Ψήφο στην κομμουνιστική αριστερά που πρέπει να αλλάξει

1 Οκτ.

parl7

Το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποτελούν τους εκπροσώπους της κομμουνιστικής αριστεράς στην Ελλάδα, μαζί με μικρότερα σχήματα όπως τα δύο ΜΛ (ή μλ), το ΕΕΚ κ.α.  Ας με συγχωρήσουν οι σύντροφοι των μικρότερων αυτών σχημάτων που δεν έχω το χρόνο (ή δε μου έχει προκληθεί σε τέτοιο βάθμο το ενδιαφέρον ώστε) να ασχοληθώ και μαζί τους.

Κάποιο από αυτά  (το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέω εγώ) αξίζει τη ψήφο μας γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αυτά τα κόμματα / σχήματα ήταν ότι καλύτερο μπορέσαμε να δημιουργήσουμε μέχρι τώρα ως κομμάτια της νεολαίας και του λαού που λέμε ότι  θέλουμε να αγωνιστούμε για μια πραγματική αλλαγή. Αξίζουν τη ψήφο μας, γιατί δε μπορεί να παραιτούμαστε από το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουμε και αυτό το εργαλείο ώστε να σπρώξουμε τα πράγματα προς τα εκεί που θέλουμε.  Γιατί με την αποχή καμία επαναστατική ιδέα δε κερδίζει έδαφος και γιατί η ψήφος μας δε μας δεσμεύει στον τρόπο που θα δώσουμε έπειτα τους καθημερινούς μας αγώνες.

Οι υπόλοιπες δυνάμεις είναι εκπρόσωποι της δικτατορίας των μεγάλων επιχειρηματιών (ντόπιων και ξένων) πάνω στους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους μικρούς και μεσαίους αγρότες, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, τους μετανάστες, … όλους μας.

Οι ριζοσπαστικές δυνάμεις και οι σκεπτόμενοι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα ή κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να απελευθερώσουν τη δημιουργηκότητα και αγωνιστικότητά τους μοναχά αν – η σημερινή τουλάχιστον – μορφή του σχήματος εκλείψει και χωρίσουν τους δρόμους τους με τους κάθε λογής υπερασπιστές του καπιταλισμού και του αστικού κοινοβουλευτισμού και όσους είναι πεισμένοι ότι δε μπορεί πλέον να συμβεί επαναστατική αλλαγή.

Και το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βέβαια βρίσκονται πολύ μακριά από το να μπορέσουν με ενθουσιασμό να εμπνεύσουν το λαό.

Γιατί δεν είναι σοβαρή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν απαξιώνει ιστορικές κατακτήσεις του κομμουνιστικού κινήματος και των αγώνα εκατομυρίων ανθρώπων όταν μιλά για ‘εκμεταλλευτικά και καταπιεστικά καθεστώτα του ‘υπαρκτού σοσιαλισμού‘΄χωρίς να τους αναγνωρίζει κανένα θετικό. Χωρίς να λέει ότι βγάλαν εκατομύρια κόσμου από την εξαθλίωση, εξαλφαβάτισαν λαούς αγράμματους, εξασφάλισαν τροφή, εργασία, κατοικία, υγεία και παιδεία για όλους.  Τα ‘χουμε άραγε δεδομένα όλα αυτά τα τεράστια επιτεύγματα στην Ελλάδα σήμερα έτσι ώστε να τα περιφρονούμε τόσο?

Ούτε έχει καμία πιθανότητα να εμφυσήσει την αισιοδοξία στο κίνημα με βερμπαλισμούς για το φοβερό κίνημα των εργαζομένων στη Βαλτική (που δέχτηκαν εντυπωσιακές μειώσεις μισθών) και τους Άγγλους μιλιταριστές που τα χουν υποτίθεται κάνει πάνω τους από την άνοδο του κομμουνιστικού κινήματος [βλ. την παραπάνω παραπομπή].

Και δε προσφέρει προοπτική όταν δε βάζει το ζήτημα οργάνωσης κόμματος της τάξης των εργαζομένων που θα πηγαίνει πέρα από μια συμμαχία με πρόγραμμα κόπυ πέιστ και όνομα φοιτητικού σχήματος. Ή όταν απαξιώνει τελείως τον κοινοβουλευτικό αγώνα, λες και υπάρχει καμία περίπτωση να συμβάλει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε οποιαδήποτε επαναστατική αλλαγή χωρίς να έχει τουλάχιστον φτάσει σε ένα σημείο λαϊκής αναγνωρισιμότητας που να τις επιτρέπει να βγάζει και κάποιες έδρες.

Το ΚΚΕ από την άλλη πρέπει να αντιληφθεί ότι είναι μίζερο από το βήμα του ντιμπέιτ να λέει στο λαό ότι  ‘έχει […] δύναμη να συμβάλει στο μετριασμό των προβλημάτων και, γιατί όχι, και στην απόσπαση ορισμένων κατακτήσεων’.  Γι’αυτό πρέπει να συνταχτεί ο λαός με τους κομμουνιστές? Για το μετριασμό των προβλημάτων και άμα σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και κωλοφαρδίσουμε και καμιά κατακτησούλα? Μήπως ο λόγος αυτός δείχνει μια βαθύτερη απογοήτευση? Μήπως η απογοήτευση αυτή δένει γάντι με τη παραπομπή όλων στο ‘Σοσιαλισμό’ που μάλλον πιστεύει ότι θα ιδρυθεί σε  συνεδρίαση κλαδικών συνδικάτων  ‘χωρίς να σπάσει τζάμι’…?

Πρέπει επίσης να αντιληφθεί ότι ήταν τραγικό λάθος που προσήλθε στη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών το Δεκέμβρη και δεν άφησε τη κυβέρνηση να πέσει τότε. Που έκλινε τη λέξη ‘κουκουλοφόρος’ σε όλους τους τόνους αδυνατώντας να κάνει σε όλους σαφή  και κατανοητή τη διάκριση μεταξύ αυθόρμητων αγωνιστών και προβοκατόρων.  Που αρνήθηκε να προσπαθήσει να διοχετεύσει την οργή που ξεχύλιζε προς την επίτευξη συγκεκριμένων αιτημάτων που μπορούσαν τότε να προωθηθούν. Ήταν η μόνη δύναμη που μπορούσε να το κάνει. Το ότι δε το έκανε δημιουργεί τώρα την απαίτησης μιας τεράστιας προσπάθειας επανασύνδεσης του με τα πιο δυναμικά στοιχεία της εργατικής νεολαίας, στα οποία έχουν δημιουργηθεί πολλές αμφιβολίες για το ρόλο του κόμματος.

Και γενικότερα η οργάνωση των νέων εργατικών στρωμάτων δε πρόκειται ποτέ να έρθει όταν το ΚΚΕ στους αγώνες δε δέχεται τη συμπόρευση και το συμβιβασμό με άλλες απόψεις που μπορεί να οφείλονται από ανωριμότητα ως και σε αξιοθαύμαστη οξυδέρκεια και έμπνευση.  Στο ΠΑΜΕ πρέπει όχι απλά να δεχτεί να μπούνε και άλλες οργανωμένες δυνάμεις, αλλά να το διεκδικίσει. Και το θέμα δεν είναι οι σημαίες στις πορείες, αλλά οι συζητήσεις και το τρόπος λήψης αποφάσεων.

Τόσο δε το ΚΚΕ, όσο και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ,  ζουν στη κοσμάρα τους όταν νομίζουν ότι το σύστημα σκέφτεται να αναδιπλωθεί στο κεϋνσιανισμό και τον ‘κρατισμό’. Αντιδρούν απλά ενστικτώδικα υπερασπιζόμενοι την ‘καθαρότητά’ τους. Ο κενσυανισμός παρήλθε οριστικά. Το σύστημα δεν έχει το περιθώριο να τον εφαρμόσει. Το ποτάμι δε γυρνά πίσω. Η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, η αδηφαγία και ο παρασιτισμός του κεφαλαίου μόνο θα μεγαλώνουν.  Το σύστημα ετοιμάζει τους επόμενους μεγάλους πολέμους. Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα είναι το μόνο δίλλημα. Το κίνημα έχει τη δυνατότητα να επιβάλει τις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα τινάξουν το σύστημα στον αέρα.  Κερδίζοντας έτσι χαρακώματα για τη νέα έφοδο στον ουρανό.

Μια πρώτη ευκαιρία τη χάσαμε, όταν οι καπιταλιστές δε ξέραν τι να κάνουν με τις τράπεζες τους και εμείς δε τους επιβάλαμε να τις κρατικοποιήσουν και να ασκηθεί πάνω τους όσο πιο δημόσιος έλεγχος γινόταν. Τους αφήσαμε (και τους αφήνουμε) ανενόχλητους  να παραβιάσουν όλους τους νόμους που οι ίδοι είχαν φτιάξει και να μας βάλουν να πληρώσουμε τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης μας από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο.  Πέσαν σα σάπιο μήλο που εμείς ήμασταν ανήμποροι να σηκωθούμε και να το λιώσουμε στο έδαφος.

Επίσης και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΚΚΕ διαθέτουν πλήρη έλλεψη σοβαρότητας γύρω από τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Κανένα θετικό πρόγραμμα, καμία δημιουργική ανάλυση δεν υπάρχει για το πώς θα δημιουργήσουμε μια οικονομία που δε θα έχει ως στόχο τη μεγέθυνση για τη μεγέθυνση (ο γιωργακής και οι πράσινοι αυτής ακριβώς της μανίας του κεφαλαίου θέλουν να της βάλουν τη μάσκα της ‘αειφόρου ανάπτυξης’) αλλά την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων και των δημιουργικών δυνατοτήτων των ανθρώπων που θα τους οδηγούν σε μια πιο ισορροπημένη και χρήσιμη κοινωνικά ύπαρξη. Μια οικονομία που θα απεξαρτείται από τα ορυκτά κάυσιμα χωρίς πυρηνικά, με ανανεώσιμες και εξοικονόμηση ενέργειας, με αλλαγή του μοντέλου κινητικότητας (όχι αυτοκίνητα στην πόλη λένε κάποιοι και κάποιοι άλλοι μειδιάζουν).  Μια τέτοια οικονομία που μπορεί να είναι μόνο σοσιαλιστική και που το να επιχειρήσει να την περιγράψει κανείς  θα συμβάλει τα μέγιστα στη παλλαϊκή μαχητική συνειδητοποίηση του άχρηστού του καπιταλισμού.  Θα δώσει θετικό και ρωμαλέο όραμα πάλης και θα μας βγάλει από τη στενόμυαλη μιζέρια που μας κυκλώνει από παντού.

Τι συγκεκριμένα προτείνω να κάνουμε – θα μου πείτε – όταν δε μπορώ καν να πω τι πρέπει να ψηφίσουμε?

‘Κόμμα έχουμε. Να συσπειρωθούμε στο κόμμα μας.’ Θα πούνε κάποιοι. Αν όμως το κόμμα δεν αλλάξει όλο τον τρόπο που λειτουργεί ώστε να ακούει περισσότερο, να χρησιμοποιεί το μαρξισμό ως επιστημονική μεθοδολογία και όχι ως τυφλοσούρτη κλπ. κλπ.  δε τη βλέπω να έρχεται τη μεγάλη συσπείρωση.

Αν οι άλλοι οι  ‘αντάρτες’  καταφέρουν να τα προσεγγίσουν αυτά πιο σοβαρά ίσως να υποχρεώσουν και το κόμμα το κάνει. Κι αν δε το κάνει να το υπερφαλαγγίσουν και αντικαταστήσουν στην πρωτοπορεία των εργαζομένων.  Το ξεπέρασμα όμως της γκρουποσκούλικης νοοτροπίας δεν είναι εύκολο πράγμα  και τα κρούσματα ιδεολογικής ‘παντογνωσίας’ και ‘καθαρότητας’ είναι πολλές φορές ακόμα πιο ισχυρά από ότι σε αγωνιστές ΚΚΕ.

Δε ξέρω τι είναι πιο εφικτό τακτικά….  να συνηδητοποιήσει μόνο του το κόμμα τη ριζική αλλαγή που του χρειάζεται? να το υποχρεώσει σ’αυτή μια άνοδος της ΑΝΤΑΡΣΥΑς? Να γίνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ο κυρίως φορέας της σοσιαλιστικής προοπτικής? Καλό κουράγιο και καλά ξεμπερδέματα σε όλους μας!

Ας βρούμε κουράγιο κρατώντας σφιχτά στο μυαλό και την καρδιά μας τους αγώνες των προηγούμενων στην Ελλάδα και παντού.  Και με όπλο τη μόρφωση, τη φαντασία και τη μαχητικότητά μας ας προετοιμαστούμε να χτυπήσουμε ξανά τις καμπάνες υψώνοντας την κόκκινη σημαία του μέλλοντος μας στις καρδιές όλων.

Πάρτε και ‘να τραγουδάκι που πόσταρε ένας οπαδός του Μπρεζνιεφικού σ’ένα παλιό ποστ.

79 Σχόλια προς “Ψήφο στην κομμουνιστική αριστερά που πρέπει να αλλάξει”

  1. sentic 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:19 πμ #

    γι αυτους του βιντεο, και για χιλιαδες άλλους λόγους Κ.Κ.Ε

  2. visk 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:06 πμ #

    Μια χαρά τα λέει κι εδώ:

  3. faros 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:54 πμ #

    Σε κάποιες παρατηρήσεις σας (εννοώ τη συγγραφή του άρθρου σας) αδικείται το ΚΚΕ, προφανώς επιρρεασμένοι ίσως από την … τηλεόραση !

    Θα μου επιτρέψετε κάποια ζητήματα να τα θίξω με ερωτήματα:

    1. Αμφιβάλλετε ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός περνάει άλλη μία σοβαρή κρίση;

    2. Αμφιβάλλετε ότι πολλοί καπιταλιστές στην προσπάθειά τους να περιορίσουν τις ζημιές αυτής της κρίσης ψάχνουν διάφορους τρόπους που τους είδαμε στο παρελθόν ξεπεράσματός της;

    3. Δεν γνωρίζετε ότι το ΚΚΕ στην κριτική που κάνει γι αυτή τη κρίση, είναι το πρώτο και ίσως το μοναδικό κόμμα που δήλως ευθύς εξ αρχής για δομική καπιταλιστική κρίση;

    4. Δεν είναι φανερό ότι μας περιμένει λαίλαπα αντιλαϊκών και αντιδραστικών μέτρων στους επόμενους μήνες, αυτό δε οφείλεται και στο σημερινό αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων;

    5. Παραβλέπετε τις βαθιές ρίζες που έχει το ΚΚΕ μέσα στο Λαό; Γιατί;

    6. Για πες τε μου όταν βγαίνει η ΓΣΕΕ και ανακοινώνει π.χ. τις … μεγάλες συμφωνίες της για 70 λεπτά αύξηση, δεν πρέπει να καταγγελθεί αυτή η συμφωνία της εργοδοτικής και συμβιβασμένης συνδικαλιστικής πραχτικής;
    Και πως θα καταγγελθεί αν δεν αρνηθεί να συμπορευθεί το Ταξικό Κόνημα μ΄αυτήν ;
    Όταν λοιπόν κάνει χωριστές συγκεντρώσεις το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ ακριβώς γι αυτό το λόγο, που βρίσκονται οι δυνάμεις της ανταρσύας ή των άλλων που με ευκολία τσουβαλίζετε με το Ηρωϊκό Κομμουνιστικό Κόμμα;

    7. Συμφωνώ με το πνεύμα του άρθρου σας ότι πάρα πολλοί Ριζοσπάστες, πραγματικοί Αριστεροί, ακόμα και Κομμουνιστές, βρίσκονται έξω από τις γραμμές του ΚΚΕ, για διάφορους λόγους – μπορεί σε κάποια θέματα να έχουν και δίκιο – , σ΄αυτή τη φάση όμως, που ο ρεβανσισμός, ο αντικομμουνισμός, η επίθεση στα λαϊκά δικαιώματα βρίσκονται στο απώγειο, νομίζω, δεν χωράν οι διαφορετικές εχτιμήσεις να μας οδηγήσουν και σε διαφορετικές επιλογές ψήφου.
    ΚΚΕ , λοιπόν , Σήμερα και Αύριο τα ξαναλέμε !
    Στους δρόμους του Αγώνα !
    Στο καμίνι της Πάλης !

    Την Καλημέρα μου και σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία !

  4. Juan Belmonte 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:25 πμ #

    «Πρέπει επίσης να αντιληφθεί ότι […] αλλά οι συζητήσεις και το τρόπος λήψης αποφάσεων»

    Δεν ξέρω αν θα έπεφτε ο Κωστάκης, αλλά επί του σχετικού νομίζω τα είπες όλα…

  5. Γ.Ρούσης 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:01 πμ #

    Σύντροφε Γιώργο
    Αναφορικά με την κριτική σου στο ΚΚΕ ξεχνάς ή υποτιμάς 4 κρίσιμα,κατά τη γνώμη μου, ζητήματα:
    1. Τη θέση του ότι η πλέον σοσιαλιστική περίοδος του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν εκείνη της σταλινικής περιόδου, δηλαδή εκείνη των διώξεων κατά των ίδιων των κομμουνιστών!!!
    2. Το σεχταρισμό του τόσο σε σχέση με τη μετωπική του πολιτική-την οποία πόνηρα καλύπτει πίσω από την ορθή άρνηση συμπόρευσης με τη ΓΣΕΕ-,όσο και σε σχέση με την εχθρική αντιμετώπιση της όποιας κριτικής σκέψης και την άρνηση του να ανοίξει επιτέλους μια πραγματική συζήτηση για τα κομβικά ζητήματα που απασχολούν τους κομμουνιστές.
    3. Την ανεπίτρεπτη στάση του όχι μόνο απέναντι στην κουκούλα, αλλά και σε όλο το Δεκέμβρη,(φλερτ με μπάτσους, «στην επανάσταση δε θα σπάσει ούτε ένα τζάμι», διήγημα υπερ μπάτσου δολοφόνου, πορείες στο πουθενά, εχθρική αντιμετώπιση μη ελεγχόμενου από αυτό κινήματος νεολαίας κλπ κλπ) και όχι μόνο.
    4. Και κυρίως το γεγονός ότι ο γραφειοκρατικο-επαγγελματικός τρόπος δόμησης του, δεν αφήνει κανένα περιθώριο, εκ των έσω και δη από τα πάνω, μετατροπής του σε πραγματικό κομμουνιστικό πολιτικό υποκείμενο.
    Όσο και αν το ίδιο το ΚΚΕ προσπαθεί να αποφύγει τη συζήτηση πάνω σε αυτά τα ζητήματα -και χθες και σήμερα και αύριο-και προτρέπει να το ψηφίσουμε κι’ ας διαφωνούμε σε επί μέρους θέματα μαζί του, η όποια ενίσχυση του σημαίνει και επιβράβευση της παραπάνω στάσης του, και είναι βέβαιο ότι ως τέτοια θα αξιολογηθεί πριν απ’ όλα από το ίδιο.

  6. Αντώνης 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:55 πμ #

    Κύριε Καθηγητά (αν είστε εσείς…)

    1. Ποιά είναι για σας η «πλεον σοσιαλιστική περίοδος του υπαρκτού»? Από την πενιχρή μου γνώση (σε σχέση με εσάς τον φωτισμένο) στην πρώτη σελίδα του 18ου συνεδρίου το Κόμμα έχει πεί ότι θεωρεί τον υπαρκτό μια ενιαία σοσιαλιστική περίοδο με λάθη ,σκαμπανευάσματα, πισωγυρίσματα πάντως ενιαία. Δεν κατάλαβα ποτέ να λέει για «καλύτερη» ή «χρυσή» ή «σωστή» περίοδο. Λέει ότι απλά την περίοδο 1918-1936 μπήκαν οι βάσεις και θεμελιώθηκαν οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής στη βάση του οικονομικού-κοινωνικού σχηματισμού. Γνωστή η διαφωνία σας (δημοσιευμένη) αλλά η στρέβλωση δεν νομίζω ότι σας ταιριάζει.
    2. Σεχταρισμός; Τον κλίνετε τον όρο σε όλες τις πτώσεις. Καλά κάνετε. Θυμίζω όμως ότι στο ψηφοδέλτιο που στηρίζετε συνυπάρχουν κάτι τύποι που συμπορεύονται μα τη ΓΣΕΕ στο όνομα της ενότητας. Μήπως τους ξεχνάτε χάριν της…ενότητας?
    3. Αντιπαρέρχομαι τα κακόβουλα σχόλια για φλερτ, ερωτες και δε ξέρω και εγώ τί. Έχουμε συζητήσει ουκ ολίγες φορές για τα γεγονότα αυτά και ο καθένας κρατάει αυτό που πιστεύει. Έχω όμως μια ερώτηση: Μήπως σε αυτές τις εκλογές την εργατική τάξη και τη νεολαία προσπαθούν να την αποκόψουν από το κύριο που είναι να μπεί αύριο με χειρότρους όρους στην εργασία και μάλιστα με δική της συναίνεση; Δεν νομίζετε ότι λοιδορώντας με αυτόν τον τρόπο το ΚΚΕ στην ουσία αποκόπτετε ένα μεγάλο πόλο αντίστασης αγνοώντας τις συνέπειες μόνο και μόνο για να υποστηρίξετε το «μαγαζάκι» σας;
    Το λέω αυτό γιατί δημοσιεύσατε ένα άρθρο στην «Ε» με βερμπαλισμούς που παρέπεμπαν σε ένα άρθρο του «Ρ» για τις αυτοκτονίες στην France Telecom. Μήπως να διαβάζατε και τα επόμενα πέντε καθημερινά άρθρα του «Ρ» για το θέμα και να πείτε και μια φορά «ντάξει ρε παιδιά ήμουνα υπερβολικός»;
    4. Τώρα σας φταίει και η δομή του Κόμματος; Μήπως είστε και διαφωνών με το λενινιστικό κόμμα των επαγγελματιών επαναστατών;

  7. jfragoulis 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:55 πμ #

    Ένα πολύ γρήγορο σχόλιο στο σύντροφο Ρούση γιατί είμαι στη δουλειά.
    Θα διαφωνήσω κάθετα. Όχι με τα τέσσερα σημεία. Αυτά τα αφήνω για περαι-περαι-περαι-περαι-περαι-περαιτέρω συζήτηση. Αλλά με την τελευταία παράγραφο που αφορά
    στην ψήφο που ζητάμε από ριζοσπάστες, κομμουνιστές και άλλους αριστερούς που δε συμφωνούν 100%. Έχει απόλυτη λογική να δείξεις στης εκλογική μάχη όπου δε λύνεται ο σοσιαλισμός ότι εμπιστέυεσαι το ΚΚΕ και κατ’επέκταση τους ΚΚέδες για την παρουσία τους στους χώρους δουλειάς, τους αγώνες και τις διεκδικήσεις, σήμερα. Στις εκλογές δεν πας για να «Λύσεις» κανένα ζήτημα σοσιαλισμού ή εσωκομματικής λειτουργίας. Είναι μια μάχη που παίζει μεγάλο ρόλο στη συνείδηση του κοσμάκι που δεν ξέρει καλύτερα. Σαν αριστερός (που δεν ψηφίζεις ΣΥΝ) και καταλαβαίνεις την ανάγκη ενίσχυσης του πιο συνεπή και μαζικού αριστερού κομμουνιστικού πόλου στις εκλογές, πρέπει να στηρίξεις ΚΚΕ. Αν θέλεις (γνώμη που βέβαια) τα 100 διάσπαρτα ΚΚ και εργατικά Κ που θα κατέβουν για 1000 ψήφους γιατί έχουν 1002 διαφωνίες με τη γραμμή και την ηγεσία, δεν πράττουν καλά, αυτό έγω το βλέπω σα σεχταρισμό, παρακαλώ διορθώστε με αν κάνω λάθος και θυμηθείτε μιλάω για τις εκλογές καθαρά.
    Ο φόβος/ανησυχία που δείχνεις για το πως θα ερμηνεύσει η ηγεσία το Χ εκλογικό αποτέλεσμα, είναι όντως ζήτημα αλλά ΚΑΙ εδώ υπάρχει εμπειρία. Για μένα προσωπικά μεγαλύετερο ζήτημα είναι πως θα το ερμηνεύσει αυτό και ο απλος ο φίλος του κόμματος και ο μήτσος με την κυρά-κατίνα, που είναι 30-40-50 χρονών, εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε εργολαβικά γραφεία, εργοστάσια που δουλεύουν 4ήμερο και στο πως θα πάρουν καμιά δουλειά να κολλήσουν ένα ένσημο στο ΤΕΒΕ. Αυτοί είναι το ζήτημα.

    Συντροφικά
    Γιάννης

  8. Γ.Ρούσης 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:10 μμ #

    Για Αντώνη,
    Όταν στις θέσεις για το 18ο αναφέρεται «το συνεπές ρεύμα της μαρξιστικής διανόσης και πολιτικής, [ήταν εκείνο]υπό την ηγεσία του Στάλιν»και ακόμη ότι στις δίκες του 36-38 αντιμετωπίστηκαν «τα αντεπαναστατικά κέντρα» δεν χρειάζεται κανένα φωτισμένο μυαλό για να καταλάβει ότι το ΚΚΕ υιοθετεί τη σταλινική περίοδο. Μάλιστα όταν παραδέχεσαι και συ και το κόμμα ότι εκείνη την περίοδο «μπήκαν οι βάσεις και θεμελιώθηκαν οι κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής», τότε επιβεβαιώνεις τον ισχυρισμό μου ,ότι είναι παντελώς λάθος η άποψη ότι οι βάσεις του κομμουνισμού, συνάδουν με μαζικές διώξεις κομμουνιστών.
    Αν το ΚΚΕ εφάρμοζε ότι είπε και κυρίως ότι έπραξε ο Λένιν σε σχέση με το κόμμα και κυρίως σε σχέση με τους γραφειοκράτες επαγγελματίες κομμουνισές , δεν θα ήταν όπως είναι σήμερα. Πάντως σου θυμίζω, ότι η Αλέκα στην Πάτρα κατά την ανάλυση των Θέσεων, δήλωσε ότι ΤΟ ΚΚΕ δεν είναι «ούτε σταλινικό ούτε λενινιστικό» (Ριζοσπάστης 6, Νοέμβρη 2008, σελίδα 13)
    Για τον Γιάννη
    Μα το ζήτημα είναι1. ότι ο διάλογος περί αυτών είχε κλείσει πριν ανοίξει 2. Ότι τώρα το ΚΚΕ είναι ανοιχτό και ζητάει την ψήφο και όσων διαφωνούν μαζί του, όταν όμως πρόκειται να συνεργαστεί μαζί τους στους καθημερινούς αγώνες, ή έστω να ανοίξει διάλογο μαζί τους, τους κλείνει την πόρτα και τους γυρίζει την πλάτη.3. Στις εκλογές κρίνεται και ΤΙ ΚΟΜΜΑ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ, και η στάση του κάθε αριστερού σχηματισμού, όχι μόνο για όσα τον βολεύει να θέτει ο ίδιος υπό κρίση.
    4.Και οι εκλογές θα έπρεπε να αξιοποιούνται από ένα ΚΚ για να ανέβει το επίπεδο του » απλού φίλου του κόμματος του μήτσού και της κυράς-κατίνας».
    Συντροφικά
    Γιώργος Ρούσης
    ΥΓ Σταματώ εδώ, γιατί πρέπει να παω στη Σχολή και αύριο ταξειδεύω για Κέρκυρα όπου και ψηφίζω

  9. Αντώνης 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:34 μμ #

    Για να απαντήσω και εγώ με τη σειρά μου.
    Εγώ μετέφερα την θέση του ΚΚΕ στο συνέδριό του, όπως τη διάβασα. Αυτό που λέτε δεν συνάδει με τον βερμπαλισμό της «καλύτερης» περιόδου κτλ. Απλά λέει ότι το ρεύμα υπό τον Σταλιν ήταν το συνεπές απέναντι στον κύριο αντίπαλο της περιόδου, τον οικονομισμό(αγοραίο). Δεχτείτε ότι και οι διατυπώσει;ς έχουν τη σημασία τους. Επίσης το να ανάγουμε τις δίκες της Μόσχας σε «μαζικές διώξεις κομμουνιστών» νομίζω ότι είναι πάλι υπερβολή, ανεξάρτητα από την ουσία του τί πιστεύει κανείς για αυτές καθαυτές τις δίκες (άλλωστε δικαίωμά του).
    Η Αλέκα είπε ακριβώς ότι δεν είμαστε όυτε κόμμα του Λενιν ούτε κόμμα του Σταλιν. Ακριβώς από κάτω λέει ότι είμαστε λενινιστικό κόμμα όσον αφορά τις αρχές και το πρόγραμμα. Δεν κατανοείτε τη διαφορά; Εγώ νομίζω ότι την κατανοείτε απλά καμώνεστε…
    Όσον αφορά τα κριτήρια , αυτά είναι προσωπική επεξεργασία του καθενός. Αν όμως αυτός ο «καθένας» θέλει να λέγεται και κομμουνιστής τότε θα πρέπει να κατανοεί ότι η πραγματικότητα δεν είναι αυτή που βλέπει αυτός αλλά αυτή που βλέπει η εργατική τάξη και η νεολαία, που ή θεωρεί την ΕΣΣΔ κάτι σα τη …χαμένη Ατλαντίδα είτε ασπάζεται όλη την αστική προπαγάνδα για 20.000.000 νεκρούς του Σταλιν (κουρτουα και λοιποί) από την οποία δεν προσπαθείτε να την αποκόψετε μιλώντας για «μαζικές εκκαθαρίσεις».
    Συνήθως τα κριτήρια ψήφου τα βάζει πάντως η αστική τάξη όταν πρόκειται για τις εκλογές της. Δεν την βάζει το ΚΚΕ. Προσπαθεί απλά να ανοίξει χαραμάδες για να διατυπώσει ότι μπορεί για την πρότασή του. Όταν μιλώντας για σοσιαλισμό η επίθεση που δέχεται είναι ότι είναι αναχρονιστικό, τότε νομίζω ότι το κριτήριο του κόσμου είναι εμφανές και τα καθήκοντα του κομμουνιστή προφανή…
    Φιλικά

  10. a8lios 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:17 μμ #

    Για το «κάλεσμα στους αριστερούς» στο οποίο αναφέρεται ο κ.Ρούσης να πω μόνο:
    Το κάλεσμα σε αυτούς, όπως και σε όλους τους άλλους εκ μέρους του κόμματος, δεν ισχύει μόνο προεκλογικά.
    Ισχύει καθημερινά, τόσο σε συνδικαλιστικούς όσο και σε άλλους χώρους, και αυτό η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που έχει επαφές με το ΚΚΕ το ξέρει καλά.

    Το ότι το κάλεσμα αυτό δεν απευθύνεται αυτή τη στιγμή σε άλλα κόμματα και οργανώσεις δεν είναι αντίφαση στο παραπάνω. Άλλο ένα «αριστερό» κόμμα/οργάνωση, άλλο ο κάθε μεμονωμένος άνθρωπος.

    Αυτό πρέπει να γίνεται κατανοητό νομίζω, και από τον κ. Ρούση και από τον καθέναν…

  11. Кроткая 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:03 μμ #

    Με όλη τη συμπάθεια, το σεβασμό και τα λοιπά,
    άραγε συνειδητοποίησες, γράφοντας το (πολυ εύστοχο) κείμενό σου, ότι με αυτό δίνεις πιο πολλά επιχειρήματα για να μην ψηφίσει κάποιος τα σχήματα που προτείνεις, από όσα για να τα ψηφίσει; Εμένα προσωπικά, μου θύμισες και μερικά επιχειρήματα που «είχα ξεχάσει» (για να μην τα ψηφίσω).

  12. sarant 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:03 μμ #

    Άθλιε, το δυστύχημα είναι ότι το ΚΚΕ, παρ’ όλο το κάλεσμα στους αριστερούς που δεν συμφωνούν κτλ., θα προτιμούσε να έπαιρνε, έστω, 6% στις εκλογές αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να έπαιρνε 2,95%, παρά να έπαιρνε 12% το ΚΚΕ και 6% ο ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ πάντως εξακολουθώ να προσθέτω τα δυο ποσοστά (και την Ανταρσύα μαζί), οπότε δεν αλλάζει τίποτα (για μένα) σε σχέση με προηγούμενες εκλογές, όπου ψήφιζα τον άλλο προσθετέο.

  13. a8lios 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:54 μμ #

    @Sarant
    Κύριε Σαραντάκο, με όλο το σεβασμό, αυτό είναι ένας μύθος που πρέπει να σταματήσει κάποια στιγμή.
    Και έχετε ευθύνη και εσείς και κάθε άλλος νοήμων άνθρωπος.
    Όχι, το ΚΚΕ δεν το ενδιαφέρει αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει 2,95 ή 6 τοις εκατό.
    Αν εσείς γνωρίζετε μέλη ή οπαδούς του ΚΚΕ που εκφράζουν κάτι τέτοιο, αυτό είναι άλλο θέμα. Πρόκειται σαφώς για δικιά τους αδυναμία. Αλλά δεν σκέφτεται στα σοβαρά η μεγάλη πλειοψηφία έτσι.

    Πολύ δε περισσότερο δεν σκέφτεται το κόμμα έτσι.
    Η θέση του είναι σαφής: Σαφής πτώση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ & σαφής άνοδος του ΚΚΕ.
    Αυτό είναι που το ενδιαφέρει, αυτό είναι που ενδιαφέρει κι εμένα προσωπικά (ως προς τις εκλογές μιλώντας).

    Το πόσο θα πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ και το αν θα είναι στη Βουλή ή όχι πραγματικά με αφήνει σχετικά αδιάφορο (προφανώς αν πήγαιναν λ.χ. οι μισοί μας ψηφοφόροι στον ΣΥΡΙΖΑ ή αυτός έπαιρνε ξέρω γω 20% με το ΚΚΕ στάσιμο, αυτό θα με απασχολούσε).
    Ας έπαιρναν π.χ. ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΚΚΕ ποσοστά της τάξης του 30-25-18%, κι ας έπαιρνε κι ο ΣΥΡΙΖΑ 10. Έτσι κι αλλιώς, δε γίνεται να πάνε όλοι στο ΚΚΕ.

    Φαντάζομαι πως και η αδιαφορία πάλι δε σας κάνει βέβαια, πολύ δε αν θεωρείται πως εκφράζουν το ίδιο πράγμα τα ποσοστά των 2 κομμάτων, αλλά νομίζω καταλαβαίνετε μια χαρά πως άλλη στάση η «σχετική αδιαφορία» και άλλη στάση εκείνη που περιγράφετε εσείς παραπάνω.

  14. faros 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:11 μμ #

    Αγαπητέ κύριε Γ. Ρούση, δείχνεις καθαρά ότι όταν λέμε : ο κατήφορος δεν έχει τέλος … έχουμε απόλυτα δίκιο !

    Πραγματικά ή δεν διάβασες τις Αποφάσεις του Συνέδριου, ή απλά τις διαστρεβλώνεις συνειδητά, ή βρίσκεσαι σε «διατεταγμένη υπηρεσία» !

    Διάλεξε και πάρε !

    Έχουμε εκλογές τώρα και δεν έχουμε καιρό να … ομφαλοσκοπήσουμε τις … εξωπραγματικές εσωτερικές αναζητήσεις σου !

    Να συμφωνήσω με τον σύντροφο Άθλιο και να πω ότι το ΚΚΕ ξεκαθάρισε αμέσως μόλις άρχισε η προεκλογκή περίοδος και απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις ότι : Η δεξαμενή που αντλεί ψήφους το ΚΚΕ δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ !
    Το ακροατήριο του ΣΥΡΙΖΑ ομοιάζει μόνο με το αντίστοιχο του ΠΑΣΟΚ και όχι με αυτό του ΚΚΕ !

    Κύριοι και Κυρίες
    Εμείς παλεύουμε να βγει ενισχυμένο το ΚΚΕ, όχι από κομματικό πατριωτισμό, αλλά επειδή θέλουμε να ενισχύσουμε την ριζοσπαστικοποίηση του λαϊκού κινήματος, να δώσουμε θάρρος στον εργαζόμενο να βγει πιο ανοιχτά έξω να παλέψει για τα δίκια του !
    Για να καταλάβει γρηγορότερα ο Λαός, τη δύναμή του !

    Καλή ψήφο !

  15. Υ 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:48 μμ #

    Άρτι προσγειωθείς στην Αθήνα, θα σχολιάσω μόνο κάποια ‘διαδικαστικά’ ή κάποια που μου χτύπησαν πολύ και για τα υπόλοιπα μάλλον αύριο.

    @Φάρος
    Ναι, πράκτορας είναι και ο Ρούσης. Αλήθεια τι σου δίνει το δικαίωμα και το ηθικό πλεονέκτημα να εξαπολύεις ελαφρά τη καρδία τέτοιες κατηγορίες?

    @Αντώνη
    Στους καθοδηγητάδες σου που συχνά είναι και μαρξιστικά αναλφάβητοι και κινηματικά στόκοι θα απευθυνόσουν με αυτό ειρωνικό ‘Κύριε Καθηγητά’?

    Η συμπεριφορά και των δυο σας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των νοοτροπιών που πρέπει να αλλάξουν σ’αυτό το κόμμα.

    @Κροτ
    Τι να κάνω ρε συ Κροτ? Έτσι στρώσαμε, έτσι θα κοιμηθούμε. Ιδανικά πράγματα δεν υπάρχουν σ’αυτό τον κόσμο αφού δεν είμαστε ιδανικοί να τα δημιουργήσουμε. Ελπίζω μόνο να μη σε ωθώ στην ψήφιση του ΣΥΡΙΖΑ. Νομίζω ότι αυτόν το κατακεραυνώνω χειρότερα. Αν τώρα δε βγαίνει αυτό καθαρά στο κείμενο μου, τότε μάλλον είναι άστοχο.

  16. sentic 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:56 μμ #

    θα ήθελα να κάνω κι εγω κάποιες παρατηρήσεις στα παραπάνω σχόλια που γράφτηκαν,γι αυτο και θα προσπαθήσω να επανέλθω σύντομα.Απο μια γρήγορη ματια που έριξα όμως λόγω φόρτου εργασίας,με θλίβει πραγματικα το γεγονός του οτι συχνα ορισμένοι συντροφοι μου του ΚΚΕ, χρησιμοποιούν με τοσο εύκολο τρόπο την λέξη «προβοκάτορας» «προβοκατορικο» και «διατεταγμένη υπηρεσία».Εινα πολυ βαριες λέξεις για να τις εκστομίζουμε σύντροφοι οπου να ναι και οποτε να ναι με την ιδια ευκολία μόνο και μόνο επειδή κάποιος ασκει κριτική στο κόμμα μας.Συχνά καταντάμε γραφικοί σύντροφοι και λυπάμαι που το λέω,απομακρύνοντας κόσμο που ειναι πιο πολυ κοντα μας παρά μακριά μας.Πρεπει να χουμε το κριτηριο να ξεχωριζουμε την γονιμη αλλα και την αδικη κριτική απο την προβοκατσια και να μη τσουβαλιάζουμε έτσι ευκολα, και νομιζω οτι σε μεγαλο βαθμο το χουμε.Ο Ρουσης και ο κάθε Ρουσης έχει τις διαφωνίες του και τις εμμονες του,με τις οποιες και γω διαφωνω δεν νομιζω ομως οτι ειναι σε διατεταγμενη υπηρεσια οπως το ΛΑΟΣ για παραδειγμα ή ο Παγκαλος.Μην πεταμε λοιπον μαλακιες επειδη μαθαμε τρεις λέξεις ή χειροτερα επειδη κάποιοι μας τις μαθαν και μεις δεν εχουμε κατανοήσει ακριβως τη σημασια και την βαρυτητά τους ποσο περισσοτερο το βάρος και τη ζημια που κανει η αστοχη χρηση τους.Δεν μπορουμε να ζητάμε απο τους αριστερους ριζοσπαστες που διαφωνουν μαζι μας σε καποια ζητήματα-οπως ειπε η Αλεκα να στηριξουν το κόμμα,αλλα οταν εκφραζουν τη διαφωνια τους σε αυτα τα ζητηματα να τους λεμε οτι ειναι σε διατεταγμενη υπηρεσία!!Χυνουμε την καρδάρα μονοι μας σύντροφοι.Και αναφερομαι πολυ λιγοτερο στην περιπτωση του Ρουση,αλλά περισσοτερο στους αγωνιστες που καποτε πέρασαν απο τις γραμμες μας ή συνεργαστηκαν μαζι μας,βλεπουν το κομμα και τη δραση του θετικα αλλα ειναι επιφυλακτικοι.Μην τους αποπαίρνουμε με εκφρασεις και ανοητα τσιτατα που καποτε ίσως και να τους εσπρωξαν μακρια μας οταν τις ειχαμε ξαναπει παλι αστοχα σε πολλους . Το 90-91 δεν φυγαν μονο οι ανδρουλακηδες και οι δραγασακηδες,που ναι, ήταν σε διατεταγμενη υπηρεσια και ήθελαν να διαλύσουν το κόμμα,φυγαν και εκατονταδες συντροφοι που έχασαν την γη κατω απο τα ποδια τους οπως ολοι μας,που μπερδευτηκαν που απογοητευθηκαν απο τις ανατροπες,που περιλανήθηκαν μονοι τους για αρκετο καιρο ψάχνοντας απαντήσεις συχνα λανθασμενες,αλλα που κατα βαθος δεν έχασαν το οραμα για μια δικαιη κοινωνια,και που βλεπουν παλι την δραση του κομματος και την αναγνωριζουν και ας διαφωνουν καπου.Μην τους τσουβαλιάζουμε λοιπον και τους απογοητευσουμε παλι, αυτη τη φορα με τα λογια μας και οχι με τις πραξεις μας!! ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΜΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ!
    Την κυριακη ολοι ΚΚΕ!!!

  17. Кроткая 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:03 μμ #

    Y, χεχ, όχι, όχι, δε με ωθείς σε τίποτα. Το κείμενό σου με εκφράζει απόλυτα, τις ίδιες αδυναμίες εντοπίζω κι εγώ στα τρία σχήματα στα οποία αναφέρεσαι, και ειδικά ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ, θαρρώ πως έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτά με απασχολούν κι εμένα, και τα ίδια ερωτήματα θέτω στον εαυτό μου καθε που βρίσκομαι μπροστά στην κάλπη.

    Ουσιαστικό πάντως είναι, για μένα, να καταλάβουμε όλοι πως το ζήτημα δεν είναι η κάλπη και τι αυτή γεννά κάθε φορά, όση κι αν είναι η αξία της -που προφανώς είναι υπολογίσιμη, αλλιώς κανένα από αυτά τα σχήματα δεν θα συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία.

    Από κει και πέρα, υπάρχει κι ένα άλλο θέμα στην αριστερά: αυτή η αιώνια φαγωμάρα, αν αποκρυστάλωνε ιδεολογική πάλη και αναμέτρηση απόψεων, τάσεων και ιδεολογικών ερμηνειών, τότε θα ήταν γόνιμη και θα προχωρούσε την κοινή -την θεωρώ κοινή, προσωπικά, με την ευρεία έννοια, πως αφορά όλους- υπόθεση παραπέρα. Όσο παραμένει φαγωμάρα και γκρίνια, τόσο η κοινή υπόθεση πάει πίσω και ο καπιταλισμός παίρνει πόντους. Απλό είναι.

    Όπως το θέτει ο Άθλιος, εμένα μου κάνει. Το πρόβλημα είναι πως αυτός ο «μύθος» δυστυχώς αποτυπώνεται συχνά σε πραγματικά γεγονότα, όπως άρθρα σε εφημερίδες, δηλώσεις, δημόσιες τοποθετήσεις. Που βέβαια, είναι θέμα του πώς τις ερμηνεύει κανείς. Κάποιοι τις ερμηνεύουν ως «ξεμπρόστιασμα της λανθασμένης πολιτικής». Συχνά πάντως δεν μοιάζει για τέτοιο, αλλά περισσότερο για κείνο που καταλογίζει ο κύριος Σαραντάκος.

  18. π. 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:52 μμ #

    Θα κανω μια απόπειρα να προσποιηθώ ότι έχω μηδενική γνώση, παιδεία και εμπειρία σε κοινωνικοπολιτικά θέματα (δεν είναι πολύ μεγαλύτερη αλλά θα την μηδενίσω εντελώς για χάρη του πειράματος). Μετά από ανάγνωση σχολίων και «συζητήσεων» σε αυτό και σε πρόσφατα προηγούμενα θέματα να κάνω και γω κάποιες παρατηρήσεις, αν και φοβάμαι ότι θα πέσουν με τη σειρά τους στο κενό.

    – Οι «συζητήσεις» είναι σε έντονα εισαγωγικά γιατί νομίζω ότι ήταν πολύ μακριά από το νόημα της λέξης όπως την αντιλαμβάνομαι. Αυτό καθώς ελάχιστοι από τους συμμετέχοντες πιστεύω ίδρωσαν έστω και ένα δευτερόλεπτο για να διαβάσουν, να σκεφτούν, να προσπαθήσουν να καταλάβουν και ουσιαστικά να σεβαστούν όσες γνώμες ήταν διαφορετικές, πόσο μάλλον να προωθήσουν οποιοδήποτε εποικοδομητικό επιχείρημα, παρά μόνο επέμειναν σε ένα -λυπηρό για μένα-δογματισμό.
    – Σε όσους ίδρωσαν έστω και λίγο (ή και πολύ), συγχαρητήρια, όχι για φοβερά οξυδερκή θέση ή στάση (ασχέτως αν αυτή υπήρξε ή όχι) αλλά απλά για την στάση τους να μην δέχονται την γνώμη τους ως δεδομένη και μοναδική αλήθεια-ειδικά την στιγμή που είναι προφανές σε τι ποσοστό είναι πραγματικά δική τους. Κάτι δηλαδή το στοιχειώδες, αλλά όπως φαίνεται καθόλου αυτονόητο.
    – Ο δογματισμός αυτός, είναι από μόνος του ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα στο βάθος των θεμάτων που έχουν συζητηθεί εδώ.
    – Ουσιαστική και πρόσφορη πολιτική αντιπαράθεση σε τέτοιο κλίμα υπάρχει όσο θα μπορούσε να υπάρξει φιλοσοφική συζήτηση σε ένα γήπεδο ένα δευτερόλεπτο μετά από ένα γκολ.

    είπε ο Υ.
    «Η συμπεριφορά και των δυο σας είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα των νοοτροπιών που πρέπει να αλλάξουν σ’αυτό το κόμμα.»
    Συμφωνώ αλλά όχι μόνο στα πλαίσια του οποιουδήποτε κόμματος, αλλά και σαν γενικότερη νοοτροπία και λογική διαλεκτικής και ανταλλαγής απόψεων, εφόσον για τέτοια μιλάμε.

    Συγγνώμη για την παρέμβαση, κάψτε με, βρίστε με, όπως αγαπάτε, τα παραπάνω είναι η γνώμη που αποκόμισα και νομίζω ότι με το να την πω ίσως να συνεισφέρω κάτι. Σκοπός μου ειλικρινά δεν είναι να πω μια εξυπνάδα, να θίξω ή να προσβάλλω (κάποιες φορές ίσως αλλά γενικά καλοπροαίρετα). Ελπίζω να αποδειχθεί εποικοδομητική.. Χαιρετίσματα από εδώ και καλή Κυριακή..

    π.

  19. Μέλιτον Καντάρια 1 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:53 μμ #

    Ηθελα πραγματικα να ξεκινησω να ξαναδιαβαζω τα κειμενα μας (παντα χρειαζεται γιατι ενα κεφαλι χειμωνα καλοκαιρι…) για να απαντησω σε ο,τι γραφεται για το ΚΚΕ ενοψει ή μη των εκλογων.

    Ηθελα να μεταφερω και την αισιοδοξη εικονα που ερχεται απο τα εργοστασια και τις περιοδειες του Κομματος για να ξεφυγουμε και λιγο απο εναν περιεργο μικροκοσμο που ζουμε λιγο πολυ ολοι.

    Μεχρι που ελαβα ενα απιστευο e-mail απο μια συντροφισσα γραφιστρια που ελεγε:

    «»»Όσοι δεν έχετε flash δείτε το στο σπίτι

    -Η εμφάνιση μιας ντροπαλής 24χρονης σε σόου ταλέντων της ουκρανικής τηλεόρασης προκάλεσε το κλάμα μίας ολόκληρης χώρας, καθώς και διεθνή αίσθηση.

    -Περίπου 13.000.000 άνθρωποι είδαν την Kseniya Simonova στο σόου «Ουκρανία έχεις ταλέντο» σε μια εξαιρετική επίδειξη της τέχνης της άμμου. Η Ουκρανία προετοιμάζεται για τις προεδρικές εκλογές του Ιανουαρίου του 2010, ενώ βρίσκεται σε πολύ κακή οικονομική κατάσταση ως χώρα.

    -Από τον περασμένο Μάιο, οπότε και εμφανίστηκε για πρώτη φορά η Simonova, με ένα κουτί γεμάτο άμμο, ζωγραφίζοντας πανέμορφες εικόνες πάνω σε αυτό, απεικονίζοντας την ιστορία της πρώην σοβιετικής χώρας, όλο και περισσότεροι θαυμαστές κάθονταν μπροστά από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες για να τη δουν.

    -Τα βίντεό της στο Youtube έχουν συγκεντρώσει πάνω από 4.000.000 κλικ, αριθμός απίθανος για ένα κοινό που γνωρίζει λίγα για την ιστορία της Ουκρανίας.

    -Η Ουκρανία έχασε πρίπου το 1/4 του πληθυσμού της κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αριθμός που αντιστοιχεί περίπου στο 20% των συνολικών θανάτων. Με τη βοήθεια της άμμου, τα πορτραίτα της Simonova δείχνουν τις ανθρώπινες απώλειες από τη γερμανική εισβολή του 1941.

    -Η σκηνή, στο άνοιγμά της, δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα παγκάκι κάτω από έναν ουρανό γεμάτο αστέρια. Ξαφνικά, εμφανίζονται πολεμικά αεροπλάνα και η ευτυχισμένη σκηνή αντικαθίσταται από θλιμμένα πρόσωπα. Στη συνέχεια, έρχεται ένα μωρό και η γυναίκα χαμογελά ξανά, αλλά ο όλεθρος του πολέμου τη μετατρέπει σε χήρα, πριν η εικόνα με τη σειρά της να πάρει τη μορφή του Αγνώστου Στρατιώτη της Ουκρανίας.

    -Η 24χρονη κέρδισε, φυσικά, το πρώτο βραβείο του παιχνιδιού (80.000 λίρες) και επέστρεψε στην κανονική της ζωή στην Κριμαία. Έκπληξη αποτελεί πάντως το κίνητρό της για τη συμμετοχή στο παιχνίδι. «Δήλωσα συμμετοχή για να βοηθήσω ένα παιδί, το οποίο χρειαζόταν να υποβληθεί σε εγχείρηση. Δεν είχα σκοπό να κάνω όλη τη χώρα να κλάψει» είπε χαρακτηριστικά.

    http://www.dailymotion.com/video/x9sgof_kseniya-simonova-ona-ma-talent_creation «»»»

    Ειτε εχουμε καλλιτεχνικες ευαισθησιες ειτε οχι βλεποντας αυτο το βιντεο μπορει καποιος να κανει καποιες «λαθροχειριες» μπροστα σε τοσους «σταλινολογουντες» ή «ΚΚΕδολογους»,χωρις προκαταληψεις ή παρεξηγησεις.

    «Λαθροχειρια» Νο1.
    Ακομα και σήμερα κοντα 20 χρονια μετα τις ανατροπες, το πρωτο επιχειρημα οικοδομησης της εργατο-αγροτικης εξουσιας μπορει να εμπνεει γενιες ανθρωπων που δεν το εζησαν αλλα απο τις οποιες αφηγησεις το εμαθαν. Εμπνευστηκαν απο τις μαχες του σοβιετικου λαου και τις κακουχιες που περασε κατα τη διαρκεια του Ιμπεριαλιστικου Δευτερου Παγκοσμιου Πολεμου.

    (Οχι και τοσο)»Λαθροχειρια» Νο2.
    Στην Σοβιετικη Ενωση που ειχε λυσει, παρουσια του αδηφαγου Σταλιν και των κρεματοριων των μοσχοβιτικων δικων:
    α. το ζητημα της παιδειας
    β. της υγειας
    γ. της ανεργιας

    .. και τελειωμο δεν εχει

    …μια 24χρονη παρακινειται κυριολεκτικα στο να «πουλησει» το ταλεντο της σε μια εκχυδαισμενη διαδικασια οπως ειναι τα βρωμο-Talent show και ενδεικτικα οπως δηλωσε
    (ειτε ειναι αληθεια ειτε οχι αντανακλα την ζωη των ανθρωπων των πρωην σοσιαλιστικων δημοκρατιων)
    για να κανει εγχειρηση ενα μικρο παιδι. Ο νοων νοειτο…

    @Sentic
    Συμφωνω απολυτα. Λιγο ρεγουλα δεν κανει κακο.

  20. Αντώνης 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:38 πμ #

    @ Y
    Σοβαρά; αντί να τσαντίζεσαι εσύ με το σχόλιο με εγκαλείς κιόλας; Γράφεις το πιό μεστό άρθρο κριτικής (που δε συμφωνώ μαζί του αλλά είναι τουλάχιστον σαφές) και πετάγεται ένας τύπος από το υπερπέραν και σου λεει με δασκαλίστικο ύφος «όχι δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και το ένα και το άλλο και το παράλο» εν είδη καθοδήγησης. Τελοσπάντων. Αν ήμουν ειρωνικός ζητάω ταπείνά συγνώμη. Στην ουσία τώρα.
    Το ζητούμενο σε αυτές τις εκλογές είναι ο απεγλωβισμός από τα δύο κόμματα του δικομματισμού. Εγώ προσθέτω και την ενίσχυση του κύριου και μοναδικού αποτελεσματικού πόλου αντίστασης, του ΚΚΕ. Δεν κρίνεται, όπως τουλάχιστον έχει διαμορφωθεί η συζήτηση από την αστική τάξη, ούτε το πρόγραμμα του ΚΚΕ ούτε η δικτατορία του προλεταριάτου. Κρίνεται η ικανότητα αντίστασης στα μέτρα που έρχονται. Και σε αυτό απαντάω: Υπάρχει πιό γνήσια αντίσταση από το ΚΚΕ; Τη στιγμή που (όπως μπήκε στην κουβέντα) ο ΣΥΡΙΖΑ συμπορεύεται και συστυρατεύεται με τη ΓΣΕΕ, και από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχει μία τουλάχιστον συνιστώσα (ίσως και η αριθμητικά μεγαλύτερη) που πράττει το ίδιο; Γιατί έλλειψε η κρίτική σε αυτό από τους σχολιαστές; Ετσιθελισμός; Στρουθοκαμιλισμός; Αν κρίνεται συνολικά πρόγραμμα και πράξεις, όπως λέτε κάποιοι, αυτό γιατί δεν το εξετάζετε;
    Όσον αφορά τα περί καθοδήγησης και αναλφαβητισμού και δεν ξέρω και εγώ τί δεν απαντάω εσκεμμένα. Για να μη γίνουμε μπάχαλο. Κρατάω το άρθρο σου και αγνοώ το σχόλιό σου.

  21. Αντώνης 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:15 μμ #

    Μέλιτον, απίστευτο video! Πραγματικά συγκινητικό.

  22. sarant 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:51 μμ #

    Άθλιε (14) η τοποθέτησή σου είναι και κρυστάλλινη και σωστή, όταν λες ότι θέλεις:
    «Σαφή πτώση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ & σαφή άνοδο του ΚΚΕ».

    Κι εγώ κάτι ανάλογο θέλω, μόνο που βάζω τον Σύριζα στη σαφή άνοδο, αλλά δεν θα με πειράξει αν ανέβει σαφώς το ΚΚΕ: θα το θεωρήσω πολύ θετικό να ανέβουν και τα δύο αριστερά κόμματα. Επίσης, θα με ενδιαφέρει να πέσει το Λάος, που δεν το βάζεις στις παραμέτρους σου. Μιλώντας με κάτι φίλους πριν από 15 μέρες, είχαμε θεωρήσει καταστροφή το ενδεχόμενο να περάσει τρίτο το Λάος -ευτυχώς όμως ο κίνδυνος έχει απομακρυνθεί. Πιθανότερο είναι να τους ξεπεράσει ο Σύριζα παρά να ξεπεράσουν εκείνοι το ΚΚΕ.

    Αυτό που έγραψα ότι το ΚΚΕ πολύ θα χαρεί αν πάρει 2,95% ο Σύριζα είναι εντύπωση που την έχω αντλήσει από διάφορες πηγές. Μια πρόχειρη:
    http://faros.wordpress.com/2009/09/29/%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9-%CE%AD%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CE%BE%CE%B5-%CF%84%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%8C%CF%82/

    Και μπορεί να μου πεις ότι ο συγκεκριμένος ιστολόγος είναι εξαίρεση, αλλά αν δούμε και τα σχόλια στο μήνυμα, καθώς και άλλες τοποθετήσεις αλλού, ίσως μπορείς να συμπεράνουμε ότι η στάση αυτή είναι υπαρκτή από πολλούς κουκουέδες.

  23. Γ.Ρούσης 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:02 μμ #

    Στα περί «διατεταγμένη υπηρεσίας», το μόνο που έχω να πω είναι ότι επιβεβαιώνουν την αντιλήψη μου περί αντιμετώπισης της κριτικής σκέψης από ένα τμήμα τουλάχιστον ανθρώπων του ΚΚΕ, πράγμα που δείχνει το πως γαλουχήθηκαν από αυτό.
    Όσον αφορά στον υπαρκτό, και τα επιτεύγματα του, αυτό που λέω, είναι ότι αυτά τα επιτευγματα και όχι μόνο μπορούν να υπάρξουν και δίχως τις διώξεις των κομμουνιστών, τις οποίες πρώτο έχει αποκαλύψει το ΚΚΣΕ και το ίδιο το ΚΚΕ με παλιότερες αποφάσεις του που αφορούσαν στις διώξεις και δικών του στελεχών εκείνης της περιόδου.
    Τώρα, σε σχέση με τις εκλογές, ας μου επιτραπεί και σε μένα και σε πολλούς άλλους (πάνω από 150000 τέως ψηφοφόροι του ΚΚΕ δεν το ψήφισαν στις ευρωεκογές ) να έχουμε διαφορετικά κριτηρία για το νόημα των εκλογών από εκείνα που θέτει το κόμμα. Όσον με αφορά εμένα τέτοια κριτήρια είναι και η αντιμετώπιση των συμμαχιών και ο πολιτικο-ιδεολογικός σεχταρισμός και η στάση το Δεκέμρη, και η στάση απέναντι στη σταλινική περίοδο…στάσεις τις οποίες δεν επιθυμώ να επιβραβεύσω με την ψήφο μου.
    Τέλος όσον αφορά στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ επαναλαμβάνω αυτα που έγραψα στην «Ελευθεροτυπία»:η επιλογή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως ελάχιστης συμβολής έτσι ώστε να αγωνιστούμε, τη Δευτέρα μετά από αυτές, από καλύτερες θέσεις, μια επιλογή που τεκμαίρεται από το γεγονός ότι αυτή εκφράζει έστω εμβρυακά ένα συνεπές αντικαπιταλιστικό μέτωπο, αντλεί την ποίηση της από το μέλλον και όχι από το αμαρτωλό «σοσιαλιστικό» παρελθόν, δεν κανακεύει τους φιλήσυχους νοικοκυραίους . »
    Συντροφικά προς όλους, και προς εκείνους που με αντιμετωπίζουν ως πράκτορα, όχι από μεγαλοψυχία, αλλά επειδή για μένα το βασικό κριτήριο είναι η κοινή εχθρική μας στάση απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.
    Γ. Ρούσης

  24. Y 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:26 μμ #

    @π.
    Το σχόλιο σου με βοηθά πολύ και είμαι σίγουρος ότι και άλλους. Πυροβόλα ελεύθερα κι αν κανείς προσπαθήσει να σε κάψει ίσως να έχει και πιο πολύ ενδιαφέρον (ίσως πάλι και όχι).

    @αντώνη
    που καταλογίζεις συχνά ότι αυτά που λέω είναι μερικά και επιλεκτικά. Δε νομίζω ότι είναι γόνιμη η κριτική σου. Δε μπορώ να τα λέω πάντα όλα.

    @σύντροφο Ρούση + σύντροφο Αντώνη
    Τα σημεία που κριτίκαρα στο Κόμμα και την Ανταρσύα, δε διεκδικούν να είναι καν τα πιο σημαντικά αλλά εντελώς ενδεικτικά, ειδικά όταν έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα και σε άλλα μέσα από αυτό το μπλογκ.

    Σε αυτά που βάζει ο σ. Ρούσης συμφωνώ και νομίζω ότι ο σ. Αντώνης εθελοτυφλεί.

    Ο τρόπος δόμησης του κόμματος ήταν ο πρώτος λόγος που αποχώρησα από τη νεολαία του κι αν καταφέρω να βρω το κείμενο με το οποία είχα επιχειρήσει να ανοίξω αυτό το θέμα θα το ανεβάσω (εν είδει δικιάς μου ψυχοθεραπείας). Ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός δεν εφαρμόζεται σωστά και σε αντιστοιχία με τις ανάγκες της εποχής.

    Τώρα, ο σ. Ρούσης φαίνεται να λέει ότι γι’αυτό δεν υπάρχει ελπίδα να αλλάξει ρώτα το ΚΚΕ. Ίσως από χαζοχαρούμενη αισιοδοξία ίσως από έλλειψη γνώσεων εγώ ελπίζω ακόμα.

    @Κροτ
    το βασικό νομίζω είναι να αντιμετωπίζουμε την πραγματική άποψη του άλλου (αριστερού) και όχι την καρικατούρα της.

    @Μέλιτον
    θα το δω αργότερα το βίντεο. Το ότι είχαμε όλα αυτά στην ΕΣΣΔ (που τα επισήμανα και στο κείμενο μου) δε σημαίνει ότι πρέπει να μην κριτικάρουμε και τις δίκες της Μόσχας. Πρέπει να δούμε τι θα κρατήσουμε και τι θα πετάξουμε.

  25. a8lios 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:58 μμ #

    @Σαραντάκος
    Απολύτως συνειδητά παραπάνω λέω: «Αλλά δεν σκέφτεται στα σοβαρά η μεγάλη πλειοψηφία έτσι.». Θέλω να τονίσω ξανά το «στα σοβαρά».
    Εγώ έχω καταλήξει πως δεν πρέπει να παίρνονται ντε και καλά τα post κάποιου σαν απόλυτο κριτήριο για τις πραγματικές ολοκληρωμένες απόψεις του. Πολύ δε περισσότερο κάποια σχόλια σε ένα ποστ.
    Βεβαίως, καλώς ή κακώς, είναι και αυτά μέρος της εικόνας που δίνεις σαν χώρος προς τα έξω. Αλλά δε σημαίνει πως οι συγκεκριμένοι αρθρογράφοι ή σχολιαστές έχουν ντε και καλά μόνο ή προτίστως αυτά στο μυαλό τους, ξαναλέω.

    Αυτά ως προς το λινκ στον σ. Φάρο.

    Γενικότερα:
    Για μένα απόδειξη για όσα αναφέρω για τη στάση του ΚΚΕ συνολικά είναι συγκεκριμένα η στάση του σε ετούτες τις εκλογές.
    ΑΝ το ΚΚΕ ως κόμμα είχε τέτοιες απόψεις όπως τις περιγράφετε, ετούτες εδώ οι συγκεκριμένες εκλογές κ.Σαραντάκο δεν θα ήταν το «τέλειο momentum» για να επιτεθούμε στον ΣΥΡΙΖΑ με ό,τι έχουμε και δεν έχουμε?
    Με τόσα και τόσα που έχουν κάνει το τελευταίο 6μηνο, δεδομένου μάλιστα του τί λέγανε πριν 1 και βάλε χρόνο με αφορμή τις δημοσκοπήσεις (και κυρίως το ύφος που είχαν τότε), θα μπορούσαμε…

    Δεν διακρίνετε πως ΔΕΝ συμβαίνει κάτι τέτοιο?
    Οι προεκλογικές τοποθετήσεις του ΚΚΕ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, από τη γραμματέα της Κ.Ε. ξεκινώντας και φτάνοντας στον κάθε υποψήφιο που μιλάει σε ένα καφενείο, είναι ιδιαίτερα προσεκτικές ως προς αυτό και καθόλου διαφορετικές (εννοώ ως προς τον «χρόνο» που αφιερώνουμε σε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ) σε σχέση με τις προηγούμενες βουλευτικές ας πούμε.

    Δεν είναι αυτό μια ξεκάθαρη ένδειξη για το ότι αυτό που είπατε αρχικά είναι όντως μύθος;

    Εγώ πιστεύω πως είναι και με το παραπάνω.

    Για το ΛΑΟΣ.
    Πέραν όσων λέμε ως κόμμα για τον δικομματισμό, μιλάμε και για τον διπολισμό.
    Η ευκολία με την οποία κάνανε (έστω δημοσκοπικά) απογοητευμένοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ τη διαδρομή ΠΑΣΟΚ->ΣΥΡΙΖΑ->ΠΑΣΟΚ νομίζω πως είναι μια ισχυρότατη ένδειξη, όπως και άλλα στοιχεία (λ.χ. πως το 60% όσων ΨΗΦΙΣΑΝ ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες βουλευτικές θέλουν συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ), ότι τουλάχιστον ο ένας πόλος του διπολισμού είναι μια πραγματικότητα, ανεξαρτήτως των επιλογών των ηγεσιών.
    Πιστεύω πως ισχύει σε μεγάλο βαθμό το ίδιο και για την άλλη πλευρά του διπόλου, την «δεξιά πολυκατοικία». Βεβαίως παίζει ρόλο και η κρίση, λόγω τις οποίας λαϊκά στρώματα που δεν έχουν τριβή με ριζοσπαστικές δυνάμεις συντηρητικοποιούνται.

    Αλλά και ως προς αυτό, δηλαδή την αύξηση της επιρροής του ΛΑΟΣ σε λαϊκές δυνάμεις, το αντίδοτο νομίζω πως είναι πρωτίστως ένα δυνατότερο λαϊκό κίνημα που να αγκαλιάζει περισσότερο κόσμο.

    Και αυτό πάλι εκλογικά σημαίνει:
    ΚΚΕ δυνατό, η ελπίδα είναι εδώ! 😆

  26. sarant 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:15 μμ #

    Θα παραδεχτώ, Άθλιε, ότι τον τελευταίο καιρό οι επιθέσεις (π.χ. μέσω Ριζοσπάστη) στον Σύριζα έχουν μειωθεί ενώ έχουν αυξηθεί οι (παλιότερα σπάνιες) επιθέσεις στον Λάος.

    Μακάρι να είναι μύθος, όπως τα λες,και μακάρι, με τον καιρό, να σταματήσει και η αντιενωτική (ή ανθενωτική αν προτιμάς) στάση απέναντι στο άλλο κόμμα της αριστεράς.

  27. a8lios 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:13 μμ #

    @Sarantakos
    Αντιενωτική στάση για εμένα δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει θέμα ένωσης, ούτε και «κόμματα της αριστεράς». Αλλά είπαμε, σε αυτό δε πρόκειται να συμφωνήσουμε…

    @Μέλιτον
    Δεν έχω λόγια για αυτό το βίντεο και τη κοπέλα αυτή.
    Τις πληροφορίες πού τις βρήκες;

  28. sarant 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:34 μμ #

    Άθλιε, ας μη συμφωνήσουμε αλλά να ξέρουμε σε τι διαφωνούμε’ το ζητούμενο δεν είναι η ένωση, ίσως είναι η ενότητα ή ακόμα περισσότερο η συνεργασία. Πόσοι από όσους ψήφισαν ΚΚΕ την προηγούμενη φορά, είναι υπέρ της συνεργασίας με τον Σύριζα, υπάρχουν στοιχεία; (Και όσοι υπέρ συνεργασίας με Πασόκ;)

  29. Μέλιτον Καντάρια 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:45 μμ #

    Καποιες ρητορικες αποριες:

    1. Για να μην αδικηθει ενα τετοιο μικρο πολιτικο μορφωμα ρωτω ποσο ειναι αναλογικα τα στελεχη του ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ, ΣΕΚ και υπολοιποι) που δρουν μεσα στην εργατικη ταξη; Δεν ζηταω προφανως αριθμο αλλα ρωταω την ποιοτικη διαρθρωση, τον προσανατολισμο δρασης και τις κατευθυνσεις αυτου του μορφωματος που υποστηριζει την οποια απελευθερωση της εργατικης ταξης. Ποσοι (αναλογικα παντα) βρισκονται στις πασης φυσεως βιομηχανικους κλαδους, στη μεταποιηση, στις υπηρεσιες; Γιατι απο ο,τι παρατηρω ανω του 50% βρισκεται μεσα στους φοιτητικους χωρους και το υπολοιπο στους εκπαιδευτικους, σε υψηλα αμοιβομενους της εργατικης αριστοκρατιας βλεπε γιατρους-μηχανικους-δικηγορους. Υπαρχουν και καποιοι σε πρωτοβαθμια σωματεια αλλα δραστηριοποιηθηκαν μονο σε περιοχες και κλαδους που στις πλειστες των περιπτωσεων ειχε το ΚΚΕ δυναμη παντα με τις πλατες του ΠΑΣΟΚ και πολλες φορες με ξεδιαντροπο σιγονταρισμα του (σωμ.εργαζ. στους δημους Νικαιας, Πετρουπολης,εργατικο κεντρο Πειραια και πολλα αλλα…).
    2. Πως γινεται σε μια αντισεχταριστικη τακτικη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ και υπολοιποι) να ανακαλυπτουν και εκεινοι τις χωριστες Πρωτομαγιατικες συγκεντρωσεις, αν δεν απατωμαι το ΄98 (εκτος ΣΕΚ αυτοι ειναι πιο συνεπεις στο ρεφορμισμο τους, πανε τσουβαλιασμενοι στην ΓΣΕΕ) οταν κατω απο το ξεπουλημα της πλειοψηφιας στην ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, το ΠΑΜΕ εβαλε την διαχωριστικη γραμμη, γιατι πλεον η εξαπατηση απο αυτες τις ηγεσιες ειχε ξεχιλωθει οσο δεν πηγαινε αλλο; Την ιδια ωρα πως γινεται το ΝΑΡ και εχει απ΄τη μια αλλεργικο ετεροκαθορισμο με τις δυναμεις του ΚΚΕ, της ΚΝΕ ή του ΠΑΜΕ και σε καθε απεργια δινει χειρα βοηθειας στη ΓΣΕΕ, ενω κατα τ΄αλλα την μπινελικωνει νυχθημερον; Απο την αλλη πως γινεται η ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ και ΣΕΚ μαζι τωρα) και υιοθετει αιτηματα που βαζει το ΠΑΜΕ ενω προτερα το μπινελικωνε μαζι με την ΓΣΕΕ (Οπως το αιτημα για 1400 ευρω. Αληθεια απο μονο του το αιτημα, μηπως ειναι και λιγο οικονομιστικο; αρκει να παρουμε λιγο απο την αιγλη του ΠΑΜΕ!!). Καλλιεργωντας ετσι αυταπατες στον κοσμο και διαβαλωντας στην συνειδηση του οποιου εργατοκοσμου απευθηνεται για το ρολο αυτην τη στιγμη, της ΓΣΕΕ ενω πολεμα λυσσαλεα την ταξικη αγωνιστκη πορεια και ανασα που σιγα-σιγα αλλα ανοδικοτατα αρχιζουν να παιρνουν οι εργαζομενοι απο τους αγωνες οπου μπροσταρης ειναι δυναμεις του ΠΑΜΕ.
    3. Αληθεια πως αντεχεται απο το ΝΑΡ το μακραν προχωρημενο ΠΑΣΟΚικο δρομο που εχει χαραξει το ΣΕΚ, για να μην θυμησω το πρωτοσελιδο της Εργατικης Αλληλεγγύης το ΄96;
    4. Μιας και λεμε πως αυτοπροσδιοριζονται σαν κομματι της κομμ.αριστερας (Αληθεια οι του ΣΕΚ τον γνωριζουν αυτον τον τιτλο???)… Τι αξιοπιστια μπορει να εχει η εργατικη ταξη σε μορφωματα και (περιθωριακες πολλες φορες) ομαδες που συντασσονται κατα το καιροσκοπικο δοκουν σε μικροτερα ή μεγαλυτερα σχηματα λιγο πριν απο εκλογικες αναμετρησεις (βλ.παλιοτερα την συμμαχια ΚΟΕ με το ενα Μ-Λ ή το ΜΕΡΑ κ.α.), οπου τελικα μετα απο ελαχιστα χρονια ξανακαταλυγουν χωρια με τον καθε εναν υπερδιαβασμενο μουτζαχεντιν ινστρουκτορα να κατευθυνει την οποια ομαδα παλι στην «αντισεχταριστικη» νιρβανα τους;

  30. compasso 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:54 μμ #

    ήθελα να γράψω κάτι για να συμμετέχω στη κουβέντα, αλλά είδα το βίντεο που ανέβασε ο Μελίτον και θέλω λίγο χρόνο. Μελίτον thanks ρε!

  31. Μέλιτον Καντάρια 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:01 μμ #

    @A8lios

    Το e-mail επιτηδες το αντεγραψα οπως μου το στειλανε. Δυστυχως δεν υπηρχε καποια αλλη πληροφορια, αν βρω παντως θα ανεβασω.

  32. jfragoulis 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:25 μμ #

    Σύντροφοι,
    όσον αφορά στο Φάρο τον παρεξηγήσατε, αλλά και αυτός πιστεύω θα μπορούσε να το εκφράσει καλύτερα

    «Πραγματικά ή δεν διάβασες τις Αποφάσεις του Συνέδριου, ή απλά τις διαστρεβλώνεις συνειδητά, ή βρίσκεσαι σε “διατεταγμένη υπηρεσία” !
    Διάλεξε και πάρε !»

    Δεν κατηγόρησε κανέναν ο άνθρωπος.Πιστεύω όμως ότι θα μπορούσε να έχει προσθέσει «ή τις διαστρεβλώνεις ασυνείδητα, ή απλά τις ερμηνεύεις διαφορετικά».

    Πραγματικά δεν υπάρχει θέμα συνειδητά κάποιος ΚΚές να θέλει να μείνει ο ΣΥΝ στον πάτο για το γαμώτο. Πρέπει να θυμόμαστε ότι εν έτει 2009 το ΚΚΕ θεωρεί το ΣΥΝ τον κύριο εκφραστή οπορτουνισμού στην Ελλάδα. Πώς κατέληξε εκεί; Για πλείστους λόγους από μάαστριχ, συνεργασίες με ΓΣΕΕ και κάποιες με ΠΑΣΟΚ σε τοπική αυτοδιοίκηση, το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές τάσεις απο αριστερά μέχρι κέντρο, την αδυναμία θα πω ή τυφλαμάρα να κρίνει το ρόλο της ΕΕ και της σοσοαλδημοκρατίας στην ευρώπη.
    Αυτό που αντιπαλεύουμε λοιπόν, είναι ο οπορτουνισμός, είναι η καταστροφική για τη λαϊκή συνείδηση νοοτροπία του ότι μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα από τα μέσα.
    Αυτά, χωρίς καμία εμπάθεια. Γιατί, το προβλήματα πάνω κάτω όλοι τα αναγνωρίζουμε, αλλά με άλλο τρόπο τα συνειδητοποιούμε και με άλλο τρόπο προσπαθούμε να βρούμε λύσεις.

    Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα κλίμα ότι άλλα λέμε (ζητάμε ενότητα, μέτωπο κλπ) και άλλα κάνουμε (δε συνεργαζόμαστε με ό,τι δε μπορούμε να ελέγξουμε). Προσωπικά δουλεύω στην αγγλία οπότε δεν έχω την εμπειρία να ξέρω κατά πόσο ισχύει αυτό. Αλλά και ποιος ξέρει ανά την Ελλάδα, στους χώρους δουλειάς, αλλά και σε άλλα επίπεδα, τι ταξικές δυνάμεις υπάρχουν και τι δυνατότητες συνεργασίας υπάρουν; και από αυτές τις δυνατότητες πόσες αξιοποιούνται;
    Ανάγκη ενότητας υπάρχει, το καταλαβαίνουμε όλοι. Αλλά θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να βλέπαμε με νούμερα, που υπάρχει και που δεν υπάρχει ή απέτυχε και γιατί. Τι εμπάθειες μπορεί να δημιουργούνται, ή προσωπικά ερίσματα μεταξύ πχ συνδικαλιστών που μπορεί αν είναι πιο κοντά από όσο νομιζούν αλλά να τσακώνοντε για λεπτομέρειες (όπου και το ΤΙ είναι λεπτομέρεια, πάλι υποκειμενικό είναι). Ποιοι και αν συμβιβάζονται και γιατί και πόσο. Στο κάτω κάτω λίγο νερό στο κρασί (αλλά λίγο, όχι να φτάσουμε στο οπορτουνισμο) μπορει και να βοήθαγε.
    Αυτές οι λίγες σκέψεις που με βασανίζουν για να είμαι ειλικρινής και για όταν ερθώ στην ελλάδα, στις γραμμές του ΣΕΤΗΠ και του ΠΑΜΕ.

    Γιάννης

  33. Y 2 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:20 μμ #

    @jfragoulis
    Για Φάρο, δεν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης

    @Μέλιτον
    Βρες μας:
    – Δε καταλαβαίνω την κριτική σου για τις χωριστές πορείες και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Γιατί ακριβώς τους κατηγορείς?
    – Εξηγησέ μας με αποδείξεις πώς το ΝΑΡ ‘δινει χέρι βοηθείας στη ΓΣΕΕ’
    – Με την ίδια λογική που εσύ λες για το ΣΕΚ το 96 μπορεί κάποιος να σου πει για το ΚΚΕ το 91
    – Το μόνο που λες στο βάθος στο σημείο 4 είναι ‘μη τους εμπιστεύεστε γιατί είναι μικροί
    – Αυτό για τη μη εργατική σύνθεση είναι ίσως το μόνο έγκυρο σημείο της κριτικής σου. Αλλά η εργατική σύνθεση δεν εξασφαλίζει την επαναστατική πολιτική. Ίσως να είναι προϋπόθεση, αλλά αυτή η προϋπόθεση μπορεί να πληρωθεί στο μέλλον.

  34. Μέλιτον Καντάρια 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:19 πμ #

    Θα απαντήσω στον Υ για τα στοιχειά που ζήτησε αλλά πρώτα δεν μπορώ να μην αναφερθώ σε κάποια ζητήματα που είναι ίσως λίγο πιο ενθαρρυντικά από ένα πρώτο στυγερό κατεβατό στοιχείων που επιβεβαιώνει προηγούμενο (Νο.20) σχόλιο μου.

    Φαίνεται πως η σύγκρουση με την εργοδοτική τρομοκρατία και την κυβερνητική πολιτική, όπως και το ξεποδάριασμα τα τελευταία χρονιά στους χώρους δουλειάς αποδίδει ΚΑΙ στην κάλπη. Διατηρώντας μια σταθερή επαφή στους κλάδους του μέταλλου, του εμπορίου, των λιθογράφων, των ιδιωτικών υπαλλήλων, των οικοδομών (παρόλη την κατρακυλά της οικοδομικής δραστηριότητας),του φάρμακου, της χημικής βιομηχανίας και αλλού, μεγάλα κομμάτια εργατικού δυναμικού στην συντριπτική πλειοψηφία των εργοστασίων ακούει ευλαβικά το ΚΚΕ για αυτά που μπροστά στις εκλογές οι κομμουνιστές προβάλλουν. Τους κλάδους αυτούς τους αναφέρω επειδή υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή που βρίσκομαι και είναι σχεδόν το σύνολο του εργατικού δυναμικού της περιοχής.

    Όταν ο εργάτης εγκαταλείπει την στρούγκα του δικομματισμού από τη μια, αλλά ταυτόχρονα από την άλλη ζητεί την αίτηση για το σωματείο και το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ τότε να χαιρόμαστε σύντροφοι, κάτι γίνεται και τους τρομάζει αυτό. Οχι τοσο μαζικα οσο θα θελαμε αλλα σε ενθαρρυντικο βαθμο.

    Δεν βρήκαμε ούτε έναν να μας κατακρίνει για «αντί-σεχταριστική» δράση.
    Πώς να γίνει άλλωστε αφού σε κάθε απεργία, σε κάθε υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας, σε κάθε εργατικό ατύχημα, σε κάθε εργοδοτικό τραμπουκισμό το ΠΑΜΕ ήταν στην πύλη των εργοστασίων σαν ασπίδα για τους εργάτες (Εν ανάγκη και ουκ ολίγες φορές και σαν ρόπαλο) και σαν μπαμπούλας για την εργοδοσία και τα τσιράκια τους, όλων των αποχρώσεων.

    Ας δούμε κάποια πρώτα πρόχειρα στοιχεία που μάλλον αποδεικνύουν κατά την ταπεινή μου άποψη την αντί-ΚΚΕ αλλεργία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (προκεχωρημένο στάδιο του ρεφορμισμού μαζί με ολίγων αριστερισμό και επαναστατικό τυχοδιωκτισμό έως την πλήρη ευθυγράμμιση με την σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ. Εδώ να δεις βερμπαλισμούς και παλινωδίες) μαζί πολλές φορές με τον (Τ)ΣΥΡΙΖΑ πάρα την προσπάθεια άρθρωσης πολιτικού αντιλόγου στην δράση των κομμουνιστών(για το ΚΚΕ μιλάω):

    1.Δημοτικες-Νομαρχιακες εκλογές 2006:

    Φλερτ με συμμετοχή δυνάμεων του ΝΑΡ σε κοινά ψηφοδέλτια με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της «Πρωτοβουλίας Διαλόγου για την Ενότητα της Αριστεράς» και του ΣΥΝ. Στην Αθήνα τέτοιου είδους συνεργασίες είχαμε στο Χαλάνδρι (ΣΥΝ, ΝΑΡ, ΚΟΕ, «Συσπειρώσεις») και στου Ζωγράφου (ΝΑΡ, ΚΟΕ, δυνάμεις του ΣΥΝ, «Συσπειρώσεις»). Όμως, και σε άλλες περιπτώσεις χωρίς την ανοιχτή συμμετοχή δυνάμεων του ΣΥΝ, όπως, π.χ., στους Δήμους Βύρωνα, Περιστερίου, Ιωαννίνων, στη Νομαρχία Ιωαννίνων, στην Πάτρα και στο Νομό Αχαΐας, στο Νομό Ηλείας, η συνεργασία με δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, στην «Πρωτοβουλία Διαλόγου για την ενότητα της Αριστεράς» και στο «Κοινωνικό Φόρουμ» (όπως, π.χ., ΑΚΟΑ, ΚΟΕ, ΔΕΑ, «Κόκκινο», ΚΕΔΑ, κλπ.) φανερώνει γενικότερες διεργασίες σε αυτή την κατεύθυνση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, αυτές οι κινήσεις έγιναν και αποδέκτες της δημόσιας στήριξης από δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δηλώσεις του νομάρχη και επικεφαλής του νομαρχιακού ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα Δημήτρη Κατσικόπουλου σε τηλεοπτική εκπομπή του τοπικού τηλεοπτικού σταθμού SUPER B΄, ο οποίος, επιτιθέμενος στον υποψήφιο της ΝΑΣ, υπέδειξε τον Χατζηλάμπρου, υποψήφιο με την παράταξη που υποστήριζαν το ΝΑΡ, η ΚΟΕ και άλλες αριστερίστικες ομάδες, ως τη μοναδική επιλογή για όποιον θέλει να ψηφίσει αριστερά!…Καλό ,εεεε… Στις μετεκλογικές αναλύσεις του ΝΑΡ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές η συμμαχία με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κρύβεται επιμελημένα.

    Ταυτόχρονα, φαίνεται να υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στο πώς αντιμετωπίζει το ΝΑΡ την πολιτική του ΣΥΝ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Έτσι, ενώ από τη μια σε άρθρα του ΠΡΙΝ γίνεται κριτική στην πολιτική του ΣΥΝ για κεντροαριστερές συνεργασίες, από την άλλη μετεκλογικά υπάρχουν δημοσιεύματα σαν αυτό που θριαμβολογεί για τη νίκη του Κορτζίδη στο Ελληνικό ενώ την ίδια περίοδο φιλοξενείται «όλως τυχαίως» συνέντευξη του μέλους της ΠΕ του ΣΥΝ Νίκου Χουντή με τον πηγαίο τίτλο: «Στόχος η ευρύτερη συσπείρωση των αριστερών» Το ΝΑΡ «θριαμβολογεί» για την «επιτυχία» της λεγόμενης ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις εκλογές, μια «επιτυχία» ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ ΔΙΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΕΜΦΑΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ.
    Πηγή -ΚΟΜ.ΕΠ. Τευχος.1.2007 -ΠΡΙΝ, 28/10/2006, άρθρο Θανάση Κάππου με τίτλο: «Αριστερά: Πανηγυρισμοί και αποσιωπήσεις» – ΠΡΙΝ, 28/11/2006

    2. Φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα:

    -Επεξεργασμένη αντιπαράθεση με την τακτική του ΚΚΕ και της ΚΝΕ
    -Πρόταξη ως μορφής πάλης της κατάληψης αφήνοντας στο απυρόβλητο την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής δημιουργώντας αυταπάτες για εύκολες και γρήγορες νίκες.
    – Υποκριτική γραμμή «παραμερισμού διαφορών για το καλό του κινήματος». Αυτό διαπιστώνεται και στους εκπαιδευτικούς με τη σύναψη κεντροαριστερής, αντιδεξιάς συνεργασίας ανάμεσα στις παρατάξεις («Παρεμβάσεις») που συμμετέχουν ΝΑΡ και «Συσπειρώσεις» (μαζί και άλλες «αριστερίστικες» ομάδες π.χ. «ΜΛ-ΚΚΕ») στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια Εκπαίδευση μαζί με την ΠΑΣΚ (ΠΑΣΟΚ) και τη «Συνεργασία» (ΣΥΝ). Ουσιαστικά το πλαίσιό τους αποτελείται από αιτήματα που είναι ενσωματώσιμα στα πλαίσια του σχολείου που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ – ΟΟΣΑ – βιομηχάνων (όπως π.χ. το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο 5% του ΑΕΠ)

    3. Εργατικό κίνημα.

    Εδώ τα πράγματα καίνε την γούνα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Περισσότερο για το ΝΑΡ μιλάμε γιατί το ΣΕΚ και οι άλλοι μονό σε καμιά ΑΔΕΔΥ να βρεθούν)
    α. Χυδαία και εμετική ανακοίνωση εναντία στο ΠΑΜΕ από το επιχειρησιακό σωματείο της WIND (που υπάρχουν κυρίως δυνάμεις του ΝΑΡ), επ΄ αφορμής των απολύσεων των 2 εργαζομένων στην εταιρία που τυχαίνει να είναι και συνδικαλίστριες του ΠΑΜΕ και του κλαδικού ΣΕΤΗΠ. Μετά το γιούχα που έφαγαν αυτή η ανακοίνωση εξαφανίστηκε…
    β. Η προβοκατόρικη εμφάνιση από φυλλάδιο- εφημερίδα τους (αυτό ήταν κυρίως δουλειά της ΚΟΕ και γκρουπούσκουλων), φωτογραφίας στην γενική συνέλευση του σωματείου ιδιωτικών υπαλλήλων Αθήνας που έδειχνε την Πετραλιά μαζί με στελέχη του ΠΑΜΕ γύρω από το γραφείο της. Έκραζαν ότι τα βρήκαμε με την Δεξιά και είμαστε ο αριστερός ψάλτης της ΝΔ (Πόσο ΠΑΣΟΚοι θεέ μου), έλα ντε όμως που ΄καναν τη απίστευτη μαλακία και ΔΕΝ κάλυψαν την ημερομηνία… Γιατί εκείνη την ημέρα είχαμε κάνει ντου στο υπουργείο απασχόλησης, καταλάβατε τι έγινε μετά…
    γ. Εκτίμηση στο «Πριν» (12/7/2009) ότι οι πανελλαδικές απεργίες που οργάνωσαν με μεγάλη επιτυχία για τις συλλογικές συμβάσεις, οι Ομοσπονδίες Γάλακτος – Ποτών – Τροφίμων, Οικοδόμων και Λογιστών «δε διαφέρουν πολύ από τη γραφειοκρατική λογική αλλά και την αποτελεσματικότητα των «αγώνων» που οργανώνει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ». Το γεγονός ότι χιλιάδες εργάτες σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους σταμάτησαν την παραγωγή, κάνοντας ένα σημαντικό βήμα στις διεκδικήσεις τους, αλλά και στην κατάκτηση εμπειρίας για την οργάνωση των αγώνων τους, οι επαναστάτες του γλυκού νερού το λένε γραφειοκρατία. Να πούμε ότι η πάλη για υπογραφή ικανοποιητικών Σ.Σ.Εργασίας συνοδεύονταν και από ένα πλήρες κείμενο αιτημάτων προς όφελος των εργαζομένων.
    δ….
    ε….
    στ…

    Τα συμπεράσματα είναι συγκεκριμένα και εύκολα εξαγώγιμα αρκεί να θες και να το κανείς. (Υπόψιν έγραψα κατά κόρον για το ΝΑΡ)
    Συγγνώμη για την πολυλογία το σταματάω εδώ. Αν χρειαστεί από επιπλέον στοιχειά επανέρχομαι εκ νέου.

  35. visk 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:51 πμ #

    @Μέλιτον
    Για το φοιτητικό και εκπαιδευτικό κίνημα λες: «Ουσιαστικά το πλαίσιό τους αποτελείται από αιτήματα που είναι ενσωματώσιμα στα πλαίσια του σχολείου που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ – ΟΟΣΑ – βιομηχάνων (όπως π.χ. το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο 5% του ΑΕΠ)»

    Δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα. Οι κατευθύνσεις ΕΕ – ΟΟΣΑ – βιομηχάνων είναι προς την αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ;;; Κι αν ναι, ποιά είναι η δική σου διαφωνία;

    Α…κι αποφάσισε επιτέλους θα γράφεις με τόνους ή χωρίς; 🙂

  36. faros 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:06 πμ #

    Υ: Το δικαίωμα μου το δίνει το γεγονός ότι εδώ γίνεται δημόσιος διάλογος !
    Εσύ προσπαθείς να μου το απαγορέψεις αυτό ;
    Αν είναι έτσι, πες το καθαρά !
    Χωρίς υπεκφυγές !

    Κύριε Ρούση, εσύ έχεις απολύτως το δικαίωμα να κριτικάρεις (και μάλιστα εντελώς άδικα) το ΚΚΕ, εμείς όταν κάνουμε κριτική στα γραφόμενά σου, αυτό … απαγορεύεται ;;;
    Φυσικά δεν απαντάς επί της ουσίας, στρίβειν δια της … μη απαντήσεως !
    Έχεις κάθε δικαίωμα να αλλάξεις την ψήφο σου, απλά λέω δεν έχεις το δικαίωμα να διαστρεβλώνεις τις Θέσεις του ΚΚΕ όπως κάνεις εδώ και πολύ καιρό ειδικά για το θέμα της Σταλινικής Περιόδου !
    Τι λέει το ΚΚΕ ;
    Ότι εκείνη την περίοδο (την Ιστορική, φίλε Ρούση, την ΙΣΤΟΡΙΚΗ που στην Ηγεσία του ΚΚΣΕ ήταν ο σ. Στάλιν, έγινε τεράστια (ξαναακούς φίλε Ρούση), ΤΕΡΑΣΤΙΑ, προσπάθεια Οικοδόμησης του Σοσιαλισμού!
    Εσύ κάνεις ένα βασικό λάθος , που δεν το κάνει ούτε μαθητής του δημοτικού: Απομονώνεις κάποιες φράσεις και λέξεις και βγάζεις αβίαστα συμπεράσματα !
    Και εντελώς λαθεμένα !
    Και δίνεις και τροφή (άθελά σου προφανώς) και επιχειρήματα σε κάθε λογής αντικομμουνιστή !
    Αυτό, προφανώς, δεν το σκέφτηκες !

    Γεια σας και καλό (κόκκινο) βόλι !

    υ.γ. σύντροφοι, φίλοι και … εχθροί: Εδώ μέσα, στο φιλόξενο αυτό μπλογκ, ο καθένας μας λέει την άποψή του … δεν γίνεται καμιά … ιδεολογική μεταφορά επίσημων θέσεων του ΚΚΕ. Αυτές … (δλδ. οι επίσημες θέσεις στο Ριζοσπάστη).

  37. sentic 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:34 πμ #

    «Σήμερα είναι κοινότοπη η διαπίστωση ότι το Νέο Αριστερό Ρεύμα βρίσκεται σε βαθιά και παρατεταμένη κρίση. Η κρίση αυτή δεν είναι νέα αλλά είναι το επιστέγασμα σοβαρότατων προβλημάτων και βαθιών αντιθέσεων που προϋπήρχαν και που σήμερα βγαίνουν, υπό την πίεση της πραγματικότητας, με οξύτητα στην επιφάνεια. Το ΝΑΡ γεννήθηκε σε μια δύσκολη συγκυρία για το κομμουνιστικό ρεύμα συνολικά. Σε εκείνη τη συγκυρία επιδίωξε να απαντήσει στο ποια ήταν τα αίτια της ήττας και της υποχώρησης και με ποιο τρόπο μπορεί να επαναθεμελιωθεί σε μια πιο ώριμη και ισχυρή βάση το κομμουνιστικό ρεύμα. Ομως, το εγχείρημα αυτό από τα πρώτα του βήματα ουσιαστικά αυτοϋπονομεύτηκε καθώς εκδηλώθηκε και κυριάρχησε μία πανσπερμία απόψεων που εν τέλει αμφισβητούσαν τον κομμουνιστικό και μαρξιστικό χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος και τσαλαβουτούσαν σε κάθε τυχάρπαστη, παλιά ή νέα, «νεοαριστερή», ελευθεριακή ή αναρχοαυτόνομη θεωρία. Αυτό οδήγησε σύντομα στο χάσιμο κάθε εργατικής βάσης και ταξικής αναφοράς και στη μετατροπή του ΝΑΡ σε μια οργάνωση μικρο-αστικής και ιδιαίτερα νεολαιίστικης κοινωνικής σύνθεσης. Οι αντιφάσεις αυτές εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια καθώς το κεφάλαιο όξυνε την επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και το ΝΑΡ αποδεικνυόταν ανίκανο να συμβάλει δημιουργικά, εκτός από βραχύβιες κινηματικές αναλαμπές, στην ανατροπή της επίθεσης αυτής. Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή κατάσταση της ανοιχτής έκρηξης όλων των εσωτερικών αντιθέσεων και μάλιστα με την υιοθέτηση των πιο αντισυντροφικών, ανοιχτά υπονομευτικών και ταυτόχρονα γραφειοκρατικά αντιδημοκρατικών ενεργειών, ιδιαίτερα από τις ελευθεριακές και αναρχοαυτόνομες τάσεις και ομάδες αλλά και από αυτή του συμβιβασμού χωρίς αρχές.
    Βασική αφετηρία των προβλημάτων του ΝΑΡ υπήρξε η θεωρητική και οργανωτική υποτίμηση της σημασίας και του πρωτοπόρου ρόλου της εργατικής τάξης. Στα πλαίσια του ευρύτερου αγνωστικισμού που διέπει το ΝΑΡ, η εργατική τάξη δεν μπορεί να οριστεί αλλά ούτε ουσιαστικά αναγνωρίζεται από την πλειοψηφία του ΝΑΡ σαν η κοινωνική επαναστατική πρωτοπορία. Αντίθετα, ιδιαίτερα για τις αγνωστικιστικές και τις ελευθεριακές τάσεις η εργατική τάξη θεωρείται ενσωματωμένη και είτε βαφτίζονται «εργατική τάξη» διάφορα μεσαία στρώματα που σήμερα τμήματά τους έχουν τάσεις προλεταριοποίησης (π.χ. μηχανικοί κλπ.) είτε το «νέο επαναστατικό υποκείμενο» αναζητιέται στην «άγρια νεολαία» ή σε κάθε λογής νέα μόδα.
    Συναφές πρόβλημα αποτελεί η σαφής άρνηση του μοντέλου του κόμματος νέου τύπου και η γενικότερη υποτίμηση της ίδιας της έννοιας της οργάνωσης σε πολιτικό, θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο. Αυτό κρύφτηκε αρχικά πίσω από νεφελώδεις αναζητήσεις για τη σχέση κόμματος – μετώπου αλλά κατέληξε εν τέλει στη διάχυση της οργάνωσης μέσα σε κάθε είδους μετωπικές πρωτοβουλίες (πολλές από τις οποίες ήταν ανταγωνιστικές) που μάλιστα στο τέλος κάθε ομάδα και τάση είχε και διαχειριζόταν τις δικές της κάτω από μια επίπλαστη ενότητα. Η άρνηση του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και η μικροαστική ελευθεριακότητα κατέστησαν το ΝΑΡ ένα χαλαρό δίκτυο ομοσπονδιακής μορφής, οδήγησαν στην πλήρη αποσύνθεση της ενιαίας λειτουργίας, στη δημιουργία νοσηρού εσωοργανωτικού κλίματος και στη διαπαιδαγώγηση γενιών νέων αγωνιστών σε αυτές τις στρεβλές αντιλήψεις. Το αποκορύφωμα είναι η ανοιχτή και ανεμπόδιστη έκφραση αντιλήψεων ξένων προς την Αριστερά (στην καλύτερη περίπτωση αφελούς, στη χειρότερη ύποπτης προέλευσης) με κορυφαίο παράδειγμα γνωστή αντίληψη για το κυπριακό και τα εθνικά, δίχως φυσικά να παίρνονται πολιτικά μέτρα παρά κάποιες εσωτερικές, φραστικές δήθεν αποκηρύξεις τους.
    Στο θέμα της σχέσης της στρατηγικής και τακτικής, το ΝΑΡ επανέλαβε λάθη που έχουν κάνει κατά καιρούς συνιστώσες του κομμουνιστικού κινήματος. Η δράση του χαρακτηρίζεται από μια εγγενή αντίφαση – αφενός την αποθέωση της στρατηγικής απάντησης, του προτάγματος της αντικαπιταλιστικής επανάστασης παντού και πάντα και αφετέρου την αποθέωση των άμεσων κινημάτων, με αποτέλεσμα την εντελώς βραχυπρόθεσμη τακτική στους μεμονωμένους χώρους. Στο κλασικό και από κάθε πλευρά πολύτιμο εργο του Λένιν «Τι να κάνουμε» περιγράφονται εύγλωττα οι δυο αυτές όψεις του ίδιου νομίσματος και συνιστούν την πραγματικότητα του ΝΑΡ: ο εμπειρισμός και ο χειροτεχνισμός. Το ΝΑΡ αρνήθηκε στην ουσία την αναγκαιότητα συγκρότησης πολιτικού προγράμματος εξουσίας και κατέληξε σε αγνωστικιστικές και κινηματίστικες αντιλήψεις.
    Από την άλλη επέλεξε να αρνηθεί το ρόλο της επαναστατικής θεωρίας για την επαναστατική πράξη. Η πλειοψηφία του δυναμικού του εδώ και χρόνια έχει διαρρήξει τις σχέσεις της με την επιστημονική θεωρία του μαρξισμού – λενινισμού, ως επαναστατική θεωρία του κομμουνιστικού κόμματος και της εργατικής τάξης. Πρόσφατα άλλωστε στο 2ο Συνέδριο, το σώμα κλήθηκε να παρακολουθήσει θεωρητικές ακροβασίες για το «ξεπερασμένο» του δίπολου βάσης -εποικοδομήματος, ενώ στον προσυνεδριακό διάλογο με σαφήνεια διατυπώθηκε η θέση για την αναγκαιότητα ξεπεράσματος του ιστορικού μαρξισμού. Ολα αυτά δείχνουν πλέον ότι το ΝΑΡ δεν είναι και δεν επιθυμεί να γίνει οργάνωση κομμουνιστική, αλλά έχει συμβιβαστεί σε μια νεοαριστερίστικη σούπα που εμπνέεται από τα κελεύσματα της αστικής ιδεολογίας για την πρόκληση του μεταμοντέρνου. Αυτή η αποστασιοποίηση από το ιστορικό φορτίο της κομμουνιστικής αριστεράς εκφράζεται πολλαπλώς. Η υποτίμηση κάθε ιστορικού ρεύματος της κομμουνιστικής αριστεράς της χώρα μας, η πλήρης απομάκρυνση από τον εργατικό – λαϊκό πολιτισμό και η ολοκληρωτική υπαγωγή στη μικροαστική και αστική κουλτούρα, η τουλάχιστον καθυστερημένη και άτονη πολιτικά ενεργοποίηση στο ζήτημα του αντικομμουνιστικού μνημονίου αποτελούν εκφάνσεις αυτής της ήδη μακρόχρονης απομάκρυνσης από τις παραδόσεις της κομμουνιστικής αριστεράς.
    Ολοι όσοι υπογράφουμε το κείμενο αυτό είχαμε, σε διαφορετικές συγκυρίες, καταθέσει τις ριζικές μας διαφωνίες για την πορεία του ΝΑΡ. Παρ’ όλα αυτά παραμέναμε στο εσωτερικό του θεωρώντας ότι μπορούσαμε να συμβάλουμε στην αντιστροφή αυτής της πορείας, στον αναπροσανατολισμό προς τον μαρξισμό – λενινισμό, στην προσέγγιση με το ιστορικό κομμουνιστικό κίνημα μέσα από μια επιστημονική μελέτη των λαθών και των αδυναμιών του. Για το λόγο αυτό συμμετείχαμε στο 2ο Συνέδριο, όσο και αν καταλαβαίναμε ότι οι αγωνίες και οι αντιλήψεις μας εδώ και χρόνια μειοψηφούσαν. Πλέον ύστερα από το 2ο Συνέδριο θεωρούμε ότι μπήκε τελεσίδικα ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα μετεξέλιξης του ΝΑΡ σε κομμουνιστική κατεύθυνση. Η εκτίμησή μας αυτή στηρίζεται στα εξής δεδομένα.
    Η επικράτηση των πλέον αντεπαναστατικών αντιλήψεων αποκλείει κάθε προσπάθεια να υπάρξει στροφή προς μια επαναστατική κατεύθυνση. Δεν πρόκειται μόνο για ζήτημα συσχετισμών, αλλά αναφερόμαστε στη συνολική πολιτική κουλτούρα των τοποθετήσεων, το νοσηρό κλίμα αυτοϊκανοποίησης με κορυφαία στιγμή την πασαρέλα των υποψηφιοτήτων για τη νέα Πολιτική Επιτροπή, την άρνηση της πλειοψηφίας να αποτιμήσει κριτικά την τελευταία περίοδο του ΝΑΡ. Η επικράτηση των Θέσεων της Πολιτικής Επιτροπής προξενεί θυμηδία, καθώς πρόκειται για ένα φλύαρο αμετροεπές κείμενο, απομακρυσμένο από τον μαρξισμό – λενινισμό, πλήρως υποταγμένο σε αναρχοαυτόνομες, μικροαστικές και αριστερίστικες αντιλήψεις. Οσο απουσιάζει μια συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης περισσεύουν τα μεγάλα λόγια, οι γενικεύσεις, οι επικλήσεις και η αίσθηση ότι τώρα ξεκινάμε. Υστερα από 17 χρόνια ύπαρξης το ΝΑΡ αρέσκεται να επαινεί τον εαυτό του γιατί θέτει «νέα ερωτήματα» ή «νέα κριτήρια» αλλά δε στέκεται κριτικά μπροστά στην αδυναμία του να δώσει εδώ και χρόνια απαντήσεις. Επίσης η κίνηση που εκδηλώθηκε με το κείμενο διαφωνίας που κατατέθηκε είναι πίσω από τις απαιτήσεις της κρίσης του ΝΑΡ και τελικά εγκλωβίστηκε σε άτολμους τακτικούς συμβιβασμούς και δισταγμούς. Το αποτέλεσμα είναι να δίνει μια επίφαση κομμουνιστικής αναφοράς σε έναν πολιτικό χώρο που ουσιαστικά την απεχθάνεται.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους δηλώνουμε την αποχώρηση μας από το ΝΑΡ και τη νΚΑ, δίχως να αρνούμαστε τη διαδρομή μας, τις ευθύνες μας και τα λάθη μας. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπόθεση του μαρξισμού – λενινισμού και του κομμουνισμού μέσα στο ιστορικό ρεύμα που εκφράζει το κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα και που συσπειρώνει σημαντικό τμήμα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων
    Αλεξίου Νίκος
    Αργυρόπουλος Σπύρος
    Καρπόζηλος Κωστής
    Κοσκινά Ανθή
    Μερτίκας Παναγιώτης
    Σαριδάκης Μάνος
    Σηγκούνας Γιώργος»

    Περι ΝΑΡ.κειμενο του 2006 που μου αποσταλλει τοτε απο καποιον που τυχαινει λιγο γνωστος.Ετυχε και το ειχα μαζι μου εδω στα ξενα, αποθηκευμενο στον υπολογιστη μου μαζι με τοσα αλλα χρησιμα και αχρηστα μαζι.Ανεφερεται στους λογους αποχωρησής και το υπογραφουν τα αποχωρισαντα στελέχη.
    Απο οτι ειδα υπαρχει και στο indymedia δημοσιευμενο.Δεν νομιζω οτι το ΚΚΕ κανει αλλες διαπιστωσεις περα απο αυτες που κανουν οι ιδιοι οι αποχωρησαντες!!

  38. a8lios 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:54 πμ #

    Το αρχικό κείμενο του Υ με μία εικόνα:
    http://kaltsovrako.wordpress.com/2009/10/02/0102oct2009/
    😀

  39. Αναυδος 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:18 μμ #

    @Ρουσση
    Τα επιχειρήματα που αραδιάζεις γνωρίζεις πολύ καλά ότι δεν είναι καινοφανή. Ειδικά εκείνα που αναφέρονται στην δήθεν εξόντωση της παλιας φρουράς των μπολσεβίκων από τον Στάλιν έχουν τις ρίζες τους στους τροτσκιστες της δεκαετίας του ’30 στους ναζί και τους αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστες. Εχουν απαντηθεί ποικιλοτρόπως συνεπώς το να επανέρχεται καποιος δείχνει με ποιούς είναι. Ολα τα άλλα για την κριτική που δεν ανέχεται το ΚΚΕ κλπ και μόνο ότι το γράμμα σου δημοσιεύτηκε στον Ριζοσπάστη σε διαψεύδει.


    Η επανάσταση αν είναι στο χέρι μας θα γίνει χωρίς να σπάσει ούτε ένα τζάμι γιατί και οι βιτρίνες ακόμη είναι δικες μας και κάποια χρήση θα έχουν στο σοσιαλισμό. Το ότι δε συρόμαστε πίσω από διάφορους προβοκάτορες και ασφαλίτες δεν μας κάνει λιγότερο επαναστάτες. Ο Δεκέμβρης του 2008 δεν διαφέρει από το 1985 όταν δολοφονήθηλκε ο Καλτέζας.

    Το ΚΚΕ δεν πιστεύει ότι υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στον κευνσιανισμό αντίθετα λεει ότι νεοφιλελευθερισμός και κευνσιανισμός είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
    Το ότι δείνει αγώνες για ν’ανακληθούν τώρα απολύσεις δείχνει ότι δεν ανάγει τα πάντα σένα νεφελώδη σοσιαλιστικό μέλλον. Αυτό όμως δεν αναιρεί τη θέση ότισήμερα και οι μεταρρυθμίσεις έχουν στρατηγικό χαρακτήρα. Το κεφάλαιο έχοντας απέναντι του μια συμβιβασμένη συνδιακαλιστική ηγεσία δεν παραχωρεί ούτε σεντς.
    Ολη η πέραν του ΚΚΕ «αριστερά» ποιούς εκπροσωπεί. Αν το ΚΚΕ δεν πείθει και δεν εμπνέει αυτοί γιατί είναι καθηλωμένοι σε ποσοστά που θυμίζουν δελτίο προ-πο (όχι μόνο στις εκλογές αλλά και στα σωματεία, στους φοιτητές κλπ).

  40. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:33 μμ #

    Προς Φάρο
    Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε. Συνήθης τακτική διαλόγου που εκθέτει το ΚΚΕ όταν ακολουθείται από μέλη και στελέχη του, κάτι που συμβαίνει όλο και πιο συχνά.
    -Θεωρώ απαράδεκτο να αντιμετωπίζεται ως πράκτορας όποιος ασκεί κριτική στο ΚΚΕ. Αυτό μεταφράζεται από τον Φάρο «όταν κάνουμε κριτική στα γραφόμενά σου, αυτό … απαγορεύεται ;;;»
    -Διατυπώνω με πλήρη σαφήνεια πού διαφωνώ με το ΚΚΕ (αξιολόγηση σταλινικής περιόδου, σεχταρισμό πολιτικό και ιδεολογικό, στάση του το Δεκέμρη, …) και παραθέτω πολυ συγκεκριμένα στοιχεία για όλα τα παραπάνω, και αυτό μεταφράζεται από τον Φάρο «Φυσικά δεν απαντάς επί της ουσίας, στρίβειν δια της … μη απαντήσεως !»
    – Ενώ συμφωνώ απολύτως με το ότι η θέση του ΚΚΕ για τη σταλινική περίοδο είναι » Ότι εκείνη την περίοδο (την Ιστορική, φίλε Ρούση, την ΙΣΤΟΡΙΚΗ που στην Ηγεσία του ΚΚΣΕ ήταν ο σ. Στάλιν, έγινε τεράστια (ξαναακούς φίλε Ρούση), ΤΕΡΑΣΤΙΑ, προσπάθεια Οικοδόμησης του Σοσιαλισμού!» και ταυτόχρονα παραπαθέτω σε εισαγωγικά απόσπασμα από τις θέσεις που επιβεβαιώνει την παραπάνω διαπύστωση του ΚΚΕ,όπως: «το συνεπές ρεύμα της μαρξιστικής διανόσης και πολιτικής, [ήταν εκείνο]υπό την ηγεσία του Στάλιν”, κατηγορούμαι ότι διαστρέφω τις θέσεις του ΚΚΕ.
    -Επειδή υποστηρίζω ότι το ΚΚΕ πρέπει να καταγγέλλει τις μαζικές διώξεις κατά κομμουνιστών της περιόδου του Στάλιν και τις τότε παραβιάσεις της σοσιαλιστικής δημοκρταίας, που κατείγγειλε με αποφάσεις του τόσο το ΚΚΣΕ όσο και παλαιότερα, αλλά όχι τώρα πια το ίδιο ΚΚΕ, και να μην υποστηρίζει ότι “στις δίκες του 36-38 αντιμετωπίστηκαν “τα αντεπαναστατικά κέντρα”,κατηγορούμαι ότι «δίνω τροφή (άθελά μου προφανώς)[και όχι πια σε διατεταγμένη υπηρεσία]και επιχειρήματα σε κάθε λογής αντικομμουνιστή», ενώ είναι προφανές ότι ο αντικομμουνισμός βρίσκει πάτημα και ενισχύεται από αυτές τις πραγματικές παραβιάσεις της σοσιαλιστικής δημοκρατίας επί Στάλιν, αλλά και τους διαδόχους του, και ακόμη από το ΚΚΕ που υιοθετεί, ή έστω κάνει τα στραβά μάτια απέναντι σε αυτές τις παραβιάσεις, και τις αντιμετωπίζει ως στοιχείο του σοσιαλισμού.
    Περί ΝΑΡ
    Πολλοί φαίνεται να ξεχνούν ότι το ΝΑΡ δημιουργήθηκε από μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που διαφώνησαν αρχικά με τη δημιουργία του Συνασπισμού και στη συνέχεια με τον «ιστορικό συμβιβασμό» αλλά ιταλικά, με τη δεξιά (κυβέρνηση Τζανετάκη). Πολλοί επίσης φαίνεται να ξεχνούν την παληότερη γραμμή περί συνεργασίας των «δημοκρατικών δυνάμεων» του ΚΚΕ, αλλά και την πιο πρόσφατη στάση του το Δεκέμβρη, που ανέδειξε τη στάση του, ως την πλέον υπεύθυνη στους νοικοκυραίους ψηφοφόρους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ . Τέλος, πολλοί φαίνεται να τους διαφεύγει ότι δυστυχώς η πλειοψηφία της εργατικής τάξης κάθε άλλο παρά είναι με το ΚΚΕ, και ότι η πλειοψηφία αυτων που το ψηφίζουν δεν είναι εργάτες.

  41. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:56 μμ #

    Προς Άναυδο
    Γράφεις ότι τα επιχειρήματα που αραδιάζω «για την δήθεν εξόντωση της παλιας φρουράς των μπολσεβίκων από τον Στάλιν έχουν τις ρίζες τους στους τροτσκιστες της δεκαετίας του ‘30 στους ναζί και τους αγγλοαμερικάνους ιμπεριαλιστες.»
    ΤΟ ΚΚΣΕ και η σχετική απόφαση του 20 Συνεδρίου του την οποία επί δεκαετίες ολόκληρες υιοθετούσε και το ΚΚΕ σε ποια από τις παραπάνω κατηγορίες ανήκει;
    Επίσης σε ποια κατηγορία ανήκει η απόφαση της 10ης Ολομέλειας ΚΕ του ΚΚΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΈΤΕΙ ΤΑ ΟΝΌΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΏΝ ΚΑΙ ΜΕΛΏΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ;
    Επανάσταση δίχως «να σπάσει ούτε ένα τζάμι», ούτε έγινε ποτέ ούτε πρόκειται να γίνει. Θυμίζω ότι τζάμια δεν έχουν μόνο τα μαγαζιά της «συμμάχου» μικροαστικής τάξης, αλλά και τα υπουργεία, οι στρατώνες τα αστυνομικά τμήματα, ακόμη και οι κλούβες και τα τανκς……

  42. Y 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:27 μμ #

    @Μελιτον

    Δημοτικά
    Στο Χαλάνδρι εσύ παλιά κατέβαινες με τον ΠΑΣΟΚο Γυφτόπουλο κι εγώ βρισκόμουν Παρακευή πριν τις εκλογές να κάνω καμπάνια μαζί με τη Βασούλα Παπανδρέου και το Λαλιώτη.

    Στο Βύρωνα 80χρονοι κομμουνιστές που δεν είχαν ψηφίσει ποτέ τίποτα άλλο εκτός από ΚΚΕ σου λέγαν ‘έγώ δε τον ψηφίζω το Ρογκάκο’. Τρέχα βρες γιατί…

    Ο Κορτζίδης είναι ένας λαϊκός αγωνιστής που τον αφήσατε να φύγει με το σεχταρισμό σας. Ρίχτε του λάσπη τώρα αν θέλετε.

    Όλα όσα λες για τις δημοτικές βγάζουν νόημα μόνο μέσα από μια στενά κομματική λόγική και δε πρόκειται να πείσουν ούτε μισό τρίτο, ούτε τους εργάτες στα εργοστάσια που αναφέρεις, παρά μόνο απωθούνε.

    Φοιτητικά
    Ενώ εσύ για τη στάση το ΜαϊΙούνη είσαι περήφανος? Τελικά το ΚΚΕ σε όλα τα επίπεδα έχει παίξει τρομερό πολιτιστικό και εκπαιδευτικό ρόλο ώστε να ετοιμάζει τα μυαλά των ανθρώπων να αγωνιστούν, αλλά όταν έρχεται η κατάλληλη στιγμή είναι ανίκανο να το διαχειριστεί.

    Εργατικά
    – Ούτε εσύ λειτούργησες σωστά στη WIND παρακάμπτοντας το σωματείο βάσης.
    – Σου ζητάμε να μας πεις για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μας λες για την ΚΟΕ. Είσαι αγκυλωμένος στις θεωρίες αναρχο-αριστεριστο-συνασπίστικης συνομωσίας που παραλύουν τη δυνατότητα λογικής κρίσης.

    – Για το γ. από ότι φαίνεται έχεις απόλυτο δίκιο.

    @Φάρο
    Όχι δεν έχεις δικαίωμα να κατηγορείς κάποιον ότι είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία χωρίς να αναφέρεις αποδείξεις ή έστω ενδείξεις. Κατά τ’άλλα προσκυνά το θεό Στάλιν. Μία μεγάλη μερίδα των νεών κομμουνιστών είμαστε αποφασισμένοι να ξεφύγουμε από αυτή τη γάγγραινα της προσωπολατρείας.

    @Sentic
    Από το 2006 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αύλακι τόσο του ΝΑΡ όσο και του ΚΚΕ.
    Ισχύει πάντως ότι το ΝΑΡ δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα. Για μένα ούτε το ΚΚΕ είναι το κομμουνιστικό κόμμα που χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε την ενότητα των κομμουνιστών για ένα νεό κομμουνιστικό κόμμα. Νέο όχι αναγκαστικά από οργανωτικής άποψης, αλλά από άποψης αναλύσεων, προτάσεων, δομής και δράσης.

    @ο Άναυδος ξαναχτυπά με τη γνωστή του εμπάθεια και αγένεια (‘Ρούση’). Έτσι μιλάτε στους καθοδηγητές σας ρε κωλόπαιδα?
    Συνομωσία Ρούση – Ναζί. Άλλα’ντ’άλλα της Παρασκευής το γάλα! Αποκαφρισμός τώρα!

    Και το 85 μαλακίες κάνατε. Επανάσταση χωρίς σπασμένα τζάμια δεν υπάρχει. Αλλιώς καλλιεργείς αυταπάτες. Και με εκλογές να πάρεις την εξουσία τα τζάμια θα σπάσουν μετά (βλέπε Βενεζουέλα)

    ‘Το ΚΚΕ δεν πιστεύει ότι υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στον κευνσιανισμό αντίθετα λεει ότι νεοφιλελευθερισμός και κευνσιανισμός’ Δε βγαίνει νόημα εδώ. Αυτό που λες είναι αντιφατικό.

    Στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου σήμερα δεν είναι η επιστροφή στο κεϋνσιανό μοντέλο. Προσπαθώ να σας το εξηγήσω εδώ και 9 μήνες. Ειναι η συνέχιση του επιθετικού νεοφιλελευθερισμού μέχρι τον πόλεμο. Γι’άυτό και πρέπει να συμμαχήσεις με όποιον γίνεται για μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν κέρδη στην εργατική τάξη και θα κάνουν το σύστημα να παραπαίει.

  43. Y 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 1:34 μμ #

    Σύντροφε Ρουση απο χθες γράφουμε τα σχόλια μας ταυτόχρονα. Πιάστε κόκκινο! 🙂

  44. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:02 μμ #

    Προς Υ
    «Ισχύει πάντως ότι το ΝΑΡ δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα. Για μένα ούτε το ΚΚΕ είναι το κομμουνιστικό κόμμα που χρειαζόμαστε. Χρειαζόμαστε την ενότητα των κομμουνιστών για ένα νεό κομμουνιστικό κόμμα.» Συμφωνώ απόλυτα. Και αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα, ούτε οι εκλογές, ούτε όλα τα άλλα. Μετά τις εκλογές θα πρέπει να υπάρξει μια πρωτοβουλία προς αυτήν την κατεύθυνση.

  45. Μέλιτον Καντάρια 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:24 μμ #

    @visk

    Καταρχην ποια ειναι η διαφορα μεταξυ του 15% απο τον κρατικο προυπολογισμο με το 5% επι του ΑΕΠ;
    Το ΑΕΠ (ας το πουμε πολυ χοντρικα) ειναι ο συνολικος παραγομενος πλουτος σε ζεστο χρημα(ονομαστικη αξια)), σε μια χωρα οπου συμπεριλαμβανονται τα ευρωπαικα κονδυλια,οι επενδυσεις,εισαγωγες-εξαγωγες και πολλα αλλα…δηλαδη π.χ. τα εξοδα των οικογενειων στα φροντιστηρια, το πολλαπλο μη δωρεαν συγγραμα στα πανεπιστημια απο Παττακηδες και λοιπους, οι επιχορηγησεις απο το ΝΑΤΟ στο τμηματα ΕΜΠ και ΦΜΣ για εξοπλιστικα προγραμματα και παει λεγοντας…

    Tι σημαινει λοιπον οταν μιλας για δαπανες στην παιδεια με βαση το ΑΕΠ;
    Τελικα δεν εχει μονο νοημα το μεγεθος αλλα και η ποιοτητα, των χρηματων(δεν ειναι σεξουαλικο υπονοουμενο)
    1. Ανοιγεις την Κερκοπορτα στην ιδιωτικη πρωτοβουλια και μεσω του συνδικαλιστικου κινηματος για να αλωνιζουν στο χωρο της εκπαιδευσης. Π.χ.Να πουμε για τους παιδικους σταθμους που στο ονομα της απογκεντρωσης περνανε στην Τοπικη Αυτοδιοικηση με χαρατσι στα νεα ζευγαρια προκειμενου να πανε τα παιδια τους, γιατι δεν εχουν που αλλου να τα πανε; Και αυτα τα εξοδα μεσα στο ΑΕΠ λαμβανονται υποψιν!!
    2. Αποποιειται των ευθυνων του το κρατος που με τριπλο τροπο αυτη τη στιγμη σε φορολογει, να εχει την αποκλειστικη ευθυνη της χρηματοδοτησης της εκπαιδευσης και τις ποιοτητας σπουδων κατ΄επεκταση. Γνωση απο ποιον για ποιον και με τι προοπτικη – δικαιωματα οταν καποιος βγει στην παραγωγη.
    3. Αποτελεσμα η απαξιωση της δημοσιας δωρεαν εκπαιδευσης στροφη προς την ιδιωτικη και οποιος αντεξει. Π.χ. Πεταμα των παιδιων απο φτωχα λαικα στρωματα πριν το τελος της εκπαιδευτικης διαδικασιας απο το λυκειο, αποφοιτοι ΑΕΙ χωρις επαγγελματικα δικαιωματα και παει λεγοντας.

    Αναμεσα σε αυτα τα τρια σημεια μπορει να χωρεσει καποιος απειρα ακομα ζητηματα. Παντως ειναι μεγαλη αβαντα για το συστημα αυτο το αιτημα και ισως να μην εχουμε πολυ παρει χαμπαρι τη σοβαροτητα του.

    @κ.Ρουσση
    Ειμαι απολυτα πεπεισμενος ότι διαβασατε πολύ καλα το κειμενο για το σοσιαλισμο μπροστα στο Συνεδριο του ΚΚΕ, αρα δεν υπαρχει καμια δικαιολογια στο να πουμε ότι δεν ειδατε κατι και επειδή γνωριζω το αντιληπτικο σας κριτηριο δεν υπαρχει εξισου καμια δικαιολογια ότι κατι δεν το καταλαβατε γιατι ηταν δυσκολονοητο. Είναι σαφεστατες λοιπον οι αποφασεις που εξεδωθηκαν για το δευτερο θεμα του18ου Συνεδριου ειτε συμφωνουμε σε όλα ειτε οχι. Τωρα αν εσεις στη γραμμη πιεσης που δεχεται το Κομμα θελατε να κανουμε δημοσια χαρακιρι απαξιωνοντας την συνεισφορα του πρωτου πειραματος οικοδομησης της εργατο-αγροτικης εξουσιας, συγγνωμη αλλα εμεις συναισθηματικες γαργαρες δεν μπορουμε να κανουμε. Εξαλου καμια πιεση που πρερχεται από το λαο δεν είναι κακοπροαιρετη του΄ναντιον καλοδεχουμενη. Η πιεση που προερχεται οντως από ανοικτα ζητηματα που οι ιδιες οι αποφασεις παραδεχονται σαν πολιτικη και ιστορικη αναγκαιοτητα προς μελετη αυτων είναι θεμιτη, αλλα αυτό απεχει παρασαγγας από την λαχταρα των κάθε λογης απολογητων του κομμουνιστικου κινηματος να δουν το ΚΚΕ στην Ελλαδα να κανει στροφη 180 μοιρων και να αρχιζει να βαζει νερο στο κρασι του. Αληθεια ποιος σας ειπε πως οι κομμουνιστες δεν θλιβονται για το αν γινανε ειτε υπερβολες ειτε μεσα στο γενικο χαμο εκεινης της περιοδου τραγικα λαθη και πολλοι αγωνιστες – κομμουνιστες αδικως δικαστηκαν. Αληθεια εσεις εχετε στοιχεια και αν ναι από πού για να βγαζετε τελεσιδικα αποφθεγματα και να καμωνεστε πως ειστε υπερανω μιας κεντρικης επιτροπης, τμηματων ιστοριας που ελιωσαν στο διαβασμα για να βγουν αυτά τα κειμενα και ενός ολοκληρου κομματος που κατά χιλιαδες συμμετειχε στην επεξεργασια και υιοθετηση ενός πρωτου επισημου κειμενου για τα πρωτα 70 χρονια που γνωρισαν οι εργατες, λαικης εξουσιας. Λιγο σεβασμος δεν κανει κακο, η αμετροεποια είναι κακος συμβουλος ειδικα όταν μιλαμε για σοβαρα πολιτικα ζητηματα
    Η Ρουσσολογια παντως που κακως προεκυψε μεσα και μη, από τον προσυνεδριακο διαλογο του ΚΚΕ για το Συνεδριο του, μπορουσε οντως να μην προκυψει καν, αν η προκλητικοτητα δεν ηταν εξοφθαλμη. Μεχρι τοτε ολες οι αστικες φυλλαδες ασχολιοντουσαν με την υποτιθεμενη διαδοχολογια της Γ.Γ. του Κομμματος αντε να βγαζανε και κανα εμετικο δημοσιευματα για τα δισεκατομμυρια των εργατων που εφαγε ο αιμοβορος Σταλιν,αραγε από πού να αντλουσαν και αυτοι οι κακομοιροι τις πληροφοριες τους! ?! Όχι από τον καθηγητη, ελεος μην παρεξηγηθω.
    Μεχρι που ειδαν ένα αρθρου πρωην υποψηφιου βουλευτη του Κομματος που περα από τις αρχικες καλες προθεσεις και ασχετα με το αιχμηρο υφος του κατι τους πηγαινε καλα στο ματι. Μεχρι εδώ παλι όλα καλα εξου και τον δημοσιο διαλογο τον επιζητα το ΚΚΕ. Διαφωνων με το ΚΚΕ να είναι κανεις όμως και από ότ,ι φαινεται και ο,τι να΄ναι!?! Μπαινει και το κριτιριο του αν καποιος χρησιμοποιηθει από τους μηχανισμους του κρατους εστω αθελητα στην αρχη και ισως??? ηθελημενα (ή και παλι αθελητα) στην συνεχεια, τι σταση κραταει τελικα; Συν τοις αλλοις και το δις εξαμαρτειν ουκ ανδρος σοφου. Δεν νομιζει κανεις να θεωρει το αριστερο καθηγητη Ρουσση αφελη…Υπαρχει? Από εκει και περα κ.Ρουσση συγγνωμη αλλα γιναται προμετωπιδα του αστικου πολιτικου συστηματος που ο ιδιος κατακεραυνώνεται. Χρησιμοποιηθηκατε κατ΄επαναληψη από την αστικοφυλλαδα «Ελευθεροτυπια» και ησασταν η παραπομπη ολων των υπολοιπων (βλ. Βημα,Εθνος,Νεα, Πρετεντερης Καψης κ.α.)για να χτυπηθει το ΚΚΕ και όχι για να «διευκολυνθει» στην αναζητηση της ιστορικης αληθειας και του πολιτικου ακποκρυσταλλωματος μετά τις ανατροπες στα πρωην σοσιαλιστικα κρατη. Συνεντευξεις και αρθρα ένα σωρο… Αληθεια μηπως ποτε αναλογιστηκατε πως γινεται ολοι αυτοι μαζι εν χορω και συγχορδιαι τους επιασε ο καημος να φερουν το ΚΚΕ στον ιδιο δρομο…
    Κυριε Ρουσση εχετε πολύ μεγαλη ευθυνη ειτε θελετε να το καταλαβετε ειτε λογω πικριας και προσωπικου υφους (που δεν το δικαιολογω με τιποτα) δεν το καταλαβαινετε. Αν και παλι αφελη δεν σας θεωρω εκτος αν βαζετε την προσωπικη σας αποψη (-αρα) πανω από ολους και όλα. Μακρυα από μενα προσπαθεια ψυχογραφηματος αλλα στην τελικη ολοι κρινονται και εσεις εδώ πεσατε πολύ κατω από τη βαση…
    Τα πολιτικα ζητηματα που βαζετε είναι οντως καποια ζητηματα διαβασματος, ζυμωσης, συζητησης και αναζητησης. Οι ιστορικοι του όχι τοσο απωτερου μελλοντος να ειστε σιγουρος πως θα τα κρινουν, χωρις να προσκολληθουν στους πανισχυρους μηχανισμους του καρτους, ετσι ώστε υποτιθεται να ακουστουν και να εισακουστούν.

    Υ.Γ. ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΑ

  46. λαθραναγνώστης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:19 μμ #

    Πιστεύω ότι είναι εντελώς άκαιρο, μιά δυό μέρες πριν τις εκλογές, σαν στοιχείο του προβληματισμού μας, αν θα πρέπει αν ψηφιστεί το ΚΚΕ ή όχι, να είναι γεγονότα του 30 και του 40. Σε κανένα άλλο κόμμα δεν γίνεται τέτοιο πράγμα. Δεν νομίζω ότι κάποιο αστικό κόμμα καλείται να απολογηθεί για τον…Ροβεσπιέρο ή τον Κρόμγουελ, τον Θιέρσο, τον Α. Λίνκολν ή δεν ξέρω κι εγώ για ποιόν άλλον. (Και να είστε σίγουροι, ότι τα αστικά κόμματα έχουν να απολογηθούν πολύ περισσότερο γι αυτούς, απ ότι το ΚΚΕ για τον Σταλιν.)
    Ο καθένας μας έχει σχηματίσει την προσωπική του άποψη για όλα αυτά τα γεγονότα που έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα και όπωσδήποτε η κάθε άποψη πρέπει να γινεται σεβαστή έκτός εάν υπάρχουν αποδείξεις ότι παίζεται κάποιο παιχνίδι.
    Πάντως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ιστορία διαμορφώνεται κυρίως απο τη σύγκρουση των παραγωγικών σχέσεων και την πάλη των τάξεων και όχι απο τις προσωπικότητες. Ο κάθε Σταλιν ή Ροβεσπιέρος, είναι εργαλεία της ιστορίας και στη θέση τους, οποιοσδήποτε άλλος θα έκανε τα ίδια ή παρόμοια. Και δυστυχώς (ή ευτυχώς)η ιστορία δεν κοιτάει πόσα θύματα θα υπάρξουν προκειμένου να προχωρήσει. Η βία είναι η μαμή της ιστορίας.
    Νομίζω ότι τη στιγμή της ψήφου ο καθένας μας έχει κάνει τις αξιολογήσεις του, έχει προσδιορίσει τα ουσιαστικά κριτήρια της επιλογής του και έχει αθροίσει τα συν και τα πλήν, όχι μόνο με το μυαλό του αλλά και με την καρδιά του.
    Καλή ψήφο και τα λέμε μετά.

  47. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:29 μμ #

    Μέλιτον Καντάρια
    -Αδύνατον όχι να συμφωνήσουμε αλλά ακόμη και και να συνεννοηθούμε, στο βαθμό που επί των στγκεκριμένων παρατηρήσεων μου απαντάει κάποιος με αφορισμούς.
    -«ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΑ».ΠΙΟ ΠΟΛΥ Από τι; από την πτώση των 150000 ψήφων των ευρωεκογών;
    -Αν κρίνετε ποιος βολεύει το σύστημα από την προβολή του από τα αστικά ΜΜΕ, τότε είσαστε χαμένος από χέρι, διότι οι θέσεις του ΚΚΕ σε σχέση με την αριστερή κριτική που του ασκείται προβάλλονται σε αναλογία 100/1
    Λαθραναγνώστη
    – ΔΕΝ είναι καθόλου ακραίο να κρίνεται παραμονές εκλογών ένα κόμμα και για την κοινωνία την οποία οραματίζεται, η οποία εν προκείμενω φαίνεται να είναι ο σοσιαλισμός του 30, τον οποίο το ΚΚΕ ΕΠΕΛΕΞΕ να επαναφέρει στην επικαιρότητα εκθειάζοντας τον με το 18ο Συνέδριο του

  48. a8lios 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:41 μμ #

    >>‘Το ΚΚΕ δεν πιστεύει ότι υπάρχει δυνατότητα επιστροφής στον κευνσιανισμό αντίθετα λεει ότι >>νεοφιλελευθερισμός και κευνσιανισμός’ Δε βγαίνει νόημα εδώ. Αυτό που λες είναι αντιφατικό.

    Γιατί είναι αντιφατικό?
    Αναλυτική τοποθέτηση το βράδυ…

  49. visk 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:56 μμ #

    Λαθραναγνώστη στο: «η βία είναι η μαμή της ιστορίας» ας συμπληρώσουμε ότι και η επανάσταση είναι ο σιδηρόδρομος (λοκομοτίβα αν προτιμάς) της ιστορίας.

    Πώς αυτό συμβιβάζεται με το «στη δική μας επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι» εξακολουθώ να μην το καταλαβαίνω…

  50. λαθραναγνώστης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:03 μμ #

    @Γ.Ρούση,
    Εάν νομίζετε ότι το διακύβευμα αυτών των εκλογων είναι ο σοσιαλισμός και επιλέγουμε τι μόρφή θέλουμε να έχει, τι να πω?
    Απο το στόμα σου και στου Θεού τ αυτί.

  51. Μέλιτον Καντάρια 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:25 μμ #

    Για τον κ.Ρουσση

    ΔΕΝ μιλησα αφοριστικα αλλα αφου κανετε πως δεν καταλαβαινετε τωρα θα ειμαι αφοριστικος:

    1. Να με συγχωρεσετε που αν και μαθηματικος ειμαι μειωμενης διανοητικης ικανοτητας για να μπορεσετε να επικοινωνησετε μαζι μου (αλλα λογια να αγαπιομαστε δηλαδη).
    2. Μεχρι και ο Μπ. Μπρεχτ ειχε παει στα εργοστασια για να δει τι γινεται με την εργατια. Αν παρολ΄αυτα πατε οπου υπαρχουν δυναμεις ή παρεμβαση του ΠΑΜΕ εστω και η ελαχιστη θα δειτε ποιος φοβαται ποιον. Εχετε δει εργοδοτη να παρακαλαει να μην γραψουμε τους εργατες στο σωματειο..? Αληθεια αν τωρα το ΚΚΕ παρει 150001 ψηφους πανω απο τις ευρωεκλογες τι θα λετε??? Ή θα καει και αυτο το προσχημα???
    3. Αν κρινω απο το ποιος μιλαει για το ΚΚΕ απο τα βρωμοκαναλια και τις αστικοφυλλαδες η πασαρελα με τους πρωην ειναι υπερπληρης, μη σας πω και σε δυσαναλογια απο τους καθεστωτικους πολλες φορες.

    1. Η απαντηση μου σ΄αυτα που μου ανταπαντας θα γινει σε επομενο σχολιο γιατι δεν προλαβαινω. Αν και με κινητικα προβληματα (ελπιζω οχι για πολυ καιρο ακομα) πρεπει να ανεβω στο στεκι του Κομματος γιατι μας το εχουν καταστρεψει (μαλλον φασιστοΠΑΣΟΚοι) 3 φορες μεσα σε 2 βδομαδες.
    2. Το e-mail που μου ειχες στειλει φαινεται ενδιαφερον, αλλα δεν το εχω διαβασει ολοκληρο.

    ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ, ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.
    ΑΣ ΒΑΡΑΝΕ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΟΥΝ.
    ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ

    ΚΑΜΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΛΟ ΒΟΛΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΑΞΟΥΜΕ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΚΟΜΑ.
    ΤΡΕΜΕ ΠΑΓΚΑΛΕ

  52. λαθραναγνώστης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:30 μμ #

    @ Visk,
    Επαναστατική βία δεν σημαίνει κατ ανάγκη καταστροφή υποδομών και μάλλιστα, αυτού του είδους οι καταστροφές δεν είναι κριτήριο επαναστατικότητας.
    Όταν δίνονται συνεντεύξεις,πολλές φορές χρησιμοποιούνται ατυχή λεκτικά σχήματα τα οποία με τη σειρά τους χρησιμοποιούνται απο τους αντιπάλους για κακόπιστη κριτική.
    Αν θες τη γνώμη μου, η Αλέκα, όταν το είπε αυτό, εννοούσε ότι ο στοχος μιάς σοσιαλιτικής επανάστασης που θέλει το ΚΚΕ, δεν είναι τα κτήρια και τα τζάμια, αλλά οι δομές του καπιταλισμού.
    Πάντως, να είσαι σίγουρος, ότι ΚΑΙ τζάμια θα σπάσουν!!
    Κι αν δεν σπάσουν κατα την επανάσταση, θα τα σπάσουμε μετά για γούρι!!

  53. sarant 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:46 μμ #

    @Mελίτον

    Δηλαδή, πώς αλλιώς θα μπορούσε ο Γ. Ρούσης να δημοσιεύσει κάτι για να απαντήσει σε όσα του καταμαρτυρούσαν οι φίλοι του ΚΚΕ; Να εκδώσει δική του εφημερίδα; Κι αν ακόμα απέφευγε να χρησιμοποιήσει την «αστοφυλλάδα», αν έστω δημοσίευε στο Πριν ή στο Διαδίκτυο, πώς θα μπορούσε να αποφύγει να καπηλευτούν τα λεγόμενά του οι πρετεντέρηδες; Επομένως, ο διάλογος του ΚΚΕ με τους αριστερούς διανοουμένους που βρίσκονται έξω απο τις γραμμές του, ακόμα και πολύ κοντά του, είναι αδύνατος; Έτσι γινόταν, αναρωτιέμαι, και στους μπολσεβίκους;

  54. Y 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 5:56 μμ #

    @Α8lios
    είναι αντιφατικό γιατί αν δεν υπάρχει επιστροφή στον κεϋνσιανισμό, τότε δε γίνεται να είναι η άλλη όψη του νομίσματος του νεοφιλελευθερισμού.

    Να το πω πιο απλα: ο κεϋνσιανισμός είναι νεκρός. Κεϋνσιανιμσός γιοκ, πάπαλλα, καπούτ.
    Όσοι τον επικαλλούνται ή μας δουλεύουν ή δε ξέρουν που τους παν τα τέσσερα.

    Ο καπιταλισμός θα συνεχίσει με νεοφιλελευθερισμό, αυταρχισμό, φασισμό και πόλεμο. Ή αυτό ή σοσιαλισμός.

    Και στις πλευρές πλέον το νόμισμα του καπιταλισμού έχει τη νεκροκεφαλή του θανάτου.

    @ρε συ Μέλιτον, εσύ είσαι από αυτούς που το βαράνε πιο πολύ από όλους το πληκτρολόγιο! Θα μας τρελάνεις?

  55. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:36 μμ #

    Προς Μέλιτον Καντάρια
    -«Αληθεια αν τώρα το ΚΚΕ παρει 150001 ψήφους πανω απο τις ευρωεκλογες τι θα λετε???» Ότι παραμένει στάσιμο σε περίοδο καπιταλιστικής κρίσης. Κι’ αν χάσει και άλλους τότε δεν θα φταίει ο γυαλός που είναι στραβός, αλλά και το ίδιο.
    -«φασιστοΠΑΣΟΚοι»!!!!, κατά το σοσιαλοφασίστες; είναι κ’αυτό νέα γραμμή του κόμματος;
    -Πόσες φορές αστική φυλλάδα, ή πόσο μάλλον αστική tv πρόβαλλαν την αριστερή κριτική στο ΚΚΕ, και πόσες πήραν συντεύξεις, δημοσίευσαν αποφάσεις ,συμμετείχαν σε συζητήσεις στελέχη …..του ίδιου του ΚΚΕ και δη η Αλέκα; Ακόμη και το περιοδικό της αστυνομίας είχε συνέντευξη της σ. Λιάνας το Δεκέμβρη. Εξ’ου και μην χρησιμοποιείς σαν επιχείρημα το πες μου ποιός σε προβάλλει για να σου πω ποιός είσαι. Δεν σε συμφέρει.
    – Οι εργάτες στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το ότι αυτό εσένα σε γεμίζει αισιοδοξία, δείχνει για ποιο λόγο είναι αδύνατον να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.

    Για Λαθραναγνώστη
    -Για τους κομμουνιστές το διακύβευμα και των εκλογών, είναι και να κρίνουν το ίδιο τους το κόμμα,
    ή για να στο πω διαφορετικά αν το 90 είχε εκλεγεί ο Δραγασάκης αντί της Αλέκας θα ψήφιζες Συνασπισμό;
    -Είναι επίσης τι προτείνει κάθε κόμμα ως στρατιγική του επιλογή, και εγω «σοσιαλισμό» που παραβιάζει βάναυσα τις λενινιστικές αρχές για τη σοσιαλιστική δημοκρατία και τη λειτουργία του κόμματος, όπως έκανε ο Στάλιν τον αρνούμαι. Και αυτό το εκφράζω και με την ψήφο μου.

  56. λαθραναγνώστης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:39 μμ #

    Οι κομμουνιστές, φυσικά και κρίνουν το κόμμα τους και μάλιστα καθημερινά. Παράλληλα όμως ξέρουν ότι πρέπει να ιεραρχούν τα κριτήρια αξιολόγηση και να παραμένουν συσπειρωμένοι στις γραμμές του. Κατά τη γνώμη μου, οι κινήσεις τακτικής ενός κόμματος ή οι αντιφάσεις σε αυτή, δεν είναι λόγος ικανός για απομάκρυνση, ή για καταστροφική κριτική από τους οπαδούς και τα μέλη του.
    Αν το 90 είχε εκλεγεί ο Δραγασάκης αντι της Αλέκας, ή θα πειθαρχούσε στη γραμμή και στις αποφάσεις του κόμματος, ή θα έπερνε πόδι. Αν πάλι ολόκληρο το κόμμα άλλαζε την φυσιογνωμία του και γινόταν τύπου Συνασπισμού, τότε θα είχαμε και στην Ελλάδα έλλειμα αριστεράς όμοιο με της υπόλοιπης Ευρώπης (να μου επιτρέπετε να έχω την άποψη ότι η Ευρώπη έχει σοβαρό έλλειμα αριστεράς,όσο κι αν το «DIE LINKE» πήρε καλά ποσοστά στη Γερμανία). Ισως αυτό να είναι και η ανομολόγητη επιθυμία μερικών.
    Όσον τώρα αφορά τις λενινιστικές αρχές για τη σοσιαλιστική δημοκρατία, πρέπει να σας υπενθυμίσω ότι το δύσκολότατο έργο της διατήρησης του σοσιαλιστικού καθεστώτος, μέσα απο εισβολές, σαμποτάζ, συνομοσίες και τέλος ενός παγκοσμίου πολέμου,(το παλούκι κοινώς)το ανέλαβε ο Στάλιν και όχι ο Λένιν. Συνεπώς ας μην υποθέτουμε αυθαίρετα τι μεθόδους θα αναγκαζόταν να ακολουθήσει και ο Λένιν προκειμένου να υπερασπισθεί την χώρα του και τη σοσιαλιστική δημοκρατία. Και είναι γνωστο ότι ο Λενιν δεν δίστασε ποτέ του να αναπροσαρμόσει τη ταχτική και τις μεθόδους του όταν αυτό χρειαζόταν.

  57. faros 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 8:42 μμ #

    Κύριε Ρούση,
    Το πιος χρησιμοποιεί το «άλλα λόγια ν΄αγαπιόμστε» φαίνεται από τα γραφόμενα και των δυο μας !
    Το να διαφωνείς με απόψεις του Κόμματος για μια σειρά ζητήματα δεν σημαίνει:
    1. Ότι έχεις και δίκιο !
    2. Δεν μπορούμε εμείς να έχουμε άλλη άποψη από τη δική σου – έχετε μερικοί την τάση να μην επιτρέπεται σε άλλους να διαφωνούν μαζί σας !

    Επί της ουσίας :
    – Αναμασάς και εσύ την επί χρόνια αντικομμουνιστική προπαγάνδα της Δύσης – προφανώς και εσύ είσαι με την άποψη ότι στο Κατίν κάναν σφαγή οι … Μπολσεβίκοι και όχι οι Γερμανοί – και στο θέμα των Δικών της Μόσχας, και για τις δήθεν διώξεις κομμουνιστών – πρόσεξε δεν λέμε ότι γίναν όλα άγια (στο κάτω κάτω επανάσταση έγινε όχι … πικ-νικ).
    Αυτό (το παραπάνω) είναι κριτική στην κριτική σου κύριε Ρούση και δεν είναι σε καμία περίπτωση κατηγορία για … πράκτορες και άλλες τέτοιες ανοησίες !
    Δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα ;
    Ο φίλος σου ο Υ, μου το απαγορεύει αυτό (να σου κάνω δηλαδή κριτική) – τέτοια αντίληψη της δημοκρατίας έχει – εσύ μου το επιτρέπεις ;

    Η όποια αναφορά στην Σοβιετική Ένωση – αμφιβάλλεις ότι εκεί έγινε για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας προσπάθεια οικοδόμησης μια ΑΛΛΗΣ κοινωνίας; – δεν είχε και δεν έχει καμία πρόθεση … θεοποίησης, αλλά καταγραφής της Ιστορικής Αλήθειας μακρυά από εξωραϊσμούς αλλά και το γνωστό … κυνήγι μαγισσών που γίνεται από άλλους !

    Η προσπάθεια του ΚΚΕ είναι :
    1. Να διδαχτούμε από τα λάθη
    2. Να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις καταχτήσεις
    3. Όπου μπορεί να εφαρμοστούν πλευρές και σε μας
    4. Η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού στην Ελλάδα, βασίζεται στο Πρόγραμμα του Κόμματος και σ΄αυτό παρακαλώ και εσένα και άλλους να εστιάσεται την κριτική σας και όχι στο … εξωτερικό !

    Θέλω να σου πω, αγαπητέ κύριε Ρούση, ότι μπορείς να διαφωνείς σε όποιο ζήτημα κρίνεις εσύ της πολιτιής του ΚΚΕ, όμως το να λες ότι το ΚΚΕ δεν είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα που θέλουμε, είναι τουλάχιστον προκατειλλημένη στάση !
    Δεν είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα που ΕΣΥ θέλεις – προφανώς !
    Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και έτσι !
    Πάντως τη χάρη για Κομμουνιστικό Κόμμα του … συστήματος, της ΕΕ και της Δύσης, ένα κόμμα απλής διαμαρτυρίας χωρίς προοπτική, ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ !

    Βασικός στόχος μας η Σοσιαλιστική – Κομμουνιστική Κοινωνία, θα παραμείνει σε πείσμα όλων όσων δεν το αντέχετε αυτό !

  58. Γιώργος Γ. 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:22 μμ #

    http://www.prin.gr/ ΣΕΛ. 15 Συνέντευξη του Ευτύχη Μπιτσάκη.

    Λυπάμαι ειλικρινά που κάποιοι θεωρούν ως μοναδικό επαναστατικό υποκείμενο στη χώρα μας το κόμμα τους ,το ΚΚΕ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ το ΣΥΡΙΖΑ τα δύο ΜΛ το ΕΕΚ κλπ και μάλιστα εκφράζουν την άποψη από την πλευρά του ο καθένας ότι αυτή ακριβώς την αριστερά θέλουμε .Η οργάνωση δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέσο πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού και το στήσιμο μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας . Ο σεχταρισμός δεν εξαρτάται από το μέγεθος της οργάνωσης, αλλά από τις νοοτροπίες και δυστυχώς βρίσκεται παντού .Ας αφήσουμε τους κομματικούς πατριωτισμούς γιατί η συζήτηση είναι αδιέξοδη . Μόνο με διάχυση αριστερών μαρξιστικών απόψεων και αντιλήψεων μεταξύ των οργανωμένων και μη συνιστωσών μπορεί να προχωρήσει η επαναστατική θεωρία , μόνο με την κοινή δράση η οποία πρέπει να επιδιώκεται από κάθε πλευρά ,μπορεί να γίνει περαιτέρω συσπείρωση της αριστεράς . Μέσα σε τέτοιες συνθήκες ενδέχεται να ωριμάσει ο υποκειμενικός παράγοντας ,η συλλογική συνείδηση της μοναδικής κοινωνικής τάξης που είναι εν δυνάμει επαναστατική, της εργατικής τάξης που σήμερα άγεται και φέρεται ανερμάτιστη χωρίς προσανατολισμό και προοπτική .Άμεσος στόχος αυριανός, ας είναι η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και από μεθαύριο βλέπουμε .Καλή ψήφο σύντροφοι όπου και αν ανήκετε .

  59. Γ.Ρούσης 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:38 μμ #

    Προς λαθραναγνώστη
    Αν ο Λένιν έκανε, όσα το ΚΚΣΕ κατήγγειλε ότι ένανε ο Στάλιν ενατίον των κομμουνιστών και δη της πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του Συνεδρίου των νικητών, τότε δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να διαφωνήσω με τον Λένιν. Να όμως που ο Λένιν κάτω από δραματικές συνθήκες και παρά τις σημαντικές διαφωνίες που είχαν μαζί του, δεν δίωξε κανένα στέλεχος του κόμματος.

    Προς Φάρο
    -Γράφεις: «Το να διαφωνείς με απόψεις του Κόμματος για μια σειρά ζητήματα δεν σημαίνει:
    1. Ότι έχεις και δίκιο !
    2. Δεν μπορούμε εμείς να έχουμε άλλη άποψη από τη δική σου – έχετε μερικοί την τάση να μην επιτρέπεται σε άλλους να διαφωνούν μαζί σας !
    Συμφωνώ απόλυτα.Και δεν βλέπω από που σου προκύπτει το αντίθετο.
    -Ή αγνοείς, η κάνεις ότι αγνοείς, τις καταδικαστικές για τα εγκλήματα κατά κομμουνιστών αποφάσεις του ΚΚΣΕ και του ΚΚΕ. Θέλεις μήπως να σου τις παραθέσω αυτούσιες όπως έκανα στον προσυνερδιακό;
    -«στο … εξωτερικό» αναφέρονται και καλά κανουν οι αποφάσεις του Συνεδρίου.
    -Γράφεις: «Δεν είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα που ΕΣΥ θέλεις – προφανώς !
    Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι και έτσι !» Συμφωνώ απόλυτα.Αλλά και πάλι ποτέ δεν είπα για οτιδήποτε ότι είναι ορθό επειδή το υποστηρίζει η αφεντιά μου.
    Γράφεις: «Πάντως τη χάρη για Κομμουνιστικό Κόμμα του … συστήματος, της ΕΕ και της Δύσης, ένα κόμμα απλής διαμαρτυρίας χωρίς προοπτική, ΔΕΝ ΘΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ !» Από ποιο κείμενο μου, σου προκύπτει ότι εγώ επιθυμώ ένα τέτοιο κόμμα; Αν δεν μου απαντήσεις συγκεκριμένα τότε είσαι κοινός προβοκάτορας που εκθέτει το κόμμα στο οποίο ανήκεις.
    Γράφεις:Αυτό (το παραπάνω) είναι κριτική στην κριτική σου κύριε Ρούση και δεν είναι σε καμία περίπτωση κατηγορία για … πράκτορες και άλλες τέτοιες ανοησίες ! Ευτυχώς που και συ ο ίδιος καταλάβες ότι τα περί «διατεταγμένης υπηρεσίας!» που έγραψες στο σχόλιο σου αριθμός 15 ήταν τουλάχιστον ανοησία και τώρα τα μαζεύεις.

  60. a8lios 3 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:23 μμ #

    Επειδή σε σένα Υ είναι που θέλω να απαντήσω κυρίως και επιπλέον δεν έχω και τώρα καμιά πελώρια όρεξη, να πω τουλάχιστον τα λίγα που έχω να πω προς τον κ.Ρούση.

    Ο κ.Ρούσης λοιπόν τον τελευταίο χρόνο έχει πέσει φοβερά στην εκτίμησή μου.
    Όχι λόγω των πολιτικών επιχειρημάτων του ή λόγω των διαφωνιών του με το κόμμα σε ζητήματα σοσιαλισμού. Κάθε άλλο.

    Αυτό που μου έκανε πολύ κακή εντύπωση είναι και το ύφος του, αλλά κυρίως η χρησιμοποίηση αποσπασμάτων 1-2 προτάσεων που τους αποδίδει το νόημα που θέλει αυτός, δομώντας στη συνέχεια την κριτική του πάνω σε αυτά.

    Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνει, αφού δεν το έχει ανάγκη πρώτα απ’ όλα.

    Και για να μην μιλάω και αφηρημένα και σκέφτεται ο Υ και άλλοι «τί μαλάκας είναι ο Άθλιος που του θύξαμε πάλι το κόμμα», θα δώσω 2 χαρακτηριστικά -για εμένα- παραδείγματα.

    1)
    Σε πρόσφατο άρθρο του στην «Ε»,
    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=86068
    , ξεκινάει λέγοντας:

    «Οταν στον αντίστοιχο ΟΤΕ της χώρας του Μάη του ’68, -έστω και αν για τον «Ριζοσπάστη» αυτός δεν ήταν παρά μια «φούσκα», «σαπουνόπερα», ή αποτέλεσμα «της κούρασης των Γάλλων να πληρώνουν τους ψυχαναλυτές τους»»

    Είναι αυτή λοιπόν η άποψη του ΚΚΕ για το Μάη του 68;
    Ε δεν είναι κύριε Ρούση. ΚΑΙ δεν είναι ΚΑΙ το ξέρετε. Η άποψη του ΚΚΕ για τον Μάη του 68 είναι εδώ:
    http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4530840
    όπως είναι και στο τεύχος Μάη-Ιούνη2008 της ΚΟΜΕΠ, όπου υπάρχει ένα αναλυτικό κείμενο δεκάδων σελίδων.

    Και το καλύτερο;
    Αυτά τα δύο αναλυτικά κείμενα του ΚΚΕ όχι απλά τα έχει διαβάσει, αλλά σε ποστ μου για αυτά
    (http://a8liothtes.wordpress.com/2008/05/04/mahs68/)
    έγραφε: «σε γενικές γραμμές με βρίσκουν σύμφωνο»
    (στα σχόλια του ίδιου ποστ θα βρείτε και την ολοκληρωμένη συζήτηση για το άρθρο το οποίο επικαλέστηκε στο προσφατο άρθρο του στην «Ε»).

    Οπότε τουλάχιστον από τη μεριά μου δε μπορεί παρά να μπαίνει το ερώτημα: «Γιατί, γαμώ το φελέκι μου, αφού ξέρει την ολοκληρωμένη άποψη του ΚΚΕ και μάλιστα σε γενικές γραμμές συμφωνεί με αυτή, πιάνεται από τέτοιες μαλακίες?»,

    και μάλιστα τις αραδιάζει εν προκειμένω σε ένα πραγματικά άσχετο σημείο, όπως θα δει κάποιος διαβάζοντας το άρθρο στην «Ε»?

    2)
    Το περιβόητο «τζάμι».
    «στη δική μας επανάσταση δεν θα σπάσει ούτε ένα τζάμι»,είπε λέει η Αλέκα.
    Πόσες φορές το έχουμε ακούσει από τους «lifestyle αναρχικούς», που θα έλεγε και ο χαμόγελος?
    Πόσες από κάθε λογής αριστεριστή που το διάβασε σαν απόσπασμα από την εφημερίδα της οργανωσάρας του και εμπέδωσε πόσο βαθιά αντιδραστικό είναι το ΚΚΕ.

    Εμείς όμως, εγώ όμως, έτυχε να διαβάσουμε ολόκληρη την τοποθέτηση της Αλέκας εκείνη την ημέρα:
    http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=4876449

    Και διαβάσαμε, διάβασα, το εξής:
    «Ποια είναι η λαϊκή εξέγερση; Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αφετηρία τους εργάτες, τους μισθωτούς και τη νεολαία. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση δεν πρόκειται να σπάσει ένα τζάμι. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση θα έχει αιτήματα και στόχους. Θα έχει πολιτικό σκοπό. Δε θα είναι απλώς αγανάκτηση. Η πραγματική λαϊκή εξέγερση, ακριβώς επειδή θέλει να μετατρέψει σε λαϊκή περιουσία ό,τι έχει δημιουργήσει ο εργαζόμενος λαός σε αυτόν τον τόπο, δε θέλει να την καταστρέψει. Γιατί να καταστρέψει επιχειρήσεις; Γιατί να σπάσει μηχανήματα; Γιατί να κάψει επιχειρήσεις; Γιατί να καταστρέψει τράπεζες; Λαϊκή περιουσία θέλει να τα κάνει. Κοινωνικοποιημένη, συνεταιριστική, ανάλογα. Θα σεβαστεί τον κόπο του κόσμου, που απεικονίζεται σε εργοστάσια, σε επιχειρήσεις. Την καπιταλιστική ιδιοκτησία θα βάλει σαν στόχο, αν πάρει ένα τέτοιο χαρακτήρα η λαϊκή εξέγερση. Πρόκειται για γελοιοποίηση, για την πιο χυδαία μορφή εμφάνισης. Να πούμε και το εξής: Το αν είναι 10 χιλιάδες κουκουλοφόροι στελέχη πολιτικά, που ακούω στην τηλεόραση, τι σημαίνει; Εγώ σας λέω ότι έχουμε 50 χιλιάδες κουκουλοφόρους. Αυτό σημαίνει πως αυτό είναι λαϊκό κίνημα; Ο αριθμός είναι που κάνει το κίνημα; Οταν έχουμε γνωρίσει στην ιστορία πολύ πιο μαζικά λαϊκά, αντιδραστικά κινήματα. Λαϊκά, με την έννοια ότι έπαιρναν μέρος οι λαϊκές μάζες. Για πηγαίνετε στη Βενεζουέλα. Ποιοι κάνουν τις διαδηλώσεις εναντίον του Τσάβες; Και φοιτητές. Βεβαίως, δεν έχουν σχέση με το φοιτητικό κίνημα εδώ στην Ελλάδα. Διότι σήμερα στα πανεπιστήμια της Ελλάδας, σαν κατάκτηση λαϊκή, υπάρχουν και παιδιά από τα λαϊκά στρώματα και, βεβαίως, εξεγείρονται. Στα πανεπιστήμια της Βενεζουέλας δεν είναι τα παιδιά από τις φαβέλες. Είναι τα παιδιά μεσαίων, ανώτερων στρωμάτων και της αστικής τάξης. Και αυτό το φοιτητικό κίνημα δεν είναι με τη θέση του Τσάβες. Το λέω αυτό, γιατί ό,τι είναι εξέγερση, ό,τι είναι μαζικό, δε σημαίνει ότι είναι και προοδευτικό. Σε καμία περίπτωση.»

    Και τί καταλάβαμε, τί κατάλαβα, από αυτό το απόσπασμα;
    Ό,τι -φαντάζομαι- καταλαβαίνετε κι εσείς:
    Ότι το «τζάμι που δε θα σπάσει» για το οποίο μιλάει η Αλέκα είναι τα γαμημένα μέσα παραγωγής και ότι δεν έχει καμία πρόθεση στον λόγο της να αποκλείσει σε μια λαϊκή εξέγερση την βία απέναντι στα όργανα της αστικής τάξης!

    Και ΟΚ, από τον κάθε παπάρα δεν περιμένω τπτ καλύτερο από το να απομονώσει αυτή τη φράση.
    Μαθημένα τα βουνά στα χιόνια.

    Αλλά ο κ.Ρούσης γιατί?
    Γιατί να χρησιμοποιήσει ΑΥΤΟ το επιχείρημα απέναντι στο ΚΚΕ, όταν -είμαι σίγουρος- την τοποθέτηση της Αλέκας δεν τη διάβασε από την «Βαβυλωνία» ή την «Εργατική Αλληλεγγύη» ας πούμε, αλλά από τον «Ρ».

    Τί να πώ, δε καταλαβαίνω.
    Αλλά όπως και να έχει, δικές του επιλογές είναι.

    Εγώ δε μπορώ παρά να του επισημάνω ότι με τέτοιες επιλογές μπορεί να αποκτά ένα ευρύτερο κοινό, αλλά χάνει εκείνο στο οποίο θα έπρεπε να απευθύνεται (εμένα ας πούμε 😆 ).

    Φυσικά άλλα, μεγάλα θα έλεγα μάλιστα, κομμάτια της κριτικής του σηκώνουν σοβαρή συζήτηση, αλλά με αυτές τις μαλακίες -κατά την ταπεινή μου άποψη τέτοιες είναι κύριε Ρούση και δεν βρίσκω καλύτερη περιγραφή- εμένα μου κόβει κάθε όρεξη.
    Και φαντάζομαι και πολλών άλλων.

    Φυσικά κ.Ρούση να απαντήσετε μπορείτε -και φαντάζομαι θα το κάνετε- αλλά εγώ δεν έχω καμία όρεξη να το συζητήσω περαιτέρω μαζί σας.
    Για τους υπόλοιπους, καλή συνέχεια και φυσικά καλή ψήφο αύριο.

  61. xamogelo 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:20 πμ #

    @αθλιε
    καταλαβαίνω τι λέει το απόσπασμα αλλά επέτρεψε μου να σου πω ότι είναι και λίγο άσχημα διατυπωμένο αν και αν είπε όντως αυτό δεν νομίζω ότι το εννοεί.
    Πάντως σε μια εξέγερση θα σπάσει το τζάμι αναπόφευκτα άσχετα αν εσύ δεν το έχεις σαν στόχο.
    Χωρίς να σημαίνουν τα παραπάνω ότι η στάση σας τον δεκέμβρη ήταν σωστή.
    Δες π.χ. αυτό http://www.youtube.com/watch?v=zjbuHCs-04o&feature=player_embedded# (π.χ. κανέλη για σωματέμπορες τα άλλα προσπέρασε τα.)
    και μην ξεχνάς ότι δεν κρίνουμε μόνο το τι γράφεται στον ριζοσπάστη

  62. xamogelo 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:21 πμ #

    @αθλιε
    αναφορές σε lifestyle αναρχικούς? διάβασες το βιβλίο ή άρχισα να σε επηρεάζω?

  63. sentic 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:18 πμ #

    Καποια συντομα σχόλια σχετικα με καποιες τοποθετήσεις του σ. Ρουση.

    σχολιο 41.Φυσικα και δεν ξεχναμε οτι το ΝΑΡ φτιάχτηκε απο μελη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ!και με αρκετα θετικα τοτε κατα την αποψη μου μια και μιλουσε για ταξική παλη και η επισημη τοτε ΚΝΕ για το νεφος στην Αθηνα(κι ας μου την πεσει ο Υ).Αραγε ποσοι του τοτε ΚΝΕ-ΝΑΡ έχουνε μεινει σήμερα σε αυτο που έχει μετεξελιχθει αυτη η οργανωση?Πολλοι λιγοι και ειναι μια αληθεια αυτο.Αλλοι πηγαν στα σπιτια τους,αλλοι ανενταχτοι ψαχνονται γενικα,αρκετοι πηγαν ΚΚΕ και μερικοι δεν ασχολουνται.Το οτι αυτη η οργανωση εχει χασει την κομμουνιστική της φυσιογνωμία δεν το λέει μονο το ΚΚΕ δεν το λενε προσφατα αποχωρησαντες το παραδεχεται απο οτι βλέπω και ο σ. Ρουσης αλλά και ο Υ.Και ρωτώ λοιπον γιατι θα πρέπει να στηρίξω την ΑΝΤΑΡΣΥΑ;Για το ΝΑΡ που δεν ειναι κομμουνιστικο;Για το ΣΕΚ της ΓΣΕΕ;Μήπως για το ΕΚΚΕ;

    «Η ηρωική πορεία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, με τις μεγάλες θετικές αλλά και τις αρνητικές εμπειρίες και τα λάθη του, ανακόπηκε βίαια με τη σοβιετική επέμβαση και το πραξικόπημα του ’55-’56. Μαύρη σελίδα αυτής της επέμβασης είναι και η φυσική εξόντωση του Ν. Ζαχαριάδη, δέσμιου των Σοβιετικών από το 1956 μέχρι το 1973. Η ανασυγκρότηση του επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος της ελληνικής εργατικής τάξης στις νέες συνθήκες δεν θα δικαιώσει μόνο τους μεγάλους επαναστατικούς αγώνες του παρελθόντος, αλλά θ’ αποτελέσει βασική προϋπόθεση για τη συνολικότερη ανόρθωση του εργατικού και λαϊκού μας κινήματος στις νέες συνθήκες.
    Το Ε.Κ.Κ.Ε. καταγγέλλει τη διεθνή αντικομμουνιστική εκστρατεία του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου, υποστηρίζει τις κοσμοϊστορικές κατακτήσεις της ΕΣΣΔ των Λένιν–Στάλιν και του σοσιαλιστικού στρατοπέδου γενικότερα, παλεύει για την ανασυγκρότηση του παγκόσμιου και του ελληνικού εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Ενώνεται με όλα τα αυθεντικά κομμουνιστικά κόμματα και οργανώσεις στον κόσμο, πάνω στη βάση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, της ανεξαρτησίας και της αυτονομίας κάθε κόμματος. Υποστηρίζει κάθε χώρα που αναζητεί το δικό της δρόμο για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Υποστηρίζει σταθερά όλα το αντιιμπεριαλιστικά απελευθερωτικά κινήματα.» (ιστοσελιδα του ΕΚΚΕ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ)

    «..Του Στάλιν που, διαψεύδοντας τις προσδοκίες της διεθνούς κεφαλαιοκρατίας, αλλά και κάθε είδους οπορτουνιστικών ρευμάτων στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ και του ΚΚΣΕ (τροτσκιστών, ζηνοβιεφικών, μπουχαρινικών κ.λπ.), που θεωρούσαν αδύνατη την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια καθυστερημένη χώρα, έβαλε αποφασιστικά στην πράξη τις αρχές του λενινισμού, προώθησε τη σοσιαλιστική εκβιομηχάνιση και κολεκτιβοποίηση, τη σταθεροποίηση της δικτατορίας του προλεταριάτου, την αλματώδη πολιτιστική ανάπτυξη, την οικοδόμηση μιας ισχυρής σοσιαλιστικής χώρας. Η οκτωβριανή επανάσταση, αντί για μεμονωμένο ιστορικό επεισόδιο, σαν την Παρισινή Κομμούνα, μετατράπηκε έτσι σε ιστορικό γεγονός μεγάλης διάρκειας που άλλαξε τη μορφή του σύγχρονου κόσμου.
    Επί κεφαλής του αντιφασιστικού αγώνα των λαών στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η ΕΣΣΔ των Λένιν και Στάλιν συνέβαλε καθοριστικά στη συντριβή του φασιστικού άξονα και του γερμανικού ιμπεριαλισμού, δίνοντας μια τεράστια ώθηση στους επαναστατικούς αγώνες της εργατικής τάξης και των λαών σ’ ολόκληρο τον κόσμο.» (στην ιδια ιστοσελιδα, «ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ»)

    Θα θελα με ειλικρινα καλη διαθεση, ενα σχολιο του συντροφου Ρουση,που προτεινει την στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ. Πώς με μια μη κομμουνιστική οργανωση (ΝΑΡ), με ένα «κομμα» που είναι ουρα της ΓΣΕΕ και με γνωστες αποψεις περι ΠΑΣΟΚ (ΣΕΚ), με σταλινικους, τυπου ΕΚΚΕ, συμφωνεί!!! Από την άλλη δηλώνει ότι η στηριξη της ΑΝΤ « είναι μια επιλογή που τεκμαίρεται από το γεγονός ότι αυτή εκφράζει έστω εμβρυακά ένα συνεπές αντικαπιταλιστικό μέτωπο, αντλεί την ποίησή της από το μέλλον και όχι από το αμαρτωλό «σοσιαλιστικό» παρελθόν………»!! και από την άλλη πάλι ζητάει με, μη κομμουνιστες(όπως ανέφερε παραπάνω) αλλά και με σταλινικους που κατακεραυνώνει, να φτιαχτει το νέο κομμουνιστικο κόμμα και η κομμουνιστική επανίδρυση; Τουλαχιστον σε μένα όλα αυτά φαντάζουν αντιφατικα ,με βαση τις τοποθετήσεις του συντρόφου. Ενω οι ενστάσεις φαινονταν ιδεολογικες και σεβαστές(ασχετο αν διαφωνώ) για τη μη στηριξη του ΚΚΕ,από την άλλη αναιρουν οι ιδιες και την ανακοινωση στήριξης της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ .
    Τελικα σύντροφε Ρουση δεν έχω καταλάβει,και πίστεψτε με έχω ολη την καλή διαθεση μαζί σας, συντροφοι στο μπλοκ το γνωρίζουν αυτό!Μηπως τελικα ειναι αλλυ το προβλημα;

    «- Οι εργάτες στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ψηφίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Το ότι αυτό εσένα σε γεμίζει αισιοδοξία, δείχνει για ποιο λόγο είναι αδύνατον να καταλάβουμε ο ένας τον άλλο.»

    Δυστυχώς οι εργάτες ψήφιζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ή τα συνωνυμα τους και το 60’ και το 70’ και το 80¨ που συμμετείχατε συντροφε κι εσεις στο κόμμα, δεν ψηφίζουν τωρα που πηρε σταλινική στροφή το ΚΚΕ αν εννοείτε αυτό. Παντα ο αγώνας ήταν στο να φυγουν οι εργάτες από αυτά τα κόμματα. Αλλωτε ειχε μεγαλυτερη επιτυχια αλλωτε μικροτερη, επισης είναι και ένα ζητημα ότι συχνα δεν το αφηναν να έχει!Απο την αλλή δε θελω να πιστέψω ότι με αυτό το επιχειρημα θελετε να μιλησετε για την βαση του κκε ότι δεν είναι εργατική,θα το θεωρουσα τουλάχιστον ανόητο από την πλευρά σας .

    Και τέλος κατι άλλο γιατι αναφερθηκε επανειλλημενα ο Δεκέμβρης του 08΄

    Θα θελα τη γνώμη σας για την απόπειρα δολοφονίας του πιτσιρικα της ΚΝΕ που πυροβοληθηκε ως ενεργο στελεχος του μαθητικου κινηματος τοτε, με συγκεκριμενη πολιτικη γραμμη και τακτικη στο κινημα!
    Από ποιους μπορει να έγινε;Τι σκοπο μπορει να είχε;γιατι σε αυτόν και τους συντρόφους του και όχι σε κάποιους άλλους ;θα μπορούσε να το εκμεταλλευτεί το ΚΚΕ ; το εκμεταλλεύτηκε τοτε που το λοιδορούσαν κάποιοι;
    Εγω εχω καποιες απαντήσεις για μενα, μπορει και να ναι λάθος, θα θελα όμως να ακούσω και τις δικές σας!

    φιλικά

  64. Γ.Ρούσης 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:15 πμ #

    Προς Άθλιο
    -«Γιατί, γαμώ το φελέκι μου, αφού ξέρει την ολοκληρωμένη άποψη του ΚΚΕ και μάλιστα σε γενικές γραμμές συμφωνεί με αυτή, πιάνεται από τέτοιες μαλακίες?» Το απόσπασμα για τον Μάη που παραθέτω γράφτηκε από μόνιμο συντάκτη του Ριζοσπάστη τον Γ. Κακουλίδη ο οποίος και συνεχίζει να γράφει σε αυτόν, οπότε λογικό είναι να υποθέτει κανείς ότι εκφράζει την εφημερίδα.άλλωστε ουδέποτε κανείς βγήκε μέσα από την εφημερίδα να του απαντήσει επίσημα. Τώρα αν γράφει όπως λες μαλακίες δεν φταίω εγώ αλλά εκείνοι που του δίνουν βήμα να τις γράφει.
    – Για μένα το δε θα σπάσει ουτε ένα τζάμι σε συνδιασμό με την «υπεύθυνη»στάση του ΚΚΕ το Δεκέμβρη (παράπονα για το χαμένο ηθικό της ασυνομίας από Κανέλη,στάση απέναντι σε εκείνους που κακώς έσπαγαν τζάμια, διήγημα Ριζοσπάστη….. απευθύνονταν τους μικτοαστούς.
    – Κρίμα που ο κομματικός σου φανατισμός σε τυφλώνει. Σου θίξαμε την «ομάδα» και δεν το αντέχεις. Και πάλι κρίμα και για σένα και για όλους όσους τους έχουν διαπαιδαγωγήσει όπως εσένα.

    Προς Sentic
    «Μαύρη σελίδα αυτής της επέμβασης είναι και η φυσική εξόντωση του Ν. Ζαχαριάδη, δέσμιου των Σοβιετικών από το 1956 μέχρι το 1973» Συμφωνώ απόλυτα μόνο που το ΚΚΕ ποτέ δεν βγήκε επισημα να τα καταγγείλει αυτά.
    Προφανώς δεν διάβασες στο κείμενο υποστήριξης μου ότι για μένα το κύριο πέρα από την εκλογική στηριξη της ΑΝΤΡΣΥΑ την οποία κάθε άλλο παρά θεωρώ ως κομμουνιστική, είναι η δημιουργία ενός κομμουνιστικού φορέα ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ, ΝΑΡ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟΥ.
    Τα υπόλοιπα κάποια άλλη στιγμή

  65. compassocap 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:39 πμ #

    Βάζω και εδώ το σχόλιο που έβαλα στο ποστ «συζήτηση για τις εκλογές»:

    πρώτη φορά στην ιστορία του Γκράνμα πήρα την απόφαση να διαγράψω σχόλια αναγνώστη. Γενικά είναι τελείως ενάντια στη νοοτροπία λαι τις θέσεις μου. Όμως τα σχόλια αυτά ήταν υβριστικού περιεχομένου, απαξιωτικά και δυστυχώς δεν είναι τα πρώτα του συγκεκριμένου αναγνώστη ο οποίος τρολάρει διαρκώς. Προς το παρόν ο συγκεκριμένος αναγνώστης δεν θα μπαναριστεί γιατί εγώ προσωπικά έχω κάθε διάθεση να ακούσω την άποψη του, όσο και διαφορετική κι αν είναι, αρκεί να μπορεί να μείνει μέσα στα πλαίσια των στοιχειωδών κανόνων της ουσιαστικής επικοινωνίας και του διαλόγου.

  66. compassocap 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 11:49 πμ #

    @κο Ρούση, άθλιο:
    η παράθεση ολόκληρου του αποσπάσματος της ομιλίας τη γγ, σίγουρα αποδίδει καλύτερα αυτό που ήθελε η ίδια να πει, πέρα από τους λαικισμούς της απομόνωσης και επανάληψης της φράσης. Παρόλαυτα ολόκληρο το κείμενο δείχνει μια εχθρική στάση του ΚΚΕ στις διαδικασίες που αναπτύχθηκαν το Δεκέμβρη, η οποία όπως μπορεί κάποιος να εκτιμήσει, προκύπτει από την αδυναμία να τις «ελέγξει». Και για να μη παρεξηγηθώ. Αυτό που διακρίνω εγώ στα λόγια της γγ είναι μια επιμόνη στη θεωρία. Στη τελική, κάνε επανάσταση και ας καταστραφεί και κανένα μέσο παραγωγής.

  67. xamogelo 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:04 μμ #

    Ας πω και εγώ τα δικά μου υπο την μορφή σκόρπιων σκέψεων πριν φύγω για να ψηφίσω. 🙂

    Ο καθένας κάνει τις επιλογές του με βάση τις εμπειρίες του από τον δρόμο τους συλλόγους κτλ. Τι θέλω να πω.
    Συμφωνώ ότι η στάση του ΚΚΕ τον δεκέμβρη ήταν απαράδεκτη. Όμως θα διαφωνήσω ότι η αντραρσύα είναι διαφορετική. Δεν λέω ότι είναι το ίδιο με το ΚΚΕ ή ότι εμφανίζει τις ίδιες συμπεριφορές στον ίδιο βαθμό. Αλλά δεν μπορώ να διακρίνω κάτι στο ΚΚΕ που να μην μπορώ να το διακρίνω και στην ανταρσύα. Και οι όποιες διαφορές περισσότερο μου δίνουν την εντύπωση ότι οφείλονται λόγο της μικρότερης δύναμης της.
    Σεχταρισμός, φόβος προς τα κινήματα κτλ. Αναγνωρίζω βέβαια ότι χωρίς κάποιες δυνάμεις της ανταρσύας οι κινητοποιήσεις για το άρθρο 16 κτλ θα ήταν αδύνατο να ξεκινήσουν από το ΚΚΕ κτλ. Όμως αν και ξεκίνησε κάτι αποδείχθηκαν σίγουρα ανίκανοι να το συνεχίσουν και να του δώσουν μια σωστή κατεύθυνση.

    Αυτό όμως που μάλλον με οδηγεί στο να ψηφίσω ΚΚΕ είναι:
    -Παρουσία σε συνδικαλιστικό επίπεδο(ακόμα και αν διαφωνώ με τον τρόπο που δραστηριοποιείται )
    -Περισσότερη σοβαρότητα στον τρόπο αντιμετώπισης και προσέγγισης των όποιον καταστάσεων.
    -Το ΣΕΚ συμμετέχει στην ανταρσυα
    Ενα ενδεικτικό της όλης κατάστασης είναι ότι ούτε το ΚΚΕ συμμετέχει σε πορείες τρίτων ούτε οι τρίτοι(π.χ. ανταρσυα, κκε-μλ κτλ) συμμετέχουν σε πορείες του ΠΑΜΕ (π.χ.Για απολύσεις εργαζομένων)

    Το ότι μάλλον θα ψηφίσω ΚΚΕ δεν αποτελεί καμιά εξασφάληση για το ΚΚΕ ότι θα με έχει μαζί του στο δρόμο όπως δεν με είχε και πάντα ως σήμερα.

  68. Γ.Ρούσης 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 2:59 μμ #

    Προς sentic
    -«Θα θελα τη γνώμη σας για την απόπειρα δολοφονίας του πιτσιρικα της ΚΝΕ που πυροβοληθηκε ως ενεργο στελεχος του μαθητικου κινηματος τοτε, με συγκεκριμενη πολιτικη γραμμη και τακτικη στο κινημα!…»
    Το ΚΚΕ στα πλαίσια του γενικότερου πυροσβεστικού του ρόλου εκείνη την περίοδο, αντέδρασε υποτονικά και στη δολοφονική απόπειρα κατά του νεαρού κνίτη από φασιστοίδη.
    -«Δυστυχώς οι εργάτες ψήφιζαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ή τα συνωνυμα τους και το 60’ και το 70’ και το 80¨ που συμμετείχατε συντροφε κι εσεις στο κόμμα, δεν ψηφίζουν τωρα που πηρε σταλινική στροφή το ΚΚΕ αν εννοείτε αυτό.»
    Δεν είμαι ούτε τόσο αφελής, ούτε τόσο αισιόδοξος, για να εννοώ κάτι τέτοιο.Απλώς το ανέφερα απαντώντας στο «οι εργάτες μας γεμίζουν αισιοδιξία».
    – Όπως με σαφήνεια έγραψα στηρίζω την ΑΝΤΑΡΣΥΑ όχι ως κομμουνιστικό κόμμα, αλλά ως μέτωπο στο οποίο συμμετέχουν και κομμουνιστές, το οποίο μάλιστα δεν πιστεύω ότι μπορεί να μετεξελιχθεί σε ΚΚ. Αυτό λοιπόν το Μέτωπο, σε σχέση με το ΚΚΕ,που έχει επιλέξει το δρόμο»το μοναστήρι νάναι καλά», έχει το πλεονέκτημα να είναι Μέτωπο, έστω και σε εμβρυακή μορφή, να μη νοσταλγεί την περίοδο του Στάλιν, και να έχει κρατήσει καλύτερη στάση από το ΚΚΕ το Δεκέμβρη . Όσον αφορά στη στάση του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ, η εκλογική του διακήρυξη που προφνώς πάρθηκε με τη συμμετοχή και του ΣΕΚ την ξεκαθαρίζει με σαφήνεια.Κι’ αν αύριο κάποιες από τις συνιστώσες του παει με τη ΓΣΕΕ ή με το ΠΑΣΟΚ όπως άλλωστε έκανε και το ΚΚΕ στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν, εδώ είμαστε να το καταγγείλουμε.
    Γιατί τελικά, το θέμα είναι να αντιδρούμε βάση αρχών, και όχι να κάνουμε τις αρχές μας λάστιχο για να χωράνε όλα τα ατοπήματα, του φορέα στον οποίο ανήκουμε ή στηρίζουμε.
    Συντροφικά.
    Γ.Ρούσης

  69. a8lios 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 3:49 μμ #

    @Compasso, Xamogelo
    Παιδιά, ως προς το δικό μου σχόλιο μη το πάτε άλλου.
    Εγώ δε πήγα να υπερασπιστώ στο συγκεκριμένο σχόλιο την στάση του κόμματος το Δεκέμβρη.

    Ίσα ίσα και τις δικές σας κριτικές τις ακούω και τις κατανοώ (και ελπίζω να το έχετε καταλάβει 😀 ), όπως θα κατανοούσα και του κ.Ρούση.

    Όμως το σχόλιο ΔΕΝ αφοούσε αυτά.

    Αφορούσε ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που (ΔΕΝ) επιλέγει ο κ.Ρούσης να κάνει κριτική.

    Compasse, αυτό που λες π.χ. για τη θεωρία & τη πράξη ΟΚ, το καταλαβαίνω ότι είναι μια λογική κριτική πάνω στην ομιλία.
    Όπως και αυτό που λέει ο χαμόγελος, ότι είναι άσχημα διατυπωμένο κτλ.

    Αλλά ο κ.Ρούσης ΔΕΝ μίλησε για αυτά, και το ξέρετε και εσείς όσο καλά το ξέρω κι εγώ.

    Και επαναλαμβάνω για να μην παρεξηγούμαι:
    1. αυτά είναι παραδείγματα. Δυστυχώς και σε άλλα κάνει το ίδιο.
    2. Όπως είπα και στο πρώτο μου σχόλιο:
    «Φυσικά άλλα, μεγάλα θα έλεγα μάλιστα, κομμάτια της κριτικής του σηκώνουν σοβαρή συζήτηση, αλλά με αυτές τις μαλακίες -κατά την ταπεινή μου άποψη τέτοιες είναι κύριε Ρούση και δεν βρίσκω καλύτερη περιγραφή- εμένα μου κόβει κάθε όρεξη».
    3. (Αυτό δεν το επαναλαμβάνω, είναι σε πρώτη μετάδοση)
    Όσο κι αν κρίνω άσχημο εως τραγικό τον τρόπο που ασκεί κριτική ο κ.Ρούσης στο ΚΚΕ, άλλο τόσο, μάλλον πολύ περισσότερο, θεωρώ απαράδεκτο ό,τι συνέβει μετά την τοποθέτηση του στον προσυνεδριακό από μέλη και φίλους του κόμματος που του επετέθηκαν σοριδόν.

    Τέλος, ελπίζω τουλάχιστον εσείς να ξέρετε αν ισχύει για μένα πως «ο κομματικός σου φανατισμός σε τυφλώνει. Σου θίξαμε την “ομάδα” και δεν το αντέχεις. Και πάλι κρίμα και για σένα και για όλους όσους τους έχουν διαπαιδαγωγήσει όπως εσένα.»

    Κ.Ρούση, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Φιλιά πολλά!

  70. xamogelo 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 4:43 μμ #

    @άθλιος
    μόλις γύρισα από το εκλογικό κέντρο… μπορώ πάντως να πω ότι την στιγμή που ψήφιζα σκεφτόμουν…
    πάλι από βδομάδα θα σας βρίζω…

  71. Γ.Ρούσης 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 6:56 μμ #

    Προς a8lios
    1.-Λίγη στοιχειώδης συνέπεια δεν βλάπτει.Στο σχόλιο σου 61 γράφεις «Φυσικά κ.Ρούση να απαντήσετε μπορείτε -και φαντάζομαι θα το κάνετε- αλλά εγώ δεν έχω καμία όρεξη να το συζητήσω περαιτέρω μαζί σας.» Και στο 70 ασχολείσαι σχεδόν αποκλειστικά με τις απόψεις μου και τον «τρόπο»μου.
    2.-Αν γράφοντας «με αυτές τις μαλακίες -κατά την ταπεινή μου άποψη τέτοιες είναι κύριε Ρούση και δεν βρίσκω καλύτερη περιγραφή-» εννοείς τα γραφόμενα του μόνιμου συντάκτη και πρόσφατα υποψήφιου βουλευτή του ΚΚΕ Γ.Κακουλίδη περί Μάη του 68, τότε καλό θα ήταν να απευθυνθείς στο Ριζοασπάστη. Για μένα πάντως, είναι απαράδεκτο σε εφημερίδα της ΚΕ του ΚΚΕ να χαρακηρίζεται έτσι ο Μάης, πόσο μάλλον που εξ’ ιδίας πείρας γνωρίζω πολύ καλά, ότι καλώς ή κακώς τα κείμενα που δημοσιεύονται στο Ρίζο ελέγχονται πάντα από τη δίευθυνση του μέχρι κεραίας. Να σκεφτείς ότι σε δικό μου κείμενο όταν μάλιστα υπήρχε από κάτω φαρδύ, πλατύ «Τα κείμενα των συνεργατών εκφράζουν τις απόψεις τους», είχαν μπει χωρίς καν να ερωτηθώ, εισαγωγικά στη λέξη αριστερη, στη φράση «η αριστερή στροφή του Συνασπισμού», και μου είχε τεθεί σαν όρος να βλάλω το χαρακτηρισμό καπιταλιστική από την Κίνα για να δημοσιευτεί ένα άρθρο μου.
    Αν όμως μαλακίες χαρακτηρίζεις τα γραφόμενα ενός ανθρώπου όπως εγώ, με τον οποίο συνδιαλέγεσαι δημόσια, τότε έχεις και πρόβλημα αγωγής, και δεν κατανοώ για ποιο λόγο γράφεις «θεωρώ απαράδεκτο ό,τι συνέβει μετά την τοποθέτηση του στον προσυνεδριακό από μέλη και φίλους του κόμματος που του επετέθηκαν σοριδόν..»
    -Όσο για τα περί σπασμένου τζαμιού, τα οποία εσύ τα ερμηνεύεις με τον τρόπο σου, επέτρεψε στους άλλους, και είναι πολλοί, να τα εντάσσουν όπως και εγώ, στην όλη στάση του ΚΚΕ το Δεκέμβρη, και να μην προσπαθούν πάση θυσία να τα δικαιολογήσουν.
    -Γράφεις: «Φυσικά άλλα, μεγάλα θα έλεγα μάλιστα, κομμάτια της κριτικής του σηκώνουν σοβαρή συζήτηση». Καλό θα ήταν να τα ανέφερες δημόσια και συγκεκριμένα,εκτός και αν η κομματικότητα σου, την οποία σέβομαι απολύτως, δεν σου το επιτρέπει.
    -Για την ιστορία θυμίζω ότι και η Αλέκα στον προσυνεδριακό, αντι να μου απαντήσει επί της ουσίας της κριτικής μου, έκανε λόγο για το «ύφος» ή τον «τρόπο» μου. Σύμπτωση;
    Παρόλα αυτά συντροφικά (μια που θεωρώ ότι είμαστε από την ίδια πλευρά)
    Γιώργος Ρούσης

  72. Αναυδος 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 7:47 μμ #

    @Y
    γράφεις «ο Άναυδος ξαναχτυπά με τη γνωστή του εμπάθεια και αγένεια (’Ρούση’). Έτσι μιλάτε στους καθοδηγητές σας ρε κωλόπαιδα?»
    Δεν έχω καθοδηγητή αλλά αν είχα θα τον προσφωνούσα είτε με το μικρό του είτε με το επώνυμο του. Αν ήμουν εμπαθής μπορεί και να τον έλεγα μαλ…. Για το κωλόπαιδα τι να πω.. ψυχραιμία

    γράφεις «Συνομωσία Ρούση – Ναζί. Άλλα’ντ’άλλα της Παρασκευής το γάλα! Αποκαφρισμός τώρᨻ
    Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο Ρουσσης αναπαράγει την προπαγάνδα τροτσκιστών – ναζί και αγγλοαμερικάνων της δεκαετίας του ’30 αλλά και των ντόπιων εθνικοφρόνων. Δεν μας λέει κάτι νεό απλώς διαλέγει στρατόπεδο.

    γράφεις «Και το 85 μαλακίες κάνατε. Επανάσταση χωρίς σπασμένα τζάμια δεν υπάρχει. Αλλιώς καλλιεργείς αυταπάτες. Και με εκλογές να πάρεις την εξουσία τα τζάμια θα σπάσουν μετά (βλέπε Βενεζουέλα)»
    Εμεις δε σκοπέυουμε να σπάσουμε ουτε ένα τζάμι αν αυτό είναι δυνατόν. Αν όχι δεν θα τα λυπηθούμε. Η λατρία σου όμως για τα τζάμια δείχνει ή κάποιο φετίχ (να το κοιτάξεις) ή ότι είσαι τζαμάς

    γράφεις «Στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου σήμερα δεν είναι η επιστροφή στο κεϋνσιανό μοντέλο. Προσπαθώ να σας το εξηγήσω εδώ και 9 μήνες.»
    Το κεφάλαιο δεν έχει στρατηγική όπως αφελώς φαντάζεσαι απλά έχει τη δύναμη να προσαρμόζει την πολιτική του στην πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα λεέι ότι ο κευνσιανισμός είναι παρελθόν κυρίως (αλλά όχι μόνο) λόγο της πτώσης της παραγωγικότητας τα τελευταία 35-40 χρόνια.

    @Ρούσση

    «ΤΟ ΚΚΣΕ και η σχετική απόφαση του 20 Συνεδρίου του την οποία επί δεκαετίες ολόκληρες υιοθετούσε και το ΚΚΕ σε ποια από τις παραπάνω κατηγορίες ανήκει;
    Επίσης σε ποια κατηγορία ανήκει η απόφαση της 10ης Ολομέλειας ΚΕ του ΚΚΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΈΤΕΙ ΤΑ ΟΝΌΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΏΝ ΚΑΙ ΜΕΛΏΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ» ανήκουν στη ίδια κατηγορία με τον Γκορμπατσωφ την Μemorial τον Conquest τον Γιέλτσιν, την CIA τον Hoover Institute κλπ. Στην κατηγορία αυτών που γράφουν την ιστορία των αφεντικών.

  73. Γ.Ρούσης 4 Οκτωβρίου, 2009 στις 9:16 μμ #

    Προς Αναυδο
    έγραψα:“ΤΟ ΚΚΣΕ και η σχετική απόφαση του 20 Συνεδρίου του την οποία επί δεκαετίες ολόκληρες υιοθετούσε και το ΚΚΕ σε ποια από τις παραπάνω κατηγορίες ανήκει;
    Επίσης σε ποια κατηγορία ανήκει η απόφαση της 10ης Ολομέλειας ΚΕ του ΚΚΕ ΠΟΥ ΠΑΡΑΘΈΤΕΙ ΤΑ ΟΝΌΜΑΤΑ ΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΏΝ ΚΑΙ ΜΕΛΏΝ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ”
    Απάντησες: «ανήκουν στη ίδια κατηγορία με τον Γκορμπατσωφ την Μemorial τον Conquest τον Γιέλτσιν, την CIA τον Hoover Institute κλπ. »
    Συνεπώς το ΚΚΕ πριν το 17ο Συνέδριο του ήταν και αυτό καθοδηγούμενο από τη CIA; ΗΜΑΡΤΟΝ !!!!!Υ

  74. Πόντος και Αριστερά 5 Οκτωβρίου, 2009 στις 12:52 μμ #

    Το ΚΚΕ μετά το 18ο Συνέδριο έχει εξαπολύσει ένα κυνήγι μαγισσών με πρωτοφανείς συκοφαντικές μεθόδους, ενάντια σ’ όσους ασκούν κριτική στις πρακτικές του σταλινικού καθεστώτος.

    Με την ίδια ευκολία που διέγραψε την προηγούμενη 50κονταετή του κομματική περίοδο και αποδέχτηκε αυτούσια την κριτική των μαοϊκών και του Εμβέρ Χότζα, με τον ίδιο τρόπο μετατρέπεται σήμερα σε σκληρό διώκτη όσων τολμούν να θυμούνται και να πιστεύουν ότι το κμμουνιστικό κίνημα θα πρέπει να κάνει σκληρή αυτοκριτική και να ξεκόψει πλήρως από την ιστορική εμπειρία της σοσιαλιστικής παραμόρφωσης και της τρομοκρατίας που άσκησε η γραφειοκρατική τάξη.

    Αποκαλυπτική είναι η ανακοίνωση των Ποντίων για τη συμπεριφορά του ΚΚΕ σε σχέση με τις παρασοδιακές εκδηλώσεις Μνήμης (ξεκίνησαν το 1987) για τα θύματα των σταλινικών διώξεων:

    «Απάντηση στη συκοφαντική επίθεση του ΚΚΕ κατά του ΣΠΟΣ Ν. Ελλάδας και Νήσων της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΟΕ)

    Κύριοι,

    Με αφορμή τα συκοφαντικά για εμάς δημοσιεύματα από την εφημερίδα «Ριζοσπάστης» (27 και 28 Ιουνίου) σχετικά με την εκδήλωση Μνήμης που διοργανώσαμε για να τιμήσουμε τα θύματα των σταλινικών διωγμών και των βίαιων εκτοπίσεων μεγάλου μέρους των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, που ειδικά φέτος, οι καθιερωμένες από το 1987 εκδηλώσεις Μνήμης συνέπεσαν με τη συμπλήρωση 60 χρόνων από τις διώξεις του Καυκάσου και 65 χρόνων από τις διώξεις της Κριμαίας. Στα συκοφαντικά δημοσιεύματα αναφέρεται ότι ο ΣΠΟΣ Ν. Ελλάδας και Νήσων της ΠΟΕ «Συμμετέχει στον αντικομμουνισμό και στην παραχάραξη της Ιστορίας. Οργανώνει εκδήλωση για «τον εκτοπισμό των Ελλήνων» στην πρώην ΕΣΣΔ, προκαλώντας οργισμένες αντιδράσεις από φορείς των Ποντίων.

    Επιπλέον η Κομματική Οργάνωση Αθήνας του ΚΚΕ, καταδίκασε με ανακοίνωσή της «…την αντικομμουνιστική επιχείρηση διαστρέβλωσης της ιστορικής πραγματικότητας από τη διοίκηση, σημειώνοντας ότι πρόκειται για συστηματική προσπάθεια αναβίωσης ψυχροπολεμικών κατασκευασμάτων περί «γενοκτονίας των Ποντίων επί Στάλιν».

    Στα παραπάνω θα θέλαμε να δηλώσουμε τα εξής:

    1) Δεν υπήρχε φυσικά καμιά «οργισμένη αντιδράση» από ποντιακούς φορείς. Δεν υπήρξε ούτε μια απόφαση Δ.Σ. Ποντιακού Συλλόγου ή άλλου Ποντιακού φορέα που να υιοθετεί το συγκεκριμένο κείμενο που αναφέρετε στην εφημερίδα σας. Υπήρξε μόνο μια ανακοίνωση «μελών Δ.Σ.» τριών (3) σωματείων τα οποία αποδέχτηκαν το σύνολο της παραδοσιακής αντιλαϊκής σταλινικής μυθολογίας.

    2) Τέτοιες εκδηλώσεις Μνήμης για τις σταλινικές διώξεις γίνονται ανελλιπώς στην Αθήνα κάθε χρόνο από το 1987, στις περιοχές των προσφύγων όπου εγκαταστάθηκαν τα θύματα του σταλινισμού.

    3) Από το 1997 υπάρχει ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση του 4ου Παγκόσμιου Ποντιακού Συνεδρίου ψηφισμένη από 560 σύνεδρους απ’ όλο τον κόσμο, με την οποία καθιερώνεται η 13η Ιουνίου ως Ημέρα Μνήμη για τις σταλινικές διώξεις. Παρατηρούμε ότι ποτέ μέχρι σήμερα το ΚΚΕ δεν είχε αντιδράσει στη συγκεκριμένη Επέτειο και μας προκαλεί έκπληξη αυτή η πρώτη του αντίδραση να εκδηλώνεται με ακατανόητη σφοδρότητα. Στην απόφαση του Ποντιακού Συνεδρίου αναγράφεται ότι οι σύνεδροι αποφάσισαν: «Την ανακήρυξη της 13ης Ιουνίου ως Ημέρας Μνήμης για τα θύματα των σταλινικών διώξεων στην πρώην Σοβιετική Ένωση, εφόσον την ημέρα αυτή, το 1949, πραγματοποιήθηκε η βίαιη εκτόπιση των ποντιακών πληθυσμών από τον Καύκασο στην Κεντρική Ασία».

    4) Στην πρόσκληση της εκδήλωσής μας αναφερόταν: «Στις 13 Ιουνίου συμπληρώθηκαν 60 χρόνια από τις βίαιες μετακινήσεις του ελληνικού πληθυσμού του Καυκάσου στην Κεντρική Ασία. Η σκληρή αυτή μεταχείριση που επιφύλαξε ο σταλινισμός στις ελληνικές κοινότητες, κατάστρεψε τη σημαντική ελληνική παρουσία στην περιοχή. Κατάστρεψε όλες τις ελληνικές δομές και μεταξύ τους και τον ελληνικό σοβιετικό πολιτισμό που είχε δημιουργηθεί το Μεσοπόλεμο…»

    Δύσκολα κάποιος αμερόληπτος θα μπορούσε να βρει αντικομμουνιστικές αιχμές στην παραπάνω μας διατύπωση πολύ δε περισσότερο όταν αυτή η διατύπωση είναι πολύ ηπιότερη από τη θέση της βουλευτού του ΚΚΕ κ. Λιάνας Κανέλλη, η οποία χαρακτήρισε τις σταλινικές διώξεις «Γενοκτονία» και σε παρέμβασή της στο 4ο Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού είπε επί λέξει: «“Και όταν μιλάμε για γενοκτονία των Ποντίων να αρχίσουμε να την φτάνουμε και στη γενοκτονία που έχει γίνει σε άλλες περιοχές, όπως στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Συγνώμη, αλλά και εκεί είχαμε μια μορφή γενοκτονίας με τον δικό της τρόπο…… Παίρνω την ευθύνη και το βάρος αυτού του σχολιασμού…..”

    Απ’ τη στιγμή που η βουλευτής σας μίλησε για «γενοκτονία» και είχε πλήρη επίγνωση και ευθύνη αυτής της έκφρασης, είναι αδιανόητο να εγκαλείτε τον ΣΠΟΣ Ν. Ελλάδας και Νήσων της ΠΟΕ για πολύ ηπιότερες εκφράσεις.

    5) Η αρνητική αντιμετώπιση που επιφυλάξατε σε μια καθιερωμένη εκδήλωση Μνήμης του Ποντιακού Ελληνισμού, θεωρούμε ότι προσβάλλει όχι μόνο τους χιλιάδες Πόντιους αγωνιστές που εντάχθηκαν στο ΚΚΕ μετά την προσφυγιά του ’22 και συνέβαλαν μαζί με τους υπόλοιπους πρόσφυγες και ντόπιους συντρόφους τους στην εκρηκτική ανάπτυξη του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα κατά το Μεσοπόλεμο (μια ανάπτυξη, στην οποία συνέβαλαν καθοριστικά και οι ποντιακές κομμουνιστικές οργανώσεις που υπήρχαν στη Σοβιετική Ένωση μέχρι το 1937 και συνετρίβησαν στο πλαίσιο της ρατσιστικής αντιμειονοτικής πολιτικής του σταλινισμού) αλλά και όλους τους Ποντίους.

    6) Εάν επιμένετε στην πρωτοεμφανιζόμενη αρνητική σας στάση, θα πρέπει πρωτίστως να απαντήσετε :

    -γιατί ο σταλινισμός εξόντωσε τους Έλληνες κομμουνιστές (Πόντιους, Ελλαδικούς και Μαριουπολίτες) και διάλυσε τις ελληνικές κοινότητες το ‘37-΄38,

    -γιατί κατάργησε τη σοβιετική ελληνική εκπαίδευση και έκλεισε όλα τα σοβιετικά ελληνικά σχολεία,

    -γιατί κατάργησε τις σοβιετικές ελληνικές θεατρικές σκηνές,

    -γιατί έκλεισε τις σοβιετικές ελληνικές εφημερίδες ( «Κόκκινος Καπνάς», «Ο Κομμουνιστής», «Ο Κολεκτιβιστής » κλπ) και κατέστρεψε τα ελληνικά κομματικά τυπογραφεία,

    -γιατί κατάργησε τις σοβιετικές ελληνικές περιοχές (rayion)

    κ.λπ.

    -γιατί μετέφερε στην Κεντρική Ασία ομαδικά και με βάση την εθνική καταγωγή τους Έλληνες της Κριμαίας το 1944 και του Καυκάσου το 1949.

    Δεδομένου ότι τέτοιες εκδηλώσεις Μνήμης θα συνεχίζονται εσαεί στις περιοχές των προσφύγων, σας καλούμε να σεβαστείτε την ιστορική αλήθεια και πάνω απ’ όλα να σεβαστείτε τους πατεράδες μας και τους παππούδες μας, δηλαδή τον απλό εργαζόμενο λαό που υπέστη την αδικαιολόγητη βία μιας ανεξέλεγκτης εξουσίας.”

    http://pontosandaristera.wordpress.com/2009/09/11/11-9-2009/

  75. Υ 6 Οκτωβρίου, 2009 στις 10:46 πμ #

    Δυστυχώς για άλλη μια φορά παρακολουθούμε έναν διαγωνισμό προσβλητικών εκφράσεων ενάντια στο Γιώργο Ρούση από πολλούς συντρόφους του ΚΚΕ. Αστεία συνομωσιολογικά επιχειρήματα και αστήρικτες επιθέσεις που δείχνουν μια παντελή έλλειψη ψυχραιμίας.

    Αυτό κατά τη γνώμη μου γίνεται γιατί δεν αντέχουμε τη ριζική, καυστική κριτική από κάποιον που δεν έχει κανένα μα κανένα συμφέρον ή λόγο να βλάψει το κόμμα. Από έναν κομμουνιστή που κάνει το χρέος του να καταδειξεί μια πασιφανώς λάθος πορεία (το ότι κάποιες πλευρές της πορείας του κόμματος είναι σωστές δεν αναιρεί το γεγονός ότι κάποιες άλλες είναι τραγικά λάθος). Η συνειδητοποίηση της αλήθειας και οι αλλαγές είναι πάντα επίπονες.

    Είπε ο Αθλιος: ‘Ο κ.Ρούσης λοιπόν τον τελευταίο χρόνο έχει πέσει φοβερά στην εκτίμησή μου’. Γιατί? όχι λόγω των απόψεων αλλά, για ‘το ύφος του, αλλά κυρίως η χρησιμοποίηση αποσπασμάτων 1-2 προτάσεων που τους αποδίδει το νόημα που θέλει αυτός, δομώντας στη συνέχεια την κριτική του πάνω σε αυτά’.

    Μας έχετε ταράξει στο ‘ύφος’ και στη ‘χρονική στιγμή’ (τοποθετήσεων Ρούση). Τρίχες κατσαρές σας λέω εγώ. Οποιαδήποτε στιγμή από τον προσυνεδριακό μέχρι τώρα, ύποπτη θα την κρίνατε. Κι επίσης ο σ. Ρούσης κατηγορεί ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας του ΚΚΕ για τρομερή θεωρητική ανεπάρκεια και τύφλωση. Όπως και να το διατύπωνε αυτό αγενές και εξοργιστικό θα σας φαινόταν. Έλα όμως που είναι αλήθεια. Καθίστε και αναλογιστείτε το καλύτερα λέω εγώ.

    Ότι και να λέμε η γελοία δήλωση για το τζάμι (που το υπόλοιπο κάνει μόνο χειρότερη αφού σαφώς υπονοεί ότι το κίνημα του Δεκέμβρη ήταν αντιδραστικό, είναι μια ολόπλευρη τύφλωση δηλαδή) και οι υπόλοιπες ατυχείς δηλώσεις και κινήσεις το Δεκέμβρη δε θα ξεχαστούν εύκολα και όσο και να θέλετε να βαυκαλίζεστε ότι δεν πάιζουν ρόλο γιατί ‘η μεγάλη μάζα δεν ενδιαφέρεται για το Δεκέμβρη’ θα τις βρίσκεστε συνέχεια μπροστά σας άμεσα ή έμμεσα. Αναλογιστείτε καλύτερα ποιοι και με ποια λογική τις αποφάσισαν.

    Σε κάποια ζητήματα που βάζει ο σ. Ρούσης κανένας δεν έχει απαντήσει: πχ. τι ήταν η 10η Ολομέλεια του ΚΚΕ που παραθέτει ονόματα μελών του που δολοφονήθηκαν στην ΕΣΣΔ τη δεκαετία του 30? Κάποιοι έφταναν έυκολα να τη κατατάξουν εμμέσως μαζί με τη CIA και την προπαγάνδα των Ναζί, όπως και να χρεώνουν και ό,τι ειπώθηκε στο 20ο του ΚΚΣΕ σε μια συνομωσία. Αστεία πράγματα δηλαδή. Άρνηση να αναμετρηθούμε σοβαρά, κριτικά, επιστημονικά με το παρελθόν μας ώστε να έχουμε μέλλον.

    Και έχει δίκιο ο σ. Ρούσης:
    ‘το ΚΚΕ πρέπει να καταγγέλλει τις μαζικές διώξεις κατά κομμουνιστών της περιόδου του Στάλιν και τις τότε παραβιάσεις της σοσιαλιστικής δημοκρταίας, που κατείγγειλε με αποφάσεις του τόσο το ΚΚΣΕ όσο και παλαιότερα, αλλά όχι τώρα πια το ίδιο ΚΚΕ, και να μην υποστηρίζει ότι “στις δίκες του 36-38 αντιμετωπίστηκαν “τα αντεπαναστατικά κέντρα”’

    Είναι ιστορική αλήθεια ότι υπήρξαν μαζικές διώξεις κομμουνιστών από την ηγεσία Στάλιν. Δεν είναι προπαγάνδα. Κάποιοι αναρωτιούνται: μα γίνεται να είναι κομμουνιστές στην εξουσία και να διώκουν κομμουνιστές? ΝΑΙ, γίνεται. Γιατί οι μαρξιστές και οι κομμουνιστές υποχρεωτικά θα έχουν και διαφορετικές επι μέρους ή και φιλοσοφικές συχνά ερμηνείες και αναλύσεις. Δε γίνεται διαφορετικά. Η σκέψη (ευτυχώς) δεν ενιαιοποιείται. Μπορει λοιπόν να υπάρχει αντιπαλόητα ανάμεσα σε κομμουνιστές με διαφορετικές αντιλήψεις και μπορεί να καταλήξει και στη βίαιη σύγκρουση μέχρι και στη μαζική δίωξη. Το ποιος είχε δίκιο το δείχνει η ιστορία με πολύ πόνο και κόπο και μετά από πολύ καιρό και όχι η δύναμη των όπλων και των κατασκοπευτικών δικτύων. Και είναι και δύσκολο να έχει η μία πλευρά 100% δίκιο.

    Γι’αυτό και στο μέλλον οι κομμουνιστές πρέπει να μάθουν να συζητάνε διαφορετικά έχοντας ενότητα δράσης και απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εκτιμήσουμε κριτικά και αυτόνομα την ιστορία μας. Όχι να λέμε ‘αστός βρίζει Στάλιν, άρα εγώ αποθεώσω Στάλιν, αρνηθώ του κάνω κριτική’.

    @Αναυδε
    Τι λέξη ‘στρατηγικός’ δε την έβαλα έτσι όπως την ερμήνευσες. Χαίρομαι πάντως που καταλαβαίνεις τελικά ότι ο κεϋνσιανισμός έχει ξοφλήσει και δεν είναι πια ανάμεσα στις λύσεις του συστήματος.

    @Πόντος κ Αριστερα
    Το κομ. κίνημα πρέπει να κάνει σκληρή κριτική. Αλλά δε νομίζω ότι πρέπει να ξεκόψει από καμιά ιστορική εμπειρεία. Κοινωνιολογικά – ταξικά μου είναι τελείως θολό τι ονομάζετε ‘γραφειοκρατική τάξη’.

    Για τα υπόλοιπα που λέτε δηλώνω άγνοια, αλλά νομίζω ότι χρήζουν ιδιαίτερα σοβαρής αντιμετώπισης.

Trackbacks/Pingbacks

  1. Redblogs.gr » Ψήφο στην κομμουνιστική αριστερά που πρέπει να αλλάξει - 1 Οκτωβρίου, 2009

    […] Κάποιο από αυτά  (το ΚΚΕ ή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέω εγώ) αξίζει τη ψήφο μας γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αυτά τα κόμματα / σχήματα ήταν ότι καλύτερο… [Διαβάστε το υπόλοιπο του άρθρου στο blog του (1299 λέξεις)] […]

  2. O gios mou o sosialisths… « Γκράνμα - 7 Οκτωβρίου, 2009

    […] Ψήφο στην κομμουνιστική αριστερά που πρέπει να αλλά… […]

  3. 6 Μάη: Με πάθος και μανία ψηφίζουμε Ανταρσύα « Γκράνμα - 1 Μαΐου, 2012

    […] άλλον κόσμο από αυτό που είμασταν δυόμιση χρόνια πριν, στις εκλογές του Οκτώβρη του 2009. Τότε – όπως και πάντα – βλέπαμε ότι το καπιταλιστικό […]

  4. Δημοψήφισμα για την κατάργηση του καπιταλισμού θα υποστηρίξει το ΚΚΕ | Στη Γαλαρία - 6 Ιουλίου, 2014

    […] [πηγή εικόνας: εδώ] […]

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: