Αρκετός διάλογος γίνεται στο διαδίκτυο για την συμμετοχή ή αποχή στις φετινές ευροεκλογές. Αν κάτι με ενόχλησε προσωπικά είναι που μεγάλο μέρος αυτών που προσπαθούν να μας πείσουν να ψηφίσουμε αρνιούνται την αποχή σαν πολιτική στάση. (π.χ. παπαρήγα σε δηλώσεις της στο Ηράκλειο και όχι μόνο) Από όσους βέβαια δέχονται την αποχή σαν πολιτική θέση μεγάλο μέρος τους την διαστρευλώνουν απαξιώνουν και ειρωνεύονται… Αν δεν βάζουν απλώς ταμπέλες σε οποιαδήποτε λύση πέρα από τα πλαίσια του σημερινού πολιτικού συστήματος σαν ανέφικτη, ουτοπιστική ή ακόμα και φασιστική.(π.χ. το κείμενο «Χάσε ένα μπάνιο για να χάσουν τον ύπνο τους«)
Αυτό το ποστ ξεκινάει από την παραδοχή ότι η αποχή είναι ξεκάθαρη πολιτική θέση.
Το σημερινό σύστημα είναι πιστεύω αποδεκτό ότι καμιά σχέση δεν έχει με αυτό που ονομάζουμε δημοκρατία. Παλιότερα που μεγάλο μέρος του κόσμου βρισκόταν ή έβγαινε από διαφορετικά πολιτικά συστήματα και καταστάσεις το συγκεκριμένο μοντέλο διακυβέρνησης φάνταζε αναμφισβήτητα αρκετά ελκυστικό για ένα μέρος του κόσμου. Αυτό όμως αποτελεί παρελθόν…
Αυτό που θα έπρεπε να μας προβληματίζει σήμερα είναι ότι η κατάσταση είναι τελείως διαφορετική και η αριστερά δεν δείχνει να μπορεί να το αντιληφθεί. Ποιό συγκεκριμένα μια ματιά ακόμα και στα επιχειρήματα που προσπαθεί να απαντήσει το κείμενο «Χάσε ένα μπάνιο για να χάσουν τον ύπνο τους» αποτελούν έστω μια έμμεση ομολογία μιας αντίληψης που επικρατεί στην κοινωνία. Ο ελληνικός λαός (το λιγότερο) έχει απαξιώσει την διαδικασία των εκλογών. Αυτό είναι γεγονός και το συναντάς σε αρκετά μεγάλο κομμάτι του κόσμου.
Όταν η κεντρική ιδέα πίσω από αυτά που λέει ο μέσος άνθρωπος είναι ότι δεν αλλάζει κάτι με τις εκλογές ή ότι δεν υπάρχει κάποιος που να εμπιστεύεται τότε ο μέσος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έστω κάπως θολά και χωρίς να έχει στο μυαλό του κάποιο εναλλακτικό μοντέλο κάποια από τα θεμέλια της σημερινής πολιτικής καταπίεσης. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες το να έρχεται μια αριστερά να καλεί τον κόσμο να την ψηφίσουν για να βγει ένα μύνημα από τις εκλογές ή γενικά και αόριστα ότι θα αλλάξει κάτι αν αυξήσει τα ποσοστά της στις παρούσες συνθήκες αποτελεί έστω και άθελα της καλλιέργεια ψευδαισθήσεων.
υγ.Οι φωτογραφία είναι του χρήστη Tyla’75 Some rights reserved
Γκράνμα 
Δεν έχεις δίκιο. Η Αλέκα δεν είπε ότι δεν είναι πολιτική στάση. Δες αυτό.
«Πολλή συζήτηση γίνεται και για την αποχή. Πολλοί λένε ότι η αποχή μπορεί να είναι πολιτική στάση για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας.
«Είναι πολιτική στάση αρνητική και αντίθετη με τα λαϊκά συμφέροντα, παρότι ο απέχων πιστεύει το αντίθετο.»
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&tag=8400&pubid=3894815
αντώνη εγώ δεν λέω τι είπε στην συνέντευξη. Εγώ σου λέω τι άκουσα στην συγκέντρωση που πήγα. Δεν είμαι ο μόνος που το άκουσα. Βέβαια ο kkritias το ερμήνευσε αλλιώς http://kkritias.blogspot.com/2009/05/blog-post_22.html?showComment=1243115677471#c2949702220283996280
Επίσης η συγκεκριμένη απάντηση δεν με πείθει μιας και δεν απαντάει σε αυτό που ρωτάω. Εγώ λέω ότι η αποχή μπορεί να πάει την συνειδηση του κόσμου μπροστά.
¨…Αυτό το ποστ ξεκινάει με την παραδοχή ότι η αποχή είναι ξεκάθαρη πολιτική στάση…¨ Γιατί;;;Γιατί να ξεκινάς έναν προβληματισμό όπως πρώτοι ¨βομβάρδισαν¨ τον απλό κόσμο, τα συγκροτήματα Αλαφούζου – Τεγόπουλου με δεξί εξτρέμ αυτόν τον γλυώδη Τράγκα που με περισσό πάθος και στόμφο κράζει από το ALTER να εκδράμουμε προς τις παραλίες την μέρα της εκλογικής διαδικασίας!?! Θεωριτικοποιώντας και στην καλύτερη πολιτικοποιώντας με άκρατο υποκειμενισμό την βολική πολλές φορές αποχή να μην έρθουμε προ των ευθυνών μας!? Αυτό δε, πολλαπλασιάζεται όταν έχεις να παλέψεις μέσα στους χώρους δουλειάς και απέχεις σιχτιρίζοντας και βρίζοντας γενικώς και αορίστως την κακιά σου τη μοίρα.Πάντως στην μητρόπολη του καπιταλισμού όπως είναι η Αμέρικη του Ομπάμα και προγενέστερα του Μπους όπου η αποχή ξεπερνάει κατα πολύ το 50% του εκλογικού σώματος δεν βλέπω να τρέμουν και τόσο τα μεγάλα κονσόρτσιουμ. Εκτος αν χρειαζόταν να είναι περισσότερο συνειδητή και αριστεροστρεφής…! Πάντως όμορφα αυτή η αποχή λειτουργεί σαν μια…αραχνο-ύφαντη απόχη για τον κακομοίρη πάμφτωχο Αμερικανάκο που απωθεώνει τα gala και τις ¨βρώμικες¨ δωρεές των μεγαλοκοιλαράδων και ¨χιλιοτραβηγμένων¨ κυριών τους, βλέπε Λάτσαινα στην Ελλάδα. Προς θεού (που δεν πιστεύω) μην κατηγορηθώ για καλπολάγνος! Η ανάγκη όμως έκφρασης της λαικής αγανάκτησης και δυσαρέσκειας δεν είναι ¨πολυτέλεια¨ για τους εργαζόμενους να διοχετεύεται σε ανώδυνα κανάλια, σε αντίθεση με τους κυβερνώντες…Αν παρατηρήσεις όμως και στην ΕΕ των ανεπτυγμένων καπιταλιστικά χωρών έκτος ελαχίστων περιπτώσεων η ¨ελεύθερη¨ συμμετοχή στην αστική κοινοβουλευτική δημόκρατία των χωρών αυτών είναι αρκούντως χαμηλή. Ε, είδες κάποιον μπουρζουά να κλονίζεται επειδή η συνειδητή ή μη αποχή, ήταν αυξημένη!?! Εγώ πάντως μόνο όταν ανεβαίνει το λαικό και εργατικό κίνημα τους βλέπω να ανησυχούν και πολύ περισσότερο όταν τα αιτήματα πάλης χτυπάνε στην ρίζα της πολιτικής των κυβερνήσεων αυτών(κεντρο-αριστερο-δεξιων) και της Ευρωπαικής Ένωσης.
εξήγησα παρακάτω και σε άλλους γιατί δεν είναι το ίδιο η απολιτικ αποχή με την συνειδητή. Οπότε κοίτα τα άλλα σχόλια. Δες και το λινκ του άθλιου. Το θέμα είναι αν σήμερα στις σημερινές συνθήκες βοηθάει. Τεσπα η αποχή είναι πολιτική θέση άσχετα πως το διαστευλώνει ο κάθες αλαφούζος…. εξάλλου όπως πολύ σωστά αναφέρει ο Μάριος και πρόσφατα η ΠΚΣ και διάφορες άλλες παρατάξει καλούσαν σε αποχή κτλ. (Και το ΚΚΕ παλιότερα)
Αυτό δεν αποτελεί και κολυμβήθρα του Σιλώάμ… Αλλωστε οι μορφές πάλης και δράσης είναι πάντα συνυφασμένες με τις ιστορικές συνθήκες κάθε φορά, άρα δεν μπορείς να κάνεις αντι-επιστιμονική συρράφη τρόπων πάλης ή γενικότερης πολιτικής συμπεριφοράς χώρις διαλεκτικά να αξιολογείς και την πολιτική συγκυρία.
Ας μην επενδύουμε στις απουσίες γιατί θα βρεθούμε προ εκπλήξεων.
Συντάσσομαι με τη συντρόφισα Κροτ: http://krotkaya.wordpress.com/2009/05/28/eu-elections/
Το βλέπω από διαφορετική σκοπιά.
Βασικά ότι κι αν κάνει κάποιος στην ουσία είναι πολιτικό. Ακόμη και το απολιτικ.
Το θέμα είναι αν όλοι αυτοί που θα απέχουν θα το κάνουν σαν αμφισβήτηση του συστήματος, του πολιτεύματος ή όπως θες πες το. Ναι. Κάποιοι αριστεροί, αναρχικοί κτλ μιλάνε για αποχή συνειδητά και αμφισβητούν το σύστημα. Καλά κάνουν… Αλλά ο περισσότερος κόσμος δεν έχει αυτό στο μυαλό του πιστεύω. Μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι, να έχουν σιχαθεί κτλ αλλά δεν νομίζω πως έχουν φτάσει στο σημείο να αμφισβητούν το πολιτικό σύστημα. Απλώς δεν βλέπουν κάποιο κόμμα να τους εκφράζει.
Από την άλλη υπάρχει και το ίδιο το σύστημα που μέσω των μηχανισμών του (lifestyle κτλ), από την αρχή της δεκαετίας του ’90, καλιεργεί το «όλοι ίδιοι είναι», «όλοι τα αρπάζουν» κι ένα στυλάκι απολιτίκ.
Γενικά πιστεύω ότι όλη αυτή η αποχή (στην πλειοψηφία της) δεν είναι σε θετική κατεύθυνση, αλλά αρνητική και περισσότερο κατευθυνόμενη από το ίδιο το σύστημα.
» Αλλά ο περισσότερος κόσμος δεν έχει αυτό στο μυαλό του πιστεύω. Μπορεί να είναι δυσαρεστημένοι, να έχουν σιχαθεί κτλ αλλά δεν νομίζω πως έχουν φτάσει στο σημείο να αμφισβητούν το πολιτικό σύστημα»
Ωραία συμφωνώ ότι συμβαίνει αυτό!! 100% Το θέμα είναι πως κάνει τον απλό πολίτη που αντιλαμβάνεται εκφάνσεις του σημερινού προβλήματος να το συνειδητοποιήσει ακόμα παρα πέρα. Η εκτίμηση μου είναι ότι ο τρόπος που χειρίζεται η αριστερά το θέμα δεν βοηθάει στο να απορρίψει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Και αυτό γιατί έμεσα με την προσπάθεια να περάσεις μαζέψει ψήφους περνάει και το μύνημα ότι οι εκλογές αλλάζουν κάτι διαιωνίζοντας έτσι την υπάρχουσα κατάσταση. Σήμερα ακούς από κανέναν την αμφισβήτηση του υπάρχον πολιτικού συστήματος(εννοώ να αμφισβήτηση των εκλογών) από αγωνιστική σκοπιά;;;; Αναρχικοί και διάφοροι άλλοι αριστεροί είμαστε πιστεύω μειοψηφία για να έχουμε τέτοια επιρροή.
υγ.Συμφωνώ ότι η αποχή στην πλειοψηφία της δεν είναι σε θετική κατεύθυνση. Απλώς έχει τις βάσεις πιστεύω να γίνει.
Νομίζω πως ο συλλογισμός έχει λάθος σειρά. Για να φτάσει κάποιος συνειδητά να αμφισβητήσει το σημερινό πολιτικό σύστημα, πρέπει να έχει αποφασίσει και τι θέλει στην θέση του. Αλλιώς κάνει μια τρύπα στο νερό και δεν έχει νόημα η όποια αμφισβήτηση. Κι εκεί είναι που πρέπει να παίξει ρόλο η αριστερά. Να προβάλει έναν διαφορετικό δρόμο και να πείσει τον κόσμο γι’ αυτόν. Και πρέπει ο κόσμος να αποφασίσει να αγωνιστεί.
για προτείνεις λύση στο πρόβλημα πρέπει πρώτα να αντιληφθείς ότι υπάρχει πρόβλημα. Ο κόσμος έχει αντιληφθεί ξεκάθαρα ότι υπάρχει πρόβλημα. Όμως δεν ακούει από κανέναν κάτι εναλλακτικό… και έτσι λογικό είναι αργά ή γρήγορα μεγάλο μέρος του έστω και με ψύχρα να ξανα γυρίσει εκεί που ήταν.
Δεν νομίζω πως φταίει πραγματικά ότι δεν ακούγει κάτι εναλλακτικό. Υπάρχουν εναλλακτικά και ακούγονται (σε όποιον την ψάχνει τουλάχιστον). Απλώς ο κόσμος είναι ακόμη στην φάση «θέλουμε έναν σωτήρα να μας σώσει» και όχι «θα αγωνιστούμε για να σωθούμε»
Όταν μιλάμε για το αν ακούγεται κάτι μιλάμε να το ακούει ο μέσος άνθρωπος. Και ειλικρινά τώρα που ακούγεται αυτή η εναλλακτική θέση; Εγώ δεν την βλέπω πουθενά!
Επίσης λες ότι ο κόσμος είναι στην φάση «θέλουμε έναν σωτήρα να μας σώσει» πες μου η στάση της αριστεράς(στην συγκεκριμένη περίπτωση) και το μύνημα που περνάει δεν είναι ακριβώς αυτό;;;; Ψηφίστε μας να παλέψουμε να σας σώσουμε; Δηλαδή τι άλλο σημαίνει όταν ταυτίζεις τα ποσοστά της αριστεράς στις εκλογές με τα δικαιώματα των εργαζομένων;
Τουλάχιστον για το ΚΚΕ μπορώ να σου πω ότι λέει «αγωνιστείτε και το ΚΚΕ θα είναι μπροστά στους αγώνες. Δεν θα είστε μόνοι σας». Δεν είπε ποτέ «ψηφίστε με να σας σώσω».
Από εκεί και πέρα ένα κόμμα που παλεύει για τα δικαιώματα των εργαζομένων και μέσα στο κοινοβούλιο, μπορεί να βοηθήσει τον αγώνα και να μπουν εμπόδια σε διάφορα αντιλαϊκά μέτρα. Είναι μια βοήθεια επιπλέον. Όπως είναι οι καλύτεροι συσχετισμοί στα συνδικάτα, στην ΤΑ κλπ. Όπου υπάρχει απειθαρχία και ανυπακοή καλή είναι… 🙂
Κάποιες πρωτοβουλίες κομμουνιστικών κομμάτων για Αποχή από τις ευρωεκλογές:
http://www.kkeml.gr/archive/ekloges/euro2009/620_koini.html
Συνυπογράφουν:
Πρωτοβουλία για την οικοδόμηση Επαναστατικού Κομμουνιστικού Κόμματος (Αυστρία)
Επαναστατική-Κομμουνιστική Λίγκα Νεολαίας (Αυστρία)
Βουλγάρικο Κόμμα Εργατών-Αγροτών
Προλετάριοι Κομμουνιστές (Ιταλία)
Να υπηρετούμε το λαό – Κομμουνιστική Λίγκα (Νορβηγία)
Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό-λενινιστικό)
Επίσης βρήκα αυτά από
Κομμουνιστική Πλατφόρμα Ιταλίας, ΚΚ Εργατών Γαλλίας και Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55: http://anasintaxi.blogspot.com/2009/05/blog-post_821.html
http://anasintaxi.blogspot.com/2009/05/blog-post_21.html
http://anasintaxi.blogspot.com/2009/05/blog-post_4953.html
Εγώ απλά είπα ότι δε θεωρείται από το ΚΚΕ η αποχή μή πολιτική επιλογή. Για την ουσία της κουβέντας λέω: Η στάση απέναντι σε μια εκλογική διαδικασία είναι ζήτημα τακτικής. Το κίνημα έχει απόσχει (σωστά ή λάθος) και στο παρελθόν και δεν απεμπολεί το δικαίωμα της απονομιμοποίησης διαδικασιών μέσω της εκλογικής αποχής. Όμως το ερώτημα που τίθεται είναι τελικά η κάθε κίνηση ποιό στόχο εξυπηρετεί. Και κατά τη γνώμη μου στη συγκεκριμένη συγκυρία κατά την οποία η αποχή και η χαλαρότητα καλλιεργούνται συστηματικά από την αστική τάξη με σαφή στόχο να μη βιώσει τριγμούς το πολιτικό τους σύστημα, η αποχή και το κάλεσμα σε αυτή αποτελεί βούτηρο στο ψωμί τους. Δε διαφωνώ ότι μπορεί να υπάρχει και συνειδητή αποχή, αλλά αυτό που μου έρχεται εμένα είναι η απολιτίκ αποχή της πολιτικής ισοπέδωσης του «όλοι ίδιοι είναι», «τίποτα δεν αλλάζει», «και τί να κάνουμε εμείς τώρα» «αφού ετσι και αλλιώς αυτοί θα κυβερνούν» κτλ.
Και για να το βάλουμε στις πραγματικές του διαστάσεις…
Τι πραγματικά θα πονέσει το σύστημα σήμερα και συγκεκριμένα στις ευρωεκλογές? Ένα μεγάλο ποσοστό σε κόμματα αντι-ΕΕ? Ή μία μεγάλη αποχή που μπορεί από τον καθένα να διαβαστεί όπως θέλει? Ένα μεγάλο ποσοστό αποχής θα το ερμηνεύσουν ότι απλά ο κόσμος είναι χαλαρός, πήγε για μπάνιο, δεν ενδιαφέρεται για την πολιτική κλπ. Άσε που μεγάλα ποσοστά αποχής στις ευρωεκλογές υπάρχουν ήδη σε χώρες της ΕΕ. Δεν έγινε και τίποτα. Δεν αμφισβητείται έτσι η ΕΕ. Περισσότερο τρίζει η ΕΕ από διάφορα ΟΧΙ σε δημοψηφίσματα που γίνονται ή όταν παίρνουν μεγάλα ποσοστά κόμματα αντι-ΕΕ. Τότε πραγματικά χάνουν τον ύπνο τους.
Το ζητούμενο πρέπει να είναι τι πάει την συνείδηση του κόσμου μπροστά. Το ότι κάποιος θα το ερμηνεύσει όπως θέλει όντως ισχύει. Όμως ακόμα και την ψήφο στο ΚΚΕ αν κάποιος θέλει μπορεί να πει ότι το ψήφισαν σαν απλή διαμαρτυρία κτλ. Ο καθένας θα δώσει σίγουρα μετά τις εκλογές τις δικές του ερμηνείες. Όμως δεν αντιπροσωπεύουν απαραίτητα την πραγματικότητα. Επίσης στις ευρωεκλογές όντως υπάρχουν μεγάλα ποσοστά αποχής. Η ελλάδα γενικά μάλλον θα έχει το μικρότερο. Αλλά εγώ δεν σου μιλάω για αποχή γιατι βαριέμαι και θα πάω στην θάλασσα. Εγώ σου μιλάω για συνειδητή αποχή σαν βάση για πολιτική δουλειά.
υγ.Τελείως διαφορετικό ένα δημοψήφισμα ΌΧΙ από τις ευρωεκλογές. Μην τα τσουβαλιάζουμε όλα μαζί!!!
Γιατί τελείως διαφορετικό? Αν το ποσοστό των αντι-ΕΕ κομμάτων είναι υψηλό χτυπάει κι αυτό το οικοδόμημα της ΕΕ. Ας μπορέσουν να περάσουν μετά ΝΑΙ σε δημοψήφισμα σε χώρα που έχει δυνατά αντι-ΕΕ κόμματα. Μην σου πω ότι δυνατότερα αντι-ΕΕ κόμματα είναι πολύ πιο σημαντικό από ένα ΟΧΙ σε κάποιο δημοψήφισμα. Ένα ΟΧΙ μπορεί να πηγαίνει μόνο σε κάτι συγκεκριμένο. Όχι σε όλο το οικοδόμημα της ΕΕ.
Και να κάνω μεγαλύτερο το δίλλημα. Θα ήσουν ποτέ υπέρ της αποχής σ’ ένα δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα?
γιατι στα δημοψηφίσματα αποφασίζει ο λαός εκείνη την στιγμή έστω και με χάλια όρους. Στις εκλογές δεν αποφασίζεις… εκλέγεις για να σε αντιπροσωπεύσουν. Και όχι δεν θα ήμουν υπερ της αποχής σε ένα δημοψήφισμα για το ευρωσύνταγμα. Μιας και ένα όχι θα το σταματούσε ενώ μια αύξηση των ποσοστών του ΚΚΕ και όλη της αριστεράς δεν πιστεύω ότι προσφέρει τπτ αντιθέτως με τους όρους που μπαίνει πιστεύω ότι βγαίνει ζημιωμένη.
Δεν θα σε πείσω τώρα για το ΚΚΕ. Αλλά ούτε ένα ΟΧΙ σε δημοψήφισμα μπορεί να σταματήσει πραγματικά μία συνθήκη π.χ, γιατί μπορεί να σου την φέρουν ξανά και ξανά, λίγο αλλαγμένη, μέχρι να πεις ΝΑΙ.
Εγώ μιλάω τώρα γενικά και για όλη την ΕΕ. Αν αρχίσουν σε μια σειρά χώρες και έχουν μεγάλα ποσοστά αντι-ΕΕ κόμματα, τρίζουν τα θεμέλια της ΕΕ ή όχι? Δεν θα δυσκολευτούν να περνάνε διάφορα?
αμαν βρε χαμόγελε!όντως μπορεί αυτός που απέχει να απέχει για πολιτικούς λόγους. αλλά και γω έχω το δικαίωμα να του λέω ότι δεν πιστεύω ότι η αποχή είναι σωστή πολιτική στάση. Αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι θα τις είχαν καταργήσει λένε και συμφωνώ με αυτό. δεν αλλάζουν τα πράγματα με τις εκλογές, δείχνουν όμως πράγματα οι εκλογές- για να το θέσω καλύτερα δείχνουν ΚΑΙ οι εκλογές. δε χρειάζεται ούτε να υπερτιμάμε ούτε όμως να υποτιμάμε τις εκλογικές διαδικασίες. και ειδικά τις ευροεκλογές τις θεωρω πιο «σημαντικές»: όσο ο κόσμος καταλαβαίνει ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται σε βάρος του πηγάζουν από την ΕΕ και όσο αυτό το πράγμα εκφράζεται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το θεωρώ πολύ σημαντικό. Εδώ κρίνεται το αν θα δώσεις συγχωροχάρτι για τη συνθήκη της Μπολώνιας, για τις ελαστικέ ςμορφές απασχόλησης, για την καύση των σκουπιδιών, για την ιδιωτικοποίηση της υγείας, για ένα σωρό πράγματα. Με την αποχή δεν ξέρω αν καταφέρνεις να τσούξεις το κωλαράκι κάποιου. Αυτή είναι η ένστασή μου όσον αφορά στην αποχή.
κατα τα άλλα, δεν είπε κανείς ότι ο αγώνας σταματά στην κάλπη σε καμιά περίπτωση.
Σε εκλογές για το ΝΑΤΟ θα ήσουν σύμφωνη να συμνμετέχουμε;
Στις εκλογές για Πρύτανη η ΠΚΣ πέρυσι καλούσε σε αποχή. Θα κάνει το ίδιο και του χρόνου;
είναι πολιτικό το θέμα καθαρα!
Ναι είναι! Αλλά να πάω και καθαρές απαντήσεις!
Το πρώτο είνια καθαρά φανταστικό για την ώρα τουλάχιστον άρα ας το αφήσουμε. (Αν και να πω ότι ο λαός δεν αμφισβητεί το δικαίωμα του ΝΑΤΟ να κάνει ερευνητικά προγράμματα ωστόσο το ΚΚΕ καλεί τα Πανεπιστήμια να μην δεχτούν τα χρήματα του ΝΑΤΟ, σε αντίθεση με τα Ευρωκονδύλια)
Εμένα με καίει το φοιτητικό να σου πω την αλήθεια. Πέρυσι η ΠΚΣ πήγαινε και μοίραζε προκηρύξεις και καλούσε τους φοιτητές σε αποχή. Σε λίγες μέρες έχουμε προεδρικές εκλογές και έρχονται Πρυτανικές τι θα κανουμε;; Θα απέχουμε και θα ζητήσουμε και αποχή ή όχι;
Πως θα βγεί κερδισμένος ο κόσμος κερδισμένος απο την αποχή??Σε οσους είναι υπέρ της αποχής ποια είναι η προτασή τους??Δλδ. τη πρέπει να γίνει??Ας πούμε το ΚΚΕ λέει αποδέσμευση απο την Ε.Ε.Αυτός που δεν ψηφίζει τη πιστεύει??Οτι θα αλλαξουν οι καπιταλιστές??Θα στεναχωρηθούν??Οσο και αν είναι η αποχή πάντα τα δτο μεγάλα κόμματα θα είναι πρώτα.Αρα??Τη θα κερδίσουμε απο την αποχή να έχουμε λιγότερους ευρωβουλευτές??
Πιστεύω ότι θέτω ξεκάθαρα την βάση της συζήτησης. Πιστεύω ότι ο κόσμος δυσανασχετεί για το πολιτικό σύστημα και η στάση της αριστεράς δεν πατάει πάνω σε αυτή την δυσαρέσκεια για να χτίσει πάνω σε αυτή αλλά πηγαίνει άθελα της τον κόσμο πίσω για τον λόγο ακριβώς που είπα!
Η πρόταση είναι προφανώς ότι οι εκλογές πρέπει να γίνουν αγώνας να δείξουμε πόσο σάποιο είναι το παρόν πολιτικό σύστημα και τις αδυναμίες του που επιτρέπουν στην αστική τάξη να κάνει ότι θέλει….
Ο κόσμος το αντιλαμβάνεται ότι δεν λειτουργεί… το πρόβλημα είναι στην αριστερά που δεν του δείχνει εναλλακτικές σιγά σιγά με διαδοχικά βήματα πάντα.
Ή μήπως είναι τρόπος διαμαρτυρίας τα μπάνια?Μια χαρά όσοι λιγότεροι ασχολούνται τόσο πιο έυκολα θα περνάνε τα αντιλαϊκα μέτρα.Μόνο μρ την ψήφο αλλάζουν τα πράγατα εκτός και μετά το μπάνια κάνουνε και μια επανάσταση…τότε παίζετε.
«Μόνο μρ την ψήφο αλλάζουν τα πράγατα εκτός»!!!!!
Η βλακεία όσον υποστηρίζουν (με αγνές προθέσεις κάποιοι αλλά ΚΥΡΙΩΣ με δόλιους σκοπούς οι περισσότεροι), περί της αποτελεσματικότητας της αποχής στο να αλλάξει κάτι, αποδεικνύεται με μόλις τρία γράμματα: Η.Π.Α (ή πιο σωστά Ε.Π.Α)
Ευχαριστώ!
Βρε σότος…. διαφορετική η απολιτικ αποχή στην ΗΠΑ και διαφορετική η αποχή στην ελλάδα που υπάρχει και μια διαφορετική κατάσταση από άποψη συσχετισμών…. Δεν μπορούμε να τα τσουβαλιάζουμε όλα μαζί!!!
Xamogele,
θα πώ και σε σένα ότι έλεγα και στον πλαγκαλ τις προάλλες.
Το 46 το ΚΚΣΕ είχε πει στο ΚΚΕ να συμμετέχει (μέσω ΕΑΜ) στις εκλογές, και χαρακτηριστικά «να μην συμμετέχει μόνο αν αυτή (η μη συμμετοχή) μπορεί να καταστήσει τις εκλογές άκυρες και επομένως να οδηγήσει σε άμεση ένταση της ταξικής πάλης.
Νομίζω είχε δίκιο.
Να δώσω και ένα πρόσφατο παράδειγμα. Νομίζω στην Αϊτή πριν κανα μήνα είχαν εκλογές και το βασικό αντιπολιτευτικό κόμμα καλούσε σε αποχή, εν μέσω τρελής αποδοκιμασίας της κυβέρνησης.
Νομίζω είχε πάρει και διάφορα αντιδημοκρατικά-νοθευτικά μέτρα εν όψει εκλογών η κυβέρνηση.
Ε, πήγε μόνο το 10% (στη καλύτερη) να ψηφίσει.
http://english.aljazeera.net/news/americas/2009/04/2009419224231220542.html
Και αυτό οδήγησε σε νέα κορυφωση των συγκρούσεων κτλ., αφού δικαιολογημένα ο λαός τις θεώρησε ως άκυρες.
Λεπτομέρεια: Ο ΟΗΕ, και κυρίως οι ΗΠΑ, χτυπούσαν τον κώλο τους κάτω προκειμένου να γίνουν με μεγάλη συμμετοχή η εκλογές.
Λεπτομέρεια στις δικές μας ευρωεκλογές: Ακόμα και σε χώρες που το ποσοστό συμμετοχής θα είναι 20-30%, κανείς δε καίγεται ιδιαίτερα. Ναι, γίνονται παραινέσεις για να προσέλθουν οι ψηφοφόροι, αλλά δίχως ιδιαίτερη θέρμη, έτσι δεν είναι?
Γιατί νομίζεις συμβαίνει αυτό???
Εγώ μία εξήγηση έχω.
Διότι ΔΕΝ τους ανησυχεί η αποχή σε αυτές τις χώρες (στις δικές μας δηλαδή). Και δεν τους ανησυχεί γιατί ακόμα και αν είναι η πλειοψηφία του λαού αυτή που απέχει, παρ’ όλα αυτά ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ δεν απορρίπτει το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Πόσο μάλλον να διεκδικεί την ανατροπή του.
Οπότε, σε τέτοια περίπτωση χαμόγελε, η αποχή, ακόμα και αν «αγκαλιάσει» την πλειοψηφία του λαού, οδηγεί σε απαξίωση. Με την έννοια ότι σκέφτεται ο άλλος «αφού δεν τους εμποδίζει που π.χ. το 70% του λαού δεν πάει να ψηφίσει, τίποτα δε μπορεί να τους σταματήσει, τίποτα δεν αλλάζει κ.ά.»
Το χαρτί της αποχής εγώ νομίζω είναι ένα πολύ σοβαρό χαρτί που το παίζεις μόνο σε πολύ «έκριθμες» καταστάσεις, και μόνο αν έχεις κάνι μια ταυτόχρονη ετοιμασία για …άλλου είδους πάλη.
Π.χ. αν το ΚΚΕ την ώρα που απείχε από τις εκλογές το 46 είχε κάνει ταυτόχρονα ετοιμασίες ώστε 1-2 μέρες ή την ίδια μέρα να ξεκινήσει την ένοπλη προσπάθεια κατάληψης της εξουσίας από το λαϊκό κίνημα ναι, η απόφασή του για αποχή θα ήταν σωστή.
Αλλά αποχή και όλα γύρω γύρω σε μια πλέρια κανονικότητα, όχι.
Και μη ξεχνάς, άλλο να καλεί σε αποχή ένα κόμμα σαν το ΚΚΕ(μ-λ), που ποιός θα κάτσει να του πει την επομένη «ε και τί άλλαξε», άλλο ένα κόμμα του εκλογικού μεγέθους του ΚΚΕ σήμερα και ακόμα περισσότερο άλλο να πει π.χ. έν κόμμα του εκλογικού μεγέθους του ΑΚΕΛ «απέχετε».
Τί θα πεί ένα τέτοιο κόμμα σε κάποιον, όταν την επομένη των εκλογών η κοινοβουλευτική ομαλότητα συνεχίζει να μην αμφισβητείαι από το λαό, ενώ αυτό λόγω της αποχής του έχει απολέσει κάθε τρόπο παρέμβασης στο αστικό κοινοβούλιο, με ότι συνεπάγεται αυτό?
Για πραγματικά ΚΟΜΜΑΤΑ δεν είναι παίξε-γέλασε λοιπόν το ζήτημα της αποχής.
Για «κόμματα» της απήχησης του ΚΚΕ(μ-λ) από την άλλη είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος να ακουστεί η φωνή τους (λέμε τώρα…) μια φορά στα 5 χρόνια.
Αυτά.
καταρχάς άθλιε θεωρώ ότι η απάντηση σου είναι ίσως από τις λίγες εντός θέματος. Με την έννοια ότι όντως απαντάει στα ερωτήματα που θέτω.
Λοιπόν έχουμε και λέμε!
«Το 46 το ΚΚΣΕ είχε πει στο ΚΚΕ να συμμετέχει (μέσω ΕΑΜ) στις εκλογές, και χαρακτηριστικά “να μην συμμετέχει μόνο αν αυτή (η μη συμμετοχή) μπορεί να καταστήσει τις εκλογές άκυρες και επομένως να οδηγήσει σε άμεση ένταση της ταξικής πάλης.»
Αν μπορείς να τις καταστήσεις άκυρες! Είναι αυτονόητο ότι συμφωνώ ότι χρειάζεται αποχή.
Και μου φέρνεις ένα παράδειγμα που όντως ήταν σωστό!! συμφωνώ 100%
Τώρα για την κατάσταση σήμερα.. θεωρείς ότι έχει το ΚΚΕ τόσο κέρδος από την συμμετοχή στο ευρωκοινοβούλιο;;;; Εγώ προσωπικά πραγματικά δεν μπορώ να δω ή δεν μπορώ να αντιληφθώ καν!τι είναι αυτό που θα αλλάξει στον δρόμο. Τι χάνει;;; Και προσοχή δεν μιλάμε για βουλευτικές που δεν είναι του παρόντος! Αλλά για ευρωεκλογές!!! Μην μου πεις τώρα ότι εκφράζεται κάτι διαφορετικό εκεί μέσα… γιατί ακόμα και έτσι… και τι έγινε;;; γιατί προσωπικά εγώ δεν έχω πάρει χαμπάρι σχεδόν ποτέ μου κάτι! όπως και πολύς κόσμος… και δεν είμαι ο Μ.Ο. από άποψη ενασχόλησης με την πολιτική. Ο μέσος άνθρωπος τα παρακολουθεί ακόμα λιγότερο… αμφιβάλλω αν καταλαβαίνει διαφορά.
Τώρα θέτεις ένα πολύ σοβαρό ερώτημα
«Τί θα πεί ένα τέτοιο κόμμα σε κάποιον, όταν την επομένη των εκλογών η κοινοβουλευτική ομαλότητα συνεχίζει να μην αμφισβητείαι από το λαό, ενώ αυτό λόγω της αποχής του έχει απολέσει κάθε τρόπο παρέμβασης στο αστικό κοινοβούλιο, με ότι συνεπάγεται αυτό?»
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι ένα ζήτημα. Όμως πιστεύεις κάποιος ότι αν του πει… γιατί να συμμετέχω; τι θα άλλαζε; ότι δεν θα συμφωνούσε;;; Αυτό δεν ξέρω αν φταίει το περιβάλλον μου… αλλά πραγματικά το βλέπω στον κόσμο και δεν νομίζω να πέφτω τόσο έξω. Τώρα για τις ευρωεκλογές ναι μεν δεν λέω ότι ο λαός θα πάρει αύριο τα όπλα… αλλά αμφισβητείς ότι συμβαίνει το βασικό επιχείρημα του άρθρου μου;;; Ότι ο κόσμος την στιγμή που πιστεύει ότι δεν αλλάζει κάτι με τις εκλογές έρχεται η αριστερά και του λέει ότι κάτι αλλάζει;;;(αυτό εκλαμβάνει ο μέσος πολίτης.) Αμφισβητείς ότι αν ο κόσμος σταματήσει να πιστεύει και να περιμένει σε αυτούς που ψηφίζουν κάθε 4 χρόνια… ότι θα ήταν ποιο ενεργός ως προς τις διεκδικήσεις του;;; Όταν πιέζεσαι από τις συνθήκες το να αντιδράσεις είναι μονόδρομος… πόσο μάλλον όταν υπάρχει και ένας πολιτικός χώρος που σε ωθεί προς μια κατεύθυνση. Δεν είπα ότι οι άνθρωποι έχουν μια εναλλακτική πρόταση… αυτό που λέω είναι ότι οι εκλογές είναι μια μάχη που θα μπορούσε να αναδειχτεί.
Αυτά πολύ σύντομα! θα τα πούμε και από κοντά σήμερα ελπίζω! και καλή επιτυχεία!!!! 😀
Νομίζω πως ναι μεν, υπάρχει πολιτική αποχή, αλλά αν υποθέσουμε πως πχ στην Ελλάδα καταγράφεται ένα 20-30% αποχή, ούτε το 5% δεν έχει πολιτικό χαρακτήρα.
Υπάρχουν λίγοι που απέχουν συνειδητά (κυρίως από τον αναρχικό χώρο), κάποιοι που απέχουν με την λογική «τους βαρέθηκα, όλοι ίδιοι είναι» (λάθος: ΔΕΝ είναι όλοι ίδιοι) και πολλοί που απλά βαριούνται και πάνε για καφέ.
Το αν η αποχή φέρνει πολιτικά αποτελέσματα, το βλέπουμε στις ΗΠΑ (και δε θεωρώ πως η δική τους αποχή είναι πιο απολιτικ από την made in Europe), στην Ολλανδία (5 συνεχόμενες κυβερνήσεις Μπαλκενέντε από το 2002), στη Γαλλία (η αποχή οδήγησε το Λεπέν στο δεύτερο γύρο των προεδρικών το 2002. Για την ιστορία, οι προεδρικές έγιναν Απρίλιο του 2002, ο Λεπέν προκρίνεται για το δεύτερο γύρο μαζί με το Σιράκ, οι Γάλλοι βγαίνουν στους δρόμους και διαμαρτύρονται -εναντίον τίνος; ΑΥΤΟΙ οι ίδιοι δεν πήγαν για μπάνιο την πρώτη Κυριακή;-, ο Σιράκ -ο απατεώνας Σιράκ- βγαίνει με 80% στο δεύτερο γύρο. Δυο μόλις μήνες μετά, στις εκλογές για Εθνοσυνέλευση, σημειώνεται η ίδια αποχή με τον πρώτο γύρο των Προεδρικών: τόσο πολιτική στάση!).
Δεν πάσχω από κανένα σύνδρομο εκλογολαγνείας, απλά θεωρώ ότι αν δεν συμμετέχεις σε μια διαδικασία, αν δεν παίρνεις θέση, αφήνεις τους άλλους να αποφασίσουν για σένα. Στην παρούσα συγκυρία, που οι εκλογές, καλώς ή κακώς ακόμα ρυθμίζουν αρκετά πράγματα, απλά νίπτεις τα χείρας σου. Οκ, κανένα πρόβλημα, αλλά με ποιο δικαίωμα μετά έχεις άποψη για όσα συμβαίνουν, ειδικά αν η αποχή σου συμβαδίζει με παντελή έλλειψη πολιτικής πρακτικής στα διαστήματα ανάμεσα στις εκλογές;
Τέλος, θεωρώ πως είναι διαστρέβλωση του κειμένου το Έλικα, να λες ότι βγάζει την άποψη ότι μόνο με τις εκλογές μπορείς να επηρρεάσεις τις εξελίξεις και να αλλάξεις πράγματα, διότι ο Έλικας λέει και στο κείμενο και στα σχόλια, ότι μόνο με την ψήφο δεν καταφέρνεις τίποτα και ότι πρέπει η συμμετοχή στις εκλογές να συνοδεύεται από δράση στα διαστήματα ανάμεσα στις εκλογές.
Η αποχή για μένα είναι μια λογική σα να παρακολουθείς τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ: βλέπεις τον αγώνα, τα χώνεις, βρίζεις, φωνάζεις «τι μαλάκας, πώς παίζει έτσι», αλλά εσύ είσαι εκτός γηπέδου: στην κερκίδα ή στον καναπέ πίνοντας μπύρες.
[Το «εσύ» δεν αναφέρεται σε σένα Χαμόγελε, ούτε βέβαια σε κανέναν από τους σχολιάζοντες, είναι σχήμα λόγου.]
Για τον έλικα είπα
«Αν δεν βάζουν απλώς ταμπέλες σε οποιαδήποτε λύση πέρα από τα πλαίσια του σημερινού πολιτικού συστήματος σαν ανέφικτη, ουτοπιστική ή ακόμα και φασιστική»
είπε:
«Ωραία, και πώς ακριβώς θα φτάσουμε κάποια στιγμή στην ουτοπία της αμεσοδημοκρατίας; Με επανάσταση; Ας είμαστε σοβαροί… Μέχρι να το επιτρέψουν οι τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις θα είμαστε αναγκασμένοι να συμβιβαζόμαστε σε εκδοχές του σημερινού μοντέλου. Με εκπροσώπους που – σε έναν ιδανικό κόσμο – θα έχουν τις ικανότητες και το ήθος να διαχειριστούν περίπλοκα ζητήματα που καμία μαζική συνέλευση δεν μπορεί να λύσει. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε την κλίμακα για την οποία συζητάμε. Η Ελλάδα έχει κάπου έντεκα εκατομμύρια πολίτες, η Ευρωπαϊκή Ένωση μισό δισεκατομμύριο. Χωρίς εκπροσώπους και φορείς δεν είναι εφικτό να λειτουργήσει το σύστημα. Και για να γίνει το σύστημα πιο δίκαιο και πιο αποτελεσματικό είναι απαραίτητες οι εκλογές.»
Για την αποχή απαντάω στο παρακάτω σχόλιο
Ναι, αυτό που καταλαβαίνω από αυτή τη διατύπωση είναι πως η επανάσταση μάλλον δεν θα γίνει αύριο, και ότι μέχρι τότε οι εκλογές είναι ένα εργαλείο. Υποθέτω πως δεν διαφωνούμε, ειδικά στο αν η επανάσταση θα γίνει αυριο. Αν πάλι, δεν θεωρείς τις εκλογές ένα εργαλείο, οκ, άλλο θέμα.
εγώ αντιλαμβάνομαι ότι λέει ότι δεν είναι εφικτές αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες…
Οι εκλογές είναι αναμφισβήτητα εργαλείο. Το θέμα είναι πως τις χρησιμοποιείς. Εκεί πιστεύω ότι διαφωνούμε. (Δεν απόρριψα γενικά και αόριστα την συμμετοχή σε εκλογές!!!) Νομίζω ότι ο άθλιος έπεσε ποιο μέσα ως προς τις απαντήσεις που μου έδωσε.
Μάριε, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν εκλογές για το ΝΑΤΟ, όπως δεν υπάρχιε περιπτωση να γίνουν εκλογές για το ποιος θα είναι αρχηγός ΓΕΕΘΑ ή για το αν θα έχει στρατό η Ελλάδα. Είναι sci-fi senario.
Γενικά συμφωνώ πολύ με τον Rocean και την Παρτιζάνα.
Χαμόγελε, θα εκτιμούσα να μου έδινες επιχειρήματα και στοιχεία για τις διαφορές της αποχής στις ΗΠΑ με την Ευρώπη (και όχι αποκλειστικά με την Ελλάδα, και με αυτήν, γιατί όχι;).
Επιχειρήματα και στοιχεία, όχι «δεν πιστεύω πως είναι ίδια» ή «είναι προφανώς διαφορετική».
οκ ίσως παρεξηγήθηκα ως προς κάποια σημεία. Να διευκρινίσω κάποια άλλα.
1.Δεν έχουν γίνει κάποιες μετρήσεις και δεν μπορούμε να το ξέρω. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω κάποιες υπόψην μου.
2.Ακόμα και αν η αποχή είναι η ίδια υπάρχει ένα σαφώς μεγαλύτερο αντισυστημικό ρεύμα στην ελλάδα :-p δες τις τελευταίες εκλογές. Αυτό με κάνει να πιστεύω ότι διαφέρει η κατάσταση.
3.Στην Γαλλία μπορείς να αναφέρεις όλα αυτά τα στοιχεία αλλά στην γαλλία αυτοί που βγήκαν στον δρόμο έχουν καταφέρει σημαντικές νίκες που στην ελλάδα δεν υπάρχουν… τα τελευταία χρόνια. Πότε κατάφεραμε εδώ να σταματήσουμε κάτι την τελευταία φορά. Δεν λέω ότι φταίει που κατεβαίνουν στις εκλογές αλλά ότι οι συνθήκες είναι διαφορετικές για να τις συγκρίνεις τόσο εύκολα.
Αυτά πολύ σύντομα γιατί έχω πολύ διάβασμα!!!
θα απαντήσω αργότερα τα υπόλοιπα
Νομίζω συμφωνούμε στο ότι ο βαθμός πολιτικοποίησης στην Ελλάδα είνναι μάλλον μεγαλύτερος από ό,τι στην Αμερική. Πλην όμως, το απολιτίκ κερδίζει σταθερά έδαφος και στην Ελλάδα.
Στο 2 συμφωνώ μεν, αλλά δεν καταγράφεται αυτό στην έκφραση «30% αποχή», δεδομένου ότι όσοι απέχουν τσουβαλιάζονται στο «πήγαν για καφέ, άδιαφορούν», αφού απέχοντας, δεν κρεμάς κι ένα ταμπελάκι που δηλώνει αν απέχεις πολιτικά ή αν απέχεις από βαρεμάρα.
Όσο για τη Γαλλία, σαφώς και το κίνημα στη Γαλλία δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο και έχει πετύχει πολλά πράγματα, αλλά ας μην ξεχνάμε πως τους κυβερνάει ο Σαρκοζύ, και πως κέρδισε τις εκλογές χαλαρότατα και πως βέβαια η ευθύνη της Αριστεράς γι’αυτό είναι τεράστια. Και δε μιλάω φυσικά για το PS και τη Ρουαγιάλ όταν αναφέρομαι στην αριστερά!
Το παραδέιγμα που ανέφερα για τη Γαλλία δηλώνει απλά πως ο βαθμός συνείδησης και πολιτικοποίησης της αποχής εκεί είναι πολύ μικρός.
«Στο 2 συμφωνώ μεν, αλλά δεν καταγράφεται αυτό στην έκφραση “30% αποχή”, δεδομένου ότι όσοι απέχουν τσουβαλιάζονται στο “πήγαν για καφέ, άδιαφορούν”, αφού απέχοντας, δεν κρεμάς κι ένα ταμπελάκι που δηλώνει αν απέχεις πολιτικά ή αν απέχεις από βαρεμάρα.»
δεν αντιλαμβάνομαι την ουσία αυτής της προβολής. Εννοώ οκ δείχνει κάτι ένα 10 ή ένα 15% στο ΚΚΕ αλλά μην το θεοποιούμε. Πολύ περισσότερη αξία βρίσκω στην απόρριψη των ψευδαισθήσεων από το κόσμο.
«ας μην ξεχνάμε πως τους κυβερνάει ο Σαρκοζύ»
Συγνώμη κιόλας… δεν ξέρω από γαλλία πολλά αλλά αμφιβάλλω αν ο Σαρκόζυ μπορεί να συγκριθεί με την σημερινή κυβέρνηση στην Ελλάδα…
Η Μάρθα, ετών 45, κάτοικος Κηφισιάς, στέλεχος ανώτατο πολυεθνικής: Τους σιχαίνομαι όλους, δεν θα ψηφίσω κανέναν.
Η Μαρία, ετών 28, κάτοικος Εξαρχείων, υπάλληλος σε φαστφουντάδικο: Δεν θέλω να πάω να ψηφίσω, δεν αλλάζει τίποτα.
Και οι δύο αθροίζονται στην αποχή. Ποιο το μήνυμα;
Ο Ορέστης, ετών 90, κάτοικος Κυψέλης, στέλεχος του ΚΚΕ: Θα ψηφίσω ΚΚΕ γιατί με πληρώνουν
Ο Σωκράτης, ετών 60, κάτοικος Πειραιά, στέλεχος της Ίντρακομ: ΘΑ ψηφίσω ΚΚΕ γιατί την ψυχή του πατέρα μου
Ο Θανάσης, ετών 55, κάτοικος Περάματος, ναυτεργάτης: θα ψηφίσω ΚΚΕ για ένα καλύτερο αύριο.
Και οι τρεις ψήφισαν το ίδιο κόμμα. Ποιο το μήνυμα;
Μα φυσικά η περιπτωσιολογία δεν μας δίνει την απάντηση. Αλλά το αύνολο. Ο «μέσος όρος».
Ντάξει αυτό με τον 90χρονο Ορέστη που είναι γραφειοκράτης ρουσφετατζής επαγγελματικό στέλεχος είναι τραβηγμένο από τα μαλιά.
Ενώ του Μάνου τα πραδείγματα ήταν πολύ αληθινά και πετυχημένα.
Ο 60χρονος Σωκράτης είναι πραγματικό πρόσωπο? Κοίτα να αποδειχθεί κάποτε ότι ο Κόκκαλης ψηφίζει ΚΚΕ εγώ θα σκίσω τις ζαρτιέρες μου (και θα πω κι ότι τα νιάτα μου πήγαν χαμένα)
Οχι ότι δε δέχομαι ότι υπάρχουν διαφορετικοί λόγοι για να ψηφίσει κάποιος ΚΚΕ. Το αποτέλεσμα ωστόσο θα είναι συγκεκριμένο. Ενώ με την αποχή δεν είναι καθόλου συγκεκριμένο.
Αυτό με τον Ορέστη το γάμισες. Αν κάποιος θέλει να γίνει λαμόγιο προφανώς πάει στα μεγάλα κόμματα εξουσίας… μην τρελαθούμε.
Nα σου θυμίσω ότι το 2002 επαγγελματικό στέλεχος του ΚΚΕ έφυγε από το κόμμα μόλις του έκοψαν την απόσπαση. Ένα αστείο παράδειγμα ήταν ωστόσο.
Δυο λεπτά. Υπάρχουν στελέχη πολυεθνικών που ψηφίζουν ΚΚΕ. Τι θα πει αυτό; Κάνουν μια επιλογή. Γνωρίζουν το πρόγραμμα του ΚΚΕ και διαφωνούν σε πολλά μαζί του. Αλλά κάνουν την επιλογή να ρίξουν μια σαφή πολιτική ψήφο διαμαρτυρίας – και επιβράβευσης της συνέπειας ενός αντιπολιτευόμενου κόμματος. Παίρνουν πολιτική θέση – ακόμα και αν η ταξική τους θέση είναι διαφορετική. Αθροίζονται μαζί με τους εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους, τους νέους που από άλλη ταξική θέση κρίνουν ότι ταυτίζονται με το ΚΚΕ. Αλλά υπάρχει ένα σκεπτικό στην απόφασή τους πολιτικό. Τουλάχιστον έχουν τη γνώση και παίρνουν θέση. Αλλο λοιπόν το άθροισμα των ψήφων του ΚΚΕ και άλλο της αποχής.
Διάβαζε αυτό που είπε ο Χαμόγελος. Ο καθένας θα δώσει τις ερμηνίες του ούτως ή αλλώς. Αυτό που μοιάζει ξεκάθαρο σε σένα μπορεί να μην είναι σε μένα. Η αποχή προέρχεται κυρίως από τις εργατικές μάζες, που είναι πλειοψηφία στον ελληνικό λαό. Εκτός αν έχεις κάποιο στοιχείο που να λέει ότι κυρίως απέχουν τα εγαλοστελέχη των επιχειρήσεων.
Μάριε, διαφωνούμε ως προς τη γεωγραφία της αποχής. Κυρίως νομίζω αφορά το έντονο μικροαστικό στοιχείο των πόλεων. Και σαφώς νεότερες ηλικίες. Εχω αυτή την αίσθηση χωρίς να έχω πρόχειρα στοιχεία. Αν βρεις κάτι σε μια έρευνα, βάλε λινκ. Θα έχω και εγώ το νου μου.
Ας μου επιτραπεί και σε μένα ένα σχόλιο.
Φυσικά και είναι πολιτική πράξη η αποχή !
Απλά, κάποιος, θέλοντας να δώσει ένα περιεχόμενο στην συμμετοχή (διαφωνώντας με την αποχή), ίσως στην διατύπωση, μπορεί να πει κάτι που να επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες.
Η πραγματικότητα είναι ότι η αποχή είναι πολιτική πράξη.
Μια πολιτική πράξη ή θέση ή στάση ό,τι θέλεις βάλε, που όμως, εξυπηρετεί και αυτή (όπως και η συμμετοχή – ψήφος) κάποια συγκεκριμένα συμφέροντα.
Η άποψή μου είναι – το είπα και αλλού – ότι η αποχή εξυπηρετεί και γι αυτό πατρονάρεται από τα παπαγαλάκια του, το μεγάλο κεφάλαιο.
Γνωρίζετε ασφαλώς, ότι η αποχή δεν προσμετράται πουθενά.
Έτσι, όσοι πιο πολλοί απέχουν, τόσο πιο εύκολα το κεφάλαιο «καθοδηγεί» την ψήφο των συμμετεχόντων εκεί που επιθυμεί.
Είναι γεγονός (και γι αυτό είναι πολιτική) ότι η αποχή, επιλέγεται, από ανθρώπους υγιώς σκεπτόμενους και προβληματισμένους – απλά, την δεδομένη στιγμή, είτε από προσωπικές πικρίες, είτε από λάθος επιλογές, είτε για άλλους λόγους που δεν γνωρίζω, επιλέγουν την αποχή αντί να συστρατευθούν με το μοναδικό (για μένα τουλάχιστον) Κόμμα, το ΚΚΕ, που εδώ και 90 χρόνια μάχεται ενάντια σε όλα αυτά που μας απογοητεύουν, μας προβληματίζουν, μας κάνουν τη ζωή μίζερη και δύσκολη.
υ.γ. Μάνο, αν μου επιτρέπεις, εμένα με προβληματίζει ΜΟΝΟ η Μαρία !
Καλή Βδομάδα.
Καλό Μήνα.
… και καλό βόλι …
Μα και εμένα αυτή με ενδιαφέρει (αλλά δε με θέλει) 🙂
χαμόγελε, τώρα που βρήκα λίγο χρόνο ήθελα να απαντήσω εμπεριστατομένα, αλλά με πρόλαβε ο άθλιος. Προσυπογράφω τα λεγόμενά του.
Εν γένει, είναι δυνατόν η αποχή να πάει τη συνείδηση κάποιου μπροστά, αλλά σήμερα δε νομίζω πως η κατάσταση είναι σε τέτοιο σημείο, για τους λόγους που περιέγραψε κι ο άθλιος.
Επειδή τα ίδια ερωτήματα έρχονται και ξαναέρχονται στην επικαιρότητα μέσα σε διαφορετικές συνθήκες κάθε φορά, πάρε και ένα απόσπασμα από τον «Αριστερισμό» του Λένιν για το θέμα:
«Η μπολσεβίκικη αποχή από το “κοινοβούλιο” το 1905 πλούτισε το επαναστατικό προλεταριάτο με εξαιρετικά πολύτιμη πολιτική πείρα, δείχνοντας ότι στο συνδυασμό των νόμιμων και των παράνομων, των κοινοβουλευτικών και των εξωκοινοβουλευτικών μορφών πάλης είναι κάποτε ωφέλιμο ακόμη και επιβεβλημένο να ξέρεις να παραιτείσαι από τις κοινοβουλευτικές μορφές. Μα τυφλή, μηχανική και όχι κριτική μεταφορά της πείρας αυτής σε άλλες συνθήκες, σε άλλη κατάσταση είναι πολύ μεγάλο λάθος. Λάθος, αν και όχι μεγάλο, και που διορθώθηκε εύκολα ήταν η αποχή των μπολσεβίκων από τις εκλογές για τη “Δούμα” το 1906. Πολύ σοβαρό λάθος και δυσκολοδιόρθωτο ήταν η αποχή το 1907, το 1908 και τα υπόλοιπα χρόνια, όταν, από το ένα μέρος, δεν μπορούσαμε να περιμένουμε για πολύ γρήγορη άνοδο του επαναστατικού κύματος και πέρασμά του σε εξέγερση και όταν, από το άλλο μέρος, η ανάγκη του συνδυασμού της νόμιμης και της παράνομης δουλιάς πήγαζε απ’ όλη την ιστορική κατάσταση της ανακαινιζόμενης αστικής μοναρχίας. Τώρα, όταν ρίχνεις τη ματιά σου πίσω και βλέπεις την εντελώς τερματισμένη ιστορική περίοδο, που η σύνδεσή της με τις επόμενες περιόδους έχει πια φανεί πέρα για πέρα -γίνεται πεντακάθαρο ότι οι μπολσεβίκοι δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν (δεν λέω πια: να εδραιώσουν, να αναπτύξουν και να ενισχύσουν) το σταθρό πυρήνα του επαναστατικού Κόμματος του προλεταριάτου στα χρόνια 1908-1914, αν δεν είχαν υπερασπίσει μέσα στην πιο σκληρή πάλη την ανάγκη του υποχρεωτικού συνδυασμού των νόμιμων με τις παράνομες μορφές πάλης, με την υποχερωτική συμμετοχή στο αντιδραστικότατο κοινοβούλιο και σε μια σειρά άλλα ιδρύματα (ασφαλιστικά ταμεία κτλ.) που θεσπίζονταν από αντιδραστικούς νόμους.»
Κριτιά δεν διαφωνώ καθόλου με το κείμενο του λένιν!!! Αυτό που διαφέρει είναι η εκτίμηση μας για την σημερινή κατάσταση στην κοινωνία. Εγώ πιστεύω ότι μπορεί να μας πάει μπροστά μια τέτοια στάση εσύ όχι τουλάχιστον πολύ ποιο γρήγορα από ότι η συμμετοχή.
Καλησπέρα. Μια που αναφέρεστε σε κείμενο που έγραψα, να επισημάνω ότι έχει γίνει ήδη ένας εκτενής διάλογος (κοντά 300 σχόλια) στο μπλογκ μου. Όποιος/α έχει το κουράγιο, ας διαβάσει τα επιχειρήματα υπέρ και κατά της αποχής. Επίσης, ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις υπάρχουν στην αναδημοσίευση του tvxs.gr, από όπου ξεχωρίζω το σχόλιο του fakilas, κυρίως επειδή υπερασπίζεται τη συμμετοχή στις εκλογές από μία αναρχική σκοπιά (το ξέρω ότι ακούγεται παράδοξο). Παραθέτω ένα απόσπασμα:
«ρε γαμωτο, δεν καταλαβαινετε οτι εχουμε 2 μετωπα προς την ελευθερια?
ενα μετωπο ειναι αυτο που εξερευνει αγνωστες περιοχες αυτοοργανωσης, ελευθεριακες μορφες συνδημιουργιας. Χαρτογραφει ενα αγνωστο προς το παρον συστημα που προσπαθει καθε στιγμη να υπαρξει βαση της αμεσης δημοκρατιας . Και ειναι αυτο το μετωπο που παντα θα οδηγει την κοινωνια μπροστα σε μια κατασταση μεγαλυτερης δικαιοσυνης και ελευθεριας.
και το αλλο ειναι αυτο που κρατα τα μποσικα στο ηδη υπαρχον συστημα για να μην ερθει και εισοπεδωσει καθε προσπαθεια εξελιξης προς μια πιο ελευθεριακη κοινωνια.
Δεν αποζητα το μετωπο αυτο την εξουσια , δεν ζητα να βγει κυβέρνηση, γιατι πολύ απλα ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ στην κεντρικη εξουσια και στην αντιπροσωπευση . Πιστευει και αυτο στην εξέλιξη που δημιουργει το μπροστα μέτωπο.
Ομως αναγνωριζει την αναγκαιοτητα της αμυνας. την αναγκαιοτητα της προφυλαξης των αγωνων και του “δρομου” στο ηδη υπαρχον συστημα!
Μη γελιομαστε! χωρις τα μποσικα του πισω μετωπου, οι μισοι και βαλε αγωνες και διεκδηκισεις θα ειχαν πνιγεί!»
Ελπίζω το παραπάνω σχόλιο να απαντάει στην κριτική σχετικά με το αν πιστεύω στην αληθινή δημοκρατία ή όχι. Ευχαριστώ.
δεν είπα κάτι αν πιστεύεις σε αληθινή δημοκρατία ή όχι. Απλώς το ότι το κείμενο απαξιώνει κτλ.
θα σχολιασω παρακάτω για να μην χαθούν στα σχόλια για το θέμα της αποχής
Α και στο ίδιο πνεύμα με αυτό που παράθεσα πριν, θέλω να τονίσω πως ούτε η συμμετοχή σε εκλογές ούτε η αποχή είναι φετίχ. Βλέποντας και κάνοντας.
Και ούτε είναι κακό να αλλάξεις τακτική, αν εκτιμήσεις αλλιώς την κατάσταση, είτε επειδή αυτή άλλαξε είτε επειδή κατάλαβες πως έκανες λάθος στην προηγούμενή σου εκτίμηση.
Και αυτό ισχύει για όλων των τύπων τις εκλογές, πχ. από βουλευτικές και ευρωβουλευτικές μέχρι φοιτητικές και πρυτανικές.
Επειδή συμφωνώ στο βλέποντας και κάνοντας στις περισσότερες περιπτώσεις και νομίζω το εξαντλήσαμε θα γράψω μόνο τούτο από το χώρο που γνωρίσω καλύτερα:
Η συμμετοχή στις φοιτητικές εκλογές για παράδειγμα δεν είναι αυτοσκοπός. Αν δεν έχουν τηρηθεί στοιχειώδης κανόνες ισοτιμίας σε αυτές, αν δεν έχουν κάποιο νόημα να γίνουν τότε απλά μπορούν να μη γίνουν.
Δείτε τι έγινε φέτος. Κανείς δεν είχε δει ούτε καν το χαρτί της ΕΦΕΕ με το οποίο διεξάγονταν οι εκλογές. Έγιναν εκλογές 13 Μάη για Πανσπουδαστικό Συνέδριο… μέχρι τα τέλη Μάη. Και μαντέψτε: Καμία παράταξη δεν όρισε αντιπροσώπους στην ΕΦΕΕ, κανείς δεν κάλεσε σε Πανσπουδαστικό. Και πέρασε η ημερομηνία. Γιατί δεν υπήρχε βούληση να αναβάλουμε τις εκλογές; Πράγματι σαν Πορεία Αριστερή «ειδαμε και κάναμε» τελικά. Δεν μας επέτρεπε ο συσχετισμός δύναμης κάτι άλλο. Θα το οργανώσουν καλύτερα του χρόνου ελπίζω τα παιδιά που συμμετέχουν στο σχήμα. Εγώ εκ των υστέρων τα έμαθα αλλά πολύ το γούσταρα όπως το χειρίστηκαν.
Για τις Ευρωεκλογές τώρα: Πέντε κόμματα μοίρασαν τα χρήματα του προϋολογισμού μόνα τους και ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ σε οποιονδήποτε άλλον να διαφημιστεί για τις εκλογές ακόμα και αν έβαζε τα χρήματα από την τσέπη του! Αυτό είναι ισοτιμία συμμετοχής; Έδωσαν στα μικρά κόμματα που συμμετέχουν 2 λεπτά (!!!) χρόνο ομιλίας. Έκοψαν συνδιασμούς και υποψηφίους και ταυτόχρονα εξαπέλεισαν καμπάνια για να πάει ο κόσμος να ψηφίσει (κοροϊδία;) Επέτρεψαν στη Χρυσή Αυγή να συμμετάσχει και απαγόρευσαν σε μετανάστρια να είναι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ (ντροπή;)
Μιά χαρά διαφωνούσατε τόση ώρα (ακόμη και με τα προβοκατόρικα για τον Κοψίδη). γιατί το παίζεις τώρα γιός του Γκαίμπελς; Η πορεία αριστερή, στο ΟΑΚΚΕ ανήκει; Χαιρετίσματα στα παιδιά στη ΓΑΔΑ!
Αγαπητή δέσποινα… εγώ προτιμώ να γελάω μαζί σας με τα ανέκδοτα που κυκλοφορούν για σας…
πάρε κάτι να έχεις:
-Πώς λέγεται ο Μπομπ ο Μαστορας οταν φυγει απο το ΚΚΕ?
-Μπομπ ο Πράκτορας
Ξεκαρδίσου, Χαμόγελε, αλλά διάβασε πρώτα αυτό ξανά: <>
Αν αυτά σου αποδείξω πως δεν αληθεύουν, τουλάχιστον για το ΚΚΕ, θα παραδεχθείς πως είναι Γκεμπελισμός; Και για την μετανάστρια ποιος το απαγόρευσε; Το ΚΚΕ; Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ; (κοίτα τι με αναγκάζεις να κάνω). Ποιος;
Να είμαστε και λίγο σοβαροί με κάποια πράγματα…
Καλή συνέχεια
Ουπς λάθος. εντώς των εισαγωγικών είχε αυτό:
΄΄Για τις Ευρωεκλογές τώρα: Πέντε κόμματα μοίρασαν τα χρήματα του προϋολογισμού μόνα τους και ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ σε οποιονδήποτε άλλον να διαφημιστεί για τις εκλογές ακόμα και αν έβαζε τα χρήματα από την τσέπη του! Αυτό είναι ισοτιμία συμμετοχής; Έδωσαν στα μικρά κόμματα που συμμετέχουν 2 λεπτά (!!!) χρόνο ομιλίας. Έκοψαν συνδιασμούς και υποψηφίους και ταυτόχρονα εξαπέλεισαν καμπάνια για να πάει ο κόσμος να ψηφίσει (κοροϊδία;) Επέτρεψαν στη Χρυσή Αυγή να συμμετάσχει και απαγόρευσαν σε μετανάστρια να είναι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ (ντροπή;)΄΄
Αφήνοντας τη θεωρία στην άκρη όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος
Ο καπιταλισμός έχει αποδείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για την αποχή. Απόδειξη οι εκλογές σε ΗΠΑ και ΗΒ όπου η συμμετοχή σπανίως ξεπερνά το 55%. Ε και..
Τα κοινωνιά στρώματα σύμμαχοι του κεφαλαίου πάντα θα ψηφίζουν γιατί κάτι έχουν να κερδίσουν από την αλλαγή σε κυβερντηικό επίπεδο.
Τα μικροαστικά στρώματα που θίγονται από το νεοφιλελευθερισμό αν δε βρούν πολιτικό εκπρόσωπο συνήθως απέχουν
Η εργατική τάξη όμως τι συμφέρον έχει από τα να δει το ποσοστό του κόμματος της (ΚΚΕ) να συρικνώνεται. Θα είναι άλλη μία ήττα ε΄στω και σε επίπεδο εντυπώσεων και ψυχολογίας. Γι αυτό η απόχή είναι μεν πολιτκή θέση όχι όμως της εργατικής τάξης
Ψυχολογίας; Τι εννοείς με αυτόν τον όρο; Η ψυχολογία σου ενός ατόμου ή μια ομάδας εξαρτάται από τις επιδιώξεις της.
Kalispera wraio site, me exei ka8ilwsei edw k 2 meres. Polla sygxaritiria!
@ a8lios:
Αν και πειστικό το παράδειγμα με τις εκλογές του 46 δεν ξέρω αν ευσταθεί απο μόνη της η αιτιολογία οτι ήταν γραμμή του ΚΚΣΕ να απέχουν και να πάρουν τα όπλα, αφού στο βιβλίο του Α. Καμαρινού » Ο εμφύλιος στην Πελοπόννησσο» αναφέρονται 41 αποσπάσματα από εφημερίδες αντιεαμικές κι όλας, με επιθέσεις εναντίων αριστερών πολιτών (σε γάμους, σε καφενεία, σε χωριά) και για τη δράση των Μαγγανάδων(ταγματασφαλίτες) που σκότωναν κοσμο με την ανοχή και τη συμμετοχή χωροφυλάκων. Αυτό που θελω να πώ είναι ότι το κκε δεν είχε και πολλές επιλογές, εφόσον δεν θα αφήναν τον κόσμο να πάει στις κάλπες. Αν ήταν αλλιώς η κατάσταση ισως να επεδίωκε να συμμετάσχει, με τη δυναμική που είχε ίσως τις κέρδιζε,αλλά ολα αυτα αλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε. Έτσι κι αλλιώς οι συγκεκριμένες εκλογές ήταν μέσα στη βία και νοθεία, μάλιστα ορισμένοι φιλότιμοι υπουργοι κλπ από την κυβέρνηση φιλελευθέρων παραιτήθηκαν. Βγήκε 54% Λαικό κόμμα(φασίστες) και 34% Φιλελέυθεροι. 2195950 εγγεγραμένοι, εψήφισαν :1117950. Αποχή: 1078000. Ο ΟΗΕ μάλιστα (απο τότε με το μέρος του δίκαιου) εκτίμησε την αποχή της αριστεράς στο 9.3%.Αυτα για την ιστορία…
Οσον αφορά την αποχή του σήμερα, είναι πολιτική θέση όπως είπε το Χαμόγελο, αλλά δεν είναι ξεκάθαρη, την απάντηση την έδωσε ο Μάνος. Και πιο συγκεκριμένα ένας τύπος βγάζει 4000Ε το μήνα και δεν θα κατέβει γιατι πολύ απλά δεν τον νοιάζει, τι κοινό έχει με το παιδί που δουλεύει σε φαστ φουντ?Όσον αφορά την απάντηση του Μάριου ο κόσμος ψηφίζει ανάλογα με το συμφέρον του και το συγκεκριμένο κόμμα συνήθως δεν το ψηφίζουν στελέχη εταιριών.Αντίθετα από τις εκλογές απέχουν πολλοί βολεμένοι μαζι με αυτούς που απέχουν από άποψη γι’αυτό δε βγαίνει και ξεκάθαρη η αγανάκτηση. Αλλά και να ήταν τα ποσοστά αποχής τεράστια δε θα καλυτέρευε νομίζω η κατάσταση. Θα έβγαινε πάλι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και μάλλον στον π..ο τους θα σε έγραφαν γιατι οι πολιτικοί αυτής της χώρας έχουν κολλήσει με uhu-stick στις καρέκλες τους. Στο ευρωκοινοβούλιο πάλι τα ίδια, στα 80 σύνταξη, ιδιωτικά πανεπιστήμια κλπ (όχι οτι αν πάρει το κκε 10% τα γλιτώνουμε αυτα…)
Τώρα αν απείχε ένα κόμμα ολόκληρο σαν το κκε πχ, ή μια μεγάλη μερίδα πολιτών δε νομίζω απο αύριο να έμπαιναν θεμέλια επανάστασης, αν θα ήταν αυτό η σπίθα δηλαδη.Μπορεί και να μη γινόταν τίποτα όπως στη Σλοβενία που ψηφίζει το 26%. Το κεφάλαιο δεν ενοχλείται καθόλου, ο μισθός τα ίδια…Σαν τη Eurovision ένα πράγμα…ενώ το το υπόλοιπο 74% δεν ασχολέιται, αυτοι εκει… όλη τη μέρα.
Τέλοσπάντων, η ψήφος είναι ένας συμβιβασμός αλίμονο αν χωράγαν όλες οι απόψεις σου σε μια κόλλα χαρτί. Διάλεξε κάτι που να τους κάνει ζημιά. ‘Η αν δε γουστάρεις μην κατεβαίνεις καθόλου. Αν όμως την επόμενη δε βγείς σε πορείες(με το ΠΑΜΕ κατα προτίμηση) στους δρόμους, αν δε θυσιαστούμε και λιγάκι, αν δε σηκώσεις λίγο κεφάλι δε γίνεται τίποτα. Σε λίγο θα μας πάρουν ακόμα και τον καναπέ που καθόμαστε και εμείς θα εξακολουθούμε να βλέπουμε τηλεόραση.
δύο πράγματα
η αποχή απο τις εκλογές δεν είνάι πολιτικό μήνυμα, είναι ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ,
είναι δηλαδή το μήνυμα:
αυτού που δεν ψηφίζει γιατί και οι τρακόσιοι είναι ίδιοι και ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται
αυτού που δεν ψηφίζει γιατί και οι τρακόσιοι είναι ίδιοι γιατί παράγει εξουσία και η εξουσία είναι αυτή που εμποδίζει το άτομο και την κοινωνία να απελευθερωθούν
αυτού που δεν ψηφίζει γιατί πιστεύει ότι η τα μεγάλα κόμμματα ΠΑΣΟΚ ΝΔ παίζουν το δικό τους παιχνίδι αλλά η αριστερά με τις αδυναμία της να «τα βρεί» την κάνει να είναι εκτός παιχνιδιού και έτσι και αυτός αποφασίζει να την τιμωρήσει
αυτού που δεν ψηφίζει γιατί πιστεύει ότι οι εθνικές εκλογές έχουν έστω και σε μικρό βαθμό μια επαφή με την κοινωνική βούληση του λαού ενώ οι οι ευρωεκλογές όχι
αυτού που δεν ψηφίζει γιατί πιστεύει ότι η καλύτερη φάση θα ήταν να κατέβουν στις εκλογές ο Ζουγανέλης, ο Μπουλάς και ο Σταρόβας να γίνει χαμός και χαβαλές
είναι τέλος πάντων πολλές «τασεις» και εδώ έρχεται το πρόβλημα ότι αυτές οι τάσεις δεν μπορούν να διαχωριστούν και καταγράφονται ως μια, συνήθως μάλιστα επειδή η ερμηνεία που δίνεται είναι απο αυτόν που έχει τα μέσα να την προπαγανδίσει πιο εύκολα είναι αυτή που δίνουν τα μεγάλα συμφέροντα και κάθε φορά είναι ανάλογη αυτού που χρειάζεται.
Για να έχει υπάρχει μια πιθανότητα να καταγραφεί μια τέτοια αποχή η χώρα θα πρέπει να είναι σε ένα προεπαναστατικό στάδιο, εννοώ δηλαδή να υπάρχει ενα λαικό κίνημα που να είναι σε πλήρη δράση και οι εξελίξεις ραγδαίες (γενικές απεργίες κλπ) τότε μόνο μπορεί αυτή η αποχή να έχει σαφές πολιτικό μήνυμα και πάλι χωρίς αυτό να είναι και δεδομένο.
ναι όντως ισχύει αλλά δεν μπορώ να δω την ανάγκη να καταγραφούν οι συγκεκριμένες τάσεις. Εξάλλου η πραγματική καταγραφή είναι πιστεύω στον δρόμο όταν δείχνεις τις δυνάμεις σου σε απεργείες κτλ. Γιατί μέσα στο ποσοστό του ΚΚΕ υπάρχει και αρκετός κόσμος που δεν το ψηφίζει επειδή είναι αριστερός κτλ. Αλλά είτε σαν διαμαρτυρία κτλ
οι γνώμη μου είναί xamogele οτι οι συγκεκριμένες τάσεις κατάγράφονται έτσι και αλλιώς και ερμηνεύονται έτσι και αλλιώς, ερμηνεύονται απο το σύστημα και απο τα διάφορα εργαλεία που έχει (ΜΜΕ), το ζήτημα είναι αν και με ποιόν τρόπο θα παρέμβεις για να μην το ορίζουν μόνοι τους.
Οι εκλογές υπάρχουν και είτε θα τις αγνοήσεις απο θέση αρχών ή θα κάνεις και ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΥΣ, ο λαός σημέρα αποδέχεται το κοινοβουλευτικό σύστημα και δεν βρισκόμαστε όυτε καν σε μια προεπαναστατική περίοδο, όλα λοιπόν είναι θέμα στάθμισης αν πιστεύεις ότι έχεις ένα ρεύμα ή έχεις τις δυνάμεις που όταν δεν θα ψηφίσεις θα απαξιωθούν στα μάτια του κόσμου η απλά θα γίνεις μια περιθωριακή ομάδα.
Στις ΗΠΑ η αποχή φτάνει σε τεράστια επίπεδα του 50-55 % αυτό όμως δεν έχει όδηγήσει σε καμία είδους αμφισβήτηση του κοινοβουλευτισμού.
λοιπόν πολύς λόγος λέγεται ότι η αποχή πλασάρετε κτλ
Εγώ δεν έχω tv και δεν μπορώ να πω με σιγουριά. Όμως από κάποιες πηγές στο νετ. Δεν βλέπω κάτι τέτοιο. Επίσης το βλέπω αυτό και από τα αποσπασματικά κομμάτια που βλέπω σε tv κτλ. Μπορεί να κάνω όντως λάθος.
Δείτε αυτά τα λινκ
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_09/04/2009_274713
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1036679
υγ.Και προφανώς δεν σημαίνουν τα παραπάνω ότι επειδή καλούν εμείς απέχουμε ή το ανάποδο.
τι λες για αυτο που γράφω απο πάνω?
@ Χαμόγελο
Συντομοτατη απαντηση στο «Τώρα για την κατάσταση σήμερα.. θεωρείς ότι έχει το ΚΚΕ τόσο κέρδος από την συμμετοχή στο ευρωκοινοβούλιο;;;;»
Ενας σημαντικότατος λόγος για τον οποίο το ΚΚΕ συμμετέχει στο ευρωκοινοβούλιο είναι η δυνατότητα ενημέρωσης απο τα μέσα για τις τασεις της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, ο έλεγχος και η αποκωδικοποίηση του τι έρχεται..
1) ΟΛΟΙ π.χ. θα είχατε μαθει πολύ πιο αργοπορημένα την «έκθεση Σέρκας», αν δεν την αποκάλυπτε το ΚΚΕ, πολύ πιο αργά θα μαθαινατε για τη «Μπολόνια» για το «Ασφαλιστικό», και δεν τελειώνει η λίστα…
Επισης πιο γρήγορα μαθαίνει το ΚΚΕ και συνάμα ο λαός οδηγίες, κανονισμούς αποφάσεις τις επιτροπης, οι οποίες πιστεψέ με είναι άπειρες (για όποιον έχει διδαχτεί ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο αυτό είναι ξεκάθαρο)
Αν το ΚΚΕ εχει μια διαφοροποίηση απο τις υπόλοιπες γκρουπες της αριστερας στις αναλύσεις του και στα συμπεράσματά του είναι γιατι παίρνει απείρως περισσοτερα δεδομένα να αναλύσει και πληροφορείται απειρως πιο γρήγορα τα θέματα που σηκώνει.. (Το κείμενο εισήγησης του 18ου Συνεδρίου περιέγραφε την κρίση ήδη 2 μήνες πριν έρθει το θέμα στα κανάλια).
2) Μέσα στο ευρωκοινοβούλιο οι διαφορες πολιτικές ομάδες ψηφίζουν.. Και ψηφίζουν τα τέρατα!! Κανουν επερωτήσεις και επερωτούν για τα ΤΕΡΑΤΑ!! Ποιος θα θυμόταν οτι ο Αλαβάνος είχε κάνει επερωτήσεις για τα Κ.Ε.Σ. και την εξίσωση τους με τα ελληνικά ΑΕΙ-ΤΕΙ αν δε το αποκάλυπτε το ΚΚΕ????
3) Το οτι κάποιοι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ της ΝΔ και του ΣΥΝ κώλωσαν να ψηφίσουν το «Αντικομμουνιστικό Μνημόνιο» μιας και το ΚΚΕ θα τους ΞΕΒΡΑΚΩΝΕ σου λέει κάτι????
1.Δεν ξέρω τις ακριβείς καταστάσεις εκεί μέσα. Αλλά πιστεύεις ότι αυτή την πληροφόρηση δεν θα την είχες αλλιώς;;;; πολύ αμφιβάλλω.
2.Καλά το τι ψηφίζει ο καθένας δεν νομίζω να είναι κρυφό. Ούτε τι ερωτήσεις γίνοντε.
3.Μια μικρή επιρροή μπορεί να την έχουν. Αλλά αυτό περισσότερο οφείλεται στους συσχετισμούς έξω από το κοινοβούλιο και όχι μέσα. Στην ελλάδα ο κομμουνισμός δεν έχει απαξθιωθεί
Γενικότερα όλα τα παραπάνω δεν νομίζω ότι είναι μονόδρομος η συμμετοχή στο ευρωκοινοβούλιο για να τα καταφέρεις.
«Το κείμενο εισήγησης του 18ου Συνεδρίου περιέγραφε την κρίση ήδη 2 μήνες πριν έρθει το θέμα στα κανάλια»
Afto den isxyei! isa isa pou katigorithike to kke thymamai oti argise poly na parei prefa ti ginetai..
px thymamai mia analysi oikonomiki apo tin okde ergatiki pali vasismeni stin theoria peri «makron kymaton» tou Ernest Mandel pou periegrafe me anatrixiastiki akriveia idi apo marti, aprili meria (perysi) pou idi eixe skasei to thema ton subprimes kai eixe arxisei na katapinei etairies k trapezes.
tha thymaste mallon ta lefta pou peftane pros vopitheia stis trapezes poly prin pesi i vomva tou septemvri me tin katarrevsi tis lehman brothers..
loipon kala afta os propaganda kommatiki alla kata ta alla den isxyoun.
Το ΚΚΕ άργησε πάρα πολύ να πάρει χαμπάρι την κρίση. Το να αναμάσαμε ‘κρίση υπερσυσώρευσης’ είναι έυκολο αλλά απλά καλύπτουμε τις τραγικές ελλείψεις μας.
@ και τους 3 σας.
Λέτε ανακρίβειες η εισήγηση της ΚΕ έχει ημερομηνία 5 Οκτώβρη του 2008, ενώ οι επεξεργασίες για να προκύψει μια τόσο εμπεριστατωμένη εισήγηση (79 σελίδων που απο καλοθελητές χαρακτηρίστικε μέχρι και οικονομίστικη)ξεκίνησαν πολλούς μήνες πριν. Θυμίζω οτι το θέμα ήρθε στα ΜΜΕ αρχές Δεκέμβρη.
Επίσης το ΚΚΕ και μιλάει για κρίση που θα ξεσπάσει εδώ και χρόνια ενώ το τμημα οικονομίας του έχει απειρα γραπτα για πτυχές της κρισης πολύ πριν αυτή «ξεσπασει» στα κανάλια.
@ Χαμόγελο
1) όχι την πληροφόρηση αυτή δεν θα την είχες αλλιώς ή θα την είχες αν δεν υπήρχε εκεί το ΚΚΕ απο την Πασοκοτυπία και το Βήμα ή απο την οπορτουνιστική «Αυγή». Έχει τη σημασία του και το μέσω ποιου οπτικού πρίσματος βλέπεις ένα ζήτημα «τα ταξικά γυαλιά σου» που έλεγε και ο Μπρεχτ.
2) Ανάφερέ μου ένα πολιτικό όργανο ή εφημερίδα πέραν του Ριζοσπάστη που ασκεί αυτού του ειδους την αποκαλυπτική ειδησεογραφία. Εδώ ρε η Αυγή αρνιόταν οτι ο Αλαβάνος είχε κανει τις επερωτήσεις… Ενώ την «Εκθεση Σερκας» όταν δεν την έθαψε, τη φτιασίδωσε μιας και ο Παπαδημούλης την είχε κανει πάλι τη λαδιά του.. Και αυτά η Αυγή δε λέω για τις υπόλοιπες αστικές φυλλάδες… Τι να λέμε τώρα αδερφέ.
3) Στο 3 συμφωνούμε δεν λεει κανείς οτι μπορείς να έχεις μια μεγάλη επιρροή, ειδικά στην παρούσα συγκυρία.
@ Ταλιμπρεμαλ δε διαφωνώ οτι μπορει η κάθε όκδε να έχει κάνει και μια δυο καλές αναλύσεις, αλλα μη συγκρίνουμε τώρα την ικανότητα επεξεργασίας του ΚΚΕ με τέτοιου είδους ομάδες.. Γελάει ο κόσμος δηλαδή!!
@Υ άσε μας ρε Υ…
@ougk ougk
Les: «@Ταλιμπρεμαλ δε διαφωνώ οτι μπορει η κάθε όκδε να έχει κάνει και μια δυο καλές αναλύσεις, αλλα μη συγκρίνουμε τώρα την ικανότητα επεξεργασίας του ΚΚΕ με τέτοιου είδους ομάδες.. Γελάει ο κόσμος δηλαδή!!»
Oxi, mallon tha eprepe na klaei o kosmos..
asxeto apo tin arithmitiki dynami tis kathe omadas to simantikotero einai to theoritiko plaisio me to opoio oplizetai ena komma..k ekei einai pou anevainei o pixis ja to kke kai ja kathe kk.
Afto akrivos einai pou kanei na fainetai i elleipsi tou kke i kai to antitheto na anadeiksei tis dynatotites epeksergasias tetoion omadon opos les..
ara noon noeito..lave ypopsi sou kai allous marxistes pou exoun emvthynei ton dialektiko ylismo.
enas apo aftous o simantikoteros ston 20 aiona einai kai o Ernest Mandel me to vivlio tou peri makron kymaton kapitalistikis anaptyksis.
kai telos den exei k adiko o Y me oti leei parapano.
H krisi einai systimiki teleia kai pavla!
esena dld den se provlimatizei pou mia «omada» opos anafereis einai pio oplismeni theoritika kai provlepei tin eksarsi tis krisis k tis systimikotitas tis pio prin apo to KKE?
etyxe mallon e?
@Ουγκ, Ουγκ! Δηλαδή στο ευρωκοινοβούλιο όλα συζητιούντε με κλειστές διαδικασίες κτλ; Εγώ δεν ξέρω! αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο. Δεν λέω να μην παρακολουθεί το τι γίνεται. Αλλά μου φαίνεται απίστευτο να μην μπορεί να ξέρει κάποιος τι γίνεται… Τα πρακτικά μου φαίνεται πολύ τραβηγμένο να μην δημοσιεύονται….
Επίσης οι ουσιαστικές αποφάσεις από ότι έχω καταλάβει δεν παίρνονται στο ευρωκοινοβούλιο κτλ.
Εσύ πάλι μου εξηγείς πως ένα τόσο καλά θεωρητικά εξοπλισμένο κόμμα- χώρος- όπως θες πες το, το οποίο βγάζει τόσο σωστές αναλύσεις και συμπεράσματα να συσπειρώνει γύρω του μόνο φοιτητές και γενικά στην κοινωνία να είναι ανύπαρκτο και το ΚΚΕ που «ξεπερνιέται από τις εξελίξεις» εδώ και χρόνια να πείθει πολύ μεγάλο κομμάτι της εργατικής τάξης????? (και μη μου πεις για τον παραδοσιακο κόσμο του ΚΚΕ που το ακολουθεί ιστορικά κτλ κτλ γιατι το τροτσκιστικό ρεύμα υπάρχει σ’αυτή την έρμη την ελλάδα απο το μεσοπόλεμο και μετά και δεν έχει ποτέ συσπειρώσει ούτε τη σκιά του..) Τον Μάντελ δεν τον έχω διαβάσει μόλις το κάνω θα εκφέρω γνωμη.
Είναι καθαρό ψέμα να λες οτι το ΚΚΕ δεν μιλάει για κρίση εδω και χρόνια.. την οποία την ονομάζει κρίση υπερσυσσώρευσης και άσχετα απο το πόσο καγχάζει ο Υ για παράδειγμα με αυτό τον όρο, είναι ο μόνος επιστημονικά αποδείξιμος και ο μόνος που περιγράφει σωστά την κρίση.. Αναμάσημα και μάλιστα καραοπορτουνιστικό είναι να μιλάς για χρηματοπιστωτικές κρίσεις, τοξικών προϊόντων και για καζινοκαπιταλισμούς, και αυτά δεν τα αναμάσησε ποτέ το «αποστεωμένο» ΚΚΕ.
@ φίλε χαμόγελε νομίζω πως αποφέυγεις να δεις αυτά που σου λέω, έστω ας το δει κάποιος άλλος που παρακολουθει το διάλογό μας… Θες να μου πεις δηλαδή οτί ο οποιοσδήποτε άνθρωπος μπορεί να ανατρέξει στα πρακτικά του ευρωκοινοβουλίου και να δει τι παίζεται εκει μέσα?? ή ότι ο πολιτικός αγώνας της αποκάλυψης και της ανάδειξης προβλημάτων δίνεται έτσι όπως λες παραπέμποντας σε πρακτικά τα οποία «ο καθένας βουλησιαρχικά μπορεί να αναζητήσει»???
Με την ίδια λογική ας μην εκδίδουμε προκηρύξεις για το τι αποφάσεις παίρνονται σε κάθε αντιδραστικό μόρφωμα καταγγέλοντας τες, να λέμε στους εργάτες μάτια έχεις ίντερνετ έχεις μπες και δες τα απο εκεί..
Οπως και να το κάνουμε οι Βρυξέλες είναι πολυ μακρυά απο το μέσο πολίτη ειδικά στο να μάθει κανείς τις τελευταίες εξελιξεις εκεί και να τις συνδέσει με το πως αυτές θα ενσωματωθούν στην εθνική νομοθεσία και πολιτική πρακτική. Και το ρόλο του πληροφοριοδότη του λαού δεν μπορεί να τον παίζει οποιαδήποτε φιλο-ΕΕ δύναμη γιατί ακριβώς το φιλο-ΕΕ της επίχρισμα δεν της επιτρέπει να αναδείξει τον αντιλαϊκο χαρακτήρα των όσων παίζονται εντός του ιμπεριαλιστικού θηρίου της ΕΕ.
Στο αν οι ουσιαστικές αποφάσεις παίρνονται στο κοινοβούλιο νομίζω πως πάλι είσαι λάθος. Μέχρι ενος βαθμού ισχύει, αλλά η τάση που φανερα ανακύπτει ακόμα και απο το τελευταίο σχέδιο ευρωσυντάγματος, ειναι να δίνονται σε αυτό όλο και περισσοτερες αρμοδιότητες.
@Ουγκ, Ουγκ!
φίλε μου νομίζω ότι δεν διάβασες καλά το προηγούμενο σχόλιο που έκανα!
Τι εννοώ; Δεν είπα σε κάποιον ψάξε βρες το. Αυτό που λέω είναι ότι θα μπορούσε να παρακολουθεί το ΚΚΕ τις διαδικασίες ακόμα και από έξω! δεν είναι υποχρεωμένο δηλαδή να κατεβάζει ευρωβουλευτές!!! στην χειρότερη ας αναθέσει σε ένα άτομο να είναι στις βρυξέλες και να παρακολουθεί το τι γίνεται αν είναι τόσο πρόβλημα δηλαδή!!!(που αμφιβάλλω)
Επίσης δες αυτό http://www.tvxs.gr/v13012
Εγώ δεν είπα ότι η κρίση δεν είναι κρίση υπερσυσσώρευσης. Φυσικά και είναι. Απλά το να μην την έχει προβλέψει ένα ΚΚ με περισσότερη ακρίβεια από το να μιλά γενικά για μια επερχόμενη κρίση έιναι ανησυχητικό.
Και υπάρχουν και τα τοξικά προϊόντα. Τι να κάνουμε τώρα? Να μη μιλάμε γι’αυτά επειδή εσείς θεωρείτε ότι ‘αποπροσονατολίζουν’?
Χαμόγελε, δε μπορείς να παρακολουθείς τα πράγματα στο ίδιο βάθος με έναν… ‘απεσταλμένο’ και με ευρωβουλευτές. Καμία σχέση δηλαδή.
Ευρωπαϊκές Εκλογές ή Παρωδία της Δημοκρατίας;
Τo κύριο ερώτημα πριν τις Ευρωεκλογές είναι:
«Μετάτις Ευρωεκλογές τι;»
Έχει καμμιά ουσιώδη σημασία για τη ζωή μας η ψήφος μας στις ευρωεκλογές;
Το ευρωκοινοβούλιο, του οποίου καλούμαστε να ψηφίσουμε-καθορίσουμε τη σύνθεση του, έχει καμμιά ουσιαστική αποφασιστική αρμοδιότητα ή είναι κυρίως ένα διακοσμητικό όργανο στα χέρια των κυβερνήσεων;
Οι κυβερνήσεις στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκλέγονται δημοκρατικά με την ισότιμη ψήφο όλων των πολιτών τους ή κατά κανόνα με διάφορα πλειοψηφικά συστήματα και σε συνθήκες ελέγχου της ενημέρωσης από ολιγάριθμους πολίτες με μεγάλη οικονομική δύναμη;
Αν συνοψίσουμε όλα τα παραπάνω ερωτήματα σε ένα: «Λειτουργεί δημοκρατικά η Ευρωπαϊκή Ένωση;», η απάντηση είναι πως «όχι».
Η επιλογή των Ευρωπαίων πολιτών να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές κόμματα που δεν κυβερνούν στις χώρες τους, αλλά και η επιλογή του λευκού, του άκυρου και της αποχής, είναι επιλογή άρνησης του αντιδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας της ΕΕ, άρνησης της κοροϊδίας σε βάρος όλων των Ευρωπαίων πολιτών, αφετηρίας για μια δημιουργική διεκδίκηση της Δημοκρατίας σε τοπικό, ευρωπαϊκό και γιατί όχι σε παγκόσμιο επίπεδο.
Είναι εντυπωσιακό ότι κόμματα, κυβερνητικά και μη, που αυτοαποκαλούνται δημοκρατικά, δεν ασχολούνται καθόλου ή σχεδον καθόλου με την καταπάτηση κάθε έννοιας δημοκρατίας στην λειτουργία της ΕΕ. Υπερεκμετάλλευση, ασυδοσία, διαφθορά, καταστροφή του περιβάλλοντος, ρατσισμός, αναξιοκρατία, δημαγωγία, απουσία δικαιοσυνης, όλες αυτές και πολλές άλλες κοινωνικες πληγές είναι άμεσα συνδεδεμένες, αν δεν απορρέουν, από τον ολιγαρχικό τρόπο που κυβερνούνται οι ευρωπαικές χώρες και η ίδια η ΕΕ.
Γιατί αυτή η θεμελιώδης παράλειψη στον πολιτικό διάλογο;
Μιά εξήγηση είναι η απουσία πραγματικής δημοκρατικής παιδείας και νοοτροπίας ανάμεσα στους Ευρωπαίους πολίτες κι ακόμα περισσότερο στους κομματικούς μηχανισμούς.
Δημοκρατική παιδεία και νοοτροπία σημαίνει να δίνεις στη γνώμη και στη ψήφο του άλλου, ακόμα και του αντιπάλου σου, ίδια ισχύ και δύναμη. Είναι εύκολο ως επίκληση, εύκολο ως απαίτηση από τους άλλους, δύσκολο να το εφαρμόζεις για τον εαυτό σου ή για την συλλογική οντότητα όπου τυχόν εντάσσεσαι. Τα παραδείγματα ατομικά, συλλογικά και θεσμικά αφθονούν. Προσωπικές κοκορομαχίες, άρνηση διαλόγου, διακοπή κι αφαίρεση του λόγου, κατάχρηση του λόγου, κληρονομικές διαδοχές, κατ’ εντολή διαδοχές, άρνηση της ιδιότητας του μέλους χάριν της αυτοαναγορευόμενης ηγετικής ιδιότητας, διορισμός υποψηφίων με κριτήρια εσωκομματικών ισορροπιών, τηλεθέασης ή «αριστίνδην»(;), κυβερνήσεις μειοψηφίας ελέω εκλογικού συστήματος.
Είναι εύλογο όποιος δεν εφαρμόζει τη δημοκρατία στα του οίκου του, να την ξεχνάει, να μην της δίνει τόση σημασία, να μην απαιτεί την καθολική εφαρμογή της. Είναι άραγε όμως η «ολίγη δημοκρατία», δημοκρατία; Ή αντίθετα προκάλυμμα για τη διαιώνιση κάθε λογής βαρβαρότητας, συμπεριλαμβανομένης και της υποκριτικής της καταγγελίας.
Φαίνεται πως για να γυρίσει ο ήλιος δεν θέλει μόνο δουλειά πολλή, αλλά και δημοκρατία πολλή και ατομική δουλειά πολλή.
Δεν γνωρίζω ποιό θα είναι το πολιτικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουνίου. Στην Ελλάδα από οτι φαίνεται, θα έχουμε μια σοβαρή αποδυνάμωση των δύο κομμάτων που εναλλάσσονται στη διακυβέρνηση, μια ενδυνάμωση των αριστερών κομμάτων, κατώτερη όμως των προσδοκιών τους, μια σημαντική ενδυνάμωση των οικολόγων κι ακόμα πιό σημαντική της αποχής.
Το κείμενο αυτό γράφεται επίτηδες πριν τις εκλογές για να θέσει από τώρα ορισμένα μετεκλογικά πολιτικά ερωτήματα:
Θα αρκεστούν οι πολίτες που θα απέχουν, που θα ψηφίσουν κάποιο αριστερό κόμμα ή τους οικολόγους, που θα ψηφίσουν ακόμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ αλλά δεν τους αρέσει η κληρονομική διαδοχή, η αντιδημοκρατική νοοτροπία, η ασυλία των απατεώνων κ.ο.κ., κι όλοι αυτοί ίσως ξεπερνούν το 50%, να περιμένουν εν όψει των επόμενων εθνικών εκλογών μια επανάληψη της ανάθεσης της εξουσίας, βάση ενός αντιδημοκρατικού εκλογικού νόμου, σε ένα απο τα δύο μεγαλύτερα χρεωκοπημένα κι αντιδημοκρατικά κομματα ;
Θα αρκεστούν οι αριστερές και οικολογικές δυνάμεις στην ομφαλοσκόπηση, πόσο λίγο αύξησαν τις δυνάμεις τους, ποιός ξεπέρασε ποιόν, και ποιός «δικός τους» ή «δικός μας» εξελέγη ευρωβουλευτής;
Είναι αδύνατη η σύνθεση και η συγκρότηση στην Ελλάδα μιας ευρύτατης συμπολιτειακής συσπείρωσης με στόχο την επανασυγκρότηση κι αναγέννηση της χώρας και με πρώτο κοινό αίτημα-άξονα τη διεκδίκηση της Δημοκρατίας;
Μπορούμε να ξεπεράσουμε για το κοινό μας συμφέρον τα κοινά αντιδημοκρατικά αυτοαναπαραγωγικά μας δαιμόνια;
Δημήτρης Κουμάνταρος
Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΘΕΝΑ
http://kanenaskathenas.wordpress.com
Xamogele, εκτός αν κάνω λάθος το δίλημα που θέτεις δεν αφορά μόνο τις ευρωεκλογές αλλά τιςεκλογες γενικότερα. Τουλάχιστον εγώ αυτό καταλαβαίνω.
Και επομένως σε αυτό απαντάω.
Και δεν το απαντάω από θέση γενικώς και αορίστως «προοδευτική», αλλά από θέση «τί προτείνει από άποψη τακτικής ένας επαναστάτης, είτε μεμονωμένα είτε μέσω μιας οργάνωσης), στο λαό».
Ε αυτό που λέω νομίζω είναι πολύ απλό:
1.Όταν το λαϊκό κίνημα βρίσκεται σε αναβρασμό τέτοιο ώστε να αμφισβητείται σοβαρά το πολιτικό (στη χειρότερη) ή το κοινωνικό (στη καλύτερη) σύστημα, και μέσα σε αυτή τη συγκυρία προκυρρύσονται εκλογές, πρέπει να εξεταστεί πολύ σοβαρά η αποχή, παράλληλα όμως και με πρωτοβουλίες που θα οδηγήσουν αυτό τον αναβρασμό σε σύγκρουση και ανατροπή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων.
2. Όταν από την άλλη το λαϊκό κίνημα λουφάζει και δεν αμφισβητεί το υπάρχον πολιτικό σύστημα (άλλο να τους «έχεις συχαθεί» και άλλο να αμφισβητείς το δικαίωμα του αστικού κοινοβουλίου να νομοθετεί και να κυβερνά, ή αντίστοιχα και με την Ε.Ε.) οφείλεις να συμμετέχεις, να παίρνεις όσες περισσότερες θέσεις μπορείς στη Βουλή ή σε κάθε κοινοβούλιο, να ενημερώνεσαι και να αποκαλύπτεις, αλλά κυρίως μέσω και λόγω και του κοινοβουλίου (ή αντίστοιχων οργάνων σε τοπικό ή άλλο επίπεδο) να μπαίνεις σε διαδικασία να παράγεις ΓΙΑ ΚΑΘΕ πτηχή της αστικής πολιτικής μια αντιπρόταση, δεμένη με την προοπτική σου, που να εξηπυρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Επίσης οφείλεις στην παραπάνω περίπτωση (στη 2) να διεκδικείς τον παραπέρα εκδημοκρατισμό των αστικών θεσμών (π.χ. απλή αναλογική, υπαγωγή των επιτροπών της ΕΕ στο Ευρωκοινοβούλιο (όταν μιλάμε για την Ε.Ε.) και άλλα τέτοια), ξεκαθαρίζοντας όμως ότι δε σημαίνει πως αν γίνουν αυτά οι θεσμοί αυτοί θα αποφασίζουν πράγματα προς όφελος των λαών.
Δηλαδή με τη δική σου λογική, πότε θα έπρεπε να συμμετέχει κανείς σε εκλογές?
Ποτέ?
Κι αν είναι έτσι, επίσης (φαντάζομαι) δεν θα έπρεπε να είχε αγωνιστεί ποτέ κανείς επαναστάτης στο παρελθόν ώστε να κερδιθούν κατακτήσεις σχετικές με τις εκλογές (ψήφος στους εργάτες, ψήφος σε γυναίκες, ψήφος στα 18 κτλ.), αφού οι επαναστάτες της εποχής θα έπρεπε να προπαγανδίζουν απλά την αποχή.
Και όχι, δε συμφωνείς με το απόσπασμα του Λένιν που κότσαρε ο Κριτίας, ακόμα και αν δε το καταλαβαίνεις.
Γιατί εσύ καταρχάς δε δέχεσαι πως προσφέρει κάτι η «κοινοβουλευτική πάλη».
Και δεύτερον, ο Λένιν λέει πως έπραξαν σωστά που απείχαν το 1905 (χρονιά αποτυημένης επανάστασης, με δημιουργία σοβιέτ και τα ρέστα) και έκαναν λάθος τα επόμενα 3-4 χρόνια που απείχαν (δηλαδή σε χρόνια μετά την αποτυχία της επανάστασης, όπου κυριαρχούσε η απογοήτευση στο λαϊκό κίνημα, όπου η πλειοψηφία πίστευε πως ναι μεν ο Τσάρος και το πολιτικό σύστημα τους καταπιέζει, αλλά δεν μπορούν να το ανατρέψουνε).
Ε σε πoια απο τις δύο περιοδους μιάζει περισσότερο η εποχή μας, γαμώ τη σύφιλλη??? 😀
@Takitsan
Ναι ρε σύντροφε, μονομερής τρομοκρατία προς το ΕΑΜ υπήρχε τεράστια πριν τις εκλογές του 46,δεν είπα εγώ κάτι άλλο.
Αλλά για τις ίδιες τις εκλογές εγώ ίσα ίσα ξέρω το αντίθετο από όσα λες. Ότι δηλαδη το κράτος τους πίεζε να ψηφίσουν και επίσης ότι τα επόμενα χρόνια ήταν σαν «κομμουνιστική στάμπα» το εκλογικό βιβλιάριο που δεν είχε σφραγίδα των εκλογών του 46, με ότι αυτό συνεπαγόταν την εποχή.
@άθλιε
Στο 1 συμφωνούμε!
Για το 2 εκεί που διαφωνούμε(αν κατάλαβα καλά) είναι αν αντιλαμβάνομαι ότι το έχεις σαν κανόνα. Δηλαδή. Όταν δεν ισχύουν οι παραπάνω συνθήκες(βλέπε 1) τότε συμμετέχουμε. Εγώ πιστεύω ότι δεν είναι τόσο μονόδρομος αλλά ότι πρέπει να κρίνουμε ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες(βλ.2) αν έχει νόημα. Όπως και ανάλογα με το είδος των εκλογών.
Εγώ αυτό που αντιλαμβάνομαι ως προς τον Λένιν (μπορεί να κάνω και λάθος) είναι ότι πρέπει να εξετάζουμε κριτικά την κάθε κατάσταση τι μας προσφέρει και τι όχι. Χωρίς να σημαίνει ότι αν δεν ζούμε σε προεπαναστατική περίοδο δεν πρέπει να απέχουμε. Ούτε βέβαια και το αντίθετο.
Και επειδή πιστεύω με ρωτάς πότε θα πρέπει να συμμετέχουμε θα έλεγα όταν κρίνεις ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση σε πάει μπροστά στην συνείδηση του κόσμου.Ποιο συγκεκριμένα λέω κάποια επιχειρήματα που θα μπορούσαν να ειπωθούν για διάφορου τύπου εκλογές.
Βουλευτικές. Όταν η συμμετοχή σου στο κοινοβούλιο μπορεί να σε βοηθήσει να έχεις κάποια πληροφόρηση για διάφορα θέματα. Να προβληθείς περισσότερο. κτλ και τα οφέλει για κάτι τέτοιο θα είναι περισσότερα από την μη συμμετοχή σου.
Δημοτικές. Τελείως διαφορετικές από τις βουλευτικές. Θα μπορούσες να συμμετάσχεις π.χ. δες Π.Δ. μια επικράτηση σου θα σου επιτρέψει να αναπτύξεις τέτοιες παραγωγικές σχέσης που θα βοηθούσαν τον κόσμο ακόμα παραπέρα. π.χ. Δημοτικές επιχειρήσεις υπο τον έλεγχο των εργαζομένων κτλ.
Αν σε κάθε από τις παραπάνω περιπτώσεις κρίνεις ότι τα οφέλει από την συμμετοχή σου είναι περισσότερα από την αποχή τότε πρέπει να συμμετέχεις.(Προφανώς μπορούμε να προσθέσουμε και άλλα ίσως. Ενδεικτικά λέω τα παραπάνω)
Για την κάθε περίπωση πάντως είναι διαφορετικοί οι λόγοι.
Στις ευρωεκλογές εγώ προσωπικά εκτιμώ ότι αυτό που χάνουμε έιναι περισσότερο αυτό που κερδίζουμε. Θα με ενδιέφερε η συζήτηση να στραφεί προς τι πιστεύεις ότι κερδίζουμε από τις ευρωεκλογές;;; Γιατί δεν είναι οι συνθήκες μόνο το αν βρισκόμαστε σε προεπαναστατική περίοδο αλλά και οι συγκεκριμένες εκλογές αυτές καθαυτές.
Εγώ για τις ευρωεκλογές ιδιαίτερα δεν βρίσκω κάποιο νόημα. Δεν θεωρώ ότι θα χάσει κάποιος τον ύπνο του ακόμα και αν το ΚΚΕ πάρει 12 και 15% Ούτε ότι αξίζει τόσο το μύνημα μιας ανόδου του ΚΚΕ σε σύγκριση με την εντύπωση που περνάει στον κόσμο.
«Εγώ αυτό που αντιλαμβάνομαι ως προς τον Λένιν (μπορεί να κάνω και λάθος) είναι ότι πρέπει να εξετάζουμε κριτικά την κάθε κατάσταση τι μας προσφέρει και τι όχι. Χωρίς να σημαίνει ότι αν δεν ζούμε σε προεπαναστατική περίοδο δεν πρέπει να απέχουμε. Ούτε βέβαια και το αντίθετο.»
και αν δεν λέει αυτό ε τότε απλώς διαφωνώ με τον Λένιν!!! 😀
υγ.Αλλά αυτό λέει :-p
Θα ήταν πολυτέλεια να διαβάσω όλο το thread (προσπάθησα πάντως..)
Συμφωνώ μαζί σας και για πρώτη φορά αισθάνομαι τόσο έντονα, την αποχή, πολιτικά περιεκτική.
Θεωρώ πως ακόμα κι αυτοί που δε το κάνουν «συνειδητά» δρουν ουσιωδώς.
Σκανδαλίζομαι όταν δε βλέπουμε πόσο πολιτικά «σημαντική» είναι αυτή η στάση.
Είναι κάπως σαν να φταίνε οι άλλοι που δε παίζουν με τους όρους μας..
ή σα να προέχει το κοινωνικό (πολιτικό;) σύστημα της ίδιας της κοινωνίας.
Οι αξίες, η σκέψη, η γλώσσα και η αισθητική της πολιτικής μας ζωής είναι ανεπαρκής, στα όρια της νεκροφιλίας. Να σημειώσω μόνο πως αυτό αγκαλιάζει, και μάλιστα με πάθος, εξ’ίσου και τον αναρχοαυτόνομο χώρο. Ο αυτισμός δεν είναι προνόμιο των «άλλων». Ένα ενδεικτικό σημείο (που θα αναφέρω κάπως επιπόλαια λόγω βιασύνης)είναι ένα χαιρέκακο σύμπλεγμα που χαίρεται με την κοινωνική δυστυχία διότι την θεωρεί ήττα του συστήματος κι αποδεικνύει την αδικία και την διαστροφή του.. ναι.. αλλά στην πράξη κάτι δε πάει καλά και με μας τους ίδιους..
Χμμ βλέπω τη συμμετοχή να αυξάνει εκθετικά κι εδώ. Θα απειλήσει άραγε την 300άρα του Έλικα; Να μια μεγάλη αγωνία που πλανάται στη μπλογκόσφαιρα και απορώ που δεν έχει αναδειχτεί.
Σοβαρά τώρα, έχω τοποθετηθεί κι αλλού σχετικά γι’ αυτό θα είμαι λακωνικός. Ασφαλώς και η αποχή μπορεί να υποδηλώνει πολιτική στάση, κάποιες φορές πιο εμφατική από τη συμμετοχή. Αυτό αξιολογείται ανάλογα με τις συνθήκες κατά περίπτωση, και συνήθως αρκετά χρόνια μετά για να μπορεί να αξιολογηθεί αντικειμενικά. Ανέφεραν και προηγούμενοι για τις εκλογές της 31ης Μάρτη 1946, για τις οποίες έχω γράψει κι εγώ εδώ. Τότε η – ενωμένη – αριστερά αποφάσισε αποχή που αποδείχτηκε ιστορικά καθοριστικό λάθος. Με τις εκλογές της επόμενης Κυριακής δεν διακυβεύεται η γεωστρατηγική επιλογή της χώρας, ούτε μας απειλεί καμιά χούντα ή εμφύλιος, αλλά η αποχή των συνειδητοποιημένων προοδευτικών πολιτών – όσων δηλαδή δεν ψηφίζουν κόμματα εξουσίας και δεκανίκια τους – είναι μια χαμένη ευκαιρία. Δεν κλωνίζει καθόλου το σύστημα ενώ απεμπωλεί μια , περιορισμένη έστω, δυνατότητα κάτι να αλλάξει προς το καλύτερο.
@a8lios:
Ναι, το οτι το κκε θα ήθελε να συμμετέχει σε εκείνες τις εκλογές ήταν δική μου σάλτσα,το έθεσα ουτοπικά εφόσον θα υπήρχαν οι συνθήκες. Αν και δεν είναι θέμα της παρούσης συζήτησης, θα ήθελα να σε ρωτήσω αν υπήρχε η άποψη μέσα στο κόμμα να περάσουμε πρώτα σε σοσιαλοδημοκρατία (πχ συνεργασία με φιλελεύθερους) εξ’ου και η συνθήκη της Βάρκιζας, και μετά στο σοσιαλισμό και φάγαμε τα μούτρα μας,ή υπήρχε σχέδιο προσωρινής υποχώρησης για να δυναμώσει την πάλη ή τιποτα απ’ όλα αυτά. Anyway, αν βαραίνει το θέμα, και κουράζει τον αναγνώστη δεν είναι αναγκη να απαντήσεις μιας και δεν είναι αντικείμενο του συγκεκριμένου τοπικ.
@Xamogelo
Αν η άποψη ότι διαφωνώ με τις πρακτικές της ΕΕ (που ανέρχεται στο 57,7 των Ελλήνων πολιτών VPRC) καταγραφόταν στις κάλπες με κάποιον τρόπο μη μου πείς ότι δε θα έκανε μεγάλη διαφορά τουλάχιστον ως προς την εικόνα της κυβέρνησης που βγαίνει και λέει σε κάθε νόμο υποταγή της ΕΕ που ψηφίζει ότι μόνο μειοψηφίες αντιδρούν.Θα μου πείς όλοι αυτοι διαφωνούν για τον ίδιο λόγο? Οχι.Συμφέρει όμως το σύστημα αυτοί να πάνε σκόρπιοι απο ‘δω κι απο ‘κει.
Μα σε αυτό ακριβώς σκοπεύουν οι ευρωεκλογές, στην απαξίωση.Γι αυτό έχουν αυτή τη μορφή: ψήφος μια φορά στα 5 χρόνια κι έπειτα άφεση αμαρτιών για ότι γίνει, προεκλογικές καμπάνιες με τα λεφτά μας εξαρχής άδικες αφού τα μεγάλα κόμματα παίρνουν τα πιο πολλά,σποτάκια στην τηλεόραση που για να καλυφθει το κόστος μάλλον θέλουν δεσμούς με κάποια lobby. Γι’αυτό θέλουν να τις σιχαθείς και να πας για μπάνιο ώστε να ψηφήσουν τα πρόβατα (ε.. σορρυ, οι εγκλωβισμένοι στα κομματικά γραφεία πολίτες που ξέμειναν από το ρουσφέτι των προηγούμενων εκλογών). Δεν κατάλαβα όμως με αυτή τη λογική γιατί τις διαχωρίζεις και από τις βουλευτικές κ δημοτικές αφού γενικά το ίδιο μάταιες είναι απλά διαφέρουν ως προς την ισχύ.
Είχα πει προηγουμένως ότι χρειάζεται μια υπέρβαση.Αν θες να είσαι πρακτικός βάλε σε μία ζυγαρία τι αξίζει και τι σε συμφέρε περισσότερο: να συμβιβάστεις με την άποψη ότι δε με καλύπτει κανείς γι’ αυτο αποχή ή να ενισχύσεις αυτούς που θέλουν την αποδέσμευσή μας από μια τέτοια Ένωση Εφοπλιστών κι ας μην τους αξίζει όπως λες…
Ας ξεκινήσουμε με τα εξής δεδομένα: το θεμέλιο της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας είναι η ταξική πάλη, εμείς είμαστε με το ένα μέρος, το ζωντανό παραγωγό του πλούτου, τους εργαζόμενους, θέλουμε να πάρουν την εξουσία ώστε να αλλάξουν ριζικά τις σχέσεις παραγωγής και να ορίσουν το απελευθερωμένο τους είναι, και περνάμε από την επιθυμία στην πράξη μέσα από το μοναδικό δρόμο που μας δείχνει η ιστορία, τη δράση μέσω πολιτικών κομμάτων που φτιάξαμε ή στα οποία ενταχθήκαμε με αυτόν το σκοπό.
Με δεδομένα τα παραπάνω, καταρχήν δεν προβάλλουμε στον εργαζόμενο λαό, όπου απευθυνόμαστε, τις εκλογές ως ευκαιρία έκφρασης, είτε μέσα από την ψήφο είτε μέσα από την αποχή – πολύ περισσότερο δεν μας ενδιαφέρει εμάς τους ίδιους να «πούμε τη γνώμη μας» με τη φωνή του κάθε σωστού ή λάθους ερμηνευτή του εκλογικού αποτελέσματος.
Συμμετέχουμε σε εκλογές ή απέχουμε, καλούμε τον κόσμο να μας ψηφίσει, να ψηφίσει κάτι άλλο, ή να απέχει, έχοντας μόνο ένα μέλημα: τι μπορεί να αποφέρει η δράση μας προς τις αντίστοιχες κατευθύνσεις, στην υπόθεση της ταξικής πάλης.
Εάν κρίνουμε οτι εκεί είναι το ώφελος, θα παλαίψουμε ακόμα και στο όνομα της ελεύθερης δημοκρατικής έκφρασης!
Πώς ταιριάζουν σε όλα αυτά τα γενικά οι ευρωεκλογές; Ας τα βάλουμε κάτω να τα ζυγίσουμε: θα ωφελήσει τη δικιά μας πλευρά της ταξικής πάλης να βρίσκεται το δικό μας κόμμα στην ευρωβουλή; Νομίζω ναι:
1. και περισσότερα μαθαίνουμε και καταλαβαίνουμε, και
2. στη συγκεκριμένη συγκυρία με ισχυρότερη παρουσία δυσκολεύουμε τη μεθόδευση καταστολής των ιδεών μας, που βρίσκεται εν εξελίξει.
3. Η καταγραφή αυξημένων δυνάμεων δικών μας αν μη τι άλλο δίνει θάρρος στο πεισμένο μέρος του δικού μας στρατόπεδου, μπορεί να προκαλέσει σα να λέμε μια θετική ανατροφοδότηση, ενώ η καταγραφή μειωμένων δυνάμεων δικών μας δύσκολα προκαλεί το ίδιο εφέ από την ανάποδη, δεδομένης της μίνιμουμ συνειδητοποίησής των («είμαστε με τους εργαζόμενους, εχθρός των συμφερόντων μας είναι το κεφάλαιο, οποιαδήποτε βελτίωση της συνολικής θέσης μας προκύπτει από νίκες μας στην πάλη αυτή»).
Είναι παντού και πάντα έτσι, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, ή ακόμα σε όλες τις ευρωεκλογές εκ κατασκευής; ΟΧΙ.
Όλα αυτά ίσως παραείναι υψηλή φιλοσοφία, τη στιγμή που βλέπει κανείς σήμερα οτι μέρος του προπαγανδιστικού μηχανισμού του καθεστώτος, ετοιμάζεται να αξιοποιήσει την αποχή και να περάσει την ερμηνεία του «μηνύματός της».
Τα σημειώνω απλώς γιατί νομίζω οτι έτσι προσεγγίζει το ζήτημα ένα κομμουνιστικό κόμμα, σαν το ΚΚΕ.
Το ποστ μου αφήνει περιθώριο να εννοήσω οτι ο συντάκτης συμφωνεί με αυτό το πλαίσιο και διαφωνεί απλώς στους «υπολογισμούς», οτι δηλαδή ισχύουν τα 1,2,3. Αν πάλι λάθος κατάλαβα, και προβληματίζεται απλώς για το πώς θα εκφραστεί ακριβέστερα μέσω του «οργάνου» των εκλογών, βρίσκοντας οτι αυτό θα γίνει αν «ψηφίσει αποχή», τότε θα τον καλούσα να ξανασκεφθεί μήπως τελικά βρίσκει, με αυτόν τον ιδιότυπο τρόπο, αρκετά ευρύχωρη την αστική μας δημοκρατία και το καθεστώς που ρυθμίζει, για τις προοπτικές της κοινωνικής πλειοψηφίας…
Απέχοντας,
ουσιαστικά ψηφίζουν διπλά
(& για εσάς δηλαδή)
όσοι προσέρχονται στις κάλπες!
Αποχή σημαίνει συνενοχή…???
xxx