Πριν από είκοσι χρόνια στις πόλεις της Ρουμανίας και με επίκεντρο την Τιμισοάρα και το Βουκουρέστι μια «επανάσταση» έλαβε χώρα, μια από αυτές τις επαναστάσεις που «απελευθέρωσαν» τους λαούς από τα δεσμά των κομμουνιστών και τους οδήγησαν στον καπιταλιστικό «παράδεισο».
Ανέτρεψαν τον «στυγνό δικτάτορα» Νικολάι Τσαουσέσκου και έφεραν την «ελευθερία» στον εξαθλιωμένο λαό της Ρουμανίας.
Είναι αυτή όμως η αλήθεια; Ποιοι ήταν όλοι αυτοί οι «ηγέτες» της επανάστασης; Τι είναι σήμερα η «απελευθερωμένη» Ρουμανία; Τι ήταν ο Τσαουσέσκου;
Ο Τσαουσέσκου λοιπόν ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος , το άλλοθι για κάποιους ώστε να επαναφέρουν την οικονομία της αγοράς πίσω στην Ρουμανία. Ο ίδιος ο Τσαουσέσκου υπηρέτησε και εξέθρεψε αυτό το διευθυντήριο, ο ίδιος υπήρξε μια προσωπολατρική φιγούρα, μακρίνη και άσχετη ακόμα- ακόμα και από την στοιχειώδη εικόνα ενός σοσιαλιστή ηγέτη που θα πρέπει να αρνείται να λατρεύεται, που θα αρνείται να παραμένει επί 25 χρόνια ως ο μοναδικός τιμονιέρης του σοσιαλιστικού οικοδομήματος.
Αυτή η γραφειοκρατική διεφθαρμένη κομματική ηγεσία που τον ανέτρεψε(και στην οποία άνηκε και ο Τσαουσέσκου) πρόδωσε παράλληλα το κομμουνιστικό κίνημα γιατί με πρόσχημα τα σοβαρά προβλήματα της Σοσιαλιστικής Ρουμανίας ξεπούλησε στους ιμπεριαλιστές την χώρα. Καμιά «επανάσταση» δεν υπήρξε. Η ανατροπή του διεφραρμένου Τσαουσέσκου έγινε απο αυτούς που θέλανε να επαναφέρουν την οικονομία της ελεύθερης αγοράς, της κοινωνίας της εκμετάλλευσης ανθρώπου απο άνθρωπο και αυτό κάνανε.
Η “απελευθερωμένη” από τα δεσμά της σοσιαλιστικής «δικτατορίας» του «Δράκουλα» Τσαουσέσκου, απο τους «επαναστάτες», έχει σήμερα το 30% του πληθυσμού κάτω απο το επίπεδο της φτώχειας εκ των οποίων 341.000 είναι παιδιά κάτω των 14 ετών. Ο κατώτερος μισθός της -επιτέλους- «απελευθερωμένης» Ρουμανίας που πεινούσε την εποχή του Ρουμάνικου Σοσιαλισμού, βρίσκεται στα 150 ευρώ.
Μετα την κρίση του 2008 η -«απελευθερωμένη» πια- Ευρωπαική «δημοκρατική» Ρουμανία παίρνει δάνειο ύψους δεκαεφτά δισεκατομμύριων ευρώ για να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση της οικονομίας, επιβάλλοντας ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα στον λαό που τα παιδιά του πλέον κατά χιλιάδες ζούν στους υπονόμους του Βουκουρεστίου.
Ποιοί όμως ήταν αυτοί φέραν αυτή την «άνοιξη»; Οι «ηγέτες» της «επανάστασης» πολλές φορές διατελούσαν απλά χρέη πρακτόρων των ξένων δυνάμεων, όπως ο Υπουργός Εξωτερικών Andrian Sheverin όπου ο ίδιος ομολόγησε ότι έχει κατάλογο με όλους τους πράκτορες που ανήκουν στην κυβέρνηση που συμμετέχει για να εξαναγκαστεί στην συνέχεια σε παραίτηση.
Ο Laszlo Tokes, η σπίθα που ξεκίνησε την επανάσταση (και ταπεινός τότε πάστορας), ευρωβουλευτής σήμερα, αποτελεί ένα μισητό πρόσωπο στην Ρουμανία θεωρούμενος ως ένα πρόσωπο που συνέβαλε στην πλήρη διάλυση του Ρουμανικού κράτους.
Είναι ο ίδιος που όταν ρωτήθηκε αν ανησυχεί για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ρουμανία είπε ότι «με τρομάζει περισσότερο η παραμονή της αριστεράς, ο κόσμος ξεχνάει ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι η εμφάνιση της άκρας δεξιάς αλλά η παραμονή των κομμουνιστών και των μετακομμουνιστιστικών κομμάτων στην εξουσία, οι αριστεροί κατηγορούν πάντα την άκρα δεξιά, επιτίθενται στους λεγόμενους φασίστες και την ριζοσπαστική (!!!) δεξιά προσπαθώντας έτσι να κρύψουν το πραγματικό πρόβλημα , ότι δηλαδή το πέρασμα από τον κομμουνισμό στην δημοκρατία δεν πραγματοποιήθηκε», τα σχόλια δικά σας, προσθέτοντας μόνο ότι πανευρωπαϊκά αυτό που, ο επαναστάτης-ηγέτης Laszlo Tokes, αποκαλεί ριζοσπαστική δεξιά είναι αυτή που απλώς ξέρουμε ως φασίστες- εθνικοσοσιαλιστές.
Η «επανάσταση» όμως έπρεπε να έχει και σφαγές για να κινητοποίουσουν τον λαό που λογικά θα αντιδρούσε, έτσι τα ΜΜΕ των ιμπεριαλιστών οργιάζουν, το CNN σε ένα απο τα μεγαλύτερα δημοσιογραφικά ψέματα των τελευταίων δεκαετιών ανακαλύπτει μαζικό τάφο στην Τιμισοάρα με 4.000 ανθρώπους, στην συνέχεια αποκαλύπτετε ότι τα πρώματα των εγκληματιών κομμουνιστών δεν είναι τίποτε άλλο απο νεκρούς που χωρίς κανένα ενδοιασμό ξέθαψαν απο τους τάφους τους και τα παρουσίασαν ως νεκρούς των συγκρούσεων.
Οι νεκροι της «επανάστασης» φτάνουν εκείνες της ημέρες στους 70.000, τελικά απόδυκνείεται ότι αριθμός των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν απο την Σεκιουριτάτε ήταν 91!. Συνολικά οι νεκροί εκείνων των ημερών έφτασε τους 1.104 δηλαδή μόλις 68.896 λιγότεροι. Σε αυτούς τους νεκρούς συμπεριλαμβάνονται νεκροί και απο τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
Ήταν πάντα δράκουλας ο Τσαουσέσκου για τον ευρωπαικό και αμερικάνικο ιμπεριαλισμό;
Ο Τσαουσέσκου –το 1968- δεν παίρνει μέρος στην εισβολή των στρατευμάτων του Συμφώνου της Βαρσοβίας, στην Τσεχοσλοβακία, παίρνει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984, μέχρι τότε δεν υπάρχει δράκουλας, μέχρι τότε δεν υπάρχει Σεκιουριτάτε, αυτά θα ανακαλυφθούν αργότερα όταν ο Τσαουσέσκου αποφασίζει να μην ακολουθήσει τον Γκορμπατσώφ στην διάλυση της Σοβιετικης Ένωσης και του συγκεκριμένου σοσιαλιστικού μοντέλου της Ανατολικής Ευρώπης. Ο « καλός» -μεταξύ των «κακών» του «άσχημου» Ανατολικού Μπλόκ- Νικολάι Τσαουσέσκου γίνεται ξαφνικά ο δράκουλας που χρειάζεται η αστική προπαγάνδα για να ανατρέψει τον σοσιαλισμό της Ρουμανίας.
Είναι αλήθεια ότι ο Τσαουσέσκου έφτιαξε ένα «παλάτι» ως χώρο του κοινοβουλίου (και όχι ως σπίτι του), είναι αλήθεια ότι δεν πρόλαβε να το χρησιμοποιήσει, ο Τσαουσέσκου ανετράπει από τους πραξικοπηματίες. Ένας άλλος «βασιλιάς» θα είναι αυτός που πρώτος θα βγεί στο μπαλκόνι που ο μεγαλομανής Τσαουσέσκου προοριζε για τις ομιλίες του, αυτός λεγότανε Michael Jackson και ήταν αυτός που θα «εγκαινιάσει» κατόπιν προσκλήσεως των «επαναστατών» το νεό κοινοβούλιο, ενώ λίγο πρίν έχει συνοδευτεί απο ειδικό τιμητικό άγημα συνοδία του οποίου επιθεωρεί άλλο τιμητικό άγημα της αστυνομίας της Ρουμανίας (δείτε εδώ ). Αργότερα το βράδυ από το μπαλκόνι που προοριζόταν για την πολιτική ηγεσία της Ρουμανίας θα φωνάξει περήφανα «ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ!!».
Είναι η ίδια «Βουδαπέστη» που πλέον απελευθερωμένη από τα δεσμά του σοσιαλισμού «φιλοξενεί» χιλιάδες παιδιά στους υπονόμους τα οποία ζούνε(;) εκεί, σε ένα τεράστιο δίκτυο βόθρων κάτω από την γή, τα οποία ζούνε ζητιανεύοντας, κλέβοντας ή απλά πουλώντας το σώμα τους στο πολιτισμένους δυτικοευρωπαίους που δείχνουν έμπρακτα το ενδιαφέρον τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα -που καταπατούνταν βάναυσα επί Τσαουσέσκου- «πέρνοντας τα» σε κάποιο κρεβάτι ξενοδοχείου της Ρουμανίας, για μερικά «ευρωπαϊκά -πολιτισμένα- δολλάρια».
Περικοπές δημοσίων δαπανών, απολύσεις, 1.5 εκατομμύρια «απελευθερωμένοι» Ρουμάνοι που έφυγαν ως οικονομικοι μετανάστες από την «απελευθερωμένη» Ρουμανία γυρίζουν πίσω αφου πλέον δεν μπορούν βρούν δουλειά ούτε στην γη της επαγγελίας (Δυτική Ευρώπη). Όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα που έχει σήμερα η Ρουμανία μετά την «επανάσταση» του 89.
Ναι είναι αλήθεια η Ρουμανία πράγματι είναι ελεύθερη , το τυραννικό καθεστώς του Τσαουσέσκου έπεσε, τώρα οι Ρουμάνες μπορούν να αγοράζονται και να πουλιούνται προς 3.000 ευρώ η μία για να μπορεί και ο δημοκράτης Ευρωπαίος να πηδάει φτηνά.
Στην φανταστική είσοδο για το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο σε μια φανταστική πλατεία φαντάζομαι ότι θα δεσπόζει (αντί για το arbeit macht frei) «επιτέλους ελευθερία».
Η δίκη παρωδία (δείτε εδώ ) του Τσαουσέσκου που γίνεται «βράδυ», χωρίς την ύπαρξη στοιχειώδους ακροαματικής διαδικασίας, από έκτακτο στρατοδικείο, σε τίποτα δεν θυμίζει επανάσταση. Κρατάει μια ώρα και ενώ το εκτελεστικό απόσπασμα βρίσκεται ήδη εκεί για να παίξει το ρόλο του για το τέλος της κακοστημένης παράστασης.
Ο εισαγγελέας της δίκης Νταν Βοϊνέα καταγγέλει την προσπάθεια δολοφονίας του μετά την δίκη για να μην αποκαλυφθεί τι συνέβη.
Ο δικαστής Τζίκα Πόπα που έχει την ευθύνη της δίκης αυτοκτονεί δύο χρόνια αργότερα επηρεασμένος από την δίκη(κατά την οικογένια του).
Ο Τσαουσέσκου συλλαμβάνεται και εκτελειται στις 25 Δεκεμβρίου έπειτα από εντολή του Stanisleskou. Ποιος ήταν όμως ο Stanisleskou , τίποτε παραπάνω από ένας ακόμα απλός «επαναστάτης», ο οποίος μέχρι μερικές μέρες πριν ήταν στο πλευρό του δράκουλα Τσαουσέσκου. Βλέποντας την κατάρρευση που ερχόταν προτίμησε, (στην κατάλληλη στιγμή είναι αλήθεια) από διορισμένος υπουργός Εθνικής Αμύνης να γίνει μέλος του Εθνικού Μετώπου Σωτηρίας και να συλλάβει τον Τσαουσέσκου, ο ίδιος θα επιλέξει μερικές ώρες αργότερα τους άντρες του απόσπασματος που θα τον δολοφονήσει, ….τέτοιοι ήταν αυτοί οι μεγάλοι επαναστάτες.
Κατά την μεταφορά του προς το εκτελεστικό απόσπασμα ο Τσαουσέσκου τραγουδά την Διεθνή και λίγο πρίν τον πυροβολήσουν φωνάζει : «Θάνατος στους προδότες! Η ιστορία θα μας δικαιώσει».
Κλείνοντας
-Τι ήταν ο Τσαουσέσκου; Είναι ένας ήρωας του Σοσιαλισμού;
– Τι ήταν η σοσιαλιστική Ρουμανία; Ήταν ένας σοσιαλιστικός παράδεισος; Ήταν ο σοσιαλισμός που ονειρευόμαστε; Ήταν ο λόγος που σηκώνουμαι την γροθιά μας μιλώντας για μια καλύτερη κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση από ανθρώπου από άνθρωπο;
Σε όλα όχι, ήταν ένα σοσιαλιστικό μοντέλο που δυστυχώς απέτυχε να εδραιώσει την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ λαική δημοκρατία, η αποκοπή του λαού από το Κομμουνιστικό Κόμμα (με ευθύνη του τελευταίου), η γραφειοκρατία, η οπισθοχώρηση σε σχέση με τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της Ρουμανίας προς καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και πολύ άλλοι λόγοι την μετατρέψανε στα μάτια του ίδιου λαού σε ένα αποτυχημένο εκ του αποτελέσματος μόρφωμα.
Αυτά όλα δεν αναιρούν όμως το τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα που έγινε μέσα από την συγκρότηση των πρώτων σοσιαλιστικών μορφωμάτων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με θυσίες χιλιάδων αγωνιστών που αφιερώθηκαν στην υπόθεση της οικοδόμησης του σοσιαλισμού σε αυτές τις χώρες.
Η κατάρρευση του Ρουμάνικου σοσιαλισμού είναι κατάρρευση γιατί πριν η λαική δημοκρατία της Ρουμανίας ανατραπεί από πράκτορες του ιμπεριαλισμού, προδότες του Κομμουνιστικού Κινήματος, μικροαστούς και της αστικής τάξης που ήθελε πίσω τα προνόμια της, είχε καταρρεύσει σαν ζωντανή συμμετοχική διεργασία του ίδιου του λαού ως του βασικού και ηγετικού χτίστη στην σοσιαλιστική οικοδόμηση, είναι χαρακτηριστικό ότι ο Τσαουσέσκου εν μέσο των γεγονότων εκείνο τον Δεκέμβρη αποφασίζει να μιλήσει σε συγκέντρωση(δείτε εδώ) οπου σε μια θλιβερή και τραγική στιγμή (*1)χιλιάδες ανθρώπων καταλήγουν να τον αποδοκιμάζουν και να τον γιουχάρουν, δυστυχώς το λαικό κίνημα εκείνες τις μέρες δεν γίνεται φρουρός υπεράσπισης των κατακτήσεων των εργαζομένων, αντίθετα ή βρίσκεται σαστισμένο και ουδέτερο σπίτι του ή –ακόμα χειρότερα- συμμετέχει στην εξέγερση της Τιμισοάρα τάσσεται δηλαδή δίπλα στους μελλοντικούς δήμιους του που θα τον οδηγήσουν στην σημερινή Ρουμανία.
Αυτό όμως δεν σήμαίνει ότι στην Ρουμανία υπήρξε κάποια «επανάσταση», ότι η εργατική τάξη ξεσηκώθηκε για να ανατρέψει την δικτατορία κάποιας εξουσιαστικής δράκας και να πάει τον σοσιαλισμό ένα βήμα παραπέρα, η «επανάσταση» στην Ρουμανία έγινε από πράκτορες, προδότες και ξένους ιμπεριαλιστικούς κύκλους, χρησιμοποιήθηκε κάθε μέσω προπαγάνδας ( ψεύτικες ειδήσεις, αντικομμουνιστικές τερατολογίες κλπ), η εξέγερση στην Ρουμανία έγινε από τους ιμπεριαλιστές και τους ντόπιους λακέδες(κυριολεκτικά όμως) και βρήκε μεγάλη λαική αποδοχή εξαιτίας των πραγματικών προβλημάτων του Ρουμάνικου σοσιαλιστικού μοντέλου, ας είναι όλα αυτά ένα εργαλείο και οπλο ως ιστορική εμπειρία για τις νέα σοσιαλιστική οικοδόμηση που θα έρθει.
Πηγές:
-Ριζοσπάστης
-Wikipedia
-NorthStarGallery
-Infoworld/Χατζηστεφάνου
-ΑΜΕ ΠΜΕ(Aθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων-Μακεδονικό Πρακτορείο ΕιδήσεωνΑ.Ε)
Φωτογραφίες
http://hulubei.net
Google
*1. έκανα μια αλλαγή στην σύνταξη της συγκεκριμένης πρότασης γιατί έτσι πιστεύω ότι εκφράζεται καλύτερα αυτό που θέλω να πω, στην προηγούμενη εκδοχή γράφω «…αποφασίζει να μιλήσει σε συγκέντρωση(δείτε εδώ) στην οποία δυστυχώς χιλιάδες ανθρώπων καταλήγουν….»
Γκράνμα 
Ναι, πράγματι, το πικρόχολο συναίσθημα που επικρατεί απανταχού είναι αιωρούμενο…
Δεν σε καταλαβαινω όμως…στη Ρουμανία είχαν σοσιαλισμό; όχι, είχαν κοινωνικοποίηση της μιζέριας και όχι πλούτου.. ο τσαουσέσκου ήταν φασιστάκι του κερατά για μια ελίτ διεφθαρμένη που αφού τον εφαγε είναι ακόμη στην εξουσία.Σίγουρα ο λαός την πληρώνει. Βρίσκω όμως άκρως ιδεαλιστικό το γεγονός ότι κρίνεις ότι ήταν λάθος απομάκρυνσης από το κόμμα..λες και το κόμμα δεν ήταν πανταχού παρόν.
Το θέμα ήταν αλίμονο οικονομικό. Τι παρήγαγε η Ρουμανία, που εξήγαγε, και σχέσεις κράτους πολίτη.
Όλες οι πρώην σοσιαλιστικές δημοκρατίες είναι παραδείγματα μίζερης διαχείρης από τις αποχαυνωμένες ελίτ του κόμματος. Τι ζητούσε ο λαός στη Πράγα; Μακντόναλντς και ράμπο; ή απλά ελευθερία λόγου;
Γιατί ρε πούστη μου κάθε φορά που πάω να ψέλισσω ότι είμαι κομμουνιστής πρέπει να ετοίμαζω απάντηση ότι δεν είμαι »αντιδημοκρατικός» ;
και να σου πω και κάτι ευτυχώς, ευτυχώς, που τον γιουχάισαν γιατί τώρα ξέρουν γιατί. η κάθε εξουσία θέλει γιουχάισμα και ο κάθε αυτοδιορισμένος ηγετίσκος γραφειοκράτης θέλει γιουχάισμα.
με ηθικολογίες δεν βγάζουμε άκρη. θα προετοίμασω κάνα αρθράκι όσον αφορά την οικονομία…που ήταν οικονομία labour intensive που λένε οι αγγλοσάξονες..
ε και με το που χάσανε το παιχίδι με τη πληροφορική…με το που οι »κομμουνιστές» του κόμματος την είχαν δει δερβέναγες. τη μη ανανέωση της κομματικής αλλά και πολιτικής ζωής. Τον σοσιαλισμό μ’ένα κόμμα..άλλο φρούτο και αυτό,
Επίσης δεν ξέρω αν έχει κανείς εξετάσει το επικοδόμημα της ρουμανίας δηλαδή δυνατότητα εισαγωγής στα πανεπιστήμια , το δικαστικό σύστημα, σύνταγμα.
το εάν λειτουργούσαν ή όχι ο θεσμός των »σοβιέτ».
Το πρόβλημα της επιμόρφωσης και εκβιομηχάνισης μιας χώρας εξ’ολοκλήρου αγροτικής…όπου τα βαμπίρ ζούσαν ακόμη στη λαική φαντασία.-στις αρχές εννοώ.
αυτά παίζουν ρόλο. καμιά φορά διαφωνώ με τον όρο ανατροπή γιατί δεν ξέρω και τι ανατράπηκε τελικά. ανατράπηκε η επαίσχυντη φύση ενός εγωμανούς μεγαλοτσιφλικά που ζώστηκε σοσιαλιστικό μανδύα ή ανατράπηκαν οι σχέσεις παραγωγής που προσέφεραν όσο προσέφεραν. με τις κατακτήσεις στην υγεία εκπαίδευση κτλ κτλ;
Και το πρόβλημα είναι δεν μπορεί η κάθε χώρα να εφαρμόσει δικό της σοσιαλιστικό μοντέλο είναι αδύνατο. τη οικονομική βάση ναι, την ελάχιστη αποδεκτό, καταλαβαίνω ότι δεν έχει ανάγκη να εισαγάγει σκόρδα κίνας και παπούτσια ταιβάν.
Είναι μεγάλη συζήτηση και πολύ ωραία μάλιστα.
Πολύ ωραίο άρθρο, μπράβο.
Για την Ρουμανία έχω 2 πράγματα που θέλω να σημειώσω. Το ένα είναι πως είχα δει ένα έργο σχετικά με μία κοπέλα που προσπαθούσε να κάνει άμβλωση και ήταν απαγορευμένο. Μιάμε για πολύ μιζέρια.
Δεύτερον. Θυμάμαι ότι στα 14 χαζεύοντας την τηλεόραση ανάμεσα σε Τατιάνα και Λαμπίρη, πέσαμε πάνω στο κανάλι της Βουλής όπου ένας Ιταλός δημοσιογράφος έπαιρνε συνεντέυξεις από ιερόδουλες κυρίως ανήλικες. Και ήταν ρε παιδιά μία, ηλικιακά σαν και εμένα και έλεγε για το πως ήρθε από την Ρουμανία και βρήκε την… «λύση» στην Ιταλία.
Στο καπάκι θυμάμαι, σχολιάζει η μάνα μου : «Μετά των Τσαουσέσκου έβγαλαν εγκληματία»
Είναι από τα πρώτα ερεθίσματα, μου ως παιδί…
Κάποιες σημειώσεις που θα ήθελα να κάνω και λόγω προσωπικού ενδιαφέροντος. (έζησα 10 χρόνια στην μετασοσιαλιστική ρουμανία, είμαι παντρεμένος με ρουμάνα, και γενικώς την θεωρώ σαν δευτερη πατρίδα μου).
Ξεχνάς να αναφέρεις την επίσκεψη Νίξον,στην σοσιαλιστική Ρουμανία, την υπέρογκη χρηματοδότηση από τον διεθνή καπιταλισμό και την διακοπή, στην ουσία, των σχέσεων Ρουμανίας ΕΣΣΔ, μετά το ’68.
Κάποιες μικρολεπτομέρειες όσων αφορά την συγκέντρωση στο Βουκουρέστι που αναφέρεσαι. Η συγκέντρωση ήταν υπέρ του Τσαουσέσκου και στην ομιλία του αναφέρει το τέλος στην ουσία της πολιτικής της λιτότητας που ξεκίνησε από το ’78 και το πέρασμα σε μία νέα εποχή για τον λαό. Στο βιντεάκι της ρουμανικής τηλεόρασης που φαίνεται πως ξεκινάει ο λαός να αποδοκιμάζει τον Τσαουσέσκου δεν φαίνονται όλα. ‘Η μάλλον δεν ακούγονται όλα. στο πίσω μέρος της συγκέντρωσης από τα μεγάφωνα που είχαν στηθεί για να ακούγεται ο «ηγέτης» ξαφνικά ακούγεται ήχος ερπήστριων από άρματα και πέφτουνε πυροβολισμοί, κάτι που τρομάζει τον κόσμο και όπως φαίνεται και από το βίντεο προσπαθεί να διαλυθεί. Το ίδιο βράδυ 1000 άτομα στο κέντρο του Βουκουρεστίου στήνουν οδοφράγματα. Ότι ήταν 1000 άτομα το παραδέχεται και ο Petre Roman, ένας από αυτούς, και αργότερα πρωθυπουργός της Ρουμανίας.
Σήμερα η πλειοψηφία του ρουμάνικου λαού μιλάει για lovitura de stat (πραξικόπημα), και όχι για revolutie, επίσης (όχι η πλειοψηφία) ένα μεγάλο μέρος του λαού παραδέχεται ότι παρ’όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν «τότε ήταν καλύτερα».
Κριτική μπορούμε πάρα πολύ εύκολα να κάνουμε και στον Τσαουσέσκου και στο κόμμα της περιόδου στην Ρουμανία. Πολλά τα στραβά που εντοπίζει ένας σύγχρονος κομμουνιστης. Δεν θέλω να επεκταθώ πάνω σε αυτά. Το σημαντικό είναι ότι ακόμη και έτσι ο σοσιαλισμός πρόσφερε πολλά στον ρουμάνικο λαό.
@Τalibermal
«Δεν σε καταλαβαινω όμως…στη Ρουμανία είχαν σοσιαλισμό; όχι, είχαν κοινωνικοποίηση της μιζέριας και όχι πλούτου..»
«Το θέμα ήταν αλίμονο οικονομικό. Τι παρήγαγε η Ρουμανία, που εξήγαγε, και σχέσεις κράτους πολίτη.»
η άποψη μου είναι ότι αυτό είναι σχόλιο πάνω στην ποιοτητα του οικονομικοπολιτικού συστήματος που υπήρχε στην Ρουμανία και όχι κάποια μορφή επικοδομήματος επι της ουσίας, η Ρουμανική Λαική οικονομία χτίσθηκε σε σοσιαλιστική βάση,
οι αγροτικές εκτάσεις μοιράστηκαν στους καλλιεργητές καταργώντας έτσι τους τσιφλικάδες που συνέχιζαν να υπάρχουν απο την εποχή του Μεσαίωνα, δημιουργήθηκε ένα τεράστιο δίκτυο συνεταιρισμών με κεντρικό έλεγχο
με τρομακτικα γρήγορους ρυθμους εθνικοποίησαν το σύνολο της βιομηχανίας και κατευθύνθηκαν στην λογική της αυτονομίας και αυτάρκειας σε μια σειρά απο προιοντα αλλά και τις εξαγωγής προιόντων,
Βαριά βιομηχανία κατασκευής εργαλειομηχανών, αυτοκινήτων και τρακτέρ
Ναυπηγία
Μηχανές σιδηροδρόμων και ηλεκτράμαξων
Πετρελαική και Χημική βιομηχανία
«Στήθηκαν μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί. Τέθηκαν και λειτούργησαν οι υποδομές για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου, που εντοπίζονται κύρια στην προ των Καρπαθίων περιοχή. Των κοιτασμάτων γαιανθράκων, σιδηρομεταλλεύματος και βωξιτών, χαλκού, χρυσού και ορυκτού άλατος. Περίπου το μισό του εδάφους καλλιεργήθηκε, με αγρούς, οπωρώνες και αμπέλια.»
(Ριζοσπάστης)
όλα αυτά κάτω απο τον έλεγχο του κράτους και άνηκαν στον λαό και όχι στο κεφαλαίο και στην ελεύθερη αγορά.
Επίσης η ρουμανικη πολεμική βιομηχανία έφτασε να ειναι ή τεταρτη μεγαλύτερη σε εξαγωγές οπλισμού (το αν αυτό μας αρέσει ή οχι αυτό είναι άλλη συζήτηση, συζητάμε για το οικονομικο μοντέλο και για το αν παρήγαγε).
«Βρίσκω όμως άκρως ιδεαλιστικό το γεγονός ότι κρίνεις ότι ήταν λάθος απομάκρυνσης από το κόμμα..λες και το κόμμα δεν ήταν πανταχού παρόν.»
Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς σε αυτό το σημείο, να πω όμως τι γράφω εγώ, αυτό που λέω είναι ότι μέσα στην ταξική διαπάλη που συνέχισε να υπάρχει και μετα το πάρσιμο της εξουσίας απο τους κομμουνιστές Ρουμάνους, φαίνεται ότι δεν μπόρεσε να μαζικοποιήσει όσο θα έπρεπε την συμμετοχή του κόσμου στις λήψεις των αποφάσεων, αντίθετα φαίνεται ότι αυτό περιορίστηκε σε ενα κομματικό δυναμικό που σιγα σιγα στεγανοποιήθηκε. Έχει μεγάλο ενδιαφέρον να μπορούσε κανείς να μάθει αν λειτουργούσαν σοβιέτ, πως λειτουργούσαν και πόσο συμμετοχή υπήρχε σε αυτά. κατά πόσο αναπτυσσόταν εκεί διάλογος, προβληματισμός και ανάπτυξη θέσεων σε σχέση με το σοσιαλιστικό μέλλον, φαντάζομαι ότι τίποτε απο αυτά μάλλον δεν γινόταν αλλά δεν έχω γνώση.
Η διευθύνσεις των εργοστασίων φαίνεται ότι ήταν υπόθεση μιας συγκεκριμένης ομάδας και όχι υπόθεση όλων των εργατών, η κυκλική διεύθυνση από όλους τους εργαζόμενους των μονάδων πηγε περίπατο έστω και σαν προοπτική.
Απο την άλλη όλος ο πλούτος των παραγόμενων προιόντων επέστρεφε στον λαό και όχι στο μεγάλο κεφάλαιο, η αποπλήρωση όλων των εξωτερικών χρεών, ακόμα και αν έγινε άτσαλα, είναι κάτι που απαιτούσε τεράστια παραγωγική δραστηριότητα που η Ρουμανία απέκτησε με τον τιτάνιο αγώνα του Ρουμανικού λαού, αντίθετα απο ότι θα συνέβαινε σε μια καπιταλιστική χώρα, ο ιδρώτας αυτός δεν έγινε ούτ γιώτ για τους πλούσιους, ούτε επενδύσεις σε τριτοκοσμικές χώρες για το ξεζούμισμα των εκεί φτωχών, ούτε χρηματιστηριακό παιχνίδι σε βάρος των εργαζομένων, αντίθετα όλος ο παραγώμενος πλούτος πήγε στην αποπληρωμή των χρεών. Όλα αυτά συνθέτουν την εικόνα της σοσιαλιστικής δημοκρατίας και επανέρχομαι σε άυτό που λές περι της διαχείρισης του μιζέριας, αυτο λοιπόν είχε να κάνει με την ποιότητα του σοσιαλισμού και με τα ανοικτά(ορθάνοικτα)ζητήματα που υπήρχαν.
Η υποχώρηση που υπήρξε στην παραπέρα εξέλιξη της σοσιαλιστικής οικονομίας, υπήρξε πράγματι αλλά δεν έχει σχέση με το αν είχε καπιταλισμό στην Ρωσία. Σοσιαλισμό είχανε και αυτό σημαίνει και διατήρηση του ταξικού ανταγωνισμού και μορφές παραγωγικών σχέσεων ίδιες με τις καπιταλιστικές, ακόμα ακόμα και σε ζητήτατα σχεδιασμού της παραγωγικής ανάπτυξης αλλά αυτό δεν είναι το ζητούμενο στο άρθρο που γράφω.
@satanxmachina
Ναι σημαντικό αυτό για τον Νίξον, είναι πάρα πολλά αλλά δεν μπορούνα χωρέσουν όλα σε ένα άρθρο, όσο αφόρά την συγκέντρωση ήταν πράγματι υπέρ του Τσαουσέσκου αφου την είχε οργανώσει το ΚΚΡ αλλά φαίνεται ότι τα πράγματα ήταν τόσο άσχημα που ακόμα και έκει υπήρχε δυσαρέσκεια και αποπροσανατολισμός, η πραγματικότητα είναι ότι ο Τσαουσέσκου γιουχάρεται απο χιλιάδες ανθρώπους, για όλα τα υπόλοιπα που λές δεν διαφωνώ αλλά δεν αναιρούν ότι τον γιουχάρανε. Για τα 1000 δεν θα μου κάνει εντύπωση αν ήταν έτσι.
Σχετικά με το μεγάλο ζήτημα της κριτικής λές «Κριτική μπορούμε πάρα πολύ εύκολα να κάνουμε και στον Τσαουσέσκου και στο κόμμα της περιόδου στην Ρουμανία», όχι φίλε satanxmachina δεν θα συμφωνήσουμε, καθόλου εύκολη δεν είναι η κριτική σε αυτά που αναφέρεσαι όταν θέλεις να υπερασπίσεις τον σοσιαλισμό, όταν προσπαθείς και να απαντήσεις με αλήθεις στην μαύρη προπαγάνδα ΑΛΛΑ και να δεις και να αναλύσεις τα ζητήματα και τα ΛΑΘΗ που προέκυψαν σε αυτή την πρώτη προσπάθεια, αν δεν το κάνεις δεν προσφέρεις καλές υπηρεσίες στο κίνημα. Οι όροι που θα το κάνεις και το πως θα το κάνεις είναι ένα τεράστιο ζήτημα , αλλά η κριτική δεν είναι εύκολο πράγμα και για αυτό μάλιστα την αποφεύγουμε κι όλας ως ένα σημείο.
Οι λαοί θα αναζητήσουν πάλι έναν άλλο τρόπο ανάπτυξης της κοινωνίας και όσο πιο έτοιμοι βλέποντας με ειλικρίνια τα λάθη του παρελθόντος τόσο πιο κοντά θα είμαστε για το επόμενο βήμα.
Ότι γίνεται αναφορά σε λάθη δεν σημαίνει ότι δεν πέρνουμε υπόψιν τις συγκεκριμένες συνθήκες, τοπικές και παγκόσμιες για την ανάπτυξη του σοσιαλισμού, τα ζητήματα εμπειρίας, τον εξωτερική παρέμβαση του αντιπάλου στρατοπέδου και άλλους παράγοντες που καθόρισαν την εξέλιξη αυτών των υποθέσεων.
respect. Επέστρεψες με τρομερό άρθρο. Σημαντικό εργαλείο μελέτης, τα συμπεράσματα σου στη τελευταία πράγραφο
Πολύ καλή δουλειά και εμπεριστατωμένη.
Κι εγώ θα σταθώ με ιδιαίτερο τρόπο στα συμπεράσματα σου.
Εξαιρετικό ποστ.
Νομίζω πως για να ολοκληρωθεί η αναγνωστική απόλαυση
οι αναγνώστες σου πρέπει να θυμηθούν κι αυτό:
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2365849&publDate=13/6/2004
Πράγματι πολύ ωραίο άρθρο!
Όμως λίγο δύσκολο να φώναξε ο Μάικλ «Γεια σου Βουδαπέστη» και να μην τον πήραν με τις ντομάτες… 😉 😀
Εγώ ονομάζω αυτή την περίοδο των ανατροπών «νύχτες που μύριζαν χασίς και δολάριο». Έπεσε πολύ δολάριο για να βρεθούν εκεί τόσοι «αγανακτησμένοι πολίτες»
Κύπριοτκομμουνιστ…’ντάξει βρε αδερφέ μην το χέσουμε κιόλα…σιγά μην εφάρμοζαν και τη κυπριακή λαική ρήση φαίν και σεσώ.
Καμιά φορά οι συνωμοσιολογία έχει όρια.
Θενκς Κράφτ για την καταπληκτική δουλειά. Όσοι ενδιαφέρεστε παραπέρα κατεβάστε από εδώ το άρθρο του Ρουμάνου φίλου και σύντροφου Alexandru Polgar: http://www.yousendit.com/transfer.php?action=batch_download&batch_id=VGlmRFFWaTFPSHpIRGc9PQ
Είναι δυστυχώς από τις λίγες συγκροτημένες κριτικές που διατυπώνονται στο αντικομμουνιστικό κυνήγι μαγισσών που λαμβάνει χώρα στη Ρουμανία και στην ανάδυση της ρουμάνικης εκδοχής του φασισμού, του λεγεωναρισμού.
Μπράβο κραφτ, ωραία δουλειά…
Όσο για το «γειά σου Βουδαπέστη» ας αναφωνήσουμε το γνωστό «Κεριά στο μανουάλι για το Τζάκσον το Μιχάλη»…
Για να καταλάβουμε την πορεία του Τσαουσέσκου, πρέπει να λάβουμε υπ όψη μας τον αντισοβιετισμό, πολλές φορές ακραίο, των Ρουμάνων, οι οποίοι στον ΒΠΠ είχαν συνεργασθεί με τους ναζί και είχαν συμμετάσχει στην εισβολή στην ΕΣΣΔ. Επάνω σε αυτόν τον αντισοβιετισμό βάσισε και ο Τσαουσέσκου την προσπάθειά του για την αποσχισή της Ρουμανίας απο το σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Καλλιεργούσε εναν ιδιότυπο ρουμάνικο μεγαλοιδεατισμό και εθνικισμό, όπου αυτός έπαιζε το ρόλο του εγγυητή της ανεξαρτησίας της Ρουμανίας, κυρίως απο την ΕΣΣΔ, η οποία παρουσιαζόταν σαν συνεχής απειλή.
Οι διαφοροποιήσεις του απο τις αποφάσεις και τη γραμμή του Συμφώνου της Βαρσοβίας ήταν συνεχείς και ριζικές.
Η δύση, αντιλαμβανόμενη ότι ο Τσαουσέσκου έπαιζε διαλυτικό ρόλο μέσα στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, τον ενίσχυε με κάθε τρόπο. Ήταν δήθεν το πλέον φιλελεύθερο κομμουνιστικό καθεστώς, ο Τσαουσέσκου χρίστηκε ιππότης από την Ελισσάβετ της Αγγλίας, οι Αμερικάνοι τον επισκέπτονταν, η Έλλενα Τσαουσέσκου έγινε ακαδημαϊκός σε μας και άλλα ευτράπελα.
Η μοιραία όμως επιλογή του καθεστώτος του Τσαουσέσκου, ήταν η άρνηση συμμετοχής της Ρουμανίας στον καταμερισμό της εργασίας μέσα στα πλαίσια της ΚΟΜΕΚΟΝ.
Στα πλαίσια αυτής της επιλογής και παρά τις αρχικές αντίθετες εισηγήσεις ορισμένων φωτισμένων στελεχών, έβαλε τη χώρα στη περιπέτεια να προσπαθεί να αναπτύξει ταυτόχρονα όλους τους τομείς της βιομηχανίας μόνη ή και με τη βοήθεια της δύσης εισάγοντας τεχνολογία και εξοπλισμό απο τη δύση και δανιζόμενος απο τη δύση προς τον σκοπό αυτό. Για την διάθεση δε της βιομηχανικής παραγωγής και πάλι βασίστηκε σε συμβάσεις με τους δυτικούς, οι οποίοι έχοντας αντιλήφθεί τις φυγόκεντρες τάσεις του, τον ενεθάρυναν (για τους προφανείς λόγους ενίσχυσης του ρήγματος στους κόλπους της ΚΟΜΕΚΟΝ και όχι για την ποιότητα των ρουμάνικων προϊόντων) σε αυτές του τις κινήσεις, με δάνεια και απορροφώντας αρχικά τη βιομηχανική παραγωγή του.
Η οικονομική καταστροφή ήρθε όταν οι δυτικοί σταμάτησαν απότομα να απορροφούν τα ρουμάνικα βιομηχανικά προϊόντα.
Αφού η δύση δεν απορροφούσε πλέον τα βιομηχανικά προϊόντα, για την απόκτηση συναλλάγματος για την αποπληρωμή των χρεών, η Ρουμανία αναγκάστηκε να εξάγει κυρίως το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής της σε τρόφιμα. Εν τω μεταξύ, τα εργοστάσια που ήταν δυτικής τεχνολογίας και κατασκευής κατέρρεαν λόγω έλειψης ανταλλακτικών. Συνεπώς και η βιομηχανική παραγωγή κατέρρευσε.
Κατά την περίοδο αποπληρωμής των χρεών, ο ρουμάνικος λαός υποβλήθηκε σε μια ανευ προηγουμένου στέρηση ακόμα και των πλέον στοιχειωδών αγαθών, γεγονός που διόγκωσε την λαϊκή δυσφορία κατά του καθεστώτος και έδωσε έρισμα στην αντεπανάσταση που ακολούθησε.
Ιδεολογικά, η αρχή και το τέλος, η υπέρτατη αυθεντία για τα πάντα, ήταν ο Τσαουσέσκου.
Οι κλασσικοί του μαρξισμού-λενινισμού είχαν σχεδόν εξαφανισθεί απο τα βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες και είχαν αντικατασταθεί με ατελείωτα χιλιόμετρα των βιβλίων του Τσαουσέσκου.
Σωστός κι ο Λαθρά!
Ωστόσο αυτό και άλλα παραδείγματα πρέπει να προβληματίσουν (και γω θα έλεγα να τους κάνουν να αναθεωρήσουν) τους οπαδούς του μονοκομματικού σοσιαλισμού, δηλαδή του σοσιαλισμού όπου ο καθογητικός ρόλος του κόμματος της πρωτοπορείας της εργατικής τάξης κατοχυρώνεται συνταγματικά.
@talibremal
Απ’ότι φαίνεται κι από όσα είπε και ο Λαθρά, ο Τσαουσέσκου ήταν (ιδιότυπος)εθνικιστής. Αλλά
‘φασιστάκι’ δεν ήταν. Δεν είναι όλοι οι εθνικιστές φασίστες. Επίσης έχω αρχίσει να πείθομαι ότι ‘πρώιμος σοσιαλισμός’ είναι ο καλύτερος ορισμός που μπορούμε να δώσουμε σε αυτά τα καθεστώτα και για την περίπτωση της Ρουμανίας (αλλά και άλλες) να προσθέσουμε ‘και εξαιρετικά διαστρεβλώμένος’. Αλλιώς τι? ‘κρατικός καπιταλισμός’? Δε νομίζω ότι είναι ακριβές να πούμε ότι στη Ρουμανία υπήρχε απλά ‘κοινωνικοποίηση της μιζέριας’. Ο συγγραφέας του άρθρου που παρέθεσα μου εξηγούσε πχ. πώς η σοσιαλιστική περίοδος σηματόδότησε ένα άλμα στον εκμοντερνισμό της χώρας.
@Y
Θα συμφωνήσω. είναι αλήθεια ήμουν κάπως απόλυτος. ναι ίσως ο όρος πρώιμος σοσιαλισμός να ταιριάζει καλύτερα αλλά και πάλι ώρες ώρες φράσεις σαν μονοκομματικός κρατικός καπιταλισμός δεν μου κάθονται και άσχημα για να προβοκάρω και λίγο.
Βέβαια ο Λάθρος καλά το θέτει το ζήτημα σε όρους ΚΟΜΕΚΟΝ αλλά δεν παύει να πέφτει σε αντιφάσεις. Δηλαδή ενώ την εποχή εκείνη υπήρχαν δύο πιθανές τροπές για την Ρουμανία ως καθαρά υπάρχουσα αγροτική χώρα. Είτε να συμμορφωθεί στις επιταγές της Μόσχας για καταμερισμό εργασίας συγκεκριμμένης είτε να προσπαθήσει να αναπτύξει τι άλλο, σοσιαλισμό σε μια χώρα όπως τον εννοούσαν τα στενά »ρουμανικά» συμφέροντα.
αν δεν κάνω λάθος περί αυτού πρόκειται.
Επίσης υπήρχε και η παράμετρος της Γιουγκοσλαβίας.
Το ότι αποχώρησε από το σύμφωνο της Βαρσοβίας δεν ήταν από μόνο του αδικαιολόγητο. δηλαδή σε κλίμακα σοσιαλιστικού στρατοπέδου ναι απλά εάν λάβουμε υπόψη το στενό μαρκάρισμα της ΕΣΣΔ στης υπόλοιπες χώρες γίνεται κατανοητό όπως και η υπάρξη των αδέσμευτων.
Πάντα κατά την άποψή μου καταλήγει στο γεγονός ότι όλες οι χώρες αυτές , το ανατολικό μπλοκ, ήταν έθνη κράτη εν τη γεννέσει που δεν μπόρεσαν να προτάξουν το διεθνιστικό πάνω από το εθνικό…δείτε εξάλλου από που ξεκίνησε ούτως ή άλλως η αποσύνθεσή τους πχ ρουμανία..με τον εθνικιστή προτεστάντη ιερέα ούγγρο ή στην Τσεχοσλοβακία ή Γιουγκοσλαβία.
Βέβαια δεν ήταν εκεί η ρίζα της διάλυσης αλλά υπέβοσκε ανελέητα.
Δηλαδή η ανάγκη εθνικής ολοκλήρωσης τέθηκε παράλληλα με το ζήτημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, το τελευταίο με ακόμη μεγαλύτερες και δυσκολότερες κορφές για υπέρβαση.
Γιατί εν ολίγοις η κομματική ελίτ, ενώ θεωρητικά σοσιαλιστικά διεθνιστική να είναι αυτιστικά εθνικιστική;
Το ερώτημα το απαντάμε μόνο με την εξέταση της εποχής που μεγάλωσαν και τους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες που διεξήγαγαν.Στη ρουμανία προέλασε η κράσναγια άρμια οπότε μένει λίγο αιωρούμενο εδώ το ερώτημα..κάπως σοφιστικό.
Γιατί εν ολίγοις το σοσιαλιστικό στρατόπεδο να αρχίσει να συμπεριφέρεται με κλασσικούς όρους εθνών κρατών 19 αιώνα, ισσοροπίες ,ανταγωνισμοί κτλ κτλ ακόμη και αν υποθετικά υπό την ασπίδα ενός κυριάρχου μοντέλου.
Τον λάκκο τον έχει η φάβα αλλά μάλλον ψάχνουμε σε λάθος φάβα.
Το καθεστώς Τσαουσέσκου, σίγουρα δεν ήταν φασιστικό. Αλλωστε ο φασισμός είναι αστική εκτροπή πολιτεύματος. Στη Ρουμανία, στο επίπεδο των παραγωγικών σχέσεων,υπήρχαν όλα τα χαρακτηριστικά του σοσιαλιστικού συστήματος. Η μεγαλομανία και η ανεπάρκεια της διοίκησης του Τσαουσέσκου ήταν το μεγάλο πρόβλημα.
Πρώιμος στρεβλωμένος σοσιαλισμός, είναι πιο σωστός χαρακτηρισμός.
Η Ρουμανία, χώρα με πρωτόγονες δομές πριν απο τον πόλεμο, ποτέ δεν είχε ανεπτυγμένο κομμουνιστικό κίνημα, ούτε καν προοδευτικό. Ο Ρουμάνικος λαός δεν είχε την πολιτική παιδεία για να αντιδράσει στις αυθαιρεσίες του Τσαουσέσκου, κατα την αναρριχησή του στην εξουσία.
Ο σοσιαλισμός στην Ρουμανία ήταν «είσαγωγής», χωρίς να υπάρχει αξιόλογος παραλήπτης στη χώρα για να τον παραλάβει. Άλλαξαν όταν ο κόκκινος στρατος έφτασε έξω απο το Βουκουρέστι στην προέλαση του νικώντας τους ναζί.Λεπτομέρειες για το πώς έγινε η αλλαγή δεν κατάλαβα ποτέ.
Εκτός απο τα στραβά του όμως, αυτό το σοσιαλιστικό πείραμα, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι έδωσε μια φοβερή ώθηση στη χώρα, σε όλους τους τομείς. Η Ρουμανία, απο χώρα αγροτική, υπανάπτυκτη, σχεδόν μεσαιωνική, έγινε χώρα βιομηχανική, ήρθε σε επαφη με την υψηλή τεχνολογία και την έρευνα σχεδόν σε όλους τους τομείς της επιστήμης, δημιουργήθηκε στον πληθυσμό βιομηχανική νοοτροπία, δημιουργήθηκαν γενιές επιστημόνων και τεχνικών που μάθανε να σχεδιάζουν και να υλοποιούν προϊόντα και κατασκευές μεγάλης κλίμακας απο το μηδέν. Κι όλα αυτά μέσα σε έλλάχιστο σχετικά χρονικό διάστημα.
συμφωνώ λαθραναγνώστη σέ όλα μαζί σου
@Αθλιος
Το γεγονός ότι δεν τον πήραν με τις ντομάτες οφείλεται στο ότι το «ακροατήριο» είχε μέσω όρο ηλικίας 16 χρόνια
Χμ… μάλλον δε το πιασε κανένας…
Τεσπα,
απλά η Βουδαπέστη είναι στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ και επομένως αν είχε φωνάξει ο Μάικλ «γεια σου Βουδαπέστη» θα είχε γίνει το ανέκδοτο της χρονιάς…
Βουκουρέστη την ελένε, και οι ουγγαρέζες κλαίνε! 😆
Υ.Γ. Καλά μόνο εγώ το πρόσεξα;
δεν κατάλαβες Αθλιε , ακριβώς αυτό ήταν το σχόλιο , ο Μιχαλάκης όταν ανέβηκε και μίλησε είπε Βουδαπέστη, και για αυτό το αναφέρω σαν σημειολογία της ξεφτίλας 🙂
E όχι! Έεεελεος!!! 😆 😆 😆 😆
Μάικλ Τζάκσον ζεις, για πάντα ΠΑΟΚτζής!
το video είναι τελείως σουρεάλ με τη ρουμάνικη αστυνομία
Τον φαντάζεστε να κατέβαινε Αθήνα και να λέγε χελοοοό Καλαμάτα;
Η να πήγαινε Σαλονίκη και να ζήταγε σαντούιτς;
Α ρε Μάικλ σε κατάπιε η αλλοτροίωση!
@Α8lios
Ευτυχώς που είμαστε εμείς οι δύο και κατεβαζουμε το επίπεδο της συζήτησης συνεχώς.
Ολόκληρο το σύνθημα είναι πάντως «Μισή ζωή σου άσπρος μισή ζωή σου μαύρος, Τζάκσον (σκέτο) ζεις για παντα, κτλ…
Αν και αυτό με το μανουάλι τα σπάει..
καλά αυτό με το μανουάλι ήταν πολύ καλό 🙂 🙂
Και κάτι άλλο…Κατηγορείτε κακοπροαίρετα το Μιχάλη ότι μπέρδεψε τις πόλεις, αλλά μην ξεχνάτε ότι Πρόεδροι της χώρας του μπερδεύουν ολόκληρα κράτη (κλασσικό παράδειγμα το Σλοβακία-Σλοβενία)
ε εντάξει μωρέ και τα δύο απο Σλόβ… αρχίζουν και τελειώνουν και τα δύο σε …ία
Μωρέ μην ερχόταν στο ΟΑΚΑ και έλεγε κανα «Hellooooooo Instanbul, are we feeling all right???»
Ναι Χουάν, η αλήθεια είναι ότι το ρίχνουμε!
Ορκίζομαι να μη ξαναματαπαρέμβω αποπροσανατολιστικά σε αυτό το πόστ!
Μπορούν τουλάχιστον να λένε Σλοβανία ή Σλοβεκία ώστε μετά να παριστάνουν ότι κάναν σαρδάμ (χουάν τους πονάει το μυαλλλό ρε συ)
Ταλίμπ:
θα του φέρναν μπουγάτσα με γύρο 😀 😀
Κι ένα κομματάκι από τη Bucovina, μια πολυεθνική περιοχή μοιρασμένη ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουκρανία (wikipediάρετε)
Είναι σημαντικό αυτό που σημείωσε ο λαθραναγνώστης. Στη Ρουμανία στήθηκε σοσιαλισμός από ένα κόμμα που είχε πεντακόσια μέλη πριν το ΒΠΠ.
Αν, στάθηκε προβληματικό το γεγονός ότι στη σοσιαλιστική οικοδόμηση στην αν. ευρώπη συμμετείχαν επίσης στελέχη σοσιαλδημοκρατικών, αγροτικών, ‘προοδευτικών΄κομμάτων – άλλοτε τραγικά μειοψηφικά άλλοτε όχι – από κοινού με τους κομμουνιστές στη χοάνη κομμάτων όπως το ΠΕΕΚ ή το Ουγγαρέζικο Εργατικό Κόμμα , στη ρουμανία πρέπει να είχαμε το παράδοξο οι κομμουνιστές να είναι η μειοψηφία , αμελητέα, στη διαδικασία.
Ας με διορθώσει κάποιος αν κάνω λάθος, αλλά απ’όσο ξέρω στη ρουμανία δεν κυκλοφορούσαν ακριβή έργα των κλασσικών αλλά μόνο σχολιασμένα από τον Τσαουσέσκου.
Παρ’όλ’αυτά, είναι αλήθεια ότι το εξωτερικό χρέος της ρουμανίας το ’89 ήταν μηδενικό, κι επίσης αλήθεια ότι ο ΝΤ εκτελέστηκε γιατί δε χόρεψε στο ρυθμό τους -σε αντίθεση με τον «χασάπη του πολωνικού λαού» Γιαρουζέλσκι ο οποίος ζει και βασιλεύει σπιτάκι του με τις παντόφλες του..
@Regi
Ντάξει ναι και τον Μιλόσεβιτς τον καθαρίσαν επείδη δεν αρνιόταν να παίξει το παιχνίδι τους, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ήταν ένας εθνικιστής καθίκαρος. Υπάρχουν πολλά ανάλογα παραδείγματα. Καμιά φορά φτάνουμε να υμνούμε κάτι τέτοιους απλά επειδή αντιστάθηκαν αλλά αυτό είναι λάθος γιατί μπερδεύουμε τον κόσμο και μπερδευόμαστε και οι ίδιοι.
Το παρακάτω άρθρό της wikipedia που φαίνεται σοβαρό λέει ότι μετά τον πόλεμο το ΚΚ στρατολόγησε και στις τάξεις των φαστιστών της Garda de Fier (Σιδηράς Φρουράς) – http://en.wikipedia.org/wiki/Romanian_Communist_Party#PCdR:_in_opposition_to_S.C4.83n.C4.83tescu_and_R.C4.83descu
και γω με την σειρά μου να πω ότι ο συγγραφέας του βιβλίου είναι αυτός εδώ
(συγνώμη για το μέγεθος της φωτό)
όπου στο αντίστοιχο άρθρο της wikipedia αναφέρονται αυτά… «With fellow National Liberal parliamentarians Mona Muscă, Viorel Oancea, and Mihăiţă Calimente, Cioroianu initiated the legislative project on lustration (aimed at preventing former Romanian Communist Party and Union of Communist Youth active cadres from holding public office over a period of ten years»
Αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που γράφεται στο άρθρο που αναφέρεις είναι οπωσδήποτε ψέμα, δεν ξέρω τι μπορεί να είναι αλήθεια και πως αναφέρεται, σίγουρα η ογάνωση Iron Guard του Corneliu Zelea Codreanu ,ενός κτήνους που κατέσφαξε τους κομμουνιστές και είναι υπεύθυνη για τρομερές αγριότητες δεν θα μπορούσε να γίνει σύμμαχος ακόμα και αυτού του Κομμουνιστικού Κόμματος, απο κεί και πέρα η διαστρέβλωση καμιά φορά είναί εύκολη, δηλαδή άν κάποιο πρώην μέλος μπήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και υπο ποιές συνθήκες πράγματι είναι ενδιαφέρον αλλά (εντελώς διαισθητικά ομολογώ το λέω) απέχει παρασάγγκας απο το ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα και τις τάξεις των φασιστών του(Corneliu Zelea Codreanu ).
Παρεπιπτόντως για αυτόν γράφουν πολλά ναζιστομπλόγκ,εξυμνώντας τον.
συγγραφέας εννόω όχι του αρθρου στην wikipedia αλλά η συγκεκριμένη πληροφορία στο άρθρο προέρχεται απο το βιβλίο του Adrian Cioroianu που είναι στην φωτογραφία,
Υ επαναλβάνω ότι δεν προσπαθώ με συνδικαλιάρικο τρόπο να βγάλω οφσάιτ αυτό που λές, κράτάω όμως μικρό καλάθι για πληροφορίες που προέρχονται απο τέτοιους τύπους.
επίσης βρήκα και αυτό
The Yalta Conference had granted the Soviet Union a predominant interest in Romania, the Paris Peace Treaties failed to acknowledge Romania as a co-belligerent, and the Red Army was sitting on Romanian soil. The Communists played only a minor role in Michael’s wartime government, headed by General Nicolae Rădescu, but this changed in March 1945, when Dr. Petru Groza of the Ploughmen’s Front, a party closely associated with the Communists, became prime minister. Although his government was broad, including members of most major prewar parties except the Iron Guard, the Communists held the key ministries.
Πάλι απο wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Communist_Romania
που είναι εντελώς αντίθετο με αυτό που λέγεται στο άλλο άρθρο και τελικά το wikipedia κατά την γνώμη μου είναι ένα εργαλείο που μερικές φορές είναι περίεργο και εγώ τουλάχιστον δεν το εμπιστεύομαι πάντα
σορρυ για τα πολλά μικρά σχόλια αλλά βρίσκω διάφορα και τα βάζω, μεταξύ άλλων ανακάλυψα ότι μετα το 1944 ξεκινά ένας μικρός εμφύλιος μεταξύ κομμουνιστών και φασιστών στην Ρουμανία (ιστορικό γεγονός εντελώς άγνωστο σε μένα μέχρι σήμερα), στο παρακάτω άρθρο βέβαια η παρουσίαση είναι ανάλογη με αυτή που θα περίμενε κανείς αλλά για βασική πληροφόρηση είναι πολύ καλό για εκείνη την εποχή, τα αντεπαναστατικά-φασιστικά-φιλομοναρχικά ένοπλα σώματα σύμφωνα με το άρθρο συνέχισαν να δρόυν μέχρι το 1960!!!!
αυτό είναι το άρθρο του wikipedia (xexe) http://en.wikipedia.org/wiki/Romanian_anti-communist_resistance_movement
Άρα ο τύπος αυτός είναι ο βασικός τύπος που μάχεται ο σύντροφος Alexandru του οποίου το άρθρο παρέθεσα παραπάνω (τσεκαρέ το κραφτ θα γουστάρεις). Έχεις δίκιο ότι δε πρέπει να τον εμπιστευόμαστε.
Πάντως το ότι οι κομμουνιστές απέκλεισαν τους φασίστες από τη συνεργασία είναι κάτι που με κανέναν τρόπο δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό, αλλά δεν αποκλείει κομμουνιστική στρατολόγηση στους πρώην (?) φασίστες. Έχω δει κι άλλη αστική βιβλιογραφία πάνω σε αυτό και μάλλον είναι κάτι τραβηγμένο από τα μαλιά στο οποίο επικεντρώνουν για τους δικούς τους σκοπούς (ταύτιση φασισμού – κομμουνισμού κλπ.). Όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά όμως συνήθως έστω και μικρή. Χωρίς να ξέρω τις πραγματικές διαστάσεις του φαινομένου, νομίζω ότι ενισχύει αυτό που κατάλαβα ότι εννοούσε ο Regi ότι δηλαδή το ΡΚΚ (PCR) ήταν λίγο μπάτε σκυλοί αλλέστε από την αρχή. Υποδεικύει τακτικές του ‘σκοπού που αγιάζει τα μέσα’ από το Κομ. κίνημα στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη μετά τον πόλεμο οι οποίες εκ του αποτελέσματος βλέπουμε καθαρά ότι δε βγήκαν σε καλό.
Μια άλλη ιδιοτροπία της ρουμάνικης ιστορίας είναι οι εκκαθαρρίσεις που έκαναν οι Nαζί στους Ρουμάνους φασίστες.
(είδες ότι είναι τέλος πάντων χρήσιμο να χρησιμοποιούμε και το wikipedia αλλά ‘έξυπνα’;-)
@Υ
Σχετικά με τους φασίστες Ρουμάνους και αυτό που λες για τις εκκαθαρίσεις απο τους Ναζί, όπως τα διαβάζω έχουν ως εξής:
Στην Ρουμανία υπάρχουν το ’40 δύο βασικοί πόλοι των φασιστών ο ένας είναι ο Ion Antonescu συνεργάτης των Γερμανών (στην συνέχεια θα καταδικαστεί ως εγκληματίας πολέμου)
και η Iron Guard (Garda de fier – που έχει ιδρύσει παλιότερα ο Cordeanu) και οι δύο μαζί φτιάχνουν έναν συνασπισμό και κάνουν κυβέρνηση δοσιλώγων, στην συνέχεια κάνουν ότι έκαναν παντού οι ντόπιοι υποστηρικτές των Ναζί, σφάζουν εβραίους και κομμουνιστές και εγκαθιδρύουν κλίμα τρόμου
Εκεί που εμπλέκεται αυτό που λές, είναι το ότι οι πιο ακραίοι της Λεγεώνας (Iron Guard) είναι μάλλον μη ελεγχόμενοι, ενώ δηλαδή και ο Antonescu και οι Λεγεωνάριοι εξαπολύουν προγκρόμ φαίνεται ότι οι Λεγεωνάριοι ενοχλούν τον Antonescu και διεκδικού την απόλυτη εξουσία.
Στην πραγματικότητα η διαφωνία του Antonescu με την Λεγεώνα έγκειται απλά στο ότι οι Λεγεωνάριοι βρίσκονται σε αμόκ , ο Antonescu απλά θέλει μεγαλύτερη μεθοδολόγια, και όπως είπα και παραπάνω απο πίσω κρύβεται το παιχνίδι εξουσίας μεταξύ τους.
«…the Legionnaires wanted everything, and they wanted it immediately; Antonescu, while sharing the same goal, intended to achieve it gradually, using different methods. The leader stated this clearly in an address to Legion-appointed ministers: “Do you really think that we can replace all Yids immediately? Government challenges are addressed one by one, like in a game of chess.”»
(http://www1.yadvashem.org/about_yad/what_new/data_whats_new/report1.html#english)
Προετοιμάζοντας πραξικόπημα εναντίον του Antonescu τον «κατηγορούν» για Εβραική καταγωγή και μαζί με την Γερμανική μειονότητα συνεχίζουν το δικό τους προγκρόμ.
Ο Antonescu όμως που είναι πρόεδρος της κυβέρνησης (η λεγεώνα έχει μόνο ένα υπουργείο) συμφωνεί πρώτος με τον Χίτλερ για συνεργασία ενάντια στην Σοβιετική Ένωση και περιμένει, οι Λεγεωνάριοι κάνουν το λάθος και υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους και κάνουν το πραξικόπημα, Ο Antonescu προετοιμασμένος και με την βοήθεια των Γερμανών τους κάνει αλοιφή.
Οι Γερμανοί ωστόσο δεν τρέφουν κανένα αίσθημα μίσους για τους Λεγεωνάριους κάτόπιν συμφωνίας ο Χόρια Σίμα και άλλοι Λεγεωνάριοι ξεφεύγουν και πάνε στην Γερμανία όπου, κρατούνται σε ειδικές πτέρυγες ειδικές για τους Λεγεωνάριους.
Η ιστορία έχει συνέχεια αλλά το βασικό είναι ότι οι Γερμανοι απλά επέλεξαν για δικό τους συμφέρον έναν απο τους δύο πυρήνες των φασιστων στην Ρουμανία και δεν ήρθαν σε σύγκρουση συνολικά μαζί τους.
Ένα τελευταίο στοιχείο σε σχέση με όλα αυτά είναι ότι o Cordeanu και η Λεγεώνα εκπροσωπούσαν ένα κομμάτι του εθνικοσοσιαλισμού που στην Γερμανία είχε εκφραστεί με την σύγκρουση του Ρομ(SA) και του Χίτλερ και που κατέληξε στην νύχτα των μεγάλων μαχαιριών, χωρίς αυτό να σημαίνει οτι ο η Λεγεώνα είχε τόσο στενή σχέση με εκείνη την σύγκρουση.
Eπίσης οι Λεγεωνάριοι που κρατήθηκαν στη Γερμανία στάλθηκαν αργότερα να πολεμήσουν την ΕΣΣΔ υπηρετώντας πιστά τον Χίτλερ.
Η ιστορία με τα SA έχει μεγάλο ενδιαφέρον από την άποψη της ταξικής ταυτότητας του φασισμού. Το ναζιστικό ρεύμα στη Γερμανία είχε σα βάση τη μικροαστική τάξη των νοικοκυραίων. Για να πάρει την εξουσία όμως έπρεπε να το στηρίξει η μεγαλοαστική τάξη (όλοι οι όμιλοι που κάνουν κουμάντο και στη σύγχρονη Ευρώπη: Siemens, Thyssen Krupp κλπ.) που το έκανε λόγω του τρόμου της σοσιαλιστικής επανάστασης καθώς ισχυροποιούνταν τα συνδικάτα και οι κομμουνιστές. Ο φασισμός είναι η τελευταία εφεδρεία του καπιταλισμού ενάντια στην επανάσταση.
Τα SA όμως δεν ήθελαν να το δουν αυτό. Ζητούσαν τη ‘δεύτερη επανάσταση’ ενάντια στους καπιταλιστές. Τις εμμονές τους στο προπαγανδιστικό παραπέτασμα της… ‘υποταγής των πλουσίων στο έθνος’ τις διέλυσε ο Χίτλερ με τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών.
Μήπως όμως απομακρυνόμαστε από το αρχικό θέμα του ποστ??
εντελώς 🙂 🙂 :), τέρμα παρασύρθηκα
Μιά και αρχίσαμε να εμβαθύνουμε στην Ρουμάνικη ιστορία, για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να πούμε ότι τη στροφή της ρουμανίας προς τη δύση, την ξεκίνησε ο προκάτοχος του Τσαουσέσκου στην ηγεσία του ΚΚΡ, ο Γκεόργκε Γκεοργκγ
χώσε λαθραναγνώστη ,χεχε
Μιά και αρχίσαμε να εμβαθύνουμε στην Ρουμάνικη ιστορία, για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να πούμε ότι τη στροφή της Ρουμανίας προς τη δύση, την ξεκίνησε ο προκάτοχος του Τσαουσέσκου στην ηγεσία του ΚΚΡ, ο Γκεόργκε Γκεοργκίου Ντεζ (Gheorghe Gheorghiu Dej)
ο οποίος μάλιστα Ντεζ (ο..γνωστός που του έφεραν το σοσιαλισμό στο πιάτο οι ένδοξοι κόκινοι τανκιστές) λένε ότι ήταν συγκρατούμενος μ’ένα πιτσιρικά ποινικό. Κι ότι έψησε τον πιτσιρικά για τη υπόθεση του κομμουνισμού, και τελικά αυτός ο πιτσιρικάς τον διαδέχτηκε στην ηγεσία του ΚΚΡ.
Καλό ε;
υ.Γ. κοίτα Υ, ο Τσαουσέσκου ήταν κακή περίπτωση κομμουνιστή, όπως και οι γιουκοσλάβοι ήταν κακή περίπτωση. Δεν στηρίζομαι στα όσα , δίκαια και άδικα, βγήκαν μετά το ’89 στη φόρα, στηρίζομαι στην ίδια την πολιτική τους. Δε χρειάζεται να υμνούμε κανένα (και πάντως τον Τσ. η Πασοκάρα και το Εσωτ. τον λιβάνιζε.. χε χε) , κριτικά στον οποιονδήποτε. Και βέβαια «κριτικά» δε σημαίνει ισοπεδωτικά.
@Regi, είναι δηλαδή ισοπεδωτικό να πει κανείς ότι ο Τσαουσέσκου και ο Μιλόσεβιτς ήταν εθνικιστές καθίκαροι? Κι ότι όχι απλά δεν έχουν σχέση με το σοσιαλισμό που θέλουμε να φτιάξουμε αλλά είναι κραχτά παραδείγματα προς αποφυγή?
@32Regimientocinqo Όχι δεν κάνεις λάθος.
Έργα Μαρξ, Λένιν, Ένγκελς, Στάλιν(Ιησούς Χριστος νικά κι όλα τα κακά σκορπά)και λοιπών κλασσικών,τουλαχιστον στις βιβλιοθήκες πανεπιστημίων και στα βιβλιοπωλεία, δεν υπήρχαν. Μόνο με συνταγή γιατρού εφάπαξ και διαγραμμισμένη.
Αντίθετα,»Τσαουσέσκου»,…με το χιλιόμετρο. Σκληρό δέσιμο σε κοκκινάκι ντεγραντέ.
Σε παρακαλώ, μην αναφέρεις με θαυμασμό πως ξεπλήρωσε το χρέος ο Τσαουσέσκου, γιατί μπαίνουν ιδέες. Οι ΠΑΣΟΚοι ήταν τακίμια..αδέσμευτοι κι αυτοί γαρ!
Κραφτ μπράβο κι από μένα για την προσπάθεια σου. Ωραία και η συζήτηση στα σχόλια.
Να πω μόνο ότι η η ρουμανική ταινία που αναφέρει ο κοντόχοντρος λέγεται: «Τέσσερις Μήνες, Τρεις Εβδομάδες και Δυο Μέρες», η οποία κέρδισε Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις Κάννες το 2007. Είναι πράγματι για το θέμα της άμβλωσης και της απαγόρευσης της στην [πρώιμη σοσιαλιστική τελικά;] Ρουμανία. θα ήταν ενδιαφέρον αν κάποιος σχολιαστής γνωρίζει παραπάνω για τέτοια κοινωνικά θέματα στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες να μας πει κάτι παραπάνω.
χάρηκα πολύ που άρεσε αυτό με την Ρουμανία (θενκς όλους για τα θετικά σχόλια 🙂 )
και πάνω σε αυτό που λεεί ο visk να προσθέσω αν υπάρχει οποιοσδήποτε που να έχει να προτείνει τίτλους βιβλίων που κατά την γνώμη του αξίζούν και έχουν υλικό γία το επικοδόμημα συνολικά(πως λειτουργούσαν τα σοβιέτ, παραγωγικές σχέσεις κλπ κλπ) στις χώρες τις ανατολικής ευρώπης να το γράψει εδώ για να μοιραστούμε την έτσι και αλλιώς ελλιπή πληροφόρηση που υπάρχει.
Πολυ καλη δουλεια kraftwerkvs…
Ενδιαφερον και οι στιχομοιθιες ενθεν και ενθεν, δηλωτικες του ενδιαφεροντος για το θεμα ειδικοτερα περι Ρουμανιας και γενικοτερα για το οτι δεν παλευουμε μονοι μας.
Μετα τους κορμορανους του περσικου,τα μαγειρεματα στα σκηνικα της Τιμισοαρα και τα μονταζ της Αμανπουρ στην Σερβια που αποκαλυψε η Le Monde… εχουμε πολλα ακομα να μαθουμε και να φριξουμε.
Ολα τα καθαρματα δουλευουνε τελικα μαζι και δεν ειναι μονο οι μπατσοι και η tv…
Πάντως για τις διεργασίες εντός του Ρουμάνικου ΚΚ υπάρχει ένα βιβλίο-μπροσούρα του R. Levy που τιτλοφορείται «Η ‘δεξιά παρέκλιση’ της Άννας Πάουκερ». Η Άννα Πάουκερ ήταν σημαίνουσα μορφή του ρουμάνικου κομμουνιστικού κινήματος. Ανέλαβε υπουργός αγροτικής μεταρρύθμισης το 1947 και καθαιρέθηκε το 1952 από τον Γκεόρκγε Γκεοργκίου-Ντεζ όταν ο τελευταίος κατάφερε να ελέγξει το ΡΚΚ. Κατηγορήθηκε για συνομοσία και εξορίστηκε στην ΕΣΣΔ. Δεν εκτελέστηκε γιατί παρενέβη υπερ της ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ (ο οποίος ανήκε τότε στην ομάδα των αντιαγοραίων που έχαναν το παιχνίδι ήδη από το 1951).
@Y
όπως είδες αναφέρθηκα σε Γιουγκοσλάβους και Ρουμάνους. Ο Μιλόσεβιτς δεν ήταν λιγότερο εθνικιστής από τον Τίτο, τον Κάρντελι κι όλους τους προγενέστερους -ή τον Τούτζμαν και το Ρουγκόβα απ’τους συγχρόνους του. Ήταν σαθρό το ομοσπονδιακό οικοδόμημα της γιουγκοσλαβίας (εξάλλου οι πρώην δημοκρατίες της γιουγκοσλαβίας που αποσχίστηκαν το ’91 το έκαναν σε εφαρμογή του γιουγκοσλαβικού συντάγματος..). Και οι δυο χώρες έκαναν sui generis σοσιαλισμό – που για να είμαστε ειλικρινείς είχε γραμμένες τις νομοτέλειες της οικοδόμησης. Ή,και με άλλα λόγια, σε τελική ανάλυση δεν έκαναν σοσιαλιστική οικοδόμηση. Κατά τη γνώμη μου.
ΥΓ Ωραίο αυτό που σημειώσατε για τα SA και τη νύχτα των μεγάλων μαχαιριών. Ο Strasser, θεωρητικός των SA, είναι ο «πατέρας» του εθνομπολσεβικισμού..
@Regi
Ο Μιλόσεβιτς προφανέστατα και ήταν πολύ περισσότερο εθνικιστής από τον Τίτο και τον Κάρντελι. Οι τελευταίοι προσπάθησαν να χτίσουν την αλληλεγγύη και τη σύμπνοια των λαών της Γιουγκοσλαβίας και πάνω σε αυτό κατάφεραν πολλά που μνημονεύονται ακόμα από πολλούς πρώην Γιουγκοσλάβους σε όλες τις δημοκρατίες. Τώρα, όντως αυτή την αλληλεγγύη αυτή την έχτισαν σε σαθρές βάσεις και γι’αυτό και κατέρρευσε, αλλά αυτό δε το έκαναν επί τούτου, δεν προετοίμασαν συνειδητά αυτό το αποτέλεσμα.
Αντίθετα, οι Τούτζμαν, Ρουγκόβα, Ιζεμπέεκοβιτς [αυτός ειδικά ούτε είχε δηλώσει ποτέ κομμουνιστής, πάντα ισλαμιστής ήταν], Μιλόσεβιτς κ.α. μόνο γκρέμισαν συνειδητά το όποιο σοσιαλιστικό εποικοδόμημα και την ενότητα των λαών της Γιουγκοσλαβίας. Ο Σλόμπο ήταν μεγαλοϊδεατιστής και δεν ήταν διατεθιμένος να τα δώσει όλα στους Δυτικούς όπως οι άλλοι γιατί πίστευε σε ένα ισχυρο ανεξάρτητο σερβικό έθνος. Αυτή ηταν η διαφορά τους.
Τώρα φτάνεις στο συμπέρασμα ότι στη Γιουγκοσλαβία και τη Ρουμανία δεν υπήρχε σοσιαλισμός ούτε πρώιμος, ούτε ξεπρώιμος. Στην Αλβανία υπήρχε? Τελικά ποια είναι η ιδιοποιός διαφορά που θα καθόριζε πχ. ότι σε Πολωνία, Ουγγαρία, ΛΔΓ, Τσεχοσλοβακία, Βουλγαρία είχαμε σοσιαλισμό (πρώιμο ή
ξεπρώιμο) ενώ σε Γιουγκοσλαβία – Ρουμανία (και Αλβανία??) όχι?
@Αντώνη
Δηλαδή άμα είχε επικρατήσει η τάση της Πάουκερ θα είχαν πάει όλα καλά? Δεν έχει κι αυτή ευθύνη για το σύστημα ανεξέλεγκτης μονοκομματικής εξουσίας που δημιούργησε και στο οποίο πάτησαν οι Ντεζ και Τασουσέσκου?
(Regimiento, εννόησες ότι ο Τασουσέσκου ήταν ποινικός που έκανε κομμουνιστή ο Ντεζ στη φυλακή ή το κατάλαβα τελείως λάθος?)
Επίσης δε καταλαβαίνω πώς γίνεται κανείς να μη βλέπει τη σχέση ανάμεσα στην αυταρχική χωρίς επιστροφή διοίκηση της περιόδου Στάλιν και την αποθέωση του πατριωτισμού με τη δημιουργία σήμερα του εθνο-μπολσεβικισμού [κοιτάχτε πχ. τη γράφουν: In many aspects the ideal for us is the Soviet Union from thirties to 1953. – http://www.nb-info.ru/mainengl.html%5D αλλά και την αναπώληση του εθνικού μεγαλείου από το ΚΚΡΟ.
Για να μη παρεξεγηθώ, θεωρώ ότι η ΕΣΣΔ ήταν το πιο διεθνιστικό κράτος που έχει δημιουγηθεί ποτέ. Ωστόσο η σημερινή έξαρση του εθνικισμού στη Ρωσία έχει ρίζες και στις μεγάλες στρεβλωσεις της σοσιαλιστικής περιόδου.
Ρε συ Υ ωρες ωρες τα κολληματα σου σπανε…κοκκαλα!
Η Παουκερ ήταν υπεύθυνη ακριβώς για το πιο νευραλγικό κομμάτι που θα έβαζε τη βάση της σοσιαλιστικής οικοδόμησης: Αυτό της κολλεκτιβοποίησης της (εξαιρετικά καθυστερημένης) αγροτικής Ρουμανίας. Εκεί τον έλεγχο τον είχαν «κουλάκοι» οι οποίοι είχαν και τοπικούς τίτλους ευγενίας από το προηγούμενο καθεστώς, είχαν προσωπικούς μικροστρατούς και άλλα ανθηρά. Ξεκινάει λοιπόν μια άγρια διαπάλη στους κόλπους του κόμματος και στη βάση εν γένει( συνήθως αυτές οι συγγρούσεις δεν γίνονται ερήμην της βάσης, αν διαβάσεις την μπροσούρα θα το καταλάβεις) και εσύ μου λές ότι έχει ή όχι ευθύνη η Πάουκερ για το «ανεξέλεγκτο μονοκομματικό καθεστώς». Και εγώ σου απαντάω:
Τιμητής των πάντων δεν γίνομαι, δεν ξέρω πιό μέρος της ευθύνης αναλογεί στην Πάουκερ, η πολιτική της γραμμή ηττήθηκε και κυριάρχησαν οι Ντεζ και Τσαουσέσκου. Θα τα χρεωθεί αυτά ο ηττημένος ή ο νικητής;
Και στην τελική τι πά να πει «θα είχαν πάει όλα καλά;» μου θυμίζει το «αμα είχαμε κερδίσει το 49 θα ήμασταν τώρα Αλβανία».
Απάνθισμα διαλεκτικής!
@Υ
ναι,αυτό είναι το κουτσομπολιό. Ότι ο Τσαουσέσκου ήταν ένα άσχετο κλεφτρόνι, που του έκοβε όμως και είχε την τύχη να συναντήσει στη φυλακή το Ντεζ. Τώρα αν είναι αλήθεια…
Η διαφορά της αλβανίας από τη Ρουμανία κλπ. είναι μεγάλη. Οι αλβανοί επέλεξαν να ακολουθήσουν το ζόρικο δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, με κεντρικό σχεδιασμό, προτεραιότητα της Υποδιαίρεσης Ι και ανάπτυξης βαριάς βιομηχανίας κλπ. Το ότι η χώρα αλβανία έχει περιορισμένη έκταση και αντίστοιχες παραγωγικές δυνατότητες , σε συνδυασμό με την ολόπλευρη καθυστέρηση αυτής της χώρας, έκανε εξαιρετικά δύσκολο να έχουν τα αποτελέσματα που είχαν π.χ. στην Τσεχοσλοβακία. Αλλά η κατεύθυνσή τους ήταν γενικά σωστή. Επίσης οι σοσιαλιστικές χώρες, ακόμα και με τη λαθεμένη όπως αποδείχτηκε εκτίμηση ότι οι εμπορευματικές σχέσεις είναι συστατικό κομμάτι του πρώιμου κομμουνισμού (κι όχι κατάλοιπο που πρέπει να ξεριζωθεί) από το ’56 και μετά, είχαν καταφέρει να στήσουν βιομηχανία και να δημιουργήσουν την υποδομή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Τους φρέναρε βέβαια ο νόμος της αναντιστοιχίας σχέσεων παραγωγής παραγωγικών δυνάμεων -το λάθος που αναφέραμε.
Οι Ρουμάνοι και οι Γιούγκοι, χαμπάρι απ’όλ’αυτά. Προσπάθησαν μ’ένα μεικτό σύστημα – επίσημο κι όχι «μάυρο» – να στήσουν βιομηχανία, αξιοποιώντας και διεθνή κεφάλαια, χωρίς κομμουνιστική προοπτική. Οι Γιούγκοι μάλιστα κατέστησαν ψευδεπίγραφο και τον ομοσπονδιακό χαρακτήρα τους δίνοντας τη δυνατότητα στις τοπικές κυβερνήσεις να έχουν περιθώρια αυτόνομης οικονομικής πολιτικής. Ήταν μόνο ζήτημα συγκυριών να διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία. Ο εθνικισμός τους υπάρχει εκεί: πήγαν και με το διάβολο για να κρατηθούν σαν καθεστώτα. Άρα η κριτική που τους κάνεις δεν είναι στην ίδια βάση μ’αυτή που κάνεις στην ΕΣΣΔ. στην ΕΣΣΔ ξεκίνησαν σωστά κάναν λάθη έμειναν στάσιμοι κι έπεσαν. Στη ρουμανία ξεκίνησαν ανάποδα, έκαναν σπασμωδικές κινήσεις, σώθηκαν από τη χρεωκοπία χάρη σε ξένο δανεισμό και με σκληρό αντίτιμο κι όταν δεν τους χρειαζόταν κανένας..
Ο εθνομπολσεβικισμός δεν είναι καινούργιο φρούτο. Τη δεκαετία του ’30 , εκτός από το Strasser, άντίστοιχες θέσεις είχε κι ο Dorriot στη Γαλλία, πρώην μέλος της ΚΕ του ΓΚΚ, μετά τροτσκιστής κι έπειτα οργανωτής των Γαλλικών SS.Ο Σπέρας στην Ελλάδα αρθρογραφούσε ως επαναστατης εργάτης σε κατοχικές εφημερίδες. Στην Ιταλία επίσης στελέχη των σοσιαλιστών στήριξαν με το ίδιο σκεπτικό το Ντούτσε – που κι αυτός απ’το σοσιαλιστικό κόμμα ξεκίνησε.Η κομιντέρν τους ξέσκιζε όλους αυτούς για προδότες..Επίσης οι εθνομπολσεβίκοι ήταν ντούροι αντικομμουνιστές. Πού τη βλέπεις εσυ τη σχέση ήθελα να ξερα.
Παπάρα Αντώνη,
Είσαι οπαδός ενός ρεύματος που κυριαρχεί σήμερα στο ΚΚΕ και λέει ότι το ορθότερο ρεύμα την ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος ήταν εκείνο των ‘αντιαγοραίων’ (όπως σας αρέσει να τους λέτε) του Στάλιν. Προσπαθείτε να δείξετε ότι για να έχει το κομμουνιστικό κίνημα μέλλον πρέπει να συνεχίσει τις παραδόσεις αυτού του ρεύματος και να πείσει και όλο τον κόσμο ότι αυτό ήταν το ορθότερο.
Εγώ πάλι δε βλέπω τι χρησιμότητα κάτι τέτοιου, γιατί αντιλαμβάνομαι τα κραυγαλέα σφάλματα αυτού του ρεύματος και θεωρώ ότι η απολογητική τους δε προσφέρει καλές υπηρεσίες στο κίνημα. Θεωρώ ότι πρέπει να δούμε όμως χωρίς φόβο τα λάθη αλλά και τα θετικά αυτού και άλλων ρευμάτων του κομμουνιστικού κινήματος και σε συνάρτηση με τις σύγχρονες συνθήκες να πετάξουμε και να κρατήσουμε και κυρίως να ξεκαθαρίσουμε και να εξελίξουμε τη θεωρία.
Εσύ συνεχίζεις να τα βλέπεις όλα οπαδικά. Έχεις διαλέξι το στρατόπεδο σου και επιτίθεσαι στα άλλα. Σα κακομαθημένο παιδάκι κάνεις ‘όχι, όχι δε φταίει η Πάουκερ, δε τα χρεώνεται η Πάουκερ’. Πώς δε φταίει? Αντιδημοκρατικό συγκεντρωτισμό έσπειρες, ασυδοσία από τα πάνω θα λάβεις.
@Regi,
Δηλάδή η ιδιοποιός διαφορά που καθιστά τα συστήματα Τσεχοσλοβακίας, Πολωνίας, Ουγγαρίας, Βουλγαρίας , Αλβανίας ‘πρώιμα σοσιαλιστικά’ και αυτά της Ρουμανίας και της Γιουγκοσλαβίας κάτι άλλο (καπιταλιστικά?) είναι ότι δε δώσαν πρωτεραίοτητα στην Υποδιαίρεση Ι και δε κατάφεραν να στήσουν βιομηχανία που και πάλι εδώ έτσι όπως το βάζεις φαίνεται για τη μόνη υποδομή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης?
Πάντως δεν είναι ότι δε στήσαν και καθόλου βιομηχανία σε Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία! Μη τρελαθούμε τελείως! Μήπως δεν ήταν σοσιαλιστικές γιατί δε φτιάξαν βιομηχανία σε συνεργασία με την ΕΣΣΔ και άμα το κάνανε αυτόματα θα ήταν?
Για τους εθνομπολσεβίκους ΟΚ το 30 η Διεθνής τους ξέσκισε. Σήμερα αναγεννώνται στη Ρωσία και σου λένε (μεταφράζω γιατί το άφησες ασχολίαστο): ‘Σε πολλά ζητήματα το ιδανικό για εμάς είναι η Σοβιετική Ένωση από τα 30ς μέχρι το 1953’. Κι εσύ δε θες να δεις σχέση. Ε μη βλέπεις.
Επίσης για τον μεγαλορωσισμό του ΚΚΡΟ θα πρέπει να ευθύνεται μόνο ο Κρουτσώφ και ο Στάλιν να είναι άμοιρος ευθυνών, στη μπερδεψούρα που έχει στο μυαλό του ο σύγχρονος Ρώσος.
Δεν τα βλέπω οπαδικά. Εσύ τα βλέπεις αντιδιαλεκτικά. Γίνεται διαπάλη στους κόλπους ενός ΚΚ από το 47 εως το 51. Λόγος της διαπάλης αυτής είναι η κολλεκτιβοποίηση και η μετέπειτα εκβιομηχάνιση. Αντι να σχολιάζουμε λοιπόν τους υπαρκτούς λόγους που καθόρισαν το πλαίσιο της διαπάλης και να το εξετάσουμε «στο κείμενο ιστορικό προτσές» όπως θα έλεγε και ο σύντροφος με το μουσάκι (που παρεπιπτόντος αυτού του ρεύματος και μόνο είμαι οπαδός δηλαδή του μ-λ) εφευρίσκουμε συλλογικές ευθύνες στο σύνολο του κομμουνιστικού κινήματος της εποχής και μάλιστα σε εκφάνσεις του που αφορούν το εποικοδόμημα. Δηλαδή για σένα η κύρια αντίθεση που αφορούσε τη μεταπολεμική Ρουμανία έχει να κάνει με το βαθμό δημοκρατίας που υπήρχε στα (ούτως ή άλλως ανύπαρκτα το 47) σοβιετ; όχι στο γεγονός ότι ήταν μια χώρα με ανύπαρκτο (σχεδον) κομμουνιστικό κίνημα, με μισοφεουδαρχικά και κοινοτιστικά στοιχεία να κυριαρχούν στην ύπαιθρο, με μια ηγεσία που είχε συμπράξει με τον άξονα και που είχε ακόμα αρκετές ρίζες στον πληθυσμό (iron guard); Παραθέτω λοιπόν και την άλλη άποψη που εκφράστηκε στο εσωτερικό του ΡΚΚ και που έλεγε για άμεση και χωρίς προϋποθέσεις κολλεκτιβοποίηση και που συγκρούστηκε (και εν τέλει ηττήθηκε) με το κυρίαρχο ρεύμα που (αν το θες και στα πλαίσια του λικβινταρισμού άλλων κεντρώων-σοσιαλδημοκρατικών μέσα στο ΚΚ) προσπαθούσε να εκφράσει τα συμφέροντα και των μικροαστών και των κουλάκων και άλλων και εσύ αυτό που εντοπίζεις σαν πρόβλημα ήταν το «μονοκομματικό καθεστώς» (που στην τελική μόνο μονοκομματικό δεν ήταν μέχρι και το 49); Ε τί να σου πώ;
» Μήπως δεν ήταν σοσιαλιστικές γιατί δε φτιάξαν βιομηχανία σε συνεργασία με την ΕΣΣΔ και άμα το κάνανε αυτόματα θα ήταν?»
Δεν ήταν σοσιαλιστικές γιατί δε δουλεύαν τη σοσιαλιστική οικοδόμηση, όπως τουλάχιστον την περιέγραψε ο Λένιν -ή έστω μένα εναλλακτικό αλλά «σοσιαλιστικό» δικό τους σχέδιο. Δεν είναι ότι δεν έφτιαξαν βιομηχανία είναι Τί βιομηχανία έφτιαξαν. (και μια σειρά ζητήματα που αφορούν στην αγροτική παραγωγή).
«‘Σε πολλά ζητήματα το ιδανικό για εμάς είναι η Σοβιετική Ένωση από τα 30ς μέχρι το 1953′. Κι εσύ δε θες να δεις σχέση. Ε μη βλέπεις. »
Κι ο Καρατζαφέρης λέει ότι ο Κάστρο είναι ο μόνος πατριώτης στον κόσμο. Η προβοκάτσια είναι προφανέστατη..
Το βιβλίο-μπροσούρα του R. Levy
Κατεβάστε το σε ηλεκτρονική μορφή (μια προσφορά του Γκράνμα wordpress, για τα Χριστούγεννα :))
Download : Η «δεξιά παρέκλιση» της Άνα Πάουκερ
@Αντώνη
O Λαθρά έγραψε:
‘Ο σοσιαλισμός στην Ρουμανία ήταν “είσαγωγής”, χωρίς να υπάρχει αξιόλογος παραλήπτης στη χώρα για να τον παραλάβει. Άλλαξαν όταν ο κόκκινος στρατος έφτασε έξω απο το Βουκουρέστι στην προέλαση του νικώντας τους ναζί.Λεπτομέρειες για το πώς έγινε η αλλαγή δεν κατάλαβα ποτέ.’
Ο Ρέγκι έγραψε:
‘του έφεραν το σοσιαλισμό στο πιάτο οι ένδοξοι κόκινοι τανκιστές’
Ο σοσιαλισμός στη Ρουμανία άρχισε να οικοδομείται με στρατιωτική κατοχή. Οι Ρουμάνοι και Σοβιετικοί κομμουνιστές ηγέτες πίστεψαν ότι μπορούν με αυταρχισμό να τον επιβάλουν στον πληθυσμό. Αυτό ήταν αυταπάτη. Και ο αυξημένος αυταρχισμός άφησε ανεξίτηλα τραύματα στην ιστορική μνήμη αυτού του λαού που αμαυρώνουν τις σοσιαλιστικές κατακτήσεις.
Ήταν στρατηγική επιλογή (λανθασμένη) της τότε ηγεσίας Στάλιν να δώσει προτεραιότητα στην εδραίωση του σοσιαλισμού όχι εκεί που υπήρχαν τα κινήματα να τον εδραιώσουν (Ιταλία, Γαλλία, Ελλάδα) αλλά μπροστά από τα σύνορα της ΕΣΣΔ για να την προστατέψει, ως αδιαμφησβήτο ηγέτη του κομμουνιστικού κινήματος και όχι στο πνεύμα που παλιότερα και ο ίδιος ο Στάλιν δεχόταν ότι αν πχ. γίνει επανάσταση στην πιο ανεπτυγμένη Γερμανία, το ρωσικό προλεταριάτο θα έπαιρνε θέση πίσω από το πρωτοπόρο γερμανικό. [απώλεια συνεπούς προτάγματος της διεθνούς επανάστασης που ολοκληρώθηκε μετά Στάλιν]
Η άποψη της Πάουκερ που εκφράστηκε στο εσωτερικό του ΡΚΚ και που έλεγε για άμεση και χωρίς προϋποθέσεις κολλεκτιβοποίηση δε θα έσωνε τίποτα. Θα άλλαζε τα χαρακτηριστικά του προβλήματος αλλά το πρόβλημα θα παρέμενε. Όπως παρέμεινε και στην ΕΣΣΔ με τη χωρίς αρχές κολλεκτιβοποίηση που έκανε ο Στάλιν (ναι θεωρώ ότι ο Μπουχάριν δεν είχε σε όλα άδικο).
Θεωρείτε ως πιο συνεπές ρεύμα του μ-λ τους ‘αντιαγοραίους’ του Στάλιν. Όποτε σας βολεύει το λέτε, όποτε σε σας βολεύει λέτε κάτι κενότητες του στυλ ‘μόνο του μ-λ είμαστε οπαδοί’, όπως ένας μονοφυσίτης θα έλεγε σε ένα νεστοριανό ‘εγώ μόνο του αληθινού Θεού είμαι πιστός’.
Εκδίδετε τα βιβλία του ρεύματος αυτού με τη σέσουλα. Αυτό δεν είναι αρνητικό από μόνο του. Αρνητικός είναι ο τρόπος που το κάνετε με λογικές του τύπου ‘καταστολή κάθε διαφωνίας εν τη γεννέση της γιατί είναι εν δυνάμει οππουρτινιστική τάση’. Λογική του Τρόμου ίδια μ’αυτή των Νεοφιλελεύθερων που ευνουχίζει κάθε δυνατότητα γόνιμου διαλόγου στα πρότυπα του λατρευτού σας ‘αντιαγοαραίου ρεύματος’ του οποίου τις πρακτικές προσπαθείτε να πιθηκίσετε σε μια εποχή με την οποία δεν έχουν καμία αντιστοιχία.
@Ρέγκι
Τα στοιχεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης που περιέγραψε ο Λένιν και εφάρμοσαν όλες οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εκτός από Ρουμανία και Γιουγκοσλαβία δε ξέρω ποια είναι. Δε κατανοώ πώς ακριβώς εξαρτάται από το τι ‘βιομηχανία έφτιαξαν’ το αν ήταν συστήματα πρώιμα σοσιαλιστικά ή όχι. Και αν θεωρείς ότι δεν ήταν, τότε πρέπει να μας πεις τι ήταν.
για το άλλο,
Οι προβοκάτσιες δεν αποτελούν την εξήγηση στα πάντα. Κάποια στιγμή πρέπει να το καταλάβετε.
Το ότι μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στη Ρωσία συγχέουν το εθνικό μεγαλείο με το σοσιαλισμό οφείλεται σε μια μακρά σειρά γεγονότων, πολιτικών επιλογών, διαπαιδαγώγησης από την ηγεσία κ.ο.κ.
Το να παριστάνετε εσείς ότι μια συγκεκριμένη ηγεσία ή ένα συγκεκριμένο ρεύμα δεν έχει καμία ευθύνη και να αρνείστε να το εξετάσετε κριτικά είναι επιβλαβές.
@Y
για το πρώτο που λες επιφυλάσσομαι – είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Πάντως ο Λένιν έλεγε ότι πρέπει να χτυπηθεί η εμπορευματική παραγωγή που επιβιώνει στο σοσιαλισμό – και όχι ότι η εμπορευματική παραγωγή είναι κάτι σύμφυτο με το σοσιαλισμό.
Για το δεύτερο που λες:
είναι άλλο πράγμα ο εθνομπολσεβικισμός κι άλλο η πλειοψηφία του ρωσικού λαού να «συγχέει το εθνικό μεγαλείο με το σοσιαλισμό». Εγώ αν παρατήρησες, στον εθνομπολσεβικισμό αναφέρθηκα και όχι στο αν οι Ρώσοι νοσταλγούν το Στάλιν γιατί «έκανε καλο στην πατρίδα» γενικά κι αόριστα.
Υ.Γ. αυτό που έγραψα για τους «ένδοξους κόκκινους τανκιστές» είναι ακριβής μεταφορά της απάντησης του Ζαχαριάδη στο Ντεζ το ’57. Δεν είναι δικό μου (βέβαια είναι ακριβές ως εκτίμηση).
@Regi
Και οι εθνομπολσεβίκοι αναπωλούν την περίοδο Στάλιν ως την πιο ιδανική τους. ΚΑΙ η ηγεσία Στάλιν έχει ευθύνες που τέτοια ρεύματα εμφανίζονται στη σημερινή Ρωσία.
Η εμπορευματική παραγωγή χτυπήθηκε πιο πολύ από το ρεύμα του Στάλιν. Αυτό όμως δε τους ανάγει στους ‘περισσότερο ορθούς’ που δεδομένα από αυτούς πρέπει κυρίως να παίρνουμε παράδειγμα γιατί την ίδια στιγμή που χτύπησαν την εμπορευματική δημιουργούσαν ένα κάρο άλλες στρεβλώσεις με την ανομία που βασίλευσε στην κολλεκτιβοποίηση και τον διοικητικό αυταρχισμό ως μέθοδο για τα πάντα (ναι, μεγάλες μάζες θέλαν να γίνει κολλεκτιβοποίηση και γι’αυτό συμμετείχαν στη διαδικασία με ορμή αλλά γαλουχήθηκαν στον αυταρχισμό).
Στο τέλος τέλος δεν αντικαθιστούσαν την εμπορευματική παραγωγή με αυτό που ήταν ζητούμενο δηλαδή με το δημοκρατικό εργατικό σχεδιασμό αλλά με ένα σύστημα εκ των άνωθεν εντολών (κεντρικός σχεδιασμός χωρίς εργατικό έλεγχο) που δε λειτουργούσε και οι μετέπειτα έψαξαν λύσεις όχι στην οικοδόμηση των δημοκρατικών εργατικών δομών (που χτυπήθηκαν από τον Στάλιν και με το σύνταγμα του 36) αλλά στην αποδοχή της εμπορευματικής παραγωγής.
Άλλη μια συζήτηση καταλήγει στο Στάλιν…ποιος άραγε έχει το πρόβλημα???
Ο Στάλιν προφανώς και η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούση ηγεσία του κκ μας.
Το έπιασες ερυθρή προσωπικότης φαντάζομαι
Πέρα από τους εξυπνακισμούς είναι ενδιαφέρον το δίπολο Αντώνης-Υ να θέσουν ένα θέμα για ντιμπέιτ στην επόμενη ανάρτηση. με ξεκαθαρισμένη θεματολογία.
Πχ εγώ προτείνω, για να μη σφαδάζουμε τις σάρκες μας, να μιλήσουμε για τις κινηματικές προοπτικές στην Ελλάδα και στο που στεκόμαστε.
Η άλλο πιο βιτσιόζικο να κάνουμε μια παρουσίαση του υπέρλαμπρου κοσμήματος στο σοσιαλιστικό εποικοδόμημα, του Συντάγματος του 36 της ΕΣΣΔ, και αν θα μπορούσε να μας χρησιμεύσει ως πυξίδα σήμερα και αν όχι γιατί.
Ακούω σκέψεις
«Και οι εθνομπολσεβίκοι αναπωλούν την περίοδο Στάλιν ως την πιο ιδανική τους. ΚΑΙ η ηγεσία Στάλιν έχει ευθύνες που τέτοια ρεύματα εμφανίζονται στη σημερινή Ρωσία.»
pi8anotata KAI h hgesia Lenin kai akoma kai rwsoi epanastates pro 1905.
ypopteyomai oti akoma kai o mpakounin eixe mia shmantikh epidrash…beeeeeeebaia, am pws?!
p.s. ok, eixa yposxe8ei na mhn 3anampaxalepsw sto post ayto, alla de kratiemai!
@Υ
Λοιπόν εγώ λέω σε αυτή την συζήτηση να μην καταλήξουμε πάλι στον Στάλιν, πραγματικά δεν μπορεί να είναι η κατάληξη κάθε συζήτησης, ας μείνουμε στον Ρουμάνικο εθνικισμό (εγώ δεν ξέρω ακριβώς γιατί πράγμα μιλάμε να πω την αλήθεια).
Δηλαδή ποιά ακριβώς εκδήλωση της πολιτικής του Τσαουσέσκου είναι εθνικιστική, γιατί μέχρι τώρα δεν έχω καταλάβει που ήταν ο εθνικισμός του μέχρι τώρα έχουμε λίγο πολύ συμφωνήσει ότι μάλλον έπασχε απο μεγαλομανία και ήταν ίσως και τυχοδιώκτης, επίσης πάνω κάτω έχουμε συμφωνήσει ότι η Ρουμανία είχε σοσιαλιστική οικονομία, αλλά πλήν του ότι προσπάθησουμε να πάρει αποστάσεις απο το υπόλοιπο σοβιετικό μπλόκ (δεν εξετάζω αν αυτό ήταν σωστό ή λάθος, κατά την γνώμη μου ήταν οπορτουνιστικό, αλλά δεν θέλω να σταθώ εκεί) και για να το κάνει αυτό στηρίχθηκε στην Δύση δεν έχω ακούσει κάτι άλλο στην μέχρι τώρα συζήτηση.
Κατά την γνώμη μου δεν μπορούμε να τα βαφτίζουμε όλα εθνικισμό, θέλω να μου πείτε ποιά ήταν τα στοιχεία τις εθνικιστικής του πολιτικής και όχι αν σε κάποιο λογω του μίλαγε για το κράτος της Ρουμανίας και για το μεγάλο ηρωικό έθνος και όλα αυτά, πολιτικά και οικονομικά εννοώ στην πράξη.
Υποστήριξε την ανάγκη επέκτασης της Ρουμανίας προς άλλες χώρες? κυνήγησε μειονότητες? μίλησε για κάποια ανωτερότητα της Ρουμανικής φυλής? τι τέλος πάντων είναι αυτό που τον κάνει να έχει την σφραγίδα του εθνικιστή?
Περιμένω απάντήσεις με συγκεκριμένα παραδείγματα για να καταλάβω, γιατί ακόμα ακόμα η συζήτηση που ξεκίνησε για τον εθνικισμό (τον ιδιότυπο) του Τσαουσέσκου χρωστάει επιχειρήματα. Απο την μια λέμε ότι οι χώρες του υπαρκτού ήταν δορυφόροι της Σ.Ε. και απο την άλλη λέμε ότι όσες δεν ήταν δορυφόροι ήταν εθνικιστές γιατί δεν ακολουθούσαν την Σ.Ε. , τελικά μου φαίνεται ότι το φτιάχνουμε στο μυαλό μας έτσι για να βγούνε μπιελά έτσι και αλλιώς….
@a8lios
ε λοιπόν όχι ο Λένιν δεν είχε δώσει κανένα από τα στοιχεία πάνω στα οποία πάτησε ο εθνομπολσεβικισμός. Δε θεμελίωσε τον αυταρχισμό ως μόνιμο τρόπο λειτουργείας, δε καλλιέργησε την προσωπολατρεία, δεν προώθησε την κυριαρχία του ρωσικού στοιχείου.
@Κραφτ
Σε χώρες όπως η Αλβανία και η Ρουμανία, εξαιρετικά αγροτικές με εσωτερικές γλωσσικές, θρησκευτικές και εθνοτικές και με πολύ έντονη την τοπική ταυτότητα απέναντι στην εθνική, τα σοσιαλιστικά καθεστώτα έπαιξαν και το ρόλο των δημιουργών του έθνους και εν πολλοίς ο Χότζα και σε μικρότερο βαθμό και ο Τσαουσέσκου (στην εποχή του τουλάχιστον) θεωρούνται εθνάρχες. [ο Ταλίμπ έχει πει ότι θα το σκεφτεί μήπως μας κάνει σε μια φάση ένα αφιερωματάκι για την Αλβανία που θα είχε ιδιαίτερη αξία].
Τώρα τα καθεστώτα αυτά αυταπατώνταν ότι θα ολοκληρώσουν το σοσιαλισμό μέσα στα εθνικά τους σύνορα και βάζαν σε δεύτερη μοίρα το διεθνές κίνημα ή και το χρησιμοποιούσαν απλά για την εξυπηρέτηση του στενού εθνικού συμφέροντος (η Ρουμανία είχε στην αρχή φιλοξενήσει και το ΚΚΕ Εσωτερικού πριν αυτό καταλήξει στην Ιταλία σε μια προσπάθεια αύξησης της επιρροής του σε ανταγωνισμό με τη σοβιετική και όχι λόγω αρχών).
Το ότι τα ράφια άδειαζαν από τα βιβλία των κλασσικών και έμεναν τα βιβλία του ‘εθνάρχη’ Τσαουσέσκου είναι ενδεικτικό. Ακραίο παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι η σημερινή Βόρεια Κορέα όπου εγκαταλείπονται οι αναφορές στο μ-λ και μένει η ντόπια θεωρία του Suche καθώς και η πολιτική του ‘πάνω από όλα ο στρατός’ και 50% στις αμυντικές δαπάνες.
Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα κράτη δεν έχουν – είχαν στρατιωτικές επεκτατικές βλέψεις. Οι δε μειονότητες έχουν πολύ χειρότερη μοίρα σήμερα από ότι είχαν τότε. Στη σοσιαλιστική Ρουμανία των πρώτων χρόνων έγιναν τρομερά βήματα για την ισότητα τους. Αλλά ο Τσάου από το 1968 πήρε πίσω την αυτονομία των Ούγγρων και άρχισε να του πετσοκόβει τα εκπαιδευτικά δικαιώματα (τον μιμήθηκε αργότερα ο Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο). http://en.wikipedia.org/wiki/Hungarians_in_Romania#After_World_War_II
Ονομάζω τον Τσαουσέσκου εθνικιστή γιατί αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η οικοδόμηση ενός ισχυρού έθνους – κράτους με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εθνική συνοχή, οικονομική δύναμη και επιρροή και όχι η οικοδόμηση σοσιαλιστικών σχέσεων, η κατάργηση των τάξεων η πρόωθηση της σοσιαλιστικής επανάστασης παγκοσμίως.
@a8lios
ε λοιπόν όχι ο Λένιν δεν είχε δώσει κανένα από τα στοιχεία πάνω στα οποία πάτησε ο εθνομπολσεβικισμός. Δε θεμελίωσε τον αυταρχισμό ως μόνιμο τρόπο λειτουργείας, δε καλλιέργησε την προσωπολατρεία, δεν προώθησε την κυριαρχία του ρωσικού στοιχείου.
@Κραφτ
Σε χώρες όπως η Αλβανία και η Ρουμανία, εξαιρετικά αγροτικές με εσωτερικές γλωσσικές, θρησκευτικές και εθνοτικές και με πολύ έντονη την τοπική ταυτότητα απέναντι στην εθνική, τα σοσιαλιστικά καθεστώτα έπαιξαν και το ρόλο των δημιουργών του έθνους και εν πολλοίς ο Χότζα και σε μικρότερο βαθμό και ο Τσαουσέσκου (στην εποχή του τουλάχιστον) θεωρούνται εθνάρχες. [ο Ταλίμπ έχει πει ότι θα το σκεφτεί μήπως μας κάνει σε μια φάση ένα αφιερωματάκι για την Αλβανία που θα είχε ιδιαίτερη αξία].
Τώρα τα καθεστώτα αυτά αυταπατώνταν ότι θα ολοκληρώσουν το σοσιαλισμό μέσα στα εθνικά τους σύνορα και βάζαν σε δεύτερη μοίρα το διεθνές κίνημα ή και το χρησιμοποιούσαν απλά για την εξυπηρέτηση του στενού εθνικού συμφέροντος (η Ρουμανία είχε στην αρχή φιλοξενήσει και το ΚΚΕ Εσωτερικού πριν αυτό καταλήξει στην Ιταλία σε μια προσπάθεια αύξησης της επιρροής του σε ανταγωνισμό με τη σοβιετική και όχι λόγω αρχών).
Το ότι τα ράφια άδειαζαν από τα βιβλία των κλασσικών και έμεναν τα βιβλία του ‘εθνάρχη’ Τσαουσέσκου είναι ενδεικτικό. Ακραίο παράδειγμα μιας τέτοιας κατάστασης είναι η σημερινή Βόρεια Κορέα όπου εγκαταλείπονται οι αναφορές στο μ-λ και μένει η ντόπια θεωρία του Suche καθώς και η πολιτική του ‘πάνω από όλα ο στρατός’ και 50% στις αμυντικές δαπάνες.
Είναι αλήθεια ότι όλα αυτά τα κράτη δεν έχουν – είχαν στρατιωτικές επεκτατικές βλέψεις. Οι δε μειονότητες έχουν πολύ χειρότερη μοίρα σήμερα από ότι είχαν τότε. Στη σοσιαλιστική Ρουμανία των πρώτων χρόνων έγιναν τρομερά βήματα για την ισότητα τους. Αλλά ο Τσάου από το 1968 πήρε πίσω την αυτονομία των Ούγγρων και άρχισε να του πετσοκόβει τα εκπαιδευτικά δικαιώματα (τον μιμήθηκε αργότερα ο Μιλόσεβιτς στο Κόσοβο). http://en.wikipedia.org/wiki/Hungarians_in_Romania#After_World_War_II
Ονομάζω τον Τσαουσέσκου εθνικιστή γιατί αυτό που τον ενδιέφερε ήταν η οικοδόμηση ενός ισχυρού έθνους – κράτους με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εθνική συνοχή, οικονομική δύναμη και επιρροή και όχι η οικοδόμηση σοσιαλιστικών σχέσεων, η κατάργηση των τάξεων η πρόωθηση της σοσιαλιστικής επανάστασης παγκοσμίως.
Εντωμεταξύ, ο εθνικιστής δε μιλά υποχρεωτικά για ανωτερότητα της φυλής του, αυτό το κάνει ο ανοιχτά ρατσιστής (υπάρχει κι ο συγκαλυμένος ρατσιστής). Ο εθνικιστής βάζει πάνω από όλα το έθνος του (πάνω από ζητήματα τάξης ή το συμφέρον της ανθρωπότητας).
@Regimento
»Η διαφορά της αλβανίας από τη Ρουμανία κλπ. είναι μεγάλη….. Αλλά η κατεύθυνσή τους ήταν γενικά σωστή»
Θα μας μουρλάνεις;
δηλαδή τόσο δύσκολο είναι να δεις ότι δεν ήταν κάνας δύσκολος δρόμος που ακολούθησαν αλλά σκέτη μεγαλομανιακή αυτοκτονία ενός εθνούς από μια φρατρία καθοδηγούμενη από έναν ‘πολύ σκληρός για να πεθάνει’ αλβανό ‘δερβέναγα’;
Τι το σωστό δηλαδή είχε αυτός ο ‘δύσκολος’ δρόμος;
Ήταν κατ’εμέ η αποθέωση του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού. Σοσιαλισμός σε μια χώρα και ειδικά σαν την Αλβανία είναι τρέλλα. Ότι έφθασαν να ηλεκτροδοτήσουν την χώρα, να κατασκευάσουν μια βάση βιομηχανική κουτσά στραβά και να φθάσουν σε μια επάρκεια τροφίμων οκ. Αλλά πως;
Εξαναγκάζοντας τη χώρα σε μια αυτοαπομόνωση μαζοχιστική. Καθηλώνοντας τους χωριάτες στα χωριά η οποίοι χωρίς εσωτερικό δελτίο δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν στις πόλεις ή να αλλάξουν κοοπερατίβα. Την καταστροφή πελώριου πλούτου πολιτισμικού σε μαοικά πρότυπα, λες και ντε και καλά δεν μπορούσε να γίνουν τα πράματα αλλιώς.
Μια προσωπολατρία χειρότερη και από του Στάλιν. και μην ακούσω και καλά ότι στου Στάλιν ήταν αυθόρμητο. ναι ναι ειπώθηκε αλλά σε χαβαλέ από καλό φίλο μουστακόφιλο.
Λάβε υπόψη και μια αυταρχικότητα χωρίς τέλος και αστυνομική βία. Τι χούντα και μαλακίες. δεν έχεις ιδέα μπόι.
Μιλάμε για ολική πνευματική απονέκρωση εκεί που θα μπορούσε να ανθίσει μια πολυσυλλεκτική παράδοση. Δηλαδή είχαμε ένα διπλό άλμα προς τα μπρος και 1/2 πίσω.
Ειλικρινά καταλαβαίνω ότι η Αλβανία παραμένει η πιο άγνωστη χώρα των Βαλκανίων αλλά τέτοιες μπεκάτσες πιστεύω μπορείς να τις αποφύγεις.
Ίσως κάποτε, και σύντομα, θα κάνω ένα πόστ για την πάλαι ποτέ ‘σοσιαλιστική’ πατρίδα των γονιών μου.
Για να πάρετε μια γεύση θα σας συστήσω τον πρώτο Μακάριο των Βαλκανίων,(πρωθυπουργός της χώρας και πρώτος αυτοκέφαλος αρχιεπίσκοπος) τον επονομαζόμενο κόκκινο πάπα, τον γεννημένο σ’ένα αλβανόφωνο χωριό στη Θράκη Φαν Στεφάν Νόλι, ελληνιστί Στέφανο Μαυρομάτη. Εξαιρετική περίπτωση, ελάβε μέρος και σε πρώτα συνέδρια της Κομιντέρν.
Α ρε Βαλκάνια γουστάρω
Α ρε Υ με πρόλαβες χαχα δεν το είδα το ποστ σου αλλά εκεί έχω το νου μου
Να κι’ένα λινκ για όποιον δεν βαριέται. Δεν το διάβασα όλο προσωπικά αλλά με μια γρήγορη ματιά έχει τα ακραίως απαραίτητα. το συγκεκριμένο αρθράκι τον εξυμνεί ,μάλλον, υπέρ του δέοντως.
http://www.freewebs.com/shqiponjaekombit/
Να κι’ένα πιο επιστημονικό άρθρο: Fan Noli Albania and the Soviet Union
http://findarticles.com/p/articles/mi_7063/is_n2_v30/ai_n28681350/?tag=content;col1
«Στο τέλος τέλος δεν αντικαθιστούσαν την εμπορευματική παραγωγή με αυτό που ήταν ζητούμενο δηλαδή με το δημοκρατικό εργατικό σχεδιασμό αλλά με ένα σύστημα εκ των άνωθεν εντολών (κεντρικός σχεδιασμός χωρίς εργατικό έλεγχο) που δε λειτουργούσε και οι μετέπειτα έψαξαν λύσεις όχι στην οικοδόμηση των δημοκρατικών εργατικών δομών (που χτυπήθηκαν από τον Στάλιν και με το σύνταγμα του 36) αλλά στην αποδοχή της εμπορευματικής παραγωγής.»
Όχι ακριβώς. Ο δημοκρατικός εργατικός σχεδιασμός (φαντάζομαι το ίδιο πράγμα έχουμε κατά νου, αποτελεσματικό κι ουσιαστικό εργατικό έλεγχο) μπορεί να έχει τεράστια αποτελέσματα μπορεί και όχι. Δεν είναι πανάκεια για την επιτυχία του πλάνου. Επίσης το ζήτημα του χτυπήματος των εμπ. σχέσεων δεν είχε να κάνει με τη μορφή διοίκησης της οικονομίας είχε να κάνει με την ίδια την οικονομία – παναπεί το ξήλωμα των κολχοζ. Οι σταλινικοί (αντιαγοραίοι) προβληματίζονταν για εκεί αλλά δεν προχώρησαν εκεί.
Οι μετέπειτα απ’το να προβληματιστούν έσπρωξαν τα πράγματα κάτω απ’το χαλί.
@ Talibremal
«Ήταν κατ’εμέ η αποθέωση του τριτοκοσμικού σοσιαλισμού. Σοσιαλισμός σε μια χώρα και ειδικά σαν την Αλβανία είναι τρέλλα. Ότι έφθασαν να ηλεκτροδοτήσουν την χώρα, να κατασκευάσουν μια βάση βιομηχανική κουτσά στραβά και να φθάσουν σε μια επάρκεια τροφίμων οκ. Αλλά πως;
Εξαναγκάζοντας τη χώρα σε μια αυτοαπομόνωση μαζοχιστική. Καθηλώνοντας τους χωριάτες στα χωριά η οποίοι χωρίς εσωτερικό δελτίο δεν μπορούσαν να εγκατασταθούν στις πόλεις ή να αλλάξουν κοοπερατίβα. Την καταστροφή πελώριου πλούτου πολιτισμικού σε μαοικά πρότυπα, λες και ντε και καλά δεν μπορούσε να γίνουν τα πράματα αλλιώς.»
Αν σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα είναι τρέλλα, τόσο το χειρότερο γιατί σοσιαλισμός ταυτόχρονα σε πολλές μαζί – και σοσιαλισμός χωρίς θυσίες – είναι ονειροφαντασία. «Δύσκολος δρόμος» είναι αυτό ακριβώς που περιέγραψες.
Βεβαίως θα μπορούσαν τα πράγματα να γίνουν αλλιώς. Αν η Αλβανία ήταν στο ΣΟΑ πολλά πράγματα θα ήταν ευκολότερα για τον αλβανικό λαό. Αυτό δε σημαίνει ότι έπρεπε ο αλβανικός λαός να παρατήσει την εξουσία που κέρδισε με τα όπλα.
βασικά πατάτα..το πρώτο λινκ είναι παπαρογραμμένο …συγκρατείστε τα βιογραφικά
τεσπά αυτό το λινκ είναι καλύτερο
http://letersia.zemrashqiptare.net/article/English/ClassicalAuthors/2993/
Σοσιαλισμός χώρες πολλές μαζί είναι ονειροφαντασία;
Μα καλά τι είχαμε μέχρι το 89 στη μισή Ευρασία;
το ΣΟΑ τι είναι; και σου’πα εγώ ότι την είχε την εξουσία ο λαός;
Είτε δεν καταλαβαίνεις ή απλά δεν θέλεις να καταλάβεις γιατί απλά σκοπός σου είναι να υπερασπιστείς κάτι που ακόμα και αυτή που έχυσαν αίμα απογοητεύτηκαν. Δεν κάνω πολεμική. Προσπαθούμε να καταλάβουμε.
Αν θες πολεμική διάβασε οδηγητή από Κύριλλο Παπασταύρο.
Μην προσπαθείς να με πείσεις για τα καλά του σοσιαλισμού. Ο νοών νοείτω
Εδώ συζητάμε για τις δομικές ασυνέπειες του.
Σοσιαλισμός σε μια χώρα και μ’ένα κόμμα ξέχνα το. πάμε παραπέρα.
Αν εσύ επιμένεις, καλώς.
Η ιστορία έχει ξεπεράσει τέτοιες αυταρέσκειες.
@Regi
‘Ο δημοκρατικός εργατικός σχεδιασμός (φαντάζομαι το ίδιο πράγμα έχουμε κατά νου, αποτελεσματικό κι ουσιαστικό εργατικό έλεγχο) μπορεί να έχει τεράστια αποτελέσματα μπορεί και όχι. Δεν είναι πανάκεια για την επιτυχία του πλάνου.’
Αυτό είτε το έχουμε ξανασυζητήσει εδώ, είτε έχω διαβάσει κάποιες απόψεις σου στο μπλογκ σου.
Ναι, ο δημοκρατικός εργατικός σχεδιασμός δεν είναι πανάκεια για την επιτυχία του πλάνου. Είναι όμως απαραίτητη προϋπόθεση για την οικοδόμηση σοσιαλισμού. Αν δεν υπάρχει δημοκρατικός εργατικός σχεδιασμός δεν έχουμε σοσιαλισμό. Αν δεν προοδεύει ο δημοκρατικός εργατικός σχεδιασμός ώστε να αγκαλιάζει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της παραγωγής και δε βαθαίνει, τότε δεν εξελίσσεται ο σοσιαλισμός. Δε βάζει τις βάσεις για την απονέκρωση. Δε προχωρά προς τον κομμουνισμό.
Το διαχωρισμό της διοίκησης της οικονομίας από την ίδια την οικονομία δεν τον καταλαβαίνω. Οι παραγωγικές σχέσεις είναι αλληλένδετες με τις παραγωγικές δυνάμεις. Οι σοσιαλιστικές παραγωγικές σχέσεις εξελίσσονται με το βάθεμα του δημοκρατικού εργατικού ελέγχου.
έτσι…και ένα άσχετο για να αλαφρύνομε το κλίμα, άντε να ‘μαστε καλά 🙂
και άλλο ένα
@ Υ,Kraftwerks
Το χτεσινό τσίπουρο ήταν χάλια δε συμφωνείτε; εχω ένα πονοκέφαλο και ένα μάτι στη δουλειά και δεν ξέρω τι να κάνω..!
@Κραφτ
Βλέπω γύρισες με ντέρτια χθες! Άντε καλημέεεεεεεεεεεεερα!
(εξαιρετικές οι μουσικές επιλογές)
@Αντώνη
Το τσίπουρο κυλά και σπέρνει εφιάλτες σε ‘αντιαγοραίους’ και σταλινολάτρες 😀 😀 😀
(To τσίπουρο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την απονέκρωση εγκεφαλικών κυττάρων και ενίοτε και ΜΑΤΙΩΝ – ιντά παθε το μάτι σου καλέ μου?)
το τσίπουρο ήταν για το μόριο, να σηκωθώ, κάνω μια τρίπλα γύρω απο τον εαυτό μου και ξαναβουτάω με τρελό πλονζόν ξανά στο κρεββάτι καθώς ο κόσμος όλος γυρνούσε και ζαλίστηκε η πλάση,
@Αντώνη
υποπτέυομαι επίσης ότι εκτός του ότι το τσίπουρο ήταν χάλια, ίσως να έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι ήπιαμε πάνω απο 10 καραφάκια τσίπουρο.
Φαντάζομαι πως θα είσαι Αντώνη και σου συμπαραστέκομαι νοητά
Καλημέρα (στις 2 το μεσημέρι) 🙂 🙂 🙂
«ε λοιπόν όχι ο Λένιν δεν είχε δώσει κανένα από τα στοιχεία πάνω στα οποία πάτησε ο εθνομπολσεβικισμός. Δε θεμελίωσε τον αυταρχισμό ως μόνιμο τρόπο λειτουργείας, δε καλλιέργησε την προσωπολατρεία, δεν προώθησε την κυριαρχία του ρωσικού στοιχείου.»
E βέβαια, για το Μπακούνιν και την αμεσοδημοκρατική σχέση του με τους εθνικομπολσεβίκους κάνεις μόκο!
Αμ ο Πούσκιν, ο Γκόγκολ και κάτι άλλοι που μιλούσαν περί «ρωσικής ψυχής» πριν 150 και βάλε χρόνια, αυτοί να δεις πως τον εξέθρεψαν τον εθνικομπολσεβικισμό!!!
Καρφί και πρόκα ΤΩΡΑ!!!
@A8lios
Για τον Μπακούνιν αστεία η ειρωνειούλα, αλλά ούτως ή άλλως χέστηκα για τον Μπακούνιν.
Οι σε Πούσκιν και Γκογκόλ δεν έβαγαζαν αφίσες σα τις παρακάτω:
Zήτω η Αεροπορία του Στάλιν! (δικιά του ήταν?)
Zήτω οι αθλητές του Στάλιν! (σκλάβοι του ήταν?)
Ζήτω το σύνταγμα του Στάλιν!
Ο ρωσικός λαός γαλουχήθηκε στο να λατρεύει και να πειθαρχεί στο μεγάλο ηγέτη, και να μη πολυσυζητάει. Αυτό δεν είναι μόνο αστική προπαγάνδα. Είναι και αλήθεια. Μπορεί να ήταν πιο εύκολα έτσι να εξασφαλιστεί η υποστήριξη του ρωσικού λαού με τις απολυταρχικές παραδόσεις, αλλά το αποτέλεσεμα μιας τέτοιας διαπαιδαγώγησης ήταν ολέθριο αφού έτσι έυκολα δέχτηκε πρώτα τις μεταρρυθμίσεις Κοσύγκιν, μετα την παλινόρθωση και τώρα τον Πούτιν και τους νενοναζί που αλωνίζουν στη χώρα.
Y, μπλέκεις την πούτσα με τη βούρτσα, γι αυτό δε κάθομαι να σου απαντήσω κιόλας σοβαρά για τους νεοναζί.
Είναι ενα πράγμα η «προσωπολατρεία», αν και πόσο και γιατί υπήρξε, αν και πόσο και σε τί επέδρασε στη συνέχεια, τόσο κατά την περίοδο σοσιαλιστικής οικοδόμησης όσο και σήμερα.
Είναι όμως ένα άλλο πράγμα οι νεοναζί (δηλαδή οι σύγχρονοι φασίστες) στη Ρωσία, που αυτοαποκαλούνται εθνικομπολσεβίκοι.
Εγώ για ΑΥΤΟΥΣ σχολίασα.
Και για την εμφάνιση ΑΥΤΩΝ ως πολιτικής τάσης στη σημερινή Ρωσία μου φαίνεται απίθανα κωμικοτραγικό (τουλάχιστον για ετούτο εδώ το μπλογκ) να ρίχνονται ευθύνες στην τακτική του ΚΚΣΕ κατά την περίοδο που ήταν γραμματέας του ο Στάλιν, ώστε να κάτσω να επιχειρηματολογήσω για ποιους ολοφάνερους λόγους δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Για το άλλο που λέω παραπάνω:
«Είναι ενα πράγμα η «προσωπολατρεία», αν και πόσο και γιατί υπήρξε, αν και πόσο και σε τί επέδρασε στη συνέχεια, τόσο κατά την περίοδο σοσιαλιστικής οικοδόμησης όσο και σήμερα.»
είναι κατ’ εμέ μια πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική συζήτηση, που βαριέμαι όμως να την κάνω, τουλάχιστον αυτό το καιρό, μέσω σχολίων σε μπλογκ.
Αυτά.
Η αεροπορία, οι αθλητές και το σύνταγμα
ανήκουν στα ψάρια τους!
Όχι δε μπλέκω τη πούτσα με τη βούρτσα. Απλά το βλέπω ολόπλευρα.
Ελπίζω να δέχεσαι ότι ο σημερινός μεγαλορωσισμός του ΚΚΡΟ αλλά και ο τρόπος που κυριαρχεί ο Πούτιν σχετίζονται με την κληρονομιά της προσωπολατρείας και της αυταρχικής διακυβέρνησης, με την ατόνηση κάθε εργατικής συμμετοχής (με αρχή την εποχή του Στάλιν), με τη νοοτροπία που καλλιεργούταν στις μάζες του στυλ ‘μην ανησυχείτε, οι φωτισμένοι ηγέτες θα φροντίσουν για εσάς, εσείς δε χρειάζεται να συμμετέχετε κ να πολιτικολογείτε’.
Αν δέχεσαι ότι το παρελθόν συμπ. της περιόδου Στάλιν έχει επιρροή πάνω στον τρόπο που πολιτεύονται το πρώτο (70%) και το δεύτερο (20% ?) κόμμα στη Ρωσία, τότε δε καταλαβαίνω πώς θα τραβήξεις μια μηχανιστική γραμμή και θα πεις ‘μέχρι εκεί πάει η επιρροή του παρελθόντος και τα υπόλοιπα είναι άσχετα’. Εγώ λέω ότι η επιρροή είναι σε όλη την πολιτική ζωή τόσο στην ‘mainstream’ όσο και στην ‘underground’ σκηνή. Εσύ τραβάς τη γραμμή αυτή γιατί η διασύνδεση σε κάνει να νιώθεις ιδεολογικά άβολα και σε υποχρεώνει να ακονίσεις την κριτική σου απέναντι σε μια περίοδο που αποφεύγεις να το κάνεις.
Κι αυτό φαίνεται και με το ότι βάζεις την προσωπολατρεία σε εισαγωγικά και υπό αίρεση την ύπαρξη της. Λες και δε φτάνουν μοναχά οι παραπάνω αφίσες για να την αποδείξουν. Αυτό είναι απλά Αναθεώρηση της Ιστορίας. Όταν μπήκα στην ΚΝΕ το 1997 μας λέγαν ξεκάθαρα ότι η προσωπολατρεία υπήρξε και ήταν ένα σαφές λάθος. Από τότε πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι της συγκαλυμένης αποθέωσης του μουστάκια και της καταδίκης οποιασδήποτε ουσιαστικής και συνεκτικής κριτικής του ως αντικομμουνισμό. Το κωμικοτραγικό λέω εγώ είναι να αναρωτιέται κανείς αν υπήρχε ή όχι προσωπολατρεία.
Οι δε νεοναζί που ρημάζουν τους Καυκάσιους, τους Κεντρασιάτες και κάθε ξένο εκεί είναι συνήθως οι pure ναζί με τις σβάστικες που μπορεί να δει κανείς στο ντοκυμαντέρ του Αυγερόπουλου ‘Η αγέλη των λευκών λύκων’ και όχι οι εθνικομπολσεβίκοι με τα μαύρα σφυροδρέπανα.
Γιατί όμως δε βλέπουμε σε άλλες χώρες να υπάρχουν τέτοια κινήματα που να αμαυρώνουν έτσι το σύμβολο της χειραφέτησης της εργαζόμενης ανθρωπότητας με τα μισάνθρωπα γρυλίσματα των ακροδεξιών? Δεν είναι κι αυτό ενδεικτικό των τεράστιων στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν στη συνείδηση αυτής της κοινωνίας? Δεν έχουμε χρέος να τις μελετάμε χωρίς να θέλουμε να βγάλουμε κανέναν εκ των προτέρων ‘λάδι’?
Ολόπλευρα my ass!
Ναι, η όποια προσωπολατρεία -στο βαθμό που υπήρξε- προφανώς δε θα χάραζε μια γραμμή στις πολιτικές κινήσεις και θα έλεγε «από δω και μπρος δε πάω».
Αλλά αυτή -ώντας η βούρτσα- θα επιρρέαζε π.χ. τους φασίστες με την έννοια του πόσο θα είχαν σαν θεό τον εκάστοτε αρχηγό τους.
Δεν εξηγεί όμως ούτε επιρρεάζει το γιατί αυτοί υπάρχουν και βρίσκουν -την όποια- απήχηση.
Τα λάθη του ΚΚΣΕ κατά την περίοδο που αναφέρεσαι
δεν μπορούν αντικειμενικά να έχουν κάποια σχέση με το γιατί υπάρχουν σήμερα τέτοια πολιτικά ρεύματα στη Ρωσία.
Εκτός αν βάζεις μέσα σε αυτά τα λάθη διάφορες «εθνοκαθάρσεις», «εθνικές διώξεις» κτλ.
Ναι, αν κάποιος θεωρεί ότι το ΚΚΣΕ και γενικότερα η πολιτική της ΕΣΣΔ σαν κράτος περιλάμβανε τέτοια, τότε λογικότατα θα έβλεπε και μια σχέση με τους «εθνικομπολσεβίκους».
Απ’ όσο έχω καταλάβει δε λες κάτι τέτοιο.
Αν πάλι το λες ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ!
Μου λες: «Γιατί όμως δε βλέπουμε σε άλλες χώρες να υπάρχουν τέτοια κινήματα που να αμαυρώνουν έτσι το σύμβολο της χειραφέτησης της εργαζόμενης ανθρωπότητας με τα μισάνθρωπα γρυλίσματα των ακροδεξιών?»
Μα ακριβώς αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που θα έπρεπε να σε οδηγήσουν σε προφανέστατες απαντήσεις!
Τί επικαλούνται η εθνικιστές κάθε χώρας φέρνοντας την στα μέτρα τους?
Τις στιγμές στο παρελθόν του λαού, στις οποίες «το έθνος μεγαλουργούσε»!
Τί νομίζεις θα μπορούσε να πει ένας ρώσος εθνικιστής για την συγκεκριμένη περίοδο («επί Στάλιν»), εξετάζοντάς την με «αστική οπτική»?
Μια περίοδο στην οποία η ΕΣΣΔ -που αυτός θα τη βλέπει σαν «μεγάλη ρωσσία»- ξεκίνησε με τα κάρα και έγινε η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο,
μια περίοδο στην οποία νίκησε σε στρατιωτική αναμέτρηση τον μεγαλύτερο επιθετικό στρατό στην ιστορία της ανθρωπότητας (πράγμα που υπό το πρίσμα του εθνικιστή μπορεί να αποδεικνύει και την «ανωτερότητα της φυλής»),
μια περίοδο στην οποία απέκτησε μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο (με τη λογική του εθνικιστή και του κάθε αστού) μια σειρά δορυφόρους???
Τί κριτική θα μπορούσε λοιπόν να κάνει ένας ρώσος εθνικιστής σε αυτή τη περίοδο?
Γιατί να της κάνει κριτική???
ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ??????
Τί πιο λογικό -για ένα τέτοιο πολιτικό ρεύμα- από το να αποθεώσει αυτή τη περίοδο, στρεβλώνοντάς την και παρουσιάζοντάς την με το δικό του πρίσμα.
Τί πιο ξεκάθαρο από αυτό?
Και λέγε μου εσύ μετά για τις ιδεολογικές σχέσεις τους με το ΚΚΣΕ…
Κλάιν μάιν ον δε λάιν.
Επίσης:
«Γιατί όμως δε βλέπουμε σε άλλες χώρες να υπάρχουν τέτοια κινήματα που να αμαυρώνουν έτσι το σύμβολο της χειραφέτησης της εργαζόμενης ανθρωπότητας με τα μισάνθρωπα γρυλίσματα των ακροδεξιών? Δεν είναι κι αυτό ενδεικτικό των τεράστιων στρεβλώσεων που δημιουργήθηκαν στη συνείδηση αυτής της κοινωνίας?»
Η απάντηση στο δεύτερο είναι πώς:
Όχι βρε μαλάκα Υ! ΑΥΤΟ είναι ενδεικτικό για το γεγονός πως η άποψη του ρώσικου λαού για τις κατακτήσεις επί σοσιαλισμού είναι τόσο θετική,
όπως και η αποδοκιμασία του απέναντι στους ναζί τόσο μεγάλη,
που ακόμα και οι γαμημένοι οι φασίστες ρε παπάρα αναγκάζονται να τα παίρνουν όλα αυτά υπ’όψιν, γιατί αν βγαίνανε μπροστά με σβάστιγκες όπως αλλού θα τους ξεκοίλιαζαν οι μπαρμπάδες τους!
Και ΑΥΤΟ από την άλλη ΔΕΝ σημαίνει πως δεν υπάρχουν και «στρεβλώσεις στη συνειδηση αυτής της κοινωνίας», για να εξηγούμαι…
@Άθλιε
σόρρυ αλλά εδώ θέλω να παρέμβω. η συζήτηση είναι καλό να γίνεται και να κρατιέται σε ένα συγκεκριμένο στάνταρ, δεν ξέρω αν το «άντε γαμήσου» και αυτά γράφονται σέ φιλικό επίπεδο αλλά δεν μπορεί να γίνεται έτσι γιατί μετά ο κάθε ένας θα κατεβάζει τα καντίλια του και δεν νομίζω ότι θέλουμε το Γκράνμα να είναι έτσι.
Καλό θα ήταν να προστατεύσουμε αυτό που έχει φτιαχτεί και μου μας επιτρέπει να συζητάμε πολλά πράγματα εδω μέσα σε κάποια απο τα οποία ακούγονται πραγματικά ενδιαφέροντα πράγματα.
@Kraftwerk
H αλήθεια είναι πως διάφοροι σ/φοι, φίλοι και «αναγνώστες» μου έχουν κάνει παρατηρήσεις κατά καιρούς για τη γλώσσα που χρησιμοποιώ.
Όχι τόσο εδώ στο Γκράνμα, όσο στο μπλογκ που είχα.
Από την άλλη το να απαντάω γραπτά στον καθέναν με τον ίδιο τρόπο που θα του απαντούσα και προφορικά,
είναι ο μόνος τρόπος που με «γεμίζει».
Καλώς ή κακώς έχω καταλήξει σε αυτό, παρ’ ότι ξέρω πολύ καλά πως η ουσία των όσων θέλω να πω τις περισσότερες φορές υποβαθμίζεται.
Εν τέλει όμως είναι σημαντικότερο από τα παραπάνω προσωπικά «θέλω» το να είναι ικανοποιημένοι από τον τόνο της συζήτησης όλοι οι «συντελεστές» του μπλογκ, πολύ δε περισσότερο ο συγγραφέας του εκάστοτε άρθρου.
Οπότε δεσμεύομαι πως θα γράφω ξανά μόνο αν και όταν οι απαντήσεις που μου έρχονται στο μυαλό είναι σε ένα -σχετικά- κόσμιο ύφος.
@Kraftwerk
Πάντως πρέπει να ξέρετε πως σαν άτομα βρίζω μόνο ανθρώπους που θεωρώ φίλους ή/και εκτιμώ την άποψή τους.
Απέναντι σε άλλους έχω πολύυυυυ περισσότερη υπομονή. 😀
Έτσι σαν διευκρίνιση…
‘ακόμα και οι γαμημένοι οι φασίστες ρε παπάρα αναγκάζονται να τα παίρνουν όλα αυτά υπ’όψιν, γιατί αν βγαίνανε μπροστά με σβάστιγκες όπως αλλού θα τους ξεκοίλιαζαν οι μπαρμπάδες τους!’ Άκυρο επιχείρημα γιατί οι φασίστες στη Ρωσία βγαίνουν κυρίως με τις σβάστικες και ανοιχτά ως ναζί και έχουν την ασυλία του σημερινού κράτους, απλά πλάι τους ή σχεδόν βγαίνουν και οι εθνικομπολσεβίκοι.
Η πολιτική της ΕΣΣΔ περιλάμβανε και τελείως λανθασμένους χειρισμούς εθνικών ζητημάτων. Παρότι ήταν το πιο διεθνιστικό και αντιρατσιστικό κράτος που υπήρξε ποτέ, διατηρούσε και στοιχεία μεγαλορωσισμού. Δε ξεμπερδεύεις με αύτα με ένα ‘άντε γαμήσου άμα λες ότι υπήρχαν’. Ο εθνικισμός δεν είναι κάτι στο οποίο περνάς συνειδητά. Από κάποιο σημείο και μετά της εξέλιξης των κοινωνιών είναι κάτι που αναπαράγεται διαρκώς και μόνο αν το καταπολεμάς συνεχώς συνειδητά μπορείς να βγεις από αυτό (είναι κάτι σα τις εμπορευματικές σχέσεις αν θες).
Δε μίλησα καθόλου για ‘ιδεολογικές σχέσεις ΚΚΣΕ – Εθνικομπολσεβίκων’. Λέω μόνο ότι η ανάπτυξη των δεύτερων σήμερα έχει σχέση με στρεβλώσεις που δημιουργήθηκαν στη συνείδηση της ρωσικής κοινωνίας λόγω της προσωπολατρείας, του υπέρμετρου αυταρχισμού και της διαρκούς περιφρόνησης και δυσπιστίας της ηγεσίας προς τη βάση.
Ότι πρέπει να δούμε πότε ακριβώς δημιουργήθηκαν αυτά τα φαινόμενα και ποιες ακριβώς είναι οι συνέπειες τους στο χρόνο.
Θέλω να πω ότι το κομμουνιστικό κίνημα του μέλλοντος πρέπει να μεριμνα για:
– τη μη χρησιμοποίηση της προσωπολατρείας
– τη συνειδοτοποίηση των βαθιών αρνητικών συνεπειών αυταρχικών μεθόδων και τον περιορισμό τους
– μια πιο αμφίδρομη σχέση με τη ηγεσίας – βάσης που να δίνει διέξοδο έκφρασεις στις λαϊκές εμπνεύσεις
(υ.γ. γράφε μας, αγάπα μας και βρίζε μας)
Παντως αγαπητε Υ μου κανει τρομερη εντυπωση η εστω καλοπροαιρετη (για αυτο δεν εχω αμφιβολια) μανιωδης πολεμικη σου απεναντι στο πρωτο σοσιαλιστικο πειραμα. Εχει χιλιοσυζητηθει ποικιλοτροπως το ζητημα και ποσο σοσιαλιστικο ηταν το πειραμα αυτο και πως κατεληξε και θα συνεχιζουμε να το αναλυουμε για να μην επαναλαβουμε στο μελλον τις παρεκκλησεις του παρελθοντος αλλα για την μανιωδη πολεμικη του ιμπεριαλισμου απεναντι σε αυτο το πρωτο σοσιαλιστικο πειραμα φανταζει σαν να μην σε απασχολει διολου!?! Ολοι οι αποδεδειγμενοι σχεδιασμοι του ιμπεριαλισμου ειτε κρινοντας εκ του αποτελεσματος ειτε και με στοιχεια που με κομπασμο οι ιδιοι οι μηχανισμοι του φερνουν στην επιφανεια φαινεται πως με το να μην τους αγγιζεις τελικα δεν σε πολυαπασχολουν και τοσο…
Αρα καλα κανουν και υπαρχουν θα ελεγε κανεις (δε λεω οτι αυτο λες), και κατα τροπο νομοτελειακο καλα κανουν την δουλεια τους χωρις αντανακλαστικα να μας θιξει τουλαχιστον το αξιακο μας συστημα (γιατι για να μας θιξουν το ταξικο κριτηριο εχουμε ακομα δρομο, τρελοεπιστημονα μου εσυ 🙂 )για τις βρωμιες τους και την τοτε επιδιωξη τους για ανασχεση των υπο ανατροπη συσχετισμων παγκοσμια κυρια μετα το Δευτερο Παγκοσμιο πολεμο υπερ του σοσιαλιστικου στρατοπεδου.
Αντιθετως για να στηριχθουν ολα αυτα μου προβαλεις σε ευθεια προβολη το ιστορικο κεφαλαιο που λεγεται Σταλιν, επιμενεις και ενδοσκοπεις με απιστευτα επαναλαμβανομενους ομοκεντρους κυκλους στην πολιτικη σου σκεψη και αναλυση, εκτος των ιδεολογικων οπισθοχωρησεων, ολα τα θεοπαλαβα και θεοκουλα που εγιναν την περιοδο της «σταλινικης», τροπου τινα σοσιαλιστικης οικοδομησης στην ΕΣΣΔ λες και εμεις οι υπολοιποι τα επιβραβεβουμε χειροκροτωντας αμεριμνα και ακριτικαριστα.
Δεν παλευουμε μονοι μας σε ενα πεδιο μαχης χωρις αντιπαλο και δεν ξερω αν ημασταν στην θεση αυτων των κομμουνιστων – αγωνιστων – συμμαχων της εργατικης ταξης αν θα τα καναμε εμεις καλυτερα…? Το σιγουρο ειναι παντως πως ο ΜΗΔΕΝΙΣΜΟΣ και η ΓΚΡΙΝΙΑΡΙΚΗ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ χωρις αντικρυσμα, μονο τον ιμπεριαλισμο βολευει και τις επιδιωξεις του. Αλλωστε το αγαπημενο σπορ ολων των οπορτουνιστων και των πρωην κομμουνιστων ειναι η μουρμουρικη γκρινια για να δικαιολογησουν τη τρεχουσα πολιτικη του τοποθετηση. Δεν λεω οτι αποκλειστικα μουρμουριζεις για αυτο το λογο αλλα οτι κατα καιρους οπορτουνιζεις καργα ειναι αδιαμφισβητητο και αναντιρρητο.
Επιπλεον αν παρατηρησεις κιολας στατιστικα ορμωμενος ολα τα ρεπορταζ – ντοκιμαντερ – αφιερωματα για το κομμουνιστικο – εργατικο κινημα και το πρωτο σοσιαλιστικο πειραμα γινεται σε συνεργασια απο ολα τα μπουμπουκια που περασαν απο το Κομμα και ΜΕΤΑ εφυγαν-διαγραφηκαν-λακησαν ή και πικραθηκαν μπορω να σου πω απο δικες μας αδυναμιες χωρις ομως να το παλεψουν απο μεσα και να δωσουν την μαχη για τον σκοπο που μπηκαν. Ειναι τυχαιο;
Πρεπει λοιπον να βρεθει το πολιτικο – ταξικο «ισο» μεταξυ της κριτικης απεναντι στις ιδεολογικες παρεκκλησεις (μακρυα απο μας οι αυτολογοκρισιες, οσοι το εκαναν λακησαν προς το ΠΑΣΟΚ βλεπε Κοψιδη ή πηγαν σπιτι τους) και την οργανωση της παλης-αντεπιθεσης της εργατικης ταξης απεναντι στους κεφαλαιοκρατες και αυτο γινεται μονο μεσα απο την οργανωμενη παλη, ειτε το θελουμε ειτε οχι. Τωρα να λειτουργουμε σαν κατι τυπους στιλ Ρουσση που απο μακρυα και αλαργα απο το ταξικο καμινι κανουν βαθυστοχαστες και κομμουνιστικοτατες αναλυσεις και κριτικες ειναι αλλου παπα ευαγγελιο. Τουλαχιστον αυτος εχει ΕΠΙΛΕΞΕΙ στρατοπεδο, οτι και να μας τσαμπουναει απο την κωλοφυλλαδα που γραφει και μην τσιτωσεις γιατι η προσωπολατρεια και η αγιοποιηση ειναι εξισου κακο σπορ και σου μιλανε παθουντες. Ασχετο με την απεργια των συνδικατων στις 17/12 γιατι δεν βγηκε στην αστικο-αναρχο-φυλλαδα που με μεγαλη ευχαριστηση τον φιλοξενει να πει τιποτα για τον τρελο σεχταρισμο του ΚΚΕ…? Εκτος αν το εκανε και δεν το πηρα πρεφα γιατι τετοιου τυπου ντορο (αν εγινε?) δεν βολευει τα επιτελεια των αφεντικων, τοσο οσο η κριτικη του απεναντι στο ΚΚΕ, που χιλιοπροβαλλεται σε ολα τα media με καθε παπαγαλιστικο καλοθελητη.
Συμπερασματικα γιατι το παρακανα και επαφορμης οχι μονο των δικων σου σχολιων αγαπητε Υ αλλα συνολικοτερα απο τις κουβεντες που γινονται εδω μεσα…
Η κριτικη και η αυτοκριτικη ειναι υπεραναγκαιο εργαλειο σε ενα κομμουνιστικο κομμα και μεσα στο εργατικο – λαικο κινημα κατ΄επεκταση. Φυσικα και οχι μονο γιατι το ειπε ο Λενιν και ειναι καταστατικη υποχρεωση καποιων, αλλα επειδη πρακτικα επαληθευεται απο το ιδιο το κινημα και την ζωη. Να ξερουμε πως η χρησιμοτητα και η χρηστικοτητα της εχει συγκεκριμενα αντικτυπα και αυτη ειναι ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ προσπαθωντας να διορθωσουμε λαθη-παραλειψεις ή ακομα και παρεκκλησεις για να φτασουμε σε αυτη την γαμη@!# κοινωνικη απελευθερωση του ανθρωπου. Οταν ομως αντιλαμβανομαστε πως γινεται εργαλειο στα χερια καποιων μη καλοπροεραιτων (να το θεσω καπως ευγενικα) τοτε ας το ξαναβλεπουμε λιγο το ολο ζητημα μπας και κατα ενα τροπο πια διολισθαινουμε σταδιακα αλλα σταθερα προς σοσιαλδημοκρατικα μονοπατια…
Γιαυτο πρεπει να κοιταμε μαζι ΚΑΙ τον «Δρακουλα» Τσαουσεσκου (Λες και ηταν μονος του οταν λαμβανονταν οι αποφασεις, ομοιως και για τον Σταλιν) ΚΑΙ την δραση του ιμπεριαλισμου και του ταξικου αντιπαλου.
‘η εστω καλοπροαιρετη (για αυτο δεν εχω αμφιβολια) μανιωδης πολεμικη σου απεναντι στο πρωτο σοσιαλιστικο πειραμα’ – σε καμία περίπτωση δε κάνω πολεμική στο πρώτο σοσιαλιστικό πείραμα. Σε κάθε ευκαιρία γράφω πόσο θετικό ρόλο είχε η ανάληψη του και ότι πρέπει σύντομα να αναλάβουμε κι άλλα. Κάνω πολεμική απέναντι σε στρεβλώσεις του και περισσότερο σε εκείνες που προήλθαν από συγκεκριμένο ρεύμα. Αυτό το κάνω γιατί το σημαντικότερο και συμπαγέστερο κομμάτι του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος (στο οποίο ανήκουν πολλοί αν όχι οι περισσότεροι αναγνώστες – συμμετέχοντες εδώ) σήμερα εκθειάζει το συγκεκριμένο ρεύμα και αυτό κατά τη γνώμη μου δεν αποτελεί καλό σύμβουλο για το παρόν και το μέλλον.
Τώρα αυτό ότι κάνοντας κριτική σε συγκεκριμένο ρεύμα δίνω κωλαράκι στον ιμπεριαλισμό είναι τόσο κλασσικό πια που τι να πω… Θεωρώ ότι αυτή τη λογική την έχει πληρώσει ακριβά το κομ. κίνημα.
Με κατηγορείς για ΜΗΔΕΝΙΣΜΟ και ΓΚΡΙΝΙΑΡΙΚΗ ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ. Κι όμως στο τελευταίο μου κόμμεντ έβαλα τρεις συγκεκριμένους θετικούς στόχους για το κίνημα σήμερα. Και αυτό προσπαθώ να το κάνω πάντα. Βλέπω το παρελθόν για να βγάλω συμπεράσματα για το τώρα και το μέλλον. Τώρα αν εσύ αυτούς του στόχους τους βλέπεις ‘γκρινιάρικους’, ντάξει τότε έχουμε άλλη προσέγγιση.
΄οτι κατα καιρους οπορτουνιζεις καργα ειναι αδιαμφισβητητο και αναντιρρητο’ – αυτό όπως καταλαβαίνεις δε το δέχομαι και δε θεωρώ ότι το στήριξες εδώ αρκετά για να το ισχυριστείς. Δε ξέρω όμως τι εννοείς και με το ρήμα ‘οπορτουνίζω’ γιατί στην εσωκομματική jargon την έχετε οικοιοποιηθεί τη λέξη και τη χρησιμοποιείτε όπως σας βολεύει. ‘Οπορτουνίζω’ για μένα σημαίνει είμαι καιροσκόπος, δεν έχω αρχές και κινούμαι ανάλογα με τις συνθήκες για να πετύχω βραχυπρόθεσμους στόχους αδιαφορώντας για τον τελικό και στόχους που είναι ίσως και άσχετοι από τον τελικό, ενίοτε εντελώς προσωπικούς. Δε θεωρώ ότι το κάνω αυτό. Αν θεωρείς ότι το κάνω, εξηγήσε μου με μέιλ γιατί και πώς για να μη κουράζουμε και τους άλλους.
Στη συζήτηση για το Ρούση δε θα μπω γιατί δε βλέπω που κολλάει.
Στο τελευταίο σου κόμμεντ λοιπόν με κατηγορείς για:
– πολέμιο του σοσιαλισμού
– άσυνείδητο που παίζει το παιχνίδι του ιμπεριαλισμού
– μηδενιστή και γκρινιάρη
– οπορτουνιστή
– υφέρποντα σοσιαλδημοκράτη
Και όλα αυτά χωρίς να διαφωνήσεις ή να βάλεις σε κρίση έστω και ΜΙΑ θέση από όσες έχω διατυπώσει παραπάνω.
Η δομή του κειμένου σου παραπάνω συνίσταται στο να απονομιμοποιήσεις το συνομιλητή σου (εμένα) να καταδείξεις ή μάλλον να δημιουργήσεις με διάφορους συνειρμούς την εντύπωση ότι είναι αναξιόπιστος. Καθόλου στο να δείξεις ποιες απόψεις – θέσεις ήταν λάθος και γιατί και ποιες είναι οι σωστές.
Οχι ρε Υ δεν κανω ¨συνδικαλισμο¨ στις κουβεντες μου γιατι ετσι θα πλασερνα πολλη γαρνιτουρα χωρις αντικρυσμα. Αναφερομαι περισσοτερο στο γενικοτερο πνευμα που απορρεει απο οοοοο,τι εχεις γραψει μεχρι τωρα και σε απλα σε μερικα πραγματα που κανουν κρα απο μακρυα. Οπως στο αρθρο του kraftwerkvs η δραση των ιμπεριαλιστικων μηχανισμων, η δυναμη της αστικης προπαγανδας που ειναι αναντιρρητη στη χρησιμοτητα της στον προσανατολισμο των μαζων κατα το δοκουν των επιδιωξεων των αστικων επιτελειων και ο αξονας «ανησυχιας » των κομμουνιστων – αγωνιστων σε σχεση με τα λαθη του σοσιαλιστικου παρελθοντος και πως θα τα διορθωσουμε.
Αναφερομαι σε ενα γενικοτερο σκεπτικο που και σε ειδικο και στο γενικοτερο πλαισιο λεει παμε να ακουμπησουμε ενα ζητημα οπως το αναρτηθεν αρθρο και καταληγουμε με τα πονων και βασανων παλι στο ιδιο διακυβευμα που φτανει να παγιωθει πια στο ποια ηταν τα βιτσια του Σταλιν πανω στις αμοιρες πλατες του σοβιετικου λαου και των «παρατρεχαμενων» του. Αρα δεν μπορει να επικεντρωθει οτι ειπα παραπανω τοσο σε κατι συγκεκριμενο (και απο οτι φαινεται ηταν αδυναμια του) αλλα στο συνολικο του προσανατολισμο. Ετσι αν δε λυσουμε το γενικο πλαισιο οπως και να εχει για να παμε στο ειδικο παντα θα σκουντουφλαμε…
Οπως και να εχει επειδη δεν ηρθα στα τσιπουρα που ηπιατε τις προαλλες θα τα πουμε οντως για να μην κουραζουμε και τους υπολοιπους,οχι μεσω μειλ αλλα μεταξυ οινου και αχλαδιου!
‘καταληγουμε με τα πονων και βασανων παλι στο ιδιο διακυβευμα που φτανει να παγιωθει πια στο ποια ηταν τα βιτσια του Σταλιν πανω στις αμοιρες πλατες του σοβιετικου λαου’
Μπορείς να συνεχίσεις να μου βάζεις στο στόμα λόγια που δεν έχω πει, μπορείς να συνεχίσεις να λοιδορείς εμένα επειδή δε θέλεις να καταλάβεις αυτό που λέω.
Εγώ δε θα συνεχίσω άλλο μαζί σου σε αυτό το ποστ, αφού δεν απαντάς ούτε σε μισό επιχείρημα.
Να καταθέσω δύο σκέψεις:
Η προσωπολατρεία υπήρξε φαινόμενο που καλλιεργήθηκε στις τάξεις του κομμουνιστικού κινήματος και επηρρέασε μια σειρά κόμματα (και τα νικηφόρα). Έχει αφετηρίες κυρίως, κατα τη γνώμη μου, στο εξαιρετικά χαμηλότερο επίπεδο μόρφωσης και συνείδησης της ε.τ. το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα. Μην ξεχνάμε ότι η προσωπολατρεία καλλιεργήθηκε σε όλες τις φάσεις του κομμ. κινηματος στη Ρωσία. Όποιος έχει διαβάσει το «10 μέρες που συκγλόνισαν τον κόσμο» θα αντιληφθεί μέσα από μαρτυρίες του j. Reed το πως έβλεπαν οι εργάτες της Πετρούπολης το Λενιν χωρίς να τον έχουν αντικρύσει ποτε και πως αυτή η φιλολογία καλλιεργούνταν και από τους Μπολσεβίκους.
Αυτό που όμως δεν μπορώ να δεχτώ είναι η εξήγηση που δίνει στο φαινόμενο η μυστική έκθεση Χρουτσώφ και τα μετέπειτα αποπαίδια της. Ότι δηλαδή ήταν η προσωπικότητα και η μεγολομανία του ίδιου του Σταλιν που εξέθρεψε το φαινόμενο, ότι γενικά το σοβιετικό κράτος δηλαδή λειτουργούσε περίπου ως μια παράσταση για ένα ρόλο που καθοριζόταν από την αυταρχική-συγκεντρωτική μορφή του ηγέτη του κομμουνιστικού κόμματος. Και δεν μπορώ να το δεχτώ για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Αν ίσχυε και ήταν τόσο αιδρεωμένη αυτή η αντίληψη τότε πως κατάφεραν να ξεμπερδέψουν οι αναθεωρητές στο 20ο μέσα σε τρία χρόνια με όλη τη «σταλινική» ηγεσία του ΚΚΣΕ αλλά και όλων (μα όλων βρε παιδάκι μου???) των ΚΚ της Ευρώπης; Δεν είναι λίγο κουτσουρεμένο λοιπόν να χρεώνουμε το φαινόμενο έτσι αναντήρηττα σε μία μόνο περίοδο; Μήπως αυτό το φαινόμενο δεν έχει ξανασυναντηθεί και σε άλλες χώρες (βλέπε Κούβα)? Είναι λοιπόν ενιαίο το φαινόμενο και πόσο κατα τη γνώμη μας αυτό , η εξιδανίκευση της ηγεσίας δηλαδή, λειτουργεί υπό την καθοδήγησή της ή εκδηλώνεται και εν πολλοίς αυτθόρμητα από τις μάζες που ταυτίζουν τη λύτρωσή τους με το πρόσωπο του ηγέτη;
Επομένως ναι Υ. Πρέπει να καταπολεμούμε την προσωπολατρία εμείς οι κομμουνιστές.
Και όχι Υ. Η προσωπολατρία δεν συνδέεται μόνο η κρίνεται μόνο από την όποια «αυταρχικότητα» επιδυκνύει η ηγεσία. Είναι ιστορικό φαινόμενο και ως τέτοιο πρέπει να μελετιέται.
quiz για χαβαλέ…Ο τσάβες καλλιεργεί ή όχι την προσωπολατρία;
Η προσωπολατρεία καλλιεργήθηκε συνειδητά από επάνω. Εσύ Αντώνη αυτό το κάνεις γαργάρα. Λες ‘καλλιεργήθηκε’ αλλά δε λες από ποιον. Ως μόνη αφετηρία αναφέρεις το χαμηλό επίπεδο της εργατικής τάξης. Αυτό είναι χυδαίο. Εξόφθαλμη προσπάθεια να κρυφτεί η άλλη μισή αλήθεια.
Η προσωπολατρεία δε καλλιεργήθηκε λόγως της προσωπικοτητας και της μεγαλομανίας του Στάλιν αλλά λόγω της πολιτικής επιλογής της ηγεσίας της ΕΣΣΔ τότε συλλογικά να μη πάρει το δύσκολο δρόμο της καλλιέργειας της δημοκρατικής ευθύνης στην ε.τ. Κι αν μπορούσε να λειτουργήσει ως ένας μεταβατικός τρόπος η προσωπολατρεεία κινητοποίησης των μαζών για ορισμένη περίοδο αυτοί το παραξηλώσανε. Κι εσείς συνεχίζετε να κάνετε απολογητική και να αρνείστε να κατανοήσετε στην ουσία του το λάθος.
‘Αυτοκριτική δεν είναι να παραδέχεσαι τα λάθη σου. Σημαίνει να τα εξηγείς. Αλλιώς είσαι καταδικασμένος να τα επαναλάβεις.’ Έγραψε σήμερα το Απολίθωμα http://sfyrodrepano.blogspot.com/
Ο Τσάβες δεν είναι κομμουνιστής.
Αν δεχτούμε ότι και στη Κούβα υπάρχει το πρόβλημα (λέω αν) τότε και πάλι δε το λύνουμε και δε αναιρείτε το γεγονός ότι το μοντέλο προσωπολατρείας που μιμίθηκε το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα και του άφησε ανεξίτηλα σημάδια ήταν αυτό της ΕΣΣΔ επί Στάλιν. Πρέπει να είναι κανείς πραγματικά ιστορικά αναλφάβητος για να μη το βλέπει αυτό ή ηλίθια φανατισμένος.
Καλή πρωτοχρονιά σε όλους.
Πρέπει να λέμε τα αυτονόητα; καλλιεργήθηκε σημαίνει κάποιος την καλλιέργησε και προφανώς η βάση δεν «καλλιεργεί» , «καλλιεργείται»! Αμαν πια! ΘΑ παραπέμπουμε και σε Μπαμπινιώτη κάθε φορά που θέλουμε να μιλήσουμε επειδή εσύ είσαι προκατειλλημένος;
Η προσωπολατρία κατα τη γνώμη μου μικρή σχέση έχει με το δημοκρατικό ή όχι χαρακτήρα του ελέγχου. Ξαναλέω λοιπόν: Προσωπολατρία καλλιεργήθηκε ΚΑΙ γύρω από τον Λενιν. Αυτό τον καθιστά αντιδημοκράτη;
Δεν καταλαβαίνω τί εννοείς. Ο Λενιν στο «ενα βήμα μπρος, δυο βήματα πίσω» προάγει το προεπαναστατικό ,για τη Ρωσία, εξαιρετικά συγκεντρωτικό χαρακτήρα του κόμματος. Δίνει περισσότερο φως στο «τι να κάνουμε». Αυτό εσύ το θεωρείς προσωπολατρία; δηλαδή ταυτίζεις την προσωπολατρία με το συγκεντρωτισμό; Εγώ θεωρώ ότι το δεύτερο είναι αποτέλεσμα του άλλου, άλλα ένα από τα αποτελέσματά του και όχι η αιτία του. Την προσωπολατρία πρέπει να την αντιληφθούμε ως αποτέλεσμα και όχι ως αίτιο. Δηλαδή, πως να το πώ, δεν επιλέγεις ανάμεσα στην προσωπολατρία και τη δημοκρατία. Επιλέγεις αν θα ρίξεις βάρος στη δημοκρατία ή το συγκεντρωτισμό.
Και όσον αφορά το συκγεντρωτισμό, δηλαδή την ομαλή και αποτελεσματική λειτουργία των σοβιετ και τη σύνδεση της βάσης με την ηγεσία, το ΚΚΕ ΚΑΝΕΙ κριτική στην περίοδο που ηγέτης του ΚΚΣΕ ήταν ο Σταλιν. Η κριτική που κάνει το ΚΚΕ περιστρέφεται γύρω από το Σύνταγμα το ’36 και τις εκεί αλλαγές που έγιναν. Δεν προχωρώ παραπέρα αλλά νομίζω ότι αυτή πρέπει να είναι η ουσία μιας τέτοιας κουβέντας.
Η προσωπολατρεία καλλιεργήθηκε από την ηγεσία Στάλιν και ήταν λάθος! Πεσ’το επιτέλους το γαμήδι! Πέστ’το!
Το κανόνισες για τον πάγο?
(η πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για το σύνταγμα του 36 όπου ελπίζουμε επιτέλους να δούμε λίγη κριτική στο Στάλιν από το νέο έτος)
Ας πούμε οτι υπήρχε κάποια προσωπολατρεία προς στον Στάλιν γτ πρέπει να ευθύνεται αυτός???Έχεις κάποια δήλωση του ή κτ τέλος πάντων που να το αποδεικνύει??
Όχι ρε συ ευθύνονται τα ούφο από τον πλανήτη χάπι. Άντε καλή χρονιά και καλά μυαλά και σε σένα.
Οπότε δες αυτό και να καταλάβεις γτ μιλάμε εμείς για αντισταλινισμό και λοιπά,ξέρεις…
Μιλάτε για την «αφοσίωσή» σας σε εμένα.Ίσως να είναι μια φράση,που σας ξέφυγε τυχαία.Ίσως…Αν,όμως,δεν είναι τυχαία φράση,τότε θα σας συμβούλευα να απορίψετε την «αρχή» της αφοσίωσης σε πρόσωπα.Αυτό δεν είναι μπολσεβίκικο.Να έχετε αφοσίωση στην εργατική τάξη,στο κόμμα της,στο κράτος της.Αυτό είναι αναγκαίο και καλό.Να μη τη συγχέετε με την αφοσίωση στα προσωπα…»
Επίσης είχε πει:
«Τώρα οι τύχες των λαών και των κρατών δεν αποφασίζονται μόνο απο τους αρχηγούς,αλλα πριν απ’όλα και κυρίως,απο τα εκατομμύρια τις εργαζόμενες μάζες….»
Επιτέλους σταματήστε να πέφτετε στην παγίδα των αστών,του τυφλού χυδαίου αντισταλινισμού….
Ευχαριστώ και ανταποδίδω!
Καλά μυαλά και διαβασέ και τπτ απο αυτά που έχει πει ο Στάλιν πριν μιλήσεις γι’αυτόν γιατί αλλιώς γίνεσαι απλά θύμα.
@Μέλιτον
τι ακριβώς εννοείς εδώ? γιατί είναι γραμμένο λίγο μπερδεμένα
….και ο αξονας “ανησυχιας ” των κομμουνιστων – αγωνιστων σε σχεση με τα λαθη του σοσιαλιστικου παρελθοντος και πως θα τα διορθωσουμε.
Καλή Χρονιά σε όλους
Stalin wasn’t stallin’
When he told the beast of berlin
That they’d never rest contented
Till they had driven him from the land
So he called the yanks and english
And proceeded to extinguish
The fuhrer and its vermin
This is how it all began
Now, the devil, he was reading
In the good book one day
How that lord created adam
To walk the righteous way
And it made the devil jealous
He turned green onto his????
And he swore by things unholy
And he made one of his own
So he packed two suitcases
Full of greed and misery
And he caught the midnight special
Going down to germany
Then he mixed his lies and hatred
With fire and grim stones
Then the devil sat upon it
That’s how adolf was born
Now adolf got the notion
That he was the master race
And he swore he’d bring new order
And put mankind in a place
So he set his scheme in motion
And was winning everywhere
Until he??? and got the notion
For to kick that russian bear
Stalin wasn’t stallin’
When she told the beast of berlin
Καλή μέρα, χρόνια πολλά και καλή χρονιά σε όλους
That they’d never rest contented
Till they had driven him from the land
So he called the yanks and english
And proceeded to extinguish
The fuhrer and its vermin
This is how it all began
Yes he kicked that noble russian
But it wasn’t very long
Before adolf got suspicious
That he had done something wrong
Cause that bear grabbed the fuhrer
And gave him an awful fight
Seventeen months he grabbed the fuhrer
Tooth and claws, day and night
Then that bear smacked the fuhrer
With a mighty armored??
And adolf broke all records
Running backwards to krakow
Then goebbels sent a message
To the people everywhere
That if they couldn’t hit the fuhrer
God, then hit that russian bear
Stalin wasn’t stallin’
When he told the beast of berlin
That they’d never rest contented
Till they had driven him from the land
So he called the yanks and english
And proceeded to extinguish
The fuhrer and its vermin
This is how it all began
Then this bear called on his buddy
The noble fighting yank
And they sent the fuhrer running
With their ships and planes and tanks
Now the fuhrer’s having nightmares
Cause the fuhrer knows damn well
That the devil’s done roast welcome
On his residence in hell
@Red personality
Δηλαδή επειδή τα είπε αυτά ο Στάλιν σημαίνει ότι δε συμμετείχε και ο ίδιος στη συλλογική απόφαση της ηγεσίας για την πρωσοπολατρεία του??
Δηλαδή οι παραπάνω αφίσες που παρέθεσα δεν είχαν εγκριθεί από τον ίδιο?
Γιατί προσπαθείς με νύχια και με δόντια να βγάλεις τον ίδιο ως άτομο λάδι?
@Αντώνη
Όχι φυσικά η προσωπολατρεία δε ταυτίζεται με το συγκεντρωτισμό.
Αλλά δεν ισχυρίστηκα κάτι τέτοιο. Για έφοδο στους ανεμόμυλους έφυγες πάλι. Επειδή κι εσύ προσπαθείς με νύχια και με δόντια να βγάλεις λάδι το άτομο για κάποιο λόγο που έχει σχέση με τον πολιτικό φανατισμό, αποπροσανατολίζεις την κουβέντα ανοίγοντας αυτό το κεφάλαιο.
Αν καλλιεργήθηκε προσωπολατρεία γύρω από το Λένιν ήταν αυτή του παράνομου επαναστάτη, του εμπνευσμένου ηγέτη της Οκτωβριανής που σφυρηλάτησε, έπιασε το σφυγμό και έδωσε διέξοδο στις λαϊκές εμπνεύσεις. Καμία σύγκριση δεν υπάρχει με τον τρόπο, τον τόνο και την ένταση με τους οποίους καλλιεργήθηκε με το Στάλιν. Το δείχνουν τόσο οι παραπάνω αφίσες, άλλες αφίσες με παιδάκια αγκαλιά κλπ. Το δείχνουν τα αγάλματα του εαυτού του που έδινε εντολή ή ενέκρινε να χτιστούν. Τα ονόματα που έδωσε σε πόλεις, το ονομά του που έβαλε στον ύμνο ενώ ήταν εν ζωή και κυβερνούσε.
Πράγματα που ποτέ δεν είχε ούτε καν διανοηθεί να κάνει ο Λένιν, ούτε η ηγεσία του κόμματος επί Λένιν. Δηλαδή, μη τα ισοπεδώνουμε και όλα. Μη μας κάνει ο γελοίος φανατισμός μας και ξεχνάμε την ιστορία.
Ο συγκεντρωτισμός είναι απαραίτητος σε ορισμένες φάσεις του επαναστατικού κινήματος. Ωστώσο όταν η εφαρμογή του επεκτείνεται πέραν του απαραίτητου, αυτό βλάπτει ιδιαίτερα το κίνημα, το υποσκάπτει, δημιουργεί τρομερές στρεβλώσεις. Ο συγκεντρωτισμός κατά την προετοιμασία της επανάστασης μέσα σε απολυταρχικό καθεστώς είναι απαραίτητος. Ο συγκεντρωτισμός κατά την διενέργεια της επανάστασης και κατά τον εμφύλιο και την αντιμετώπιση ξένης εισβολής επίσης. Ο συγκεντρωτισμός με ιδιαίτερα εξασθενημένο το δημοκρατικό του χαρακτήρα όμως ως μόνιμη μέθοδος διακυβέρνησης μιας κοινωνίας είναι βλαπτικός ή μάλλον καταστροφικός.
Ο υπέρμετρος συγκεντρωτισμός χρησιμοποιεί την προσωπολατρεία για να νομιμοποιήσει την ύπαρξη του. Η προσωπολατρεία είναι μέσο εμπέδωσης του υπέρμετρου συγκεντρωτισμού και ίσως και λίγο αποτέλεσμα του όπως είπες.
Στην συλλογική ηγεσία και το πολιτικό ρεύμα που ηγούταν ο Στάλιν πρέπει να χρεωθεί τόσο το λάθος του υπέρμετρου συγκεντρωτισμού, όσο και της προσωπολατρείας, και ως εκ τούτου φυσικά και στον ίδιο ως άτομο.
Για τον υπέρμετρο συγκεντρωτισμό ευθύνες μπορούν να αναζητηθούν και στον Λένιν. Το κομμουνιστικό κίνημα πρέπει να κρίνει όλους τους ηγέτες του αφού αυτοί ήταν άνθρωποι και όχι θεοί.
Έτσι θα εκτιμήσουμε το γιατί και πώς θα πρέπει να μνημονεύουμε τον καθένα τους σήμερα και σε ποιο βαθμό θα τους προβάλουμε ως παραδείγματα προς μίμηση και έμπνευση ή προς αποφυγή.
Ε όχι εφόσον ήταν κατά της προσωπολατρείας…
Τώρα τη να σου πω για τις αφίσες,ούτε που ξέρω ποιος της έφτιαξε ή πότε της έφτιαξε αλλα ούτε ρώσικα ξέρω..
Αλλα και έτσι να είναι εφόσον ο Στάλιν ήταν κατά της προσωπολατρείας και έλεγε αυτά στα μέλη σαν καθοδηγητής δεν μπορώ να καταλάβω γτ φταίει αυτός.
Κοίτα στο κάτω κάτω αν θες να φταίει ο Στάλιν και για το οτι δεν πέρνει ο Παναθηναϊκός πρωτάθλημα είναι δικιά σου επιλογή.
Η βλακεία είναι ανίκητη.
Συμφωνώ!
έλα εντάξει παιδιά …τσάκισε
Ε ναι ρε φίλε εγώ το λέω χρόνια για την Αεκάρα …όταν θα γίνει σοσιαλισμός στην Ελλάδα θα πάει η ομάδα μας μπροστά
αλλά ποιος μ’ακούει;
Η απόφαση του 18ου συνεδρίου του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής για το Σύνταγμα του 1936:
‘Oι αλλαγές που σημειώθηκαν με το Σύνταγμα του 1936 αποσκοπούσαν στην αντιμετώπιση ορισμένων προβλημάτων,44 όπως η έλλειψη άμεσης επικοινωνίας κομματικών και σοβιετικών στελεχών με την εργασιακή βάση και τη λειτουργία των σοβιέτ, γραφειοκρατική στάση κ.ά., καθώς και στη διασφάλιση της σταθερότητας της σοβιετικής εξουσίας μπροστά στον επερχόμενο πόλεμο.
H κριτική προσέγγιση αυτών των αλλαγών εστιάζεται στην ανάγκη να μελετηθεί παραπέρα η λειτουργική υποβάθμιση της παραγωγικής μονάδας ως πυρήνα οργάνωσης της εργατικής εξουσίας λόγω της κατάργησης της παραγωγικής αρχής και της έμμεσης εκλογής μέσω συνεδρίων και συνελεύσεων. Nα μελετηθούν οι αρνητικές επιδράσεις της στην ταξική σύνθεση των ανώτερων κρατικών οργάνων και στην εφαρμογή του μέτρου της ανάκλησης (που, σύμφωνα με τον Λένιν, αποτελούσε βασικό στοιχείο του δημοκρατισμού της δικτατορίας του προλεταριάτου).’
http://www.kke.gr/18o_synedrio/apofash_toy_18oy_synedrioy_toy_kke_gia_to_sosialismo?act=3&tab=1
Όποιος έχει υπόψη του κριτικά άρθρα από το ΚΚΕ ή άλλες δυνάμεις ή ιστορικά και ακαδημαϊκά κείμενα ας τα παραθέσει αν έχει όρεξη και μπορούμε ίσως να το συζητήσουμε σε ειδικό ποστ.
@kraftwerkvs
Εχεις δικιο αλλα οταν τα παιρνω με τον Υ αυτα παθαινω 🙂 .
Ο «…αξονας “ανησυχιας ” των κομμουνιστων – αγωνιστων σε σχεση με τα λαθη του σοσιαλιστικου παρελθοντος και πως θα τα διορθωσουμε…» ειναι η προσπαθεια να ονοματισω καπως, τον τροπο κριτικης και αυτοκριτικης των κομμουνιστων – αγωνιστων μεσα στο λαικο κινημα που δεν θα προσκολλητε σε μηδενισμους και λαθολογιες μενοντας ετσι στατικα, πανω στα λαθη και τις παραλειψεις που μπορει (και θα γινονται παντα) μεσα στην διαδικασια της λαικης παλης (ποιος θεωρει τον εαυτο του αλανθαστο?).
Η κριτικη και η αυτοκριτικη οσο σκληρη και αν ειναι (και πρεπει να ειναι!) πρεπει να γινεται στην κατευθυνση να διορθωνουμε τα κακως κειμενα οχι σαν αυτοσκοπο, ουτε για να βλογαμε τα γενια μας αποποιουμενοι των ευθυνων μας, ουτε απο προσωπικους υποκειμενισμους. Χρειαζεται ομως γιατι ετσι πας την πολιτικη παλη ενα βημα πιο ψηλα γινεσαι ποιοτικα ανωτερος απο τους αστους και τα τσιρακια τους, συσπειρωνεις την εργατικη ταξη. Οταν ομως μενεις «δογματικα» σε πολεμικη κριτικη και η αντιπροταση που παραθετεις ειναι a priori χρεοκοπημενη απο το ιδιο το λαικο κινημα τοτε την πατησαμε. Τα υπολοιπα τα συζηταμε και ας γινει ζυμωση οσο χρειαζεται για να πεισουμε ο ενας τον αλλον, εκτος και αν τελικα ειναι αυτοσκοπος μας η σκετη πολεμικη.
Παντως Υ ειχα βρει ενα σχετικο βιβλιο του γνωστου εργατολογου Αλεξη Μητροπουλου:
«Η συμμετοχη των εργαζομενων στη Σοβιετικη Ενωση-Απο την εποχη του Λενιν μεχρι σημερα» εκδοσεις Στοχαστης 1984. Ειχα ψαξει εξω απο κομματικες πηγες γιατι θεωρουσα πως λογω της δεξιας στροφης που ειχε παρει το Κομμα πριν την διασπαση του 91-92 θα ηταν πολυ μπερδεμενα τα πραγματα. Ο οποιος Μητροπουλος λοιπον ηταν γνωστος εσωτερικακιας και μετεπειτα Πασοκος (ομολογουμενος οχι κακοπροαιρετος οπως οι γνωστοι ΠΑΣΟΚοπαπαριδες). Πρεπει να σου πω δε οτι η χαρα του ξεχειλιζε απο τα μπατσακια με την αναθεωρηση του ΄36. Αν και μη ετεροπροσδιορισμενος πολυ περισσοτερο με αυτους τους καλοπροαιρετους τυπους, μπορω να πω οτι ηταν ενδεικτικο των πολιτικων επιλογων του καθενος και των συμπερασματων ενος γνησιου (πλην τιμιου φανταζομαι) σοσιαλδημοκρατη. Τουλαχιστον αυτος ηταν ειλικρινης, για παλιορεφορμας σε αντιπαραθεση με τα υπολοιπα στελεχη στο ΠΑΣΟΚ ή του ΚΚΕ οταν φυγανε απο αυτο μετα το ΄92.
Εχει υποθει παντως μεσα και εξω (τονιζεται σαφως και στην αποφαση του Συνεδριου) απο το Κομμα οτι αυτο το θεμα αφηνεται ανοικτο προς μελετη γιατι πρεπει να μελετηθουν πολλα ακομα στοιχεια και ντοκουμεντα.
Μια διορθωση-παρενθεση
«…με τα υπολοιπα στελεχη στο ΠΑΣΟΚ ή του ΚΚΕ οταν φυγανε απο αυτο μετα το ΄92.»
Δε μιλαω συλληβδην για ολα τα στελεχη του ΚΚΕ αν και ολοι τους φερανε ευθυνες για το τι εγινε μεχρι το ΄92.
Τό ότι το κόμμα το άφησε αυτό το θέμα ανοικτό θεωρώ ότι δεν έγινε επειδή δεν ‘υπάρχουν αρκετά στοιχεία’ όπως διατείνεται αλλά λόγο του δογματισμού του και της μέχρι τώρα άρνησης του να υποβάλει σε σοβαρή κριτική την περίοδο Στάλιν.
Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα αλλάξει, κι ας αρχίσουμε άμα ψήνεστε μια… ερασιτεχνική συζήτηση εδώ.
Λες ‘η αντιπροταση που παραθετεις ειναι a priori χρεοκοπημενη απο το ιδιο το λαικο κινημα’.
Δε νομίζω ότι αυτά που είπα είναι χρεοκοπημένα:
– μη χρησιμοποίηση της προσωπολατρείας
– συνειδοτοποίηση των βαθιών αρνητικών συνεπειών αυταρχικών μεθόδων και τον περιορισμό τους
– μια πιο αμφίδρομη σχέση με τη ηγεσίας – βάσης που να δίνει διέξοδο έκφρασεις στις λαϊκές εμπνεύσεις
@ λαθραναγνώστης
robert wyatt έτσι? χωρίς τους soft machine
Αν τα πραγματα ειναι ετσι ,αναρωτιεμαι γιατι ο λαος δεν ξαναψηφιζει το ΚΚΡ να ξανανεβει στην εξουσια ,ωστε ο «χαμενος παραδεισος» να επιστρεψει .
Ορφέα μόλις βρώ χρόνο θα σου απαντήσω, ενδεικτικά πάντως -αν και μπορείς να κάνεις και συ ένα ψάξιμο στο ιντερνετ- και σε σχέση μέ την παραπληροφόρηση:
διάβασε εδώ
«Μετά το 1998, δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ εισέρρευσαν στη Ρουμανία μέσω εξαγορών και επενδύσεων, με τις οποίες εκσυγχρονίστηκαν η βιομηχανία και οι υπηρεσίες.
Η ιδιωτικοποίηση της Dacia το 1999, η οποία σήμανε την ανάκαμψη της αυτοκινητοβιομηχανίας, προσέλκυσε επενδύσεις δισεκατομμυρίων ευρώ αργότερα. Τρία ακόμη δισ. ευρώ προήλθαν από τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ενέργειας, ενώ στον τραπεζικό κλάδο η πώληση της BCR μόνο έφερε στα κρατικά ταμεία 2,2 δισ. ευρώ.»
(http://www.emea.gr/article/74359/%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B1-20-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CF%80%CF%84%CF%8E%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%BF%CF%85%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D.html_ )
ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΕΛΙΔΑ!!!! 🙂 η μαγική εικόνα που παρουσιάζει εκεί είναι λίγο διαφορετική απο την πραγματικότητα γιατί:
«Οι απεργιακές κινητοποιήσεις της περασμένης εβδομάδας στη ρουμανική αυτοκινητοβιομηχανία Dacia (είναι θυγατρική της γαλλικής Renault), όπως εκτιμά η πλειοψηφία των ειδικών αναλυτών της αγοράς, ήταν – κατά πάσα πιθανότητα – μόνον η αρχή μιας γενικότερης εργατικής αναταραχής, σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Ντόιτσε Βέλε («ΝΒ»).
Όπως επισημαίνουν οι αναλυτές, όλο και περισσότεροι Ρουμάνοι εργάτες εκφράζουν πλέον την έντονη διαμαρτυρία τους για τους «μισθούς πείνας» (κυμαίνονται μεταξύ των 250 και 300 ευρώ), όπως τους αποκαλούν, ενώ με τις απεργιακές τους κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι στη Dacia έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, που έχει αποδέκτη το σύνολο των εκπροσώπων της ρουμανικής οικονομίας.
Πάντως, από την πλευρά της, η διοίκηση της ρουμaνικής αυτοκινητοβιομηχανίας, θέλοντας να αποτρέψει την απεργία, ανάρτησε πανό, το οποίο έγραφε: «10 εκατ. ευρώ ζημία κάθε μέρα». Παράλληλα, απέστειλε 10 χιλιάδες επιστολές προς τις οικογένειες των εργαζομένων της, με την παράκληση να τους πείσουν να επιστρέψουν στο εργοστάσιο, ώστε να μην χάσουν τις δουλειές τους.
Ζητούν αύξηση 150 το μήνα
Όμως, στο δημοσίευμα επισημαίνεται, επίσης, πως οι εργαζόμενοι στη Dacia φέρονται αποφασισμένοι να συνεχίσουν την κινητοποίησή τους και ζητούν, μάλιστα, αύξηση των αποδοχών τους κατά 150 ευρώ μηνιαίως. Μιλώντας στη «ΝΒ», ο επικεφαλής της ομοσπονδίας των συνδικάτων της αυτοκινητοβιομηχανίας, Ντιμίτρου Κοστίν, αιτιολόγησε το αίτημα των συναδέλφων του.
«Στην αρχή», τόνισε χαρακτηριστικά, «ίσως να ακούγεται λίγο εξωφρενικό, αλλά πρέπει να αναλογιστείτε ότι η Dacia είναι το πιο επικερδές τμήμα του ομίλου της Renault. Τα κέρδη της ανήλθαν πέρσι στα 160 εκατομμύρια ευρώ». Πάντως, σύμφωνα με τις προτάσεις που έχει καταθέσει η διοίκηση, προβλέπεται αύξηση κατά 31 ευρώ μηνιαίως, ποσό που αντιστοιχεί, όμως, μόλις στο ένα πέμπτο εκείνης που ζητούν τα συνδικάτα.
Αναμφίβολα, επισημαίνεται στο δημοσίευμα, η Renault, με την εξαγορά της Dacia, έχει κάνει χρυσές δουλειές. Οι Γάλλοι δεν αγόρασαν μόνον ένα εργοστάσιο αλλά μία ολόκληρη αγορά, όπως εκτιμούν αναλυτές. Άλλωστε, το μερίδιο αγοράς της Dacia στη Ρουμανία ανέρχεται σήμερα στο 50%, ενώ το ίδιο χρονικό διάστημα καταγράφεται κατακόρυφη αύξηση των εξαγωγών προς τις χώρες της δυτικής Ευρώπης.
Μάλιστα, το 1999, όταν εξαγοράσθηκε από τους Γάλλους, η Dacia απασχολούσε 30.000 εργαζόμενους. Μετά την πώλησή της στη Renault, οι μισοί από αυτούς απολύθηκαν. Τότε, η κυβέρνηση του Βουκουρεστίου είχε καταβάλει αποζημιώσεις, ώστε να μη θέσει σε κίνδυνο την ιδιωτικοποίηση και την εξαγορά της από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία.
Μισθολογικός παράδεισος
«Οι Γάλλοι επένδυσαν, φυσικά, στα φθηνά εργατικά χέρια», ανέφερε στη «ΝΒ» ο Βέρνερ Στάιν, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Γερμανικού Οικονομικού Συνδέσμου στη Ρουμανία. «Αυτό που ψάχνουν οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται εδώ», πρόσθεσε ο επιχειρηματίας», είναι το χαμηλό κόστος, σε συνδυασμό με καλή ποιότητα, στα πρότυπα της δυτικής Ευρώπης».
Πάντως, από την πλευρά του, ο επικεφαλής της ομοσπονδίας συνδικάτων Ντιμίτρου Κοστίν, επιμένει: «Όποιος δουλεύει καλά πρέπει να πληρώνεται και ανάλογα και να έχει μερίδιο στο κέρδος». Κατηγόρησε δε τη διοίκηση της Dacia πως αντί να επενδύσει στον εκσυγχρονισμό των μονάδων παραγωγής, προκειμένου να μειωθεί το κόστος, συνεχίζει να επενδύει στα φθηνά εργατικά χέρια.
Πριν από την εργατική αναταραχή και εξαιτίας της αύξησης των πωλήσεων, η αυτοκινητοβιομηχανία είχε ανακοινώσει – κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου – πως σχεδίαζε, για φέτος, να προχωρήσει πρόσληψη άλλων 3.000 ατόμων. Όπως είχε ειπωθεί, οι μισθοί τους θα κυμαίνονταν στα σημερινά επίπεδα, δηλαδή περίπου στα 270 ευρώ καθαρά το μήνα.
Πλην όμως, οι εργαζόμενοι δηλώνουν έτοιμοι να συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις και,σύμφωνα με αναλυτές, δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους και εργαζόμενοι άλλων επιχειρήσεων, όπου επικρατούν ίδιες ή ανάλογες μισθολογικές συνθήκες. Ακριβώς για το λόγο αυτό, οι ειδικοί εκφράζουν πλέον φόβους ότι «ο μισθολογικός παράδεισος της Ρουμανίας κινδυνεύει να χαθεί».
(http://www.emea.gr/index.php )
@Regimientocinqo
Σωστά, Robert Wyatt. Όπως φαίνεται και απο το link του Y, είναι ένα αμερικάνικο τραγούδι του 43. «Αn American patriotic song»!!! κατά την Wikipedia (http://en.wikipedia.org/wiki/Stalin_Wasn't_Stallin‘).
Στο ίδιο CD υπάρχει και το Red Flag, πάνω στη μουσική του
Ω ελατο, Ω έλατο…..που έψαχνα να το βρώ(με τον R.Wyatt) για να το αφιερώσω στη παρέα για τη Πρωτοχρονιά, αλλά στάθηκα άτυχος.
@OPRFEAS
Ποιός είπε ότι στη Ρουμανία ήταν παράδεισος επι Τσαουσέσκου? Μάλλον το αντίθετο συμπέρασμα βγαίνει.
Που να δείς όμως τι γίνεται τώρα!
Κρατάω μια μικρή επαφή με Ρουμανία και απ΄ότι μαθαίνω, ο κόσμος εκεί τα΄χει παίξει κυριολεκτικά.
Ειδικά οι παλιότεροι που μπορούν να κάνουν συγκρίσεις πριν και μετά, νοσταλγούν όντως το σοσιαλιστικό καθεστώς.
Αλλά και οι νεώτερες γενειές, με σύμβουλους την ανέχεια, την ανεργία, τη διαφθορά (σε σύγκριση μαζί της η διαφθορά επι «Λάκη» φαντάζει «παιδική») τον εθνικό εξευτελισμό και το ξεπούλημα, έχουν αρχισει και ψάχνονται. Κι όλα αυτά, κάτω απο έναν απίστευτο αντικομμουνισμό, όπου αν κανείς δεν έχει κάποιου είδους ιδεολογικές άμυνες, είναι αδύνατον, ή πολύ δύσκολο, να μην παραπλανηθεί.
Κατά τη γνώμη μου τουλάχιστον, για τη Ρουμανία, η χοντρή κυρία, δεν έχει τραγουδήσει ακόμα.
Οι καημένοι Ρουμάνοι παίρνουν 300 ευρώ το μήνα λόγω καπιταλισμού. Τι να πουν και οι Κουβανοί που παίρνουν $15. Και απο πάνω έχουμε και την Αλέκα να πηγαίνει Αβάνα και κουνάει τρυσευτυχισμένη τα σημαιάκια του κάστρο.. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Πρόσεχε Theo.
Τώρα τα Φώτα, με τον αγιασμό των υδάτων, τα τρολ κινδυνεύουν. Στη θέση σου, θα καθόμουνα στη φωλιά μου αυτές τις άγιες μέρες.
επίσης κινδυνευουν και τα ζομπι. Ειδικά αυτά που ξεπηδουν απο το περισσό και αυνανιζονται με την εικονα του πατερουλη.
Λυπάμαι φίλε μου αλλά γιατριά δεν έχεις.
Όπως λένε και οι σοφοί αμερικάνοι:
once a jerk, always a jerk
Μήπως θες μετάφραση?
Επι της ουσίας θα πεις κάτι?
Στη Ρουμανία που τους εκμεταλεύεται ο καπιταλισμός, και παρόλο που παίρνουν 300 ευρώ, οι εργάτες έχουν συνδικαλιστική εκπροσώπηση, απεργούν, διαπραγματεύονται και ακούγεται η φωνή τους σε όλο το κόσμο. Αλήθεια στη Κούβα των $15 πότε ακούστηκε η φωνή των εργατών? Η μήπως είναι και εκεί ευτυχισμένοι που δεν χρειάζεται απεργία?
Μηπως καποιος εδω μεσα παρακαλα επιγοντως εναν απεργο κατα προτιμηση οικοδομο να του κανει «διεισδυση» εκ του οπισθεν για να του λυθει επιτελους η απορια με τα 15$ της Κουβας? Λεω εγω τωρα…
Πισω στην τρυπα βρωμιαρικο ερπετο.
Με λίγο ζόρισμα η διαλεκτική πάει περίπατο και φαίνεται τι ιδεολογικές απάτες είστε όλοι σας..
Επι της ουσίας ρε παίδες θα απαντήσει κανείς?
@Theo
Theo θα σου πω κάτι με απόλυτη ειλικρίνια, πολλές φορές αυτά που λες και με προβληματίζουν και είναι πολύ καλά τσιγκλίσματα για να ψάξω, να διαβάσω περισσότερο και να σου απαντήσω, ξέρω επίσης ότι όλα αυτά που λες τα λες όχι γιατί θέλεις να το συζητήσεις πραγματικά και να ανταλλάξεις γνώμες και απόψεις, ούτε αυτό όμως θα ήταν λόγος όμως για αυτό που θα σου πω παρακάτω, έτσι και αλλιώς -αλλοίμονο- αν συζητάμε μόνο με αυτούς που συμφωνούμε, όλα αυτά όμως θα ίσχυαν αν δεν υπήρχε και ένα άλλο στοιχείο, απο την πρώτη στιγμή που μπήκες εδώ μέσα, μπηκες βρίζοντας και ειρωνευόμενος, ο γνωστός Ελληναρας, και επειδή εδώ είναι μπλόγκ και όχι σωματείο για να πρέπει να σου απαντήσω σου λεώ ότι απο μένα ισχύει ότι δεν γουστάρω να σου μιλάω.
Επαναλαμβάνω και λέω ότι πολλά απο αυτά που λές είναι ενδιαφέροντα και ίσως μερικά να είναι σωστά αλλά για να στο πω διαλεκτικά (και όπως έχεις μάθει και συ να συζητας) είσαι φασουλής και δεν κάνω συζήτηση μαζί σου. Ξέρω ότι δεν μπορώ να σε εμποδίσω αλλά θα ήθελα επίσης να σου ζητήσω να μην γράφεις στα πόστ που τουλάχιστον εγώ κάνω, αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό γράφεις σαν άνθρωπος.
Τheo,
σε λίγο καιρό κι εσύ 300 γιούρα θα πέρνεις ( και βέβαια δεν θα αντιστοιχούν ούτε στο 1/10 μ’όσα αντιστοιχούν τα 15$ , που λες, ότι πάιρνουν στην Κούβα).
Κι ασ’τη διαλεχτική ήσυχη καημένε ψάξε κανα γέροντα Παϊσιο ν’ακούσεις όσα γουστάρεις ν’ακούς..
Εσύ μπορεί να μην μου απαντάς αλλά λίγη σημασία έχει. Γιατί αν πραγματικά είχες κάτι να απαντήσεις θα το έκανες και θα με αποστόμωνες. Παρόλα αυτά όμως αναλώνεστε σε ανοησίες. Γι’αυτό είπα και παραπάνω ότι είστε καραμπινάτες ιδεολογικές απάτες. Εσείς και τα κόμματα που τρέχετε απο πίσω. Το ερώτημα που έθεσα κάνει μπάμ απο χιλιόμετρα. Τόσος κλαυθμός και οδειρμός για τα 300 ευρώ του Ρουμάνου εργάτη αλλα τσιμουδιά για τα 15 της Κούβας η το μισθό (ποσος να ειναι αραγε) της Βόρειας Κορέας.
υγ. Και εσείς Ελληνάρες είστε, δες τα σχόλια σας, δεν γουστάρω να σου μιλάω λέει ο ένας, να σε *** οικοδόμος λέει ο άλλος, η … «διαλεκτική» σας μαράνε, τρομάρα σας.
Στο περισπούδαστο αρθρο του Ριζοσπάστη διαβάζουμε ότι η ένδοξη Κουβανική Λαική δημοκρατία έδωσε αύξηση 20% στους μισθούς! Δεν μας λέει όμως σε πόσα δολλάρια αντιστοιχεί η αύξηση. Παρακάτω μας λέει οτι ο μισθός αυξήθηκε το 2004 στα 225 πεσος. Αν λάβουμε υπόψη μας οτι $1 αντιστοιχεί σε 23-25 πεσος τότε ο κατώτερος μισθός δεν είναι ούτε $10.
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2924356
Έχω ακριβώς τις ίδιες απόψεις με τον kraft για το άτομό σου αλλά θα σου απαντήσω έτσι για να μην έχεις να λες…
Στην Κούβα ο βασικός μισθός σε χρήμα είναι όσο λες. Ισούται περίπου με 15$ ΗΠΑ. Το θέμα βέβαια είναι αλλού. Πόση αγοραστική δύναμη έχουν αυτά τα 15$ και όχι ποιά είναι η ισοτιμία. Θα σου φέρω ένα παράδειγμα μιας και έχω επισκεφτεί την Κούβα. Ο τουρίστας στην Αβάνα αλλάζει τα Ευρώ του σε Πεσο Κονβετιμπλ που η ισοτιμία είναι 1 προς 1 με το $. Ο Κουβανός πληρώνεται σε Πεσο Νασιοναλ. Η ισοτιμία είναι 1 Πεσο Νασιοναλ 0,03 του $.
Πάμε τώρα… σε μια από τις ωραιότερες βόλτες της ζωής μου στη Plaza de la Revolution και δεδομένης της υγρασίας είχα όρεξη για παγωγτό. Πάω λοιπόν και στήνομαι στην ουρά. Μου λέει ένας Κουβανός «Η ουρά για τους τουρίστες είναι δίπλα. Εδώ πληρώνουμε σε πεσο /νασιοναλ». Πάω και εγώ δίπλα. Παίρνω λοιπόν ένα παγωτό με δύο μπάλες προς 1,5$. Κοιτάω δίπλα στον τιμοκατάλογο και βλέπω «Ice-cream: 0,75$/3 PN» . Ξέρεις να μετράς ή να κάνω τη διαίρεση; εγώ πλήρωσα για το παγωτό μου 1,5$ και ένας Κουβανός 3χ0,03=0,09 $. Δηλαδή 9 σεντς του $!!!
Και συνεχίζω… Ο μισθός σε χρήμα έχει είπαμε ισοτιμία 15$. Υπάρχει και η libreta. Το δελτίο τροφίμων που παρέχεται σε κάθε Κουβανό το μήνα. Ο ΠΟΕ στην έκθεση του 2005 την κοστολογούσε σε 210$. Επίσης στην Κούβα το ενοίκιο είναι ΔΩΡΕΑΝ, το ηλεκτρικό και το φ. αέριο ΔΩΡΕΑΝ, οι μετακινήσεις με τα λεωφορεία ΔΩΡΕΑΝ, η υγεία ΔΩΡΕΑΝ , η παιδεία ΔΩΡΕΑΝ, Η ασφάλιση ΔΩΡΕΑΝ, οι διακοπές για 20 μέρες το χρόνο ΔΩΡΕΑΝ, η εργάσιμη μέρα 7 ώρες, Το τηλέφωνο (σταθερό) μέχρι κάποιο όριο το μήνα ΔΩΡΕΑΝ κτλ………και όλα αυτά με 50 χρόνια εμπάργκο.
Μπήκες;
αν έχεις την παραμικρή αίσθηση της ντροπής και της αξιοπρέπειας τώρα θείε έχεις 3 επίλογες.
A. το βουλώνεις και δε ξαναεμφανίζεσαι στο ίντερνετ ούτε για poker.
B. ζητάς συγγνώμη, παραδέχεσαι την ασχετοσύνη και την ακατάσχετη βλακεία σου και κόβεις τη σύνδεση σου στο ίντερνετ παραμένοντας όμως (ηττημένος έστω) αντικομμουνιστής.
Γ. κάνεις αυτοκριτική για τη μέχρι τώρα στάση ζωή σου και για να εξιλεωθείς δίνεις 15$ στην οικονομική εξόρμηση του Κ.Κ.Ε.
να σε δω τώρα παντελόνια ή φούστα?
O διαχωρισμός σε δύο διαφορετικά πέσος έχει δημιουργήσει δύο κατηγορίες πολιτών. Η πρώτη κατηγορία είναι μία μειοψηφία που εργάζονται σε τουριστικές υπηρεσίες και έχουν πρόσβαση σε δολλάριο και στο ανταλλάξιμο πέσο CUC μπορούν να αγοράζουν προιόντα στην εκτεταμένη μαύρη αγορά. Η δεύτερη κατηγορία περιλαμβάνει αυτούς που πληρώνονται στο εθνικό πέσος το οποίο δεν αξίζει όσο ένα χρησιμοποιημένο κωλόχαρτο και δεν έχουν προσβαση στην οικονομία που έχει δημιουργήσει το CUC. Όλο και περισσότερα προιόντα αγοράζονται πλέον μόνο με το CUC. Σαν αποτέλεσμα, πολλά προιόντα δεν ειναι προσβάσιμα απο το μεγαλύτερο μέρος του πλυθυσμού που τα κοιτάνε μόνο απο τις βιτρίνες. Το εθνικό πέσο διατηρείται επειδή δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Για να κυκλοφορήσεις το CUC που ειναι ισοδυναμο του δολλαρίου πρέπει να έχεις συναλλαγματικά αποθέματα που η Κούβα δεν έχει.
Το μηνιαίο δελτίο τροφίμων που μοιράζει για ελεημοσύνη ο Κάστρο είναι για γέλια. Αποτελείται κυρίως απο ρύζι, πατάτες, φασόλια και μία ντουζίνα (!!) αυγά. Στην Δύση ούτε θα σκεφτόσουν ότι η ύπαρξη της πλειψηφίας των πολιτών θα εξαρτόνταν απο μερικά φασόλια που θα σου δώσει το κράτος. Το κρέας είτε δεν μοιράζεται καθόλου είτε είναι λιγότερο και απο αυτό που θα βρείς στπ σουβλάκι ενός γυφτου σε σουβλατζίδικο στην Αγια Βαρβάρα.
Φυσικά ούτε λόγος για ιντερνετ, τηλεόραση, αυτοκίνητο, ελευθερία έκφρασης, ελευθερία μετακίνησης και ταξιδιών σε άλλες χώρες του κόσμου. Όσοι φίλοι μου πήγαν στη Κούβα τους πλεύριζαν τα γκαρσόνια και οι καμαριέρες για βίζα στην Ευρώπη. Αυτά για τους καραγκιόζηδες της Ελληνικής αριστεράς είναι ψιλά γράμματα αρκεί που μετά απο 50 χρόνια επανάστασης οι Κουβανοί έχουν ενα πιάτο φασόλια και υπομένουν σαν τα γαιδούρια τον αρχινταβά Κάστρο.
ΧΩΡΑ ΑΕΠ ΟΛΙΚΟ ΑΕΠ ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗ ΔΑΑ
Κούβα 108 δις $ 9.500$ 0,863(51η Θέση Παγκοσμίος)
Μεξικό 1.459, τρις. $ 13.542$ 0,854 (53η)
Αιτή 12 δισ. $ 1.340 $ 0,532 (149η)
Τζαμάικα 24 δισ. $ 8.737 $ 0,766 (100η)
Δομ.Δημοκρατία 79 δισ. $ 8.672 $ 0,777 (90η)
Κολομβία 402 δισ. $ 8.206 $ 0,807 (77η)
Νικαράγουα 17 δισ. $ 2.650 $ 0,699 (124η)
Παναμάς 40 δισ. $ 11.542 $ 0,840 (60η)
Ονδούρα 33 δισ. $ 4.168 $ 0,732 (112η)
Πουέρτο Ρίκο 77 δισ. $ $19,600 ?
Όσο αφορά το Ίντερνετ το ποσοστό χρηστών φτάνει στο 13% με μέσο όρο στην κεντρική Αμερική 23%
Λές «ούτε λόγος για ίντερνετ» είσαι λοιπόν συνειδητός ψεύτης. Όσο αφορά τα οικονομικά στοιχεία παρουσιάζεις την Κούβα σαν λιμοκτονούσα χώρα ο ΟΗΕ διαφωνεί μαζί σου και την κατατάσει 51ή παγκοσμίως σύμφωνα με τον δείκτη Δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE%B5%CE%AF%CE%BA%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%91%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7%CF%82
Όλα αυτά με ένα οικονομικό αποκλεισμό που δεν ισχύει για καμία απο όλες τις άλλες χώρες που αναφέρονται στον κατάλογο, κανονικά δεν θα έπρεπε καν να μπαίνει κανείς σε αυτή την συζήτηση, αφού μιλάμε για μια χώρα που τις γίνεται «πόλεμος» απο τον διεθνή Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό, όμως μια που οι φίλοι σου επισκέπτονται τις χώρες αυτές την άλλη φορά σου προτείνω τις βόλτες και τις Αμερικανιές που κάνετε στους Κουβανούς και που το παίζεται πλουσιοι σε αυτούς τους ανθρώπους (α ρε κακόμοιρε Τεό, νομίζεις ότι είσαι και σπουδαίος) να πατε να τα κάνετε στις φτωχογειτονιες του Κίνκστον, της Λίμα στο Περού ή στο Πόρτο Πρένς.
Σου είπα να μιλάς σαν άνθρωπος, δεν το κατάλαβες συνέχισες τα περί καραγκιόζηδων, απο μένα έκλεισες. Τα περί καραγκιόζηδων θα στα επέστρεφα αλλά ο καραγκιόζης είναι σοβαρός άνθρωπος και εκφράζει άλλα πράγματα απο αυτά που εκφράζεις εσύ, άντε τράβα να φάς κανενα χάμπουργκερ τώρα γιατί εμείς εδώ έχουμε φασολάδα.
επειδή δεν βγήκε κανονικά το βάζω και σε ένα word για όποιον θέλει να το δει καλύτερα
Κεντρική Αμερική/Στοιχεία
Μα καλά είσαι σοβαρός? Όταν λέμε ίντερνετ εννούμε την δυνατότητα να σερφάρεις ελεύθερα, να διαβάζεις νέα, να ανοιγεις μπλογκ και να σχολιαζεις ότι και όπου θέλεις. Μερικές συνδέσεις υπάρχουν, αυτό που δεν υπάρχει είναι η δυνατότητα για ελεύθερη πλοήγηση! Το ιντερνετ ελέγχεται απο την κρατικη εταιρεία επικοινωνιών ETECSA και ελεύθερο ιντερνετ υπάρχει μόνο για τους τουρίστες στα ξενοδοχεία. Για ρωτήστε κανένα κνίτη που πηγε Κούβα να φυτέψει αγγούρια όλο και κάποια γνωριμία θα έκανε (?) με κάποιον που έχει μπλογκ. Ας μας πει τι εποικοινωνία έχει με τους Κουβανούς φίλους του πέρα απο ένα απλό εμαιλ… Άρα εσύ είσαι ΨΕΥΤΗΣ.
Όσο για τη λίστα με τις χώρες, και η Ελλάδα είναι πρώτη ανάμεσα στις βαλκανικες και Βορειοαφρικανικες χώρες. Τι λέει αυτό δηλαδή?
Όσο για το εμπάργκο, επι δεκαετίες η Κούβα ήταν το αγαπημενο παιδί μιας υπερδύναμης. Έπαιρνε τζάμπα καυσιμα, τρόφιμα και πουλούσε προιόντα σε καλές τιμές. Τώρα βρήκε άλλο σπόνσορα τον Τσάβες αλλα πάλι μεσα στα σκατά ζούνε. Άσε λοιπόν τις εξυπνάδες για τα χάμπουργκερ γιατί όσο κρέας έχει ένα χάμπουργκερ των $3 ο Κουβανός το τρώει σε 2 μήνες. Και αν έχεις αρχίδια πήγαινε να ζήσεις εσύ στη Κούβα με δελτίο τροφίμων και με ένα πιάτο φασόλια και οι τουρίστες να πηγαίνουν σε χλιδάτα νοσοκομεία που εσύ τα κοιτάς απο το φράκτη. Και τότε τα ξαναλέμε. Στον κώλο των άλλων μας πουλάς επανάσταση και εξυπνάδες. Με αλλουνού κώλο γίνομαι και εγώ πούστης.
Theo
Κάτσε φάε καμμιά δεκαριά σουβλάκια,πιες κανα δυο μπυρίτσες,αυνανίσου λίγο και στο internet και μη μας σπας τους ορχεις.
Στη Κούβα δε τρώνε πολύ κρέας γιατί το κλίμα δε το σηκώνει,εκτός του γεγονότος ότι το κρέας είναι γενικά ανθυγιεινό πράγμα,και γιατί άμα τρώγανε πολύ μετά θα ήτανε σα και σένα αραγμένοι μια ζωή στη καρ’έκλα τους και δε θα μπορούσαν να χορέψουν και να παρτάρουν el culto la revolution…
Tί νομίζεις, εμείς οι κομμουνιστές προσέχουμε για να έχουμε…ΚΟΡΜΑΡΕΣ!
ΠΑΙΡΕΤΑΙΡΩ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΣΤΗ ΠΗΓΑΔΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΠΠΟΥ ΣΟΥ
…Και μετα απο ολα αυτα θεικε αυνανα του μπλογκ, ηρωα του Λιακοπουλου και καμαρι του Μπουμπουκου της Ελληνων εγερσις (μη χεσω), θα ηθελα να σου υπενθυμισω πως μου δημιουργεις μια γλαφυρη εικονα ενος τραγικα αργοστροφου βραδυκινητου χοντρομπαλα με πουλακι πιτσιρικου (ειμαι τραγικος σεξιστης ειδικα με εθνικια το παραδεχομαι) που ονειρευεται Κουβανεζες για να ικανοποιησει τα βιτσια του, με Σισυφεια ανωμαλιαρικη καρτερικοτητα πως καποια στιγμη μπορει και να το καταφερει!?!
Λοιπον τι λες? Στην οικοδομηση της λαικης εξουσιας θα εισαι ικανος να καλλιεργεις ραπανακια?…ή θα κανεις παλι κριτικη στους κομμουνιστες επειδη δεν μπορεις να μπεις στο internet και απο το safari αλλα μονο απο το mozilla…?
χεχε καλά εσύ είσαι περίπτωση….. αλλά είσαι και ύπουλος τελικά, όταν γράφεις «ιντερνετ, τηλεόραση, αυτοκίνητο, ελευθερία έκφρασης» γράφείς για πράγματα που δεν έχουν και βάζεις και το ίντερνετ μαζί, φαίνεται σαν να μην υπάρχει ίντερνετ εκεί , τώρα επειδή είσαι κουτοπόνηρος το κάνεις αλλιώς, οκ λοιπόν να μου φέρεις εσύ στοιχεία που το λές καταρχήν για τους περιορισμούς στο ίντερνετ γιατί εσύ που το λες πρέπει και να το αποδικνύεις και κατα δεύτερον όσο και αν κάνει την πάπια ξαναλέω ότι η Κούβα βρίσκεται σε καθεστώς πολέμου, απο μια χώρα που τις έχει κηρύξει οικονομικό -και όχι μόνο- αποκλεισμό, μια τέτοια χώρα που βρίσκεται σε τέτοιες συνθήκες μπορεί να έχει και τέτοια δείγματα.
Καλά όσο αφορά το άλλο τι να σου πω, εκτείθεσαι απο πολλές απόψεις, άσε καταρχήν την Ελλάδα και μην προσπαθείς να την κάνεις σαν ποντικός απο αυτό που σου λέω, εσύ με ποιόν λές να συγκρίνουμε την Κούβα ?? να την συγκρίνουμε με την Ιαπωνία ? με την Κένυα? με την Νορβηγία?
με τις χώρες που αντίστοιχα υπάρχουν στην Κεντρική Αμερική και έχουν τις ίδιες ιστορικές, οικονομικές και πολιτικές αναφορές, με ποιόν θέλεις να σου συγκρίνω την Κούβα με την Δημοκρατία της Άνω Σαξωνίας??
Εκτός αυτού η Κουβα όπως έγραψα στο προηγούμενο ποστ είναι παγκόσμια 51η σύμφωνα με τον Δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης του ΟΗΕ αν και πάλι έκανες τον Ιταλό σου λέω ότι το παγκόσμια δεν σημαίνει Αφρική , Βαλκάνια η οτιδήποτε άλλο αλλά όλες οι χώρες μαζί.
… παραπάνω δεν έγραφες ότι στις χώρες τις δύσεις όυτε θα φανταζόταν κάποιος να ..και μπλα μπλάα, σου λέω λοιπόν ότι οι χώρες τις κεντρικής αμερικής βρίσκονται σε τέτοιο επίπεδο που πραγματικά θα τους φαινόταν περίεργο το μοιρασμα προιόντων δωρεάν , γιατί δεν θα είχαν ξαναδεί να δίνεται κάτι δωρεάν και όχι γιατί θα τους φαινόντουσαν μπανάλ τα φασόλια και το ρύζι
Αν η Κούβα δεν είχε ακολουθήσει την πορεία που έχει σήμερα θα ήταν φαβέλα για να πηγαίνουν κάτι κωλόβλαχοι ελληνοαμερικάνοι που πήγαν στην Αμερική και είδαν το φώς το αληθινό, ασε ρε Τεό, ασε ρεε Τεόοοοοοο, 🙂 και σου επαναλαμβάνω πήγαινε να φάς κανένα ανεπτυγμένο χάμπουργκερ και μίλα καλύτερα γιατί θα σου φορέσω την φασολάδα καπέλο και θα γκρινιάζεις μετά ότι οι κομμουνιστές δεν είναι διαλεκτικοί ….και να σε ρωτήσω ρε πανέξυπνε επειδή σε βλέπω ευκολο στις ιστορίες για φέρε και καμιά απόδειξη για αυτά που λές, αλλά επειδή δεν είναι όλα Μίκυ Μάους και Ζούπερμαν για φέρε καμία πηγή που να αποδυκνιεί ότι οι Κουβανοί κοιτάνε πίσω απο φράχτες τα πλούσια νοσοκομεία και τους τρέχουν τα σάλια (φαντάζομαι το ότι κάθονται πίσω απο τον φράχτη θα γίνεται πριν απο το πρωινό και μεσημεριανό μαστίγωμα).
Δεν ήξερα ότι στην Κουβα πανε μόνο όσοι έχουν αρχίδια ? απαγόρεψε και τις γυναίκες ο αιμοσταγής δολοφόνος Κάστρο?
Όλα αυτά γενικά για τους κώλους και τα αρχίδια συζήτα τα καλύτερα με την οικογένεια σου και όχι με μένα. Πήγαινε να τα σύζητήσεις με τους ομοίους σου.
Η Κούβα δεν είναι παιδί για να είναι το αγαπημένο κάποιου ή το κακό παιδάκι, είναι κράτος με αυτή την έννοια αυτό που περιγράφεις είναι πάλι στο επίπεδο ανάλυσης του Τόμ και Τζέρι, η Κούβα όπως και η Σοβιετική Ένωση ήταν σοσιαλιστικές χώρες και μέσα σε αυτά τα πλαίσια συμμάχησαν και αυτό σήμαινε ανταλλάγες προιόντων ακόμα και βοήθεια απο την πλευρά της Σοβιετικής Ένωσης. Φαντάζομαι ότι και αυτό θα σε ενοχλεί αλλά αυτό δεν μου κάνει εντύπωση…Λοιπόν εδώ μιλάμε για διαφυγόντα κέρδη πολλών δισεκατομμυρίων δολλαρίων, δώστε τα λεφτά λοιπόν πρώτα που χρωστάτε και μετά βλέπουμε ποιός είναι υπανάπτυκτός.
Γενικά Τεό σου είπα δεν θέλω να συζητάω μαζί σου άλλα έχεις δίκιο, παρασύρθήκα… θα σε αφήσω να σολάρεις με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις, λοιπον καληνύχτα και καλά χάμπουργκερ απο αυτά που οι Κουβανοί τρώνε κάθε δύο μήνες. Παω για ύπνο.
Ρε καντάρι, λόγω της αδυναμίας σου να αναπτύξεις συγκροτημένο γραπτό λόγο όταν ζορίζεσαι και λόγω περιορισμένης ευφυίας γενικότερα σε έχω συμπαθήσει. Μου θυμίζεις τους μπετόβλακες κνίτες των φοιτητικών μου χρόνων. Μιάς και παραγνωριστήκαμε λοιπόν θα σου εξομολογηθώ ότι έχω μεγάλη αδυναμία στις Λατίνες! Η Αμερικάνα κοπέλα μου μάλιστα έχει ρίζες απο το Πουέρτο Ρίκο. Κάποτε με τη βοηθειά της είχα γράψει και ένα σχόλιο στα ισπανικά άλλα το κόπηκε απο την ΚΕ του μπλόγκ.
@kraftwerkvs
Τι μας λές ρε μεγάλε η Κούβα είναι 51η στη κατάταξη? Εσείς δεν λέτε ότι στο σοσιαλισμό απελευθερώνονται οι δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας, οι εργάτες νέμονται τον πλούτο που παράγουν, δεν υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο και άλλες τέτοιες αρλούμπες? Παρόλα αυτά η σοσιαλιστική Κούβα δίνει ντέρμπυ να προσπεράσει την Ουρουγουάη, τη Μπαρμπούντα (!), τη Λιβύη και όλες τις άλλες.. ανεπτυγμένες χώρες.. Και η Λιβύη εμπάργκο έχει όλα αυτά τα χρόνια και έχει την ίδια βαθμολογία με τη Κούβα. Όσο για το ίντερνετ που με αποκάλεσες ψεύτη σε προκαλώ να μου δέίξεις έναν Κουβανό μπλόγκερ. Η Κούβα έχει πλυθυσμό σαν της Ελλάδος και ρε πούστη μου όλο και κάποιους μπλόγκερ θα έχει έτσι δεν είναι? Αφού το 13% έχει ίντερνετ έτσι δεν είναι? Περιμένω, αλλιώς είσαι μεγάλος ψευταράς.
http://imaginados.blogia.com/
http://caribelindo.blogspot.com/
http://noticuba.blogspot.com/
http://paladeoindeleite.blogspot.com/
http://tensionlia.blogspot.com/
http://www.tenemostetas.com/
http://jorgealbertoaguiar.blogspot.com/
http://havanascity.blogspot.com/
http://lapolillacubana.blogspot.com/
http://aksuna.blogspot.com/
είχα κάτσει και είχα γράψει ένα ολόκληρο άρθρο για απάντηση, κατά λάθος το σβησα , καλύτερα έτσι, πάρε έναν Κουβανό μπλόγκερ που ζήτησες όσο για την αμφισβήτησή ότι στην Κούβα υπάρχει ίντερνετ πάρε αυτό
http://www.internetworldstats.com/car/cu.htm
είσαι ψεύτης και πορωμένος αντικομμουνιστής, η συζήτηση μαζί σου δεν έχει κανένα νόημα. Σου προτείνω μια άλλη ιστοσελίδα που θα σου πάει γάντι http://www.webwar2.org/
48 χρόνια εμπάργκο απο τους φονίαδες των λαών αμερικάνους ξέρεις τη σημαίνει για την Κούβα?
236 δισ. δολάρια ζημιά!!Αλλα μπορεί και στέκεται στα πόδια της ακόμα.Και συνεχίζει και αναπτύσετε.
Και άσε τα περι blogs και παπαριές…Απο την Κούβα όποιος θέλει φεύγει.Και αν είναι έτσι οπως τα λες οτι και καλά οι Κουβανοί θέλουν να φύγουν δν θα πάλευαν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν το σοσιαλισμό.Αυτό που έχει δημιουργήσει ο Κουβανικός λαός.Και μάθε και αυτό για τους φονιάδες που υπερασπίζεσαι 638 απόπειρες δολοφονίας έχουν γίνει απο τους φονιάδες στον Φιντέλ.
ακολουθώντας το σοφό παράδειγμα των Κουβανών συντρόφων, Theo adios!
ανήμερα των Φώτων, είναι συμβολισμός.