρούμε σε ερεθίσματα, όχι να αντιδρούμε για να αντιδρούμε.
    Μπρεζνιεφικό απολίθωμα νομίζω με αυτή την απάντηση θα ξαναπάς ατσιτάριστος.
    Αντώνη ξαναδιαβάζοντας προσεκτικά το σχόλιό σου, δεν βλέπω ίχνος ειρωνείας, ούτε καν στην υπογραφή σου.
    Sentic
    Δεν σε καταλαβαίνω. Από τη μία με κατηγορείς για έπαρση, ιδεολογικό αλάθητο, ευφυία εκ του ασφαλούς κτλ, με κατηγορείς για έλλειψη πολιτικής κρίσης επί της ουσίας, έλλειψη αντιπρότασης, άτομο με αυτιστικές και αυτοψυχαναλυτικές τάσεις, μου προτείνεις να ανοίξω καινούριο μαγαζί -πάρκιν προκειμένου να μην είμαι μόνη στο «ατομικό μου μαγαζάκι» το οποίο μάλιστα προβλέπεις ότι θα έχει μεγάλη κίνηση άπό ΄ανένταχτους σαν εμένα αλλά και πολλούς λοβοτομημένους (δικά σου λόγια). Δηλαδή αυτή είναι η λύση; Άλλο ένα μαγαζί; Που θα ανοίξω εγώ (η αυτιστική κτλ κτλ) και μάλιστα θα έχω και ρεύμα που θα προέρχεται από ολο το φασμα της Αριστερας ? Τώρα ποιον υποτιμάς;
    Με κατηγορείς ακόμα ότι δεν έχω καμια διάθεση να συζητήσω, (προσπάθησες και δεν απάντησα;)
    Και όχι μόνο αυτό, αλλά αφού μου χρεώνεις κ ένα σωρό άλλα προσωπικού ύφους,γράφεις
    «λεκτικα παντα”
    Οπως το πες,ίσως οταν καποια στιγμη βρεθουμε στον “δρομο” και πιαστουμε χερι χερι ή μπρατσο μπρατσο αυτό ν αλλάξει!!Μεχρι τοτε λοιπον ασε με να διαφωνω,εγω με τα δικα μου κολληματα και αυτη με τα δικα της!!

    Αλλωστε τα ετερωνυμα έλκονται!!!

    Χέρι χέρι με τον ιδεολογικό αυτισμό και κάποιους που κάνουν branding και το δηλώνουν και με τουπέ.΄Μάλλον μαλλί με μαλλί περίμενα να πεις ότι θα πιαστούμε…Πάλι καλά

  58. justmyselfnow 10 Απριλίου, 2010 στις 3:02 μμ #

    http://konstantinosgogos.wordpress.com

  59. a8lios 11 Απριλίου, 2010 στις 2:07 μμ #

    @Παύλος
    Μάλιστα. Δεν άντεξες τελικά και αντί να μου απαντήσεις σοβαρά μου γράφεις ακριβώς αυτό που σου είπα εκ των προτέρων πως είναι -ουσιαστικά- αστείο να το ισχυριστείς:
    Πως το ΝΑΡ επιδιώκει τη συνεργασία με το ΚΚΕ, στα πλαίσια της προσπάθειάς του «να διαμορφώσει τον κομμουνιστικό πολιτικό φορέα της εποχής μας»

    Γιατί πραγματικά Παύλο, αυτά με τις ΚΟΒες και τα καλέσματα «κοινής δράσης» είναι αστεία πράγματα…

    Πρώτον, γιατί άλλο πράγμα είναι να απευθύνεσαι σε ένα κόμμα που θεωρείς -αν θεωρείς- πως πρέπει να μετέχει στη συγκρότηση ενός κομμουνιστικού πολιτικού φορέα και εντελώς άλλο πράγμα είναι να απευθύνεσαι σε κάποιες οργανώσεις βάσης του για κάποιου είδους κοινή δράση στα πλαίσια του μαζικού κινήματος.

    Δεύτερον, γιατί ούτε καν αυτό -η απεύθυνση δηλ. σε ΚΟΒες στα πλαίσια του κινήματος- δεν υπάρχει. Υπάρχει η απεύθυνση σε μεμονωμένα μέλη του κόμματος και τις ΚΝΕ για «κοινή δράση», βεβαίως. Αλλά αυτό δε λέγεται προσπάθεια συνεργασίας με ένα κόμμα. Αυτό λέγεται προσπάθεια προσπάθεια πλαγιοκόπησης, έτσι δεν είναι?

    Τρίτον, ακόμα και να υπήρχε -και άντε να δεχθώ πως μπορεί να υπάρχει κάπου και να μη το έχω δεί/ακούσει εγώ- πρόταση «κοινής δράσης» προς ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ του ΚΚΕ, από πού κι ως πού ακριβώς Παύλο θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να έχει αυτή θετική ανταπόκριση?
    Το ΚΚΕ έχει συμβάλλει εδώ και πάνω από 10 χρόνια στο να διαμορφωθεί ένας διακριτός & αναγνωρίσιμος ταξικός πόλος στο εργατικό κίνημα, το Π.Α.ΜΕ..
    Και έρχεσαι εσύ, με αυτό το πράγμα να έχει διαμορφωθεί ήδη, και αντί -όχι να μπείς σε αυτό-,
    αντί έστω να πας με τις όποιες δυνάμεις σου στις συσκέψεις και στα συντονιστικά που διοργανώνει, έστω να «τριφτείς» μαζί του, να διαπιστώσεις εκεί την «γραφειοκρατική», «από τα πάνω» και «σεχταριστική» λογική που λες ότι διαθέτει, να δεις αν ή όχι έχει σκοπό αυτή να την αντιπαλέψει,

    αντί λοιπόν γι αυτά, λες πως «ούτε με τη ΓΣΕΕ, ούτε με το ΠΑΜΕ», θα φτιάξω έναν τρίτο «πόλο», «από τα κάτω», «πραγματικά ταξικό», «οριζόντιο-αμεσοδημοκρατικό» και γενικά ΣούπερΟυάου.
    Έστω.
    Και πας και τον φτιάχνεις μαζί με ποιούς? Με αυτούς που αυτή τη περίοδο έχουν στόχο «να καταφέρει να δανείζεται η Ελλάδα με τα ίδια επιτόκια που δανείζονται και οι άλλες χώρες στη Ευρώπη» που έλεγε ο Άλεξ (και πολλά άλλα ωραία που έχει πει ο ΣΥΡΙΖΑ αυτό το καιρό).
    Και επίσης είναι και το εξής πολύ σημαντικό: Την ώρα που οι συναγωνιστές σου (κ’ του ΝΑΡ δηλαδή) της Αυτόνομης Παρέμβασης εκτιμούν πως «στην ημερήσια διάταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, παραμένουν ακέραια τα θέματα της επανάκτησης της αξιοπιστίας και της νομιμοποίησης της ΓΣΕΕ στη βάση των εργαζομένων, του ταξικού επαναπροσανατολισμού της, και της δυνατότητας της να οργανώνει και να συντονίζει τους εργατικούς – κοινωνικούς αγώνες» (δηλ. την ώρα που αυτοί εκτιμούν -και νομίζω σωστά- πως η ΓΣΕΕ ΔΕΝ έχει την αξιοπιστία και τη νομιμοποίηση στη βάση των εργαζομένων & επίσης ΔΕΝ έχει τη δυνατότητα να οργανώνει/συντονίζει τους εργατικούς αγώνες),
    αυτή την ώρα λοιπόν εσύ ως ΝΑΡ -σύμφωνα με το σύντροφό σου «κομμουνιστή του ΝΑΡ» σε προηγούμενο πόστ λες πως πρέπει να διαδηλώνουμε υπό τη σκέπη της ΓΣΕΕ, εκφράζοντας ταυτόχρονα τις ριζικές διαφωνίες μας στη γραμμή της.

    Λοιπόν, την ώρα που έχεις αυτή την τακτική, μου λες πως πας σε ΚΟΒες του ΚΚΕ και τους λες να συνεργαστούνε/συντονιστούνε το ΠΑΜΕ με την «πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων».
    Μα για να κάνουν τί?

    Ή θα έρθει αυτή τη στιγμή κινηματικά το ΠΑΜΕ στη λογική τη δικιά σου (που πραγματικά δε καταλαβαίνω αυτή τη στιγμή σε τί διαφοροποιείται από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ), ή θα έρθεις εσύ στη λογική του ΠΑΜΕ.

    Ήθελε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να προκυρηχθεί 48ωρη απεργία:
    http://www.antarsya.org/index.php?option=com_content&view=article&id=290:-48-&catid=62:2009-05-03-17-02-46&Itemid=119
    Όμορφα. Το ΠΑΜΕ την προκήρυξε.
    Και οι συναγωνιστές που έχεις επιλέξει στα πλαίσια της δημιουργίας του «τρίτου» «ταξικού πόλου»,
    εσύ που θέλεις κιόλας η «κοινή κινηματική δράση και λειτουργήσει προπαρασκευαστικά για τη δημιουργία του κομμουνιστικού πολιτικού φορέα τη εποχής μας»,
    αυτοί λοιπόν στη ΓΣΕΕ όχι μόνο δε την δέχθηκαν, αλλά κάναν νομίζω κάτι ακόμα χειρότερο από την πρόταση της ΠΑΣΚΕ: Πρότειναν 24ωρη το τελευταίο δεκαήμερο του Απρίλη (και προφανώς άλλη μέρα από 21 ή 22). Ότι πιο διασπαστικό δηλαδή.

    Τώρα λοιπόν τί θα κάνει το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
    Πιθανολογώ πως θα καταγγείλει τη ΓΣΕΕ, την ΠΑΣΚΕ, τη ΔΑΚΕ, πιθανότατα και την Α.Π., και θα συμμετάσχει στη 48ωρη απεργία με ξεχωριστή από το ΠΑΜΕ, ενωτική-ταξική συγκέντρωση, στην οποία θα είναι χέρι χέρι με αυτούς που απέρριψαν την απεργία αυτή και επομένως την απεργιακή κλιμάκωση γενικότερα.
    Ε, μετά θα πλακωθεί με τους συμβιβασμένους ΣΥΝασπίτες στην επόμενη συνεδρίαση των «πρωτοβάθμιων σωματείων» αλλά θα συνεχίσει να αγωνίζεται μαζί τους στα πλαίσια του «τρίτου» & «ταξικού» πόλου στο εργατικό κίνημα και εσύ θα συνεχίσεις να μου λες για «κοινή κινηματική δράση που θα λειτουργήσει προπαρασκευαστικά για τη δημιουργία του κομμουνιστικού πολιτικού φορέα τη εποχής μας»…

    Υπάρχει βέβαια και μια άλλη εκδοχή: Να πεις να πάνε να πνιγούνε οι ΓΣΕΕδες, οι ΣΥΝασπίτες, οι ΣΕΚίτοΚΟΕτζιδοδιάφοροι που θα τους ακολουθήσουνε και όλοι οι υπόλοιποι που όλο αριστερά στρίβουνε και όλο δεξιά πηγαίνουν και να προσεγγίσεις το ΠΑΜΕ, αποδεχόμενος πως η ρετσινιά του «διασπαστή» και του «σεχταριστή» θα σε ακολουθεί από κει και πέρα συνεχώς…

    Αλλά εσύ τώρα έχεις βάλει πλώρη για κινηματικές συνεργασίες με προοπτική το κομμουνιστικό φορέα, οπότε δε ψήνεσαι.

    Ή κάνω λάθος?
    Εδώ θα ‘μαστε και θα δούμε.

  60. Παύλος 12 Απριλίου, 2010 στις 2:01 μμ #

    Αθλιε, αν διαβάσεις το ΠΡΙΝ σχεδόν κάθε Κυριακή αναφέρεται στην ανάγκη κοινής δράσης βάσει αρχών, και με ΚΚΕ και με ΣΥΡΙΖΑ… Το ΚΚΕ την αρνείται…

    2. Δεν σου μίλησα για πλαγιοκόπηση! Κάναμε κρούση σε πολλές αχτιδικές επιτροπές του ΚΚΕ για κοινή δράση με επιτροπές στις γειτονιές για το σύμφωνο σταθερότητας, και ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ… Οπότε τα περί «πλαγιοκόπησης» δεν ισχύουν!

    3. Θα συμμετάσχουμε στην 48ΩΡΗ/ αλλά σαφώς και με δική μας ξεχωριστή προσυγκέντρωση επιδιώκοντας να γίνει κοινή πορεία… Αν και προχτές το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ είχε κάνει «κορδόνια» στο Σύνταγμα μην τυχόν και μολυνθεί από την αντίστοιχη συγκέντρωση των πρωτοβάθμιων!

    4. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι για μας (το ΝΑΡ) μέτωπο που έχει ζωή μέσα του, οπότε το στηρίζουμε με τα μπούνια! Απο κει και πέρα σαφώς και δεν θαρθουμε στο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ όσο το ΠΑΜΕ αποτελεί το μακρύ χέρι του ΚΚΕ στο κίνημα! Οπότε πολύ απλά, αέν το ΚΚΕ θέλει κοινή ισότιμη δράση με όλους, έχει καλώς…επειδή όμως δεν θέλει, το ποιός θα επιβεβαιωθεί θα το δείξει η ζωή!

  61. a8lios 12 Απριλίου, 2010 στις 9:08 μμ #

    @Παύλος
    Κατάλαβα.
    Δε ψήνεσαι.
    Δε πειράζει, υγεία.
    Υγεία και καλή τύχη στη κοινή δράση με το ΣΥΝ, που θα σας οδηγήσει στο κομμουνιστικό φορέα.

    @Αντιποίηση
    Δεν είχα δει την απάντησή σου για τα σωματεία και τη κουζίνα.
    Μετά την κατάλαβα μέσω του Υ.
    Και από την απανωτή απάντησή σου, πάλι δεν είμαι σίγουρος αν έχεις αντιληφθεί τί θέλω να πω.
    Αγαπητή αντιποίηση, η κριτική που νιώθω να έχω (όσο τίποτα άλλο) ανάγκη εγώ, θέλω να είναι «ζωντανή», να σπαρταράει.
    Η δική σου κριτική σε αυτό το κείμενο σαφώς και έχει πτυχές που αξίζει να συζητηθούν, σαφώς και έχει τη σημασία της, αλλά δεν είναι τέτοια.
    Δε το λέω με υπεροπτική διάθεση, ούτε για να το παίξω έξυπνος.
    Για μένα η κριτική που έχουν ανάγκη σήμερα οι δυνάμεις που εσύ λες αριστερές -εμένα μου αρέσει να τις λέω ταξικές- πρέπει να είναι καταρχήν θετική -δηλαδή να έχει την έννοια «τί νομίζω εγώ πως θα έπρεπε να κάνετε για να γουστάρει ο λαός»- και,
    ευτυχώς ή δυστυχώς, νομίζω πως κάποιος για να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα τέτοιου τύπου πρέπει να αρχίσει να λιώνει και ο ίδιος τις σόλες του στη προσπάθεια οργάνωσης της ταξικής πάλης.

    Το πρώτο βήμα σε αυτό το δρόμο είναι το σωματείο.
    Αν νομίζεις πως μπορεί να γίνει διαφορετικά, παρακαλώ πες το μου.

    Υ.Γ. Βέβαια δε ξέρω αν αντέχεις και συνεχίζεις να διαβάζεις τα σχόλια εδώ 😆 … λεπτομέρειες… 😀

  62. Παύλος 13 Απριλίου, 2010 στις 2:19 μμ #

    Οχι άθλιε… Δεν κάνουμε κοινή δράση με τον ΣΥΝ για να φτιάξουμε απο κοινού τον νέο κομμουνιστικό φορέα… Αλλά έτσιέμαθε το ΚΚΕ τα μέλη του… Να τυατίζουν την ανάγκη της κοινής δράσης, με φαντάσματα και συνομωσίες, περί αλλότριων σκοπών! Για να τα μπετονάρει και να ακολουθούν τυφλά χωρίς να πολυρωτάνε το ΤΙ κάνουν ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ το κάνουν….

    Δεν πειράζει άθλιε, εάν ταυτίζεις την ανάγκη για κονή δράση με θεωρίες συνομωσίας… Η ίδια η ζωή θα αποδείξει ότι αυτός ο τρόπος σκέψης, διαλεκτική δεν είναι….

    Από την άλλη, τι να πει κανείς για το ΚΚΕ όταν διέγραψε στην πανελλαδική του για το εργατικό καιμμιά 40 αριά αξιόλογα μέλη και στελέχη από τα συνδικάτα, επειδή έκαναν κριτική για το κομματικοκεντρικό και σεχταριστικό χαρακτήρα το ΠΑΜΕ…

  63. Μέλιτον Καντάρια 13 Απριλίου, 2010 στις 2:45 μμ #

    @Παυλος

    1.»..αν διαβάσεις το ΠΡΙΝ σχεδόν κάθε Κυριακή αναφέρεται στην ανάγκη κοινής δράσης βάσει αρχών, και με ΚΚΕ και με ΣΥΡΙΖΑ…»

    Μα πως καλεις σε κοινη δραση δυο εντελως αντιθετους πολιτικα-συνδικαλιστικα «φορεις» οι οποιοι ξερεις οτι ποτε δεν προκειται να συμφωνησουν (τουλαχιστον αν ειναι ντομπροι ο ενας προς τον αλλον και αναφερομαι κατα κορον προς τον ΣΥΝ/(Τ)ΣΥΡΙΖΑ), μιας και ο καθενας εκφραζει αντιθετες γραμμες μεσα στο λαικο κινημα;
    Τελικα μηπως αυτες οι «εκκλησεις» ειναι εκ του ασφαλους μιας και ξερετε πως δεν θα δεχτει κανενας απο τους δυο. Επιπλεον γινονται με μια εξυπναδιστικη διαθεση οτι: «Ε,ενταξει εμεις στο ΝΑΡ καναμε το καθηκον μας της κοινης δρασης, ΑΥΤΟΙ δε ΄θελανε, να ΄ουμε». Λες και η κοινη δραση εκπορευεται μεσα απο δημοσιευματα και οχι μεσα απο τη τακτικη του καθενος στο κινημα. Λεπτομερειες ισως… αλλα η δραση του ΣΥΝ/(Τ)ΣΥΡΙΖΑ απο τα 1βαθμια μεχρι και το 3βαθμιο οργανο την ΓΣΕΕ, μονο απο αντι-ΠΑΜΕ χολη και τυχοδιωκτισμο διακρινεται με κραυγαλεες συμπλευσεις με ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ ειτε χωρια με τον καθενα ειτε και με τους δυο μαζι, πνιγει η δραση του ΠΑΜΕ και να μπει φραγμος στην οξυνση της παλης μακρυα απο τους ξεπουλημενους εργατοπατερες.

    2.»..2. Δεν σου μίλησα για πλαγιοκόπηση! Κάναμε κρούση σε πολλές αχτιδικές επιτροπές του ΚΚΕ για κοινή δράση με επιτροπές στις γειτονιές για το σύμφωνο σταθερότητας, και ΑΡΝΗΘΗΚΑΝ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΑ… Οπότε τα περί “πλαγιοκόπησης” δεν ισχύουν!.»

    Καλα βρε παιδια εκει στο ΝΑΡ δεν ξερετε πως το ΚΚΕ εχει καθετη καθοδηγητικη δομη και οι διεργασιες του δεν ειναι σαν αυτες των μορφωματων με οριζοντια ελευθεριωτητα!?! Τοσες και τοσες φορες εχει καταγραφτει στα καταστατικα του και στα ντοκουμεντα του. Εκει στο ΝΑΡ αρνουνται να το εμπεδωσουν αυτο το στοιχειο λειτουργιας που απαντα στην αρχη του δημοκρατικου συγκεντρωτισμου Ή μηπως τελικα ενω το γνωριζουν πολυ καλα (Αλλωστε απο το ιδιο το ΚΚΕ, ξεπηδησαν οι ινστρουχτορες σας)

    3.»..Θα συμμετάσχουμε στην 48ΩΡΗ/ αλλά σαφώς και με δική μας ξεχωριστή προσυγκέντρωση επιδιώκοντας να γίνει κοινή πορεία…»

    Δουλεια δεν ειχε ο διαβολος και γαμαγε τα παιδια του. Οι πολυ ελιγμοι στο τελος φερνουν παραζαλη…

    4. ΑΝΤΑΡΣΥΑ-μετωπο με το ΣΕΚ (και λοιπους). Αληθεια αντεχεται αυτο το φαινομενο που ονομαζεται ΣΕΚ!?! Ή αυτη η ΠΑΣΟΚικη παραφυαδα ειναι το πιο δεξιο αλλοθι του ΝΑΡ για οτι στροφη και αν παρει τελικα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ…

  64. leme twra 13 Απριλίου, 2010 στις 2:49 μμ #

    40αριά κιόλας? Μετρημένοι? Και φυσικά αξιόλογοι όσοι φεύγουν και όχι όσοι μένουν.Το θέμα είναι ότι την άλλη βδομάδα έχει 48ωρη μετά από 20 χρόνια, αποφάσεις παίρνονται καθημερινά και ο ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά δε συμμετέχει . Τι κοινή δράση ακριβώς να γίνει και με ποιους όρους? Και φαντάζομαι στις 22 η ξεχωριστή συγκέντρωση θα είναι στην κλαυθμώνος στις 11 με την ΑΔΕΔΥ γιατί και εκεί είναι αναγκαία η κοινή δράση.

  65. Μέλιτον Καντάρια 13 Απριλίου, 2010 στις 2:52 μμ #

    Σορρυ στο 2. ενα συμπληρωμα
    …Ή μηπως τελικα ενω το γνωριζουν πολυ καλα (Αλλωστε απο το ιδιο το ΚΚΕ, ξεπηδησαν οι ινστρουχτορες σας) τελικα λειτουργουν τοσο τυχοδιωκτικα που νομιζουν οτι μπορουν να κανουν και τα μελη και στελεχη να τους μοιασουν. Με τετοιες λοιπον πλαγιοκοπησεις δεν κανουμε κοινη δραση.

  66. Παύλος 13 Απριλίου, 2010 στις 3:37 μμ #

    Μέλιτον Καντάρια: το να καλείς το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ή ο οποιοσδήποτε για κοινή δράση πάνω σε αρχές, πολιτικά μορφώματα (ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) που έχουν σαφείς διαφοροποιήσεις και διαφορετικές προδεγγίσεις μεταξύ τους, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ! Για αυτό άλλωστε μιλάμε για κοινή δράση και όχι για ΕΝΟΤΗΤΑ!

    Αυτό είναι και η κοινή δράση: Συμπόρευση για συγκεκριμένα ζητήματα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΩΝ αριστερών δυνάμεων! Το να τονίζεις την διαφορετικότητα του ΚΚΕ (όση τελοσπάντων έχει) είναι περιττό…

    Απο κει και πέρα, η προσπάθεια για κοινή δράση, σαφώς και δεν γίνεται μόνο μέσω του ΠΡΙΝ! Και στα σωματεία, και στις γειτονιές και στη νεολαία έχουν γίνει επανειλλημένα προσπάθειες αλλά έχουν πέσει στο κενό! Και δεν είναι η αιτία μόνο – κυρίως- στη δομή του ΚΚΕ, αλλά στη γραμμή του απομονωτισμού και σεχταρισμού που έχει, και που λογίζεται και ως «επαναστατική», ενώ μόνο τέτια δεν είναι…

    Όσο για τη 48αωρη απεργία, για να μην είναι λεονταρισμός, πρέπει να γίνουν εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς και μετά ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ…Γιατί συντροφοι μαγκιά δεν είναι να προτείνεις 48ωρη (ανέξοδο είναι) αλλά να ΜΕΤΡΑΣ εάν πέτυχε! Γιατί μια αποτυχημένη 48ωρη θα μας πάει πιο πίσω από μια επιτυχημένη 24ωρη και μόνο κλιμάκωση δεν θα είναι…

  67. Y 13 Απριλίου, 2010 στις 3:50 μμ #

    @Παυλο,
    εσύ είσαι υπερ ή κατά της 48ωρης?

  68. Μέλιτον Καντάρια 13 Απριλίου, 2010 στις 6:47 μμ #

    @Παυλο
    Τα ιδια Παντελακη μου τα ιδια Παντελη μου…
    Αναγωγη με μιας, εκει που βλεπουμε οτι τελικα ολα τα υπολοιπα επιχειρηματα δεν πιανουν στη χιλιοπαιγμενη καραμελα οτι δεν φταιει το κακο το ριζικο μας «..αλλά στη γραμμή του απομονωτισμού και σεχταρισμού που έχει…».
    Καλα το πιασαμε το υπονοουμενο. Και ας προεξοφλεις οτι η 48ωρη θα ειναι αποτυχημενη.

    Να μην ξεχνας ομως οτι απο την απεργια που καλεσε το ΠΑΜΕ στις 17/12 ξεκινησε η κουβεντα για αγωνιστικες κινητοποιησεις και παρασυρθηκαν υπο τη μορφη ντομινο ολοι οι υπολοιποι, βλεπε ΓΣΕΕ-αριστεριστες-φρικοπεριεργοι και λοιποι συγγενεις.

    Εσεις αραγε (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-ΝΑΡ-ΣΕΚ-ΜΛ-Ροζα-Ξεροζα-ΑΝΑΡ-ΑΡΑΣ— δεν εισαι υποχρεωμενος φυσικα να μιλησεις για ολους,αλιμονο)κανατε ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ για να δωσετε λογο για οοοοτι τρανο και φοβερο εγινε απο τη δραση σας ή περιμενετε στη γωνια το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ σαν τη γνωστη και πετυχημενη συνταγη που διεπει τη δραση καθε αριστεριστη-αριστερο σοσιαλδημοκρατη, σαν αλλος περιοπης αριστερος κριτης!?!

    Ουφ βαρεθηκα, εχουμε τοσο κοσμο να πιασουμε με το ΠΑΜΕ που οι περιοδιες μας εχουν κανει σαν τους μαραθωνοδρομους της Αφρικης.
    Δεν πειραζει ολα μες το προγραμμα.

  69. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 1:26 πμ #

    Βρε σεις, η ανάγκη απολογισμού δεν αφορά μόνο το ΚΚΕ! αφορά και απευθύνεται σε όλους! Δεν βγάζω την ουρά των υπόλοιπων απέξω! Εάν πετύχει η 48ωρη (που δυστυχώς αμφιβάλλω) θα μας πάει μπροστά και θα συνιστά όντως κλιμάκωση. Εάν αποτύχει, θα συνιστά υποχώρηση και αποκλιμάκωση!

    Το κριτήριο επιτυχίας είναι κατ’ αρχήν πόσοι θα απεργήσουν! Εάν απεργήσει κάτω από το 50% κατά κλάδο και συνολικά, αυτό συνιστά εκ των πραγμάτων, αποτυχία και θα οδηγήσει -προσωρινά- στην αναδίπλωση…

    Εγώ δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα. Εμείς (βιβλίο) πάμε μάλλον για 24ωρη (αποφασίζουμε αύριο). Ετσι εκτιμάμε την αντοχή και την θέληση του κλάδου (ύστερα από συζητήσεις που έχουν ήδη γίνει), αυτό προτείνουμε… Όποιος κλάδος μπορεί στα σοβαρά να στηρίξει 48ωρη να το κάνει.

    Όσον αφορά την απεργία στις 17.12 ήταν μια κίνηση σωστή που βοήθησε. Και σαφώς την χρεώνετε τόσο το ΠΑΜΕ όσο και τον «Συντονιστικό Πρωτοβάθμιων Σωματείων» που την πάλεψαν.

    Συνεπώς φουλ οι εξορμήσεις για να πετύχει η απεργία, και κάνουμε τον απολογισμό μετά….

  70. Αντώνης 14 Απριλίου, 2010 στις 12:06 μμ #

    Ρε Παύλε θα μας τρελάνεις;;;;;;
    Δηλαδή στις 17.12 απήργησε το 50% κάθε κλάδου και συνολικά και έκρινε η ΑΝΤΡΣΥΑ (Ναρ-ΣΕΚ-ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ) μλ μπροστά μλ πίσω κτλ ότι ήταν επιτυχημένη;;;;;;;
    Η επιτυχία μιας απεργίας από τί αξαρτάται ρε Παύλε; Από το πόσο στριμωγμένος είναι ο κόσμος; Αν σκεφτόταν έτσι το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν θα έπρεπε ποτέ να είχαν προκυρήξει για 17.12. Δεν θα ήταν πρωτοπόρες.
    Εκεί στο βιβλίο που δουλεύεις λοιπόν και μετά τις συζητήσεις σας, πάρτε την απόφαση για 24ωρη ουρά της ΑΔΕΔΥ (με απόφαση Δ.Σ. φαντάζομαι αμεσοδημοκρατικά πάντα μη τύχει και πάτε σε 48ωρη και σας ξεπεράσει το κίνημα!) και αφήστε εμάς στο σεχταρισμό μας!

  71. Αντώνης 14 Απριλίου, 2010 στις 12:08 μμ #

    Πού ήταν εκείνη η ανακοίνωση προ 6μηνου του ΝΑΡ ότι οι 24ωρες είναι τουφεκιές στον αέρα και χρειάζεται κλιμάκωση; πού είναι οεο;

  72. Μέλιτον Καντάρια 14 Απριλίου, 2010 στις 12:09 μμ #

    Για δες βρε Παυλο και αυτο:

    http://www2.rizospastis.gr/storyTextOnly.do?id=5593524&publDate=14/4/2010&textOnly=true
    Και ελα να δουμε τι δουλεια θελετε να κανουμε στον εργατοκοσμο.

    Το εχει αναφερει και ο Αντωνης στο Newswire.

  73. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 12:54 μμ #

    Αντώνη, αϊντε αγοράκι μου που θα πεις το βιβλίου-χάρτου ουρά της ΑΔΕΔΥ…

    Διάβασες το πλαίσιο της απεργίας μήπως;;;;;;;; Εχεις κάνει τον κόπο να δεις τη δουλειά που κάνει το βιβλίου-χάροτου (όπως και τα άλλα πρωτοβάθμια) στον ιδιωτικό τομέα;;;;

    Απο κει και πέρα, τι να πω: Εάν μέτρο επιτυχίας ή αποτυχίας μιας απεργίας δεν είναι η συμμετοχή ή όχι σε αυτή, ε, τότε, αντώνη μου, κλείστο το μαγαζί…. Εάν τον κομμουνιστή δεν τον απασχολεί το ποσοστό συμμετοχής σε μια απεργία, τότε αυτός ο κομμουνιστής είτε κάνει επαναστατική γυμναστική και το μόνο που τον νοιάζει είναι να τη βγει στον διπλανό του κομμουνιστή ή αριστερό μπας και μαζέψει κανά ψήφο (έρχονται και δημοτικές), είτε απλά δεν ξέρει τι του γίνεται….
    Κλιμάκωση αντώνη χρειάζεται, αλλά εάν αποτύχει η 48ωρη σου, να δω ΤΙ κλιμάκωση θα κάμεις…. Και απο τις εξορμήσεις που έχουμε ήδη κάνει, στο λέω προκαταβολικά, πως δεν υπάρχει κλίμα για 48ωρη…

    Το ξαναλέω και είναι μια απόλυτη αιώνια αλήθεια… Οι κομμουνιστές που σέβονται τον εαυτό τους και την εργατική τάξη, κάνουν πάντα σκληρό απολογισμό…Και αυτό δεν αφορά μόνο το ΚΚΕ, αλλά όλη την αριστερά…

    Επισυνάπτω και την ιστοσελίδα της διαδικτυακής πύλης των εργατικών κινήσεων του ιδιωτικού και των παρεμβάσεων-συσπειρώσεων του δημοσίου τομέα «Αντίσταση», για όποιον ενδιαφέρεται: http://antistasigr.blogspot.com/

  74. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 12:58 μμ #

    Επίσης, την απεργία της 17ης δεκέμβρη, το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την έκριναν επιτυχημένη ως πολιτική διαμαρτυρία και πίεση προς ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και όχι πετυχημένη ΩΣ ΑΠΕΡΓΙΑ….

  75. Αντώνης 14 Απριλίου, 2010 στις 1:04 μμ #

    Ρε Παύλε,

    Ωραίο το πλαίσιο, ωραία και η δουλειά του βιβλίου-χάρτου για συμβάσεις κτλ. Στις 22/4 θα καλέσει τα μέλη του σε 24ωρη στην Κλυθμώνος με την ΑΔΕΔΥ; μόνο αυτό πες μου.
    Την ανακοίνωση για κλιμάκωση του ΝΑΡ τη στηρίζεις ακόμα;
    Η κλιμάκωση κατά τη γνώμη σου πως επιτυγχάνεται; ΑΚΟΛΟΥΘΩΝΤΑΣ τις διαθέσεις(πρόσκαιρες) του κόσμου;
    ή απαντώντας στην επίθεση που δέχεσαι ώστε να αντιστοιχηθεί με τις ΑΝΑΓΚΕΣ του κόσμου για κλιμάκωση;
    Ξαναρωτάω: πριν τις 17.12 είχαμε αγωνιστική διάθεση; Αυτό έβγαινε από τις…εξορμήσεις σας;
    Ξαναρωτάω: στις 17.12 απήργησε το 50% του συνόλου και τη βγάλατε επιτυχημένη;

    Φυσικά και έχει ουσιαστική και καθοριστική σημασία το πόσος κόσμος θα απεργήσει και το μέσο για να γίνει αυτό είναι η ζύμωση στα ά/βάθμια σωματεία. Αλλά για τους βιβλιουπάλληλους δε θα μάθουμε ποτέ αν θα είχε επιτυχία γιατί πολύ απλά το ΝΑΡ (και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις πάντα ενωτικά) δεν θα την προκυρήξει ποτέ!

  76. Αντώνης 14 Απριλίου, 2010 στις 1:06 μμ #

    Γιατί ρε μεγάλε ; αυτή τί είναι; συνδικαλιστική απεργία; δεν έχει σαφή πολιτικά χαρακτηριστικά;

  77. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 1:29 μμ #

    Το βιβλιου-χάρτου καλεί σε 24ωρη στις 22 Απρίλη. Αυτό εκτιμάμε από τις εξορμήσεις που κάνουμε. Οι κομμουνιστές δεν πρέπει να υποτάσσονται στις διαθέσεις του κόσμου, πρέπει όμως, να τις παίρνουν ΠΑΝΤΑ υπ’ όψη τους για να διαμορφώνουν μια πετυχημένη και αποτελεσματική τακτική!

    Η πλειοψηφία των σωματείων στον ιδιωτικό τομέα πάει για 24ωρη. Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στηρίζουν όσες προσπάθειες σωματείων μπορούν να καλέσουν σε 48ωρη (πχ ΟΕΝΓΕ-γιατροί).

    http://www.antarsya.org/
    http://www.narnet.gr/

    Απο κει κει πέρα, το ξαναλέω: Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έκριναν ως πετυχημένη την απεργία στις 17.12 όσον αφορά την πίεση που άσκησε σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και όχι όσον αφορά τη συμμετοχή σε αυτή την απεργία. Εάν όμως η 48ωρη έχει ένα 30% συμμετοχή για ΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ κλιμάκωση μπορούμε να μιλάμε;; Για αυτό λέω απολογισμός μετά και πάλι απολογισμός.. Με χαμηλή συμμετοχη εργατών ΔΕΝ παμε ΠΟΥΘΕΝΑ..

  78. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 1:32 μμ #

    Εννοείται πως το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στηρίζουν γενικά προσπάθειες είτε για 24ωρη, είτε για 48ωρη

  79. kraftwerkvs 14 Απριλίου, 2010 στις 2:04 μμ #

    @παύλο

    Η Ανταρσύα για 48 ωρη απεργία δεν συζήτουσε και πρότεινε στο συνδικαλιστικό κίνημα?

  80. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 3:06 μμ #

    Ναι εκεί όπου εκτιμούμε πως μπορεί να έχει επιτυχία η 48ωρη, το προτείνουμε και το παλεύουμε

  81. Μέλιτον Καντάρια 14 Απριλίου, 2010 στις 4:44 μμ #

    Μαλιστα τωρα καταλαβαμε.

    Ειναι σαν λεμε πως την παραμονη της επαναστασης που καποιοι αλλοι θα εχουν φαει τα μουστακια τους για να φτασουμε μεχρι εκει, εσεις τοτε θα λετε πως πρεπει να παμε σε αυτην. Μεχρι τοτε θα καταγγελνετε το ΚΚΕ για σεχταρισμο…
    Βρε ωραιοι εισαστε εκει στο ΝΑΡ-ΣΕΚ-ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ—

    Μηπως σας δωσουμε και παρασημο;

    Αληθεια αν θελατε να φτιαξετε κλιμα γιατι δεν βαζατε την απεργια στις 21/4 για να παμε στις 22/4 απο αλλες θεσεις και καλυτερη εικονα απο τους χωρους δουλειας για τις διαθεσεις και να κρινουμε εκ νεου αλλες κινησεις και ελιγμους στη δραση;
    Αλλα τοση αλλεργια απεναντι στο ΠΑΜΕ σας εχει σμπρωξει στις ανοιχτες αγκαλες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

    Αλλα αν δε θελατε ακομα και την ρετσινια της συμπλευσης με τους λερες-εργατοπατερες γιατι δεν την κανατε μονοι σας την απεργια σαν Συντονιστικο 1βαθμιων στις 20/4 ή 23/4. Εδω κοτζαμ φρικοχωρος εχει στις 15/4 πανελλαδικη δραση σε τοσες πολεις, εσεις δεν…;

    Αλλα τι ρωταω, αστα, τωρα θα σας μαθουμε; Μου θελετε και συμπλευση-κοινη δραση επειδη βρηκατε εναν τυχαιο συντροφο απο την ΚΟΒ Κωλοπετεινιτσας και του κανατε του κακομοιρη τα αρχι!@# Zeppelin με τις εργατο-εξυπναδες σας.

    Το κορυφαιο ειναι οτι νιωθετε με αυτα που κανατε αυτο το κρισιμο διαστημα, το καθηκον σας απεναντι στην ενοτητα της πολυδιασπασμενης εργατικης ταξης. Πολυδιασπασμενης ομως οχι επειδη ειναι διασπασμενη η οποια «αριστερα» αλλα επειδη υπαρχει (και) η υλικη βαση για αυτο και οι μηχανισμοι του κρατους μαζι με τους εργοδοτες που κανουν πολυ καλα την δουλεια τους.

    Αντε πηγαινετε καμια εξορμηση και μετα καλεστε τους εργατες στην Κλαυθμωνος ενωτικα παντα και με απεργιακη χαρα που απο πριν εχετε πνιξει.
    Αλλα θα μου πειτε πως αν δεν θελει ο ΝΑΡιτης, δε πιανεται απο παντου, ουτε ακομα και για τις 17/12 δεν πιανονται.
    Αυτα (Τα μπαιλντισμενα και ολιγον παρορμητικα λογια και ας χασω το δικιο μου) γιατι φευγω, μολις γυρισα απο δουλεια, να κλεισουμε ενα κωλομαγαζο-αλυσιδα που απελυσε εργαζομενη για συνδικαλιστικους λογους τελευταια μερα του Πασχα. Οι ανθρωποι εχουν σχεδιο και μπροστα στην απεργια παιρνουν τα μετρα τους…
    Venceremos

  82. kraftwerk 14 Απριλίου, 2010 στις 5:38 μμ #

    @Παύλος
    συγνώμη ρε συ Παύλο αλλά εμένα αυτό δεν μου φαίνεται λογικά πράγματα να πρωτοστατεί όπως μερικοί λένε και εδώ στο να γίνει 48ωρη και κάποια(τουλάχιστον) απο τα σωματεία να παίρνουν απόφαση για 24ωρη ωραία συνοχή είναι αυτή δηλαδή, δηλαδή σύμφωνα με την δικιά σου λογική είναι οκ να λέει το ναρ για 48ωρη να υποστηρίζεις και συ την 48ωρη γενικά αλλά να κάνεις 24ωρη στο σωματείο γιατί έχεις έτσι σταθμίζεις και μάλιστα το πας και ένα βήμα παραπέρα και λες ότι η εκτίμηση γενικά για 48ωρη είναι λίγο too much και για αυτό βέβαια στηρίζεις και την απόφαση του χάρτου για 24ωρη, αλλά πως λοιπόν θα υπάρχει επιτύχια της απεργίας (που η ίδια η Ανταρσύα βάζει για 48ωρη και μάλιστα επιχέρει ότι ήταν η πρώτη που το έφερε στο τραπέζι) και πως θα υπάρχει μεγαλύτερο ποσοστό απο το 30% αφού πριν γίνει αυτοί που υποτίθεται ότι θα είναι οι πρώτοι που θα στηρίξουν την 48ωρη είναι αυτοί που λένε ότι πάνε για 24ωρη.

    Ναι βγήκε μπερδεμένο και νομίζω ότι αντικατοπτρίζει ακριβώς την αντίφαση που υπάρχει εδώ.

  83. Y 14 Απριλίου, 2010 στις 6:19 μμ #

    Βασικά είναι τραγικό να καλεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε 48ωρη στις 14 Μάρτη
    (http://www.antarsya.org/ βάλτε στο ψαχτήρι 48)
    Να προκυρήσει το ΠΑΜΕ 48 στις 31 Μάρτη
    (σχόλιο Μέλιτον 56 https://mygranma.wordpress.com/newswire/#comment-6150)
    Και τώρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μάλιστα το ΝΑΡ να μας λέει ότι αλλού τη στηρίζει και αλλού δε τη στηρίζει.

    Δηλαδή ντάξει. Κάνουμε κριτική για ζητήματα τακτικής στο ΚΚΕ στο Newswire. Αλλά αυτό είναι άνω ποταμών δηλαδή!! Οπορτουνισμός στεγνός και απλός.

  84. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 11:02 μμ #

    Υ, η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη όσον αφορά την συμμετοχή του εργατόκοσμου στην απεργία…

    Γιαυτό όπου μπορούμε και εκτιμούμε πως ένας κλαδος μπορεί να τραβήξει, το παλεύουμε για 48ωρη. Οπου όχι, παλεύουμε για 24ωρη. Αυτό δεν νομίζω ναναι οππορτουνισμός. Απο κει και πέρα, κανείς δεν κατηγορεί το ΚΚΕ για αυτό το θέμα. Πάντως, ο απολογισμός μετά, είναι αναγκαίος όσο ποτέ!

  85. Παύλος 14 Απριλίου, 2010 στις 11:06 μμ #

    kraftwerk, το ιδιο θέλω να απαντήσω και για το δικό σου σχόλιο! Ρε σεις, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα στον ιδιωτικό τομέα! Παλεύουμε για να μας βγει αξιοπρεπώς και η 24ωρη! Δεν είναι αντίφαση αυτό!

  86. antipoihsh 14 Απριλίου, 2010 στις 11:57 μμ #

    Αγαπητέ Άθλιε
    συνεχίζω να διαβάζω τα σχόλια. Και το κεφάλι μου έχει χαωθεί.
    Απεργία πότε θα κάνουμε; ¨ολοι μαζί ή ο καθένας μόνος του, χωριστά ο ιδιωτικός από το δημόσιο?
    ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ, ΝΑΡ, ΣΥΝ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΣΕΚ, ΚΟΒΕΣ, Α΄ ΒΑΘΜΙΕΣ, Β’ ΒΑΘΜΙΕΣ κτλ κτλ.
    @ Μελιτον Κανταρια
    «Να μην ξεχνας ομως οτι απο την απεργια που καλεσε το ΠΑΜΕ στις 17/12 ξεκινησε η κουβεντα για αγωνιστικες κινητοποιησεις και παρασυρθηκαν υπο τη μορφη ντομινο ολοι οι υπολοιποι, βλεπε ΓΣΕΕ-αριστεριστες-φρικοπεριεργοι και λοιποι συγγενεις¨». Δηλαδή έσένα σε νοιάζει ποιος το ξεκίνησε κι όχι αν είχε συμμετοχή? και οι χαρακτηρισμοί αριστεριστές-φρικοπερίεργοι και λοιποί συγγενείς ποιον χαρακτηρίζουν? Αυτούς που κατέβηκαν και στήριξαν την απεργία αλλά δεν ήταν πίσω από το πανό του ΠΑΜΕ?
    @ Παύλος
    «Εάν πετύχει η 48ωρη (που δυστυχώς αμφιβάλλω) θα μας πάει μπροστά και θα συνιστά όντως κλιμάκωση. Εάν αποτύχει, θα συνιστά υποχώρηση και αποκλιμάκωση!»
    Μου θυμίζει το ανέκδοτο με το γρύλλο.. κι αν κι αν…το θέμα είναι να στηρίξεις κάτι και να παλέψεις για να πετύχει. ¨οχι να το υπονομεύεις μέσα σου από πριν.
    «(που δυστυχώς αμφιβάλλω)». Καθαρά πράγματα. Στηρίζεις 24ωρη? πεστο. Στηρίζεις 48? και τα δύο πως γίνεται?

  87. Μέλιτον Καντάρια 15 Απριλίου, 2010 στις 12:55 πμ #

    Καλα βρε Παυλε, ποιος σου ειπε πως η Εκτελεστικη Γραμματεια του ΠΑΜΕ αποφασισε να καλεσει σε 48ωρη απεργια ετσι απο «επαναστατικο» οιστρο χωρις να συνυπολογιζει και τον υποκειμενικο παραγοντα που απαντα στο επιπεδο του εργατικου κινηματος;!;

    Εισαι ομως ταξικο συνδικαλιστικο κινημα και θες να πας τα πραγματα λιγο παραπερα και λιγο ψηλοτερα στις εργατικες συνειδησεις!?!
    Οταν πια στις εξορμησεις οι εργατες ανεξαρτητου φυλης και πολιτικης τοποθετησης σου ζητανε να τους πεις τι να κανουν με αγωνια, εσυ τι θα τους απαντησεις!?!
    Οτι τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα και χρειαζεται μετα την συγκρουση να κανουμε απολογισμο οπου οσο λιγοτερα ειναι τα αιματα τοσο περισσοτερο κερδισμενοι θα ειναι!?!
    Θα σε κοιτανε και θα απορουν…

    Ειναι ή δεν ειναι οι κομμουνιστες αυτοι οι επαναστατες για να ειναι και ταυτοχρονα μεσα στο ορυγμα (Και ας μην αρεσει αυτη η λεξη στην αντιποιηση) αλλα επισης ενα βημα πισω για να ακουνε τι λεει ο λαος και η εργατικη ταξη και επισης ενα βημα ομπρος για να δειχνουν το δρομο της ταξικης συγκρουσης και να οξυνουν την ταξικη συνειδητοτητα.
    Ελεος δηλαδη θα κινειται ο οποιος επαναστατης-κομμουνιστης, (τουλαχιστον) με αμυντικη επιθετικοτητα απεναντι στους εργατες οσων αφορα τις μορφες παλης και τα αιτηματα διεκδικησης αναλογα παντα με το επιπεδο (και μονο) πολιτικης ωριμανσης του χωρις την προσπαθεια για να παει το πραγμα ενα βημα παραπερα.

    Προσοχη βεβαια αυτο μην εξελιχθει και σε επαναστατικο τυχοδιωκτισμο, οπου για τους απειρους ή μικροαστικα σκεπτομενους πολιτικους χωρους ειναι οτι πιο ευκολο (βουτυρο στο ψωμιο τους ωρες-ωρες) να κατρακυλησουν προς τετοιους επικινδυνους ατραπους. Αλλωστε το κοντινο ή το μακρυνο παρελθον το αποδεικνυει περιτρανα.

    Οπως και να εχει, οι εργατες, οπου δουλεψες τα προηγουμενα χρονια με τις δυναμεις του ΠΑΜΕ, ειναι ετοιμοι να σε ακουσουν, το στοιχημα ειναι πως θα αποκτηθει η μαζικοτητα και η πολιτικοποιηση της μαχης αναδεικνυοντας και την αλλη προταση εξουσιας. Εδω θελει δουλεια, στομαχι, πνευμονια και γερα ποδαρια.

    Αλλο τωρα αν καποιοι επι της ουσιας ΣΥΡΘΗΚΑΝ απο τις κινησεις του ΠΑΜΕ αλλα με τιποτα δεν προκειται να το παραδεχθουν σαν τα κακομαθημενα παιδακια που τους πηρανε τη σοκολατα… ε, τοτε ας ερθουν προς τις συγκεντρωσεις χωρις να κωλοτριβονται για καυγαδες και τουλαχιστον ας αναγνωρισουν οτι αξιζε να προκυρηχθει 48ωρη. Καποιος μεγαλυτερος συντροφος μου ειπε πως εχει να γινει κατι τετοιο απο το 1987!
    Αν εχει αδικο ενημερωστε να τον διορθωσω.

  88. Μέλιτον Καντάρια 15 Απριλίου, 2010 στις 1:04 πμ #

    Αντιποηση παιδακι μου, κατεβα απο το «θρονο» σου και ας μην ερθεις πισω απο τα πανω του ΠΑΜΕ.
    Εχουμε απεργια ξερεις, κανε κατι και μην χρεωνεις στην απελπισια σου την απραξια σου.
    Σνομπαρε την δυστυχια σου και παρε θεση στην απεργια.

    Κατα τ΄αλλα ευρηματικο το ονομα σου αλλα αυτο το «αντι-» ειναι στερητικο οπως και να το δεις…

  89. antipoihsh 15 Απριλίου, 2010 στις 10:10 πμ #

    Ρε Μέλιτον, άστα τα τσιτάτα..΄

    στερητικό είναι να μην μπορείς να δεις πέρα από τη μύτη σου και να επαναλαμβάνεις καραμέλες για να χαρακτηρίζεις ανθρώπους που δεν ξέρεις. Πού τον είδες εσύ το θρόνο; και από πότε η ανησυχία λέγεται απεκπισία? απελπισία με πιάνει με την ασυννενοησία, και θέση έχω πάρει. Και η θέση μου με βρίσκει σύμφωνη με το ΠΑΜΕ, και τη 48ωρη. ¨οπως και πολλοί άλλοι φρικοπερίεργοι αριστεριστές εκεί θα είμαστε.
    Μη με προκαλείς να σου απαντήσω για δυστυχίες και στερητικά..και δεν είμαι παιδάκι σου.

  90. Y 15 Απριλίου, 2010 στις 11:39 πμ #

    Πέσ’τα ρε Αντιποίηση!

    ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΦΡΙΚΟΠΕΡΙΕΡΓΟΙ ΣΤΗ 48ΩΡΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΜΕ!

  91. Παύλος 15 Απριλίου, 2010 στις 1:18 μμ #

    Τα πρωτοβάθμια καλούν στα Προπύλαια στις 11 πμ και μετά σε ενοποιημένη πορεία όλων των απεργών!

    Όχι στις διασπαστικές πορείες!

    Όσο και αν είναι πολύ δύσκολο, πρέπει να βαδίζουμε χωριστά και να χτυπάμε μαζί! Όλα τα άλλα είναι νομίζω περιττά….

  92. Παύλος 15 Απριλίου, 2010 στις 1:27 μμ #

    Ακούτε παιδιά! Οπου μπορούμε και εκτιμάμε πως θα πετύχει, βάζουμε 48ωρη. Οπου εκτιμούμε πως θα αποτύχει η 48ωρη, βάζουμε 24ωρη…

    Οποιος θέλει, μετά χαράς να έρθει στις εξορμήσεις στο εμπόριο και τα βιβλιοπωλεία, να δει το κλίμα και μετά μιλάει!

    Υπενθυμίζω, πως τα πρωτοβάθμια καλούν στις 22 Απρίλη στις 11 πμ στα Προπύλαια!

  93. Y 15 Απριλίου, 2010 στις 1:39 μμ #

    @Παύλος
    Τι εννοείς ‘ενοποιημένη πορεία όλων των απεργών!’?
    Θα ενωθείτε με την πορεία του ΠΑΜΕ?

  94. Αντώνης 15 Απριλίου, 2010 στις 2:08 μμ #

    Τι να εννοει ρε Υ;
    11:00 Προπυλαια και μετα Κλαυθμωνος ενωτικα με την …ΑΔΕΔΥ που παρεπιπτοντος εχει και αυτη στις 11:00. Όπου διασπαστική πορεία βλέπε ΠΑΜΕ!!!!!!!
    Το ΠΑΜΕ καλει στις 12:00 στο Συνταγμα.

  95. Μέλιτον Καντάρια 15 Απριλίου, 2010 στις 2:16 μμ #

    @Παυλος
    «…Τα πρωτοβάθμια καλούν στα Προπύλαια στις 11 πμ και μετά σε ενοποιημένη πορεία όλων των απεργών!

    Όχι στις διασπαστικές πορείες!…»

    Μα αφου θα κανετε τριτη και ξεχωριστη πορεια γιατι κραυγαζεις:
    Όχι στις διασπαστικές πορείες!

    Αβυσσος.

    @Αντιποιηση
    Μιλησε η αντιτσιτατη.
    Καλα, οταν σου κανουμε αλλη φορα κριτικη ή σχολια θα προσεχουμε πολυ,πολυ,πολυ…
    Και οντως δεν εισαι παιδακι μου,εδω εχεις δικιο.

  96. Αντώνης 15 Απριλίου, 2010 στις 2:16 μμ #

    Για πες ρε Παύλε ένα σωματείο που ανήκει στην πρωτοβουλια ά/βαθμιων που έχει κυρήξει 48ωρη; Ένα πες μου!

  97. Παύλος 15 Απριλίου, 2010 στις 3:00 μμ #

    Του ιδιωτικού τομέα πέρα από ΟΕΝΓΕ και ΕΙΝΑΠ που πήραν 48ωρη με πρωτοβουλία των δυνάμεων που πρόσκεινται σε ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΣΥΡΙΖΑ, τα υπόλοιπα πάμε για 24ωρη στις 22 απρίλη! Έτσι εκτιμήσαμε τις διαθέσεις του εργατόκοσμου, μέχρι εκεί πάει η υπαρκτή δυνατότητα ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ (και όχι μεγάλα λόγια και συμμετοχή μικρή), αυτό και θα κάνουμε!

    Παλεύουμε για να πετύχει η απεργία, και μετά θέλω να μας δω στην συζήτηση για τον απολογισμό (ΠΟΣΟΙ ΑΠΕΡΓΗΣΑΝ-σε ποσοστά, πόσοι ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ στις συγκεντρώσεις κλπ)! Ετσι νομίζω πως πρέπει να συζητάμε!

    Οσο για τις πορείες, εμείς παλευουμε για κοινή πορεία και με ΠΑΜΕ και με ΑΔΕΔΥ! Το ΠΑΜΕ θέλει κοινή πορεία με ΑΔΕΔΥ;; Εάν όχι, εμείς θα πορευτούμε με ΑΔΕΔΥ και ας λέν οι του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ότι θένε! ελεος πια με τις «επαναστατικές» χωροταξικές διαφοροποιήσεις…

  98. Y 15 Απριλίου, 2010 στις 3:10 μμ #

    @Παύλο
    ό,τι να’ναι μας λες ρε φίλε. Ο,τι να ‘ναι!

  99. Παύλος 15 Απριλίου, 2010 στις 3:25 μμ #

    Οχι βρε Υ… Δεν λέω ό,τι να’ναι….

    Απλά, το βλέπω κάθε μέρα στους χώρους δουλειάς… Ο εργατόκοσμος είναι κουμπωμένος και φοβάται απο τη μια, δεν ελπίζει στον αγώνα από την άλλη, και η προσπάθειά μας είναι ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ…και σε ρωτώ: Προτιμάς μια 48ωρη με συμμετοχή τον ενεργό κόσμο του σωματείου, ή μια 24ωρη που μπορεί να μαζέψει αρκετά παραπάνω κόσμο….

    Εμείς, ρε συ επιλέξαμε το πρώτο αφού έτσι τέθηκε το θέμα…Είναι τόσο αντιφατικό αυτό;; Είναι τόσο οπορτουνιστικό αυτό;;;

  100. JChrist 15 Απριλίου, 2010 στις 6:44 μμ #

    @Παύλος
    ‘Προτιμάς μια 48ωρη με συμμετοχή τον ενεργό κόσμο του σωματείου, ή μια 24ωρη που μπορεί να μαζέψει αρκετά παραπάνω κόσμο….

    Εμείς, ρε συ επιλέξαμε το πρώτο αφού έτσι τέθηκε το θέμα…Είναι τόσο αντιφατικό αυτό;; Είναι τόσο οπορτουνιστικό αυτό;;;’

    Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω αν όντως επιλέξατε το πρώτο, ή αν επιλέξατε το δεύτερο και έκανες τυπογραφικό λάθος…

    Πάντως, απ’ όσα έχω καταλάβει ως τώρα, εσείς στηρίζετε 48ωρη, αλλά επιλέγετε να κάνετε 24ωρη. Έτσι, αν αποτύχει η 48ωρη (κάτι που κι εσύ ο ίδιος πιστεύεις) θα συνιστά υποχώρηση και αποκλιμάκωση και θα έχετε κάνει καλά που κάνατε 24ωρη. Αν πετύχει, θα μας πάει μπροστά και θα συνιστά όντως κλιμάκωση και θα έχετε κάνει καλά που στηρίξατε 48ωρη.

    ΤΡΟΜΕΡΟ?!?!?!?!?!

  101. Μέλιτον Καντάρια 15 Απριλίου, 2010 στις 7:10 μμ #

    @Παυλο
    Βρε ανθρωπε καλα μας λες:
    «…Το ΠΑΜΕ θέλει κοινή πορεία με ΑΔΕΔΥ;; Εάν όχι, εμείς θα πορευτούμε με ΑΔΕΔΥ και ας λέν οι του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ότι θένε!…»
    Καλα μιλαμε οι ιδεοληψιες πανε συννεφο μαζι και οι παρωπιδιες σας!

    Και αν κανατε κοινη πορεια με το ΠΑΜΕ ΚΑΙ ΟΧΙ με την ΑΔΕΔΥ ποιο απορθυτο «επαναστατικο» σας μετεριζι θα ειχε καταρριφθει, για να ξερω δηλαδη.
    Μα φυσικα το ζητημα δεν ειναι τοπογραφικο αλλα πανω απο ολα πολιτικο και εσεις με τις δυναμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και λοιπων συγγενων θα δινετε για αλλη μια φορα αυτο ακριβως το πολιτικο αλλοθι στις ξεπουλημενες ηγεσιες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ.

    ΑΞΙΟΙ, αντε και εις ανωτερα παρεα με τον Τσιριγωτη, την Σπανου και τον Παπασπυρου σε ενιαιο και αντισεχταριστικο μετωπο κοντρα στο ΠΑΜΕ μακρυα απο τις αναγκες των εργατων για ταξικο-σκληρο-ανυποταχτο αγωνα. Καλα μα τοση δεξια στροφη μες το κινημα, δεν το περιμενα να παιζετε και ταυτοχρονα να παρουσιαζεστε σαν μωρες παρθενες που κανανε το χρεος τους απεναντι σε αυτο…

  102. Παύλος 16 Απριλίου, 2010 στις 12:50 πμ #

    Μέλιτον καντάρια, για μια ακόμα φορά, έχεις τραγικό λάθος…

    1. Φιλαράκια μου, όποιος πάει σε χώρους δουλειάς, καταλαβαίνει το ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ… Πως οι εργαζόμενοι ΜΑΖΙΚΑ ούτε καλά-καλά σε 24ωρη δεν είναι πεισμένοι να συμμετέχουν! Πόσο μάλλον σε 48ωρη….

    Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρότειναν ως κλιμάκωση την ιδέα της 48ωρης γνωρίζοντας αυτές τις δυσκολίες και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ η 48ωρη ή η 24ωρη προτείνονται ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ (όπως προτείναμε σε ΟΕΝΓΕ-ΕΙΝΑΠ και αποφασίστηκε)… Ε, τι να κάνουμε φιλαράκια μου, μας απασχολεί πάρα-πολύ ΠΟΣΟΙ εργαζόμενοι τελικά θα απεργήσουν… Και μας απασχολεί ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ αυτό, από το να επιμείνουμε σε μια 48ωρη η οποία το πιθανόν είναι να πάει άπατη, μόνο και μόνο, για να τη βγαίνουμε «από τα αριστερά» στους λοιπούς, όπως κάνει υστερικά το ΚΚΕ/ΠΑΜΕ (είναι και οι δημοτικές οσονούπω)…

    Απο κει και πέρα, παλεύουμε για την απεργία και έρχεται και ο απολογισμός μετά…

    Όσον αφορά την κοινή πορεία, να το πω ξεκάθαρα όπως πρέπει να μιλάν οι κομμουνιστές: Προσπάθούμε για ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΟΛΩΝ! η ΑΔΕΔΥ δεν αρνείται. Το ΠΑΜΕ αρνείται…Ε, λοιπόν όποιος αρνείται την κοινή πορεία, διαπράττει μεγάλο λάθος! Εμείς θα πορευτούμε λοιπόν τότε, με την ΑΔΕΔΥ και ας κράζουν εκ του ασφαλούς όσοι θένε…

  103. Μέλιτον Καντάρια 16 Απριλίου, 2010 στις 5:49 μμ #

    Τα κατορθωματα της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ,αφιερωμενο:

    «Η ΓΣΕΕ συσπειρώνει..!»

    http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=16/4/2010&id=12024&pageNo=17&direction=1

  104. Μέλιτον Καντάρια 16 Απριλίου, 2010 στις 6:07 μμ #

    Και ενα αποσπασμα απο μια κουβεντα στο indymedia:

    http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1152474

    Οπου καποιο σχολιο λεει χαρακτηριστικα:

    «…το χειρότερο με σας τους φανατισμένους αντικομμουνιστές είναι οτι προκειμένου να επιτεθείτε στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ θα πείτε τέτοιες κοτσάνες που προκαλούν μόνο γέλιο. Άκου λοιπόν εξυπνάκια για την ΕΙΝΑΠ. Η πρόταση για απεργία πήρε 7 ψήφους υπέρ και 7 κατά. Σε τετοιες περιπτώσεις η ψήφος του προέδρου μετράει διπλή. Ο πρόεδρος ψήφισε υπερ και έτσι έγινε 8-7 υπέρ της απεργίας. Ακου τώρα πως πήγαν οι ψήφοι : 7 υπερ: 2 ΔΗΠΑΚ(ΠΑΜΕ), 2 ΑΡΣΙ (ΝΑΡκλπ), 1 ΔΗΚΝΙ(ΝΔ), 2 ΑΕΓ (ΣΥΡΙΖΑ). 7 κατά: Oλη η ΠΑΣΚ και οι υπόλοιποι εκπροσωποι της ΔΗΚΝΙ. Συνεπώς καμιά πλειοψηφία συριζα- ανταρσύα δεν υπάρχει και χωρίς την μια ψήφο της ΔΗΚΝΙ δεν θα κυρησσόταν απεργία. Εμείς το ξαναλέμε. Καλούμε κάθε τίμιο συνδικαλιστή όπου και αν ανήκει και κάθε εργαζόμενο οτι και να πιστεύει να μπει στον αγώνα και να καταλάβει την κρισιμότητα των στιγμών. Η 48ωρη θα πετύχει όσο και αν επιχειρήσετε την υπονόμευση της…»

    Αν δεν ειναι αληθες τα παραπανω σαν πληροφορια, ας ερθει καποια επιπλεον πληρεστερη πληροφορηση.
    Αν ομως ειναι αληθεια τοτε για αλλη μια φορα τα ΝΑΡιτικα αντι-ΠΑΜΕ κειμενα και οι πρακτικες τους βριθουν απο ακατασχετη εμπαθεια, υστεροβουλη λειψη παραθεση της αληθειας και ειναι για λυπηση. Εν ολιγοις οπορτουνιζουν μεχρι σκασμου…
    Και ας μην το παραδεχονται

  105. Παύλος 17 Απριλίου, 2010 στις 4:38 μμ #

    Μέλιτον καντάρια, όταν στερεύει η επιχειρηματολογία σου το ρίχνεις στο να σχολιάζεις ανώνυμα σχόλια στο ιντυ;;;

    1. Και τι έγινε που κάποιος που δεν ήξερε είπε αυτό για την ΕΙΝΑΠ; Η αλήθεια είναι πως στην ΟΕΝΓΕ και στην ΕΙΝΑΠ οι δυνάμεις που πρόσκεινται στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το ΚΚΕ ψήφισαν για 48ωρη, Αυτή είναι η ουσία και καλά έκαναν αφού εκτίμησαν αυτά. Τα πρωτοβάθμια του Συντονισμού παλεύουν για 24ωρη γιατί αυτό εκτιμούν πως θα περπατήσει καλύτερα από τη 48ωρη, για τους λόγους που έχω ήδη αναπτύξει!

    2. Αυτό που αναμεταδίδεις από το «Ρ» και το χρεωνεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χρέωσέ το κατευθείαν στο ΣΕΚ. Συνολικά η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει τη γραμμή (με αυτήν συμφωνώ και αυτήν υπερασπίζομαι, χωρίς όμως κομματικό πατριωτισμό) είναι η εξής: Παλεύουμε για κλιμάκωση των αγώνων με πραγματικούς όρους χτίζοντας το «Συντονισμό Πρωτοβάθμιων Σωματείων» με συνολικό στόχο την ανατροπή του Συμφώνου και του Προγράμματος Σταθερότητας και τη ρήξη με τη Ε.Ε. και ειδικότερους στόχους α. Στάση πληρωμών, β. κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των βασικών τομέων της παραγωγής, γ. επαναλειτουργία των επιχειρήσεων που κλείνουν υπό εργατικό έλεγχο, δ. Απαγόρευση των απολύσεων, ε. 1.400 ε κατώτερος και σύνταξη, στ. σταθερές εργασιακές σχέσεις με κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας, στ. κάτω τα χέρια από το ασφαλιστικό.

    Ταυτόχρονα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ παλεύει για κοινή δράση ΟΛΩΝ των μαχόμενω δυνάμεων, κόντρα τόσο στις ξεπουημένες ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, αλλά άλλο τόσο και στον σεχταρισμό=κομματικοκεντρισμό που αναγορεέυι σε ύψιστο ζήτημα διαχωρισμού και ταξικότητας τις… ξεχωριστές πορείες ή/και συγκεντρώσεις.

    Αυτά, και όποιος θέλει να ενημερωθεί περαιτέρω:

    http://www.narnet.gr/
    Απο κει και πέρα, σαφώς και υπάρχουν διαφορετικές προσσεγγίσεις στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γίνεται διαπάλη

  106. giorgos 20 Απριλίου, 2010 στις 9:26 πμ #

    Παρακολουθώ τις συζητήσεις σας εδώ και καιρό, οπότε φαίνεται πως είναι καιρός να συμμετάσχω και εγώ…

    1. Η γενική εικόνα που είχα όλα αυτα τα χρόνια από το α’βάθμιο σωματείο μισθωτών τεχνικων (ΣΜΤ) ήταν η εξής: η Αριστερή Πρωτοβουλία (ΝΑΡ, συριζαίοι??, άλλοι) που έχει την πλειοψηφία απέναντι στην ΕΣΑΚ υπερψήφιζε συμμετοχή σε απεργίες που ενίοτε ξεπερνούσαν σε «αισιοδοξία ως προς τις διαθέσεις του κινήματος» αυτές του ΠΑΜΕ – δηλαδή η διάρκειά τους ήταν μεγαλύτερη, αλλά ποτέ δεν υστερούσαν… Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς ρίχνοντας μια ματιά στο διεκδικητικό πλαίσιο. Για παράδειγμα πρώτοι (και πάλι αν δεν κάνω λάθος) οι ΝΑΡίτες έθεσαν θέμα για κατώτερο μισθό στα 1400 Ευρώ, με το ΚΚΕ να μιλάει τότε για 1250. [Πληροφοριακά, όποτε συμμετείχα στις εκλογές υπερψήφιζα τον πόλο του ΝΑΡ.]

    Και σήμερα πασχίζει ο Παύλος να μας πείσει ότι ενώ οι συνθήκες ήταν ώριμες τότε για βασικό στα 1400, σήμερα δεν είναι για 48ωρη απεργία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά:
    «Προσπάθούμε για ΚΟΙΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΟΛΩΝ! η ΑΔΕΔΥ δεν αρνείται. Το ΠΑΜΕ αρνείται…Ε, λοιπόν όποιος αρνείται την κοινή πορεία, διαπράττει μεγάλο λάθος! Εμείς θα πορευτούμε λοιπόν τότε, με την ΑΔΕΔΥ και ας κράζουν εκ του ασφαλούς όσοι θένε…»

    Το επιχείρημα, ας μου επιτραπεί, είναι τραγικό. Δηλαδή τα πρωτοβάθμια Βιβλίου – Χάρτου, Μισθωτών Τεχνικών, Σερβιτόρων – Μαγείρων και δεν ξέρω κι εγώ ποια άλλα βρίσκουν αρκετά κοινά σημεία με την ΑΔΕΔΥ – που το να τη λες ξεπουλημένη νομίζω ότι υποτιμάει την πραγματικότητα – ώστε να καλέσουν σε κοινή πορεία, και αν κάποιος δεν δεχτεί κράζει εκ του ασφαλούς!

    2. [Εδώ θα τα χαλάσουμε λίγο με τους περισσότερους θαμώνες:]

    Ως προς την αφορμή αυτής της συζήτησης, δηλαδή το post της Αντιποίησης: δεν μπήκε στο blog για να σας ανοίξει τα μάτια, ούτε για να μετρήσει τα αντανακλαστικά σας (ούτε και εγώ, αλλά φαντάζομαι τι θα επακολουθήσει). Πρέπει κάποτε να λάβετε υπόψη ότι οι μικροαστοί (σαν και μένα) ή άλλοι φοιτητο-υπάλληλοι δεν είναι ντε και καλά πρόθυμοι να διαλέξουν ανάμεσα στο κεφάλαιο σήμερα και την εργατική εξουσία μετά από 50 ή 500 χρόνια, θα μας ενδιέφεραν και πιο βραχυπρόθεσμες λύσεις! Και είναι κάπως αστείο να θεωρείς τη μικροαστική τάξη εν δυνάμει σύμμαχό σου (ποια; την τάξη που κατεξοχήν τρέφει Μουσολίνι, Χίτλερ, και δικές μας καρικατούρες, αλλά τέλος πάντων), αλλά μόλις κάποιος από αυτήν απευθυνθεί σε σένα να του την πέφτεις και να τον εγκαλείς για … μικροαστισμό! Κάτσε ρε παιδί μου – ξέρω ότι είμαι μικροαστός, αλλά αναγνωρίζω ότι εσύ είσαι ο φυσικός μου σύμμαχος, και όχι ο Καρατζαφέρης. Γιατί με αρπάζεις από τα μούτρα;

    3. [Και τώρα για χοντρό κράξιμο:]

    Θα ήθελα στα σοβαρά να μου εξηγήσει κάποιος γιατί όλοι οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα και οι αυτοαπασχολούμενοι – όχι εργοδότες – πρέπει να αντισταθούμε σήμερα απέναντι στην επίθεση που δέχεται ο συμπαθής δημόσιος υπάλληλος, και φαντάζομαι πως όλοι ξέρετε για ποιον μιλάω. (Αν κάποιος δεν ξέρει, ας σταματήσει να στέλνει τους γονείς του στην εφορία, στο ΙΚΑ και στο ΤΕΒΕ, και θα μάθει αμέσως). Γιατί η εργατική τάξη συμπεριλαμβάνει τους δημοσίους υπαλλήλους; Ρωτάω αφελώς, αλλά θα ήθελα συγκεκριμένα να μάθω ποια ακριβώς υπεραξία παράγουν – στο ελληνικό κράτος, όχι στο κράτος της Σουηδίας – και από εκεί ίσως μπορέσω να καταλάβω και τα υπόλοιπα.

    Χαιρετώ όλους, περιμένω τα σχόλιά σας στα δύο τελευταία.

  107. Giorgos 20 Απριλίου, 2010 στις 9:38 πμ #

    Συγγνώμη, αναγκαίες διευκρινίσεις:
    α) είναι αυτονόητο ότι υπάρχουν κλάδοι στο δημόσιο που δουλεύουν, και μάλιστα σκληρά: οδηγοί, δάσκαλοι (όσοι επιθυμούν), γιατροί κλπ.
    β) προφανώς η επίθεση στον – καλά θωρακισμένο – δημόσιο τομέα θα ακολουθηθεί από λυσσασμένη επίθεση απέναντι στην εργασία. Η ερώτησή μου δεν εξαίρεσε αυτή την αυτονόητη παράμετρο, παρακαλώ να ληφθεί υπόψη τώρα.
    γ )πρέπει όμως κάποτε να γίνει κατανοητό (από την οργανωμένη αριστερά) ότι η επίθεση στο δημόσιο χαίρει στον ένα ή τον άλλο βαθμό της συμπαράστασης του υπόλοιπου εργαζόμενου κόσμου, και αυτό δεν έγινε μόνο του, σωστά;

    Αυτά, και συγγνώμη αν σας κούρασα …

  108. Μέλιτον Καντάρια 20 Απριλίου, 2010 στις 11:33 πμ #

    @Giorgos

    Ενα δειγμα για το πως εννοουμε την συμπορευση εργατικης ταξης και των μελλοντικων επιστημονων. Για να συζητησουμε το θεμα της μικροαστικοτητας των μελλοντικων επιστημονων θελει πολλη κουβεντα.

    Τα προβληματα ειναι ενιαια το ιδιο πρεπει να ειναι και η αντιμετωπιση τους. Φοιτητες-εργαζομενοι που εχουν νιωσει στο πετσι τους απο τωρα την εργοδοτικη τρομοκρατια (με απολυσεις,απληρωτη και ανασφαλιστη εργασια κ.α.) και κινησεις αντιμετωπισης εκτος απο την δραση των κλαδικων ή 1βαθμιων σωματειων και μεσα απο φοιτητικες επιτροπες αγωνα ετσι οπως εκφραζονται μεσα απο το ΜΑΣ.

    Κινητοποιήσεις των Επιτροπών Αγώνα μπροστά στην απεργία 21-22/4:

    http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=20/4/2010&id=12026&pageNo=15&direction=1

  109. Παύλος 20 Απριλίου, 2010 στις 12:34 μμ #

    Γιώργο καλημέρα!

    1. Τα αιτήματα που θέτει το ΝΑΡ υπακούουν σε μια λογική που λέει πως προβάλλουμε στο σήμερα και στο πλαίσιο της διεκδίκησης, αιτήματα που να βελτιώνουν το συνολικό επίπαδο διαβίωσης της εργατικής τάξης και που ταυτόχρονα, να είναι κατανοητή η αναγκαιότητά τους, από αυτή. Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, το «1400 ευρώ κατώτερος μισθός-σύνταξη» όπως και άλλα, παίζουν τον διπλό ρόλο του αιτήματος πάλης και ταυτόχρονα του αιτήματος ζύμωσης σε σύνδεση με τον γενικότερο πολιτκό στόχο της αλλαγής των συσχετισμών στην κατεύθυνση της αντικαπιταλιστικής ρήξης! Συνεπώς με βάση αυτή την αντίληψη πορευόμαστε στα συνδικάτα!

    2. Οι μορφές πάλης που υπηρετούν αυτήν την συνολική αντίληψη είναι πολύμορφες! Δεν ταυτίζεται αυτή η αντίληψη με μιά συγκεκριμένα! Το τι θα προτέινει ως μορφή πάλης ή/και ως κλιμάκωση, σχετίζεται ΑΜΕΣΑ με την κατάσταση όπως την εκτιμάς! συνεπώς, το αν θα προτείνουμε 48ωρη ή όχι, έχει να κάνει με το πως εκτιμάμε την αποδοχή αυτής της πρότασης από τους εργαζόμενους των συνδικάτων. Εκτιμούμε λοιπόν, πως αυτή την στιγμή, το να προτείνεις ΓΕΝΙΚΑ 48ωρη, και να την παλέψεις, δεν βρίσκει μαζική αποδοχή (ως μορφή πάλης το τονίζω!). Συνεπώς με ΑΥΤΟ το περιεχόμενο, προτείνουμε αλλού 24ωρη (στα περισσότερα σωματεία του ιδιωτικού τομέα) και αλλού 48ωρη (πχ γιατροί) όπου το αγωνιστικό επίπεδο έχουμε καταφέρει να είναι σχετικά πιο ανεβασμένο! Και αυτό γιατί το να προτείνεις και να παλέψεις για κλίμάκωση ΜΟΝΙΟ στα χαρτιά και όχι με πραγματικούς όρους, σε πάει πίσω και όχι μπροστά.

    3. Η συμπόρευση στις πορείες κάκιστα ταυτίζετε με συμπόρευση στο περιεχόμενο! Η κοινή πορεία είναι ανάγκη της περιόδου και η διάσπαση στο πολιτικό περιεχόμενο, επίσης!

    Αυτά για την ώρα!

  110. Αντώνης 20 Απριλίου, 2010 στις 2:14 μμ #

    Το ΣΕΤΤΕΑ που είναι στην πρωτοβουλία ά/βάθμιων γιατί ρε Παύλε καλεί σε στάση εργασίας;
    Εκεί εκτιμήθηκε ότι δεν υπάρχει κλίμα …ούτε για 24ωρη;

Trackbacks/Pingbacks

  1. Άντε και έστριψα αριστερά. Πού παρκάρω; Απορίες μιας ανήσυχης φύσης. | No Style - 8 Απριλίου, 2010

    […] Κι ένα αίσθημα δικαιοσύνης και αντικειμενικότητας. Βρήκα κάποια ταύτιση και κοινά σημεία με κάποιους χώρους όμως πάντα κάτι με έκανε… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (773 λέξεις)] […]

Αφήστε απάντηση στον/στην Μέλιτον Καντάρια Ακύρωση απάντησης