ράδιο Γκράνμα, αφιέρωμα ευρωεκλογές – με καλεσμένο το Γιώργο Μαργαρίτη

3 Ιον.

Το ράδιο Γκράνμα συνεχίζει το αφιέρωμα στις ευρωεκλογές, με καλεσμένο το Γιώργο Μαργαρίτη, υποψήφιο

ευρωβουλεύτη του ΚΚΕ και καθηγητή ιστορίας του ΑΠΘ.

Η συζήτηση έγινε με αφορμή και θέμα τις ευρωεκλογές αλλά δεν έμεινε εκεί. Οι ερωτήσεις σας άλλωστε ήταν πολλές και δεν αφορούσαν μόνο τη συγκυρία. Συζητήθηκαν επίσης τα γεγονότα του Δεκεμβρίου, η στάση του ΚΚΕ και των άλλω κομμάτων. Τα βιβλία  και τα ρεύματα της ιστορίας.

download it (δεξί κλικ, save link us)

Διάρκεια: 59:40                                            Μέγεθος: 54,6ΜΒ

________________________

______________________________

Ευχαριστούμε το Γιώργο Μαργαρίτη για τη συνέντευξη και τη παραχώρηση του πολυτιμού του χρόνου. Τη συνέντευξη έκανε  τόσο καλά, ο Μπρεζνιεφικό απολίθωμα. Υπήρξε πράγματι μια μικρή καθυστέρηση της μιας μέρας στο να αναρτήσουμε τη συνέντευξη. Ελπίζουμε να μας συγχωρείτε μιας και η συνέντευξη έγινε στη Θεσσαλονίκη και το Γκράνμα κατοικοεδρεύει στην Αθήνα.  Απομένουν οι συνεντεύξεις της Ελένης Σωτηρίου της ΚΟΕ και μία συνέντευξη που έχουμε κάνει με τον Αντώνη από την Αντιεξουστική κίνηση, όλες με θέμα τις ευρωεκλογές.

95 Σχόλια to “ράδιο Γκράνμα, αφιέρωμα ευρωεκλογές – με καλεσμένο το Γιώργο Μαργαρίτη”

  1. rocean 3 Ιουνίου, 2009 στις 9:56 πμ #

    Δεν παίζει… File not found λέει…

    • Geo 3 Ιουνίου, 2009 στις 10:35 πμ #

      file not found…kai se mena..

  2. compasso 3 Ιουνίου, 2009 στις 10:56 πμ #

    θα με τρελάνετε. Σε μένα γιατί παίζει κανονικά?

    • rocean 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:20 πμ #

      Και μένα τώρα παίζει κανονικά… Στην αρχή δεν έπαιζε…

      • compassocap 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:54 πμ #

        Σαμποτάζ απ τον εχθρό αλλά δε λυγάμε!

  3. παρτιζανα 3 Ιουνίου, 2009 στις 10:57 πμ #

    εεεεεεεεεεε!τι θα γινει? θα ακουσουμε Μαργαριτη καμια φορα?!

  4. compassocap 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:06 πμ #

    ρε σεις. Για ξαναπροσπαθήστε.

  5. elixat83 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:08 πμ #

    Εγώ το ακούω μια χαρά.

    • elixat83 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:16 πμ #

      Και είναι και πολύ ενδιαφέρουσα και περιεκτική!

  6. kraftwerkvs 3 Ιουνίου, 2009 στις 12:54 μμ #

    παιζει ρε παιδιά και φαίνεται και καλή 🙂

  7. μπρεζνιεφικό απολίθωμα 3 Ιουνίου, 2009 στις 2:27 μμ #

    Αναλαμβάνω πλήρως κι αποκλειστικά την ευθύνη για την καθυστέρηση. Χρειάστηκε και δεύτερη απόπειρα εξαιτίας του τεχνολογικού μου αναλφαβητισμού (αποκοιμήθηκα κι έχασα το τρένο της ετε). Αναλαμβάνω κατά συνέπεια και την ευθύνη και για τις όποιες τυχόν τεχνικές ατέλειες στον ήχο, εκτός από τα σημεία που βήχει ο μαργαρίτης, ο οποίος ήταν βραχνιασμένος (όπως άλλωστε και το μισό ευρω-ψηφοδέλτιο του κόμματος αυτές τις μέρες).

    Το τέλος ήταν κάπως απότομο γιατί ο μαργαρίτης βιαζόταν κι έπρεπε να φύγει.
    Υποσχέθηκε να προσπαθήσει να απαντήσει γραπτώς σε όσα ερωτήματα δεν προλάβαμε να πιάσουμε, πιθανότατα όμως μετά τις ευρω-εκλογές, λόγω φόρτου προγράμματος. Κατάφερα πάντως να ικανοποιήσω οφ δε ρέκορντ την περιέργεια του ρεντ περσονάλιτυ -αν θυμάμαι καλά- για το αγαπημένο του φαγητό.
    Η χαρακτηριστική και μνημειώδης απάντησή του ήταν: «τα τρώω όλα…»

    Προσωπικά μου άρεσε πολύ περισσότερο από τον παπακωνσταντίνου -αν και δε μπορώ να είμαι και πολύ αντικειμενικός, αφενός επειδή είναι άλλη η αίσθηση από κοντά κι αφετέρου λόγω πολιτικών προτιμήσεων). Είχα παρόλα αυτά την αίσθηση καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης ότι δεν έκανε υπεκφυγές κι ότι έδωσε καλές απαντήσεις σε δύσκολα ερωτήματα.
    Ελπίζω να μείνατε ευχαριστημένοι με το αποτέλεσμα…

    • xamogelo 3 Ιουνίου, 2009 στις 10:55 μμ #

      @απολίθωμα πολύ καλή η συνέντευξη!!! μια χαρά!
      μια μικρή παρατήρηση μόνο! γνωρίζω ότι εσύ θα διάλεγες τις ερωτήσεις κτλ αλλά πιστεύω ότι θα έπρεπε να έθετες και το ερώτημα της γλαύκη μιας και στην ουσία αποτελεί ερώτημα αρκετού κόσμου.

      Επίσης καλές ήταν οι ερωτήσεις! όμως από τις παραπάνω ερωτήσεις διαπιστώνω ότι κινούντε σε αρκετά εσωστρεφή πλαίσιο… πιστεύω ότι στις επόμενες ερωτήσεις πρέπει να βρούμε κάποια πατέντα για να τέθοντε ερωτήματα από τον απλό κόσμο και όχι μόνο από τους αριστερούς. Γενικότερα η αριστερά στους φοιτητικούς χώρους πάσχει λίγο από τέτοιες νοοτροπία και το λέω και για εμένα προφανώς.

      • Μάριος 3 Ιουνίου, 2009 στις 11:24 μμ #

        Αφού εμεί την ακούμε να μάθουμε και κάτι! Για τους άλλους υπάρχει και η ΤV. Στη φάση ανάπτυξης του ίντερνετ που βρισκόμαστε και κάποιες εξιδικευμένες ερωτήσεις δεν είναι κακές.

        Σκεφτείται να φτιάξετε ένα «σήμα τέλους». Μου φυγαν τα αφτιά από το χραπ στο τέλος!

        Κατά τα άλλα πολύ καλά τις έβαλε τις ερωτήσεις το απολίθωμα.

  8. Redpersonality 3 Ιουνίου, 2009 στις 2:42 μμ #

    Λάθος κάνεις εγώ είχα πει ποιος πιστεύει οτι θα πάρει το πρωτάθλημα στο μπάσκετ:)Πολυ καλη συνέντευξη και πολύ διαφωτιστική κατά την γνώμη μου.

    • kraftwerkvs 3 Ιουνίου, 2009 στις 3:02 μμ #

      Redpersonality είπε
      Μαΐου 30, 2009 στο 12:37 μμ
      Αντε βγάλτε όλοι το άχτι σας…

      Απάντηση

      compassocap είπε
      Μαΐου 30, 2009 στο 12:44 μμ
      @redperosnality:
      καμιά ερώτηση έχεις?

      Απάντηση

      Redpersonality είπε
      Μαΐου 30, 2009 στο 8:35 μμ
      Ναι,τη κάνεις??:))

      Όχι,δεν έχω,ευχαριστώ

      «Εγώ θα ήθελα να τον ρωτήσω ποιος πιστεύρι οτι θα πάρει το πρωτάθλημα στο μπάσκετ ο Ολυμιακός ή ο Παναθηναϊκος…ελεος πια.Ολοι τώρα βρήκατε να βγάλετε το άχτι σας για το ΚΚΕ??Ελπίζω να γίνει και καμια ερώτηση που να έχει σχέση με τις Ευρωεκλογές…

      Χα ενώ οι αλλες έχουν!!Δεν έκατσα να τις διαβάσω ολες που έχουν υποθεί μέχρι τώρα.Αλλα σχεδόν όσες έχω διαβάσει δεν έχουν αν κάνουν με την Ε.Ε και γενικά δλδ. για τις Ευρωεκλογές.Και φυσικά δεν ειναι ολοι οι κομμουνστες στο ΚΚΕ αφού υπάρχουν και τα αλλα κομμουνιστικα κόμματα:)Τώρα το αριστερός είναι κτ πολύ γενικό τη να σου πω.
      Τώρα για το ερώτημα μου.Αν σκεφτείς τον αλλο απο την ΝΕΤ που έπαιρνε συνέντευξη απο την Παπαρήγα και την ρώτησε με ποια ομάδα είναι Barcelona ή Manchester United δεν είναι και τόσο άκυρη ή κακή.Αλλα βέβαια δεν μπορώ να αρνηθώ οτι ειρωνευόμουν…»

      τώρα ξαφνικά έγινε καλή η συνέντευξη ? δεν σου είπα τίποτα όλες αυτές τις ημέρες redpersonality γιατί δεν ήθελα να πάει αλλού η συζήτηση αλλά όλος ο τρόπος που το χειρίζεσαι και αντιδράς όλες αυτές τις ημέρες είναι απαράδεκτος, και τώρα ξαφνικά η συνεντευξή έίναι καλή με όλες αυτές τις «άσχετες» ερωτήσεις?

      • Redpersonality 4 Ιουνίου, 2009 στις 12:07 μμ #

        Καλά είσαι σοβαρός/ή δλδ. είχε γίνει πριν η συνέντευξη και είπα πως δεν είναι καλή??Και την περισσότερη ώρα όντως μιλήσανε θέματα για τις Ευρωεκλογές!Ποιο είναι το προβλημά σου??Εγώ για τις ερωτήσεις μίλαγα!Ελεος πια.

    • Redpersonality 4 Ιουνίου, 2009 στις 1:42 μμ #

      «να πράξει σωστά και να μην αρχίσει στον άνθρωπο με άσχετες αρωτήσεις.»»»»»Τουλάχιστον η περισσότερη ώρα»»»»» απο την συνέντευξη να μην έχει να κάνει με τον Δεκέμβριο ή τον Στάλιν!»

      ΕΛΕΟΣ!!!Διαβασέτα όλα!!

  9. ουγκ, ουγκ! 3 Ιουνίου, 2009 στις 4:02 μμ #

    Σπασίμπα νταβάρις Μπρέσνιεφ! Σεβάστηκες και με το παραπάνω τις ερωτήσεις των αναγνωστών και πρέπει να στο αναγνωρίσουμε!
    Για το περιεχόμενο περιττεύει να εκφραστώ θα είμαι πολύ μεροληπτικός..
    Συνεχίστε την καλή δουλειά παιδιά!

  10. compasso 3 Ιουνίου, 2009 στις 4:35 μμ #

    @Μπρεζνιεθικό απολίθωμα:
    Λάθη γίνονται. Άλλωστε δεν είμαστε επαγγελματίες και ο τεχνικός εξοπλισμός μας είναι κυρίως δανεικός.
    Η συνέντευξη είναι πάρα πολύ καλή και ενδιαφέρουσα όσο αφορά τις απαντήσεις του Μαργαρίτη. Από την άλλη, ο χειρισμός της εκ μέρους σου, είναι επίσης πολύ καλός. Το πολύ θετικό είναι το πόσο καλά ενσωματώσες τις ερωτήσεις των ανανγνωστών. Βαζεις πολύ υψηλά στάνταρ για τις επόμενες προσπάθειες.

    Η συνέντευξη με τη Σωτηρίου, επειδή έγινε μέσω skype και για κάποιο περίεργο λόγο ο ήχος βγήκε χάλια θα ανέβει μάλλον αύριο αλλά απομαγνητοφωνημένη. Ίσως την ανεβάσω και σε μορφή αρχείου για όποιον υπομονετικό και θαρραλέο θέλει να την ακούσει και όχι να τη διαβάσει. Εκτός αν μέχρι αύριο καταφέρω και βρω τον ηχολήπτη μας, να κάνει τα μαγικά του.

  11. MZ 3 Ιουνίου, 2009 στις 6:10 μμ #

    …πολυ καλή δουλειά παιδιά.Μπράβο!

  12. rocean 3 Ιουνίου, 2009 στις 6:18 μμ #

    Φυσικά δεν είμαι αντικειμενικός, αλλά μου άρεσε πολύ… Χαίρομαι πολύ που τέτοια άτομα συντάσσονται με το Κόμμα…

  13. Μάριος 3 Ιουνίου, 2009 στις 10:36 μμ #

    Όχι μόνο παίζει αλλά έχει και εικόνα. Πολύ καλή δουλειά.

  14. Talibremal 4 Ιουνίου, 2009 στις 12:17 πμ #

    Ta sygxaritiria ston breznief ja mia kathola apolithomeni synendevksi! 🙂

    Tora, ektos apo to omologoumenos sxedon epaggelmatiko stisimo tis fasis, dystyxos de boro na po oti me kalypse se otidipote o k Margaritis.

    Dld den eixan kati to kainourgio ta legomena tou (an k m’ena poly kalo meros den diafono katholou px xaraktiras ee ktl)..

    Episis se kapoies erotiseis (px ja ethnikopoiisi trapezon, paraitisi kyvernisis) apla epanalifthikan mixanika ta idia epixeirimata (ti epixeirimata tespa!).

    Px stin erotisi ja tin paraitisi tis kyvernisis apantaei me to klassiko: ma dld ti thelete na anevei to pasok? ma kala, leo ego, einai sovaro epixeirima afto?

    dld ama to kke zitage tin paraitisi tis kyvernisis
    (pou siga min paraitoundan oi paxydermoi..
    metriste monoi sas ta skandala..mono me ypopsaxaria afriki sygkrisi.. aftoi den fevgoun oute me napalm) aftoi tha paraitountan?

    k est oti to kke to ekane kai paraitountan i kyvernisi afto stelnei piso to kinima?

    de kai kala tha anevaine to pasok i ithelan na min pane se ekloges se fasi kata tin opoia to syriza emfanizotan pio enisxymenos? xaidemata sta aftia kai kourafeksala..

    En genei den diafono me ton anthropo, timios kommounistis fainetai, ta pistevei alla diafono me kapoia pramata.
    Episis anaferthike stin erevna sta arxeia tis essd pou egine meta tin ptosi.

    H alitheia einai pragmati oti espevsan oi dytikoi protoi na kanoun erevna..simainei omos afto, opos afinei na ennoithei, oti ta perissotera einai propagandistiko ergo kata tis essd? ena kommati tha einai sigoura. «read between the lines» pou lene kai oi filoi mas oi aglosaxones

    Se teliki den ginetai na tsitareis ton ( grafiko kat’eme) ludo martens, pou to kke paizei na ton ekane diasimo, (den nomizo na exei diavastei perissotero se alli xora) kai na arnise tin opoia ervna akadimaiki epeidi den evnnoei tis dikes sou ideologikes erminneies. px ja opoion endiaferetai as tsekarei afto:

    http://www.wilsoncenter.org/coldwarfiles/index.cfm?thisunit=19&fuseaction=documents.list
    kai
    http://www.wilsoncenter.org/index.cfm?fuseaction=topics.publications&group_id=11901&topic_id=1409

    me mia lista arxeion..prin mou tin pesete..nai alimono ksero poios ta dimosievei kai poios einai apo piso..
    kamia amfivolia.
    alla einai mias protis takseos efkairias na diavasei kaneis ta arxeia epi merous i ola apo monos tou xoris kat’anagki na dexteis tin analysi tou (kathe) syggrafea.panta vevaia me deousa prosoxi:).

  15. μπρεζνιεφικό απολίθωμα 4 Ιουνίου, 2009 στις 12:18 πμ #

    Τα συχαρίκια ανήκουν πρώτα απ’ όλα στον μαργαρίτη που απάντησε στις ερωτήσεις άμεσα και καθόλου ξύλινα. Εγώ αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη για την καθυστέρηση (που επηρέασε και το τεχνικό κομμάτι με τη σωτηρίου).

    Την ερώτησης τη γλαύκης την είχα δεύτερη στη σειρά και στην πρώτη αποτυχημένη απόπειρα όπου προλάβαμε μόνο την πρώτη, του είπα ότι αυτή θα ήταν η επόμενη. Αλλά στη δεύτερη πήγε αλλιώς η συζήτηση και την έφαγε ο δαίμων της αφηρημάδας.
    Για το πρωτάθλημα στο μπάσκετ δεν τον ρώτησα, γιατί είχε ήδη κριθεί.

    Υγ: Κομπάσο, στις βουλευτικές βάλε στόχο για αλέκα…

  16. Μάριος 4 Ιουνίου, 2009 στις 12:29 πμ #

    Την ΚΟΕ την έφαγαν τα κνιτικοναρίτικα κυκλώματα…

    Αν η Σωτηρίου έδωδε συνέντευξη μέσω Skype, η Παπαρήγα να δώσει με το iphone με βίντεο-κλήση.

    • Μέλιτον Καντάρια 4 Ιουνίου, 2009 στις 2:03 πμ #

      Βρε Μαριε, τι άνθρωπος είσαι εσύ;;;;
      Αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, δε θα είχες οξυγόνο να αναπνεύσεις;;;
      Ο βήχας, ο έρωτας και η εμπάθεια δεν κρύβονται…

    • xamogelo 4 Ιουνίου, 2009 στις 3:14 πμ #

      βρε μάριε χαλάρωσε… υπήρξε ένα τεχνικό πρόβλημα (από λάθος όντως) και ο χρόνος δεν επέτρεψε να γίνει η συνέντευξη πρόσωπο με πρόσωπο… Και όχι το λάθος δεν έγινε στην σωτηρίου αλλά στον Μαργαρίτη.
      Α και νομίζω ότι το iphone δεν επιτρέπει βίντεο-κλήση!!!!

    • xamogelo 4 Ιουνίου, 2009 στις 3:16 πμ #

      και επίσης έλεος δηλαδή!!!! θεωρείς το παραπάνω σχόλιο σου σοβαρό;;;;

      • kraftwerkvs 4 Ιουνίου, 2009 στις 10:41 πμ #

        ρε παιδιά πλάκα κάνει ο άνθρωπος

    • Μάριος 4 Ιουνίου, 2009 στις 8:50 μμ #

      Χάθηκε η αίσθηση του χιούμορ. Προφανώς έκανα πλάκα.

  17. visk 4 Ιουνίου, 2009 στις 7:46 πμ #

    Σωστός ο απολίθωμα.
    Καθώς φαίνεται ο κομπάσσο ξέρει να κουμαντάρει καλά και το ραδιόφωνο.

    Λέτε κ. Μαργαρίτη ότι: Βάσικό δομικό χαρακτηριστικό της Ε.Ε. είναι ότι δεν χτίστηκε για να γίνει η Ευρώπη των Λαών … ότι είναι σπάνιο φαινόμενο να μας κυβερνούν διπλωματικά κείμενα… και η χώρα μας κινδυνεύει να μπλεχτεί σε ιστορίες που δεν την αφορούν με ένα απόλυτα εκβιαστικό τρόπο και γι’ αυτό η απομάκρυνση και η αποδέσμευση από την ΕΕ είναι αναγκαστική για να μη γυρίσουμε στην προ του 1821 εποχή (παραδέχεστε ότι το λέτε υπερβολικά).

    Αν καταλαβαίνω καλά υπαινίσσεστε ένα είδος απαλής κατάκτησης της Ελλάδας και του ελληνικού λαού από την Ε.Ε. την οποία και εντάσσετε σε μια σχετικά πρόσφατη, μετά την περίοδο της παλινόρθωσης όπως λέτε, κατάκτηση του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.

    Το ζήτημα, όπως το καταλαβαίνω, είναι να βγούμε από αυτό το σύστημα ως αντίσταση στον καπιταλισμό αυτή τη φορά και ταυτόχρονα να μην έχουμε επιστροφή στην μετά του 1821 εποχή, ως εποχή της εθνικιστικής έξαρσης.

    Αντικειμενικός οπότε στόχος είναι να οργανωθεί η κοινωνία με βάση την ταξική κοινωνική διαστρωμάτωση, να συγκροτηθεί μέτωπο με τους καταπιεσμένους, να ριζοσπαστικοποιηθεί και προκειμένου να έρθει, μέσω της ταξικής σύγκρουσης η επανάσταση. Αν καταλαβαίνω σωστά οι πολιτικές της αποδέσμευσης από την Ε.Ε. και η πορεία προς την επανάσταση πάνε χέρι χέρι. (…χωρίς τον Κάρα…). Ποιός όμως θα αποφασίσει για το πότε θ’ αρχίσει η επανάσταση;

    Η αίσθηση μου είναι ότι ακροβατεί αυτή η οργάνωση ανάμεσα σε «σταλινικούς», «τροτσκιστές», μαοϊκούς», «οπουρτουνιστές», «αναθεωρητικούς», «ρεβιζιονιστές», «ορθόδοξους», «αιρετικούς» και… και… Κι όσο ακροβατεί μολύνεται από τις διασπάσεις κι από μια ψηφοθηρική επίθεση που συνοδεύεται από προσβολές για προδοσίες, όπως σωστά είπατε. Μόνο που πολλοί μπορούν να κατηγορηθούν ως προδότες. Και δικηγόρους έχουμε πολλούς για να δικαιολογήσουμε τις προδοσίες. Και τα λεφτά, βέβαια, να τους πληρώσουμε. Και η χρέωση απλή, θα τη στείλουμε στο ίδιο το σύστημα που επιτρέπει την διαφορετική οργάνωση ή θα την αντιμετωπίσουμε ως ανθρώπινη αδυναμία που μας ξεχωρίζει κιόλας από τα πρόβατα. Κοπάδι και ραγιάδες δεν μας λέγανε κάποτε, ε ιστορία ερχόμαστε… καλά τα λέτε, όντως κινδυνεύουμε. Αλλά ο κίνδυνος έχει αλλάξει αυτή τη φορά τη μούρη του, έχει βάλει μπόλικη πούδρα για να κρύψει τα γερασμένα σημάδια του, τις αδυναμίες του, την ανικανότητα του, τον βλέπουμε έτσι να λάμπει όπως τ’ αστεράκια στην μπλε σημαία. Τελευταία πάντως γίνεται και προκλητικός… αηδιαστικά προκλητικός όμως.
    Θα χάσει λοιπόν και το σφρίγος του;
    Ίσως, όταν χάσει εξ ολοκλήρου και την όποια συνείδηση του ‘χει απομείνει.
    Ίσως, αν πάψουμε να του δίνουμε σημασία.
    Ίσως, πάλι, κι όταν κάποιοι του τη σπάσουν τη μούρη.

    Υ.Γ. 1. Η Επανάσταση του 1821 πέτυχε χωρίς στοιχειώδη κεντρική οργάνωση. Εκεί που ξεκίνησε δε αρχικά πιο οργανωμένα, απέτυχε. Οι προσδοκίες για τη βοήθεια από «το ξανθό γένος» διαψεύστηκαν. Ο ρόλος της φιλικής εταιρείας (ως μηχανισμός οργάνωσης) αποτιμάται ιστορικά μικρός σε σχέση με την οικονομική κρίση και τις ραγδαίες κοινωνικές εξελίξεις στην Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά την προεπαναστατική περίοδο.
    Όχι δεν επαναλαμβάνεται η ιστορία. Έχουμε ιστορικούς που την ξαναγράφουν. Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι ένας από αυτούς. Απ’ αυτούς που δουλεύουν για την πνευματική επανάσταση, υπαρκτή κι αυτή κατά την προεπαναστατική περίοδο, αναγκαία και για την μελλοντική επανάσταση. «Διαφωτισμό» μας την είπαν την προηγούμενη. Να σας θυμίσω μόνο ότι ένας από τους κυριότερους εκπρόσωπους της, ήταν ο Κοραής. Δεν πρόλαβε να πει ότι δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες για την Επανάσταση και τον πρόλαβαν οι εξελίξεις. Οι χαΐνηδες (οι προδότες κυριολεκτικά δηλαδή) είχαν ήδη εξεγερθεί και τα πρόβατα (οι ραγιάδες) ακολούθησαν. Ποιός να τους «χάιδευε τ’ αυτιά» τότε άραγε;
    Και τελειώνω με δυο κουβέντες από ένα γάλλο κομμουνιστή που ασπάστηκε το ισλάμ: «η ιδεολογία αποκαλύπτεται πολύ λιγότερο ισχυρή, μακροπρόθεσμα, από τις απαιτήσεις της κοινωνικής κατάστασης, της πάλης των κοινωνιών και των κοινωνικών ομάδων για την ανώτατη εξουσία και για τη μεγιστοποίηση των πλεονεκτημάτων των κάθε λογής προνομίων που απολαμβάνουν». Μ. Rodinson, Ισλάμ και Καπιταλισμός [Μετάφραση: Δημοσθένης Κούρτοβικ, Αθήνα 1980, σ. 203.

    Υ.Γ.2 Με συγχωρείτε για το σεντονάκι και καλημέρα.

    • Y 4 Ιουνίου, 2009 στις 8:50 πμ #

      O Rodinson ασπάστηκε το Ισλάμ???? Με κούφανες τώρα! Για λέγε!

  18. compassocap 4 Ιουνίου, 2009 στις 12:13 μμ #

    @Μάριος και λοιποί:
    Για το θέμα της Σωτηρίου αν και κάνεις πλάκα, απλά για να είμαστε ξεκάθαροι. Επειδή η συνέντευξη με το Μαργαρίτη έγινε Θεσσαλονίκη, το μαγνητοφωνάκι ήταν Θεσσαλονίκη. Ο ήχος που ακούτε είναι από ένα πανάκριβο δανεικό μαγνητοφωνάκι με δύο πυκνωτικά μικρόφωνα. Δε θα ακουγόταν τόσο καλά αλλιώς. Το εν λόγω μαγνητοφωνάκι λοιπόν δε μπορούσε να είναι έγκαιρα στη Αθήνα. Σε αυτό δε φταίμε μόνο εμείς αλλά και το πολύ σφικτό πρόγραμμα της Σωτηρίου. Η συνέντευξη για να καταλάβετε έκλεισε τη Δευτέρα για τη Τρίτη. Για αυτό υπήρχε και τόσος λίγος χρόνος για ερωτήσεις.
    Παρόλαυτα πρότεινα την εναλλακτική του στούντιο που κάνουμε τις ηχογραφήσεις για το Γκράνμα, που είναι 10 λεπτά από τη ΝΕΤ που βρισκόταν η Ελένη μισή ώρα πριν το ραντεβού μας. Για δικούς της (τους) λόγους που δε γνωρίζω, δε γινόταν. Αν την κάναμε στο στούντιο, οι αδικημένοι θα ήταν οι υπόλοιποι καθώς θα είχε απίθανο ήχο.

    Αυτά για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις.

    • rocean 4 Ιουνίου, 2009 στις 2:24 μμ #

      Εγώ είμαι υπέρ του skype πάντως… Πρέπει να τελειοποιήσετε αυτή την μέθοδο, γιατί είναι πολύ πιο εύκολο να πάρεις μια συνέντευξη έτσι, αντί να τρέχεις από εδώ κι από εκεί για να το κάνεις. Και γίνεσαι πιο άμεσος και δεν σε απασχολούν οι χρόνοι.

      Και μπορείς να κάνεις και μια συνέντευξη με την συμμετοχή περισσότερων ατόμων. π.χ. να ρωτούσατε μαζί εσύ και το απολίθωμα βρισκόμενοι σε διαφορετικά μέρη.

      Και… ιδέα!!! Γιατί όχι, να μπορεί να συμμετέχει και άλλος κόσμος σε στυλ conference. Αντί να μπαίνουμε να γράφουμε τις ερωτήσεις σε κάποιο ποστ, να γίνεται live η συνέντευξη και να ρωτάμε live.

      • Μάριος 4 Ιουνίου, 2009 στις 8:56 μμ #

        Ρε παιδιά εννοείται ότι δε θεωρώ ότι κόπηκε για πολιτικούς λόγους!!!

        Επίσης, φυσικά και συμφωνώ με συνεντεύξεις μέσω skype, i-phone, σήματα καπνού, χορό, απαγγελία ποιημάτων. Με όλα αρκεί να επικοινωνούμε.

        Αυτό με την τηλεδιάσκεψη-τηλεπαρτούζα καλή ιδέα αρκεί να κρατιέται κάποια διαδικασία: Κύκλος τοποθετήσεων-ερωτήσεων αλλιώς θα είμαστε… *ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟ MYGRANMA**

        (Το επόμενο είναι πάλι αστειάκι) Να μην αφήνουμε να μπαίνει το υποψήφιο… θύμα στο blog πριν τη συνέντευξη. Διαβάζουν τις ερωτήσεις και προετοιμάζονται.

  19. compasso 4 Ιουνίου, 2009 στις 2:27 μμ #

    «Και… ιδέα!!! Γιατί όχι, να μπορεί να συμμετέχει και άλλος κόσμος σε στυλ conference. Αντί να μπαίνουμε να γράφουμε τις ερωτήσεις σε κάποιο ποστ, να γίνεται live η συνέντευξη και να ρωτάμε live.»
    αυτό είναι τρομερή ιδέα και δε σου κρύβω ότι το έχω σκεφτεί κι εγώ. Μόνο που δεν έχω ιδέα πως θα μπορούσε να γίνει.

  20. rocean 4 Ιουνίου, 2009 στις 2:58 μμ #

    Εδώ (http://ub0.cc/82/32) λέει ότι το skype μπορεί να σηκώσει θεωρητικά μέχρι 25 άτομα… Δεν το έχω δοκιμάσει όμως αν δουλεύει καλά πρακτικά… Πρέπει να δοκιμαστεί…

  21. Y 4 Ιουνίου, 2009 στις 3:07 μμ #

    Λοιπόν ιδού η δική μου αποτίμηση της κουβέντας αφού την άκουσα προσεκτικά δύο φορές:

    Συμφωνώ σε πάρα πολλά από όσα λέει. Στην ανάλυση πχ. της ΕΕ θεωρώ πάρα πολύ σημαντικό αυτό που εξηγεί με τα διπλωματικά κείμενα και ομολογώ ότι δε το είχα ποτέ σκεφτεί ακριβώς με τέτοιους όρους.

    Έχω όμως και πολλές ενστάσεις:
    1. Ως το πώς θα προχωρήσει η αποδέσμευση. Λέει ‘στη διάλυση ποντάρουμε’, ‘ίσως να μη χρειαστεί να κάνουμε και πολλά για τη διάλυση’. Θεωρεί ότι οι διαλυτικές τάσεις ανάμεσα στις αστικές τάξεις είναι αρκετές για να διαλυθεί το οικοδόμημα μόνο από τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών. Αυτό είναι υποτίμηση των δυνατοτήτων του ιμπεριαλισμού και είναι ένα βασικό λάθος του Κομ. Κινήματος στον 20ο αιώνα. Το κεφάλαιο έχει βρει ένα φοβερό όπλο στην πανευρωπαϊκή αλληλεγγύη του απέναντι σε μοναχικές εθνικές εργατικές τάξεις. Την αναλύω και στο τελευταίο ποστ μου και όπως τα βλέπω τα πράγματα από εδώ από την κοιλιά του θηρίου εγώ, το μήνυμα που θα έδινα είναι το κεφάλαιο δεν είναι καθόλου διατεθιμένο να αφήσει το όπλο του αυτό.

    Διαφωνώ λοιπόν κάθετα ότι πρέπει ‘να ποντάρουμε στη διάλυση'(δηλαδή τι? κατάρρευση σε 27 χώρες?) Πρεπει να προσπαθούμε τη δικιά μας αποδέσμευση που θα επιταχύνει και άλλες.

    2. Περί σοσιαλισμού σε μια χώρα και αποδέσμευσης.
    Κατ’αρχάς ως προς τον τρόπο που έβαλε το ερώτημα το Απολίθωμα δε νομίζω αν κανείς έβαλε ζήτημα να μη μπορεί να αποδεσμευτεί μία χώρα μόνη της. Εγώ έβαλα ότι δε μπορεί να οικοδομήσει σοσιαλσισμό μόνη της (κι αυτό που εννοώ είναι ότι αποδεσμεύεται κι έπειτα περιμένει κι άλλους να αποδεσμευτούν). Ο κ. Μαργαρίτης δεν απαντά για το Σοσιαλισμό σε μία χώρα αλλά το γυρνά πάλι στο ζήτημα της αποδέσμευσης από την ΕΕ

    3. Περί ευρωπαϊκών και εθνικών συμμαχιών
    Αναπαράγει αυτό το απίθανο πνεύμα που θέλει το ΚΚΕ να είναι ο φάρος του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Το ΚΚΕ ‘πρέπει να δείξει πράγματα στις μικρές ομάδες’ με τις οποίες συμμαχεί. Το PCP βέβαια ούτε ομάδα είναι ούτε θα κάτσει να ‘του δείξει το ΚΚΕ πράγματα’ (συντροφική ανταλλαγη ναι). Εκτός αν στο ΚΚΕ συμμαχούν ευκαιριακά μόνο με το PCP και τους θεωρούν κι αυτούς κατα βάθος οπορτουνιστές. Αυτή την αντίληψη εγώ τη βλέπω σαν ‘κομμουνιστικό’ πατριωτικό μεγαλοϊδεατισμό και φαιδρό μικρομεγαλισμό. Το κόμμα μιας χώρας 10 εκατομυρίων θα δώσει τα φώτα στην ανθρωπότητα!

    4. Κατανοητό το ότι το κριτήριο για τις ευρωπαϊκές συμμαχίες δεν είναι η αποχώρηση ή όχι από την ΕΕ. Αλλά ας το έχουν αυτό στο μυαλό τους οι σύντροφοι του ΚΚΕ όταν επιχειρηματολογούν.

    5. Δεν του πε κανείς να πει το Κόμμα να αλλάξει το Σύμφωνο Σταθερότητας. Μαζί με αυτούς που είναι υπέρ του να καταργηθεί το υπάρχον Σύμφωνο να προσπαθήσεις να καταργηθεί το υπάρχον.

    Με την ίδια λογική. Τι μας νοιάζει αν θα καταγράφονται οι λομπίστες υποχρεωτικά κι αν θα δηλώνουν πόσα ξοδεύουν και που. Δε μας καίγεται καρφί, ας τους να αλωνίζουν.

    Αναρωτιέμαι τη σχέση έχει αυτή η λογική με τη λογική που ανέπτυσε ο Λένιν (τα παίρνω από ένα κόμεντ του sentic):
    ‘Απο το 1905 υποστήριζαν συστηματικά την συμμαχία της ε.τ με την αγροτιά ενάντια στην φιλελεύθερη αστική τάξη και τον τσαρισμό ,χωρίς ταυτόχρονα να παραιτούνται ποτέ από την υποστήριξη της αστικής τάξης ενάντια στον τσαρισμό και χωρίς να σταματήσουν τον πιο ανειρήνευτο ιδεολογικοπολιτικό αγώνα ενάντια στο αστικό-επαναστατικό αγροτικό κόμμα των σοσιαλιστών επαναστατών’

    7. Τσουβαλιάζει όλες τις άλλες αριστερές οργανώσεις της αριστεράς και τους προάπτει ότι θεωρούν α) ότι ο κόσμος είναι έτοιμος για επανάσταση β) ότι θεωρούν ότι η οργάνωση είναι κακό πράγμα! Δεν αντιμετωπίζει αυτό που είναι και λένε οι άλλες οργανώσεις αλλά την καρικατούρα τους. Από τα κλασσικά ελλατώματα της αριστεράς. Ότι δεν υπάρχει επικοινωνία γιατί ο καθένας δεν επιχειματολογεί ενάντια σε αυτό που λέει ο άλλος, αλλά σε αυτό που αυτός θεωρεί ότι εννοεί.

    Επίσης τους προσάπτει ότι ‘δεν συζητάνε ειλικρινά με το ΚΚΕ’ και ότι ‘το θεωρούν πρόβλημα’. Ίσως να’ναι κι έτσι. Αλλά μήπως και το ΚΚΕ πρόβλημα δε τους θεωρεί? Ή αυτό συζητάει μαζί τους ειλικρινα? Κι όσο για το ΠΑΜΕ θα τους δεχόταν εκεί ως οργανωμένες συνιστώσες?

    8. Δεκέμβρης
    Λίγο σοκαρισμένος μου φαίνεται από τα σπασίματα!
    ‘Αυτό που έγινε το Δεκέμβρη ενίσχυσε την οργή ή εκτόνωσε την οργή?’- Εδώ έχει ένα τόνο σα να προτιμούσε να μην έχει γίνει τίποτα.

    ‘Χωρίς οργάνωση’ – Μ’ένα τόνο σαν να κατηγορεί τους νέους που δεν είχαν οργάνωση.

    ‘Το ΚΚΕ συμμετείχε στο Δεκέμβρη’ … ‘αυστηρά περιφρουρημένο’.. Αποστειρωμένο θα έλεγα εγώ από τις άλλες συνιστώσες του κινήματος. Πέρα από τις δυνάμεις που δέχονται να κατεβούν υπό την ηγεσία του κόμματος οι υπόλοιποι νέοι είναι εχθροί.

    ‘Τι σχέση έχει το τα σπάω με την Επανάσταση?’ χωρίς να σπάσεις επανάσταση δε γίνεται. Ούτε οι μπολσεβίκοι κάναν, ούτε οι Μπαρμπούδος ούτε κανείς.

    ‘Ως εδώ και μη παρέκει’ έπρεπε να πει η Αριστερά για τα σπασίματα. Το ρόλο του κοινωνικού πυροσβέστη δηλαδή να παίξει. Μήπως να πα να φυλά και κανά μαγαζί με τα φασισταριά στη Λάρισα πχ.? Κι αυτό το στυλ νουθέτησης, πότε θα καταλάβουμε ότι δε τραβάει κανέναν πια?

    Και το κορυφαίο ‘Σήμερα το πνεύμα του Δεκέμβρη είναι νεκρό’ (άρα τι μας λες ότι συμμετείχες αφου θες να πεθάνει το πνεύμα του). Τόσοι νέοι για πρώτη φορά στο δρόμο, τόσοι νέοι που συνειδητοποίησαν ότι τελικά δε ζουν σε δημοκρατία. Ο καθηγητής μας όμως το πνεύμα αυτό το θέλει νεκρό.

    Ο ελληνικός Δεκέμβρης έδωσε μηνύματα σε όλη την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Αναπτέρωσε το ηθικό πολλών αγωνιστών εδώ, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο. Και πέρα από αυτά, προσωπικά εμενα ο Δεκέμβρης θα μείνει πάντα ζωντανός στο μυαλό μου και στην καρδιά μου και το ξέρω ότι είναι έτσι και για άλλους που είναι στην παρέα μας. Το πνεύμα και τα διδάγματα του θα τα κρατήσουμε εμείς ζωντανά, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει σε κάποιους.

    9. Για κυβέρνηση
    ‘κ΄ γιατί να’ρθει το ΠΑΣΟΚ?’
    ‘κ’ γιατί να μείνει η ΝΔ?’ λέω εγώ
    Μα καλα την κολοκυθιά θα παίξουμε? Στο θέμα αυτό το ΚΚΕ από το Δεκέμβρη παίζει την κολοκυθιά κι αυτοί οι απαράδεκτοι μένουν στο τιμόνι.
    Γιατί να πέσει η κυβέρνηση? Για να δείξει ο λαός ότι έχει όρια ανοχής πέρα από τα οποία δε πάει. Η κατάσταση ποτέ δεν ήταν χειρότερη. Αυτό μάλλον είναι θέμα χρονικό και όχι ΝΔ – ΠΑΣΟΚ. Αλλα δεν είναι αυτό που έχει σημασία. σημασία έχει να δείξει ο λαός ότι έχει όρια ανοχής.
    Και γιατί το δένουμε σκοινί κορδόνι ότι ‘θα ρθει το ΠΑΣΟΚ? Πολύ πιθανό είναι να μην έχει αυτοδυναμία και να γίνει πχ. κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ, ΝΔ – ΛΑΟΣ, ΠΑΣΟΚ – Πράσινοι.. οτιδήποτε.. δεν υποτίθεται ότι θέλω να διεμβολήσουμε τον δικομματισμό να προκαλέσουμε ανακατατάξεις και πολιτική κρίση ενώ βέβαια ισχυροποιούμαστε? Ή δε μας νοιάζει ούτε η απώλεια της αυτοδυναμίας? Με τι συγκίνεται δηλαδή το ΚΚΕ? Μόνο όταν πάρει 151 βουλευτές?

    10. Την ερώτηση του Απολιθώματος αν ‘το ΚΚΕ αναλώνεται σε μια απάντηση στην προπαγάνδα κι χάνει έτσι τη δυνατότητα κριτικής…’ την υπεξέφυγε λέγοντας μόνο ‘μα πρέπει να απαντηθεί η προπαγάνδα’. Η κριτική των λαθών του κομμουνιστικού κινήματος με κομμουνιστικό τρόπο και πάλι στις καλένδες. Για πόσα ακόμα χρόνια?

    ‘Οι επαναστάσεις’ λέει ‘δε ξέρουν από που να φυλαχτούν και καλά κάνουν και είναι βίαιες’

    Εγώ δε διαφωνώ ότι οι επαναστάσεις μπορόυν μόνο να είναι βίαιες. Πρέπει όμως να ξέρουν καλά απέναντι σε ποιον είναι βίαιες. Γιατί επί Στάλιν υπήρξαν πράγματι περίοδοι αυθαίρετης βίας (δεν είναι όλα αστική προπαγάνδα) και κάναν κακό στη σοσιαλιστική οικοδόμηση. Κυρίως δε η βία απέναντι σε κομμουνιστές με διαφορετικές επί μέρους αναλύσεις και απόψεις.

    Αυτό που μας λέει δε λίγο πολύ έιναι ότι η Λούξεμπουργκ ήταν ηλίθια και το Στάλιν μάγκας.

    Ο τρόπος που αναλύει τη δικτατορία του προλεταριάτου και τη δημοκρατία μοιάζει να είναι: ‘H ‘κοινωνικοποίηση’ των μέσων παραγωγής λύνει αυτόματα όλα τα ζητήματα συλλογικής διαχείρισης’ – Μια τέρμα μηχανιστική λογική.

    Η συνέντευξη – όπως καταλαβαίνετε – δε μ’έπεισε να ψηφίσω το Κόμμα που πάντα ψήφιζα. Με απομάκρυνε από αυτό. Αν τελικά ψηφίψω Ανταρσύα δε θα είναι επειδή την ξέρω καλά, αλλά επειδή ξέρω καλά το ΚΚΕ και πραγματικά πιστεύω ότι παίρνει λάθος ρώτα σε μια σειρά από θεμελιακά ζητήματα. Και πραγματικά δε βλέπω πως θα αλλάξει ρώτα.

    😦

    • regimientocinqo 5 Ιουνίου, 2009 στις 1:56 μμ #

      Δυο πράγματα μόνο:
      α. κι εμένα θα μείνει για καιρό στο μυαλό μου ο Δεκέμβρης. από τη λυσσώδη προσπάθεια της Τρέμη, του Τσίμα, όλων των καθεστωτικών ιδ. μηχανισμών να μας πείσουν ότι έτσι γίνονται αγώνες και αυτή είναι η εξέγερση.
      β. Η λούξεμπουργκ ήταν λάθος. Ούτε ηλίθια ούτε τίποτα.
      γ. Δεν ξέρω αν το ΚΚΕ της χώρας των 10.000.000 μπορεί να πείσει τα άλλα κομμουνιστικά κόμματα. Δικαιούται όμως να κάνει επεξεργασίες. Και δικαιούται να τις υπερασπίζεται. Και δικαιούται δυο και τρεις φορές όταν οι δικές του επεξεργασίες το έφεραν από το 4,5% στο 8,2 % π.χ. ενώ στους Γάλλους, Ιταλούς και Ισπανούς η πορεία τα τελευταία 15 χρόνια ήταν αντίστροφη -και ακόμα χειρότερα.
      δ. «Δεν αντιμετωπίζει αυτό που είναι και λένε οι άλλες οργανώσεις αλλά την καρικατούρα τους.’
      Μια εύκολη απάντηση είναι ότι είναι καρικατούρα αυτές οι οργανώσεις -και πολύ τους πάει ν’ασχολείται το ΚΚΕ μαζί τους.
      Μια πιο δύσκολη είναι ότι η πορεία του ΣΕΚ π.χ. είναι πασίγνωστη: «ψηφίστε ΠαΣοΚ», μετά «ΠαΣοΚ χωρίς αυταπάτες», μετά «αριστερά», τώρα σ’ένα σχήμα που αφελώς προσπαθεί να καπελώσει τον όποιο Δεκέμβρη.
      εν ολίγοις: δεν υπάρχουν στα συνδικάτα, πώς μπορούν να κρατάν ίσες αποστάσεις ΠΑΜΕ -ΓΣΕΕ;Ειδικά δε που όπου υπάρχουν -π.χ. Δικ. σύλλογος Θεσσαλονίκης -στηρίζουν και τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και κατεβαίνουν στις κινητοποιήσεις με το ΕΚΘ.
      Τελικά τέσσερα μου βγήκαν..

  22. rocean 4 Ιουνίου, 2009 στις 3:14 μμ #

    Μία σκέψη για το πως μπορεί να οργανωθεί το πράγμα.

    Κλείνεις ώρα και μέρα με τον συνεντευξιαζόμενο και μετά ζητάς δηλώσεις συμμετοχής, μερικές μέρες πριν. Δεν θα μπαίνει όποιος θέλει εκείνη την ώρα. Δεν γίνεται άλλωστε. Πρέπει να τον έχεις προσθέσει στα contacts σου και να τον καλέσεις εσύ εκείνη την ώρα.

    Λίγο πριν την ώρα της συνέντευξης αρχίζεις και καλείς όλους τους συμμετέχοντες στο conference. Το skype σου δίνει την δυνατότητα (με 3 ευρώ περίπου τον μήνα) να κάνεις και απεριόριστες κλήσεις σε σταθερό. Οπότε δεν χρειάζεται να είναι ο άλλος στο skype απαραίτητα. Μπορείς να τον καλέσεις και στο κανονικό του σταθερό τηλέφωνο.

    Φυσικά έχεις λύσει από πριν όλα τα τεχνικά προβλήματα. Πως θα ηχογραφήσεις το conference. Με ποιο πρόγραμμα κλπ. Και βέβαια έχεις αξιόπιστη 24αρα γραμμή internet (για να έχεις και upload που χρειάζεται)

  23. Y 4 Ιουνίου, 2009 στις 6:01 μμ #

    Και να σα πω και κάτι άλλο?

    Είναι ακόμα φυλακισμένα ακόμα έξι παιδιά από το Δεκέμβρη. Πέντε μήνες χωρίς δίκη. – http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1040011

    Και σεις μας λέτε ότι ‘ο Δεκέμβρης έχει ξεχαστεί’?

    Όχι ρε σεις εμείς δε το ξεχνάμε.

  24. visk 4 Ιουνίου, 2009 στις 7:05 μμ #

    Η μεγαλύτερη εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ήταν εκείνη του Πολυτεχνείου. Κάτι κατέκτησε εκείνη.
    Η δεύτερη μεγαλύτερη εξέγερση (για να μη πω κάτι πιο βαρύ) μπορεί να γίνει ο Δεκέμβρης; Μου λέτε να ξεχάσω από τη μια και από την άλλη μου μιλάτε για ανυπακοή!

    • visk 4 Ιουνίου, 2009 στις 7:36 μμ #

      Ευτυχώς πάντως που ο Μαργαρίτης δεν έχει πρόβλημα με τον όρο εξέγερση. Η Λιάνα δεν το δεχόταν και η Αλέκα το ‘πε ξεκάθαρα: δεν είναι δικιά μας. Η «μαγκιά» Αλέκα είναι να την κάνεις ΚΑΙ δικιά σου. Ναι ξέρω το Κόμμα επεξεργάζεται αυτά τα θεωρητικά ζητήματα. Ακούει και την καλόπιστη κριτική των απ’ έξω από το Κόμμα. Θα ξεσκονίστε τα κιτάπια σας και θα μας δώσετε τις απαντήσεις που ψάχνουμε.
      Μην μας λέτε μόνο ότι το πνέυμα της εξέγερσης έχει ξεχαστεί. Αδικείτε πολύ κόσμο. Πάρα πολύ κόσμο. Και κυρίως τους λιγότερο αλλοτριωμένους απ’ όλους μας, τους μαθητές αυτής της χώρας.

      • Μάριος 4 Ιουνίου, 2009 στις 10:04 μμ #

        Το χετε δει αυτό; Από Χίο.

      • kraftwerkvs 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:05 μμ #

        δεν παιζει

      • Μάριος 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:16 μμ #

        τώρα;

        Αν όχι είναι αυτό το url (δίπλα στο http://www.youtube.com)

        /v/EP3pItvpZyU&color1=0xb1b1b1

      • kraftwerkvs 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:54 μμ #

        τώρα το είδα, είδα και γώ τραμπουκισμοί λέω θά έγινε κάτι σοβαρό, λυπάμαι ρε Μάριε αλλά τι είναι αυτό που έβαλες τώρα?
        και για να εξηγούμε εγώ τουλάχιστον δεν γουστάρω να δικαιολογήσω κανέναν μα κανέναν είτε αυτός είναι στο ΚΚΕ είτε στην εξωκοινοβουλευτική αριστερά είτε αναρχικός και σε όσους λένε ότι αυτού του η πολιτική αντιπαράθεση είναι φυσιολογικό να έχει και βία τους λέω ότι όποιος τα λέει αυτά βολεύεται πίσω απο την έλλειψη πολιτικής βούλησης να το αλλάξει και να έρθει σε σύγκρουση ακόμα και με τους συντρόφους του όταν υπάρχουν αλήτικες και τραμπούκικες λογικές, ΑΛΛΑ για να μην τρελλαθούμε εντελώς αυτή η λογική υπάρχει σε όλους τους χώρους και σε όσους δεν υπάρχει είναι γιατί συνήθως έχουν μικρή δύναμη (με εξαιρέσεις το ΣΕΚ και τα Μ-Λ σχήματα).

        Με την μόνη διάφορά οτι η ΚΝΕ και το ΚΚΕ είναι πολύ πιο μαζικά, βάζεις λοιπόν αυτό το βίντεο για να δείξεις τι? καταρχήν στο βίντεο δεν καταλαβαίνεις τί γίνεται, και δεύτερον δεν είδα κανέναν τραμπουκισμό, ίσως κάνω κακά που το σχολιάζω γιατί αυτή η συζήτηση δεν πρόκειται να καταλήξει πουθενά , καταλαβαίνω ότι θέλεις να τονίσεις την θέση του ΚΚΕ για τον Δεκέμβρη αλλά αυτό το βίντεο δεν προσθέτει τίποτα, αντίθετα να σου πω ότι αυτό που λέει η κοπελίτσα, που αλήθεια σου λέω την βλέπω με πολύ καλή προαίρεση αλλά τι αναπαρήγαγε εκεί που μίλαγε ?? μια αντιδραστικότατη άποψη που έλεγε ότι ήρθαν τα κόμματα, μια άποψη που την αναπαράγει ο αναρχικός χώρος για να εξυπηρετήσει τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες, μια υποτίθεται πολύ λευκή, εξαγνισμένη, που θέλει ένα κίνημα αυθεντικό και διάφορα άλλα τέτοια αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο απο μια μεσαιωνικού΄σκοταδισμόυ άποψη που θέλει να βάλει τα κόμματα της αριστεράς στην πυρά και το κίνημα, λές και τα κόμματα και οι άνθρωποι που τα αποτελούν είναι τίποτα αγύρτες που περιφέρονται απο δώ και απο κεί σαν σάτυροι και εκμαυλιστές συνειδήσεων που ψιθυριζοντάς τις βρωμέρες τους ιδέες θα διαφθείρουν τους άσπιλους ανένταχτους αγώνιστες, αστε ρε δεν μασάμε απο τέτοια προπαγάνδα, είδαμε και στην ΑΣΟΕΕ που είχαν το πάνω χέρι οι αγνοί αντιεξουσιαστές που δεν επέτρεπαν στους συλλόγους να κάνουν συνελεύσεις, αυτόυς πού είχαν το πρώτο δικαίωμα να αποφασίσουν τι θα κάνουν και με τρομοκρατία αποφασίζαν και διατάζανε, είδαμε στο πάρκο της Κύπρου πού όταν πήγε εκπρόσωπος του ΚΚΕ να δηλώσει συμπαράσταση (το ίδιο πρωι που η ίδια είχε χτυπηθεί απο τραμπούκους του Δήμου) οι ασπιλοι και αμόλυντοι άγγελοι του κίνηματος γιουχάραν και τραμπουκίζανε.

        Ναι τραμπουκισμός είναι αυτό που έγινε στην Πάτρα απο τους ΚΝΙΤΕΣ και αυτά θα ήταν καλό να μην τα δικαιολογούν τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ ,΄και καλά κανανε και βγάλανε ανακοίνωση αλλά δεν είδα τα ΕΑΑΚ να βγάζουν κάτι αντίστοιχο όταν τραμπούκοι, αναρχικοί, κρανιοφόροι, μπήκαν μέσα στο Πολυτεχνείο με παραλάιζερ και πτυσσόμενα γκλόπ και στείλαν στο νοσοκομείο 9 ΕΑΑΚίτες, ξέρεις γιατί, γιατί όλα αυτά τα παραπάνω είναι προφάσεις εν αμαρτίαις στην πραγμάτικότητα είναι ιδεολογικό το πρόβλημα, όσο δεν θέλει το ΚΚΕ να υπάρξει στο ελάχιστο κοινή δράση γιατί ο σεχταρισμός του και η φοβικότητα του, άλλο τόσο και όλοι οι υπόλοιποι δεν θέλουν να υπάρχει κοινή δράση όπου αυτό ειναι εφικτό, εξ ου και το αμίμητο του Παπακωσταντίνου περι του ότι εμείς δεν μπορούμε να καλέσουμε το ΚΚΕ για συνεργασία γιατί είμαστε μικροί, μας ακούει και ο κόσμος, πες τουλάχιστον καμιά άλλη δικαιολογία πές ότι δεν γουστάρεις γιατί το ΚΚΕ είναι αυτό και αυτό, όλα τα άλλα είναι για καταναλωση, και θα σας πω κάτι απο την προσωπική μου εμπειρία , ξεκίνησα να πηγαίνω απο την πρώτη μέρα στις πορείες του Δεκέμβρη απο το Σάββατο το βράδυ μέχρι για ένα μήνα μετά, ΚΑΘΕ ΒΙΤΡΙΝΑ που έσπαγε ήταν και μια πέτρα στον τάφο αυτού του ξεσπάσματος, θυμάμαι την Κυριακή την επόμενη μέρα της δολοφονίας που ανεβαίνουμε την Λ Αλεξάνδρας μέσα σε συνεχή σπασίματα, μολότωφ παντού, και κάποια στιγμή πιάνει φωτιά και μια πολυκατοικία, κόντεψανε να καούν οι άνθρωποι στον πρώτο όροφο, ε τί θα πω εγώ λοιπόν ότι εγώ θέλω κάτι τέτοιο σαν κίνημα?

        Ναι καταλαβαίνω την οργή αλλά δεν θα συμπορευτώ και όλας, αλλά δεν θα παραιτηθώ για την ανάγκη κάτι εντελώς διαφορετικού απο αυτό που γινότανε.

        Για μένα απλά έδειξε ο Δεκέμβρης έδειξε την απαξίωση ενός τεράστιου κομματιού της νεολαίας για τις οργανωμένες δυνάμεις και εκεί που υπήρξε η κατραλύλα ήταν ότι αυτό δεν αναγνωρίστηκε απο τις τελευταίες, μια αμηχανία γενική όπου μερικοί έσπευσαν ξαφνικά να το κάνουν και λίγο δικό τους μπάς και πάρουν λίγο απο την ζωντάνια του αυθόρμητου και κάποιοι άλλοι πήγαν στο άλλο άκρο που ξαφνικά άρχισε να βλέπει αστυνομικούς εργάτες μεροκαματιάρηδες και πλούσιους κακομαθημένους νεολαίους που τα σπάνε και το βράδυ τρώνε βελουτέ σούπα.

      • Μάριος 5 Ιουνίου, 2009 στις 1:08 πμ #

        Δεν το έβαλα για τους τραμπουκισμούς. Άλλο ήθελα να δείξω. Τα παιδιά φώναζαν «Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι» από το μπλοκ του «συντονιστικού». Ο αρχιΠΑΜίτης εκνευρίστηκε επείδη θεώρησε ότι τα συνθήματα τους τα φώναζε αυτός από τον ΣΥΝ που ήρθε.

        Τα παιδιά -γυμνάσιο- έδιωξαν και τους δύο αν δεις όλα τα βίντεο. Τελικά και οι δύο έκαναν δηλώσεις στην TV αλλά τα παιδιά είχαν φύγει.

        Εννοώ ότι το σύνθημα δε το φώναξαν τίποτα «ύποπτα στοιχεία» αλλά ήταν πραγματική νεολαιίστικη αγανάκτηση. Τις επιθέσεις στα αστυνομικά μαθητές τις έκαναν.

  25. Αντώνης 4 Ιουνίου, 2009 στις 9:23 μμ #

    1. Προφανώς και πρέπει να ποντάρουμε στη δικιά μας αποδέσμευση. Πριν από λίγο καιρό όμως εσύ διαφωνούσες με το σύνθημα- προμετοπίδα “ανυπακοή-αποδέσμευση από την Ε.Ε”. Το θεωρούσες προοθημένο και ότι γενικά δεν πείθει. Τί έγινε; άλλαξες γνώμη;

    3. Το ΚΚΕ με το PCP έχει ειλικρινείς συντροφικές-διεθνιστικές σχέσεις. Δεν συμφωνεί σε όλα μαζί του αλλά συμμερίζονται πράγματα κοινά . Το τί σχέση διατηρεί το ΚΚΕ με το Πορτογάλικο κόμμα είναι εκφρασμένο στις επίσημες κοινές τους διακυρήξεις. Επίσης το ΚΚΕ έχει εκφράσει στο συνέδριό του την άποψη του για το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα. Όλα τα άλλα περί μικρομεγαλισμού είναι δικές σου υποθέσεις και συμπεράσματα. Άποψή σου.

    4. Κριτήριο δεν είναι η αποδέσμευση αλλά ο χαρακτήρας που δίνουν τα κόμματα στην Ε.Ε. και κυρίως αν αυτό το εποικοδόμημα πρέπει να ανατραπεί ή ότι φτιασιδώνεται.

    5. Καταλαβαίνεις τι λές; παραθέτεις ένα απόσπασμα από τον Λένιν που λέει ότι πρέπει να κάνουμε ανειρείνευτη κριτική στους εσέρους και από την άλλη το αναφέρεις για να πατρονάρεις μια συνεργασία με αυτούς που θέλουν να ρίξουν ΑΥΤΟ και μόνο ΑΥΤΟ το σύμφωνο σταθερότητας;

    6. Δεν έβαλες

    7. Ναι το ΠΑΜΕ θα δεχόταν στις γραμμές του σα συνιστώσες ειλικρινά αγωνιστικές δυνάμεις. Άλλωστε μία εξ αυτών που θες εσύ να ψηφίσεις συμμετέχει ήδη σε δύο συσπειρώσεις από αυτές που εσύ θεωρείς κομματικά καπελώματα (ΠΑΜΕ, ΠΑΣΥ).

    8. Τί εννοείς τόσοι νέοι για πρώτη φορά στο δρόμο; Πρώτη φορά εδώ και χρόνια; Πρώτοι φορά οι συγκεκριμένοι νέοι; Αυτό που μηδενίζεις τη συνεισφορά των προηγούμενων αγώνων στα σχολεία τόσα χρόνια και θεωρείς τα γεγονότα του Δεκέμβρη παρθενογέννηση και μετά κατηγορείς και το ΚΚΕ γιαμηχανιστική αντίληψη μου είναι ακατανόητο. Τις χιλιάδες μαθητές που συμμετείχαν από τα μπλόκ του ΣΑΣΑ θα τους αφήσουμε απ’ έξω; άν δείς τέτοιους που δε συμφωνούν με τα χουλιγκανίστικα σπασίματα (λόγω απειρίας, λόγω “περίεργης¨καθοδήγησης-είναι θέμα άλλης κουβέντας) τί θα τους πείς; ότι είναι συμβιβασμένοι; Ξέρεις ποιό ήταν ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της αριστεράς στο παρελθόν; (να γίνω και εγώ λίγο λαθολόγος, μή σου αφήσω το μονοπώλειο!) Η κολακεία της νεολαίας. Να λέει ότι την καταλαβαίνει , ότι γενικά λόγω του βρασμού ότι και να γίνει είναι αποδεκτό και να μή διατυπώνει τις ενστάσεις της σε θέματα που νομίζει ότι γίνονται λάθη. Αυτή η τακτική είναι που δεν πάει μπροστά το κίνημα. Κράτα λοιπόν το Δεκέμβρη στην καρδιά σου (και καλά κάνεις) αλλά με τα στραβά του και τις αδυναμίες του που δεν έχω δεί και να τις αναφέρεις ποτέ.

    9. Δεν έχει νόημα. Το έχουμε ξανασυζητήσει.

    10.Όλο αυτό είναι δικό σου. Πιό πάνω κριτικάρεις ότι ο Μαργαρίτης κρίνει από καρικατούρες. Εσύ τί κάνεις λοιπόν τώρα;
    Είπε τίποτα τέτοιο στη συνέντευξη ο Μαργαρίτης;

    Το τί θα ψηφίσεις είναι δικό σου θέμα. Όπως και του καθενός. Το να λές ότι το ΚΚΕ πρέπει να αλλάξει ρώτα γιατί κάνει λάθος είναι μια πολιτική κριτική. Το να ψάχνεις όμως τρόπο για το πώς θα επιτευχθεί αυτό είναι πολιτική αλητεία ακόμα και να λέγεται. Δεν το γουστάρεις μή το ψηφίζεις. Μην επεμβαίνεις όμως στα εσωτερικά του.

  26. kritias 4 Ιουνίου, 2009 στις 10:29 μμ #

    Αντώνη θα συμφωνήσω γενικά με τα λεγόμενά σου καθώς και με την εξαιρετική συνέντευξη του Μαργαρίτη. Όμως είναι άδικη η κατηγορία σου προς τον Υ ότι προσπαθεί να παρέμβει στα εσωτερικά του κόμματος. Πως το κάνει αυτό; Εγώ βλέπω ότι λέει τη γνώμη του, σε αρκετά σημεία κάνει άδικη κριτική, πιθανόν λόγω μιας ψυχικής φόρτισης που όμως δεν είναι κακοπροαίρετη, αλλά προσπάθεια παρέμβασης στα εσωτερικά του κόμματος δε βλέπω.

    Επί της ουσίας Υ, εγώ απ’ τα λεγόμενα του Μαργαρίτη κυρίως κράτησα ότι υπάρχει θέμα εθνικής ανεξαρτησίας, κάτι που δυναμώνει την ανάγκη και το αίτημα για αποδέσμευση. Το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας με την καταστροφή της παραγωγικής βάσης της, που αναφέρει και ο Μαργαρίτης, μάλλον δυσχεραίνει και το έργο της όποιας ριζοσπαστικής εξουσίας που μπορεί να προκύψει στο μέλλον και αυτό μάλλον ταιριάζει με τους προβληματισμούς που βάζεις. Κι αυτός είναι άλλος ένας λόγος για τον οποίο πρέπει να τονίζουμε το αίτημα για αποδέσμευση.

    Την ανησυχία για την κατάσταση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος την είχε πρώτα το δικό μας κόμμα από ότι οποιοδήποτε άλλο της Ευρώπης. Θυμήσου ποιος πήρε την πρωτοβουλία για να αρχίσουν οι διεθνείς συναντήσεις. Έχοντας εκπροσωπήσει στο παρελθόν την οργάνωση σε διεθνές forum έχω σχηματίσει ιδίαν αντίληψη για το διεθνές κύρος του κόμματος και όχι μόνο στους πιο στενά συνεργαζόμενους (όπως ΚΚΠορτογαλίας). Θέλω να σε διαβεβαιώσω ότι τη δράση μας παρακολουθούν με ενδιαφέρον και κόμματα με τα οποία δε συμφωνούμε και πολύ. Δεν είναι τυχαία η επιμονή μου στο ΠΑΜΕ και στο να γίνει κατανοητό ότι η επιτυχία του θα έχει και διεθνή αντίκτυπο.

    Γενικά, στο εσωτερικό πολλών κομμάτων γίνεται διαπάλη η έκβαση της οποίας επηρεάζεται και από τις διεθνείς εξελίξεις. Ασφαλώς, η ίδια διαπάλη γίνεται και στο δικό μας κόμμα, σε καλύτερο επίπεδο και χωρίς την ύπαρξη φραξιών βέβαια. Νομίζεις ότι δεν υπήρχαν άνθρωποι του κόμματος που βλέπαν το εγχείρημα της Επανίδρυσης στην Ιταλία με ενδιαφέρον; Αν είχε πετύχει, νομίζεις δε θα είχε αντίκτυπο και στην πολιτική του κόμματος; Επομένως υπάρχει ανάδραση και από εμάς προς τα έξω και από έξω προς τα εμάς, αλλά από εκεί και πέρα είναι αλήθεια πως είμαστε σε πολύ καλή κατάσταση σε σχέση με άλλα ευρωπαϊκά κόμματα. Επίσης δε θεωρώ πετυχημένη τη συσχέτηση που κάνεις ανάμεσα στη σημασία του ρόλου ενός κόμματος και στον πληθυσμό της χώρας του. Να σε ρωτήσω δηλαδή, ποιο κόμμα πιστεύεις ότι μπορεί να συμβάλει στην ανασύνταξη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος; Το ΚΚΡΟ στη Ρωσία, το ΚΚΓαλίας ή το ΚΚΗΠΑ;

    Τέλος σε σχέση με το Δεκέμβρη, με πείθει πολύ η θέση του Μαργαρίτη για το «φαντασιακό». Θέλω να ακούσω τη γνώμη σου, τη φράση του «σε πόσα σπασμένα ΑΤΜs πέφτει ο καπιταλισμός», τη θεωρείς εξυπνάδα, συνδικαλιστικής φύσεως, ή βρίσκεις κάποια ουσία μέσα σ’ αυτή;

  27. Y 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:29 μμ #

    1. Ποτε δε διαφώνησα με την αποδεσμευση, ούτε σα σύνθημα όυτε σα θέση. Άμα το’χα κάνει θα χες επικολήσει εδώ το απόσπασμα. Αλλά δε το έχω και το ξέρεις. Και ο τρόπος αυτός επιχειρηματολογίας σε αδικεί πραγματικά. Αυτό που διαπίστωσα είναι μια ασυνέχεια στο ότι χρησιμοποιείται ως κριτήριο συμμαχιών μέσα αλλά όχι έξω. Ο κ. Μαργαρίτης μου ξεκαθάρισε ότι δε χρησιμοποιείται ούτε μέσα και άλλοι είναι οι λόγοι που δε συμπορεύεται το ΚΚΕ με κάποιες δυνάμεις. Χαίρομαι για αυτό γιατί θεωρώ ότι η συμφωνία στην αποδέσμευση δε χρειάζεται να είναι προϋπόθεση για συμμαχίες.

    3.Το ότι λέεί ότι ο υποψήφιος λέει ότι το κύριο χαρακηριστικό της συνεργασίας με κομ. κόμματα από άλλες χώρες της Ευρώπης είναι να τους δείχνει το ΚΚΕ πράγματα δεν είναι δικό μου συμπέρασματα.

    4.Το PTB δε μιλάει για ανατροπή των ευρωπαϊκών θεσμών στο πρόγραμμα του για τις ευρωεκλογές. Ζητάει να πάει όλη η νομοθετική δύναμη στο Ευρωκοινοβούλιο. Επίσης πουθενά δε λέει ότι είναι ιμπεριαλιστική. Το κείμενο που υπέγραψε μαζί σας δε μπορεί κανείς να το βρει πουθενά στο σάιτ του της καμπάνιας του. Με λίγα λόγια στο βελγικό κοινό το PTB δε μιλά για την ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ.

    5. Το κομμάτι που λέει ότι συμμαχεί με τους αστούς κατά των βασιλικών το είδες? Και μετά που συμμαχεί με τους εσέρους κατά των αστών? ΣΥΜΜΑΧΕΙ χωρίς να σταματάει να κάνει κριτική. Δε κάθεται να ΜΙΞΟΚΛΑΙΕΙ και να ΓΚΡΙΝΙΑΖΕΙ ‘ναι αλλα αυτοί δε το λένε ειλικρινααααα’. Όπου μπορεί να πάει με μαζί άλλους πάει (στη σημερινή περίσταση μέχρι την κατάργηση αυτού του Συμφ. Σταθερότητας πυλώνα της ΕΕ)

    7. Αν αναφέρεσει στην Κομ.Αν. που συμμετείχε στο ΠΑΜΕ σε έχει πληροφορήσει με παραπομπές άλλος αναγνωστης ότι έχει φύγει και συνεχίζεις να μας παραπληροφορείς.

    8. Ξεχνώντας πάντως το ‘πνεύμα του Δεκέμβρη’ όπως προτείνει ο κ. Μαργαρίτης (ή μάλλον θεωρεί ότι έχει ήδη γίνει) καμία αδυναμία δε πρόκειται να λυθεί. Αν δε μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά στην ένταση του κινήματος του Δεκέμβρη από τα προηγούμενα που αναφέρεις είσαι πολιτικά τυφλός. Τη διέκρινε όλος ο πλανήτης. Μόνο το ΚΚ της χώρας που έγινε δε τη διέκρινε.

    9. Ναι και το επιχείρημα σας μπάζει από παντού. Είναι σαθρό.

    10. Είπε ‘οι επαναστάσεις δε ξέρουν από που να φυλαχθούν γι αυτό χρησιμοποιούν βία’. Για μένα αυτό δείχνει μια εντελώς λάθος λογική. Μου φαίνεται σαν ο πρόδορμος αποδοχής καταστασεων ανξέλεγκτης καταστολής.

    Ωστε με λες δημόσια πολιτικό αλήτη. Μπράβο. Ξεφτιλίζεις και προσβάλεις τη προσπάθεια όλων μας νομίζω σ’αυτό το μπλογκ. Προσπαθούμαι να συζητήσουμε πολιτισμένα κι εσύ έρχεσαι και βρίζεις με αυτό το χυδαίο τρόπο.

    Αυτό που λέω έιναι ότι άμα έβλεπα δείγματα ότι αυτό το κόμμα μπορεί να αλλάξει ρώτα θα το ψήφιζα. Αλλά επειδή δε βλέπω δε το ψηφίζω. Δε βλέπω που είναι η πολιτική αλητεία σε αυτό. Ούτε εσωκομματικές διαδικασίες γνωρίζω ούτε τίποτα εδώ και πάρα πολύ καιρό. Μόνο ότι είναι δημόσιο γνωρίζω, ότι ανακοινώνεται από εσάς, το κόμμα, και από αυτό κρίνω και μάλιστα εξηγώ και λεπτομερειακά και πώς και γιατί το κρίνω. Κι εσύ δε μου αναγνωρίζεις το δικαίωμα να κρίνω?

    Το να ερμηνεήυεις την πολιτική κριτική στην πορεία ενός κόμματος ως ‘επέμβαση στα εσωτερικά’ του και ‘αλητεία’ ελπίζω να οφείλεται σε έλλειψη ψυχραιμίας που θα περάσει.

    • ουγκ, ουγκ! 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:40 πμ #

      για το σημειο 7. ο αναγνωστης σας παραπληροφορεί και όχι ο Αντώνης. Σε φυλλάδιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έχω αυτή τη στιγμη στα χέρια μου το γραφει καθαρά «Αρχοντής Χαρίλαος, αγρότης, αναπληρωτής γραμματέας Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Λάρισας και μέλος Ε.Γ. ΠΑΣΥ, Θεσσαλία» δες το και εδώ http://www.antarsya.org/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=66&Itemid=135 (μη λες ότι να ‘ναι).-

      Πάντως αυτή η εμμονή σου στο Δεκέμβρη μου θυμίζει πάντα πόσο φτηνός είσαι στο λάδι και ακριβός στο ξύδι, αν το συνδυάσει κανείς με την άποψή σου ότι σοσιαλισμός δεν μπορεί ούτε καν να ξεκινήσει να οικοδομείται σε μια χώρα!!!
      Είμαστε δηλαδή άξιοι να πραγματοποιούμε εξεγέρσεις μικρής διάρκειας χωρίς κεντρική στόχευση, αλλα όταν η ταμπακιέρα πάει σε κάτι πιο μεγάλο και οργανωμένο και πιο ταξικά προσυλωμένο φοβόμαστε «καταστάσεις ανεξέλεγκτης καταστολής» κλπ κλπ

      • Μάριος 5 Ιουνίου, 2009 στις 11:48 πμ #

        Η ΠΑΣΥ και το ΠΑΜΕ δεν είναι το ίδιο. Δεν είπα ποτέ ότι έφυγε η ΚΑν από την ΠΑΣΥ γιατί απλά αυτό δεν έχει γίνει.

      • Αντώνης 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:01 μμ #

        Το ότι η Κομ.Αν διασπάστηκε και δημιουργήθηκε η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών δε σου λέει κάτι; αυτοί ακόμα συμμετέχουν στο ΠΑΜΕ. Μήπως τη διάσπασή τους πρέπει να τη χρεωθεί το ΚΚΕ;

      • Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:06 μμ #

        Εσείς μας λέτε ότι η Κομ. Αν. είναι ακόμα στο ΠΑΜΕ. Όχι για την Παρεμβαση Αριστερών Πολιτών. Άρα αυτό που μας λέτε είναι λάθος. Παραδεχτείτε το επιτέλους.

      • Αντώνης 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:16 μμ #

        Εγώ δεν είπα ότι η Κομ. Αν συμμετέχει ακόμα στο ΠΑΜΕ. Είπα ότι η παραπομπή του Μάριου είναι λάθος γιατί δεν αποχώρησαν το 2005 αλλά το 2007 με τη διάσπασή τους. Η φιλοσοφία της κουβέντας όμως είναι αν το ΚΚΕ δέχεται στις συσπειρώσεις που συμμετέχει συνιστώσες που στηρίζουν πολιτικά άλλους φορείς. Αυτό λοιπόν συμβαίνει με το ΔΗΚΚΙ στο ΠΑΜΕ και με την Κομ. Αν. στην ΠΑΣΥ. Διαφωνείς;

      • compassocap 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:17 μμ #

        sorry ρε παιδιά αλλά θα με τρελάνετε. Ο Μάριος αναφέρθηκε στο ΠΑΜΕ. Εσείς αναφερθήκατε στη ΠΑΣΥ. Δηλαδή σας λέει ότι έφυγε η Κομ.Αν. από το ΠΑΜΕ κι εσείς του λέτε αφού είναι στη ΠΑΣΥ. Και η διάσπαση της που κολάει πάλι? Ποιος είπε να τη χρεωθεί του ΚΚΕ. Ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα είπε ο άνθρωπος. Η ΚομΑν έφυγε από το ΠΑΜΕ. Αν θέλετε να απαντήσετε σε αυτό, απαντήστε σε αυτό. Δε θα το κάνουμε και τηλεοπτικό παράθυρο εδώ να λέμε αλλά αντ άλλων.

      • Αντώνης 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:48 μμ #

        Λοιπόν, για να τελειώνουμε. Η Κομ. Αν επισήμως δεν έχει αποχωρήσει από το ΠΑΜΕ. Η κατάσταση με αυτή την οργάνωση είναι περίπλοκη. Δείτε αυτό.
        http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=975235

      • Μάριος 5 Ιουνίου, 2009 στις 1:14 μμ #

        Το ίδιο άρθρο λέει ότι η ΚΑν στηρίζει και ΣΥΡΙΖΑ το οποίο προφανώς δεν ισχύει. Όπως είπα και πριν πρώην μέλη της ΚΑν που δεν είναι στην ΠΑΠ είναι στο ΠΑΜΕ. Επειδή βαρέθηκα την κολοκυθιά αγοράστε το ΣΤΙΓΜΑ που έχει γίνει και πανάκριβο και θα δείτε εκεί επίσημα τι λένε.

        ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ένα κομμάτι τις ΚΑν που αποχώρησε/αποστασιοποιήθηκε από την επίσημη οργάνωση.

        Γενικά η οργάνωση αυτή μετά το 2000 έχει χάσει πολλά κομμάτια της.

      • Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 9:24 μμ #

        @Ουγκ – Ουγκ
        Αυτά που μου προσάπτεις δεν έχουν σχέση με τις απόψεις μου. Οι απόψεις δεν πάσχουν από έλλειψη συνοχής. Εσύ μάλλον δέχεσαι άκριτα απόψεις ανεξάρτητα από τη συνοχή τους και αυτό μαρτυράται από τις απαντήσεις σου που βασίζονται στην επιθετικότητα και την προσβητική διάθεση και όχι σε επιχειρήματα.

        Δεν είπα ότι ο σοσιαλισμός δε μπορεί να ξεκινήσει να οικοδομείται σε μια χώρα γενικά. Είπα ότι δε μπορεί να αρχίσει να οικοδομείται σε μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα μόνη της, αλλά ότι αυτή η χώρα μπορεί και πρέπει να προχωρήσει μόνη της στην αποδεσμευση από την ΕΕ.

        Στο Δεκέμβρη επιμένω γιατί ήταν μια στιγμή σπάνιας αγωνιστικής ανάτασης της νεολαίας και που από την οποία υπάρχουν ακόμα κρατούμενοι. Εσείς για λόγους που δε καταλαβαίνω θέλετε συνεχώς να την υποτιμάτε, να την κοροϊδεύετε, να την προσπερνάτε, μέχρι και να τη βάζετε απέναντι. Αυτή την αντιμετώπιση σας να είστε σίγουροι ότι θα τη βρείτε πολύ σύνοτμα μπροστά σας με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

        Το οργανωμένη και ταξικά προσηλωμένη επαναστατική αλλαγή για μένα είναι ότι το πιο επιθυμητό. Αλλά ναι για μένα είναι σημαντικό ότι αυτή δε θα ασκήσει αδιάκριτη βία, παρα μόνο βία εναντίον του ταξικού εχθρού κι όσων σε κρίσιμες στιγμές συμπαραταχθούν καθαρά μαζί του. Πιστεύω ότι οι διαφωνίες μεταξύ των επαναστατών όσο θυελλώδεις και να’ναι – που σίγουρα θα’ναι – δε θα πρέπει να λύνονται με τη μεταξύ τους βία. Κι αν στη Ρωσία του 20, 30 αυτό ήταν δυστχώς αναπόφευτκο να γίνει, στην Ελλάδα του 2010 μπορεί να μην είναι.

        Πρέπει να οικοδομήσουμε ένα νέο ήθος σοσιαλιστικής δημοκρατίας από στην ποιότητα αυτής της τελευταίας πρέπει να ρίξουμε το μεγάλο βάρος. Όχι στη συντριβή των κομματικών αντιπάλων.

    • kraftwerkvs 5 Ιουνίου, 2009 στις 1:34 μμ #

      εντάξει πάντως τα μέγέθη για τα οποία μιλάμε είναι κάτι λιγότερο απο ελάχιστα έτσι? είναι του επιπέδου ότι ο Β. είναι απο την μία η Ζ. απο την άλλη και άλλα τέτοια όποτε μικρά σημασία παίζει νομίζω τελικά

  28. Y 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:51 μμ #

    @Κρητία
    Ο κ. Μαργαρίτης αναδεικνύει την προοπτική αυτοδιάλυσης της ΕΕ και λέει ότι’στη διάλυση ποντάρουμε’ (κατά λέξη). Αυτό για μένα είναι μια ξεκάθαρα λάθος εκτίμηση. Τοποθετήσου αν θέλεις επ’αυτού.

    Γνωρίζω για το διεθνές κύρος του ΚΚΕ. Αυτό όμως δε πρέπει να το κάνει να κοκορεύεται και να κορδώνεται γι’αυτό. Έχω να βαρεθεί ν΄’ακούω ότι του ‘μαθαίνουμε’ και ΄τους δείχνουμε’ στους ξένους. Με απωθεί πάρα πολύ αυτό. Στην τελική άμα το κάνεις μη το λες. Φαντάζεσαι πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει ένας πολτικός αντίπαλος των άλλων στη χώρα τους αν τύχει και το πάρει τ’αυτί του?

    Για την τέταρτή σου παράγραφο. Αντικειμενικά λόγω και του μεγέθους της χώρας σου δε γίνεται εσύ να έχεις την πιο σωστή γραμμή παγκοσμίως μοντέλο για όλους. Είναι αυτισμός να θεωρείς αυτό. Καλύτερα θα έκανες να προσπαθούσες να αναλύσεις το πώς το ΚΚ ΗΠΑ πχ. ή το ΚΚΡΟ έχουν φτάσει στις θέσεις αυτές και τι συμπεράσματα μπορεί να βγεί την πορεία τους και όχι να λες με μειδίαμα, α αυτοί είναι οπορτουνιστές. Την έχετε κάνει καραμέλα πια αυτή τη λέξη. Ειδικά ότι το ΚΚΡΟ έχει μεγαλορωσικές αντιλήψεις δείχνει πράγματα για τη στρεβλή ανάπτυξη του σοσιαλισμού στη χώρα του.

    Για τη φράση με τα ΑΤΜ, εξαρτάται από τα συφραζόμενα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται σε ένα κλίμα απόρριψης όσων το Δεκέμβρη κινητοποιήθηκαν έξω από τις γραμμές του ΚΚΕ με διάθεση όχι τόσο δημιουργικής κριτικής αλλά ειρωνείας και συμψηφισμών (δε σπάγανε όλοι ATM αλλά συνολικά για το κίνημα εκτός ΚΚΕ απευθύνεται). Ειδικά άμα θυμηθούμε αυτό που όλοι αποφεύγεται να σχολιάσετε αυτό που είπε ότι τα ‘χουμε ξεχάσει τα του Δεκέμβρη τότε ναι εκεί πλέον η φράση αυτή γίνεται μια τελείως συνδικαλιάρακη και επιθετική φράση.

    • kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:06 πμ #

      Έβαλα να ξανακούσω τη συνέντευξη και θα σου πω μετά.

  29. g_l 4 Ιουνίου, 2009 στις 11:55 μμ #

    Ρε παιδιά, ακούω συνέχεια για αποδέσμευση και αποδέσμευση δε βλέπω…Αόματος;ΟΧΙ!

    Τις τελευταίες 4-5 εβδομάδες, μου έχουν χτυπήσει το κουδούνι 3 φορές κνιτες που μοίραζαν υλικό. Το πήρα λοιπόν και εγώ και τους έδωσα και εγώ τα δικά μου υλικά(ευτυχώς αυτή τη φορά δεν ήταν από δίπλα κανένα μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ-ονόματα μη λέμε-να τους τα αρπάζει από τα χέρια μήπως και μολυνθούνε από τις ιδέες των εχθρών – αυτό δε το βγάζω από το μυαλό μου, μου έχει τύχει φέτος στη συγκέντρωση πριν την πορεία του πολυτεχνείου).

    Ας επανέλθω, όμως, στο θέμα.

    Τα υλικά που μου έδωσαν ήταν προεκλογικά(σημειωτέον μόνο προεκλογικά έχουν έρθει να μου δώσουν υλικά, ούτε για το ασφαλιστικό, ούτε για το άρθρο 16 ούτε για κανέναν άλλο λόγο) και πήρα τουλάχιστον δύο διαφορετικά φυλλάδια. Δεν είδα πουθενά να γράφει έστω και το μεσοβέζικο «αποδέσμευση», πόσο μάλλον το ξεκάθαρο «Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ». Μόνο για ανυπακοή(;) έλεγαν. Στις αφίσες που βλέπω στο δρόμο επίσης.

    Επομένως, για ποια αποδέσμευση μιλάμε; Πρέπει να ακούσω την Αλέκα στη συνέντευξη τύπου για ακούσω με το ζόρι ένα αποδέσμευση και να καταλάβω τι θέλει(;) και ότι υπάρχει κάποια διαφορά με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ;

    • kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:14 πμ #

      Ναι και εγώ θα ήθελα περισσότερη αποδέσμευση στην προπαγάνδα του κόμματος. Ίσως γι’ αυτό τονίζω υπερβολικά τις φράσεις αποδέσμευση και εθνική ανεξαρτησία.

      Ελπίζω αυτή η επιλογή να είναι τακτικής φύσεως (οπότε τη συζητάμε) και να μη συνδέεται με κάποια σύγχυση που εγώ καταλαβαίνω πως υπάρχει διαβάζοντας κάποιες αναλύσεις για σχέσεις «αλληλεξάρτησης»…

  30. kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 1:59 πμ #

    Υ αυτό που συμβαίνει είναι εντυπωσιακό, δύο άνθρωποι βγάζουν εκ διαμέτρου αντίθετα συμπεράσματα ακούγοντας την ίδια συνέντευξη. Αυτός ίσως οφείλεται σε κάποια προκατάληψη θετική (εκ μέρους μου) ή αρνητική (εκ μέρους σου) ή σε κάποια αμφισημία των λεχθέντων ή ίσως σε όλα αυτά μαζί. Εγώ σου λέω παρακάτω τι κατάλαβα και το συζητάμε.

    1. Για την αποδέσμευση:

    Ρε συ, αφιερώνει πολύ χρόνο για να υποστηρίξει το βάθεμα της εξάρτησης της χώρας. Εκεί ρίχνει το βάρος ξεκάθαρα. Δε νομίζω ότι υποβαθμίζει τον υποκειμενικό παράγοντα, λέει «στη διάλυση ποντάρουμε, ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ» (18:18-18:35). Νομίζω ότι το δεύτερο μέρος της φράσης ξεκαθαρίζει το νόημα του πρώτου. Στη συνέχεια αναφέρεται στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, λέει «ΙΣΩΣ να μη χρειαστεί να κάνουμε πολλά για τη διάλυση». Εδώ τονίζει ότι υπάρχουν και ενδογενείς φυγόκεντρες τάσεις στην ΕΕ που ΙΣΩΣ διευκολύνουν την υπόθεση της αποδέσμευσης. Αυτά κατάλαβα ότι λέει ο Μαργαρίτης. Τώρα να τι λέω εγώ 🙂

    Παρακολουθώ με ενδιαφέρον τις αναλύσεις για τις αντιφάσεις στο εσωτερικό της ΕΕ. Είναι βέβαιο ότι ταυτόχρονα συνυπάρχουν κεντρομόλες και φυγόκεντρες τάσεις. Ποιες θα κερδίσουν; Νοστράδαμος δεν είμαι, προς το παρόν όμως και εγώ βλέπω πως οι κεντρομόλες επικρατούν. Δεν είμαι όμως βέβαιος ότι θα συνεχίσει αυτό και στο μέλλον. Και ο Μαργαρίτης αναφέρεται σ’ αυτό τον προβληματισμό.

    2. O Μαργαρίτης για το διεθνές κίνημα:

    Δε νομίζω ότι ο Μαργαρίτης λέει ότι «τους μαθαίνουμε». Αντίθετα, όλη του η συνέντευξη είναι ακριβώς στο αντίθετο ύφος. Λέει ότι «οι κομμουνιστές ψάχνουν το στίγμα τους στον κόσμο», αναφερόμενος στους κομμουνιστές διεθνώς. Λέει «Η δική μας η δύναμη δε βγαίνει μόνο στην Ελλάδα άλλα και από το τι κάνουν οι σύντροφοί ολόγυρα» (20:45-20:58). Μιλάει για «συνεργασία».
    Το μόνο σημείο που μπορεί να παρεξήγησες είναι αυτό που ξεχωρίζει ότι υπάρχουν 3 κόμματα «μεγάλα» (Ελλάδας, Πορτογαλίας και Βοημίας-Μοραβίας να υποθέσω), ενώ μερικά άλλα «είναι μικρές ομάδες που τώρα βρίσκονται σε διαδικασία να συσταθούν». Δεν είναι αλήθεια αυτό; Και προχωράει ότι το κόμμα «έχει και κάποιο κύρος ΟΧΙ ΝΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΕΙ, αλλά τέλοσπάντων και να τους δείξει και κάποια πράγματα» αναφερόμενος όχι σε όλα τα κόμματα γενικά, αλλά στα μικρά που τώρα συγκροτούνται. Αυτή η βοήθεια δεν έχει να κάνει μόνο με θέσεις, αλλά αρκετά με βοήθεια σε τακτικά, οργανωτικά θέματα, για το άνοιγμα της δουλειάς κυρίως σε εργατικά θέματα. Κι αυτό αλήθεια είναι και γίνεται μετά από δική τους αίτηση. Αμφιβάλεις γι’ αυτό;

    3. Το ΚΚΕ και οι διεθνείς σχέσεις του:

    «Αντικειμενικά λόγω και του μεγέθους της χώρας σου δε γίνεται εσύ να έχεις την πιο σωστή γραμμή παγκοσμίως μοντέλο για όλους». Αυτό είναι αυθαίρετο δικό σου συμπέρασμα, ούτε από τη συνέντευξη του Μαργαρίτη, ούτε από κάποιο άλλο κομματικό κείμενο δεν έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι το κόμμα πιστεύει κάτι τέτοιο. Είναι σωστή η συσχέτιση που κάνεις ανάμεσα στην πολιτική του ΚΚΡΟ και το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε. Αλλά νομίζω πως ανακαλύπτεις την Αμερική. Πιστεύεις αλήθεια πως το κόμμα δεν κάνει αυτή τη συσχέτιση; Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ευρωκομμουνισμός κατέστρεψε δύο μεγάλα και ιστορικά κόμματα, αυτό της Γαλλίας και αυτό της Ιταλίας. Το θέμα του ΚΚ ΗΠΑ είναι πολύ διαφορετικό. Οι άνθρωποι δρουν κάτω από αντίξοες συνθήκες στα όρια της νομιμότητας. Το κόμμα βλέπει με κατανόηση τη δράση του. Ενώ αξίσει ίσως να αναφέρω (ενημερώσω;) ότι το ΚΚ ΗΠΑ μαζί και η νεολαία του παίζει καλό ρόλο στο διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, με όποιες δυνάμεις έχει. Αντίθετα για παράδειγμα το ΚΚΓαλλίας και η νεολαία του παίζει κατάπτιστο ρόλο με προσπάθεια ενάντια στη διεθνή δράση σε αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση. Γενικά το κόμμα σέβεται την αυτοτέλεια των κομμάτων και αναζητά ισότιμες σχέσεις, αναγνωρίζει τις βαθιές διαφορές που υπάρχουν και προσπαθεί να συμβάλει όσο μπορεί στην συγκρότηση ενός διακριτού κομμουνιστικού πόλου. Δεν τους τσουβαλιάζει όλους κάτω από την ταμπέλα «οππορτουνιστής». Όσοι σφοι το κάνουν είναι εκτός γραμμής, ας μου επιτραπεί ο όρος. Και στα λεγόμενά σου εγώ παρατηρώ άγνοια για την πολιτική και τακτική του κόμματος στα διεθνή.

    4. Για το Δεκέμβρη:

    Ok. Ήθελα να καταλάβω τη θέση σου και μάλλον κατάλαβα. Σε ρώτησα μόνο γιατί από την κριτική σου στη στάση του κόμματος δεν είχα καταλάβει ποια είναι κατά τη γνώμη σου η σωστή ανάλυση των γεγονότων. Αυτό που τονίζει ο Μαργαρίτης είναι πως ο οργή εκτονώθηκε και ανέδειξε την ανάγκη για συνέχεια. Κι εγώ παρατηρώ αυτή την εκτόνωση, το Δεκέμβρη τον συζητάμε (και καλά κάνουμε) ακόμα μόνο μεταξύ μας. Το 90% του κόσμου δεν ασχολείται πια, απλά εμείς είμαστε κλεισμένοι στο μικρόκοσμό μας. Το όποιο πολιτικό και κοινωνικό εγχείρημα θα κριθεί στο κατά πόσο η εργατική τάξη κατά κύριο λόγο θα σταματήσει να εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ (πάνω από 50% οι ανειδίκευτοι εργάτες ψήφισαν ΠΑΣΟΚ το 2007, δες το blog της VPRC) κυρίως και τη ΝΔ. Έτσι μια άσκηση που προτίνω προς όλους είναι να διευρύνουν τον κύκλο τους να κατανοήσουν πως σκέφτεται η μεγάλη μάζα που ψηφίζει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν είναι όλοι διαπλεκόμενοι τρέντιδες!

    • g_l 5 Ιουνίου, 2009 στις 9:35 πμ #

      Νομίζω ότι δε θα συμφωνήσω με αυτό: «Είναι επίσης αλήθεια ότι ο ευρωκομμουνισμός κατέστρεψε δύο μεγάλα και ιστορικά κόμματα, αυτό της Γαλλίας και αυτό της Ιταλίας.». Δε τα κατέστρεψε ο ευρωκομμουνισμός τα κόμματα αυτά, απλά ίσως τα αποτελείωσε! Ο ευρωκομμουνισμός σα ρεύμα δεν ήταν τίποτα παραπάνω από μια εξέλιξη(αν θέλεις, σε ακόμα πιο δεξιά και ανοιχτά σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση) της οπορτουνιστικής και αναθεωρητικής γραμμής που είχε κυριαρχήσει(και σε πολλές περιπτώσεις επιβληθεί, π.χ. ΚΚΕ) στα ΚΚ όλου του κόσμου από το ’56 κιόλας. Αν διαβάσεις τα κείμενα από τη «Διεθνή Σύσκεψη των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων» που έγινε το ’69 στη Μόσχα(και σε άλλα ντοκουμέντα),θα δεις ότι οι διαφορές με τον ευρωκομουνισμό δεν ήταν και τόσο μεγάλες. Μάλιστα το ΚΚ Γαλλίας ήταν από τα λίγα κόμματα που είχαν τις επιφυλλάξεις τους αρχικά για τη γραμμή του 20ου συνεδρίου, άλλο αν την κατάπιε κι αυτό αμάσητη πολύ γρήγορα.

      Όσον αφορά το Δεκέμβρη, ήταν λογικό και επόμενο να μην έχει συνέχεια, αφού δεν υπήρχε κάποια επαναστατική οργάνωση, κάποιο κομμουνιστικό κόμμα για να αναλάβει το καθήκον να ρίξει κι άλλο λάδι στη φωτιά, να καθοδηγήσει την πάλη ρίχνοντας τα σωστά για τη συγκυρία πολιτικά αιτήματα, να οργανώσει τις μάζες των εξεγερμένων, να τις κατευθύνει ενέργειες που θα έφερναν σε αδιέξοδο την κυβέρνηση και θα την εξανάγκαζαν σε υποχώρηση από τις πολιτικές της. Παρόλα αυτά δε σημαίνει ότι ο Δεκέμβρης δεν αφήνει παρακαταθήκες. Και μόνο που είχε τέτοιο αντίκτυπο σε όλο τον κόσμο, και μόνο που ο Σαρκοζύ φοβούμενος ένα γαλλικό Δεκέμβρη πήρε πίσω αντιεκπαιδευτικό νόμο και μόνο που άφησε παρακαταθήκη μια συλλογικά κατεκτημένη εμπειρία που θα αξιοποιηθεί για τους επόμενους αγώνες και ένα δυναμικό αγωνιστών ατσαλωμένο σε τέτοιο αγώνα είναι πολύ σημαντικό. Να θυμίσω ότι και στη Γαλλία, η εξέγερση στα προάστια δεν κράτησε για πολύ, αυτό δεν εμπόδισε τον Περισσό να βγάλει ανακοίνωση υπερ της και να τη χαρακτηρίσει μάλιστα εξέγερση(μάλλον λόγω της θαλπωρής που δημιουργεί η απόσταση από αυτά τα γεγονότα). Αντίθετα, για το Δεκέμβρη αυτό που βρήκε να πει ήταν για κουκούλες, για ξένα κέντρα, «στην εξέγερση δε θα σπάσει ούτε τζάμι» κλπ, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον παρακρατικό και ασφαλίτικο μηχανισμό της κυβέρνησης που βρισκόταν πίσω από τα σπασίματα των μαγαζιών των μικρομεσαίων εμπόρων (γιατί όπως είχε πει και ο Τζιμάκος εκείνες τις μέρες «οι αγωνιστες σπάνε τράπεζες και οι προβοκάτορες μαγαζιά μικρομεσαίων»-χωρίς να θεωρώ ότι τα σπασίματα των βιτρίνών τραπεζών βγάζουν κάπου, αλλά τουλάχιστον δεν είναι να τις καταδικάσουμε κιόλας γιατί εκφράζουν την αγανάκτιση μιας μερίδας νεολαίας πυ τις βλέπουν σα σύμβολα του καπιταλισμού).

      • kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:29 μμ #

        Έχεις δίκιο να βλέπεις τον ευρωκομμουνισμό σαν «μια εξέλιξη της οπορτουνιστικής και αναθεωρητικής γραμμής που είχε κυριαρχήσει(και σε πολλές περιπτώσεις επιβληθεί, π.χ. ΚΚΕ) στα ΚΚ όλου του κόσμου από το ‘56 κιόλας». Ελπίζω όμως να μη θεωρείς πως η κυριαρχία του επήλθε από τη μια μέρα στην άλλη στο 20ο συνέδριο; Έχει τις ρίζες του πολύ νωρίτερα.

        Για το Δεκέμβρη λες «αφήνοντας στο απυρόβλητο τον παρακρατικό και ασφαλίτικο μηχανισμό της κυβέρνησης που βρισκόταν πίσω από τα σπασίματα των μαγαζιών των μικρομεσαίων εμπόρων». Εγώ δεν κατάλαβα κάτι τέτοιο ίσα-ίσα που κάποιοι το κατηγορούν για τον υπερβολικό τονισμό αυτής της πτυχής.

        Η φράση της Αλέκας ότι στην επανάσταση δε θα σπάσει ούτε τζάμι είναι αποτυχημένη και εξέθεσε το κόμμα σε επιθέσεις. Αλλά δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος που να μη καταλαβαίνει πως αυτό που εννοεί είναι ότι το σπάσιμο του τζαμιού δεν είναι ο αυτοσκοπός, αλλά το θέμα θα κριθεί στην κατάληψη των ενεργιακών και τηλεπικοινωνιακών κέντρων, στην παρέμβαση στο στράτευμα κλπ. Αυτό είναι προφανές τόσο από την πολιτική του κόμματος αν παρακολουθείς τα έντυπα, όσο και από την ιστορία του και την καθημερινή του πρακτική, κατά την οποία σπάει τζάμια, κάμερες και διάφορα άλλα. Γενικά, «τα σπάει» 🙂

      • g_l 5 Ιουνίου, 2009 στις 7:16 μμ #

        Με συγχωρείς αλλά νομίζω ότι είσαι γενικά λάθος!

        Αρχικά σίγουρα δεν πιστεύω ότι το 20ο ήρθε ουρανοκατέβατο, αλλά επίσης δεν πιστεύω ότι έχει τις ρίζες του πολύ παλιότερα. Θα έλεγα ότι το 20ο συνέδριο έχει τις ρίζες του στα 3 προηγούμενα χρόνια χωρίς τον Στάλιν, τότε που οι κομμουνιστές δεν κατόρθωσαν να διεξάγουν σωστά την ταξική παλή και οι αναθεωρητές κατάφεραν να αρπάξουν την εξουσία. Φυσικά, υπάρχουν και πολλά άλλα στραβά που έφταιξαν αλλά νομίζω ότι δεν ήταν τα κύρια. Το σίγουρο είναι βέβαια ότι επιβεβαιώθηκε ότι κατά την περίοδο του σοσιαλισμού γεννιούνται ακόμα αστικά στοιχεία, τα οποία καραδοκούν να ανατρέψουν τη δικτατορία του προλεταριάτου.

        Και πάλι στον Δεκέμβρη! Έχω βαρεθεί να ακούω στη «μετά Δεκέμβρη» εποχή λόγια τα οποία ταιριάζουν καλύτερα σε σύζυγο που τον πιάνει ο/η σύζυγος του με άλλον/άλλη στο κρεββάτι, δηλαδή του τύπου «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Και δε σε ειρωνεύομαι, το λέω θέτω έτσι για να ελαφρύνω το κλίμα πριν πούμε τα πιο σοβαρά.

        Υπάρχουν κάποια γεγονότα. Η Αλέκα πάει στο Μαξίμου(για ποιο λόγο άραγε;) και εξερχόμενη το μόνο που βρίσκει να πει είναι για γλυψίματα σε αυτιά κουκουλοφόρων. Γενικά το κόμμα του Περισσού στην καλύτερη περίπτωση δε το βλέπεις πουθενά, μιας και εκείνες τις μέρες γίνονταν δύο ειδών διαδηλώσεις, αυτές του λαού και αυτές που διοργάνωνε ο Περισσός. Στη χειρότεη περίπτωση έβλεπες κάπου κάπου την κνε είτε να βάζει λουκέτο στις σχολές ετσιθελικά τις ημέρες που ήταν προγραμματισμένες οι συνελευσεις, είτε να αποχωρεί επειδή έλεγε ότι δεν είχε απαρτία, είτε αφού μας είχε πάρει τα αυτιά ότι αυτο που ζούμε είναι μια μπαρούφα να προτείνει 20ημερες καταλήψεις καταλήψεις για να κάνουμε ωραίες μηνιαίες διακοπές χριστουγέννων. Η Αλέκα και πάλι, να πηγαίνει στη βουλή και να μιλάει για τζάμια και ξένα κέντρα και οι φασιστοφυλλάδες να την αποθεώνουν. Αλήθεια ποια είναι αυτά τα ξένα κέντρα που κρύβονταν ίσω από τους κουκουλοφόρους, γιατί εγώ κάτι παρακρατικούς και ασφαλίτες είδα(και με τα μάτια μου και σε βίντεο που προβλήθηκαν σε δημοφιλείς εκπομπές)και τι όφελος είχαν από το να κάνουν μπάχαλο την Αθήνα; Για Κανέλλη δε θα πω γιατί θα ρίξω το επίπεδο και δε το θέλω. Λοιπόν, όπως λέει και η παροιμία, τα γεγονότα είναι πείσματαρικα πράγματα και θες δε θες πρέπει να τα πάρει υπόψη σου(ή κάπως έτσι τέλος πάντων). Ας μην ψάχνουμε δικαιολογίες λοιπόν. Ας ψάξουμε να βρούμε την αιτία για αυτή τη στάση που δεν ήταν καθόλου προωθητική για το νεολαιιστικο και λαικό κίνημα.

        Τα παραπάνω, τα λέω χωρίς καμία δόση ειρωνείας ή χλευασμού, αλλά σαν κρτική στη στάση αυτή(σας προλαβαίνω γιατί μερικές φορές μου το λένε κι αυτό και ίσως φταίει η γραφή μου για την παρεξήγηση)

        ΥΓ:Αυτό το επιχείρημα ότι χωρίς την εργατική τάξη εξέγερση δεν έχει δε μπόρεσα ΄να καταλαβω πως το αναπαράγουν ακόμα και σήμερα νέα παιδιά!

      • g_l 5 Ιουνίου, 2009 στις 7:19 μμ #

        ΥΓ2: Να συμπληρώσω ότι όταν λες ότι ξένα κέντρα κρύβονται από πίσω τότε βγάζρεις λάδι τους προβοκατόρικους μηχανισμούς της κυβέρνησης (ή ανν θέλετε του κράτος).

      • g_l 5 Ιουνίου, 2009 στις 7:28 μμ #

        ΥΓ3: Και μια τελευταία συμπλήρωση(ξεχνάω πολύ τώρα τελευταία). Γενικά δεν έχω δει να τα σπάει το κόμμα του Περισσού(κάτι σπρωξίματα έπεσαν όταν είχε έρθει ο Κλίντον και από τότε το έχει κάνει θέμα). Αντίθετα, έχω δει μια προσύλωση στην αστική νομιμότητα, όπως το Δεκέμβρη. Τώρα όσον αφορά την ιστορία του κόμματος που αναφέρεις, νομίζω ότι θα ήταν άστοχο να ανατρέξω σε αυτή για να δω τι έκανε και τι όχι μιας και δεν πιστεύω ότι υπάρχει συνέχεια 90 χρόνων αυτού του κόμματος.

      • Ουγκ, Ουγκ! 5 Ιουνίου, 2009 στις 9:32 μμ #

        Για το Υστερόγραφο 3 πάρε ένα «σπρωξιματάκι αστικής νομιμότητας» http://www.zougla.gr/news.php?id=28376
        Συνδικαλιάρη μου εσύ!! (ρε τι άλλο θ’ακουσουμε ρε!)

      • kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:05 μμ #

        Για το θέμα Στάλιν 20ο κλπ. δε συμφωνώ ότι είναι πρόβλημα μόνο των 3 ετών πριν το 20ο. Έχω γράψει τις απόψεις μου σε ένα παλιότερο post του granma, εκεί θα βρεις και τοποθετήσεις άλλων πάνω στο θέμα. Αν θέλεις κάνε τα σχόλια σου εκεί, τόσο στις δικές μου τοποθετήσεις όσο και στων άλλων. Νομίζω μια οπτική σαν τη δική σου λείπει από εκείνη την κουβέντα και ίσως φωτίσει νέες πλευρές της.

        Λίγα σχόλια για το Δεκέμβρη. Το βιντεάκι του ουγκ δείχνει είναι ένα μόνο παράδειγμα αυτού που έλεγα από πάνω ότι το κόμμα «τα σπάει». Δε θέλω να μιλήσω άλλο γι αυτό, θεωρώ ότι είναι προφανές και δε θέλω να επαναλαμβάνομαι. Για το θέμα των εξεγέρσεων με τη μη-συμμετοχή της εργατικής τάξης, εγώ ένα καταλαβαίνω, ότι εξέγερση στην οποία δεν πρωτοστατεί η εργατική τάξη είναι εξέγερση ανώδυνη για το σύστημα καθώς είναι αδύνατο να θίξει το θέμα της εξουσίας (όχι ότι αν πρωτοστατεί η εργατική τάξη, τότε αυτόματα η εξέγερση γίνεται επικίνδυνη). Κι αυτό είναι γενική διαπίστωση. Εκτός και αν διαφωνείς για το επαναστατικό υποκείμενο, οπότε θα καταλάβω καλύτερα την αιτία της διαφωνίας μας.
        Τέλοσπάντων δε θα πω άλλα, νομίζω ότι επαναλαμβανόμαστε δίχως αποτέλεσμα. Υπάρχουν από ότι καταλαβαίνω καλοσχηματισμένες αντιλήψεις από όλες τις πλευρές που δεν αλλάζουν με ένα διάλογο στα blogs. Το μέλλον θα δείξει.

      • Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:15 μμ #

        @ φίλε G_I (που έχω καταλάβει ποιος είσαι και καλωσήρθες)

        Προσυπογράφω από τα λεγόμενα σου αυτό:
        ‘Να θυμίσω ότι και στη Γαλλία, η εξέγερση στα προάστια δεν κράτησε για πολύ, αυτό δεν εμπόδισε τον Περισσό να βγάλει ανακοίνωση υπερ της και να τη χαρακτηρίσει μάλιστα εξέγερση(μάλλον λόγω της θαλπωρής που δημιουργεί η απόσταση από αυτά τα γεγονότα).’

        Κι αυτό:
        ‘τα γεγονότα είναι πείσματαρικα πράγματα και θες δε θες πρέπει να τα πάρει υπόψη σου’

        Από την άλλη αδυνατώ να καταλάβω τη λογική της άποψης ‘Αρχικά σίγουρα δεν πιστεύω ότι το 20ο ήρθε ουρανοκατέβατο, αλλά επίσης δεν πιστεύω ότι έχει τις ρίζες του πολύ παλιότερα. Θα έλεγα ότι το 20ο συνέδριο έχει τις ρίζες του στα 3 προηγούμενα χρόνια χωρίς τον Στάλιν, τότε που οι κομμουνιστές δεν κατόρθωσαν να διεξάγουν σωστά την ταξική παλή και οι αναθεωρητές κατάφεραν να αρπάξουν την εξουσία’
        Δηλαδή όλη η δυνατότητα των κομμουνιστών να διεξάγουν την ταξική πάλη εξαρτόταν από την καθοδήγηση ενός πεφωτισμένου ατόμου που όταν τα κακάρωσε αυτομάτων και όλοι χάσαν το μπούσουλα. Ομολόγώ ότι την άποψη αυτή τη βρίσκω τρόπο τινά.. μεταφυσική!

      • g_l 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:35 μμ #

        Η νεολαία που βγήκε στο δρόμο το Δεκέμβρη, δεν είναι ούτε τίποτα πλούσιοι, ούτε τίποτα βολεμένοι. Παιδιά των εκμεταλλευόμενων τάξεων είναι. Επίσης, εξεγέρσεις, εθνικοαπελευθερωτικοί και αντι-ιμπεριαλιστικοί αγώνες έχουν γίνει πολλές φορές στο παρελθόν από αγρότες και μικροαστικά στρώματα και φυσικά η αστική τάξη πόνεσε από αυτές, όπως πχ εξεγέρσεις ιθαγενικών πληθυσμών στη Λατινική Αμερική(βέβαια αυτές οι εξεγέρσεις έχουν τα όρια τους). Οποιαδήποτε εκδήλωση των καταπιεζόμενων τάξεων που μπορεί να βάλει σε κίνδυνο τα σχέδια των κυριάρχων τάξεων(και ο Δεκέμβρης έβαλε σε κίνδυνο τα σχεδια της αστικής τάξης και αυτό φάνηκε και από το συντονισμό και τη συμπόρευση όλων των αστικών κομμάτων-πλην ΣΥΡΙΖΑ) είναι και σε προοδευτική κατεύθυνση και επώδυνη για τους εκμεταλλευτές και συμβάλει στην ανάπτυξη του λαικού κινήματος.

    • Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:02 μμ #

      @Κρητία
      1. Το υποβαθμίζεις λέγοντας ότι ‘αναφέρεται σ’ αυτό τον προβληματισμό’. Εγώ σου λέω ότι με κατι τέτοια δεν έχουμε την πολυτέλεια να προβληματιζόμαστε. Κάποια πράγματα είναι φως φανάρι. Από μόνη της η ΕΕ δε θα διαλυθεί. Και κατά τη γνώμη μου αυτές τις ‘αναζητήσεις’ τις χρησιμοποίησε κύρια για να αποφύγει το καίριο ερώτημα του σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα, την Ελλάδα.

      2. Δεν αμφιβάλω γι’αυτά που λες. Κανένα μέτρο όμως δε παίρνεται για το μη κόρδωμα των μελών κ στελεχών και ενάντια στη σχεδόν αυτόματη καχυποψία τους όταν ακούν οτιδήποτε ξένο αριστερό ή κομμουνιστικό, ακόμα κι όταν δε ξέρουν τίποτα γι’αυτό. Ίσα – ίσα που αυτά τα ενισχύει. Γνωρίζω ας πούμε κάποιους που με σχετική ευκολία βγάζουν οπορτουνιστικό και το ΚΚ Πορτογαλίας. Καταντάει αηδία!

      3. Για Γαλλία και Ιταλία κάτι που φαίνεται να ξεχνάς είναι ότι την πιο κρίσιμη στιγμή μετά τον Β’ΠΠ, το ΚΚΣΕ του Στάλιν ήταν αυτό που συμβούλεψε τα ΚΚ να κάνουν κυβερνήσεις εθνικής ενότητας και να μην κινηθούν για την ανατροπή της αστικής εξουσίας. Αυτό ήταν το κυριότερο στοιχείο που επηρρέασε τη μετέπειτα πορείας τους. Από που και να πιάσουμε την κοινωνική ιστορία αυτών των χωρών τις συνέπειες αυτής της επιλογής θα καταλήξουμε να αναλύουμε.

      Όσο για την άγνοια της πολιτική και τακτικής του κόμματος στα διεθνή που μου καταλογίζεις θα ήθελα να σε ρωτήσω που ακριβώς την εντοπίζεις (όχι γιατί διεδικώ ξερολίαση αλλά για να γίνομαι καλύτερος 🙂 )

      Πάντως δεν αμφιβάλω ότι το ΚΚΕ συνάπτει ισότιμες σχέσεις (δεν υπάρχει εξάλλου βάση να κάνει και διαφορετικά). Αυτό που κατακρίνω είναι η εικόνα που καλλιεργεί στα μέλη του για τα διεθνή ή οποία είναι λίγο ή πολύ παρανοϊκή και συμπυκνώνεται στη λογική του ‘παγκόσμιου φάρου’.

      4. Διαφωνώ κάθετα με τη λογική που το πιάνεις. Για το 90% δε ξέρω, πάντως ένα πολύ μεγάλο κομμάτι ΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙ το Δεκέμβρη. Δε καταλαβαίνω γιατί προσπερνάς αυτό με τους κρατούμενους. Τι θα πεις σ’αυτά τα παιδιά όταν αποφυλακιστούν? Σ’αυτό που αποφυλακίστηκαν μόλις λίγο πριν καιρό και κρατήθηκαν για μήνες χωρίς να έχουν κάνει τίποτα? Ότι εμείς θεωρούμε ότι όλα αυτά είναι περασμένα – ξεχασμένα και καλώς? αν το 90% έχει ξεχάσει εσύ πρέπει να του το θυμίσεις. Να τον ενημερώσεις για τις αυθαιρεσίες της κυβέρνησης και του αστικού καθεστώτος που σκληραίνει.

      ‘Το όποιο πολιτικό και κοινωνικό εγχείρημα θα κριθεί στο κατά πόσο η εργατική τάξη κατά κύριο λόγο θα σταματήσει να εκφράζεται μέσα από το ΠΑΣΟΚ’ – Όχι. Θα κριθεί από την αγωνιστική διάθεση της εργατικής τάξης, τη ριζοσπαστικότητα του αγώνα της, τις υλικές νίκες που θα μπορέσει να καταγάγει.

      Η ψήφος θα αλλάξει μέσα από αυτή τη διαδικασία. Δε θα σταματήσει πρώτα να ψηφίζει ΠΑΣΟΚ και μετά θα αρχίσει να αγωνίζεται. Εμένα η εμπειρία μου αυτό λέει. Οτι στον αγώνα αλλάζουν η συνειδήσεις όχι στην κάλπη.

      Το κύριο λοιπόν δεν είναι το αν η ε.τ. θα ψηφίζει ΠΑΣΟΚ αλλά το ποια θα είναι η δράση της.

      • kritias 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:31 μμ #

        Όταν ο Μαργαρίτης επιμένει στη σημασία της εξάρτησης, δεν είναι άμεσο επακόλουθο ότι όσο πιο εξαρτημένος, με όσο μικρότερη παραγωγική βάση, τόσο δυσκολότερο είναι να προχωρήσεις όχι μόνο στο σοσιαλισμό, αλλά ακόμα και σε ριζοσπαστικές κυβερνήσεις; Επομένως εμέσως σου απαντά στον προβληματισμό για τις δυσκολίες της μιας χώρας.
        Ούτε κι εγώ πιστεύω πως θα διαλυθεί από μόνη της ΕΕ. Αν τον ρώταγες απευθείας το Μαργαρίτη αυτό, πιστεύεις ότι θα έλεγε κάτι διαφορετικό;

        Ok, την άγνοια την εντόπισα στην εντύπωση σου ότι το κόμμα τους τσουβαλιάζει όλους κάτω από τον τίτλο του οπορτουνιστή. Κι εγώ κατά καιρούς ακούω διάφορα από μεμονομένα άτομα για διάφορα θέματα, δε τα ανάγω όμως σε θέσεις του κόμματος, ειδικά όταν τις ξέρω καλύτερα από αυτά τα άτομα και από ότι φαίνεται κι εσύ καλύτερα τις ξέρεις, τουλάχιστον στα διεθνή, από αρκετούς 🙂

        Ρε Υ δεν προσπερνάω τίποτα, είναι αδύνατο να τα σχολιάζω όλα πια, τι θέλεις να σου πω για τα φυλακισμένα παιδιά. Δεν είναι αυτονόητο ότι αξίζουν αλληλεγγύης; Τώρα που είπα το αυτονόητο θεωρείς ότι προσέφερα κάτι νέο στη συζήτηση; Αν θέλεις θίξε το γενικότερο θέμα της έλλειψης αντανακλαστικών αλληλεγγύης σε διωκόμενα άτομα όταν αυτά δεν ανήκουν στο χώρο σου. Αυτό δεν ισχύει μόνο για το κόμμα αλλά για όλους τους χώρους. Θα προτιμούσα να το έθετες το θέμα έτσι, με αυτό τον τρόπο θα συνεισέφερες περισσότερο. Επίσης δε ζήτησα από κανέναν να ξεχάσει τίποτα, ούτε πιστεύω πως υπάρχει κάτι που πρέπει να ξεχαστεί. Τέλοσπάντων νομίζω το έχουμε εξαντλήσει το θέμα.

        Για τα σχόλια σου για την εργατική τάξη και το ΠΑΣΟΚ, ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι συμφωνώ. Το στοιχείο της VPRC το έδωσα μόνο σαν ένδειξη. Όταν η εργατική τάξη εκφράζεται στη μεγάλη πλειοψηφία της μέσα από το ΠΑΣΟΚ, τότε αυτό είναι ένδειξη για το επίπεδο της συνείδησης της. Η συνείδησή της προφανώς αλλάζει στους αγώνες, δεν είναι δυνατό σε κάθε τοποθέτησή μου μαζί με κάτι πρωτότυπο που θέλω να πω και νομίζω ότι συνεισφέρει, να αναγκάζομαι να αναφέρω και όλα τα προφανή με τα οποία δε νομίζω να συνεισφέρω τίποτα.

  31. Αντώνης 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:45 μμ #

    Όσον αφορα το χαρακτηρισμό μου ως προς τον Υ περι πολιτικης αλητειας ζηταω συγνωμη και απο τον ιδιο και απο τους υπολοιπους. Παρεξηγησα τα γραφομενα του. Επικοινωνησαμε (ναι γνωριζομαστε!) και απο την πλευρα μου λυθηκε…

  32. Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 12:56 μμ #

    Συγνώμη δεκτή. Λύθηκε και από την πλευρά μου.

    Ζητώ κι εγώ για την ένταση.

    Πάω να κάνω καμιά βόλτα να ξελαμπικάρω.

  33. Αναυδος 5 Ιουνίου, 2009 στις 7:24 μμ #

    Δύο κουβέντες για τον Δεκέμβρη
    1. Αν η εξέγερση κάνει χριστουγεννιάτικες διακοπές τότε εμείς οι επαναστάτες τη βάψαμε.
    2. Καλό θα είναι να δώσουμε και έναν ορισμό στη λέξη εξέγερση για να ξέρουμε για τι μιλάμε.
    3. Το ΚΚΕ το Δεκέμβρη κατέβηκε στους δρόμους για να διαδηλώσει για το φόνο του Αλέξανδρου. Αυτό που δεν έκανε ήταν να συρθεί πίσω από αυτούς που για πολλούς και διάφορους λόγους έκαναν λίμπα την Αθήνα.
    4. Οι μικροαστούληδες του ΣΥΝ, ΝΑΡ, Τροτσκιστές, αναρχικοί κλπ ως συνήθως νόμισαν ότι ήρθε η συντέλεια του καπιταλισμού. Αυτή δεν είρθε και έπρεπε κάπου να τα ρίξουν. Ο συνήθης ύποπτος ήταν το ΚΚΕ. Τι για συνεργασία με ΝΔ και ΛΑΟΣ μίλησαν τις για χαφιέδες κλπ. Το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί το ’79 με το νόμο πλαίσιο. το ’84 με τον Λεπέν το ’85 με τον Καλτεζά κλπ. Τότε βέβαια οι νυν του ΝΑΡ κυνήγαγαν τα «φρικιά» γύρω από το Πολυτεχνείο τώρα κατεβαίνουν μαζί τους στις εκλογές

  34. Y 5 Ιουνίου, 2009 στις 10:24 μμ #

    Απόψεις σα του άναυδου πραγματικά μ’αφήνουν άναυδο!

    ‘Αν η εξέγερση κάνει χριστουγεννιάτικες διακοπές τότε εμείς οι επαναστάτες τη βάψαμε’ – Κι εσύ τι έκανες για να τις δώσεις δυναμική λοιπόν? Πορεία με 200 άτομα για την Παλαιστίνη ενώ κάποιες χιλιάδες λαού ήταν στο κέντρο και η κυνέρνηση τους αντιμετώπιζε με σκληρή καταστολή.

    Ορισμό, ορισμό… Κουτάκια, κουτάκια… οι πεμπτουσίες της μηχανιστικής σκέψης…

    ‘πίσω από αυτούς που για πολλούς και διάφορους λόγους έκαναν λίμπα την Αθήνα’ Εγώ πιστεύω ήταν όλοι πράκτορες των Σομαλών Πειρατών, των Κόμπρα και των Dicepticons. Τώρα άμα ένας εξαθλιωμένος τα κάνει λίμπα επειδή δε ξερει πια τι άλλο να κάνει, ένας κομμουνιστής πρέπει να του πει.. ‘Α, τα κάνεις αυτά για τους δικούς σου λόγους’ εκτός βέβαια αν είναι Μαύρος στη Γαλλία, οπότε λες ότι είναι εξεγερμένος και κατηγορείς τους Γάλλους οπορτουνισές πρώην (?) συντρόφους σου και τους τροτσκιστές ότι είναι μαλθακοί και δεν είναι ικανοί να εκφράσουν την οργή του λαού.

  35. g_l 6 Ιουνίου, 2009 στις 12:54 πμ #

    @ φίλε Υ δε νομίζω να γνωριζόμαστε(αν ναι, εγώ δεν έχω καταλάβει ποιος είσαι-δώσε κανένα στοιχείο να καταλάβω ποιος είσαι, σχολή ας πούμε αν εισαι φοιτητής)

    Πολύ σύντομα και με τη βεβαιότητα ότι παραλείπω πράγματα, ακού πως βλέπω το ζήτημα. Όσο προχωράει η οικοδόμηση του σοσιαλισμού, τόσο δυναμώνει η πάλη των απομειναριών της αστικής τάξης και των νέων αστικών στοιχείων μέσα στο σοσιαλιστικό κράτος(και βέβαια των ιμπεριαλιστών). Αν δεν οξύνεις την ταξική πάλη, αν αποκοιμηθείς έστω και για λίγο το έχασες το παιχνίδι. Μέχρι εδώ δεν είπα κάτι καινούριο, τα έχει λύσει αυτά τα ζητήματα ο Στάλιν. Δεν ήταν, λοιπόν, ο θάνατος(;) του Στάλιν η αιτία της παλινόρθωσης του καπιταλισμού, αλλά το ότι δε διεξήχθη σωστά η ταξική πάλη στην ΕΣΣΔ από τους εναπομείναντες επαναστάτες στο Κόμμα. Φαίνεται κι από διάφορα ντοκουμέντα, άλλωστε, ότι ο απλός λαός ήταν έτοιμος να αντιδράσει στην οπορτουνιστική γραμμή(δε ξέρω αν έχει υπόψη σου για τις διαδηλώσεις που έγιναν στη Γεωργία το 56 και τα γράμματα ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην ΕΣΣΔ που κάνουν πολεμική στις αποφάσεις του 20ου συνεδρίου και προβλέπουν από το 56 κιόλας την παλινόρθωση του καπιταλισμού στην ΕΣΣΔ)

    Άλλωστε η παλινόρθωση του καπιταλισμού δεν έγινε επί Στάλιν, μετά χάθηκε το παιχνίδι. Και υπάρχουν ντοκουμέντα πως ο Στάλιν έβλεπε ότι κάτι δεν πάει καλά και ήταν έτοιμος να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Επίσης, επί Στάλιν δεν κουνιόταν φύλλο, κανείς αναθεωρητής δεν έβγαινε ανοιχτά.

    Αυτό που επίσης βλέπω είναι ότι οι αναθεωρητές ήταν πολύ προετοιμασμένοι για να καταλάβουν την εξουσία και είχαν κάνει πολύ καλή δουλειά από τα πριν(μέχρι και με δολοφονίες πολύ αξιόλογων στελεχών και πριν και μετά το θάνατο του Στάλιν).

    Υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς για τις δευτερεύουσες αιτίες, π.χ. συνετέλεσε και το γεγονός ότι τα πλήγματα που είχε δεχτεί το Κόμμα κατά τη διάρκεια του Β’ ΠΠ δεν είχαν προλάβει να επωλουθούν στα μετέπειτα χρόνια και πολλά άλλα… Δε νομίζω ότι έχω το χρόνο αυτή τη στιγμή να το κουβεντιάσουμε εκτενέστερα αφού γράφω τη διπλωματική μου.

    Πιστεύω ότι δεν αμφιβάλεις ότι οι ηγέτες παίζουν το ρόλο τους στην εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν είμαι της άποψης ότι αν δεν ήταν ο Λένιν ή ο Στάλιν, θα ήταν απαραίτητα κάποιος άλλος που θα καθοδηγούσε κατά αυτό τον τρόπο και θα πετύχαινε τη νίκη της προλεταριακής επανάστασης και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πόσο επηρεάζουν οι ηγέτες τις εξελίξεις βρίσκεται και στο ελληνικό κομμουνιστικό κίνημα, στην περίπτωση του Ζαχαριάδη. Ο Ζαχαριάδης κατόρθωσε μετά από μια μεγάλη προδοσία της πρώτης επανάστασης, να ανατρέψει το σκηνικό της ήττας και τις συνέπειες της προδοσίας και να κάνει οδηγήσει σε δεύτερη επανάσταση(έκανε το αδύνατο δηλαδή). Και όλα αυτά με μια οπορτουνιστική στην πλειοψηφία της ΚΕ. Νομίζω ότι σε αυτό το παράδειγμα φαίνεται ότι δεν αρκεί μόνο να υπάρχει επαναστατική κατάσταση και προλεταριάτο ώριμο να επαναστατήσει αλλά παίζει ρόλο και η καθοδήγηση.

  36. μπρεζνιεφικό απολίθωμα 6 Ιουνίου, 2009 στις 2:51 πμ #

    Είναι κρίμα αν κάποιοι σ/φοι βλέπουν στο δεκέμβρη μόνο τον τσίμα και την τρέμη και δεν έχουν πέρα από αυτό κάτι άλλο να τους μείνει. Ή αν βλέπουν την αποτυχία του ως δικαίωση, σε στιλ χέι μαδερφάκερς εμείς σας τα λέγαμε. Όπως είναι κρίμα που κάποιοι άλλοι αδυνατούν να διακρίνουν αντιφάσεις και όρια στην έκρηξη του δεκέμβρη, έτσι όπως εκδηλώθηκε. Ή αν αγνοούν για τι τύπο κοινωνίας μιλάμε, ποια είναι η βασική αντίθεση, ποια τάξη θα κλιθεί να την επιλύσει επαναστατικά και πότε ακριβώς έλαβε χαρακτηριστικά και διαστάσεις γενικευμένης εξέγερσης ο μάης του 68 πχ.
    Είναι γενικά λυπηρό να μη μπορούμε να κρίνουμε κάποια φαινόμενα διαλεκτικά με τις αντιφάσεις τους και να κινούμαστε στο δίπολο αποθέωση-μηδενισμός και σε λογικές άσπρου-μαύρου. Θέλω να πιστεύω ότι κάποιες απαντήσεις ήταν καρπός εξαρτημένων αντανακλαστικών κι ότι στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα.

    Πράγματι, το κόμμα πρέπει να εξηγήσει τα διαφορετικά κριτήρια που είχε για παρόμοιες καταστάσεις στο εξωτερικό (πχ γαλλία, ή αργεντινάνζο). Μέχρι στιγμής δεν έχω δει κάτι που να απαντάει πειστικά σε αυτό.
    Αν το κριτήριο του δεκέμβρη είναι αρκετό για να πείσει τον Υ να απομακρυνθεί από το κκε και να ψηφίσει ανταρσύα, είναι κι αυτή μια στάσις που νιώθεται. Προσωπικά βρίσκω τη στάση αποθέωσης του αυθόρμητου εξίσου αδιέξοδη και δεν θεωρώ τις δυνάμεις της ανταρσύας άμοιρες ευθυνών για την κατάληξή του. Το πνεύμα του δεκέμβρη μπορεί να βρει τη συνέχειά του στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, αλλά επί του παρόντος βάση πραγματικών δεδομένων ξεθύμανε, εκτονώθηκε, ο δεκέμβρης του 08 μοιάζει ήδη πολύ μακρινός έξι μήνες μετά κι αυτό πέραν όσων βγάζουν πανηγυρικούς σε στιλ γενικής συνέλευσης, δε μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
    Με βάση αυτό, κρατώντας πολλές επιφυλάξεις για τη στάση του κόμματος το δεκέμβρη, αλλά και γενικότερα, προσωπικά θα το στηρίξω στις ευρω-εκλογές (όχι ότι ενδιαφέρει κανέναν, απλά ήθελα να αντιπαραβάλω το σκεπτικό μου σε αυτό του Υ).

    Ο αρχικός στόχος ήταν να πω κάποιες ενστάσεις μου για ένα σχόλιο του Υ (το οποίο με τις ανακατάξεις πήγε στη θέση 36) αλλά παρεξέκλινα. Δεν ξέρω τώρα πόσο εύκολο είναι να βρεθεί άκρη, αλλά τες πα, ο κομπάσο βοηθός…

    Σχετικά με το 1: δεν προκύπτει από κάπου υποτίμηση των δυνατοτήτων του ιμπεριαλισμού από μέρους του μαργαρίτη. Ακόμα και το θέμα της αποδέσμευσης μπαίνει σε βάθος χρόνου (ρήξη, απομάκρυνση και στην πρώτη ευκαιρία…) γιατί δεν υπάρχουν οι συσχετισμοί στην παρούσα συγκυρία.
    Τη διάλυση δεν την ανέφερε μόνος του, την έβαλα εγώ επίτηδες ως ερώτηση κι η απάντησή του δε σταματούσε στο εκεί ποντάρουμε, αλλά είχε τη συνέχεια που έγραψε κι ο κριτίας.
    Το σκεπτικό της ερώτησης ήταν ότι από το εξωκοινοβούλιο ασκείται στο κόμμα η κριτική ότι δεν βάζει εμφατικά το αίτημα της αποδέσμευσης (χαρακτηριστικό από αυτή την άποψη το σχόλιο ενός αναγνώστη για τα προεκλογικά φυλλάδια του κόμματος) και πως όταν μπαίνει το βάζει από εθνική σκοπιά (εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή εξουσία κτλ) κι όχι διεθνιστικά, όπως πιστεύουν ότι το βάζουν οι ίδιοι βάζοντας το σύνθημα της διάλυσης.
    Πρόσεξε την αντίφαση. Εσύ καταλήγεις στο συμπέρασμα ότι το κόμμα/ή ο μαργαρίτης υπερτιμά τις αντιφάσεις του ιμπεριαλισμού, το εξωκοινοβούλιο λέει ακριβώς το αντίθετο, αλλά παρόλα αυτά εσύ πείθεσαι να στηρίξεις στις εκλογές ανταρσύα.
    Στην πραγματικότητα ωστόσο το κόμμα σηκώνει σχεδόν αποκλειστικά το βάρος της θέσης για αποδέσμευση της ελλάδας από την εε, είναι κεντρικό ζήτημα σε κάθε δημόσια συζήτηση που ανοίγει και παρευρίσκεται εκπρόσωπος του κόμματος κι η εξ αριστερών κριτική μάλλον στερείται βάσης.
    Στο εξωκοινοβούλιο βέβαια πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα κρίνονται στις διακηρύξεις και για αυτό μετράν σε κάθε υλικό του κόμματος πόσες φορές αναφέρεται η αποδέσμευση, η διάλυση, η επανάσταση, ο σοσιαλισμός κτλ. Όταν μπουν όλα αυτά σε μια διακήρυξη, έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη και το πρόβλημα λυμένο. Κι όσο πιο βερμπαλιστικά μπουν, τόσο το καλύτερο. Οπότε από αυτή την άποψη κατά τη γνώμη μου η ανταρσύα τρώει τη σκόνη του εεκ, που έχει ως σύνθημά του τις ενωμένες σοσιαλιστικές πολιτείες της ευρώπης και το οποίο θεωρεί ότι το δεκέμβρη είχε τεθεί θέμα εξουσίας.
    Αυτά τα λίγα σχετικά με το σκεπτικό με το οποίο τέθηκε από μέρους μου η ερώτηση.

    Σχετικά με το 2: το ερώτημα δεν αφορούσε κυρίως το σύνθημα «σοσιαλισμός σε μία χώρα» (θα μπορούσε να το είχε προεκτείνει εκεί ο μάργκαρετ, αλλά δεν ήταν κι απαραίτητο). Ο μαργαρίτης απαντούσε στην κλασική καταστροφολογία περί απομόνωσης σε περίπτωση αποδέσμευσης της ελλάδας, που είναι τυπική για τον κυρίαρχο δημόσιο λόγο για τον οποίο γενικά κκε κι απομόνωση πάνε μαζί.

    (το 6 δεν υπάρχει)

    Σχετικά με το 7: λέει πολύ συγκεκριμένα ότι υπάρχουν και σοβαρές συνιστώσες, επομένως δε νομίζω ότι τσουβαλιάζει. Κάνει μια αφαίρεση και αναφέρει κάποια χαρακτηριστικά που είναι υπαρκτά και αντιστοιχούν μάλλον στην πραγματικότητα, παρά σε κάποια καρικατούρα. Κι αυτό άσχετα από το αν δικαιολογείται από κει κι ύστερα η τακτική της μη συνεργασίας με τις συγκεκριμένες δυνάμεις.

    Η εμπειρία μου από τις πορείες του παμε στη θεσσαλονίκη -για τις οποίες μπορώ να έχω άποψη- είναι ότι δεν υπάρχουν για δείγμα κομματικές σημαίες του κκε, ή κομματικά συνθήματα. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα έπρεπε λοιόν να έρθουν ως οργανωμένες πολιτικές συνιστώσες οι άλλοι στο πάμε. Όταν βλέπω να το κάνουν στη γσεε, το θεωρώ μάλλον φαιδρό θέαμα (πενήντα πανό στη σειρά και δέκα άνθρωποι σε κάθε μπλοκ).
    Η καχυποψία σαφώς και είναι αμοιβαία και οι ευθύνες για αυτό μάλλον μοιρασμένες.
    Αλλά ειδικά το παμε είναι πολύ πλατειά συσπείρωση, όπου μόνο με στενά κομματικά κριτήρια δε λειτουργεί. Όποιος πιστεύει ότι οι πορείες του παμε είναι στενά κομματικές και συσπειρώνουν κατά βάση κομματικά μέλη, έχει αθεράπευτα στερεότυπα στο μυαλό του.

    Σχετικά με το 8: πιστεύω ότι κρίνεις μονόπλευρα αρκετά σημεία και του χρεώνεις πράγματα που δεν είπε, ή δεν εννοούσε, πιθανότατα λόγω και συναισθηματικής φόρτισης, την οποία θεωρώ δικαιολογημένη. Νομίζω ότι αν την ξανακούσεις (και τρίτη φορά) πιο ήρεμος, μπορεί και να συμφωνήσεις.

    Θα ήθελα επίσης επ’ ευκαιρία να σημειώσω ότι απ’ όσο τον έχω παρακολουθήσει ο μάργκαρετ δίνει γενικά πολύ μεγάλη σημασία στους αντικειμενικούς παράγοντες κάποιων αποτυχιών κι όχι τόσο στη στάση των πρωτοποριών. Σε βαθμό μάλιστα που να ξενίζει αρκετούς.
    Πχ για τα δεκεμβριανά (του 44) γράφει στο βιβλίο του πως ό,τι και να έκανε το εαμ (ακόμα και τα άλλα τμήματα του ελας να κατέβαζε) οι συσχετισμοί ήταν αρνητικοί και το αποτέλεσμα μάλλον αναπόφευκτο. Ίσως να μην το αποδίδω πιστά, γιατί έχει περάσει κάποιος καιρός που το διάβαζα, αλλά το γενικό του πνεύμα πιστεύω πως δεν το στρεβλώνω.
    Για το μάη του 68 επίσης, τον έχω ακούσει σε εκδήλωση να υπερασπίζεται την τακτική του κκγ γιατί κατά τη γνώμη του, δεν υπήρχε αντικειμενικά το έδαφος για επανάσταση και η συμφωνία για αυξήσεις μισθών ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να επιτευχθεί.
    Το αναφέρω για να γίνει κάπως καλύτερα αντιληπτό συνολικά το σκεπτικό το οποίο έχει ως αφετηρία και να αποφευχθούν κάποιες θερμές κρίσεις πάνω στα όσα λέει. Ίσως για κάποιους να υποτιμά αδικαιολόγητα τη συγκυρία, τουλάχιστον δε μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για ασυνέπεια.

    Σχετικά με το 9: σκέφτηκα να τον διακόψω σε εκείνο το σημείο και να τον ρωτήσω τι θα μπορούσε να αλλάξει αν αυτό γινόταν με κινηματικούς όρους. Με απέτρεψε η πίεση του χρόνου κι εκ των υστέρων το μετανιώνω.

    Σχετικά με το 10: πράγματι υπεξέφυγε σε αυτό το σημείο, ίσως όμως ασυνείδητα εν τη ρύμη του λόγου. Μπορούμε να του ζητήσουμε μετεκλογικά να επανέλθει με γραπτές απαντήσεις όπου πάντα υπάρχει μεγαλύτερη σαφήνεια.

  37. compassocap 6 Ιουνίου, 2009 στις 3:35 πμ #

    sorry για το μπλέξιμο με τα σχόλια αλλά αν το αφήναμε λίγο καιρό με εμφώλευση ακόμα θα χανόταν ο μπούσουλας. Sorry ξανα!

  38. xamogelo 6 Ιουνίου, 2009 στις 3:43 πμ #

    @Μπρεζνιεφικό Απολίθωμα
    «Η εμπειρία μου από τις πορείες του παμε στη θεσσαλονίκη -για τις οποίες μπορώ να έχω άποψη- είναι ότι δεν υπάρχουν για δείγμα κομματικές σημαίες του κκε, ή κομματικά συνθήματα. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα έπρεπε λοιόν να έρθουν ως οργανωμένες πολιτικές συνιστώσες οι άλλοι στο πάμε.»
    Εγώ στο ηράκλειο που είχα πάει πρόσφατα σε μια (πρωτομαγιά) αν και δεν έκατσα πολύ ώρα αισθάνθηκα αβολα επειδή δεν έβρισκα σύνθημα να φωνάξω…. όλα τελείωναν ή άρχιζαν με το ΚΚΕ.

  39. μπρεζνιεφικό απολίθωμα 6 Ιουνίου, 2009 στις 11:42 πμ #

    Στην πρωτομαγιά δεν καλούμε μόνο ως παμε. Καλεί και το κκε, οπότε συνήθως υπάρχει και μπλοκ κανονικά.
    Στις απεργίες και στις άλλες συγκεντρώσεις δε νομίζω να ισχύει το ίδιο.

  40. Ουγκ, Ουγκ! 6 Ιουνίου, 2009 στις 8:28 μμ #

    @Υ Δε σε έχω προσβάλει ούτε έχω καμία διάθεση να το κάνω . Το φτηνος στο λάδι ακριβός στο ξύδι είναι φράση του συρμου και όχι χαρακτηρισμός. Χαρακτηρισμό έχω αποδόσει μόνο στον G_l και όχι προσβλητικό, αλλά αυτό γιατί έλεγε πραγματικά ότι να ναι.

    Τουναντίον θεωρώ οτι έχεις τεκμηριωμένες απόψεις με τις οποίες όμως διαφωνώ κάθετα γιατι σε σημεία τους έχουν έντονο ρεφορμιστικό χαρακτήρα (π.χ. θέσεις που έχεις προβάλει κατα καιρούς για «κρατικοποίηση τραπεζών», «πτώση της κυβέρνησης το Δεκέμβρη», «κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας» ) όλα αυτά κατά τη γνώμη μου πάντα, για την οποία και κρίνομαι όπως κι εσύ!
    Επίσης κατα καιρούς με ενοχλεί και γι’ αυτό το στηλιτεύω η τάση «μονοπώλησης ευαισθησίας» που έχεις για το Δεκέμβρη, στον οποιο συμμετείχα κι εγώ ενεργά, όπως και άλλοι γράφοντες και προσυπογράφω όσα λεει πιο πάνω ο Μπρέσνιεφ οτι δεν είναι ασπρο μαύρο.

    Το οτι σιωπώ δε σημαίνει οτι δεν έχω επιχειρήματα να εκφέρω, αλλά με καλύπτουν σε πολλά σημεία οι απαντήσεις του Αντώνη ή του Κριτία, δε χρειάζεται να μιλάμε για να μιλάμε..

    (γενικώς έχω παρατηρήσει ότι μυγιάζεσαι κάπως έυκολα, μπορεί να φταίει και το ότι είσαι μακρυά, ίσως να το πάθω κι εγω αν του χρόνου με δεχτούν στα πανεπιστήμια της γαλλίας που έχω κάνει αιτήσεις:))

  41. Y 6 Ιουνίου, 2009 στις 8:41 μμ #

    @Ουγκ ουγκ
    Τα “κρατικοποίηση τραπεζών”, “πτώση της κυβέρνησης το Δεκέμβρη”, “κατάργηση του συμφώνου σταθερότητας” τα βάζω ως ενδιάμεσα αιτήματα και τα εντάσω πάντα σε μια στρατηγική ανατροπής του καπιταλισμού.

    Είναι στη λογική του Λένιν ότι συμμαχώ με άλλους για να πετύχω πράγματα που θα με βοηθήσουν να διεξάγω την ταξική πάλη από καλύτερες θέσεις. Θα ενισχύσω τη δύναμη της τάξης μου ώστε να πετύχει την ανατροπή του συστήματος.

    Το ΚΚΕ σήμερα βάζει για μένα εξαιρετικά ανεπαρκή ενσιάμεσα αιτήματα. ‘Έντονα ρεφορμιστικά’ λες αυτά που προβάλω. Θα σου πω λοιπόν κι εγώ ότι αν δε δεις / δεν επιβάλεις έντονες μεταρρυθμίσεις που να αναγκάζουν σε υποχώρησει το πολυεθνικό κεφάλαιο σε υποχώρηση τότε σίγουρα δε πας προς την Επανάσταση.

  42. τετραγωνισμενος κυκλος του περισσου 6 Ιουνίου, 2009 στις 9:52 μμ #

    ΔΗΛΑΔΗ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ
    το πλαισιο του Π.Α.ΜΕ., της Π.Α.ΣΥ., της Π.Κ.Σ κλπ , οι θεσεις του Κ.Κ.Ε. μπροστα στην οικονομικη κριση δεν ειναι αιτηματα προωθητικα??

    Τότε απάντησε μου γιατί το Π.Α.ΜΕ. ειδικά, που είναι και το βασικό μας εγχείρημα ενότητας και αγώνα, είναι πραγματικά, όπως πολύ σωστά το χαρακτήρισε ο Μαργαρίτης (και είναι όλη η ουσία που μάλλον δεν έπιασες της συνέντευξης), μηχανισμός αγώνα σε αντίθεση με (δε ξέρω τι υποστηρίζεις ρε ψηλέ αλλά…) κάθε παρέα ατόμων? Που θέλει να αναφέρεται στους εργαζομένους αλλά δεν έχει καμία σχέση.
    Νομίζω ότι μάλλον η πραγματικότητα είναι ο καλύτερος κριτής.
    Απλά ο εγωισμός κάποιων,
    η διάθεση αυταρέσκειας,
    η έλλειψη ταξικής πείρας
    και (το μόνο θετικό που από μόνο του δεν είναι θετικό όμως) η επαναστατική ανυπομονησία
    οδηγεί στην απομόνωση από το επαναστατικό υποκείμενο,
    στην ανοργάνωτη πάλη (ή στην πάλη του πληκτρολογίου ενίοτε)
    και δυστυχώς στην «τύφλωση».

    Ξέρω ότι τώρα θα ακολουθήσει μια προσωπική επίθεση αλλά
    ξέρεις Υ ότι έχω δίκιο.
    Το θέμα είναι ότι κάποια φορά πρέπει να αναγνωρίζουμε το λάθος μας
    και να προχωράμε.
    Το Κ.Κ.Ε. άλλωστε το κάνει γιατί όχι και ο καθένας μας?

  43. Ουγκ, Ουγκ! 6 Ιουνίου, 2009 στις 9:54 μμ #

    @ Υ
    Εν συντομία γιατί έχουμε και εκλογικά τρεξίματα.
    Τα ενδιάμεσα αιτήματα οφείλουν να έχουν χαρακτήρα ρήξης και ανατροπής και όλα όσα αναφέρεις δεν έχουν κανένα τέτοιο άρωμα, τουλάχιστον όπως τεκμηριώνονται στην κρατούσα τους μορφή και όχι όπως τεκμηριώνονται στο δικό σου μυαλό.

    1) Η κρατικοποίηση τομέων του χρηματιστικού κεφαλαίου είναι ο βασικός πολιορκητικός κρυός των νεοκεϋνσιανών και τεράστια μπανανόφλουδα για το κίνημα στο να πέσει παλι σε μια σοσιαλδημοκρατική λούμπα που με θέρμη στηρίζουν θεωρητικοί τύπου Στίγκλιτς. Αν θυμάμαι καλά ο Αντώνης στο άρθρο σου για το θέμα ειχε αναφέρει επιχειρήματα που εμένα προσωπικά με είχαν καλύψει και απο πλευράς σου δεν απαντήθηκαν. Αδυνατώ ακόμα να καταλάβω πως μια στρατιγική επιλογή του κεφαλαίου που στο παρελθόν είχε υϊοθετηθει απο τον ελληνικό και διεθνή καπιταλισμό μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης του προβλήματος. Για πολλά χρονια η πλειοψηφία των ελληνικών τραπεζών ήταν κρατικές, που κλωνίστηκε ο καπιταλισμός και που υποχώρησε το πολυεθνικό κεφάλαιο?? Πως μπορεί να σταθεί ένα τέτοιο μέτρο σε καπιταλιστικό περιβάλλον ως «ενδιάμεση» λύση όταν τα ιδεολογικά του think tanks προτείνουν τις κρατικές παρεμβάσεις για να σώσουν τον ίδιο τον καπιταλισμό??

    2)»Πτωση της κυβέρνησης». Θέση που αγνοεί κυριολεκτικά τον συσχετισμό δύναμης στην ελληνική κοινωνία, η οποία δεν αποκόπηκε ποτέ απο το ιδεολογικό άρμα του δικομματισμού. Η εναλλακτική λύση στη ΝΔ για την εργατική τάξη της χώρας προσωποποιείται στο ΠΑΣΟΚ εκτός κι άν εσύ είδες κάποια διεργασία που να διαψεύδει αυτό που λέω, δηλαδή μαζική αποσκίρτηση του λαου απο το διλλημα ΠΑΣΟΚ-ΝΔ. Το συνθημα αυτό υϊοθετήθηκε απο α) Το ΣΥΝ ο οποίος ως κόμμα της ριζοσπαστικης σοσιαλδημοκρατίας προσέβλεπε σε πρόσκαιρα ωφέλη απο διπολικές συνεργασίες στις οποίες μπορουσε να «χωθεί». β)Εξωκοινοβουλευτικούς που τέτοια συνθήματα τα έχουν ψωμοτύρι (θυμίζω αιτήματα για παραίτησεις Πολύδωρα και Μαριέττας στις φοιτητικές κινητοποιήσεις) και τα εντάσουν σε μια λογική κοντοπρόθεσμη και με κοντά ποδάρια, η οποία ενίοτε είναι είναι άκρως βολική και εκτονωτική για το σύστημα καθώς προσωποποιεί χωρίς να προβληματίζει στο γενικό επίπεδο. Πρόκειται για μια λογική που αναζητώντας πρόσκαιρες νίκες θυσιάζει συνειδήσεις στο σύστημα αφού τέτοια αιτήματα ρίχνονται στη μάχη όταν οι συνθήκες είναι μακράν πιο εκρηκτικές και το ποιός ποιόν μπάνει πολύ πιο έντονα απο τα κάτω (εκτός κι αν είδες εσυ το ποιος ποιον να τίθεται σε οποιαδήποτε στιγμή απο το κινημα το Δεκέμβριο). Έτσι σπέρνει το έδαφος για να καρπίζουν οι αυταπάτες του παράγοντα γ) που υϊοθέτησε αυτό το σύνθημα σιωπηρά είτε φωναχτά, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ (χωρις περαιτέρω σχόλια).

    3) «Κατάργηση συμφώνου σταθερότητας». Διάβασα στο ριζοσπάστη σήμερα αυτό το άρθρο του Μαυρουδέα http://www2.rizospastis.gr/page.do?id=10992&publDate=6%2F6%2F2009&direction=&pageNo=14 . Για μένα η βάση της ανάλυσης του είναι πάρα πολύ καλή, αν και χρήζει περεταίρω ανάλυσης. Σε πρώτη φάση όπως χρησιμοποιείται απο κύκλους αυτό το επιχείρημα, δε μου φαίνεται για αίτημα ρήξης και ανατροπής (αν και δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος) για τον απλούστατο λόγο οτι μπορείς να παραμείνεις στην ΕΕ και εκτός ευρωζώνης, χωρίς επιτηρήσεις και τα ρέστα..

  44. Μάριος 7 Ιουνίου, 2009 στις 1:03 πμ #

    Αν το αίτημα για κρατικές τράπεζες είναι όπως το περιγράφες σκέψου το αίτημα για κρατικές λέσχες στα Πανεπιστήμια τι είναι!

  45. Y 7 Ιουνίου, 2009 στις 5:07 πμ #

    @τετραγωνισμενος κυκλος
    για πες μου μια περίπτωση που το ΚΚΕ ναγνώρισε τα λάθη του?

    @ουγκ
    ‘Αν θυμάμαι καλά ο Αντώνης στο άρθρο σου για το θέμα ειχε αναφέρει επιχειρήματα που εμένα προσωπικά με είχαν καλύψει και απο πλευράς σου δεν απαντήθηκαν.’

    αν τη Γαλλία πας να το παίξεις μαρξιστής με επιχειρήματα τέτοιου τύπου μάλλον θα ρεζιλέψεις το μαρξισμό.

    αν νομίζεις ότι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου σήμερα είναι η κρατικοποίηση των τραπεζών τοτε απλά δε ξέρεις τι σου γίνεται.

    2) νομίζεις ότι βγαίνει κάποιο συμπέρασμα από όσα γραφεις?

    ‘μπορείς να παραμείνεις στην ΕΕ και εκτός ευρωζώνης, χωρίς επιτηρήσεις και τα ρέστα..’

    ότι να ναι όπου ναι κι οπως να ναι

    Προσπαθώ να μη γίνομαι επιθετικός. αλλά όταν διαβάζω τέτοιες απόψεις ως βεβαιότητα από κάτι τύπους που δεν έχουν γνώση για το τι μιλάν δε μπορώ αρρωσταίνω

    Γίνε επιστήμονας και σταμάτα να είσαι οπαδός

  46. Ουγκ, Ουγκ! 8 Ιουνίου, 2009 στις 1:50 πμ #


    1) Όντως στις Γαλλίες και στις Βρυξέλες πάνε μονο κάτι «μαρξιστές» του γλυκού νερού σαν εσένα, με περγάμηνές του τύπου «έχω κάνει και στην ΚΝΕ και ξέρω».. Όντως δεν ανήκω στους φαιδρούς ριψάσπιδες του «πεντε χρονια επανάσταση και μετά Γαλλία για μεταπτυχιακό» που σκοπός τους είναι να το παίξουν μικρομέγαλοι «μαρξιστές διανοούμενοι», ούτε πάω εκεί «για να το παίξω κάτι» σπουδάζω ξέρεις απο το υστέρημα και όχι το πλεόνασμα των γονιών μου.. Άλλωστε χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια για να ρεζιλέψεις το μαρξισμό στα μάτια του Μπεζανσενο και της Μαρι-Ζωρζ Μπιφέ..

    2) Παρέθεσα (ίσως κάπως μπακαλίστικα) ένα -καθόλου μπακαλίστικο όμως- άρθρο ενός εγκριτου πανεπιστημιακού, το οποίο έλεγε κάποια πράγματα τα οποία δεν είχα ΧΡΟΝΟ για να αναλύσω το πως τα προσέλαβα (γιατί σε αντίθεση με την επανάσταση απο το πληκτρολόγιο που πρεσβεύεις εσύ, εγω μιλάω για τον κομμουνισμό σε ανθρώπους πρόσωπο με πρόσωπο), όυτε ισχυρίστηκα οτι εχω ολοκληρωμένη άποψη πάνω στο θέμα, ούτε και έχω γνωσεις οικονομικών (είμαι νομικός).
    Στο κείμενο του Μαυρουδέα αναλύεται η άποψη οτι μπορείς να είσαι και εκτός ΟΝΕ και εντός της ΕΕ, όπως ισχύει για πλειστες χωρες αυτή τη στιγμή που είναι εκτός ευρωζώνης. Ότι να ναι είσαι εσύ που αδυνατείς να κατανοήσεις ενα τόσο απλό επιχείρημα που το αντιλαμβάνεται και μαθητής της 1ης Λυκείου.

    Χαίρομαι και για την προσωπική επίθεση, δε διεκδικώ τον τίτλο του επιστήμονα ή του «μαρξιστή διανοούμενου», εμένα μου αρκεί να με συγκαταλέγουν όσοι με γνωρίζουν σε έναν απο τους επαναστάτες του χώρου δράσης τους.

    Μάλλον οι συνεχείς εκρήξεις επιθετικότητάς σου δεν είναι τυχαίες, είσαι αυτό που δείχνεις, πρόβλημά σου.
    Θα έμπαινα στον κόπο να αναλύσω, τώρα που θα ‘χα χρόνο, λίγο περισσότερο τα όσα αναφέρω αλλά δεν αξίζει, δε νομίζώ το χέρι μου να ξαναπατήσει διαδοχικά τα κουμπιά «Shift και 2» και στο καπάκι «shift και υ»…

  47. τετραγωνισμενος κυκλος του περισσου 8 Ιουνίου, 2009 στις 3:30 μμ #

    Υ μαλλον χανω το χρονο μου και μονο που ασχολουμαι.


    για πες μου μια περίπτωση που το ΚΚΕ ναγνώρισε τα λάθη του?

    ??

    και ησουν και στην Κ.Ν.Ε. ?
    καλα αγόρι μου να σου πω, μήπως μας κανεις πλακα?

Trackbacks/Pingbacks

  1. ράδιο Γκράνμα, αφιέρωμα στις ευρωεκλογές – με καλεσμένο τον Αντώνη Μπρούμα από την Α.Κ « Γκράνμα - 6 Ιουνίου, 2009

    […] στο Νίκη ελπίδαςcompassocap στο Νίκη ελπίδαςg_l στο ράδιο Γκράνμα, αφιέρωμα ευρωεκ…kritias στο Προβληματισμοί βάση των αποτελ…compassocap στο […]

Αφήστε απάντηση στον/στην Y Ακύρωση απάντησης